Journaal I - 2012
-
Upload
westfriesgasthuis -
Category
Documents
-
view
238 -
download
1
description
Transcript of Journaal I - 2012
JournaalP e r s o n e e l s b l a d v a n h e t W e s t f r i e s g a s t h u i s
2 0 1 2
1
Bouwen
Tot uw dienst
Wat vindt u van het ziekenhuis?
p a g i n a 3
p a g i n a 4
p a g i n a 5
p a g i n a 6
Unithoofd TD&G Peter Streefkerk
Zorghotel Villa Wilgaerdenp a g i n a 7
45 jaar St. Janskoorp a g i n a 8
c o l o f o n
Journaal2
Lieve Alexa - aflevering 2p a g i n a 9
Inhoud
Familiekamer voor verloskundeLebby
Nieuwe VTGM monografieën
Alpe d’HuZes
Ontmoetingen
Afdeling P&O&O in beeld
Puzzel
p a g i n a 1 1
p a g i n a 1 2
p a g i n a 1 3
p a g i n a 1 5
p a g i n a 1 4
p a g i n a 1 6
IC niveau van één naar tweep a g i n a 1 0
Jaargang 26, nummer 1, 2012
Dit is een uitgave van het Westfriesgasthuis, Postbus 600, 1620 AR Hoorn, tel. 0229 - 257 257. Het Journaal heeft een oplage van 800 exemplaren en verschijnt 4 maal per jaar.
Redactie: Fred Beemsterboer, Emmie Bobeldijk, Judith van Druten, Tim de Haan, Chantal Hofenk, Irene Hoogstraten, Edy Klaassen, Marijke Jongert, René Nieuwenhuijse, Bianca Rijnders, Alexa Tjeenk Willink, Hilda Vleems
Eindredactie: Spelvaut taal & tekst bureau Communicatie: Edy Klaassen Postbus 600 1620 AR Hoorn
E-mail adres: [email protected]
Vormgeving: Waldo Creative Concepts
Fotografie: Dewi Koomen-Bakker, Carole Modderman, Amber Nan Illustratie: Reid, Geleijnse en Van Tol Puzzel: Marian Koopman
Druk: Grafiplan Nederland B.V.
Adreswijzigingen: afdeling communicatie, 3e etage oudbouw B1 317
Niets uit deze uitgave mag gereproduceerd worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever.
De hele ochtend is het vrij rustig. Ik ben gewaarschuwd voor
zijn agressieve buien, maar ik kan hem redelijk mannen. Ik
blijf een beetje bij hem uit de buurt en val hem niet te veel
lastig. Dan moeten er achter elkaar toch wat dingen gebeuren.
Ik merk dat hij al geprikkelder wordt. Ik doe voorzichtig en
ben op mijn hoede. Dan gaat hij me provoceren. Hij gooit
een flesje water leeg op de grond en probeert zijn infuus
er uit te trekken. Ik loop de kamer uit. Als ik weg ben gaat
iemand anders de kamer in om iets te gaan doen. Ik weet
niet of dat het sein is maar daarna gaat het goed mis. Hij
gooit met spullen en vernielt dingen. Hij trekt zijn infuus
er uit en ik mag het niet dicht drukken, dus dat wordt een
enorm bloedbad. Hij schreeuwt en schopt tegen alles wat hij
tegenkomt. Uit bescherming voor zichzelf en zijn omgeving
moet ik de beveiliging bellen. We moeten maatregelen treffen
om dit gedrag te stoppen. En dat gaat niet op een nette
manier. Het wordt een heel gevecht met drie beveiligers en mij
erbij. Het is onmenselijk. Zo wil ik mijn vak niet uitoefenen.
Uiteindelijk hebben we hem door allerlei maatregelen op een
veilige plek, maar hij blijft schreeuwen. Het is bijna dierlijk.
Ik kom niet helemaal ongehavend uit de strijd. Hij heeft me
in mijn gezicht gespuugd en mijn duim mishandeld. Daar zal
ik nog best wel lang last van houden. Als hij eindelijk rustiger
wordt, ga ik het allemaal verwerken. Dat valt niet mee. Het zal
gerust een plek krijgen, maar op deze manier met mensen
omgaan ben ik niet gewend en ik wil er ook niet aan wennen.
Emmie Bobeldijk
AgressieUit de
praktijk
Peter Streefkerk
3Journaal
Peter Streefkerk is zeven jaar werkzaam in het Westfriesgasthuis. De laatste vier jaar bij de afdeling TD&G (technische dienst & gebou-
wen) als unithoofd. Hij kwam als niet-techneut terecht op een technische afdeling en dat had voor- en nadelen. Hoe heeft hij die stap
ervaren en welke plannen heeft hij voor de afdeling?
Peter studeerde facilitair management. Daardoor is hij gewend
om vanuit het volledige proces te denken. ‘Voorheen bij de
voedingsdienst was van boer tot bord alles geprotocoleerd’,
zegt Peter. Toen ik startte op deze afdeling, toen nog Unit
Techniek geheten, was het een eiland in het Westfriesgasthuis.
Er waren vakkundige technische medewerkers, maar men was
nog niet gewend om vanuit het proces te denken. Liefst wilde
men ‘gewoon kapotte dingen repareren’ en werden zaken als
protocollen vooral als ballast ervaren.’ ‘Echter,’ geeft Peter
aan, ‘als je een noodaggregaat gaat onderhouden, en er geen
back-up voor hebt, hebben het ziekenhuis én de patiënten
een groot probleem als de stroom uitvalt!’.
Meer planmatig
Om de omslag vorm te geven heeft Peter geprobeerd om
de afdeling deelgenoot te maken van het totale plaatje van
een proces en niet alleen het stukje waar je als persoon
verantwoordelijk voor bent. Daarnaast is gebruikgemaakt van
de Lean Six Sigma (LSS)-systematiek om processen meer
planmatig te laten verlopen. Een mooi project onder leiding
van hoofd BHV & fysieke veiligheid Ivar Ellikhuijzen, waar de
afdeling veel aan heeft gehad.
