Journaal I - 2012

16
Journaal Personeelsblad van het Westfriesgasthuis 2 0 1 2 1

description

journaal 1 2012

Transcript of Journaal I - 2012

Page 1: Journaal I - 2012

JournaalP e r s o n e e l s b l a d v a n h e t W e s t f r i e s g a s t h u i s

2 0 1 2

1

Page 2: Journaal I - 2012

Bouwen

Tot uw dienst

Wat vindt u van het ziekenhuis?

p a g i n a 3

p a g i n a 4

p a g i n a 5

p a g i n a 6

Unithoofd TD&G Peter Streefkerk

Zorghotel Villa Wilgaerdenp a g i n a 7

45 jaar St. Janskoorp a g i n a 8

c o l o f o n

Journaal2

Lieve Alexa - aflevering 2p a g i n a 9

Inhoud

Familiekamer voor verloskundeLebby

Nieuwe VTGM monografieën

Alpe d’HuZes

Ontmoetingen

Afdeling P&O&O in beeld

Puzzel

p a g i n a 1 1

p a g i n a 1 2

p a g i n a 1 3

p a g i n a 1 5

p a g i n a 1 4

p a g i n a 1 6

IC niveau van één naar tweep a g i n a 1 0

Jaargang 26, nummer 1, 2012

Dit is een uitgave van het Westfriesgasthuis, Postbus 600, 1620 AR Hoorn, tel. 0229 - 257 257. Het Journaal heeft een oplage van 800 exemplaren en verschijnt 4 maal per jaar.

Redactie: Fred Beemsterboer, Emmie Bobeldijk, Judith van Druten, Tim de Haan, Chantal Hofenk, Irene Hoogstraten, Edy Klaassen, Marijke Jongert, René Nieuwenhuijse, Bianca Rijnders, Alexa Tjeenk Willink, Hilda Vleems

Eindredactie: Spelvaut taal & tekst bureau Communicatie: Edy Klaassen Postbus 600 1620 AR Hoorn

E-mail adres: [email protected]

Vormgeving: Waldo Creative Concepts

Fotografie: Dewi Koomen-Bakker, Carole Modderman, Amber Nan Illustratie: Reid, Geleijnse en Van Tol Puzzel: Marian Koopman

Druk: Grafiplan Nederland B.V.

Adreswijzigingen: afdeling communicatie, 3e etage oudbouw B1 317

Niets uit deze uitgave mag gereproduceerd worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever.

De hele ochtend is het vrij rustig. Ik ben gewaarschuwd voor

zijn agressieve buien, maar ik kan hem redelijk mannen. Ik

blijf een beetje bij hem uit de buurt en val hem niet te veel

lastig. Dan moeten er achter elkaar toch wat dingen gebeuren.

Ik merk dat hij al geprikkelder wordt. Ik doe voorzichtig en

ben op mijn hoede. Dan gaat hij me provoceren. Hij gooit

een flesje water leeg op de grond en probeert zijn infuus

er uit te trekken. Ik loop de kamer uit. Als ik weg ben gaat

iemand anders de kamer in om iets te gaan doen. Ik weet

niet of dat het sein is maar daarna gaat het goed mis. Hij

gooit met spullen en vernielt dingen. Hij trekt zijn infuus

er uit en ik mag het niet dicht drukken, dus dat wordt een

enorm bloedbad. Hij schreeuwt en schopt tegen alles wat hij

tegenkomt. Uit bescherming voor zichzelf en zijn omgeving

moet ik de beveiliging bellen. We moeten maatregelen treffen

om dit gedrag te stoppen. En dat gaat niet op een nette

manier. Het wordt een heel gevecht met drie beveiligers en mij

erbij. Het is onmenselijk. Zo wil ik mijn vak niet uitoefenen.

Uiteindelijk hebben we hem door allerlei maatregelen op een

veilige plek, maar hij blijft schreeuwen. Het is bijna dierlijk.

Ik kom niet helemaal ongehavend uit de strijd. Hij heeft me

in mijn gezicht gespuugd en mijn duim mishandeld. Daar zal

ik nog best wel lang last van houden. Als hij eindelijk rustiger

wordt, ga ik het allemaal verwerken. Dat valt niet mee. Het zal

gerust een plek krijgen, maar op deze manier met mensen

omgaan ben ik niet gewend en ik wil er ook niet aan wennen.

Emmie Bobeldijk

AgressieUit de

praktijk

Page 3: Journaal I - 2012

Peter Streefkerk

3Journaal

Peter Streefkerk is zeven jaar werkzaam in het Westfriesgasthuis. De laatste vier jaar bij de afdeling TD&G (technische dienst & gebou-

wen) als unithoofd. Hij kwam als niet-techneut terecht op een technische afdeling en dat had voor- en nadelen. Hoe heeft hij die stap

ervaren en welke plannen heeft hij voor de afdeling?

Peter studeerde facilitair management. Daardoor is hij gewend

om vanuit het volledige proces te denken. ‘Voorheen bij de

voedingsdienst was van boer tot bord alles geprotocoleerd’,

zegt Peter. Toen ik startte op deze afdeling, toen nog Unit

Techniek geheten, was het een eiland in het Westfriesgasthuis.

Er waren vakkundige technische medewerkers, maar men was

nog niet gewend om vanuit het proces te denken. Liefst wilde

men ‘gewoon kapotte dingen repareren’ en werden zaken als

protocollen vooral als ballast ervaren.’ ‘Echter,’ geeft Peter

aan, ‘als je een noodaggregaat gaat onderhouden, en er geen

back-up voor hebt, hebben het ziekenhuis én de patiënten

een groot probleem als de stroom uitvalt!’.

Meer planmatig

Om de omslag vorm te geven heeft Peter geprobeerd om

de afdeling deelgenoot te maken van het totale plaatje van

een proces en niet alleen het stukje waar je als persoon

verantwoordelijk voor bent. Daarnaast is gebruikgemaakt van

de Lean Six Sigma (LSS)-systematiek om processen meer

planmatig te laten verlopen. Een mooi project onder leiding

van hoofd BHV & fysieke veiligheid Ivar Ellikhuijzen, waar de

afdeling veel aan heeft gehad.

