DE DRIESPRONG Jaargang 14 – Nr 3 Herfst 2019

Driemaandelijks tijdschrift van de

Vlaamse Volkskunstbeweging vzw

Afgiftekantoor : Koekelare – Erkenningsnummer P608393

Afzender : Koen Denduyver, Watervallestraat 27, 8480 Bekegem

VV

KB

TIJD

SC

HR

IFT

- DR

IEM

AA

ND

EL

IJKS

– N

UM

ME

R 6

9 - JU

LI –

AU

G - S

EP

T 2

01

9

De

DR

IE

SP

RO

NG

Schaarknipwerk Bertje Gielis

Beste VVKB Vrienden,

Ik vond eigenlijk deze keer geen echte goede kapstok om een

voorwoordje voor de Driesprong aan op te hangen.

In deze periode van het jaar, na de verrassing en verwondering van

een hele hete zomer, in de aanloop naar alweer het einde van een

jaar, past misschien wel een beetje "mijmeren".

Een mens zou moeten kunnen surfen op de golven van het leven en

onbekommerd genieten van wat het leven brengt. Om een beetje

zeker te zijn dat dat leven eerder aangename dingen brengt,

moeten we toch wel proberen het leven een beetje in de goede

richting te sturen. Het "carpe diem" van Felix Timmermans is helaas

slechts weggelegd voor romantische zielen die zich die luxe kunnen

veroorloven. Een normale mens moet toch wel een beetje plannen

en organiseren om niet voor onaangename verrassingen te staan.

Het is wel een beetje vervelend om mensen te horen vertellen wat

ze allemaal meegemaakt hebben op hun vakantie, terwijl jij er niet

aan gedacht had om zelf iets te plannen. Of je hoort dat een feestje

waarop jij ook was uitgenodigd zo leuk ik geweest, terwijl jij

vergeten was om het in te plannen in je agenda. Of je hoort over

mensen die lid zijn van een volkskunstgroep en die leuke dingen

meemaken in hun groep terwijl jij misschien wel zin had om aan te

sluiten bij die groep in de buurt, maar er nooit werk van hebt

gemaakt.

Een aantal van onze Vlaamse groepen organiseerden de voorbije

maanden hun eigen festival of namen deel aan festivals in het

buitenland. Het zijn altijd onvergetelijke ervaringen om nieuwe

mensen te leren kennen en met elkaar te verbroederen in de koelte

van de avond bij een lekker glas frisse wijn. Vele Vlaamse groepen

hebben ook genoten van een fantastische sfeer op de Europeade in

Frankenberg. Vlaanderen stond daar in de organisatie, in de

optredens, in het vendelen en musiceren. Het was ontzettend

genieten.

Juist al deze organisaties vragen heel veel planning en voorbereiding

en medewerking van zo vele mensen. En niet alleen dit, maar ook

het motiveren en bij elkaar houden van een groep vraagt

voorbereiding en inspanningen. Als het dan allemaal lukt, en als de

problemen die zich stelden werden opgelost dan kan men terecht

na-genieten. Het is dan wel niet het romantische, onbekommerde

genieten van wat komen zal, maar het minutieus en in groep werken

naar een doel, en dan met volle teugen genieten van het bereikte

resultaat en van de sfeer en de vriendschap van allen die daaraan

meewerkten of alle dagen aan de kar trekken. Ik kan, uit eigen

ervaring en met de hand op het hart getuigen dat dit zo ontzettend

veel deugd doet.

Beste vrienden, geniet van het feit dat jullie mogen dansen,

vendelen of musiceren en dat jullie bij een groep mogen horen. Of

je nog actief danst of het doet "met een beetje minder" is niet zo

belangrijk. Ik, jij, ieder afzonderlijk is een belangrijk deel van de

groep. Als jij er niet bent op een repetitie, en er zijn er nog zo een

paar, dan kan er simpelweg niet gedanst worden. Dus jij moet er

gewoon zijn. Eén van onze vroegere dansleiders zei dikwijls: "Met

excuses kunnen we niet dansen". Bedankt dat jullie er altijd zijn en

dat jullie blijven proberen om de groep bij elkaar te houden.

Jullie voorzitter, Theo Smet

Theo S

met.

De 56ste Europeade te Frankenberg (Eder),

Duitsland van 17 tot 21 juli 2019.

Frankenberg is voor ons Vlamingen met de wagen gemakkelijk in een

halve dag te bereiken. Heel vroeg opstaan was op woensdag 17 juli

niet nodig, we konden op ons gemak de tocht aanvatten na het

ontbijt. Tegen de middag kwamen de deelnemers aan bij de

Ederberghalle waar we ons moesten registreren. Alle deelnemers

ontvingen een draagzak met veldfles en beker, de

toegangsarmbandjes en een infoboekje. Heel wat kleurrijke

attributen voor de “colors of Europe”.

Logement

Zoals steeds sliepen de deelnemers van de Europeade in scholen in

de stad en de ruime omgeving. Ook heel wat groepen zochten in de

regio logement in vakantiehuisjes. De streek rond Frankenberg is

dan ook een prachtige bosrijke omgeving waar heel wat fauna en

flora te ontdekken valt.

In de Burgwallschule stonden de stapelbedjes al op ons te wachten.

De welkomstavond vond plaats op de Obermarkt. Het was een

gezellige drukte om de groepen uit Hessen op het podium aan het

werk te zien. Ook de houten chalets voor het Forum stonden reeds

klaar, maar werden pas op donderdagmorgen geopend.

Bij de Arena op Wehrweide waar de grote evenementen zoals de

openings- en slotceremonies plaatsvonden stond ook de cateringtent

voor de maaltijden en het bedelen van de dinerpakketten

opgesteld. De maaltijden konden aan tafel zowel binnen de tent of

er buiten worden genomen, dit terwijl men de optredens in de

arena op een van de opgestelde grote schermen kon volgen of naar

de optredens kijken van andere groepen op het podium aan de tent.

Grabbelton

Omdat Frankenberg duurzaamheid hoog in het vaandel draagt

werden de maaltijden opgediend in kartonnen borden en men

ontving een houten bestek. Met jetons kon je aan de standen van

een van de sponsors drank kopen die geschonken werd in de

gekregen beker uit je europeadetas of gratis drinkwater tappen aan

de bij de toegang opgestelde kraan.

Het bedelen van de dinnerpaketten verliep wel vlot, maar bleek

niet zo goed te zijn. Iedereen kon er uit een bak, een soort

grabbelton, zichzelf bedienen met als gevolg dat er pakketten

tekort waren voor groepen die pas later konden aanschuiven. Even

later werden er weer pakketten geleverd om dit euvel op te lossen

en vanaf de tweede dag werd de bedeling met meer mensen van de

crew nog beter georganiseerd.

