1

Juli 2014.

De Provinciale Raad in Oekraïne, op de foto met br. Ivan

In dit nummer: Woord vooraf - Door br. Veron Aan het woord - ‘… en zouden we Hem herkennen?’ - Provinciale Raad op bezoek in Oekraïne Nieuws van de huizen - Br. Tarcisius ontmoet oud-leerlingen Solidariteit met het Zuiden - De Wilde Ganzen vliegen …

2

Woord vooraf

Het is wereldnieuws, 100 jaar geleden brak Wereldoorlog I uit. Hoewel dit gebeuren aan Nederland voorbij ging, kan het geen kwaad er even te blijven bij stilstaan. Negen miljoen sneuvelden, het was het begin van de moderne oorlogsvoering, de zeppelin werd ingezet, de eerste gasgranaten werden gebruikt,…. Een vuile oorlog,... zoals elke oorlog. Nooit meer oorlog, de gevolgen waren voor alle partijen zo desastreus dat men geen vervolg wilde, we zouden moeten leren samenleven, leren overleggen, de diplomatie zou op de eerste plaats komen. We kennen het vervolg, er was nog een wereldoorlog nodig voor West- Europa leerde uit zijn fouten. En de rest van de wereld? Hoeveel slachtoffers vallen er nog elke dag in de verschillende gewapende conflicten wereldwijd? Ik wilde graag met deze gedachte dit voorwoord starten, niet omdat ik in een pessimistische bui ben, of omdat ik wil waarschuwen voor een nieuw wereldconflict. Ik wil vooral wijzen op hoe de Europese leiders na WOII door diplomatie en samenwerking toekomstige conflicten in onze contreien hebben weten te herleiden tot nul. Wat als remedie voor conflicten tussen naties geldt, is ook waar voor conflicten tussen mensen of groepen mensen. Samenwerken, overleg, dialoog, solidariteit … zijn de codewoorden die een wereld kunnen veranderen. Een visie die trouwens heel nauw aansluit bij onze missie als Broeders van Liefde en bij uitbereiding het hart vormt van het christendom. Bij het lezen van dit nummer zal je het al merken. Ontmoeting met mensen, vorming en dialoog, samenwerking op zakelijk vlak, solidariteit met het zuiden,… elk van deze elementen vind je terug in waar we als Broeders van Liefde in Nederland vandaag mee bezig zijn. Inderdaad we zijn een ouder wordende groep, maar dit belet ons niet om toch op onze manier, met onze middelen en mogelijkheden te werken aan de wereld van morgen.

3

Laten we er één voorbeeld uitlichten, Fracarita Netherlands. Onze stichting met de doelstelling solidariteit te verhogen met de minder economisch ontwikkelde landen. Het blijkt al heel moeilijk te zijn de juiste woorden te vinden om deze landen te benoemen. Ze zijn niet minder dan ons, de mensen zijn niet minder ontwikkeld, het gaat om minder kansen die ze hebben zichzelf verder te plooien en vooruit te komen. Kansen die wij wel hebben, waarom? Omdat wij het geluk hadden in een welvarend land te zijn geboren. We willen solidair zijn maar in een wederzijdse samenwerking. Het hoeft geen één richtingsverkeer te zijn. Wat kunnen mensen uit Azië ons bieden? Ze hebben een rijke cultuur, ze hebben een manier van leven waar we kunnen van leren, ze hebben misschien meer zorg voor hun familie (geboren mantelzorgers),… We willen solidair zijn om hen kansen te geven hun eigen mogelijkheden te ontwikkelen met de bedoeling zelfstandiger te worden. We willen solidair zijn om hen kansen te bieden zelf innovatief te zijn, in het ontwikkelen van nieuwe methoden, door wetenschappelijk onderzoek te stimuleren. Innovatie die vertrekt vanuit hun eigen cultuur en hun eigen historiek. Op deze manier is ontwikkelingssamenwerking geen vrijblijvende zaak meer. Het is een plicht voor elke mens van goede wil. Het is bouwen aan wereldvrede, door kansen te scheppen voor iedereen, ongeacht kleur, ras, geaardheid of geslacht. Met Fracarita Netherlands willen we hieraan meewerken en daarom plannen we de komende maanden een aantal acties, zoals je kunt lezen in dit nummer. Daarom willen we graag beroep doen op ieder van u om ons hierbij te helpen. Beste lezers, onze inzet voor Fracarita zal geen wereldoorlog tegenhouden, als die al nakende zou zijn. Wat we wel doen is ons steentje bijdragen om onze wereld rechtvaardiger te maken voor iedereen. Als we daar in slagen hebben we heel wat conflicten weten te vermijden, daar ben ik van overtuigd. Veel lees plezier. Br. Veron Raes