Terwijl je wacht
Een ander punt dat Peter wilde verbeteren was de
samenwerking met de verschillende afdelingen. Hij hoopte
dat de technische dienst deze meer als interne klant zou gaan
zien, en zo de dienstverlening zou verbeteren. De afdeling
werd steeds meer onderdeel van de totale facilitaire dienst.
Een concreet voorbeeld hiervan is de werkwijze voor de
dect-reparaties. Voorheen liep een techneut naar de afdeling
om de dect af te halen, werd deze gerepareerd en dan weer
teruggebracht. Nu kan een ieder langs het FIS lopen en wordt
de dect-telefoon gemaakt terwijl je wacht. ‘We zijn van een
reactieve benadering naar een meer prospectieve benadering
gegaan. Maar we blijven natuurlijk de interne ambulance van
het ziekenhuis: als er, zoals laatst door de kou, schade is,
wordt toch van ons verwacht dat we snel komen opdagen.’
Verrassingen voorkomen
‘Mijn plannen voor de toekomst van de afdeling liggen,
waar mogelijk, vooral op het gebied van het voorkomen
van verrassingen. We ontwerpen beheersplannen waarin
leveranciers, contracten, apparatuur en de eigen mensen zijn
meegenomen. Wij verwachten dat dit ons inzicht geeft in waar
we de komende jaren tegenaan gaan lopen, wat de risico’s
zijn, welke investeringen noodzakelijk zijn om de gebouwen
in stand te houden, etc, etc. Hiervan afgeleid kunnen we dan
onze jaarplannen maken.’
Niet zonder stroom
‘Waar ik onder andere trots op ben is onze duurproef. Dit is
een ziekenhuisbreed project dat is opgezet door ons team,
in samenwerking met andere afdelingen zoals het BHV
team, automatisering, medische techniek en zorgafdelingen.
Technisch elektraspecialist Koos Langedijk heeft hier een
grote rol in gespeeld. Wij kunnen nu onze noodaggregaten
testen door geforceerd over te stappen op het aggregaat,
zonder dat dit grote overlast veroorzaakt voor het ziekenhuis.
Op deze manier borgen wij dat het ziekenhuis niet zonder
stroom komt te zitten, maar ook dat de apparatuur bij een
stroomdip op de juiste manier blijft werken. Dat is toch een
fijn idee als je op de operatietafel ligt!’
Unithoofd TD&G
Uit de prakt
ijkTekst: Bianca Rijnders
Het oude Sint Jansgasthuis aan de Maelsonstraat was nog
niet afgeschreven, dus er werd een Fase 2 gepland die
een paar jaar later gestart zou worden. Toen ik in 2007 in
het Westfriesgasthuis kwam werken, lag het plan klaar voor
gedeeltelijke nieuwbouw en gedeeltelijke renovatie van de
oudbouw. Het College Bouw vond het goed, maar werd pal
daarna opgeheven. Dus we moesten zelf maar beoordelen of
de plannen doorgezet moesten worden. Nu had ik als voormalig
zorgverzekeraar ervaring met megalomane bouwplannen van
ziekenhuizen elders. Reden om kritisch naar de voorstellen
te kijken. Ik vroeg of de oudbouw niet opgelapt kon worden,
tegen veel lagere kosten. Dat viel tegen. Maar ik vroeg me ook
af of het niet beter was om de plannen verder te faseren. Zo
kwam het tot een Fase 2 (alle patiëntgebonden activiteiten in
nieuwbouw) en een Fase 3 (de resterende oudbouw helemaal
plat en het terrein optimaal gebruiken voor het afmaken van
de kliniek, kantoren en andere voorzieningen).
We gaan nu Fase 2 uitvoeren! Dat biedt ruimte voor gastvrijere
en veiligere zorg in een fijne werkomgeving. Wel moeten we
doelmatiger werken om de lasten te kunnen dragen. Zou dat
zonder nieuwbouw niet hoeven? Nee – want dan moet de
oudbouw opgelapt worden. Dat is uiteindelijk zelfs duurder
en biedt minder waar voor ons geld. En daar houden we niet
van, in West-Friesland.
4 Journaal
Bouwplannen fase 2Tekst: Hugo Keuzenkamp
In het jaar 2003 werd de nieuwbouw van het Westfriesgasthuis feestelijk geopend. Dankzij de nieuwbouw kan alle zorg in Hoorn
op één locatie worden aangeboden. Het Streekziekenhuis werd met een aardig winstje verkocht.
5Journaal
Samenwerking schept duidelijkheid
Door intensievere samenwerking bleek al snel dat er weinig
inhoudelijk verschil is in de afhandeling van een melding
over een PC of EZIS, een infuuspomp of defecte verlichting.
‘Ondanks de overeenkomsten in werkwijze was er veel verschil
in de manier van registreren. Dat moest natuurlijk anders en
op basis van dit gegeven is een onderzoek gestart naar het
gebruik van een gezamenlijke applicatie om de registratie
van alle meldingen met betrekking tot instrumenten, PC’s en
andere apparatuur in te verwerken. Uiteindelijk is de keus
gevallen op de applicatie Ultimo, een zogeheten Facilitair
Management Informatie Systeem.’
Wat doen we met Ultimo?
‘In Ultimo registreren we alle meldingen en koppelen dit aan
geregistreerde apparatuur (zie de gele en witte stickers op
bijvoorbeeld de telefoons en PC’s). Zo kunnen we eenvoudig
zien of een probleem vaker voorkomt, maar ook of een collega
van een afdeling al eenzelfde melding gedaan heeft.’
Ben ik nu ook een nummer?
‘We vragen bij het melden inderdaad naar uw personeels-
nummer. Dit betekent niet dat we u als een nummer zien,
maar het maakt de registratie vele malen eenvoudiger en dus
sneller. Uw personeelsnummer is gekoppeld aan de gegevens
in Beaufort (ons Personeels Informatie Systeem), zodat we
precies weten wie de melding gedaan heeft en we de juiste
terugkoppeling kunnen geven.
Interessant hoor, maar ik merk er nog niet veel van!
‘Behalve het noemen van uw personeelsnummer heeft u,
als het goed is, nog niet veel gemerkt van de invoering van
Ultimo bij de helpdesk I&MT, de Medische Techniek, de
Technische Dienst en Gebouwbeheer en het FIS. Maar dat
gaat veranderen!