Het optreden

Op donderdagmiddag werd er door de Vlaamse groepen gerepeteerd

voor het optreden tijdens de openingsceremonie. Na de repetitie

trakteerde het Europeadecomité Vlaanderen (ECVL) voor hun 25

jarig bestaan. Een gebaar die alle aanwezige Vlamingen

apprecieerden.

’ s Avonds stond de openingsmanifestatie geprogrammeerd op de

Werhweide met de Vlaamse groepen als 14de groep, zij brachten

met succes een combinatie van Wals van Hever en Zotte kermis.

Na een valse start, omdat de muziek nog niet versterkt werd door

de boxen, brachten we met een volle dansvloer een mooie

prestatie.

In de stad was er op donderdag, vrijdag en ook nog zaterdagmorgen

steeds wel iets te beleven.

Er waren heel wat straat -en pleinoptredens

in de winkelstraten en tussenin gingen de

meeste deelnemers een ijsje halen in een

van de 4 Italiaanse ijssalons. Hmmmm !

Het was genieten van de echte

Europeadesfeer .

Op vrijdagmorgen ontving de stad om 10 uur van elke groep een

delegatie voor een receptie in Klostergarden.

Vrijdag avond was er ook een hele mooie prestatie van het Vlaamse

gelegenheidskoor op de koor en muziekavond.

Parade met hagelslag.

Een hoogtepunt op de Europeade is de optocht of parade door de

stad met alle deelnemende groepen. Deze was om 15 uur in de

namiddag gepland.

De eerste 100 groepen konden onder een stralende zon vertrekken

en kwamen ook droog aan bij de tent. Dit was echter niet voor alle

groepen zo. De parade eindigde met een enorme wolkbreuk met

hagel toen vele deelnemers nog dansend de winkelstraat

Neustadtstraße in kwamen. Dan maar allemaal schuilen. Na deze

hagelslag werd de aftocht druipnat geblazen en werd de parade

vroegtijdig stopgezet. In de scholen werden de klederdrachten dan

ook aan elk balkon en beschikbare kapstok te drogen gehangen en ’s

nachts was het strijken geblazen want iedere groep wou de

volgende morgen er opnieuw piekfijn uitzien.

What a wonderfull world.

Op zondagvoormiddag was er de œcumenische dienst in de Liebfauenkirche. Om 15 uur vond de slotmanifestatie plaats in de arena. KSA Hanske de Krijger uit Oudenaarde mocht met zijn trommelkorps, vendeliers en trompetten het voorprogramma verzorgen. Hierbij traden ook De Klompjes uit het Frans-Vlaamse Wambrichies op. Enkele van hun leden zijn ook lid van het

Zwevegemse MuzeCant en ook omgekeerd speelden er enkele West-Vlaamse muzikanten mee als versterking. Ze brachten de Vlaamse dans : Boerenbal. De groep was ook al diverse malen te gast op de VVKB meiboomplantingen. Ook de Vlaamse vendeliers kwamen aan bod.

Zoals gebruikelijk werd op het eind de europeadevlag ceremonieel overgedragen aan de volgende organiserende stad. De burgemeester van het Litouwse Klaipéda nam de vlag in ontvangst en bedankte met ‘What a wonderfull live’ dat hij zelf Louis Armstrong-gewijs op trompet begeleidde. Een optreden dat door de aanwezigen met een warm applaus en een minutenlange wave door het stadion werd onthaald.

Daarop werden de vlaggen van alle deelnemende volkeren gehesen en een spontane polonaise maakte weer een einde aan een succesvolle Europeade. In 2020 wacht de stad Klaipeda ons in Litouwen voor de tweede keer op van 5 tot 9 augustus.

Tekst : Eddy Lepercq en Koen Denduyver Foto’s : Fred Scholliers en Koen Denduyver

Een gesprek met Hilde Gieles, hoofd regieteam

Europeade

Hoelang kom je reeds naar de Europeade, Wat was je allereerste?

Mijn allereerste Europeade was in Torino – Italië 1996 – als accordeonist voor Zonnedauw uit Hulshout en Mie Katoen uit Brasschaat. Wat ik mij nog heel goed herinner is de stoet, “de Rozenkensdans” werd gedanst de hele stoet door want de dansers wilden niet stoppen met dansen.

Welke Europeades heb je gemist of overgeslagen sinds het begin en aan welke heb je dan deelgenomen ?

De Europeade van 1997 Martigny – Zwitserland en 1998 Rennes – Frankrijk heb ik overgeslagen om dan in 1999 in Bayreuth – Duitsland – als accordeonist voor “Pippezijpe – Dilbeek” opnieuw deel te nemen aan de Europeade.

In 2000 lukte het niet om naar de Europeade van Horsens – Denemarken te gaan, maar 2001 ging ik opnieuw met “Pippezijpe – Dilbeek” mee naar de Europeade in Zamora – Spanje.

Antwerpen 2002 was speciaal, in Vlaanderen zo dicht bij, en de begroetingsavond voor de Vlaamse groepen mogen meespelen in het orkest onder leiding van Staf Cogneau was magnifiek.

Aan de Europeade in Nuoro -Italië 2003 heb ik niet deelgenomen, maar sinds 2004 Riga ben ik ieder jaar als accordeonist naar de Europeade geweest.

Vanaf 2007 Horsens – Denemarken ben ik als regielid gaan meewerken voor de Europeade en sinds 2018 Viseu – Portugal als verantwoordelijke voor het hele regieteam.

Aan welke Europeade bewaar je speciale herinneringen en waarom?

Ik heb niet één specifieke Europeade met speciale herinneringen, ik vind dat iedere Europeade wel iets van speciale herinnering heeft.

Wat wel bijzonder is, dat ik de Europeade langs verschillende invalshoeken heb mogen leren kennen, vanuit de deelnemende groepen als muzikant en vanuit de organisatie als regielid.

Wat was er anders, speciaal dit jaar in Frankenberg ?

In bijna iedere Europeadestad zijn de manifestatieplaatsen vooraf toegekend en te bezichtigen. In Frankenberg was dit voor de Opening en slotmanifestatie anders. Vooraf zag de plaats eruit als een parkeerplaats.

Het was vanop een plan dat de inrichting van Opening en Finale werd uitgetekend en pas 3 dagen voor de Opening stonden de tribunes, dans- en muziekpodia opgesteld.

Hoe kijk je zelf terug op de Europeade in Frankenberg, verloop, eten, logement,… ?

Ik vond de Europeade in Frankenberg zeer goed. De omvang het centrum van de stad was compact en hierdoor krijg je een echt Europeade gevoel omdat waar je ook liep, je kwam deelnemers in kledij tegen en kon genieten van een straatoptreden. Het is wel spijtig dat de stoet, ieder jaar toch een hoogtepunt van de Europeade, wegens het onweer voortijdig moest worden beëindigd, maar veiligheid gaat voor natuurlijk.

