I O S K

Kerstnummer 2013

INHOUD Woordje van de directie (Peter Leys) Kerstwens (1B) 2013, wat kon het ons bieden (Peter Leys) Rapportcommentaren (3 ASO en TSO; red. Frederika Bosteels) Vrouwen…. (3 ASO en TSO; red. Frederika Bosteels) Nieuws uit de bib (Moniek De Koster) Een blik op de taalactiviteiten tijdens de middagpauze (Heidi Bulté) De leerlingen van 1Ad zetten hun tanden in een leuk jeugdboek (Heidi Bulté) Wat hadden november en december ons te bieden? (Peter Leys) Werkplekleren (Stan Van Dyck) Tijd voor actie (Handel en Kantoor) Bezinningsdagen (5 VZ en KA) Dag van de jeugdbeweging Studiekeuzebegeleiding (Esther Desmet, Anton Leuwers en Ruth Mersch) Scholenband Don Bosco - Stellenzicht Collega Ann Van Lembergen werkte mee aan een boek rond armoede Wie zijn ze? (Marieke De Kegel en Brecht Debackere) Familienieuws (Lore Servranckx) Quiz (Katrien Straetmans) Don Bosco Groot-Bijgaarden doet mee (MOS) Sprekende woorden (werkgroep talenbeleid) Den dunne Geschuerden

WERKTEN MEE Eindredactie Peter Leys Correctie Moniek De Koster Opmaak Lore Servranckx Verantwoordelijke uitgever Tony Cornelis

WOORDJE VAN DE DIRECTIE IEDER JAAR KOMT KERSTMIS WEER…. Zo klinkt het refrein in een kerstliedje van Raf Belmans (1920-1999). Elk jaar zijn we meer verrast dat het al opnieuw Kerstmis is. Een tijd van familiefeesten, een moment om stil te staan bij wat dit jaar gebeurde en om te dromen over wat volgend jaar komen kan. Een periode waarin vrede, solidariteit, gezelligheid en goedheid centraal staan. Het licht komt de kille kou verwarmen, zingen we in de advent. De geboorte van Christus moet ons gerust stellen dat het beter kan, als we Zijn voorbeeld volgen. Dit vreugdevolle geloof wensen we u allen toe. Naast uiteraard de daadkracht om ervoor te gaan. Op onze school hebben we warmte gebracht voor de slachtoffers van de tyfoon Haiyan. Meer dan 3000 kaarsen gingen de deur uit. Dank daarvoor. Voor volgend jaar dromen we natuurlijk van onze eigen nieuwbouw. Hopelijk kunnen we in september de gloednieuwe lokalen in gebruik nemen. We hebben er jaren naar uitgekeken en ervoor gespaard. Net zoals voor de nieuwe sporthal waarvoor we – zo hopen we toch – stilaan de grond zullen kunnen verwerven. De plannen liggen klaar om uitgevoerd te worden. De leerlingen en leerkrachten hebben meer dan ooit recht op deze moderne en toereikende infrastructuur. Maar nog intenser wensen we dat 2014 een gezond en voorspoedig jaar mag zijn voor u, uw familie en vrienden. Dat is de kerst- en nieuwjaarswens van heel de directie en de redactie van KIOSK. Peter Leys Pedagogisch directeur

KERST- EN NIEUWJAARSWENSEN VAN ALLE

LEERLINGEN UIT 1B

2013, WAT KON HET ONS BIEDEN? RITSEN! Als we iets leerden in 2013 is het wel ritsen. Zo lang mogelijk op de inloopstrook blijven en pas aan het einde op het andere baanvak invoegen. Zou files voorkomen bij wegversmallingen. Althans dat ontdekte de jonge politicus Jef Van den Bergh. Ook de

spitsstrook was een uitvinding dit jaar om de files op de Ring en andere drukke autostrades uit de wereld te helpen. De Italiaanse sneltrein Fyra zal echter niet meer ritsen op de Belgische sporen. En de knappe NMBS heeft zelfs alle geïnvesteerde geld teruggekregen van de snode bouwer.

Hij kon het! Natuurlijk kunnen we dit jaar niet voorbij aan de troonwissel in Belgenland. Vergeleken hiermee was de verkiezing van de nieuwe paus in Rome maar klein bier. Zijne majesteit koning Albert II en hare Koninklijke hoogheid Paola hielden het voor bekeken. Hun oudste zoon Filip-Philippe was er klaar voor. Hij wilde al lang koning worden en werd het nu ook. En de immer glimlachende en wuivende prinses Mathilde werd reine koningin. Ineens werden alle geruchten – verspreid door journalist Frédéric Deborsu – over homofiele kroonprinsen en ivf-behandelingen ten huize van Mathilde onder de mat geveegd. Al is er misschien crisis in het land (economisch en politiek), we hebben toch maar eventjes 3 vorstinnen en 2 vorsten. Wat een luxe. En het was een reuzefeest. Eerst grote verrassing en verslagenheid weliswaar, maar al vlug was er de feestvreugde om de nieuwe soeverein. Hij deed het goed. Hij kon het. Hij was herboren. Vlot als geen ander sprak en wuifde hij de hysterische massa’s toe bij zijn eedaflegging en blijde intredes in ’s lands grootsteden. Filips voorganger, Albert, kwam al vlug tot de vervelende vaststelling dat zijn pensioen ontoereikend is om te overleven. Wat doet een mens immers nog met een miljoen euro? Gelukkig wordt volgend jaar zijn index wat aangepast. Ook hare heiligheid koningin Fabiola had het zwaar te verduren. Haar truc om overheidsgeld te doneren aan Fons Pereos om haar Spaanse familie veilig te stellen kwam aan het licht. Meteen werd haar schamele dotatie met 500.000 euro verminderd. Op water en brood zetten, heet dat. Uiteraard kwam ook schelm Laurent, de Tijl Uilenspiegel van het hof, in nauwe schoentjes en dreigde hij zijn dotatie nog maar eens te verliezen. Deze keer had hij zonder toestemming van de regering met Angolese diplomaten onderhandeld over groene energie. Doe dan al eens iets voor het milieu en het behoud van de aarde. En nog een Tijl (of Nele?) die het hof wat prikkelde, is de dochter van de Albert en Sybille de Selys: Delphine Boël. Zij blijft maar erkenning en wat vaderlijke liefde vragen. Maar Laken zwijgt. Ondanks de onthullende reeks op TV.

De media konden het! Tijdens de nacht van de Vlaamse Televisie Sterren won de VTM-reeks Clan de prijs van het beste drama en populairste TV-programma. Acteur Dirk Roothooft werd bekroond als beste acteur. In Hasselt werd de VRT-soap Thuis als beste programma gelauwerd. We wisten dat het er zat aan te komen, toch was het een schok. Nieuwsanker Jan Becaus ging met pensioen. Niet zonder bloemen en lovende woorden van zijn collega’s. Terecht! Hij werd opgevolgd door Bart Schols. Het is wennen. Gelukkig kunnen we in Kerk en Leven wekelijks een inzending van Jan blijven lezen. Een dikke proficiat verdient journalist Gilles De Coster want hij mag zich een jaar lang de slimste mens ter wereld noemen. De Vlaamse film floreerde dit jaar: Marina, De Kampioenen, Dood van een schaduw en Het vonnis. Alsook de actrice Veerle Baetens. Zij kreeg de prijs voor Beste Actrice tijdens de European Film Awards voor haar rol van Elise in de film Broken Circle Breakdown. De film was vijf keer genomineerd maar enkel Baetens won ook echt de prijs en dat in een categorie waarin ze het moest opnemen tegen Keira Kneightly, Naomi Watts en Luminita Gheorghiu. In de geschreven pers verenigden Corelio en Concentra zich in Het Mediahuis. De Gazet van Antwerpen, Het Belang van Limburg, Het Nieuwsblad en De Standaard huizen voortaan samen maar moeten wel gedurende 5 jaren nog een eigen redactie en hoofdredacteur behouden. Toch gingen 205 jobs verloren. Klaslokalen te vol? Geen zin om naar school te komen? Geen nood. Aan de Universiteit Gent en de KULeuven heeft men het plan opgevat om de professoren hun lessen te laten opnemen en om deze onelinelessen op het internet te zetten. Deze vrouwen konden het ook!

Wat te zeggen over de flamboyante minister Maggie De Block? Is er ooit meer gehoond en flauw gegrapt over een minister? Ze pakte volgens velen het migratiedossier verkeerd aan. Ze mismeesterde het dossiers van de illegalen. Ze was de schuld dat de daklozen in de winter kou hebben. Toch werd ze maar als eerste vrouwelijke politica nummer 1 in de peilingen. Een andere politica kreeg promotie. Omdat kamerfractieleider Annemans partijvoorzitter werd, nam Barbara Pas de leiding van haar VB-fractie over in de groene zaal van het parlement. Mevrouw Gwendolyne Rutten kreeg de leiding over haar partij na

een lange uitputtingsslag met Decroo junior. De smalle trap met de kopstukken gaf nochtans een beeld van een hechte ploeg. Samen met partijgenote Annemie Turtelboom bewees dat ze dat vrouwen hun mannetje kunnen staan in de politieke jungle. Al heeft Annemie het niet gemakkelijk om justitie op de juiste rails te krijgen. Bewijze daarvan de talrijke procedurefouten die misdadigers op vrije voeten zetten. Ook de problematiek van de

overbevolking in de gevangenissen geraakte niet van de baan. Turtelboom heeft wel een aangebrand kantje want ze wilde de naaktfouilleringen in de gevangenissen opdrijven. Niets in de zakken, niets in de mouwen….Het Grondwettelijk Hof schrapte echter deze onkiese maatregel. Daarna schafte ze het gevangenisplunje af. Neen, ze moeten niet naakt rondlopen, de gedetineerden, maar ze mogen hun eigen kleren dragen. En nog een vrouw deed het goed dit jaar. Anne De Paepe, excuseer, professor Anne De Paepe werd rector van de Universiteit Gent. Een primeur. Aan de Alma Mater van Leuven werd men echter opgezadeld met nar, BV en gewezen politicus Rik Torfs. Ah, ja, kerkjurist is hij ook nog en nestbevuiler. Sommige mannen konden het echter niet zo goed! Bel me, schrijf me, laat me toch iets weten…. zongen Luc Steeno en Sandra Kim ooit. Belgacom maakt dat alles mogelijk. Voortaan echter zal het zonder Didier Bellens (what’s in a name?) zijn. Hoewel deze man veel knappe vrouwen aan mooie postjes hielp, werd hij door de niet meteen in vrouwen geïnteresseerde Elio Di Rupo de laan uitgestuurd. Op staande voet en zonder ontslagpremie. Shit happens, zou een mens dan zeggen. Dat waren ook de woorden van de Gentse superflik Steven De Smet toen hij in dronken toestand bij een ongeval betrokken was. @DeFlik werd eerder ook al schuldig bevonden aan een vorm van graaicultuur. Hij kwam er niet met een GAS-boete van af. En van graaicultuur gesproken. Ook onze eigen eurocommissaris Karel De Gucht was er blijkbaar niet vies van. Of is het schending van de privacy als men eens zijn rekeningen nagaat? Zo maar even 900.000 euro moet hij teruggeven. En nog een notoir man werd van corruptie beschuldigd. Niemand minder dan de gewezen Voerense burgemeester José Happart. Hij liet mannen voor hem werken onder de prijs in ruil voor overheidsopdrachten in Bierset. Ni vu, ni connu. Alhoewel. Dat het economisch ook niet van een leien dakje liep in 2013 bewijzen de problemen bij IJsboerke, Ford Genk, ArcelorMittal, Caterpillar, Alfacam, SN Brussels Airlines (zeker nu Ryanair Zaventem inpalmt). Omwille van de crisis kwam er een einde aan de gewezen stunts van Steve, nl. het gratis busvervoer in Hasselt. En toch willen ze met velen Belg worden. Denk maar aan de Franse acteur Depardieu en de Franse miljardair Arnault. Maar uiteindelijk konden ze het niet worden. Dit jaar bleken ook onze privémails, sms-berichtjes en dergelijke niet meer veilig te zijn. Niet alleen Angela Merkel en de paus werden afgeluisterd en meegelezen, maar ook onze

premier. Gegevens over medewerkers van Defensie en de NMBS werden zomaar op internet prijsgegeven. Wat een privacy! Hackers braken in op computers van Antwerpse havenbedrijven. Zelfs europarlementariër Louis Michel werd slachtoffer van mailmisbruik. Een medewerker diende via zijn mailaccount ongelooflijk veel amendementen in die zelfs tegen het eigen liberale standpunt ingingen. Ich habe es nie gewusst, zei Louis de beduimelde. Meer kon hij niet

verzinnen als verdediging. Nog verrassender en verbijsterender was het nieuws dat zelfs Belgacom gehackt werd alsook de ICT-systemen van de Belgische diplomatie en de premier. Ook de Kerk kon het niet altijd! Het ging dit jaar alweer moeilijk in onze Roomse kerk. Ondanks de nieuwe charismatische paus Franciscus. Plannen om kerken te sluiten en parochies af te schaffen krijgen stilaan meer vorm. Gebrek aan gelovigen, priesters en lekenmedewerkers. Op een mooie dag in april kreeg onze aartsbisschop dan nog onverwacht een koude douche van wijwater en een hartverwarmend optreden van halfnaakte Femenvrouwen. Niet voor niets dat Mgr. Léonard hoopt op een pausbezoek volgend jaar om wat nieuw leven in onze Kerk te blazen. Tot overmaat van ramp moest de Kerk nog het wetsvoorstel over euthanasie bij minderjarigen slikken. Een meevaller voor kardinaal Danneels was dan weer dat alle bewijsstukken van Operatie Kelk nietig werden verklaard. Incident gesloten. Zij mochten het niet kunnen! Met het oog op de verkiezingen in 2014 – alweer de moeder van alle verkiezingen! – was de

N-VA de aan te vallen partij. Een tweede cordon sanitair werd gelanceerd en toch werd er bijna alleen over deze partij geschreven en gesproken. Tot vervelens toe. Maar het moet gezegd, de N-VA speelde het spel uitstekend mee. De partij ging te keer tegen alles en iedereen. Ze beschuldigde het ACW van het verduisteren van miljoenen euro’s belastingen. Het woord fraude was niet uit de lucht. Kamerlid De Decker weerde zich als een duivel in een

wijwatervat. In Antwerpen werd het dit jaar koud, kil, somber, onpersoonlijk en intolerant want Führer De Wever nam het schoon verdiep in bezit. De slogan ‘’t Stad is van iedereen’ verdween. ’t Stad is alleen van ons, zo besliste de gouwleider. Of hoe de Scheldestad een etnische kloof slaat, zoals Mohammed Chakkar opperde. Dat ’t stad niet meer van iedereen mocht zijn bewees OCMW-bazin Homans (rechterhand van De Wever!) door plotseling 250 euro te eisen voor een eerste inschrijving aan het vreemdelingenloket. Tot nu kostte het slechts 17 euro. Een serieuze indexsprong. Dat steden met een andersgekleurd bestuur hetzelfde doen, werd verzwegen in het journaal. Sinterklaas Decleir dreigde er meteen mee niet meer in Antwerpen te ontschepen als die ‘fascist’ burgervader werd. In november was hij blijkbaar die uitspraak vergeten en was hij bereid om – betaald en in het oog van de camera’s - de rol van de goedheiligman te spelen en De Wever zelfs de hand te schudden. We houden van principiële mensen.