Terwijl je wacht

Een ander punt dat Peter wilde verbeteren was de

samenwerking met de verschillende afdelingen. Hij hoopte

dat de technische dienst deze meer als interne klant zou gaan

zien, en zo de dienstverlening zou verbeteren. De afdeling

werd steeds meer onderdeel van de totale facilitaire dienst.

Een concreet voorbeeld hiervan is de werkwijze voor de

dect-reparaties. Voorheen liep een techneut naar de afdeling

om de dect af te halen, werd deze gerepareerd en dan weer

teruggebracht. Nu kan een ieder langs het FIS lopen en wordt

de dect-telefoon gemaakt terwijl je wacht. ‘We zijn van een

reactieve benadering naar een meer prospectieve benadering

gegaan. Maar we blijven natuurlijk de interne ambulance van

het ziekenhuis: als er, zoals laatst door de kou, schade is,

wordt toch van ons verwacht dat we snel komen opdagen.’

Verrassingen voorkomen

‘Mijn plannen voor de toekomst van de afdeling liggen,

waar mogelijk, vooral op het gebied van het voorkomen

van verrassingen. We ontwerpen beheersplannen waarin

leveranciers, contracten, apparatuur en de eigen mensen zijn

meegenomen. Wij verwachten dat dit ons inzicht geeft in waar

we de komende jaren tegenaan gaan lopen, wat de risico’s

zijn, welke investeringen noodzakelijk zijn om de gebouwen

in stand te houden, etc, etc. Hiervan afgeleid kunnen we dan

onze jaarplannen maken.’

Niet zonder stroom

‘Waar ik onder andere trots op ben is onze duurproef. Dit is

een ziekenhuisbreed project dat is opgezet door ons team,

in samenwerking met andere afdelingen zoals het BHV

team, automatisering, medische techniek en zorgafdelingen.

Technisch elektraspecialist Koos Langedijk heeft hier een

grote rol in gespeeld. Wij kunnen nu onze noodaggregaten

testen door geforceerd over te stappen op het aggregaat,

zonder dat dit grote overlast veroorzaakt voor het ziekenhuis.

Op deze manier borgen wij dat het ziekenhuis niet zonder

stroom komt te zitten, maar ook dat de apparatuur bij een

stroomdip op de juiste manier blijft werken. Dat is toch een

fijn idee als je op de operatietafel ligt!’

Unithoofd TD&G

Uit de prakt

ijkTekst: Bianca Rijnders

Page 4: Journaal I - 2012

Het oude Sint Jansgasthuis aan de Maelsonstraat was nog

niet afgeschreven, dus er werd een Fase 2 gepland die

een paar jaar later gestart zou worden. Toen ik in 2007 in

het Westfriesgasthuis kwam werken, lag het plan klaar voor

gedeeltelijke nieuwbouw en gedeeltelijke renovatie van de

oudbouw. Het College Bouw vond het goed, maar werd pal

daarna opgeheven. Dus we moesten zelf maar beoordelen of

de plannen doorgezet moesten worden. Nu had ik als voormalig

zorgverzekeraar ervaring met megalomane bouwplannen van

ziekenhuizen elders. Reden om kritisch naar de voorstellen

te kijken. Ik vroeg of de oudbouw niet opgelapt kon worden,

tegen veel lagere kosten. Dat viel tegen. Maar ik vroeg me ook

af of het niet beter was om de plannen verder te faseren. Zo

kwam het tot een Fase 2 (alle patiëntgebonden activiteiten in

nieuwbouw) en een Fase 3 (de resterende oudbouw helemaal

plat en het terrein optimaal gebruiken voor het afmaken van

de kliniek, kantoren en andere voorzieningen).

We gaan nu Fase 2 uitvoeren! Dat biedt ruimte voor gastvrijere

en veiligere zorg in een fijne werkomgeving. Wel moeten we

doelmatiger werken om de lasten te kunnen dragen. Zou dat

zonder nieuwbouw niet hoeven? Nee – want dan moet de

oudbouw opgelapt worden. Dat is uiteindelijk zelfs duurder

en biedt minder waar voor ons geld. En daar houden we niet

van, in West-Friesland.

4 Journaal

Bouwplannen fase 2Tekst: Hugo Keuzenkamp

In het jaar 2003 werd de nieuwbouw van het Westfriesgasthuis feestelijk geopend. Dankzij de nieuwbouw kan alle zorg in Hoorn

op één locatie worden aangeboden. Het Streekziekenhuis werd met een aardig winstje verkocht.

Page 5: Journaal I - 2012

5Journaal

Samenwerking schept duidelijkheid

Door intensievere samenwerking bleek al snel dat er weinig

inhoudelijk verschil is in de afhandeling van een melding

over een PC of EZIS, een infuuspomp of defecte verlichting.

‘Ondanks de overeenkomsten in werkwijze was er veel verschil

in de manier van registreren. Dat moest natuurlijk anders en

op basis van dit gegeven is een onderzoek gestart naar het

gebruik van een gezamenlijke applicatie om de registratie

van alle meldingen met betrekking tot instrumenten, PC’s en

andere apparatuur in te verwerken. Uiteindelijk is de keus

gevallen op de applicatie Ultimo, een zogeheten Facilitair

Management Informatie Systeem.’

Wat doen we met Ultimo?

‘In Ultimo registreren we alle meldingen en koppelen dit aan

geregistreerde apparatuur (zie de gele en witte stickers op

bijvoorbeeld de telefoons en PC’s). Zo kunnen we eenvoudig

zien of een probleem vaker voorkomt, maar ook of een collega

van een afdeling al eenzelfde melding gedaan heeft.’

Ben ik nu ook een nummer?

‘We vragen bij het melden inderdaad naar uw personeels-

nummer. Dit betekent niet dat we u als een nummer zien,

maar het maakt de registratie vele malen eenvoudiger en dus

sneller. Uw personeelsnummer is gekoppeld aan de gegevens

in Beaufort (ons Personeels Informatie Systeem), zodat we

precies weten wie de melding gedaan heeft en we de juiste

terugkoppeling kunnen geven.

Interessant hoor, maar ik merk er nog niet veel van!

‘Behalve het noemen van uw personeelsnummer heeft u,

als het goed is, nog niet veel gemerkt van de invoering van

Ultimo bij de helpdesk I&MT, de Medische Techniek, de

Technische Dienst en Gebouwbeheer en het FIS. Maar dat

gaat veranderen!

