InSense Magazine Summer 2012

WWW.INSENSE-MAGAZINE.NL

03FREEZZZ!!!TEKST | VINCENT ZANDKUIJL

COLOFON

1e jaargang | nummer 2 | editie zomer 2012InSense Magazine is een uitgave van UMM Media BV en verschijnt 4 keer per jaar.

UMM MEDIA BVIr.D.S.Tuijnmanweg 24131 PN Vianen

REDACTIEADRES INSENSE MAGAZINEIr.D.S.Tuijnmanweg 24131 PN VianenWww.insense-magazine.nlE-mail: [email protected]: @insensemagazineFacebook: www.facebook.com/insensemagazine

HOOFDREDACTEURVincent Zandkuijl

ARTDIRECTORSusanne Hendriksen

VORMGEVERRobert van den Ham

EINDREDACTEURSey Lin van Munster

TEKSTENNoor Feije | Sey Lin van Munster | Ellyne Lahaije | Gemma Boormans Sophie van der Stap | Helma Wortelboer | Joke Boon | Jetske UlteeMirna van Donselaar | Angela Wind | Marit Rooijakkers | Astrid Pel Steffie Gelissen | Berthold Gunster | Jan Tazelaar

FOTOGRAFIEMarit Rooijakkers | Ilse de Vries | Vincent Zandkuijl | Ivan WolffersJaney van Ierland | Eric Fecken | Susanne Hendriksen | Astrid Pel Sander van Tilburg | Jack Rijzewijk | Ellen van Geel www.shutterstock.com

ADVERTENTIES0347 323 065

MARKETINGAlexander Beenen0347 323 065

DRUKHabodacosta, Vianen

WEBSITE INSENSE MAGAZINEMichiel van Ginneken

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEEJoke Boon | Angela Wind | Marion Bloem | Sophie van der StapHelma Wortelboer | Laura Koppenberg | Jetske Ultee | WildfoxMirna van Donselaar | Joyce en Monique | Steffie GelissenKasper Leijten

DISTRIBUTIE Aldipress, DuivenONLINE www.magvilla.nl/insenseABONNEMENT www.bladenbox.nl/bladen/Hobby_Vrijetijd/insense

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, kopie, microfilm of welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

InSense is een geregistreerd handelsmerk van UMM Media BV. InSense is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. InSense is niet verantwoordelijk voor handelingen van derden, welke mogelijkerwijs voortvloeien uit het lezen van deze uitgave. InSense behoudt zich het recht om ingezonden materiaal zonder kennisgeving vooraf geheel of gedeeltelijk te publiceren. Over uitslagen en prijsvragen en/of speciale acties wordt niet gecorrespondeerd.

ZZZ!!!>| Het lijkt wel alsof je 's zomers een klein beetje meer leeft dan in andere seizoenen. Natuurlijk draait alles om die heerlijke grote vakantie. Een zee van tijd die je hélemaal naar eigen inzicht mag verlummelen. De dagen duren bovendien een (verrukkelijke) eeuwigheid; je krijgt ze haast niet opgevuld met genieten.

Ik ga deze zomer alles uit de kast halen om niks te hoeven. Het eerste dat uit de agenda gegumd wordt, is de obligate reis naar het buitenland. Kijk eens wat dat al scheelt aan stress en tijd. Geen uren op het reisbureau, geen eindeloos gesurf naar huisjes en hotels, geen gekofferpak, geen logies voor de poes, geen dagenlange expedities naar een zonbestemming waar het veel te warm is. Gewoon op dag 1 je mobieltje onder in de schoenpoetsdoos in de bijkeuken, je laptop achter het logeerbed op zolder, en met 200 boeken en een koelbox achter in de tuin onder de parasol. Voeg er wat stralende Hollandse zomerzon aan toe, doe je ogen toe en je zit in Marbella.

Genieten! Tegen middernacht sleep ik me, doodop van het nietsdoen en rozig van de rosé, naar de slaapkamer. Raam wijd open, want de hitte wil van geen wijken weten. Fris gepoedeld leg ik me op bed neer en doe het licht uit. En merk dat ik niet alleen ben. Zzzzz… zzzzzzzzzz… zzzZZZZZ! Pal onder mijn oor, zo te voelen, midden op die sappige halsslagader. Ik geef mezelf een flinke mep. Zzzz…zz...z.....

Met rode striemen en een paar jeukende spikkels in mijn hals val ik even later in slaap… Bijna. Want inmiddels heeft de verzamelde kikkerpopulatie in de naburige vijver bedacht hoe leuk het is om me een serenade te brengen. Verkeerd gedacht; de geste wordt niet in dank aanvaard. Intussen lig ik te baden in het zweet en is van de okselfrisse dennengeur van daarstraks niets meer over.

Met slapen wordt het niks meer vannacht. Tja, bij Hollandse zomers horen Hollandse zomernachten, met alle ongerief van dien. Maar erg talrijk zijn ze nooit, en ze zijn om voor je het weet. Gelaten onderga ik de eerste zonnestralen, die op een achterlijk vroeg tijdstip over de kim piepen. Maar met het zonnetje buiten breekt ook het mijne weer door. Wat een fantástische ochtend heb ik voor de boeg, en wat heb ik weer ontzettend veel niks te doen vandaag. Kan niet wachten om eraan te beginnen.

Zomer, ik hou van je.

Vincent

INS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 2 23-05-12 03:05

INSEN

SE | TIJDSCH

RIFT OM

TE BELEVENED

ITIE 02 | JAARGAN

G 01 | ZO

MER 2012

02

INSEN

SE | ZOM

ER 2012 - ADVIESPRIJS € 5,25 W

WW

.INSEN

SE-MAG

AZINE.N

L ZIEN

| RUIK

EN | PRO

EVEN

| VO

ELEN | H

OREN

| BELEVEN

INSEN

SE IS EEN H

OM

MAG

E AAN D

E ZINTU

IGEN

02

87

10

20

62

42

99

0

00

21

2

87

10

20

62

42

99

0

00

21

2

„De zon schijnt, de wind is zacht en warm, jij bent loom en tevreden; er is geen reden meer tot zorgen: ze zijn vanmorgen samen met je verse croissantje versmolten in het ochtendzonnetje.”

Sophie van der Stap

*Zomer

> | SOPHIE VAN DER STAP | LIEFGOED | HET LEVEN VIEREN: ALPE D’HUZESWINTERSPORTEN IN DUBAI | HET BALI VAN MARION BLOEM | AARDBEIENKETCHUPHET BLOTEVOETENPAD | ZONNIGE ZOMERSMOOTHIES | ZOMERVERHALEN | YOGAOP HET STRAND | FLEURIG WATER MAKEN | BERTHOLD GUNSTER | NAMASTEDE GROTE SCHOONMAAK VAN MARIT | MIDZOMERFEEST OP STONEHENGE | <

Cover_22.05_DEF.indd 1 23-05-12 00:05

Waar iedereen rechts afslaat, gaat Eliza linksaf...

Boek Eliza’s ontdekkingen:www.elizawashere.nl

Na een dag van verlaten azuurblauwe baaien, zit ik nu in de schaduw van een granaat-

appelboom op mij eigen privéterras na te genieten. Vol met verhalen van de locals die

me met trots vertelden over hun Griekse mythologieën. Voor me prijkt de Ionische zee.

Mythisch, dat is het. ‘t Klinkt misschien gek, maar zo ben ik in Zuid-Europa altijd op zoek

naar de meest prachtige plekken. Nooit hetzelfde, maar altijd ongerept en ècht.

Liefs, Eliza

De mooiste mythe, met zeezichtGenieten van het authentieke Griekse leven op Kefalonia…

CoverZOMERInSensePlano.indd 5 22-05-12 14:41








Liefs, Eliza





COLOFON
























Vincent









Liefs, Eliza





COLOFON
























Vincent









Liefs, Eliza



I N NOVATI E

Wat is BB Cream ?Het geheim van BB cream komt uit Azië: een revolutionaire textuur die het beste van een moisturizer combineert met minerale pigmenten in één product.

Miracle Skin Perfector is de BB cream van Garnier, een 5 in 1 oplossing voor een perfecte huid. Beschikbaar in 2 varianten: lichte en getinte huid.

www.garnierzorgvoorjezelf.nl

2 initialen die je huid letterlijkveranderen.

Yfke Sturm

5 directe resultaten

1. Vervaagt lijntjes2. Egaliseert de teint3. Stralende huid4. Hydrateert 24h5. Beschermt SPF15

De cream van Garnier.De cream van Garnier.De cream van Garnier.Wat is BB Cream ?Het geheim van BB cream komt uit Azië: een revolutionaire textuur die het beste van een moisturizer combineert met minerale pigmenten in één product.

Miracle Skin Perfectorvoor een perfecte huid. Beschikbaar in 2 varianten: lichte en getinte huid.


De cream van Garnier.De cream van Garnier.De cream van Garnier.

1. Vervaagt lijntjes2. Egaliseert de teint

5. Beschermt SPF15

Miracle Skin PerfectorDE 5 IN 1 OPLOSSING

130002101 BB_Cream BS 210x280-sachet.indd 1 09-01-12 15:52INS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 5 22-05-12 14:43



COLOFON
























Vincent



07BELEEF

Kleurrijkkamperen

> | De 3Akers is een camping die je, wanneer je er eenmaal een keertje bent geweest, nog lang bij zal blijven vanwege de smaakvol ingerichte en kleurrijke verblijfspareltjes.

De knusse camping ligt op het eiland 'De Woude' in het Alkmaardermeer en is een van de meest bijzondere kampeerplekjes van Nederland. Er zijn vele mooie en originele plekjes om uit te kiezen: de romantische pipowagens, de sfeer-volle logeerkeet of een hippe gepimpte caravan. Stuk voor stuk ware juweeltjes...

Je bent omringd door bloemen, stippen, hart-jes, groen, hout en koeien en je kunt heerlijk uitkijken over het water. Eén worden met de natuur is hier echt een eitje. Naast de gastvrije ontvangst krijg je ook ontbijt op bed en is er een boerderijwinkeltje waar je leuke hebbe-dingetjes kunt vinden. Camping 3Akers is puur genieten van het leven! | <

* | WWW.3AKERS.NLI N NOVATI E

Wat is BB Cream ?Het geheim van BB cream komt uit Azië: een revolutionaire textuur die het beste van een moisturizer combineert met minerale pigmenten in één product.

Miracle Skin Perfector is de BB cream van Garnier, een 5 in 1 oplossing voor een perfecte huid. Beschikbaar in 2 varianten: lichte en getinte huid.


2 initialen die je huid letterlijkveranderen.

Yfke Sturm

5 directe resultaten

1. Vervaagt lijntjes2. Egaliseert de teint3. Stralende huid4. Hydrateert 24h5. Beschermt SPF15

De cream van Garnier.De cream van Garnier.De cream van Garnier.Wat is BB Cream ?Het geheim van BB cream komt uit Azië: een revolutionaire textuur die het beste van een moisturizer combineert met minerale pigmenten in één product.

Miracle Skin Perfectorvoor een perfecte huid. Beschikbaar in 2 varianten: lichte en getinte huid.


De cream van Garnier.De cream van Garnier.De cream van Garnier.

1. Vervaagt lijntjes2. Egaliseert de teint

5. Beschermt SPF15

Miracle Skin PerfectorDE 5 IN 1 OPLOSSING

130002101 BB_Cream BS 210x280-sachet.indd 1 09-01-12 15:52INS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 6 22-05-12 15:35








Liefs, Eliza




08

* | HET BALI VAN MARION BLOEM | 1Ivan Wolffers, fotograaf en echtgenoot van Marion Bloem, ging samen met Marion 35 jaar geleden voor het eerst naar Bali. Ivan heeft in de periode van toen tot nu veel gefotografeerd op Bali. InSense publiceert vier van Ivans prachtige afbeeldingen.

Vele rijstvelden bevinden zich op de hellingen van de berg Batu Kato,de op één na hoogste berg van Bali.




COLOFON
























Vincent



09HET BALI VAN BLOEMTEKST | MARION BLOEM - FOTOGRAFIE | IVAN WOLFFERS

ZIE









Liefs, Eliza




10




COLOFON
























Vincent



NAMASTETEKST | GEMMA BOORMANS - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL

ERVAAR

11

NamastéOnze ziel en zaligheid

verpakt in één grote groet

> | Ze stond voor me en maakte een kleine buiging. De handpalmen tegen elkaar met de vingers naar boven voor haar borst, ter hoogte van het hart. Ze mompelde iets, ik wist niet wat, maar de begroeting voelde warm en sympathiek. Ik ontmoette haar op onze reis naar de Malediven op Nakatcha Fuji: Gunjana, de Indiase vriendin van onze Nederlandse vriend.

Elk ochtend wanneer we elkaar troffen op onze rondwandeling over het eilandje, verraste ze ons met hetzelfde ritueel, inmiddels had ik het duidelijk verstaan: ‘Namasté’. Het gebruike-lijke en van oorsprong hindoeïstische gebaar om te groeten en respect te tonen: ‘Mijn innerlijk begroet jouw innerlijk’. En daar werd door haar naar ons zoveel mee gezegd als: ‘Al komen we ergens anders vandaan, al spreken we elkaars taal niet, we zijn gelijk. Op zielsniveau treffen we elkaar.’

‘NICE TO MEET YOU!’Hoe anders is ons westerse groeten, van handenschuddend ‘Hallo’ tot ‘Nice to meet you’ roe-pen, waarmee natuurlijk ook contact wordt gemaakt, maar met veel minder impact dan het gebaar van respect, de mudra, uit de Indiase cultuur.

‘Ik werk, dus ik ben.’ ‘Ik woon in een groot huis, dus ik ben.’ ‘Ik ben knap, dus ik ben.’ We maken allemaal omwegen in ons leven, voordat we beseffen: ‘Ik ben’, zonder enige franje. ‘Ik ben, net als iedereen om mij heen en ik ben niet meer of minder door wat ik doe, wat ik bezit of hoe ik er uitzie.’ Dát besef zit verpakt in de groet ‘Namasté’. Letterlijk vertaald: Namskaar, een woord uit het Sanskriet dat ‘buigen of eerbiedwaardig begroeten’ betekent. ‘té’ staat voor: ‘naar u’. Wie in het Verre Oosten heeft gereisd, maar ook wie Mindfulness, yoga of andere vormen van meditatie volgt, zal de groet zeker al vele malen gehoord hebben.









Liefs, Eliza




12

MANTRA EN MUDRANamasté is zowel een gesproken groet als een gebarengroet: een man-tra en een mudra. Groeten met de handen tegen elkaar in plaats van handen schudden staat symbool voor het verenigen van twee tegen-gestelden. De rechterhand zou het hogere, het goddelijke voorstellen, de linker het wereldlijke. De meest voorkomende groet is ter hoogte van het hartchakra. Hoe hoger je de handen houdt, ter hoogte van het voorhoofd, het derde oog, of boven het hoofd bij het zevende chakra (de geest), hoe respectvoller de groet. ‘Namasté’ zég je niet alleen, je moet het dóén.

Maar is dat wel zo simpel? In onze westerse wereld zijn we juist nogal gericht op het individu. Consumptie, uiterlijkheden, ons ego: we vinden dat best belangrijk. We houden ons bezig met wie we graag willen zijn, soms zelfs in plaats van te zijn wie we zijn en we beoordelen ook an-deren graag op die buitenkant.

Eckhart Tolle zegt hierover in zijn boek De nieuwe aarde: ‘Hoe sneller je bent met het plakken van verbale of mentale etiketten op dingen, mensen of situaties, des te meer je bestaan oppervlakkiger en onbe-zield wordt. En hoe meer afgesloten je komt te staan ten opzichte van je bestaan. Elk ego is continu bezig zichzelf te beschermen en te ver-groten. Zo, dat je de gemeenschappelijke menselijkheid niet meer voelt

en ook niet het gevoel van het samen geworteld zijn in het ene leven dat je met elk mens gemeen hebt, je gezamenlijke goddelijkheid’.

Je zou jezelf kunnen oefenen in de ‘Namasté’-manier van groeten en er zo een gewoonte van te maken. Als je oogcontact maakt met iemand die je ontmoet, zeg dan zachtjes in jezelf: ‘Namasté’ en bedenk: ‘wij zijn zielsverwanten’. Je zult merken dat het jouw toon, jouw manier van praten en bewegen beïnvloedt. De ander zal bewust of onbewust het respect voelen dat met de begroeting in gang wordt gezet.Het gaat erom de essentie in alle levensvormen te (h)erkennen.

NON-VERBAAL CONTACTGunjana heeft dit nooit hoeven oefenen. Ze heeft het bij haar geboorte meegekregen. Door deze mudra verhoudt zij zich op gelijkwaardig ni-veau met alle levende wezens om haar heen. Namasté herinnert haar eraan dat alle wezens, alle bestaan heilig en goddelijk is. Dat geeft haar die zachtaardige, vriendelijke, toegankelijke en vooral rustige uitstraling waarmee ze iedereen verbindt. Je zult niet snel vijandig of afstandelijk reageren als je je gerespecteerd voelt door haar begroeting. Zij treedt niet snel op de voorgrond, maar iedereen is zich in gezelschap bewust van haar ‘zijn’. Inmiddels spreekt ze aardig Nederlands, maar het is niet de taal die ons verbindt. Namasté legt het non-verbale contact. > |

> | De meest voorkomende groet is ter hoogte van het hartchakra. Hoe hoger je de handen houdt, ter hoogte van het voorhoofd, het der-de oog, of boven het hoofd bij het zevende chakra (de geest), hoe respectvoller de groet. ‘Namasté’ zég je niet alleen, je moet het dóén.

> | Hartchakra > | Het derde oog > | Het zevende chakra (de geest)




COLOFON
























Vincent



ERVAAR NAMASTETEKST | GEMMA BOORMANS - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL 13

Als je oogcontact maakt met iemand die je ontmoet,

zeg dan zachtjes in jezelf: ‘Namasté’ en bedenk:

‘wij zijn zielsverwanten’.









Liefs, Eliza



InSense | ZOMER | 2012PRIJSVRAAG

24 juni 2012 Groot Namasté-feestWin een ZOOM Experience-pakket. Ervaar de meest opwindende ontmoeting tussen mens en dier. Het prijzenpakket vertegenwoordigt een waarde van meer dan € 500,-. Als u wint krijgt u naast vier toegangskaarten, een rail-voucher (2e klasse) en een voucher voor een gastronomische ervaring in het themarestaurant Azië. Daarnaast gaan de winnaars op een exclusief bege-leide rangertour. Meer informatie vindt u op www.zoom-erlebniswelt.de.

Breng de Namasté-groet

en WIN!Breng de Namasté-groet op originele wijze, op een ludieke plek of op een verrassende manier. Maak een foto, upload hem voor 18 juni 2012 naar [email protected]. De ingezonden foto plaatsen wij op de website, facebook en twitter van InSense Magazine. De meest originele wordt beloond met een ZOOM Experience-pakket. Met vier personen ga je op 24 juni 2012 naar ZOOM Erlebniswelt in Gelsenkirchen en vier je daar het grote Namasté-feest mee.

Over de uitslag kan niet gecorrespondeerd worden. Als u de foto uploadt geeft u ook automatisch toestemming aan InSense Magazine om deze foto te plaatsen op www.insense-magazine.nl, www.facebook.com/insensemagazine en @insensemagazine.




COLOFON
























Vincent


15ONTSPAN

Luilak> | Luieren is nodig. En om echt lekker te lui-eren deze zomer moet je bij Luilak zijn! Deze webwinkel heeft een uitgebreid aanbod in hangmatten en hangstoelen. Een (grote) tuin is niet noodzakelijk, de hangmatten zijn ook geschikt voor balkons of indoors. Naast de collectie hangmatten biedt Luilak ook badjassen, badhanddoeken en strandlakens aan.De hang-matten komen fairtrade uit o.a. Colombia, Ecuador en Brazilië. Helemaal puur natuur dus en zonder kinderarbeid. Bovendien gaat er van elk verkocht product één euro naar La Vecina, een kindertehuis in Colombia. Luilak is genie-ten van de zon en het steunen van een goed doel in één. | <

* | WWW.LUILAK.NL










Liefs, Eliza




16




COLOFON
























Vincent


In de zomerkomt

alles goed


17IN DE ZOMER KOMT ALLES GOEDTEKST | SOPHIE VAN DER STAP - FOTOGRAFIE | JANEY VAN IERLAND

BELEEF

> | De zomer heeft iets voor op de roodgele bossen van de herfst, de voorzichtige belofte

van de lente en de ijspret van de winter. En dan heb ik het niet over waterijsjes in het

Vondelpark en nationale rokjesdag op het fietspad. Nee, de zomer heeft iets wat de rest

van de seizoenen niet heeft: zorgeloosheid. >

Sophie van der Stap is bekend geworden met haar debuut Meisje met negen pruiken, een biografisch verslag over haar strijd tegen kanker, eenzaamheid en pruiken waar ze op 21-jarige leeftijd mee worstelde. Inmiddels is ze 28, genezen en woont ze als schrijfster in Parijs waar ze voor haar laatste roman, En wat als dit liefde is, naartoe is verhuisd. Ze schrijft columns en artikels voor o.a. Nrc Next en Marie Claire.

* | SOPHIE VAN DER STAP









Liefs, Eliza




18




COLOFON
























Vincent




BELEEF

„De zon schijnt, de wind is zacht en warm, jij bent loom en te-vreden; net zoals er geen reden meer is om na te denken over paraplu’s, mutsen en sjaals, is er geen reden meer tot zorgen: ze zijn vanmorgen samen met je verse croissantje versmolten in het ochtendzonnetje.”

GEBROKEN FAMILIESERVIESIeder jaar wist de zomer weer alles wat tegenstribbelt weg. De zon schijnt, de wind is zacht en warm, jij bent loom en tevreden; net zoals er geen reden meer is om na te denken over paraplu’s, mutsen en sjaals, is er geen reden meer tot zorgen: ze zijn vanmorgen samen met je verse croissantje versmolten in het ochtendzonnetje. Geen probleem dat de watertoevoer afgesloten is. Ook helemaal geen probleem dat je lief gisteravond woest de deur uit is gestormd en je sindsdien niks meer van hem vernomen hebt. De zon schijnt! Je trekt het raam open, laat jezelf voorover hangen in het venster. Op straat ontvouwt het leven zich aan alle kanten. Gerustgesteld loop je door de scherven van een gebroken familieservies, de enige resten van gisteravond, terug naar je versmolten croissantje. Jawel, een dezer dagen komt er vast en zeker een oplossing langsgewaaid die gebroken servies, bankpas en teen-nagel weer heelt. Je kijkt nog een keer naar buiten, strekt je armen hoog boven je uit. De dag mag beginnen. Oh, zomerse zorgeloosheid!