Antwerps burgervader De Wever opperde op een blauwe maandag het megalomaan plan om Zulte-Waregem en / of Oostende om te dopen tot Antwerpse voetbalploegen. Is ’t Stad dan toch van iedereen of is iedereen van ’t Stad? Zelfs een volksfeest als de Sinksenfoor op ’t Zuid werd bijna een echte oorlog tegen de burgemeester. Maar pas op! In Aalst was het niet beter. N-VA

burgemeester D’Haese liet in zijn gemeentehuis de staatsieportretten van Albert en Paola verwijderen. Geen enkele wet zegt immers dat die portretten er moeten hangen. Herrie zoeken? Neen, vooruitziendheid. In februari wisten de ajuinen immers al dat Albert in de zomer zou abdiceren. In Turnhout verbrijzelde het N-VA-bestuur meteen de slogan ‘Eendracht maakt macht’. Te Belgisch. Ruziënd rolden de Vlaams-nationalisten er over de straat totdat zelfs N-VA-minister Bourgeois moest tussenkomen. N-VA meteen uit de coalitie. Kordate kracht van verandering dus. De kunstzinnige baas van het Festival van Vlaanderen, Jan Briers jr, werd door de N-VA voorgedragen als gouverneur van Oost-Vlaanderen na het verdwijnen van VLD’er Denys. Briers had geen partijkaart of speciale banden met de N-VA die meteen wilde bewijzen dat ze stond voor een a-politieke benoeming. Dat principe vond de VLD goed, maar het mocht geen kandidaat van de N-VA zijn. VLD had immers ook een a-politieke kandidaat, de heer Sas Van Rouveroy, die toevallig voor de VLD in het Vlaams parlement zat. Voorts niet politiek gebonden. Toch werd het Briers. In tegenstelling tot de nieuwe vorst kon hij het niet. Althans dat vond de VLD. Meteen na de treinramp in Wetteren moest Briers zijn eerste test doorstaan. Volgens N-VA en CD&V deed hij het goed. VLD en Groen! konden er geen woord goed over zeggen. Er zat geen muziek (!) in zijn beleid. Tijdens een persconferentie schetste de partij van Ben Weyts haar toekomstvisie voor Brussel. Brussels CD&V-politica en minister Grouwels had er wel oren naar maar partijleider Beke verwees het voorstel meteen naar de prullenmand. Wie kon het dan beter?

Onderwijsminister Pascal Smet beleefde niet het beste jaar uit zijn carrière. Hij moest vervroegd uit vakantie terugkeren wegens ziekte van zijn echtgenoot. Op zijn kabinet liep het ook niet vlot. Al zijn grootse voorstellen om het onderwijs te hervormen werden één na één afgeschoten door zijn collega-ministers, het parlement en het terrein. De domeinscholen, de brede eerste graad, de scholengroepen, CLIL, de

verwijdering van de schotten tussen ASO-TSO-BSO, de afschaffing van de A-, B- en C-attesten….. zijn nog lang geen feit. Smet komt zeker in de geschiedenisboeken omdat hij het luxeverzuim heeft afgeschaft. Wie (zelfs maar 1 dag) afwezig is voor of na een vakantie, moet een doktersattest voorleggen. Heel anders verging het Koen Geens. Na het ontslag van Steven Vanackere werd hij de nieuwe excellentie van Financiën. Hij zette meteen het mes in de overheidsuitgaven, en even kordaat zette zijn vrouw de tondeuse in zijn kapsel. Een minzame en droog humoristische gentleman. Dat kan men ook zeggen van de nieuwe partijvoorzitter Wouter Beke die zichzelf mocht opvolgen met een stalinistische score. Wonderboy Elio Di Rupo heeft een sluitende begroting, dankzij extra taksen op alcohol en sigaretten. Maar voor volgend jaar moet hij toch al op zoek naar 400 miljoen. Te zoeken bij de gewesten en gemeenschappen? Of in China. Daar vond hij immers ook 2 panda’s voor Pairi Daiza. Toevallig vlak bij Bergen, de thuishaven van Elio. Alweer communautair gekibbel. Helemaal geen politieke benoeming was die van de nieuwe spoorbaas Jo Cornu. Louter toeval dat hij in het gsm-bestand van minister Vande Lanotte zat. De discussie over de bijhorende ontslagpremies laten we hier onvermeld. Het gaat immers over peanuts. Elkaar verdragen konden we vaak niet! En GAS dat er gegeven werd dit jaar. De GAS-boetes swingden de pan uit. Te hard gelachen op straat, te veel ongezonde lucht uitgeademd, eventjes naast de bank gezeten in het gras, een geadresseerde omslag in de vuilnisbak gegooid….? Boete! Maar regelneven en –nichten willen we niet zijn. We houden met zijn allen van kinderen, als ze maar niet spelen in het speeltuintje naast de deur. Of klokken vinden we zeer zalig en feestelijk, tenminste als het

ons past. Als Filip Dewinter 120 euro GAS-boete moet betalen omwille van te grote affiches op de Leien vinden we dat normaal. Wat wordt de Vlaming toch intolerant. Vooral de flauwe moppen van Ben Crabbé in Blokken en de smaakloze kledij van de weervrouw roepen irritaties op. 251 klachten kreeg de VRT.

Soms kon toch wat goed nieuws in 2013! De agressie op de Brusselse tram en metro zou dalen. We kregen een nieuw biljet van 5 euro. Een goed jaar voor auteur Dimitri Verhulst. Zijn roman De laatkomer verwierf de eerste plaats in de NRC-top 10. In 5 dagen tijd werden er in Nederland 25.000 exemplaren van deze Vlaamse auteur verkocht. Een unicum in de geschiedenis.

Gelukkig is er af en toe de sport die het leed en de ellende wat verzacht. Zo mocht Anderlecht landskampioen worden en plaatsten Les Diables zich voor Brazilië.

Kompany slaagde er zowaar op zijn eentje in de aandacht van N-VA af te wimpelen en te pleiten tegen confederalisme, wat hem werd nagedaan door gelauwerde actrice Veerle Baetens. De Rode Duivels zullen een gloednieuw stadion krijgen. In Grimbergen, op Vlaamse grond. Een stukje territoriumroof? Zal er een atletiekpiste komen of niet? Blijkbaar niet.

AA Gent mocht nu al een gloednieuw stadion inspelen. Wielemie Marieke Vervoort uit Diest brak met haar rolwagen records en kreeg daarvoor de eretitel ‘grootofficier in de kroonorde’. Triatleet Frederik Van Lierde werd wereldkampioen en won de Ironman in Hawaï. Na 14 jaar evenaarde hij de prestatie van zijn naamgenoot, maar geen familielid. We hebben in België een winnaar, dames en heren. Een Nobelprijswinnaar. Voor fysica. De wetenschapper François Englert viel in de prijzen omwille van zijn aandeel in de studie van de massa van de elementaire deeltjes. België is een soepel en creatief land. Voortaan kunnen kinderen de naam van hun moeder of van beide ouders dragen. De volgende kinderen moeten wel dezelfde familienaam krijgen. Postbodes zullen voortaan ingezet worden om boodschappen te doen, het gras te maaien, meterstanden op te nemen…. Een veelzijdige job, facteur. We moesten en konden loslaten! Destijds was Vlaanderen bekend omwille van zijn missionarissen. Vlaanderen zond zijn zonen uit. Vroeger in de geschiedenis gingen goede gelovige krijgers uit het Avondland meestrijden in de Kruistochten of als pauselijke Zoeaven. In 2013 gingen nieuwe Belgen zich mengen in de burgeroorlog in Syrië. Jejoen Bontinck was wellicht de bekendste. Zelfs zijn vader kon hem niet terughalen. Heel wat burgemeesters (Antwerpen, Mechelen, Vilvoorde..) probeerden deze jihad tegen te houden, maar het bloed kroop waar het niet gaan kon. Helaas voor hen overleefden ze het niet allemaal. Heel anders van aard was het wegschenken van een 70-tal zakjes Vlaamse klei. Op 11 november werd in Ieper luisterrijk de wapenstilstand van 1918 herdacht met o.a. de traditionele Last Post. De Engelse prins-gemaal Philip kreeg zakjes mee. Ze waren gevuld met grond van verschillende Engelse militaire begraafplaatsen in ons land uit de Eerste Wereldoorlog. In Londen werd deze relikwie van Flander’s Fields bijgezet in een speciale herdenkingstuin. Opvallend was het verhaal van de 15-jarige Giel uit Gent. Hij wilde boeddhistisch monnik in India worden, maar mocht niet. Nadien mocht hij dan toch en vertrok hij. Grote tenoren uit de Belgische politiek kondigden hun afscheid aan: Jean-Luc Dehaene, Eva Brems, Sabine Laruelle en Guy Verhofstadt. Al aast deze laatste op een andere job in Europa.

Zij konden het jaar niet afmaken! In binnenlands voetballand moesten we afscheid nemen van de legendarische TV-commentator Rik De Saedeleer en voetballer Jacques Stockman. Het heengaan van de internationaal gereputeerde componist en dirigent uit Grimbergen, Vic Nees, kreeg heel wat minder aandacht. Klarinettist-dirigent Walter Boeykens, ook een Vlaming met internationale uitstraling, overleed zonder grote media-aandacht. Net zoals de dood van kunstschilder Roger Raveel een gewoon fait-divers was. Gewezen Davidsfondsvoorzitter, auteur en Vlaamse Beweger Clem De Ridder stierf ook dit jaar, maar je moest vlug zijn om het via de nationale zenders te vernemen. TV-persoonlijkheid Patrick De Wit kreeg dan heel wat meer aandacht naar aanleiding van zijn verscheiden. Journalist Tony Van den Bosch verdween ook eerder in stilte. Hoe roem relatief is en niet steeds in verhouding met de verdiensten. Maar soit. De staatsbegrafenis van de premier uit de jaren ’80, Wilfried Martens, was dan wel wereldnieuws. Het kruim van de Belgische en Europese politiek verzamelde in de Gentse kathedraal. Gestelde lichamen in overvloed. De gewezen minister François Perin lag mee aan de vorige staatshervormingen. Ook hij overleed vorig jaar. Net zoals professor Robert Senelle die nooit verlegen was voor een pittige commentaar op de politiek in ons land. Een echte man met stijl was gouverneur André Denys. Hij verloor dit jaar de strijd tegen kanker. Niet jong maar religieus in hart en nieren waren de Belgische kardinaal Julien Ries en de laatste Belgische begijn Marcella Pattyn die dit jaar naar het vaderhuis terugkeerden. Minder religieus was de misdadiger Roland Feneulle die dit jaar de geest gaf. In de Vlaamse cultuurwereld moesten we afscheid nemen van kleinkunstzanger Miel Cools, acteur-paradijsvogel Ward De Ravet en auteurs Hugo Raes en Thomas Blondeau. Een bioloog met internationale allure ging heen, nl. professor Christian De Duve. We hadden het kunnen weten 2013 eindigde zoals het begonnen was: de economische crisis raasde door en de politici staken meer energie in het electorale spel dan in het politieke werk. De Kerk zakte steeds dieper in het dal en de mensen werden egoïstischer. Brood en spelen was de leuze van de media. En de boer, hij ploegde voort. Tot volgend jaar! Daar kan je op rekenen. Peter Leys

RAPPORTCOMMENTAREN SCHRIJVEN

Rapportcommentaar schrijven… Leerkrachten steken hier soms heel wat tijd, bloed, zweet en tranen in! Euh… vooral tijd… De leerlingen van het derde jaar ASO en TSO kregen in de godsdienstles de volgende opdracht: geef feedback op het fictieve paasrapport van Tom. Zorg ervoor dat Tom zijn sterktes en zwaktes kent, zodat hij kan slagen in juni. Toen bleek: - dat dit toch niet zo gemakkelijk is, als het lijkt… - dat sommige leerlingen zeer goed kunnen motiveren! - dat de ‘sprekende woorden’ op smartschool wel degelijk gelezen én toegepast worden ;) - dat Tom bij de ene ‘goed bezig’ is (zelfs meerdere A-attesten cadeau kreeg) en bij de ander van studierichting moet veranderen… Ikzelf heb er heel wat van opgestoken! … inspiratie voor de volgende rapporten…

RAPPORT TRIMESTER 2

MAATJES TOM

3 Economie-Wiskunde Vak DW

50 EX 100

TOT 150

Commentaar

Aardrijkskunde 23 51 74 Komaan, Tom! Maak je taken, studeer meer en je zal er wel geraken! Probeer vooral van het laatste hoofdstuk wat oefeningen te hermaken. Stel gerust vragen als je iets niet goed begrijpt.

