Pagina 1 van 60

Jaarverslag 2015

Stichting Hindustani

Pagina 2 van 60

Informatie Stichting Hindustani

Stichting Hindustani heeft al jaren een probleemoplossende houding, legt de focus op

onbespreekbare problemen in de allochtone gemeenschap, heeft een didactische aanpak en

betrokkenheid in de verschillende wijken van Den Haag.

Onze samenwerking met de Turkse, Poolse, Marokkaanse en Chinese gemeenschappen zijn

bewonderenswaardig. Maar, ondanks de prijzen die de stichting de afgelopen jaren heeft mogen

ontvangen, blijven wij ons verbazen waarom de gemeente Den Haag/stadsdeel Centrum onze

stichting niet ondersteund in onze strijd tegen zelfmoord, overgewicht, depressie, homohaat,

pesterijen, discriminatie en bevordering van integratie, vrijheid, openheid en respect door.

Stichting Hindustani wil effectief samenwerken met professionals

Door verschillende maatschappelijke ontwikkelingen en door een toenemende eigen

verantwoordelijkheid zullen steeds meer (kwetsbare) inwoners zoeken naar ondersteuning bij en via

vrijwilligersorganisaties.

Stichting Hindustani wil de samenwerking met de professionals en zelforganisaties verder

uitbouwen en verstevigen. Zij wil haar expertise graag inzetten, maar wel onder de voorwaarde dat

zij als een gelijkwaardige partner wordt gezien door professionele organisaties en/of de gemeente.

Als deze onze jongeren in staat stellen om maatschappelijke activiteiten uit te voeren waarvoor zij

intrinsiek gemotiveerd zijn, dan komt dit de groep(en) waarvoor zij werken ten goede.

Beleidskader Jeugd

Stichting Hindustani onderschrijft de uitgangspunten van het beleidskader jeugd 2015-2018 en wil

haar bijdrage leveren aan de uitvoering van de opgaven en de daarbij gestelde doelen.

Hoewel het met de meeste kinderen en jongeren uit de migrantengroepen goed gaat, is een goede

gezondheid en goede ontwikkeling niet voor alle kinderen en jongeren even vanzelfsprekend. In

vergelijking met autochtone kinderen en jongeren scoren allochtonen op een groot aantal gebieden

slechter. Zij hebben meer lichamelijke en psychische gezondheidsproblemen, vertonen meer

probleemgedrag, de deelname aan vrijetijdsactiviteiten is minder, schooluitval is hoger

werkloosheid en crimineel gedrag zijn hoger.

Daarnaast groeien migrantenkinderen, vergeleken met autochtone kinderen, vaker op in

gezinsomstandigheden die een risicofactor zijn voor opvoed- en opgroeiproblemen, zoals

eenouderhuishoudens en armoede.

We hebben in de afgelopen jaren als stichting fors geïnvesteerd in jongeren. In de visie van onze

stichting staat centraal, dat jongeren moeten kunnen rekenen op een onbezorgde jeugd in een

harmonieuze omgeving, een veilig opgroeiklimaat en een goed toekomstperspectief. Zij moeten

gestimuleerd worden hun talenten te ontwikkelen. Dit is een universeel recht van elk kind, ongeacht

achtergrond of beperking.

Het leggen van een goede verbinding tussen het onderwijs en de (jeugd)hulp is belangrijk voor ons.

Een zorgzame en stabiele gezinssituatie biedt een belangrijke basis van waaruit kinderen en

jongeren zich kunnen ontwikkelen. Het gezin biedt kinderen liefde, bescherming en veiligheid.

Kinderen leren culturele regels, waarden en normen en kunnen binnen veilige grenzen gedrag en

vaardigheden oefenen.

Pagina 3 van 60

Ook streven wij ernaar om kinderen te beschermen tegen elke vorm van mishandeling. Daarom

voeren wij projecten uit, die zich richten op het versterken van de eigen kracht en van de sociale

verbanden tussen ouders, kinderen en gezinnen. Kindermishandeling moet worden voorkomen. Als

het (toch) gebeurt, dienen we dit signaleren, stoppen en de schade zoveel mogelijk beperken.

Wij zijn van mening, dat met name kinderen en jongeren uit zwakkere milieus niet voldoende

kunnen profiteren van voorzieningen en kansen.

Bij al onze projecten zoeken wij de samenwerking met de gemeente, CJG’s en andere organisaties

uit het veld.

Ons uitgangspunt is, dat vrijwillige inzet en steun vanuit de directe omgeving heel veel waarde

heeft voor het opvoed- en opgroeiklimaat, welke de overheid en beroepskrachten niet kunnen

vervangen.

Het is in dit kader dan ook van belang om vrijwillige en beroepsmatige activiteiten rondom het

opvoed- en opgroeiklimaat te verbinden. Wij staan als vrijwilligersorganisatie dicht bij de

migrantendoelgroepen en kunnen deze ook bereiken. Onze vrijwilligers slaan een brug tussen

professionals en migranten en kunnen veel betekenen op het gebied van preventie en een goed

opvoed- en opgroeiklimaat.

Om jongeren bijvoorbeeld maatschappelijk te laten participeren zijn wij van mening, dat zij

gestimuleerd en gemotiveerd dienen te worden, rekening houdende met hun verschillende

ontwikkelingsstadia. Daarbij is het belangrijk oog te hebben voor de rol van jongeren als

beïnvloeders en steunpilaren van leeftijdgenoten, bijv. door de inzet van jongeren voor jongeren.

Eigen verantwoordelijkheid en inbreng van de jongeren dienen tevens gestimuleerd te worden,

evenzo ruimte voor talentontwikkeling, democratische vorming en mediawijsheid.

Jongerenparticipatie zien wij als een goed middel om beter zicht te krijgen in de leefwereld en de

wensen van onze jeugd en draagt ertoe bij dat jongeren zich betrokken en medeverantwoordelijk

voelen voor hun eigen leefomgeving. Participatie verkleint de kans op sociale uitval en

marginalisatie van jongeren.

Het is van belang om jongeren te stimuleren een startkwalificatie te halen met behulp van een

leerbaan of een vervolgopleiding. Jongeren met een startkwalificatie die geen werk hebben,

stimuleren we actief om te gaan leren en/of te gaan werken.

Vrijwilligerswerk

In 2015 hebben 20 jonge vrijwilligers en stagiaires zich ingezet om voorbereidingen te treffen voor

en te vergaderen over de te houden activiteiten, groepsbijeenkomsten en workshops, opdrachten uit

te voeren en te evalueren.

De vrijwilligers komen wekelijks bijeen op de maandagavond van 18.00 tot 21.00 uur,

dinsdagavond van 19.00 – 21.00 uur en zondagmiddag van 14.00 – 18.00 uur.

Daarnaast werken jongeren gedurende het hele jaar intensief aan het realiseren van hun persoonlijke

doelstellingen.

Locatie

Stichting De Chinese Brug, Zuidwal 94 Den Haag. Deze locatie biedt de mogelijkheid om van

meerdere ruimtes tegelijk gebruik te kunnen maken.

Pagina 4 van 60

Activiteiten Stichting Hindustani

Den Haag is een multiculturele stad. Meer dan de helft van de Hagenaars is van niet-Nederlandse

herkomst. Dat aandeel blijft de komende jaren groeien. Stichting Hindustani draagt bij aan het

creëren van een samenleving met een prachtig leefwereld, waarin iedereen zich thuis voelt en waar

iedereen aan wil bouwen. Hoewel dat erg rooskleurig klinkt is het haalbaar met de juiste inzet.

Stichting Hindustani heeft dat bewezen, alleen al door haar eigen succesvolle samenwerking. Een

belangrijk aspect voor ons is vooral het ‘laten zien’ dat wij een diversiteit aan culturen, kennis en

samenwerking omarmen. Wij investeren in inhoudelijke samenwerking met buurtbewoners en

zelforganisaties.

Vermeldenswaardig is dat de stichting meerdere prijzen heeft ontvangen voor haar werkzaamheden:

• 2008: De Haagse Roos-prijs

• 2009: Wederom de Haagse Roos-prijs

• 2009: De Haagse Burgerschapsprijs (ruim 1000 Haagse projecten dongen mee)

• 2011: voordracht door COC Haaglanden voor Haagse gemeentelijke homo emancipatieprijs

• 2012: De SpiceLemon prijs

• 2013: Nominatie Haagse Hulde (projecten 'De kracht van stille lijders' en Jongeren en

vrijwilligerswerk)

• 2015: Winnaar John Blankensteinprijs voor de Haagse gemeentelijke homo emancipatieprijs

Stichting Hindustani organiseert sinds 2002 jaarlijks voor jongeren, ouders en ouderen uit diverse

migrantendoelgroepen en voor professionals, tal van activiteiten, zoals symposia,

netwerkbijeenkomsten, conferenties, workshops, dialoogbijeenkomsten en toneeluitvoeringen.

Alle genoemde activiteiten hebben als doel de kennis, houding (bewustwording) en gedrag

(vaardigheden) van de deelnemers te beïnvloeden op het gebied van emancipatie, participatie,

educatie, leefbaarheid, cultuur en welzijn.

Door een tomeloze inzet en ondersteund door vrijwilligers en helpers zijn wij tot nu toe er steeds in

geslaagd onze doelstellingen te verwezenlijken.

De werkzaamheden en activiteiten van Stichting Hindustani zijn onder te verdelen in:

1) onderzoek en samenwerking; 2) workshops; 3) voorlichtingsbijeenkomsten;

4) cultuurparticipatie; 5) netwerken; 6) opleiding en stage; 7) toneel- en talentontwikkeling;

8) vrijwilligerswerk en participatiesamenleving.

Stichting Hindustani en haar ambities

Het bevorderen van de bestuurlijke participatie van jongeren. Daarnaast blijvend investeren in onze

kader d.m.v. trainingen en deskundigheidsbevordering en kennisoverdracht.

Stimuleren van de eigen kracht van burgers en het zelf nemen van verantwoordelijkheid om de

leefbaarheid en sociale cohesie in de wijk, het dorp of de stad te behouden en te vergroten. Van

verbeteren van de fysieke leefomgeving, gezondheid, welzijn, cultuur tot sportparticipatie.

Het bevorderen van bestuurlijke participatie van jongeren

Het bestuur van Stichting Hindustani wordt gevormd door 6 personen (allen vrijwilligers) waarvan

twee leden van mannelijk komaf. De bestuursleden zijn 27 jaar en jonger. Het bestuur komt 1 keer

per week bijeen om de stand van zaken te bespreken en is er intensieve emailverkeer tussen de

bestuursleden om zaken in goede banen te (blijven) leiden.

Stichting Hindustani bevordert jongerenparticipatie door meedoen, meedenken en meebeslissen.

Pagina 5 van 60

Kennisontwikkeling, ervaringen uitwisselen en delen

Diverse jongeren van Stichting Hindustani zijn getraind en gecertificeerd om taboeonderwerpen

(huwelijksdwang, huwelijkse gevangenschap, achterlating, eergerelateerd geweld en acceptatie van

homoseksualiteit, seksueel misbruik binnen migranten gezinnen, etc.) bespreekbaar te maken en

verandering te stimuleren en op gang te brengen. Zij durven als frontliners en ambassadeurs keer op

keer naar buiten te treden om het debat aan te gaan binnen de gemeenschappen en zo anderen

bewust en onbewust te empoweren.

Ook nemen zij regelmatig zitting in panels, bereiden debatten en voorlichtingsbijeenkomsten voor

en geven workshops over taboeonderwerpen op scholen voor het voortgezet onderwijs. Daarbij

wordt uitgegaan van het eigen inzicht in de problematiek en van de eigen kennis.

Als voorlichters zijn ze iets ouder dan de doelgroep, waardoor ze een hogere status hebben, maar

staan ze dicht genoeg bij de doelgroep om als rolmodel te kunnen fungeren.

Jongeren inspireren en motiveren

De jongeren worden gecoacht door oudere deskundigen, die zelf hun sporen hebben verdiend op het

terrein van emancipatie, participatie en burgerschap.

Deze oudere deskundigen zorgen ervoor dat de jongeren nauw betrokken blijven. Zij moedigen hen

aan, geven steun en advies en zorgen dat de jongeren gemotiveerd blijven. Ervaring leert dat een

persoonlijke coach ervoor zorgt dat jongeren makkelijker het hele traject doorlopen en niet

uitvallen. Wij streven ernaar onze jongeren verder te professionaliseren/trainen, zodat ze ingezet

kunnen worden door gemeenten, organisaties en instellingen.

Samenwerking om doelen te realiseren

Jonge vrijwilligers vertegenwoordigen de stichting bij diverse platforms zoals:

Intercultureel Platform Segbroek (IPS), Pharos, Vluchtelingen Organisaties Nederland (VON),

Platform Eer en Vrijheid en het kennisplatform Integratie & Samenleving (waarvan Het Verwey-

Jonker Instituut en Movisie de penvoerder zijn).

Het platform Eer en Vrijheid is eind 2012 opgericht, vanwege de zeer grote behoefte, voor

professionals en vrijwilligers die te maken hebben met de problematiek rond huwelijksdwang,

eergerelateerd geweld en achterlating. Het platform heeft een netwerkfunctie en wordt

vormgegeven in co-creatie ‘door en met deelnemers’. Tijdens de landelijke en in kleinere

bijeenkomsten wisselen de deelnemers problemen en oplossingsrichtingen uit en leren zij van

elkaar. Informatie over het platform Eer en Vrijheid is te vinden op Yammer (een soort besloten

Facebook). Het platform is zeer succesvol; uit evaluatie blijkt dat het enorm wordt gewaardeerd

door de deelnemers.

Groepsbijeenkomsten: Aanpak kindermishandeling WE CAN

Jaarlijks worden duizenden kinderen slachtoffer van lichamelijke/ psychische mishandeling of

misbruik. Kindermishandeling komt vaker voor dan mag worden verwacht in migrantengezinnen op

grond van hun aandeel in de Nederlandse bevolking.

Stichting Hindustani levert graag haar bijdrage aan het terugdringen van kindermishandeling, door

het deskundig maken van haar doelgroep jongeren in het herkennen van de signalen en de te nemen

stappen bij een vermoeden van kindermishandeling.

In dit kader is in 2015 de workshop ‘aanpak kindermishandeling’ verzorgd bij de Chinese Brug en

de Shri Vishnuschool. In 5 groepsbijeenkomsten, die elk weer onderverdeeld waren in blokken van

Pagina 6 van 60

4 bijeenkomsten van ieder een dagdeel, is de workshop in de laatste bijeenkomst afgesloten met de

uitreiking van een certificaat. Aan de workshop hebben 56 jongeren deelgenomen.

De workshop heeft geleid tot meer kennis bij de deelnemers over het thema kindermishandeling. Zij

weten op welke signalen ze moeten letten; dat het erg belangrijk is om met elkaar er over te praten.

De stap tot handelen is voor sommige deelnemers nog een punt van aandacht. Met name wanneer

de ‘dader’ een persoon is die dicht bij de deelnemer staat (familie, vriend(in).

De deelnemers waren zeer te spreken over de workshop en hebben deze dan ook benoemd als

waardevol, positief,nuttig en voor herhaling vatbaar.

Project “Omgaan met ouders 2015”

Stichting Hindustani heeft een project voor jongeren getiteld ‘Omgaan met ouders’ afgerond. Het

betrof een trainingssessie van vier bijeenkomsten voor jongeren in de leeftijd van 15 tot 23 jaar.

Het project bood jongeren de gelegenheid om onder deskundige begeleiding te praten met

leeftijdsgenoten over het opgroeien in verschillende culturen.

De achterliggende gedachte voor de start van het project lag in het volgende.

Een aantal jongeren voelt zich noch in de eigen traditionele, noch in de Nederlandse cultuur thuis.

Sommigen voelen zich meer thuis in de straatcultuur, welke de nodige problemen met zich (kan)

meebrengen. De huidige samenleving vraagt veel van pubers/adolescenten. Hoe gaat het met

pubers/adolescenten van deze tijd, hoe staan ze in de wereld en hoe staan ze tegenover hun ouders?

Er is veel aandacht voor de omgang tussen ouder(s) / opvoeder(s) en hun puber vanuit het

perspectief van de volwassenen. Dit blijkt wel nodig te zijn, daar het opvoeden van kinderen

onlosmakelijk verbonden is met allerlei maatschappelijke-, technische- en cultuurgebonden

ontwikkelingen. Ouders voelen zich vaak gefrustreerd en machteloos door het gedrag van hun

kinderen: jonge kinderen willen niet eten of naar bed; oudere kinderen zoeken de grenzen op door te

testen hoever ze kunnen gaan of zijn het bijvoorbeeld oneens met hun ouders over het tijdstip van

thuiskomen na een feestje. Vaak leidt dit tot heftige woordenwisselingen, waarbij één van de

partijen verliezer is en beide vaak ontevreden zijn.

Echter, een puber voelt zich vaak niet begrepen door zijn ouder(s) / opvoeder(s) en heeft te kampen

met allerlei verwachtingen, normen en waarden van de ouder(s) / opvoeder(s). Een gepaste

voorlichtingsmogelijkheid voor jongeren tussen 15 t/m 23 jaar is niet voorhanden.

Tijdens deze trainingen voor jongeren, lag de nadruk o.m. op het verwerven van de volgende

vaardigheden;

• Leren inzien hoe je reageert op verschillende situaties;

• Zó luisteren dat je je ouder(s) / opvoeder(s) leert begrijpen;

• Zó praten dat ouder(s) / opvoeder(s) ook jou begrijpen en rekening met je willen houden;

• Zó conflicten oplossen dat iedereen zich in de oplossing kan vinden en zich daaraan wil

houden;

Pagina 7 van 60

• Leren omgaan met verschillende waarden.

Evaluatie en duurzaamheid

Doel training: zoeken naar oplossingen waar alle betrokkenen tevreden mee zijn; het voorkomen

van problemen en ook bestaande conflicten kunnen verminderen door het volgen van deze training.

Ouders en kinderen begrijpen elkaar beter door duidelijker te praten en beter naar elkaar te

luisteren. Door deze interventie kan voorkomen worden dat problemen escaleren en dat men een

beroep moet doen op de hulpverlening. Uiteindelijk is ieder kind gebaat bij een goede relatie met

zijn of haar ouder(s) / opvoeder(s) en vice versa.

Naast het uitwisselen van ervaringen en verstrekken van de benodigde theorie, was de training ook

bedoeld om jongeren met leeftijdsgenoten in gesprek te laten gaan over het omgaan met ouders en

uitwisselen van hun eigen ervaringen. Hierdoor ontstonden er gesprekken en discussies onder de

jongeren, waaruit informatie vrijkwam in de vorm van tips of andere vaardigheden t.o.v. het

omgaan met ouders. De training was niet bedoeld voor jongeren met zware problemen.

Stellingen Omgaan met ouders

1. Veel ouders willen de relatie met hun kinderen aangenaam houden. Daarom grijpen ze

weinig in, stellen weinig grenzen. Dat zien ze meer als een taak voor leerkrachten.

2. Het beste voor jongeren is dat ze zichzelf kunnen zijn, dat ze hun leven op de rails hebben

staan en dat ze kunnen doen wat ze zelf willen.

3. Jongeren van nu denken het in veel gevallen beter te weten dan hun ouders. Zij zijn ook veel

meer gericht op zichzelf en geven minder om de wereld om hen heen.

4. Het opgroeien in twee of meerdere culturen zorgt voor het ontstaan van problemen bij een

aantal jongeren.

Er zijn 5 groepsbijeenkomsten in 2015 georganiseerd. Elk groepsbijeenkomst bestond

4 bijeenkomsten van ieder een dagdeel. De laatste bijeenkomst is tevens afgesloten met de

uitreiking van een certificaat. Aan de workshop hebben 62 jongeren deelgenomen. Hiervan waren

er 43 jonge vrouwen en 19 jonge mannen. De bijeenkomsten zijn gehouden in De Chinese Brug,

buurthuis Octopus en de Shri Vishnuschool.

Voorlichtingsbijeenkomsten en gastlessen, Primair Onderwijs en Voorgezet Onderwijs

Sinds kort geeft Stichting Hindustani in de vorm van workshops voorlichting op scholen.

Wij geven workshops over prestatiedruk, liefde, vrije partnerkeuze, gearrangeerde en gedwongen

huwelijken, seksuele diversiteit, ouderbetrokkenheid, social media en de gevaren hiervan.

