Wat jouw ogen jou te

zeggen hebben

Door: Daan van der Meulen

www.Natuurtherapeut.nl

Constitutie (het soort ogen): Lymfatische constitutie. De lymfatische iris heeft een blauwe tot blauwgrijze basiskleur. De radiairen zijn dik van structuur en zien er golvend uit zoals grof gekamd haar. De krause is vaak opvallend dik en wit en de cilairrand wordt steeds donkerder naarmate we meer naar de buitenrand toe kijken. Deze verdonkering is niet zo sterk als men zou denken. Dit verschil van kleur in de iris komt bij een Lymfatiker duidelijker over dan bij de Neurogenen. Mensbeeld: Dit type komt tegenwoordig bij de meeste mensen in de Westerse samenleving voor. De kenmerken van een Lymfatiker zijn als volgt: Zo kronkelig en onzeker als de radiairen in de iris verlopen, zo labiel is ook vaak het

zenuwstelsel en het gevoelsleven. Door een robuust en zeker optreden wordt dit verborgen gehouden, waardoor men de

buitenwereld gemakkelijk kan misleiden of imponeren. Ondanks hun robuust en stoer overkomen, zijn ze eigenlijk erg onzeker en kwetsbaar. Door deze eeuwige tweestrijd lopen ze continu op hun tenen. Elke vezel is gespannen en de Vlucht-of-vecht-houding' is hen eigen. Dit zie je ook terug in je

vergrote pupillen. Dit type heeft een grote kans om zich opgejaagd te voelen. Daarom reageren ze vaak heftig op allerlei prikkels, zoals: klimaat, medicijnen, (weers)

omstandigheden en uitstralingen van mensen. Meestal zijn ze streberig, ze willen graag de leiding in handen nemen, omdat ze eigenlijk

altijd meer willen en steeds hogerop. Ze zijn rationeel en zakelijk, maar de onrust geeft hen geen kans te genieten van datgene wat

ze tot nu toe al bereikt hebben. Ondanks hun zakelijkheid, tonen ze toch meer openheid voor de gevoelens van anderen dan

de Neurogenen. Ze zijn menselijker in de omgang en begrijpen beperkingen van zichzelf en de ander beter. Ze

worstelen daar immers zelf ook zo mee. Ze zijn fysiek en emotioneel niet te sterk en niet te zwak. Ze nemen makkelijker pauzes en ze weten beter wanneer ze moeten stoppen met werken. In structuur (lichamelijk) zijn ze kwetsbaarder, maar ze zijn zich vrij goed bewust van hun

'ladingstolerantie'. Ze werken uitstekend in groepsverband en steunen op de kwaliteiten en vermogens van

elkaar. Daardoor zijn ze zeer coöperatief en sociaalvoelend. Ze zijn zich meer bewust van externe omstandigheden dan andere mensen. Ze verdragen en begrijpen anderen redelijk goed. Beelden, geluiden en andere vibraties komen vaak bewust binnen. Dit komt omdat de lymfe

vaak voller zitten met vocht dan bij andere, en vooral geluid makkelijk word versterkt door dit vocht.

Ze genezen niet zo snel, het duurt allemaal wat langer. Ze blijven sneller thuis wanneer ze ziek zijn en zieken beter en langer uit dan Neurogenen. Biochemische functies spelen bij deze types een grotere rol dan de structuur. Om zich goed te blijven voelen, moeten ze constant aan hun gezondheid blijven werken; Hoe witter en helderder de draden zijn, hoe meer Calcium, Phosphor en Magnesium in het

lichaam aanwezig is. Ze zijn bijzonder flexibel: ze breken niet, maar ze buigen.

Wanneer draadpatronen van de iris erg onregelmatig en open worden, bijvoorbeeld op de maagzone, dan betekent dit "zenuwen-op-de-maag" en een kalktekort.

Vaak is het zoeken van grenzen bij dit type een thema. Ziektetendensen: In het woord Lymfatisch vinden we "lymfe" terug, het klierstelsel. Aangezien dit type op vocht reageert, moeten we vooral kijken naar de vochthuishouding in het lichaam. Het lymfatische afweersysteem behoort een krachtige werkzaamheid te bezitten, waarbij vooral de slijmhuid sterk kan reageren zoals van: longen, keel/neus, maag/darmen, urinewegen en geslachtsorganen. De waterhuishouding in het lichaam kan zeer gevoelig zijn en uit balans raken (zweten, slijmvorming, plassen, afgifte van spijsverteringssappen, enz.). Opgezwollen lymfeklieren in het aangedane gebied kunnen mogelijke klachten geven. Het bekendste voorbeeld zien we terug in de tonsillen, meestal met ontstekingen. Wanneer het afweersysteem overwerkt raakt, ontstaan zwellingen en knopen in de lymfeklieren zoals bijvoorbeeld bij de ziekte van Pfeiffer. Veel Lymfatikers zijn gevoelig voor geluid. Vooral als zij klachten hebben dienen ze steeds selectiever te worden met betrekking tot geluid of muziek wat ze horen. Harde geluiden en een walkman op hun hoofd, waarvan het geluid vaak keihard in hun oren tettert, kunnen ze slecht verdragen. De lymfevaten zijn als het ware doorvoersluizen van geluid. Wanneer daar verstoppingen plaatsvinden en klieren zwellen hierdoor meer op, dan is de patiënt het meest gebaat bij zachte, rustige muziek, of helemaal geen geluid. De oren kunnen dan harde tonen niet meer goed verwerken en doortransporteren via de lymfebanen door het gehele lichaam heen vanwege deze verstopping. Een overmaat aan harde(re) geluiden zullen de daar aanwezige (verstopte) klieren alleen nog gevoeliger kunnen maken.

Diathese: Urinezure diathese. Een witte, gele of licht vuilgele laag kan als een soort poedersuiker over de irisstroma heen liggen, wat meestal te zien is bij een Neurogene en Lymfatische iris. Deze zien we boven in de iris liggen. Deze diathese verdwijnt niet meer nadat deze is verschenen. Hooguit kan na lang gewerkt te hebben aan zichzelf een verlichting van de kleur ontstaan, maar de diathese blijft altijd zichtbaar in de irissen, tot de dood aan toe. Mensbeeld: Bij deze diathese zijn er zoveel pigmentkorrels op de iris gevormd, dat dit laagje de onderliggende irisdraden onzichtbaar maakt. Als een soort poedersuikerlaagje kan het zowel plaatselijk als in de gehele iris uitgestrooid liggen. Hoe dikker deze laag is, hoe onzichtbaarder de ondergrond zal zijn. Daar urinezuren afvalstoffen zijn die in het lichaam circuleren, heeft dit een evenzo symbolische betekenis. Het betreft verdriet over zaken die al een te lange tijd onverwerkt zijn gebleven, door wat voor reden dan ook. Wanneer iemand verdriet heeft

