Lesbrief bij de voorstelling Hansje en Griet Beste juf en/of meester, Binnenkort komen u en uw leerlingen naar onze voorstelling. In deze lesbrief vindt u belangrijke informatie over de voorstelling, het verhaal om voor te lezen, de tekst van het liedje, een knutselidee en de theater- en toneelles. Alvast veel plezier met de voorbereidingen! Vriendelijke groet van Eszter Triz en Kirsten van den Hogen

Informatie Onze voorstelling is niet alleen om naar te kijken. Alle kinderen mogen meedoen! Misschien worden ze wel decorbouwer, krijgen ze de rol van een kabouter of heks of gaan ze muziek maken. De kinderen krijgen ook een kostuum aan. Omdat wij de voorstelling maar met z’n tweeën spelen, kan het aantrekken van de kostuums nogal wat tijd in beslag nemen. Het zou daarom heel handig zijn als er 2 tot 4 volwassenen (leerkrachten en/of ouders) extra aanwezig zijn die ons daarbij kunnen helpen. De ouders die komen helpen mogen de voorstelling uiteraard ook zien.

Belangrijk: - Vertel de kinderen dat ze naar de voorstelling gaan kijken. Het is namelijk het leukste voor de

kinderen als zij niet van te voren weten dat ze ook gaan meespelen in de voorstelling! - Onze voorstelling is eigenlijk gemaakt voor maximaal 50 kinderen. Wij spelen echter voor een

paar scholen met zoveel leerlingen dat we net boven de 50 uitkomen. Wilt u erop letten bij het verdelen van de kinderen dat het aantal beslist niet boven de 55 per voorstelling uitkomt?

Wij horen graag van te voren (dit kan op de dag van de voorstelling, als wij bijvoorbeeld aan het opbouwen zijn) hoeveel kinderen er precies komen. Dan kunnen wij de rollen verdelen en weten we hoeveel kostuums er klaargelegd moeten worden. Niet alleen de kinderen doen mee aan de voorstelling. Ook u krijgt een belangrijke rol! Tijdens de voorstelling wordt het verhaal voorgelezen. Wij vragen aan het begin van de voorstelling of u dat wilt doen. U komt dan op het podium te zitten en krijgt het script waarin precies staat wat en wanneer u iets moet voorlezen. Ook krijgt u een cd-speler naast u met doorlopend een muziekstuk daarop. In het script staat wanneer u de cd-speler aan- en uitzet. Wij hebben ervoor gekozen om het verhaal door een leerkracht te laten voorlezen, omdat de jongen die Hansje gaat spelen, naast de voorlezer komt te zitten gedurende een groot deel van de voorstelling. Als u voorleest, zit Hansje naast een vertrouwd persoon! Er is een tijd afgesproken waarop de voorstelling gaat beginnen. Ongeveer 5 minuten vóór die tijd komen wij naar de klas(sen) om u en de kinderen te halen. Komt u van een andere school, blijft u dan wachten vóór de deur van de ruimte waar de voorstelling gespeeld wordt. Wij komen u en de kinderen halen.

Het verhaal Het verhaal is een bewerking van het sprookje Hans en Grietje. Bij deze lesbrief treft u het verhaal dat u de kinderen ter voorbereiding kunt voorlezen. Onderaan het verhaal staat een plaatje van een harp. Waarschijnlijk weten niet alle kinderen hoe een harp eruit ziet, als de harp genoemd wordt in het verhaal kunt u het plaatje laten zien.

Tekst van het Heksensoeplied U kunt de download van het liedje vinden op de website van het cultuurmenu. Het MP3 bestand staat onder het rooster. Op de cd staat het ‘Heksensoeplied’. De kinderen mogen dit lied tijdens de voorstelling allemaal meezingen. Voor het lied is de melodie van het liedje ´tien kleine visjes´ gebruikt. U kunt eventueel met de kinderen het bijbehorende ‘dansje’ oefenen. Zet per 8 á 10 kinderen een paar stoelen in een zo klein mogelijk kringetje tegen elkaar. Dit is de heksenketel. De heksjes mogen om de ketel dansen en telkens doen alsof ze iets in de soep gooien. De tekst: De heks die maakt een soepje klaar Maar het smaakt nog een beetje raar Abracadabra heksenbrij Ze gooit nog een lekkere veer* erbij Hé heks, kunnen we al eten Of ben je toch nog wat vergeten. * het liedje staat 4x op de cd. Tijdens elk couplet wordt er iets anders in de soep gegooid. In plaats van ´veer´, wordt er ook spin, slak of paddenstoel gezongen.