In het tweede kwartaal van 2012 wordt het voor iedereen met

een inlognaam mogelijk om een melding in Ultimo te maken.

Deze melding komt automatisch bij de juiste servicedesk

terecht, die voor verdere afhandeling gaat zorgen. Natuurlijk

mag dit binnen kantooruren in plaats van bellen, maar het

melden kan straks dus ook buiten kantoortijden. Dit natuurlijk

alleen voor zaken die geen spoed vereisen, daarvoor blijven

de bereikbaarheidsdiensten telefonisch te benaderen. Naast

het melden van storingen of het stellen van vragen, komt er

ook een uitgebreide reserveringsmodule voor vergaderzalen

(incl. catering en extra middelen) beschikbaar. Dit gaat dan

onze Outlook-vergaderzalenreservering vervangen.’

Niet alleen intern van belang

‘Door de gezamenlijke registratie wordt het ook eenvoudiger

om te voldoen aan alle eisen, zoals bijv. de NIAZ die aan ons

stelt. Dat heeft uiteindelijk weer een positieve invloed op

onze veiligheids- en kwaliteitsdoelstellingen. We hebben nog

lang niet alle mogelijkheden van Ultimo benut; dit jaar gaat u

er ongetwijfeld nog meer van horen en zien.’

Al vele jaren kunt u bij het FIS en de helpdesk van I&MT terecht met uw storingsmeldingen en vragen over het gebruik van appara-

tuur en applicaties. Twee servicedesks met een vrijwel identieke werkwijze en tot voor kort grote verschillen in de manier waarop

de meldingen en vragen geregistreerd werden. Nic Kaldenbach en Peter Streefkerk vertellen over Ultimo. Tekst: René Nieuwenhuijse

Tot uw dienst

Page 6: Journaal I - 2012

Mevrouw Noorlander is patiënt bij cardiologie en de

longafdeling: ‘Ik vind de mensen hier fantastisch. Vorig jaar

heb ik hier gelegen na een hartoperatie. Dat beviel prima. De

verpleging maakte tijd voor een gezellig praatje en het eten

was lekker. Wat wil een mens nog meer? En nu op de poli

ook. Als ik het slecht heb, doen ze er alles aan om me meer

lucht te geven.’

6

ziekenhuis? Wat vindt u

Sylvia en Zerina zitten met hun kinderen in het restaurant

te wachten tot het bezoektijd is. ‘Het ziet er wel gezelliger

uit hier. Alleen zou er meer voor kinderen moeten zijn. Nu

gebruiken ze de stoelen als klimtoestel.’ Sylvia is hier twee

maanden geleden bevallen: ‘Via een keizersnee. Alles ging

goed. Ik baalde wel dat ik niet alleen op een kamer lag. De

baby van mijn kamergenoot huilde veel, terwijl ik de slaap

hard nodig had. Maar het eten was stukken beter dan in

2007 toen ik van mijn eerste beviel.’

Bo gaat op bezoek bij zijn oma: ‘Die is al wat ouder en het

gaat niet zo goed meer. Ze vergeet dingen sneller. Mijn

moeder komt me zo ophalen en dan gaan we samen. Ik zit

hier ondertussen te wachten. Ik vind het hier wel chill. Laatst

moest ik iets halen bij de apotheek, dat ging lekker snel. En

toen ik zelf mijn arm had gebroken, was ik zo aan de beurt

voor gips.’

Journaal

Yeza baalt een beetje: ‘Ik heb mijn afspraak bij de orthodontist

om 14.00 uur afgezegd omdat ik hier om 14.30 moest zijn bij

een arts. Zat ik toch mooi een half uur te wachten. Ik had

makkelijk eerst naar de orthodontist gekund. Daarna moest ik

nog iets anders doen. Weer wachten. Afspraak maken. Eerst

wachten. Dus in totaal ben ik hier anderhalf uur geweest,

waarvan ik 10 minuten een arts heb gezien. Nou ja. Het was

verder prima en het ziet er hier wel gezellig uit.’

van het

Page 7: Journaal I - 2012

7Journaal

Zorghotel

De karakteristiek 18de-eeuwse stadsvilla aan de

Koepoortsweg 73 is na restauratie en inrichting sinds

september 2010 geopend als zorghotel. Wilgaerden heeft het

pand laten restaureren. Nauwlettend gevolgd door en gevoed

vanuit de expertise van Stadsherstel Hoorn.

‘Met het zorghotel wil Wilgaerden een bijdrage leveren aan

vergroting van de keuzemogelijkheden van ouderen met

een zorgbehoefte’ geeft Janneke aan. ‘Het zorghotel is het

paradepaardje van Wilgaerden. De gasten kunnen bij ons

na een operatie revalideren. Een deel van onze gasten komt

hier tijdelijk logeren als de mantelzorger op vakantie is of om

zelf van een vakantie te genieten. Ook ontvangen wij gasten

die in aanmerking komen voor overbruggingszorg. Maar 85%

bestaat uit de revaliderende gast.’

24-uurs zorg en voorzieningen

Zeven dagen in de week, 24 uur per dag, is een verzorgende

aanwezig. Ook komen de huisarts en de fysiotherapeut in de

villa en kan een beroep gedaan worden op het verpleegkundig

team van Wilgaerden. ‘In situaties van ziekenhuisverplaatste

zorg komt de behandelend specialist van het ziekenhuis van

de gast naar het zorghotel.’

De hotelkamers zijn van alle gemakken voorzien en hebben

o.a. een verstelbaar bed en een aangepaste badkamer.

Voor snelle hulp is er een alarmsysteem aanwezig. Maar

de comfortabele hotelsfeer heeft de overhand: alle een- en

tweepersoonskamers hebben een LCD-televisie, een minibar

en een comfortabel zitje.