over wat hem is overkomen, en hij kan of wil dit verdriet niet delen met iemand anders, dan verzamelen de spanningen hierover zich in zijn lichaam, omdat hier nog achterstallig 'huiswerk' in aanwezig is. Ziektebeelden: In vroeger tijden kwam een urinezure basis in een persoon voornamelijk voor als hij/zij (teveel) alcohol dronk en (teveel) vlees at. Deze combinatie van voedsel zorgde voor een overmaat aan zuren in het lichaam die door de nieren uitgescheiden hadden moeten worden. Maar aangezien de aanvoer van deze afvalstoffen te hoog was, konden de nieren dit tempo van verwerken niet aan en werden deze gifstoffen op andere plaatsen in het lichaam gedeponeerd, zoals in de knobbels bij de grote tenen (podagra) en de gewrichten (reuma). Tegenwoordig is, sinds de oorlog voorbij is, zoveel in onze voeding veranderd, dat er meerdere soorten etenswaren de oorzaak zijn van urinezuurvorming in het lichaam, zoals: koffie (in hoge mate!!!), chocola, suiker, chemische toevoegingen in het voedsel en bakken/braden/frituren in het algemeen! Wat men van deze diathese kan leren, is het uiten en verwerken van die diepere, emotionele ervaringen. Het uiten van emoties is genezender dan het wegstoppen ervan teneinde zich zogenaamd 'groot' te kunnen voelen. Dat slaat nergens op en houdt een volslagen vals zelfbeeld in stand waar niemand iets aan heeft. Zijzelf nog het minst!

Hydrogene diathese Hier zien we maar een lichte tendens toch wattenbolletjes in jouw oog. Vierjaar terug waren deze zeer zichtbaar, en omdat er erg veel dingen zijn verandert in je leven op een positieve manier zie je dat deze nu verdwijnen. Qua naam zegt deze diathese het al: het gaat hier om een verstoorde waterhuishouding (hydro=water). Deze diathese kan eveneens in alle constitutietypen voorkomen, behalve in de Hematogene constitutie, want daar zijn de irissen uitsluitend bruin van kleur. Ook hier is men in de iriscopistenwereld nog niet klaar met de discussie of dit type onder een diathese of onder een constitutie geplaatst moet worden. Het heeft echter mijn voorkeur om dit fenomeen onder de diatheses te plaatsen, omdat dit verschijnsel op zijn vroegst pas na enkele levensjaren is waar te nemen in tegenstelling tot constitutionele factoren die meteen met de geboorte al zichtbaar zijn. Kenmerkend zijn de witte, soms witgele 'wattenbolletjes' die in de ciliairrand liggen. Ze worden ook wel 'tophi' genoemd. Bij de blauwe iris verschijnen ze als heldere witte stippen. terwijl ze bij de gepigmenteerde irissen met de bestaande pigmenten zijn meegekleurd. Daarin kunnen ze variëren van licht tot donkere plukjes pigment die over de eerder gevormde witte urinezure bolletjes heen zijn gevormd. Tophi ontstaan meestal in de circulatiezone van de irissen en liggen in een cirkel. Hierbij spreken we van een zeer trage werking in het hele lymfestelsel. Komt het echter op bepaalde plaatsen in de iris voor, dan is alleen dat specifieke orgaan vertraagd in functie en bevat veel urinezure afvalstoffen. De reden van deze vertraging moet gezocht worden in het onvoldoende kwijtraken van deze afvalstoffen via het lymfestelsel, waardoor deze zich in dat specifieke orgaan kunnen ophopen. Voor het schoonmaken en het verbranden van de afvalhopen is veel ijzer nodig, en wanneer dit samengaat met gedragsveranderingen, zal in de meestal een positief resultaat volgen. Vanuit de basis gezien betekent de Hydrogene constitutie: een luie stofwisseling. waardoor afvalhoopjes niet volledig worden verbrand of verwijderd. Het kan soms ook samengaan met een trage pijnappelklier- en schildklierfunctie, soms met dik zijn. Deze trage

klierwerking vertelt steeds dat de persoon een stukje achter is met zijn dagelijkse 'huiswerk' (zie ook urinezure diathese), waarbij veel beweging, ijzer en geestdrift nodig kunnen zijn om hem aan te sporen. De belangrijkste taak van de lymfeklieren is vuil verzamelen van de dagelijks intensief werkende cellen, meer nog dan spijsverteringsafval. Deze klieren werken onafhankelijk van nieren en darmen. Aan de ligging te zien, namelijk in de buitenste rand van de iris, is er een samenwerking met de huid: sommige lymfatische ladingen kunnen via de huid, door middel van zweten, vet, vetpuistjes of huiduitstulpinkjes, het lichaam uitgewerkt worden. Mensen met tophi hebben vaak last van hun huid. Daarbij is het helpend als er flink gezwete wordt bij het in beweging zijn, of in een sauna, zodat de huidfunctie verbetert. Wanneer je niet makkelijk kunt zweten, heb je luie lymfeklieren! Door de huid flink droog te borstelen voor het douchen of het bad, en door veel beweging, sport of een sauna, kunnen alle trage lymfeklieren weer worden gestimuleerd. De lymfecirculatie heeft bij deze diathese net zo veel aandacht nodig als de bloedcirculatie! Veel mensen, die gedurende jaren stevig gerookt hebben, tonen later gele tot bruine tophi aan in de long- en keelzones binnen de irissen, die na verloop van tijd zelfs kunnen groeien. Een tekort aan ijzer en zuurstof in de bloedbaan is de aanleiding tot het overwerkt raken van de lymfeklieren. Bij gebrek aan voldoende afvoermogelijkheden geven ze hun ladingen maar aan de huid af. Mensbeeld: Mensen met deze tophi hebben in dit geval te maken met het feit dat ze hoge idealen stellen met betrekking tot sociale en milieugerichte onderwerpen. Ze doen hun uiterste best om in alles wat ze als disharmonisch ervaren, de balans daarin te herstellen. Ze hebben veelal hoge verwachtingen van anderen en wanneer men daar geen gehoor aan geeft, kunnen ze cynisch worden. Ze voelen zich snel teleurgesteld en belanden daarmee in eenzaamheid. Dit is in ironische tegenstelling tot hun eigen lichamelijke milieu-omstandigheden, waar ze dikwijls juist te weinig aandacht aan schenken. Veel mensen, die zich moe en lethargisch voelen en weinig enthousiasme en doorzettingsvermogen hebben, ervaren een lange lijst van problemen en klachten. Het is niet zo dat ze last van stress en spanningen hebben zoals de arts hen meestal vertelt, maar ze ervaren een gevoel van verveling, omdat ze niets interessants te doen hebben. Daardoor vertragen alle lichaamssystemen, totdat er weer een bepaalde stimulans verschijnt. Hierbij moet natuurlijk geen Valium worden voorgeschreven, maar liever meer beweging, via sport e.d. Larviert-tetanische diathese We noemen deze ringen ook wel 'krampringen' omdat het een uiting is van een verkrampte levenshouding die op den duur zelfs door het lichaam vertaald kunnen worden in spier- en/of orgaankrampen. Deze zien we aan de zijkanten in de iris liggen. Dat betekend dat de spanning zich vooral in de spieren zal liggen. Wanneer krampringen over orgaangebieden heen liggen, bijvoorbeeld over de lever, de nieren, de longen of de baarmoeder, dan is er sprake van een overbelasting van zenuwimpulsen naar die organen toe. Het orgaan kan zowel te hard werken als een overspannen emotionele controle vertonen. Hier gaat het dus om het samenspel van te hard werken en teveel onder controle willen houden. Deze organen hebben niet alleen een gelimiteerde functie gekregen op den duur vanwege het feit dat overspanning leidt tot uitputting, maar ervaren na verloop van tijd daardoor ook

