1

U leest de

maandelijkse

nieuwsbrief van de

Provinciale

Programmagroep

Psychotische

stoornissen (kortweg:

PPP).

De programmagroep is

een

samenwerkingsverban

d

tussen Lentis/Linis,

UMCG/UCP en het

RGOc.

Programmaleider:

Rob Versteden Voorzitter Provinciale

Programmagroep:

Frank van Es Secretariaat:

Barja Hut Adres:

Laan Corpus den Hoorn 102-2

9728 JR Groningen tel. 050 –522 3306

www.pppgroningen.nl

E-mail:

Programma Psychose/GGZGRN ppp@lentis.nl

Redactie nieuwsbrief:

Rosemarie de Boer

(UCP)

Hans Pompe (Ypsilon)

Peter Reuvekamp

(Anoiksis)

Rob Versteden (Lentis)

Barja Hut (Lentis)

Inleiding Het is geen gebrek aan creativiteit, want we hebben juist een redactie die volop op stoom ligt. Toch presenteren we dit keer een dubbelnummer om de zomer door te komen. Wat kunnen daarvan dan wel de redenen zijn?

1. Als notoir blad moet je wel één keer per jaar een dubbelnummer presenteren;

2. De redactie lijdt aan metaalmoeheid; 3. Er is te weinig inbreng om de Nieuwsbrief overeind te houden; 4. De lezers van de PPP-Nieuwsbrief willen ook wel eens een maand

rust; 5. ................................................................................. (zelfinvullijst)

Akkoord bereikt over Algemene Leveringsvoorwaarden GGz

28 juni 2012 (Bron: www.consumentenbond.nl) Het Landelijk Platform GGz, GGz Nederland en de Consumentenbond zijn in SER verband tot een akkoord gekomen over de Algemene Leveringsvoorwaarden in de GGz (Geestelijke Gezondheidszorg). Per 1 juli 2012 worden de 'Tweezijdige Algemene Leveringsvoorwaarden' geïntroduceerd waarin afspraken zijn vastgelegd over rechten en plichten van patiënt en zorginstelling. Voorgenoemde partijen zijn blij met de afspraken omdat de wederzijdse verwachtingen tussen patiënten en zorgaanbieder duidelijker zijn. Voor de patiënt betekent het dat wanneer de afspraken door de zorgaanbieder niet worden nagekomen, deze via de Algemene Leveringsvoorwaarden kunnen worden afgedwongen bij een geschillencommissie of via de rechter. De Leveringsvoorwaarden zijn bindend en gelden voor alle zorginstellingen die aangesloten zijn bij GGz Nederland, zowel bij kortdurende en langdurige zorgverlening. Het gesloten akkoord levert nog andere belangrijke winstpunten op voor zowel patiënten als voor familie:

• Aandacht voor familie- en naastbetrokkene De zorginstelling moet duidelijke afspraken maken met de familie- en/of naastbetrokkenen, bijvoorbeeld over de mate waarin zij betrokken worden bij de zorg. Ook hebben ze recht op informatie over het zorgtraject en wordt vastgelegd welke ondersteuning de familie/naastbetrokkenen zelf nodig hebben bijvoorbeeld in de thuissituatie.

Juli/Augustus 2012/7/8 Jaargang 11/12

2

VERWIJZERTJES

SAMENWERKING

Lentis Linis UMCG

Universitair Centrum Psychiatrie

Rob Giel Onderzoekcentrum

KENNISCENTRA

www.kenniscentrumphrenos.nl

CLIËNTEN, PATIËNTEN EN NAASTBETROKKENEN

Ypsilon Anoiksis

labyrint/in perspectief Tien sleutelfactoren voor

herstel Stichting Recovery Nederland Meer weten over psychosen

en schizofrenie? Kinderen van ouders met psychiatrische problemen

Stichting Nieuw Nabuurschap Maatjesproject van

Humanitas

ALGEMENE INFO Voor iedereen die psychische problemen heeft of gehad

heeft Pandora

ONDERZOEK EN WETENSCHAP

medscape

Richtlijn schizofrenie

Nieuwste boek van Mike Slade, 100 ways to

recovery. Gratis down te loaden op: www.rethink.org/100ways

ZORGPROGRAMMA PSYCHOTISCHE STOORNISSEN

Klik hier voor het rapport

www.phamous.nl

• Verbeterde informatievoorziening Door de informatievoorziening te faseren krijgt de patiënt begrijpelijke en relevante informatie op het moment dat hij of zij dit nodig heeft. Naast mondelinge informatie moet hier ook schriftelijke informatie over worden gegeven (denk aan folders, informatie op de website).