De gast staat centraal

Janneke benadrukt: ‘Omdat we een hotel zijn, luisteren

wij naar onze gasten en spelen we in op hun specifieke

wensen. Bij ons is er geen vaste dagindeling in vergelijking

met bijvoorbeeld een verpleeghuis. Bezoek is de hele dag

welkom.’ Gasten kunnen een beroep doen op de aanwezige

gastvrouwen en vrijwilligers voor bijvoorbeeld begeleiding bij

een wandeling of een andere activiteit. Het verblijf is inclusief

ontbijt, lunch en 3-gangendiner, die worden geserveerd in de

zonnige serre of karakteristieke gelagkamers. ‘Onze chef-kok

zorgt voor heerlijke verse gerechten vol vitaminen. Ook dit

draagt bij aan het herstel van de gast.’

Intentieverklaring

Wilgaerden en het Westfriesgasthuis hebben een intentie-

verklaring getekend. De samenwerking bestaat eruit dat het

Westfriesgasthuis de mogelijkheden van het zorghotel onder

de aandacht brengt van de patiënten en hun familie. Beide

organisaties zullen zorgen voor maatwerk voor elke specifieke

situatie.

Janneke: ‘We hebben veelvuldig plezierig contact met de

transferverpleegkundigen van het ziekenhuis. Zij regelen de

indicatie voor de noodzakelijke zorg. Het is ook van belang

dat de verpleegkundigen op de afdeling op de hoogte zijn van

de mogelijkheden die ons zorghotel biedt.’

Vergoeding

De kosten van de zorg in Villa Wilgaerden worden volledig

of gedeeltelijk vergoed vanuit de AWBZ of kunnen betaald

worden vanuit het Persoonsgebonden Budget (PGB).

Via de eigen ziektekostenverzekering komt ook een deel van

de verblijfskosten in aanmerking voor vergoeding, maar dit

hangt af van de verzekeraar en de eventuele aanvullende

verzekering van de hotelgast.

Meer informatie over dit door de Nederlandse Hotel

Classificatie (NHC) met 4**** bekroonde zorghotel is te

vinden op de website www.villawilgaerden.nl of via de

transferverpleegkundigen van het ziekenhuis.

Een combinatie van een comfortabele klassieke ambiance en professionele zorg.

Jaren heb ik mij erover verbaasd dat er niets met dat mooie pand aan de Koepoortsweg werd gedaan. Mooi was het om te zien dat in

2008 werd gestart met de restauratie van deze villa met uiteindelijke bestemming een prachtig zorghotel. Voor het interview met Jan-

neke Leijden van Amstel, bedrijfsleider van het zorghotel, hadden we natuurlijk afgesproken in Villa Wilgaerden en werd ik na afloop

getrakteerd op een rondleiding.

Villa Wilgaerden

Tekst: Chantal Hofenk

Page 8: Journaal I - 2012

Het St. Janskoor van het Westfriesgasthuis viert dit jaar zijn 45-jarig jubileum. Het doet dat met een jubileumconcert op zondag 24 juni

in de Oosterkerk met orkest en solisten. Ik sprak met Marianne Uyterlinde, sinds 2006 dirigente van het jubilerende koor.

8 Journaal

Het St. Janskoor is voortgekomen uit het koor van de Zusters

van Liefde, een koor van ‘religieuzen’ werkzaam in het

ziekenhuis of onderwijs. Het koor werd geleid door een van

de nonnen zelf. In 1967, nu 45 jaar geleden, werden Joke

en Toon Gerritsen-Kwaad de vaste begeleiders van het koor.

Na een omslag in het kloosterleven, waardoor veel nonnen

werden overgeplaatst en het aantal koorleden drastisch

terugliep, kreeg het koor toestemming behalve niet-religieuze

leden ook mannen toe te laten . 45 jaar later zijn nog maar

een paar koorleden werkzaam in het ziekenhuis, de rest is

van ‘buiten’.

Zingen voor zieken

Het koor is in dienst van de geestelijke verzorging en werkt

nauw samen met predikant Luuk van Loo en pastor Peter

Evers. Marianne: ‘Wat zo leuk is aan het St. Janskoor is dat

het zich onderscheidt van andere koren, doordat het een

ziekenhuiskoor is. Wij zingen voor zieke mensen en dat

heeft impact, het raakt je meer. Muziek heeft bovendien een

positief effect op het genezingsproces. Het is heel dankbaar

werk en we ontvangen vaak heel positieve reacties.’

Activiteiten

Iedere zondag verleent het koor haar medewerking aan de

kerkdienst in het ziekenhuis. De laatste zondag van de maand

zingt het hele koor; de andere drie zondagen een kleinere

groep van ongeveer tien man die rouleert. Daarnaast is er

het traditionele carolconcert met Kerst en het passieconcert

met Pasen. Deze worden zowel in de Oosterkerk als in

het ziekenhuis uitgevoerd. Extraatjes zijn onder andere

het ‘wekkoor’, ‘het slaapkoor’ en de kerstrondgang in

het ziekenhuis. Eén keer per jaar is het St. Ceaciliafeest

(patroonheilige van zangers), waarbij iets leuks georganiseerd

wordt voor en door de koorleden, van salsa tot djembe.

Tot deze zomer heeft het koor een volle agenda: het zingt bij

het afscheid van Luuk van Loo en bij de installatie van de

nieuwe dominee Gert Toes in de Noorderkerk. Met Pasen (1

april in de Oosterkerk, 6 april in het Westfriesgasthuis) wordt

de Passion ‘Crucifixion’ van Stainer gezongen en 24 juni is het

jubileumconcert, met medewerking van het Naska orkest en

enkele solisten waaronder Aart Mateboer (tenor).

Nieuwe leden

Het St. Janskoor bestaat momenteel uit 40 leden. De leeftijd

varieert van 16 tot 86 jaar. Het langstzittende lid, de heer Max

van den Nouland, is sinds 1969 lid, bijna zo lang als het koor

bestaat. ‘Het is een leuke groep mensen en nieuwe leden

voelen zich er snel thuis. Het repertoire is gevarieerd met

liedjes door de eeuwen heen, van Bach tot Rutter.’ Nieuwe

leden zijn altijd welkom. Je hoeft niet gelovig te zijn of in het

ziekenhuis te werken om te worden toegelaten.

Marianne: ‘Ik hoop dat we nog heel lang door kunnen gaan

met zingen, met zoveel mogelijk enthousiaste koorleden! We

hopen dit jubileum te vieren met alle mensen die door hun

steun en toewijding het St. Janskoor tot een succes gemaakt

hebben!’