krampen en pijnen, omdat die overspanning niet losgelaten kan worden. Krampringen zijn tekens die spasmen aangeven, of in de spieren, of in een orgaan zelf. Alleen bij continu aanwezige spiercontracties verschijnen krampringen in de irissen. Dit is een diathese die echter ook weer uit de irissen kan weggaan wanneer de les geleerd is. Dat zal veel sneller kunnen geschieden dan bij de overige diathesen die niet verdwijnen uit de irissen. Leerproces van deze diathese is het loslaten van de vaak dwangmatige gedachte om controle over te moeten bezitten. Op deze wijze kan niets vanzelf meer gaan en doet elke spontane actie in de kiem smoren. Flexibiliteit is dan vaak ook ver te zoeken. Mensbeeld: Krampringen komen voor bij mensen die altijd op het puntje van hun stoel zitten, klaar om te racen of om op te springen in plaats van gelijkmatig op te staan en te bewegen. Plotseling bewegen en een hoop vaart ergens in zetten is een bekend verschijnsel bij hen. Het lijkt wel of ze een continue spiercontractie hebben, en juist ook op momenten dat er eigenlijk ontspanning had moeten zijn. Ze hebben de neiging om hun spieren meer te overstimuleren dan anderen dat doen. Wanneer dit een lange tijd zo gaande is, ontstaan er als het ware ijzeren banden van weefsel die permanent samengetrokken zijn. Voor deze mensen zal het daarom een bewuste wils-inspanning betekenen om te kunnen ontspannen, want hun spieren zullen alleen deze contracties loslaten wanneer ze uitgeput zijn geraakt. Maar dan is het eigenlijk wel aan de te late kant. Hun leven speelt zich af in een voortdurend hoog spanningsveld vanwege een overmaat aan zaken die hun geest vol maken en bezet houden. Hun behoefte om hard te werken komt voornamelijk voort uit de gedachte dat zij alles op hun schouders moeten nemen, omdat anderen lang zulke goede resultaten niet kunnen behalen als zij, of omdat anderen er veel te lang over doen, of omdat de kwaliteit van het werk minder zal zijn dan die van anderen. Ze leven daardoor niet alleen vanuit zichzelf omdat ze er anderen niet bij (willen/durven) betrekken, maar worden doorlopend geconfronteerd met angsten met betrekking tot het resultaat van allerlei activiteiten en doelstellingen. Vooral bij studenten en bij mensen in een verantwoordelijke werkpositie kunnen veel krampringen voorkomen. Hun eis aan zichzelf om hoge cijfers te halen en werkresultaten af te leveren met een hoge kwaliteit, wat ook nog zo snel mogelijk volbracht moet worden, maakt het hen onmogelijk om voldoende van rustige momenten te genieten. Ze ervaren tegelijkertijd de noodzaak om het werk af te maken naast hun innerlijke behoefte om op dat moment eigenlijk iets heel anders te willen doen. Alleen mag die laatste gedachte geen voedsel krijgen. Eerst moet de klus af. Wanneer echter een klus geklaard is, staat de volgende alweer voor de deur. En zo gaat het maar door. Nooit zal er een moment aanbreken waarop ze zeggen: "Nu is het tijd voor mijn eigen behoeften." Altijd gaan zaken voor die te maken hebben met plichtgevoelens. Deze mensen voelen zich verplicht naar hun baas toe, de maatschappij, hun vrienden en kennissen, hun partner, hun gezin.... noem maar op. Het stoppen van activiteiten doet hen in paniek belanden: "Wat zal er dan gebeuren als ik dit niet meer doe?" Daar hebben ze dan allerlei angstbeelden over, met als gevolg dat ze zich schuldig voelen wanneer ze door lichamelijke overmacht ineens uitgeschakeld raken. Schuldig naar de baas, de partner, de omgeving, enz. Wat hebben ze hiervan nu te leren? Wel, ze dienen onderscheid te leren maken tussen wat plicht en wat verantwoording is. Deze begrippen verschillen hemelsbreed van elkaar. Plichtsgevoel is namelijk gebaseerd op

schuldgevoelens. Verantwoordelijkheid is een gevoelsbeleving die niets te maken heeft met schuldgevoelens. maar alles met: "Wat kan ik betekenen voor anderen en hoe kan ik mij daarvoor inzetten, zonder mijzelf daarbij te verliezen?" Bij plichtsgevoel verliest de mens zichzelf volkomen. Plicht wordt steeds ervaren op momenten dat er een klus te wachten ligt, terwijl er innerlijk al langere tijd een behoefte bestaat aan het uitvoeren van eigen wensen. Bovendien kan een ander die klus ook wel op zich nemen en hoeft dat feitelijk niet steeds aan hoge kwaliteit en snelheid te voldoen die men eraan verbonden heeft. Wanneer een klus klaar is, hoe het eindresultaat eruit ziet, mag best anders zijn dan wat de persoon in kwestie zelf had gewild. Er is vaak niets mis mee als iets er anders uit ziet dan wat men voor ogen had. En ook wanneer iets later wordt gedaan is niet een onoverkomelijke zaak; maar doordat men aan zichzelf voortdurend hoge eisen stelt, worden deze ook aan anderen gesteld. Hij wil dan niet accepteren dat het allemaal ook anders kan. Dit is echter voor anderen niet makkelijk om vol te houden, laat staan aantrekkelijk om er zo mee om te gaan. leder mens doet het toch eigenlijk liever op zijn eigen manier en op zijn eigen tempo en juist dit feit is moeilijk om te aanvaarden voor iemand met krampringen. Zelf kan hij beter zijn enorm krachtige concentratie-energie richten op een specifieke activiteit dan op verschillende aandachtspunten tegelijk. Een hobby kan hierbij heel helpend zijn.