• Zorg op afstand Nieuwe trend in de GGz is het verlenen van zorg op afstand, zoals therapie via internet. De algemene voorwaarden regelen dat er duidelijke afspraken gemaakt worden met de patiënt over het contact tussen zorgverlener en patiënt, over informatie-uitwisseling en over medicijngebruik.

• Afspraken bij ketenzorg - wie is aanspreekpunt Als meerdere zorginstellingen of zorgverleners betrokken zijn bij de behandeling, moet voor de patiënt duidelijk zijn wie het eerste aanspreekpunt is bij de behandeling en wie de coördinatie heeft. Daarnaast is het essentieel dat zorgverleners onderling goed op de hoogte zijn van het zorgtraject en tijdig relevante informatie uitwisselen.

• Kwaliteit van zorg en veiligheid De zorginstelling levert verantwoorde zorg op basis van goed zorgverlenerschap. Denk aan doeltreffende en doelmatig zorg, patiëntgericht en afgestemd op de reële behoefte van de patiënt. De zorg moet tegelijkertijd borg staan voor de veiligheid van patiënten en zorgverleners. De zorginstelling heeft een systeem ter waarborging van veilige zorg waaronder een veiligheidsmanagement systeem en een systeem ter waarborging van een veilig medicatiebeleid.

• Geschillencommissie De zorginstellingen zijn verplicht om zich aan te sluiten bij een geschilleninstantie die bindende uitspraken kan doen wanneer klachten van de patiënt niet of onvoldoende worden opgelost door de zorginstelling.

Conclusie Het Landelijk Platform GGz en GGz Nederland zijn blij met De Tweezijdige Algemene Leveringsvoorwaarden in de GGz. 'De Tweezijdige Algemene Leveringsvoorwaarden zijn een verbetering ten opzichte van de bestaande Eenzijdige Algemene Leveringsvoorwaarden, omdat er nu een goede stap is gezet om de (rechts)positie van de patiënten en familie te verbeteren', zegt Marjan ter Avest, directeur van het Landelijk Platform GGz. 'De GGz-sector neemt met deze leveringsvoorwaarden zelf de verantwoordelijkheid om afspraken te maken met patiënten hoe we met elkaar omgaan en wat we van elkaar mogen verwachten', aldus Paul van Rooij, directeur van GGz Nederland. Over een aantal jaren zullen we deze voorwaarden evalueren en waar nodig bijstellen.

Paradigma shift Wanneer veel mensen gezamenlijk een maatschappelijk relevante klus klaren, worden afspraken gemaakt over hoe dit te doen. Die afspraken worden in regels vervat en in mappen (al dan niet digitaal) gestopt. Soms komt er een groepje mensen langs die checken of er nog wel volgens de afspraken wordt gewerkt.

