‘Binnentreden in het lijden’   

een kruisweggemaakt door een 30-tal bewoners van Kerckstede.

In 2002 stapten we mee in een project rond ‘kunst en geloof’.

We werkten tijdens de vastenperiode aan deze kruisweg, zodat alles ook tijdsgebonden klopte en beter bespreekbaar werd met hen

in die herkenbare periode.

 De kruisweg beeldt het lijdensverhaal van Jezus uit, maar werd tijdens het creatief

verwerken ook een beetje het lijdensverhaal van sommige bewoners.

Er kwamen eigenaardige maar diepzinnige vragen en opmerkingen naar boven tijdens de

afwerking van de verschillende staties.

De kruisweg wordt opgesteld op een halve cirkel van grijze asstenen van verschillend

formaat. In de nissen van de stenen kunnen willekeurig

kleine theelichtjes geplaatst worden.   

De halve cirkel maakt, dat je niet gewoon ‘langs het lijden heen’ kunt

gaan. Je moet gewoon letterlijk binnentreden in de

kring van pijn.

Hoe zijn we met de kruisweg gestart?

Aan de hand van een kruisweg met eenvoudige tekeningen werd samen gepraat over het lijdensverhaal.De bewoners tekenden elke statie van het lijdensverhaal en kleurden deze in.

We maakten tijd om bij de tekeningen en de figuren stil te staan, zodat ieder zo goed mogelijk de inhoud kon volgen. Toen hebben we verteld dat we die kruisweg in echte beelden zouden uitwerken en dat ieder van hen een persoon uit de kruisweg zou mogen maken.

Hoe werden de beelden gemaakt?

We knipten blauwe electriciteitsdraad op lengte. Deze werden per 2 aan elkaar vastgeplakt met crèpeplakband, zodat armen en benen duidelijk werden.De handen en voeten werden gemaakt door de lusjes op het einde van de draad.Een grote prop papier werd vastgekleefd op de plaats waar het hoofd moest komen.

We zaagden blokken hout om de beelden op te plaatsen en latten hout voor het kruis.We hebben WC-papier verknipt in kleine snippers – een wasmand vol.Méér dan één pot behangerslijm werd gebruikt, want alle gemaakte geraamtes werden beplakt met die papiersnippers.We gebruikten bruin kaftpapier voor de kleren.Alles werd met zwarte en zilveren verf bespoten.

Welke evolutie zagen we in het uitwerken van de

kruisweg?

In de beginfase werd het eerst technisch werken en praatten we over ‘het beeldje’, ‘het popje’ (volgens sommigen), ‘het figuurtje’, maar vanaf het moment dat we gekozen hadden wie we zouden afwerken, werd met de naam gesproken van die persoon uit het lijdensverhaal.

Sommige bewoners kozen heel bewust en om welbepaalde redenen bv. de Jezus- of Mariafiguur, en raar maar waar …de soldaten kenden het minst succes.

Het werd echt een inleven in de rol.

Het plooien van de figuren in de juiste houding deden de bewoners met de grootste precisie.Het vastnagelen riep alvast gevoelens op.Het eindresultaat deed hen naar adem snakken, want zo mooi hadden ze het zich niet voorgesteld: ‘En je ziet dat WC-papier niet meer? ‘En waar zijn die bruine kleren? ‘Dat weegt nu zeker veel meer, nu dat zo’n echt beeld geworden is?’…dat waren een paar van de verwonderde vragen.

Waar kwam onze kruisweg reeds terecht? In Groenhove voor de tentoonstelling van het K-project.In de Xpohallen in Kortrijk op de bisdomdag in 2002.In de kerk te Mesen.Gedeeltelijk in de kerk te Oostnieuwkerke voor onze tv-viering.In ‘het Paterskerkje’ (De Bremstruik) in Roeselare, waar we met 2 bewoners en een begeleider een 200-tal studenten van 5° en 6° jaar secundair te woord stonden. (zie documenten in bijlage)In onze kapel tijdens de opendeurdagen in 2003.In onze zaal voor de wake op Goede Vrijdag.In de kerk te Aartrijke.…..

Binnentreden in het lijden.

 ‘Och God’, zei de mens,

‘ze spelen alweer met papiersnippers’.   

‘Och mens’, zei God, ‘ze zijn het lijdensverhaal binnengetreden’.

1.  Jezus wordt ter dood veroordeeld.

Bij de figuur van Pilatus zien we dat hij zijn handen voor zich uit houdt en ze ons toont.

Hij duidt erop dat hij zijn handen in onschuld wast. 

Jezus staat er bedrukt bij, helemaal alleen.

2.  Jezus neemt het kruis op zijn schouders.

 

‘Kan Jezus dat wel dragen, zo’n zwaar kruis?’, ‘Waarom helpt niemand Hem?’ sprak één van de bewoners zijn bezorgdheid uit.

