Scheutnieuws · Kimbanda, Bas-Congo) kwam als missionaris naar België in 2000 en was werkzaam in...
8
Scheutnieuws september-oktober 2018 1 Missiehuis van Scheut Ninoofsesteenweg 548 • 1070 Brussel • tel. 02 526 14 00 Redactie : [email protected] • Administratie : [email protected] www.scheut.be Tweemaandelijks – 48 ste jaargang Nr. 5 – SEPTEMBER-OKTOBER 2018 – Afgiftekantoor Brussel X - P006670 Scheutnieuws Een provinciaal bestuur naar het beeld van BNL Martin Mvibudulu (°1971 Kimbanda, Bas-Congo) kwam als missionaris naar België in 2000 en was werkzaam in verschillende parochies. Op dit ogenblik is hij pastoor te Menen. Onlangs werd hij verkozen als Viceprovinciaal van de Belgisch-Nederlandse Scheutprovincie. Bij de bekendmaking van het nieuwe Provin- ciaal Bestuur van onze Belgisch-Nederlandse Scheutprovincie (BNL) viel het mij op dat, gezien de namen, de afkomst en de kleur, deze ploeg een zeer goed beeld is van onze provincie. Deze is namelijk een basisprovincie, die missionarissen uitstuurt over de wereld, maar ook een missie- provincie, die missionarissen van elders ontvangt. Artikel 2 van onze constituties zegt immers: “Wij zijn religieuze missionarissen, komend uit verschil- lende rassen en culturen, en we leven en werken samen als broeders. ‘Eén van hart en één van geest’ getuigen wij van de wil van de Vader dat alle mensen broeders en zusters zijn in Christus. Wij zijn een teken van de samenhorigheid van de particuliere Kerken in hun wereldzending.” Het merendeel van de leden van onze provincie kwam na jaren missiewerk, zowat overal in de wereld, terug naar de thuisprovincie. Velen van hen zijn nu bejaard en sommigen ziek, wat helemaal niet betekent dat ze niet meer begaan zijn met het missiewerk. Door hun gebed en interesse blijven zij ermee verbonden en getuigen zo van onze zending in de wereld van vandaag. Sommigen onder hen blijven wel nog actief en helpen mee in de parochiepastoraal of in andere vormen van apostolaat. Deze laatsten wonen dan ook niet altijd in een gemeenschap maar zijn er wel mee verbonden. Ze behoren aldus tot wat wij een referentiegemeenschap noemen. Het is belangrijk dat er verbondenheid en wisselwerking is tussen de confraters. Naast deze grote groep confraters is er ook een jongere generatie die ervoor gekozen heeft om missionaris te zijn in onze BNL-provincie. Ze zijn afkomstig uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika en zijn werkzaam in dienst van verschillende bis- dommen van het land. Die verscheidenheid van confraters vinden we dan ook terug in de samenstelling van het nieuwe Provinciaal Bestuur. De Provinciaal is vrijgesteld voor zijn taak. Van de raadsleden is er één nog hoofdzakelijk werkzaam in de diensten van de provincie, een ander is Rector van een gemeen- schap en nog anderen hebben verantwoordelijk- heden in de parochiepastoraal of zetten zich vooral in voor vreemdelingenpastoraal en dialoog tussen christenen en moslims. Het Provinciaal Bestuur PB- PP B- BELGIE(N) - BELGIQUE 00000 B-00012
Transcript of Scheutnieuws · Kimbanda, Bas-Congo) kwam als missionaris naar België in 2000 en was werkzaam in...
Scheutnieuws september-oktober 2018 1
Missiehuis van ScheutNinoofsesteenweg 548 • 1070 Brussel • tel. 02 526 14 00 Redactie : [email protected] • Administratie : [email protected] www.scheut.be
Tweemaandelijks – 48ste jaargang Nr. 5 – SEPTEMBER-OKTOBER 2018 – Afgiftekantoor Brussel X - P006670
Scheutnieuws
Een provinciaal bestuur naar het beeld van BNL
Martin Mvibudulu (°1971 Kimbanda, Bas-Congo) kwam als missionaris naar België in 2000 en was werkzaam in verschillende parochies. Op dit ogenblik is hij pastoor te Menen. Onlangs werd hij verkozen als Viceprovinciaal van de Belgisch-Nederlandse Scheutprovincie.