3

In dit geval wordt Geestelijke Gezondheidszorg aangeboden. Het maken van afspraken gaat steeds verder en die worden dan gecontroleerd in verschillende kaders (landelijke registraties en locale afspraken als HKZ, Fact, Topklinische zorg en recent Herstelondersteunende zorg). Zo bouwt het skelet van de GGz zich langzaam op tot een zichtbaar en werkend geheel. Dat is goed, want dat willen en moeten we ook zijn, zichtbaar en werkend. Maar er is één nadeel aan deze opbouw: de traagheid. Rikus Knegtering heeft ons ooit voorgerekend dat de implementatie van een evidence based practice in de GGz zo’n 20 jaar duurt. Er is dan wel sprake van een inhoudelijke verandering. Maar 20 jaar?! Wat is er in die jaren gebeurt? De personal computer is gemeengoed geworden, de babyboom maakte zijn bloeitijd door en is daar nu overheen, fusiegolven veranderde de wereld, virtuele netwerken ontstonden die op steeds meer plekken bereikbaar zijn, patiënten werden mondiger en organiseerden zich steeds beter, grote psychiatrische instellingen verdwenen en de zorg verplaatste zich naar de wijken, nieuwe behandelvormen voor de groep patiënten die vroeger waren “uitbehandeld” deden hun intrede en het vertrouwen in hun vermogen te herstellen is toegenomen. Het is aan u om dit rijtje, waarschijnlijk moeiteloos, aan te vullen. In 1994 ging een gezelschap vanuit Groot Bronswijk, de RIAGG en Dennenoord naar Rochester in de V.S. Het doel was een werkbezoek aan de GGz diensten die werkten met het toen nieuwe rehabilitatiedenken. Ter plekke werd besloten de werkwijze van deze “services” mee terug te nemen naar de nieuw op te zetten organisatie “GGz Groningen”. Teruggekeerd in Nederland is het eigenlijk gebleven bij het invoeren van de methodiek. Van de organisatorische veranderingen die volgens de “benadering” nodig waren kwam niet veel terecht. In het kader van Herstelondersteunende zorg wordt nu, in 2012, op grote schaal onderwijs gegeven in de Individuele Rehabilitatiebenadering bij Dignis en Linis. De GGz staat voor grote veranderingen. Kenmerkend is dat het zich dit keer niet beperkt tot organisatorische aspecten, maar over de inhoud van de zorg. Dat is redelijk nieuw, omdat niet gaat om een nieuwe methodiek die moet worden geïntroduceerd, maar om een totaal andere werk- en denkwijze. Harald Schneider, inhoudelijk directeur van Linis noemt dat een paradigmashift. Dit woord is ontleend aan de wetenschap en is een merkwaardige combinatie van Grieks en Engels. Een paradigma is een stelsel van al dan niet vastgelegde regels waarlangs wij de werkelijkheid bekijken. Marten Toonder liet het Kwetal een “denkraam” noemen. Het is inderdaad alsof we de wereld altijd door hetzelfde venster bekijken. Het venster dat we gezamenlijk hebben gecreëerd en waar we eigenlijk ook een beetje trots op zijn en in ieder geval vertrouwd mee zijn. Organisaties krijgen last van hun paradigma, hun eentonige uitkijkraam, wanneer de wereld sneller verandert dan zijzelf. Daarom ook zitten bazen altijd op een hogere verdieping en hebben daardoor, als ze oplettend zijn, een ander zicht op de wereld rondom. Maar ook op de benedenverdiepingen van gebouwen zijn er aardig wat mensen die zich de vrijheid permitteren om eens door andere ramen te kijken. Sommigen doen niet anders.

Rob Versteden

4

De wereld rond de GGz is op vele manieren veranderd. De electronificering van het sociale leven heeft, uiteindelijk, geleid tot e-health. De toepassing van rehabilitatiemethodieken heeft, uiteindelijk, mede geleid tot de empowerment van en mondigheid bij patiënten. Terecht claimen zij aandacht voor hun eigen bijdrage in het zorgproces. Sterker nog, zij willen dat hun eigen leven en levensweg de leidraad voor de behandeling wordt. De GGz Nederland heeft in 2009 een rapport over “Herstelondersteunende zorg” gepubliceerd. De ziektekostenverzekeraar laat ook GGz patiënten in toenemende mate meespreken in de beleidsvorming. Rond de zorg voor mensen met complexe problematiek verschijnen goede richtlijnen, waardoor het duidelijker wordt wat werkt en wat niet.

De hoogste tijd dus om een krachtiger term te hanteren, als we verandering wensen. Een “paradigma shift” is nodig. We moeten allemaal óf door andere ramen kijken, of van de andere kant door hetzelfde raam kijken. De ervaring leert, dat het bij veranderingen belangrijker is om af te leren, dan om aan te leren. Waar gaat het nu om, als er wordt gesproken van een paradigma shift? We moeten niet langer cliënten verorberen in ons zorgproces. De shift is dat we gaan leren aansluiten bij cliënten. Dat we afleren dat onze interventies A en B bij iedereen met ziekte Y moeten worden toegepast. Dat we afleren het verhaal van cliënten te onthouden op die punten waar het past in ons denkraam. Dat we afleren dat cliënten en hun omgeving zich aan onze systemen moeten aanpassen, “anders werkt het niet”. Dat we dus moeten afleren dat de hulpverlening centraal staat, want dat geldt alleen voor de hulpverlener en zijn of haar organisatie. Dat we moeten afleren te praten “over” in ruil voor het praten “met”.