FENOTYPISCHE TEKENS. Fenotypische tekens ontstaan tijdens het leven op basis van erfelijkheid. Net als de diathesen worden ze echter pas zichtbaar onder invloed van factoren als toxische belastingen, stress, verkeerde leef- en/of voedingsgewoonten, milieu-inwerkingen, enz.

Solaarstraal In tegenstelling met de groeven begint de solaarstraal of zonnestraal aan de pupilrand. Qua vorm lijkt hij veel op de groef: het is een donkere streep die zich in de richting van de ciliairrand versmalt. Dit teken verschijnt meestal in het bovenste deel van de iris. Vanuit de pupilrand begint het vaak als een dun, nauwelijks zichtbaar kort streepje, maar zal in lengte en dikte toenemen naarmate de spanningen geestelijk en lichamelijk toenemen. Betekenis: Dit teken wijst altijd op een algehele toestand van verzwakking. De verminderde weerstand en verminderde veerkracht heeft betrekking op zowel het lichamelijke als het emotionele functioneren. Dit fenomeen is dikwijls waarneembaar in een Neurogene constitutie, maar kan ook graag voorkomen in Biliaire irissen. In de overige irissen minder. Hierbij zien we vaak migraine. Hoe langer de solaarstralen worden, hoe meer klachten er zullen optreden. In principe moet de levenswijze totaal veranderd worden om positieve resultaten te verkrijgen. Omdat de solaarstralen uit de pupilrand zijn ontstaan, hebben we ook te maken met een identiteitscrisis. Het IK-gevoel in deze personen is vervaagd geworden door bijvoorbeeld het continu overnemen van waarden en normen van anderen, wat hem in een hogere leef- en/of werkversnelling plaatst. Als anderen zeggen dat hij meer zijn best kan doen en harder kan werken, zal hij dat ook willen tonen. Als anderen vinden dat hij het niet kan maken om een vrije dag te nemen omdat er nog zoveel werkachterstand is, zal hij die vrije dag dan ook uit zijn hoofd laten. Steeds laat hij zich

opjagen om meer te presteren, of langer te blijven presteren terwijl hij eigenlijk zich al langere tijd moe voelt. Door de tijd heen heeft hij deze normen van anderen zichzelf zo eigen gemaakt, dat hij ervan overtuigd is geraakt dat het ook zijn normen zijn. Groef Dit teken wordt ook wel rimpel of kloof genoemd. Iriscopisten die de Duitse stroming volgen, gebruiken het meest het Duitse woord 'furche'. Wij zullen het Nederlandse woord echter blijven gebruiken. Deze zien we boven in het rechter oog. Dus waar je in de aanleg de solaarstralen hebt meegekregen, zijn ze in het rechter oog waar je in kunt zien hoe je na je 18e bent doorontwikkeld dus verdwenen. Wat een erg goed tekenen. Een groef begint altijd aan de krause, dit in tegenstelling tot de solaarstraal. De groef is in het begin tamelijk breed en zal in zijn verloop naar de ciliairrand steeds dunner worden, totdat het in een punt eindigt. Het is een topostabiel teken en komt het meest in het gebied van 5.00 tot 7.00 uur en tussen 11.00 en 01.00 uur voor. De groef ontstaat, net als de solaarstraal, door een verslapping van de stroma iridis: door een stoornis in de antagonistische werking van de pupilkrings-piertjes ontstaan er vouwen in het stromablad die of als groef, of als solaarstraal zichtbaar wordt. Deze groeven kunnen pigmentkorrels bevatten, waardoor ze steeds donkerder kunnen worden. Betekenis: Een groef wijst op een pathologisch verhoogde druk, vooral in het hoofd, want meestal treden de groeven in het bovenste deel van de iris op. Daar kunnen ze duiden op symptomen als duizelingen, hoofdpijn of een drukkend gevoel. Is een groef zichtbaar in de borstsector, dan kan hij o.a. wijzen op pijn achter het borstbeen. Bij verschijnen in de onderste helft van de iris moet rekening gehouden worden met buik- klachten, zoals spasmen of poortaderstuwingen. Zowel bij groeven als bij solaarstralen moeten we ook altijd rekening houden met dysbiose en alle symptomen die passen bij auto-intoxicatie, omdat deze tekens met de darmwerking te maken hebben. De solaarstraal gaat dwars door het darmgebied heen, terwijl de groef pas vanuit de krauserand de iris in loopt. Dit fenomeen heeft veel weg van de krampringen, eigenlijk ook een soort groeven in de iris maar dan over de radiairen heen in plaats van met hen mee lopend zoals de groef en de solaarstraal aangeven. Alleen is de persoon met de groef of de solaarstraal zich niet bewust van deze verhoogde druk, plus de spanning in zijn lichaam. Hij ervaart geen krampen. We heeft hij last van bijvoorbeeld slapeloosheid en een voortdurend malende gedachtegang die hem lang uit zijn slaap kunnen houden. De onderliggende motivatie is dat hij denkt dat hij het zich niet kan veroorloven zijn eens begonnen 'taak' zomaar te laten liggen omdat hij zich niet lekker voelt, of vermoeid is. Nog steeds vindt hij dat hij moet blijven overwerken zolang de achterstand niet behoorlijk is ingehaald. Nog steeds vindt hij dat hij zijn werk beter doet dan anderen, waardoor hij het dan ook niet in zijn hoofd haalt om

anderen te vragen iets van zijn last over te nemen. Nog steeds voelt hij zich verplicht ergens aanwezig te zijn omdat anderen dit wensen. Deze persoon staat bol van de verplichtingsgevoelens, die hij vertaalt in verantwoordelijkheid. Echter, alles wat hij doet voor anderen is volslagen onverantwoordelijk naar zichzelf toe, immers, zijn gedrag is al langere tijd ziekmakend gebleken en hij takelt steeds meer af naarmate de tijd voortschrijdt. Het leerproces van deze tekens is het loslaten van alles wat in zijn gevoel 'moet'. Genezing kan pas bereikt worden als hij helemaal niets meer doet dan alleen dingen die voor hem persoonlijk ontspanning en genot geven. Voor een dergelijk persoon is dit een vreselijk moeilijk leerproces, want hij voelt zich snel zo schuldig naar al die mensen toe die hij nu voor zijn gevoei aan het afwijzen is. Hij heeft nog steeds niet in de gaten dat het helemaal niet om afwijzen gaat, maar alleen om het feit dat hij nu zelf alle aandacht nodig heeft om over zijn klachten heen te komen. Veel rust is nodig om na verloop van tijd, soms kan dit zelfs langer duren dan verwacht, het innerlijk weten weer terug te voelen komen in wat hij voor zichzelf nu prettig vindt, en wat niet. In het begin zal hij absoluut niet weten wat hij nu 'moet' doen om aan die rust toe te komen. Nog steeds gaat hij ervan uit dat hij daar iets voor moet doen. Het overschakelen naar een gevoel van: "niets moet meer, maar alles mag nu" is een volkomen onwennig gegeven voor hem. Jarenlang was hij alleen maar gewend aan het volgen van opdrachten die niet alleen door anderen aan hem gesteld waren, maar ook door hemzelf. Daarom zijn er in al die jaren zo ontzettend veel indrukken binnengekomen, dat het veel tijd zal vergen voordat deze allemaal zijn verwerkt en op een plek gezet van binnen (betekenis darmwerking).