In de workshops vertellen wij over doelgericht veranderen.

De workshops worden gegeven aan gemiddeld 25 studenten per keer. Bij de workshop is er altijd

een docent of schoolmaatschappelijk werker aanwezig voor de procesbegeleiding.

Gecertificeerd leerbedrijf

Stichting Hindustani is ook een erkend leerbedrijf waar studenten hun stage of afstudeeropdrachten

kunnen vervullen. Het betreft de opleidingen Sociaal Maatschappelijk dienstverlening (SMD),

Sociaal Cultureel Werk (SCW) en Secretaresse opleidingen.

Pagina 8 van 60

Focusgroepen religieuze– kindhuwelijken

In de periode augustus-september 2015 heeft Stichting Hindustani focusgroepen georganiseerd

t.b.v. het onderzoek naar religieuze (kind)huwelijken. Tijdens de bijeenkomsten hebben wij

informatie over dit onderwerp verzameld, die door de deelnemers is verstrekt.

Er wordt een rapportage opgemaakt van deze bijeenkomsten. Deze zal volledig geanonimiseerd

zijn, vanwege het vertrouwelijke karakter. Er zullen derhalve geen namen van personen opgenomen

worden in de rapportage, maar wel bij goedvinden, een aantal deelnemende organisaties.

Zodra de rapportage openbaar is zal dit bekend worden gemaakt.

Namens Stichting Hindustani hebben 3 jongeren deelgenomen aan de Focusgroep.

De onderzoekers:

Dr. Susan Rutten, Dr. Esther van Eijk en Dr. Khadija Kadrouch, Universiteit Maastricht,

Mr. drs. Lisanne Drost en Drs. Eliane Smits van Waesberghe, Verwey-Jonker Instituut

GGD/Den Haag Hiv netwerkgroep 21 april 2015

Er is een netwerkgroep gevormd, waarin diverse organisaties zitting hebben, zoals de Hiv

Vereniging Nederland project positief geluid, Hiv Vereniging Nederland regio Haaglanden, het

SOA centrum, Haga ziekenhuis Leyenburg, Buddy Netwerk/Brijder verslavingszorg, Stichting

Hindustani, COC Haaglanden, St. Mara, St. Rainbow, Parnassia Palier.

De netwerkgroep houdt zich bezig om de gemeenschap bewuster te maken over het onderwerp Hiv.

Wat is dat precies; waar moet je op letten; wat zijn de risico’s; wat zijn de gevolgen als je het

oploopt; waar kun je terecht voor vragen en/of behandeling enz. enz.

Dit doet zij door middel van voorlichtingsbijeenkomsten e.d. Ook is er een zgn. actieplan gemaakt

waarin partijen benaderd worden om mee te werken e.d.

Ook heeft de netwerkgroep Wereld Aids dag in november 2015 georganiseerd.

Er is veel bereikt het afgelopen jaar. Kick-off bijeenkomst en is er een mooi programma gehouden

met Wereld Aids Dag.

Verder lopen er nog diverse projecten waar de netwerkgroep in vertegenwoordigd is, zoals:

Namens Stichting Hindustani nemen 2 vrijwilligers plaats in de netwerkgroep.

Pagina 9 van 60

Kwalitatief onderzoek naar tienerzwangerschap onder meiden (Rutger WPF)

Rutgers WPF is in samenwerking met Soa Aids Nederland en het FIOM (en met financiële

ondersteuning van het Ministerie van VWS) gestart met een kwalitatief onderzoek naar de

achtergronden van (ongeplande) tienerzwangerschappen.

Doel: meer inzicht krijgen in de achtergronden en scenario´s van ongeplande zwangerschappen bij

tieners om preventie en begeleiding van deze meiden te verbeteren.

Methode: diepte-interviews met 60 meiden die voor hun 20e (ongepland) zwanger zijn geworden;

interviews met 10 professionals, die meiden met ongeplande zwangerschap begeleiden.

Looptijd: interviews in maart 2015 – juni 2015. Rapport beschikbaar september 2015.

Stichting Hindustani is door Rutgers WPF benaderd voor dit onderzoek, voor werving van meiden

en professionals, met vooral een Surinaamse achtergrond. Het ging om meiden tot 24 jaar, die

zwanger zijn geweest toen zij tussen de 16 en 19 jaar oud waren. Het onderzoek bestond uit een

telefonisch interview van maximaal 1,5 uur met een van de vrouwelijke onderzoekers.

Stichting Hindustani heeft 8 tienermoeders geworven middels haar maandelijkse nieuwsbrief,

social media en persoonlijk contacten in stadsdeel Transvaal/Schilderswijk

Voorlichtingsbijeenkomsten over seksueel misbruik in migrantenfamilies

Doel:

* Samen in gesprek

* Taboes doorbreken

* Slachtoffers ondersteunen

Seksueel misbruik binnen families komt veel voor: per jaar worden ongeveer 4700 kinderen

slachtoffer van seksueel misbruik. Dat is zo’n 1 op de 6 á 7 kinderen!

Praten over seksueel misbruik nog altijd moeilijk

In veel gemeenschappen heerst er nog een taboe op het bespreken van seksueel misbruik, ook in

migrantengezinnen. Doordat praten over seksueel misbruik niet vanzelfsprekend is, komt veel

seksueel misbruik daarom niet in het openbaar.

Dat komt bij ons niet voor

Dit is helaas nog wat veel mensen denken als het gaat om de vraag of seksueel misbruik voorkomt

in migrantenfamilies. Maar ook in autochtone families komt dit net zo vaak voor.

Slachtoffers te vaak alleen

Door het taboe rondom seksualiteit wordt er weinig over gepraat, met als gevolg dat slachtoffers

soms jarenlang met een geheim rondlopen waar zij vaak met niemand over durven te praten.

De slachtoffers kunnen vaak het gevoel hebben dat zij zelf ook schuld hebben bij het misbruik en

daardoor niet alleen zichzelf te schande hebben gemaakt, maar ook hun familie.

Als we er niet over praten is er niets aan de hand

Soms zijn familieleden wel op de hoogte van het seksueel misbruik, maar weten zij niet hoe ze het

moeten bespreken en stoppen. Schuld, schaamte en eergevoelens spelen een grote rol. “Zo lang we

Pagina 10 van 60

er niet over praten is er niets aan de hand.” Angst voor de pleger kan een rol spelen. Dat hij of zij

bijvoorbeeld wraak neemt of meer slachtoffers maakt zoals broertjes of zusjes. Maar nog vaker is er

angst voor de familie-eer, want een meisje kan door het misbruik haar maagdelijkheid verloren

hebben.

Deelnemers

Aan de voorlichtingsbijeenkomsten georganiseerd door Stichting Hindustani hebben

254 deelnemers deelgenomen. Hiervan waren er 168 vrouwen, 64 mannen en 32 jongeren.

Werkgroep Leidschenveen/Ypenburg

In het stadsdeel Leidschenveen/Ypenburg is gebleken dat de jongeren onderling weinig contact met

elkaar hebben. Ook is er sprake van groepsvorming.

Jongeren en stagiaires van Stichting Hindustani hebben een onderzoek uitgevoerd in het stadsdeel

Leidschenveen/Ypenburg om de participatiemogelijkheden te vergroten.

Het doel was om deze jongeren bij elkaar te brengen, door ze deel te laten nemen aan allerlei

activiteiten op een zo laagdrempelige manier. Door bijv. de jongeren die naar Ut Plekkie komen,

eerst te leren kennen; door een kopje koffie/thee met elkaar te drinken en zo het vertrouwen van

deze groep jongeren te winnen.

Eenmaal het vertrouwen gewonnen te hebben, kunnen zij als ambassadeurs fungeren en ervoor

zorgen dat meer jongeren deel gaan nemen aan de activiteiten.

Onder leiding van Stichting Hindustani is samen met de werkgroepen Unity en CJG (voor

Ypenburg en Leidschenveen) een werkgroep gevormd om te kijken welke onderwerpen

raakvlakken hebben en welke gezamenlijk opgepakt kunnen worden.

De volgende vraagstukken werden door de werkgroep behandeld:

• Waar kunnen de stagiaires ingezet worden

• Wederzijdse Kennisoverdracht

• Waar kunnen we elkaar aanvullen en samenwerken

• Kunnen wij een brugfunctie vervullen om de allochtone doelgroep te bereiken?

• Ook gaan we kijken of er behoefte is aan nieuwe cursussen.

Vervolgens hoe dit vorm te geven:

• Hoe gaan we dit vormgeven, wie doet wat.

• Hoe vaak gaan we dit doen.

• Wat hebben we daar bij nodig.

• Hoeveel tijd heeft een stagiair beschikbaar

• Waar vinden deze bijeenkomsten plaats

In de werkgroep namen 4 jongeren namens Stichting Hindustani deel.

28 februari 2015: Chinees Nieuwjaarviering

Op het Chinese nieuwjaarsfeest hebben de jongeren van Stichting Hindustani een modeshow uit

diverse culturen verzorgd.

Lijst kleding, cultuur & muziek:

Irakees, Hindoestaans (hindoe), Marokkaans, Hindoestaans (moslim), Russisch, Antilliaans, Turks,

Afrikaans, Pakistaans, Libanees, Dominicaans en Nederlands.

Pagina 11 van 60

Aan de modeshow hebben 12 jongeren van Stichting Hindustani deelgenomen.

Workshops ‘Seksueel misbruik’ op ROC Mondriaan (Locatie Aspasialaan 19 Den Haag)

Op dinsdag 3 maart 2015 heeft Stichting Hindustani 3 workshops/gastlessen verzorgd over seksueel

misbruik. Een counselor van de school was tevens ter eventuele ondersteuning aanwezig.

Binnen onze samenleving zijn huiselijk geweld en kindermishandeling de meest voorkomende

geweldsvormen en een omvangrijk maatschappelijk probleem.

Als een mens zich ergens veilig moet voelen dan is dat wel thuis, in de eigen privé-omgeving.

Daarom staat het tegengaan van huiselijk geweld en kindermishandeling hoog op de agenda.

Hiervoor ligt de beleidsregie bij de gemeenten. Dit is geformaliseerd met de invoering van de Wet

Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Om huiselijk geweld en kindermishandeling terug te

dringen is samenwerking en een gezamenlijke regionale visie op de aanpak ervan van belang.

Gemiddeld komt er iedere 6 minuten ergens in Nederland bij de politie een melding binnen van

huiselijk geweld. Binnen de regio Haaglanden zijn in 2013 4.073 meldingen van huiselijk geweld

bij de steunpunten huiselijk geweld binnengekomen en zijn 446 huisverboden opgelegd. Jaarlijks

worden landelijk zo’n 120.000 kinderen en jongeren blootgesteld aan een vorm van

kindermishandeling.

Aantal deelnemers: 72, waarvan 23 jongens en 49 meisjes, in de leeftijdscategorie 16 -22 jaar en de

opleiding Sociaal Maatschappelijk Dienstverlening volgden.

Workshops ‘Social Media’ op de School voor Economie en Juridische beroepen

Locatie: ROC Mondriaan locatie Aspasialaan 19 Den Haag

Op donderdag 5 maart 2015 heeft Stichting Hindustani 4 workshops/gastlessen verzorgd over social

media. Bij elke workshop was er een begeleidende docent aanwezig.

Onderwerpen:

1. Praten over sociaal media

2. Gevaren van sociaal media

3. Pesterij door sociaal media

4. Negatief effect op gezondheid

5. Roddelen via sociaal media

De workshops/gastlessen werden met een PowerPointpresentatie gehouden:

Informatievoorziening: wat betekent ‘Social Media’ in onze tijd; wat zijn de positieve en negatieve

aspecten, als ook de gevolgen daarvan.

Aan de hand van een aantal vragen/stellingen werd een interactieve discussie gevoerd.

- Wat heeft bijvoorbeeld social media als invloed als het bijv. gaat om roddelen, pesten en

verslaving.

- Wat voor invloed heeft Faceboek o.a. hierop

Er werd ook een rollenspel gehouden.

Pagina 12 van 60

Afsluiting: de leerlingen hadden actief meegedaan; ze vonden de informatie een positieve bijdrage

op de kijk over het gebruik van/via social media; ze waren bewust(er) geworden over de gevaren

van social media.

Aantal deelnemers: 92, waarvan 32 jongens en 60 meisjes, in de leeftijdscategorie: 18-22 jaar, met

een juridische opleiding.

Onderzoek gezonde leefstijl onder Haagse Hindoestaanse burgers

In het kader van het verlenen/verbeteren van passende zorgdienstverlening aan Haagse

Hindoestaanse burgers werd onderzoek verricht in opdracht van de GGD, door een 4de-jaars student

Voeding en Diëtetiek aan de Haagse Hoge School Den Haag/Rijswijk. Het betrof een

afstudeeropdracht, waarbij ouders van Hindoestaanse basisschoolkinderen werden geïnterviewd.

Doel: beter te begrijpen welke normen en waarden belangrijk zijn voor de ouders en hoe belangrijk

deze zijn voor hun motivatie om een gezonde levensstijl na te streven.

Stichting Hindustani werd door de GGD Haaglanden aangewezen om het onderzoek uit te voeren.

Ter ondersteuning van het onderzoek was een begeleider en 2 stagiaires van Stichting Hindustani

betrokken (4 jongeren in totaal).

16 april 2015: Platform Eer en Vrijheid

Op 16 april 2015 heeft de tweede ontbijtsessie van platform Eer en Vrijheid plaatsgevonden. De

organisatie had ervoor gekozen om op selectie mensen uit te nodigen met als doel een zo divers

mogelijke groep samen te stellen om zo iedereen aan bod te laten komen. De volgende keer zal een

andere samenstelling van organisaties/instellingen worden uitgenodigd.

Het doel was om aan de hand van drie vragen in gesprek te gaan met hulpverlening, onderwijs,

openbaar ministerie, politie en zelforganisaties om aan te aankaarten wat zij belangrijk vinden en

wat zij ervaren als knelpunt.

De drie vragen waren:

1. Wat zijn de grootste knelpunten in je werk?

2. Wat heb je nodig om tot verbetering te komen (bijvoorbeeld nieuwe samenwerkingen, geld,

andere middelen)?

3. Wat zou je willen halen op een landelijke bijeenkomst?

Aanwezige organisaties: Dona Daria, Stichting Meer Kleur en Kwaliteit, Talmor, Feniks, Kommak,

Stichting Hindustani, Stimenz, Mudawwanah, Blijfgroep, Landelijk Knooppunt Huwelijksdwang en

Achterlating, Kompaan en De Bocht, MBO College Zuid, Pouwer, Politie Flevoland en Politie

Rotterdam en het openbaar ministerie.

De tafels waren zo ingedeeld dat aan elke tafel verschillende organisaties zaten, zodat er discussie

op gang kon komen. Aan elke tafel zaten andere professionals uit een ander werkveld.

Samenwerking

Op het gebied van regionaal samenwerken, valt er nog een wereld te winnen. Hoe kleinschaliger,

hoe meer en efficiënter er kan worden samengewerkt. Netwerken binnen een regio wordt als

belangrijk bestempeld. Geopperd werd om het platform Eer en Vrijheid een meer regionaal karakter

Pagina 13 van 60

te geven. Fijn dat er professionals vanuit verschillende landelijke hoeken - waaronder vanuit

zelforganisaties, de politie, overheid en het onderwijs betrokken zijn bij het platform.

Toch lijkt de behoefte aan focus op de eigen regio groot. Daarnaast staat men momenteel weinig tot

niet in contact met organisaties uit de eigen regio, waardoor er geen constructieve

samenwerkingsverbanden ontstaan die in de toekomst vruchtbaar kunnen zijn.

Aanbeveling: de volgende platformbijeenkomst workshops per regio houden, waarin bepaalde

(herkenbare) cases worden besproken.

Aan de bijeenkomst hebben 2 jongeren namens Stichting Hindustani deelgenomen.

27 mei 2015: Bijeenkomst financiële onafhankelijkheid

Als je financieel onafhankelijk bent geeft het jou meer zelfvertrouwen en sta je sterker in het leven.

Een ondernemende moeder is een voorbeeld voor haar kinderen”.

“Om betaald werk te doen moeten jongeren het willen, mogen en kunnen. Een belemmering op één

van deze drie vlakken maakt dat jongeren de stap naar betaald werk niet zetten”.

Stichting Hindustani heeft in samenwerking met Prachtvrouw coaching 44 jongeren bij elkaar

gebracht om in gesprek te gaan over het thema economische zelfstandigheid.

Er werd een inspirerende speech gehouden door mw. Saritha Bajnath, professional coach.

Vervolgens werd aan de hand van een film ‘rolmodellen: Kiezen voor werk?’het thema besproken.

Ook werd aandacht besteed aan de vraag: hoe vergroten we de economische zelfstandigheid van

jongeren?

Tevens is er een workshop verzorgd over ‘Sociaal ondernemerschap’.

Aan de bijeenkomst hebben 44 jongeren deelgenomen. Hiervan waren 34 jonge vrouwen en 10

mannen.

13 juni 2015: Verbroederingsfestival, Mandelaplein/Buurthuis Boerenplein

De wijk Transvaal kenmerkt zich door de diversiteit aan culturen: Turkse, Marokkaanse,

Surinaamse, Antilliaanse en Oost-Europese groepen zijn o.a. hier vertegenwoordigd.

De zelforganisaties die zich specifiek met bepaalde doelgroepen bezighouden waren uitgenodigd

om bij te dragen aan dit feest.

Naast de culturele diversiteit was er ook aandacht voor de seksuele diversiteit. Er werd aandacht

hiervoor gevraagd om een klimaat te creëren van acceptatie, en pesten en discriminatie tegen te

gaan. Daarnaast ook om veiligheid, iedereen heeft het recht om zichzelf te kunnen zijn en een eigen

identiteit te hebben door zich veilig te voelen in hun eigen (woon-)omgeving.

Omschrijving activiteit: “Een brede kijk in de wijk, diversiteit” voor kinderen en volwassenen.

Omschrijving van het programma: Samen met kunstenaar Muharrem Tektas gingen kinderen en

volwassenen knutselen met de vormen van de geslachtssymbolen. Volgens de statieken is de 10%

van de bevolking gay, lesbiene of bisexueel.

Pagina 14 van 60

16 jongeren hebben namens Stichting Hindustani geparticipeerd en betrokken geweest bij de

organisatie.

28 juli 2015: Internationale conferentie AIDS Impact in Amsterdam

Nog nooit waren er zoveel keuzes beschikbaar in de preventie en behandeling van hiv als nu,

volgens de organisatoren van de internationale conferentie Aids Impact in Amsterdam. Kennis over

mogelijke medische en gedragsinterventies en over de mensen waarvoor die zijn bedoeld, werd

uitgewisseld door een bont gezelschap uit 47 landen. De conferentie duurde 4 dagen en kan worden

gezien als voorloper van de grote Internationale Aidsconferentie, die in 2018 naar Amsterdam

komt.

Amsterdamse Wethouder Eric van der Burg, de Assistant Secretary General van de Verenigde

Naties en Deputy Executive Director van UNAIDS Luiz Loures en de Directeur-Generaal

Internationale Samenwerking van het ministerie van Buitenlandse Zaken Reina Buijs openden de

AIDS Impact Conferentie. In ruim 400 sessies werden door internationale onderzoekers de laatste

stand van zaken wereldwijd gepresenteerd. De focus lag op de gedrags- en psychosociale

problemen die te maken hebben met de preventie, behandeling en zorg rondom hiv en aids.“Dat is

precies de kern van de hiv- en aidsbestrijding”, volgens co-voorzitter Ton Coenen, directeur van het

Aids Fonds. “Condoomgebruik als middel tegen de verspreiding van het hiv-virus heeft alles te

maken met gedragsverandering. En wat als er, zoals met PrEP, elke dag een pil geslikt moet

worden, wat staat ons te doen om dat correcte gedrag voor elkaar krijgen? Hoe garandeer je

levenskwaliteit nu mensen met hiv steeds ouder worden? Maar het gaat ook over de strijd tegen het

stigma van mensen met hiv, de toenemende discriminerende wetgeving in Oost Europa en in

Afrikaanse landen. Homoseksualiteit is een taboe in Afrika, maar activisten uit die landen komen er

hier openlijk over getuigen.”

