Joodse Motivatie voor Kruisiging (3) - Hubert_Luns

8/3/2019 Joodse Motivatie voor Kruisiging (3) - Hubert_Luns

1/12


2/12

- 2 -

Omdat de godsdienstige leiders een sterk ontwikkeld historisch besef hadden, wisten zij heel

goed dat het niet genoeg was om Jezus lichamelijk te verwijderen, maar zij moesten Hem ook

uit de gedachten van het volk verwijderen, wat inhield dat zij zich ook van Hem moesten

ontdoen als een historisch figuur. Door Jezus te kruisigen en in ongenade te laten sterven zou

zijn naam verdwijnen. In De 24 Uren van het Lijden van Christus vertelt Luisa Piccarreta in

het uur van de doodstraf: De Joden willen Jezus kruisigen om Hem in ongena te laten ster-

ven opdat zijn naam van de aardbodem zou worden weggevaagd. Door zijn manier van

sterven wilde Israls religieus leiderschap Hem in de afgrond van vergetelheid werpen. Zij

hebben zijn beminnelijke Naam Jeshua, zoals Hij oorspronkelijk in het Hebreeuws heet, daar-

De Christus van Limpias (Spanje)

om in Yeshu gewijzigd. En onder die naam staat hij tot nu toe onder de meeste Joden bekend,

wat een acroniem is voor Yimmach Shemo Ve-zikro en dat betekent Dat zijn naam en

gedachtenis mogen worden uitgewist. (Jer. 11:18) De meeste Joden, echter, weten dat niet en

menen echt dat Yeshu Jezus echte naam was. Onder de Joden doet nog steeds het gezegde

opgeld dat hij wiens herinnering levend wordt gehouden niet echt dood is. Het is in dit

verband wel uiterst wrang dat de oprichter van het Chassidisme Baal Shem Tov (1700-1760),

of de Meester van de Goede Naam, onderwees: Vergetelheid leidt tot ballingschap terwijl

in de gedachtenis het geheim tot verlossing schuilt, een gecalligrafeerde leuze die iedere

persoon tijdens een officieel bezoek aan Israls Yad Vashem Holocaust Gedenkplaats krijgt

uitgereikt. Dit is zo wrang, want juist in de dankbare herinnering aan Jezus Kruisoffer schuilt

Israls verlossing en glorie, herinnering waar zij niets van willen weten. Door Jezus ver-schrikkelijke kruisiging te midden van twee boeven, hetwelk door een enorme toeloop van


3/12

- 3 -

mensen werd gadegeslagen, die waarschijnlijk in de miljoenen liep, en die ter gelegenheid

van het Paasfeest vanuit de alle hoeken der aarde waren samengekomen (1)en zich gelukkig

prezen om te kunnen deelnemen aan de grote plechtigheden in Jeruzalem ja, hierdoor moet

zijn gevolg ernstig zijn gedemoraliseerd.

Een anonieme pater Passionist (initialen C. P.) schrijft in The Mystery of the Crown of

Thorns (het mysterie van de doornenkroon):

Onze goddelijke Heer () weet dat de leidende priesters en Joodse magistraten zijn

kruisiging eisen opdat Hij op die manier onder extreme pijn en diepste vernedering zal

sterven en zijn herinnering daarom voor altijd met schande zal zijn beladen. Onze Heer

weet dat deze slechte en kwaadaardige mensen Hem niet alleen zijn leven willen

beroven, maar dat ze door de wijze en omstandigheden van zijn dood zijn naam voor alle

toekomstige generaties berucht en afschuwelijk willen maken. Sint John Chrysostomus

vraagt zich af: Waarom eisen de leidende priesters en Joodse magistraten Jezus

kruisiging?(en antwoordt:) Omdat het smadelijk was.Zij waren bang dat zijn

herinnering met eer aan het nageslacht zou worden doorgegeven; om dit dus te vermijden

kiezen zij de dood aan het kruis, voorbij ziende aan aan feit dat de waarheid des te

krachtiger naar voren komt indien men probeert deze te verbergen: cum impediturmagis apparet veritas. (pp. 82-83)

Ik wijs ook op het vers van de profeet Jeremia (11:19):

Ik was als een argeloos lam dat naar de slachtbank wordt geleid en wist niet dat zij

plannen tegen mij smeedden: Kom, laat ons de boom met vrucht en al vellen en hem uit

het land der levenden rukken, zodat zijn naam niet meer herinnerd wordt.