Pupil: Geen bijzonder heden.

Maagzone (zit strak op de pupil heen): Licht roze, deze kleur heeft vaak te maken met:

1) Van je af durven bijten;

Je tanden ergens in durven zetten;

Doorbijten wanneer een beslissing moeilijk te nemen is;

De niet verbijten; 2) Wat is die steen' op je maag?

Welke onvrede roept een soort hongergevoel bij je op? ergens mee in de maag zitten;

Krause ( de kartelige cirkel in het oog): Lokaal uitgezakte krause

Dit teken kan duiden op lokale zwakten van de darmen. Allerlei organen kunnen daarbij in de verdrukking komen door de plaatsen waar de darmen uitstulpen. We zien dit bij jou terug in het linker oog op 3 uur, het geeft daar druk naar de longen en het hart. Dit heeft vaak te maken het uiten van emoties en je hart durven volgen. Tussen 2.00 en 4.00 uur in de linker iris kan het 't Roemheld syndroom opleveren. Als gevolg van een voile maag kunnen dan hartklachten optreden (gastro-cardiale klachten). Betekenis: De informatie die beschreven is bij de krause met de spitse uitlopers is hier eveneens voor een groot deel van toepassing, al zijn de verschijnselen bij een lokaal uitgezakte krause veel minder hevig dan bij de spitse uitlopers. De behoefte om veel te eten is dikwijls een compensatie om bepaalde spanningen als het ware weg te eten. De maag kan echter op verschillende plaatsen daardoor uitzetten. Wanneer hierbij echter een bepaald orgaan onder deze uitzettingsdruk komt te staan, is het de moeite waard om uit te vragen bij de persoon of hij bepaal¬de emotionele behoeften, met betrekking tot het onder druk staande orgaan, niet kan realiseren, waardoor hij zich niet 'gevoed' voelt. Omdat dan de behoefte tot bevrediging blijft groeien, gaat ook zijn compensatiebehoefte om meer te gaan eten groeien. Alleen voldoende inzicht in zijn emotionele functioneren zal hem kunnen stimuleren om naar andere oplossingen te zoeken.

Ciliarveld: Gesloten lacunes Een gesloten lacune is een overwegend ovaal teken. Het ontstaat doordat de vezels van het voorliggende stromablad uit elkaar wijken. In het algemeen zijn ze te zien langs de krauserand en kunnen verder overal in de iris voorkomen. Ze kunnen verschillend van grootte zijn, variërend van zeer klein tot zo groot als het hele ciliairveld. Een grote lacune, open of gesloten, wordt meestal reuzenlacune genoemd. We zien deze in het linker oog op 3 uur liggen en in het recht oog op 9uur. Betekenis: Meestal is het een genotypisch teken. Alleen wanneer de gesloten lacune is ontstaan uit een open lacune. Hier is sprake van een aanleg tot orgaaninsufficiëntie met mogelijke gevolgen voor meespelende organen die bij deze fysiologie betrokken zijn. Voorbeeld: een lacune op de hypofysezone kan een mogelijke voorbode zijn van stoornissen in de gehele hormoonhuishouding. Bij een gesloten lacune zien we in feite een gebied wat nog onbetreden is. Voor de persoon in kwestie betekent dit, dat hij zijn sporen nog dient te zetten in een levensgebied wat voor hem als onbekend aanvoelt. De plaats waar deze lacune voorkomt, behelst het levensgebied waarin ervaring opgedaan dient te worden.

Deze lacunes liggen op het hart en long gebied Het hart Inleiding In de iris vinden we de hartzone terug in het rechter oog net even boven 9.00 uur tegen de krauserand aan; in net linker oog rond 3.00 uur, ook net tegen de krause aan. In de linker iris vinden we eveneens de aorta terug, terwijl we in het rechter oog het rechter hartoor kunnen zien waarin de A.V. knoop zich in bevindt. In veel gevallen krijg ik de vraag: "Hoe is het met mijn hart?". Mijn antwoord daarop is dat het afhangt in welke mate het hart getraind is. In de praktijk blijkt dat het hart zich het meest en het best kan aanpassen aan belastingen, vergeleken met alle andere organen. Hoe meer het hart door activiteiten wordt uitgedaagd, hoe sterker het wordt. Vroeger kreeg men de medische instructie om meer rust te houden en goed voor zichzelf te zorgen. Tegenwoordig krijgt men het advies om vaker te gaan wandelen of te fietsen. Het sporten kan men voorzichtig weer op te pakken na een periode van ziek-zijn, of misschien zijn er andere redenen waarbij men lang uit de roulatie is geweest. Een vergroot hart kan ontstaan door veel te intens te sporten, maar soms ook door reumatische factoren waarbij dan een pathologische aandoening ontstaat. Reflexgebieden Direct naast het hart ligt de long die het nodig heeft om te kunnen communiceren over allerlei zaken die voor de persoon na aan het hart liggen, hartszaken dus. Binnen de broodnodige communicatie met anderen is het van belang dat je van je hart geen moordkuil maakt. Aan de andere kant is het onverstandig als je je hart wel erg los op je tong hebt liggen, want dan kan je anderen daar onnodig mee beschadigen. In dat hoofdstuk lezen we er meer over. Een te grote hoeveelheid darminhoud in de dikke darm zorgt voor zwelling in dat orgaan. Dit zal tot gevolg kunnen hebben dat het hart, maar ook de longen, onder druk komen te staan. De ademhaling gaat oppervlakkiger en het hart slaat sneller en onregelmatiger. Daardoor verandert de zuurstof- en koolzuurverhouding enigszins t.o.v elkaar. Een groothartig persoon kan zoveel op zijn schouders nemen, dat er een negatief gerichte reflexlading ontstaat in zijn lichaam die aan de overkant van de iris tot uiting komt, de schouders dus. Ook een beginnend hartinfarct kan direct een uitstralende pijn doorvoeren naar deze zone, tot en met de arm. Dit wordt dan als een van de eerste alarmsignalen opgemerkt. Wanneer je postuur teveel voorovergebogen staat wegens het teveel delen en dragen van andermans ladingen, kan na verloop van tijd je hart die spanningen letterlijk gaan voelen. Iristekens Wanneer tekens op de hartzone te zien zijn, wees dan uiterst voorzichtig met wat je zegt tegen de cliënt. In de meeste gevallen krijgt hij niet dat hartinfarct dat je dacht te kunnen concluderen. Zeer zelden zal het er van komen dat de cliënt een hartaanval of een andere hartkwaal oploopt bij een zichtbaar teken op die plaats in de irissen. Daarom dienen we altijd in eerste instantie naar de emotionele achtergronden te kijken van zo'n persoon, wat overi-gens voor alle tekens geldt. Alleen wil ik het bij dit onderwerp nogmaals en sterker benadrukken hoe 'gevaarlijk' het is om plompverloren iemand een hartkwaal 'aan te smeren'. De cliënt krijgt al een hartaanval van schrik als hij dergelijke uitspraken hoort! Bovendien heeft hij er niets aan en leeft verder in angst de laatste jaren van zijn leven uit. Dit is absoluut niet de bedoeling. Kijk liever naar zijn levenswijze en zijn

