1

Inspiratie van Pinksteren tot de zomer in coronatijd 2020

2

De Paastijd leidt ons naar Pinksteren, het zijn 50 dagen van bewust worden dat Jezus Christus mijn Redder is. We mochten in de Paastijd - die we met Pinksteren voltooien - ons doopsel beleven en verbonden worden met Hem. We zijn gedoopt in Christus en met Hem verbonden. Voor ons is het eeuwig leven niet dat wat na de dood komt. Het eeuwig leven is niet een ander leven dat begint nadat je gestorven bent. Het eeuwig leven is onze liefde voor de Heer, die nu begint en die de dood niet kan vernietigen.

Door de pandemie van de coronabesmetting hebben we nog niet de kans om volop samen te komen in gemeenschap en dat doet ons soms verdriet, we willen elkaar weerzien! We willen ook Christus weer ontmoeten in de communie! Met de teksten in dit boekje willen we de verbondenheid versterken, geïnspireerd op het Woord van de Heer in het Evangelie, de blijde boodschap. We nemen de lezingen van de zondagen van Pinksteren t.e.m. 19 juli, wanneer normaal gezien voor velen het verlof begint. We kunnen de teksten lezen als we alleen zijn en we kunnen ze via digitale weg bespreken en toetsen bij elkaar. In de Handelingen van de apostelen komen de mensen die Jezus Christus volgen samen en zo komt Hij ‘bij hen wonen’.

Het evangelie van Matteüs is onze leidraad in deze 7 weken die aansluiten op het feest van Pinksteren. Het is een weg van inwijding en verdieping die we ingaan in de tijd na Pinksteren. We vieren ook twee kerkelijke feesten in deze periode: het feest van Sacramentsdag en het feest van het Heilig Hart.

Mag de verbondenheid in het Woord van de Heer ons sterk maken en doen leven, verbonden met Hem en met elkaar.

We gebruikten voor deze bijdrage inspiratie van Mgr. Johan Bonny, Eric Vanden Berghe, zuster Trees Cooman, zuster Jeanne Devos, Jean Bastiaens, Dietrich Bonhoeffer, Peter Halldorf, Tertio, Gewijde Ruimte,…

3

Pinksteren – 31 mei 2020 – Kom heilige Geest!

Pinksteren is het slotakkoord van de Paasviering. Terwijl de ervaring van de Geest met Pasen de nieuwe schepping tot stand brengt, is de ervaring van de Geest met Pinksteren persoonlijk, zodat ieder het nieuwe leven in zijn volheid kan ontvangen. Daarom is Pinksteren niet een aanvulling op Pasen. Pinksteren voltooit Pasen! In het evangelie blaast Jezus bij de leerlingen de Geest in. Die wind was er ook in het Oude Testament, bij de schepping: Gods geest zweefde over het water en toen kwam er licht. Die wind was er bij de profeet Ezechiël: hij blies over de doodsbeenderen en ze herleefden. Het waaien van de Geest herschept met Pinksteren de apostelen. Het is de Geest die hen naar buiten doet gaan. De Geest van God waait en stuwt ook nu.

De Sint-Michielsbeweging is een nieuwe beweging in de katholieke Kerk. De stroming van de nieuwe bewegingen en nieuwe gemeenschappen is gestart halfweg de vorige eeuw. Ze sluit goed aan bij het religieuze leven in de 20 eeuwen Kerkgeschiedenis. De heilige Geest doet ons onderscheiden en doet nieuwe wegen gaan die getoond worden door de verbondenheid met Jezus Christus. Het is zoals bisschop Johan Bonny schrijft in zijn boek in 2018: ‘Herbeginnen bij Jezus Christus’. Het verlangen naar heiligheid is een echt menselijke eigenschap. De mens is vanaf het begin heilig, heeft een thuis bij God. ‘Heilig’ is bij de apostel Paulus geen aanduiding voor een hoger niveau van geestelijke rijpheid, maar van verbondenheid met Christus. Ware heiligheid is geen geestelijke zeemzoeterigheid en ‘over-geestelijkheid’. Het grote gevaar is dat we gaan vergelijken en dan daarop vooral anderen quoteren. Wij moeten niemand punten geven of veroordelen. Heiligheid gaat over de wortel van onze identiteit: de verbondenheid met God. En direct daarbij aansluitend de liefde voor anderen. Deze boodschap komt heel duidelijk naar boven in het leven van Jezus. Ze is de basis van alles.