VRIJ NEMEN VAN DE WERKELIJKHEIDEigenlijk ben je in de zomer alles wat je de rest van het jaar alleen op buurtfeesten en op last minutecocktails bent: licht, zorgeloos, goed van vertrouwen en een en al glimlach. In de zomer kan je dan ook van alles wat je in de winter niet kunt: de dag voorbij laten gaan zonder één keer op je horloge te kijken, afvallen, het terras tot je nieuwe bureau dopen, van oranje je nieuwe huidskleur maken, doelloos door de stad fietsen zonder je ook maar een moment druk te maken over het gebrek aan een doel, een dag doorkomen zonder aan je verschrik-kelijke vijand van twee hoog te denken – wereldser, slanker, succesvol-ler; hij zou toch niet daarnaartoe zijn gegaan? Verder kun je met gemak tegen de ober zeggen dat lunchen zonder wijn voor mietjes is, bun-geejumpen (nou ja, bij wijze van spreken dan), jezelf ziek drinken en de volgende dag de hele dag boekjes lezen in het open raam zonder dat jij noch je geweten vindt dat je je tijd verdoet, in je eentje je huis verlaten en ’s avonds ergens anders in slaap vallen.









Liefs, Eliza




20

„Eigenlijk ben je in de zomer alles wat je de rest van het jaar alleen op buurtfeesten en op last minutecocktails bent: licht, zorgeloos, goed van vertrouwen en een en al glimlach.”

Kortom, in de zomer kun je alles want anders dan de andere seizoenen staat de zomer op zichzelf; er is de zomer en er is de rest van het jaar. Vrij nemen van de werkelijkheid is in de zomer dan ook zo gebeurd. Dit doe je bijvoorbeeld op exotische, wereldse plekken, plekken die je door-gaans doen denken dat je een heel exotisch en werelds leven leidt i.e. een heel exotisch en werelds mens bent. Ibiza is zo’n plek. Of India. Een dakterras in New York. Buenos Aires. Rio, natuurlijk Rio. Shanghai mag ook. Maar dit kan ook op idyllische, spirituele plekken om jezelf van je zuivere en calvinistische kant te overtuigen. Een lege berg. Een wijngaard die hulp nodig heeft in een nog onbekend stukje Portugal. Je eigen dorre achtertuin. Natuurlijk is een onbewoond eiland zonder naam ook toege-staan, zolang het dan ook zo in de Lonely Planet vermeld staat (eiland zonder naam en wegwijzers).

GELUKKIGE HUISVROUWEr is echter één onoverkomelijke narigheid aan de hand met de zomer: er is altijd haast. Je moet er nu van profiteren, je moet het er nu van nemen. Ook als het niet kan. Juist als het niet kan. Want straks is de zomer weer voorbij. En weg zorgeloosheid (volgend jaar ga je echt emi-greren naar een plek waar de zomer langer duurt). Maar wellicht is er nog een andere mogelijkheid om vrij te nemen van de werkelijkheid dan de zon achterna te reizen. Wellicht kun je de zomer, als ze er even niet is, heel ergens anders vinden dan in de lucht. In een zomerjurk bijvoorbeeld. Of in een boek. Een zakje lavendel. Zelfs in een ander persoon. En dan met voorkeur een persoon met een zomers luizenleven. Een gelukkige huisvrouw uit het chique quartier Saint Germain bijvoorbeeld. Ik heb eigenlijk een zwak voor de rol van au pair en conciërge (de eerste sinds Mary Poppins en de tweede sinds het aanstekelijke verhaal van René de conciërge in de Rue de Grenelle – te lezen in de bestseller Elegant als een egel van Muriel Barbery), maar ik denk dat de rijke gelukkige huisvrouw er toch het beste vanaf komt. Ik zal daarom, vanaf vandaag en zolang de zomer nog op zich laat wachten, mijn dagen doorbrengen in gekleurde




COLOFON
























Vincent




BELEEF

zijden capribroekjes en rood-witgeruite bloesjes, met een boodschappenmand gevuld met prei, wortelen en biet en dat alles onder een doorzichtige regenjas – je hebt gevoel voor esthetiek of je hebt het niet – om me zodoende te wanen in het fantastische en zor-geloze leven van een gelukkige huisvrouw.

Je begrijpt natuurlijk wel dat deze gelukkige huisvrouw uit Saint Germain niet een echte huisvrouw is. Ik bedoel, ramen lappen, zilver poetsen, toiletten boenen, daar weet ze alle-maal niets van. Nee, een gelukkige huisvrouw uit Saint Germain maakt zich druk of de pa-tisserie wel van Pierre Hermé komt en of haar yoga-instructeur niet een uurtje eerder kan komen in verband met de opening van een nieuwe galerie. Verder loopt ze niet als een muilezel over de markt, maar als een ballerina, terwijl ze haar handen vrij heeft om met ieder-een in alle rust een babbeltje over de kinderen, de tuinbonen en de laatste verkiezingen te maken. Haar haren zijn netjes gekapt, haar bloesjes gestreken, de nagels vers gelakt. Jawel, bij de gelukkige huisvrouw is het altijd zomer. Ook als ’t het niet is.

De enige vraag die rest is, als straks de echte zomer aanbreekt: mag een gelukkige huis-vrouw wel doelloos door de stad fietsen, haar huidskleur oranje maken en waterijsjes eten in het park? Of zou ze rond die tijd nog altijd onder de droogkap zitten? Hmmm, misschien dat ik tegen de zomer maar weer een andere rol moet uitkiezen. Die van mezelf wellicht. < |









Liefs, Eliza




22




COLOFON
























Vincent



23ZIE HET BALI VAN BLOEM

TEKST | MARION BLOEM - FOTOGRAFIE | IVAN WOLFFERS

* | HET BALI VAN MARION BLOEM | 2

Langs de kust van het eiland Bali bevindt zich de Tanah Lot. Deze rotsformatie is een populaire toeristische trekpleister en thuis-basis van de bedevaarttempel Pura Tanah Lot, wat letterlijk ‘Tanah Lot tempel’ betekent. Door zijn prachtige locatie en architectuur is dit een echt icoon geworden voor de cultuur en fotografie. Het is een van de mooiste tempels van Bali.









Liefs, Eliza


CoverZOMERInSensePlano.indd 5 22-05-12 14:41Meer informatie? Kijk op www.yakult.nl of bel met de Yakult Consumenten Informatielijn 0800 – 234 88 88.

www.yakult.nl

Ieder flesje zit vol miljarden goede bacteriën die helpen je darmen gezond te houden.

En dat is belangrijk voor je spijsvertering, stoelgang en je weerstand. Wil jij ook genieten

van het speciale van Yakult?

Begin je dag goed met een kleintje Yakult!

Meer weten? Vraag het gratis boekje ‘Op je darmgezondheid!’ aan op yakult.nl of scan de QR code.

Wat zit er eigenlijk in een � esje Yakult?

97931 Adv Insense 210x280.indd 1 14-02-12 11:12INS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 23 22-05-12 14:44



COLOFON
























Vincent


25


DESIGN

LimiTee> | Bij LimiTee kun je een abonnement nemen op T-shirts. Dit betekent dat er vier keer per jaar een verrassing in de vorm van een bedrukt T-shirt met korte mouwen op je deurmat ligt. Elke editie werkt een kunstenaar voor LimiTee een actueel onderwerp uit op het gebied van duurzaamheid. De nieuwste editie verschijnt bij de overgang naar het volgende seizoen. Tot die tijd blijft het nog een verrassing hoe die er uit zal zien.

LimiTee staat voor kwaliteit. De T-shirts zijn daarom gemaakt van biologisch katoen en met de hand gezeefdrukt. Kleine kans dat iemand in jouw T-shirt loopt en grote kans dat iemand jouw T-shirt wil! De T-shirts zijn altijd uitge-voerd als een limited edition, want het aantal te bedrukken T-shirts is gelijk aan het aantal abonnees. Een LimiTee nabestellen kan dus nooit. Bekijk op www.limitee.nl welke ont-werpen al de wereld ingestuurd zijn!

Een jaarabonnement kost 100 euro. Je kunt de T-shirts ook cadeau doen, per stuk (30 euro) of als jaarabonnement. Meld je dan nu aan voor het abonnement. Bekijk op www.limitee.nl wat je dames- of herenmaat is. Invullen en betalen: daarna ontvang je vanzelf je Limitee

thuis. | <

* | WWW.LIMITEE.COM

Meer informatie? Kijk op www.yakult.nl of bel met de Yakult Consumenten Informatielijn 0800 – 234 88 88.

www.yakult.nl

Ieder flesje zit vol miljarden goede bacteriën die helpen je darmen gezond te houden.

En dat is belangrijk voor je spijsvertering, stoelgang en je weerstand. Wil jij ook genieten

van het speciale van Yakult?

Begin je dag goed met een kleintje Yakult!

Meer weten? Vraag het gratis boekje ‘Op je darmgezondheid!’ aan op yakult.nl of scan de QR code.

Wat zit er eigenlijk in een � esje Yakult?

97931 Adv Insense 210x280.indd 1 14-02-12 11:12 INS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 24 22-05-12 22:23


26

> | 'Hindert het als ik even bij je kom zitten?’ Mijn Bed & Breakfast-buurman van een kamer verderop zakt zonder het antwoord af te wachten neer bij een tafeltje naast me. Er is verder niemand in de ontbijtruimte. Met een volle mond gebaar ik beleefd dat het geen probleem is. Hij zakt wat verder onderuit. Met een zwaai gooit hij zijn rech-tervoet over zijn linkerbovenbeen waardoor zijn buik nog een stuk naar voren komt. Stoïcijns eet ik mijn muesli verder en kijk door het raam naar buiten in de hoop dat hij begrijpt dat ik nu geen zin heb in een gesprek. Gisteravond, tijdens onze eerste toevallige ontmoeting in de gemeenschap-pelijke ruimte had hij mij al deelgenoot gemaakt over het wel en wee in zijn leven. Hij was zeer zeker ook geïnteresseerd in mijn verhaal, hoewel ik het gevoel had dat hij voornamelijk benieuwd was wat een vrouw helemaal in haar eentje in dit afgelegen oord te zoeken had.

Zonder te kijken ben ik me van zijn aanwezigheid bewust, alleen al door het sterke luchtje waarmee hij zichzelf heeft overgoten. Zijn walm overstijgt de bescheiden geur van het rozenboeketje op mijn tafeltje. ‘Nieuw overhemd, gisteren gekocht. Wat vind je ervan? Ik word altijd vrolijk van rood en blauw, daarom heb ik deze gekozen,’ vervolgt hij, terwijl hij tevreden een voor mij onzichtbare kreukel gladstrijkt met zijn hand. ‘Een beetje kleur in het leven

Mierzoeteverleiding

* | INSENSE LEZERSINSPIRATIE

Zomer-verhalenIn het lentenummer van InSense riepen wij je op om een inspirerend zomerverhaal te schrijven. Uit de honderden inzendingen kozen wij de vier mooiste verhalen!

Nancy, Maaike, José en Roos hebben een glazen theepot met theebloemen ontvangen.

INSENSE VOOR LEZERS, DOOR LEZERSHeb jij een mooi verhaal, een lekker recept, of een gedicht dat betrekking heeft op de herfst, in de breedste zin van het woord? Klim dan in je pen en stuur je verhaal (maximaal 800 woorden) vóór 15 juli per e-mail naar: [email protected].

Wordt jouw verhaal geplaatst dan ontvang je een Lampe Berger zoals je die kan zien op pagina 51.

* | DE REDACTIE BEHOUDT ZICH HET RECHT

VOOR OM INGEZONDEN LEZERSBRIEVEN- EN

VERHALEN REDACTIONEEL TE BEWERKEN EN

IN TE KORTEN.

DE ORIGINELE, NIET-INGEKORTE VERSIES VAN

DEZE ARTIKELEN VIND JE TERUG OP :


DOOR MAAIKE DE WITH



MIERZOETE VERLEIDINGTEKST | MAAIKE DE WITH

LEES

27

kan geen kwaad…’ Ik knik en mompel instemmend op alle antwoor-den die hij zelf geeft en hoor hoe hij als een waterval een woorden-vloed uitstort over welk merk overhemden hij het liefst draagt en waar hij ze graag, nu hij na zijn scheiding zelf zijn garderobe moet samenstellen, koopt. Een mannetje pronkend met zijn kleurige ve-renkleed, denk ik stiekem…

Uitbaatster Hilde verschijnt uit het niets en komt bij mijn tafeltje staan. ‘Je vroeg me gisteren naar een mooie wandelroute.’ Ze vouwt een wandelkaart open en legt het voor me neer waarna ze met haar volle lichaam als een natuurlijke barièrre tussen mij en de buurman gaat staan. Dankbaar buig ik me over de kaart en luister naar haar uitleg. Een claxon buiten is het sein voor de buurman om op te staan. Hij wenst ons een fijne dag en vertrekt.

‘Het is een aardige man, maar hij moet mijn gasten met rust laten,’ is het ongevraagde commentaar van Hilde en ze verdwijnt weer ach-ter de deur naar haar eigen territorium. Ik schuif de kaart snel terzijde en ga nog eens goed zitten voor mijn ontbijt. Het belooft een mooie zomerse dag te worden en ik geniet van de stilte om mij heen. Op het witte tafelkleed ligt een druppel honing, die ik daarnet geknoeid moet hebben. De zon schijnt erin en tovert met haar gloed een perfect rond gevormd goudbolletje. Door-schijnend goud met schitterende glinsteringen. Ineens wandelt daar, vanuit het niets, een mier over de tafel mijn gezichtsveld binnen. Is het niet nog vroeg voor mieren, vraag ik me af? Mijn rechterhand maakt zich al gereed om deze ongenode tafel-gast te vermorzelen. ‘Ga naar de mieren, luiaard, kijk hoe ze werken en word wijs.’ Was dat niet één van de wijze spreuken van Salomo? Mijn hoofd rust in mijn linkerhand en ik sla het minuscule diertje nog eens aandachtig gade zoals hij regelrecht op de honingdruppel af-

loopt. Voor hem moet dit eruit zien als een gigantische goudberg. Hij zet zijn pootjes er eens tegen en proeft. Een berg gevuld met gouden nectar… Onderzoekend loopt hij een rondje om zijn vondst, nog eens en nog eens en ik hoor hem denken: ‘Hoe moet ik dit in godsnaam meenemen naar huis, naar onze mierenhoop?’ Hij zal op kleverige pootjes met lege handen huiswaarts keren. Vol enthousi-asme zal hij vertellen over het Utopia dat hij heeft ontdekt. Een groot mierenleger zal worden ingezet om, met deze kleine ijverige mier als aanvoerder, de goudberg alsnog te veroveren.

Het is tijd om te gaan. Tijd om ijverig op zoek te gaan naar mijn goudbergen… Hilde verschijnt en vraagt of alles naar wens is ge-weest. ‘Helemaal fantastisch, Hilde,’ bevestig ik en ik sta op om mijn spullen in mijn tas te stoppen.

‘Getver… mieren!’ roept Hilde verontwaardigd. Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe ze met haar hand een snelle beweging maakt. Triomfan-telijk steekt ze haar hand voor me omhoog met op het topje van haar wijsvinger een geplette mier. | <

„Ga naar de mieren, luiaard, kijk hoe ze werken en word wijs…”



28

Culinaire bedrijvigheid in een oase van rust

> | In de oude Hagesteinse boerderij ‘Hofstede De Kortenburg’ zijn Kokerij en

Gasterij (vergaderzaal) De Kortenburg gevestigd. Gastvrouw Helma Wortelboer

verzorgt workshops op het gebied van koken, zowel voor hobbyisten als profes-

sionele medewerkers bij cateraars. De bedoeling is dat gasten er zoveel mogelijk

zichzelf kunnen zijn. >

De Kortenburgin Hagestein:



29BELEEF DE KORTENBURG IN HAGESTEIN

TEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL


30InSense | ZOMER | 2012

HAGESTEINDe constante bedrijvigheid in de keuken con-trasteert met het rustgevende groene land-schap bij Hagestein waar Kokerij De Kortenburg aan de voet van de Lekdijk te vinden is. Helma Wortelboer zwaait de ovendeur open.“Yes! Ik had nog iets voor bij de koffie. Even de saus erbij maken.”

Ze kwalificeert al lachend het perentaartje met karamelsaus als ‘niet bepaald caloriearm’ en roert ter illustratie een flinke scheut kookroom glad in een pannetje en giet het heerlijk ruiken-de goedje over het vruchtengebakje. Alles aan Helma ademt culinair genot. Rondlopen in haar enorme keuken met meer dan goed geoutilleerd kookeiland, is niet alleen voor keukenprinses-sen een belevenis. De open kasten tonen een aaneenschakeling van kruiden, gerangschikt op land of gebied van herkomst. De afdeling Indi-aas zit tjokvol. Dat geldt ook voor de kasten met kookboeken. Uit alle delen van de wereld moet hier een recept te vinden zijn.

Werken van Jamie Oliver en Nigella Lawson zijn uiteraard goed vertegenwoordigd. Koken is haar lust en haar leven en ze steekt graag wat op van de keukens van het land waar ze op vakantie is. Onlangs in Nieuw-Zeeland ging Helma wel drie keer lunchen op een dag.

“Niet dat ik heel veel at per keer, maar omdat ik graag verschillende gelegenheden wilde be-zoeken in Wellington, kwam het wel voor dat ik hier een pannenkoekje nam en daar een salade. Allebei als lunch. Dan proef en kijk ik goed hoe de gerechten zijn klaargemaakt en dat gebruik ik dan ook als ik maaltijden bereid voor mijn gasten. Stiekem maak ik er foto’s van als iets er heel mooi uitziet.” Ideeën mag deze in het Groningse Hoogezand-Sappemeer geboren en getogen lekkerbek dan halen uit den vreemde, voor veel ingrediënten blijft ze het liefst zo dicht mogelijk bij huis. De noten, pruimen, peren, appels en eieren die ze bij lokale ondernemers haalt, zijn vaak biologisch geteeld maar volgens

„Niets is heerlijker dan door een flinke berg pas geplukte tomaten scheppen. Van onder naar boven. Als je daarna

aan je handen ruikt, dan ruik je pas echt de tomaat.”



31BELEEF DE KORTENBURG IN HAGESTEIN

TEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL

haar kwalitatief ook drie keer beter dan wat je in de supermarkt haalt. “Niets is heerlijker dan door een flinke berg pas geplukte tomaten scheppen. Van onder naar boven. Als je daarna aan je handen ruikt, dan ruik je pas echt de tomaat. Ruik je niets, dan zijn ze waarschijn-lijk groen geplukt en meteen de koeling in gegaan.”

Helma Wortelboer noemt zichzelf geen profes- sionele kokkin. Liever gebruikt ze het woord ‘gastvrouw’. Als ze groepen krijgt in haar be-drijf, dan laten die zich culinair verwennen door de gastvrouw. Maar zeker ook is het haar doel om het haar gasten zo goed mogelijk naar de zin te maken op hun tijdelijke verblijfplaats. “Zakenmensen komen hier graag. Hier in de polder, langs de uiterwaarden komen ze tot rust. Vlakbij de Randstad en niet ver van de snelwegen. Maar zijn ze eenmaal hier, dan gaan vaak de mobieltjes uit en vergeten ze alle hectiek van het werk.” Terwijl ze geanimeerd vertelt, gaat haar blik door de groene tuin met allerlei vogels die vrolijk kwetteren. Op de bank liggen twee poezen te genieten in de zon. Dat hier de onthaasting haar intrede doet bij zelfs de meest drukbezette zakenman of –vrouw, dat is niet moeilijk voor te stellen.

Culinair bezig zijn zoals in Kokerij De Korten-burg, houdt in dat je in no time een peren-taartje met karamelsaus kunt fabriceren. Ken je klassiekers. Maar ook de kookwereld is onderhevig aan trends. Wat te denken van zomerse smoothies en sapjes? Koren op de molen voor de natuurlijke keuken van Helma Wortelboer. “Eigenlijk kun je overal een smoo-thie of sapje van maken voor een zomerse dag. Het is maar net waar je zin in hebt en wat je in huis hebt,” vindt Helma. “Probeer het maar eens met kokos of gember.” Het cruci-ale toverwoord voor in de keuken is volgens haar: DURVEN. “Het is vaak de angst om te mislukken die maakt dat we ons niet culinair ontplooien. Gooi de schroom van je af. We doen vaak veel te ingewikkeld over eten , ter-wijl je op een laagdrempelige manier met eenvoudige ingrediënten vaak al de lekkerste dingen kunt maken. Koken voor mij betekent dat je je eigen smaak ontwikkelt. Dat is voor mij de essentie van koken.” < |


„Beren op je weg? Omarm ze!”


33INTERVIEW BERTHOLD GUNSTER

TEKST | NOOR FEIJE - FOTOGRAFIE | ERIC FECKEN

BertholdGunster

> | Berthold Gunster is van huis uit theaterregisseur en leert op het toneel al om problemen

op een andere manier te benaderen. Door niet ‘ja-maar’ te denken, maar juist te kijken naar

de mogelijkheden die een probleem biedt. Hij bedenkt rond dit thema een interactief

theater/trainingsprogramma. Dit leidt uiteindelijk tot het boek Ja-maar wat als alles lukt?.

Het is het begin van een enorm project dat heeft geresulteerd in vijf boeken, een tijdschrift,

seminars, Ja-maarproducten, eigen websites, theatertours, negentien werknemers en bijna

40.000 volgers op twitter. >



34

> Berthold Gunster: “Vanuit de Ja-maar- gedachte ben ik gaandeweg tot het concept ‘omdenken’ gekomen. Ja-maar werkt ontken-nend, je denkt jezelf vast. Veel beter is het om Ja-en te denken, kijken wat je met bepaalde feiten zou kunnen doen en daarmee nieuwe mogelijkheden creëren. Zoals een zenmeester het ooit omschreef: ‘Je kunt wel proberen de golven tegen te houden, maar je kunt beter leren surfen.’ Ik pretendeer niet dat ik met omdenken de hele wereld opnieuw uitvind. Ik maak veel gebruik van bestaande inzichten in de psychologie, sociologie en in de neuro-wetenschappen. Maar wat ik nog niet eerder ben tegengekomen is om het probleem zelf als vertrekpunt te kiezen en vanuit acceptatie van de feiten aan de mogelijkheden te werken.”

ACCEPTATIE IS DE HOOGSTE VORM VAN VERANDERINGHet negatieve ombuigen naar het positieve. Dat hebben we op zich vaker gehoord.Gunster: “Positief denken werkt niet altijd: soms zijn situaties gewoon echt vervelend en moet je leren te berusten. Bijvoorbeeld als je partner overlijdt. Maar stel dat je partner alcoholist is, dan kun je proberen om oeverloos zijn problemen op te lossen. Of je accepteert ten diepste dat de ander alcoholist is en dat je hem niet kunt veranderen. Pas dan heb je de ruimte om tot de conclusie te komen dat je weg kunt gaan. Ik denk dat acceptatie de hoogste vorm van verandering is. Zolang je het probleem ontkent, blijf je hangen in een on-gelukkige relatie. In dit geval werkt berusting niet, en kun je alleen door te accepteren dingen in beweging krijgen.”