Provinciale Overste

4

Data

Verjaardagen 6 augustus Br. Joachim Kandulna 7 augustus Arie Trum, Aangesloten Lid 18 augustus Pastoor Moons 18 september Math Hansen, aangesloten lid 18 oktober Br. Martien Hussaarts 24 oktober Br. Piet Mommen 16 november Pastoor Bekx 22 november Pastoor Lunter Bijzondere dagen 17 augustus Bijeenkomst met alle broeders 17/20 augustus Bezinningsdagen, begeleid door Pater Tjeu

Timmermans, O.carm 20 augustus Vernieuwing van de geloften door de broeders en

van de beloften door de aangesloten leden 17 september Recollectie door pater Kroese 1 oktober Jaarlijkse dag van de oud-broeders 12 oktober Bijeenkomst met alle broeders 17 oktober Fracaritadag 7 november Feest personeel en vrijwilligers 19 november Recollectie door pater Kroese Overleden 28 april De heer Jacques Inderfurth, broer van br. Tarcisius 26 mei De heer Saalmink 28 juli Mevr. Lisa de Been, oud-medewerkster Etten-Leur

5

Aan het woord

De intrede van Christus in Brussel – James Ensor

Gooi uw masker af want zie gij bent allen herkenbaar en gelijk………. ………….aldus het vierde couplet van een gedicht van Suzanne van Damme (1901-1986), waarmee zij in woorden probeerde uit te drukken wat de meester van het symbolisme, James Ensor, in olieverf had vormgegeven met zijn schilderij: ‘De intrede van Christus in Brussel’ (1888). Langzaam stromen in Brussel de mensen samen op de Grote Markt, een opeengeperste menigte. Een kleurige massa met hoedjes en maskers. De fanfare is erbij, een rechter, militairen, een groep vrouwen, een priester, zelfs de dood is van de partij. In het centrum

6

van het tafereel Christus op een ezeltje. En er is een vaandel te zien, rood van kleur en ietwat smoezelig, met de tekst: Vive la Sociale, waarmee de schilder spottend z’n commentaar leverde op de stad, waar hij nu juist weinig sociale betrokkenheid had gezien. Het is met dit opmerkelijke schilderij dat Prof. Didier Pollefeyt de 36e Broederdag in Vorselaar opende met de onmiddellijk daarop volgende vraag: ‘Hoe zouden wij Christus vandaag de dag verwelkomen in ons midden ? En zouden we Hem herkennen?’ Pollefeyt is een bevlogen mens, of beter nog een bezield mens. Hij is een katholiek theoloog, hoogleraar en vicerector Onderwijsbeleid van de K.U. Leuven, gehuwd en vader van een tweeling: Nicolaas en Florian en hij was uitgenodigd om samen met de aanwezigen na te denken over een aantal actuele vragen met betrekking tot ‘de katholieke identiteit in ons apostolaat’. Met andere woorden: hoe gaan we zorg dragen voor ons christelijk erfgoed? Hoe staat het met de identiteit van katholieke scholen en op welke wijze geven katholieke scholen vorm aan die identiteit? Welke aanbevelingen kunnen zij geven? Vanuit het Centrum voor Academische Lerarenopleiding van de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen, deed hij onderzoek naar de levensbeschouwelijke en katholieke identiteit van in totaal 612 scholen en instellingen, waarvan 15 instellingen van de Broeders van Liefde. Het onderzoek startte in Australië en breidde zich uit naar de Filipijnen, Engeland, Vlaanderen en Nederland. Er werden in totaal 3.278 mensen bevraagd over het thema katholieke identiteit. De ondervraagden behoren tot de groepen: kinderen, tieners, adolescenten, leerkrachten en directie. In het onderzoek wordt duidelijk dat het persoonlijke geloof binnen genoemde categorieën niet eenduidig is te formuleren. Behalve gelovigen en relativisten, onderscheiden we de groep gelovigen met een letterlijke benadering van de geloofsleer en de z.g. post-kritische gelovigen, die een symbolische affirmatie verkiezen en die voorbij alle kritiek onvermijdelijk blijven zoeken naar God.