Knutselidee Als je naar het theater gaat, koop je een kaartje. Daarop staat naar welke voorstelling je gaat en op welke stoel je straks mag gaan zitten.

- Knip één van de koekvormen uit (of laat de kinderen dat zelf doen). Dit is de vorm van het kaartje. Daarop kunnen de kinderen een tekening maken nav het verhaal van Hansje en Griet. Misschien kunnen er al kinderen een cijfer stempelen of schrijven? Dat is de stoel in het theater.

- Weinig tijd? Knip dan een A4 in tweeën.

Theater- en toneelles Heeft u meer tijd om aan de voorbereiding te besteden? En/of vonden uw leerlingen de voorstelling zó leuk dat ze nog een keer toneel willen spelen? Dan kunt u met uw leerlingen de toneelles doen. Het eerste deel is een les over het theater, het tweede deel is de toneelles.

Bijlagen bij deze lesbrief - Het verhaal van Hansje en Griet om voor te lezen. - De theater- en toneelles. - Koekvormen voor het knutselidee.

Hansje en Griet Heel lang geleden woonde er een arme houthakker samen met zijn vrouw aan de rand van een groot bos. Ze hadden twee kinderen: een jongen en een meisje. Het meisje heette Griet en haar jongere broertje heette Hansje. Op een dag zei de houthakker tegen zijn vrouw:’ Het gaat zo niet langer. Al ons geld is op. Ik verdien niet genoeg met het houthakken en we hebben bijna geen eten meer. Als morgen ons laatste brood op is, kunnen we geen eten meer kopen.’ ‘Wat vreselijk,’ zei de vrouw,’ straks gaan we nog dood van de honger. Ik zal er eens goed over nadenken. Er moet een oplossing zijn voor dit probleem.’ Die avond lagen de houthakker en zijn vrouw in bed. Maar ze konden niet slapen en lagen alleen maar te piekeren. ‘Ik weet wat,’ zei de vrouw,’ het is een verschrikkelijk plan, maar ik denk toch dat dit het beste is wat we kunnen doen. Morgen ga ik met de kinderen het bos in. En als ze dan aan het spelen zijn, ga ik stiekem weer terug naar huis.’’ O nee, ‘riep de houthakker geschrokken,’ dan vinden ze de weg naar huis niet meer!’’ Inderdaad,’ zei de vrouw,’ maar ze komen vast iemand tegen die wél genoeg te eten voor ze heeft. Ik vind het ook vreselijk, maar het kan gewoon niet anders.’ Toen begonnen ze zachtjes te huilen.’ Ik zal ze zo missen,’ snikte de vrouw.’ Ik ook, ik ook,’ zei de houthakker bedroefd. Maar wat de houthakker en zijn vrouw niet wisten, was dat Hansje alles had gehoord. Hij stond op de gang en dacht bang:’ ik wil niet weg bij mijn papa en mama. Ik heb nog liever honger.’ En hij bedacht een plan. Morgen zou hij bij het ontbijt zijn brood niet opeten, maar het bewaren in de zak van zijn broek. En als ze dan het bos inliepen, zou hij kruimeltjes brood op de grond strooien. Zo zouden Griet en hij de weg naar huis weer kunnen vinden! De volgende morgen gingen Hansje, Griet en hun moeder het bos in. Hansje strooide steeds een stukje van zijn broodje. Nadat ze een poos gelopen hadden zei de moeder:’ gaan jullie hier maar even spelen, ik moet nog een paar paddenstoelen plukken voor in de soep voor vanavond.’ De moeder verdween naar huis en Hansje en Griet gingen tikkertje spelen. ‘Mama blijft wel lang weg,’ zei Griet. En toen vertelde Hansje wat hij ’s nachts allemaal gehoord had. ‘Wat vreselijk,’ zei Griet,’ ik wil terug naar papa en mama, dan hebben we maar honger.’’ Dat vind ik ook, ‘zei Hansje, en hij haalde het laatste stukje brood uit zijn zak.’ Ik heb kruimels van mijn brood op de grond gestrooid. We hoeven alleen maar het spoor te volgen en dan zijn we zo weer thuis.’ Griet gaf hem een zoen.’ Wat een geweldig idee van je!’ zei ze.’ Kom, we gaan meteen op pad.’ Maar toen ze gingen zoeken, lagen de kruimels er niet meer. Er waren een heleboel vogels in het bos die al het brood hadden opgegeten. ‘Dan gaan we zelf maar de weg zoeken, ‘zei Griet,’ volgens mij moeten we die kant uit. En ze wees met haar hand naar links. Maar helaas gingen de kinderen de verkeerde richting op. Dieper en dieper liepen ze het bos in. Hansje zei, ‘volgens mij gaan we verkeerd, we hadden nu toch allang weer thuis moeten zijn.’ Maar op dat moment zag Griet een huisje staan. Het was geen gewoon huisje, nee, het was een huisje gemaakt van snoep!’ O, wat heb ik een honger,’ zei Griet. En ze stopte een koekje in haar mond.’ Mmm,’ zei Hansje, hij had een paar spekjes van de muur gehaald.’ Héé, Griet,’ zei Hansje, ‘zie je daar die muziekinstrumenten. Hoe heten ze ook al weer?’ ’Dat zijn harpen, zei Griet. ‘O ja, zei Hans, daar kan jij toch op spelen?’ ‘ Ja, ik heb een paar liedjes op school geleerd. Leuk zeg, zal je eens wat laten horen?’ vroeg Griet. Maar voordat ze naar de harpen konden lopen, klonk er een stem vanuit het huisje: ‘Knibbel, knabbel, knuisje Wie knabbelt daar van mijn huisje?’ ‘Hoorde jij ook iets?’ vroeg Griet geschrokken.’ Ik geloof van wel,’ zei Hansje een beetje bang. De deur van het huisje ging open. ‘Knibbel knabbel knuisje Wie knabbelt daar van mijn huisje?’ Nu zagen Hansje en Griet een oud vrouwtje naar buiten komen.’ Hebben jullie soms van mijn huisje gesnoept,’ zei ze. ‘Jjja, mevrouw,’ zei Grietje bevend. ‘We zijn verdwaald en hebben de hele dag nog niets gegeten. We hadden zo’n honger en uw huisje zag er zo lekker uit.’ ‘Mmmm,’ zei het oude vrouwtje,’ wie zijn jullie eigenlijk?’ ‘ Ik heet Griet, mevrouw en mijn broertje heet Hansje. Wie bent u en kunt u ons helpen de weg terug naar huis te vinden?’