Biologie 32 69 101 Goed zo, Tom. Doe zo voort!

Chemie 42 53 95 Goed gewerkt voor je DW! Je examen was heel wat minder… Ik weet dat je dit kan!

Engels 37 75 112 Uitstekend gewerkt!

Economie 26 49 75 Dit is niet goed voor een hoofdvak! Een tandje bijsteken kan geen kwaad… Meer studeren!

Frans 39 77 116 Très bien, Tom!

Fysica 29 50 79 Dit is nipt! Ik raad je aan om wat extra oefeningen te maken.

Geschiedenis 30 87 117 Super! Uitstekend gewerkt, Tom!

Godsdienst 19 92 111 Een heel mooi resultaat voor je examen, goed herpakt! Studeer ook voor kleinere toetsen.

Informatica 24 47 71 Minder praten tijdens de les zou al veel helpen! Stel ook vragen, wanneer je iets niet goed begrijpt.

Lich. Opv. 46 81 127 Een goede conditie, Tom! Je was de eerste van de klas!

Nederlands 34 76 110 Goed gewerkt!

Plast. Opv. 29 84 113 Dat is uit de kunst!!

Wiskunde 40 38 78 Je DW-resultaat was nochtans goed… Volgens mij wou je te snel werken op het examen en heb je hierdoor de vragen niet grondig gelezen.

Commentaar klasleerkracht: Je punten zijn onregelmatig, Tom! Bekijk de studietips op smartschool. Je kan na de vakantie je examens inkijken om te zien wat je werkpunten zijn. Met regelmatig studeren, zou het je echt wel moeten lukken. Voor je taalvakken heb je het goed gedaan! Geniet van de paasvakantie! Mw. Lotte Weverberg en Mw. Quérine Bernaerts

“VROUWEN! JULLIE ZIJN ALS VETTE KOEIEN, DIE DE BERGEN VAN SAMARIA

KAALGRAZEN!”

Jawel, de profeet Amos (8ste eeuw vC) kon zich nog al eens kwaad maken! Er liep dan ook heel wat fout in die tijd en in die maatschappij. Maar ook vandaag is de wereld verre van ideaal! Gelukkig heeft ‘de jeugd van tegenwoordig’ een kritische blik. Net zoals Amos kunnen tieners vandaag heel duidelijk maken waar het verkeerd gaat. Sommigen drukken zich hierbij al wat plastischer uit dan anderen… Onze derdejaars storen zich aan slecht opgevoede en verwende kinderen, die geen respect tonen voor hun ouders, voor hun cultuur of godsdienst. Ook rokers en druggebruikers ergeren hen, zeker indien die hun leeftijdsgenoten proberen te beïnvloeden. Milieuproblematiek zoals klimaatverandering, ontbossing en vervuiling baren hen zorgen. Ook de toename van geweld in woord en in daad, tegen mens en dier, wordt aangeklaagd. Racisme, discriminatie, homohaat,… dit alles werd uitgebreid besproken in hun ‘profetisch protest’. Een greep uit de stapel protestbrieven, die ik de afgelopen week mocht lezen:

Studenten hebben geen tijd meer over. Zij kunnen enkel nog studeren. Ouders

kunnen niet meer op hulp van hun kinderen rekenen. Er is geen evenwicht

meer in het leven tussen werk en ontspanning. De gezondheid van de jeugd

lijdt onder de werkdruk. Kinderen nemen niet genoeg tijd om gezond te eten

en om te genieten van het alledaagse leven.

Scholen kunnen hierop inspelen door taken en lessen meer te spreiden.

Examenperiodes zouden kunnen afgeschaft worden, als er tussentijds en

regelmatig meer toetsen zijn. Elke les een korte overhoring zet de leerlingen

aan om een regelmaat op te bouwen in het leven. (…)

Pepijn De Strooper

Energieverbruik, autogassen,… allemaal slecht voor de atmosfeer! Als we zo verder doen, dan blijft er niks over van de natuur! Binnen een paar jaar

zal de wereld dan naar de vaantjes zijn. Dus moet er snel iets gebeuren. (…)

Laat de lampen bij jullie thuis niet altijd branden. Vervang gloeilampen door spaarlampen. Ga meer met de fiets naar het werk, dat kost je niets.

(…) Als we al die tips toepassen, zijn er ook minder natuurrampen. Doe mee

en zorg voor de toekomst van je kinderen, kleinkinderen.

Maxime De Vos

In een rijk en welvarend land als België heerst er jammer genoeg ook armoede, eerder verdoken. Sommigen onder ons kunnen de maatschappelijke evoluties niet aan. Niet iedereen heeft voldoende geld om mee te gaan met de stroom. Gezinnen waar werkloosheid heerst, hinken achterop op alle gebied. Geldzorgen leveren problemen op qua huisvesting, onderwijs, gezondheidszorg… Sociale en culturele activiteiten worden verdrongen naar de achtergrond. (…) Bruno Lamal Ik protesteer er tegen, dat er minder belangstelling is voor de vrouwen in de sport. Als je kijkt naar de verslaggeving, merk je dat de vrouwensporten minder aan bod komen. Competitiesporten bij mannen komen wel ruim aan bod in het nieuws en in de kranten. (…) Sponsors geven veel geld om die sporten te financieren, waardoor ze nog meer zendtijd en aandacht krijgen. (…) Meer aandacht zorgt voor meer supporters en daardoor ook voor meer sponsoring. Vrouwelijke sporters zouden hier dan ook hun beroep van kunnen maken. (…) Camille Vanhoorne

Kansarme scholen worden kansarmer… De afgelopen tien jaar zijn er meer kansarme kinderen naar kansarme scholen gegaan en meer kansrijke kinderen naar kansrijke scholen. Dit is oneerlijk omdat zo niet alle kinderen gelijke kansen krijgen. (…) Alle kinderen hebben recht op een goede school en gemotiveerde leerkrachten. (…) Gelijke kansen in het onderwijs zorgen ook voor gelijke kansen bij een nieuwe job. Raven De Smet

NIEUWS UIT DE BIB

Herdenking WO I

Naar aanleiding van de herdenking van Wereldoorlog I richten we ons in de lessen Nederlands/geschiedenis op (jeugd-) boeken over dit thema. We lezen fragmenten uit bestaande jeugdboeken en kochten een aantal nieuwe boeken aan. We stellen ze jullie graag voor.

Mede dankzij de steun van het Oudercomité kunnen we een boekenkoffer samenstellen

met gevarieerd materiaal rond de Eerste Wereldoorlog. Het is de bedoeling om de volgende

jaren in onze klassen met deze boeken te werken. Hartelijk dank voor de financiële

steun. Hieronder vinden jullie een greep uit het aanbod.

DE VIJAND van Wim Opbrouck / Davide Cali

Aan het begin van de oorlog krijgt de soldaat een handboek en een wapen. In het handboek staat alles wat hij moet weten over de vijand. Bijvoorbeeld dat hij wild en wreed is en geen medelijden kent. Het geweer kan hij gebruiken om de vijand te doden, voor die hem doodt. Tot de soldaat en de vijand alleen achterblijven, elk in zijn eigen loopgraaf, onder dezelfde sterren en met even grote honger. Misschien zijn ze toch niet zo verschillend? De vijand is een poëtisch prentenboek van Davide Cali over de zinloosheid van oorlog en geweld. Serge Bloch voorziet de tekst van expressieve, naïeve en rake tekeningen.

ELSIE EN MAIRI van Ivan Petrus Adriaenssens

Tekenaar Ivan Petrus Adriaenssens maakte een graphic novel over twee heldinnen van de Eerste Wereldoorlog. Elsie en Mairi, twee Britse vrouwen die gewonden verzorgden op de frontlinie.

Elsie Knocker en Mairi Chisholm zijn twee vrijgevochten Britse vrouwen. Tijdens de Grote Oorlog sluiten ze zich vrijwillig aan bij een ambulancekorps om gewonde soldaten te verzorgen. Ze belanden in Gent en Veurne. Noodgedwongen delen ze lief en leed, en hun vriendschapsband wordt steeds inniger. Al snel richten ze samen hun eigen verbandpost op aan de frontlinie in Pervijze, om de gewonden zo snel mogelijk te verzorgen. Hun Cellar House wordt een begrip bij de soldaten, en Elsie en Mairi worden zelfs de 'engelen' van Pervijze genoemd.

Maar vier lange, slopende oorlogsjaren laten littekens na. Zal hun vriendschap de oorlog overleven?

Elsie en Mairi hebben echt bestaan en auteur Ivan Adriaenssens brengt hen weer helemaal tot leven.

AFSPRAAK IN NIEUWPOORT van Ivan Petrus Adriaenssens

In de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog ontmoeten drie soldaten elkaar terwijl ze vechten voor hun eigen én elkaars leven. Raoul Snoeck, Jean-Marie Philippe De Blic en Thomas Ernest Hulme: een Belg, een Fransman en een Engelsman. Alle drie overleven ze de eerste bloedige Duitse aanvallen aan de IJzer. Het is

het begin van een vriendschap die leven en dood zal overstijgen… De dag nadien, vlak voordat ze gedwongen worden om afscheid te nemen, beslissen ze om elkaar exact tien jaar later te ontmoeten. Wie komt opdagen op 1 november 1924? Met andere woorden: wie zal de oorlog overleven?

ODON - oorlogsdagboek van een IJzerfrontsoldaat van Ivan Petrus Adriaenssens

Met het boek ‘Odon, oorlogsdagboek van een IJzerfrontsoldaat’ hertekende Ivan Adriaenssens het dagboekverhaal van soldaat Odon van Pevenage. Dit boek combineert het dagboek met bijzondere tekeningen en unieke stukken uit het archief van het In Flanders Fields Museum in Ieper. Wat maakt het dagboek van Odon van Pevenage, soldaat uit de Eerste Wereldoorlog, zo bijzonder? Door zijn tijdloosheid en volledigheid vult het de leemte van de honderdduizenden soldaten die hun verhaal destijds niet hebben neergeschreven of konden navertellen. Odon representeert het leven van een IJzersoldaat. Zijn verhaal vat de hele oorlog samen: de val van Antwerpen, de eerste slag bij de IJzer, de eerste gasaanval in de geschiedenis... Telkens was Odon erbij. Belangrijke historische momenten in de oorlogsjaren wisselen persoonlijke verhalen af die het leven van elke IJzersoldaat kenmerken: mitrailleurs die soldaten met honderden afmaaien, een kameraad die vlak naast je wordt geraakt, en in je armen sterft...

MAURICE BRAET - het leven van een geniesoldaat tijdens WO I van Ivan Petrus Adriaenssens

In oktober 1914 meldt Maurice Braet zich, samen met zijn broer Joseph, aan als vrijwilliger voor het Belgische leger. Niet veel later ligt Nieuwpoort onder Duits artillerievuur, waardoor de stad een erg cruciaal gebied op de frontlinie vormt. De broers Braet zitten intussen in Frankrijk om hun opleiding tot soldaat te ontvangen. Op 15 februari 1915 keren de broers Braet als getrainde soldaten terug naar het front. Ondertussen is de hele bevolking, inclusief hun familie, de stad ontvlucht… Het talent van de Braets wordt al snel ingezet bij de genietroepen van kapitein Thys. Als geniesoldaat bouwen en vernielen ze bruggen, leggen en doorbreken ze mijnenvelden, en

bieden ze gevechtsondersteuning en bescherming aan het leger. Samen met Thys legt Maurice Braet duizenden slagveldfoto’s vast op de gevoelige plaat. Met deze fotoschat maakt Braet na de oorlog twee dikke plakboeken, waarin hij de historiek van zijn stad belicht en elke foto kort voorziet van verklarende tekstjes. Ook de brieven naar het thuisfront krijgen er hun plaats. De beelden van Maurice Braet getuigen op een indrukwekkende, authentieke en treffende manier van het dagelijkse leven.

OOGGETUIGEN - DE EERSTE WERELDOORLOG

Dit is een informatief boek over de Eerste Wereldoorlog in de serie 'Ooggetuigen'. Aan de orde komen de voorgeschiedenis van de oorlog, de loopgravenoorlog, de oorlog in de lucht, de oorlog op zee, de (wapen)uitrusting, gasaanvallen, brandbommen, tanks, de verschillende fronten en de nasleep. Per onderwerp steeds een kort stuk tekst dat wordt verhelderd met illustraties. De illustraties zijn vooral foto's (echte en museale opstellingen) van mensen, plaatsen en materiaal.

365 foto's 1914 - 1918 van Julien D'haene / André Gysel

365 beelden aan het westelijke front in de Eerste Wereldoorlog bieden een boeiend overzicht van het strijdtoneel en het dagelijkse leven in en om de loopgraven: gewonden op een brancard, de loopgraven, het ontspanningsleven, de bewapening in de stellingenoorlog, de munitiefabrieken met burgers, de schildwachten bij de voetbruggetjes, de ijzige winters, de geniewerkzaamheden, de vliegtuigen, de artillerie, regimenten die naar het front marcheren... Alle foto's zijn voorzien van een viertalige legende, een aantal wordt ruimer becommentarieerd in hun historische context.