„De dingen simpel houden is vrij moeilijk.De dingen moeilijk maken is daarentegen vrij simpel.”

* | OMDENKEN IN DE PRAKTIJK

PROBLEEM: Voortschrijdende kaalheidNIEUWE MOGELIJKHEID: Modieus kaal

Als bij mannen de inhammen dieper worden en er een tonsuur op het hoofd gaat verschijnen, dan kun je het probleem te lijf gaan met haargroeimiddelen, toupetjes of haartransplantaties. Of je accepteert het onontkoombare feit en verheft je probleem tot oplossing: scheer alles af! Deze mogelijkheid zien we veelvuldig terug in het huidige mode-beeld. Kaal is niet langer gênant, kaal is cool!



35INTERVIEW BERTHOLD GUNSTER

TEKST | NOOR FEIJE - FOTOGRAFIE | ERIC FECKEN

LAGER DAN NUL KAN NIET“Kijk, uiteindelijk gaan we allemaal dood, ein-digen we allemaal met niets, nul. Wat je op-bouwt in het leven is een soort zandkasteel. Op zeker moment komt onherroepelijk de vloed opzetten die alles verzwelgt. We hebben de neiging om dat voortdurend te vergeten. We houden ons heel druk bezig met kinderen, werk, huis, gezin, toekomst. Dat is ook lo-gisch, fijn, gezellig. Het ís ook leuk om te pim-pampetten, en sommigen vinden het boeiend om luchtmachtenveloppen van voor 1995 te verzamelen. Maar wat is de bedoeling ervan? Het antwoord is: er is geen bedoeling. Uitein-delijk ga je dood en heb je niets meer aan je unieke staartklokkenverzameling. Het is goed om je dat af en toe te realiseren. Om te rela-tiveren. Om te accepteren dat je uiteindelijk niets overhoudt. Dat leidt juist niet tot pes-simisme. Als je bedenkt dat er niets minder is dan nul, dan is alles meegenomen. Als je er een geluksschaal op los zou laten, dan vinden heel veel mensen het al −3 als ze opstaan en zien dat het een grauwe, regenachtige dag is. Maar regen is voor musea of boeren juist weer + zoveel. Of iets een probleem is of een mo-gelijkheid hangt af van je doelstelling, niet van het feit zelf. Je bent geneigd om je op tegen-slagen te focussen en een leven zonder pro-blemen als nullijn te zien. Met her en der een uitschieter naar boven bij geluksmomenten. Maar die manier van meten is heel frustre-rend. Dat kan veel beter als je beseft dat er geen min bestaat.”


PROBLEEM: Weglopende demente bejaardenNIEUWE MOGELIJKHEID: Fictieve bushalte

Een verpleeghuis in Düsseldorf had geregeld te maken met (aan Alzheimer of dementie lijdende) bewoners die weg probeerden te lopen. Lastig, omdat er dan diverse mensen moesten worden ingezet om ze te gaan zoeken. Het bleek dat ze vaak naar de bus liepen en zich naar een willekeurige bestemming lieten vervoeren. Een ‘Phantom Bushalte- stelle’ vlak voor het tehuis bood voor beide partijen uitkomst. De bewoners zaten in de abri te wachten op de bus die nooit kwam, waardoor het personeel precies wist waar ze gevonden konden worden. Met een aardig praatje “Wat vervelend, is uw bus er nog niet? Wilt u dan eerst even een lekker kopje koffie drinken?” konden ze makkelijk mee teruggehaald worden. Tegen de tijd dat de koffie op was, waren ze alweer vergeten dat ze ‘onderweg’ waren, maar hadden ze wel het idee gehad op pad te kunnen zijn geweest.


PROBLEEM: Harde tegenwind in open Gronings landschapNIEUWE MOGELIJKHEID: Windmee-fietstochten

> Op het Groningse platteland waait het vaak hard, waardoor een fietstocht aanmerkelijk minder prettig verloopt tijdens zware tegenwind. Wat op zich een onoplosbaar probleem leek – wind is wind – is door een aantal creatieve geesten omgebogen tot nieuwe kans. Aan de hand van de windrichting op die betreffende dag kun je een speciale ‘windmee-fietsroute’ rijden. Duwtje in de rug verzekerd en na afloop worden jij en je fiets per bus terug vervoerd naar je beginplek. De boekingen lopen storm.

HET ULTIEME OMDENKEN“Ik voorspel dat we aan de vooravond staan van een duurzame wereld. Dat hele gedoe met olie- en grondstoffenprijzen dat nu voor zo-veel wereldwijde financiële ellende zorgt, dat gaat veranderen. Ik verwacht dat we binnen een jaar of vijftien, twintig, gratis energie hebben uitgevonden. Er zit zóveel energie in het universum. Op dit moment zijn twee TNO-wetenschappers in samenwerking met de TU Delft bezig met een bepaald materiaal op het wegdek dat als zonnepaneel functio-neert en waarbij door de wrijvingskracht van de auto’s nog eens extra energie wordt opge-wekt. Dan zou gelden hoe meer asfalt hoe milieuvriendelijker! Ook wordt er serieus ge-werkt aan draadloze energie, die je bij wijze van spreken net als wifi zomaar uit de lucht zou kunnen plukken. Het zijn nu nog uto-pieën misschien, maar het voert exact terug op mijn omdenkprincipe. Het probleem kan zomaar kantelen en resulteren in nieuwe mo-gelijkheden. Stel dat we daadwerkelijk zo’n stap kunnen maken, dan is dat het omdenken in zijn ultieme vorm!” | <

* | ZELF ERVAREN WAT OMDENKEN JOU KAN BRENGEN?

> | In het theaterseizoen 2012/2013 trekt de Ja-maar Theatershow door het land. Een avondvullende voorstelling met humor, cabaret én inzicht. Kijk op www.ja-maar.nl voor speeldata en locaties.

> | Of probeer het Omdenken Kaartspel! Aan de hand van provocerende vragen leer je hoe je problemen om kunt denken tot moge-lijkheden. Onder andere verkrijgbaar bij Bruna (€ 19,95) of via www.omdenken.nl.


Marokko - MarrakechRiad dar Catalina Het sprookje Marrakech is waar! Zeker als je verblijft in Riad dar Catalina. De uitstraling van dit hotel is typisch Arabisch met mozaïektegeltjes en vanaf het dakterras kijk je zo over de Medina.

Laat je meeslepen in kleine steegjes, ondoorgrondelijke gangetjes en drukke locale marktjes, waar je groente, kip, vis, fruit en thee aantreft. En op elke hoek van de straat worden je zintuigen geprikkeld met verse kruiden en exotische thee.

Over kruiden gesproken: in restaurant Dar Yacout kun je goed van de Marokkaanse keuken proeven. Traditionele gerechten, zoals de lam tajine Quince en toetje Kaab-el-ghzal van koekjes met amandelen en oranjebloesem in een sprookjesachtige setting. Je zit hier met 2 personen in het laagseizoen vanaf €445,- en in het hoogseizoen vanaf €545,-

www.jiba.nl/marokko

Idyllisch

Marrakech, ook als je van kruidig houdt ;-)

20120214_insense_marrakech.indd 1 2/14/2012 9:06:18 AMINS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 35 22-05-12 14:44


37VERBAAS JE

10 zonnigezomerweetjes

8. | De zon schijnt volop dus pak de fiets en ga erop uit. Fietsen is niet alleen gezond, je ziet ook nog eens de mooie natuur van ons landje. Er zijn veel kant-en-klare fietsroutes beschik-baar, bijvoorbeeld die van de ANWB.

9. | Of je er nu zelf heen gaat of in Nederland blijft: om de Olympische Spelen in Londen kunnen we niet heen. Het sportspektakel gaat van start op 27 juli en duurt tot 12 augustus. Neem dus lekker plaats op de bank (of sleep je tv mee naar buiten) en support ons landje tijdens de Spelen.

10. | We zijn gelukkiger in de zomer. En dan niet alleen omdat je lekker vrij hebt, het is ook bewezen. Het zonlicht houdt onze hersenen lekker actief en het lichaam produceert meer dopamine en serotonine, dé twee gelukshor-monen die ons vrolijker maken. Maar natuur-lijk is de zomer ook gewoon een stressloze tijd van ontspanning en genieten.

1. | Je nagels groeien sneller in de zomer met maar liefst 20%. Dit komt door gezonde door-bloeding, andere voeding en weinig stress en het lekkere zonnetje.

2. | Natuurlijk ligt heel Nederland weer op het strand deze zomer. Ga dan niet alleen in het zonnetje bakken, ga ook lekker zwemmen. De zee heeft een helende werking op ons lichaam en brengt ook onze geest tot rust. Het is goed voor de huid en er zitten veel vitaminen en mineralen in de zee. Ook zee-algen zorgen goed voor ons lichaam. Ze 'ontgiften' het lichaam en zuiveren je lijf van afvalstoffen. Zwemmen in de zee masseert je lichaam door de beweging van de golven, hierdoor krijg je soepelere gewrichten. Hup die zee in dus!

3. | Zonzonzon. Die warmte is heerlijk en je krijgt er veel vitamine D bij binnen maar let op: goed smeren! Door de felle zon kan je snel verbranden. Die zonnebrand van vorig jaar vol-doet echt niet meer, je moet zeker een nieuwe kopen.

4. | Kersen. De eerste kersenweek begint 1 juni, daarna kan je de hele zomer van deze verrukkelijke vrucht genieten. Kersen zijn niet alleen ontzettend lekker, ze werken ook nog eens ontstekingsremmend, zitten vol vezels, vitamine C, calcium en antioxidanten. Kersen zijn los lekker maar ook heerlijk zoet in een salade, op een broodje of in de saus bij vlees.

5. | Festivalseizoen. Geniet van de vele festi-vals deze zomer in de heerlijke buitenlucht. Op www.festivalinfo.nl check je alle data voor de festivals deze zomer.

6. | Zandkastelen. Nee, niet die flauwe toren-tjes die je met je emmertje opstapelt, we heb-ben het hier over echte zandsculptuur. Als je zelf niet zo'n priegelaar bent, ga dan langs het International Sand Sculpture Festival in Scheveningen, dit jaar van 1 juni tot 4 juli. Hier worden de meest prachtige zandsculp-turen gemaakt.

7. | Hmmm ijs. Deze zomer genieten we mas-saal weer van de meest heerlijke ijssmaken in binnen- en buitenland. Want wat is er nou lekkerder dan zo'n verkoelend ijsje op een warme zomerdag? Per jaar werken wij Neder-landers zo'n 7 liter ijs weg, dat staat gelijk aan ongeveer 100 bolletjes. En ijs hoeft niet altijd een dikmaker te zijn, de lekkernij kan ook heel gezond zijn en is makkelijk zelf te maken met gepureerd fruit.

Marokko - MarrakechRiad dar Catalina Het sprookje Marrakech is waar! Zeker als je verblijft in Riad dar Catalina. De uitstraling van dit hotel is typisch Arabisch met mozaïektegeltjes en vanaf het dakterras kijk je zo over de Medina.

Laat je meeslepen in kleine steegjes, ondoorgrondelijke gangetjes en drukke locale marktjes, waar je groente, kip, vis, fruit en thee aantreft. En op elke hoek van de straat worden je zintuigen geprikkeld met verse kruiden en exotische thee.

Over kruiden gesproken: in restaurant Dar Yacout kun je goed van de Marokkaanse keuken proeven. Traditionele gerechten, zoals de lam tajine Quince en toetje Kaab-el-ghzal van koekjes met amandelen en oranjebloesem in een sprookjesachtige setting. Je zit hier met 2 personen in het laagseizoen vanaf €445,- en in het hoogseizoen vanaf €545,-

www.jiba.nl/marokko

Idyllisch

Marrakech, ook als je van kruidig houdt ;-)

20120214_insense_marrakech.indd 1 2/14/2012 9:06:18 AMINS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 36 22-05-12 22:12


38

> Jaren geleden zat ik tijdens een warme zomerdag bij de huisarts. Het kostte mij moeite om rechtop te zitten, zo’n enorme buikkramp had ik. De huisarts onderzocht mij en vroeg ondertussen van alles, ook of ik soms iets bijzonders had gegeten. Geheel naar waarheid antwoordde ik dat ik de avond daarvoor drie borden erwtensoep had genoten. Nog kan ik mij de onthutsing van mijn huisarts voor de geest halen. “Erwtensoep? Drie bórden? Het is zomer.”

“Ja, het is zomer, maar ik had er zo’n zin in.” Hij haalde zijn schouders op en zuchtte, “misschien is drie borden gewoon te veel.” Bij het lichamelijk onderzoek was gebleken dat mijn galblaas protesteerde. Met wat dieetadviezen en de goede raad voortaan iets minder zware kost te eten, verliet ik even later zijn spreekkamer.

Ik ben opgevoed met het idee dat je vooral moet eten waar je echt trek in hebt. Als dat toevallig zuurkool of erwtensoep op een zomerdag is, dan moet je dat zeker doen. Niets is gek. Daarom heb ik tot ver in het jaar boerenkool en oliebollen in de vriezer. ’s Zomers verstop ik achter in de kast een potje zelfgemaakte aalbessengelei voor ’s winters als het verlangen naar de smaak van de zomer groot is. Want natuurlijk heeft elk seizoen zijn eigen smaak en gerechten. En die moet je vooral dán eten. Alleen gelden er wat mij betreft geen regels, behalve dat je zoveel mogelijk moet genieten. Daarom hier een recept om hét symbool van de zomer – zomerkoninkjes – te vangen voor élk moment, ook als die mooie zomer al weer lang voorbij is. | <

Zomers eten

* | JOKE BOON

Joke schreef een kookboek zonder zelf te kunnen ruiken noch proeven. Dat lijkt een hachelijke onderneming, maar Joke Boon deed het. Sterker nog: de goedlachse schrijfster is alweer bezig met het bundelen van nieuwe recepten. Eind dit jaar verschijnt haar tweede kookboek.



39ZOMERS ETENTEKST | JOKE BOON - FOTOGRAFIE | SUSANNE HENDRIKSEN

PROEF

* | AARDBEIENKETCHUPDe állerlekkerste ketchup die ik ooit proefde, met een volle rijke en intense smaak. De combinatie van tomaat en aardbei klinkt misschien vreemd maar is geweldig. Voortaan zeg ik dus ‘aardbeienketchup… What else?’.

Voor plm 500 ml* 400 gram Hollandse aardbeien, gehalveerd* 1 blik gepelde tomaat op sap (400 gram)* 400 gram trostomaatjes* 1 ui fijn gesnippperd* 1 bakje biologische tuinkers* olijfolie* 1 tl geraspte gember* 1 el gemalen komijn* * ½ tl pul biber* (Turkse winkel, te vervangen door sambal oelek)* sap van een ½ citroen* 1 afgestreken tl zout* versgemalen peper* 50 gram suiker* fles of pot à 500 ml (10 min uitgekookt)

Verhit in een diepe pan een scheut olijfolie en fruit hierin de ui en de gember tot de ui glazig ziet. Voeg dan de gehalveerde trostomaatjes toe en bak deze al omscheppend even mee tot ze zacht worden. Voeg dan de tomaten uit blik, de aardbeien, de pul biber, de komijn, het zout en de suiker toe, pers de citroen erboven uit (pitjes geen bezwaar!) en knip de tuinkers erboven fijn. Roer goed door en laat met de deksel op de pan 30 minuten zachtjes pruttelen. Laat iets afkoelen en zeef dan. Druk zoveel mogelijk vocht uit de pulp die in de zeef achterblijft. Laat de gezeefde ketchup 30-45 minuten zachtjes zonder deksel op de pan inkoken tot ketchupdikte. Doe over in een schone fles of pot en laat het afkoelen. Een paar weken houdbaar. Invriezen gaat ook heel goed.

„Ik ben opgevoed met het idee dat je vooral moet eten waar je echt trek in hebt. Als dat toevallig zuurkool of erwtensoep op een zomerdag is, dan moet je dat zeker doen!”



40

„Huidverzorging werkt. Je moet alleen weten hoe.”



41HOE VERZORG JE JE HUID IN DE ZOMER?TEKST | JETSKE ULTEE

SMEER

> | Is zonbescherming nou echt nodig?Dr. Jetske Ultee: “Zonnestralen zijn echt schadelijk voor de huid! Volgens berekeningen krijgt de komende jaren één op de vier Nederlanders te maken met huidkanker, mede veroorzaakt door ons zongedrag. Een ander nadeel van die zonnestralen is dat ze voor 90% de oorzaak zijn van huidveroudering zoals rimpels, pigmentvlekken en verslapping van de huid. Niet voor niets wordt geadviseerd om dagelijks minstens een factor 15 te gebruiken, ook op bewolkte dagen. Veel mensen weten niet dat UVA-stralen (eigenlijk de meest schadelijke) ook door wolken en glas gaan. Alleen in de zomer smeren lijkt voor de hand liggend, maar het beste resultaat boek je als je het hele jaar door je huid be-schermt. Natuurlijk is zon ook fijn en zorgt het voor vitamine D. Geniet er vooral van, maar zorg ervoor dat je je huid goed beschermt!”

> | Welke beschermingsfactor moet ik kiezen?“Gebruik in ieder geval dagelijks een factor 15 of 30 en combineer dit met (een crème met) antioxidanten. Een factor 30 is aan te raden voor mensen met een lichte huid of als je last hebt van pigmentvlekken. Ook als je van jezelf weet dat je geen trouwe smeerder bent, is een factor 30 (of hoger) geschikter. Als je een zonnebrandcrème goed aanbrengt, beschermt een product met een factor 15 tegen 94% van de zonnestra-len en een product met een factor 30 tegen 97% van de zonnestralen.”

Dr. Jetske Ultee geeft advies

Hoe verzorg jeje huid

in de zomer?


DR. JETSKE'S HUIDBOEK: DE WAARHEID OVER COSMETICA

Al jaren pluist cosmetisch arts Jetske Ultee de etiketten van prachtige potjes, flesjes en tubetjes uit en verdiept zij zich in wetenschappelijke onderzoeken. Ultee concludeerde: ondanks een omzet van een slordige 70 miljard euro per jaar, slagen veel merken er niet in de huid echt mooier te maken. Sterker nog: de huid wordt er soms juist slechter van. In Dr. Jetske’s HuidBoek vertelt de arts hoe vrouwen hun huid mooier, egaler en stralender kunt maken. Met ingrediënten die wél doen wat zij beloven. En prima producten die je veilig kunt gebruiken. Want er bestaan wel degelijk revolutio-naire producten die echt iets goeds doen voor je huid. Jetske Ultee: ‘Huid-verzorging werkt. Je moet alleen weten hoe.’

Dr. Jetske Ultee (39) merkte tijdens haar werk als onderzoeksarts cosmetische dermatologie en hoofd van de afdeling huidtherapie van de Velthuis Kliniek dat zij niet de enige was die worstelde met het gebruik van cosmetica. Zij groeide uit tot een autoriteit op het gebied van cosmetische huidverzorging en wordt door veel media gevraagd voor deskun-dig advies.

DR. JETSKE'S HUIDBOEKUitgeverij Westplein, April 2012Paperback | 151 PAG. | € 24,95ISBN 978-90-816814-1-4


43SMEER HOE VERZORG JE JE HUID IN DE ZOMER?

TEKST | JETSKE ULTEE

> | Hoe moet ik smeren?“Zonnebrandcrème werkt niet de gehele dag! Je moet deze altijd vaker aanbrengen, name-lijk elke twee uur. Onhandig, maar waar. Bovendien blijken de meeste mensen vaak echt te weinig zonnebrandcrème te gebruiken.Wees gerust royaal. Ik verkies een zonnebrand- crème boven een spray. Met een spray breng je meestal te weinig werkzame stoffen aan en je loopt het risico dat je nanodeeltjes in-ademt. Let er ook op dat je zonnebrandcrème zowel tegen UVB als tegen UVA beschermt. Producten die hieraan voldoen hebben een cirkel met UVA erin op de verpakking.”

> | Een foundation of dagcrème met SPF of een apart product?“Hoewel het in de winter prima is om je huid te beschermen met een foundation of dag-crème met een SPF, ben ik er toch voorstander van om in de zomer een apart zonnebrand-product te gebruiken. Een foundation breng je eigenlijk nooit dik genoeg aan om voldoende tegen de zon beschermd te zijn. Bovendien is het behoorlijk kostbaar om elke twee uur op-nieuw een dikke laag dagcrème op je gezicht aan te brengen. Tenslotte is er als je kijkt naar de ingrediëntenlijst eigenlijk geen verschil tus-sen een dag- of nachtcrème. Gebruik je een apart zonnebrandproduct dan kun je je dag-crème gewoon ook ’s nachts aanbrengen.”

> | Hoe kan ik mijn huid voorbereiden op de zon?“De zonnebank is in ieder geval geen goed idee. Je huid wordt hierbij aan schadelijke UVA-stralen blootgesteld, waardoor de kans op een melanoom (de gevaarlijkste vorm van huidkanker) met 75% toeneemt. Zonnebank-bruin beschermt daarnaast nauwelijks tegen verbranding. Dit geldt ook voor zelfbruinende producten. Veel slimmer is het je huid in top-conditie te brengen door goed te eten en de barrièrefunctie te versterken. Een huid die gezond is en genoeg antioxidanten bevat kan

zich veel beter weren tegen zonschade en ver-brandt minder snel. Overigens toont onder-zoek aan dat mensen met een ongebruinde huid aantrekkelijker en gezonder worden be-oordeeld dan mensen met een gebruinde huid. Wil je toch graag dat bruine kleurtje, dan adviseer ik de heetste uren van de dag te ver-mijden, altijd in de zon te gaan met een be-schermingsfactor en een zonnebrandproduct te gebruiken met antioxidanten. Let er verder op dat je in de zon zogenaamde fototoxische stoffen vermijdt. Deze stoffen zijn te vinden in parfum en plantenxtracten of oliën als citrus, lavendel, rozemarijn, vijg en tea tree, en oxy-benzone.”