Bij de bekendmaking van het nieuwe Provin-ciaal Bestuur van onze Belgisch-Nederlandse Scheutprovincie (BNL) viel het mij op dat, gezien de namen, de afkomst en de kleur, deze ploeg een zeer goed beeld is van onze provincie. Deze is namelijk een basisprovincie, die missionarissen uitstuurt over de wereld, maar ook een missie-provincie, die missionarissen van elders ontvangt. Artikel 2 van onze constituties zegt immers: “Wij zijn religieuze missionarissen, komend uit verschil-lende rassen en culturen, en we leven en werken samen als broeders. ‘Eén van hart en één van geest’ getuigen wij van de wil van de Vader dat alle mensen broeders en zusters zijn in Christus. Wij zijn een teken van de samenhorigheid van de particuliere Kerken in hun wereldzending.”
Het merendeel van de leden van onze provincie kwam na jaren missiewerk, zowat overal in de wereld, terug naar de thuisprovincie. Velen
van hen zijn nu bejaard en sommigen ziek, wat helemaal niet betekent dat ze niet meer begaan zijn met het missiewerk. Door hun gebed en interesse blijven zij ermee verbonden en getuigen zo van onze zending in de wereld van vandaag. Sommigen onder hen blijven wel nog actief en helpen mee in de parochiepastoraal of in andere vormen van apostolaat. Deze laatsten wonen dan ook niet altijd in een gemeenschap maar zijn er wel mee verbonden. Ze behoren aldus tot wat wij een referentiegemeenschap noemen. Het is belangrijk dat er verbondenheid en wisselwerking is tussen de confraters.
Naast deze grote groep confraters is er ook een jongere generatie die ervoor gekozen heeft om missionaris te zijn in onze BNL-provincie. Ze zijn afkomstig uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika en zijn werkzaam in dienst van verschillende bis- dommen van het land.
Die verscheidenheid van confraters vinden we dan ook terug in de samenstelling van het nieuwe Provinciaal Bestuur. De Provinciaal is vrijgesteld voor zijn taak. Van de raadsleden is er één nog hoofdzakelijk werkzaam in de diensten van de provincie, een ander is Rector van een gemeen-schap en nog anderen hebben verantwoordelijk-heden in de parochiepastoraal of zetten zich vooral in voor vreemdelingenpastoraal en dialoog tussen christenen en moslims. Het Provinciaal Bestuur
PB- PP B-BELGIE(N) - BELGIQUE
00000B-00012
bestaat uit confraters van Europese, Afrikaanse en Aziatische afkomst en er is een goede mengeling van jongeren en minder jongeren. Kortom, het Provinciaal Bestuur is een internationale en multi-culturele ploeg.
Deze verscheidenheid vinden we trouwens ook terug in het geheel van de congregatie waar confraters de meest uiteenlopende missionaire uitdagingen ter harte nemen. Zoals overal elders is er ook hier een grote verscheidenheid van uitda-gingen en dat is steeds het merkteken en ook de kracht geweest van Scheut. Dit alles is voor ons een goede reden om optimistisch te zijn over de
toekomst van de provincie, ook al slinkt het aantal leden. De wijsheid van de oudere confraters en de moed en het enthousiasme van de jongeren gaan goed samen en dat is doorslaggevend.
Het is dan ook mijn wens dat dit beeld van de provincie tot uiting mag komen in de persoon-lijke inbreng van elk lid afzonderlijk en in het gezamenlijk engagement van de hele ploeg. Ons team hoopt zo te mogen rekenen op de mede-verantwoordelijkheid van elke confrater van de hele provincie. Wij wensen hen dan ook veel succes toe.
Martin Mvibudulu, cicm
Het nieuwe provinciaal bestuur - van links naar rechts op de foto: Luc Colla, raadslid - Martin Mvibudulu, viceprovinciaal - Jan Reynebeau, provinciaal - Wilfried Meulemeester, raadslid -
Thomas Hendrikus, raadslid - Jacques Thomas, raadslid
3Scheutnieuws september-oktober 2018
Onze vierde eeuweling in Scheut
Na confraters Paul Coucke, Jacques Van Assche, en Jan Van Cauwelaert, die 100 jaar werden in respec-tievelijk 1998, 2013 en 2014, hebben we dit jaar in onze provincie een vierde honderd-jarige in de bloeme-tjes gezet: pater Paul Delaere (°1918, Kuurne)
Padre Pablo Op 25 juli werd pater Paul Delaere honderd
jaar. Er zijn er niet veel meer die kunnen vertellen over zijn jonge jaren. In Kuurne waren er nogal wat missionarissen: Oblaten, Witte Paters, Scheu-tisten en zelfs een Jezuïet – om nog van de zusters niet te spreken.
