ZATERDAG 18 NOVEMBER 2017 HET PAROOLamsterdamT

hom

as A

cda A ls ik door de groothandel

loop zie ik uit mijn oog-hoek een man op mij afko-men. Te laat zie ik dat hetAlain Caron is, de chef-kok. Tot gisteren had ik er

allerlei bijvoeglijke naamwoorden aan toe-gevoegd die niet alleen duidelijk zoudenmoeten maken wat voor boterletter ik hemwel niet vond, maar ook hoe geestig ik welniet kan beledigen.

Het enige wat ik daarmee zou bereikenwas uw hoofdschudden: wat heeft datcharmante Franse mannetje die Acda ooitvoor kwaad gedaan? En waarom dient datte worden uitgevochten in een column? Ik geef u meteen, hier en nu, groot gelijk.Dat gezeik van al die columnistjes die hunpersoonlijke vetes in uw dagblad denkente moeten uitvechten. Hou ermee op, ver-tel iets leuks! Of interessants. Of doe tenminste boete, zoals ik nu. Fouten zijn okéen best interessant namelijk. Enfin, wathad die Caron me geflikt?

Ooit beschreef ik in een receptenrubriekalhier hoe ik op vakantie in Frankrijk metmijn zoon de ratatouille uit de film Rata-touille had nagemaakt. Met bijbehorendrecept. In de film dachten wij wortelen tezien. Ik ontving een klassieke op-hoge- poten-brief in een taal die mij deed ver-moeden dat Caron persoonlijk de rol vangemene chef had ingesproken. Samenvat-ting: er kingen kein carrottes in de rata-touille! Charlatan! (De minste van De driemusketiers, neem ik aan.)

En ik schreef terug: ‘Chère lettre de beur-re, je moet wel goed lezen, sucle! Het is eenrecept van een elfjarig jongetje dat hij haal-de uit een tekenfilm…’

Nu kwam hij dus op mij af.“Wat leuk jou te zien!”“Ja. Nog veel brieven geschreven de

laatste tijd?”Caron lachte vriendelijk.“Ah ja, dat. Dat was leuk toch?” En hij

zegt nog een keer dat ie blij is me te zien endat ik moet komen eten bij hem.

Dat was leuk toch? Ja, zo kun je het ookzien. En zo kun je het eigenlijk veel beterzien. Ik kijk hem na en zie alleen een zeervriendelijke man zwaaiend weglopen.

Daags daarna zie ik Porgy Franssen, dieik om eenzelfde flauwe reden al 22 jaarprobeer te ontwijken. Waarom? Porgy her-kende mij een keer niet terwijl hij me netgeregisseerd had. Nou nou nou, wat eenramp! Misschien had ie wat anders aanzijn hoofd? Ook klaar nu. Ik ga uit eten bijCaron. Met Porgy. Dit zijn niet de tijden omvijanden te houden. Vrienden moeten wezijn, want alleen met vrienden kun je verder. Al kun je kennelijk met wrok ookeen eind door, zeg.

Dit zijn niet de tijden omvijanden te houden;alleen met vrienden kunje verder

Oude vetesen geestigbeledigen

Herman StilAMSTERDAM

Terwijl het zwembad met aan de pijngrensgrenzende herrie wordt gezandstraald en ge-zaag de bouwvakkersradio’s probeert te over-stemmen, valt de houten hotelkamerdeurdicht. Plots staan we in een sereen houten doos-je. Een kant-en-klare hotelkamer, waar de dikkehouten wanden samen met de dubbele glas -gevel annex inpandig balkon alle herrie – en dekou – zorgvuldig buitenhouden.

Het duurt volgens de planning tot Pasen voor-dat Hotel Jakarta op de kop van het Java-eilandopengaat. Maar de kamers zijn al klaar, waar diein een normale bouwvolgorde pas als laatsteaan de beurt zouden zijn.

LegobouwdoosMaar Jakarta is geen normaal hotelgebouw. Opvoorspraak van de gemeente, die geen unifor-me hoteldozen meer wilde, moest het ontwerpzo duurzaam en milieuvriendelijk mogelijkworden gebouwd en geëxploiteerd. “Dan ga jemet de architect nadenken hoe ver je daarinkunt gaan,” zegt hoteldirecteur Nico Evers. Hetwerd veel hout en heel erg modulair, een hotelals een legobouwdoos.

De meeste kamers – hergebruikt beton voorvloer, gelijmd houten draagwanden en plafondaan de overige zijden – zijn gebouwd op eenwerf in West-Friesland, elke twee uur één. Inclusief alle draden, leidingen en sanitair.

Kop Java-eiland Hotel Jakarta verrijst

Een houten hotel met eentropisch tintje. HotelierWestcord bouwt op de puntvan het Java-eiland aan eenbijzonder hotelgebouw.

Als mega-Jenga zijn de kamerdozen aan de Javakade achthoog op elkaar gestapeld, teza-men ook de dragende constructie vormend. Devuistdikke wanden van de houten doosjes isole-ren als de beste en hoeven ook niet nog eens teworden geschilderd of behangen. “We zetten erstraks alleen de meubels nog in en dan kan hethotel open.”