Het verblijf in Frankenberg was voor het regieteam uitstekend georganiseerd, de ligging van ons hotel, bijna op het podium aan de Obermarkt.

De hoteleigenaren Peter & Ilona en hun medewerkers deden er alles aan om ons een aangenaam verblijf en schitterende werkomstandigheden te geven. En daar zijn ze voor meer dan 100% in geslaagd.

Wat is het moeilijkste voor de regieploeg tijdens de Europeade ?

Het zijn lange dagen van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat met allemaal activiteiten waarop regieleden aanwezig moeten zijn. En alle regieleden doen dit vrijwillig en leveren schitterend werk tijdens de Europeade !

En niet alleen tijdens maar ook vooraf aan de Europeade is het regieteam bezig met de organisatie van de Europeade. En ook al proberen we alles op voorhand zo goed mogelijk voor te bereiden, de wijzigingen op het laatste moment kunnen niet vermeden worden. En dan is de uitdaging daar om dit proberen op te lossen zodat alles vlotjes kan verlopen.

Kan je steeds zelf kalm blijven ?

Het is moeilijk om dat van je zelf te zeggen, maar ik krijg steeds van de regieleden, het Lokale Comité en IEC te horen dat ik altijd zo kalm ben en zelfs bij moeilijke situaties of onverwachte gebeurtenissen op het laatste moment.

Dus geloof ik maar dat ze gelijk hebben.

Wanneer is voor jou een Europeade goed geweest, geslaagd ?

Voor mij is een Europeade geslaagd als de regieleden op zondagavond na de Farandole een zucht laten, zelfs een traantje laten van blijdschap.

En als dan ook nog de deelnemers, het IEC en het Lokale Comité je een dikke knuffel geven omdat het goed was.

Daar zijn geen woorden voor.

Waren de Europeade’s anders vroeger en wat was er anders ?

De laatste jaren zijn er heel wat activiteiten bij gekomen tegenover vroeger, zoals : het kinder- en jeugdconcert, Kinderworkshop, By Night en Jam Sessie, Muziekconcert dat vroeger samen met de kooravond op vrijdag was, Festivalavond in de buurt van de Europeadestad.

De nadruk op de regio’s en de verschillende talen kwam vroeger meer aan bod dan nu.

Hoe groot is het regieteam , op hoeveel medewerkers kan je rekenen?

Het regieteam bestaat uit 22 leden, de meesten komen uit Vlaanderen, enkelen ook uit Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannie, Nederland en Cyprus.

Wat mogen we verwachten in Klaipeda volgend jaar ?

We gaan weer voor een mooie Europeade maar wat het precies gaat worden, daarvoor is het nog een beetje te vroeg. De voorbereidingen beginnen in september en een eerste bezoek aan Klaipeda is voor eind september – begin oktober 2019 ingepland. Dan zullen de eerste afspraken gemaakt worden.

Ik hoop dat de Vlamingen talrijk aanwezig zullen zijn, volgend jaar van 5 tot 9 augustus 2020 in Klaipeda. En dan komen we elkaar daar zeker tegen.

Koen Denduyver

Een sage uit Gent …

DE DRAAK OP HET BELFORT

Onder graaf Boudewijn IX belegerden de Gentenaars en

Bruggelingen de stad Constantinopel. Blanca, dochter van de koning,

werd in één van de talrijke hoge torens door de Bruggelingen

opgesloten. Na het vergrendelen van de deur vloog opeens een

draak voorbij, waardoor de bewakers de vlucht namen. De koning

werd hopeloos en riep de hulp in van de Gentenaars.

Boudewijn IX verzamelde zijn manschappen en ging ten strijde

tegen de draak. Doch telkens ze naderbij kwamen, blies de draak ze

terug met een stinkende rookwolk. De moedige Gentenaars waagden

nog een tweede poging maar ook die mislukte. De teleurgestelde

koning bood de Gentenaars nog een schatkist aan maar ook die

uitval mislukte. Maar de Bruggelingen waren bereid ook een poging

te wagen mits eenzelfde beloning als die aan Gent beloofd. De

koning ging onmiddellijk akkoord.

De Bruggelingen verzamelden zich rond een dampende kookpot waar

zij een klein flesje aan toevoegden. Daarna zetten ze die pot in de

nabijheid van de draak. Die begon onmiddellijk te smullen. Tot hij

voldaan in slaap viel. Daar hadden de Bruggelingen op gewacht. Ze

brachten hem de fatale doodsteek toe, verlosten Blanca, en

vertrokken onmiddellijk per schip. Uiteraard met de buit, maar

zonder de Gentenaars. Aangekomen aan de mooiste stranden van

het Westen, werd ter ere van Blanca de stad waar het schip

aanlegde “Blanca – Bergen” of Blankenberge gedoopt. De

triomftocht ging verder naar Brugge, waar de draak op de Sint-

Donaaskerk werd geplaatst.

Maar de Gentenaars waren echter uit op wraak. Ze wachtten echter

het meest geschikte moment af. Toen er in Brugge hongersnood

uitbrak en de Bruggelingen door de stad trokken om de hulp van

ridder Sint-Joris, die eertijds de draak versloeg, af te dwingen,

sloegen de Gentenaars onder leiding van Jacob Van Artevelde, hun

slag. De draak op Sint-Donaas werd als trofee langs de Lieve naar

Gent meegevoerd.

Tot vandaag siert de draak het belfort. En de Gentenaars? Ze zijn er

nog altijd heel trots op!

Vrij naar “sagen en legenden” Eddy Picavet

Over onze Vlaamse dansen

Deel 3

In dit derde luik houden wij even stil bij de gezelschapsdansen. Wij

proberen hier een bepaalde indeling aan te houden. Het ligt echter

niet in de bedoeling een vast stramien voor te stellen. Dat lijkt zelfs

onmogelijk gezien de vele varianten en de onderlinge beïnvloeding

van de verschillende dansen. Het is enkel een poging om bepaalde

verwante dansen te groeperen om zo een beter overzicht te

verkrijgen.

Over kadrils gesproken

In een vorige bijdrage verwezen wij al naar de “Quadrille Française”

die als modedans ook bij ons de balzalen veroverde. Met zijn

aanvankelijk vijf figuren – later aangevuld met een zesde figuur de

“Trénis” - werd deze dans zeer populair, ook in onze contreien. Een

vereenvoudigde en meer volkse versie deed ook zijn intrede als

volkse dans. Vooral in Midden-Brabant werd de kadril zeer populair.