Opvallend op de conferentie was de gezamenlijke presentatie van de hiv- en aidsbestrijding van 3

steden: Sao Paulo, San Francisco en Amsterdam. De drie steden hebben elk de ambitie om het

aantal hiv-infecties in hun stad sterk te reduceren. Dat doen ze door zowel de preventie als de

behandeling van hiv te verbeteren. In Amsterdam is voor dat doel het H-team opgericht, een

bijzonder samenwerkingsverband van alle partijen die betrokken zijn bij de hiv-bestrijding in die

stad, waaronder de GGD, hiv behandelaars, huisartsen, de Hiv vereniging, AIGHD, het Aids Fonds

en Soa Aids Nederland. Het H-team richt zich op de twee grootste doelgroepen waarin de hiv

epidemie zich in Nederland manifesteert, dat zijn mannen die seks hebben met mannen en etnische

minderheden. Door actiever opsporen, eerder testen en zo snel mogelijk te behandelen, wordt de

gezondheid van mensen met hiv bevorderd en verdere overdracht van het hiv-virus voorkomen. De

twee andere steden kennen een vergelijkbare vernieuwende aanpak van de epidemie.

Aan de bijeenkomst hebben 2 jongeren namens Stichting Hindustani deelgenomen.

8 september2015: Seksueel misbruik bespreekbaar maken (locatie: INHolland R’dam)

Stichting Hindustani was uitgenodigd om tijdens de les over het onderwerp ‘seksueel misbruik

binnen migrantengezinnen’ een presentatie te houden hierover.

In de presentatie werden de volgende vragen beantwoord:

• beschrijving van de problematiek: voor wie is het een probleem; welke partijen zijn er bij;

• wat zijn de oorzaken en gevolgen van het probleem;

• welke aanpak is er voor deze problematiek ontwikkeld; welke rol speelt de overheid;

• welke taken neemt de cmv’er in de aanpak op zich;

Pagina 15 van 60

• kritiek- en discussiepunten op de gebruikte aanpak/methodiek

Aantal deelnemers: 24. Waarvan 7 jongens en 17 meisjes: 17, in de leeftijdscategorie: 22-27 jaar,

met een Sociaal Culturele Werk opleiding.

Pagina 16 van 60

18 september 2015: Informatiemarkt voor alle wijkbewoners

Een informatiemarkt voor alle wijkbewoners op het gebied van leren in de bibliotheek Segbroek.

Dit in het kader van de landelijke campagne “Het Festival van het Leren”. De landelijke campagne

richtte zich op het bevorderen van een leven lang leren. In bibliotheek Segbroek is er aandacht

besteed aan het belang van leren: Nederlandse taal leren, computeren, internetten en andere

cursussen volgen enz. Wijkbewoners werden geïnformeerd over workshops, cursussen, trainingen

die te volgen zijn in het stadsdeeldeel, maar ook in andere stadsdelen in Den Haag.

Stichting Hindustani heeft ook iets te bieden op het gebied van leren: mannenemancipatie; omgaan

met ouders; hoe ga je met je ouders om; aanpak kindermishandeling; LHBT; seksueel misbruik etc.

De jongeren van de stichting hebben op de informatiemarkt het aanbod van de stichting onder de

aandacht van de bibliotheekbezoekers gebracht.

Aan de informatiemarkt hebben 4 jongeren namens Stichting Hindustani deelgenomen.

5 t/m 11 oktober 2015: Week van de opvoeding

Locatie: CJG Segbroek

In 2015 is de Week van de Opvoeding voor de vijfde keer

georganiseerd. Het motto was: “Geef me de vijf”.

Tijdens de Week van de Opvoeding draaide het om ontmoeting en uitwisseling tussen ouders,

medeopvoeders, kinderen en jongeren. Daarbij stond een positieve benadering voorop.

12 jongeren (vrijwilligers en stagiaires) van Stg. Hindustani hebben op zondag 11 oktober 2015 een

bijeenkomst georganiseerd met als thema “opvoeden in een nieuwe context”.

Geef me de vijf… omdat je het zo goed doet. Ouders in Nederland doen het goed, dat blijkt ook uit

internationaal onderzoek. Niet voor niets zijn Nederlandse kinderen het gelukkigst.

Er hebben 24 jongeren en 27 ouders meegedaan.

22 november 2015: Conferentie ‘Onze opvoeding anno 2015’

Op zondag 22 november 2015 vond de conferentie voor de rechten van het kind plaats in Den Haag,

georganiseerd door Stichting Hindustani in samenwerking met federatie Eekta. Deze dag is

georganiseerd in teken van Internationale Dag van de rechten van het Kind. Nederland heeft zich in

1995 aangesloten bij het verdrag. In Nederland is het niet iets aardigs wat je doet als je goed bent

voor je kind, je bent verplicht bij wet om je kind niet geestelijk, materieel of fysiek te mishandelen

of te verwaarlozen. Een centraal aanspreekpunt is nodig voor kinderen om terecht te kunnen als ze

op een van de hiervoor genoemde vormen van verwaarlozing of mishandeling moeten lijden. Om de

participatie van kinderen te garanderen was dan ook belangrijk dat ook kinderen aan de conferentie

zouden deelnemen.

Deelnemers

• 276 deelnemers hebben de conferentie bezocht.

Pagina 17 van 60

• Hiervan waren 75% vrouwen en 25% mannen.

• Volwassenen waren er rond de 70% en jongeren 30%

Introductie

De bezoekers werden ontvangen met een heerlijk bakje thee of koffie. Hierna bracht de heer Soerin

Narain van Stichting Hindustani het welkomstwoord naar alle bezoekers en deelnemers. Een voor

een bracht hij medeorganisatoren naar voren die zich op eens of andere wijze hebben ingezet voor

dit evenement. Als eerste werd de heer Ed Hoessein geïntroduceerd van Stichting Amman. Bij

Stichting Amman worden kookcursussen aangeboden en kunnen geïnteresseerden leren

verschillende klassieke Indiase instrumenten bespelen voor een zachte prijs. Na 3 maanden kan een

leerling al het gekozen instrument beoefenen. Ook is er gelegenheid voor karaoke. Iedereen is

welkom ook met nieuwe ideeën.

Inleiding Soerin Narain

Grondlegger Stichting Hindustani ‘Hindoestanen vormen één van de meest succesvolle

migrantengroepen in Nederland maar ook een groep waarin de meeste zelfmoordpogingen van

meisjes voorkomen. Het verschil tussen de opvoeding van meisjes en jongens is groot. Jongens

mogen doen wat ze willen, meisjes moeten onbevlekt door het leven gaan. Dat verander je niet

zomaar, het zit in de cultuur ingebakken. Maar we kunnen het wel langzaam aan bespreekbaar

maken.

Veel ouders denken dat hun kinderen niet aan seks doen en dat ze er vooral niet met ze over moeten

praten. Wij leggen uit dat jongeren toch wel gaan experimenteren. Hebben ze dan liever dat hun

kinderen het onveilig doen? Ze schrikken eerst wel van zo’n vraag, maar beseffen dan dat goede

seksuele voorlichting essentieel is.

We organiseren groepsbijeenkomsten voor ouders en jongeren. De bijeenkomsten voor jongeren

worden begeleid door jongeren. Onder elkaar voelen ze zich meer op hun gemak om over

seksualiteit te praten. De deelnemers weten waar ze voor komen. We hoeven er dus niet omheen te

draaien, we noemen het beestje bij zijn naam.

Geen onderwerp is taboe. We probeerden zelfs het onderwerp seksueel misbruik aan te kaarten.

Geef je zomaar je vader of oom aan bij de politie? Tijdens de eerste van vier bijeenkomsten keken

de deelnemers nog de kat uit de boom. Bij de tweede bijeenkomst was het ijs gebroken en bij de

laatste twee bijeenkomsten waren de meeste deelnemers heel open.

Jongeren durfden over hun problemen te vertellen en moesten zelfs vaak huilen. Ze realiseerden

zich dan eindelijk dat ze niet de enige zijn met een bepaald probleem.’

3 december 2015: Seksueel misbruik in migrantengezinnen (locatie: CJG Segbroek)

Aan deze training hebben 24 professionals/organisaties deelgenomen, waaronder Stg. Hindustani.

Het betrof een training over o.a.: hoe vaak komt seksueel misbruik voor in migrantengezinnen, hoe

wordt er mee omgegaan en hoe kun je het bespreekbaar maken?

De bijeenkomst was heel leerzaam, maar ook heel zwaar, gezien het gevoelige onderwerp.

Tijdens de training werden de deelnemers goed voorbereid om te weten hoe om te gaan met de

eigen emoties en met de eventuele emoties en reacties van de andere deelnemers.

De deelnemers werden getraind om vervolgens zelf voorlichting te kunnen geven in hun eigen

kring/achterban over dit onderwerp.

Pagina 18 van 60

Namens Stichting Hindustani hebben 2 bestuursleden deelgenomen aan deze training.

Pagina 19 van 60

Jaarverslag

LHBT

2015

Pagina 20 van 60

Inleiding

Regioplan Beleidsonderzoek en het Amsterdam Center for the Study of Lived Religion van de Vrije

Universiteit hebben in opdracht van het ministerie van OCW onderzoek uitgevoerd naar de mate

waarin cultureel-etnische en religieuze LHBT’ers onvrijheid ervaren om hun seksuele oriëntatie en

gedrag vorm te geven op een door hen gewenste wijze, de wijze waarop zij met deze onvrijheid

omgaan en de mate waarin hulpverleningsinstanties zicht hebben op de hierboven genoemde

problematiek en daarop inspelen. Het onderzoek is uitgevoerd in de periode mei 2014-mei 2015 en

bestond uit een literatuuranalyse, gesprekken met stakeholders en hulpverleners, alsmede een

enquête onder en individuele gesprekken met LHBT’ers. Het onderzoek richtte zich specifiek op

LHBT’ers met een evangelische, reformatorische en islamitische achtergrond en op LHBT’ers met

een Turkse, Marokkaanse, Antilliaanse, Chinese en Surinaams-Hindoestaanse achtergrond.

Het doel van het project beoogt inzicht te verschaffen in belemmerende en bevorderende factoren

bij het ontwikkelen van de seksuele identiteit van o.a. Hindoestanen met een homo- of biseksuele

geaardheid en aanbevelingen te kunnen doen over mogelijke activiteiten, die de Stichting kan

organiseren in 2016 – 2020 om het proces van de seksuele identiteitsontwikkeling bij de doelgroep

te versoepelen.

Ervaren (on)vrijheid

De ervaren vrijheid dan wel onvrijheid van cultureel-etnische en religieuze LHBT’ers moet niet

worden verward met openheid. Want hoewel veel openlijke LHBT’ers zeggen dat hun coming out

voelde als een bevrijding, geldt voor anderen dat ze er niet naar talen om ‘uit de kast te komen’ of

dat ze dat slechts zo nu en dan willen doen, in specifieke relaties en situaties. De weerstand van

sommige cultureel-etnische en religieuze LHBTers tegen coming out lijkt deels een gevolg van de

benarde positie waarin zij verkeren. Niettemin berust ze op een weloverwogen keuze, bijvoorbeeld

voor het in stand houden van de relatie met de naaste familie of met een heteroseksuele partner.

Onvrijheid is waar mensen last van hebben; niet van hun seksuele, etnische of religieuze identiteit.

Zowel onder transgenders als onder LHBT’ers lijken problemen met zelfacceptie vrijwel even vaak

voor te komen als problemen met acceptatie door anderen. Kennelijk is zelfacceptatie niet ‘los

verkrijgbaar’ – en is er dus reden om te twijfelen aan het adagium dat acceptatie begint met

zelfacceptatie.

Sociale druk

De onvrijheid die cultureel-etnische en religieuze LHBT’ers zelf rapporteren, blijkt vaak nauw

samen te hangen met de sociale druk waaronder hun naasten staan. Vooral jongeren zijn zich er

vaak van bewust dat hun doen en laten gevolgen kan hebben voor hun gezins- of familieleden: Hun

ouders, broers of zussen bijvoorbeeld kunnen erop worden aangekeken of zelfs op aangesproken

worden, dat zij ‘uit de pas lopen’.

Hulp zoeken

Hulp in verband met seksuele oriëntatie en genderidentiteit wordt niet altijd in vrijheid gezocht: een

niet te verwaarlozen minderheid van respondenten zei dat ze vooral hulp hadden ontvangen, omdat

anderen dat nodig hadden gevonden. Voor veel LHBT’ers blijkt het internet te fungeren als een

vrijplaats –niet alleen omdat ze daar informatie kunnen vinden over transgender, bi of homo zijn,

maar ook omdat ze zich daar van een andere kant kunnen laten zien.

Terwijl cultureel-etnische LHBT’ers lijken te zoeken naar mogelijkheden om hun seksualiteit of

genderidentiteit in vrijheid te beleven, lijken (‘autochtone’) religieuze LHBT’ers vaak hulp te

zoeken vanwege gewetensconflicten. Velen van hen voelen zich niet alleen beperkt door hun

sociale omgeving, maar ook door hun eigen morele of religieuze overtuigingen op het gebied van

Pagina 21 van 60

seksualiteit. Ze vrezen niet zozeer het middelpunt te worden van een schandaal of ruzie, als wel het

begaan van een zonde.

Behoefte aan hulp

Het onderzoek laat zien dat er duidelijk behoefte bestaat aan hulp en dat de betrokkenen die vooral

zouden willen (hebben) ontvangen van professionals en, anderzijds, van LHBT-zelforganisaties.

Van zo’n professional verwachten ze dat het een goede vertrouwenspersoon is die ervaring heeft

met de doelgroep en een gedegen opleiding achter de rug heeft. Veel minder belangrijk vinden ze

persoonsgebonden kenmerken van de hulpverlener: diens eigen gender of seksuele oriëntatie,

religieuze of culturele achtergrond luistert niet heel nauw, zolang zij of hij blijk geeft van een

zekere ‘ervaringsdeskundigheid’ en respect voor de achtergrond van de betrokkene. Sommige

LHBT’ers willen graag dichtbij huis terecht kunnen voor hulp, anderen willen dat juist niet,

waarschijnlijk om niet het risico te lopen dat hun seksuele geaardheid bekend wordt.

Hulpaanbod

Gespecialiseerde voorzieningen (van zowel professionele- als zelforganisaties) zijn vrijwel alleen te

vinden in de grote steden. De kennis van specifieke problematiek is maar op een beperkt aantal

plekken aanwezig en de weg daarnaartoe is lang en hobbelig, omdat hulpverleners in de eerste lijn

(huisartsen, maatschappelijk werkers e.d.) onvoldoende op de hoogte zijn van de mogelijkheden die

er bestaan, of onvoldoende sensitief zijn voor de bijzondere moeilijkheden waar de betrokkenen

zich voor gesteld zien. Informatie op het internet voorziet slechts deels in deze behoefte. Voor

problemen met betrekking tot genderidentiteit bestaan er in Nederland weliswaar gespecialiseerde

hulpverleningsinstanties en zelforganisaties, maar voor mensen die in twijfel verkeren over hun

geslacht, kunnen deze al gauw ‘een brug te ver’ zijn, zeker als hun twijfels sterk samenhangen met

religieuze of culturele tradities of overtuigingen.

Aanknopingspunten voor beleid

Het belangrijkste aanknopingspunt voor beleid is dat er geen sprake kan zijn van een ‘one size fits

all’-benadering. Dé LHBT bestaat niet en dat geldt nog sterker binnen cultureel-etnische en

religieuze minderheden. Deze verscheidenheid leidt tot een aantal aandachtspunten en dilemma’s in

de (organisatie van) hulpverlening:

Hoewel er een onderscheid te maken valt tussen hulpverlening en emancipatie, is proactieve

voorlichting gericht op zichtbaarheid van belang. Daar begint de mogelijkheid van mensen binnen

gesloten gemeenschappen hun eigen ervaringen te duiden als LHBT. Informatie en rolmodellen zijn

dan ook een belangrijke voorwaarde voor de uiteindelijke toegankelijkheid van hulpverlening.

Omdat sommige LHBT’ers vertrouwde hulpverleners willen en andere juist hulpverleners van

buiten de eigen context is een gevarieerde aanpak nodig. Belangrijke schakels daarbij zijn religieuze

leiders en cultureel-etnische organisaties en LHBT-zelforganisaties.

Piramidale opbouw hulpverlening

Het is de vraag of een fijnmazig net van officiële hulpverleningsinstellingen wenselijk is, gelet op

de behoefte aan privacy in combinatie met druk vanuit verschillende gemeenschappen, de opkomst

van internet als laagdrempelige vorm van hulpverlening (o.a. via lotgenotencontacten), en

‘economies of scale’ (is het haalbaar om professionele specialistische kennis breed verspreid en

fijnmazig toegankelijk te krijgen en te houden?). Dat zou pleiten voor een hulpverlening die

piramidaal is opgebouwd: fijnmazig signaleren en voorlichten door bijvoorbeeld huisartsen, lokale

hulpverleners en eerstelijnwerkers uit het onderwijs, buurt- en jongerenwerk en de cultureel-

etnische en religieuze gemeenschappen. Wanneer zij beschikken over voldoende kennis van de

sociale hulpverleningskaart, zijn zij in staat om – indien nodig – door te verwijzen. Daarnaast

kunnen informatievoorziening in combinatie met internet en lotgenotencontacten via

Pagina 22 van 60

zelforganisaties een goede rol spelen. De professionele hulpverlening kan dan geconcentreerd

blijven in grote steden.

Stichting Hindustani als migrantenorganisatie over het bespreekbaar maken

van ‘Seksuele diversiteit’

Stichting Hindustani zet zich al jaren in om de taboe over homoseksualiteit binnen migranten

gemeenschappen te doorbreken. Het leren van respectvol omgaan met seksualiteit en seksuele

diversiteit in de samenleving, is onderdeel van het beleid van Stichting Hindustani.

Stichting Hindustani ziet zich als een meerwaarde voor de maatschappij. Zij bevordert begrip,

tolerantie en solidariteit; wisselt ervaringen en kennis uit, helpt om inzicht te krijgen in de

leefwereld van de doelgroep; helpt handvatten te krijgen om hulpverlening te bieden die aansluit bij

de leefwereld van jongeren, ouderen, gezinnen en biedt op basis van de uitkomsten van de

bijeenkomsten en conferentie hulpverleners mogelijkheden om verder te spreken over wat nodig is

om gepast hulp te bieden.

Stichting Hindustani wordt door verschillende organisaties benoemd als ervaringsdeskundige in het

doorbreken van taboes.

Stichting Hindustani zet zich in voor emancipatie en betere posities van diverse doelgroepen. Zij

vindt het belangrijk dat ieder mens gelijk wordt behandeld en recht heeft op een goede positie in de

samenleving. Zij is van mening dat dit niet het geval is voor LHBT-ers binnen migrantengroepen.

Dit blijkt tevens uit diverse bijeenkomsten en de oriënterende gesprekken met bezoekers en

deelnemers van de verschillende laagdrempelige activiteiten, workshops, dialoogbijeenkomsten en

conferenties. Ook vindt zij meer dialoogbijeenkomsten over acceptatie van LHBT-ers noodzakelijk,

omdat de problemen urgent zijn en er kan meer aan bewustwording gedaan worden. Dialoog in de

wijken en in verschillende gremia in Den Haag is het sleutelwoord.

Stichting Hindustani organiseert sinds 2005 bijeenkomsten om het taboe over homo- en

biseksualiteit binnen migrantengroepen en m.n. in de Hindoestaanse gemeenschap te doorbreken.

Zij opereert vanuit eigen initiatief en in samenwerking met andere organisaties.

Doel: kennis en expertise delen en elkaar aanvullen; de positie van LHBT-ers verbeteren.

Stichting Hindustani is zeer actief op verschillende maatschappelijke en culturele gebieden. Zij

werkt vanuit de waarden zoals o.a.: openheid, verantwoordelijkheid, verbinding en solidariteit. Zo

is de Stichting al jaren bezig met het agenderen en bespreken van onderwerpen op het terrein van

integratie en burgerschap maar ook van taboe onderwerpen zoals het bespreekbaar maken van

huwelijksdwang, seksueel misbruik, prostitutie en de acceptatie van LHBT-ers.