4

Johannes 20, 19-23

In de avond van die eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijfplaats van de leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: 'Vrede zij u.' Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: 'Vrede zij u. Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u.' Na deze woorden blies Hij over hen en zei: 'Ontvangt de heilige Geest. Wier zonden gij vergeeft hun zijn ze vergeven, en wier zonden gij niet vergeeft hun zijn ze niet vergeven.' Enkele bedenkingen bij de lezing van vandaag

Wij zijn allen gedoopt in één Geest en zijn daardoor één lichaam geworden. God heeft alle lichaamsdelen hun plaats gegeven. Daarom mogen de verschillende delen niet tegen elkaar uitgespeeld worden. “Het oog kan niet zeggen tegen de hand: ‘Ik heb je niet nodig’ en het hoofd kan dat ook niet zeggen tegen de voet” (1 Kor. 12,18-21). Kan ik iets goeds zeggen van wie ik vandaag ontmoette? Een oefening die eenvoudig lijkt maar me doet beseffen hoe ik zelf leef.

Kwetsbaar durven zijn is de eigen weg naar heiligheid. Het gebroken hart is de enige woning van de Geest. Waar stel ik me kwetsbaar op en moet ik me niet bewijzen? Laat ik de genezing door Christus toe in mijn leven?

Luiheid en gemakzucht gaan niet samen met me beschikbaar te stellen voor God. Gods Geest stuwt ons voort om getuige te zijn van zijn Liefde. Kan je een voorbeeld geven van mensen die je kent in je buurt, die dat uitstralen? Hoe komt het dat je dit ziet bij hen?

5

Foto: Vormsel in de Sint-Michielskerk

Heilige Geest, ik verwelkom U in mijn kleine hart.

Laat vandaag “de eerste dag van de week” zijn voor mij,

wat betekent dat het de eerste dag

van mijn hernieuwde schepping zal zijn.

Laten we dit samen vieren.

6

Zondag van de Heilige Drie-eenheid - 7 juni 2020

Relaties die leven geven zijn heel belangrijk. Vooral in deze vreemde tijd van de pandemie zien we dat we die echt nodig hebben. Het is duidelijk dat we niet geboren zijn om alleen te leven en om ons alleen te voelen. Als je gelovig wil leven, leef je in relatie. Met Pasen hernieuwen we ons doopsel en de geloofsbelijdenis die we uitspreken herbergt de relatie van Vader, Zoon en Geest. Als christen leven we nooit alleen, zelfs in deze tijd van afgescheiden te zijn van elkaar. Wie gelooft is niet op zichzelf aangewezen, op zijn eenzaamheid, zijn beperkingen, zijn eigen falen. We beseffen dat we als mens bemind worden. Dat hebben we bijzonder bij Jezus gezien en we mogen het telkens weer horen. Laat ons dit nooit vergeten: God bemint ons met liefde en geduld.

Johannes 3, 16-18 In die tijd zei Jezus tot Nikodémus: “Zozeer heeft God de wereld liefgehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat alwie in Hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal hebben. God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden gered. Wie in Hem gelooft wordt niet geoordeeld, maar wie niet gelooft is al veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de Naam van de eniggeboren Zoon Gods. Enkele bedenkingen bij de lezing van vandaag

God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om de wereld te oordelen maar opdat de wereld door Hem zou gered worden. Laat deze zin in je gebed komen en lees hem misschien verschillende keren luidop. Gods Liefde is er voor ons.

7

Liefde is creativiteit, beweging, eropuit trekken om de andere te ontmoeten. Kijk ik genoeg naar de kansen die ik heb om dat te doen, rekening houdend met de hygiënische maatregelen? Hoe kan ik voorzichtig en creatief zijn in de ontmoeting met andere mensen?