In 1937 ging Paul binnen bij de Missionarissen van Scheut. Tien jaar later zou hij vertrekken. Ondertussen had hij Chinees geleerd, maar China sloot de grenzen. Het zou Congo worden, of de Filipijnen. Maar het werd de USA. Zoals veel anderen vond hij ‘Amerika’ niet aantrekkelijk als ‘missie’ maar hij ging toch – zo zijn we nu eenmaal. Hij zal er vijftien jaar actief zijn, vooral bij jongeren. Hij had het er naar zijn zin, of zoals hijzelf zegt, hij jeunde er zich.
In 1965 begint dan zijn mooiste tijd, in de Dominicaanse Republiek. Hij leert Spaans en van dan af is hij padre Pablo. Hij heeft het geluk een man te kunnen blijven van de boeren die hard werken en hun best doen. Ook van de boerinnen, want het dient gezegd: de parochie en de talloze gemeenschappen in de bergen draaien vooral op sterke vrouwen. Pablo vindt nog altijd dat ze
een veel grotere rol zouden kunnen spelen in de Dominicaanse Republiek en in de Wereldkerk. Samen met de basisgemeenschappen hoopte hij op een hartelijke kerk. De bevrijdingstheologie kreeg er weinig speelruimte – om het beleefd te zeggen – maar het feit dat de bisschop een man van het volk was maakte veel goed.
Het leven van een missionaris herleiden tot anekdotes is van hem een cowboy maken. Misschien is padre Pablo dat wel een beetje, maar dan een die begaan is met de bewustmaking van de mensen en die ze leert opkomen voor hun rechten. Hij zoekt met hen hoe samen te werken in coöperatieven en misschien een beetje te sparen. Hij heeft te doen met de uitgebuite Haïtianen die afgejakkerd worden op de suikerrietplantages van multi-nationals. Hij ligt wakker van de migranten die op gevaar van eigen leven het eiland ontvluchten op zoek naar een beter leven – toen al!
Vijfendertig jaar lang is Pablo in de Domini-caanse Republiek de gelukkige padre die geen andere ambitie heeft dan mensen gelukkiger te maken. Hij wint de harten van velen door zijn luisterend oor en zijn welwillende glimlach. We moeten niet zoeken naar dagboeken, want hij moet zijn pennenstok lang ronddraaien om daarover iets op papier te krijgen. Omdat ze maar één brief per jaar ontving, vertelde zijn moeder dat een brief een jaar onderweg is. Brieven schrijven is zijn sterkste kant niet.
In 2000 vinden we hem op rust in het missiehuis van Scheut in Kortrijk. Hij is dan al tweeëntachtig. Bij bezoeken van Dominicanen (en Dominica-nessen) haalt hij met duidelijk genoegen zijn Spaans boven. De speelkaarten liggen hem goed in de hand. Het was lang zijn beste ontspanning te kunnen kaarten met confraters en familie. Meer
dan eens zette hij de wekker om ’s nachts Kim Clijsters of de Rode Duivels te kunnen volgen die aan de andere kant van de wereld aan de slag waren.
SOS Scheut – kennismaking met een aanvaard project Project: ”Œuvres Sociales Kingabwa”
CFAM is een van de activiteiten van de vzw SIAFE, wat staat voor samenwerking van initi-atieven en acties ten behoeve van vrouwen en kinderen (goedgekeurd door de Congolese regering).
Onze ervaring met CFAM leert ons dat jongeren onderwijs wensen te volgen en dat ze intrinsieke mogelijkheden hebben een beroep aan te leren. De vorming van de eigen persoonlijkheid is eveneens onmisbaar. Het is namelijk niet genoeg om een beroep te kennen, je moet ook een waardig leven leiden om voordeel te halen uit de praktische kennis. Zo kan je ook een positieve bijdrage leveren aan je familie en de samenleving waartoe je behoort.