De logica gebiedt dat Jezus spoedig in de afgrond van vergetelheid was gezonken ware het

niet wegens zijn verrijzenis. Het valt gewoon niet te rijmen dat een beweging, de Christelijke,

een aanvang kon nemen indien de verrijzenis nooit had plaatsgevonden. Mensen als groep

hebben een stimulans nodig om tot actie te komen en hier ontbrak onder normale omstandig-heden zon stimulans. Cicero, Romeins staatsman en literair genie, die reeds een generatie

voor Christus geboortedatum stierf en daarom als een onbevooroordeeld commentator kan

worden beschouwd, schrijft in Pro Rabirio (5:16): Zelfs het woord kruis moet niet alleen

ver van de lippen van de inwoners van Rome blijven, maar het moet ook uit hun gedachten,

hun ogen, hun oren verbannen blijven. Dit werd neergeschreven toen kruisiging onder de

Romeinen een normale straf was geworden, bestemd voor het uitschot van de maatschappij,

de meest schuldige en criminele elementen, opstandelingen en vooral slaven. Na de slaven-

opstand onder Spartacus, in 71 BC, hingen zesduizend lichamen gruwelijk folterend langs de

route helemaal van Capoue in Zuid-Itali tot aan Rome. In Jezus tijd liet Varus, de legaat van

Syri, tweeduizend Isralieten kruisigen die zich na de dood van Herodes de Grote hadden

verzet tegen het Romeinse gezag. (2)Alleen hun aantal is nog bekend, hun namen niet. Het

kruis, voorwaar een perfect instrument om iemand uit het collectieve geheugen te wissen.Daarom, indien wij een reden zoeken om de spectaculaire en vreedzame opkomst van de

vroege Kerk te verklaren, van een vitale impuls voorzien door een machtige wind van de Hei-

lige Geest, dan moet die gezocht worden in Christus verrijzenis!

2 Jezus beschouwd als revolutionair

Ter completering moet ook worden vermeld dat in fragmenten van de Josepheaanse literatuur

een paar toespelingen worden gemaakt op het revolutionaire karakter van enkele bendes zeer

vroege semi-Christenen. In de Bijbel zelf is daar geen sprake van; in het boek Handelingen

9:2 worden de eerste volgelingen van Christus aanhangers van de Weggenoemd. Een der-

gelijke toespeling vindt men wel in een middeleeuws Hebreeuwse vertaling die bekend staat

als de Josippon, welke door een bekeerde Jood werd gemaakt op grond van de Latijnse versie

van Josephus' Bellum Judaicum. Dr Robert Eisler beschrijft hoe dit manuscript in de negen-


4/12


5/12

- 5 -

bouwen tot aan de Messiasvorst zullen zeven plus twee-en-zestig [69] weken verstrijken.

In De Verwachting van de Joden, uit het ArchkoVerzameling, staat geschreven:

Er is een tijd van zeventig weken, aangeduid in het boek Danil, die gesitueerd lag

tussen de bouw van de tweede Tempel en de tijden (meervoud) van de Messias, waar-

van volgens de profetische stijl een dag telt voor een jaar, hetgeen de periode van zijn

komst in ongeveer de tijd plaatst dat Johannes de Doper met zijn prediking begon.

Men hield dus volgens deze uitleg serieus rekening met de mogelijkheid dat de Voorloper

(Johannes de Doper) 483 jaar of 69 x7 jaar na het begin van de herbouw van de Tempel met

zijn optreden zou beginnen, een tijdstip dat een ruwe schatting was omdat men de precieze

datum niet wist. Deze uitleg is zeer interessant omdat het nieuw licht werpt op de motivatie

die tot de kruisiging van onze Heer en Redder leidde. Zoals geconstateerd in Werd Jezus in

Bethlehem geboren?begon de zending van Johannes de Doper in het jaar 19 en werd Chris-

tus in 26 gekruisigd. Volgens De Verwachting van de Joden wat toen de normale praktijk

moet zijn geweest eindigde week 69 ongeveer in het jaar 19 AD, wat het einde van week