In het tweede kwartaal van 2012 wordt het voor iedereen met
een inlognaam mogelijk om een melding in Ultimo te maken.
Deze melding komt automatisch bij de juiste servicedesk
terecht, die voor verdere afhandeling gaat zorgen. Natuurlijk
mag dit binnen kantooruren in plaats van bellen, maar het
melden kan straks dus ook buiten kantoortijden. Dit natuurlijk
alleen voor zaken die geen spoed vereisen, daarvoor blijven
de bereikbaarheidsdiensten telefonisch te benaderen. Naast
het melden van storingen of het stellen van vragen, komt er
ook een uitgebreide reserveringsmodule voor vergaderzalen
(incl. catering en extra middelen) beschikbaar. Dit gaat dan
onze Outlook-vergaderzalenreservering vervangen.’
Niet alleen intern van belang
‘Door de gezamenlijke registratie wordt het ook eenvoudiger
om te voldoen aan alle eisen, zoals bijv. de NIAZ die aan ons
stelt. Dat heeft uiteindelijk weer een positieve invloed op
onze veiligheids- en kwaliteitsdoelstellingen. We hebben nog
lang niet alle mogelijkheden van Ultimo benut; dit jaar gaat u
er ongetwijfeld nog meer van horen en zien.’
Al vele jaren kunt u bij het FIS en de helpdesk van I&MT terecht met uw storingsmeldingen en vragen over het gebruik van appara-
tuur en applicaties. Twee servicedesks met een vrijwel identieke werkwijze en tot voor kort grote verschillen in de manier waarop
de meldingen en vragen geregistreerd werden. Nic Kaldenbach en Peter Streefkerk vertellen over Ultimo. Tekst: René Nieuwenhuijse
Tot uw dienst
Mevrouw Noorlander is patiënt bij cardiologie en de
longafdeling: ‘Ik vind de mensen hier fantastisch. Vorig jaar
heb ik hier gelegen na een hartoperatie. Dat beviel prima. De
verpleging maakte tijd voor een gezellig praatje en het eten
was lekker. Wat wil een mens nog meer? En nu op de poli
ook. Als ik het slecht heb, doen ze er alles aan om me meer
lucht te geven.’
6
ziekenhuis? Wat vindt u
Sylvia en Zerina zitten met hun kinderen in het restaurant
te wachten tot het bezoektijd is. ‘Het ziet er wel gezelliger
uit hier. Alleen zou er meer voor kinderen moeten zijn. Nu
gebruiken ze de stoelen als klimtoestel.’ Sylvia is hier twee
maanden geleden bevallen: ‘Via een keizersnee. Alles ging
goed. Ik baalde wel dat ik niet alleen op een kamer lag. De
baby van mijn kamergenoot huilde veel, terwijl ik de slaap
hard nodig had. Maar het eten was stukken beter dan in
2007 toen ik van mijn eerste beviel.’
Bo gaat op bezoek bij zijn oma: ‘Die is al wat ouder en het
gaat niet zo goed meer. Ze vergeet dingen sneller. Mijn
moeder komt me zo ophalen en dan gaan we samen. Ik zit
hier ondertussen te wachten. Ik vind het hier wel chill. Laatst
moest ik iets halen bij de apotheek, dat ging lekker snel. En
toen ik zelf mijn arm had gebroken, was ik zo aan de beurt
voor gips.’
Journaal
Yeza baalt een beetje: ‘Ik heb mijn afspraak bij de orthodontist
om 14.00 uur afgezegd omdat ik hier om 14.30 moest zijn bij
een arts. Zat ik toch mooi een half uur te wachten. Ik had
makkelijk eerst naar de orthodontist gekund. Daarna moest ik
nog iets anders doen. Weer wachten. Afspraak maken. Eerst
wachten. Dus in totaal ben ik hier anderhalf uur geweest,
waarvan ik 10 minuten een arts heb gezien. Nou ja. Het was
verder prima en het ziet er hier wel gezellig uit.’
van het
7Journaal
Zorghotel
De karakteristiek 18de-eeuwse stadsvilla aan de
Koepoortsweg 73 is na restauratie en inrichting sinds
september 2010 geopend als zorghotel. Wilgaerden heeft het
pand laten restaureren. Nauwlettend gevolgd door en gevoed
vanuit de expertise van Stadsherstel Hoorn.
‘Met het zorghotel wil Wilgaerden een bijdrage leveren aan
vergroting van de keuzemogelijkheden van ouderen met
een zorgbehoefte’ geeft Janneke aan. ‘Het zorghotel is het
paradepaardje van Wilgaerden. De gasten kunnen bij ons
na een operatie revalideren. Een deel van onze gasten komt
hier tijdelijk logeren als de mantelzorger op vakantie is of om
zelf van een vakantie te genieten. Ook ontvangen wij gasten
die in aanmerking komen voor overbruggingszorg. Maar 85%
bestaat uit de revaliderende gast.’
24-uurs zorg en voorzieningen
Zeven dagen in de week, 24 uur per dag, is een verzorgende
aanwezig. Ook komen de huisarts en de fysiotherapeut in de
villa en kan een beroep gedaan worden op het verpleegkundig
team van Wilgaerden. ‘In situaties van ziekenhuisverplaatste
zorg komt de behandelend specialist van het ziekenhuis van
de gast naar het zorghotel.’
De hotelkamers zijn van alle gemakken voorzien en hebben
o.a. een verstelbaar bed en een aangepaste badkamer.
Voor snelle hulp is er een alarmsysteem aanwezig. Maar
de comfortabele hotelsfeer heeft de overhand: alle een- en
tweepersoonskamers hebben een LCD-televisie, een minibar
en een comfortabel zitje.