We werden honderd jaar ouder | Dichters over de Eerste Wereldoorlog van Chris Spriet en Wim Opbrouck

Woede, wanhoop, angst, ondraaglijk verdriet maar ook mededogen en hoop. De Eerste Wereldoorlog maakte heftige emoties los bij ieder die erbij betrokken was. Aan weerszijden van de frontlinie schreven soldaten, verpleegkundigen, dokters en de achterblijvers op het thuisfront hun ervaringen neer in pakkende verzen. Het was hun manier om te proberen de gruwel van de oorlog te vatten en te verwerken.. Wij werden honderd jaar ouder brengt ruim 120 Engels-, Duits-, Frans- en Nederlands- en anderstalige gedichten in originele versie en vertaling. Het boek brengt voor het eerst gedichten samen, niet alleen van gevestigde namen, maar ook van ‘gewone’ dichters

zonder uitgesproken literaire pretenties. De gedichten worden thematisch geordend en aangevuld met biografieën van de dichters. De selectie van de gedichten werd gemaakt door Chris Spriet, jarenlang taaldocent Germaanse talen. Al tijdens zijn lerarencarrière integreerde hij het waardevolle literaire erfgoed van de Grote Oorlog in zijn lessen. Acteur Wim Opbrouck voorzag de teksten van sobere maar krachtige illustraties. Zijn aquarellen in zwart, rood en blauw zijn een indrukwekkende aanvulling op de gedichten

ULE van Marc De Bel 1914. In het rustige, landelijke dorpje Cruyshautem gaat de veertienjarige boerendochter Ule in dienst bij de dorpsdokter. Daar verruimt haar blik op de wereld. Totdat de oorlog uitbreekt en heel het leven in het dorp ontwricht. Haar vader moet naar het leger en als de Duitsers oprukken, gaat Ule met haar moeder en broers op de vlucht naar een tante in Elverdinghe. Daar nemen ze min of meer de draad van hun leven weer op, maar niet voor lang. Als de Duitsers gifgas gebruiken moeten ze nog verder weg. En dan hebben ze hun lot niet meer in eigen handen. De kinderen moeten elders naartoe. Ule heeft haar moeder beloofd bij haar broers te blijven. Maar ook dat lukt niet. Ule is echter vastbesloten om haar broers terug te vinden en naar huis weer te keren. Maar waar bevindt ze zich en hoe geraken ze terug thuis? Het verhaal leest erg vlot en heeft heel wat vaart. Het houdt de lezer geboeid tot het einde. Misschien heeft Ule wel erg veel meegemaakt omdat de auteur alle mogelijke elementen uit die oorlog in zijn verhaal heeft verweven. Toch blijft het allemaal heel realistisch en geloofwaardig. Een erg boeiend en verduidelijkend verhaal over deze gruwelijke periode.

NIET WELKOM van Detty Verreydt

1914. De 'Groote Oorlog' is begonnen. Rik woont bij opa en oma, want papa is drie maanden geleden naar het front vertrokken. Zou de oorlog ook komen waar Rik woont? Opa denkt van niet, maar ze zien wel elke dag mensen op de vlucht voorbijkomen. En dan beslissen ze om ook te vertrekken. Ze vinden onderdak op de boerderij van tante Paulien. Alleen opa gaat niet mee. Hij past op het huis. Maar de oorlog komt steeds dichterbij. In Nederland is er geen oorlog. Dan maar naar Nederland vluchten, voor enkele dagen maar, tot de situatie gestabiliseerd is. Maar ze zijn natuurlijk niet de enige vluchtelingen. Het wordt een spannende tijd. Als ze naar huis terugkeren, is de Duitse bezetter overal. Het leven is erg veranderd. Eten koop je voortaan met zegeltjes en er komt een Duitse sergeant bij hen in huis wonen. Ook dat is wennen.

Een spannend avontuur dat op historische feiten gebaseerd is.

MILANS GROOTE OORLOG van Patrick Lagrou Milan vertrekt samen met zijn grootouders voor een weekend naar de Westhoek. De jongen kijkt er al naar uit: ze verblijven in een vakantiehoeve en zullen wandelingen maken in de streek waar in 1914 de Slag om de IJzer werd uitgevochten. Eenmaal ter plaatse valt het nogal tegen. Het is slecht weer en zijn grootouders nemen hem mee van het ene museum naar het andere. Milan vindt het maar een saaie bedoening. Maar dan gebeurt er ’s nachts iets bijzonders. Uit de kelders van de vakantiehoeve komen vreemde geluiden. Milan gaat in zijn eentje op verkenning uit. Voor hij het goed en wel beseft, zit hij opeens zelf midden in de ‘Groote Oorlog’ …

'Meesterverteller Patrick Lagrou brengt de Eerste Wereldoorlog in dit spannende, avontuurlijke verhaal op een meeslepende manier tot leven.'

TUNNELKOORTS van André Boesberg

Vlaanderen, 1916. Een granaatinslag doodt de ouders van Willem. Zijn zwijgzame en norse grootmoeder komt bij hem op de boerderij wonen. Op een dag krijgt Willem bezoek van een vroegere schoolvriend, Karel, die op weg is naar de loopgraven. Willem grijpt met beide handen de kans om het leven op de boerderij achter zich te laten en vertrekt met Karel naar het front. Willem is niet voorbereid op de gruwel die hem te wachten staat en de oorlog zal zijn leven en dat van zijn vriendin Marieke voorgoed veranderen.

Spannend boek over de Eerste Wereldoorlog dat je van begin tot einde in de ban houdt.

HONDENETERS van Marita De Sterck

Eind 1917, in volle oorlogstijd, loopt Victor weg van huis om zijn herdershond te zoeken. Uit zijn vaders bureau steelt hij een mes, geld en een pak brieven van zijn broer, die aan het front zit. Op de armenmarkt hoort Victor dat in deze hongerwinter elke hond gevaar loopt. Hij kan niet anders dan het pad van de hondenvangers volgen, langs verraderlijke rivieren en hongerige moerassen. In de ruige, verarmde Rupelstreek ontmoet Victor het schoonste meisje van de wereld, brutale straatmadelieven, de vrouw met de baard, en… de hondenslachter van Boom. Een spijkerharde roman over de grote oorlog en de grenzen van de menselijkheid.

WARHORSE van Michael Morpurgo

De vader van Albert koopt op een veiling in een dronken bui het jonge paard Joey en dat is het begin van een hechte vriendschap tussen Albert en Joey. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog wordt Joey verkocht aan het Britse leger om in Frankrijk te gaan vechten. Na vele avonturen en oorlogsgruwel vindt Albert zijn paard Joey terug bij de Veterinaire Dienst waar de zieke en gewonde paarden worden verzorgd.

Het oorspronkelijke verhaal dateert uit 1982 maar werd heruitgegeven naar aanleiding van de film die Steven Spielberg regisseerde. Het verhaal wordt verteld in de ik-persoon, vanuit het standpunt van het paard Joey. De korte hoofdstukken geven de nodige vaart aan het verhaal. Ook als je geen paardenliefhebber zou zijn word je helemaal meegezogen in het verhaal van meesterverteller Michael

Morpurgo. Knap ook dat heel het boek wordt geschreven vanuit de belevenissen van het paard. Daardoor geraken de gevoelens van Albert of andere soldaten wel wat op de achtergrond, ook al blijven die levensecht beschreven. De beschrijvingen van de levensomstandigheden, zowel op de boerderij als tijdens de Eerste Wereldoorlog, zijn heel treffend en geven de lezer een perfect beeld.

HET MEISJE EN DE SOLDAAT van Aline Sax

Wereldoorlog I. Een blind meisje woont met haar mama en tante in een herberg. Haar papa is aan het front. Het meisje houdt ervan om buiten op een bankje te zitten. Op een dag snuift het meisje een onbekende geur naast zich op. Er blijkt een Afrikaanse soldaat op het bankje te zitten. Hij is erg ongelukkig in dit koude land en mist zijn vrouw en zoontje. Elke dag dat hij niet aan het front is, komt hij naar het bankje. Hij vertelt het meisje over zijn land, zij vertelt over haar papa. Op een dag is de soldaat er niet. Het meisje is in paniek. Ze gaat naar hem op zoek... Dit is een heel mooi boek. Beurtelings worden de gedachten, gevoelens en gebeurtenissen verteld vanuit het standpunt van het meisje en dat van de zwarte soldaat. Ze vertellen niet zelf; de auteur vertelt over hen in een eenvoudige taal en korte zinnen. Het verhaal is mooi opgebouwd, sober, ingehouden, sterk en ontroerend. Als er over de zwarte soldaat verteld wordt, zijn de bladzijden zwart met witte letters. Dat geeft een knap effect maar is vermoeiend om te lezen. De illustraties zijn prachtig, somber van kleur maar ze sluiten naadloos aan bij de tekst. Een heel waardevolle uitgave!

DE MOOISTE ZOMER VAN MIJN LEVEN van Karen Dierickx

Bijna honderd jaar geleden voelde een eerste verliefdheid net als nu. Geen twijfel mogelijk! Rosalie is een meisje van misschien dertien, veertien jaar, sinds een half jaartje kindermeisje bij een deftige familie. Nou ja, kindermeisje? Haar ‘kind’ is een hond, een Afghaanse windhond, mooi maar voor de eigenaresse Madame Lily te bewerkelijk. Dus huurt ze Rosalie in. Als Madame Lily de zomer gaat doorbrengen aan zee, is het logisch dat Rosalie meegaat. Niet voor het meisje zelf trouwens, als ze bij haar mevrouw geroepen wordt is ze bang dat ze weer terug moet naar haar oude leventje, dat van voordat Tante, die in Madame Lily’s keuken werkt, haar bij zich nam. Ze woonde met haar ouders heel armoedig op het Vlaamse platteland. Maar gelukkig: ze mag blijven en mee naar zee! Daar ontmoet ze twee mannen, die haar leven zullen veranderen: de Duitse Heinrich, manusje van alles bij de buren, en meneer Victor, zoon des huizes.

IEDEREEN BLEEF BROOD ETEN van Do Van Ranst

Bijna 500 bladzijden lang stort Do van Ranst de gruwel van deze oorlog over je uit. In een monotone en niet aflatende cadans volgen aanvallen en slachtoffers elkaar op. Heel soms heb je het als lezer wel even gehad met deze eindeloze stroom, tot je beseft dat het ongetwijfeld zo was, en de auteur er in slaagt dit ook over te brengen. Evenals de gevolgen van deze grote oorlog. Want iedereen bleef dan wel brood eten, tijdens en erna, m.a.w. het leven ging door, maar zelden als voorheen. De stijl van Van Ranst is behoorlijk sec, waardoor alles nog des te harder aankomt. De structuur is ingewikkeld, met een voortdurend wisselend standpunt en tijdskader, maar interessant om de twee snelheden van de hoofdpersonages weer te geven. Een boek dat vooral geschikt is voor onze leerlingen uit de 2de en de 3de graad.

!

Redactie: Moniek De Koster

Wekelijks een quiz over de actualiteit of over een luister- en kijkfragment

Elke vrijdag: laddercompetitie

Maar ook nog: Pim pam petwedstrijd, Tik Tak Boemcompetitie, Galgje online, ...

Heb je zin om ook eens langs te komen?

Dan ben je elke middag welkom

om 12 uur in lokaal 5104.

Het GOK-team

Een blik op de taalactiviteiten tijdens de middagpauze

qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrty

De leerlingen van 1Ad zetten hun tanden in een leuk jeugdboek.

Nadien maakten zij een knutselwerkje dat paste bij het onderwerp van hun boek.

WAT HADDEN NOVEMBER EN DECEMBER ONS TE BIEDEN?

Nog maar net terug uit de allerheiligenvakantie mochten de leerlingen van 6 HA in Meise hun mini-onderneming gaan presenteren. Wie erbij was, zal getuigen dat onze school opviel door stijl, originaliteit en kwaliteit. Hopelijk blijft hun ondernemen een succes. De aandeelhouders rekenen er alvast op. Om zich op dat evenement voor te bereiden kregen de leerlingen van 5 BI-HA-IB een voordracht over startersvoorwaarden. Ook in 4 HA wordt al gewerkt aan de ondernemingszin. Deze klassen bezochten in Asse de fruitveiling Coöbra. Heel wat klassen werden meteen ondergedompeld in een filmforum. Voor de ene klas (5 TSO) ging het over de Eerste Wereldoorlog en voor 2 B stond ‘Les choristes’ op het menu. De eerstejaars trokken er meteen op uit om een biotoopstudie te doen en 3 VV bezocht een kleuterschool en bejaardentehuis in functie van latere stages.

5 STW woonde in de Brusselse KVS de voorstelling ‘Giovanni’ bij en voor IO gingen ze wandelen in het Zoniënwoud: één met de natuur en vol bekommernis voor het milieu. In het kader van preventie-activiteiten kwam een HIV-patiënt getuigen voor de vierdejaars. Heel anders van aard en sfeer was de toneelvoorstelling ‘Trojaanse helden’ voor de vierdes in de KVS. Dezelfde

vierdejaars kregen wat later op school een filmvoorstelling van ‘Flight’. 5 KA moet leren verkopen. Daartoe bezochten ze Delhaize en Royer. Werkplekleren, een vak op verplaatsing. De leerlingen van het 5de ASO-TSO en 6de BSO trokken zich terug in het centrum van Don Bosco-experience voor hun bezinningsdag.