7

Pollefeyt benadrukt het belang van symbolen, ritueel en gebed (hij noemt ze ‘vermiddelingen’), omdat de mens zich hierdoor kan verhouden tot een transcendente God, een God die niet direct voorhanden is. Een katholieke school is een inclusieve gemeenschap, een open ruimte voor iedereen, waar deze vermiddelingen worden aangeboden en geleefd en waar leerlingen de kans wordt geboden om daardoor ontvankelijk te worden voor het transcendente. Het is belangrijk dat leerkrachten zelf gelovig zijn en een relatie met Christus hebben, omdat die relatie transformatief is naar opvoeding en persoonlijke ontwikkeling van leerlingen. Het is van belang om het zogenaamde symbolische geloof, ofwel het post-kritische geloof ten opzichte van het relativisme helder te definiëren, want als relativisme sterker wordt dan post-kritisch geloof, dan zal de identiteit in het onderwijs dalen en het secularisme de overhand krijgen. Om die ontwikkeling te voorkomen dienen we het katholieke geloof te ‘her-talen’, te ‘re-contextualiseren’, d.w.z. het christendom in gesprek brengen met de context, zodat we weer aansluiting vinden bij een eigentijdse beleving. In dit opzicht steekt Pollefeyt zijn enthousiasme over Paus Franciscus niet onder stoelen of banken, omdat volgens hem deze Paus vanaf het begin laat horen en zien dat hij van plan is onze katholieke traditie met de actuele context te verbinden. Hij doet dit in woord en gedrag. Dus niet ‘re-confessionaliseren’, maar ‘re-contextualiseren’, op een plausibele manier, waarden her-duiden vanuit onze traditie, zodat we in staat zullen zijn, in het belang van onze jeugd, de symboliek van het kruis opnieuw te duiden. Het Christendom is uniek, omdat het een incarnatorische godsdienst is: God komt immers naar ons toe, als mens, om naast ons en met ons te zijn, op weg naar onze bestemming. Pollefeyt voorspelt dat als we niet bereid zijn te re-contextualiseren er een relatief kleine groep zal zijn die zal pogen te re-confessionaliseren. Het gevolg daarvan zal zijn dat we in de komende twintig jaar de katholieke identiteit op de scholen zullen

8

verliezen. De scholen van de toekomst zullen zich moeten laten inspireren door ‘’Deus caritas est’’, door verbondenheid, waarbij het gaat om de dialoog met onze zo rijke traditie. De hem toegemeten anderhalf uur zijn bij lange na niet genoeg om zijn ideeën uit te dragen. Niettemin hebben we toch een helder beeld gekregen van zijn visie op katholieke identiteit, een visie die naar mijn mening van cruciaal belang is. Zoals hij zijn voordracht begon, gesteund door een knap samengestelde power-point presentatie, zo eindigt hij ook weer met een beeld. Dat past in zijn betoog waar hij het belang van beelden en symbolen benadrukt. Dit keer is het Marc Chagall met ‘The white crucifixion’ uit 1938. Een schilderij dat bol staat van symboliek, van beeld-taal, van beeld-spraak, ontstaan in het jaar dat in Duitsland de Joden werden vervolgd en de synagogen werden verbrand. Het jaar ook dat Picasso zijn ‘Guernica’ voltooide, tegen de achtergrond van een gruwelijke burgeroorlog in Spanje. ‘De witte kruisiging’, met daarop centraal Jezus aan het kruis en daaromheen een brandende synagoge, vluchtende mensen, klagende joden, een woedende pogrom, een rabbi die een Tora-rol en een moeder die haar kind in veiligheid probeert te brengen. Jezus afgebeeld met een lendendoek met twee strepen, de ‘talliet’ de Joodse gebedsmantel, als teken dat Jezus door alle lijden heen het gebed volhield, de verbinding met de transcendente God. Chagall’s werk is niet in te delen in richting of theorie. Daarin ligt wellicht de oorsprong van zijn unieke scheppingskracht, die tegelijkertijd wortelt in de oudste tradities van het menselijk verbeelden. Chagall was wars van leerstelligheid. Voor hem was alle taal van religie en kunst beeldspraak. Alle voorstellingsvermogen speelt zich af in de vrijheid van de geest. De scheppende verbeelding leeft van de droom en verdraagt geen enkel keurslijf. Het heilige is niet in de tempel, niet in de leer, niet in het boek, het is overal. De vonk van de geest woont in het gewone, wordt gewekt in het alledaagse. Met Didier Pollefeyt wens ik van harte dat we die vonk kunnen overbrengen op onze jongeren. Maar