> | Moet ik een aftersun gebruiken?“De zon vormt in je huid vrije radicalen die kunnen leiden tot huidveroudering en huid-kanker. Zon, milieuvervuiling, veroudering en roken zorgen voor een tekort aan antioxidanten (die de vrije radicalen weg kunnen vangen).Smeren met een crème met antioxidanten is dan ook een must. Vitamine C en E hebben een antioxidantwerking, evenals verschillende plantaardige ingrediënten (bijvoorbeeld groe-ne en witte thee). Als je regelmatig in de zon komt is het ook belangrijk je huidbarrière te herstellen en het vochtgehalte van de huid aan te vullen om een droge huid en rimpels te voorkomen. Hiervoor zijn ingrediënten als niaci-namide, hyaluronzuur of glycerine onontbeer-lijk. Is je huid toch verbrand, dan kunnen kal-merende stoffen als zoethoutwortelextract (glycyrizzia glabra), aloë vera, of betaglucan wonderen doen. Een goede dag-, nachtcrème of bodylotion zal zowel antioxidanten als kal-merende en barrièreherstellende stoffen be-vatten. In een goede aftersun moeten deze stoffen ook zitten. Lees bij aanschaf de ingre-diëntenlijst goed door zodat je zeker weet dat het product van jouw keuze deze werkzame stoffen bevat." | <

„Zonnebrandcrème werkt niet de gehele dag! Je moet deze altijd vaker aanbrengen,

namelijk elke twee uur. Onhandig, maar waar.”



44

Nergens wendt de zon zo mooi als in Engeland

> | Shakespeare droeg er een dartele liefdesdroom aan op. En oeroude

culturen over de hele wereld bouwden gigantische complexen ter ere van

die ene bijzondere gebeurtenis. De zomerzonnewende, het solstitium,

de kortste nacht van het jaar. De magische midzomernacht. >



45ERVAAR NERGENS WENDT DE ZON ZO MOOI ALS IN ENGELAND

TEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | WWW.DORSETGROVE.CO.UK



46

> Op donderdag 21 juni aanstaande, om kwart voor vijf 's ochtends, gaat in Zuid-Engeland de zon op boven een duizenden jaren oude ring van machtige stenen zuilen. De eerste stralen van de dageraad priemen als gouden speren langs een markant rotsblok, even buiten de cirkel, en zetten het hart ervan in een stralende gloed. De kortste nacht van het jaar is ten einde en de langste dag wordt met tromgeroffel, zang en dans verwelkomd door een enorme, kakelbonte schare gelovigen. Tussen en rond de monolieten doen druïden, heksen, paganisten, animisten en sjamanen allerhande ceremoniële dingen, new-age aan-hangers zingen, hippies blowen, toeristen bellen en talloze niet te benoemen andere groepen doen het hunne om de zonnewende, het solstitium, luister bij te zetten. T-shirts en jeans genoeg, maar lange versierde jurken en ceremoniële capes zijn couture-technisch opvallend sterk vertegenwoordigd. Hoofdtooien variëren van baseballpetjes tot eikenbladkransen, en er zijn minstens zoveel didgeridoos als gitaren om de plechtigheid akoestisch in te vullen. Iedereen viert op zijn of haar manier een diepe verbintenis met de kosmos op deze bijzondere dag en deze bijzondere plek. Dit is Litha, het feest van de zomerzonne-wende, en dit is Stonehenge, het grootste Steentijdheiligdom ter wereld.

„Wat ons bindt, is dat we sterk aan tolerantie en geweldloosheid hechten, en bovenal voelen we een grote verbondenheid met de natuur.”

HOOGTEPUNTDe zomerzonnewende is het jaarlijkse moment waarop de zon tijdens zijn omloop het meest noor-delijke punt bereikt. Tot dat moment lengen de dagen. Daarna worden ze weer korter. Overal ter wereld wordt die gebeurtenis sinds mensenheugenis rond 21 juni gevierd. Litha is, net als zijn winterse tegenhanger Yule, een voorchristelijk feest, waarop de eeuwige cyclus van geboorte en dood wordt ge-vierd. De zon heeft leven geschonken, de natuur heeft gebaard. Het hoogtepunt is het eindpunt. Ook het schone moet sterven. Vanaf nu bereidt de kos-mos zich weer voor op de neergang en de dood, tot die op zijn beurt met de winterzonnewende verdreven wordt door vernieuwend licht.

De zonnewende speelt een grote rol in natuurgods-diensten en spirituele bewegingen, zoals die van de druïden. Oorspronkelijk waren ze de priesterklasse in de voorchristelijke Keltische tijd, tot de Romeinen



47ERVAAR NERGENS WENDT DE ZON ZO MOOI ALS IN ENGELAND

TEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | WWW.DORSETGROVE.CO.UK

en later de Kerk ze in heel Europa uit de geschiedenis wegvaagden. De druïden hebben geen geschriften nagelaten en niemand weet precies wat ze destijds deden voor de kost, maar in Engeland zijn ze weer helemaal terug. Met hun aanstekelijk, romantisch idealisme maken ze een gedroomde oertijd tastbaar, waarin leven in harmonie met de natuur nog heel gewoon was. Een beetje excentriek zijn ze wel, die druïden, en dus ook onweerstaanbaar Brits.

AARTSDRUÏDEIan Temple is bakker. En druïde. Aartsdruïde zelfs, want hij leidt zijn eigen grove, een groepje van zo'n veertig mensen die leven naar de overtuigingen van de hedendaagse druïdenorde. “Druïden hebben niet één geloof”, aldus Ian, die als aartsdruïde de naam Wildfox draagt. “Wat ons bindt, is dat we sterk aan tolerantie en geweldloosheid hechten, en bovenal voelen we een grote verbondenheid met de natuur, omdat we beseffen dat alles doortrokken is van dezelfde energie. Maar verder kies je zelf wat belangrijk voor je is. Sommigen vereren oude godheden, anderen de aarde zelf, of de elementen. Of voorouders. Of bomen. Iedereen die wil inhaken, is welkom.”

Druïde worden is geen heksentoer. Je sluit je aan bij een grove en volgt heel prozaïsch een schriftelijke cursus, die je wegwijs maakt in de symbolen en rituelen van het moderne druïden-dom. Die rituelen spelen een grote rol bij de vele druïdenceremonies, die veelal te maken hebben met vruchtbaarheid en de eeuwige cyclus van het leven. De Dorset Grove van Wildfox heeft ongeveer eens per maand wel iets te vieren, bij voorkeur op open plekken in het bos, want druïden hebben nu eenmaal iets met bomen. Met name de beide zonnewendes zijn hoogtepunten op de druïdenkalender.

REUZENEn dus trekt Wildfox ieder jaar in juni met zijn groepje naar de place to be voor alle druïden: Stonehenge, het spirituele hart van de Britse Eilanden. Drieduizend jaar voor de jaartelling werd hier een grote ring in de grond gegraven. In latere eeuwen werd daar een krans van reusachtige

stenen zuilen opgebouwd, met daarop een per-fect horizontaal liggende ring van dekstenen.De meeste van die ruim veertig ton wegende kolossen werden vanuit Wales aangevoerd, 220 kilometer verderop. Veel staat er niet meer overeind van Stonehenge, maar er is nog ruim genoeg van over om je hoge hoed af te nemen voor de bouwers. In de middeleeuwen werd het karwei toegeschreven aan Merlijn, de hoftove-naar van koning Arthur, of aan reuzen, want mensenhanden konden onmogelijk zoiets voor elkaar gekregen hebben.

Wat Stonehenge precies voorstelde toen het nog in functie was, daarover wordt nog altijd druk gespeculeerd. Er zijn veel asresten van verbrande doden gevonden en beenderen van mensen die iets mankeerden. De bezoekers kwamen vanuit alle uithoeken van Europa. Som-migen denken dan ook dat het een soort Lour-des van de Steentijd was. Mensen zouden er genezing gezocht hebben.

Een meer in het oog springende functie is die van planetarium. De stenen zijn zo opgesteld dat ze allerlei standen van de zon, de maan en de planeten heel exact voorspellen. Waarschijnlijk werden er ooit allerlei rituelen aan die standen verbonden, zoals bijvoorbeeld de zonnewendefeesten, die dus nog steeds gevierd worden.

HAPJES“Als druïde mag je Litha niet missen”, zegt Wildfox. “We vieren de verbinding tussen he-mel en aarde en alles wat daarop leeft. Heilige plaatsen als Stonehenge geven de energie van de aarde aan ons door. Dat ervaar je als je bin-nen de steencirkel staat.”

Hoewel Stonehenge niet meer voor het publiek toegankelijk is, maakt English Heritage, de be-heerder, tijdens Litha een uitzondering en zet de poort open. Wildfox zal dit jaar weer van de partij zijn met zijn groep. Gekleed in zwierige jurken en gewapend met gedichten, liederen, rituele dansen, muziekinstrumenten en lekkere hapjes zullen ze de langste dag binnenhalen. “Persoonlijk heb ik meer met de winterzonne-wende”, erkent Wildfox. “Die luidt de komst van het leven en het licht in. Maar om die te vieren, moet je je hier in Engeland wel erg dik aankleden. Dan is het toch wel een stuk aange-namer feesten in juni.” | <



48



FOTOGRAFIE | DENNIS VAN DE WATER

49


www.triumph.com

TRI_A_shape_SS12_210x280.indd 1 15/02/12 11:48



51RUIK

Lampe Berger

> | Een aangename geur in je leef- of werkom-geving verhoogt je gevoel van wellness en welzijn.Om zowel de omgevingslucht in je leefomgeving te zuiveren (van kiemen, griepvirussen en andere narig- heden...) en tegelijkertijd deze lucht te voorzien van een heerlijke geur, is er de Lampe Berger. Dit is hét absolute neusje van de zalm op het gebied van het letterlijk creëren van de juiste, natuurlijke atmosfeer en elegante huisparfumering!

De Lampe Berger is verkrijgbaar in diverse modellen en verschillende uitvoeringen, waaronder kristal, glas, aardewerk, metaal en zelfs porselein, alsmede in de vorm van bijzondere limited editions en kunstzinnige verzamelobjecten! Bovenop de branders bevindt zich een poreuze vuursteen met daaraan vast een dikke lont. Deze lont wordt in de speciale Lampe Berger- vloeistof (ofwel het Lampe Berger- parfum) geplaatst, waarna de vuursteen wordt aangestoken. Als deze steen heet genoeg is (na ca. 2 minuten branden), blaas je de vlam uit. Door de warmte van de vuursteen ver-dampt de door de lont opgezogen vloeistof. De effec-tieve, luchtzuiverende werking van de Lampe Berger, berust vervolgens op een aantal slimme principes. Ten eerste zorgt de hete vuursteen ervoor dat bacteriën en andere kiemen in de omgevingslucht gedood wor-den omdat de hittebron van 550 à 600 graden Celsius hen aantrekt. Ten tweede zorgt de verdampende vloeistof ervoor dat het brandproces continueert net zolang totdat je de dop op de Lampe Berger plaatst om de zuurstoftoevoer te stoppen.

EEN COLLECTIE VERFIJNDE PARFUMSNaast een neutrale Lampe Berger-vloeistof is er een ruime keuze uit verschillende verfijnde Lampe Berger- parfums, zoals diverse bloemengeuren, fruitgeuren, frisse geuren, oriëntaalse geuren en zoete geuren. Met de neutrale Lampe Berger- vloeistof (Neutre Essentiel) kun je zelf de gewenste sterkte qua parfum mengen als je een bepaalde geur iets te zwaar vindt.| <

* | WWW.LAMPEBERGER.NL

www.triumph.com

TRI_A_shape_SS12_210x280.indd 1 15/02/12 11:48



52

> | Hier voelt het niet vervelend om gewekt te worden door het pin-gelgeluid van mijn wekker. ‘Hier’ is mijn bed in mijn gezellige appartement bij Lia en Tula in het dorpje Petra op het romantische Griekse eiland Les-bos. Hier is ook de plek waar ik in dieper contact ga met mezelf. Ik kus mijn slapende lief een goedemorgen en kleed me lekker warm aan. Zoals elke dag hier beginnen we ook deze ochtend op het strand. Verwachtings-vol loop ik op mijn blote voeten door het nog koude zand naar de branding waar Tineke en Anneke in alle rust zitten op hun handdoek, hun blik ge-richt op de nog donkere zee. Nog niet door de zon beschenen, wat een mysterieuze sfeer schept op het verlaten strand. Deze ochtend heeft Tineke een bijzondere verrassing voor ons. Onze lichamen zullen in be-weging gebracht worden door de indringende trillingen van klankschalen. Gelegen in aangename rust doen de klankschalen hun werk onder liefde-volle leiding van Tineke. Emoties en oude pijnen komen in beweging en vinden via onze tranen hun weg naar buiten.

Na dit bijzondere stukje heling in de vroege ochtend, staat er een mooie pelgrimstocht op ons programma. We zullen vele uren in stilte met alleen onze eigen gedachten doorbrengen. Omgeven door steeds wisselende ui-tingen van de natuur, met als hoogtepunt drie authentieke Griekse kloosters. Een snel stijgend paadje, verscholen tussen struiken, draagt onze eerste stappen op dit pelgrimspad. Ook vandaag beweeg ik me weer in dit bijzon-dere avontuur dat IK heet.

Omgeven door hoge bomen lopen we wat onwennig achter elkaar. Tineke voorop, wij volgen. De stilte om en in ons wordt gaandeweg draaglijker en tegen de tijd dat we onze eerste pleisterplek bereiken, voelt het al vertrouwd om met mezelf te lopen. Daar voor ons ligt het eerste klooster dat bewoond wordt door nog maar vijf kloostervrouwen. Tineke blijft buiten de poort op

Zomerdag op Lesbos


Zomer-verhalen




IN TE KORTEN.




DOOR ROOS VAN DER HORST



ZOMERDAG OP LESBOSTEKST | ROOS VAN DER HORST

LEES

53

ons wachten en plukt voor mij hier van heilige grond de vruchten van de monnikspeper. Monnikspeper die me zal ondersteunen in m’n proces van de overgang, in al haar facetten. De zware poort sluit achter me en scheidt de binnenwereld van het klooster van het leven daarbuiten. Ik fotografeer alles… bloemen, dakpannen, bankjes, kussens. Dompel me onder in de weldadige rust van deze serene plek. Een stokoud, kromlopend nonnetje komt me tegemoet. Wat zou ik graag een plaatje van haar maken, maar ik vraag haar niet of dat mag. Als ze me gepasseerd is, probeer ik ‘stiekem’ haar van achteren te pakken in beeld. Het lukt niet. Gelukkig ook maar. Zo wil ik het niet. In het kapelletje valt mijn blik op een grote hoeveelheid kistjes. Kistjes met de bezittingen van de overleden vrouwelijke be-woners. Dit beeld wil ik meenemen en bewaren, niet laten vervagen tussen alle andere momenten en beelden. Ik maak een panorama. Vervuld van een intense, warme liefde sluit ik de poort weer achter me, de poort tussen binnen en buiten, al neem ik binnen mee naar buiten en betrek ik buiten bij binnen. Mijn rugzak pak ik weer op en gezamenlijk gaan we weer op pad.

De stilte is mijn vriend, de warme zon een weldaad, de omringende natuur rustgevend en het pad de weg, op weg naar het volgende klooster. Hier mogen we ons stilzwijgen tijdelijk verbreken vanwege de openbare, toeristische sfeer van dit oord. Kwetterende toeristen betreden hier gewijde grond. Ik loop wat doelloos rond en maak wat mooie plaatjes. Een wit donzig veertje dwarrelt neer en landt op een oleander voor me. Anneke en ik zien dit bewonderend, verwonde-rend aan. Via een poort betreed ik een grote binnenplaats. Recht voor me zitten een gebogen vrouwtje gekleed in het zwart en een jonge man in monnikskledij. Als een soort poortwachters aan weers-

zijden van een doorgang naar binnen. Met de nare nasmaak van mijn aarzeling in het vorige klooster nog in de mond trek ik nu de stoute schoenen aan. Ik gebaar naar mijn camera en plooi mijn gezicht in een vragende uitdrukking. De Griekse taal ben ik niet machtig. Geluk-kig zijn zij wel wat gewend van toeristen en laten ze zich gewillig fotograferen. Wat voor hen waarschijnlijk dagelijkse werk is, is voor mij een grote overwinning. Ik stap niet zo makkelijk op mensen af dus ben ik trots op mezelf.

Onze weg voert ons nu door olijfboomgaarden en over kiezelpaden. Mijn gedachten richten zich op één vraag: verschuil ik me achter mijn camera? Anders gezegd, hou ik mezelf bezig met mooie plaatjes, uiterlijkheden, om niet te hoeven voelen wat er diep in me leeft? De weg leidt mijn gedachten. Mijn gedachten volgen de weg. Dan weer volledige aandacht bij de weg, dan weer een hele tijd alleen maar gedachten. Mijn camera is geen obstakel, geen belemmering. Foto’s geven zicht en inzicht.

Met het laatste klooster in zicht geef ik me over. Zonder gedachten treed ik binnen. Binnen in een kleine ronde ruimte, geflankeerd door twee kleine halfronde ruimtes. Een simpele rechte houten stoel naast Tineke wordt mijn plekje en aan de andere kant naast mij neemt Anneke haar plaats in. Het neuriën van Tineke gaat over in klanken, de klanken worden woorden en de woorden rijgen zich aaneen tot gezang. Anneke en ik verbinden ons hiermee en verzusteren. Het inzetten van het ‘Ave Maria’ wekt weerstand bij me op, al doe ik dapper mee. Bij het overgaan naar ‘Ave Mama’ breekt er iets in me. Tranen leggen contact met mijn hart, mijn hartenpijn. Ruim vijftig jaar oud. Mijn geboorte. De pijn van mijn levengeefster en in mij verstrengeld als een schijnbaar onontwarbare kluwen van emoties. Het begin is zichtbaar. De ontwarring is ingezet. Een herbeleving van tot leven komen op wondere wijze voor moeder en kind heelt op onwaarschijnlijk diep niveau. | <

„Mijn camera is geen obstakel, geen belemmering.

Foto’s geven zicht en inzicht.”



54

Wintersporten in Dubai

> | Wonen onder een palmboom kun je op veel plekken in de

wereld, en vaak voor niet veel geld. Wonen óp een palmboom

is een ander verhaal; dat kan maar op één plaats, en alleen als

je een riant gedekte creditcard meebrengt. Voor de kust van

Dubai ligt een eiland in de vorm van een palmboom met op alle

´bladeren´ villa´s voor de beter gesitueerden onder ons. Het is

het grootste kunstmatige eiland ter wereld en het is maar een

van de vele, vele superlatieve bouwprojecten van het exotische

golfstaatje. >



55WINTERSPORTEN IN DUBAITEKST | JAN TAZELAAR

VERWONDER JE



56

Bezoek je Dubai – dat amper zo groot is als Noord-Brabant – dan land je op de tweede luchthaven ter wereld. Zodra je uitstapt, zie je het nieuwste spektakelstuk van de stad uit-torenen boven wat toch al 's werelds hoogste skyline is. De overweldigende Burj Khalifa is met zijn 830 meter met kop en schouders het hoogste stuk vastgoed ter wereld. 's Werelds hoogste hotel staat een eindje verderop, en op een eilandje voor de kust prijkt de vorige titelhouder, het Burj al Arab hotel, dat even emblematisch is voor Dubai als de Eiffeltoren voor die andere wereldstad. Wie niet zo van winkelen houdt, laat de Dubai Mall met zijn 1200 zaken vermoedelijk links liggen, maar zo iemand is sowieso niet te vinden in Dubai. De firma Guinness zou een aparte uitgave aan het land kunnen wijden.

ZWARTE PISTEWaar komt die tomeloze superlatievenjacht van de emirs en sjeiks toch vandaan? Oliedol-lars en een vooruitziende blik zijn twee be-langrijke ingrediënten waarover ze in ruime mate beschikken. Dubai is minder rijkelijk met olie gezegend dan de buurlanden; over een jaar of twintig gaat de kraan dicht, en dan moet er op een andere manier geld verdiend worden. En daarom heeft Dubai al jaren gele-den vol overgave ingezet op diensten en toe-risme als inkomstenbronnen.



57WINTERSPORTEN IN DUBAITEKST | JAN TAZELAAR

VERWONDER JE

Een halve eeuw geleden was Dubai een dorp aan een inham met een haventje. Men viste wat, men dook wat parels op en men voer met kleine bootjes vol handelswaar langs de kust en naar India op en neer. Toen begon de olie te stromen en stond er in no time een wereldstad op de kaart. En nu de olie begint op te drogen, verandert die wereldstad even snel in een van de grootste pretparken op aarde. En met succes. De futuristische metropool is inmiddels één wervelende cascade van glamour en kooptoerisme. De Dubai Mall is niet alleen 's werelds grootste winkelcentrum, maar trekt per jaar al meer toeristen dan heel New York bij elkaar. En wie zich even kan losrukken van de boetieken en megastores, kan zich vermaken bij de supergrote Dubai Fountain, baantjes trekken op de ultragrote Dubai Ice Rink-ijsbaan, vissen kij-ken in het megagrote Dubai Aquarium, en zelfs zijn leven wagen op 's werelds enige zwarte indoorskipiste. Bij een buitentemperatuur van 40+ graden.

ARABISCHE NACHTENEen trip naar Dubai is een zinnenprikkelende ervaring. Toe-gegeven, de zin die het meest geprikkeld wordt, is de zin in shoppen, maar het is niet terecht om het golfstaatje af te serveren als een paradijs van decadente overconsumptie.

Op tal van plekken in dit oord van kooplust en luxe zijn de Arabische nachten nog niet gesmoord in neon en beton. Op de souks, de markten, heerst nog wel wat van de Aladdin-sfeer die je van oudsher in de Oriënt verwacht. Een aardige manier om er te komen is per abra, een klein traditioneel schuitje dat je vanuit het centrum in een paar minuten over de Dubai Creek zet. De souks liggen aan de rivier omdat daar in vroegere tijden de schepen afmeerden die handelden met India en het Verre Oosten. De aangevoerde waren werden vaak meteen op de kade verhandeld.

De bekendste markt is de Gold Souk, de goudmarkt. Heel wat bezoekers van Dubai kunnen maar aan één ding denken zodra ze geland zijn: goud. Tot de laatste eeuwwisseling was er niet zo gek veel anders te doen in Dubai dan goud en sieraden kopen, en die reputatie is hardnekkig gebleken. Inderdaad zijn edelmetaal en dito stenen niet idioot hoog geprijsd in de 300 winkeltjes die samen de overdekte Gold Souk vormen. Vergeleken met het wereldgemiddelde zijn de prijzen hier bescheiden, maar ook wie niet van plan is zich een ring of collier aan te meten, kan veel plezier beleven aan de adembenemende hoeveelheden blingbling die je hier in de etalages tegemoet glanzen. >

„ De futuristische metropool is inmiddels één wervelende cascade van glamour en kooptoerisme.”