70 naar het jaar 26 brengt. (5)Derhalve, in verband met de Messiaanse aanspraken van Jezus

zending en zijn sensationele wonderen, moeten zijn landgenoten het begin van Johannes

zending in het jaar 19 als een gewichtig moment hebben beschouwd. Zij zullen hebbengeconcludeerd dat dit direct na het einde van Danils 69 weken plaatsvond. De nadering van

het jaar 26 moet daarom in brede lagen van de bevolking een gevoel van koortsachtige ver-

wachting hebben opgeroepen, want dan zouden de 70 weken verstreken zijn! Dat de periodes

van de openbare missies van Johannes de Doper en die van Jezus bij elkaar mochten worden

opgeteld, volgt uit het oude gezegde: Als u de Voorloper ziet, mag gezegd worden: De zen-

ding van ha-Yeshua Mashiach is begonnen! Die laatste week was de tijd van genade, maar

de Joden hebben die gelegenheid niet weten aan te grijpen, waardoor tussen hen en God een

verwijdering onstond en er uitstel kwam tot aan het moment dat ze de aangeboden genade wel

zouden weten aan te grijpen, nu opnieuw aangeboden op de drempel van het Millennium Rijk.

Dit artikel werd in 2003 geschreven en blijkt prachtig aan te sluiten bij een boodschap die

Jezus op 11 maart 2013 aan een Franse huismoeder gaf onder het pseudoniem JNSR. Deze

boodschap heet: Dit is de tijd dat de Antichrist met zijn rijk begint.

Wij zijn in het eind der tijden binnengetreden, waarvan de laatste 7 dagen de Tijd

der Naties (Zach. 2:15) aanduiden. Die zijn in de 490 jaren (van Danil) opgesloten

waarin Isral de straf onderging die God hen wegens hun afgodendienst had opgelegd.

Deze Tijden moesten eindigen met het aanbod dat onze Heer hun deed met zijn Heilige

Verrijzenis: 7 genadejaren ter ere van het Grote Universele Offer van Jezus Christus,

want het Rijk Gods op Aarde was voor die tijd bestemd waarin Isral kon mee profiteren

van de 7 jaren vergiffenis.

Maar Israls weigering annuleerde die opschorting van de straf van 7 jaren. God

Onze Vader, door deze weigering beledigd, verschoof hun straf van 7 jaren naar het

eind der tijden. Men zegt: Jullie zullen door elkaar worden gered, wat ook wil zeggen

dat jullie tevens voor elkaar zullen betalen want jullie eveneens zijn niet zonder

zonde zoals jullie geneigd zijn te denken.

Wij weten niet wanneer deze 7 laatste jaren gaan beginnen, of reeds begonnen zijn,

die wij moeten ondergaan om de Glorierijke Terugkomst van de Zoon des mensen en

Zoon van God te verdienen. Jezus komt terug, zoals gezegd Aan het eind van de laatste

verdrukking

De volledige tekst van Danil 9:24-26 gaat als volgt:

Zeventig zevens (niet shavuot voor weken maar shavuim, wat zevens betekent) zijn

bestemd voor uw volk en voor uw heilige stad om de overtreding te staken: om een eind

te maken aan de zonden, om de ongerechtigheid te verzoenen, om altijddurendegerechtigheid te brengen, om het visioen en de profetie te verzegelen en de Allerheiligste


6/12

- 6 -

te zalven. Weet daarom en versta dat van het uitgaan van het decreet om terug te keren

en Jeruzalem op te bouwen tot aan de Messiasvorst zeven zevens en twee en zestig

zevens zullen verstrijken (69x7). De straten en grachten zullen herbouwd worden, doch

in benarde tijden. En na die twee en zestig zevens zal de Messias worden afgesneden,

maar niet voor Hemzelf. En het volk van de vorst zal komen om de stad en het heiligdom

te vernielen. Het einde (van de zeventig weken) zal met een overstromende vloed komen

en het is vast besloten dat er tegen het einde oorlog en verwoesting zullen heersen. (Het

begin van vers 27 gaat verder:) Dan zal Hij gedurende een week met velen een verbond

bevestigen

Zacharia 2:15 luidt:

Op die dag (gekend als de Tijd der Naties) zullen vele naties zich bij de Heer

aansluiten; zij zullen mijn volk zijn en Ik zal in uw midden wonen. Dan zult u weten dat

de Heer van de (hemel)machten Mij naar u gezonden heeft.