M.b.t. het thema seksuele diversiteit werkt de stichting samen met o.a. COC, zelf- en professionele

organisaties. Deze samenwerking heeft in de loop der jaren geresulteerd in meer vertrouwen en

meer bereik van de doelgroep.

Essentieel bij een goed samenwerkingsverband is gelijkwaardigheid, openheid en eerlijkheid.

Daarnaast is cultuursensitiviteit en flexibiliteit en creativiteit noodzakelijk om succesvol te zijn.

Stichting Hindustani werkt op lokaal niveau samen met diverse zelforganisaties, scholen voor het

Voortgezet Onderwijs en Primair Onderwijs, zoals o.a.: Stichting Rainbow Den Haag, Buurthuis

Boerenplein, Federatie Eekta, Stadslink, De Chinese Brug, Rijswijkse lyceum (gastlessen), ROC

Mondriaan Leidschenveen (gastlessen), MPVV (Multiculturele Platform voor Vrede en Vrijheid),

Shri Vishnuschool.

Pagina 23 van 60

Daarnaast werkt de Stichting samen met diverse professionele organisaties en instellingen,

waaronder GGD, Stichting Wende, Centrum voor Jeugd en Gezin om kennis en expertise te delen

en met de gemeente Den Haag.

Op landelijk niveau werkt de Stichting samen met Vluchtelingen Organisaties Nederland (VON),

Inspraak Orgaan Turken (IOT), Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders (SMN),

Turkse Arbeidersvereniging in Nederland (HTIB), Stichting “Hulp na seksueel misbruik”,

MOVISIE (kennis en aanpak van sociale vraagstukken), PHAROS (expertisecentrum

gezondheidsverschillen), Verwey-Jonker Instituut, Platform Eer en Vrijheid van het Ministerie van

Sociale Zaken en het Kennisplatform Integratie & Samenleving voor migranten organisaties.

Verder met Stichting SAVO (A’dam), Stichting Apna (R’dam), Stichting Asha (Utr), Stichting

Cultura (Amersfoort), HOBZ (Hindoe Ouderen Bond Z’meer).

Hoe bereik je de juiste doelgroep?

Om de juiste mensen te bereiken – groepen die nog vooroordelen hebben of intolerant zijn jegens

LHBT’s - bewandelt Stichting Hindustani (naast de reguliere bijeenkomsten) verschillende wegen

zoals: mond op mond reclame, bezoeken van horeca gelegenheden, huisbezoeken enz.

Kennisoverdracht aan jongeren

Stichting Hindustani draagt kennis over aan jongeren ter voorkoming van een gebrek aan kennis

over en bij homoseksuelen, zodat zij homoseksuele gevoelens sneller kunnen herkennen en

erkennen. Ook heteroseksuele jongeren worden voorzien van informatie om de sociale acceptatie te

verbeteren door homoseksualiteit te normaliseren. D.m.v. voorlichting kunnen zij inzien, dat

homoseksuelen net als ieder ander gevoelens ervaren van verliefdheid.

De informatie wordt ook op een actieve manier vormgegeven d.m.v. rollenspellen en toneelstukken.

Algemeen is er erkenning van de noodzaak om de acceptatie van LHBT-ers binnen migranten

kringen te bevorderen. De methode om dat te realiseren kan echter per doelgroep verschillen. Voor

sommige doelgroepen kan je beter mensenrechten en non-discriminatie als aanvliegroute nemen; bij

anderen biedt het bespreken van de vrije partnerkeuze een goed alternatief.

Daarnaast is het inzetten van bemiddelaars en vertrouwenspersonen of LHBTers die openlijk hun

ervaring willen delen heel erg belangrijk.

Ook kunnen religieuze leiders binnen de Hindoestaanse gemeenschap een actieve rol spelen.

Hoe kunnen we de biculturele LHBT-er helpen?

- Luisterend oor te bieden, respect te tonen en doorverwijzing.

- Sleutelfiguren, die ervoor uitkomen kunnen veel invloed hebben op anderen.

- Ouders/familie kunnen meer vertrouwd worden met LHBT door deze sleutelfiguren.

- Rolmodellen, mensen die al uit de kast zijn gekomen, kunnen als voorbeeld dienen.

- Doorbreken van de onzichtbaarheid. Rolmodellen kunnen ook heel goed hierin een rol vervullen,

voortrekkers, uit de kast komen en daarna ook een ambassadeursrol op zich nemen. Ook de

empowerment na de hulpverlening kan perspectief bieden. Iemand durft er nu voor uit te komen

en wil misschien ook als rolmodel gaan functioneren.

- Dialooggesprekken met de achterban van de LHBT-ers. Zij raken dan meer vertrouwd met het

gegeven dat een familielid LHBT is.

- Gewoon praten en met elkaar in gesprek gaan; luisteren.

Aantal bezoekers aan de projecten en/of deelname aan de activiteiten in 2015:

a. 72 deelnemers. Conferentie Seksuele Diversiteit

b. 4 vrijwilligers. Deskundigheidsbevordering en Training

c. 720 bezoekers. Maandelijkse laagdrempelige activiteiten

Pagina 24 van 60

d. 645 deelnemers. Theatervoorstellingen MKB. 7 bijeenkomsten i.s.m. zelforganisaties

e. 135 deelnemers. Conferentie 8 maart Seksuele Diversiteit (emancipatie/Hetero)

f. 150 studenten. Gastlessen Voorgezet Onderwijs (Rijswijkse lyceum en ROC Mondriaan

Leidschenveen)

g. 750 bezoekers. Verbroederingsfestival Transvaal

Bewustwording, mentaliteitsverandering en acceptatie

Hoewel de sociale acceptatie van homoseksualiteit dankzij alle inspanningen en activiteiten in de

afgelopen periode bij veel mensen en bij vele groeperingen redelijk is verankerd, geldt dat lang niet

voor iedereen. Uit het onderzoeksrapport van het Sociaal Cultureel Planbureau over de acceptatie

van homoseksualiteit door etnische en religieuze groepen in Nederland, bleek dat homo-

emancipatie met name bij de kleinere protestante groepen (buiten de PKN) en moslims beperkter is.

Meer dan de helft van de moslims (58 %) en ‘overige’ gereformeerden (%; buiten de PKN) geeft

bijvoorbeeld aan dat homoseksualiteit (bijna) altijd verkeerd is.

LHBT’ers zichtbaar maken en het onderwerp bespreekbaar maken, is een belangrijke voorwaarde

voor een grotere sociale acceptatie in de samenleving.

Negatief zelfbeeld hebben over de seksuele geaardheid

Geconcludeerd is, dat bijna alle homoseksuele deelnemers aan het onderzoek een fase kennen

waarin zij een negatief zelfbeeld hebben over de seksuele geaardheid. De negatieve houding ten

opzichte van de eigen seksuele geaardheid kunnen het acceptatieproces belemmeren. Meestal wordt

een negatief zelfbeeld veroorzaakt door de reacties vanuit de sociale omgeving, culturele en

religieuze normen en waarden. Zij vinden het vaak belangrijker wat anderen van ze vinden dan wat

zij zelf vinden. Meningen van anderen worden dan ook geïnternaliseerd.

Volgens Isjed Hussein (deskundige) is het belangrijk om eerst jezelf te accepteren en dan pas naar

buiten toe te treden. Tevens is er een gebrek aan steun wanneer een homo- en/of biseksuele niet

over het onderwerp kan praten. Volgens de respondenten is er behoefte aan lotgenoten contact,

rolmodellen en positieve informatie over homoseksualiteit. Daarnaast weten homoseksuele

Hindoestanen vaak niet hoe zij positieve ‘coping’ kunnen gebruiken.

Coming-out

Belangrijk is dat wij weten welke normen en waarden er binnen bepaalde collectivistische culturen

heersen en dat een coming-out niet vanzelfsprekend is. Een coming-out is bij collectivistische

culturen dan ook gelijk een coming-out van de ouders en de gehele familie. Begeleiders dienen dan

ook een coming-out niet direct te stimuleren. Daarnaast kan voorzichtig geconcludeerd worden, dat

de eerste stap is dat je jezelf accepteert als LHBT-er, ongeacht de reactie vanuit de omgeving. Pas

nadat de persoon zichzelf accepteert kan hij of zij weerbaar worden voor de omgeving.

Laagdrempelige activiteiten

Hetero’s weten vaak niet hoe zij met de homo en/of biseksuele geaardheid van hun kinderen om

moeten gaan. Zij zijn vaak bang voor de reacties vanuit de omgeving. Ook ouders doorlopen een

moeilijk proces. De sociale acceptatie binnen de Hindoestaanse gemeenschap is niet zoals gewenst.

Culturele factoren spelen een belangrijke rol bij de acceptatie. Er wordt dan ook aanbevolen om

ouders weerbaar te maken voor de omgeving. Ouders hebben positieve ervaringsverhalen nodig en

steun van lotgenoten.

Stichting Hindustani organiseert maandelijkse bijeenkomsten voor ouders van homo’s en

biseksuelen om in contact te komen met andere ouders van homo’s en biseksuelen. Dit gebeurt in

samenwerking met medewerkers van het COC en andere professionals en deskundigen.

Pagina 25 van 60

Het doel is om de doelgroep te ondersteunen bij de LHBT gerelateerde problematiek door

activiteiten op maat te organiseren om hiermee te trachten een slecht psychisch welbevinden van

LHBT-ers binnen migrantengroepen te voorkomen.

A. Conferentie Racisme en discriminatie 21 maart is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot Internationale Dag ter Bestrijding van

Racisme en Discriminatie.

De samenwerkende organisaties, Stichting Unity, Stichting Educatie en Maatschappelijke

Ondersteuning en Stichting Hindustani i.s.m. van jongerencentrum Ut Plekkie en Bureau

Discriminatiezaken hebben een bijeenkomst in het kader van de Internationale Dag tegen Racisme

en Discriminatie op zondag 22 maart 2015 een conferentie georganiseerd over mensenrechten en

seksuele diversiteit, in het Jongerencentrum Ut Plekkie in Leidschenveen. Er waren 72 deelnemers

uit het Stadsdeel Leidschenveen. Wegens de beperkte capaciteit van de locatie, was het niet

mogelijk om meer mensen toe te laten.

B. Deskundigheidsbevordering en Training

Om de kennis van en over transgenders te bevorderen, zijn er voorlichtingsbijeenkomsten voor

vrijwilligers van Stichting georganiseerd.

Vier vrijwilligers van de Stichting zijn opgeleid tot changemakers en hebben handvatten gekregen

om homo- en biseksualiteit bespreekbaar te maken. Aanbevolen wordt om een ‘train-de-trainer’

training te ontwikkelen om vrouwen tot ‘changemakers’ op te leiden. Vaders hebben het vaak

moeilijker om de seksuele geaardheid van hun kinderen te accepteren. Stg. Hindustani wil in 2016

vrouwen trainen tot ‘changemakers’ om de sociale acceptatie te verbeteren binnen de eigen

omgeving. Door middel van het geven van handvatten weten zij hoe zij het onderwerp bespreekbaar

kunnen maken binnen de eigen omgeving en met name binnen het eigen gezin.

C. Laagdrempelige activiteiten in 't Syndicaat

Deze maandelijkse activiteiten/bijeenkomsten organiseert Stg. Hindustani in samenwerking met

Stg. Rainbow. Deze bijeenkomsten worden door circa 40 tot 60 personen maandelijks bezocht. Het

binnenkrijgen van bezoekers binnen ’t Syndicaat is al een grote stap richting normverandering en

LHBT-acceptatie. In 2014-2015 hebben 720 bezoekers de activiteiten in 't Syndicaat bezocht.

Frequentie

In 2015 zijn er in totaal 12 laagdrempelige activiteiten uitgevoerd in het 't Syndicaat aan de Nieuwe

Molstraat 10 en buurthuis Boerenplein aan e Mandelaplein 1 te Den Haag.

D. Theatervoorstellingen

In 2015 heeft Stichting Hindustani haar bijdrage geleverd aan programma's van zelforganisaties in

Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, Dordrecht, Zeist en Nijmegen. Met 6 theatervoorstellingen in dat

jaar (georganiseerd door vorengenoemde zelforganisaties) waren diverse doelgroepen door

Stichting Hindustani bereikt. De voorstellingen zijn door ongeveer 645 geïnteresseerden bezocht.

Met onze theatervoorstellingen hebben wij kwesties rond taboe onderwerpen zoals:

homoseksualiteit en suïcide aan de kaak gesteld. Wij hebben seksuele diversiteit binnen

verschillende bevolkingsgroepen en bij zelforganisaties bespreekbaar gemaakt. Het uitdragen van

de tolerantie jegens homoseksuelen, lesbiennes en transgenders en hun recht op een veilige sociale

omgeving en een eerlijke kans op participatie en een gelijkwaardige behandeling stond centraal bij

diverse theatervoorstellingen.

Pagina 26 van 60

E. Conferentie 8 maart’ Seksuele Diversiteit’

Internationale Vrouwendag staat elk jaar op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel

van solidariteit van vrouwen overal ter wereld, meestal d.m.v. een specifiek thema. Internationale

Vrouwendag is in de twintigste eeuw ontstaan, doordat vrouwen opkwamen voor hun rechten,

onder andere op het gebied van arbeid en kiesrecht.

De conferentie, gehouden in De Chinese Brug te Den Haag, ging dit jaar over:

Zelfkennis & Succes; hoe goed ken je jezelf?

Hoe zorgt zelfkennis voor meer succes? Als je bewust bent van je sterke kanten en je zwaktes heb je

de sleutel tot succes in eigen handen.

Je kunt bewuster je kwaliteiten inzetten en weet hoe je met verschillende emoties om kunt gaan. Je

wordt effectiever in datgene wat je neerzet.

Wat voor technieken zijn er tot het vergrootten van zelfkennis? Hoe kun je daar zelf al mee aan de

slag gaan?

De conferentie is door 135 geïnteresseerden bezocht.

F. Primair Onderwijs en Voortgezet Onderwijs

Sinds kort geeft Stichting Hindustani voorlichting op scholen over seksuele diversiteit, in het

bijzonder aan brugklassers. Om de Hindoestaanse doelgroep te bereiken worden de voorlichtingen

ook op een hindoeschool voor primair onderwijs gegeven. Na groep 8 gaan de kinderen naar de

middelbare school en bereiken zij een leeftijd, waarbij zij gaan experimenteren met gevoelens. Het

is dan ook belangrijk dat zij geïnformeerd worden over seksuele diversiteit.

Stichting Hindustani verzorgt workshops over liefde, vrije partnerkeuze, gearrangeerde en

gedwongen huwelijken op het Rijswijkse Lyceum en ROC Mondriaan in Leidschenveen.

In de workshops wordt vertelt over doelgericht, kleinschalig veranderen. Over de manier waarop je

stapje voor stapje ‘het spel’ waarin homoseksualiteit als ‘afwijking’, ‘ziekte’ of zelfs ‘gevaarlijk’

wordt gezien, kunt veranderen. Aan jongeren wordt zodanig meegegeven, dat homoseksualiteit

normaal is en niet langer gaat over het geluk en de eer van de gemeenschap, maar om het geluk van

het individu. De workshops worden gegeven aan ± 25 studenten per keer van de opleidingen SPW,

SMD en SCW (leeftijd rond 16 á 23 jaar). Bij de workshop is er altijd een docent aanwezig voor de

procesbegeleiding. Bereik: 6 groepen van 25 studenten per keer.

G. Verbroederingsfestival

Op zaterdag 13 juni 2015 heeft Stg. Hindustani in samenwerking met diverse organisaties het

Verbroederingsfestival 2015 in stadsdeel Centrum georganiseerd, op het Mandelaplein-Buurthuis

Boerenplein. Er hebben ongeveer 750 personen een bezoek gebracht aan het festival.

Seksuele Diversiteit de 1ste keer in Boerenplein en de knelpunten

Tijdens het festival zijn de Marokkaanse jongeren agressief geweest tegen de mensen die achter de

kraam zaten van Stichting Hindustani en flyers uitdeelden over de maandelijkse bijeenkomsten over

‘seksueel diversiteit’.

Tijdens de toneelvoorstelling en dialoogbijeenkomst werden deze bijeenkomsten nadrukkelijk

verstoord met veel drukmakerij en agressief gedrag.

Geen generatieverschil

“Bij Turkse en Marokkaanse Nederlanders werken doorgaans verblijfsduur en generatie als

belangrijke motoren achter sociaal-culturele verandering. Zo niet bij homoseksualiteit. Opvallend is

Pagina 27 van 60

dat jongere en oudere Turkse en Marokkaanse Nederlanders hetzelfde denken over het

homohuwelijk. Driekwart van de eerste en tweede generatie Turkse en Marokkaanse Nederlanders

heeft problemen met eventuele homoseksualiteit van een eigen kind. En ook de houding van

scholieren is negatiever dan van autochtone leeftijdsgenoten.”

De Marokkaanse jongeren zien buurthuis Boerenplein als eigen territorium. Wij zullen in gesprek

gaan met de Marokkaanse jongeren om draagvlak te creëren voor de voorlichtings- en

dialoogbijeenkomsten in buurthuis Boerenplein. Wij zullen een delegatie van deze jongeren vooraf

spreken, afspraken maken met organisatie BPT en Marokkaanse jongeren.

Vervolgbijeenkomsten 2016-2018

In samenwerking met buurthuis Boerenplein willen wij vanaf 2016 ook laagdrempelige

dialoogbijeenkomsten organiseren in stadsdeel Transvaal om bewustwording en

mentaliteitsveranderingen tot stand te brengen onder de bewoners en met name de jongeren uit dit

stadsdeel.

Dit willen wij als volgt realiseren:

* Marokkaanse en Turkse LHBT’ers uit Amsterdam uitnodigen om hun verhaal in buurthuis

Boerenplein te vertellen;

* Wijkagenten van het bureau De Heemstraat bij betrekken;

* Wereldfeest onderwerpen in Boerenplein met als thema o.a.seksuele diversiteit aanbieden;

* In 2016 met de modeshow ook travestieten laten lopen;

* Marokkaanse film over homoseksualiteit vertonen als optie?

H.. Samenwerking

* Als we specifiek kijken wat de kracht is van verschillende organisaties kunnen we elkaar

versterken.

* Wanneer je allebei hetzelfde wilt kan je het ook samen organiseren.

* Welke partners in je omgeving kan je nog mee samenwerken.

* De samenwerking met hetero-organisaties kan nog een stuk beter. Hetero-ambassadeurs

hebben we ook nodig voor onze emancipatie.

* Benader elkaar actief, deel je kennis en methoden.

* Zo komen we samen tot aanpakken die goed werken voor biculturele LHBT’ers en worden we

allemaal culturele sensitiever.

* We zouden meer naar plekken moeten gaan waar niet onze standaard doelgroep zit,

bijvoorbeeld met toneelstukken op scholen, naar migrantenorganisaties en (Hindoestaanse)

voetbalverenigingen.

Hoeveel mensen, professionals en/of vrijwilligers, waren betrokken bij de uitvoering?

Bij het gehele project waren er 8 professionals/deskundigen betrokken, 8 personen van

zelforganisaties en 15 vrijwilligers vanuit Stichting Hindustani.

Naar verwachting zullen wij in 2016 weer gastlessen verzorgen op de Rijswijkse Lyceum, ROC

Mondriaan Leidschenveen en groep 8 van de Shri Vishnuschool. Het streven is om 20

voorlichtingslesuren in 2016 te realiseren.

Publiciteit

De activiteiten die Stg. Hindustani organiseert worden via de website, facebook en folders bekend

gemaakt. Vaak wordt hierbij het onderwerp expliciet genoemd. Hierdoor wordt er een geselecteerde

doelgroep bereikt.

Pagina 28 van 60

20-03-2015: Werkconferentie: Biculturele LHBT’ers in de gemeente

Op vrijdagmiddag 20 maart 2015 heeft in Den Haag een werkconferentie plaatsgevonden over de

ondersteuning en acceptatie van biculturele LHBT's. Het was een inspirerende en vooral een

productieve dag. Goede voorbeelden, kansen en mogelijkheden kregen de aandacht, maar ook

knelpunten en aandachtspunten kwamen aan bod. De dag stond vooral in het teken van

samenwerkingsmogelijkheden verkennen en plannen maken.