FOTO

| RITU M

ANO

J JETHAN

I - SHU

TTERSTOCK.CO

M



58

COULEUR LOCALEExotischer gaat het er toe op de Spice Souk, de kruidenmarkt, die tien minuten lopen verderop ligt. Ook dit is een toeristische topper, misschien omdat de stad verder te jong is om veel traditionele couleur locale te hebben. De Spice Souk bestaat uit een paar nauwe straatjes met open en dichte winkeltjes, waar de uitbaters je op luide toon proberen te doordringen van de prettige kanten van hun waren. Voor zover die waren dat zelf al niet doen, met hun overdaad aan kleuren, vormen en vooral geuren. Ook de meest doorgewinterde culi komt hier voor verrassingen te staan en de kans dat je met lege handen vertrekt, is minimaal. Afdingen is hier een verplichting aan jezelf. Wie meer dan de helft van de vraagprijs betaalt, laat zich beduvelen. Het en-thousiasme van de verkopers kan op zeker moment wat ver-moeiend worden, maar dit is de Oriënt. Wie gewoon een zakje kruidnageltjes zonder gedoe wil hebben, kan altijd nog naar de buurtsuper. Denk eraan dat het weekend in Dubai een dag eerder valt dan we gewend zijn. Op vrijdag en zaterdag zijn veel openingstijden anders dan op andere dagen.

„Het enthousiasme van de verkopers kan op zeker moment wat vermoeiend worden, maar dit is de Oriënt.”



VERWONDER JE

59WINTERSPORTEN IN DUBAITEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | ILSE DE VRIES

WINDTORENSAls een stad van amper vijftig jaar oud in een land van twee eeuwen oud al een ziel kan hebben, is die te vinden in de wijk Al Bastakia. Hier is nog veel van de oorspronkelijke architectuur bewaard gebleven of weer in oude luister hersteld. Hier zie je ook goed hoe het leven zich altijd heeft weten aan te passen aan de alomtegenwoordige zonne-hitte. De ramen zijn piepklein en de straten zijn amper meer dan steegjes, zodat je je altijd in de schaduw kunt verplaatsen. Een aardig element zijn de vele barjeels, of windtorens. De torens hebben verticale spleten die ieder zuchtje wind opvangen. De wind wordt naar beneden geleid en koelt door de afdaling vanzelf af. Zo wisten de Arabieren het zich ook voor de uitvinding van de airco behaaglijk te maken. Althans binnens- huis, want 's zomers kunnen de temperaturen hier tot een verzengend niveau oplopen. De zon is dan eerder genadeloos dan aangenaam en de klamme hitte jaagt iedereen van de straat af naar binnen. In sommige jaren valt er van mei tot oktober geen druppel regen in het hele land. Geen wonder dat het hele sociale leven zich dan vooral in de talloze malls en overdekte uitgaansgelegenheden afspeelt. Wél is het dan laag-seizoen en zijn de hotelprijzen navenant vriendelijk.

VRIJMOEDIGDe onvoorstelbare groeistuip van Dubai (de snelst groeiende stad – alweer – ter wereld) is alleen mogelijk dankzij de massale import van goedkope arbeidskrachten, vooral uit India en het Verre Oosten. De inheemse bevolking is numeriek allang overvleugeld door immigranten. Dat en het overvloedige toerisme maken van Dubai de meest kosmo-

politische, maar ook etnisch de meest bontgeschakeerde Arabische natie. Dat neemt niet weg dat de islam nadrukkelijk aanwezig is in het openbare leven. Voor sterke drank moet je in de hotelbars zijn en al te vrijmoedige kleding wordt niet gewaardeerd, laat staan het weglaten daarvan op het strand. Gokken is officieel verboden, maar dat daaraan niet erg zwaar wordt getild bewijzen de populaire paardenraces, die ook voor toeristen een niet te missen sensatie zijn.

OPGESCHORTJe zou het niet direct zeggen, maar het brullende muisje Dubai heeft keiharde tikken van de wereldrecessie moeten incasseren. Daardoor zijn heel wat nieuwe Guinness-records-in-wording voor onbepaalde tijd opgeschort. Dubailand, het 278 vierkante kilometer (!) grote pret-park, ligt er onaf bij. Legoland Dubai komt er nog even niet. De Dyna-mic Tower, de op zonne-energie ronddraaiende wolkenkrabber is uitgesteld. En het sensationele Hydropolis onderwaterhotel is weer op de plank teruggelegd, wat eigenlijk wel jammer is.

Maar alles wat er al wél staat, bezorgt elke bezoeker van het golf-staatje een ononderbroken reeks koude rillingen van ontzag. Op weinig plekken ter wereld loop je minder kans om je te vervelen, zelfs als je weerstand biedt aan de obsessieve koopsfeer waarmee de stad door-drenkt is. Alleen al aan rondkijken en windowshoppen heb je in Dubai meer dan een dagtaak. Maar informeer voor alle zekerheid voor de terugvlucht voorzichtig naar de tarieven voor overbagage. | <


NEEM NU EEN ABONNEMENT4 x InSense Magazine voor slechts € 19,50

InSense Magazine verschijnt 4 x per jaar

Voordelen van een abonnement:InSense Magazine elk kwartaal bij je thuisbezorgd.

Altijd op de hoogte van acties en cadeaus.Korting in de webshop (online vanaf InSense Magazine Herfst 2012).

Ben jij de vrouw die op zoek is naar verdieping en verrijking in haar leven en open staat voor nieuwe levensvisies?

Dan lees jij InSense Magazine. InSense Magazine mag je beleven.

INSEN

SE | TIJDSCH

RIFT OM

TE BELEVEN

EDITIE 02 | JAARG

ANG

01 | ZOM

ER 2012

02

INSEN

SE | ZOM


WW

.INSEN

SE-MAG

AZINE.N

L

ZIEN | RU

IKEN

| PROEV

EN | V

OELEN

| HO

REN | BELEV

ENIN

SENSE IS EEN

HO

MM

AGE AAN

DE ZIN

TUIG

EN

02

87

10

20

62

42

99

0

00

21

2

87

10

20

62

42

99

0

00

21

2


Sophie van der Stap

*Zomer

> | SOPHIE VAN DER STAP | LIEFGOED | HET LEVEN VIEREN: ALPE D’HUZES

WINTERSPORTEN IN DUBAI | HET BALI VAN MARION BLOEM | AARDBEIENKETCHUP

HET BLOTEVOETENPAD | ZONNIGE ZOMERSMOOTHIES | ZOMERVERHALEN | YOGA

OP HET STRAND | FLEURIG WATER MAKEN | BERTHOLD GUNSTER | NAMASTE

DE GROTE SCHOONMAAK VAN MARIT | MIDZOMERFEEST OP STONEHENGE | <Cover_22.05_DEF.indd 1

23-05-12 00:05

INSEN

SE | TIJDSCH

RIFT OM

TE BELEVEN

EDITIE 01 | JAARG

ANG

01 | LENTE 2012

01

INSEN

SE | LENTE 2012 - AD

VIESPRIJS € 5,25 WW

W.IN

SENSE-M

AGAZIN

E.NL

ZIEN | RU

IKEN

| PROEV

EN | V

OELEN

| HO

REN &

BELEVEN

INSEN

SE EEN H

OM

MAG

E AAN D

E ZINTU

IGEN

01

OM TE BELEVEN

REIZEN: HOE BELEEF ÉN OVERLEEF IK EEN VULKAAN | BERTHOLD GUNSTER | FASHION:

WAT IS DIT VOORJAAR HOT IN NYC. | OMAR MUNIE | PETRA HUBBELING | YVESTOWN

FLOORTJE DESSING | BOEKETJE OM TE PROEVEN | YOGA: DEZE HOUDINGEN LUKKEN

WÉL IN ÉÉN KEER | RICHARD PIEROT | HOLI PHAGWA | HET MATTHEUSWONDER | >

‘De geur van bloemen neemt mij

in gedachten weer mee op reis.’

*LenteFloortje Dessing

CoverInSenseMetRug.indd 1

17-02-12 09:32

Kijk op www.insense-magazine.nl,www.bladenbox.nl/bladen/Hobby_Vrijetijd/insense

of bel 0900-2265263 (0900-ABOLAND) (10 ct per minuut)

InSense Magazine daagt je uit bewuster te gaan ervaren.



61PROMO

Het herfstnummer van InSense Magazineligt vanaf 22 augustus in de winkel!

Volg ons tot die tijd op:

> | InSense is geïnteresseerd in jou. In jouw visie, jouw belevingen. Heb jij een vlotte pen en een originele kijk op zaken, dan beloont InSense Magazine jouw inzet met de publicatie van je artikel in de volgende herfsteditie. ‘Voor lezers, door lezers’: betrokkenheid en interactie met onze lezers is voor ons belangrijk.

Je bent vrij in onderwerpkeuze, maar de herfst vormt je inspiratiebron. Wat betekent het herfstseizoen voor jou? Hoe beïnvloedt de herfst je stemming? Deel die mooie herinnering met de andere lezeressen. Let er op dat je artikel het maximum van 800 woorden niet overschrijdt.

LAMPE BERGERWordt jouw verhaal geplaatst, dan ontvang je een prachtige Lampe Berger.Deze Lampe Berger zuivert de omgevings-lucht in je leefomgeving en tegelijkertijd voorziet de Lampe Berger deze lucht van een heerlijke geur. Hiermee creëer je een juiste natuurlijke atmosfeer.

DUS KLIM IN JE PEN OF ZET JE ACHTER JE PC EN WELLICHT ZIE JE JOUW VERHAAL DAN TERUG IN HET VOLGENDE NUM-MER VAN INSENSE!

Stuur de digitale versie van jouw verhaal per e-mail vóór 13 juli 2012 naar: [email protected]. Vergeet niet je naam en adres te vermelden. | <

Door jouw verhaal in te zenden, geef je UMM Media BV toestemming tot

eventuele publicatie van jouw werk in InSense Magazine of op de InSense-

website. De auteur blijft de rechtmatige eigenaar van zijn of haar verhaal.

Deel jouw verhaal en inspireer, vermaak of ontroer anderen.

WWW.INSENSE-MAGAZINE.NL @INSENSMAGAZINEFACEBOOK.COM/INSENSEMAGAZINE



> Paarden. Paarden zijn eigenlijk koeien met kapsones. Al is dat niet helemaal eerlijk; zij kunnen het ook niet helpen dat men ze in een vlaag van dweperigheid heeft opgezadeld met een hoofd en met benen. Er zijn mensen die ze adoreren, doorgaans van de vrouwe-lijke kunne en vaak niet ouder dan een jaar of 17. Ik val vrij ver buiten beide parameters, dus misschien dat het daarom nooit iets geworden is tussen het paard en mij. Niet dat ik niks met rijdieren heb, maar ik hecht toch meer aan motorrijdieren, bij voorkeur van Japanse ma-kelij en voorzien van twee rubberen banden, die gewoon banden heten.

Af en toe probeert iemand me te winnen voor de charmes van het hippisch gebeuren. Een vriend van me fokt jachthonden in Amerika. Pointers. Pointers zijn hele grappige honden. Ze zoeken kwartels op in de bosjes en wijzen ze dan aan voor het baasje. Die hoeft dan al-leen nog maar de trekker over te halen, vanaf de rug van zijn paard. Dat is erg handig en

63RIJDIERTEKST & FOTOGRAFIE | JAN TAZELAAR

COLUMN

Rijdier

* | JAN TAZELAAR

belevingsdeskundige, ervaringsjunk, reis- en trekdier.

scheelt veel gegaloppeer. Af en toe moet zo'n stel jonge pointers getraind worden in het verklikken van kwartels en mijn vriend maakt daar dan een gezellig dagje uit van voor ieder-een die mee wil. En zo trekt er dan een hele posse naar de bossen om kwartels uit hun lijden te verlossen.

Vooraan rijden Echte Mannen, kaarsrecht, met Stetsons op de hoekige koppen en een goed-geoliede dubbelloops Winchester schotklaar in de zadelholster. Hun edele rijdieren worden omstuwd door uitgelaten pointers, die de dag van hun leven hebben. Dan komt er een tijdje niets, en daarna volgt een chaotisch groepje pretruiters, meest dames, die aangenaam keuvelend door bos en beemd sjokken, met thermoskannen in de zadeltassen. Doorgaans berijden ze de B-keus uit de stal, en meer dan eens betreft het de loyale echtgenotes van de bikkels in de voorhoede. Dan komt er weer een tijdlang niets, en daarna volg ik. Gezeten op Roman, een paardachtig staketsel dat ooit

een lippizaner hengst is geweest. Roman is een fossiel op hoefijzers. Hij sloft mismoedig door het bos, met mij op zijn rug als een pro-vinciale stedentripper die is overgeleverd aan een dodelijk verveelde touringcarchauffeur. Om de haverklap laat meneer zijn hoofd tus-sen zijn benen zakken voor een hapje groen grazig wegdek. De hele wereld is zijn tanksta-tion, en elke graspol is een excuus voor een eindeloze schaftpauze.

Nu schijnen paarden – en dat is dan weer wél erg geavanceerd – een spraakgestuurd bestu-ringssysteem te hebben. Als je de juiste stem-commando's invoert, wil dat soms leiden tot de gewenste koers- of tempowijziging. Ik vind dat vrij hachelijk. Er staat me vaag iets bij van yeehaw of zo, maar wie weet zal dat bij Roman allerlei akelige, sluimerende prairiedriften wakker maken. Stel je voor dat hij spontaan een roodhuidendorp zou binnenstormen. We zouden direct overmeesterd worden en Ro-man zou onbemand, met mijn scalp aan de zadelknop gebonden, worden teruggestuurd naar het basiskamp.

Goed, yeehaw dus maar niet. Hortsik durf ik wél aan. Dat heeft iets Dik Trommigs en kan onmogelijk leiden tot veel narigheid. Helaas leidt het verder ook tot niets. Roman kijkt niet op of om en savoureert met een provocerend gebries zijn volgende plag. Ik krijg een obses-sief verlangen naar een rijzweep, een stelletje naargeestig gepunte sporen, een landbouw-trekker met sleepkabel of een staafje dyna-miet voor anale toepassingen.

Als ik in de avondschemer het barbecueterrein opsukkel, zijn de geweren leeg en de thermoskannen ook. Ik heb de hele dag geen levende kwartel gezien, en van de dode resten slechts wat geblakerde botjes. De gastheer heeft twee blikjes Budweiser voor me koel gehou-den en constateert opgeruimd dat ik toch maar mooi geen brokken heb gemaakt met zijn oogappeltje Roman. En dat is natuurlijk de kopzaak. | <

„Roman zou onbemand, met mijn scalp aan de zadelknop gebonden, worden teruggestuurd naar het basiskamp.”


„Ze is de ‘Hyacinth Bucket’ van de buurt, waarvoor iedereen een beetje bang is, maar die stiekem wel meer dan gelijk heeft”


ZIJen de zon…

Want zij is van ‘dat cosmeticabureau’ en waar-schuwt iedereen die het horen wil en ook zij die het niet willen horen, voor de schaduw-kanten van de zon! Dan komt ze naar buiten en als je haar trots je reeds mooie bruinrood verkleurde velletje en afdrukken van je bikini-bandjes laat zien, volgt de onvermijdelijke preek.

Ze heeft haar naasten overduidelijk erg lief en predikt geestdriftig over hetgeen de zon, die zo fijn warm en vrolijk makend kan zijn, alle-maal aan schade aan je huid kan aanrichten wanneer je geen goede beschermingsfactor gebruikt. Ze vertelt verhalen waar je een beet-je bang van wordt en zegt dingen die je nooit eerder hebt geweten. Over dat je bijvoorbeeld ook kunt verbranden als je gewoon lekker on-der je parasolletje op de camping of in de achtertuin zit.

Ze praat enthousiast over beauty, wellness en gezondheid en dat het koesteren van je huid daar natuurlijk ook een heel belangrijk onder-deel van is. Je ziet haar dan ook steeds heel hard heen en weer rennen door de straat, waarbij ze flessen zonnebrandlotion en petjes uitdeelt aan de buurtgenoten, alsof haar leven ervan afhangt.

Ze vertelt dat de nieuwe generatie zonne-brandproducten qua beschermingsfactoren wat eenvoudiger te begrijpen is, doordat deze

een SPF (oftewel zonnefactor) low (laag), me-dium (gemiddeld) of high (hoog) hebben en dat je dit eenvoudig kunt zien aan een spe-ciaal UVA-logo op de verpakkingen.Zij is persoonlijk voorstander van op zijn minst een gemiddelde bescherming, maar liever nog een hoge en dat bij voorkeur het gehele jaar door! En als je dan zegt dat het allemaal onzin is en dat je al 30 jaar onbeschermd in de volle zon je aardappels aan het rooien bent, dan gaat ze bijna schuimbekken en krijgt haar blik iets van hondsdolheid!

Dan stuift ze weg op haar hoge hakken en komt vervolgens terug met heel enge plaatjes in een heel eng boek. Het zijn afbeeldingen van iets dat ooit een gezonde huid was van een persoon die net zo eigenwijs was als jij en die dus zónder huidbeschermend zonnepro-duct jaren lang heeft lopen bakken en braden onder de blote hemel.

Dan gaat haar volume opeens twee standjes hoger en maait ze wild met al haar ledematen. Dan volgt de wijzende en priemende vinger, ontwikkelt zich er een diepe fronsrimpel tus-sen haar wenkbrauwen (ze gebruikt blijkbaar geen botox…) en zegt ze dat je eruit gaat zien als een verschrompelde krent als je zo door-gaat. En dat je in het ergste geval zelfs huid-kanker kunt krijgen! Daar schrik je dan wel van.

Ze is de ‘Hyacinth Bucket’ van de buurt, waar-voor iedereen een beetje bang is, maar die stiekem wel meer dan gelijk heeft. Want, als het vel van je neus er na een dagje fietsen

door het land van Flipje in de felle zon ’s avonds bijna van afbladdert en de huid van je armen en bovenbenen qua kleur die van een kreeft doet verbleken, weet je dat er iets niet goed is gegaan. Als je gezicht de week erna opeens op een vervellende landkaart lijkt en je armen en benen een soort van Dalmatiër-print hebben ontwikkeld, boordevol pigment-vlekken, dan denk je weer aan HAAR en haar verhalen en dat deze zowel kant áls wal slaan!

Zodra de zon zich langer gaat laten zien en als een koperen ploert zijn warme stralen laat schijnen, is er na enkele jaren van stevig pre-diken, schuimbekken en heen en weer rennenmet de nodige zonnesmeersels en petjes, in elk geval één villawijk in Nederland waar alle mensen van top tot teen veilig ingesmeerd de zomer tegemoet treden. Nu de rest van de wereld nog..! | <

* | MIRNA VAN DONSELAAR

Mirna van Donselaar (39) studeerde psychologie, public relations, communi-catie en marketing. Samen met echtgenoot André heeft ze sinds 2003 een eigen PR & Marketingbureau Cosmetitext PR, speciaal voor de beauty-, wellness- en gezondheidsbranches en is ontwik-kelaar en eigenaar van het lifestylelabel Oscar & Babette®. Tevens schrijft ze als trendcolumnist op het gebied van beauty, wellness, esoterie, psychologie en gezondheid in opdracht van diverse (vak)media.


65ZIJ EN DE ZONTEKST & FOTOGRAFIE | MIRNA VAN DONSELAAR

COLUMN

> | Zodra de zon zich weer langer laat zien en als een koperen ploert zijn warme stralen laat

schijnen over onze buurt, begint bij de mensen die bij ons in de villawijk wonen en zij die ons

dierbaar zijn, het grote vrezen! Ze weten dat, zodra ze gehuld in korte broeken en zomerse

topjes langs ons huis fietsen of vrijwel geheel ontbloot het onkruid tussen de stoeptegels

aan het wegkrabben zijn, dat ZIJ naar buiten zal komen en ongevraagd haar bemoeienis zal

doen!



66

Zonnige ZomerZmoothies

> | ROMIGE CHOCOLADE- PECANNOTENSMOOTHIE

Proef de pure vorm van chocola bij deze smoothie, die rijk is aan antioxidanten. Kokos en banaan zorgen voor een tropical touch.

* 2-3 dadels (zonder pit)* 1 eetlepel cacaopoeder * 8 pecannoten (ongezouten)* 1 eetlepel kokosrasp (of 2 dl kokosmelk)* ½ bevroren banaan * 4 ijsklontjes water om te verdunnen * 4 muntblaadjes (optioneel)

Vermeng alle ingrediënten in de blender. Als je van een gladde structuur houdt, vervang je de kokosrasp door kokosmelk. Decoreer je smoothie eventueel met een paar blaadjes munt.

Snel, makkelijk en gezond

> | Je doet een paar ingrediënten in de blender en in no time heb je een voedzame,

vitaminerijke en lekkere smoothie. Je dagelijkse portie ‘twee stuks groenten en

twee stuks fruit’ wordt zo een stuk makkelijker haalbaar! >

> | VITAMINERIJKE AVOCADO- SINAASAPPELSMOOTHIE

Dit drankje is niet alleen heel smakelijk, het zit ook boordevol vitaminen en mineralen.

* halve avocado * 2 sinaasappels * halve citroen * 1 eetlepel honing (optioneel)* 0,25 liter water (optioneel)* chilipoeder (optioneel)

Mix de uitgeperste sinaasappels en de halve citroen met de honing en eventueel het water. Blender de avocado en voeg het citrussap toe. Voeg voor een wat pittigere smaak een snufje chilipoeder toe.

ZOETE VARIATIESIn deze recepten hebben we vrijwel nergens suiker of zoetstoffen gebruikt. De natuurlijke fruitsuikers bieden voldoende zoete smaak. Wil je toch een zoetere smoothie, vermijd dan witte suiker maar voeg een schepje honing toe. Alle vermelde hoeveelheden zijn bedoeld voor 2 personen.

* | HEB JIJ EEN LEKKER ZOMERS SMOOTHIE-RECEPT?

Stuur hem op en de lekkerste smoothies krijgen een mooi plekje op onze website: www.insense-magazine.nl.

Je kunt je recept sturen naar:[email protected]



ZONNIGE ZOMER ZMOOTHIESTEKST | HELMA WORTELBOER - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL

PROEF

67

> | PITTIGE KOFFIE-BANANENSMOOTHIE

Deze smoothie heeft wat weg van de bekende ijskoffie. De banaan zorgt voor een gezonde dosis kalium en magnesium.

* 1,5 deciliter melk * 2 eetlepels oploskoffie * 75 gram vanille-ijs* 1 bevroren banaan

Snijd de bevroren banaan in stukken en vermeng dit samen met de andere ingrediën-ten tot een romige substantie.

> | HEILZAME WORTEL-GEMBER- MELOENSMOOTHIE

Op het oog een ongewone combinatie vaningrediënten, maar toch is deze smoothie verrassend lekker. Door de wortel krijgt de smoothie een vrolijke kleur.

* 1 winterwortel* 3 stengels bleekselderij * 1 cm gemberwortel * ¼ meloen

Meng en blender alle ingrediënten. Wil je de smoothie wat zoeter van smaak? Vervang dan de meloen door ¼ ananas.

> | ZOMERZOETE AARDBEI-MANGO- SMOOTHIE

Eigenlijk is de aardbei de nummer 1 als het gaat om smoothies. Samen met de mango en de ananas smaakt deze vitaminerijke smoothie heerlijk zoet.