Danils zevens worden in drie verschillend blokken verdeeld: 7x zeven, 62x zeven en 1x

zeven. Tijdens het eerste tijdsblok van 49 jaren zou Jeruzalem met straten en grachten her-

bouwd worden, doch in benarde tijden. Het tweede blok van 62 zevens, of 434 jaar, komtonmiddelijk na het eerste om een totaal van 69 zevens of 483 jaar te maken, waarvan het

eindpunt tot aan de Messiasvorst (c.q. Christus-koning)gaat, wat terugziende het geboorte-

jaar blijkt van de geboorte van Jezus van Nazareth. De bijzondere manier van formuleren

impliceert dat het laatste meervoud van zevens - de 70e- niet perse onmiddelijk op de periode

van 69x hoeft te volgen, zoals in de zin: het werk duurde 14 maanden, de vakantiemaand

niet meegeteld. Het moge duidelijk zijn dat de week in vers 27 vernoemd, wat niet verder zal

worden besproken, iets geheel anders is, want het voorgaande vers stelt dat de 70 weken met

een vloed eindigt: de eerste vloed was met water - die van Noach, de tweede was met bloed -

die van de kruisiging (Mt. 20:22, Mk. 10:38, Lk. 12:50), en de derde zal met vuur zijn. (Lk.

12:49) De uitleg toendertijd, was dat de eerste dag van week 70 in 19 AD viel - het begin

van het optreden van Johannes de Doper - en de laatste dag in 25 AD. Het jaar 19 AD

volgde dus niet op het eindpunt van week 69 maar was slechts het begin van week 70. Tussen

de datum van Jezus geboorte en het begin van Johannes openbaar optreden bestond dus een

vakantie van 26 jaar. De localisatie van het jaar dat koning Cyrus het decreet uitvaardigde

om met de herbouw van de Tempel te

beginnen is ongewis, maar zeker is wel dat

dit niet in het jaar 465 vr Christus was

(teruggerekend vanaf 19 AD). Men mag

gerust stellen dat ook hier de Bijbel correct

is en dit decreet 483 jaar voordat Christus

werd geboren is uitgevaardigd (6), wellicht

n of twee jaar korter omdat de mystieke

literatuur aangeeft (A.K. Emmerick) dat zijnkomst dankzij het vurige gebed van Maria

vervroegd is geworden.

4 Alles was regelrechte provocatie

Men geloofde in de intertestamentaire tijden, zoals in Flavius Slavonische versie uiteengezet,

dat de stad Jeruzalem 70 weken zou staan en dat het na deze weken een woestenij zou wor-

den, en toen zij de jaren hadden geteld, waren (ze) (vier honderd) vier en dertig (62x7).

Thackeray merkt op: Het debat van dit citaat wordt verondersteld plaats te vinden in het

jaar van de Arabische campagne van Herodes, d.w.z. in 32 BC.(7)Indien wij het restant tot

aan 490 toevoegen komen wij uit op 25 AD, wat volgens onze berekening het laatste jaar van

de zeventig weken is! Indien wij deze gedachtengang voortzetten, die de religieuze elite zalhebben gekoesterd, dan kon men ervan uitgaan dat Jezus de gelegenheid van het Pasen van


7/12

- 7 -

zijn kruisiging, zeven jaar nadat Johannes was begonnen, zou gaan misbruiken. Jezus verwijst

hiernaar toen Hij enkele dagen voor zijn kruisiging zijn zending wou verdedigen en de vraag

stelde (Lk. 20:2-3): Was Johannes doop uit de hemel of uit de mensen?De godsdienstige

autoriteiten moeten hebben gevreesd dat Hij een bloedige opstand zou ontketenen onder het

voorwendsel dat, conform Danil, de week van verzoening was beindigd en nu de ver-

schrikkelijke dag van oorlog en verwoesting was aangebroken. Deze Pasen was het ultieme

moment, want volgens de Joodse chronologie viel dit op het dynastieke Rosh Ha-shana

(Nieuwjaar), het einde aangevend van koningsjaar 25 en het begin van koningsjaar 26. (8)En

had Jezus geen dynastieke aspiraties?

Alles wat Jezus heeft gezegd en gedaan in de laatste week voor zijn kruisiging kan als een

regelrechte provocatie worden beschouwd. Eerst was er zijn triomfantelijke intrede, terwijl hij

op een ezelsjong was gezeten, en toen stelde Hij met zijn gewelddadige tempelreiniging orde

op zaken. Dit waren de twee meest opvallende daden bij zijn intrede in Jeruzalem. De verwij-

zing naar Zacharia 9:9, waar geschreven staat: Vrees niet, gij dochter Sions, zie uw Koning

komt, gezeten op het veulen van een ezelin, was voor de schriftgeleerden zonneklaar. Want

zelfs het dromen over een ezel zag men als teken van de Messiaanse Eeuw. (B. Berachot 56b)