Van in het begin heeft CFAM zich als doel gesteld de voorkeur te geven aan kansarme jongeren die niet de vereiste financiële middelen hebben. Ook daarvoor hebben we financiële steun nodig. Maar er is nog steeds een gebrek aan bepaalde machines en er is een nijpend gebrek aan een eigen gebouw voor CFAM. U kan dan ook begrijpen waarom wij blijven zoeken naar financiële bijstand. Als we een eigen huis ver- krijgen, dan zal dat behoren tot de VZW SIAFE (CFAM).
Johan Martens, cicm Mede-oprichter
Wie dit project wil steunen, kan storten op SOS Scheut – Ontwikkelings – Samenwerking – Brussel: IBAN: BE82 0000 9019 7468 , BIC: BPOTBEB1. Bij iedere storting het projectnummer vermelden: 13 243 004 en de naam van het project: “Œuvres Sociales Kingabwa”. Er kan een attest verkregen worden.
“Een ezel vergaat aan zijn poten.” In 2015 was het zover: Pablo begon te sukkelen met de gezondheid en had een rolwagen nodig. Hij kwam naar het huis van Scheut in Torhout, waar meer verzorging is. Hij is al een paar keer tot aan het poortje van de eeuwigheid geweest maar keerde elke keer terug met zijn smile XXL. ‘Ze willen me nog niet.’ Des te beter. Hij is elke morgen op post in de kapel om met confraters te bidden. Wat hij moest zeggen heeft hij al gezegd en dus is hij stil geworden. Nieuws over bekenden boeit hem. Voetbal en koers ook. Wij hopen dat hij het nog meemaakt dat de Rode Duivels een beker halen, dat Trump schone manieren leert en dat de Kerk ontdekt hoe ze kan beleven dat man én vrouw naar Gods beeld geschapen zijn.
Nol Quartier, cicm
Samen met pater Provinciaal
5Scheutnieuws september-oktober 2018
De gemeenschap van Torhout viert zijn honderdjarige
De honderdste verjaardag van Paul Delaere werd passend gevierd op de dag zelf, 25 juli, in onze gemeenschap van Torhout, waar Paul sedert februari 2015 verblijft. In februari van dit jaar lagen de kaarten echter niet gunstig. Paul zelf zag het zo niet meer zitten en wij hielden onze adem in. Onze gebeden hebben blijkbaar toch hun werk gedaan, want zelfs in deze lange en hete zomer bleef Paul merkwaardig alert en rustig. Het ordewoord voor deze viering was dan ook: zachtjesaan en niet te snel…
In ons huis van Torhout is er elke dag een eerste eucharistieviering om 7.15 uur en een tweede om 9.30 uur. Paul komt altijd naar de eerste mis en op 25 juli was dat niet anders. Zo kon hij na de mis en het ontbijt nog een paar uurtjes op zijn kamer rusten. Ondertussen was er de tweede mis waarin een volgende kandidaat voor de lijst van honderd-jarigen, Karel Denys (°1920, Roeselare), zijn 98ste verjaardag kon vieren.
Om 11 uur was Paul in de living. Ook de gasten waren present: Provinciaal Jan Reynebeau, Viceprovinciaal Martin Mvibudulu, de vorige Rector Frans Van Humbeeck, en drie confraters die in onze provincie op doortocht waren: Hervé Kuafa, provinciaal van ACO (Kameroen en Senegal), Louis Ngoyi, provinciaal van Kinshasa, en Pierre Ruquoy die op verlof was vanuit Zambia
maar lang in de Dominicaanse Republiek gewerkt heeft. Gelukkig toeval en een blij weerzien!
De Torhoutse schepen van seniorenzorg kwam, met de beste wensen van het stadsbestuur, ook de groeten overmaken van de koning en de koningin. Paul kreeg een frisse fruitmand met ecologische dinges, en ook waardebonnen voor aankopen in locale winkels om nog tot 120 te kunnen leven. Dan gaf Nol Quartier, evenals de eeuweling afkomstig van Kuurne, een soort laudatio in zijn eigen onnavolgbare stijl. En daarna was er de feest-maaltijd, rustig en met een licht menu, door Paul zelf gekozen.
Zachtjesaan en niet te snel… Paul zat eigenlijk sedert maart uit te kijken naar zijn 75-jarig pries-terjubileum. Op 22 augustus, de feestdag van Scheut in vroeger tijden, hebben wij dat hier in huis gevierd, samen met nog zes confraters-jubila-rissen, vier van 60 en twee van 50 jaar, allen in gezelschap van enkele familieleden. Paul vond dit jubileum, met zijn familie, meer de moeite waard dan gewoon “blijven ademen tot je 100 wordt…” Wij blijven ademen en duimen en bidden met hem mee.