Interesse?

Belangstellenden zijn altijd welkom op een repetitie. Elke

woensdagavond wordt er gerepeteerd van 20:00 tot 22:00 uur

in de revalidatiezaal van het ziekenhuis. Geïnteresseerden

kunnen van tevoren even bellen. Contact: Wim Müller, telefoon

0229-236776

Voor meer informatie: www.sintjanskoor.nl

Tekst: Irene Hoogstraten

45 jaar St. Janskoor

Page 9: Journaal I - 2012

Lieve Alexa

9Journaal

Alexa Tjeenk Willink is secretaris Raad van Bestuur van het Westfriesgasthuis. Daarvoor werkte zij als advocaat, gespecialiseerd in de

gezondheidszorg. De functie van secretaris is veelzijdig en kent tal van aandachtsgebieden. Eén van de onderdelen van haar functie

is het geven van juridisch advies aan (medewerkers van) het ziekenhuis. In deze column beantwoordt Alexa juridische vragen uit de

dagelijkse praktijk. Tekst: Alexa Tjeenk-Willink

Inzien van röntgenfoto’s

Onlangs heeft een patiënte een klacht ingediend bij de

patiëntenklachtencommissie, omdat zij niet onmiddellijk de

uitslag van haar röntgenfoto kreeg van de laborant die vlak

daarvoor de röntgenfoto van haar had gemaakt. De laborant

besloot geen gehoor te geven aan het verzoek, omdat op dat

moment geen arts aanwezig was om de foto te beoordelen.

Toen gaf de patiënte aan dat zij het wettelijk recht had op

onmiddellijke inzage van de beelden. Ook deze inzage is

geweigerd door de laborant. Op het fotoscherm waren onder

andere patiëntgegevens van anderen te zien.

Heeft een patiënt eigenlijk het recht onmiddellijk uitslag

te krijgen van zijn röntgenfoto en/of zijn röntgenfoto

onmiddellijk in te zien? En zo nee, mag je als medewerker

een röntgenfoto zomaar laten zien aan de patiënt? Moet

daar een arts bij zijn? En wat nu als er ook gegevens van

andere patiënten te zien zijn?

De patiëntenklachtencommissie heeft in haar uitspraak op

deze klacht geoordeeld dat de laborant niet in strijd met

de Wet op Geneeskundige Behandelingsovereenkomst heeft

gehandeld door de patiënte niet onmiddellijk uitslag te geven

en haar röntgenfoto te tonen.

In de wet is weliswaar vastgelegd dat een patiënt recht

heeft op informatie over ontwikkelingen rond het onderzoek,

de behandeling en gezondheidstoestand, maar ook dat

het de ‘hulpverlener’ is die deze informatie verstrekt. De

‘hulpverlener’ is in dit geval bijvoorbeeld de radioloog die

de foto beoordeelt of de medisch specialist die de patiënt

onder behandeling heeft. In elk geval niet de laborant wiens

werk het is technisch kwalitatief goede foto’s te maken (niet

om die foto’s te beoordelen). De laborant is niet bevoegd de

röntgenfoto’s inhoudelijk te beoordelen en kan daarom niet

onmiddellijk de uitslag aan de patiënte meedelen wanneer er

geen arts aanwezig is. Verder had de laborant juridisch gezien

ook niet de plicht de foto op dat moment aan de patiënte

te laten zien. De arts zou de patiënte op een later moment

informeren over de uitslag van de foto (en desgewenst laten

zien) en op die manier aan de wettelijke informatieplicht

voldoen.

Anderzijds is er juridisch ook niks op tegen dat de laborant

de foto wel onmiddellijk toont, maar: zonder inhoudelijk

commentaar en alleen als de privacy van andere patiënten niet

wordt geschaad. In dit geval kon de laborant de gegevens van

andere patiënten eenvoudig afdekken op het beeldscherm.

In elk geval zal ook een afweging gemaakt moeten worden

op basis van de omstandigheden van het geval; denk daarbij

aan eventuele nadelige emotionele gevolgen voor de patiënt.

Uit het oogpunt van klantvriendelijkheid had in deze situatie

goed aan de wens van patiënte tegemoet gekomen kunnen

worden.

De patiëntenklachtencommissie heeft de afdeling radiologie

aanbevolen medewerkers te laten weten hoe zij moeten

omgaan met vergelijkbare informatieverzoeken van patiënten

over hun radiologisch onderzoek. Deze aanbeveling

is opgevolgd en er is een protocol vastgesteld rond

informatieverstrekking, waarin zoveel mogelijk rekening wordt

gehouden met de wensen van de patiënten. Dit natuurlijk

binnen grenzen van wet- en regelgeving en rekening houdend

met de individuele omstandigheden van iedere patiënt.

Oproep

Loop je in je werk tegen juridische dilemma’s aan? Stuur

een mail naar mij via [email protected],

misschien bespreek ik ze in deze rubriek.

Als je liever niet bij naam wordt genoemd in Journaal, houden

we de vraagsteller anoniem.

aflevering 2

Page 10: Journaal I - 2012

IC-niveau twee

Journaal10

Om als zelfstandig regioziekenhuis te kunnen blijven opereren

binnen het grote drainagegebied van West-Friesland, hebben

enkele jaren geleden Theo Karsten, en later Trudie Doodeman,

zich hard gemaakt om de IC op te waarderen. intensive care-

afdelingen zijn onder te verdelen in drie niveaus: niveau

1 is het basisniveau, niveau 3 is het hoogste niveau. Hoe

hoger het niveau, hoe meer eisen er aan apparatuur, volume,

formatie en behandelingsmogelijkheden gesteld worden. De

laatste voorwaarde – het realiseren van een pool IC artsen

– was rond juni 2011 een feit. Een vaste groep intensivisten

is als hoofdbehandelaar eindverantwoordelijk voor de zorg

gedurende de IC-tijd van een patiënt. Regelmatig overleg en

een goede samenwerking met de specialist is onontbeerlijk.

Continu bewaken

Voor elke patient op een beademingsbed zijn er drie IC-

verpleegkundigen en is er 24 uur per dag een intensivist

aanwezig. Ook is er altijd een arts assistent aanwezig.