De gast staat centraal
Janneke benadrukt: ‘Omdat we een hotel zijn, luisteren
wij naar onze gasten en spelen we in op hun specifieke
wensen. Bij ons is er geen vaste dagindeling in vergelijking
met bijvoorbeeld een verpleeghuis. Bezoek is de hele dag
welkom.’ Gasten kunnen een beroep doen op de aanwezige
gastvrouwen en vrijwilligers voor bijvoorbeeld begeleiding bij
een wandeling of een andere activiteit. Het verblijf is inclusief
ontbijt, lunch en 3-gangendiner, die worden geserveerd in de
zonnige serre of karakteristieke gelagkamers. ‘Onze chef-kok
zorgt voor heerlijke verse gerechten vol vitaminen. Ook dit
draagt bij aan het herstel van de gast.’
Intentieverklaring
Wilgaerden en het Westfriesgasthuis hebben een intentie-
verklaring getekend. De samenwerking bestaat eruit dat het
Westfriesgasthuis de mogelijkheden van het zorghotel onder
de aandacht brengt van de patiënten en hun familie. Beide
organisaties zullen zorgen voor maatwerk voor elke specifieke
situatie.
Janneke: ‘We hebben veelvuldig plezierig contact met de
transferverpleegkundigen van het ziekenhuis. Zij regelen de
indicatie voor de noodzakelijke zorg. Het is ook van belang
dat de verpleegkundigen op de afdeling op de hoogte zijn van
de mogelijkheden die ons zorghotel biedt.’
Vergoeding
De kosten van de zorg in Villa Wilgaerden worden volledig
of gedeeltelijk vergoed vanuit de AWBZ of kunnen betaald
worden vanuit het Persoonsgebonden Budget (PGB).
Via de eigen ziektekostenverzekering komt ook een deel van
de verblijfskosten in aanmerking voor vergoeding, maar dit
hangt af van de verzekeraar en de eventuele aanvullende
verzekering van de hotelgast.
Meer informatie over dit door de Nederlandse Hotel
Classificatie (NHC) met 4**** bekroonde zorghotel is te
vinden op de website www.villawilgaerden.nl of via de
transferverpleegkundigen van het ziekenhuis.
Een combinatie van een comfortabele klassieke ambiance en professionele zorg.
Jaren heb ik mij erover verbaasd dat er niets met dat mooie pand aan de Koepoortsweg werd gedaan. Mooi was het om te zien dat in
2008 werd gestart met de restauratie van deze villa met uiteindelijke bestemming een prachtig zorghotel. Voor het interview met Jan-
neke Leijden van Amstel, bedrijfsleider van het zorghotel, hadden we natuurlijk afgesproken in Villa Wilgaerden en werd ik na afloop
getrakteerd op een rondleiding.
Villa Wilgaerden
Tekst: Chantal Hofenk
Het St. Janskoor van het Westfriesgasthuis viert dit jaar zijn 45-jarig jubileum. Het doet dat met een jubileumconcert op zondag 24 juni
in de Oosterkerk met orkest en solisten. Ik sprak met Marianne Uyterlinde, sinds 2006 dirigente van het jubilerende koor.
8 Journaal
Het St. Janskoor is voortgekomen uit het koor van de Zusters
van Liefde, een koor van ‘religieuzen’ werkzaam in het
ziekenhuis of onderwijs. Het koor werd geleid door een van
de nonnen zelf. In 1967, nu 45 jaar geleden, werden Joke
en Toon Gerritsen-Kwaad de vaste begeleiders van het koor.
Na een omslag in het kloosterleven, waardoor veel nonnen
werden overgeplaatst en het aantal koorleden drastisch
terugliep, kreeg het koor toestemming behalve niet-religieuze
leden ook mannen toe te laten . 45 jaar later zijn nog maar
een paar koorleden werkzaam in het ziekenhuis, de rest is
van ‘buiten’.
Zingen voor zieken
Het koor is in dienst van de geestelijke verzorging en werkt
nauw samen met predikant Luuk van Loo en pastor Peter
Evers. Marianne: ‘Wat zo leuk is aan het St. Janskoor is dat
het zich onderscheidt van andere koren, doordat het een
ziekenhuiskoor is. Wij zingen voor zieke mensen en dat
heeft impact, het raakt je meer. Muziek heeft bovendien een
positief effect op het genezingsproces. Het is heel dankbaar
werk en we ontvangen vaak heel positieve reacties.’
Activiteiten
Iedere zondag verleent het koor haar medewerking aan de
kerkdienst in het ziekenhuis. De laatste zondag van de maand
zingt het hele koor; de andere drie zondagen een kleinere
groep van ongeveer tien man die rouleert. Daarnaast is er
het traditionele carolconcert met Kerst en het passieconcert
met Pasen. Deze worden zowel in de Oosterkerk als in
het ziekenhuis uitgevoerd. Extraatjes zijn onder andere
het ‘wekkoor’, ‘het slaapkoor’ en de kerstrondgang in
het ziekenhuis. Eén keer per jaar is het St. Ceaciliafeest
(patroonheilige van zangers), waarbij iets leuks georganiseerd
wordt voor en door de koorleden, van salsa tot djembe.
Tot deze zomer heeft het koor een volle agenda: het zingt bij
het afscheid van Luuk van Loo en bij de installatie van de
nieuwe dominee Gert Toes in de Noorderkerk. Met Pasen (1
april in de Oosterkerk, 6 april in het Westfriesgasthuis) wordt
de Passion ‘Crucifixion’ van Stainer gezongen en 24 juni is het
jubileumconcert, met medewerking van het Naska orkest en
enkele solisten waaronder Aart Mateboer (tenor).
Nieuwe leden
Het St. Janskoor bestaat momenteel uit 40 leden. De leeftijd
varieert van 16 tot 86 jaar. Het langstzittende lid, de heer Max
van den Nouland, is sinds 1969 lid, bijna zo lang als het koor
bestaat. ‘Het is een leuke groep mensen en nieuwe leden
voelen zich er snel thuis. Het repertoire is gevarieerd met
liedjes door de eeuwen heen, van Bach tot Rutter.’ Nieuwe
leden zijn altijd welkom. Je hoeft niet gelovig te zijn of in het
ziekenhuis te werken om te worden toegelaten.
Marianne: ‘Ik hoop dat we nog heel lang door kunnen gaan
met zingen, met zoveel mogelijk enthousiaste koorleden! We
hopen dit jubileum te vieren met alle mensen die door hun
steun en toewijding het St. Janskoor tot een succes gemaakt
hebben!’