(9)Jezus gaf daarmee op niet mis te verstane wijze kenbaar: Ik ben de Messias! Dit pasteook bij de gebruikelijke interpretatie van de door iedereen gekende profetie die aartsvader

Jacob al stervende over zijn zoon Juda uitsprak. In de Joodse traditie wijst dat op het zojuist

geciteerde vers van Zacharia. (Gen. Rabbah 99:8) Jacobs profetie luidt: De scepter (d.w.z.

het koningschap) zal van Juda niet wijken, noch de wetgever van tussen zijn voeten (d.w.z. de

ultieme mogelijkheid om de doodstraf uit te spreken) totdat Silo komt (d.w.z. de Gezondene of

de Messias), en Hem zullen de volken gehoorzamen. Hij bindt zijn jonge ezel aan de wijnstok

en het veulen van zijn ezelin aan de edelste wijnstok.In dit stadium had Jezus geen schroom

om zoals eertijds zijn messiaanse aspiraties kenbaar te maken.

Door zijn houding irriteerde Jezus zijn vijanden alsof Hij pleitte: Kruisig Mij. Daartoe is

Jezus op aarde gekomen. Om in het kruislijden de wil van de Vader te doen om ons zo ver-

lossing te brengen, en alhoewel de Joodse leiders de facto godsmoord ten laste kan worden

gelegd, kan dit niet de jure, want indien zij geweten hadden wie Christus was, dan zouden zij

de Heer der heerlijkheid niet hebben gekruisigd. (1 Kor. 2:8) (10)Deze gedachte wordt ook

vertolkt in een obscure tekst in vierkant Hebreeuws schrift op vellum (een beter soort perka-

ment), De bekentenis van Kajafas geheten (uit de ArchkoVerzameling):


8/12

- 8 -

Terwijl ik mij aldus bezighield met niemand anders in de kamer dan mijn vrouw en

Annas, haar vader, richtte ik (Kajafas) mijn blik omhoog en zag zowaar Jezus van

Nazareth voor mij staan. Mijn adem stokte, het bloed stolde mij in mijn aderen, en ik was

aan het vallen, toen Hij tot mij sprak: Wees niet bang, Ik ben het. Je hebt Mij

veroordeeld opdat je vrij mocht gaan. Dit is het werk van Mijn Vader. Je enige misdaad

is dat je een verdorven hart hebt. Hiervoor moet je berouw tonen. Dit laatste lam dat je

geslacht hebt, is verordineerd eer de grondlegging (van de wereld). (1 Kor. 2:7) Dit

slachtoffer is voor alle mensen bestemd. Jouw lammeren waren voor hen die ze opoffer-

den. Dit is voor allen, dit is het laatste. Het is ook voor jou, mits je bereid bent het te

aanvaarden. Ik stierf opdat jij en de gehele mensheid konden worden gered.

Het staat buiten kijf dat de schriftgeleerden anders dan bij het gewone volk begrepen

waarop Jezus doelde bij het tweede gedeelte van het gezegde toen Hij sprekend over de tem-

pel van zijn lichaam (Joh. 2:18-21), verkondigde: Verniel deze tempel en in drie dagen zal Ik

ze oprichten.Heer, zeiden ze tot Pilatus nadat Hij gestorven was (Mt. 27:63-64): Wij her-

inneren ons hoe deze bedrieger, toen hij nog leefde, heeft gezegd: Na drie dagen zal ik op-

staan. Beveel dan dat het graf beveiligd wordt tot aan de derde dag om te voorkomen dat zn

leerlingen s nachts komen om Hem te stelen en het volk te vertellen: Hij is uit de doden op-gestaan. Zo zou de laatste dwaling nog erger zijn dan de eerste.