9

dan hebben we mensen nodig van zijn kaliber en van zijn bezieling. De bezieling van Didier Pollefeyt is in ieder geval aanstekelijk en verdient navolging.

Arie Trum

( De witte kruisiging van Marc Chagall

Goede vormingsweek in Maria-Aalter De vormingsweek in België, van 9 tot 13 juni, was verrijkend voor vele broeders van de Europese Provincie. Br. Reginald Cruz ging drie dagen met de broeders in gesprek over ‘charisma’ en Paul Vivez besteedde twee dagen aan het onderwerp ‘religieus leiderschap’.

10

Bedevaart De bedevaart 2014 voerde vele broeders (van België en Nederland) en zusters op 13 mei naar Handel in Noord-Brabant. Handel is het oudste Maria-bedevaartsoord in Noord-Brabant. De geschiedenis ervan gaat terug tot 1368. Mogelijk stamt de devotie uit nog vroeger tijd, maar bij een brand in 1709 is het archief verloren gegaan, zodat niets meer met zekerheid valt te achterhalen. Jaarlijks komen er duizenden bezoekers. Achter de kerk ligt een processiepark, waarin het 'wonderbare putje' ligt, waarvan het water geneeskrachtige werking zou hebben. Een andere legende vertelt dat het Mariabeeld dat in de kerk staat, gevonden is in een boom.

Deze zogenaamde "Mariaboom" werd getroffen door de bliksem en spleet open. In het midden van de boom is toen het Mariabeeld gevonden. De inmiddels dode Mariaboom staat nog steeds in het bos. Een meer gangbaar verhaal betreft de ‘doren stock’ ofwel de

11

meidoorn, waarin het Mariabeeld zou zijn verschenen aan een herder, wiens schapen spontaan gingen knielen. Een van de bekendste en grootste bedevaarten naar Handel is de Handelse Processie, die jaarlijks door ca. duizend bedevaartgangers te voet vanuit het 40 km. verderop gelegen Valkenswaard wordt afgelegd. De stoet voert langs Eikenburg en op de vroege zaterdagmorgen horen de broeders het gezang en wellicht het luiden van kerkklokken als de groep langs komt. Broederdag Ook de Broederdag werd dit jaar gehouden in Nederland. Op 3 juni kwamen vele broeders en enkele zusters naar Engelen bij ‘s-Hertogenbosch voor een tocht over de Maas naar Heusden.

Het ontvangstcomité in Engelen vóór vertrek

In Heusden was gelegenheid om mee te gaan met een stadswandeling. Tijdens de terugtocht werd er een maaltijd

12

geserveerd. Het was weer een fijne dag waar veel tijd was voor ontmoeting. Provinciaal Raad bezocht Oekraïne De Provinciale Raad bezocht van 7 tot 13 juni de Oekraïne. De leden van de Raad werden ontvangen door br. Ivan (René De Roeck) die in Berezhany woont, in het westen van het land. De broeders bezochten het project voor mensen met een handicap waar br. Ivan samen met personeel werkt. Ze waren zeer onder de indruk van de goede sfeer onder de bewoners. Bij de ontvangst boden de bewoners een taart aan zoals te zien is op de foto. De hele week hebben de broeders bij hen de maaltijden gebruikt en de diensten bijgewoond in de kapel. Ook was er tijd voor een bezoek aan de omgeving. Br. Wout meldt nog dat de ingewanden een week nodig hadden om tot rust te komen als gevolg van de conditie van de wegen.