Feest van Sacramentsdag - Donderdag 11 juni 2020

Broeders en zusters, zelf heb ik van de Heer de overlevering ontvangen die ik u op mijn beurt heb doorgegeven: dat de Heer Jezus in de nacht waarin Hij werd overgeleverd brood nam en na gedankt te hebben het brak en zei: ‘Dit is mijn lichaam voor u. Doet dit tot mijn gedachtenis.’ Zo ook nam Hij na de maaltijd de beker met de woorden: ‘Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed. Doet dit elke keer dat gij hem drinkt tot mijn gedachtenis.’ Telkens als gij dit brood eet en de beker drinkt verkondigt gij de dood van de Heer totdat Hij wederkomt. (1 Kor. 11,23-26)

Sinds Jezus in het Laatste Avondmaal gezegd heeft: ‘Doe dit tot mijn gedachtenis’, komen wij bijeen om eucharistie te vieren. Wanneer wij aanzitten aan zijn tafel en eten van zijn brood delen wij aan zijn leven, dood en verrijzenis. Zoals het manna uit de woestijn voor de Joden een levensreddend voedsel was op hun tocht naar het Beloofde Land, zo is ook Jezus’ Lichaam en Bloed ons voedsel voor onderweg. Omdat het brood één is, vormen wij allen één lichaam. Hier vieren en gedenken wij dankbaar dat Jezus zich totaal heeft prijsgegeven voor ons en nu leeft in de heerlijkheid bij de Vader, terwijl Hij Middelaar blijft. Zoals wij in ons dagelijks voedsel de kracht vinden om te leven, zo mag de eucharistie ons krachtig en sterk maken op onze weg naar God.

(uit het missaal bij Sacramentsdag)

8

Elfde zondag door het jaar - 14 juni 2020

‘Voor niets hebben jullie gekregen en voor niets moeten jullie geven’ met deze zin stuurt Jezus de leerlingen op pad om het Rijk Gods te brengen. Wij halen onze fierheid en zelfzekerheid meestal uit wat wij zelf doen of hebben. Het evangelie zegt hier heel radicaal: je hebt niets verdiend, je hebt niets aan jezelf te danken. Hier komen we bij een keerpunt: hier valt de beslissing over ons wel of niet christen-zijn.

Wie christen is staat niet zelfvoldaan in het leven te pronken met zijn rechten en wat hij heeft bereikt. Wie christen is, is een dankbare mens die weet dat hij alles te danken heeft aan God, die Hem graag ziet zonder grenzen! ‘Voor niets moet je geven’. Dat is echt liefhebben. Het heeft niets te maken met verzuurde plichten om de minimumgrens te bereiken. Leven als christen is een blij en gul antwoord op een liefde die je van God gratis hebt gekregen.

Matteüs 9, 36 – 10,8 In die tijd ging Jezus rond door alle steden en dorpen, waar Hij onderricht gaf in hun synagogen en de Blijde Boodschap verkondigde van het Koninkrijk en alle ziekten en kwalen genas. Bij het zien van die menigte mensen werd Hij door medelijden bewogen, omdat ze afgetobd neerlagen als schapen zonder herder. Toen sprak Hij tot zijn leerlingen: 'De oogst is wel groot maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten.' Hij riep zijn leerlingen bij zich en gaf hun de macht om de onreine geesten uit te drijven en alle ziekten en kwalen te genezen. De namen van de twaalf apostelen zijn deze: allereerst Simon die Petrus genoemd wordt, en dan Andreas zijn broer, Jacobus van Zebedeüs en Johannes zijn broer, verder Filippus en Bartholomeüs, Tomas en de tollenaar Matteüs, Jakobus van

9

Alfeüs en Taddeüs, Simon Kananeüs en Judas Iskariot, die Hem overgeleverd heeft. Deze twaalf zond Jezus uit met de opdracht: 'Begeeft u niet onder de heidenen en gaat niet binnen in een stad van de Samaritanen; gij moet veeleer gaan naar de verloren schapen van het huis van Israël. Verkondigt op uw tocht: Het Koninkrijk der hemelen is nabij. Geneest zieken, wekt doden op, reinigt melaatsen en drijft duivels uit. Voor niets hebben jullie ontvangen, voor niets moeten jullie geven.' Enkele bedenkingen bij de lezing van vandaag

Jezus vraagt ons te bidden opdat Hij arbeiders zou zenden voor zijn oogst. Ook hier zendt Hij niet enkel priesters en religieuzen, mensen die een religieus beroep uitoefenen. Paus Franciscus zegt dat wij ons allen moeten openstellen voor de zending als ‘missionaire leerlingen’.

Jezus heeft een missie voor mij. Wie zijn “de verloren schapen” vandaag waarvan Hij vraagt dat ik ze kan helpen? Ben ik vrijgevig genoeg om te doen wat Hij van mij vraagt?