‘Niks daarvan,’ zei de vrouw.’ Ik ben een heks en ik kan jou heel goed gebruiken. Vanavond komen er een heleboel heksen soep bij mij eten en jij kan mij mooi helpen met koken. Aan dat broertje van je heb ik niks, die loopt alleen maar in de weg. Kom mee, Hansje, jij gaat hier lekker op deze stoel zitten.’ Hansje werd door de heks meegenomen naar een stoel. De heks sprak een toverspreuk uit:’ kwiebel, kwebbel, kwast. Hansje plakt aan de stoel vast.’ En ja hoor, de heks duwde Hansje op de stoel en hij kon er niet meer vanaf komen. ‘Wat bent u een gemene heks,’ riep Grietje,’ laat mijn broertje vrij!’ ‘ Laat eerst maar eens zien dat je een goede hulp bent,’ zei de heks,’ misschien dat ik hem dan morgen vrij laat. Of overmorgen. Of volgende week. Of…ha, ha,ha.’ De heks lachte gemeen. En Griet durfde niks meer te zeggen. ‘Ik heb hier een boodschappenlijstje voor je Griet. Ga naar het bos en haal daar alles wat er op het lijstje staat. Dan ga ik vast beginnen met de soep.’ Griet ging bedroefd naar het bos.’ Als ik snel alle boodschappen haal, mogen we misschien toch wel weg, dacht ze. Eens even kijken wat ik moet halen. 1 paddenstoel. O, dat is makkelijk, die pluk ik ook wel eens voor mama. 1 vogelveer? Waar zou die nou voor zijn? Zou ze die als lepel gebruiken ofzo? 1 slak. Bah zeg! Wie doet er nou een slak in zijn soep! Ik hoop dat ik niet hoef mee te eten. 1 spin 1 pissebed. Bleh! Rare heks hoor, waarom maakt ze geen soep van spekjes of speculaas?’ Griet liep het bos in en begon te zoeken naar de spullen die op haar lijstje stonden. Het was nog helemaal niet makkelijk om alles te vinden. Maar gelukkig zag ze een paar kabouters zitten.’ Ha,’ zei Griet, ‘kabouters! Zij kunnen mij vast wel helpen. Kabouters! Joehoe!’ Riep Griet,’ kunnen jullie mij helpen’ ‘ Dat willen we wel,’ sprak één van de kabouters,’ wat is er aan de hand?’ ‘Ik heb van de heks die in het snoephuisje woont een boodschappenlijstje gekregen. Ze gaat soep maken en ik moet een paar vreemde dingen voor haar zoeken.’ ‘Wij zoeken wel mee hoor,’ zeiden de kabouters, ‘vertel maar wat je nodig hebt.’ Griet zocht in haar schortzak. ‘O nee, mijn lijstje is eruit gevallen!’ riep Griet, ‘nou ja, eens even denken of ik alles nog weet. Er stond een paddenstoel op, dat weet ik zeker. En, hmmm, een veer van een vogel, ik geloof een slak, een spin en een ehhh een slang. Ja, dat was het!’ De kabouters gingen samen met Griet zoeken in het bos en al snel hadden ze alle spullen gevonden. ‘Zullen we even met je meelopen?’ vroeg een kabouter.’ Ja, fijn,’ zei Griet, ‘ik vind het toch een beetje eng, zo alleen in het bos.’ En zo kwamen ze bij het huisje van de heks. Bij het snoephuisje waren ondertussen heksen aangekomen die waren uitgenodigd voor de soep. Ze dansten met z’n allen rond de ketel. ‘Ha, daar ben je eindelijk,’ zei de heks. ‘Wie heb je allemaal meegenomen, staat er vanavond soms kaboutersoep op het menu?’ De heks lacht gemeen. ‘Nee, nee!’ riep Griet,’ de kabouters hebben mij alleen maar geholpen.’ ‘Jammer,’ sprak de heks. ‘Nou, laat maar eens zien of je alles gevonden hebt. En Griet, ik heb gehoord van je broertje dat jij harp kunt spelen.’ ‘ja, een beetje,’ zei Griet. ‘Mooi,’ riep de heks en ze wees met haar hand,’ daar vind je een paar kinderen die wel met je mee kunnen spelen. En breng meteen die kabouters terug naar het bos, voordat ik ze per ongeluk in de soep gooi. Heksen, dansen jullie met mij mee?’ En toen werd eigenlijk best gezellig daar bij het huisje. Griet speelde harp, de heksen dansten en zongen en gooiden steeds één van de spullen in de soep die Griet uit het bos had meegenomen. Maar toen was de slang aan de beurt… ‘Wacht eens even!’ schreeuwde de heks, ‘een slang! Wat moet ik daar mee? Waar is mijn pissebed?’ ‘O jee,’ zei Griet, ‘ik was het lijstje verloren en ik dacht dat er een slang opstond.’ De heks zag er woedend uit.’ Jij gaat nu terug naar het bos,’ bulderde de heks,’ of anders….’ ‘Ik ga al, ik ga al,’ riep Griet. En zo snel ze kon, rende ze het bos weer in. ‘Het feest is afgelopen!’ sprak de heks tegen de harpspelers en de andere heksen.’ Die soep komt niet meer klaar vandaag, kom morgen maar weer terug.’ Griet dwaalde tussen de bomen. Ze wilde niet meer terug naar die gemene heks, ze wilde naar huis! Maar die arme Hansje zat daar nog en ze wist ook de weg niet terug naar huis. Treurig ging ze op een boomstam zitten. Kon iemand haar maar helpen! ‘Hallo, wie ben jij,’ klonk toen een stem. Griet keek op en zag allemaal feeën om haar heen staan. Wat zagen ze er prachtig uit met hun vleugels! ‘Ik heet Griet en de gemene heks heeft mijn broertje gevangen genomen en ik moet een pissebed halen voor de soep en we waren verdwaald en ik wil zo graag naar huis’, huilde Griet. De stem was afkomstig van de grootste fee. ‘ Vertel nu eens rustig wat er aan de hand is,’ zei ze,’ ik begrijp er zo niks van.’ En toen vertelde Griet het hele verhaal. Dat Hansje en zij alleen waren achter gelaten in het bos, van het snoephuisje en de heks die Hansje vastzette op een stoel en van de soep die nu niet gemaakt kon worden, omdat zij de pissebed was vergeten en ook nog van het soeplied en dat Griet daarbij harp had gespeeld.’ Aha,’ zei de fee, ’dus jij speelt harp?’