De bewoners bieden een taart aan

13

Nieuws van de huizen

Broederhuis Eikenburg

- Pastoor van Lierop vierde op 10 juni zijn 65-jarig jubileum met een plechtige eucharistieviering en een feest na afloop.

- Mevr. Riet Schriks werd verwelkomd als nieuwe bewoner. - Jac Dujardin, al 12,5 jaar vrijwilliger bij het Broederhuis

Eikenburg, vierde dit jubileum tijdens een bijeenkomst met bewoners, personeel en vrijwilligers. De accordeon van Ad Bergmans fleurde de middag op. Jacques heeft in deze 12,5 jaar vele broeders begeleid bij het computeren: br. Odoricus Horvers, br. Thijs Martens, br. Theo Nieuwlands, br. Chris Doorakkers, om er enkelen te noemen.

- Een nieuwe vrijwilligster, Saskia Jacobs (kunstenaar), is met bewoners aan ’t schilderen. Het resultaat kunt u bewonderen in de gang bij de serre van het Broederhuis.

Provincialaat

- Erfpachtovereenkomst Eikenburg – Trudo De Nederlandse Broeders van Liefde hebben een erfpachtovereenkomst afgesloten met woningcorporatie Trudo. De congregatie heeft er voor gekozen het landgoed in eigendom te behouden, maar de komende 50 jaar in erfpacht over te dragen aan Trudo, die daarmee het beheer van gebouwen en grond overneemt van de broeders. De broeders blijven wonen op Eikenburg. Uitgangspunt blijft: wonen, zorg en onderwijs. De woonfunctie zal versterkt worden. Per 1 januari 2015 wordt Trudo de verhuurder van de panden. De huurovereenkomsten blijven in stand. De plannen voor de komende tijd zijn als volgt:

14

- Het leegstaande deel van het hoofdgebouw zal geschikt gemaakt worden voor sociale woningbouw.

- Op korte termijn zullen zoveel mogelijk gebouwen hun eigen nutsaansluitingen krijgen, de installaties worden daarvoor geschikt gemaakt, de huurders gaan hun eigen energie inkopen.

- Het paviljoen Heihoef/Oase wordt (na het vertrek van de Zonnebloem) verbouwd ten behoeve van Sint Annaklooster en een andere huurder.

Roermond

- Huis van Welzijn Het Huis van Welzijn stuurt met regelmaat een nieuwsbrief waarin de laatste stand van zaken wordt weergegeven. We noemen hier een aantal onderwerpen. De reacties van het Zorgplatform Roermond op de plannen zijn positief. Op 18 juni kwam de Limburgse omroep L1 op locatie filmen en Koen Geenen heeft de plannen toegelicht. Diezelfde avond was deze reportage om 17.30 uur te zien op L1 nieuws. Die dag was ook een journalist van Dagblad de Limburger op bezoek voor een interview. 19 juni jl. stond hierover een mooi artikel in de krant. Ook RTV Roermond kwam voor een reportage naar het Huis van Welzijn. Op 2 juli kwamen de eerste bezoekers van de dagopvang.

Etten-Leur

- Br. Tarcisius ontmoet oud-leerlingen Br. Tarcisius Inderfurth is naar Hilversum gereisd om oud-leerlingen te ontmoeten. De leerlingen waren uitgenodigd voor het TV-programma De Reünie. Het programma gaat over het internaat Edw. Poppe in Etten-Leur. De uitzending van dit programma zal ergens in het najaar zijn.

- Lisa de Been overleed op 28 juli in Breda. Ze was de eerste kok in Den Oversteek en werkte 10 jaar voor de broeders.