Interesse?
Belangstellenden zijn altijd welkom op een repetitie. Elke
woensdagavond wordt er gerepeteerd van 20:00 tot 22:00 uur
in de revalidatiezaal van het ziekenhuis. Geïnteresseerden
kunnen van tevoren even bellen. Contact: Wim Müller, telefoon
0229-236776
Voor meer informatie: www.sintjanskoor.nl
Tekst: Irene Hoogstraten
45 jaar St. Janskoor
Lieve Alexa
9Journaal
Alexa Tjeenk Willink is secretaris Raad van Bestuur van het Westfriesgasthuis. Daarvoor werkte zij als advocaat, gespecialiseerd in de
gezondheidszorg. De functie van secretaris is veelzijdig en kent tal van aandachtsgebieden. Eén van de onderdelen van haar functie
is het geven van juridisch advies aan (medewerkers van) het ziekenhuis. In deze column beantwoordt Alexa juridische vragen uit de
dagelijkse praktijk. Tekst: Alexa Tjeenk-Willink
Inzien van röntgenfoto’s
Onlangs heeft een patiënte een klacht ingediend bij de
patiëntenklachtencommissie, omdat zij niet onmiddellijk de
uitslag van haar röntgenfoto kreeg van de laborant die vlak
daarvoor de röntgenfoto van haar had gemaakt. De laborant
besloot geen gehoor te geven aan het verzoek, omdat op dat
moment geen arts aanwezig was om de foto te beoordelen.
Toen gaf de patiënte aan dat zij het wettelijk recht had op
onmiddellijke inzage van de beelden. Ook deze inzage is
geweigerd door de laborant. Op het fotoscherm waren onder
andere patiëntgegevens van anderen te zien.
Heeft een patiënt eigenlijk het recht onmiddellijk uitslag
te krijgen van zijn röntgenfoto en/of zijn röntgenfoto
onmiddellijk in te zien? En zo nee, mag je als medewerker
een röntgenfoto zomaar laten zien aan de patiënt? Moet
daar een arts bij zijn? En wat nu als er ook gegevens van
andere patiënten te zien zijn?
De patiëntenklachtencommissie heeft in haar uitspraak op
deze klacht geoordeeld dat de laborant niet in strijd met
de Wet op Geneeskundige Behandelingsovereenkomst heeft
gehandeld door de patiënte niet onmiddellijk uitslag te geven
en haar röntgenfoto te tonen.
In de wet is weliswaar vastgelegd dat een patiënt recht
heeft op informatie over ontwikkelingen rond het onderzoek,
de behandeling en gezondheidstoestand, maar ook dat
het de ‘hulpverlener’ is die deze informatie verstrekt. De
‘hulpverlener’ is in dit geval bijvoorbeeld de radioloog die
de foto beoordeelt of de medisch specialist die de patiënt
onder behandeling heeft. In elk geval niet de laborant wiens
werk het is technisch kwalitatief goede foto’s te maken (niet
om die foto’s te beoordelen). De laborant is niet bevoegd de
röntgenfoto’s inhoudelijk te beoordelen en kan daarom niet
onmiddellijk de uitslag aan de patiënte meedelen wanneer er
geen arts aanwezig is. Verder had de laborant juridisch gezien
ook niet de plicht de foto op dat moment aan de patiënte
te laten zien. De arts zou de patiënte op een later moment
informeren over de uitslag van de foto (en desgewenst laten
zien) en op die manier aan de wettelijke informatieplicht
voldoen.
Anderzijds is er juridisch ook niks op tegen dat de laborant
de foto wel onmiddellijk toont, maar: zonder inhoudelijk
commentaar en alleen als de privacy van andere patiënten niet
wordt geschaad. In dit geval kon de laborant de gegevens van
andere patiënten eenvoudig afdekken op het beeldscherm.
In elk geval zal ook een afweging gemaakt moeten worden
op basis van de omstandigheden van het geval; denk daarbij
aan eventuele nadelige emotionele gevolgen voor de patiënt.
Uit het oogpunt van klantvriendelijkheid had in deze situatie
goed aan de wens van patiënte tegemoet gekomen kunnen
worden.
De patiëntenklachtencommissie heeft de afdeling radiologie
aanbevolen medewerkers te laten weten hoe zij moeten
omgaan met vergelijkbare informatieverzoeken van patiënten
over hun radiologisch onderzoek. Deze aanbeveling
is opgevolgd en er is een protocol vastgesteld rond
informatieverstrekking, waarin zoveel mogelijk rekening wordt
gehouden met de wensen van de patiënten. Dit natuurlijk
binnen grenzen van wet- en regelgeving en rekening houdend
met de individuele omstandigheden van iedere patiënt.
Oproep
Loop je in je werk tegen juridische dilemma’s aan? Stuur
een mail naar mij via [email protected],
misschien bespreek ik ze in deze rubriek.
Als je liever niet bij naam wordt genoemd in Journaal, houden
we de vraagsteller anoniem.
aflevering 2
IC-niveau twee
Journaal10
Om als zelfstandig regioziekenhuis te kunnen blijven opereren
binnen het grote drainagegebied van West-Friesland, hebben
enkele jaren geleden Theo Karsten, en later Trudie Doodeman,
zich hard gemaakt om de IC op te waarderen. intensive care-
afdelingen zijn onder te verdelen in drie niveaus: niveau
1 is het basisniveau, niveau 3 is het hoogste niveau. Hoe
hoger het niveau, hoe meer eisen er aan apparatuur, volume,
formatie en behandelingsmogelijkheden gesteld worden. De
laatste voorwaarde – het realiseren van een pool IC artsen
– was rond juni 2011 een feit. Een vaste groep intensivisten
is als hoofdbehandelaar eindverantwoordelijk voor de zorg
gedurende de IC-tijd van een patiënt. Regelmatig overleg en
een goede samenwerking met de specialist is onontbeerlijk.
Continu bewaken
Voor elke patient op een beademingsbed zijn er drie IC-
verpleegkundigen en is er 24 uur per dag een intensivist
aanwezig. Ook is er altijd een arts assistent aanwezig.