Binnen Nederland zijn bepaalde groepen waar de acceptatie van homoseksualiteit meer aandacht

nodig heeft. De acceptatie is vooral laag onder Marokkaanse en Turkse Nederlanders. Surinaamse

en Antilliaanse Nederlanders zijn aanzienlijk positiever.

De relatie tussen religie en houdingen ten aanzien van homoseksualiteit is zeer sterk. De invloed

van andere factoren zoals opleiding, leeftijd of geslacht is veel kleiner. Migranten zijn gemiddeld

religieuzer dan autochtonen en opgegroeid in een lager opgeleid herkomstmilieu; dit verklaart deels

hun negatievere opvattingen ten aanzien van homoseksualiteit.

De ministeries OCW en SZW presenteerden hun plannen en toekomstagenda m.b.t. het thema.

Toelichting SCP-onderzoek De acceptatie van homoseksualiteit door etnische en religieuze groepen

in Nederland

Beleidsmedewerkers en uitvoerders in de grote 4 steden legden hun focus op hun lokale beleid en

praktijk:

- Drie parallelle aan-de-slag-sessies

- Samenwerking hulpverlening

- Versterken van zelforganisaties

- Betrekken van de sociale omgeving -

De ministeries vertellen hoe nu verder

Daniëlle Kretz,Ministerie van SZW

“Het Ministerie van SZW wordt de trekker van een nieuw project over zelfbeschikking: zelf keuzes

kunnen maken om jezelf te zijn. Naast LHBT gaat het dan over thema’s als huwelijksdwang en

eergerelateerd geweld.”

“We gaan mensen opleiden om het gesprek aan te gaan binnen 12 gemeenschappen. Dit zijn

ervaringsdeskundigen die het gelukt is iets te doen waar ze eerst moeite mee hadden, bijvoorbeeld

een moeder die haar lesbische dochter heeft geaccepteerd. Organisaties kunnen deze rolmodellen

vanaf november benaderen via de website van het Kennisplatform Integratie en Samenleving.

Eunice den Hoedt, Ministerie van OCW

“Het ministerie van OCW gaat een partnerschap aan met Movisie, COC Nederland en Rutgers

WPF. Binnen dat project gaan we verschillende initiatieven voor hulpverlening en empowerment

met elkaar verbinden. Ook hebben we geld gestort in het Bob Angelofonds, waaruit initiatieven

voor biculturele LHBT’s kleine bedragen kunnen krijgen zonder een hele subsidierelatie aan te

gaan.” “COC Nederland gaat Respect2love ondersteunen zodat zij kunnen uitbreiden naar steden

buiten de G4. En Movisie gaat zich ervoor inzetten om professionals sensitiever te maken voor het

onderwerp.” “We gaan veel meer met elkaar werken, veel meer van elkaar leren. Gezamenlijk

kijken welke problemen zijn, in kaart brengen wie welke verantwoordelijkheid heeft en beslissen

wat we daaraan gaan doen.

Volksvertegenwoordiging Keklik Yucel, Tweede Kamerlid voor de PvdA

Pagina 29 van 60

“In mijn Turkse sociale omgeving ken ik geen enkele LHBT-er. Maar in mijn werk kom ik het heel

vaak tegen. Jezelf zijn en jezelf laten zien kan vaak niet. Als er iets is dat we na radicalisering op

moeten pakken is het volgens mij de emancipatie van biculturele LHBT’ers. Ik zit er bovenop en

zet me er voor in.

29-05-2015: Dialoogbijeenkomst over Seksuele Diversiteit

Locatie: Vadercentrum Adam (Stg. Hindustani i.s.m. COC-Haaglanden en Stg Rainbow Den Haag)

Homoseksualiteit is seksualiteit tussen mensen van hetzelfde geslacht. Dus zowel tussen mannen als

tussen vrouwen. Toch wordt de term homo(seksueel) vaak uitsluitend gebruikt voor mannen met

deze geaardheid. Homoseksuele vrouwen worden meestal lesbiennes genoemd.

Over homoseksualiteit onder mannen organiseerde Stichting Hindustani in de afgelopen jaren vele

keren een dialoogbijeenkomst, maar deze avond ging het over lesbiennes.

Er waren meer dan 40 belangstellenden, voornamelijk mannelijke, traditionele, (vaak) allochtone

gasten. De bijeenkomst verliep zonder enig probleem en met een goede acceptatie in het

Vadercentrum Adam.

Een van de gasten was Ayşe Eski van Stichting Katilim. Binnen het kader van deze stichting nam

Gülseren Eksik het initiatief voor het boekje “Ik ben Turkse en ik ben lesbisch” dat in september

2014 verscheen. Gülseren is lerares en werd in haar werk vaak benaderd door Turkse meisjes, die

haar vertelden gevoelens voor vrouwen te hebben en welke problemen zij daarbij ondervonden.

Gülseren besloot daarop een publicatie te maken met verhalen van lesbische vrouwen met een

Turkse achtergrond. Ayşe was één van de vrouwen, die door Gülseren werd benaderd. Uiteindelijk

werden 15 vrouwen bereid gevonden om hun verhaal te laten optekenen. Dit resulteerde in een

bundel, met vaak hartverscheurende verhalen, over wat deze, veelal hoog opgeleide, vrouwen

hebben meegemaakt. Ayşe merkte op, dat van de geïnterviewde vrouwen er pas drie echt ‘uit de

kast’ zijn gekomen, waaronder zijzelf. Openlijk vertelde zij haar eigen geschiedenis. Hoe ze al heel

jong ontdekte gevoelens voor vrouwen te hebben, maar niet wist wat zij daarmee moest doen.

Onder druk van haar omgeving trouwde zij met een Turkse man. Op een gegeven moment kon zij

niet meer om haar gevoelens heen en hij was de eerste aan wie ze dat vertelde. Samen zochten ze

naar een oplossing. Zij is van hem gescheiden, maar zij zijn nog altijd vrienden.

Het verhaal van Ayşe leverde bij de aanwezigen veel stof tot het stellen van vragen. Zo antwoordde

Ayşe, dat zij uit eigen ervaring kan zeggen, dat homoseksualiteit is aangeboren. Zij houdt van

mannen, maar tot een bepaalde grens en niet op de manier waarop zij van een vrouw kan houden.

Rohit Vyas van COC-Haaglanden lichtte toe dat wetenschappelijk onderzoek aantoont, dat 5 tot

maximaal 10 % van alle mannen en vrouwen gevoelens hebben voor het eigen geslacht.

Voor veel gasten was Ayse de eerste lesbische vrouw die zij ontmoetten. Sterker nog, aan haar was

niet te merken, dat zij anders was dan andere vrouwen. De openheid in haar verhalen werd door de

gasten verschillende keren met een applaus van waardering onderbroken.

Op de vraag hoe haar ouders reageerden, antwoordde Ayşe, dat haar moeder meer moeite had met

haar lesbisch zijn dan haar vader. Haar vader praat er niet over, maar op de manier waarop hij naar

haar reageert, leidt ze af dat hij achter haar staat. Overigens begrijpt zij, dat het voor haar ouders

moeilijk is. Binnen hun sociale omgeving krijgen zij weinig of geen hulp en ondersteuning. Veel

aanwezigen waren benieuwd welke rol de Islam speelt. Ayşe is moslim en zegt dat zij vindt, dat zij

een persoonlijke relatie heeft met God waar geen ander iets over te zeggen heeft. Dit standpunt

vond veel instemming bij de toehoorders. Eén van de aanwezigen merkte op, dat hij persoonlijk

heeft meegemaakt, dat ook in Christelijke kring homo’s veel weerstand ondervinden. Met de

opmerking uit het publiek, dat het uiteindelijk gaat om het hebben van respect voor hoe een ander

zijn of haar leven wil inrichten, eindigde deze boeiende avond.

Pagina 30 van 60

01-06-2015: Bijeenkomst ‘’Seksuele diversiteit in biculturele kringen’!

Op 1 juni 2015 vond bij PEP de eerste HEN (Haagse Emancipatie Netwerk) bijeenkomst van dit

jaar plaats i.s.m. het COC. De bijeenkomst – waarbij ervaringsdeskundigen aan het woord kwamen

en drie workshops dieper op een aantal zaken ingingen – was goed bezocht en succesvol te noemen.

Waarom deze bijeenkomst

Helaas kunnen veel groepen in de Haagse samenleving nog steeds niet zijn wie zij zijn; zij voelen

zich gediscrimineerd en uitgesloten. Dit geldt bijvoorbeeld voor moslima’s met een hoofddoek,

maar ook voor lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders (LHBT).

Uit diverse onderzoeken blijkt dat de acceptatie van seksuele diversiteit door jongeren en door

Nederlanders met een allochtone achtergrond moeizaam verloopt.

Acceptatie van seksuele diversiteit hangt voor een deel samen met het bespreekbaar maken ervan,

Deze bijeenkomst leverde hier een bijdrage aan.

Gedeelde ervaringen

Tijdens het plenaire gedeelte luisterden zo’n 40 geïnteresseerden naar Rohit Vyas die vertelde over

zijn werk als netwerker Seksuele Diversiteit in Biculturele Kringen bij het COC in Den Haag.

Tevens was er veel interesse voor het verhaal van Isjed Hussein, een Pakistaanse

ervaringsdeskundige. Hij geeft o.a. ook leiding aan de Prisma Groep voor biculturele LHBT-ers in

Utrecht. Hanna Asoma van Stichting Kaabassi sprak over de LHBT activiteiten van deze stichting

én over het ontstaan en de opzet van het HEN Platform.

Workshops

De drie workshops die na het plenaire gedeelte werden gegeven, hadden ieder hun eigen insteek:

Isjed Hussein verzorgde workshop 1 over ‘empowerment en hulpverlening aan biculturele LHBT-

ers’. Stichting Hindustani ging in workshop 2 in op haar best practise ervaringen: ‘hoe maak je als

migrantenorganisatie seksuele diversiteit bespreekbaar bij de achterban. Workshop 3 van Hanna

Asoma had ‘samenwerking’ als thema.

03-06-2015: Inspiratiebijeenkomst “Jezelf kunnen zijn”

Locatie: Het Huis te Utrecht

Het programma “Jezelf kunnen zijn” richtte zich op de emancipatie van biculturele LHBT’ers in de

stad. Deze inspiratiebijeenkomst was bedoeld om een vinger aan de pols te houden en uit te

wisselen wat er nodig is om de positie van biculturele LHBT’ers verder te versterken.

Tijdens deze inspiratiebijeenkomst kwamen een aantal vragen aan de orde.

Hoe is de positie van biculturele LHBT’ers in Utrecht? Zijn zij zichtbaar? Vinden zij voldoende

steun bij elkaar en bij hulpverleners? En hoe gaat het met de bespreekbaarheid?

Deze avond wordt georganiseerd voor sleutelpersonen van zelforganisaties, professionals uit de

maatschappelijke dienstverlening, hulpverlening en het onderwijs, gemeenteambtenaren en

natuurlijk ook voor biculturele LHBT’ers.

Namens Stichting Hindustani hebben 2 vrijwilligers deelgenomen aan de bijeenkomst.

Pagina 31 van 60

16-07-2015: Expertmeeting hulpverlening aan cultureel-etnische en

religieuze LHBT’ers

Locatie: Ministerie van OCW Den Haag

Namens Stichting Hindustani hebben 2 vrijwilligers deelgenomen aan de expertmeeting over de

hulpverlening aan cultureel-etnische en religieuze LHBT’ers.

Tijdens deze meeting is door het Regioplan Beleidsonderzoek en het Amsterdam Center for the

Study of Lived Religion van de Vrije Universiteit hun onderzoeksrapport naar de hulpverlening aan

levensbeschouwelijke en etnische LHBT’ers gepresenteerd. Dit onderzoek is in opdracht van het

ministerie van OCW uitgevoerd en richtte zich specifiek op LHBT’ers met een evangelische,

reformatorische en islamitische achtergrond en op LHBT’ers met een Turkse, Marokkaanse,

Antilliaanse, Chinese en Surinaams-Hindoestaanse achtergrond. Daarnaast hebben de onderzoekers

bekeken in hoeverre de Nederlandse hulpverlening (0e, 1e en 2e lijn) is toegerust op het helpen van

deze groepen. Om deze vraag te beantwoorden zijn hulpverleners in vijf onderzoeksgemeenten

(Amsterdam, Barneveld, Den Haag, Deventer en Gouda) geïnterviewd.

14-08-2045: Deelname aan interview n.a.v. afstudeerscriptie

Locatie: Filmhuis Den Haag

In het kader van de afstudeerscriptie van Samra Jouaoui, studente aan de Haagsche Hogeschool,

hebben wij van Stichting Hindustani een bijdrage geleverd door deel te nemen aan het interview.

Met haar onderzoek wilde Samra Jouaoui inventariseren naar de hulpverlening gerelateerde vragen

en behoeften van mensen die in hun dagelijks leven te maken krijgen met homoseksualiteit,

biseksualiteit en transseksualiteit binnen de multiculturele gemeenschap. De wijken die zij

onderzocht heeft zijn de Schilderswijk en Transvaal in stadsdeel Centrum.

(Samra Jouaoui. Opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, De Haagse Hogeschool).

04-09-2015: Dialoogbijeenkomst over Seksuele Diversiteit

Locatie: Vadercentrum Den Haag

Op verzoek van Stg. NSA (Stg. Nederland Suriname Antillen Gendervraagstukken) organiseerde

Stichting Hindustani deze dialoogavond over seksuele diversiteit i.s.m. COC-Haaglanden en

Stichting Rainbow Den Haag.

Een grote dialoogbijeenkomst ingebed tussen de gangen van een maaltijd met ruim 80 bezoekers.

Er waren 4 gasten op uitnodiging, die werden geïnterviewd over hun ervaringen als mens met een

andere seksuele geaardheid.

De 1e gast was lesbisch geaard. Zij groeide op in Den Haag en is van Surinaams-Creoolse/Indiaanse

afkomst. Zij komt uit een gezin, waarin haar alleenstaande moeder de zorg had voor 3 kinderen.

Haar broer is homo en had dat al vroeg bekend gemaakt. Ook zij wist al vroeg, dat zij anders was

dan de meisjes uit haar omgeving. Dat zij gevoelens voor meisjes had. Uit respect voor haar

moeder, die al een homoseksuele zoon had, maar ook omdat zij geen rolmodellen in haar omgeving

kende, hield zij haar geaardheid lang voor zich. Maar zij was heel teleurgesteld over de negatieve

reactie van haar moeder, toen zij vertelde dat zij verliefd was op een meisje. Achteraf gezien had

haar moeder toch niet heel veel tijd nodig om aan het idee te wennen en haar te accepteren zoals ze

is. Achteraf had zij ook wel begrip voor de eerste reactie van haar moeder

Pagina 32 van 60

Op de vraag of zij nog iets aan de aanwezigen wil meegeven, deed ze de oproep om, als je mensen

tegenkomt die worstelen met hun geaardheid, hen te adviseren contact op te nemen met een

instantie waar ze kunnen praten over hun problemen.

De 2e gast was biseksueel. Hij groeide op in een gelovig gezin in Drenthe. Al jong werd hij verliefd

op jongens en op een gegeven moment kwam hij daar ook voor uit. Zijn ouders namen dit

stilzwijgend tot zich en hebben er verder nooit meer met hem over gepraat. Aanvankelijk ging hij

ervan uit, dat hij homo was. Tot hij tijdens zijn studie hevig verliefd werd op een vrouw, met wie hij

inmiddels 30 jaar is getrouwd.

Op de vraag waarom hij, als hij zowel van mannen als vrouwen houdt, niet gewoon voor vrouwen

kiest, antwoordde hij, dat je "verliefd worden" niet kunt sturen. Bij zichzelf heeft hij gemerkt, dat

hij én op vrouwen én op mannen verliefd kan worden. Op een vraag uit het publiek hoe zijn vrouw

dat vindt, antwoordde hij, dat hij gelukkig een heel begrijpende partner heeft. Hij verwees ook naar

de Stichting Orpheus, die echtparen helpt, waarvan één van de partners gevoelens heeft voor het

eigen geslacht.

De overige 2 gasten zijn, vanwege hun seksuele geaardheid, Oeganda ontvlucht en hebben in

Nederland asiel gevraagd.

Als 3e gast kwam Sam aan het woord. Sam werd 25 jaar geleden geboren in een gezin met 13

kinderen. Hij vertelde, dat hij al vroeg zijn gevoelens voor jongens ontdekte.

In Oeganda is het onderwijs ‘gescheiden’ en Sam ging dan ook naar een jongensschool. Hij vond

het helemaal niet erg om steeds door jongens omringd te zijn, die hij ook nog kon aanraken. Alles

leek veilig, tot het moment dat één van de leraren vond, dat hij toch wel erg intiem met andere

jongens omging. Hij was toen 17 jaar oud en werd van school gestuurd. Toen brak voor hem een

heel moeilijke periode aan.

Hij werd verstoten door zijn familie, had geen onderdak, zwierf op straat en bracht een jaar door in

de gevangenis. Op een gegeven moment lukte het hem werk te krijgen in een restaurant en in een

kapperszaak. Daar kreeg hij een Nederlandse man als klant, aan wie hij zijn verhaal kon vertellen.

Deze man zorgde ervoor, dat hij in Nederland terecht kwam. Sam heeft nu een verblijfsvergunning

en zegt, dat hij er trots op is om homo te zijn. Zijn ouders zijn inmiddels overleden, maar hij hoopt

ooit nog eens met zijn broers en zusters in contact te komen.

De 4e gast was Saphinah. Zij begon haar verhaal met uit te leggen waar Oeganda in Afrika ligt. Zij

merkte op, dat het land waarschijnlijk het meest bekend is door het schrikbewind dat Idi Amin er

voerde.

Saphinah groeide op in een moslimfamilie en ook zij ontdekte al vroeg, dat zij anders was dan

anderen. Daar kon zij met niemand over praten. Op haar 17e werd zij door haar familie

uitgehuwelijkt. Vanaf dat moment leidde zij een dubbelleven. Zij sloot zich aan bij een

vrouwenorganisatie. Onder de dekmantel van deze organisatie ontmoette zij andere lesbische

vrouwen, die zij kon ondersteunen. Tijdens haar studie hoorde zij, dat er in Amsterdam een

universiteit was met een faculteit voor homostudies. Zij heeft toen alles op alles gezet om voor de

UvA (Universiteit van Amsterdam) een beurs te krijgen.

Toen zij al in Nederland was ontdekte haar echtgenoot op haar computer het document, dat zij had

geschreven om op de universiteit te worden toegelaten. Hij ontstak in grote woede en belaagde haar

familie om de bruidsschat terug te eisen. Verder dreigde hij haar te zullen doden als ze terug zou

komen. Daarom heeft Saphinah asiel aangevraagd.

Op de vraag uit het publiek of zij geen begrip kan opbrengen voor haar echtgenoot, die zich toch

bedrogen moet voelen, antwoordde zij dat hij ook begrip voor haar moet kunnen opbrengen.

Immers, zij heeft er niet om gevraagd om lesbisch te zijn en ook niet om als 17-jarige te worden

uitgehuwelijkt. Op de vraag hoe het zit met haar geloof, antwoordde ze dat ze nog steeds moslima is

en dat haar geloof iets is tussen haar en haar God.

Pagina 33 van 60

Hiermee eindigde de dialoog, maar de gehele verdere avond praatten de bezoekers nog na over het

onderwerp en was er gelegenheid tot netwerken.

De bijeenkomst is succesvol afgesloten.

Voorstellingen “Schijn”

Mede namens de Gemeente Amsterdam is de voorstelling “Schijn” 4x vertoond met een aansluitend

nagesprek in De Balie. In deze voorstelling vertelt Fahd Larhzaoui op een intieme manier over

identiteit, geweten en liefde. Hij zoekt een antwoord op de vraag hoe hij binnen zijn gelovige

familie om kan gaan met zijn homoseksualiteit.

Na elke voorstelling wordt in het aansluitende nagesprek ingegaan op de vraag hoe de gevoelens en

de geloofsovertuiging te combineren zijn en hoe de acceptatie en integratie van homoseksualiteit

verbeterd kan worden.

De voorstelling Schijn werd geselecteerd voor het Nederlands Theater Festival 2014 en was de

favoriete keuze van De Wijkjury Amsterdam.