 

‘Je moet een beetje wachten’ was het antwoord van een andere bewoner. ‘Dat gebeurt straks een beetje verder’…

3. Jezus valt voor de eerste keer onder het kruis.

De last is zwaar. Jezus valt, maar kan het kruis nog op zijn schouder houden. 

Even wil hij het opgeven, maar aan zijn houding zie je dat Hij weer opstaat.

4. Jezus ontmoet zijn bedroefde moeder.

 

Jezus en Maria leunen dicht naar elkaar toe. Ze fluisteren elkaar precies heel voorzichtjes iets toe.

 

Ze voelen beiden pijn en willen elkaar door

nabijheid ondersteunen en troosten.

5. Simon van Cyrene helpt Jezus het kruis dragen.

 

‘Ik wil die man zijn die Jezus helpt om zijn kruis te dragen’, zei een bewoner.

Prompt nam hij zo’n kruisje vast en legde het op zijn

schouder. ‘ ’t Zal gaan, ’t weegt nog niet te veel’ …

6.  Veronica droogt het gezicht van Jezus af.

 

‘Ik maak die mevrouw die het gezicht van Jezus afveegt, want dat is mooi dat ze dat doet. Jezus kan dat niet, want Hij heeft zijn kruis vast en Hij heeft geen doek bij zich’ …

 ‘Ik zou dat ook doen, moest Hij hier zo bezweet langskomen’. ‘En jij?’…vroeg ze aan de begeleiding?…

7. Jezus valt voor de tweede keer onder het kruis.

 

‘Waarom maak je dat nu anders? We hebben al één waarbij dat Jezus valt en daar ligt Hij op zijn knieën en nu ligt Hij neer?’…

 ‘Natuurlijk’ antwoordt een andere bewoner …

‘moest jij voor de tweede keer vallen, dan zou je ook niet meer zo rap rechtstaan als je pijn hebt’…

8. Jezus troost de wenende vrouwen.

 

Jezus kijkt de vrouwen aan met de ogen van Zijn hart.

Hij ziet hun verdriet en troost hen.

‘Mijn moeder zegt, dat mannen niet zo vlug wenen als vrouwen, maar als ze pijn genoeg hebben, dan denk ik wel dat er traantjes komen. Maar zij willen zich altijd sterk voordoen hé. Zij willen dat niet tonen’.

9. Jezus valt voor de derde keer onder het kruis.

‘En dat is dan het laatste’ zegt de bewoner die Jezus op de plank vastkleeft. ‘Jezus valt helemaal op de grond en zal niet meer rechtstaan. Hij is moe’. 

En toch ...vindt Jezus de moed om nog eens

op te staan en weer door te gaan.

10. Jezus wordt van zijn klederen beroofd.

 

‘Maar wie doet er nu eigenlijk zoiets? Ik mag er niet aan denken hoor. Ik zou nogal beschaamd zijn’.

En ja, zo stond Jezus daar, klein, naakt en vernederd.Hij doet niets.Hij is alleen maar liefde.

11. Jezus wordt aan het kruis genageld.

 

‘Neem maar het kruis en jouw Jezus en dan moet je Hem aan het kruis nagelen’…..

een technische opdracht bij het maken ….

‘Ik wil dat niet doen’, zegt de bewoner, ‘want dan doe ik net hetzelfde als die soldaten en

dat is niet goed. Ik wil Hem geen pijn doen’ …

12. Jezus sterft aan het kruis. 

Jezus buigt Zijn hoofd en sterft.

De mensen die Hem lief hadden, staan bij Hem

met de handen in een houding van ‘wij staan hier machteloos, wij kunnen niets doen, wij moeten Je zomaar uit handen geven’.

13. Jezus wordt van het kruis genomen.

 

Een bewoner (naamgenote van Maria) heeft Jezus op haar schoot genomen en in haar armen gelegd met de woorden:

‘Zo heeft Maria dat gedaan. Jezus was dood en ze weende veel.

Ze zag Hem graag en ze wiegde Hem in haar armen, zoals ik nu doe’ …

14. Jezus wordt in het graf gelegd.

 

‘Mijn papa hebben ze ook in een kist gelegd en dan dichtgedaan. We kunnen hem nooit meer zien. Mama weent soms nog en ik zeg dan: ‘we gaan naar het kerkhof met bloemen’.

Iemand achterlaten …het doet pijn, en je kan het pas als je gelooft in dat nieuwe leven waar ze

mogen in binnentreden.

Binnentreden in het lijden.

 ‘Och God’, zei de mens,

‘ze spelen alweer met papiersnippers’.   

‘Och mens’, zei God, ‘ze zijn het lijdensverhaal binnengetreden’.