Op weg naar niveau 2 werd de IC al wel twee jaar (financieel)
ondersteund door de Inspectie en Univé. Op de IC liggen zeer
zieke patiënten bij wie de vitale functies ernstig gestoord of
bedreigd worden. Om de patiënten continue te bewaken en
te behandelen is geavanceerde apparatuur nodig. Onlangs
zijn hiervoor de nieuwe beademingsmachines aangekocht.
Niveau 2 IC maakt het mogelijk grote operaties van lever/
long/vaten binnen de muren van het Westfriesgasthuis. Zo
wordt ook de regiofunctie te behouden.
Verpleegkunde op IC-niveau 2
Drie verpleegkundigen binnen het team hebben zich
gespecialiseerd. Op dit moment beschikt het IC-team over
een ventilation-, renal-, en circulation practitioner. Tot hun
takenpakket behoren training-on-the-job, onderzoek naar
nieuwe (medische) behandelingen en nieuwe trainingen
(zoals nierdialyse). Er wordt naar gestreefd om een
zelfsturend IC-team te bewerkstelligen. Dit doet een appèl op
de competenties van de verpleegkundige en een beroep op
de eigen verantwoordelijkheid. Aandachtsgebieden worden
als een “ster” over het team verdeeld. Het verpleegkundig
team heeft altijd nog ruimte voor nieuwe opleidingsplaatsen.
In het najaar zal een vacature vrijkomen.
van één naar
Interview met Linda Burger (Unithoofd IC) en Annelies Tacx (Intensivist)
“IC-niveau 2 bevestigd!”. We spreken over 21 juni 2011. Vol trots presenteerde Linda Burger, unithoofd IC, het bericht op intranet dat
de Intensive Care van het Westfriesgasthuis, na een voorbereiding van enkele jaren, aan alle criteria van de visitatiecommissie van de
Nederlandse Vereniging voor Intensive Care heeft voldaan. Ook de inspectie voor de gezondheidszorg heeft de IC na een bezoek positief
beoordeeld. Tekst: Marijke Jongert
verloskundeDroom‘Man! Ik heb toch zo raar gedroomd.’
‘Hoe dat zo? Vertel!’
‘Het is maart 2021 en ik zit in mijn spreekkamer op de poli….’
‘Pfoe, we leven nog in 2012.’
‘…en het is doodstil. Slechts een enkele patiënt loopt door
de gangen. Uiteindelijk komt een patiënt mijn spreekkamer
binnen, legt twee papieren op mijn bureau en zegt: ‘Dokter,
ik heb paroxysmale supraventriculaire tachycardieën en ik wil
dat u daar iets aan doet’.’
‘Was het een collega?’
‘Nee, dat dacht ik ook even, of zo’n eigenwijze verpleegkundige,
weet je wel, maar dat was niet zo. Dus ik vraag aan die man:
“Goh mijnheer, hoe komt u aan die wijsheid?” Zegt-ie: “Dat
blijkt uit mijn Cardianalyser, die ik vorige week bij De Block
heb gehaald. En zoals u wellicht weet is dit apparaat 99,5 %
betrouwbaar”.
“Ja maar”, zeg ik, “dat gaat toch zo maar niet. Ik moet u beter
onderzoeken: lichamelijk onderzoek, 12-afleidingen ECG,
inspanningstest misschien, bloedonderzoek….”.
“Hoeft niet”, zegt-ie, “heb ik al via internet door Analyse This
laten doen: beetje bloed opsturen, vragenlijstje invullen en
een weekje later de uitslag op de mail. Dat is dat andere
formulier. Ik kom alleen bij u voor de behandeling. Of ten-
minste, ik wil eerst weten wat me dat gaat kosten natuurlijk.
Een offerte zogezegd…”
‘Het moet toch niet gekker worden! En toen?’
‘Toen werd ik badend in het zweet wakker.’
‘O gelukkig, net op tijd. En wat ga je nu met die toekomstkennis
doen?’
‘Wat denk je? Ik ga me storten op de ontwikkeling van zo’n
cardianalyser en ik begin een internetdiagnosebedrijf. Daar
zit goud geld in!’
Stichting Vrienden van het Westfriesgasthuis ontving
5.000 euro van de Rabobank voor de inrichting van een
‘familiekamer’.
Als sponsor overhandigde de Rabobank op 14 februari
een cheque van 5.000 euro aan Stichting Vrienden van het
Westfriesgasthuis. Het geld is besteed aan de inrichting van
een familiekamer bij verloskunde. In de familiekamer kunnen
bijvoorbeeld aanstaande opa’s en oma’s rustig de bevalling
afwachten.
Van het geld konden ook de verloskamers en de badkamer
worden ‘gepimpt’. Het verloskundeteam heeft zelf alle nieuwe
meubels uitgekozen en de muren geschilderd.
voorFamiliekamer
11Journaal
monografieënBepaalde VTGM monografieën waren verouderd, sommige
ontbraken en weer andere waren overbodig. Daarnaast
ontbrak een handboek voor kinderen op de verpleegafdeling
en voor patiënten op de High Care-afdelingen (ICU/CCU/SEH/
OK). Ook moest informatie op veel verschillende plekken
worden geraadpleegd (denk aan de TIV-matrix, bijspuiten
boven de druppelkamer in een aparte applicatie en de VTGM-
monografie zelf). In de nieuwe monografieën is dit allemaal
opgepakt en verbeterd.
Direct te raadplegen
De nieuwe VTGM-monografieën zijn vanuit de klinische
farmacie door projectapotheker Djoeke de Wit en
ziekenhuisapotheker Corinne Zondag opgesteld naar de
huidige wetten en eisen. Daarnaast zijn alle monografieën
beoordeeld door twee verpleegkundigen. Er komen nu drie
handboeken met VTGM-monografieën bedoeld voor
1) Volwassen en kinderen ouder dan één maand.
2) Neonaten op de couveuseafdeling.
3) Volwassenen op de High Care-afdelingen.
De nieuwe monografieën zijn direct te raadplegen in DKS
(i.p.v. de oude Word documenten). Daarnaast is de lay-out
veranderd naar een overzichtelijker geheel, waarin ook de
TIV- matrix en VTGM-monografie zijn samengevoegd.