Elk dorp had als het ware zijn eigen kadril. Zo kennen wij vandaag

nog de kadril van Achtel, van Diest, van Meer, van Westerlo, van

Boortmeerbeek, van Schaffen, van Maldegem, … die nu nog altijd op

het dansprogramma van meer volkskunstgroepen voorkomen. Maar

dan wel meer als demonstratiedansen. (n.v.d.r. : Elk jaar staat de “

Quadrille des Lanciers” ook als salondans en als openingsdans,

stijlvol en vol elegantie, geprogrammeerd op het jaarlijks Bal van de

Militaire School. En tot in de vijftiger jaren van vorige eeuw

betekende hij ook nog in een meer volkse uitvoering de

openingsdans bij het jaarlijks bal van de familie Vermeulen in Sint-

Niklaas).

In oorsprong waren de “quadrilles” hofdansen en absoluut geen

volksdansen. Maar als nieuwe modedans kwamen ze langs bals in de

provinciesteden naar onze streken overgewaaid. Het betekende een

frisse wind die ook een vernieuwing van de volksdansen

teweegbracht. De algemene vorm van de quadrilles werd meestal

overgenomen en zoals duidelijk in de Kadril van Achtel werden zelfs

de namen van de figuren afgeleid uit deze van de “Quadrille

Française”. In deze laatste beginnen de figuren l’Eté en La

Pastourelle telkens met een “avant-deux”, bij ons omgevormd tot

“avendee” waarbij de jongens van twee tegenovergestelde rijen

paren naar hun contra gaan. Bij de figuur l’Eté kan dit oversteken

ook per koppel gebeuren. In de figuren La Poule en La Finale komt

deze beweging ook voor. En dan spreekt men van “avant-quatre”.

Hieruit is onze “avekat” afgeleid. De naam van de figuur Galop is

direct uit de quadrille overgenomen, terwijl “Pastrel” een

samentrekking is van het Franse “Pastourelle”. Tenslotte vinden wij

voor “Kabesul” een verklaring in de vervorming van “cavalier seul”,

waarbij de jongen inderdaad alleen oversteekt. Gezien wij echter

de term “cavalier seul” nergens terugvinden in de beschrijving van

de Quadrille Française blijkt deze verbasterde benaming “Kabesul”

wel een eigen “uitvindsel” te zijn.

Bijzonder in de “Kadril van Meer” uit de Antwerpse Kempen het feit

dat praktisch de hele dans wordt gezongen. Dat is een typisch

Vlaams element wat we bij de hofdansen niet terugvinden. Zo is in

deze kadril van Meer een van de figuren grotendeels een variant op

de dans “Luksie over de hei”.

In deze categorie van gezelschapsdansen vindt men ook de

figuurdansen zoals “Draaiende Winden” – een dans voor vier meisjes

-. Ook Kegeldansen, de Streeps, de Jan Smets. Vissers- en

matrozendansen zijn ook hier in samengebracht.

Zo komt André Couvreur tot het besluit:

“Alhoewel we zonder twijfel in vele Vlaamse volksdansen een

verrijking vinden tijdens onze dansavonden, zullen we de dansen uit

onze eigen volksaard gesproten of die er naartoe werden

omgebogen, toch nog altijd beter kunnen aanvoelen en beleven.

Het voornaamste besluit is dan ook dat de volksdansgroepen onze

eigen Vlaamse volksdansen opnemen in hun dansprogramma om

tot meer dansbeleving te komen en meteen onze eigen Vlaamse

volkstradities verder te zetten en door te geven.

Een opdracht voor al onze groepen die hun eigen volksaard een

warm hart toedragen en dit willen verderzetten en uitdragen”.

Naar “Schering en Inslag”, ledenblad van de vkg De Wevers (Borgerhout). Met

oprechte en zeer gewaardeerde dank aan André Couvreur, voorzitter,

dansleider en auteur. Eddy Picavet

Voor uw agenda

Zat 16 november 2019

Europeadedromen

Napraten over de vorige Europeade in Frankenberg, vooruitblik

naar Klaipeda en première van de Europeadefilm, Feest van 25

jaar Europeadecomité Vlaanderen.

Aanvang om 14.00 uur tot 18u00 inkom €8

Locatie : Zaal Reynout, Sint-Elooistraat 15, 9200 Grembergen

Om alles vlot te kunnen voorbereiden willen wij u vriendelijk verzoeken uw komst vooraf te melden. Dat kan door een eenvoudig mailtje naar Lieven Stubbe (secretariaat@vvkb.org)

Zo 17 november 2019

Cursus Dansatelier – Mix

In de voormiddag Vlaamse dansen, in de namiddag internationale

dansen.

Locatie : Ter gulden Celle, Doornzele Dries 57 , Evergem

Aanvang om 10.00 uur tot 16u30, inkom €10

Info : VVKB Danscollege, inschrijven : secretariaat@vvkb.org

Za 23 november 2019

Hovelingenbal JUNIOR

Aanvang 14u30 : Kinderdansbal Einde 16u30

Prijs : € 2

Hovelingenbal van vkg. De Hovelingen-Viking

Aanvang 20 uur : Vlaamse en internationale dans met initiatie

Locatie : Zomerloos , Sportstraat 1, 8470 Gistel

Prijs : VVK € 5, ADD €7 Meer info : info@hovelingen.be

Internationaal Folklorefestival Westerlo

Met groepen uit Mexico, Italië, Wit-Rusland, Duitsland en

Vlaanderen is vkg. Die Spelewei vzw reeds aan de 53ste editie van

haar folklorefestival toe. Het mooie kasteel De Merode op de

achtergrond zorgt voor een prachtige openlucht locatie. Ook de

Vendelgroep Ansfried van de Sint-Sebastiaansgilde en de fanfare

Hoop en Vlijt uit Westerlo waren van de partij.

Koen Denduyver

Reynout presenteert kleurrijk triptiekje!

Het is al een traditie geworden dat de vkg

Reynout de tweede helft van augustus haar

festivalavond presenteert; sinds jaren in

samenwerking met het Festival van

Jambes (Wallonië). Dat was dit jaar ook

zo. Het is een heerlijk triptiekje op hoog

niveau geworden.

Het trompetterkorps van de vkg Reynout schalde de avond feestelijk

in met “La Chasse”. Het trommelkorps ondersteunde de sierlijke

arabesken van de vendeliers tegen het decor van het Dendermondse

stadhuis. In zijn inleiding onderstreepte voorzitter Fred Scholliers de

bedoeling “een podium te bieden aan groepen met een totaal

verschillende culturele achtergrond”. Dit keer zocht men tradities,

kleuren en ritmen uit Oekraïne en Panama.