* 1/2 mango* handvol aardbeien (bij voorkeur bevroren) * 1/4 glas vers geperst sinaasappelsap * 1/4 glas vers ananassap

Meng de vers geperste sappen met de mango en de aardbeien en blender het geheel. Geef de voorkeur aan vers rijp fruit boven pakken en blikken; deze laatste hebben veel ongewenste toevoegingen. Bevroren aardbeien werken perfect om de smoothie een fris, zomers karakter te geven.



68

> | SUIKERVRIJE START VAN DE MORGEN

Een balansdag omdat je je bikini aan moet? Met deze gezonde ontbijtsmoothie start je de dag in ieder geval heel verantwoord.

* halve komkommer* 4 tomaten* enkele takjes peterselie* appelsap (eventueel)

Vermeng alle ingrediënten. (Toch een beetje behoefte aan een zoete noot, voeg dan een scheutje appelsap toe).

> | GEZONDE KOMKOMMER- RADIJSSMOOTHIE

Komkommer is een goede dorstlesser.De radijsjes bevatten veel vitamine C en zijn daarbij zeer vezelrijk.

* halve komkommer * 15 radijsjes* 0,25 liter yoghurt * enkele ijsblokjes * 1 eetlepel tuinkers * snufje zout

Vermeng bovenstaande ingrediënten. Wil je de smoothie mooi presenteren, steek er dan enkele bieslookstengeltjes in ter decoratie.

HARTIGE VARIATIESHet is een misverstand dat een smoothie al-tijd zoet moet zijn. Experimenteer maar eens met verschillende groenten. Rode biet, wortel en pastinaak maken een groentesap overigens ook een beetje zoet vanwege de natuurlijke suikers.

* | Voor het maken van een smoothie of fruit/groentesap kun je de volgende keukenapparaten inzetten:

> CITRUSPERSDe citruspers gebruik je voor het uitpersen van citrusfruit. Het vrucht-vlees gaat hierbij helaas verloren.

> SAPCENTRIFUGEIn de sapcentrifuge wordt op zeer hoge toeren alle sap uit de groenten of fruit geperst en worden de sappen van de vezels en schillen gescheiden. Het sap is vloeibaar en bruikbaar in smoothies en sapjes, de vezels worden opgevan-gen in een aparte opvangbak. Veel producten kunnen met schil en al worden aangeboden, behalve citrusfruit.

> BLENDERDe blender vermaalt alle ingrediënten die je toevoegt, waarbij alles (vezels, schil etc.) onderdeel wordt van het eindproduct. Door te blenderen wordt de substantie dan ook aanzienlijk dikker dan bij het gebruik van de sapcentrifuge.

> STAAFMIXEREen staafmixer heeft dezelfde functie als een blender, maar vergt wat handigheid. Omdat je hem er wel makkelijk bij pakt, is het uitstekend keukenapparaat als er geen blender voorhanden is.



69ZONNIGE ZOMER ZMOOTHIESTEKST | HELMA WORTELBOER - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL

PROEF

> | GAZPACHO MET EEN TWIST (koud groentesoepje)

Als de temperaturen hoog oplopen, heb je vaak minder zin om een uitgebreide warme maaltijd te bereiden. Deze koude groente-soep vormt dan een perfect alternatief.

* ½ venkel* ½ paprika* 1 teen knoflook* 1 sjalotje* 3 tomaten* 1 cm verse rode peper (zaadlijst verwijderd)* 2 stengels bleekselderij* 1 theelepel gemalen komijn* ½ dl olijfolie extra vergine (optioneel)

Vermeng alle ingrediënten. Als je dit soepje wat meer gebonden wilt hebben, dan kun je op het laatste moment de olijfolie in een klein straaltje toevoegen terwijl de blender nog loopt. De olie bindt de ingrediënten. Als je gele paprika en gele tomaten gebruikt, wordt de soep geel van kleur, waardoor het verrassend leuk presenteert.

> | VITAMINESHOT VAN ZEEKRAAL

Zeekraal zit vol vitaminen en mineralen. De groentesoort groeit in zeewater en is dus altijd gegarandeerd biologisch, want vrij van insecticiden, kunstmest et cetera. Dit shotje kun je gebruiken als dressing, puur of als toevoeging aan een andere smoothie of ander sapje.

> | ZEEKRAAL MET YOGHURT

Vermeng 1 flinke hand zeekraal met 1 dl yoghurt.

> | ZEEKRAAL MET OLIJFOLIE

Vermeng 1 flinke hand zeekraal met enkele ijsblokjes in de blender. Voeg een dun straaltje olijfolie toe.

> | RODE BIETENSMOOTHIE

De rode biet heeft ten onrechte vaak een slecht imago, maar topsporters weten wel beter. Het is wetenschappelijk bewezen dat de rode biet het uithoudingsvermogen aanzienlijk versterkt. Bovendien is de biet goed voor je immuunsysteem.

* 2 gekookte rode bieten (zonder schil)* 1 stengel bleekselderij* 1 appel (bij voorkeur zuur van smaak, zoals Granny Smith)* 1 eetlepel crème fraîche* versgemalen peper

Als je bovenstaande ingrediënten blendert dan krijg je een papje, waarin een lepeltje crème fraîche verrassend lekker is. Als je de ingrediënten door de sapcentrifuge haalt, wordt het een sapje. Aan jou de keuze!



70



71INTERVIEW LIEFGOED

TEKST | NOOR FEIJE - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL

Elk artikel heeft zijn eigen verhaal

Liefgoed

> | Bij Liefgoed vind je artikelen die door de oprichters, Monique Wehman en Joyce van

Nispen, als lief en goed zijn bestempeld. Van sleutelhangers tot ansichtkaarten en van per-

soonlijke cadeautjes tot agenda’s. Alles wat Liefgoed maakt is uniek. Er wordt zoveel moge-

lijk gewerkt met hergebruikte materialen. Duurzaamheid is dan ook een belangrijk criterium

voor de creatieve eigenaren van dit bijzondere merk. >

* | VOLG LIEFGOED OP | WWW.LIEFGOED.NL & LIEFGOED.BLOGSPOT.COM



72

> Joyce: “In 2008 zijn wij met Liefgoed begonnen. We hadden het idee dat we onze creativiteit in onze kantoorbanen niet volledig kwijt konden. Het begon met een eerste op-dracht om een groot aantal sleutelhangers te maken voor een kledingwinkel. Daardoor kregen we de smaak te pakken en besloten we dat er een website moest komen. Een webwinkel was het meest praktisch om het te kunnen com-bineren met baan en gezin. Via een contact bij Joop van den Ende ontvingen we heel veel kostuumreststoffen. Bákken met stoffen van Tarzan of Les Miserables kregen we binnen. Onze zolders leken af en toe wel een dump-plek.” Monique: “Het naaiwerk is behoorlijk intensief. We werken nog wel in opdracht – zo zijn we bijvoorbeeld huisleverancier voor kraamcadeautjes bij Greenpeace Nederland, waar we iedere keer iets persoonlijks creëren aan de hand van de geboortekaartjes – maar onze werkzaamheden verschuiven meer en

meer in de richting van papieren artikelen, als notitieboekjes, ansichtkaarten en agenda’s. Joyce is op een gegeven moment begonnen met het combineren van nostalgische poëzie-plaatjes uit 1910 met andere beelden van ei-gen hand.” Joyce vult Monique aan: “Wij zijn echte autodidacten, heel veel oefenen met Photoshoppen!” Nostalgie gecombineerd met nieuw, dat beeld sloeg enorm aan en is een herkenbaar handelsmerk van Liefgoed gewor-den.

OP EEN ANDERE MANIER NAAR SPULLENKIJKENIn een wereld van overconsumptie en massa-productie probeert Liefgoed een tegengeluid te laten horen. Monique: “Het is leuker om een product te maken dat een eigen geschiedenis en verhaal heeft. Een boom heeft jarenlang zijn best gedaan om groot te worden. Daar mogen we niet nonchalant mee omgaan. Wij

„Als iemand bij ons komt om bijvoorbeeld een cadeaubon te verzilveren, dan proberen we ons in te leven in die persoon.

Wat past bij diegene? Zo houden we het persoonlijk.”



73INTERVIEW LIEFGOED

TEKST | NOOR FEIJE - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL

willen doorgeven, delen met anderen, op een andere manier tegen dingen aankijken. Het is mooi om een oud, geliefd T-shirt of trui een nieuwe bestemming te geven, zoals een etui, kussen of laptoptas. Joyce: “Waarom nieuw milieubelastend vilt gebruiken terwijl je het-zelfde mooie vervilte effect krijgt door een oude wollen trui op 90°C te wassen? Daar maken wij dan weer een leuke iPadhoes van.”

GEEN KINDERARBEIDIedere woensdag komen Monique en Joyce bij elkaar om de bestel-lingen door te nemen, de administratie bij te houden en samen aan nieuwe producten te werken. Voor de Add & Edit-notitieboekjes ge-bruiken ze afgedankt papier dat anders in de prullenbak zou belanden. Al deze verschillende papiersoorten worden op maat gesneden en eigenhandig door Monique en Joyce omgevormd tot nieuwe notitie-boekjes, waardoor geen één exemplaar hetzelfde is. Ook wordt iedere ansichtkaart handmatig gecheckt. Joyce: “Dan gaan er echt duizenden kaarten stuk voor stuk door onze handen. Wij willen voor de volle 100% achter onze producten staan. Om er zeker van te zijn dat het juiste papier wordt gebruikt en er geen kinderarbeid heeft plaatsgevonden, laten we onze spullen altijd in Nederland drukken. Dat maakt het mis-schien iets duurder dan dat we het in China zouden uitbesteden, maar dat hebben we er graag voor over. Voorheen knipten we de kartelrandjes rondom de ansichtkaarten nog zelf, maar inmiddels hebben we een drukker gevonden die de speciale kartelrand voor ons kan stansen. Gelukkig maar, want ons kartelschaartje is uit de handel en na de zo-veelste kaart kreeg je behoorlijk last van je duim!”

OVER DE GRENSDe producten van Liefgoed zijn inmiddels ook over de landsgrenzen verkrijgbaar, zoals in België en Noorwegen. Joyce: “Ook in Australië en Amerika zijn er gebruikers van de Liefgoed-agenda. Ons blog is daarom ook volledig Engelstalig.” Monique: “Ons doel is nooit geweest om heel snel heel groot te worden. Exclusiviteit is voor ons belangrijk en we willen trots en blij blijven van de dingen die we maken. Rijk hoeven we er niet van te worden. Zolang er een stijgende lijn in zit, wij achter onze producten staan en er plezier in hebben, biedt Liefgoed ons heel veel voldoening.” | <

< ACHTER ELK PLAATJE SCHUILT EEN VERHAAL. HET VOETBALLENDE JONGETJE IS OORSPRON-

KELIJK EEN ZWART-WIT KRANTENAFBEELDING UIT DE JAREN DERTIG, DIE GEBRUIKT WERD

IN EEN OVERHEIDSCAMPAGNE VOOR HET BELANG VAN HET DRAGEN VAN ‘LEDEREN SCHOEI-

SEL’ VOOR KINDEREN.

DE BEST VERKOPENDE ANSICHTKAARTEN ZIJN DE BABYKAARTEN. DE BOUGAINVILLE FOTO-

GRAFEERDE JOYCE IN HET DOOR HAAR GELIEFDE BALI EN DE KINDERWAGEN IS VAN HAAR

EIGEN DOCHTER.

* | De Add & Edit-agenda is door vijf familieleden te gebruiken. In oktober wordt de nieuwe agenda voor 2013 gedrukt. Wil je alvast van een exemplaar verzekerd zijn, dan kun je je hiervoor intekenen via [email protected].


De ideale huidIs geen droom meer.

eind maart in de apotheek



75PROEF

Biowijnclub

> | Biowijnclub, een webwinkel met lekkere biolo-gische wijnen, is twee jaar geleden opgericht om een breed publiek te laten kennismaken met biologische wijn. Uniek in het aanbod is een wijnabonnement: abonnees ontvangen elke twee maanden een verras-singspakket met drie verschillende flessen wijn, naar keuze rood, wit of een mix. Het is een leuke manier om veel verschillende biologische wijnen te proeven.

Een van de heerlijke biologische wijnen is de Soave Borgoletto van Fasoli Gino. Deze wijn komt uit Vene-to, in het noordoosten van Italië, en wordt gemaakt door de gebroeders Fasoli. De wijn is fris, lessend, zuiver, sulfietarm, met aroma’s van lychee, peer en mango. Intens, sappig, vol, droog maar niet té, opwekkend. Type zelfledigend glas, fles... | <

* | WWW.BIOWIJNCLUB.NL

De ideale huidIs geen droom meer.

eind maart in de apotheek



76

> | Ik kwam ter wereld in de zomer van 1966 in Haarlem, prachtige stad aan het Spaarne. Ik herinner mij een polaroidwereld die gekleurd werd door geuren; geïnhaleerd door een kind, haar longen nog puur en onaan-getast. De zomers van mijn jeugd, steeds verder drijven ze af in mijn ge-heugen. Om soms weer als in een droom terug te keren als een sprookje uit mijn verleden.

Ik ben opgegroeid in een typische arbeiderswijk, de Leidsebuurt. Als de wind gunstig stond, werden de straten gevuld met de geur van cacao, afkomstig van de toen nog in werking zijnde Drostefabriek. Onze buurt zat vol met gezellige buurtwinkels en daar rook het naar wat er verkocht werd. Toen was er nog nu, mensen leefden veel meer in het moment. Stel je daarbij de geur van chocolade en versgebakken brood voor en je voelt de essentie van nos-talgie. De buurvrouw die naar Maja-zeep rook. Bij de kruidenier rook het naar wasmiddel en kaas, papa rook naar Old Spice en Brylcreem. Op hete zomers kwam er uit de putdeksels een zware walm. De badkamer van mijn tante in Amsterdam rook naar seringenzeep, waarvan de geur me deed den-ken aan naderende corsowagens met hun honderdduizenden hyacinten. Oma die koffiebonen maalde en biefstuk bakte met het keukenraam open.Oma woonde bij ons om de hoek en als ik aan het schommelen was kon ik dat ruiken. Hoe hoger ik schommelde, hoe beter ik die heerlijke biefstuk-in-roombotergeur rook. Ik rende dan snel naar haar toe en kreeg het kont-je van de biefstuk.

Op zomerse woensdagmiddagen nam mama ons vaak mee naar het Spartel-meertje in de duinen. Ze schonk dan reine-claude-limonade in ijzeren pick-nickbekers die met z’n zessen in een etui pasten. Iedere beker had een andere kleur. Ik had altijd graag de groene. De geur en kleur van die limo-nade – smaragdgroen – staan symbool voor mijn jeugd.

Het reine-claude-gevoel


Zomer-verhalen




IN TE KORTEN.




DOOR NANCY VAN DEN BERG



HET REINE-CLAUDE-GEVOEL TEKST | NANCY VAN DER BERG

LEES

77

Onze zintuigen gaan open in de zomer, als bloemen die in bloei staan. Soms, op een mooie zomermiddag als mijn geliefde biefstuk bakt met de keukendeur open, word ik ingehaald door de tijd. We leven al in sciencefiction, raken steeds verder verwijderd van onze natuur. Alleen zij die kunnen vergelijken, kunnen dat weten. De nieuwe generaties weten niet wat ze missen, ze weten nog niet be-ter. En zo zal het maar doorgaan. Het leven steeds sneller en telkens opnieuw generaties die terugverlangen naar hoe het was en nooit meer zal worden. Wij mensen leven voor de herinnering, en hoe bewuster we ons er van worden, in de zomer van ons leven, hoe meer we in staat zijn om mooie herinneringen te creëren. Er komt voor ons allemaal een moment – als we oud zijn en er bijna geen toekomst meer voor ons ligt – dat we teruggaan in de tijd en ons verleden koesteren. Laat ons de natuur respecteren en laten we niet meer nemen dan we nodig hebben. Wij mensen kunnen niet zonder de natuur, de natuur kan ons soms missen als kiespijn. Kleine dingen worden overschaduwd door het grote, het vele, het snelle.

In de zomer van 1972 hadden onze ouders mij en mijn broer meege-nomen naar de Waterleidingduinen. Ze hadden een afgelegen plek-je opgezocht en mams had er voor gezorgd dat we al het nodige bij ons hadden. Rood wollen kleed, oranje koelbox met witte randen en de blauwe zwembroek van papa met pijpjes en ceintuurtje. Het was zo’n hete, windstille midzomerdroomdag. Alsof er geen tijd bestond. Ik dwaalde af naar een stil plekje en zag in de verte de watertoren. Ik rook flarden zilte lucht, afkomstig van de zee, achter de toren. Ik hoorde de insecten en het tjilpen van de vogels. Wat ik toen nog niet wist, was dat ik in de toekomst nog vaak aan dit magische moment terug zou denken en dat er een gedicht uit zou ontstaan, veertig jaar

later, uit dit opgaan in het nu. Ik voelde de vergankelijkheid en nie-tigheid en zie een zesjarig kind, starend in het niets, ogenschijnlijk. Zij sluit haar ogen en ziet een toekomst voor zich. Ze lijkt alleen op de wereld, maar verderop zit haar moeder op een rood kleed met een oranje koelbox. Papa schiet een polaroid, terwijl mama groene limonade schenkt in veelkleurige picknickbekers. Ze waren gelukkig zonder het te weten. En het kind opent haar ogen, knipperend tegen het felle zonlicht. Ze loopt naar haar moeder, laat zich op haar knie-tjes vallen, pakt de beker met twee handjes aan en drinkt het groe-ne gevoel met volle teugen. Pas als we iets vreselijks meemaken, denken we aan de tijd terug dat alles op rolletjes liep. Scholen zou-den standaard yogales moeten geven, levenslessen in ontspanning, bewustzijn creëren. De essentie is innerlijke rust. Ik zie mensen die het veel te druk hebben, die alles willen, nooit tevreden zijn en ren-nen van indruk naar indruk.

Kinderen heb ik zelf nooit gekregen, op mij lag een ander soort moe-derschap te wachten. Al mijn hele werkzame leven mag ik mensen helpen. Zingevend werk, een rijkdom. Het kind in mezelf ben ik nooit kwijtgeraakt, ik koester en zorg voor haar als ware het mijn eigen kind. Ik ga terug naar de plek waar ik als zesjarig meisje zat, de zomer van 2012 nog in het verschiet. De lucht kleurt oranje slierten, de watertoren staat er nog, als een baken in het landschap, onveran-derd. En daar schrijf ik het gedicht:

’s Ochtends in alle vroegte

als de vogels het licht aanroepen

komt zij tot ons,

de Vergetelheid

En innig dankbaar fiets ik terug naar huis, de Leidsebuurt, waar mijn speelgrond ligt. Ik voel mij een kind van de zon, schenk mezelf een glas groene limonade in en maak een polaroid. Voor later… | <

„Bij de kruidenier rook het naar wasmiddel en kaas, papa rook

naar Old Spice en Brylcreem.”


Leestips


78

SUSAN CAINSTIL

DE KRACHT VAN INTROVERT ZIJN IN EEN WERELD DIE NIET OPHOUDT MET KLETSEN

> | Minstens een derde van alle mensen is introvert. Dat zijn degenen die de voorkeur geven aan luisteren boven praten; die dingen uitvinden en creëren maar liever niet hun eigen ideeën pitchen. Aan introverte persoon-lijkheden hebben we vele fantastische bijdra-gen aan de samenleving te danken – van de theorie van de zwaartekracht en de uitvinding van de pc, tot Harry Potter en het alomtegen-woordige Google. Introverte mensen hebben het echter over het algemeen moeilijk in een concurrentiemaatschappij waar extravert zijn als de norm beschouwd wordt.

Op grond van haar jarenlange ervaring als busi-nessconsultant en haar eigen persoonlijke ont-wikkeling is Susan Cain in staat een bijzonder licht te werpen op deze karaktereigenschap. Bovendien maakt ze duidelijk hoe introverten hun unieke talenten maximaal kunnen benutten en betoogt ze dat de maatschappij, elk bedrijf en elke organisatie, gebaat is bij beide per-soonlijkheidstypen. | <

Stil, Susan Cain | Verscheen 27 maart 2012 Aantal pagina’s 391 | Prijs € 22,50 ISBN 978 90 295 78387

http://www.thepowerofintroverts.com

* | SUSAN CAIN

Susan Cain studeerde aan Princeton en Harvard en was als jurist werkzaam op Wall Street. Tegenwoordig adviseert ze tal van grote bedrijven en advocatenkantoren over onderhandelingsstrategieën en persoonlijke presentatie. Ze is een introvert persoon die uitstekend functioneert in een extraverte wereld en anderen dat ook leert.



79BOEKENTIPS

> | Voor Marion Bloem is Bali al sinds 1977 het eiland waar ze tot rust komt en ongestoord kan schrijven. In de vijfendertig jaar die sinds-dien voorbij zijn gegaan, heeft ze het eiland zien veranderen. Bloems liefde voor de unieke cultuur, de hartelijke bevolking en de ver-draagzaamheid die ervoor zorgde dat Bali een knooppunt van invloeden werd, bleef al die tijd overeind.

Bloem wil haar Bali delen met haar lezers. In Het Bali van Bloem zijn zestien verhalen opge-nomen die ze in de loop der jaren schreef, maar ook nieuwe stukken. Daarnaast bevat het boek een schatkamer aan informatie over de geschiedenis, religie, cultuur, invloed van toerisme, het milieu, praktische adviezen voor wie het paradijselijke eiland bezoekt, en een selectie familierecepten. De foto’s uit het ar-chief van haar man Ivan Wolffers maken deze bundel helemaal af.

De persoonlijke verhalen in combinatie met de informatieve teksten en sfeervolle foto's geven een levendig beeld van Bali waardoor je het eiland voelt, ruikt, proeft, en Bali tastbaar wordt zonder dat de magie verloren gaat. Een aanrader voor de liefhebber, de reiziger én de leunstoelgenieter. | <

Literaire non-fictieArbeiderspers | Gebonden | 240 PAG. | € 25,00ISBN 978-90-295-8389-3

> | Driemaal fietste Art Khachatrian, fotograaf, niet bang voor bergen want afkomstig uit Ar-menië, van Amsterdam naar Rosita in Rome. Telkens vroeg hij of ze meeging. Ten slotte deed ze dat, maar ze fietsten niet naar Rome maar naar het orakel van Delphi.

Vrienden en familie probeerden Rosita tegen te houden. ‘Je fietst nooit,’ was haar moeders voornaamste argument. Maar op een warme namiddag in Amsterdam toetste Art op zijn iPhone de kortste weg naar Delphi in en ver-trokken ze op hun mountainbikes. Ze reden over de Duitse Autobahn, door Oostenrijk, Liechtenstein, over de Zwitserse Alpen, bege-leid door donder, bliksem en zware regen om vervolgens na een daling van 2000 meter een met zon overspoelde Italiaanse appelboom-gaard binnen te rollen. En zo kwamen ze na veertig dagen aan in Delphi. ‘Ken uzelve,’ gebood het orakel.