Dat we voor cliënten belangrijke anderen meenemen in het proces. Wat krijgen we daarvoor terug? Het samen met cliënten een zoektocht aangaan, een zoektocht naar wat hem of haar beweegt of in beweging brengt. Wat een hulpverlener daarvoor terugkrijgt is: verrassend leuk werk, want ieder individu heeft zo zijn of haar eigen (aardige) bijzonderheden. U zult hierin leren mee bewegen en creatiever worden dan u nu al bent. Aansluiten betekent niet het klakkeloos volgen van cliënten, maar dat uw eigen vaardigheden en kennis voor cliënten een ondersteuning vormen bij diens zoektocht naar “hoe verder in mijn leven”. Een tevreden cliënt gaat bij een hulpverlener weg, wanneer die het gevoel heeft: “het ging over mij!” (en niet over de ziekte). Herstelondersteunende zorg is dus niets minder of meer dan een goede samenwerking tussen cliënt en hulpverlener waarin beiden een belangrijke inbreng hebben. De hulpverlener brengt kennis, deskundigheid en vaardigheden in, de cliënt doet het zwaarste werk: “herstellen”. Tot zover de eerste beginselen van Herstelondersteunende zorg en paradigma shifts. Volgende keer zal worden ingegaan op de organisatorische consequenties van Herstelondersteunende zorg. Daarbij hebben we in Groningen het genoegen al in 1996 de les te zijn gelezen door prof. Marianne Farkas in haar lezing: “Rehabilitatieprogramma’s in de Geestelijke Gezondheidszorg”.

5

Ervaringen van mijn eerste psychose

Op zaterdag dag zou Martijn, een vriend, met de trein naar Emmen komen om met mij naar Groningen te rijden. Tijdens de rit maakte Martijn mij attent op mijn gevaarlijke rijgedrag waarna ik het kalmer aan deed tot Groningen. Daar zou in de loop van de middag Els, een vriendin komen. Toen ze er was haalde ik bij de cafetaria friet op en een fles wijn. Na de maaltijd moest ik overgeven. Martijn zei dat nu het dieptepunt wel bereikt was. 's Avonds liepen we Groningen in en gingen op de heenweg een aantal cafés af. Op een zebrapad bleef ik extra lang staan om de automobilist te treiteren. Ik was op krukken want ik had mijn kunstbeen thuisgelaten (Ik heb een bovenbeenamputatie links). Op de Grote Markt gingen we een cafetaria binnen waar ik in gesprek kwam met een Duitser. Ik informeerde naar de reden dat hij in Groningen was. De manier waarop deed Martijn en Els besluiten om maar weer terug te gaan naar mijn flatje. Ik sliep goed maar kort en ging de volgende ochtend eerst een stukje rijden. Bij terugkomst was Martijn al opgestaan en lag Els nog in haar slaapzak in de kamer. Ik ging op de bank zitten en draaide wat CD's. Toen ik per ongeluk met mijn voet het bovenbeen van Els aanraakte sloeg er bij mij een soort vonk over; ik werd verliefd op Els ! Inmiddels had ik met mijn nichtje Karin afgesproken dat ik een weekje bij haar zou logeren. Ik zou met Els eerst naar Emmen gaan en vervolgens doorrijden naar de Gelderse Achterhoek. Ik laadde de auto in en nam dozen vol boeken en cassette- en videobanden mee. De rit was aangenaam en ontspannen, ik zat per slot van rekening naast het meisje waar ik verliefd op was !. In Emmen aangekomen aten we mee met de warme middagmaaltijd. Mijn vader noemde Els een duveltje uit een doosje. Aan het eind van de middag namen we afscheid en reden we verder naar Eibergen. Els wou eerst nog naar haar vriend die ook Peter heette en in Neede woonde. Ik had het gevoel dat ze het met hem zou uitmaken om met mij verder te gaan. De sfeer was ontspannen en we bleven daar een paar uur. Toen zei Peter dat we wel honger zouden hebben en maar verder moesten gaan. Zonder afscheid te nemen ging ik plotseling naar beneden naar de auto. Els volgde even later. Samen gingen we naar haar flatje waar ik al snel mijn kunstbeen afgooide. Besloten werd om Eibergen in te gaan om nog wat te eten. In een cafetaria terecht bestelde ik een broodje shoarma en een portie friet. Ook vroeg ik cognac te drinken. Ik rookte de een na de andere sigaret. Tijdens het gesprek werd de opmerking geplaatst dat er geen ruimte was voor liefde zolang er nog werd gesproken. Ik besloot dan ook niets meer te zeggen. Ik goot de cognac in de asbak en maakte mijn laatste sigaret er in uit. Ik had niets gegeten van het voedsel wat voor mij stond. We besloten weg te gaan. Op de terugweg ging ik dan weer naast haar lopen, achter haar lopen of ging rondjes om haar heen draaien. Ik was verliefd!. Er werd niet gesproken. In haar flatje aangekomen reikte zij mij haar slaapzak aan met de mededeling dat ik maar eens met mijn gevoel aan de gang moest die nacht. Ik kon de slaap niet vatten. Ik ging haar LP van Leonard Cohen draaien en bandjes met muziek van Leonard Cohen. Ik kon de teksten heel goed volgen en veel ging over de liefde van mij voor Els. Ook legde ik mijn en haar spullen door elkaar op grote stapels op haar woonkamertafeltje. Bovenop legde ik de hoes van de verzamel-LP van Leonard Cohen. Op die hoes stond de datum van de bruiloft die Els en ik in de echt zou verbinden, 1996.