Het ensemble PODILLYA (Oekraïne) vergastte ons, gedreven door

een subliem kwartet – stuk voor stuk professionele muzikanten

(viool, klarinet, accordeon, slagwerk) – met suites van dansen en

liederen vol temperament, melancholie en zelfs een tikje humor,

samengesteld uit de verschillende regio’s. Dit alles in afwisselende

bonte kostumering. De groep was al in een dertigtal landen over de

hele wereld opgetreden. En telkens met ruim succes. Ze veroverden

ook het enthousiast trouw publiek van Dendermonde dat ook deze

keer de zaal Belgica liet vollopen.

Het ensemble ATENAY BATISTA (Panama) werd opgericht in 1990.

De groep telt kinderen, jongeren en volwassenen die de folklore en

culturele waarden willen promoten, uitbouwen en verspreiden. Het

bracht een kleurenpalet van dansen vol temperament waarin zeer

duidelijk Spaanse invloeden te onderkennen waren. Een zeskoppig

muzikaal ensemble dreef regelmatig het tempo de hoogte in. De

kleurenpracht van de kostumering viel ook hier opvallend op.

Gewoonweg twee schitterende professionele ensembles die het

publiek in zaal Belgica enthousiast stemden. Uiteraard werd

afgesloten met het “Ros Beiaardlied” waarvan die van

“Deiremonne” nooit genoeg kunnen krijgen. Was het al een kleine

herhaling voor 24 mei 2020, als “ hier ’t peirt weer zijn ronde

doet”? “Ode aan de Vreugde” rondde deze zeer geslaagde

festivalavond sfeervol af.

Wij hebben er heerlijk van genoten en kijken vol verwachting uit

naar volgend jaar als Reynout weer uitnodigt “de wereld in

Dendermonde te ontdekken”. Tekst : Eddy Picavet

Foto’s : Koen Denduyver

Danshappening aan Zee

Volkskunstgroep De Sloepe uit Knokke-Heist hield ook

deze zomer de tweejaarlijkse “Danshappening aan

Zee” in het weekend van 15 augustus. Er werden

internationale dansgroepen uitgenodigd uit Mexico,

Frankrijk en Polen.

De groepen sliepen in gastgezinnen en scholen. Zo was er een mini

Europeadesfeertje met zo’n 120 dansers en muzikanten. Ook de For

Freedom Pipers uit Ramskapelle deden mee. Op vrijdag was er een

verbroederingsfeest, zaterdag de stoet langs de zeedijk met

voorstelling op het Heldenplein en ’s avonds de galavoorstelling in

cc Ravelingen. Volkskunstgroep De Sloepe zelf bracht enkele mooie

danssuites. Op zondagmiddag was er een seniorenvoorstelling met

optreden van de kinderen en jeugd. Een bezoek aan het Sincfala-

museum, Brugge en de zee mochten tussenin niet ontbreken.

Foto

’s

: Ko

en D

end

uyv

er

De groep “L’ Etoile de l’avenir” uit Arles, Frankrijk werd opgericht

in 1906 en is daarmee een van de

oudste volkskunstgroepen uit de

Provence. Ze zijn ook een trouwe

deelnemer aan de Europeade.

De groep “Song en danse Resovia

Saltans” van de universiteit van

Rzeszow in Polen bestaat sinds

1975. Ze brengen met een

uitgebreid orkest traditionele

Poolse dansen, zang en muziek in

diverse klederdrachten.

De Compania de Danza Folklorica UAM Azcapotzalco uit Mexico

staat onder leiding van choreografe Violeta Chavez-Valencia. Ze

brengen de rijke Mexicaanse folklore tot leven. Koen Denduyver

Mol de mier gaat op wereldreis

Een dans -en zangnamiddag voor kindergroepen

En het werd een prachtige wereldreis die namiddag in Lier met een

zang -en dans leidende Annelies De Smet achter de micro en Koen

Frederickx als globetrotter Mol, de mier. (Voor de al wat oudere

VVKB-ers zoals ik : grappig was wel dat hij zich eenmaal versprak

als Mon, de mier.)

Wat meer dan 50 kinderen en hun leiding, maakten deze namiddag

graag mee en vertegenwoordigden op deze wereldreis vkg. De

Kegelaar-Wilrijk, Kinnebaba-Duffel, De Krekels-Bonheiden,

Pallieterke-Lier, Repelsteeltje-Kontich, Tijl Uylenspiegel- Sint-

Katelijne-Waver, ’t Veerke-Burcht.

Er werd flink meegedanst, gezongen en bewogen met Mol waar zit

je, cowboy Billy Boem, twee emmertjes water halen, ’t schip moet

zeilen, mijn oom woont in China, humppa, labadoe, grauwtje de

ezel, de mosselman, de poppenstoet, scheepjes varen, e.a.

Plaatsen en kaarten waarheen gereisd werden mooi geprojecteerd,

alsmede de vele liedteksten om zomaar goed mee te kunnen zingen.

Voor het naar huis gaan kregen alle aanwezigen nog een

herinneringsbadge met Mol, de mier.

Dank aan het VVKB-kinderdanscollege en

de aanwezige kinderen en leiding voor

deze fijne namiddag, die ik mocht

meebeleven.

Geert Buys

Helden van de Noordzee.

In het For Freedom museum van Ramskapelle bij Knokke-Heist werd

op donderdag 5 september door provinciegouverneur Carl De Caluwe

van West-Vlaanderen een nieuwe tentoonstelling geopend. Hierbij

was ook een ruime delegatie van burgemeesters van diverse

kustgemeenten, militairen en Engelsen aanwezig.

De opening werd gevolgd door een filmploeg

van de VRT die in het voorjaar samen met

Kamal Kamarch een reportage over dit

museum zal uitzenden. Ook volkskunstgroep

De Sloepe bracht diverse dansoptredens

deze avond.

De tentoonstelling van Helden van de

Noordzee, vissers en mijnen is nog open tot

6 september 2020. Je ziet er het vrijmaken

van de havens en de Schelde zodat de

bevoorrading op gang kon komen na de

oorlog. Een gevaarlijk werk waarbij heel wat

vissers het leven lieten. Kortom het museum

en de tentoonstelling is zeker een bezoek

waard. Koen Denduyver

Wereldrecord volksdans in Mexico gebroken.

Het Guiness Book of Records heeft er een nieuw record bij. In

Guadalajara in Mexico hebben liefst 882 mensen op het ritme van

mariachi-muziek gedanst. Goed voor de grootste volksdans ter

wereld. Het nieuwe record werd gevestigd op de internationale

Mariachi-bijeenkomst in Guadalajara, waar ook het vorige record in

2011 werd gebroken met 257 deelnemers.

Er werd rekening gehouden met twee belangrijke aspecten. In de

eerste plaats dat alle deelnemers minstens vijf minuten zonder

onderbreking dansten zonder het testgebied te verlaten en dat ze

een choreografie volgden. De dansers, hoofdzakelijk afkomstig uit

volksdansscholen, gaven rendez-vous op het zonovergoten Plaza de

la Revolucion in het historisch centrum van Guadalajara, hoofdstad

van de staat Jalisco.