Maximaal 8 uur
Vanuit de projectgroep High Risk-medicatie wordt er tevens
een aantal nieuwe richtlijnen opgesteld voor het klaarmaken
en bewaren van parenterale geneesmiddelen. De belangrijkste
veranderingen zijn van toepassing op de houdbaarheid.
Klaargemaakte geneesmiddelen mogen volgens de nieuwe
landelijke richtlijnen nog maar maximaal acht uur worden
bewaard vóór toediening.
Na aansluiten van het infuus mag het geneesmiddel
vervolgens nog maximaal 24 uur inlopen. Ook gelden nieuwe
regels voor de houdbaarheid van aangeprikte flacons en
ampullen. Die mogen voortaan, net als klaargemaakt infusen,
nog maar maximaal acht uur bewaard worden. Verder gelden
er aanvullende eisen, waardoor in de praktijk ampullen
voortaan direct moeten worden weggegooid en flacons tot
maximaal acht uur bewaard mogen worden. Om verspilling van
geneesmiddelen te voorkomen, zouden wel meerdere infusen
uit een verpakking tegelijk kunnen worden klaargemaakt en
vervolgens maximaal acht uur bewaard kunnen worden.
Het belangrijkste doel van het High Risk-medicatieproject
is het reduceren van medicatiefouten en door het onjuist
klaarmaken of toedienen van parenterale medicatie. De
nieuwe protocollen en de handleidingen zijn te vinden in DKS.
* Richtlijn Voor Toediening Gereed Maken
Journaal12
Nieuwe VTGM-
Sinds 1 januari 2012 zijn de VTGM-monografieën van het Westfriesgasthuis vernieuwd. In het kader van het project High Risk
medicatie-onderdeel van het landelijke VMS-veiligheidsprogramma- zijn alle VTGM-monografieën onder de loep genomen.
Hieruit bleek dat de VTGM-monografieën van het Westfriesgasthuis niet meer up-to-date waren.
gTekst: Tim de Haan
13Journaal
De Stichting Alpe d’HuZes hanteert een strikt
antistrijkstokbeleid: alle giften gaan voor 100% naar het
onderzoeksfonds. Afgelopen jaren werd met dit geld het
onderzoeks- en revalidatieprogramma A-CaRe gestart,
waarmee kankerpatiënten beter en sneller kunnen herstellen.
Een belangrijk en uniek onderzoek dat revalidatie voor alle
kankerpatiënten binnen handbereik moet brengen.
Nic Kaldenbach staat in het Westfriesgasthuis bekend als
manager I&MT. In zijn vrije tijd is Nic een sportief man.
Dankzij zijn verdienstelijk wielrennende zonen raakte hij
enkele jaren geleden besmet met het ‘wielrenvirus’. Door
collega’s uit den lande werd hem gevraagd of hij deel wilde
uit maken van een team dat jaarlijks d’Alpe d’Huez beklimt en
zich laat sponsoren.
De berg op
Nic heeft zich eerst verdiept in het fenomeen Alpe d’Huzes. Hij
kwam terecht op een site van Peter Kapitein, de ambassadeur
van de stichting Alpe d’HuZes. Peter leeft sinds 2005 met
kanker. In januari van dat jaar werd bij hem Non-Hodgkin
vastgesteld en werd hij verschillende malen behandeld. Voor
Peter geldt: opgeven is geen optie.
Nic was getroffen door het verhaal van Peter en is gaan
trainen. In 2010 heeft Nic voor het eerst deelgenomen met
het team dat bestaat uit zes personen. Het lukte hem dat jaar
om 4x de berg te beklimmen, in 2011 lukte het hem 6x de
berg te beklimmen.
21 Kaarsjes
De fietsers starten in de ochtend rond 4.00 uur en de dag
eindigt rond 22.00 uur ’s avonds. Al die tijd worden de
fietsers aangemoedigd door duizenden toeschouwers die
langs de hele route staan. Nic vindt het aangrijpend dat in
alle 21 bochten kaarsjes staan met namen erbij: hijzelf zal dit
jaar op zijn bagagedrager een kaarsje voor zijn schoonvader
meenemen die hij in januari van dit jaar als gevolg van kanker
verloren heeft.
Donateurs
Het team waar Nic deel van uitmaakt wordt gesponsord door
meerdere bedrijven en Nic benadert zelf familie en vrienden
met de vraag voor sponsoring. Vorig jaar heeft het team
€ 30.000,- bij elkaar gefietst. Nic hoopt dit jaar weer een
stevige sportieve en financiële bijdrage te kunnen leveren. Hij
vertelt dat de opbrengst ieder jaar oploopt.
De eerste editie van de actie in 2006 zorgde al voor een
opbrengst van ruim 370.000 euro. Het bedrag is in de loop
der jaren almaar opgelopen en resulteerde in het fantastische
eindbedrag in 2011 van 20,1 miljoen euro.
Ook het aantal deelnemers loopt op: in 2011 deden er nog
4000 deelnemers mee, voor 2012 worden 8000 deelnemers
verwacht en heeft de organisatie besloten de tocht over twee
dagen te verspreiden.
Nic doet een oproep aan collega’s uit het Westfriesgasthuis
om hem, en daarmee het KWF, dit jaar te sponsoren en
verwijst naar de volgende site:
Doneren? Scan de QR-code:
Alpe d’HuZes is het wielerevenement waarbij de deelnemers individueel of in teamverband zes maal op één dag de Alpe d’Huez
beklimmen. Niet zomaar, maar om geld op te halen voor het Alpe d’HuZes onderzoeksfonds van KWF Kankerbestrijding. Manager Nic
Kaldenbach doet eraan mee. Tekst: Judith van Druten
Alpe d’HuZes:
14 Journaal
inbeeldDe afdeling P&O&O bestaat uit 5 eenheden, namelijk de personeels- en salarisadministratie (PSA), ARBO-zaken,
opleidingscentrum, personeelsadvies en flexbureau inZ. Hans Wagenaar is het hoofd van de afdeling. Het merendeel van de
35 medewerkers werkt op de 4e etage van het kantoorgebouw tegenover het Horizoncollege. Flexbureau inZ is gevestigd op
de 5e etage van de oudbouw.