Op weg naar niveau 2 werd de IC al wel twee jaar (financieel)

ondersteund door de Inspectie en Univé. Op de IC liggen zeer

zieke patiënten bij wie de vitale functies ernstig gestoord of

bedreigd worden. Om de patiënten continue te bewaken en

te behandelen is geavanceerde apparatuur nodig. Onlangs

zijn hiervoor de nieuwe beademingsmachines aangekocht.

Niveau 2 IC maakt het mogelijk grote operaties van lever/

long/vaten binnen de muren van het Westfriesgasthuis. Zo

wordt ook de regiofunctie te behouden.

Verpleegkunde op IC-niveau 2

Drie verpleegkundigen binnen het team hebben zich

gespecialiseerd. Op dit moment beschikt het IC-team over

een ventilation-, renal-, en circulation practitioner. Tot hun

takenpakket behoren training-on-the-job, onderzoek naar

nieuwe (medische) behandelingen en nieuwe trainingen

(zoals nierdialyse). Er wordt naar gestreefd om een

zelfsturend IC-team te bewerkstelligen. Dit doet een appèl op

de competenties van de verpleegkundige en een beroep op

de eigen verantwoordelijkheid. Aandachtsgebieden worden

als een “ster” over het team verdeeld. Het verpleegkundig

team heeft altijd nog ruimte voor nieuwe opleidingsplaatsen.

In het najaar zal een vacature vrijkomen.

van één naar

Interview met Linda Burger (Unithoofd IC) en Annelies Tacx (Intensivist)

“IC-niveau 2 bevestigd!”. We spreken over 21 juni 2011. Vol trots presenteerde Linda Burger, unithoofd IC, het bericht op intranet dat

de Intensive Care van het Westfriesgasthuis, na een voorbereiding van enkele jaren, aan alle criteria van de visitatiecommissie van de

Nederlandse Vereniging voor Intensive Care heeft voldaan. Ook de inspectie voor de gezondheidszorg heeft de IC na een bezoek positief

beoordeeld. Tekst: Marijke Jongert

Page 11: Journaal I - 2012

verloskundeDroom‘Man! Ik heb toch zo raar gedroomd.’

‘Hoe dat zo? Vertel!’

‘Het is maart 2021 en ik zit in mijn spreekkamer op de poli….’

‘Pfoe, we leven nog in 2012.’

‘…en het is doodstil. Slechts een enkele patiënt loopt door

de gangen. Uiteindelijk komt een patiënt mijn spreekkamer

binnen, legt twee papieren op mijn bureau en zegt: ‘Dokter,

ik heb paroxysmale supraventriculaire tachycardieën en ik wil

dat u daar iets aan doet’.’

‘Was het een collega?’

‘Nee, dat dacht ik ook even, of zo’n eigenwijze verpleegkundige,

weet je wel, maar dat was niet zo. Dus ik vraag aan die man:

“Goh mijnheer, hoe komt u aan die wijsheid?” Zegt-ie: “Dat

blijkt uit mijn Cardianalyser, die ik vorige week bij De Block

heb gehaald. En zoals u wellicht weet is dit apparaat 99,5 %

betrouwbaar”.

“Ja maar”, zeg ik, “dat gaat toch zo maar niet. Ik moet u beter

onderzoeken: lichamelijk onderzoek, 12-afleidingen ECG,

inspanningstest misschien, bloedonderzoek….”.

“Hoeft niet”, zegt-ie, “heb ik al via internet door Analyse This

laten doen: beetje bloed opsturen, vragenlijstje invullen en

een weekje later de uitslag op de mail. Dat is dat andere

formulier. Ik kom alleen bij u voor de behandeling. Of ten-

minste, ik wil eerst weten wat me dat gaat kosten natuurlijk.

Een offerte zogezegd…”

‘Het moet toch niet gekker worden! En toen?’

‘Toen werd ik badend in het zweet wakker.’

‘O gelukkig, net op tijd. En wat ga je nu met die toekomstkennis

doen?’

‘Wat denk je? Ik ga me storten op de ontwikkeling van zo’n

cardianalyser en ik begin een internetdiagnosebedrijf. Daar

zit goud geld in!’

Stichting Vrienden van het Westfriesgasthuis ontving

5.000 euro van de Rabobank voor de inrichting van een

‘familiekamer’.

Als sponsor overhandigde de Rabobank op 14 februari

een cheque van 5.000 euro aan Stichting Vrienden van het

Westfriesgasthuis. Het geld is besteed aan de inrichting van

een familiekamer bij verloskunde. In de familiekamer kunnen

bijvoorbeeld aanstaande opa’s en oma’s rustig de bevalling

afwachten.

Van het geld konden ook de verloskamers en de badkamer

worden ‘gepimpt’. Het verloskundeteam heeft zelf alle nieuwe

meubels uitgekozen en de muren geschilderd.

voorFamiliekamer

11Journaal

Page 12: Journaal I - 2012

monografieënBepaalde VTGM monografieën waren verouderd, sommige

ontbraken en weer andere waren overbodig. Daarnaast

ontbrak een handboek voor kinderen op de verpleegafdeling

en voor patiënten op de High Care-afdelingen (ICU/CCU/SEH/

OK). Ook moest informatie op veel verschillende plekken

worden geraadpleegd (denk aan de TIV-matrix, bijspuiten

boven de druppelkamer in een aparte applicatie en de VTGM-

monografie zelf). In de nieuwe monografieën is dit allemaal

opgepakt en verbeterd.

Direct te raadplegen

De nieuwe VTGM-monografieën zijn vanuit de klinische

farmacie door projectapotheker Djoeke de Wit en

ziekenhuisapotheker Corinne Zondag opgesteld naar de

huidige wetten en eisen. Daarnaast zijn alle monografieën

beoordeeld door twee verpleegkundigen. Er komen nu drie

handboeken met VTGM-monografieën bedoeld voor

1) Volwassen en kinderen ouder dan één maand.

2) Neonaten op de couveuseafdeling.

3) Volwassenen op de High Care-afdelingen.

De nieuwe monografieën zijn direct te raadplegen in DKS

(i.p.v. de oude Word documenten). Daarnaast is de lay-out

veranderd naar een overzichtelijker geheel, waarin ook de

TIV- matrix en VTGM-monografie zijn samengevoegd.