Peter Reuvekamp (Anoiksis)

6

We zouden gaan trouwen bij de Niagara Falls (grote watervallen) in Canada. Ook dekte ik de keukentafel en smeerde brood met boter en honing en strooide er wat cacaopoeder overheen. Verder versierde ik de ontbijttafel met allerlei tierelantijntjes om het maar een gezellige aanblik te geven. Over de vloer strooide ik maïzenapoeder bij gebrek aan hele maïskorrels. Het geheel moest een occulte aanblik geven. Ook stak ik een aantal groene kaarsen aan (naar aanleiding van het nummer "I lit a bright green candle" van Leonard Cohen). Tegen de ochtend (het was 5 april de verjaardag van mijn nichtje Karin) kreeg ik het erg koud en kroop ik in de slaapzak. Lang hield ik het niet uit. Om zes uur verliet ik het huis en nam de sleutel van de voordeur mee (Dat bleek later het fietssleuteltje van Els te zijn zodat ze die maandag lopend naar haar werk moest). Ik reed naar het huis van mijn nichtje Karin. Op de heenweg kwam ik door Beltrum, het geboortedorp van mijn ouders. Bij het binnenrijden van het dorpje en bij het verlaten er van toeterde ik langdurig. Om halfzeven 's morgens belde ik aan aan de voordeur van mijn nichtje en trommelde ik op het raam van hun slaapkamer. Tom, de vriend van mijn nichtje deed open. Ik feliciteerde hem met zijn vriendin. Hij was ontstemd en gaf mij een slaapzak en een matje om op te slapen. Ook gaf hij mij op mijn verzoek een pilsje. Ik kon de slaap niet vatten en op een gegeven moment besloot ik terug te rijden naar Eibergen. Aangekomen bij Els' flatje bleek ze al weg te zijn naar haar werk en achter het glas van haar deur zat een briefje met twee telefoonnummers; van haar werk en van haar ouders. Ik besloot naar het huis van haar ouders te rijden waar ik al eens eerder geweest was. Ik kon het echter niet vinden. Bij een post voor ambulances vroeg ik daar aan een gezondheidsmedewerker waar ik het huis van haar ouders kon vinden. Hij ging naar binnen en sprak in zijn walky-talky. Vervolgens vertelde hij mij het ook niet te weten.