15

Solidariteit met het Zuiden

Van Caraes naar Fracarita De nieuwe Stichting Fracarita Netherlands, opvolger van Caraes Nederland, is gestart met de fondsenwerving voor onze actie Samen voor Azië 2014 – Wonosobo. Er zijn al enkele mooie resultaten behaald. Familieleden, vrienden en oud-broeders steunden ons met een bijdrage. Ook voor andere projecten kwam steun. Gered Gereedschap heeft toegezegd de broeders te steunen bij het leveren van gereedschap voor een beroepsschool in Kabinda in de DR Congo. Br. Jean Mbeshi, lid van het Generaal Bestuur, is verantwoordelijk voor de coördinatie van dit project. Een Stichting in Den Haag die anoniem wil blijven, steunt de bouw van drie klaslokalen, twee toiletten, wastafels, en scheidingsmuren bij een school in Pakistan. Een oproep aan alle lezers van dit blad. Als u onze actie Samen voor Azië 2014 een warm hart toedraagt, nodigen wij u uit om ons te steunen met een bijdrage. U vindt een folder met meer informatie over de actie bij deze uitgave van Kort Nieuws.

Het rekeningnummer van Fracarita Netherlands is: NL 77 RABO 0108 6723 28

16

De Wilde Ganzen vliegen met ons mee De Wilde Ganzen gaan onze actie voor Wonosobo steunen. De folders, de affiches en de website zijn inmiddels voorzien van het logo van deze organisatie. Wilde Ganzen financiert 55% van de totale opbrengst en we hopen dan ook op een goed resultaat. Katholiek Nieuwsblad schenkt aandacht aan ons project Een redacteur van het Katholiek Nieuwsblad heeft een gesprek gehad met br. Veron Raes over de fondsenwerving van Fracarita Netherlands. Het verslag van dit gesprek zal in augustus in het Katholiek Nieuwsblad een plaats krijgen. We hopen dat we hiermee nog meer mensen enthousiast krijgen voor onze actie voor Wonosobo. Fracaritadag 17 oktober Op 17 oktober van dit jaar wordt er een Fracaritadag gehouden voor mensen die met de broeders willen meedenken hoe we fondsen kunnen werven voor de projecten. We vragen hen om engagement met ons. De dag staat in het teken van onze actie 2014: Wonosobo en zal dan ook een Indonesisch tintje krijgen. Heeft u belangstelling voor deze dag, laat dit weten aan het secretariaat. Dan zullen we u een uitnodiging sturen. Afscheid van Willemien van de Gevel van Kaartclub Het Goede Doel Vele jaren heeft Willemien van de Gevel leiding gegeven aan Kaartclub Het Goede Doel in Best. Deze kaartclub steunt het project waar de overleden br. Jan van Brunschot werkzaam was, het Triest Training Center in Klerksdorp in Zuid-Afrika. Vanwege haar gezondheid moest Willemien stoppen met dit werk. Br. Jos Mathijssen was aanwezig bij het afscheid.

17

Haar woord van afscheid: Lieve mensen van de kaartclub, Wat een verrassing maandagmiddag. Ik had met Ella (haar opvolgster: red.) afgesproken dat ik zelf graag aan jullie zou willen vertellen dat het kaarten voor mij gaat stoppen, wat niet betekent dat het Goede Doel nu ook stopt. Mijn plan was dus om jullie allemaal te bedanken voor de geweldige tijd waarin ik samen met jullie nog een steentje heb kunnen bijdragen voor een groep minder bedeelden in Zuid Afrika. Dus toen ik maandag bij de Zwaan kwam en jullie met Broeder Jos in het midden zag zitten, was ik zo erg ontroerd dat alles wat ik wou zeggen weg was. Dank allemaal voor alles wat jullie hebben gedaan om het mij mogelijk te maken om actief met het Goede Doel verbonden te zijn. Zonder jullie had dit niet gekund. Vanaf nu zal ik ieder jaar een bijdrage blijven storten omdat ik het altijd als een geweldig project heb ervaren. Toen ik thuis kwam en wat rust genomen had, ben ik aan het lezen geslagen, dank je wel voor alle lieve wensen en weet dat ik er zelf ook veel goede herinneringen aan over houd. Wat jullie waarschijnlijk niet weten is dat er in het bloemetje een potje met vergeet-mij-niet bloemzaad zat en laat dit nou net het lievelingsbloemetje van mama zijn, zodoende kreeg alles nog meer betekenis. De noveen die ik van broeder Jos gekregen heb, daar moet ik nog aan beginnen, maar reken er maar op dat ik dat ga doen want er zijn wel dagen dat ik wat extra kracht kan gebruiken. Nogmaals allemaal hartelijk bedankt voor wat jullie voor mij hebben gedaan, ik draag alles wat we samen meegemaakt hebben mee op mijn verdere levenspad. Ik wens Ella en iedereen die haar gaat ondersteunen ook zo'n mooie tijd.