Het merendeel van de kamers, 172 van de 200,moet nu afwachten tot de rest van het taps toe-lopende hotelgebouw gereed is. De boeg van hetgebouw, met daarin de resterende kamers, res-taurants, bars en lobby, wordt op traditionelewijze gebouwd. “Vanwege de ruimte op hetbouwterrein kon dat niet anders.”

Het Nederlandse Westcord won het hotelplek-je, dat al meer dan tien jaar op de nominatiestond voor hotelbouw, door er naast de meestmilieuvriendelijke nieuwbouw, ook een bijzon-der verhaal van te maken.

Ook voor het familiebedrijf was dat een aardi-ge hink-stap-sprong. Westcord is ontstaan opVlieland en via de overige Waddeneilandendoorgegroeid naar het vasteland. Met ondermeer drie hotels in Amsterdam, maar ook hetRotterdamse Hotel New York – gevestigd in hethoofdkantoor van de toenmalige Holland-Ame-rika Lijn – en de naastgelegen ss Rotterdam. Beide zijn een hommage aan de emigratielijnendie er decennialang naar de nieuwe wereld ver-trokken.

Malabar boveninHet begeerde hotelplot op het Java-eiland inAmsterdam was tot in de jaren vijftig van de vo-rige eeuw het startpunt van die andere emigra-tieroute, naar toenmalig Nederlands-Indië.“Toen was, met Hotel New York in het achter-hoofd, de link snel gelegd,” zegt hoteldirecteurNico Evers. “Als we de locatie zouden bemachti-gen, dan zou het een eerbetoon worden aan dietijd. Toen we dat thema eenmaal te pakken had-den, kwam de rest vanzelf.” Dus heet het hotelnu Jakarta – Batavia klonk té koloniaal – en deskybar boven in de punt van het gebouw straksgeinig de Malabar, naar de gelijknamige vul-kaan op Java.

Samenwerking met het Tropenmuseum, dateen deel van zijn collectie in het hotel zal latenzien, was snel gevonden. Gevolgd door de Hor-

Jakarta opJava, eeneerbetoon

Het was het startpunt vaneen emigratieroute naarNederlands-Indië, dithotel verwijst daarnaar

23‘We begonnen met één piano, die ook nog een halve toon te laag was, en nu zijn we hier’

Fred Cohen, oprichter van het Muziekpakhuis → 27

ALLE VERVOERDERS

Anderhalf uurreizen met éénkaartje à 6 euroIn de hele regio rond Am-sterdam kunnen reizigerszonder ov-chipkaart vanaf begin volgend jaar anderhalf uurreizen op één kaartje van 6 euro. In die tijdsspanne kunnen ze ge-bruikmaken van bussen, tramsen metro’s van de vervoerdersGVB, Connexxion en EBS. Numoet de reiziger nog per ver-voerder een apart kaartjekopen. De Vervoerregio beslaatbehalve Amsterdam veertienomliggende gemeenten, waar-onder Aalsmeer, Beemster, Purmerend en Zaanstad.

TER WERELD

Kalverstraat16de duurstewinkelstraatDe Kalverstraat staat dit jaar opplek 16 in de lijst van duurstewinkelstraten ter wereld. Dat iseen plek hoger dan vorig jaar. Dewinkelstraat bereikte vorig jaarde top twintig van de lijst dieCushman & Wakefield elk jaarsamenstelt. Dit jaar blijft de ge-middelde huur gelijk, op 3000euro per vierkante meter. Tochschuift de Kalverstraat een plekop, omdat Istanboel een valmaakt op de ranglijst. Volgensvastgoedadviseur komt datdoor de spanningen in het land.

OSDORP

Politie stuit op80 kilo coke enflink geldbedragDe recherche heeft in een wo-ning in Osdorp 80 kilo cocaïne inbeslag genomen en twee Co-lombiaanse mannen opgepakt.Agenten vonden in het huis aande Ladogameerhof de drugs eneen ‘aanzienlijk geldbedrag’. Dedrugsvondst en de aanhou-dingen waren een toevals-treffer: de politie was bezig meteen actie gericht op mensen diein de stad wonen, maar nergensofficieel ingeschreven staan.Onderzocht wordt nog of de cocaïne bedoeld was voor deNederlandse markt.

SCHIPHOL

22 parkieten inbagage vanreiziger Op Schiphol zijn 22 graspar-kieten in beslag genomen. Devogeltjes zaten in de bagage vaneen man die woensdag hetvliegtuig naar Caïro wildenemen. Dat mocht hij uiteinde-lijk, maar zonder parkieten en nabetaling van 1000 euro boete. Inde koffer ontdekte de douanedrie grasparkieten en in zijnhandbagage nog eens negen-tien. Ze zaten in een klein kistje,zonder water en met maar eenklein beetje voer. De vogels zijnin quarantaine geplaatst.