7

BEL

(Bureau Ervaringsdeskundigheid Linis) Informatie voor medewerkers

“Mijn digitaal verhaal“ - voor mensen in langdurige zorg Inleiding Herstelondersteuning heeft onze aandacht. Deze ondersteuning kan op uiteenlopende manieren plaatsvinden. Zo heeft de training “Herstellen doe je zelf” als doel middels gesprekken over diverse onderwerpen tot een veranderwens te leiden. Met de individuele cursus “Mijn digitaal verhaal” bieden we cursisten de gelegenheid om op eigen tijd en plaats een begin te maken met het schrijven van het persoonlijk herstelverhaal. Hiermee bieden we de cursist nóg meer verantwoordelijkheid voor en zeggenschap over de uitwerking van het persoonlijk herstelproces. Doel Elkaar ondersteunen bij het persoonlijk herstelproces door middel van schrijven aan de hand van het 13-stappen model met als doel de cursist inzicht en vertrouwen te geven om te komen tot een leven “voorbij de aandoening”. De diverse thema’s hebben betrekking op de herstelfasen. Schrijvend en in contact met de trainer kan de cursist zijn/haar persoonlijk herstel bewuster plaats en vorm geven. Begeleiding De trainer (een ervaringswerker) reikt stap voor stap een thema uit het digitale werkboek aan en heeft een structurerende en faciliterende rol. De trainer heeft zelf ervaring met het schrijven van een herstelverhaal. Hij verbindt zich aan de cursist door persoonlijke en collectieve ervaring. De trainer is in staat om cursisten die in emotionele nood raken te woord te staan of door te verwijzen. Invulling De onderwerpen die aan de orde komen worden per keer aangereikt. Bij de start van de cursus wordt middels een persoonlijke kennismaking een begin gemaakt met het opbouwen van veiligheid en vertrouwen. Ziekmakende onderwerpen zullen zowel door de trainer als de cursist vermeden worden. Hierover worden tijdens de eerste bijeenkomst gedragscodes afgesproken. Werving en selectie Belangstellenden melden zich zelf aan n.a.v. de informatiefolder én een kennismakingsgesprek met de ervaringsdeskundige begeleider. Een voorwaarde voor deelname is dat de cursisten in staat zijn op regelmatige basis deel te nemen aan de digitale training. Het is hun persoonlijke wens om toekomstgericht bezig te zijn d.m.v. schrijven. Aanmelding via zorgvoorbeter@lentis.nl of 050-5223322 Duur van de cursus 13 stappen Aanvang instroom is voortdurend mogelijk

8

Cursus

De kunst van wonen

voor mensen met psych-problematiek en/of een licht verstandelijke beperking

start 15 oktober 2012

De kunst van wonen Op maandag 15 oktober 2012 start de doe het samen-zelfhulp cursus ‘De kunst van wonen’ voor mensen met pychische problematiek en/of licht verstandelijke beperking. De cursus is: op 8 maandagmiddagen van 13.30 – 15.30 uur, elke week bij Lentis, Hereweg 80 in Groningen Waarom deze cursus? Wonen is veel meer dan een huis alleen. Het vraagt nogal wat vaardigheden zoals: je thuis voelen, zorgen voor jezelf, het huishouden, de financiën, omgaan met de buren en meedoen (of niet) aan wijkactiviteieten. Dat is best lastig. Wonen leer je door experimenteren en ervaren. Met elkaar en van elkaar. Dat doen we dan ook in deze cursus. Wonen is een werkwoord, maar vooral een (ont) spannend gezelschapsspel. Doe het samen-zelfhulp De deelnemers maken de cursus samen. Zij kiezen wat ze willen leren, wisselen ‘tips en trucs’ uit en zorgen dat ze altijd aanwezig zijn. Hulp nodig? Geen probleem. Overal is een oplossing voor te vinden. Financieel kost de cursus de deelnemers niets. De eigen bijdrage zit in actief meedoen.

9

Thema’s De thema’s waar we uit kunnen kiezen zijn: Spelregels van huis en wonen Help! Het huishouden Budgetbeheer Kookworkshop Activiteiten in de buurt Omgaan met de buren Hoe maak je van een huis een thuis? Gezond en goedkoop eten Sport en beweging Eigen ideeën zijn welkom! Informatie en aanmelding Harriët Geuzinge, Coachingspraktijk Geuzinge tel: 06-29376865 email: info@coaching-geuzinge.nl Marlieke de Jonge, Stafmedewerker Empowerment Lentis tel: 06-2296370 email: ema.dejonge@lentis.nl Na aanmelding vindt er een kennismakingsgesprek met één van ons plaats. Deze gesprekken zijn gepland op 3 en 4 september 2012. In het kennismakingsgesprek gaan we samen met de deelnemers kijken welke thema’s in de cursus komen.

Congressen 10e Landelijke (F)act congres Fact 2.0 in Groningen op donderdag 20 september 2012, zie ook de inschrijvingssite Congres 'Van je familie moet je het hebben' LPGGz zoekt inspirerende workshops familiebeleid Ten behoeve van het landelijke congres zoeken we inspirerende workshops en illustratieve presentaties. Het congres vindt plaats op 5 november 2012 in de Buiten sociëteit in Zwolle en wordt georganiseerd door het LPGGz en de Stichting Landelijke Koepel Familieraden (SLKF) in samenwerking met GGZ Nederland en beroepsverenigingen. Doe mee en laat zien hoe het ook kan! Lees meer...

