– 7 –– 7 –

‘Ik wilde me koste wat

kost bewijzen tegen Brugge’

In de kijker

Vandaag is het zover. Met de komst van Club Brugge breekt de tijd aan voor de allereerste ‘Derby van Vlaanderen’ op het gras van de Ghelamco Arena. De wedstrijd belooft, zoals in het verleden in het Ottenstadion al zoveel het geval was, een geladen duel te worden. Hoog tijd dus om even het verleden in te duiken en Darko Anic aan het woord te laten over zijn ervaringen bij beide clubs.

© T

im D

ewae

le

Darko Anic, 39 intussen, kwam in 1997 in België terecht nadat Club Brugge hem overnam van Rode Ster Belgrado. De Servische balvir-tuoos miste zijn entree in ons land niet en werd onder leiding van Erik Gerets kampioen met Club Brugge in het seizoen 1997-1998. “We hadden dat jaar een heel goed team”, vertelt Anic. “Ik speelde samen met Fadiga, Janskaus-kas, Franky Van der Elst en Lorenzo Staelens. Stuk voor stuk echte toppers in die tijd. Ik zal de titel met Club Brugge nooit vergeten. Het was een schitterend moment in mijn carrière. Een eerste plaats pakken blijft je je hele leven bij.”

In 1998 kwam er met de Supercup nog een verlengstuk aan het mooie debuutseizoen van Anic bij Brugge, maar in 1999 kwam er een einde aan de samenwerking. Anic vertrok naar het Turkse Siirtspor, waar de Buffalo’s hem in 2001 wegplukten.

Het seizoen 2001-2002 begon schitterend voor Gent en Darko Anic. Eerst haalden de Buffalo’s de halve finale van de Intertotocup tegen PSG.

In de aanloop naar die halve finale speelde Anic al een hoofdrol voor het team van Patrick Remy. “De wedstrijd tegen Werder Bremen is een van mijn mooiste herinneringen in Gentse loon-dienst”, zegt Anic. “We speelden in Duitsland bijna de perfecte wedstrijd en wonnen met 2-3. Ik gaf er een assist voor Djima Oyawolé en scoorde op het einde van de wedstrijd de winnende treffer.” De finale van de Intertoto-cup werd echter kansloos verloren in de Franse hoofdstad.

Maar wie dacht dat de nederlaag in de Franse hoofdstad een klap was voor Gent kwam be-drogen uit. “Ons seizoensbegin in de competi-tie was ronduit fantastisch”, herinnert Anic zich

© T

im D

ewae

le

– 9 –

– 11 –

nog. “We stonden na de eerste acht wedstrij-den op kop en haalden mooie resultaten.”

Anic’ competitiedebuut in de blauwwitte Cel-tic-uitrusting van de Buffalo’s was er een om in te kaderen. “We speelden die wedstrijd te-gen Sint-Truiden. Ik weet nog dat we al snel tegen een 0-1 achterstand aankeken. Maar toen scoorde ik twee doelpunten en kantelde de wedstrijd volledig. We wonnen met 4-2 en legden de basis voor een schitterend competi-tiebegin.”

Wedstrijden tegen Club BruggeDé wedstrijden voor Anic waren in het sei-zoen 2001-2002 zonder twijfel die tegen zijn ex-club Club Brugge. “Ik was toen geprikkeld” legt Anic uit. “Ik moest bij Brugge op een ne-gatieve manier vertrekken en wilde mij koste wat kost bewijzen.” De ‘Vlaamse derby’ in het Ottenstadion eindigde dat jaar op 2-2. “Ik was enorm ontgoocheld”, haalt Anic herinneringen op. “We speelden een heel goede wedstrijd en kwamen in de tweede helft 2-0 voor. Spijtig ge-noeg scoorde Brugge nog twee keer in twee minuten, waardoor we maar gelijkspeelden.”

De terugkeer van Darko Anic naar het Jan Breydelstadion stond voor de Serviër dan ook in het teken van wraak. En wat voor één. Op het uur lobde Anic de bal enig mooi tegen de deklat, waarna Kaklamanos de bal binnentikte. De 1500 meegereisde Buffalosupporters waren door het dolle heen en ook Darko Anic wist met zijn vreugde geen blijf. “Ik was dolgelukkig! Ik had mijn revanche beet”, vertelt hij twaalf jaar later. “Intussen is mijn boosheid gelukkig al weg en kan ik terug met iedereen door de-zelfde deur.”

Darko Anic speelde uiteindelijk maar één sei-zoen voor AA Gent. “Toch kijk ik met veel vol-doening terug naar mijn Gentse seizoen”, ver-telt Anic. “Ik had het erg naar mijn zin in Gent. Vooral het familiale karakter van de Buffalo’s zal me altijd bijblijven. Gent mocht dan wel een kleinere club zijn dan Brugge, het was net die familiale sfeer en het gevoel dat je echt deel uitmaakte van een hechte Buffalofamilie die ik zo apprecieerde.”

Carrière na het voetbalAnic stopte in 2007 met voetballen, maar is nog altijd actief in het voetbal. “Ik ben bezig met mijn FIFA-cursus als spelersmakelaar”, doet hij zijn plannen uit de doeken. “Ik werk hier in Servië met de jeugd. Ik wil hen helpen om iets van hun carrière te maken. Het is de bedoe-ling dat ik door mijn contacten in België jonge, getalenteerde spelers naar België kan brengen. Jongeren die de juiste mentaliteit hebben om het te maken in het voetbal. Momenteel werk ik met enkele jongeren van Partizan en Rode Ster Belgrado. Ik hoop in de toekomst te kun-nen samenwerken met AA Gent. Ik sprak er al over met Michel Louwagie en Gunther Sche-pens kwam al enkele keren in Servië scouten. Wie weet kan ik de deur naar Gent openen voor enkele talenten.”

Thomas Eeckhout