5 De dood schuldig

Indien de berekening, zoals uitgelegd, in die dagen gemeengoed was, moet de aankondiging

van de vernieling van de tempel het eerste deel van de regel voor de priesterlijke en theo-

logische autoriteiten als een onverholen bedreiging hebben geklonken met in hun achterhoofd

Danils vers: De Messias zal worden afgesneden, maar niet voor Hemzelf, en het volk van

de vorst zal komen om de stad en het heiligdom te vernielen. De gevolgtrekking was dat

Jezus de citadel zelf van Israls geloof met vernietiging bedreigde. In deze zin moet Kajafas

zijn eigen profetie hebben verstaan die hij enkele maanden eerder had geuit (Joh. 11:49-50),

zich niet bewust zijnde dat het een profetie was: Jullie begrijpen er niets van en julliebeseffen niet dat het in ons voordeel is dat n mens voor het volk sterft opdat het hele volk

niet verloren gaat.Natuurlijk wijst de Danil profetie niet op Jeruzalem maar de stad van de

Sterke, van Satan, de vorst van deze stad Wereld geheten. Met heiligdom werd niet het tem-

pelgebouw bedoeld maar zijn eigen lichaam. Dit toont de galactische afstand tussen de reali-

teit van Christus en hoe Hij werd waargenomen. Het gezegde Verniel deze tempel en in drie

dagen zal Ik ze oprichtenwerd n van de hoofdbeschuldigingen toen Jezus voor de over-

priesters en het Hoger Sanhedrin verscheen, die Hem ter dood wilden brengen (Mt. 26:59-66),

maar zelfs toen kwam hun getuigenis niet overeen, want sommigen stonden op en citeerden

Jezus verkeerd (Mk. 14:57-64): Wij hebben Hem horen zeggen, Ik zal deze Tempel, die met

handen is gemaakt, afbreken en in drie dagen een andere zonder handen gemaakt opbou-

wen.Hier wordt, overeenkomstig onze bespreking, aangetoond dat het tweede gedeelte van

het gezegde goed begrepen werd, maar het eerste gedeelte in de letterlijke zin werd misver-

staan. Op deze beschuldiging antwoordde Jezus, verwijzend naar Danil 7:13:Jullie zullen

de Mensenzoon aan de rechterhand van Gods kracht zien zitten, komende met de hemelse

wolken. (11) Dit was meer dan ze konden verdragen, en de Hogepriester Caifas scheurde

zijn kleding als teken van ontzetting (tussen twee haakjes, theatrale gebaren werden door de

wetsregels ten strengste verboden en maakten een oordeel van nul en generlei waarde). En

allen gilden in de plechtstatige ernst van het gerechtshof en met vreselijk kabaal: Hij ver-

dient de dood! Ter dood! Ter dood!

Hubert Luns

Wordt vervolgd

[gepubliceerd in Positief februari 2003 Nr. 329]


9/12

- 9 -

Fecit 1550 uit de omgeving van Jacob Corneliszoon van Oostsanen

- Rijksmuseum Amsterdam -

Aanbevolen literatuur:

Eisler Robert:The Messiah Jesus and John the Baptist (according to Flavius Josephus re-cently discovered Capture of Jerusalem and other Jewish and Christian sources), Methuen -London # 1931. (citaat uit hfst. 6)

Thackeray H. St John: Josephus (translation of Jewish War), Loeb Classical Library -London # 1957. Zie ook: Josephus - The Man and the Historian, Hilda Stich Stoock Lectures- New York # 1929. (citaat p. 34)


10/12

- 10 -

Noten

Het aantal inwonersvan Jeruzalem in Jezus tijd

(1) Volgens Wolfgang Reinhardt en anderen - lijkt een bevolkingsaantal voor Jeruzalem on-der de Romeinse overheersing van tussen de 60 tot 120 duizend aanvaardbaar, zelfs aan debovenlimiet hiervan tijdens de twintiger jaren van onze Christelijke jaartelling. De enorme

aantallen Paasgangers moeten daarbij worden opgeteld. Veertig jaar na de Kruisiging warendat er volgens Flavius Josephus minstens drie miljoen, wat een betrouwbare schatting lijktomdat het vanuit verscheidene invalshoeken wordt bevestigd en Flavius die aantallen vanuiteigen ervaring kende. Immers, hij was in Jeruzalems glorietijd - in het jaar 66 AD - ongeveerdertig jaar oud. (zie Ant. 17:213-14 en Bell. Jud. 2:280, 6:423-29)

Christus kruislijden was uitermate groot

(2) Dat kruisiging voor de Romeinen een normale straf was, betekent niet dat Christus eenstandaardbehandeling kreeg. Hij werd aan een verschrikkelijke en unieke combinatie onder-worpen en het is volstrekt aannemelijk dat Jezus al in een veel eerder stadium zou zijn over-leden indien de goddelijke bijstand zulks niet had belet.