De mannen dansten op mariachi-liedjes in de traditionele ‘charra-

kostuums’ - een sport van veehouderijgemeenschappen van de 18de

eeuw – met Mexicaanse borduursels en hoeden en laarzen getooid.

De vrouwen droegen veelkleurige jurken en in hun kapsels waren

linten verweven. Een beslist overweldigend en bontgekleurd

spektakel! Een wereldrecord meer dan waard!

Bron: De Kegelaarskrant van september van vkg De Kegelaar.

Eddy Picavet

Scarminkel op weekend

Met zo'n 60 personen, van enkele maanden oud tot +/- 70 jaar,

trokken we naar de mooie locatie van Peace Village in Mesen. Bij

aankomst konden we het hele domein verkennen, want overal

hingen (kinder)foto's op die we moesten herkennen. Direct een heel

aangename manier van kennismaken: ben jij die baby, of waar

hangt jouw foto? Jong en oud hielp elkaar met de zoektocht.

's Namiddags werd er opgesplitst in drie activiteiten: een grote (berg

op- en af)wandeling waarbij we info kregen over de schrijfster

Marguerite Yourcenar. Enkele geoefende kinderen gingen vlot mee

en verzamelden tussendoor nog kastanjes om te poffen. Een andere

groep deed de tocht van de kamsalamander, met allerlei opdrachten

voor de kinderen. Het drukatelier van Raymond werd door de rest

bezocht en de begeesterde verteller deed je zin krijgen om ook

drukker te worden.

Bij de quiz riepen de vragen en foto's heel wat herinneringen op.

Vooral bij de groepsfoto van zo'n 30 jaar geleden, waarbij we alle

scarminkels die figuren van de poppenstoet uitbeeldden moesten

herkennen, werd getwijfeld over wie wie was. De zes 'tableaux

vivants' die de volwassenen in een mum van tijd moesten uitbeelden

herkenden de kinderen zonder problemen, en zorgden voor heel wat

hilariteit.

Ook een kampvuur mocht niet ontbreken en met een paar slokken

picon waren de stemmen gesmeerd om te zingen, onder begeleiding

van doedelzakken, trekzak en klarinet. Volle maan en wazige

heuvelruggen maakten het geheel compleet.

Op zondag werd het éne voorziene ochtendgymnastieknummertje

spontaan door de kinderen overgenomen : ze dansten en turnden er

lustig op los . Zo waren de spieren goed gesmeerd om nog een

mooie herfstwandeling te doen rond Kemmel, waardoor de aperitief

op de kiosk in de dorpsweide super lekker smaakte.(ps: dank aan de

weergoden!)

Het thema van het weekend was: tussen pot en verf. We kregen

regelmatig een portie verf die door de kinderen op stukken canvas

mochten geschilderd worden. Bij het slotmoment werden de

schilderwerkjes samengevoegd, en daarbij kwam het embleem van

Scarminkel te voorschijn.... het eindresultaat was ècht prachtig!

We bedankten onze kookploeg die zich weer eens kon uitleven,

maar vooral ook de werkgroep : Joke, Pieter, Wolf en Jasper : goed

gedaan!

Lieke Ghys

SPROKKELINGEN

0 “ ‘t Is weer voorbij, die mooie zomer …”. Vakantie wordt

herinnering. De schoolpoorten gingen weer open. En duizenden

jongeren begonnen al dan niet vol enthousiasme aan een nieuw

schooljaar. Dat betekende voor onze volkskunstgroepen ook de

inzet van een nieuw werkjaar waarin plannen tot realisatie

worden omgebogen. Wij wensen graag ieder alle succes.

O Dit keer was de vkg REYNOUT (Dendermonde) de eerste om

ons hun ledenblad “DE ROMMELPOT” toe te spelen. In haar

voorwoord heeft Lut het over “Sorteren moet je leren!”. Of

hoe o.a. in Duitsland met afval wordt omgesprongen. Uiteraard

bundelt het blad een uitgebreid verslag van de Europeade in

Frankenberg waar het optreden van de Vlaamse groepen tot

een “Ode aan Bruegel” uitgroeide. Kleurrijk, feestelijk en

enthousiast onthaald. Het wordt heel mooi in liefst twee

pagina’s vol in beeld gebracht. Ook de schitterende

festivalavond (verslag elders in het blad) bracht in de tweede

helft van augustus “de wereld naar Dendermonde”. Talrijke

foto’s onderstrepen ook hier het ruim succes. Kadee kan maar

niet genoeg krijgen van het Ros Beiaard dat op zondag 24 mei

2020 weer van stal wordt gehaald tot spijt van die van Aalst.

Verder pluist Guido weer in de archieven en heeft men het ook

nog over de Peke Rammekeszandstoet. Deze volksfiguur staat

ook centraal in de nieuwe productie van poppentheater

“Kalleke Step”. Een goed gevuld ledenblad dat getuigt van de

vitaliteit en werkkracht van de Dendermondse volkskunstgroep

REYNOUT.

0 Stipt als een ouwe champetter verscheen op 1 september

“DE KEGELAARSKRANT” van de vkg DE KEGELAAR (Wilrijk) op

ons scherm. Met een uitgebreid verslag van hun trip naar de

Europeade. De Kegelaars blijken wel echte snoepers te zijn

want het is opvallend hoeveel keer over eten wordt gesproken

in hun herinneringen aan Frankenberg. Dat ze daarbij ook een

drankje (of meer) niet versmaden kunnen wij ook best

vermoeden. Nu dansen maakt ook erg dorstig. Het hoeft

daarom nog niet altijd heel warm te zijn … Opgedeeld volgens

leeftijd hebben alle geledingen een plaatsje in het blad. Zelfs

de Kadullen en de Kortjakjes. Ook Sandwichke en Pistoleke

ontbreken niet. Ook dit keer weer een fris, jeugdig en kleurrijk

nummer vol plannen voor een intensief werkjaar! Het wordt

eerst en vooral een opfrissen van de suites en dansen. En

ondertussen denken aan een thema voor een nieuwe suite. Met

dank aan Allysa!

0 0ok nu al even herinneren aan Europeadedromen die op

zaterdag 16 november van 14 tot 18 uur hun verloop krijgen in

Dendermonde. Men koppelt het graag aan de viering van 25

jaar Europeadecomité Vlaanderen. Tussen een droogje en een

natje presenteert Fred Scholliers in première zijn film over de

Europeade 2019 in Frankenberg en wordt een kwarteeuw groei

en evolutie geschetst van Europeade-comité Vlaanderen als

“Vlaams cultureel erfgoed”, waarin het comité een belangrijke

functie vervult als motor voor en binding met onze Vlaamse

groepen. De Raad van Bestuur hoopt op eenzelfde succes als

vorig jaar, toen het lokaal van de vkg Reynout aan de Sint-

Elooistraat meer dan vol liep.