Werner Lesage, cicm
Pablo 100 en Karel 98 jaar op dezelfde dag
Het begin van Scheut in de Dominicaanse Republiek
Het land in 1958Het land ligt in het oostelijk gedeelte van één
van de eilanden van de grote Antillen. In het westelijk gedeelte bevindt zich Haïti, waar Scheut aan het werk is sinds 1954.
Op sociaal economisch gebied maakt de teelt van suikerriet de ruggengraat uit van de economie in de Dominicaanse Republiek. Als gevolg van een akkoord tussen de twee landen stuurt Haïti elk jaar een contingent arbeiders naar de D.R. voor het zware werk van het kappen van het suikerriet. Een deel van de aangevoerde werkers is bestemd voor de zone van Tamayo, een belangrijk stadje, met in de omgeving verschillende barakken waar de suikerriet-werkers onderdak vinden. Het zuidwestelijk gebied van de D.R. waar Tamayo zich bevindt is één van de armste streken van het land.
Op politiek gebied zijn de twee landen van het eiland onder het bewind van twee dictators: Trujillo in de D.R. en Duvalier in Haïti. Op kerkelijk vlak hangt Tamayo af van de Prelatuur van San Juan de la Maguana en wordt bestuurd door Mgr. Thomas F. Reilly, een Amerikaans Redemptorist.
Scheut beslist om in de D.R. te gaan werkenLangs de ene kant wil Mgr. Reilly, bewust
van de protestantse infiltratie, de pastorale actie versterken in de ganse Prelatuur maar in het bijzonder bij de Haïtiaanse immigranten. Af en toe bezoekt hij zijn confraters in Port-au-Prince in Haïti en bij die gelegenheid komt hij in contact met de Missionarissen van Scheut die een woning hebben dichtbij het huis van de Redemptoristen. Dat brengt hem ertoe Scheutisten te vragen voor zijn Prelatuur. Hij richt zich tot de Provinciaal Overste van Scheut in de USA van wie de Scheu-tisten van Haïti op dat ogenblik afhangen.
Langs de andere kant is de Scheutprovincie van de Verenigde Staten begonnen met plaatselijke kandidaten voor Scheut aan te nemen. Er werd een land gezocht, niet al te ver van de USA, om de Amerikaanse Scheutisten naartoe te sturen.
Die samenloop van omstandigheden, die aan de oorsprong liggen van de stichting van Scheut in de D.R., verklaart de twee karakteristieken van de aanwezigheid van Scheut in het land: optie voor de armen en optie voor de Haïtiaanse inwijke-
lingen. In de loop van de jaren is Scheut uitgezwermd naar andere regio’s in het land maar is altijd trouw gebleven aan deze dubbele optie.
1958: de aankomst van de eerste Scheutist in D.R.
De eerste Scheutist die toekomt in de D.R. is pater Kamiel Boesmans. Na enkele jaren in de USA gewerkt te hebben arriveert hij op 22 januari 1958. Omwille van de dictatuur van Trujillo kan hij niet legaal het land binnen. Hij slaagt erin om illegaal het land in te komen vanuit Puerto Rico. Hij verblijft De kerk van Tamayo
7Scheutnieuws september-oktober 2018
eerst twee maanden in San Juan de la Maguana waar hij zich toelegt op het leren van de Spaanse taal. Gedurende deze twee maanden wacht hij met ongeduld het moment af dat hij aan de slag kan. Die dag komt er eindelijk als hij op Goede Vrijdag toekomt in Tamayo aan het stuur van een kleine jeep.
Het is daar dat hij zijn missiewerk begint in de D.R. In een brief van Paaszondag 6 april 1958 schrijft hij aan de provinciale overste van de USA: “Ik heb voor den eerste keer mis gelezen in Tamayo en dat heeft van deze Pasen van 1958 een heel speciale Pasen voor mij gemaakt. Het is lastig om u mijne gevoelens te beschrijven. Alleen kan ik zeggen dat ik heel gelukkig ben, en dat die twee zure maanden van wachten nu vergeten zijn.”
1958-1965 : aankomst van andere ScheutistenPater Felix Avau komt als tweede toe op
Palmzondag 30 maart 1958. Vier andere confraters zullen in de loop van het jaar 1959 versterking brengen en nog 12 anderen komen toe tussen 1960 en 1965. De werkomstandigheden zijn heel moeilijk en de vruchten van hun werk in de parochies heel beperkt.