De afdelingP&O&O
Voor de werkgroep fysieke belasting meet Martin Buys de hoogte van het bed
Rini Blom ontvangt bezoek aan de balie
Margo Spaan houdt zich bezig met de
personeelsadministratie
OntmoetingenTekst: Peter Evers, geestelijk verzorger
‘Stilte’
Met enige regelmaat geef ik een gastles aan het Horizoncol-
lege tegenover ons ziekenhuis.
Ik mag dan aan verpleegkundigen in opleiding over mijn vak
vertellen: de betekenis van geestelijke verzorging voor pa-
tiënten in instellingen en met name in het Westfriesgasthuis.
Tijdens een van die gastlessen ben ik met de verpleegkundi-
gen naar onze stilteruimte gegaan. Daar konden zij ervaren
wat deze ruimte ’doet’. Een plek waar patiënten én zorgverle-
ners de kracht van stilte en rust mogen ontdekken.
In de stilteruimte wordt inspiratie opgedaan, zo blijkt uit wat
er in het aanwezige schrift geschreven wordt. Een schrift vol
verhalen, gedichten en hartenwensen.
In de stilteruimte zijn ook enkele beelden. Een van die beel-
den is gemaakt door een voormalig patiënt, uit dankbaarheid
voor de ontvangen gastvrijheid en goede zorg.
De maker, een kunstenaar, was aanwezig en vertelde op mijn
verzoek over de betekenis van het beeld. Het beeld droeg bij
aan zijn herstel en nieuwe levenskracht.
De verpleegkundigen luisterden met aandacht en betrokken-
heid. Is dat niet de essentie van goede zorg? Veiligheid en
gastvrijheid? Dat een mens zich bij ons geborgen mag voelen.
Na het luisteren kwamen de vragen. Vragen aan een voorma-
lig patiënt, kunstenaar, maar bovenal mens.
Jij die dit leest: de deur van de stilteruimte staat open.
Voor jou als zorgverlener en voor hen die onze zorg nodig
hebben.
De ruimte is tegenover de medische bibliotheek in de oud-
bouw op de tweede etage. Je bent van harte uitgenodigd.
15Journaal 15
Caroline Laan is bezig
Charlène van der Haar geeft een training ‘presenteren’
Ilse de Vries is leidinggevende
voor de medewerkers van
Flexbureau InZ
met het nieuwe
beoordelingssysteem
(Raet Medewerkerontwikkeling)
Journaal16
De oplossing van de puzzel voor 10 mei 2012 mailen naar de redactie ([email protected]).
Prijswinnares van de vorige puzzel is Very Deen, oplossing is ‘Elkaar de hand reiken is goed. Elkaar het hart reiken is beter’
Puzzel 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28
29 30 31 32 33
34 35 36 37 38
39 40 41 42 43 44 45
46 47 48
49 50 51
52 53 54 55
56 57 58 59 60 61 62
63 64 65 66 67
68 69 70 71 72 73 74
75 76 77 78 79
80 81 82 83 84
85 86 87 88
89 9290 90 91
76 31 17 9 85 47 37 67 38 53 10 49 77 57 62 8 78
23 34 7 39 76 1 75 22 36 15 76 64 17 9 71 89 77 77 26 57
28 53 87 3 24 44 39 8 78 71 17
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28
29 30 31 32 33
34 35 36 37 38
39 40 41 42 43 44 45
46 47 48
49 50 51
52 53 54 55
56 57 58 59 60 61 62
63 64 65 66 67
68 69 70 71 72 73 74
75 76 77 78 79
80 81 82 83 84
85 86 87 88
89 9290 90 91
76 31 17 9 85 47 37 67 38 53 10 49 77 57 62 8 78
23 34 7 39 76 1 75 22 36 15 76 64 17 9 71 89 77 77 26 57
28 53 87 3 24 44 39 8 78 71 17
Horizontaal: 1 Toepassing 7 lastig, moeilijk 13 vod 14 laatste letter van het Griekse alfabet 15 pijn 16 frans lidwoord 18 oover 20 liefkozing 22 bezittelijk voornaamwoord 23 europeaan 25 dans 28 oppervlaktemaat 29 bundel vruchten 31 klap 32 getal 33 geldstuk 34 uitstekend strookje 36 edelsteen 38 dierenverblijf 39 vogel 42 getal 43 vrucht 45 zelfingenomen 47 akker 48 wel 49 fataal 50 kleur 52 lichaamsdeel 54 fout, vergissing 56 inwendig 58 papegaaiensoort 60 uitstrekken 64 plaats 65 daar 67 researchorganisatie 68 brandstof 70 snelle loop 71 kunstwerk 73 spelonk 75 snelle korte beweging 76 kaarsdrager 80 sprookjesfiguur 81 daar 82 proefopname 83 kapot, aan diggelen 85 titel (afkorting) 86 afslagplaats bij golf 87 verdieping 88 ontkenning 90 getal 92 zeer grote menigte
Verticaal: 1 Overheidsdienst 2 reeds 3 beroep 4 ladder 5 frisser 6 voornaam van een winnaar van de Elfstedentocht 7 controleren 9 getal 10 getal 11 frans lidwoord 12 innerlijk besef 17 roem 19 kerk 21 plaats 22 asbus 24 steenmassa 26 familielid 27 zure vloeistof 28 gehoorzaal 30 bepaalde kleurstof 33 verbaal 35 rustplaats 37 verlangen 38 overdekte ruimte 40 grillen 41 grond 43 drinkgerei 44 wereld 46 fortuinloop der gebeurtenissen 47 getal 53 zeemonster 55 wat 56 rente 57 moslim 58 afstammeling 59 maatschappelijke stand 61 mand 62 aantekenen 65 voldoende 66 zwaar verliefd 69 tijdmaat 70 mannelijk dier 72 pestkop 74 uitroep van smart 76 bergschuur 78 enthousiasme 79 gelid 82 naaldboom 84 tegel 86 muzieknoot 89 omroep