Nooit hadden ze gedacht daar op deze manier achter te komen. | <

Literaire non-fictieArbeiderspers | Paperback | 256 PAG. | € 19,95ISBN 978-90-295-7530-0

> | Wat heeft een jonge vrouw met een weer-barstig ego en een bruisende persoonlijkheid te zoeken in een ashram waar je om vier uur wakker gemaakt wordt door een gong en om negen uur gaat slapen na een laatste zegening en een kopje rooibosthee?

Beth Marriot worstelt met een groot schuld-gevoel en een gebrek aan zelfvertrouwen. Steeds weer is ze op zoek naar een nieuwe identiteit: van aanbeden popster en minnares tot kokkin en dienares in de afzondering van een bijna kloosterachtig bestaan… Maar in de ashram blijkt haar nieuwsgierigheid naar het leven te sterk, en maakt het stiekem lezen in het dagboek van een oudere man verlangens in haar wakker die uiteindelijk een louterende crisis tot gevolg hebben.

In deze bij tijd en wijle zelfs hilarische roman zet Tim Parks de westerse obsessie met het individu scherp af tegen het boeddhistische principe van ahimsa: het denkbeeld dat het zelf niet bestaat. | <

Literaire non-fictieArbeiderspers | Paperback | 256 PAG. | € 19,95ISBN 9789029584302

MARION BLOEM HET BALI VAN BLOEM

ROSITA STEENBEEKAMSTERDAM-DELPHI

OP DE FIETS NAAR HET ORAKEL

TIM PARKSDE DIENARES



80



81ZIN IN YOGATEKST | STEFFIE GELISSEN - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL

ONTSPAN

Met beide voeten op de grond

> | Heerlijke zomer, met zijn explosieve energie! Het bijpassende zintuig in

de zomer is zien. Zien en gezien worden is iets wat we graag doen in de zomer.

Op het terras, strand of waar dan ook buiten. Geniet van de warmte, de zon

op je huid en de warme wind door je haar. Geniet in het buitenland van alle

vreemde geuren en uitbundige kleuren. Dorpjes en mensen die je inspireren

in kleine pittoreske gehuchtjes. Prachtige kleuren door een strakblauwe lucht

en een zalig, helder blauwe zee. Je zou al die de kleuren die je ziet wel kunnen

drinken. >

Zin in yoga!



82

> YOGA OP HET STRANDLaatst was ik op het strand een aantal zonne–groeten aan het doen. Op een rustig stukje weliswaar, want ik voel me enigszins verlegen als ik toeschouwers zou hebben. Eenmaal zover om het idee dat iedereen naar me zit te kijken van me af te zetten, is het genieten. Ik hoor alleen nog maar het ruisen van de zee en ik voel die heerlijke zon op mijn lijf. Als ik later in kleermakerszit plaatsneem met mijn ogen dicht, voel ik me kalm en helemaal op mijn plaats, het zand voelt lekker aan en vormt zich

naar mijn lichaam. Met een glimlach op mijn gezicht denk ik dan aan al die verschillende kanten in mezelf. Aan de ene kant heb je de yoga, die laat me nadenken over mijn keuzes zodat ik het beste uit mezelf kan halen. Maar aan de andere kant vind ik het ook heerlijk om lekker op een terrasje te genieten van een glas wijn (meestal meer dan yogisch verantwoord zou zijn) en het lekker laat te maken op een zwoele zomeravond, genietend van het gezel-schap om me heen. Soms heb zelfs ik zin in een sigaret en daar ik wil heel af en toe ook

nog wel eens aan toegeven. ‘s Morgens wordt dan het prijskaartje gepresenteerd. Waarom heb ik me weer zo laten gaan! Maar nu zo op het strand kan ik erom lachen. Het hoort ge-woon allemaal bij me. Al die verleidingen zo-als suiker (liefst in de vorm van chocola), wijn en een lekker stukje vlees: moet ik daar af-scheid van nemen?

Ik wil op allerlei manieren genieten van dit leven. Er bestaat naar mijn mening ook niet één recht pad om te volgen. Zoals er ook niet

„Zoals we denken en handelen, wordt onze wereld.”(De Dhammapadda)

| 1.




ONTSPAN

één dieet bestaat dat je op het gewenste ge-wicht kan brengen. In de Yoga Sutra’s van Patanjali (de Yoga-Sutra’s worden beschouwd als de grondtekst van de yogatraditie) vond ik een antwoord. Natuurlijk geheel naar eigen interpretatie. Volgens de Sutra’s bestaan er in elke persoonlijkheid drie grondkarakters: Tamas, Rajas en Sattva.

Tamas staat voor indolentie (kort door de bocht: luiheid). Zij is diegene die ervoor zorgt dat ik toe wil geven aan al die onyogische heerlijkheden. En Rajas staat voor ambitie en zorgt ervoor dat ik nee kan zeggen tegen die verleidingen en het goede voor mezelf nastre-ven, zoals yoga. Het derde grondkarakter Sattva staat voor helderheid en beschouwing en bemiddelt als het ware tussen Tamas en Rajas (nogmaals, dit is mijn interpretatie van deze ingewikkelde teksten).

Ik ervaar deze drie grondkarakters zo dat ik mezelf niet voorbij ren door de altijd aanspo-rende Rajas, maar ook niet verzink in een altijd heerlijk nietsdoen onder de invloed van Ta-mas. Met welk doel je ook yoga wilt volgen, in de Sutra’s wordt er gesproken over dat elk doel zijn belemmeringen ondervindt, anders zou er ook geen doel zijn om na te streven. Prachtig en logisch. Dus net alsof ik op vakan-tie zou gaan naar een ver oord, is niet alleen de bestemming mijn doel, maar geniet ik van de hele reis. En zal ik me vooral niet storen aan de regen, waar ik toch geen invloed op heb (dit laatste heb ik ook geleerd dankzij de yoga).

„I started out with nothing and I still got most of it left.”

( Seasick Steve)

YOGA OP TERSCHELLINGElk jaar is er aan het begin van de zomer een yogafestival op Terschelling. Als je even on-dergedompeld wilt worden in de yoga, is dat the place to be. Vegetarisch eten, water en kruidenthee drinken. Keuze uit veel verschil-lende yogalessen en workshops, de eerste begint heel vroeg op het strand! Je komt er werkelijk waar energiek en opgeschoond weer vandaan. De afstand in misschien wel heel je huidige levensstijl zorgt ervoor dat je weer richting krijgt. Zo werkt het bij mij tenminste. Er zijn ook lessen voor beginners en de acro-yoga (yoga op een acrobatische manier) is echt een geweldig leuke uitdaging. Ik vond het heerlijk om in slaap te vallen in mijn tentje met het feest en trommelgedruis op de achter-grond. Je kunt je ook opgeven voor karmische yoga, dat betekent dat je meehelpt met de bereiding van het eten bijvoorbeeld. Het is betaalbaar en de reis naar Terschelling op zich is al een heel avontuur. >

* | YOGAWEETJES

* Ontspannen voordat je met de yogahoudingen begint is net zo belangrijk als na de les.

* In het allereerste begin bestond yoga uit meditatie, de houdingen zijn er later bijgekomen.

* De yogahoudingen worden in het Sanskriet Asana’s genoemd.

* Sanskriet is, net als Latijn, een dode taal.

* | OVER STEFFIE GELISSEN

Leeftijd: 41Passie: yoga, paardrijden, met de hond naar het bos en heerlijk niks doen.Uitdaging: moeder zijn van een prepuber en een puber.

Trivitaal is in september 2011 gestart en heeft zich 10 jaar mogen ontwikkelen. Het idee achter Trivitaal is: yoga (balans),voeding ( je bent wat je eet), coaching ( je hoeft het niet alleen te doen).



84

YOGAHOUDINGENDE ZONNEGROET | SURYA NAMASKAR

> | Dit is een serie van in elkaar overvloeiende hou dingen, ideaal voor de morgen om goed wakker en vol energie de dag in te gaan. Je kunt deze zonnegroet zo vaak achter elkaar doen als je prettig vindt.

Je begint met de berghouding: adem in strek je armen mee omhoog en rek je uit (1), adem uit, buig voorover (2), adem in, houd je handen laag en strek je rug op, duw daarbij je borst-been naar voren en iets omhoog en je stuitje naar achteren (3). Adem uit, zet je handen neer en stap naar achter in een plank (4), zak door je ellebogen eventueel met je knieën aan de grond (5), adem in en kom omhoog in de cobra, laat je handen staan, houd je armen langs je lichaam en houd je schouders laag, je schaam-been duw je in de grond en je richt je torso op. Gebruik daarbij je rugspieren (6). Adem uit en duw je heupen naar achteren en omhoog in de neerkijkende hond (7). Deze houding hou je maximaal 5 ademhalingen vast. Stap op een uitademing naar voren naar je handen, adem in en strek je rug weer op, adem uit, buig voorover en ontspan, adem in, kom helemaal omhoog en rek je weer uit, adem uit, laat je armen zakken en herhaal op een inademing de hele serie.

Je kunt er ook voor kiezen om elke houding een aantal ademhalingen vast te houden als je opgewarmd bent.

Na deze serie kun je nagenieten in een kleer-makerszit. Geniet van de geluiden om je heen, of kijk met een open blik de wereld in. Daarna nog even in de Savasana, lekker liggen op je rug en helemaal ontspannen! Ideaal voor op het strand dus! < |

| 2.

| 3.

| 4.




ONTSPAN

* | MEEST GESTELDE VRAGEN

KAN IK TIJDENS DE LES DRINKEN?Liever voor en na de les drinken, zodat je tijdens de les je volledig op de yoga kunt concentreren.

MAG IK GELIJK NA HET ETEN AAN YOGA BEGINNEN?Na het eten vraagt het spijsverterings-stelsel de meeste energie. Wacht daarom één uur na een lichte maaltijd en drie uur na een volledige maaltijd met het beoefenen van yoga.

HOE LANG EN HOE VAAK MOET IK YOGA DOEN?Liever elke dag even dan één keer per week twee uur. Maar yoga is meer dan alleen de houdingen. Zo kun je tijdens een ontspannen wandeling ook met yoga bezig zijn.

MOET YOGA ONDER BEGELEIDING?Je kunt van elke plek een yogaruimte maken door je matje uit te rollen. Aan de hand van een dvd of een boek kun je zelf prima yoga beoefenen. De feedback die een yogadocent je kan geven, kan ook prettig werken.

| 5.

| 6.

| 7.

„No Ego, No Ambitions, No Progress.”(Susan van Boxtel)



87MAAK FLEURIG WATER

TEKST & FOTOGRAFIE | SUSANNE HENDRIKSEN

Fleurigwater

> | Snel, simpel en supervrolijk voor op een zomerse dag! Niet alleen een lust voor het oog maar de bloemen geven ook nog eens een lekkere smaak aan je drankje.

BENODIGDHEDEN:

* Onbespoten eetbare bloemen

(verkrijgbaar bij de groenteboer)

* Gedestilleerd water

(dit kan je zelf maken door het water

eerst te koken en daarna af te laten

koelen. Dit zorgt ervoor dat de ijsklontjes

mooi helder blijven.)

* IJsblokjesvorm

Vul de ijsblokjesvorm voor 1/4 met gedestil-leerd water en leg in elk bakje een bloem met de bovenkant naar onder. Zet de vorm een uur-tje in de vriezer.

Vul de vorm vervolgens tot de helft met water en plaats de vorm wederom een uurtje in de vriezer.

Vul tot slot de bakjes helemaal tot aan de bovenkant en laat dit bevriezen.

Ook lekker met bijvoorbeeld met stukjes citroen of komkommer, frambozen of zwarte besjes! | <

* | KIJK VOOR MEER SMAKEN OP: WWW.INSENSE-MAGAZINE.NL



88


Langs de berg Batu Kato liggen routes die je langs de mooiste rijstterrassen van Bali brengt. Naast de rijstvelden zijn er ook veel tempels te vinden. Ideaal om er te wandelen en te bezichtigen.




ZIE



90

„De reden van dit alles: mijn grote droom om samen met

mijn nog grotere liefde een jaar lang de wereld over te reizen.”


De groteschoonmaak

van Marit


91DE GROTE SCHOONMAAK VAN MARITTEKST EN FOTOGRAFIE | MARIT ROOIJAKKERS

LEEF MEE

> | Ik heb mijn baan opgezegd. Klinkt veel luchtiger dan de zware steen in m’n buik die ik

al weken met me mee torste. Maar klinkt ook zwaarder dan hoe makkelijk het in werkelijk-

heid was; tegen m´n baas zeggen dat ik ermee ging kappen. En behalve mijn baan ook mijn

huurhuis, de krant, NS-voordeelurenkaart, programmaboekjes van theaters die mij al tijden

achtervolgen omdat ik ooit één keer kaartjes heb gekocht en alle mailinglists van hippe

Amsterdamse feestjes waarvan ik niet eens wist dat ze bestaan. Laat staan dat ik begrijp

waarom ik in godsnaam op hun mailinglist sta. >

* | MARIT ROOIJAKKERS

Leeftijd: 29Woont in: AmsterdamRelatie met: Marcel

> Vanaf mei 2012 één jaar op wereldreis, die begint in India.

Hoe het Marit op reis vergaat lees je in volgend nummer: InSense Herfst óf volg Marit online (daar waar internet toegankelijk is) via Twitter: @eenjaaropreis

* | VOLG MARIT OP | WWW.INSENSE-MAGAZINE.NL



92

> De reden van dit alles: mijn grote droom om samen met mijn nog grotere liefde een jaar lang de wereld over te reizen. Dezelfde droom die, nu ik op het punt sta hem waar te gaan maken, ineens in een kleine nachtmerrie lijkt te zijn veranderd. Help! Plotseling is het tijd om weg te gaan van mijn veilige plekje in een gewilde buurt in Amster-dam, lieve familie, leuke baan, uitgebreide vriendenkring en dito gar-derobe. Weg van de nuchtere doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-gek-genoeg-mentaliteit, ontbijt met bruine boterhammen met kaas en döner kebab als latenightsnack, weg van het vrieskoude winterweer waar ik zo dol op ben. Maar wat nog veel spannender is: weggaan van de plek waar mijn agenda mijn dagen grotendeels invult en bepaalt. Weg van waar mijn drukke leventje en ikzelf met elkaar wedijveren om tijd en aandacht. Weg van waar ik eigenlijk iets te vaak bezig ben met komen waar ik nog niet ben en bereiken van wat ik nog niet heb, in plaats van te doen wat er op mijn pad komt of waar ik op dat moment zin in heb. Geen huis, geen baan, geen vertrouwde omgeving met vertrouwde verplichtingen maar alleen totale vrijheid. En die totale vrijheid is precies datgene waar ik een tijdje geleden naar op zoek ging, maar mij ook beangstigt nu zij er eenmaal is. Plotseling is de tijd aan-gebroken om zonder enige richtlijn 365 dagen helemaal zelf te bepa-len wat ik ga doen. En ik geloof dat ik haast vergeten ben hoe dat ook alweer moet...

Conclusie: het is de hoogste tijd om mijn geheugen weer eens op te frissen! Dus manoeuvreer ik mij dapper door doolhoven van opper-bureaucratie om visums te bemachtigen. Positioneer ik mij drie dagen lang noodgedwongen in allerlei turnachtige houdingen achter mijn bureau, omdat een vaccinatie in m’n bil zitten nogal pijnlijk maakt. Noteer ik braaf alle 872 tips van uitzinnige voorgangers over fenome-nale tempels en sublieme uitzichten. Zodat ik, tegen de tijd dat deze editie van InSense bij de drukker ligt, in het vliegtuig ben gestapt,

^ DE REIS GAAT VAN: VIANEN (1) NAAR CHENNAI EN AGRA (2) IN INDIA, NAAR NEPAL, TIBET, LAOS (3), CAMBODJA, VIETNAM, BALI EN NIEUW-ZEELAND (4).

gewapend met niets meer en niets minder dan mijn grote liefde en een rugzak. Doelstellingen en agenda’s vol afspraken staan niet op de pak-lijst. Wat er wel op staat zijn – afgezien van de praktische zaken als wandelschoenen en iets tegen diarree en zo – een schrijfboekje en fototoestel. Zodat ik later in mijn leven weer even helemaal op kan gaan in de sfeer en omgeving van op reis. In de geluiden, het tempo, de geuren, het eten, het kijken naar en het leren van alle mensen die ik ga tegenkomen. Maar vooral zodat ik later weer even dat gevoel van totale vrijheid kan ervaren.

Inmiddels heb ik besloten dat ik niet meer bang ben voor de vrijheid en probeer ik voorzichtig vriendschap met haar te sluiten. Inmiddels weet ik ook dat bedenken wat ik ga doen het leukste is om op het moment zelf te beslissen. Ook al tasten de vrijheid en ik elkaar soms nog wat onwennig af en zijn we nu nog niet helemaal op elkaar ingespeeld; ik geloof dat wij het samen prima kunnen vinden. Sterker nog: ik geloof dat wij het aankomende jaar een hele goede band gaan opbouwen.

Mocht ik toch nog eens overvallen worden door een moment van twijfel,dan hoef ik maar te bedenken dat de vrijheid een mooie reispartner is en waarom ik dit alles ook alweer zo graag wilde. Ik wil dit juist om mij te kunnen overgeven aan een jaar niets anders te hoeven dan alleen maar te ervaren en te doen wat er op m’n pad komt. Om mij te laten inspireren door andere culturen. En om mijn grote liefde en mijzelf weer een stukje beter te leren kennen. Maar bovenal wil ik dit om mij in een groots avontuur te storten waar ik de rest van m'n leven nog vaak aan zal terugdenken. Daar gaan we dan.

Wordt vervolgd... | <

„Inmiddels heb ik besloten dat ik niet meer bang ben voor de vrijheid

en probeer ik voorzichtig vriendschap met haar te sluiten.”

| 1. | 2. | 3. | 4.



INTERVIEW | PETRA HUBBELING OPNIEUW GEBOREN WORDENTEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | LUCY LAMBRIEX 25

„Plotseling is de tijd aangebroken om zonder enige richtlijn 365 dagen helemaal zelf te bepalen wat ik ga doen.

En ik geloof dat ik haast vergeten ben hoe dat ook alweer moet... Conclusie: het is de hoogste tijd om mijn geheugen weer eens op te frissen!”



94


Beleef de wereld onder je!


95HET BLOTEVOETENPADTEKST & FOTOGRAFIE | ASTRID PEL

VOEL



96

> | HET BLOTEVOETENPAD IN BRUNSSUM Blote voeten ervaren elke oneffenheid. Een eikeltje, een dennenap-peltje, de wortels van een boom die net onder de oppervlakte van het bospad liggen. Een los steentje.

Eerst is er de schrikreactie van de korte pijnprikkels. Al bokkensprongen makend vraag je je af: is dit leuk? Doe ik dit voor mijn lol? Je wilt het bijna uitschreeuwen, maar dan valt je oog op een houten bordje: ‘Loop alsof je de aarde kust met je voeten, dan laat elke stap een bloem bloeien.’

Gesterkt door deze hint vinden de voeten langzaamaan een meer ont-spannen manier van voortbewegen. Ook de enkels schieten minder in de kramp. Op een gegeven moment ervaar je dat als je wat meer stilstaat bij de manier waarop je je voeten afrolt en neerzet, stenen minder scherp en boomstammen minder hobbelig aanvoelen. De eerste fysieke hin-dernissen zijn overwonnen. Welkom in het Blotevoetenpark in Brunssum!

Als ergens de natuur je zintuigen prikkelt, is het wel in het tien hec-tare grote park in het Limburgse land. Dat komt niet alleen door het verrassende natuurpad waar bezoekers blootsvoets overheen lopen, maar zeker ook door de filosofie van initiatiefnemer Wil Bekker. Hij mag vanaf 2008 dit park tien jaar huren en laat er zijn creativiteit de vrije loop. Gespecialiseerd in voetreflexologie, zoekt hij steeds naar andere vormen van voetmassage. Waden door een stromende beek in de Ardennen is fijn, maar Bekker wil meer. “Het moet niet alleen maar een kwestie zijn van schoenen uitgooien, even lopen en dat is het dan.



97VOEL HET BLOTEVOETENPAD

TEKST & FOTOGRAFIE | ASTRID PEL

Er moet een diepere laag zijn. Bezinning, zingeving. Verder wil ik iets neerzetten dat geschikt is voor mensen van drie tot drieëntachtig jaar. Niets moet, alles mag.”

Dat vrijblijvende motto zie je in het hele park terug. Zijn die kiezels toch iets te gortig voor je blote voe-ten? Dan loop je erlangs. Geen zin in modder tussen je tenen? Er is altijd een smal droog strookje waardoor je langs het glibberpad kunt gaan. Liever een kortere route? Dan kun je na een uur je voeten een goede schrobbeurt geven bij de wasplaats en daarna genieten van een drankje aan een van de picknick-tafels.

Zand, houtsnippers, grote kiezels, grind en verschil-lende maten stenen. Elk materiaal geeft een ander gevoel aan je voeten. De prikkels schieten vanuit je voetzolen als het ware door je hele lichaam heen. Soms lekker, soms pijnlijk. Een heerlijk rustpunt in het park vormt de droomvijver. Je kunt er getuige zijn van luide kikkerconcerten en als je dicht bij de rand van het water komt, springen de kwakende zangers verschrikt de koelte in. Ook vuursalaman-ders en zeldzame kamsalamanders behoren samen met verschillende watervogels tot de bewoners van deze mooie waterplek in het Blotevoetenpark. “Ook

reeën kun je hier tegengekomen”, vertelt Wil Bekker. “Soms vertellen wandelaars mij dat ze een slang hebben gezien, maar dat zijn hazelwormen.”

Ontspannen vinden de ondertussen aan de vrijheid gewende kuierlatten verder hun weg over heerlijk zachte bospaadjes. Dan is daar het Keltische bos. Een triade, een oneindige cirkel en een onthaas-tingscirkel liggen klaar om de wandelaars te verlei-den tot een moment van bezinning. De triade is een drie-eenheid met drie gelijke patronen die bij ver-schillende culturen voorkomen. Deze triade brengt lichaam, geest en ziel in balans. ‘Loop deze triade en onderzoek welke drie grote waarden voor jou belangrijk zijn’, moedigt de tekst op het houten bord aan. Interessant om met een groep te doen en ervaringen te delen. Dat geldt ook voor de wens- boom en het labyrint dat symbool staat voor de levensweg. Hoe ervaar je dit slingerende pad? Raak je verstrikt in allerlei dilemma’s of vind je moeite-loos je einddoel?