Dieven stalen auto op bestellingPaul VugtsAMSTERDAM

Een Amsterdamse bende zou jaren-lang op bestelling en strak georgani-seerd auto’s hebben gestolen. Eenaantal van de wagens is omgekat enverscheept naar het buitenland.

Tien verdachten staan vanaf maan-dag voor de Amsterdamse rechtbank.De hoofdrollen waren voor de drieAmsterdamse broers Z. en een neef,22 tot 29 jaar oud. Samen met drie an-deren (28 tot 40 jaar) zouden zij eengestructureerde criminele organisa-tie hebben gevormd. Nog twee broers(38 en 43) en een tiende verdachteworden beschuldigd van bijrollen.De recherche kreeg eind 2015 infor-

matie dat twee van de broers Z. auto’sstalen en omkatten (zodat ze nietmeer als gestolen zijn te herkennen inde registratiesystemen). Ze zoudenvuurwapens bezitten en in drugs han-delen.Ook zouden sommige van de auto’s

mogelijk bij liquidaties zijn gebruikt,maar dat is niet gebleken.Gedurende het onderzoek kwamen

meer verdachten in beeld. De broersstalen de bestelde auto’s in wisselen-de samenstelling. Ze gebruikten ap-paratuur en valse sleutels om het por-tier te openen. De schade was dusminimaal. De groep maakte ook valsekentekenplaten en nieuwe sleutels.De klant kon zijn wensen opgeven,

zoals het type auto dat hij zocht en degewenste accessoires. De groep gingdaar dan naar op zoek.

De auto’s werden met valse kenteken-platen ergens neergezet, zodat de kopers ze konden bezichtigen. Ver-volgens werd de koop gesloten. Waar-schijnlijk zijn veel gestolen auto’snaar het buitenland verscheept. De belangrijkste betrokkenen leken

vaste rollen te hebben binnen de organisatie. Zo beschikte één ver-dachte thuis over geavanceerde appa-ratuur om sleutels na te maken. Eenander gebruikte computers op zijnwerk om de gestolen auto’s te voor-zien van nieuwe kentekens of chassis-nummers van identieke auto’s, zodatde ‘gekloonde’ versies niet zoudenopvallen.Bij huiszoekingen op elf locaties in

Amsterdam en één in Almere vond depolitie op 7 juni vorig jaar 24 kilo hen-

neptoppen en drie zakken xtc-pillen.In een bedrijfsloods in Lijnden lagenvalse kentekenplaten, die ter plekkewerden gemaakt.Het is niet duidelijk hoeveel auto’s

de groep in totaal heeft gestolen enhoe lang de organisatie heeft gefunc-tioneerd.Voor de strafzaak heeft de recht-

bank vanaf maandag vijf zittings -dagen uitgetrokken. Alle verdachtenzijn eerder door de rechtbank vrij -gelaten in afwachting van hun pro-ces.

Een speeltuin voor kinderen eneen poepstrook voor honden:De Kop van het Java-eiland, inoverheidsjargon voor ‘onbe-paalde tijd gereserveerd vooreen zeer bijzondere invullingmet een programma van het al-lerhoog-ste niveau en uitzon-derlijke allure’, heeft zijn ambi-ties nog niet waargemaakt. Hetis het laatste stukje onbebouwdoostelijk eiland, in het grote ge-heel ooit bedacht met hoog-bouw en een gracht, als de boegvan het schip dat de rest van hetJava-eiland moest zijn.Hotel Jakarta beslaat maar eendeel van de Kop, wat sommigenin ‘stadsdorp Java’ nog te vergaat. De rest van de strook isnog altijd leeg. Het lijkt er tochvooral op dat de Kop wordt vrij-gehouden als startbaan voor deaanloop naar de gedroomdebrug over het IJ.Het hotel overlegt daar nu metde gemeente over. “Dat er uit-eindelijk een brug komt isprima,” zegt Evers. “Maar het iswel even de vraag hoe. Wehebben de opritten liever nietvoor onze deur. Zo is dat niet af-gesproken toen we deze plekwonnen.” Ook wordt nog gepraat metHaven Amsterdam over de riviercruiseschepen die aan deJavakade moeten komen. “Wewillen ze liefst dwars op de kade,plus een steiger waar passa-giers van bootjes in en uit-stappen voor het hotel.”

Kop is nog niet vol

tus botanicus; beide zijn immers voortgekomenuit dat koloniale verleden. “Dan kijk je op de tekeningen naar een atrium van acht verdiepin-gen hoog en denk je: daar kan best een boom in.”Dus komen, waar nu nog de steigerpalen in dehoogte steken, straks tropische bomen van tienmeter hoog te staan, een tropisch bos, met per-manent een tuinman op de loonlijst.

→ Boven: Hotel Jakarta in aanbouw. Midden: hier komt een restaurant.Onder: een voorbeeld van een hotelkamer. FOTO’S EVA PLEVIER

De een maakte thuissleutels na, zijn broer wasvan de kentekenplaten