Tour d’Amour Den Haag

Nog te veel roze ouderen durven nog steeds niet zich zelf te zijn in

hun eigen woonomgeving. Dat komt niet alleen door onkunde en

soms zelfs respectloos gedrag van medewerkers in de zorg, ook door

onbegrip van hun leeftijdgenoten. De Tour d’Amour, wil met behulp

van schrijfster Eveline van de Putte en haar boek Stormachtig Stil,

levensverhalen van roze ouderen, die kloof van taboes en

onwetendheid overbruggen door de dialoog aan te gaan over

seksuele diversiteit. Dit zowel met (vrijwillige) medewerkers uit de

zorg en hun bewoners, maar ook met studenten, migranten-, en

welzijnsorganisaties.

Hierdoor willen het bekende ‘onbekend maakt onbemind’

veranderen in de leus: Liefde is een recht voor iedereen, zodat ook

roze ouderen veilig en gelukkig, gezond ouder kunnen worden!

De Tour d’Amour Den Haag is mogelijk gemaakt door Gemeente

Den Haag.

07-12-2015: Stichting Hindustani wint John Blankensteinprijs 2015

Stichting Hindustani mocht op maandag 7 december 2015 de ‘John Blankensteinprijs 2015’ in

ontvangst nemen uit handen van wethouder Karsten Klein.

Pagina 34 van 60

•

Pagina 35 van 60

Tijdens het symposium Transgenders in Den Haag dat op maandag 7 december 2015 plaatsvond in

het Koorenhuis in Den Haag is de’ John Blankensteinprijs 2015’ uitgereikt door wethouder Karsten

Klein en juryvoorzitter Willem Schoustra aan Stichting Hindustani.

Het symposium is georganiseerd door PEP Den Haag, i.s.m. COC Haaglanden.

De John Blankensteinprijs 2015 is de jaarlijkse homo-emancipatieprijs van de stad Den Haag. Deze

prijs benadrukt het belang van een gelijkwaardige positie en participatie van homoseksuele mannen

en vrouwen. De John Blankensteinprijs is een samenwerking vanuit de gemeente Den Haag en

COC Haaglanden. De winnaar nam een kunstobject en een geldbedrag van €2.500 in ontvangst.

DEN HAAG - De jury, onder leiding van juryvoorzitter Willem Schoustra, van de ‘John

Blankensteinprijs 2015’ heeft met de volgende nominaties het belang van de emancipatie van

‘biculturele LHBT’ers’ willen benadrukken. Genomineerd dit jaar waren:

• Stichting Kaabassi

• Stichting Hindustani

• Get2Gether070

De jury heeft gekozen voor Stichting Hindustani, omdat Stichting Hindustani vanuit de

Hindoestaanse gemeenschap zelf ontstaan is. Het vereist veel moed om je in die omgeving hard te

maken voor LHBT-onderwerpen en Stichting Hindustani doet dit op een toegankelijke en

innovatieve manier. Stichting Hindustani heeft diverse taboes aan de orde gesteld, waaronder

seksuele diversiteit. Ze ontplooit haar activiteiten in o.a. de Schilderswijk en is hiermee een moedig

en zichtbaar voorbeeld voor andere migrantenorganisaties.

Wethouder Karsten Klein tekende, namens de gemeente Den Haag, tevens bij dit symposium de

Verklaring van Dordrecht. De Verklaring van Dordrecht is in 2013 opgesteld door Transgender

Netwerk Nederland (TNN) met als doel de emancipatie van transgenders op de werkvloer te

bevorderen.

Rolmodel

Mijn naam is Kishara Maghoe, maar ik ben geboren als Kiran

Maghoe, Ik ben een 23 jarige transgender van Hindoestaanse

afkomst

In mijn dagelijkse leven volg ik een studie op een volwassen

onderwijs.

Ik woon zelf nog bij mijn ouders thuis en kom uit een gezin met

nog 5 broers

In mijn vrije tijd ga ik graag naar de stad of breng mijn tijd door

met familie en vrienden.

Hoe ervaar ik mijn transgender leven.

Ik ben juist blij dat ik ervoor ben uitgekomen. De reden hiervoor is, omdat ik eindelijk kan zijn wie

ik wil zijn en wie ik me van binnen voel. Ik kan eindelijk uistralen als degene die ik daadwerkelijk

ben zonder een masker op te hoeven hebben.

Het transgender is in het Hindoeïsme een taboe wordt meestal gezegd, maar dat vind ik niet.

Waarom niet? Ik vind dat mensen daar zelf een taboe van maken, maar in realiteit kan je een

transgender niet zien als taboe want zij zijn even goed mensen van vlees en bloed, met dezelfde

kleur bloed, huid en haar. De meeste transgenders durven er niet voor uit te komen, Ik vind juist van

wel "je moet durven te zijn wie je bent en durven te leven als wie je wilt zijn ". Mijn ouders en

familie reageerden er heel nuchter over toen ik vertelde dat ik een transgender was. Mijn vader had

er in het begin wel moeite mee, maar eerlijk gezegd heb ik me daar niet druk om gemaakt. Dat komt

namelijk, omdat ik voor mezelf heb gekozen, want uiteindelijk ben ik degene die mezelf gelukkig

maakt en niet een ander.

Pagina 36 van 60

Mijn broers vonden het vanaf het begin al geen probleem over mijn transgender zijn en hadden mij

meteen al geaccepteerd. Mijn moeder zei uiteindelijk tegen mij "ik als jouw moeder heb een taak op

deze wereld, omdat ik je 9 maanden in mijn buik heb gedragen en nu jij "anders" bent wil dat niet

zeggen dat ik jou moet afstoten. Je leeft voor jezelf en ik zal met alles achter je staan". Wanneer een

Hindoestaanse moeder dat tegen je zegt besef je dat het geen taboe is en dat geeft je meer kracht om

te kunnen zijn als degene die je daadwerkelijk bent.

Ik vind dat iedereen geaccepteerd moet worden in deze maatschappij, of je nou homo, lesbisch of

transgender bent. Het maakt niet uit wat we zijn, we zijn tenslotte allemaal 1 en durf ervoor uit te

komen!

Getekend: Kishara Maghoe

Nazorg en plan van aanpak 2016

De doelgroep heeft maatwerk nodig. Iedereen moet tussen de oren krijgen dat voor het benaderen

van biculturele LHBT’ers een andere manier van aanpak nodig is:

* Kennisoverdracht vanuit alle kanten is nodig.

* Regelmatig bij elkaar komen, uitwisseling van ervaringen en ideeën, bespreken gezamenlijke

projecten en samenwerken met dezelfde partijen.

* Versterken en ondersteunen van vrijwilligers.

* Laagdrempelig locatie waar LHBT-jongeren elkaar kunnen ontmoeten.

* Samenwerken met uitvoerende zelforganisaties in het land.

* Dichtbij de mensen komen, ondersteuning bieden en goede initiatieven faciliteren.

* Investeren in uitbreiding van het netwerk.

* Meer aandacht bij opleidingen voor interculturalisatie en LHBT.

* Hulpverleners dienen sensitief worden gemaakt op culturele-, seksuele én genderdiversiteit.

Samenwerking * Als we specifiek kijken wat de kracht is van verschillende organisaties kunnen we elkaar

versterken.”

* Meer draagkracht bij samenwerking met dezelfde doelstelling.

* Zoeken naar meer en/of andere partners in de omgeving voor samenwerking.

* De samenwerking met ‘hetero’-organisaties kan nog een stuk beter. Hetero-ambassadeurs zijn ook

nodig voor emancipatie.

Training

Sleutelfiguren en vrijwilligers o.a. mediatraining laten volgen en versterken, zodat zij weerbaar

worden als ze onder druk komen te staan.

Bespreekbaarheid in de sociale omgeving

* Elkaar actief benaderen, kennis en methoden delen.

* Een gezamenlijke aanpak dat goed werkt voor biculturele LHBT’ers zorgt er ook voor dat we

allemaal cultureel sensitiever worden.

* Meer naar plekken gaan waar niet onze standaard doelgroep zit, bijvoorbeeld met toneelstukken

op scholen, bij migrantenorganisaties en ook sportscholen.

Pagina 37 van 60

Verslag

Mannenemancipatie

2015

Pagina 38 van 60

Communicatie in de Hindostaanse gemeenschap Over wat een kind zou willen wordt in principe niet gesproken, en over gevoelens al helemaal niet.

De ouders kunnen hun eigen gevoelens vaak al moeilijk onder woorden brengen, laat staan dat zij

(kunnen) reageren op de gevoelens van hun kinderen.

Vaders en moeders Binnen het Hindostaanse gezin staat de vader onomstreden bovenaan in de hiërarchie. Hindostaanse

vaders zijn ook vaak geneigd zich op te stellen als de baas in huis en iemand waar je ontzag voor

moet hebben en soms ook bang voor moet zijn.

Een aantal gezinnen is gewend geraakt aan deze ontwikkelingen; sommigen zien deze als een

uitdaging, weer anderen komen in een zogeheten vicieuze cirkel terecht. Vrouwen zijn vaak de

dupe van dit alles. Zij streven naar een meer zelfstandige positie binnen de gezinsrelatie.

Voor Stichting Hindustani vormt het voorafgaande dan ook de reden waarom voor ons al meer dan

10 jaar Vrouwen Emancipatie hoog in het vaandel staat en dit ook het belangrijkste speerpunt zal

blijven voor de komende periodes.

Als gevolg van de migratie naar Nederland zijn de veranderingen van culturele waarden en normen

binnen het gezin in een stroomversnelling geraakt.

Voor met name de Hindostaanse vrouwen geld dat zij zich in de loop van de afgelopen jaren verder

geëmancipeerd hebben. Maar we zijn er nog niet; voor alsnog is er geen sprake van een

gelijkwaardige positie t.o.v. mannen.

De Ambitie Initiatieven ontwikkelen die mannenemancipatie expliciet als doelstelling hebben. Het doel is de

vermindering van het sociaal isolement en de toename van het zelfrespect van Hindostaanse

mannen. Om dat te bereiken wordt gewerkt aan het realiseren van doorstroom naar

vrijwilligerswerk, dan wel naar een vervolgcursus of ander vervolgtraject.

Om verder te komen in het emancipatieproces zijn wij van mening, dat mannen en vrouwen elkaar

nodig hebben en dat zij de kracht inzien van samenwerken. Beiden hebben belang bij het

doorbreken van oude rolpatronen en invullingen van mannelijkheid en vrouwelijkheid. In dit kader

hebben wij in 2012 een jaar lang aandacht besteed aan mannenemancipatie. In het programma

`Mannen emanciperen mee’ is dan ook de nadruk gelegd op de positie van de vrouw.

Wij hebben met het betreffende programma succes geboekt, in de zin dat de deelnemende mannen

een genuanceerder beeld hebben gekregen van vrouwen.

Deze verandering is zeer van belang voor de verbetering van de positie van vrouwen in het gezin.

Stichting Hindustani wil de rol van ambassadeur op verschillende manieren vervullen:

A. het delen van de tot nu bereikte successen met andere organisaties in het veld

B. door middel van onder andere voorlichtingsbijeenkomsten, theatervoorstellingen en

dialoogbijeenkomsten, waarin de positie cq het emancipatieproces van vrouwen een steeds

terugkomend thema is.

Mannenemancipatie, dat doen wij.

Pagina 39 van 60

Mannenemancipatie

Emanciaptie staat niet op zichzelf, maar biedt handvatten om maatschappelijke problemen het

hoofd te bieden.

Vrouwenemancipatie kan niet los gezien worden van mannenemancipatie. Zo kan een niet-westerse

man met traditionele opvattingen de emancipatie van zijn dochter belemmeren. Om de ongelijke

machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen in migrantengemeenschappen terug te dringen laat

de gemeente gender- en empowermenttrainingen organiseren.

Maar ook bij de emancipatie van westerse mannen is nog een wereld te winnen. Zij moeten meer

hun verantwoordelijkheid nemen in een andere verdeling tussen werk enerzijds en taken in het

huishouden en bij de opvoeding anderzijds.

Wat voor activiteiten ondernemen wij op het gebied van mannenemancipatie?

- In de bijeenkomsten komen aan bod: de bewustwording (wie ben ik/wat wil ik/wat kan ik?),

grenzen aangeven, jezelf presenteren. Er worden vaardigheden aangeleerd om dingen samen (met

het gezin) te doen. Verder komen aan bod: identiteit en cultuur, identiteit en samenleving, man

zijn, het gezin, religie, gezondheid en arbeid. Aan de hand van kernvragen denken mannen na over

hun houding en positie in het gezin en de maatschappij. De vragen zijn gericht op de behoeftes van

de deelnemers.

Mannen doen mee

In 2015 zijn wij verder gegaan met de activiteiten en training van deelnemers. Wekelijks kwamen

de deelnemers bijeen in De Chinese Brug aan de Zuidwal 94 Den Haag.

Aan het project nemen Hindostaanse mannen deel uit regio Haaglanden.

Op de zondagmiddag hebben gemiddeld tussen de 15 mannen deelgenomen aan de wekelijke

activiteiten. Er is een vaste groep mannen die de bijeenkomsten bezoeken. Zij nemen ook

regelmatig vrienden, kennissen, buren en familieleden mee naar de bijeenkomsten.

Aantal deelnemers 2015

In 2015 hebben wij naast de vaste groep van gemiddeld 15 mannen ook 290 mannen als

deelnemers mogen ontvangen. Opgetelde deelnemers activiteiten.

Interactieve bijeenkomsten De stichting heeft en organiseert interactieve bijeenkomsten voor (toekomstige) ouders waarin

ingegaan is op de volgende vragen:

Hoe pak je als ouders moeilijk gedrag van je kinderen aan?

Hoe voed je je kinderen tussen twee culturen?

Hoe houd je zicht op opgroeiende kinderen?

Hoe moet je als ouders reageren als er eenmaal problemen zijn?

Hoe reageer je als ouders wanneer je kind homoseksueel /lesbisch is?

Naast de bijeenkomsten voor ouders organiseert Stichting Hindustani ook zogeheten

dialoogbijeenkomsten voor jongeren.

In deze bijeenkomsten staan de volgende vragen centraal staan:

• Wat betekent het om op te groeien in een familie waar gezamenlijke verantwoordelijkheid,

samenhang en hiërarchie belangrijker zijn dan autonome ontwikkeling en het maken van

eigen keuzes?

• Hoe kun je schakelen tussen de verschillende werelden zonder in conflict te komen

het je ouders, je familie, je omgeving?

Pagina 40 van 60

Seksueel misbruik in migrantengemeenschappen

Aanleiding

Het afgelopen jaar hebben een project gedraaid rondom het thema seksueel misbruik in

migrantengemeenschappen.

Stichting Hindustani heeft 18 voorlichtingen in Den Haag voor de Hindoestaanse gemeenschap

georganiseerd in regio Haaglanden.

In het project zijn door Pharos vrijwillig(st)ers van de diverse doelgroepen getraind om de

voorlichtingen te geven. Er is ook een Toolkit ontwikkeld.

Aan de voorlichtingsbijeenkomsten georganiseerd door Stichting Hindustani hebben 254

deelnemers deelgenomen. Hiervan waren er 168 vrouwen, 64 mannen en 32 jongeren.

Uit de folder

Samen in gesprek, taboes doorbreken en slachtoffers ondersteunen

Seksueel misbruik “Dat komt bij ons niet voor”

Dit is helaas nog wat veel mensen denken als het gaat om de vraag of seksueel misbruik voorkomt

in migrantenfamilies.

Seksueel misbruik binnen families komt veel voor: per jaar worden ongeveer 4700 kinderen

slachtoffer van seksueel misbruik. Dat is zo’n 1 op de 6 a 7 kinderen!

In migrantenfamilies komt seksueel misbruik van kinderen net zo vaak voor als in autochtone

families. Door het taboe rondom seksualiteit wordt er weinig over gepraat.

Met als gevolg dat slachtoffers soms jarenlang met een geheim rondlopen waar zij vaak met

niemand over durven te praten.

Uit diverse contacten in het veld en ook naar aanleiding van de lopende projecten met betrekking tot

het thema seksueel misbruik in de diverse migrantengemeenschappen blijkt dat er nog steeds een

behoefte bestaat om dit onderwerp verder te agenderen binnen de eigen gelederen.

Voorbeelden van signalen die ons tot nu toe bereiken zijn onder meer:

• De behoefte aan het doorbreken van taboes over het onderwerp seksueel misbruik, ondanks dat

bij sommige migrantengemeenschappen het een ‘publiekelijk ‘geheim is.

• Het isolement van slachtoffers van seksueel misbruik binnen de eigen gemeenschappen.

• De dilemma’s die slachtoffers ervaren bij het bespreekbaar maken binnen de eigen kringen,

• De behoefte aan handvatten bij migranten ouders, leesmoeders, om het thema seksualiteit in

eigen gezin bespreekbaar te maken,

• De rol die ervaringsdeskundigen kunnen vervullen binnen de eigen gemeenschappen.

Pagina 41 van 60

Diabetesonderzoek Erasmus Universiteit 2015

Erasmus Universiteit en houd mij momenteel bezig met mijn afstudeerscriptie. De scriptie gaat

over de ervaring van Hindoestaanse diabetes type 2 patiënten met het zelf managen van hun ziekte.

In bestaande literatuur is over dit onderwerp weinig onderzoek gedaan, terwijl diabetes veel bij de

Hindoestaanse populatie voorkomt. Om een inzicht te krijgen over het onderwerp, ben ik van plan

om een paar Hindoestaanse diabetes type 2 patiënten te interviewen. Ik heb een paar personen

benaderd die bereid zijn om mee te doen, maar het aantal respondenten is nog niet voldoende. Ik

heb namelijk ongeveer 6 tot 8 meer respondenten nodig voor dit onderzoek. Via Anil heb ik te

horen gekregen dat u mij wellicht hierbij kunt helpen.

Om deze rede mail ik u met het vriendelijke verzoek of u mij kunt helpen bij het werven van

respondenten of enige nuttige tips of informatie kunt geven. Ik zou tevens graag een afspraak met u

willen maken voor een kennismaking. Tijdens deze kennismaking kan ik u mijn scriptie-onderwerp

en verzoek toe lichten. Ik neem aan dat u dit wellicht prettiger vindt dan contact via de mail.

Ik hoop dat u mij kunt helpen bij de werving van respondenten of dat u mij eventueel tips kunt

geven. Ik geef in deze mail mijn telefoonnummer indien u telefonisch contact prefereert.

Zeer bedankt alvast!

Stichting Hindustani

Wij hebben onze netwerk ingezet. 24 mannen hebben hun bijdrage geleverd aan het onderzoek.

Daarnaast hebben wij veel aandacht besteed om respondenten te werven via onze nieuwsbrieven,

website en facebook/social media.

Met vriendelijke groet,

Jatinder Kaur Sidhu

mobiele nummer: 0683867290

Pagina 42 van 60

21 februari Gezondheidscongres in De Uithof in Den Haag locatie: De Uithof in Den Haag

Etnisch profileren niet altijd ongezond

Gezondheid is afhankelijk van genetica en leefstijl, van afkomst en woonwijk, van opvoeding en

scholing. Daarom organiseren Stichting SHPN, EEKTA en Stichting Hindustani samen het

Hindoestaans Gezondheidscongres op zaterdag 21 februari in De Uithof in Den Haag. Juist de

additionele focus op etniciteit, dus DNA en overlappende leefstijl, zal een verandering in de

gezondheid teweegbrengen.

De wijkaanpak die veel gemeenten gebruiken, levert wel degelijk resultaat op. Juist de segmentatie

op wijkniveau zorgt ervoor dat de coördinatie soepel kan verlopen en de communicatie per wijk

gecontroleerd kan verlopen. Daarnaast beschikken wijken over instellingen, stichtingen, artsen en

verpleegkundigen die bekend zijn met de wijk en de problematiek in de wijk.

Toch zou het vanuit wetenschappelijk oogpunt nog beter kunnen. Binnen de wijkaanpak zou er

meer oog en oor moeten zijn voor de doelgroepen, de etnische groepen, in de wijk. Want vanuit

medisch wetenschappelijk oogpunt staat één ding als een paal boven water en dat is dat de

gezondheid van mens en dier afhangt van de genetica en levensstijl (leefstijl). Niet alleen de één of

de ander, maar juist de combinatie is doorslaggevend voor kans verhogingen op ziektebeelden, de

gevolgen van de ziektebeelden en eventuele oplossingen voor de ziektebeelden. Nu is het zo dat

juist etniciteit de focus is die een groep bijeenbrengt van mensen die de grootste overlapping

hebben met de andere mensen van dezelfde komaf op het gebied van zowel DNA als leefstijl. Dus

juist in de (gezondheids)zorg werkt gelijke monniken, gelijke kappen of one size fits all zeker niet.