Ken ik mensen die verontrust en hulpbehoevend zijn zoals schapen zonder herder? Laat me hen een ogenblik voor de geest halen. Kan ik me nu voorstellen dat Jezus naar hen kijkt? Hoe ziet Hij hen?

10

Feest van het H. Hart van Jezus – Vrijdag 19 juni 2020

‘Komt allen tot Mij, die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken. Neemt mijn juk op uw schouders en leer van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht’

(Mt. 11, 28-30)

Hoe langer we naar Jezus kijken en Zijn woorden en daden bewonderen, hoe meer we geboeid worden door zijn volgehouden en fijngevoelige liefde. Jezus had en heeft echt een hart voor de mens. Hijzelf is zachtmoedig en nederig van hart. Daarom kan Hij rust en verlichting schenken aan wie uitgeput en moedeloos is. Zijn idealen zijn geen verlammend juk. Wij kunnen ze dragen en er gelukkig onder worden indien we, zoals Hij, willen groeien naar de intimiteit met God, onze liefdevolle Vader.

(uit het missaal bij het Feest van het H. Hart)

11

Jongeren brengen

voeding aan huis in de

coronatijd.

12

Twaalfde zondag door het jaar – 21 juni 2020 Vandaag horen we Jezus in het evangelie drie keer zeggen: ‘Wees niet bang!’ Vrees maakt mensen bang en verlamt alle creativiteit en geeft geen geluk of vreugde, integendeel. Het tegenovergestelde van vrees is wat Jezus zegt: ‘Heb vertrouwen!’ Vertrouwen is de basis van geloven, wij mogen geloven en ons toevertrouwen, omdat God zelf trouw en betrouwbaar is. “Geloven en religieus gevoel mogen we niet verwarren”, zegt de Franse filosoof Rémi Brague. ‘Vaak gaan we ervan uit dat geloven ‘iets voelen’ betekent. Maar wie gelooft voelt niets speciaals. Dan denken ze ‘ik voel niets en ik ervaar God niet, dus ik geloof niet’. Er is geen grote ontroering nodig om te geloven. Geloof is een wilsbeschikking die op waarschijnlijkheden berust. Je kiest ervoor om te geloven of niet.”

De weg van vertrouwen is er een van vallen en opstaan, het is een weg die moet geoefend worden. Jezus wijst zijn leerlingen deze weg: spreek vrijuit, laat je niet bang maken, wees onbevangen in je vertrouwen, verkoop je ziel niet door slaaf te worden van andere gedachten. Matteüs 10, 26-33

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Weest niet bang. Niets is bedekt of het zal onthuld, niets verborgen of het zal bekend worden. Wat Ik u zeg in het duister, spreekt dat uit in het licht, en wat ge u in het oor hoort fluisteren, verkondigt dat van de daken. Weest niet bevreesd voor hen die wel het lichaam kunnen doden maar niet de ziel; vreest veeleer Hem die én ziel én lichaam in het verderf kan storten in de hel. Verkoopt men niet twee mussen voor een stuiver? En toch zal buiten de wil van uw Vader niet één mus op de grond vallen. Bij u echter is zelfs ieder haar van uw

13

hoofd geteld. Weest dus niet bevreesd; gij zijt toch méér waard dan een zwerm mussen. Ieder die Mij bij de mensen belijdt, hem zal ook Ik als de mijne erkennen bij mijn Vader, die in de hemel is. Maar ieder die Mij zal verloochenen tegenover de mensen, hem zal Ik ook verloochenen tegenover mijn Vader, die in de hemel is.” Enkele bedenkingen bij de lezing van vandaag:

Jezus herinnert me eraan dat ik niet op alles hoef te antwoorden of iedereen moet overtuigen. In Gods tijd zal alles bekend worden. De taal om te spreken is de vrije taal van het hart. En de geest van Jezus zal ons de woorden ingeven en de daden die in een concrete situatie van dienst zijn.