Allerlei getuigen kwamen vertellen over hun roeping en vrijwilligerswerk. Boeiend en inspirerend. Een jaarlijks zoethoudertje voor 3 STW is het bezoek aan de suikerfabriek in Tienen. Hun kameraden van 3 KA mochten gaan werkplekleren in de Colruyt van Liedekerke. Enkele weken later bezocht 3 KA een bibliotheek. 3 VV trok naar Brussel om de tentoonstelling ‘Birth-day’ van fotografe Lieve Blancquaert te bekijken. Voor 2B was de markt van Dilbeek the place to be en deze klassen hadden nog een leefdag te goed. ‘Dag Liliane’. Zo heette het improvisatietheaterstuk dat de derde graad Verzorging bijwoonde.

‘Hunkerig’ stond dan weer op het programma van 6 LOS. In Westrand. En nog toneel: 5 HA en 6 SW woonden de voorstelling ‘Skieven’ bij. De ondernemende klassen van 6 EC, BI en HA proefden van de Tiense suiker en laafden zich aan het Leuvense Inbev-bier. Wat kan schoollopen toch aangenaam zijn. En leerrijk tegelijk. Voor de leerlingen van 6 STW werd het ernst. In het volgend trimester mogen ze enkele dagen op stage in een instelling naar keuze. Maar daarvoor moesten ze eerst plechtig en deftig solliciteren: brief, cv én gesprek. En of de zenuwen gespannen waren…. Natuurlijk kunnen we niet voorbij aan het jaarlijkse Kaas- en wijnweekend. Een ware overrompeling op vrijdag en een succes op zaterdag. Dank aan alle medewerkers voor en achter de eetstanden en natuurlijk een oprechte dank aan iedereen die kwam eten (en drinken). Met de opbrengst kunnen weer didactische middelen aangekocht worden en renovaties van lokalen gebeuren. Het Sinterklaasfeest gaat op school nooit onopgemerkt voorbij. De zwarte pieten van het leerlingenparlement mochten snoeppakketten – gesponsord door het oudercomité – uitdelen aan leerlingen en leraren. Dank u, Sinterklaasje! Het oudercomité sponsorde ook de bibliotheek. In het kader van de lessen bewegingsagogiek verzorgden de leerlingen van 5 LOS een heus zwarte pietenfeest voor de kinderen van de basisschool. Of hoe een campus leeft. Intussen naderden de examens voor onze leerlingen van ASO-TSO en BSO (derde graad). De spanning werd voelbaar. De advent begon. Uit solidariteit met de slachtoffers van de tyfoon Haiyan in de Filipijnen startten we een kaarsenverkoop. De theelichtjes gingen vlot de toonbank over. Hopelijk mag iets van onze warmte en gezelligheid afstralen op de getroffen Filipijnen. Kerstmis kreeg stilaan vorm en kleur. In de kunstbomen verschenen gekleurde kerstballen. Affiches aan de valven kondigden het kerstfeest aan. De voorbereidingen voor de kerstvieringen en het kersttoneel schoten volop in gang. En zo bereikten we het einde van dit lange eerste trimester. Klassenraden en oudercontact vormden de traditionele afsluiter. Twee weken vakantie kwamen er eindelijk aan. De redactie wenst alle lezers een deugddoende vakantie, een zalig kerstfeest en een voorspoedige start van een mooi nieuw jaar. Peter Leys

WERKPLEKLEREN, een eerste ervaring

Op donderdag 4 november, om 8.35 uur vertrokken we, de ‘verkopers’ van 5 Kantoor, van school te voet naar Royer. Dit is een familiebedrijf dat goederen (en diensten) aanbiedt voor de doe-het-zelver. Royer bevindt zich aan het treinstation van Dilbeek. De zaak bestaat uit 2 delen, de winkel en het atelier. We werden er goed onthaald. We moesten ons wel even bezig houden omdat er een werkplekbegeleider in de file zat. Ondertussen namen we al een kijkje in de winkel en direct werd duidelijk wat het met onze richting verkoop te maken had: inkomende goederen, goederen in het magazijn opslaan en goederen verkoopklaar maken.

De leerlingen van 5 kantoor-verkoop werden verdeeld in 2 grote groepen. Ik ben begonnen met het inscannen van de inkomende goederen en vervolgens de aantallen invoeren. Daarna alle verpakkingen openen om de goederen tenslotte in de winkel te leggen. Je moest er goed op letten dat je de goederen op de juiste plaats achterliet aangezien er veel goederen op elkaar leken. Gelukkig stonden op de prijsetiketten ook de artikelnummers vermeld, hierdoor ging het werken meteen wat vlotter. Het tweede deel van de dag kregen we van de zaakvoerder uitleg over alles wat te maken heeft met de voorraad van de goederen, het koopgedrag van de klanten en het aankoopbeleid van de zaak. Er zijn verschillende soorten aankopen. Reguliere aankopen, goederen die zeker verkocht zullen worden en een grote stock hebben. Het aankopen ervan is helemaal risicoloos. Seizoensaankopen zijn dan weer wel heel risicovol, omdat de bestellingen lang op voorhand gebeuren. Hij moet dus gokken waar de mensen behoeften aan zullen hebben. Bijvoorbeeld als het goed weer is, moeten er voldoende barbecues, grasmachines… zijn. Seizoensaankopen hebben te maken met promoties die de leveranciers hun geven. Impulsaankopen, als er goederen in reclame zijn, worden ze automatisch meer verkocht en moet er dus een grotere stock zijn. En tenslotte groepsaankopen, wanneer je goederen

samen met andere goederen koopt, zodat je een korting krijgt. Verder werd ons nog uitgelegd hoe de aankoop zelf ging. Werkplekleren is dus zeker niet hetzelfde als een bedrijfsbezoek. Wij mochten meehelpen bij de taken van het winkelpersoneel, waarbij we begeleid werden door hen, én we kregen de nodige uitleg door mensen van de zaak. Rond 12.20 uur waren we terug op school. Het was een hele leerrijke uitstap!

TIJD VOOR ACTIE!

Onze school is niet zomaar ambassadeurschool voor VLAJO. In alle richtingen - over de graden heen - wordt ondernemerschap gestimuleerd. En welke richtingen kunnen zich hier nog beter van hun beste kant laten zien … Handel en Kantoor! In 3 en 5 Kantoor zijn de nieuwe leerplannen van start gegaan. Een hele nieuwe aanpak! Het klassieke lesgeven werd volledig vervangen door competentiegericht onderwijs. Al doende leren. Voor de tweede graad kan dit in een spiksplinternieuw klaslokaal. Een grote ruimte ingedeeld in een professioneel kantoorlokaal enerzijds (waar men aan werkeilanden de competenties van een goed administratief bediende onder de knie krijgt), en anderzijds een leerwinkel (waar de leerlingen voorbereid worden op een toekomst in de retail en de wereld van de logistiek). Kom zeker een kijkje nemen tijdens onze infodag en ontdek zelf hoe we de jeugd van tegenwoordig voorbereiden op hun toekomst. Die voorbereiding gebeurt uiteraard al lang niet enkel meer binnen de schoolmuren. In eerste instantie lieten we de leerlingen kennis maken met hun nieuwe vak ‘administratie en retail’ tijdens een startdag in Aalst. Daarnaast is in het nieuwe leerplan ruimte voorzien voor werkplekleren. We trekken regelmatig met de leerlingen naar een werkplek waar zij via opdrachten en les ter plekke gericht kennis maken met het toekomstige werkveld. Zo gingen we reeds twee keer langs bij Colruyt Liedekerke voor het onderdeel retail, en trokken we ook naar de bibliotheek van Dilbeek om de classificatiemethodes te onderzoeken voor het onderdeel administratie. Regelmatig reflecteert de leerling zelf over zijn/haar functioneren binnen deze context. Ook met de leraar wordt hierover in gesprek gegaan. De combinatie gerichte opdrachten - leren op de werkvloer - reflecteren zorgt ervoor dat de leerling inzicht krijgt in zijn/haar sterke eigenschappen, maar dat hij/zij ook de eigen werkpunten kan herkennen en actiepunten opstellen. Ook voor onze handelsleerlingen van de tweede graad is het al een erg drukke periode geweest. Begin september kregen de leerlingen van 4 Handel meteen drie missies voorgeschoteld. Een van die missies luidde ‘Boodschap zonder naam’. Bedoeling was een persoon te kiezen binnen de school die men eens in de bloemetjes wilde zetten, zomaar … zonder bijzondere reden. Gewoon: omdat die persoon doet wat hij doet! Daarvoor werd er lustig vergaderd (die lessen kwamen aan bod binnen het vak Nederlands) en uiteraard werden er notulen opgesteld (rekening houdend met taal, NBN-normen, inhoud). De leerlingen van 3 Handel kregen op 11 oktober 2013 een toelichting van mevrouw De Winter, toen zij haar job bij het ondernemingsloket kwam voorstellen. Na een toelichting tijdens de lessen bedrijfseconomie, ging mevrouw De Winter nog wat dieper in op de zaken. Daarbij werd ook het praktische niet vergeten: hoe gebeurt een inschrijving bij het

ondernemingsloket concreet? Wat wordt er onderzocht? Over welke kennis moet je beschikken? Moet je over bepaalde vergunningen beschikken? Moet je bij de notaris langs? Of bij de griffie van de Rechtbank van Koophandel? Op al deze vragen kregen we een duidelijk antwoord. Als laatste zagen we een (voorbeeld van een) online inschrijving bij de KBO. Twee weken later trok 4 Handel richting Aalst om via ontdekkingsopdrachten kennis te maken met de vier P’s van de marketingmix (product, prijs, plaats, promotie). Elke P zou nadien uitgebreider aan bod komen tijdens de lessen. Dit was een vakoverschrijdend project. Er was een voorbereidende opdracht voor het vak geschiedenis en een afsluiter voor het vak Nederlands. Na een welkome vakantie trok 4 Handel er nogmaals op uit. Dit keer was Belorta de bestemming. Deze coöperatieve veiling in Zellik is een ideale plek om de praktijk in de realiteit te zien. De veiling is niet alleen een verkoopplaats, maar het spel van vraag en aanbod vertelt ons ook veel over de prijsvorming op de markt. Al leerden we dat de prijs niet enkel door de klok wordt bepaald. Bovendien kwam er nog een heleboel informatie op ons af waarin duidelijk werd dat handel drijven een zeer boeiend iets is, en dat het veel meer omvat dan veel mensen denken! Achteraf veel leuke reacties van leerlingen die oprecht geïnteresseerd waren. En zo kwamen we stilaan aan de examenperiode. Een leuke vakantie wacht nu op ons. Uitrusten is de boodschap, want in de komende maanden staat er alweer veel te gebeuren! Conclusie: kantoor- en handelsleerlingen kiezen voor ACTIE!

BEZINNINGSDAGEN De kou trotserend, het avontuur tegemoet: 5 Verzorging en 5 Kantoor vertrokken op vrijdag 6 december naar Oxfam. Te voet, met de tram en twee metro’s, kwamen we dan toch onder Anissa’s leiding voltallig (oef!) aan in Brussel. 5 Kantoor bezocht ‘Mondiapolis’: waar de wereld plots in één kamer paste. Onze producten (van voeding, kleding tot mediatoestellen) worden wereldwijd geproduceerd en verkocht. Achter de mooi uitgestalde winkelproducten in onze feestelijke etalages blijkt heel wat menselijk leed schuil te gaan. Een naaister in Cambodja werkt voor een Chinees bedrijf, dat kleding verkoopt in Belgische winkels. Zij werkt twaalf uur per dag… voor een maandloon van achtendertig euro!! Wanneer de naaisters in staking gaan voor betere werkuren, gezondere arbeidsomstandigheden en een hoger loon, komt de klas samen om te overleggen. Dan blijkt Nisrine een zeer strijdlustige staker te zijn. Nikolina en Estelle sussen diplomatisch met regeringscompromissen. De Chinese bedrijfsleiders (Vanessa en Arik) voelen wel een ethisch dilemma, maar kiezen uiteindelijk toch voor winst. Ook de vakbond laat van zich horen, Kenny blijft zijn leden verdedigen! De Belgische winkeliers hoopten hier ongeschonden uit te raken, maar dat was buiten de consumenten Joseph en Lesly gerekend. Die houden een boycot: liever (iets) meer betalen voor ‘eerlijke kleding’. Heel fijn om de leerlingen zo enthousiast in overleg te zien! Ondertussen zat 5 Verzorging in hogere sferen, in Bolivia meer bepaald. Ook daar veel miserie: in de Andes (Altiplano op 4000 meter hoogte) smelten de gletsjers, wat de landbouwers steeds meer zorgen baart. Zij kwamen – in vol ornaat! – hun verhaal brengen op de klimaattop. Ook de bewoners van de laagvlakten ervaren grote problemen: grootgrondbezitters en multinationals nemen hun gronden in. Ontbossing en overstromingen bedreigen de oogst… Bij een glaasje coca-thee bedaarden de gemoederen (jawel, coca-in-e’-glaasje;) en ook het fairtrade-speculaasje (het was tenslotte 6 december!) kon gesmaakt worden. Hopelijk waren de echte wereldleiders op de echte klimaattop even luisterbereid en van goede wil als onze leerlingen van 5 Verzorging! Na een haastige, koude terugreis naar school en een superkorte middagpauze, installeerden we ons in de zetels van de projectiezaal voor ‘The Hunger Games’. Aan de eerste reacties te zien en te horen, was dit een zeer geslaagde keuze. Nabespreking volgt natuurlijk nog in de les. Voor mezelf was dit een bezinningsdag ‘precies zoals die moet zijn’: iedereen tijdig op school, de hele dag actief en positief en natuurlijk ook tijdig naar huis… Het weekend kan beginnen! De examenstress is voor later…

DAG VAN DE JEUGDBEWEGING

STUDIEKEUZEBEGELEIDING: IN INTERACTIE MET ONZE 6 STW-ERS

5 november. 7.50 uur. Nog vroeg, veel te vroeg voor onderstaande.