Inschrijven Factcongres

Van je familie moet je het

hebben

10

Phrenos-Schizofreniecongres Donderdag 22 november 2012 in Zwolle Voor meer informatie klikt u op onderstaande link www.kenniscentrumphrenos.nl

Symposium Slotsymposium LIVE Op 18 september organiseert LIVE (Landelijk steunpunt Inzet Van Ervaringsdeskundigheid in de GGz) een afsluitend symposium van het gelijknamige LIVE-project. Zie voor meer info op de site. Symposium Vroeg Psychose 8 oktober 2012 VROEGE PSYCHOSE: Actuele ontwikkelingen over preventie, behandeling en rehabilitatie Sprekers: Prof. Dr. Mark van der Gaag met veelbelovende resultaten over primaire preventie van psychosen, Prof. Dr. Jim van Os over nieuwe inzichten over de behandeling van psychoses, en Prof. Dr. Jaap van Weeghel over de noodzaak van vroege rehabilitatie. In de middag zijn er workshops. Locatie: Zalencentrum Vredenburg te Utrecht. Kosten: €195. Organisatoren: Altrecht-ABC, Stichting Rehabilitatie ’92 en het lectoraat Rehabilitatie van de Hanzehogeschool Groningen. Informatie: 030-2145002, info@rehabilitatie92.nl en www.rehabilitatie92.nl Landelijk Symposium: “Professioneel omgaan met jonge mensen met Schizofrenie” 13 december 2012 Tijd: 10.00 - 17.00 uur Locatie: Eindhoven Prijs: Euro 270,- (ex. BTW) bij inschrijving voor 1 november 2012 Daarna: Euro 295,- (ex. BTW) Tarief voor voltijdstudenten zonder dienstverband: Euro 75,- (ex. BTW; max.10 plaatsen beschikbaar) http://www.congresburo.com/agenda/57/i/landelijk-symposium-professioneel-omgaan-met-jonge-mensen-met-schizofrenie.html

http://www.live-ervaringsdeskundigheid.nl/slotsymposium-live

Info en inschrijving

11

Lentis en het UCP zijn lid van Phrenos

Wat Doe Jij

Hans Pompe (Ypsilon)

Ypsilon

Voor meer informatie klik hier

Anoiksis

Phrenos Behandeling, rehabilitatie en herstel bij ernstige psychische aandoeningen. Zie ook onder Symposium “Symposium Vroeg Psychose”.

Wat Doe Jij?

Maak een einde aan buitensluiting van mensen met psychische klachten! Deze oproep gaat van de website www.watdoejij.org uit, een project van Kim Helmus van GGZ Drenthe. Kenniscentrum Phrenos is mede-ondersteuner van dit initiatief. Om een antistigma toolkit te ontwikkelen gaat Helmus een wereldreis maken en goed werkende projecten in verschillende werelddelen in kaart brengen. Op 9 juni a.s. start haar reis in London, waarna ze achtereenvolgens New York, Chicago, San Francisco, LA, Auckland, Melbourne, Sydney en Tokyo aandoet. Op de site komen nadien de best werkende anti-stigma initiatieven te staan. Hiermee kan iedereen zelf aan de slag om stigma te bestrijden en 'meedoen' te bevorderen!

Ypsilon

Bijeenkomst voor broers en zussen van iemand met Schizofrenie of Psychose. Datum: 03-11-2012 Tijd: 13.00 – 16.30 uur Locatie: de Kargadoor Utrecht Zie voor meer info www.ypsilon.org/, bij agenda..

Op 9 september 2012 organiseert Anoiksis een dag speciaal voor jongeren tot en met 30 jaar die een psychotische kwetsbaarheid hebben. Bij deze schrijf ik u aan vanwege de doelgroep die u behandelt. Bijgevoegd vindt u een flyer met daarin de nodige informatie over de dag, het programma en andere details. Kent u jongeren met een psychotische kwetsbaarheid die het leuk vinden om 9 september te komen, dan kunt u ze aanmelden bij mij onder het volgende emailadres: jong@anoiksis.nl. Graag de naam, woonplaats, 1ste en 2de keuze workshop vermelden en wel of geen deelname aan de bbq. De aanmelding kan binnenkort ook via www.anoiksis.nl. Hier zitten voor de deelnemers geen kosten aan verbonden. Behalve de treinreis naar Bunnik bij Utrecht. Voor verdere informatie verwijs ik u naar de flyer en de website. Als u vragen heeft kunt u ook bellen naar 06-24210811 Met vriendelijke groet, Jelmer Abrahams