Misschien weet ik wat ik moet doen in een situatie, maar ik doe niets uit angst voor de reacties van anderen. Ik vraag om geloof dat God me volledig kent en me onbeperkt waardeert, dus ik hoef niet bang te zijn

14

Dertiende zondag door het jaar – 28 juni 2020 Zolang Jezus mild en vriendelijk naar mensen gaat, zieken geneest en vergeeft, hebben we het niet moeilijk met Hem. Wat Hij vandaag in het evangelie vraagt gaat regelrecht in tegen wat ons dierbaar is: gezin, welzijn en eigen leven. Maar we kunnen daar niet rond. Jezus, de sympathieke mensenvriend kan je niet losmaken van Degene die vraagt om Hem radicaal te volgen. Jezus vraagt meer dan wat mensen normaal van elkaar kunnen vragen. Alleen God mag vragen wat we vandaag in het evangelie horen. Petrus voelt dat aan en noemt Hem daarom de Christus, de Zoon van de levende God. Zoveel is duidelijk: als gelovigen moeten we altijd weer onder dat gebod staan. God is God en Hij gaat boven alles uit omdat Hij… God is.

Maar waar God echt als God gezien wordt, is het leven van elke dag ook heel belangrijk. Zo belangrijk dat Jezus kan zeggen: ’Alles wat je voor één van deze minsten gedaan hebt, dat heb je voor Mij gedaan.’ De liefde tot God en wat we doen in ons leven met liefde… gaan hand in hand!

Matteüs 10, 37-42

Wie zijn vader of moeder meer bemint dan Mij, is Mij niet waardig; wie zijn zoon of dochter meer bemint dan Mij, is Mij niet waardig. En wie zijn kruis niet opneemt en Mij volgt, is Mij niet waardig. Wie zijn leven vindt, zal het verliezen, en wie zijn leven verliest om Mijnentwil zal het vinden. Wie u opneemt, neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt Hem op die mij gezonden heeft. Wie een profeet opneemt, omdat het een profeet is, zal ook het loon van een profeet ontvangen; en wie een deugdzaam mens opneemt, omdat het een deugdzaam mens is, zal ook het loon van een deugdzame ontvangen. En wie een van deze kleinen al

15

was het maar een beker koud water geeft, omdat hij mijn leerling is, voorwaar, Ik zeg u: Zijn loon zal hem zeker niet ontgaan.' Enkele bedenkingen bij de lezing van vandaag

Het evangelie van Jezus gaat niet alleen over een manier van leven gebaseerd op liefde en barmhartigheid, maar vooral over de persoon van Jezus zelf. Ik vraag de genade om een echte leerling van Jezus te zijn, in staat om mijn kruis op te nemen en Hem te volgen.

Tegelijkertijd verzekert Jezus ons dat zelfs het kleinste gebaar van barmhartigheid aan mensen in nood niet onopgemerkt zal blijven. Laat me nadenken over al het goede dat mensen voor mij doen.

Heb ik ook in deze coronatijd oog voor zij die dienstbaar zijn? Zij die zorgen voor de openbare orde, loodgieters, ingenieurs, wetenschappers, straatreinigers of ouders van gezinnen? We leven in een complexere samenleving, maar dezelfde zorg en scherpzinnigheid vind je in alle lagen van de bevolking, overal waar mensen zich inzetten voor de dienst aan anderen.

16

Veertiende zondag door het jaar – 5 juli 2020

De laatste verzen van het evangelie van vandaag zijn buitengewoon en prachtig! Jezus nodigt vooral hen uit die een zware last dragen in het hart en in het leven. Als we met de voeten in de werkelijkheid staan dan weten we dat veel mensen deze last beleven en moeilijkheden ervaren. Jezus vraagt ons naar Hem toe te gaan. Hij zegt niet dat Hij ons van onze lasten zal verlossen. Hij biedt een juk aan: een instrument om het dragen van de last lichter te maken.

Wat is het juk van Jezus? Dat is zijn manier van leven en vertrouwen in Gods Liefde. Midden onze moeilijkheden kunnen we focussen op Jezus. Hij is zachtmoedig en nederig van hart. Bij Hem alleen zal onze ziel echte rust vinden. Als we vragen aan God, vergeten we ook niet te danken? Tegenover de Schepper past in de eerste plaats dank en jubel. Wie aandachtig leeft, zal altijd redenen vinden om God te danken. In overvloed.