Maar het H-team meldt zich al aan. Met onnoemelijk veel enthousiasme. Een

bijzonderheid, op dit ochtendlijke uur. Maar met reden, zo blijkt.

Vandaag immers “hoog” bezoek, van een team dat werkt met de H van… Hart.

Maar H-team staat voor nog meer: het HEALTH-team ofwel: gepassioneerde

medewerkers, allen werkzaam in de fascinerende wereld van de gezondheidszorg.

Met vuur en passie praten over dingen uit real-life? Graag!

Voor een kritische doelgroep, met heel wat twijfels en vragen? Kan dat?

Uiteraard!

Gezondheidssector: boeiend? Jawel!

Verpleging, ergo, ortho, maatschappelijk werk, kine, vroedkunde…:saai? Veel

werken voor weinig? Neen!

Veel vooroordelen? Ja dus. En helaas.

Ik ging op zoek naar iemand uit m’n klas die een carrière in de media, misschien

wel (onderzoeks)journalistiek ambieert. Mijn keuze viel op Anton Leuwers uit 6

STWa.

Achter elke sterke man staat een even sterke vrouw, zegt men vaak. Inderdaad,

Anton vormde maar wat graag een team. Zijn uitverkozene, voor dit Kiosk-

artikel: Ester Desmet. Samen kropen ze ijverig in hun pen om de vooringenomen

oordelen te ontkrachten en om duidelijk te maken wat nu precies zo bijzonder is

aan werken binnen deze dienstverlenende sector.

Het resultaat hiervan leest u in dit behoorlijk lijvig verslag.

(Ruth Mersch, leerkracht Sociale Wetenschappen)

Op 5 november kregen wij, leerlingen uit 6 STW, meer uitleg over tal van studierichtingen en beroepsmogelijkheden binnen de gezondheidssector. Opleidingen die trouwens ook mooi aansluiten bij onze huidige studierichting, sociaal-technische wetenschappen, maar mogelijk ook andere bijna afgestudeerde laatstejaars kunnen interesseren. De informatie die we gedurende een tweetal uurtjes kregen was heel interessant en boeiend, educatief ook. Het hielp ons ook om ons toch wel moeilijk keuzeproces i.v.m. wat studeren in het hoger onderwijs, te vergemakkelijken. Er kwamen drie dames met elk een verschillende functie wat meer uitleg geven over wat zij zoal in het dagdagelijkse leven doen. De leerkracht die voorheen het vak cultuur- en gedragswetenschappen gaf in Sint-Jozef, stelde zichzelf en haar partners enthousiast voor.

Toen kwamen wij, de leerlingen, al aan het woord. Want om beurt mochten we onze interesses van richtingen voor volgend jaar aan de groep vertellen. Elke richting kreeg van deze leerkracht een plaatsje op het schoolbord. Hieruit bleek dat heel wat leerlingen nog geen eenduidig idee hebben van wat ze volgend jaar willen studeren. Nadat iedereen zijn of haar keuze(s) meegedeeld had,gaf zij over de meeste richtingen uitleg. Toen was het de beurt aan de medewerkster die verpleegkunde had gestudeerd. Zij leidde haar job zeer duidelijk in. Verpleegkunde is een richting waar je met je hand, je hoofd en vooral je HART moet werken, je moet heel wat dingen aankunnen en een sterke mentaliteit hebben. Het is geen richting voor personen die zichzelf op de eerste plaats zetten. Integendeel, andere mensen hulp bieden en verzorgen moet een roeping zijn, dat voel je redelijk snel. Een gemotiveerd student die er ten volle voor wil gaan, maakt het meest kans om te slagen in deze richting. Verpleegkunde is niet zoals sommigen denken. Het is veel meer dan dat! Je hebt zoveel verschillende mogelijkheden en je kan doorgroeien en uitbreiden. Dit heb je niet bij elke richting wat een voordeel is natuurlijk. Je moet ook zoveel mogelijk luisteren naar de patiënten en hun verhalen en altijd begrip tonen. Empathie heet dat dan. Enkele voor- en nadelen over de verpleegkunde die wij, leerlingen, opgeschreven hebben waren: tal van nachtdiensten, veel werken, weinig vrije tijd en stress. Maar de verpleegkundige vertelde ons dat nachtdiensten de rustigste zijn, dat de sfeer in het ziekenhuis met de feestdagen vaak onbeschrijflijk close is en dat je gewoon wordt aangetrokken door het ziekenhuis ’leven’. Volgens haar zouden veel mensen eens een dag in het ziekenhuis als verpleegster moeten meemaken,” ze zullen nogal staan kijken”. Toen velen in de ban raakten van de verpleegster haar werkervaringen, moest de maatschappelijk werkster haar job nog voorstellen. En ook zij deed dat met veel passie. Ze verhelderde de taken van een maatschappelijk werker: graag oplossingen zoeken voor arme mensen, zwangere vrouwen, nieuwe mogelijkheden verkennen, doorverwijzen waar nodig en initiatief nemen, praten maar ook goed kunnen luisteren, geen verbazing tonen maar kennis uitstralen en ervaring en altijd even vriendelijk en professioneel blijven en tot slot sterk zijn en blijven, ook in soms onvoorziene, ongewenste situaties. Tenslotte geven we al wie in het laatste jaar zit en staat voor een nieuwe studiekeuze in het hoger onderwijs, graag nog enkele algemene tips mee, die het maken van een finale studiekeuze zouden moeten vergemakkelijken: 1. Maak een lijstje met alle mogelijke richtingen waarvoor je interesse hebt en ga je

vervolgens goed informeren.

2. Alle voor- en nadelen van elke richting waar je mogelijk aan denkt, schrijf je best op.

3. Jezelf analyseren door je af te vragen wat je kwaliteiten en zwaktes zijn en nadien

schrappen welke richtingen toch niet bij jou passen.

4. Een mail sturen naar een persoon die jouw toekomstige job doet en om info vragen.

5. Checken of er voor jouw voorkeur van richtingen ergens een leefdag wordt

gehouden. Dit betekent: een hele dag observeren wat mensen doen die deze job

hebben. Tip: surf naar http://www.h-team.be/

6. Naar openlesdagen gaan. Info vind je op elke site van elke onderwijsinstelling.

7. Al je stappen en handelingen kritisch overlopen en ….een keuze maken en….vooral

hierbij altijd je gevoel volgen!

8. Als je gemotiveerd bent en er ten volle voor wil gaan,houdt niets je tegen en mag

niemand jouw keuze beïnvloeden, want met alle moeite van de wereld kan jij er wel

geraken. Maar blijf ook realistisch. En neem de ervaringen die je nu opdoet (bvb.

hoeveel tijd spendeer ik nu graag aan de leerstof, hoe moeilijk heb ik het met grote

hoeveelheden, hoeveel nood heb ik aan praktijklessen, hoe gemotiveerd ben ik,

studeer ik graag…voor vakken die mij interesseren, gaat dat makkelijk….), ook mee in

je beslissingsproces.

Zoals jullie kunnen lezen was dit een zeer boeiende voormiddag. Al de mensen die later in de gezondheidssector willen treden moeten vast en zeker eens wat opzoeken over het H- Team. Deze zeer gedreven personen zullen jullie zeker en vast graag verder helpen. Esther Desmet en Anton Leuwers (6STWa)

SCHOLENBAND TUSSEN DON BOSCO EN STELLENZICHT Onze school is ingegaan op de vraag vanuit de gemeente Dilbeek om samen te werken met een school in Zuid-Afrika. Twee collega’s (Veerle Van Geel en Hilde Janssens) reisden naar Stellenbosch om er de eerste contacten te leggen. Hieronder kan je al de eerste afspraken, resultaten en mooie dromen lezen. Het bezoek van 5 – 13 oktober was kort en intensief. Het verblijf in de gastgezinnen was heel goed. De focus lag bij de kennismaking van de scholen maar er werd ook tijd vrijgemaakt om de werking van de stedenband beter te leren kennen: Stellemploy die vakopleidingen geeft, de sportomkadering van SCORE in het sportcentrum van Mbekweni, het Jan Marais natuurreservaat en het sociaal restaurant Batho’s place. Don Bosco bezocht drie middelbare scholen: Cloetesville High, Kayamandi sekonder en Stellenzicht sekonder. Uiteindelijk werd gekozen voor Stellenzicht sekonder gezien de directie gemotiveerd bleek en er tot nu toe geen externe financiële input is. De ‘ASO’ school telt 700 leerlingen, in klassen van 50 leerlingen. De kinderen komen uit families van landarbeiders en de school haalt een laag slaagpercentage. De voertalen zijn Engels en Afrikaans. De school heeft sportvelden en zalen die ze beschikbaar wil stellen voor andere doeleinden. Er zijn twee coördinatoren die een groep begeleiden om de samenwerking gedurende drie jaren op te volgen. De directie wil de kinderen een ruimere blik op de wereld en de toekomst geven dan deze van het werk op de landerijen. De werkgroep bij Stellenzicht staat te popelen om de uitwisseling op te starten. Ze hebben interesse in o.a. de naschoolse activiteiten en uitwisseling van didactische methodieken. Naast het bestaande lespakket en de bestaande ‘leerlijnen’ zoeken ze andere uitdagingen om het schoolgaan boeiender te maken. Er is nood aan Nederlandstalige boeken, kleding, pc’s, stylo’s… Er werd afgesproken om een groepje van 10-12 leerlingen in contact te brengen met een

groepje leerlingen uit Don Bosco. Daarbij worden ook geïnteresseerde leerkrachten uit beide scholen met elkaar in contact gebracht. Een afzonderlijke website wordt gekoppeld aan de website van de school om documenten aan elkaar over te maken. Stellenzicht wil ook meedoen aan de Don Boscodag of aan de preventiedagen door gelijke thema’s aan te kaarten. De school heeft een heel goed schoolkoor waarmee ze geldinzamelingacties doet en een

toneelgroep. Ook een ‘greenclub’ om milieubewustzijn bij te brengen. Het is interessant dat Stellenzicht nu ook wil samenwerken met Groendal Secondary. Don Bosco wil graag de mogelijkheid onderzoeken om leerlingen van het 7de jaar binnen 3 jaar te kunnen uitsturen. Er zou een mogelijkheid zijn via Epos Vlaanderen. De organisatie Via Don Bosco geeft ook steun aan middelbare Don Boscoscholen die een werking in het Zuiden ondersteunen. Dit wordt dus vervolgd. Hopelijk wil en kan de overheid de beloofde fondsen en ondersteuning ter beschikking blijven stellen. Anders komt van deze dromen weinig of niets in huis….

COLLEGA ANN VAN LEMBERGEN WERKTE MEE AAN EEN BOEK ROND ARMOEDE Een ideale gelegenheid om mevrouw Van Lembergen, leerkracht op onze school, even aan het woord te laten rond dit project. Hoe ben je bij het project rond armoede terecht gekomen? Door een inzamelactie op onze school, rond de vastenperiode. Ik heb toen met mijn lln een 24-uren-lesmarathon gedaan op onze school. We zijn dat geld dan gaan afgeven aan de 4de wereld-groep in Aalst én hebben daar een vorming rond armoede gekregen. Een paar jaar later heb ik opnieuw contact gezocht met Joke,de verantwoordelijke, én zo ben ik 4 jaar geleden daar beginnen te werken als vrijwilliger Vanwaar je motivatie voor deze problematiek? Al sinds mijn studententijd ben ik enorm geboeid door deze mensen én hun leefwereld. Als 19-jarige stagiaire-opvoedster kwam ik voor het eerst in contact met kinderen in armoede. Ze bleven toen al aan mijn rokken hangen én vroegen als het ware naar affectie en warmte. Toen al maakte ik er mijn missie van om hen die ook te geven! Armoede was voor mij , toen al, geen zwart-witverhaal. Want ieder mens komt naar je toe met een zware rugzak. Daarin een gans verhaal,zowel van het kind als van de ouder. Je kan die rugzak helpen dragen of negeren. Ik kies voor het eerste. Het begint met te luisteren,er gewoon zijn én hen laten voelen dat ze ook mens zijn. Ik ervaar oprechte verbondenheid met mensen in armoede en dat neem ik mee naar huis en op het werk als leerkracht. Net als de kunst om het kleine te appreciëren. Waar spelen jouw activiteiten zich af? In Aalst. Wat doe je precies in dat project? Ik doe het onthaal van mensen in armoede die langskomen met een hulpvraag of een Uit-pas komen aanvragen; ik help mee bij de groepsactiviteiten zoals: daguitstappen in de vakanties, het nieuwjaarsfeest eind januari, onze praline-verkoop in mei… Ik doe de kinderanimaties in onze speel-o-theek en sinds vorig jaar geef ik vormingen samen met iemand in armoede. Ik denk ook aan huisbezoeken bij gezinnen die zich nog te veel isoleren, maar daarvoor gun ik mezelf nog wat tijd. Welke mensen bereik je? Hoe? De vereniging bestaat dit jaar 20 jaar en er is al zoveel bereikt! Maar we zien dat de armoede blijft toenemen...