0 Ook DE ROMMELPOT, ledenblad van de volkskunstgroep

REYNOUT uit Dendermonde, viel begin oktober in onze

brievenbus. Naast allerlei verslagen, heel wat informatie in

verband met de tweedaagse in Ouffet van vrijdag 22 tot en met

zondag 24 november, uiteraard ook nieuws van “Kalleke Step”,

waar men zich afvraagt of “De Sint wel zou komen”. Verder

natuurlijk nog meer gegevens over “hun peirt” dat op 20 mei

2020 van stal wordt gehaald voor de tienjaarlijkse Ommegang,

waar iedere Dendermondenaar reikhalzend naar uitkijkt. En ook

verder neuzen in de archieven. En die vertellen altijd heel wat!

0 Positieve Klanken

Er blijkt een positieve relatie ter groeien tussen VVKB en

DANSPUNT. Er wordt terug samengewerkt. Voorzitter Theo Smet

heeft regelmatig contact met de directie van DP. Meer zelfs!

Danspunt wil zich inzetten om volksdans te laten erkennen door

de Vlaamse regering. Daarover ging onlangs een vergadering te

Gent. Er zal worden beroep gedaan op CEMPER die ervaring heeft

in het opstellen en indienen van een dossier.

Naast Theo Smet, voorzitter VVKB, namen ook Geert Buys, ex-

medewerker bij Danspunt, Roland Decorte en Koen Van den

Abeele en Armand De Winter aan het gesprek deel, dat als zeer

positief werd ervaren.

0 Lovenswaardige initiatieven!

“Dansen voor de les begint!” Zo meldde Danspunt, het

driemaandelijks tijdschrift.

Het is een idee van Kevin Caestecker die zijn leerlingen van de

Steinerschool in Gent weet wakker te schudden voor men aan de

les wiskunde of biologie begint. Niet met een spreuk of bezinning,

maar met een volksdansmoment. Claudine Verplancke – Waas

schreef: ”Maanden geleden werd ik oor een vriendin gevraagd of

ik voor volksdans kon zorgen ter gelegenheid van het uitreiken

van de getuigschriften. Ze geeft als vrijwilligster les aan

asielzoekers die onze taal willen leren. Zelf ben ik zeker geen

dansleidster. Daarom deed ik beroep op Jean Vleminck. Ik zou

eventueel op accordeon de Tovercirkel begeleiden.

Met een klein hartje trok ik naar de zaal waar de getuigschriften

zouden worden uitgereikt. De laureaten waren vluchtelingen van

diverse leeftijd en origine die waarschijnlijk nog nooit hadden

gedanst. Zouden ze op vraag van Jean in een cirkel komen staan?

Zouden ze mekaar aanraken? De eerste passen zetten? Allemaal

vraagtekens?

En ja, het wonder geschiedde! Eerst schoorvoetend maar

geleidelijk aan enthousiast. Later zongen we nog bekende liedjes.

Het werd een heerlijke, onvergetelijke avond.” Claudine

formuleerde ook nog de bedenking: “Bij de opleiding tot

onderwijzer zou in het programma zeker volksdans dienen

opgenomen!”

Dat kunnen wij alleen maar beamen! Er zijn trouwens al heel wat

scholen die in de middagpauze een dansmoment inlassen! Met

ruim succes trouwens!

Eddy Picavet

Cursiefje

Stilleven

“ Memories”. Het was jaren geleden een succesrijk

televisieprogramma op Nederland. Daarbij bracht men twee mensen

na jaren opnieuw bij elkaar. Niet zelden was het een vakantieliefje

of een eerste grote liefde die later door omstandigheden wel was

weg geëbd… Het programma ademde vaak warme menselijkheid,

ontroering, vriendschap, genegenheid ook die nooit volledig was

vergeten of uitgedoofd.

Eenzelfde warme menselijkheid kan ik ook iedere dag, als het weer

het toelaat tenminste, vaststellen vanuit mijn flatje in het

woonzorgcentrum. In de namiddag zie ik ze de tuin inschuiven:

Georges en Francine. Twee oudjes, die er ondanks hun hoge

leeftijd, nog flink uitzien maar het toch wel moeilijk hebben om te

stappen. Vandaar dat het er heel rustig aan toegaat, schoorvoetend

zelfs. Zij hoeven zich ook niet meer te haasten; ze hebben alle tijd.

Ze nestelen zich altijd op hun zelfde bank onder de grote beuk die

als een reuze parasol de tuin domineert. Zij, dicht tegen hem aan,

een beetje ineen gedoken; hij nog fier rechtop, steunend op zijn

wandelstok en met zijn pet op die zijn kaal hoofd verbergt. Zijn

ene hand rust in de hare in haar schoot. Ze turen voor zich uit, net

alsof ze voor de zoveelste keer de film van hun leven nog eens

bekijken, waarin vreugde en verdriet afwisselden en hun geluk en

ontgoocheling zich aftekenden…. Ze spreken amper een woord.

Alles is ook al zoveel keer gezegd … En ze kennen het vervolg.

Het lijkt wel een stilleven; een tableau vivant; een versteend beeld

van twee levende figuren; een levenslied zonder woorden of

melodie; een bevroren beeld, mooi in zijn eenvoud. Ontroerend

zelfs voor iemand die het hart op de juiste plaats draagt …

Als de zon tussen de takken door de bank uit de schaduw haalt,

slenteren ze terug naar hun kamertje nummer zoveel in de lange

gang. Maar morgen zijn ze er vast weer. Als het weer het toelaat.

Tot één van beiden het draadje loslaat, levensmoe; versleten maar

nog vol zorg voor de andere die eenzaam achterblijft …

De bank zal wellicht leeg blijven … Omdat het weer het niet meer

toelaat of er geen schaduw meer is die deugd doet … Of omdat de

eenzaamheid zo’n pijn doet; zeker als je zolang samen lief en leed

hebt gedeeld.

Ik zal ze missen. Het is ook al zo’n vertrouwd beeld geworden; een

idyllisch moment dat zo’n warmmenselijkheid uitstraalt en gelukkig

maakt.

Wie zei ook weer dat geluk in de grootste eenvoud schuilt …Ik zie

het alle dagen!

Eddy Picavet

Noteer nu reeds in je agenda :

Zondag 17 november 2019 :

Dansatelier in Evergem

-------------------------------------------------------

Zondag 1 december 2019 :

Vormingscursus dans in Sente

-------------------------------------------------------

Zaterdag 18 januari 2020 :

VVKB nieuwjaarsfeest

Salons Mantovani in Oudenaarde

-------------------------------------------------------

Op de weg tussen wieg

en graf wisselen een

lach en een traan

regelmatig af.