Matteüs 11,25-30

In die tijd nam Jezus het woord: ‘Ik dank U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U dit verborgen hebt voor wijzen en verstandigen en het onthuld hebt aan eenvoudigen. Ja, Vader, zo hebt U het goedgevonden. Alles is Mij door mijn Vader in handen gegeven. Niemand kent de Zoon behalve de Vader, en niemand kent de Vader behalve de Zoon, en ieder aan wie de Zoon Hem heeft willen onthullen. Kom allen naar Mij toe die afgemat en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem mijn juk op en kom bij Mij in de leer, omdat Ik zachtmoedig ben en eenvoudig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel. Want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

17

Enkele bedenkingen bij de lezing van vandaag:

Als je de Schrift leest dan kan je proberen te begrijpen met je verstand wat wordt gezegd. Maar het woord van God spreekt tot mijn hart en komt tot leven als ik Gods heilige Geest en Helper binnenlaat die spreekt in de eenvoud van het dagelijkse leven. De laatste regels van vandaag zijn doorheen de eeuwen een enorme hulp en troost geweest voor miljoenen mensen. We kennen de zware lasten van falen, pijn, verlies, schaamte, schuld, depressie, hopeloosheid. Alles mogen we in gebed brengen in onze relatie met God. Alleen door eerlijk onze grote nood toe te geven kunnen we vinden wat we nodig hebben. Een ziel in rust kan met velen de vrede van God delen. Waarvoor wil ik God vandaag danken? Probeer een vijftal minuten rust te zoeken en verwoord wat in je opkomt om te danken.

18

Vijftiende zondag door het jaar – 12 juli 2020

Er zijn 4 manieren om te luisteren en om het zaad van Gods Woord te ontvangen. Iedere tijdgenoot van Jezus wist dat het veld eerst omgeploegd moest worden en daarna pas werd bezaaid. Dat gebeurt niet in de parabel en dat is maar goed ook, want de grond zijn wij zelf. Ploegen voor het zaaien zou dan betekenen dat we allemaal eens goed moeten aangepakt worden om het evangelie te kunnen aanhoren.

Jezus houdt het bij een indringende analyse van de bodem… en daar staan we met z’n allen wel wat te kijk. Het gaat niet over de kwaliteit van het zaad. Waar de zaaier zaait levert dit ons een stevig gewetensonderzoek op. De vraag naar de bodemgesteldheid en waar het zaad terecht komt dwingt elke mens ertoe om in eigen hart te kijken.

Matteüs 13,18-23 (in het lectionarium is het Mt 13,1-23)

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: "Gij dan, luistert naar de gelijkenis van de zaaier: Zo dikwijls iemand het woord van het koninkrijk wel hoort maar niet begrijpt, komt de boze en rooft weg wat gezaaid ligt in zijn hart; dat is degene die op de weg gezaaid is. Die op rotsachtige plekken werd gezaaid, is hij die het woord hoort en het terstond met blijdschap opneemt: maar hij heeft geen wortel geschoten, hij leeft bij het ogenblik, en als hij omwille van het woord onderdrukt of vervolgd wordt, komt hij onmiddellijk ten val. Die gezaaid werd tussen distels is hij die het woord wel hoort, maar dit wordt door de zorgen van de wereld en de begoocheling van de rijkdom verstikt en zo blijft het zonder vrucht. Maar die in goede aarde werd gezaaid, is hij die het woord hoort en begrijpt, en daarom vrucht draagt; bij de één is de opbrengst honderdvoudig, bij een ander zestigvoudig en bij een andere dertigvoudig."

19

Enkele bedenkingen bij de lezing van vandaag

De gelijkenis van de zaaier legt uit hoe het Woord van God wordt ontvangen. Jezus weet dat er verschillende niveaus zijn waarop het Woord bij ons binnenkomt. Soms op zo’n manier dat het bloeit en vrucht draagt of soms ook door het niet voldoende aandacht te geven waardoor het effect juist afneemt.

Is ‘het woord van het Koninkrijk’ voldoende belangrijk voor mij om het tot een kostbare schat in mijn leven te maken? Welke stemmen en geluiden van deze wereld verdringen het? Heer, maak het stil in mijn hart zodat ik U kan horen!

Ik overweeg hoe ik aandachtig kan blijven voor alles wat het Woord kan bedreigen. Het leven dat Jezus me aanbiedt kan uitgehold worden door een sceptische houding, cynische opmerkingen, wanhoop of onvriendelijke woorden.

20

Zestiende zondag door het jaar – 19 juli 2020

Op de akker groeit naast de tarwe ook onkruid. Jezus is nuchter genoeg om dat onder ogen te zien. Er gebeuren allerlei dingen in de schepping die niet stroken met de bedoelingen van de Schepper. Er zijn tegenkrachten aan het werk. Het Rijk Gods stoot op onwil, verzet, haat en blindheid van het hart. Tegen God leeft harde weerstand. Tarwe en onkruid schieten ook op in onszelf. Het heeft geen zin deze parabel te zien als een veroordeling van de andere mensen.