Maximaal 8 uur

Vanuit de projectgroep High Risk-medicatie wordt er tevens

een aantal nieuwe richtlijnen opgesteld voor het klaarmaken

en bewaren van parenterale geneesmiddelen. De belangrijkste

veranderingen zijn van toepassing op de houdbaarheid.

Klaargemaakte geneesmiddelen mogen volgens de nieuwe

landelijke richtlijnen nog maar maximaal acht uur worden

bewaard vóór toediening.

Na aansluiten van het infuus mag het geneesmiddel

vervolgens nog maximaal 24 uur inlopen. Ook gelden nieuwe

regels voor de houdbaarheid van aangeprikte flacons en

ampullen. Die mogen voortaan, net als klaargemaakt infusen,

nog maar maximaal acht uur bewaard worden. Verder gelden

er aanvullende eisen, waardoor in de praktijk ampullen

voortaan direct moeten worden weggegooid en flacons tot

maximaal acht uur bewaard mogen worden. Om verspilling van

geneesmiddelen te voorkomen, zouden wel meerdere infusen

uit een verpakking tegelijk kunnen worden klaargemaakt en

vervolgens maximaal acht uur bewaard kunnen worden.

Het belangrijkste doel van het High Risk-medicatieproject

is het reduceren van medicatiefouten en door het onjuist

klaarmaken of toedienen van parenterale medicatie. De

nieuwe protocollen en de handleidingen zijn te vinden in DKS.

* Richtlijn Voor Toediening Gereed Maken

Journaal12

Nieuwe VTGM-

Sinds 1 januari 2012 zijn de VTGM-monografieën van het Westfriesgasthuis vernieuwd. In het kader van het project High Risk

medicatie-onderdeel van het landelijke VMS-veiligheidsprogramma- zijn alle VTGM-monografieën onder de loep genomen.

Hieruit bleek dat de VTGM-monografieën van het Westfriesgasthuis niet meer up-to-date waren.

gTekst: Tim de Haan

Page 13: Journaal I - 2012

13Journaal

De Stichting Alpe d’HuZes hanteert een strikt

antistrijkstokbeleid: alle giften gaan voor 100% naar het

onderzoeksfonds. Afgelopen jaren werd met dit geld het

onderzoeks- en revalidatieprogramma A-CaRe gestart,

waarmee kankerpatiënten beter en sneller kunnen herstellen.

Een belangrijk en uniek onderzoek dat revalidatie voor alle

kankerpatiënten binnen handbereik moet brengen.

Nic Kaldenbach staat in het Westfriesgasthuis bekend als

manager I&MT. In zijn vrije tijd is Nic een sportief man.

Dankzij zijn verdienstelijk wielrennende zonen raakte hij

enkele jaren geleden besmet met het ‘wielrenvirus’. Door

collega’s uit den lande werd hem gevraagd of hij deel wilde

uit maken van een team dat jaarlijks d’Alpe d’Huez beklimt en

zich laat sponsoren.

De berg op

Nic heeft zich eerst verdiept in het fenomeen Alpe d’Huzes. Hij

kwam terecht op een site van Peter Kapitein, de ambassadeur

van de stichting Alpe d’HuZes. Peter leeft sinds 2005 met

kanker. In januari van dat jaar werd bij hem Non-Hodgkin

vastgesteld en werd hij verschillende malen behandeld. Voor

Peter geldt: opgeven is geen optie.

Nic was getroffen door het verhaal van Peter en is gaan

trainen. In 2010 heeft Nic voor het eerst deelgenomen met

het team dat bestaat uit zes personen. Het lukte hem dat jaar

om 4x de berg te beklimmen, in 2011 lukte het hem 6x de

berg te beklimmen.

21 Kaarsjes

De fietsers starten in de ochtend rond 4.00 uur en de dag

eindigt rond 22.00 uur ’s avonds. Al die tijd worden de

fietsers aangemoedigd door duizenden toeschouwers die

langs de hele route staan. Nic vindt het aangrijpend dat in

alle 21 bochten kaarsjes staan met namen erbij: hijzelf zal dit

jaar op zijn bagagedrager een kaarsje voor zijn schoonvader

meenemen die hij in januari van dit jaar als gevolg van kanker

verloren heeft.

Donateurs

Het team waar Nic deel van uitmaakt wordt gesponsord door

meerdere bedrijven en Nic benadert zelf familie en vrienden

met de vraag voor sponsoring. Vorig jaar heeft het team

€ 30.000,- bij elkaar gefietst. Nic hoopt dit jaar weer een

stevige sportieve en financiële bijdrage te kunnen leveren. Hij

vertelt dat de opbrengst ieder jaar oploopt.

De eerste editie van de actie in 2006 zorgde al voor een

opbrengst van ruim 370.000 euro. Het bedrag is in de loop

der jaren almaar opgelopen en resulteerde in het fantastische

eindbedrag in 2011 van 20,1 miljoen euro.

Ook het aantal deelnemers loopt op: in 2011 deden er nog

4000 deelnemers mee, voor 2012 worden 8000 deelnemers

verwacht en heeft de organisatie besloten de tocht over twee

dagen te verspreiden.

Nic doet een oproep aan collega’s uit het Westfriesgasthuis

om hem, en daarmee het KWF, dit jaar te sponsoren en

verwijst naar de volgende site:

Doneren? Scan de QR-code:

Alpe d’HuZes is het wielerevenement waarbij de deelnemers individueel of in teamverband zes maal op één dag de Alpe d’Huez

beklimmen. Niet zomaar, maar om geld op te halen voor het Alpe d’HuZes onderzoeksfonds van KWF Kankerbestrijding. Manager Nic

Kaldenbach doet eraan mee. Tekst: Judith van Druten

Alpe d’HuZes:

Page 14: Journaal I - 2012

14 Journaal

inbeeldDe afdeling P&O&O bestaat uit 5 eenheden, namelijk de personeels- en salarisadministratie (PSA), ARBO-zaken,

opleidingscentrum, personeelsadvies en flexbureau inZ. Hans Wagenaar is het hoofd van de afdeling. Het merendeel van de

35 medewerkers werkt op de 4e etage van het kantoorgebouw tegenover het Horizoncollege. Flexbureau inZ is gevestigd op

de 5e etage van de oudbouw.