In beide willen wij

naast u staan.

• Op 22 augustus 2019 overleed Alice Aerts, eerst jaren actief

dansend lid van vkg. Klaas en Soetkin, vervolgens mee

overgaand, opgenomen en dansend in vkg. Tijl en Nele in Hove.

• Daniel Pattijn overleed op 19 juli 2019, vader van Bernard en

Lut Pattijn-Vandenkerckhove en Paul Pattijn , leden van vkg.

Canteclaer uit zwevegem

• Op 23 augustus 2019 werden Kato Luypaert, lid van vkg. De

Kegelaar, en Tim van Eggermond de trotse ouders van een

dochtertje. Nora is haar naam.

• Op 24 augustus 2019 huwde Stijn Meulenaere met Goedele

Vanhye in Mariadorp te Bissegem. Stijn is de zoon van Lena

Bonte lid van vkg. De Vlasblomme Bissegem en Ivan

Meulenaere.

• Luitgarde Vanhaelemeesch overleed op 9 september 2019, ze

was de moeder Chris en Christa Declerck- Dewilde, leden van

vkg. De Sloepe in Knokke-Heist en bestuursleden van vkg.

Danspas in Wijnendaele.

• Op 19 september 2019 overleed Carolina Wyns. Zij is de

moeder van Danny Van den Brande en Heidi Schonenberg en de

grootmoeder van Thijs Van den Brande en Sofie Rombouts,

leden van vkg. De Kegelaar uit Wilrijk.

• Op 22 september 2019 werd Lex geboren, zoon van Koen en

Stephanie Geens-Vandenbussche, leden van vkg. Zannekin uit

Veurne.

• Op 25 oktober ‘19 kwam Julie als

tweede dochtertje het gezin vervoegen

van Karolien De Coninck, lid van vkg. De

Kegelaar en het kindercollege, en Koen

Lefranc, lid van KSA Hanske De Krijger.

DE DRIESPRONG

is het driemaandelijks tijdschrift van de

Vlaamse Volkskunstbeweging vzw.

Secretariaat en zetel: p/a Lieven

Stubbe, Pijnboomstraat 30, 2800

Mechelen

Mail : secretariaat@vvkb.org

“De Driesprong” verschijnt als lente, zomer, herfst en

winternummer. Teksten binnen voor 15/2, 15/5, 15/8, 15/11.

DE DRIESPRONG is “de spreekbuis van de vereniging en begeleidt

dan ook de doelstellingen ervan, nl. de beoefening, de

aanmoediging en het propageren van de Vlaamse volkskunst; het

bijdragen tot de culturele herwaardering van de vrijetijdsbesteding;

het ondersteunen en het verspreiden – in de geest van een Europese

eenheid in verscheidenheid – van onze eigen volkskunst; het

bundelen van groepen met gelijkaardige doelstellingen.” (Cfr. het

werkingsverslag 2001 van de Vlaamse Volkskunstbeweging). En “het

ondersteunen, het instand houden en het aanmoedigen van de

vernieuwende tendensen van de Vlaamse volkskunst”, in de geest

dus van art. 3 van de VVKB-statuten.

DE DRIESPRONG heeft Theo Smet als hoofdredacteur met Koen

Denduyver als redactiesecretaris en Eddy Picavet, Eddy Lepercq,

Geert Buys, Piet Pottie en Fred Scholliers als medewerkers.

Redactie-adres: De Driesprong, p/a Koen Denduyver,

Watervallestraat 27, 8480 Bekegem Telefoon : 0496 /231803.

E-post: Koen@regenboogkoekelare.be

DE DRIESPRONG is ook als abonnement te verkrijgen. Hiervoor

maakt men 15 euro over op rekening BE62 4033 0466 6161 van de

Vlaamse Volkskunstbeweging vzw, Pijnboomstraat 30, 2800

Mechelen. Een abonnement gaat in per kalenderjaar.

DE DRIESPRONG houdt contact met de aangesloten groepen – en

meer concreet wat betreft de kalender, activiteit verslagen en

dergelijke meer – via volgende gouw-correspondenten:

- VVKB Antwerpen – Vlaams- Brabant: André Dewitte, Molenstraat 27 te

2870 Puurs. Tel: 03/889.58.46. E-post: dewitte.andre@skynet.be

- VVKB Oost-Vlaanderen: Fred Scholliers, Pater De Smetlaan 37 te 9200

Dendermonde.Tel: 052/21.77.34 E-post: fred.scholliers@telenet.be

- VVKB West-Vlaanderen: Koen Denduyver, Watervallestraat 27 te 8480

Bekegem. Tel: 0496/23.18.03. E-post: koen@regenboogkoekelare.be

DE DRIESPRONG ontvangt vanwege de overheid geen subsidies,

evenmin als zovele andere Vlaamse tijdschriften en verenigingen,

helemaal in overeenstemming met de bepalingen van het “Decreet

betreffende de amateurkunsten” van 22 december 2000, dat het

Vlaams verenigingsleven de facto gedeeltelijk financieel

drooggelegd heeft. Private steunverlening is bij decreet natuurlijk

niet verboden en kan via storting/overschrijving op VVKB rekening

BE62 4033 0466 6161 (BIC = KREDBEBB) van de Vlaamse

Volkskunstbeweging vzw, Pijnboomstraat 30, 2800 Mechelen.

Waarvoor onze dank!

Foto’s kaft

• Hulde aan de overledenen tijdens de Europeade. Foto : Fred Scholliers

• Alle Vlaamse Vendeliers na de Blauwvoetreeks op donderdagavond.

• Stijn Dewolf, vendelier met de blauwvoet vlag van Piet Pottie tijdens de Europeade in Frankenberg.

(Foto’s : Koen Denduyver)

Een driesprong is een “plaats waar drie wegen samenkomen”, zo

lezen we in het Groot Woordenboek der Nederlandse Taal, vulgo de

Dikke Van Dale. De naam van dit tijdschrift verwijst meer bepaald

naar het driespan dans – muziek – vendelspel, uiteraard zonder

zaken uit te sluiten als poppenspel en andere uitingen van

volkskunst.

Volkskunst is als het kantwerk rond een natie.

De ziel van een volk wordt zichtbaar in zijn dansen, hoorbaar in zijn muziek.

Het vuur in een volk krijgt vorm als vlammende vaandels de ijle lucht doorklieven.

De geest van een volk weerspiegelt zich in de ernst en de humor binnen oude en nieuwe volksgebruiken.

De volkeren in Europa moeten zich vast verenigen rond hun nationale verscheidenheden, om grenzen niet langer grenzen ,

maar raaklijnen te laten worden.

▪ Verantwoordelijke uitgever :

Theo Smet, Beukenhofstraat 52 bus 101, 8570 Vichte