manier van voeden, zowel materieel als immaterieel gezien. Voornamelijk op het emotionele vlak zal zeer veel aan te reiken zijn. Diverse witter geworden radiairen op deze plek kan een geprikkeld hart aangeven. Bij veel neurogene mensen kan dit voorkomen. Zij werken immers altijd al zo hard en zo lang door, dat het hart nauwelijks de tijd krijgt om bij te komen van de vele zware en langdurige inspanningen. Bovendien dragen deze types ook lang allerlei lasten van anderen mee op hun schouders, want ze vinden dat zij de problemen "beter" en "succesvoller" te lijf kunnen gaan dan die ander. Deze eigenwijsheid kan hen wel eens duur komen te staan. Daarom is het voor hen van groot belang om tijdig te doorzien welke verantwoordelijkheden van henzelf zijn en welke bij de ander behoren te blijven. Witte radiairen kunnen eveneens een aanduiding zijn van bewustwording in de eigen hartszaken en hartenwensen. Zij durven en willen deze sneller realiseren en niet meer uitstellen. Ook vernauwingen in de aorta kunnen hierbij een aanwijzing zijn. In dit leerproces kan de persoon ervoor zorgen dat hij meer en meer uitspreekt waar zijn hart vol van is en deze gevoelsbelevingen ook gaat realiseren, verwoorden of vorm geven, op welke wijze dan ook. Nierpigment en tophi kunnen vertellen dat de persoon een diep schrijnend verdriet met zich meedraagt, waarbij een gebeurtenis maar moeilijk verwerkt kan worden. Dikwijls hebben deze gebeurtenissen te maken met de partnerrelatie, waarbij de persoon zichzelf niet heeft kunnen aanbieden zoals hij wezenlijk is. Het kan zijn dat de partner daar niet mee om kon of wilde gaan. Maar een andere mogelijkheid is dat de partner zelf lange tijd geen inhoud aan de relatie heeft kunnen geven, bijvoorbeeld door langdurige ziekte, langdurig uit huis zijn vanwege werk, of door andere redenen. Dat dit gegeven de persoon zo erg aan het hart gaat, doet een diep verdriet in hem ontstaan die op den duur is gaan schrijnen. Hij voelt zich onmachtig om daar verandering in aan te brengen. Een andere mogelijkheid is dat hij helemaal geen partner heeft en daarover een schrijnend verdriet ervaart. Hij zou zo graag een willen zijn met iemand en zijn ziel en zaligheid willen delen met een persoon waar hij met hart en ziel van kan houden. Het ontbreken van een dergelijke relatie kan diep verdriet teweegbrengen. Kijken we naar de lichamelijke kant, dan zou bijvoorbeeld een ontsteking kunnen ontstaan, wat bij een aantal reumatische patiënten bekend is. Dan kunnen de bindweefsels in het hart zoals de hartkleppen ontstoken zijn, of het hartzakje kan ontstekingsgevoelig zijn, om maar eens wat voorbeelden te noemen. Een lacune op het hartgebied wijst voornamelijk op het feit dat de persoon in dit leven kan leren omgaan met het helder krijgen wat voor hem persoonlijk hartszaken zijn, en wat niet. Daarnaast kan hij leren hier beter mee naar buiten te komen en ze te uiten (via de longen). Hoe meer hij met anderen hierin uitwisselt, hoe makkelijker het voor hem wordt te (h)erkennen wat voor hem in zijn leven belangrijk voelt. Hartszaken en hartenwensen herkennen, ze uiten en ze realiseren is het proces waar het bij een lacune om gaat. Hij kan dan later zijn hart ophalen in wat hij allemaal heeft kunnen bereiken. Een andere oorzaak voor een vergroot hart is te vinden in het feit dat iemand teveel alcohol en/of koffie drinkt, te zware en te vette voeding tot zich neemt en/of te veel sigaretten rookt, waardoor het hart omgeven wordt door vetsubstanties en cholesteroldeposities. In zulke gevallen zien we dikwijls donkere pigmentvegen op deze sector. Deze afzettingen kunnen zich zowel in het hart zelf bevinden als in de aorta.