We hebben samen al véél mensen bereikt, dat is waar, maar er zijn er nog zovéél die achter gesloten deuren zitten...mensen die de horde naar de vereniging nog niet durven nemen! Gelukkig kunnen we via de mensen-zelf, die de weg naar de vereniging wel gevonden hebben, nieuwe mensen opzoeken én hopen dat ze die weg vinden! Via hen worden er openingen gemaakt, omdat dit lotgenoten zijn en zo voelen mensen zich minder bedreigd/angstig om toch naar buiten te komen. Daarom ook dat we ,via onze daguitstappen in de grote vakantie, proberen om eerst die mensen mee te vragen die ons nog niet goed kennen. Hierdoor kan het vertrouwen langzaamaan groeien. Daarnaast worden er huisbezoeken gedaan. Dit is ook geen evidentie, maar vraagt héél véél geduld. Soms bereik je onze mensen na maanden, sommige pas na jaren geduldig' aankloppen'. Hoe is het idee voor dit boek ontstaan? Omdat onze vereniging dit jaar 20 jaar bestaat! Hoe verliep de uitwerking ervan? Hoe lang is de weg van idee tot publicatie? Het idee is vorig jaar gelanceerd, na uitgebreid overleg met alle mensen in de vereniging, zowel de mensen in armoede, de vrijwilligers, als het vaste team. Dan werden er mensen gezocht die het zagen zitten om hun verhaal te doen. Joke en Heidi hadden dan een journaliste + fotografe gevonden die mee het boek wilden schrijven/illustreren. Rond april van dit jaar is Goele (de journaliste) begonnen met iedereen te interviewen.. en tijdens het gesprek werden er foto's gemaakt door Nele (fotografe). Dus,eigenlijk is er 1 jaar overgegaan van idee tot publicatie. Tegen welke muren van onbegrip, problemen zijn jullie gebotst? Onbegrip is er nooit direct geweest. Echte problemen ook niet, tenzij voor de mensen zelf. Voor hen moet het héél zwaar geweest zijn om hun levensverhaal opnieuw te 'beleven'.. en dit gaf wel emotionele problemen. Wie bekostigde het? Was er inhoudelijke en logistieke steun vanuit officiële hoek? De vereniging heeft dit zelf bekostigd! Er was geen echte officiële steun. Hoeveel mensen werkten er aan mee? Wat was jouw aandeel in het boek? 10 mensen in armoede + ik als enige niet-arme/ een freelance journaliste en een fotografe/iemand van de vereniging die alles begeleidde en ondersteunde/een drukkerij. Mijn aandeel: als vrijwilliger, als middenklasser, als niet-arme, als leerkracht...vertellen waarom ik armoede mee wil bestrijden, hoe ik naar mensen in armoede kijk, mijn motivatie om als vrijwilliger te werken, de meerwaarde in mijn leven door dit werk ..... Wat wil je met dit boek bereiken? Ik heb geleerd dat mensen in armoede nog zo moedig en intelligent mogen zijn, alleen, kunnen zij niet ontsnappen aan de armoedecirkel. Om iets te veranderen hebben ze anderen nodig: lotgenoten, maar ook mensen die het beter hebben. We moeten immers af van de

idee dat we het allemaal alleen moeten maken en dat we hoogstpersoonlijk instaan voor ons succes of ons falen. Ik ontdekte hoe gekwetst mensen in armoede zijn en tegelijkertijd zie ik hoe ze elke dag opnieuw hun courage bij elkaar nemen. Hun kind naar school brengen, terwijl de avond voordien de deurwaarder langs kwam. Dit wil ik ook aan anderen uitleggen. Clichés doorbreken is cruciaal, want armoede is zoveel meer dan geen geld of geen eten hebben. Wat gebeurt er met de opbrengst? Die wordt gebruikt voor de diverse projecten in onze vereniging. Hoe werd je boek ontvangen door de pers, media en het 'veld'? De pers/media was wel geboeid door het thema 'armoede'. Zeker omdat het thema 'kinderarmoede' enorm aanwezig was in de media. Het veld was enthousiast. Omdat het over de mensen-zelf gaat, het is opnieuw een manier om de strijd aan te binden, om de man-in - de- straat even wakker te schudden... We kregen véél respect van het 'veld'.. Wat vind je zelf van het boek? Beantwoordt het aan je eigen verwachtingen? Ik ben er héél trots op! Vooral op onze mensen die zichzelf zo bloot gegeven hebben! Maar ook voor mijzelf was het even een spiegel die ik voor mij kreeg.. het doet raar om zelf je verhaal te lezen.. en het is tegelijkertijd ook confronterend. Wat zijn de volgende projecten? Geen grootse projecten, wel onze werking nog verder uitbouwen en blijven werken aan die 'strijd'.... Kan je met de achtergrond van deze projecten iets doen in je lessen op school? Zeker! Het is sowieso een onderdeel van mijn lessen. Zowel in STW als in Kinderzorg. De leerlingen confronteren met deze harde realiteit.. hen bv. de waarde van geld opnieuw laten inzien… maar ook de kunst om het kleine te appreciëren! Iedereen denkt dat onze jongeren 'onverschillig' zijn, maar ik merk dat dit niet zo is! Wanneer je in gesprek gaat met hen, zie je dat het hen zeker niet koud laat.. omdat het gaat over mensen van bij ons én dat spreekt hen wel aan. Het boek is te koop in de Standaard Boekhandel voor 20 euro. Of via de vereniging 'Mensen voor Mensen' in Aalst.

WIE ZIJN ZE ? In deze rubriek laten we leerkrachten aan het woord. Zo leren we ook eens de andere (menselijke?) kant van de man of vrouw voor het bord kennen.

MARIEKE DE KEGEL

Bent u getrouwd en hebt u kinderen? Hoeveel en hoe oud? Neen. Welke opleiding hebt u gevolgd en welke vakken geeft u op onze school? Opleiding Leerkracht Secundair Onderwijs, voor de vakken Nederlands en godsdienst. Welke andere vakken zou u nog mogen geven? PAV (Project Algemene Vakken – Nederlands) Hebt u al les gegeven of gewerkt voor u in deze school kwam? Waar en wat deed u? Neen, ik ben een beginnend leerkracht (pas afgestudeerd). Wat valt u het meest mee en tegen op onze school?

De sfeer onder de collega’s vind ik heel aangenaam. Iedereen is vriendelijk, staat klaar om te helpen… Zowel nieuwe collega’s, als leerkrachten waar ik les van kreeg, staan voor me klaar (hulp, praatje maken, …). Wat zijn –naast het lesgeven- uw voornaamste hobby’s? Waar en wanneer beoefent u die? Ik hou van lezen, voornamelijk jeugdboeken. Dit doe ik tijdens het weekend en in de vakantie. Daarnaast vind ik strips lezen ook erg leuk. Elke avond lees ik twee strips van Urbanus. Ik verzamel de strips. Ik ga graag naar jeugdvoorstellingen kijken, al doe ik dit nog veel te weinig. Ik ga graag wandelen met mijn broer en de twee honden (Kenzo en Edward). Wie is uw lievelingsgroep? Lievelingscomponist? Lievelingsgenre in de muziek? Waarom? Mijn lievelingsgroep is ‘Foo Fighters’. Ik hou van stevige muziek. Ik kan genieten van stevige rockmuziek, maar evengoed van de Vlaamse schlagers. Wie is uw lievelingsauteur? Welk genre boeken leest u het liefst? Waarom? Een lievelingsauteur heb ik niet. Ik lees wel heel graag fictieboeken. Ze nemen je mee naar een andere wereld. Een wereld van magie, waar alles mogelijk is. Zo spreken de boeken

van Rowling (Harry Potter) me enorm aan. Ook het boek ‘De reis van de dwerg’ van Henny Fortuyn is me altijd bijgebleven. Naar welke televisieprogramma’s kijkt u en waarom? Ik probeer iedere avond naar ‘Het Nieuws’ te kijken op VTM, om op de hoogte te blijven van de actualiteit. Ik volg enkele Vlaamse reeksen: Familie, Eigen kweek, The taste… Ik hou vooral van kookprogramma’s en spannende series, bijvoorbeeld: Cold Case, CSI Miami, Criminal Minds … Naar welke programma’s zou u zeker nooit willen kijken en waarom niet? Ik haat sportprogramma’s. Ik zou dus zeker niet vrijwillig naar Sporza kijken of naar Eurosport. Voetbal, snooker, lopen… het is niets voor mij! Via welke media volgt u de actualiteit? Ik bekijk ‘Het Nieuws’ op VTM en ik lees elke dag de krant ‘Het Laatste Nieuws’. Wat is uw lievelingsgerecht? Spaghetti! Bent u zelf actief in de keuken? Wat maakt u zoal klaar? Ik ben af en toe actief in de keuken. Dan maak ik spaghetti, kip met aardappelen, gewonnen brood, … Houdt u van reizen? Wat is uw lievelingsvakantieoord? Waarom? Ik hou van reizen. Ik vind het fantastisch om nieuwe plekken te ontdekken, nieuwe culturen te leren kennen. Mijn favoriete vakantiebestemming is Nederland. Ik hou van de kleine huisjes, de gezellige sfeer, de openheid van de mensen… Kan u ons een speciale anekdote van gemaakte reizen vertellen? Ik ben tijdens de grote vakantie naar Brazilië geweest. Ik ging mee met de ‘Wereldjongerendagen’. De omgeving daar is zo adembenemend, zo puur en prachtig. Ik heb er echt genoten van de natuur. De deelnemers werden onderverdeeld in 20 parochies. Ik zat met vijf andere mensen in Itaîté, een prachtig dorpje waar 90% vrouwen rondliepen. De vrouwen vertelden ons dat er zo weinig werk was in de streek, dat hun mannen en zonen (als ze oud genoeg waren) in andere parochies moesten gaan werken. Dit zorgde ervoor dat de mannen twee maanden thuis waren en de rest van de tijd van huis waren. Zowel voor de mannen als voor de vrouwen was dit erg moeilijk. Gelukkig kwam iedereen in het dorp goed overeen. Wij werden enorm goed ontvangen. Er was eten en drinken in overvloed. Ook al hadden de mensen daar niet veel, toch gaven ze eten aan ons. Onze ‘job’ in Itaîté was zieken bezoeken. We bezochten een vrouw die op sterven lag. Ze was bedlegerig en stonk. Ze was in weken niet meer gewassen. Haar gezicht zat vol met vliegen. Ze kon de vliegen niet wegjagen, want ze had er de kracht niet meer voor. Ook al was het buiten 38 graden, toch waren haar handen ijskoud. Het enige wat we konden doen, was bidden. De mensen haalden hier kracht uit. De familie van de vrouw kon niet

geloven dat wij van België kwamen, en dan nog eens stopten om samen te bidden hun familielid. De vrouw in het bed huilde, nam mijn hand vast en sprak over God en bedankte me. Ik zal dat moment nooit vergeten. Stel dat u naar een eenzaam eiland moest en slechts 1 persoon en 1 voorwerp mocht meenemen. Wie en wat nam u mee? Waarom? Ik zou mijn broer en afleveringen van ‘FC De Kampioenen’ meenemen. Mijn broer en ik zijn enorme fans van dit programma. We hebben alle dvd’s en kennen de afleveringen uit het hoofd. Elke dag staat er wel een aflevering op. Mijn broer zou ik echt niet kunnen missen. Bedankt voor de medewerking!

BRECHT DEBACKERE

Bent u getrouwd en hebt u kinderen? Hoeveel en hoe oud? Ik ben sinds een 3-tal jaar getrouwd. Mijn vrouw werkt als zorgkundige in een rusthuis in Kortrijk. Samen hebben we (voorlopig) 1 kindje. Ze heet Maud en ze is 2,5 jaar oud. Welke opleiding hebt u gevolgd en welke vakken geeft u op onze school? In 2006 ben ik afgestudeerd als licentiaat geschiedenis. 3 jaar geleden startte ik een bijkomende bacheloropleiding secundair onderwijs Frans-Engels in combinatie met mijn vorige job. Sinds juni ben ik afgestudeerd en sinds september geef ik Frans en Engels op deze school. Welke andere vakken zou u nog mogen geven? Ik zou ook nog geschiedenis en PAV mogen geven. Hebt u al les gegeven of gewerkt voor u in deze school kwam? Waar en wat deed u? Nadat ik in 2006 afstudeerde, werkte ik 7 jaar in de privé-sector. Eerst als account manager bij Konvert Interim en daarna als coördinator inning bij SIMIM in Brussel. Dat is een beetje een bedrijf zoals SABAM. Ik moest het innen van de gelden voor muziekgebruik bij particulieren en bedrijven in goede banen leiden in overleg met mijn management. Deze job combineerde ik met de bijkomende bacheloropleiding leerkracht secundair onderwijs die ik in juni dit jaar voltooide. Het is dus mijn allereerste leservaring hier op school.

Wat valt u het meest mee en tegen op onze school? Het meest: de amicale, ongebonden sfeer onder collega’s die je met raad en daad bijstaan. In 1 woord: super! Het minst: de leerlingen zouden de speelplaats toch wat properder mogen houden. De vuilbakken staan er immers om gevuld te worden… Wat zijn –naast het lesgeven- uw voornaamste hobby’s? Waar en wanneer beoefent u die? Voor hobby’s heb ik helaas weinig tijd. Enkele jaren geleden was ik nog actief als voetbalscheidsrechter in 4de provinciale maar door mijn studies heb ik dit moeten stopzetten. Ik sluit echter niet uit dat ik die draad binnenkort terug opneem. Voorts geniet ik van een lekker etentje met mijn gezin, van goede muziek en van een verkwikkende wandeling in de natuur. Wie is uw lievelingsgroep? Lievelingscomponist? Lievelingsgenre in de muziek? Waarom? Ik ben grote fan van de muziek van de jaren ’60, zowel in het Engelstalig, Nederlandstalig als Franstalig repertoire. Denk maar aan The Beatles, Boudewijn De Groot, Serge Gainsbourg,… Mijn vrouw is echter minder fan dus als we samen thuis zijn, luisteren we gewoon naar Studio Brussel. Kwestie van de kerk in het midden te houden .