Ook op het gebied van communicatie geldt dat het niet one size fits all is. Vanuit de interculturele

communicatie is al lang bekend dat de manier van communiceren, de keuze van beelden en

woorden, dat wie het brengt belangrijk is om de boodschap te laten landen. En snapt iedereen toch

wel dat de oplossing voor de één geen oplossing is voor de ander. Dus meer broccoli eten dat tevens

minder lang gekookt is, werkt niet voor een Surinamer daar het dat wel doet voor een blanke

Nederlander. Maar korter gekookte amsoi of minder zonnebloemolie in de kohra (pompoen) en

bhata (aubergine) zou wel een oplossing zijn voor de Hindostaan.

Juist daarom hebben de stichtingen de handen ineengeslagen om een congres neer te zetten die op

maat gemaakt is voor de Hindostaanse gemeenschap. In samenwerking met o.a. de GGD Den Haag

wordt het congres voor de derde maal georganiseerd. De thema's deze keer zijn “Zelfmanagement”,

dus hoe draag je zelf je verantwoordelijkheid voor je eigen gezondheid, en “Kanker”. Door de

bezuinigingen en veranderingen in de regelgeving, wordt het steeds belangrijker om voor jezelf te

zorgen. Naast dat het sowieso je eigen verantwoordelijkheid is, zijn er steeds minder middelen om

jou de hand boven het hoofd te houden. Daarom is het belangrijk om zelf te onderzoeken wat jij

thuis en in je eigen omgeving kunt doen om bij te dragen aan je eigen gezondheid alsmede aan dat

van anderen. Op het gebied van kanker ziet de GGD een kleine stijging als het gaat om de

incidentie, maar verwacht men dat het in de toekomst zal toenemen door veranderingen in leefstijl

onder de jongeren.

Het Hindoestaans Gezondheidscongres was gratis voor iedereen en bood de samenwerkende

partijen de mogelijkheid om inzicht in de maatschappelijke gezondheid te krijgen. De deelname van

Hindostanen is uiterst belangrijk en zou een eerste stap zijn in het nemen van eigen

verantwoordelijkheid.

Hindoestaans GezondheidsCongres / 070-2131435 / info@hindoestaansgezondheidscongres.nl

Namens Stichting Hindustani zijn 16 vrijwilligers betrokken geweest om vrijwilligerswerk te doen.

Hiervan waren er 7 mannen.

Pagina 43 van 60

8 maart 2015 Internationale Vrouwendag

Locatie: De Chinese Brug, Zuidwal 94, 2512 XV Den Haag

In het kader van de Internationale Vrouwendag 2015 organiseert Stichting Hindustani met

betrokkenheid van Stichting Jiya, Smile & Shine en Parel Program een bijeenkomst met het thema:

zelfstandigheid

Internationale Vrouwendag staat elk jaar op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel

van solidariteit van vrouwen overal ter wereld, meestal aan de hand van een specifiek thema.

Internationale Vrouwendag is in de twintigste eeuw ontstaan doordat vrouwen opkwamen voor hun

rechten, onder andere op het gebied van arbeid en kiesrecht.

HET PROGRAMMA

13.00 – 13.30 uur Inloop

13.30 uur Culturele intermezzo

13.45 uur Smile & Shine “Voor een gezonde glimlach”

14.30 uur Sketch “De Geëmancipeerde vrouw”

15.00 uur Pauze

15.15 uur PAREL PROGRAM: Training en Coaching

16.00 uur Dansoptreden Ratma

16.15 uur JIYA - It's all about passion

17.00 uur Dansschool Samairra

17.30 – 18.00 uur Netwerken

Toneelstuk over ideale beeld van man en vrouw.

Gezin 1

Een vrouw kijkt samen met haar vriendinnen naar tv. Tegelijk is er ook een wedstrijd op tv, maar de

man mag niet kijken.

De vrouw heeft trek in een snack en vraagt aan haar man of hij het even wilt bakken en de man gaat

dan de keuken in en bakt het voor haar.

Gezin 2

De vrouw doet in dit gezin alles en haar man doet niks in het huishouden. Op een dag gaat ze naar

haar zus toe en ziet dat haar zwager alles doet terwijl haar zus met haar praat en niks doet.

Ontknoping:

Gelijke rechten van man en vrouw in beide gezinnen.

Aantal deelnemers 140. Hiervan waren er 98 vrouwen en 42 mannen. 14 vrijwilligers betrokken

geweest om vrijwilligerswerk te doen.

Pagina 44 van 60

22 maart 2015 Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie

Locatie: Jongerencentrum Ut Plekkie Leidschenveen

De samenwerkende organisaties; Stichting Unity, Stichting Educatie en Maatschappelijke

Ondersteuning en Stichting Hindustani met betrokkenheid van jongerencentrum Ut Plekkie en

Bureau Discriminatiezaken organiseren een bijeenkomst in het kader van de Internationale Dag

tegen Racisme en Discriminatie.

21 maart is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot Internationale Dag ter Bestrijding van

Racisme en Discriminatie.

Het programma:

14.00 – 14.30 uur Inloop

14.30 uur Start programma

* Presentatie organisaties

* Toespraken

* Sketches

* Racisme en Discriminatie, presentatie door jongeren

* Culturele intermezzo’s

18.00 – 19.00 uur Netwerken

Werkgroep Unity

De werkgroep Unity is een initiatief vanuit de bewoners van Leidschenveen/Ypenburg. Deze is in

het leven geroepen om de binding binnen dit stadsdeel(vinexwijk) te versterken onder elkaar. Hierin

leven diverse bevolkingsgroepen onder elkaar, waarbij de saamhorigheid vaak mist terwijl hier toch

behoefte aan is.

Missie:

Het samenbrengen van bewoners uit de stadsdelen Ypenburg en Leidschenveen,zodanig dat ze

elkaar met begrip bejegenen, om samen te participeren.

Visie:

Het laten beleven, ervaren en voelen van eenheid in diversiteit.

Aantal deelnemers 78

Namens Stichting Hindustani zijn 16 vrijwilligers betrokken geweest om vrijwilligerswerk te doen.

Hiervan waren er 7 mannen.

Powered by Stichting Hindustani

Pagina 45 van 60

18 april Vele kleuren festival

Locatie: de Uithof Den Haag

Op zaterdag 18 april 2015 wordt het vele kleuren festival georganiseerd in de Uithof Den Haag.

Het festival start om 12.00 uur en duurt tot 04.00 uur.

Naast zang, dans en muziek, zijn er informatiekramen aanwezig m.b.t. kunst en cultuur en diverse

voorlichtingskramen.

Stichting Hindustani participeert en had voorlichtingskraam bemand

1. Voorlichtings- en promotie-kraam

2. Informatiekraam kunst en cultuur

3. Hapjes uit de eigen cultuur

3 mannen en 6 vrouwen hebben op vrijwillige basis de informatie kraam van Stichting Hindustani bemand

Bloemencorso in Lisse Centrum

Locatie: Lisse

Op zaterdag 25 april organiseert De Chinese Brug in samenwerking met Stichting Hindustani een

dagje uit naar Lisse. Het wordt een interessante dag. Te bewonderen is dan ook de opgemaakte

bloemenwagons bij de Bloemencorso in Lisse Centrum.

10 deelnemers (5 mannen en 5 vrouwen) participeerden namens Stichting Hindustani.

Pagina 46 van 60

26 april Masterclass

Locatie: De Chinese Brug, Zuidwal 94, 2512 XV Den Haag

De masterclass is een samenwerkingsactiviteit geweest tussen Stichting Hindustani en het

Sarnamihuis.

Sprekers

De dagvoorzitter was Pravini. Andjenie en Irshad hebben de deelnemers op deze dag

welkom geheten namens stichting Hindustani. De masterclass vond plaats onder leiding van Dew

Baboeram.

Inhoud Het programma begon om 10.00 uur met een plenaire voorlichting/ toespraak van Dew Baboeram.

De inhoud van de presentatie begon met een terugblik op de bijeenkomst van 15 maart.

De inzichten van deze dag zullen geëvalueerd worden.

De dag zal gaan over

Het inkaderen en in kaart brengen van het oosterse en westerse inzichten op verschillende vlakken.

Het verschil en overeenkomsten van de westerse en oosterse opvattingen.

Cultuur is soms uit het westerse oogpunt: "onderdrukkend". Verder is er gewerkt aan het creëren van bewustwording op gebied van samenkomen, eenheid,

opkomen van eigen identiteit en cultuur op individueel maar ook gemeenschappelijk niveau.

Er was afgesproken dat er niet te veel ingekaderd zal worden op geloof of politiek.

Verder is er een beroep worden gedaan op de toneelspelers van stichting Hindustani. Zij kregen

vooraf een aantal persoonlijkheden ('types') opgestuurd die de toneelspelers mochten naspelen.

Omdat kosten geen barrière mag zijn om dit event te bezoeken, was het meenemen van eigen

lunchpakket toegestaan.

Rond 17.00 uur vond de afronding plaats vinden. Na de afronding is er nog mogelijkheid om nog na

te praten/netwerken.

Aan de bijeenkomst van 26 april bij de Chinese Brug hebben 50 deelnemers mogen ontvangen.

Hiervan waren er 24 mannen, 18 vrouwen en 8 jongeren.

Pagina 47 van 60

30 april Geestelijke zorg

Plaatst: De Chinese Brug, Zuidwal 94, 2512 XV Den Haag

Het zou goed zijn om ook enige aandacht aan geestelijk zorg te besteden. Lijden aan een geestelijke

aandoening of een familielid die hieraan lijdt is nog steeds een taboe. Mensen praten er liever niet

over. Manai ka bolie!! Vaak lijden andere familieleden hier ook onder wanneer de geestelijke zieke

zelf niet behandeld wordt omdat die een zorgmijder is en zelf geen ziekte-inzicht hebben.

Gezondheidzorg en armoede gaat samen. Vooral als het om verslavingen en geestelijke zieken

gaat. Deze groep heeft de grootste schulden en belanden in armoede. Doordat er geen hulp op maat

voor deze groep komt blijven de problemen bestaan en het gezin en andere familieleden blijven

eraan lijden.

Waarom kan er geen discussie bij ons Hindustanen ontstaan over zorgmijders en hoe dit aan te

pakken. 10% (geestelijke zieken) die uit de maatschappij verstoten zijn omdat de staat hier geen

raad mee weet zou opgepakt moeten worden. In een welvarend land als Nederland zou dit niet

hoeven te voorkomen.

Ik ga zelfs veel verder

Gezondheidzorg zou gratis moeten zijn. Men hoeft dit niet te kopen want zonder gezondheid ben je

nergens. Je kunt geen baan krijgen, studeren, zelfs in niets functioneren wanneer je je gezondheid

niet mee hebt.

Aan de bijeenkomst hebben 24 bezoekers deelgenomen. Hiervan waren er 9 mannen en 15

vrouwen.

Trainer : Toena Josida

Plaatst : De Chinese Brug, Zuidwal 94, 2512 XV Den Haag

3 mei Gezondheid en voeding

Locatie: De Chinese Brug, Zuidwal 94, 2512 XV Den Haag

Stichting Hindustani organiseert in samenwerking met mw. Bea Autar van Radio Amorfm

een voorlichtingsbijeenkomst over gezondheid en voeding op zondag 3 mei bij De Chinese Brug.

Thema: Gezondheid

Gezondheid is het allerbelangrijkste in ons leven.

Voeding is een belangrijke factor voor onze gezondheid.

Groenten en fruit dat wij tegenwoordig nuttigen, is dat puur en zuiver?

Neen, het is meer vulling dan voeding.

Voedingssupplementen kunnen een steentje bijdragen aan onze gezondheid.

Ook kun je overgewicht verliezen op een gezonde manier.

Presentatie: Dhr. Deepak & mw. Bea Autar van Radio AMORFM

44 deelnemers waarvan 12 mannen en 32 vrouwen hebben deelgenomen aan de bijeenkomst.

Pagina 48 van 60

Contactgegevens:

Vadercentrum ADAM, Jonckbloetplein 24, 2523 AR Den Haag

Tel. 070 205 2410 / info@haagsevaders.nl / www.haagsevaders.nl

________________________________________________________________________

Verslag mannenemancipatiebijeenkomst 20 mei 2015

Aanwezigen namens Stichting Hindustani: Laxmie, Mehdi, Maico, Irshad en Bidjai (1 stagiaire en 4

mannen)

Verslaglegging: Laxmie Jawalapershad

Vandaag ben ik samen met 4 jonge mannen op de mannenbijeenkomst geweest in het ADAM

centrum om 10.00.

Achtergrondinformatie:

Het centrum is een ontmoetingsplaats voor wijkbewoners waar verschillende activiteiten

worden georganiseerd. De activiteiten in het Vadercentrum richten zich speciaal op mannen.

Bewoners kunnen er bijvoorbeeld terecht voor een kopje koffie, thee of een broodje en voor

vrijetijdsbestedingen. Ook worden soms zorg en onderwijs aangeboden of uitstapjes georganiseerd.

Vadercentrum Adam is een onderdeel van Stichting MOOI.

Voordat wij met het programma begonnen, deden wij een kennismakingsronde. Een ieder vertelde

zijn of haar naam en achtergrondinformatie. Ik vertelde mijn naam, leeftijd en een korte uitleg over

onze stichting.

Vervolgens vertelde Bilal van het Vadercentrum, waar zijn stichting voor staat. Hij gaf aan dat er

momenteel 700 mensen per week komen, dat is volgens hem een behoorlijk aantal en het blijft

groeien. Vervolgens vertelde hij dat er momenteel 115 vrijwilligers actief zijn daar. Het gaat goed

met de organisatie. Na Bilals toelichting kwamen Nathaly Mercera en Abderrahim Kajouane (beide

adviseurs bij PEP) aan het woord.

Nathaly gaf een presentatie van ongeveer een kwartier over mannenemancipatie. Hierbij gaf ze

toelichting over: Wat is mannenemancipatie? En waarom dat een probleem is.

Het is een probleem omdat mannen een moeilijk te bereiken doelgroep zijn. Er bestaan momenteel

weinig trajecten en/of interventies voor mannen. Het beleid is vooral gericht op vrouwen.

Vervolgens gaf ze ons een aantal belangrijke thema’s aan, betreffende dit onderwerp:

Mannen en mantelzorg

Vaderschap betrekken bij opvoeding

Mannelijkheid

Mannen en veroordelen

Eenzaamheid

Er was veel kritiek op de presentatie omdat de mannen vonden dat het te soft was uitgedrukt. Zo

makkelijk is het allemaal niet, er speelt veel meer dan bovenstaande punten. Persoonlijk vond het

wel interessant. Na de reactie van Nathaly volgde er een korte pauze van 15 minuten. Na de pauze

begon het discussiegedeelte. We kregen een blaadje waarop wij moesten opschrijven wat er

ontbrak in de presentatie. Ik schreef op: Jaloezie. Hierbij moest ik toelichting geven, ik gaf als

toelichting dat jaloezie een grote rol kan spelen in het leven van een man. Mannen kunnen, wanneer

hun vrouw mooi en slim is, haar als bedreiging ervaren en mannen die een vrouw hebben, die

ziekelijk jaloers is, kunnen ook in een sociaal isolement terechtkomen. De deelnemers vonden mijn

punt heel goed. Dit nemen zij mee voor de volgende keer.

Pagina 49 van 60

7 juni voorlichtingsbijeenkomst WMO

Plaatst: De Chinese Brug, Zuidwal 94, 2512 XV Den Haag

Op 7 juni heeft de voorzitter (Irshad Gobind) aandacht besteed aan WMO dat per 1 januari 2015

inwerking is gegaan. Hij heeft veel informatie van internet gehaald en gedeeld met de bezoekers.

In het uitgangspunt van de participatiesamenleving: burgers zijn primair verantwoordelijk om zelf

of met hulp van anderen te zorgen dat zij kunnen meedoen. Lukt dat niet, pas dan is de gemeente

aan zet om ondersteuning te bieden. Het uitgangspunt moet ook de ingeboekte bezuinigingen van

het Rijk realiseren: verzekerbare zorg wordt deels gedecentraliseerd. Waar liggen de grenzen?

Begeleiding is opgenomen in de Wmo 2015. De verpleging en/of persoonlijke verzorging wordt in

2015 geboden door de wijkverpleegkundige op grond van de Zorgverzekeringswet. En als wonen in

de eigen leefomgeving echt niet meer kan, dan is er toegang tot de Wet langdurige zorg. Die wet

vervangt in 2015 de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ).

Hulp van anderen verplicht?

Onder de eigen verantwoordelijkheid voor de manier waarop burgers hun leven inrichten en

deelnemen aan de samenleving behoort ook dat eerst een beroep wordt gedaan op het eigen sociale

netwerk alvorens bij de gemeente aan te kloppen voor hulp. Het is immers heel normaal dat mensen

iets doen voor iemand als die niet geheel op eigen kracht kan deelnemen aan de samenleving. Het

gaat echter niet zo ver dat het sociaal netwerk verplicht is om ondersteuning te bieden. Ook

mantelzorg of hulp door vrijwilligers kan niet verplicht worden gesteld. Wat kan wel verplicht zijn?

Het bieden van gebruikelijke hulp aan huisgenoten. Daarbij gaat het over personen die gezamenlijk

een woning bewonen. Die hulp kan variëren van het overnemen van huishoudelijke taken of de

administratie tot het bieden van hulp bij de normale dingen van het leven zoals zelfzorg of

familiebezoek. Ik neem aan dat wat verplicht is ook afhankelijk is van de relatie die huisgenoten

hebben tot elkaar. Denk aan echtgenoten ten opzichte van elkaar of meerderjarige kinderen ten

opzichte van hun ouder(s).

Twee belangrijke kernbegrippen

Zoals gezegd gaat het in de Wmo 2015 om zelfredzaamheid en participatie. Wat houden die

begrippen in? Bij zelfredzaamheid gaat om twee elementen. Als eerste in hoeverre iemand in staat

is tot het uitvoeren van de noodzakelijke algemene dagelijkse levensverrichtingen. Het gaat om de

normale dingen van het leven. Denk aan in en uit bed komen, medicijnen innemen of sociale

contacten. Ten tweede gaat het om de vraag of iemand in staat is tot het voeren van een

gestructureerd huishouden. Denk aan het zelfstandig kunnen wonen of het kunnen omgaan met

geld. Huishoudelijke hulp wordt daarbij overigens niet genoemd. Bij participatie gaat het over de

vraag in hoeverre iemand, op gelijke voet met anderen, kan deelnemen aan de samenleving.

Daaronder valt ook het zich kunnen verplaatsen in de leefomgeving met het Openbaar Vervoer of

een scootmobiel.

Wat is de norm?

De wet schrijft geen normen voor, het gaat immers om maatwerk. De mate waarin iemand

zelfredzaam is en kan participeren zal wel volgens een objectieve maatstaf gemeten moeten worden.

Het beleid kan evenwel leiden tot verschillen. Net als onder de Wmo 2007 is de manier waarop

gemeenten invulling geven aan de Wmo 2015 onderling (sterk) verschillend. De regering meent ook

dat dit nodig is om de ondersteuning af te kunnen stemmen op de lokale omstandigheden.

Conclusie

Er veel behoefte aan informatie mb.t. de WMO. Wij zullen in 2016 hier meer aandacht aanbesteden.

Aan de bijeenkomst hebben 20 mannen deelgenomen. De leeftijden varieerden van 22 – 63 jaar.

Pagina 50 van 60

12 juli Workshop gegeven over Ayurveda

Locatie: De Chinese Brug, Zuidwal 94, 2512 XV Den Haag

Op 12 juli heeft mw. Sharda Somer een workshop gegeven over Ayurveda. Dit is een traditionele

gezondheidsleer uit India. Ayurveda is opgebouwd uit twee woorden, ‘ayur’ betekent leven en

‘veda’ betekent kennis. Samenvattend betekent ayurveda kennis over het leven. Hierbij is gezond

levenstijd van belang om de kwaliteit van het leven te verbeteren. Bij ayurvedische leefstijl wordt er

geen calorieën gesteld, maar door voeding af te stemmen op wat een persoon nodig heeft.