‘Nou, ja een klein beetje,’ zei Griet, ‘ik heb een paar liedjes op school geleerd.’ ‘Nou, dan heb ik voor jou de oplossing!’ sprak de fee. ‘Ik weet een toverliedje voor de harp. Als je dat speelt, wordt de heks opgesloten in haar eigen huis. En ook alle toverspreuken van de heks verbroken, dus dan kan je broertje weer opstaan van de stoel.’ ‘O, dat zou geweldig zijn!’ riep Griet, ‘welk liedje is het?’ ‘Het heet het ‘heksen opsluitlied’’ ,zei de fee. ‘Ken je dat?’ ‘Nee,’ zuchtte Griet, ‘daar heb ik nog nooit van gehoord. Wat jammer!’ En Griet begon weer te huilen. ‘Wacht eens even,’ zei de fee, ‘het liedje heeft, geloof ik, ook nog een andere naam. Mmm, wat was dat ook al weer. Iets met… coconne?’ ‘Chaconne!’ riep Griet, ‘is het Chaconne?’ ‘Ja,’ zei de fee, ‘dat is het!’ ‘Ik ga meteen naar de heks,’ zei Griet. ‘Neem mijn feeën maar mee,’ zei de fee,’ hoe meer harpisten het liedje spelen, hoe luider het klinkt. En hoe luider jullie het spelen, hoe sneller de hek opgesloten wordt.’ ‘Dat is een goed idee,’ zei Griet,’ komen jullie allemaal mee? Dan zal ik jullie het liedje leren spelen.’ Griet kwam met de feeën aan bij het huisje. De heks was nergens te bekennen.’ Hansje, Hansje, ‘riep Griet,’ kijk eens wie ik bij me heb. Deze feeën gaan ons helpen de toverspreuk te verbreken die jou op de stoel heeft vastgeplakt. En de heks wordt door het liedje ook nog in haar eigen huis opgesloten! Goed hè?’ Fantastisch,’ zei Hansje,’ maar wat gaan jullie dan doen?’ ‘We gaan een harpliedje spelen. Maar eerst moeten we het wel even oefenen. Let jij op of de heks niet naar buiten komt?’ Griet en de feeën gingen snel achter de harpen zitten en Griet leerde hen het liedje. Gelukkig was het niet zo moeilijk. ‘Als de heks naar buiten komt, roep ik ‘Hélahop’’, zei Griet. ‘Dan moeten jullie allemaal heel stil zijn en gaan klaar zitten. Dan tel ik tot 4 en dan gaan we beginnen. Zijn jullie er klaar voor?’ vroeg Griet.’ Jaaah,’ riepen alle feeën.’ Dan gaan we roepen dat we een pissebed hebben gevonden,’ zei Griet.’ Ja, dat is een leuke grap,’ lachte Hansje.’ Hansje, tel maar af!’ riep Griet. ‘3, 2, 1….Heks, kom naar buiten. We hebben een lekkere pissebed voor je gevonden!’ riep iedereen in koor. De heks opende de deur.’ Ha, ben je daar eindelijk, Griet. Wat een drukte is het hier zeg. Nou, kom op met die pissebed, dan kan ik eindelijk de soep afmaken.’ ‘Hélahop,’ klonk een luide stem. ‘Nou, geen onzin meer,’ waarschuwde de heks,’ anders blijft Hansje nog zeker een week op zijn stoel zitten.’ ‘1, 2, 3, 4,’ telde Griet af. En daar klonk het prachtige liedje. Hansje keek wel een beetje bang. Stel je voor dat het niet zou werken, dan zou hij nog heel lang op de stoel moeten blijven zitten. ‘Hé, ho, wacht eens even,’ riep de heks,’ wat is dit? Wat hoor ik, wat zijn jullie aan het spelen. O, nee! Dat is, dat is….’het heksen opsluitlied’! Houdt daar onmiddellijk mee op!’ Maar Griet en de feeën speelden steeds luider en luider. De heks hield haar handen voor haar oren, maar het hielp niks. Ze probeerde weg te rennen, maar ze werd als door een onzichtbare hand in de richting van haar huisje getrokken. Ze begon rondjes te draaien en viel bijna om. De onzichtbare hand sleurde de heks haar huisje in en de deur viel in het slot. Griet en de feeën juichten van plezier. En Hansje? Hij kon het bijna niet geloven, maar de toverspreuk was inderdaad verbroken. Blij stond hij op van zijn stoel. Iedereen in het bos vierde feest. Zelfs de heksen die de soep kwamen eten. Want zeg zou zelf, zou jij graag soep eten gemaakt van spinnen, slakken en pissebedden? En wil je weten hoe het afliep met Hansje en Griet? Na het feest kwam de grote fee naar hen toe: ‘Ik weet waar jullie wonen,’ sprak ze.’ Zullen wij jullie erheen brengen?’ En zo liepen Hansje en Griet, de kleine feeën en de grote fee in optocht door het bos. Allemaal droegen ze een harp.’ Deze harpen zijn heel kostbaar,’ had de grote fee verteld. ‘Vraag je ouders ze te verkopen, dan hebben ze genoeg geld om heel veel eten te kopen.’ Zo gezegd, zo gedaan. De ouders van Hansje en Griet waren ontzettend blij dat hun kinderen weer thuis waren. De harpen werden allemaal verkocht, behalve eentje. Daar bleef Griet op spelen. En toen de ouders weer geen geld hadden om eten te kopen, speelde Griet op de markt in de stad haar harp en verdiende daar zoveel geld mee, dat de houthakkersfamilie nooit meer arm hoefde te zijn.