De afdelingP&O&O

Voor de werkgroep fysieke belasting meet Martin Buys de hoogte van het bed

Rini Blom ontvangt bezoek aan de balie

Margo Spaan houdt zich bezig met de

personeelsadministratie

Page 15: Journaal I - 2012

OntmoetingenTekst: Peter Evers, geestelijk verzorger

‘Stilte’

Met enige regelmaat geef ik een gastles aan het Horizoncol-

lege tegenover ons ziekenhuis.

Ik mag dan aan verpleegkundigen in opleiding over mijn vak

vertellen: de betekenis van geestelijke verzorging voor pa-

tiënten in instellingen en met name in het Westfriesgasthuis.

Tijdens een van die gastlessen ben ik met de verpleegkundi-

gen naar onze stilteruimte gegaan. Daar konden zij ervaren

wat deze ruimte ’doet’. Een plek waar patiënten én zorgverle-

ners de kracht van stilte en rust mogen ontdekken.

In de stilteruimte wordt inspiratie opgedaan, zo blijkt uit wat

er in het aanwezige schrift geschreven wordt. Een schrift vol

verhalen, gedichten en hartenwensen.

In de stilteruimte zijn ook enkele beelden. Een van die beel-

den is gemaakt door een voormalig patiënt, uit dankbaarheid

voor de ontvangen gastvrijheid en goede zorg.

De maker, een kunstenaar, was aanwezig en vertelde op mijn

verzoek over de betekenis van het beeld. Het beeld droeg bij

aan zijn herstel en nieuwe levenskracht.

De verpleegkundigen luisterden met aandacht en betrokken-

heid. Is dat niet de essentie van goede zorg? Veiligheid en

gastvrijheid? Dat een mens zich bij ons geborgen mag voelen.

Na het luisteren kwamen de vragen. Vragen aan een voorma-

lig patiënt, kunstenaar, maar bovenal mens.

Jij die dit leest: de deur van de stilteruimte staat open.

Voor jou als zorgverlener en voor hen die onze zorg nodig

hebben.

De ruimte is tegenover de medische bibliotheek in de oud-

bouw op de tweede etage. Je bent van harte uitgenodigd.

15Journaal 15

Caroline Laan is bezig

Charlène van der Haar geeft een training ‘presenteren’

Ilse de Vries is leidinggevende

voor de medewerkers van

Flexbureau InZ

met het nieuwe

beoordelingssysteem

(Raet Medewerkerontwikkeling)

Page 16: Journaal I - 2012

Journaal16

De oplossing van de puzzel voor 10 mei 2012 mailen naar de redactie ([email protected]).

Prijswinnares van de vorige puzzel is Very Deen, oplossing is ‘Elkaar de hand reiken is goed. Elkaar het hart reiken is beter’

Puzzel 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

13 14 15

16 17 18 19 20 21 22

23 24 25 26 27 28

29 30 31 32 33

34 35 36 37 38

39 40 41 42 43 44 45

46 47 48

49 50 51

52 53 54 55

56 57 58 59 60 61 62

63 64 65 66 67

68 69 70 71 72 73 74

75 76 77 78 79

80 81 82 83 84

85 86 87 88

89 9290 90 91

76 31 17 9 85 47 37 67 38 53 10 49 77 57 62 8 78

23 34 7 39 76 1 75 22 36 15 76 64 17 9 71 89 77 77 26 57

28 53 87 3 24 44 39 8 78 71 17

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

13 14 15

16 17 18 19 20 21 22

23 24 25 26 27 28

29 30 31 32 33

34 35 36 37 38

39 40 41 42 43 44 45

46 47 48

49 50 51

52 53 54 55

56 57 58 59 60 61 62

63 64 65 66 67

68 69 70 71 72 73 74

75 76 77 78 79

80 81 82 83 84

85 86 87 88

89 9290 90 91

76 31 17 9 85 47 37 67 38 53 10 49 77 57 62 8 78

23 34 7 39 76 1 75 22 36 15 76 64 17 9 71 89 77 77 26 57

28 53 87 3 24 44 39 8 78 71 17

Horizontaal: 1 Toepassing 7 lastig, moeilijk 13 vod 14 laatste letter van het Griekse alfabet 15 pijn 16 frans lidwoord 18 oover 20 liefkozing 22 bezittelijk voornaamwoord 23 europeaan 25 dans 28 oppervlaktemaat 29 bundel vruchten 31 klap 32 getal 33 geldstuk 34 uitstekend strookje 36 edelsteen 38 dierenverblijf 39 vogel 42 getal 43 vrucht 45 zelfingenomen 47 akker 48 wel 49 fataal 50 kleur 52 lichaamsdeel 54 fout, vergissing 56 inwendig 58 papegaaiensoort 60 uitstrekken 64 plaats 65 daar 67 researchorganisatie 68 brandstof 70 snelle loop 71 kunstwerk 73 spelonk 75 snelle korte beweging 76 kaarsdrager 80 sprookjesfiguur 81 daar 82 proefopname 83 kapot, aan diggelen 85 titel (afkorting) 86 afslagplaats bij golf 87 verdieping 88 ontkenning 90 getal 92 zeer grote menigte

Verticaal: 1 Overheidsdienst 2 reeds 3 beroep 4 ladder 5 frisser 6 voornaam van een winnaar van de Elfstedentocht 7 controleren 9 getal 10 getal 11 frans lidwoord 12 innerlijk besef 17 roem 19 kerk 21 plaats 22 asbus 24 steenmassa 26 familielid 27 zure vloeistof 28 gehoorzaal 30 bepaalde kleurstof 33 verbaal 35 rustplaats 37 verlangen 38 overdekte ruimte 40 grillen 41 grond 43 drinkgerei 44 wereld 46 fortuinloop der gebeurtenissen 47 getal 53 zeemonster 55 wat 56 rente 57 moslim 58 afstammeling 59 maatschappelijke stand 61 mand 62 aantekenen 65 voldoende 66 zwaar verliefd 69 tijdmaat 70 mannelijk dier 72 pestkop 74 uitroep van smart 76 bergschuur 78 enthousiasme 79 gelid 82 naaldboom 84 tegel 86 muzieknoot 89 omroep