In de nacht vr zijn terechtstelling doorstaken de Tempelwachters Hem met pinnen engaven nog andere verschrikkelijke martelingen. (Bron: openbaring van de Eerbiedwaardige

Zuster Maria Magdalena Bentivoglio (1834 - 1905) van de Order van Sint Klara.) Op de dagzelf onderging Jezus een geseling met onder andere scherpe voorwerpen die aan de uiteindenvan de gesels waren bevestigd, een wijze die bij wet verboden was (dat pleit niet voor Pilatus).De Romeinse geseling was in normale omstandigheden al zo verschrikkelijk dat de gegeseldedikwijls het leven liet. Ook werd de doornenkroon tot driemaal toe op zijn aanbiddelijk hoofdgeslagen, een verschrikkelijke pijn veroorzakend. (Bron: Luisa Piccarreta (1865-1947), DeKleine Dochter van de Goddelijke Wil genoemd.) De in die regio voorkomende planten heb-ben monstrueuze stekels. De doornen drongen als stalen pieken door zijn schedel heen. Naastdeze extra folteringen moest Jezus de zware kruisbalk naar Golgotha zeulen, zijn ene schoudertot op het bot verwondend. Tenslotte werden de spijkers waaraan Hij hing veel te ver uiteengeplaatst, waardoor zijn lichaam op een onvoorstelbare en uiterst pijnlijke wijze uiteen werdgereten. (Door Piccarreta en anderen bevestigd.)

Het hoofdthema van het Nieuwe Testament is het Goede Nieuws over de verzoeningvan de mens door Christus Kruisoffer, alsmede de belofte van zijn wederkomst, deTweede Komst. Daar is in het Nieuwe Testament zon 230x sprake van!

(3) St John Thackeray is een autoriteit op het gebied van Flavius Josephus en heeft eenmeesterlijke vertaling gemaakt van zijn Joodse Oorlog.

Wat was de voertaal in Jezus tijd?

(4) Thans is de heersende opinie onder geleerden in Isral dat in de laat Tweede TempelPeriode (in Jezus tijd) het Hebreeuws de voertaal was onder de Joodse bevolking in Palestina,

een opinie die o.a. is gebaseerd op de vondsten uit Qumran. Grieks was de internationale taalen Aramees werd door andere groepen in Palestina gebezigd. Om het volk te stimuleren weerHebreeuws te spreken, werd na de Babylonische ballingschap geleerd dat de engelen in dehemel geen Aramees verstaan. (Sotah 33a, 1 Kor. 13:1) Het bekende slotgebed, de Kaddish, isechter Aramees gebleven. (zie ook artikel De spreektaal in Jezus tijd)

De profetie van Danil en het begin van de missie

(5) Ik schrijf: Volgens de berekening uit "De Verwachting van de Joden" eindigde week 69'ongeveer' in 19 AD.Dat is enig mogelijke conclusie op grond van het aangehaalde citaat uitdeze verhandeling, want dat veronderstelt als vanzelfsprekend dat tussen de aanvang van demissie van de Voorloper (in casu Johannes de Doper) een periode ligt van zeven jaar (het ver-schil tussen 69 en 70 weken). Welnu, dat is volgens de huidige chronologie onmogelijk, maarhet past uitstekend bij de door mij gebezigde chronologie. Daarom beweer ik dat volgens deopvatting, toen, week 69 ongeveer op 19 AD uitkwam.


11/12

- 11 -

De rekensom voor Christus geboorte

(6) Terugblikkend vanaf Jezus geboorte komt het eind van de Babylonische ballingschap uitop 488 BC [-8 (69x7) +1 +2]. De correctie van 1 is wegens het eerste jaar dat als een geheeljaar telt; de correctie van 2 is wegens het twee jaar eerder geboren worden van de Messiasdankzij Marias gebed. Zie artikel De Canoniciteit van het boek Danil, waarin wordtuitgelegd waarom het boek Danil tot de bijbelse canon behoort. Het is dus een profetisch

boek waarbij dit soort berekeningen geoorloofd zijn.

(7) Deze conclusie en het voormelde citaat zijn, inclusief de haakjes, letterlijk uit de vertalingvan Thackeray.

De nieuwjaardagen binnen de praktijk van het Jodendom

(8) De Mishna geeft vijf nieuwjaarsdagen aan. De Rosh Ha-shana voor o.a. kalenderjaren,ons allen bekend, valt op 1 Tishrei. Die voor koningsjaren op 1 Nissan. Dan zijn er nog bijzon-dere begindagen voor tienden van dieren, voor de pelgrims en voor de bomen, welke laatstedrie onderwerp zijn van rabbijnse discussie.