Wie is uw lievelingsauteur? Welk genre boeken leest u het liefst? Waarom? Ik lees het liefst non-fictie boeken over geschiedenis, politiek, muziek,… Mijn studies zijn daar wellicht de oorzaak van… Naar welke televisieprogramma’s kijkt u en waarom? Ik kijk het liefst naar programma’s met wat “inhoud” genre Terzake of Vranckx. Ook ietwat alternatieve films van Quentin Tarantino en de Coen Brothers en series zoals “Curb Your Enthusiasm” en “Blackadder” vind ik de max, en dit omwille van hun absurde situaties die zich echter ook in het echte leven kunnen voordoen. Naar welke programma’s zou u zeker nooit willen kijken en waarom niet? Met soaps zoals Familie of Thuis kan ik mijn pap helaas niet koelen wegens…geen interesse.

Via welke media volgt u de actualiteit? Zowel via het internet (demorgen.be, nieuwsblad.be,…), het Journaal of via de krant volg ik met stip het gebeurde in de wereld. Als geboren en getogen West-Vlaming volg ik ook het regionaal nieuws door De Krant Van West-Vlaanderen te lezen. Voor welke persoon uit de politiek, cultuur, geschiedenis of sport hebt u de grootste bewondering en waarom? Ik heb een mateloze bewondering voor VS-president Barack Obama. Prachtig wat die man gepresteerd heeft. Als eerste Afro-Amerikaanse president is hij immers dé icoon van de minderheden in de VS en bij uitbreiding in de wereld. Voor welke persoon uit de politiek, cultuur, geschiedenis of sport hebt u het grootste misprijzen en waarom? Er zijn er helaas velen geweest in het verleden maar als ik aan een meer recente figuur denk dan is dat Adolf Hitler. Hallucinant dat iemand met zo’n ideeën het ooit voor het zeggen kreeg, en dit met desastreuze gevolgen. Wat is uw lievelingsgerecht? Ik ben een alleseter maar als ik iets zou mogen kiezen: geef mij maar een goede côte à l’os met champignonsaus, saignant gebakken aub!

Bent u zelf actief in de keuken? Wat maakt u zoal klaar? Mijn grootste keukenprestaties beperken zich tot het bakken van een ei, het schillen van aardappelen en het koken van spaghetti. Het meeste keukenwerk laat ik dus wijselijk over aan mijn vrouw. Houdt u van reizen? Wat is uw lievelingsvakantieoord? Waarom? Mijn vrouw en ik gingen, voor we ons dochtertje hadden, altijd op reis met de rugzak. Zo zijn landen als Marokko, Tunesië en de VS al de revue gepasseerd. Nu het kindje er is, beperken we ons voorlopig tot rustige vakanties die gekenmerkt worden door iets meer kindvriendelijke activiteiten Kan u ons een speciale anekdote van gemaakte reizen vertellen? Toen we in 2006 een rondreis aan het maken waren in Marokko, kwamen we onder andere ook in de hoofdstad Rabat terecht. Het was er snikheet dus besloten we ons bescheiden hotelkamertje te ruilen voor wat strandvertier. Groot was onze verbazing toen we enkel een keistrand met puntige rotsen aantroffen. Ik besloot toch om de sprong in het water te wagen terwijl mijn vrouw – er niet helemaal gerust op - toekeek. Eenmaal in het water werd ik echter door een ondergrondse stroming “gevangen” en kwam ik met mijn rug keihard tegen de rotsen terecht. In allerijl probeerde ik pijlsnel het water uit te komen. Met de hulp van mijn vrouw, die bijna een hartstilstand kreeg, lukte dit wonderwel.

Gelukkig had ik enkel wat schaafwonden en wat kleine sneetjes, die daarna op professionele wijze door mijn vrouw verzorgd werden. Toppunt was dat, eenmaal uit het water, we iets verder het zandstrand zagen liggen… Stel dat u naar een eenzaam eiland moest en slechts 1 persoon en 1 voorwerp mocht meenemen. Wie en wat nam u mee? Waarom? Ik neem mijn vrouw mee en een goede fles rode wijn. De inhoud drinken we samen op en het glas van de fles gebruiken we om vruchten van de bomen te snijden zodat we alvast niet doodgaan van de honger. Hebt u een levensleuze, lijfspreuk of devies? Welke? Our greatest glory is not in never failing, but in rising up every time we fail. Bedankt voor de medewerking! Graag gedaan!

FAMILIENIEUWS

Geboorte

Milia 6/12/13 dochtertje van Koen en Els Versnick, leerkracht

Jasmijn, 11/12/13 dochtertje van Annick De Schryver en Kristof Hermans, leerkracht

Overlijden

Mirella Taymans – Buys, 28/10/13 meter van Xénia Szklanecki; leerling van 6STWb

Clara Van Achter, 09/11/13 grootmoeder van Cindy Pattyn, leerling van 4VV

Joseph Wynen, 20/11/13 overgrootvader van Lara Moerenhoudt, leerling 3STWb

Marcel Van Dycke, 27/11/13 grootvader van Aron De Maeseneer, leerling 4LOSb

Jeroen Leemans, 01/12/13 oud-leerling 6STW

René Hoste, 07/12/13 salesiaan – Priester van Don Bosco

Marcelline Vandervelde, 11/12/13 grootmoeder van Dries Reynaerts, secretaiaatsmedewerker en schoonmoeder van Marc Reynaerts, pedagogisch directeur leerlingen

Jean Cornelis 15/12/13 Grootvader van Jordy en Jani Ertveldt, leerlingen 4STWc

Verzameld door Lore Servranckx

DON BOSCO GROOT-BIJGAARDEN DOET MEE

Don Bosco Groot-Bijgaarden doet mee! Wij zoeken plastic dopjes van drankflessen

14500kg = 5000 euro Zoek jij mee? Deel dan deze boodschap!

1kg dopjes = 0,35 euro. Wie zin heeft kan ook een kilo(of meer) dopjes sponsoren door 35 cent (of x kg X 35 cent) te

storten op rek.nr.BE37 0688 9850 1428 Volg de stand vanaf 2 december op

https://www.facebook.com/pages/Dopjesactie/224408780969302

MOS-werkgroep

SPREKENDE WOORDEN

Het jaarthema op school is ‘jouw kunst is top’. Daarom kozen we er dit jaar voor om enkele uitdrukkingen en spreuken met ‘kunst’ voor te stellen en toe te lichten. De uitdrukking ” Kunst om de kunst “, oorspronkelijk in het Frans “ L’art pour l’art ” heeft de kunst wat in een negatief daglicht gesteld. In de 19de eeuw was er een groep intellectuelen en kunstenaars (de Tachtigers) die vond dat kunst alleen maar te maken mocht hebben met de technische vaardigheid van de maker en de virtuoze technische complexiteit van het kunstwerk. De kunst om de kunst als iets op zichzelf dat alleen esthetisch moest zijn. Kunst had uitsluitend de bedoeling kunst te zijn. Zij gaven geen inhoudelijke, pedagogische of morele functie aan de kunst. Vandaar het woord 'gekunsteld': met opzet ingewikkeld gemaakt om toch maar op te vallen naast het gewone, maar vaak inhoudloos. Daardoor werd kunst wat kunstmatig (onnatuurlijk, vergezocht...) en ging ze vervreemden van de mens. Kunst werd daarom al gauw als nutteloos beschouwd. Zo schreef Oscar Wilde (1854-1900): "All art is quite useless" Tot vandaag is kunst voor veel mensen nog steeds iets buitenaards en ver van hun bed. Kunstenaars worden vaak nog bekeken als 'artiesten': een soort mensen dat buiten de realiteit staat en met wereldvreemde dingen bezig is. Jammer, want kunst zou juist iets van en voor ieder mens moeten zijn. Kunst kan het leven verrijken, aangenaam maken, bevrijden en zin geven. Het kan verbondenheid tussen de mensen brengen. Dat willen we dit schooljaar via het jaarthema aantonen. Je hoort er nog van.... -------- We blijven deze week ook bij het jaarthema rond kunst. Nog een uitdrukking met het woord ‘kunst’: geluk is de kunst een boeket te maken van de bloemen waar je bij kunt (=je bent pas echt gelukkig als je al je mogelijkheden ten volle benut maar ook niet meer verlangt dan je kan). Je moet niet hoger willen springen dan je stok lang is. Stel jezelf geen eisen die je niet kan realiseren. Stel je tevreden met de talenten die je gekregen hebt, maar benut die dan ook volledig. Dan pas heb je de kunst van het leven te pakken. ------- Dat ‘kunst’ niet altijd in positieve zin gebruikt wordt, blijkt uit deze uitdrukking: met kunst- en vliegwerk. Als je een taak of opdracht niet maakt zoals gevraagd en zomaar slordig en snel wat zaken bij elkaar brengt zonder overleg of samenhang, dan heb je kunst en vliegwerk

afgeleverd. Iets dat niet volgens de regels van de kunst is (=volgens de afspraak). Dus, beste lezer, lever alleen maar goed werk af en geen kunst en vliegwerk. Dat leidt zelden of nooit tot een goed resultaat. -------- Wie iets goed doet, krijgt er graag een complimentje voor. Je bent dan gemotiveerd om het de volgende keer nog beter te doen. Omgekeerd geldt dan ook dat we zelf eens een lovend woordje moeten spreken als iemand anders iets goed doet. ‘Geef ze een pluim en ze krijgen vleugels’ zegt men soms. Dat betekent hetzelfde als: gunst voedt kunst (=waardering zorgt voor verbetering). Hopelijk zijn én kennen we allemaal mensen die deze uitdrukking tot leven brengen. -------- In een vorige aflevering hadden we het al over negatieve bijklanken van het woordje ‘kunst’. Dat geldt ook in deze uitdrukkingen: - zulke kunstjes moet je bij mij niet uithalen (=ik stel geen prijs op dergelijk (negatief) gedrag); - bij mij moet je niet met die kunstjes aankomen (=ik houd niet van die aanstellerij, smoesjes…); - dat zijn kunsten (=dat zijn smoesjes of uitvluchten); - kunsten vertonen (= rare toeren uithalen, zaken doen die niet echt deugen). Uiteraard is het niet deze ‘kunst’ die top is. -------- Hopelijk krijg je op je rapport meer positieve commentaren dan negatieve. Een leuke zin om in je rapportcommentaar te lezen is: dat is uit de kunst! (=dat is perfect, meesterlijk, schitterend, uitstekend). Of anders gezegd: dat is uit de kunst, dat is top! --------- Enkele weken geleden bespraken we de uitdrukking ‘oefening baart kunst’. Dat betekent in feite hetzelfde als: kunst wordt door arbeid verkregen (= niets komt vanzelf, voor alles moet je je inzetten). ‘Kunst’ is immers niet zo makkelijk om te maken. Het vergt arbeid, techniek, kennis, vaardigheid…. Daarom zegt men: dat is een hele kunst (= dat is heel moeilijk). Moraal van dit verhaal: niet opgeven; lukt het niet van de eerste keer, dan lukt het de volgende keer misschien. De aanhouder wint! -------- Verkleinwoorden hebben meestal iets lief en maken iets lastigs veel draaglijker. Ook bij het woord ‘kunst’ is dat van toepassing. Dat is een koud kunstje (=dat is heel gemakkelijk) betekent hetzelfde als daar is geen kunst aan (=dat is helemaal niet moeilijk). Toch is het niet altijd zo. Het verkleinwoord ‘kunstjes’ wordt negatief geïnterpreteerd in de uitdrukking kunstjes komen later wel (=doe eerst maar gewoon, de rest zien we later wel).

Dus, beste leerlingen,: kunstjes komen later wel, doe nu maar gewoon. Het is toch een koud kunstje om normaal te doen, niet? -------- Een wellicht minder gekend gezegde met het woord ‘kunst’ is ‘iemand de kunst geven’. Dat betekent dat je iemand een zware en moeilijke karwei oplegt of dat je iemand uitdaagt. Zo is het bijvoorbeeld een zware opdracht om in de opvoeding aan te leren dat geven beter is dan krijgen, dat geven beter is dan nemen… Instinctief zijn we immers meer geneigd te nemen dan te geven. Vandaar de uitdrukking ‘geen groter kunst dan van nemers gevers maken’. Dit behoeft geen verdere uitleg, denk ik, zeker in deze kersttijd. De werkgroep talenbeleid

schatbewaarder: Sint-Valentijn

scheenbeen: waar oud-strijders last hebben van fantoompijnen

scheidsrechter: iemand die de kost verdient met gefluit, grotendeels afkomstig van

het publiek

schelden: Antwerps voor praten

scheerkop: skinhead

scheuken: schaaien

scheutist: lid van een congregatie, die matig omgaat met alcoholische dranken

schietkraam: bordeel

schijnbaar: café in een fata morgana

schijnwerker: schrijnwerker die doet alsof

schilderdoek: de lijkwade van Turijn

schilderstuk: nadat hij van de stelling gevallen is

schitterlicht: topattractie in het glazen straatje

schlager: meest verkocht artikel bij de beenhouwer

scholier: dronken eilandbewoner

schooljaar: 182 dagen, woensdagnamiddag uiteraard meegerekend

schoollokaal: synoniem voor schoolbokaal

schoolmeester: advocaat die de belangen van de leerkracht behartigt

schoonfamilie: prijs die je betaalt voor de liefde

schoonmoeder: gereinigd familielid

schoonschrijver: aangetrouwde auteur

schoonzuster: Soeur Sourire

schorpioen: leider van het gepeupel

schrikbarend: bevallen op 29 februari

schroefdop: ideale uitvinding voor alcoholisten

schroothondje: als iemand op het schoothondje is gaan zitten

schuiftrompet: handig instrument dat men na gebruik kan opbergen in een lade

schuimpers: dronken Iranees