12

Lotgenotengroep UCP Eens per twee weken is er op dinsdag van 17.00 tot 18.30 uur een bijeenkomst. De bijeenkomsten vinden plaats in het UCP Een Lotgenotengroep voor mensen die een psychose hebben meegemaakt. Waar: FACT Delfzijl Zie voor meer informatie de volgende link LIN 0097 Lotgenoten.pdf

Health 4U Meer weten over Health 4U, klik op deze link Informatie/aanmeldingen Marian Kanon, secretaresse FACT 5 (telefoon 050-52 23 349) m.kanon@lentis.nl

voor de cliënten die niet bij Lentis/Linis in zorg zijn:

Kunt u alleen op verwijzing door uw behandelaar deelnemen aan de groep Health 4U. Voor informatie en aanmeldingen kunt u contact

opnemen met mw. Monica Beekhuis, management assistente tel: 050-5223756 mailadres m.beekhuis@lentis.nl

Psycho-educatie Voor wie De voorlichtingsbijeenkomsten zijn bedoeld voor mensen die mogelijk psychotische verschijnselen hebben of hebben gehad. Waar en wanneer De bijeenkomsten zijn elke vrijdagmiddag (m.u.v. van feestdagen) van 13.30 tot 14.30 in het Universitair Centrum Psychiatrie van het UMCG

Training Goldstein De training van Goldstein "Iets bespreken" Start: maandag 3 september 2012 = intake. De trainingsmiddagen zijn op maandag 10, 17, 24 september en 1 oktober, wisselend van 13.00 tot 15.00 uur en van 14.00 tot 16.00 uur. De trainers zijn: Jeannette Pepers en Janneke Rook.

Opgave via:

Alda Arts, secretariaat Goldstein, T. 050-522 3213 Coördinator: Jeannette Pepers

Aanmelden bij: secretariaat Psychosen van het Universitair Centrum

Psychiatrie Telefoon: 050-3612132

of via e-mail psychosen@psy.umcg.nl

Klik op deze link voor meer informatie over de voorlichtingsbijeenkomsten

Bel mevr. Arts

13

Werken aan herstel met de cursus

Herstellen doe je zelf Voor aanmelding of informatie over de inhoud van de cursus kunt u contact opnemen met de secretaresse, telefoon 050 - 522 33 22 (ma, woe t/m vrij) van 08.30 - 17.00 uur, e-mail zorgvoorbeter@lentis.nl. Voor meer informatie klikt u op de onderstaande link: http://www.pppgroningen.nl/phocadownload/0058 herstellen doe je zelf x.pdf

Familieavonden De afdeling Psychosen van het UCP organiseert regelmatig informatiebijeenkomsten voor familieleden van patiënten die psychotisch zijn of zijn geweest. U vindt hier meer informatie over deze bijeenkomsten. Voor wie en waarom Psychotische klachten beïnvloeden niet alleen het leven van de patiënt, maar ook dat van de mensen uit zijn omgeving. De psychotische klachten kunnen bij de partner, kinderen, ouders, broers en zussen bijvoorbeeld leiden tot zorg, onzekerheid, spanning en angst. Voorlichting over psychosen en het uitwisselen van ervaringen met anderen, kunnen dan nuttig zijn en steun bieden. De familieavonden kunnen helpen beter met eventuele problemen om te gaan. Tijdens de familieavonden zijn er leden van Ypsilon aanwezig. Dit is de patiëntenvereniging voor familieleden van psychotische patiënten. De leden houden voordrachten en beantwoorden vragen vanuit hun eigen ervaringen. Ook vertellen zij welke activiteiten de vereniging organiseert

Koksmaatjes Een kookgroep voor mensen met een psychische aandoening. Voor meer informatie en aanmelding zie ook : http://www.pppgroningen.nl/phocadownload/lin 0030 koksmaatjes_1 x.pdf

PMT Groepen

Klik hier voor Overzicht PMT Groepen Stad Groningen of ga naar http://www.pppgroningen.nl/

Voor informatie zijn we te bereiken op de volgende nummers Ria Eising-Meijer 06-22100399 Peter v/d Berg: 06-12189342 aanwezig maandag t/m donderdag.

Info Herstellen doe je zelf

Klik op deze link voor meer informatie over de familieavonden

PMT groepenoverzicht