Voor alle donkere tekens op de hartsector geldt dat de persoon zijn eigen hartenwensen niet goed meer in het oog heeft en zich laat afleiden andere dingen te doen dan wat hij in wezen zou hebben gewenst te doen. Dat dit gedrag aanleiding kan zijn tot boos worden op anderen heeft te maken met het feit dat hij andere zaken steeds de voorrang gegeven heeft boven zijn eigen behoeften. Hij reageert dan wel boos naar anderen, maar eigenlijk is hij boos op zichzelf. Alleen heeft hij dat niet naar buiten geuit en is dus met dit spanningsveld langdurig blijven zitten, waarmee hij zichzelf uiteindelijk aan het vergiftigen is. Wanneer er werkelijk een destructieve tendens actief is in de hartweefsels, zal er vaker sprake zijn van defecttekens. Hierbij dienen we erg op onze hoede te zijn. Dikwijls gaat het werk de hoofdrol spelen in het leven van de persoon. Maar ook andere zaken die buiten zijn gezin of relatie omgaan, kunnen de dominante factor zijn in zijn keuzes. Al zijn tijd, zijn energie en zijn inzet wordt niet meer in eerste instantie aan het gezin en/of de partner gegeven, maar aan zaken buiten dit contact om. Daarmee komen mensen die hem feitelijk het liefste zijn, tekort aan de nodige aandacht en liefde van zijn kant. De opmerking: "Wacht maar tot ik een heel goed pensioen heb opgebouwd. Het kost me wel 5 extra jaren. Maar dat is om jou later goed te kunnen onderhouden," is een zeer vaak gehoorde kreet. Het is echter een gevaarlijke kreet bij dit type mensen, want wat koopt het gezin er nu voor als de ander zich letterlijk heeft doodgewerkt? In de praktijk heb ik diverse keren gezien hoe zo'n leersituatie is blijven liggen met een dergelijk einde als gevolg hierop. Het is diep triest om te zien dat de partner al die jaren al eenzaam is geweest en alles in huis zonder hem heeft moeten laten verlopen. Dat de partner daar bovenop nog eens moet ervaren dat hij zich heeft doodgewerkt voor anderen, maakt de eenzaamheidsbeleving alleen maar groter. Zij heeft al die jaren moeten inhouden en zichzelf opzij moeten schuiven, terwijl anderen volop de aandacht kregen. Financiële toekomstplannen om later ruim te kunnen leven zijn in een land als Nederland wel voor een deel belangrijk, maar het is de neiging van zo'n persoon om deze toekomstwens buiten z'n proporties te trekken, tot in het uiterste neer te zetten. Het kan een nogal hoge tol eisen wanneer je niet tijdig wilt inzien dat het met minder inkomen al voldoende prettig kan zijn met elkaar. Zelfs nog veel fijner, want je hebt elkaar nog en je gezin. Dit geluk is toch voor geen geld in de wereld te koop? We zien vaak bij een naar buiten uitgestulpte krause die tegen het hart-longveld aan drukt dat de persoon last kan hebben van hyperventilatieverschijnselen. Deze vorm van hyperventilatie heeft een totaal andere aanpak nodig dan de hyperventilatie die vanuit een overprikkeld zenuwstelsel is ontstaan. Bij deze laatste vorm is het in- en uitademen in een plastic zakje belangrijk. Maar de darm plaatselijk te vol is, waardoor de persoon te weinig ademruimte kan genieten voor zijn longen en daarom hyperventileert, dient hij eerst een tijdje te wachten totdat de darmbrij zich heeft kunnen verplaatsen. Met masserende bewegingen over de bovenbuik is dat heel goed aan te pakken. Pas dan zal hij niet meer hoeven hyperventileren. Het gebruik van het plastic zakje zal in zo'n geval geen soelaas bieden. Anders eten en meer letten op de voedselcombinaties zullen betere resultaten kunnen bieden, waardoor de innerlijke druk niet meer zo hoog hoeft op te lopen. Wanneer voedsel beter op elkaar is afgestemd qua combinatie, dan wordt er minder gisting en gassen geproduceerd in de darmen. Deze kunnen dan niet meer (mede) bepalend zijn voor het ontstaan van een verhoogde darmdruk. Een solaarstraal of een groef kan aanduiden dat de persoon een groot gebrek ervaart aan liefde voor zichzelf en daardoor ook voor anderen. Zo'n uitputtingsteken kan aanduiden dat hij zich te lang te buiten is gegaan aan zich inzetten voor anderen, zonder in te zien dat zijn

eigen hartenwensen buiten schot blijven. Meestal komt dit teken voor bij mensen die te hoge eisen aan zichzelf stellen. Deze eisen willen ze niet minderen. Eigenwijs als ze zijn, laten ze die eisen voor wat ze zijn, want zo is net voor hun gevoel goed. Dat ze daarbij hun hart letterlijk en figuurlijk verwaarlozen en veronachtzamen is dan jammer. Omdat dit fenomeen nogal eens voorkomt, krijgen deze personen op een gegeven moment dan ook meestal een zeer krachtig lichaamssignaal in de vorm van ernstige hartklachten. Het hart zal heel veel tijd nodig hebben om van zo'n diepe veronachtzaming weer te kunnen herstellen. Aan de andere kant een groef ook een indicatie zijn van een uit zijn proporties gegroeide zelfliefde die meer tot waandenkbeelden is uitgegroeid. De omgeving van zo'n persoon zal het zeker niet gemakkelijk vinden om met hem samen te zijn. Zijn opgeblazen ego is te domine-end in het contact met anderen. Zij zullen hem dan ook niet dikwijls in hun buurt willen zien. Verschillende pancreastekens tonen aan dat de persoon de neiging heeft zijn eigen hartszaken te verruilen voor die van iemand waar hij veel van houdt. Dat doet hij om die persoon ten alle tijde dicht bij zich wil blijven voelen. Wanneer hij zijn eigen hartenwensen vooruit zou schuiven, is hij als de dood dat de ander dan geen affectie meer tonen wil aan hem. Hij is bang dat de ander zo zou kunnen schrikken van deze, misschien te afwijkende wensen, dat er aanleiding zou bestaan om de relatie stop te zetten of van vorm te veranderen. Liever cijfert hij zichzelf weg, houdt daarmee zijn eigen hartenwensen stil en uit ze niet meer. Uiteindelijk zorgt dit voor een verandering in zijn hartenergie. Hij offert als het ware zijn eigen hart, zijn eigen levenslust op om een ander steeds maar ten dienste te zijn. Uitgangspunt daarbij is dat hij door dit gedrag de liefde van de ander kan winnen. Hij kijkt echter niet dieper, vraagt zich niet af of de ander hier nu echt mee gebaat is en of die persoon zijn vorm van aandacht überhaupt wel wenst(e). Evenmin heeft hij het zichzelf afgevraagd, terwijl. dat toch op de eerste plaats had moeten staan. Om later lastige hartklachten te voorkomen, is het van groot belang dat hij zijn houding hierin herziet. Hij dient meer van zichzelf uit te leren, vanuit zijn eigen hartenwensen zijn contacten aan te vullen en deze op gelijkwaardige basis op te bouwen. Leerproces We kennen allemaal wel een aantal spreekwoorden waarin het hart centraal staat, zoals een groot hart hebben, ruimhartig zijn, een klein hartje hebben, enz. Wanneer we over het hart spreken, hebben we het eigenlijk over de vele zaken in het leven die ons aan het hart gaan, of de mensen die ons na aan het hart liggen. Daar stellen we veel belang in en ervaren deze elementen dan ook als levens(ver)vullend. Zonder deze factoren zouden we niet veel bezieling hebben in wat we doen in ons leven. De uitdrukking "uit het oog, uit het hart" zegt hoe we de ander benaderen vanuit de diepere gevoelens die we in ons hart ervaren. Vinden we de ander niet veel waard en hebben we daar een negatief oordeel over, dan zullen we ook niet bepaald de benen uit ons gat lopen als die persoon iets van ons vraagt. Als het echter iemand betreft die we heel speciaal vinden, dan zijn we bereid er zeer veel voor te doen, dikwijls tot het verdrevenen aan toe, wat uiteindelijk ook weer belastend kan werken voor onszelf. Aan iemands daden kun je zien hoe groot zijn hart is. Een persoon met een groot hart heeft namelijk een grote capaciteit tot liefhebben, meestal ook op een onvoorwaardelijke wijze. Hij dan vanuit zijn hart. Niet om er iets anders voor terug te ontvangen, maar om de ander gelukkig te maken. Daarvan genieten is een teken dat hij zich 66k gelukkig voelt. Hij geniet van zijn capaciteiten en geniet daarom ook van wat deze capaciteiten bij anderen teweeg kan brengen. Zo geniet hij dus dubbel, ook intenser, op een breder niveau en dieper.