Willemien

18

Nieuws van Sint Annaklooster

Zoals in elk nummer van dit blad melden we enkele nieuwtjes van Sint Annaklooster. Belangstellenden kunnen dit nieuws volgen op facebook.

- Marlie Spijkers is 12,5 jaar als hospice-arts verbonden aan Sint Annaklooster afdeling Hospice de Regenboog.

Derde van links: Marlie Spijkers

- Ook Angelique van den Elshout was 12,5 jaar in dienst. - Donderdag 3 juli a.s. organiseerde Rentree een Zomermarkt op

het terrein van Eikenburg. - Stadssociëteit Transmissie was op bezoek bij Sint Annaklooster.

Transmissie biedt een podium voor mensen die iets voor Eindhoven betekenen en iets met Eindhoven hebben! Niet vreemd daarom dat er aan Sint Annaklooster een bezoek werd gebracht. Na afloop waren er positieve verhalen over het team van Sint Annaklooster en over de gouden vrijwilligers, die volgens de aanwezigen diep respect verdienen voor hun werk.

- Hospice en logeerhuis Valkenhaeghe in Helmond hield een inloopmiddag.

19

Tot slot

Wisseling van de wacht Na ruim 10 jaar is de tijd gekomen om plaats te maken voor een opvolger. De pensioengerechtigde leeftijd is bereikt. Vanaf oktober 2003 werk ik bij de Congregatie Broeders van Liefde. Ik was net mijn toenmalige baan kwijt vanwege de crisis (ja, toen ook al) en onze voormalige pastoor en vriend Tim Boelaars, die in het Broederhuis Eikenburg woonde, benaderde mij met de vraag of ik interesse had in een baan op Eikenburg. Die vraag kwam als geroepen. Ik kwam in dienst bij br. Ton van Heugten voor het werk op het secretariaat. Mijn eerste bureau stond in paviljoen Oase. Snel daarna werd er een begin gemaakt met de verbouwing van het hoofdgebouw en toen die enorme klus klaar was, verhuisde het provincialaat daar naar toe. Mooie ruime kantoren waar we nu nog steeds werken. Door de jaren heen nam het werk toe. Vele broeders overleden. En wat voorheen door broeders werd gedaan kwam op mijn bureau terecht. Het archief, de bibliotheek, het maken van dit tijdschrift en nog veel meer. Met veel plezier heb ik elke keer weer alles op alles gezet om een mooie uitgave van dit blad te maken, samen met de collega’s van de redactie. Maar nu is dan de leeftijd daar om een stap terug te doen. Ik draag met veel vertrouwen mijn werk over aan Hermien Staals. Overigens ga ik niet helemaal stoppen met het werk. Het archief blijft mijn grote hobby en dat werk blijf ik doen samen met de vrijwilligers. Rest mij nog u te danken voor de fijne samenwerking in al die jaren. Het ga u allen goed. Truus Huijs-Haenen

20

De redactie van Kort Nieuws bestaat uit: Br. Veron Raes, Provinciale Overste, eindredactie

Br. Frans van de Sande Arie Trum

Truus Huijs-Haenen

Kort Nieuws is een periodieke uitgave van het Provincialaat en van de Broeders van Liefde in Nederland.

De redactie is te bereiken via:

Kort Nieuws, Broeders van Liefde Aalsterweg 289, 5644 RE EINDHOVEN

Tel.: 040-2141600 Mail: secretariaat@broedersvanliefde.com

Het blad is ook te lezen op internet: www.broedersvanliefde.com