De Theater les Deel 1: We gaan naar het theater! Heeft u de kaartjes gemaakt (zie het knutselidee) gemaakt met uw leerlingen? Pak deze er dan bij! U zit met uw leerlingen in de kring. De volgende tekst kunt u naar eigen inzicht letterlijk gebruiken of aanpassen. De mogelijke antwoorden staan tussen haakjes. Vaak zijn andere antwoorden ook mogelijk! Binnenkort gaan we naar de voorstelling ‘Hansje en Griet’. Deze voorstelling wordt in onze school gespeeld. Dat is niet altijd zo; vaak worden voorstellingen in een theater gespeeld. Wie is er wel eens naar een theater geweest? En naar wat voor een voorstelling ben je geweest? (dans, toneel, muziek, circus, poppen, musical).

Het Zaantheater

We gaan nu doen alsof we met z’n allen naar het theater gaan. Eerst gaan we uitzoeken naar welke voorstelling we gaan. Dat kun je opzoeken in een boekje of op de computer. Dan gaan we dan een kaartje kopen. Op het kaartje staat naar welke voorstelling je gaat en op welke stoel je tijdens de voorstelling mag gaan zitten. (als de leerlingen een kaartje hebben gemaakt, kunnen ze die aan elkaar laten zien).

Voorbeeld van een kaartje. Vraag: voor wat voor soort voorstelling is dit kaartje? (dans)

Nu gaan we het theater binnen. Eerst mag je je jas geven aan een mevrouw of meneer. Die hangt ‘m voor je op! Het is handig om nog even naar de wc te gaan. Een voorstelling kan soms lang duren en je kunt niet zomaar de zaal uitlopen. Als de voorstelling bijna gaat beginnen, gaan we een grote zaal in. In de zaal staan een heleboel stoelen. De kaartjescontroleurs die bij de deur staan, vertellen je waar jouw stoel staat die op je kaartje staat.