Doelen die voor de verre toekomst gelden, dienen niet zo fanatiek nagestreefd te worden als sommige mensen plegen te doen. Het zijn vooral de 'workaholics' die hiermee hun hartenergie blokkeren. Wanneer die toekomst steeds dichterbij komt, zijn veel zaken allang weer anders komen te liggen. In de lange periode die daaraan vooraf gaat werkt men zo hard en zo lang door, dat het evenwicht in inspanning en ontspanning bijna geheel verloren is geraakt. De uren die voor ontspanning nodig waren, worden dan gebruikt om te studeren of om over te werken. Men is niet tevreden met wat er al is. Er moet meer verdiend worden. Maar daar moet dan ook meer voor geïnvesteerd worden. Men ziet onvoldoende in dat hijzelf niet de enige is die investeert. De mensen waarvan hij houdt investeren mee. Ze zijn daartoe gedwongen, omdat hij dat nu eenmaal in zijn hoofd heeft gezet. Zulke te ver vooruitgeschoven wensen kunnen niet altijd het einddoel halen. De tol voor alle inspanningen is bij velen te hoog gebleken. Ondanks protesten zijn anderen eveneens daarin betrokken geraakt. Door te leven naar je beste kunnen, zonder jezelf (teveel) te forceren, zet je je hart feitelijk al wagenwijd open. Je weet dat het dan niet verstandig is om te kijken naar allerlei begrenzingen en onmogelijkheden die je in je meedraagt. Liever geef je jezelf alle ruimte om te groeien in die capaciteiten, om deze tot bloei te brengen. Dit is een vorm van zelfliefde die in eerste instantie alleen naar jezelf gericht is. Maar wanneer je je hierin hebt ontwikkeld en je hebt er een talent of een vermogen van weten te maken. zullen anderen om je heen daar eveneens profijt van kunnen hebben. Vandaar dat het sleutelwoord voor het hart "zelfliefde" is. Je kunt aan je eigen hart voelen of je ergens mee op de goede weg bent, of niet. Je kunt haarfijn aanvoelen of iemand de waarheid spreekt of niet, en of hij wel of niet te vertrouwen is. Wanneer je jezelf alle ruimte geeft om het leven in al zijn details te leren kennen en om eruit te halen wat erin zit, zal jij als mens verder kunnen ontwikkelen. Je zult kunnen leren je hart steeds meer open te zetten voor alles wat daartoe kan bijdragen. "Vanuit je hart spreken" en "je hart op je tong hebben" betekent dat je vanuit jouw eigen, diepste, waarheid spreekt. "Vanuit je hart leven" betekent dat je je hartsverlangens, je behoeften en noden kunt realiseren, zonder dat anderen die het belangrijkste deel van je leven uitmaken daarbij wezenlijk tekort komen. Verlangens ontstaan in je hart en zijn er om geuit en gerealiseerd te worden. Wanneer je er met hart en ziel aan werkt, weet je dat zo'n thema dan ook een hartszaak is en kun je daarom voor de voile 100% actief in bewegen. Laddderlacunes Een ladderlacune bestaat uit meerdere hoekige lacunes die schuin onder elkaar liggen, dus niet naast elkaar. Ze liggen zo dicht tegen elkaar aangedrukt dat het op een ladder lijkt met traptreden. Betekenis: Omdat deze ladderlacune uit hoekige stukken bestaan, betekent het dat de persoon in kwestie om welke reden dan ook niet wenst verder te groeien zoals voor hem bedoeld is om uiteindelijk zijn levensgeluk te bereiken. De weg die hij al lange tijd heeft ingeslagen, bijvoorbeeld door hardnekkig te blijven volhouden dat het leven niet meer betekent dan alleen maar een aanwezig zijn op aarde, waarin iedereen probeert te 'overleven', zal hem niet verder kunnen brengen op het pad van zelfontdekking en zelfontwikkeling. Om deze gang te remmen, kan het lichaam op een gegeven moment een positie aannemen die de persoon naar een behoorlijke waarschuwing toe

leidt in de vorm van een plotselinge klacht. Voor dergelijke personen geldt dikwijls dat als zij geen verandering van levenshouding aanwenden, de oorspronkelijke houding aanleiding kan gaan geven tot zelfdestructief leven.

Ciliarrand: Vage ciliarrand. Dit betekend vaak dat met een thema heeft met grenzen stellen. Het iris staat voor de persoon zelf en het oogwit voor de buitenwereld. Is er een onduidelijke grens dan is het vaak zo dat men te makkelijk dingen naar binnen laat komen. Het word ook we l de knuffelrand genoemd. Het is goed om in contact te komen met je eigen lichaam. Dit kunt je doen door te sporten, te wandelen of je te laten masseren, zodat er meer bewustzijn naartoe gaat. Dan kom je ook beter in je vel te zitten.

Oogwit: Netwerk van aderen. Hier zie je dat ze soms heftig kan reageren op wat er in haar buiten wereld gebeurd of wat er op haar af komt. Ook kan het duiden op het hebben van allergieën. Of het snel geïrriteerd raken. Dit kan dus of voor allergische stoffen, maar ook zeker voor bepaalde mensen. Bij dit teken zien we vaak dat mensen erg heftig op de buiten wereld reageren. Betekenis: Allergie in het lichaam kan een resultaat van overgevoelig zijn voor emotionele factoren. Stofjes van buitenaf kunnen dan wel de oorzaak zijn van bijvoorbeeld hooikoortsklachten, maar de diepere oorzaak ligt in het karakter zelf. Emotioneel kan deze persoon gedurende lange tijd overgevoelig hebben gereageerd, bijvoorbeeld voor het te vaak aanhoren van kritiekvolle opmerkingen van anderen. Wanneer dit te intens beleefd is geworden en het heeft te lang aangehouden en hij of zij wordt er later op andere manieren opnieuw mee geconfronteerd, soms ook door heel andere mensen en in totaal verschillende situaties, dan reageert hij op den duur steeds overgevoeliger op deze herhalende situaties. Bepaalde emoties kunnen er na verloop van tijd dan veel te sterk uit komen. waardoor bij anderen de indruk gewekt wordt dat hij 'overdreven' reageert. Men snapt niet waarom hij of zij zo overgevoelig is en kan daarom ook hierop weer kritiek hebben naar hem toe.

Advies:

Hier zal ik voor jouw een persoonlijk advies geven op basis van je constitutie, klachten en

wensen. Ben je ook erg benieuwd wat jouw ogen je te zeggen hebben? Neem snel contact

me op!

Daan van der Meulen

Mijn praktijkadres:

Westerweg 368, 1815JM Alkmaar.

Tel:

0624896736 of 0725110056

Website:

www.Natuurtherapeut.nl