De laatste jaren van de dictatuur van Trujillo zijn gekenmerkt door hevige spanningen tussen de
Katholieke Kerk en de Staat. Zo werd bijvoorbeeld onze confrater Roger Rosselle uit het land gezet. Hij zou enkele maanden later, na het verdwijnen van Trujillo, terugkeren.
Problemen met de gezondheid en andere tegen-slagen mankeren niet. Een paar confraters verlaten het land kort na hun aankomst. In 1965 telt men 12 confraters aan het werk: Kamiel Boesmans, Roger Rosselle, Jan Dockx, Jacques Huyberechts, Floris De Ley, Gerard Rogmans, Albert Storme, Frans Brughmans, Frans Geerts, Leo Theuwissen, Estanislao Szarwark en Paul Delaere die in 1964 aangekomen is en er zal blijven tot in 2000. De meesten van hen kwamen toe in de D.R. na enkele jaren missionair werk in de USA.
Zestig jaar later Op dit ogenblik zijn er nog vijftien Scheutisten
werkzaam in de Dominicaanse Republiek. Éen van hen is zelf van de D.R. De anderen komen uit Indonesië, Filipijnen, België, Haïti, en Congo. Buiten het centrale huis in Santo Domingo wonen en werken de confraters in vijf verschillende parochies verspreid over vier bisdommen. Voor Scheut is en blijft de D.R. een mooie en goede missie.
Romain Mouton, cicmVerkoop van houtskool
Een typisch huis op de buiten
Redactie : Romain Clement, Luc Colla, Werner Lesage, Erik Maes, Marcel Peeters, Frans Van Humbeeck, Nand VerhoevenVerantwoordelijke uitgever : Luc Colla, Missiehuis van Scheut, Brasschaatsebaan 126, 2970 Schilde
Bankrekening : Missiehuis van Scheut - Brussel, IBAN-code : BE34 4392 1002 4190, BIC-code : KREDBEBB, met de vermelding : “voor Scheutnieuws”Drukkerij-Uitgeverij Jan Verhoeven nv - Sint-Pieters-Leeuw
Onze overledenenOnze overledenen
Victor DierckxGeboren te Kasterlee op 22.11.1923Eerste geloften op 08.09.1942Priesterwijding op 25.01.1948Missionaris in Congo en BelgiëOverleden in Zuun op 29.06.2018
Edouard LiétaertGeboren te Moeskroen op 27.04.1929
Eerste geloften op 08.09.1947Priesterwijding op 25.01.1953
Missionaris in CongoOverleden in Kinshasa (Congo) op 14.07.2018
Overleden familieleden van confraters
Albufeira (Portugal), 22.07.2018: Dhr Antoon Lust, schoonbroer van Lode Wostyn (Torhout).Wemmel, 22.07.2018: Mvr. Juliet Pincket, zus van Joris (+2005).Roeselare, 26.07.2018: Zr Rica D’heedene, zus van Walter (USA).Buizingen, 14.07.2018: Mvr. Mia Vancutsem, schoonzus van Jef Dehandschutter (Zuun).Menen, 16.07.2018: Dhr Eric Verbeke, broer van Johan (Wervik).
Komen en gaan (lijst afgesloten op 28 augustus 2018)
Kwamen op verlof :Bogaert André (Japan) - Bouckaert Geert (Filipijnen) - Cappelle Paul (Congo) - Colyn André (Japan) - De Vriendt Herman (Senegal) - D’heedene Walter (USA) - Jansen Frans (Mexico) - Maes Antoon (Taiwan) - Matton Jef (Rome) - Moortgat Luke (Filipijnen) - Ollevier Willy (Taiwan) - Pirenne Roger (Kameroen) - Rommel Carlos (Congo) - Staes Paul (Singapore) - Stulens Joe (Congo) - Tanghe Antoon (Congo) - Taveirne Patrick (Hong Kong) - Vandenabeele Fernand (Brazilië).
Keerden terug naar hun missie :Coenraets Herman (Congo) - Hostens Jean (Haïti) - Masschelein Patrick (Hong Kong) - Mouton Romain (Dominicaanse Republiek) - Ockerman Mark (Brazilië) - Van Ackere Eugeen (Filipijnen).