Een theaterzaal met het gordijn dicht

Als je op je plaats zit, zie je een podium. Soms hangt er een rood gordijn voor, zodat je het decor nog niet kunt zien. Wie weet wat een decor is? (dat is bv een doek van stof waarop iets geschilderd is, zoals een bos. Of er staat een dorpje van houten huisjes, of het lijkt of er op het toneel een huiskamer is nagemaakt. In de voorstelling ‘Hansje en Griet’ bestaat het decor uit het snoephuisje van de heks en er staat een bos).

Voorbeeld van een decor (niet van Hansje en Griet)

Als de voorstelling gaat beginnen, gaan de lampen uit in de zaal. Alle mensen stoppen met praten, het doek gaat omhoog en dan gaat de voorstelling beginnen! Hoe gedraag je je tijdens een voorstelling? Mag je praten als het begonnen is (nee). Waarom eigenlijk niet (dat is storend voor de andere mensen, zij kunnen dan de toneelspelers niet goed verstaan of de muziek niet horen.) Er worden wel eens grapjes gemaakt door de toneelspelers. Mag je dan wel lachen? (ja hoor!) Als de voorstelling is afgelopen, maken de toneelspelers een buiging. Wat doe je dan? (klappen).

Buigen!

Deel 2: de Toneel les Dit deel kan in de kring worden gedaan, maar leuker is het om wat meer de ruimte te hebben.

Wat doen toneelspelers (acteurs) eigenlijk? Zij beelden iemand anders of iets uit. Hoe doe je dat? Toneelspelen is eigenlijk doen alsof. Je hebt vast wel eens gedaan alsof je iemand anders was. Dan trok je een mooie jurk aan en zette een kroontje op je hoofd en dan was je een….prinses. Of je pakt een speelgoedzwaard en doet een lap om je hoofd en eentje voor je oog en dan ben je een….piraat.

Laat alle kinderen de volgende gezichtsuitdrukkingen eens uitbeelden.

Of uitbeelden dat ze een ladder op en afklimmen.

Uitbeelden dat ze touwtje springen.

Kies nu één kind uit de kring en laat het uit de volgende plaatjes een dier uitkiezen om uit te beelden, zonder geluid! De andere kinderen mogen raden welk dier het is. Kies daarna een ander kind.

Nu proberen we het zonder plaatjes. Kies 1 kind uit de kring en fluister een sport in het oor, die het gaat uitbeelden. Benoem in de kring wel dat het gaat om een sport, anders is het te moeilijk. Bijvoorbeeld: voetbal, schaatsen, zwemmen, of tennis. De andere kinderen mogen weer raden. Ditzelfde kan ook met beroepen. Bijvoorbeeld: kok, schooljuf, kapper, schoonmaker. Of sprookjesfiguren. Bijvoorbeeld: Reus, kabouter, heks, of prins/ prinses. Een situatie spelen. Een cadeau uitpakken voor je verjaardag, en uitbeelden wat het is. Kies steeds 1 kind uit de kring, fluister in welk cadeau het krijgt. Laat daarna het uitpakken, en het cadeau uitbeelden. Bijvoorbeeld: Bal, step, oorbellen, jojo, make-up, potloden, boek, rolschaatsen enzovoort. Misschien weten ze zelf een leuk cadeau? De andere kinderen mogen raden wat het is. Vanuit hier proberen we een klein toneelstukje te spelen. Kies 3 kinderen uit de kring, en neem ze even apart. 1 speelt: deftige dame 2 speelt: dief 3 speelt: politieagent -De deftige dame loopt rond met een tasje op hele hoge hakken. -De dief sluipt naar de dame en pikt het tasje. -De deftige dame roept de politie. -De politieagent vangt de dief en geeft het tasje terug aan de deftige dame. -De deftige dame bedankt de agent. Misschien kunnen de kinderen zelf een verhaal verzinnen en uitbeelden?