Er wordt tijdens deze workshop wat gezond voeding is: is het light yoghurt, een smoothie,

lightproducten, kokosolie, vegetarish of biologisch eten? Al deze vragen worden beantwoord en

uitgelegd waarom bepaalde voeding juist ongezond zijn. Verder wordt er ingegaan op wat

belangrijk is bij afvallen. Wat is een goede manier op af te vallen: een crashdieet, veel water

drinken, 3 hoofdmaaltijden of 5 kleine maaltijden? Zijn rijst en aardappelen gezond of juist niet? Al

deze vragen komen terug tijdens deze workshop.

Het doel van de workshop was om mensen bewust te maken wat ze eten, wanneer ze dienen te eten,

op welk tijdstip ze moeten bewegen en hoelang ze moeten bewegen. Als ze dat niet doen, welke

gezondheidscomplicaties dan te verwachten zijn. Door een gezonde leefstijl neemt de kwaliteit van

het leven toe. Gezondheid is onze belangrijkste cadeau van het universum.

Aanbevelingen:

Het was een interessante bijeenkomst en voor herhaling vatbaar. Er wordt door Sharda Somer

voorgesteld aan Andjenie Narain en Irshard Gobind om vervolg workshop te houden na de

vakantie. Wellicht kan dit in vierdelige workshop.

De trainer, Sharda Somer, gaf veel advies over wat gezonde leefstijl inhoud. Het was prettig omdat

er veel interactie was met de deelnemers. Het onderwerp spreekt mensen aan.

Doordat de workshop te laat op Facebook is geplaatst waren er maar 36 deelnemers. Het moet dus

tijdig meer gepromoot worden op Wellicht kan de trainer, in dit geval zal Sharda Somer, ook al van

tevoren een kort beschrijving schrijven over wat de workshop over gaat (bijvoorbeeld max 5 regels)

en ook een promotie foto van het boek/flyer aan de eenmalige projecttrekker (Irshard/Dinesh)

sturen. Dit wordt ook naar de Pr-team (Ratna/Andjenie) gestuurd, zodat zij in het nodig is de tekst

kunnen aanpassen of aantrekkelijker maken en vervolgens dit op sociale media plaatsen.

Aan de bijeenkomst hebben 26 bezoekers deelgenomen. Hiervan waren er 9 mannen en 17

vrouwen.

Trainer : Sharda Somer

Pagina 51 van 60

12 september Verbroederingsfestival

Locatie: Harriet Freezerhof Den Haag/Leidschenveen

Aanleiding tot het festival (bewonersparticipatie)

In het regeerakkoord van kabinet Rutte II komt de nadruk te liggen op zelfredzaamheid van de

burgers. De Nederlandse verzorgingsstaat is sinds Prinsjesdag in 2013 ingeruild voor de

participatiesamenleving.

In de participatiesamenleving waarin we nu leven wordt iedereen geacht om meedoen ongeacht

leeftijd, maatschappelijke of economische positie. Daarnaast moeten de burgers het recht krijgen

hun eigen keuzes te maken en zorg zelf in te richten met hulp van medeburgers (Bestuur en

organisatie, 2013). Ook als het gaat om het onderhoud van de buurt, het groen, het openhouden van

de muziekvereniging of de bibliotheek (Berg, Kanne, & Albeda, 2013).

In Leidscheveen/Ypenburg worden de inwoners geactiveerd door samen met het stadsdeel

activiteitenprogramma op te stellen. De opgestelde activiteitenprogramma van gemeente Den Haag

heeft als doel om de samenhorigheid, leefbaarheid en bewonersparticipatie te vergroten. Daarnaast

worden activiteiten van andere sociaal maatschappelijke organisaties zoals stichting Hindustani en

stichting Unity door stadsdeel Leidscheveen/Ypenburg ook ondersteund.

Bewonersparticipatie

Participatie betekent actief deelname of meedoen. Er zijn verschillende betekenissen van

bewonersparticipatie. De actieve betrokkenheid van bewoners bij het oplossen van sociaal-

maatschappelijke problemen in de buurt en daarmee hun leefomgeving kunnen verbeteren.

Bewonersparticipatie kan bestaan uit het deelnemen aan formele activiteiten zoals stemmen of mee

vergaderen met de deelraad, maar kleinere dingen zoals het gezamenlijk met de buren vegen van het

trappenhuis kan ook al gezien worden als een vorm van bewonersparticipatie (Marissing, 2008). Bij

bewonersparticipatie staat de bewoner centraal en gaat om het betrekken van bewoners bij hun

leefomgeving.

Stadsdeel Leidschenveen/Ypenburg

In opdracht van het stadsdeel Leidscheveen/Ypenburg is Stichting Hindustani belast met het helpen

opzetten van een vrijwilligersorganisatie voor en met bewoners uit dit stadsdeel.

1 van onze studenten heeft ook onderzoek gedaan naar de participatiemogelijkheden van de

bewoners.

Verbroederingsfestival Leidscheveen 2015

Daarnaast heeft Stichting Hindustani in samenwerking met bewoners uit het stadsdeel voor de 1ste

keer een verbroederingsfestival in Leidscheveen georganiseerd.

Een geweldig succes. Mede hierdoor zijn wij wederom gevraagd om in 2016 een vervolg aan te

geven.

Stichting Hindustani heeft 20 vrijwilligers (10 mannen en 10 vrouwen) ingezet voor een lange

periode op het festival te kunnen realiseren.

Pagina 52 van 60

Week van de opvoeding 5 t/m 11 oktober 2015

Locatie: CJG Segbroek

Week van de Opvoeding

De Week van de Opvoeding draait om ontmoeting

en uitwisseling tussen ouders, medeopvoeders,

kinderen en jongeren. Daarbij staat een positieve

benadering voorop. In 2015 is de Week van de Opvoeding voor de vijfde keer georganiseerd. De

Week van de Opvoeding 2015 is van maandag 5 tot en met zondag 11 oktober 2015 en het motto is

“Geef me de vijf”.

12 jongeren (vrijwilligers en stagiaires) hebben op zondag 11 oktober een bijeenkomst

georganiseerd met als thema “opvoeden in een nieuwe context”.

Geef me de vijf… omdat je het zo goed doet. Ouders in Nederland doen het goed, dat blijkt ook

uit internationaal onderzoek. Niet voor niets zijn Nederlandse kinderen het gelukkigst. De jongeren

van Stichting Hindustani zijn met dit thema aan de slag gegaan.

Er hebben 14 jongeren en 17 ouders meegedaan. Van de ouders waren er 7 mannen.

18 Oktober vrijwilligerswerk en mantelzorg

Locatie: Buurthuis Octopus, Delftselaan 12, Den Haag

Vrijwilligers kunnen een brug slaan naar beroepsmatige hulp wanneer kwetsbare mensen zich

hebben afgesloten. Vrijwilligers zijn in staat een relatie op te bouwen. Ze kunnen ervoor zorgen dat

mensen weer gaan deelnemen aan het maatschappelijk verkeer.

Stichting Hindustani merkt wel degelijk dat mannen de neiging hebben om kwetsbaren te helpen.

Mensen die in de zorg werken, zelf een problematisch verleden hebben gehad of een kwetsbaar

familielid hebben, zijn eerder geneigd tot empathisch gedrag.

Vrijwilligers

Vrijwilligers zoeken naar een vorm van voldoening, en daarvoor is bewegingsruimte en

zelfstandigheid belangrijk. Als vrijwilligers zich genegeerd of miskend voelen, is hun inzet

gedoemd te mislukken. ‘Begeleiding kost veel tijd, maar het is een investering die zich terugbetaalt.

Op deze manier houden wij onze vrijwilligers voor een langere periode vast.’

De dagvoorzitter Irshad Gobind heeft de volgende conclusies genoteerd.

Conclusies

- Mantelzorgen is een vak!

- Mantelzorgers “moeten” teveel

- De volgende activiteiten komen in de knel: dagbesteding en individuele begeleiding

Er is een grote behoefte aan het uitwisselen van wederzijdse kennis en vaardigheden

- Er is grote behoefte, zeker bij migranten aan duidelijke en laagdrempelige informatie

- Wat gebeurt er als je geen netwerk hebt?

- Er rusten te zware lasten op de schouders van vrijwilligers.

Aan de bijeenkomst hebben 22 mannen deelgenomen. Hiervan waren er 11 oudere mannen en

11 jonge mannen.

Pagina 53 van 60

7 november NationaleDivali-vieringinstadhuis

Locatie: Atrium stadhuis Gemeente Den Haag

Op zaterdag 7 november 2015 is in het Atrium van het stadhuis de Nationale Divali-viering

gehouden.

Divali, het Hindustaanse feest van licht en voorspoed, is de meest belangrijke feestdag binnen het

Hindoeïsme. Den Haag, de stad die de grootste concentratie inwoners van Indiase origine herbergt,

vormt jaarlijks het middelpunt van de Divali-festiviteiten. De Nationale Divali-viering richt zich

niet uitsluitend op de Hindustaanse gemeenschap, maar op de hele Haagse gemeenschap. “In een

tijd van groeiende spanningen is het van belang om groepen dichter bij elkaar te brengen en kennis

met elkaar te laten maken”, zegt een woordvoerder van de organisatie. “De ontmoeting van de

verschillende culturen zal de saamhorigheid in de samenleving aanmoedigen.”

De festiviteiten starten met de gebruikelijke Divali bhodjan, een uitgebreide vegetarische Divali-

maaltijd, gevolgd door optredens van diverse artiesten. Het programma start om 14.00 uur en is vrij

toegankelijk voor alle Hagenaars.

Dagprogramma (12.00-17.00 uur) is gratis

- Vrijwilligers dragen een T-shirt van Stichting Hindustani

- Inrichten van de zaal

- helpen bij het uitdelen van het eten en drinken

- schoonhouden van de eettafels

- hand en spandiensten

Avondprogramma (19.00-23.00 uur)

- Inrichten van de zaal

- Helpen bij het opstapelen van de stolen

Stichting Hindustani

Wij van Stichting Hindustani hebben onze steentje bijgedragen aan het programma door het

inzetten van vrijwilligers.

30 vrijwilligers van Stichting Hindustani (14 mannen en 16 vrouwen) hebben een bijdrage geleverd

doormiddel van vrijwilligers werk.

Pagina 54 van 60

28 en 29 november Srefidensi festival Locatie: Grote Kerk te Den Haag

Herdenking 40 jaar onafhankelijkheid Suriname, groots gevierd in de Grote Kerk te Den Haag!

Op 25 november 2015 wordt het feit herdacht dat Suriname 40 jaar geleden onafhankelijk is

geworden.

Ter gelegenheid hiervan wordt er in het weekend van zaterdag 28 en zondag 29 november door de

gezamenlijke Surinaamse welzijnsorganisaties in Den Haag een manifestatie georganiseerd. Deze

manifestatie zal plaatsvinden in de Grote Kerk, aan de Torenstraat in Den Haag.

Het programma van deze manifestatie omvat een presentatie van diverse activiteiten, waaronder

tentoonstellingen, debatten, literaire voordrachten, workshops en culinaire kennismakingen met

producten uit de ruim gevarieerde Surinaamse keuken.

Naast deze activiteiten, die over het algemeen overdag zullen plaatsvinden, zullen er ook diverse

muzikale optredens worden verzorgd door verschillende Surinaamse artiesten. Het sluitstuk van de

eerste avond (zaterdag 28 november) is een optreden van

‘The star of the evening’ de welbekende Kenny B!

Deze manifestatie is voor ons een moment om stil te staan bij de positie van Surinamers in Den

Haag. Wij willen een gedachtewisseling organiseren over de bijdrage die door Surinamers in de

jaren die achter ons liggen hebben geleverd aan de vorming van de multiculturele samenleving,

zoals wij die nu kennen. Hoe is het gesteld met de participatie van Surinamers in Den Haag, in

hoeverre worden de mogelijkheden benut voor hogere posities op de maatschappelijke ladder,

welke dilemma’s vormen de belemmerende factoren en wat moet er gebeuren om die te kunnen

overwinnen.

Tijdens deze tweedaagse manifestatie zal niet de relatie tussen Nederland en Suriname centraal

staan, maar het feit dat onze aanwezigheid in dit land van permanente aard is en dat onze toekomst

en die van onze kinderen ook daarop gericht dient te zijn.

Deze manifestatie wordt gedragen door een breed platform van Haagse instellingen, waaronder

Stichting Hindustani, Buurthuis van de Toekomst, Samen Sterk, Stichting

De Chinese Brug, Stichting Lexes, Stichting Rukun Budi Utomo, Stichting Kabasi, Stichting

Diamonds, Stichting Awaaz, Stichting HOB, Stichting Pal e.a.

Het festival heeft ruim 2.000 bezoekers aangetrokken.

Stichting Hindustani leverde een bijdrage in de organisatie. 15 vrijwilligers hebben een bijdrage

geleverd als vrijwilligers. Hiervan waren er 8 jonge vrouwen en 7 (jonge) mannen.

Pagina 55 van 60

Op 14 april 2015 09:44 schreef Weeda, Jacqueline <j.weeda@ggzhaagstreek.nl>:

Beste mensen van de stichting Hindustani,

Ik werk als geestelijk verzorger in een GGZ instelling.

Onregelmatig verblijven bij ons Jonge mensen, maar ook oudere mensen met een Hindoestaanse

achtergrond. Wij weten daar te weinig van. Wij kunnen beter helpen als wij wat meer zouden weten

van het Hindoestaanse geloof, en van de gewoonten.

Ik zou graag eens met iemand van de stichting Hindustani praten om te zien, of jullie iets bij ons

zouden kunnen vertellen over het Hindoestaanse geloof en de gewoonten.

Doen jullie dat wel eens, en zou dat voor ons ook mogelijk zijn? Natuurlijk hoeft dat niet gratis.

Wij zouden het heel erg fijn vinden.

Vriendelijke groet,

Jacqueline Weeda.

mw. drs. J. Weeda-Hageman,

Humanistisch raadsvrouw

Bezoek adres: GGZ Haagstreek, van Ruijtenburghlaan 6, 2263 KG Leidschendam

(activiteitengebouw)

van: Jasmina Rkaiek j.rkaiek@impegno.nl a

an: "stichtinghindustani@gmail.com" stichtinghindustani@gmail.com

datum: 6 mei 2015 18:27

onderwerp: aanmelding client

Geachte heer/mevrouw,

Vandaag heb ik contact met u gehad ivm een client van mij welke ik met jullie in contact wil laten

komen. Hieronder een beschrijving van client:

Dhr Binesari is een hindoestaanse man (1965). Hij bevindt zich in een sociaal isolement. Hij heeft

een huwelijk gehad waarin 3 kinderen zijn geboren. Een paar jaar geleden is zijn vrouw bij hem

weggegaan en mag hij zijn kinderen niet meer zien. We gaan hiermee aan de slag, hij is sinds kort

in begeleiding bij Impegno. Zijn hele familie woont in Suriname, hij heeft erg heimwee naar

Suriname maar wilt hier niet naar emigreren omdat zijn kinderen in Nederland wonen. Zo nu en dan

gaat hij naar Vadercentrum Adam, hij leest daar wat en gaat dan weer naar huis. Heeft geen

dagbesteding, is wegens depressie in de ziektewet beland. Heeft geen sociale contacten. Hij voelt

zich erg eenzaam, in huis kan hij ook geen ontspanning vinden door financiële omstandigheden.

Heeft geen tv/computer omdat hij dit niet kan betalen. Hij luistert af en toe naar de radio

(Surinaamse zender) en besteed vooral de gehele dag zittend op de bank.

Ik wil hem graag in contact brengen met andere mensen, client heeft de voorkeur voor een

Surinaamse vereniging of surinaams maatje met wie hij over Suriname kan praten.

Met vriendelijke groet,

Jasmina Rkaiek

Buurbegeleider regio Den Haag

| Rijswijkseweg 60, 2516 EH Den Haag | T: 0900 - 467 3 466 | F: 070 3632462 |

| M: 06 14471015 | E: j.rkaiek@impegno.nl | www.impegno.nl

Pagina 56 van 60

Mijn vrouw slaat me

Ik herinner me nog de eerste klap. We waren in mijn keuken, woonden nog niet samen en ik zat op

de vuilnisbak. Er ontstond een meningsverschil. Plotseling geeft ze me een klap en loopt weg. Ik

bleef verbaasd achter en heb haar vervolgens opgebeld. Niet om haar uit te schelden, maar om te

vragen of ze zich alweer beter voelde. En dat het me speet. Ik weet nu dat dat mijn grootste fout is

geweest.

Inmiddels zijn we uit elkaar hoor. Maar echt, ik ben best een aantrekkelijke man. Ik ben 35 jaar en

volgens mijn vrienden een toffe gast. Ik heb genoeg geld en loop altijd in de nieuwst kleding en

heb altijd de nieuwste Ipone. Wat ik probeer te zeggen: Ik ben niet het type waarvan je zou

verwachten dat ik jaren lang in een relatie zat waarbij ik klappen kreeg van mijn vrouw.

Ik sport regelmatig en dat ik ook te zien, dus de gemiddelde man zou niet eens een gevecht met mij

aandurven, en toch heb ik me zo laten vernederen door mijn vrouw.

Ik durf mijn verhaal aan niemand te vertellen, mensen zouden me wreed uitlachen. Maar ik denk

echt wel dat er meer mannen zitten in zo een situatie. Ze durven er alleen niet voor uit te komen,

zijn bang uitgelachen te worden. Ik heb bijvoorbeeld ook nooit aangifte van mishandeling gedaan.

Hoe denk je dat de politie met me omgegaan zou zijn? Wie gelooft dat een stoere volwassen man ’s

nachts huilend wakker wordt, omdat hij in zijn slaap nog steeds zijn vrouw hoort schreeuwen en

voelt slaan? Ja, dit is wat mij is overkomen. Nu ik het opschrijf krijg ik weer rillingen van dat mens.

Ik hield zo veel van haar dat ik er alles aan wilde doen om haar gelukkig te maken. En ik bleef het

maar fout doen. Ze gaf mij altijd de schuld van haar gedrag. Ik was een klootzak en verdiende dit.

Als iemand maar vaak genoeg zegt dat je een klootzak bent, ga je het vanzelf geloven. Ik geloofde

er ook in. Al kan ik nu niet eens vertellen wat ik fout heb gedaan. Ik was trouw, verwende haar en

bracht genoeg geld binnen.

Tussen de ruzies door waren er natuurlijk ook gelukkige momenten. Ik wist ook wel dat ze eigenlijk

een probleem had met haarzelf. Ik denk dat ze ooit mishandeld is geweest. Ze heeft er nooit over

gesproken. Maar ik vond haar zo zielig. Daarom heb ik het geaccepteerd.

De klappen vond ik trouwens niet eens het ergste. Het schelden en schreeuwen raakten me meer. ‘Ik

haat je…. ik haat je…’, riep ze dan. Natuurlijk ben ik veel sterker maar ik heb haar nooit

teruggeslagen. Ons huwelijk heeft 8 jaar geduurd. Soms vraag ik me ook wel eens af waarom ik het

zo lang heb volgehouden. Ik dacht dat ze wel zou veranderen. Maar nee hoor. Het was normaal

geworden.

Op een dag kleedde ik me op mijn werk om. Een collega zag de krassen in mijn gezicht. Toen ze

vroeg wat er was, verzon ik een smoesje. Toen ik ’s avonds in bed was bedacht ik me ineens dat ik

gek was om bij zo iemand te blijven. Opeens wist ik dat de relatie met mijn vrouw niet normaal

was.

Ik ben uit bed gestapt en heb haar gezegd dat ik weg ging en wilde scheiden. En dat heb ik ook

gedaan. Het interesseerde haar helemaal niets. Kinderen hebben we gelukkig niet, het enige contact

dat we nu nog hebben gaat over het verdelen van mijn bezit. We hebben daar heftige ruzies over,

maar deze vrouw zal mij nooit meer slaan, dat pik ik niet meer…

Het verhaal van Ronnie een Hindostaanse man!

Pagina 57 van 60

Pagina 58 van 60

Pagina 59 van 60

Pagina 60 van 60