Waarom Jezus symbolisch gezien op een ezel Jeruzalem binnentrad(9) Er staat geschreven in Zacharia 9:9, wat van toepassing is voor Jezus intrede in Jeruza-

lem: Zie, uw koning komt tot u, zachtmoedig en gezeten op een ezelin en een veulen, zijndeeen jong van een jukdragende ezelin.Het Hebreeuws voor ezel kan worden gezien als eenbeeld van de nederdaling ter helle want chamor voor ezel geeft een wettisch onrein beest aan.Dit wordt hetzelfde geschreven als chamar voor bitumen (de klinkers ontbreken in het oor-spronkelijk Hebreeuws). Het vale grijs van de ezel doet aan de kleur van bitumen denken,waaraan het Hebreeuws een waaier van betekenissen toekent, zoals put van slijm, maartevens gloeien, bevlekken en in moeilijkheden geraken. Het wijst ook op kippur, het He-breeuws voor verzoening, wat met met pek insmeren verband houdt. Het is belangwekkenddat verzoening in het Hebreeuws de uitgangsvorm kaphar heeft (waarvan het meervoud kip-pur is zoals in Yom Kippur), met de betekenis van bedekken, meer in het bijzonder met bitu-men. De uitdrukking chamar komt voor in Genesis 6:14, waar God Noach beveelt om de Arkvan binnen en van buiten met pek in te smeren. De Ark, voertuig van redding, moet dezelfdevaalgrijze tint hebben gehad als die ezel. De symboliek is duidelijk: Christus bewandelde de

kwade weg naar verzoening toe. Hij was om onzentwille geroepen om de belichaming van hetkwaad te worden.

De Kabbalisten (Joodse mystici) stellen dat het Christelijke geloof dezelfde paradox om-vat van het kwade dat het goede voortbrengt want, zeggen ze: Was hun Christelijke Messiasniet lelijk en verbrijzeld, zo treffend verbeeld in Jesaja 53? Omdat perfectie in het vlees onbe-reikbaar is, redeneren ze verder, moest de keus wel vallen op Jehoshua rijdend op de ezel.Inderdaad is de perfectie in het vlees onbereikbaar, behalve dan voor Jezus Zoon van God, diein zijn nederdaling een voor God welgevallig offer kwam brengen, k verlossing biedend voorde stam Juda, de stam die het door de eeuwen heen door God voorbeschikte instrument wasvoor deze gruwelijke door Jezus bewandelde nederdaling. Staat niet in Jacobs testament:Juda bindt zijn jonge ezel aan de wijnstok en het veulen van zijn ezelin aan de edelste wijn-stok; hij wast zijn kleed in de wijn en zijn mantel in wijndruivenbloed.(Gen. 49:11)

Van oudsher werd deze passage uit Genesis op Jezus betrokken, want zegt Hij van zich-

zelf (Joh. 15:1): Ik ben de ware wijnstok.In Ancient Christian Commentaries on Scripture(ACCS) wordt Ambrosius aangehaald, die Hij wast zijn kleed in de wijn en zijn mantel inwijndruivenbloed laat teruggrijpen op Jesaja 49 (i.h.b. verzen 18 en 22). Hij schrijft:

In het lijden van zijn lichaam waste hij de naties in zijn bloed. Voorwaar (concludeerthij), zijn mantel staat model voor de naties omdat geschreven staat U zult zich met aldezen met een mantel kleden als met een sieraad,en elders (Ps. 102:27): U zult ze alsmet een mantel omwisselen, en zij zullen veranderd worden.

Dit komt overeen met Rufinus (opnieuw ACCS) die Jezus intocht als volgt interpreteert:

Het veulen is de menigte uit de naties aan wie de last der wet nooit is opgelegd enwaarvan nooit iemand, Hijzelf uitgezonderd, de eerste plaats had bekleed. Het ezelsjongstelt hen voor die afstammen van het leidersvolk, hier door de ezelin voorgesteld, envoorbestemd waren om te worden gered. Hierover zegt de profeet (Jes. 10:22): Al waren

de zonen van Isral als het zand van de zee, slechts een rest zal gered worden.Na deezelin te hebben verworpen, die in haar ontrouw liever het juk van de wet droeg, wordt


12/12

Joodse Motivatie voor Kruisiging (3) - Hubert_Luns

Documents

Transcript of Joodse Motivatie voor Kruisiging (3) - Hubert_Luns