Het evangelie vertelt ons ook iets over de ‘zachtheid’ van God. Het kwaad zal niet stand houden, maar God en de Mensenzoon kunnen het kluwen ontwarren. Als wij in de doornen verstrikt zijn, mogen we vol vertrouwen wachten tot Hij komt en ons gekwetste leven op zijn schouders neemt en ons komt bevrijden. In U geloven wij, Herder van de schapen.

Matteüs 13, 24-30

Jezus hield hun nog een gelijkenis voor: 'Met het koninkrijk der hemelen gaat het als met iemand die goed zaad op zijn akker had gezaaid. Toen iedereen sliep, kwam zijn vijand, zaaide onkruid tussen de tarwe en ging weer weg. Toen het gewas opschoot en vrucht zette, kwam ook het onkruid tevoorschijn. De knechten van de eigenaar kwamen hem zeggen: 'Heer, hebt u geen goed zaad op uw akker gezaaid? Waar komt dat onkruid dan vandaan?' Hij zei hun: 'Een vijandig mens heeft dat gedaan.' De knechten vroegen hem: 'Zullen we het er dan maar uit gaan halen?' Maar hij zei: 'Nee, want als jullie het onkruid eruit halen, trek je tegelijk de tarwe eruit. Laat ze samen opgroeien tot de oogst, en in de oogsttijd zal ik tegen de maaiers zeggen: Haal eerst het onkruid bijeen en bind het in bussels om het te verbranden, maar verzamel de tarwe in mijn schuur.'

21

Enkele bedenkingen bij de lezing van vandaag

We zien hier een groot voorbeeld van Gods geduld en liefde! Hoe ga ik om met onvolkomenheden in mezelf en bij anderen? Kan ik leven met beperkingen in mezelf en bij anderen? We hebben geduld nodig en vertrouwen erop dat deze meest ervaren “bebouwer” – de Heer van de schepping – de zaak goed in de hand heeft.

Welke positie neem ik in deze grote strijd tussen goed en kwaad in? Ben ik een passieve toeschouwer, een criticus vanuit mijn luie zetel, een consument die enkel oog heeft voor zijn eigen welvaart? Of ben ik een medewerker van God, terwijl Hij zwoegt om zijn Rijk van waarheid, rechtvaardigheid en vrede te verkondigen?

Goed en kwaad bestaan naast elkaar in een mensenleven en in de wereld. Wij hebben allemaal vergeving en redding nodig. Heer Jezus, U kent mijn krachten en zwakheden. Help mij om een rijke oogst van goede werken te leveren tot meerdere eer en glorie van de Vader.

22

Wat raakt me in de teksten?

23

Gebed van Sint-Michiel

Heer Jezus Christus, Gij hebt gezegd: ‘De oogst is groot…’ en op dat woord zijn door de eeuwen heen

ontelbaar velen opgestaan en gaven alles prijs om U te volgen.

Wij bidden U: zend ook in deze tijd Uw Geest die stuwkracht is. Zie met liefde neer op onze gezinnen, onze gemeenschap, onze

parochies.

Roep jonge mensen tot Uw dienst opdat zij in Uw spoor de weg van zelfvergeten liefde gaan.

Geef aan hen een trouw hart dat Uw roepstem blijft horen

en eenvoud in denken en doen om U geheel toe te behoren.

Heilige Maria, Moeder van de Kerk, bid voor ons. Heilige Michaël, bid voor ons. Amen.

24

Geest van hierboven

Geest van hierboven, Geest van God,

Kracht die doet herleven, Geest van God,

Levensadem, Geest van God. Geef ons nieuw leven, Geest van God.

Geest van waarheid, Geest van God. Geest van leven, stroom doorheen ons hart. (2x)

Vuur uit de hemel, Geest van God,

Vuur dat ons doet branden, Geest van God,

Vuur van de liefde, Geest van God. Open onze harten, Geest van God.

Geest van waarheid, Geest van God. Geest van leven, stroom doorheen ons hart. (2x)

Licht in het duister, Geest van God.

Licht aan ons gegeven, Geest van God.

Toon ons uw wegen, Geest van God.

Naar eeuwig leven, Geest van God.