Het zijn niet alleen tintelende voeten die je over-houdt na een bezoek aan het Blotevoetenpark. Vooral ook prikkelt het park je zinnen en nodigt het uit om bij bepaalde zaken of momenten in je leven stil te staan. Loop je die zo, op blote voeten voorbij, of neem je even de tijd om samen met je partner in het liefdeslaantje stiekem voetje te vrijen? De keus is aan de wandelaar die zijn tenen lekker kan laten jubelen zonder knellend schoeisel en ook de ge-dachten de vrije loop kan laten. De aarde schrob je aan het eind van het pad met water en een borstel van je voeten af. De mooie ervaring, die blijft. | <

„Al bokkensprongen makend vraag je je af: is dit leuk? Doe ik dit voor mijn lol?”

* | Het Blotevoetenpark ligt bij het Schutterspark aan de Ganzepool in Brunssum. Meer informatie staat op www.blotevoetenpark.nl.

* | De route van het pad in het Blotevoetenpark is ongeveer vier kilometer. Aan het begin van het pad zijn kluisjes aanwezig voor tassen en waar-devolle spullen. Een handdoek meenemen is handig, al is er ook altijd papier om de natuurlijke resten van de voeten af te wassen.


facebook.com/marliesdekkersofficial | youtube.com/marliesdekkers | twitter.com/marliesdekkerswww.marliesdekkers.com

Illum.indd 1 1/24/12 4:23 PMINS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 97 22-05-12 14:46


99VERSIER

Cotton Ball Lights

> | Ga voor een eigen lichtkleurontwerp met de Cotton Ball Lights! Deze kleurige acces-soires zijn sfeervolle lampjes die passen in elke kamer. Een lichtsnoer vormt de basis, de Cot-ton Balls erop stel je zelf samen. Hierdoor maak je je eigen persoonlijke lichtslinger, helemaal uniek. Ook zijn de Cotton Balls in grotere formaten verkrijgbaar, bijvoorbeeld als hang-ende of staande lamp. De Cotton Ball Lights zijn 100% Fair Trade en dat is natuurlijk een reden des te meer om ze te omarmen. | <

* | WWW.COTTONBALLLIGHTS.COM

facebook.com/marliesdekkersofficial | youtube.com/marliesdekkers | twitter.com/marliesdekkerswww.marliesdekkers.com

Illum.indd 1 1/24/12 4:23 PMINS_02_Binnenwerk_21.05_DEF.indd 98 23-05-12 01:24


100

> | Langzaam werd ik wakker en merkte ik de geluiden om me heen op. De vogels buiten zongen hun hoogste lied. Langs de gordijnen piepten zonnestralen mijn kamer binnen. Ik voelde me blij vanbinnen. Dit zou een mooie en bijzondere dag worden vandaag. Ik pakte mijn mobieltje dat naast mijn bed lag en ik zag dat het tien voor zes was. Heerlijk, ik kon nog een uurtje slapen, misschien wel langer. Ik probeerde weer in slaap te komen maar iets weerhield me ervan. Ik was te energiek en te opgewon-den. Na nog wat woelen, besloot ik dat ik de start van deze dag nog mooi-er ging maken.

Ik pakte mijn handdoek, slippers en toiletspullen en liep over de gang naar de douche. Ik zette de douche aan en stapte onder het heerlijke warme water. De stralen gleden over mijn net wakkere lichaam. Met de geuren van de douchegel nog in mijn neus, droogde ik me af en schoot wat makkelijks aan. Glimlachend liep ik terug naar mijn kamer. Iedereen leek nog in diepe rust te verkeren. Dat idee op zich gaf mij al een speciaal gevoel. Ik kleedde me warm aan. Ook al was het mei, het kon nog wel fris zijn, zeker in de ochtend. Voorzichtig en zachtjes sloot ik de deur van mijn kamer en liep richting de uitgang van het gebouw. Ik had voor de zekerheid mijn fotoca-mera en iPod meegenomen, just in case.

Ik startte mijn auto die naast een blauwe camper geparkeerd stond. Ach-teraf besefte ik dat degene die daar sliep nu in ieder geval ook bijtijds wak-ker geworden was. In de straten van Limmen was het heel rustig. De zeeweg naar Bakkum nog stiller. Enkele vroege joggers kwam ik tegen en vele ko-nijntjes, wegschietend zodra het geluid van mijn auto te horen was. Wat een prachtig gezicht! De zon deed moeite om over de duinen die voor mij lagen heen te schijnen.

Harten aan zee


Zomer-verhalen




IN TE KORTEN.




DOOR JOSE VAN DAAL



HARTEN AAN ZEETEKST | JOSE VAN DAAL

LEES

101

Bij de duinen aangekomen, parkeerde ik mijn auto en zette mijn iPod aan. Nog eventjes en ik zou bij het strand zijn. Dit strand is voor mij heel speciaal. Toen ik als klein meisje ging logeren bij mijn opa en oma, samen met mijn moeder, kwam ik er regelmatig en de jaren daarna trok ik altijd richting Egmond, Bakkum, Castricum of Bergen. Hier voel ik me thuis, met beide voeten op de grond. Geaard. Lang-zaam zie ik de zee opdoemen en bovenaan het duin kijk ik neer op de golven van de zee en het strand. Wauw, ik ben helemaal alleen! Geen mens te zien! Wat een vrijheid. Het geeft me een heel bijzonder gevoel dit te mogen aanschouwen.

Ik loop richting de zee en loop langs de beukende golven. De zon schijnt, maar staat nog zeer laag aan de horizon. Wat een mooi tijd-stip om hier te zijn, denk ik. Dat ga ik vaker doen. Na een poosje gelopen te hebben, weet ik onbewust wat ik wil doen. Met mijn voeten maak ik een groot hart in het zand. Mijn hart. In dat hart zit mijn dochter, dat weet ik. Maar nu...

Ik val op mijn knieën bij de onderkant van het hart en graaf met mijn handen een kuiltje links van het hart. Ik wil graag mijn nooit geboren tweede kindje begraven. Maar hoe kun je iets begraven wat er fysiek nooit is geweest, vraag ik me af. Dus gooi ik het kuiltje weer dicht. Uit mijn onderbewuste komt een aanwijzing. Ik teken een klein hart linksonder aan mijn hart vast. Ja, dat voelt goed. Dit ongeboren kind zal altijd deel uitmaken van mij en krijgt een plekje naast mijn hart. Mijn dochter zit al in mijn hart.

Zodra ik dit alles voor me zie en het symbool bekijk, begin ik hart-verscheurend te huilen. Al die tijd zat mijn verdriet nog in mij, ver

weggestopt onder de vele lagen. Verwerkt had ik het nog steeds niet, wat ik deed was wegstoppen en mijn ex-man verwijten dat hij geen tweede kind wilde. Ik bleef hem al die jaren de schuld geven van mijn verdriet. In plaats van zelf de verantwoordelijkheid te nemen en het heft in handen te nemen om mijn passie te verwezenlijken, bleef ik zitten wachten achteraan in de bus.

De tijd is nu gekomen om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor de dingen die zich voordoen. Het is natuurlijk een stuk veiligheid je te verschuilen achter anderen. Dat besef ik en dat zal ook nog wel eens een valkuil zijn in de toekomst, maar ik zal de kuilen wel gaan herkennen en er niet zo direct weer instappen. Nee, ik zal een an-dere weg nemen, criteria bijstellen en bij mijn passie blijven, mijn eigen ik, het grote hart dat er is om van mijzelf te houden en van dierbaren om mij heen.

Langzaam stond ik op en keek naar het hart met het kleine hart met daarachter die krachtige en machtige zee. De zon nu al wat sterker schijnend op dit mooie tafereel. Van binnenuit kwam er een kracht over me en een heel gelukkig gevoel. Wat was dit een bijzonder moment! Op mijn iPod begon het nummer Silmarillia van Carlos, en met dit krachtige trancenummer stond ik te genieten van dit geluk-zalige gevoel dat bezit van mij nam. Met een lach van oor tot oor genoot ik van dit intense moment. Dit gevoel en moment wilde ik vasthouden, dacht ik, en deed dat op mijn manier. Nadat ik wat foto’s maakte van de harten en van mijn enorme glim-lach nam ik afscheid en liep ik terug richting duinen. Bovenaan het duin keek ik terug naar de plek op het strand. De zee zal de harten begraven en zij zullen altijd met de kracht van de natuur meedrijven. Wat een prachtig begin van deze dag! | <

„Met mijn voeten maak ik een groothart in het zand. Mijn hart.”



102

* | BERTHOLD GUNSTER

Berthold Gunster (1959) is grond legger van de Ja-maar® filosofie. Daarbinnen speelt het begrip ‘omdenken’ een centrale rol: hoe maak je van een probleem een mogelijkheid? Zie www.omdenken.nl of volg @omdenken op Twitter.

SolaRoad> | Zomer. Heerlijk jaargetijde van zon, warmte en bloei. Jaargetijde ook van onverwachtse

kansen en mogelijkheden. Zo waren postbezorgers een aantal jaren geleden in rep en roer.

Ze mochten in de warme zomermaanden geen korte broek meer dragen. Dat probleem was

gelukkig snel omgedacht. Eén van de bezorgers verscheen op zijn werk in een jurkje.

Niet verboden toch? >



103SOLAROADTEKST | BERTHOLD GUNSTER - FOTOGRAFIE | ERIC FECKEN

COLUMN

> De zon en haar warmte bieden echter nog veel meer kansen en mogelijkheden dan het idee van de vindingrijke postbode. En vooral ook serieuze kansen en mogelijkheden. Eén van de mooiste omdenk-verhalen – verhalen die vertellen hoe je een probleem tot een mogelijk-heid kunt laten kantelen – die ik de afgelopen maanden ben tegen-gekomen is het idee van natuurkundige Sten de Wit van TNO en de TU Eindhoven: energie van de zon via asfalt omzetten in elektriciteit.

Wat is De Wits idee? Bij het opwekken van energie via zonnecellen zijn grote oppervlaktes van belang. Daken van huizen zijn geschikt. Uiter-aard. Maar ja, da’s natuurlijk een heel gedoe. Elk huishouden is een apart project( je). De Wit en zijn onderzoekers kwamen echter op het briljante idee het wegennet te gaan benutten. “Wegen liggen er al en zijn dus een interessante plek”, aldus De Wit. “Ik zag een droom voor me van asfalt, dat elektriciteit opwekt en via oplaadpunten elektrische auto’s aandrijft.” De Wit startte met dit idee in zijn achterhoofd het project ‘SolaRoad’.

Klinkt het bizar? Niet voor De Wit. Vanaf de zomer van 2013 komt er in Krommenie in Noord-Holland een 100 meter lange testweg. Dan moet bijvoorbeeld duidelijk worden hoe je een zonneweg schoonhoudt en hoe je algenvorming bij regen voorkomt.

Als de proef slaagt, kan dat een enorme stap vooruit betekenen. Alleen al in Nederland ligt maar liefst 137.000 kilometer asfalt. De verwachte opbrengst aan elektriciteit ligt op 50 kilowattuur per vierkante meter per jaar. Ter vergelijking: een gemiddeld huishouden verbruikt jaarlijks rond de 3.500 kilowattuur aan elektriciteit. Het kan een goudmijn zijn, en het energievraagstuk grotendeels oplossen.

TNO streeft ernaar SolaRoad in 2015 voor fietspaden op de markt te brengen. De volgende stap is een pilotproject om een weg in een woon-wijk tot zonneweg te maken. Als dat lukt, liggen er alleen al in Neder-land tienduizenden kilometers asfalt klaar om te vervangen en daarmee auto’s van elektriciteit te voorzien.

Mocht De Wits project slagen, dan geldt een bizarre omkering der dingen: hoe meer asfalt, des te beter. Elke extra strook snelweg is dan een bij-drage aan de vermindering van de CO2-uitstoot en dus goed voor het milieu.

Even logisch doordenkend: zou het een idee zijn postbezorgers uit te rusten met lange broeken met zonnecellen en airco? Of nog beter: hoeveel vierkante meter postbode zou er beschikbaar zijn om energie mee op te wekken? Hmmm. Interesting. | <

„Even logisch doordenkend: zou het een idee zijn postbezorgers uit te rusten met lange broeken met zonnecellen en airco?”



104

Het leven vieren

> | Op 6 en 7 juni beklimmen zo'n 8100 deelnemers van de Stichting Alpe d'HuZes de bekende Franse berg Alpe d'Huez – een bijna mythi-sche klim van 13,8 kilometer lang met een stijgingspercentage van 7,9% – met het doel geld binnen te halen en een bijdrage te leveren aan de strijd voor de overwinning op kanker. Deelnemers bedwingen, individueel of in teams, de berg per fiets of gaan de uitdaging hard-lopend aan. En veel deelnemers hebben het voornemen om deze rit zes (!) keer op een dag te maken.

Kasper Leijten (34) is een van die deelnemers. De fitnessinstructeur is samen met zijn team vanuit Achmea Health & Spa Center Tilburg al een half jaar bezig met de voorbereidingen van deze monsterinspanning. Ik ontmoette de bevlogen en energieke Kasper in zijn natuurlijke bio-toop: de sportschool. >



INTERVIEW HET LEVEN VIERENTEKST | SEY LIN VAN MUNSTER - FOTOGRAFIE | SANDER VAN TILBURG, JACK RIJZEWIJK & ELLEN VAN GEEL 105


> Als ik het Achmea Health & Spa Center binnenkom, word ik verrast door de serene sfeer. Geen schreeuwende muziek, geen felle lichten, geen hijgende en puffende me-vrouwen en meneren. Op de vele apparaten wordt rustig gewerkt, en af en toe wordt er met een schuin oog gekeken naar een van de drie televisieschermen die er hangen. Kasper komt de ruimte binnen en begroet me vriendelijk met een stevige handdruk. Hij heeft pretoogjes, een open gezicht en een energieke uitstraling en hij lijkt oprecht zin te hebben in het interview. Daar ben ik blij om, want ik moet per slot van rekening aan een wildvreemde gaan vragen naar het waarom van zijn betrokkenheid.

> | Wie is de persoon Kasper Leijten? 'Poeh, dat is een lastige vraag. Ik ben van mezelf vrij druk en ga graag uitdagingen aan. Dingen komen op een of an-dere manier altijd op mijn pad en ik ga er dan gewoon mee aan de slag. Zo ben ik ook hier bij deze sportschool terecht gekomen. Terwijl ik echt altijd een anti-sportschool-figuur was. Ik had en heb een drukke baan als bedrijfsconsultant. Veel op de weg, vroeg weg van huis en 's avonds laat weer

thuis. Toen ik op een gegeven moment doorhad dat ik als ik 's avonds thuiskwam direct weer verder ging met mijn werk tot diep in de nacht, ging er een knop om. Ik kwam tot de conclusie dat dit voor mij toch niet echt een goede manier van leven was, dat ik dit zo niet wilde. Ik bedacht me dat ik nu echt mijn levensstijl moest gaan veranderen en ben toen gewoon de sportschool binnengestapt. Dat beviel eigenlijk heel goed. Maar op een gegeven moment viel er een instruc-teur weg, en kwamen er voor zijn lessen invallers. Op zich niks mis mee, maar het waren telkens verschillende invallers, ieder met hun eigen aanpak die dan vervolgens weer niet werd afgemaakt en daar werd ik een beetje gek van. Toen ben ik maar tijdens de lessen mijn eigen plan gaan trekken en op een gegeven moment viel dat mensen van Achmea op. Toen werd ik gevraagd of ik er niets voor voelde om zelf instructeur te worden. Waarom niet, dacht ik. Drie weken later had ik mijn eigen les. Superleuk! Maar eigenlijk is het dus een uit de hand gelopen hobby, en ook weer iets wat op mijn pad kwam. Ik vind het leuk om mijn grenzen te verleg-gen. Zo is dat ook in mijn werk: ik zie iets en ik pak het aan.'


106

„Eigenlijk is het een eerbetoon aan alle mensen die met kanker te maken hebben gehad. Aan diegenen die de verschrikkelijke strijd

verloren hebben, aan diegenen die nog bezig zijn met de strijd en aan diegenen die de ziekte overwonnen hebben.”

^ DE SPINNINGMARATHON OP HET PIETER VREEDEPLEIN IN TILBURG OP 13 MEI 2012, MET RUIM VIJFTIG DEELNEMERS


> | Word je soms dan niet moe van jezelf? 'Haha, ja, dat kun je wel zeggen, ja. Ik zoek graag grenzen op, maar ik kan ook heel goed luisteren naar mijn lichaam. Als ik merk dat het genoeg is, zorg ik zelf voor de pas op de plaats.'

> | Wanneer hoorde je voor het eerst van Alpe d'HuZes? 'Toen ik anderhalf jaar geleden als kersverse instructeur een team onder mijn hoede kreeg dat ging trainen voor Alpe d'HuZes. Via hen hoorde ik er meer over, en ik vond het meteen al een mooi doel. Dat jaar heb ik voor het eerst de finish op tv gezien. Dat was heel aangrijpend. Toen had ik me er nog niet zo in verdiept en wist ik niet zo goed wat er daar allemaal gebeurde. Maar ik vond het best emotioneel. Mooi om te zien. Maar Alpe d'HuZes ging pas echt voor me leven toen een van mijn twee beste vrienden, Dick, van Hodgkin was hersteld. Hij vroeg me of ik samen met hem voor Alpe d'HuZes wilde gaan fietsen. “Als jij dat vraagt, kan ik geen nee zeggen,” zei ik. Naast het feit dat het een bijzondere en sportieve uitdaging is, vind ik het ook een mooi eerbetoon aan Dick. Om uit te drukken hoe godsgruwelijk blij ik ben dat hij van kanker is hersteld. Eigenlijk is het een eerbetoon aan alle mensen die met kanker te maken hebben gehad. Aan diegenen die de verschrikkelijke strijd verloren heb-ben, aan diegenen die nog bezig zijn met de strijd en aan diegenen die de ziekte overwonnen hebben. Zoveel mensen hebben te maken met deze verschrikkelijke ziekte, iedereen kent wel iemand die kanker heeft of heeft gehad. Kanker zou gewoon een chronische ziekte moeten wor-den, en daar streven we met z'n allen naar. Daarom ga ik fietsen.'

> | Fietsen om het leven te vieren eigenlijk? 'Ja, inderdaad. Ik ben ook blij dat ik het kan, dat fietsen. Het is ook mijn manier om anderen ook een hart onder de riem te steken, dat ze het gevecht niet moeten opgeven.'

Hier stop ik eventjes. Omdat het me even te veel wordt hem te hebben horen praten over wat de ziekte van zijn vriend met hem deed. Omdat ik door zijn verhaal, zijn beleving, teruggevoerd word in de tijd, toen alles voor mijn gezin ook zo heftig was omdat er een tumor zo groot als een voetbal uit mijn buik verwijderd werd. Omdat ik eraan denk hoe verschrikkelijk het voor mijn man, zoon en dierbaren moet zijn geweest om een tijdje te moeten leven met de angst me kwijt te raken. Maar ik ben er nog. En Dick ook. En dank-zij Kaspers verhaal bedenk ik ook dat het mooi is om het leven te vieren. En ervan te genieten.

Na dit intermezzo, waarin ik Kasper wat over mijn situatie van destijds vertel, nemen we de draad weer op en vertelt Kasper verder: 'Ik voel me ook erg verbonden met de doel-stellingen van de stichting. De stichting pro-beert zoveel mogelijk geld bijeen te krijgen voor onderzoek naar kanker en voert hierbij een 'antistrijkstokbeleid', maar zamelt ook geld in voor projecten waarbij aandacht ge-schonken wordt aan de psychologische en sociale kant van de ziekte. Mensen uit een isolement te halen, dat is wat de stichting ook beoogt. Iemand die kanker heeft, heeft er baat bij als hij uit zijn kringetje van ziek zijn gehaald wordt. Fysiek en conditioneel gezien: als je meer beweegt, dan word je sterker en dan kun je beter het gevecht met de ziekte aangaan, maar ook psychologisch gezien: je voelt je be-ter doordat je beweegt en onder de mensen komt en dat vertaalt zich ook in de mentale kracht waarmee je de ziekte te lijf kunt gaan.'

> | Voor jou is de belangrijkste reden om mee te doen te laten zien aan je vriend Dick dat je blij bent dat hij zijn ziekte overwonnen heeft. Zijn er nog andere redenen waar je je motivatie en inspiratie uit haalt? 'Tja, Dick is inderdaad een hele belangrijke reden voor me. Hij zal zelf wel zeggen dat ik het toch daar niet voor doe, maar hij kan zo-veel zeggen...haha. Het is daarnaast natuurlijk ook gewoon de sportieve uitdaging. Weet je wel hoe lang die berg is en hoe steil hij is? Ik ben laatst met een teamgenoot het parcours eens gaan verkennen. Het was eind maart, en hartstikke warm. De eerste keer heb ik er, op mijn gemak, 1 uur en 28 minuten over gedaan om de top te bereiken. Bijna 14 kilometer in totale klim! De druk op je benen is enorm, en je moet dus echt leren doseren. De tweede keer zette ik bewust een sneller tempo in en deed ik er ongeveer een uur over. Ik verwacht


107HET LEVEN VIERENTEKST | SEY LIN VAN MUNSTER - FOTOGRAFIE | SANDER VAN TILBURG, JACK RIJZEWIJK & ELLEN VAN GEEL

INTERVIEW


want elk team moet ten slotte in dezelfde vijver vissen om het streefbedrag binnen te kunnen halen. Maar toch...tot nu toe is het telkens weer gelukt. Laatst ben ik bij een in-spiratiebijeenkomst van de stichting ge-weest. Een van de oprichters vertelde dat ze in het jaar dat ze begonnen, in 2006, met negenentwintig man in zijn huiskamer zaten en dat hij zelf de koffie inschonk. Nu, zes jaar later, zaten er 2500 mensen in het Philips Stadion. Dat is wel indrukwekkend, toch? En het voelt gewoon goed om je voor dit mooie doel actief in te zetten. Eigenlijk zou dat op-genomen moeten worden in de burgerplicht, dat iedereen eens in de vijf jaar echt iets ac-tiefs zou moeten doen voor een goed doel,' lacht hij. 'Ja, dat lijkt me wel wat!'

Het leven vieren. Kasper is er goed in. We nemen afscheid, en als ik bijna buiten ben, roept Kasper me vanachter de bar nog even terug om kennis te maken met een ander teamgenoot van hem. Een vriendelijk ogende man van ongeveer vijfenzestig jaar. 'Dus u gaat ook de rit maken?' vraag ik hem. 'Ja,' glundert hij. 'Zeg Kasper, dat heb je d'r toch zeker wel verteld?!' | <

VOOR AL HUN FEESTEN EN PARTIJEN:

THE ONE NIGHT STAND BAND



* | Wil jij meer weten over Kasper, zijn team en hun Alpe d'HuZes-actie of wil je een donatie doen? Bezoek dan hun actiepagina: http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/teams/achmea-health-center-tilburg.

In het herfstnummer van InSense zal te lezen zijn hoe de beklimming is gegaan.De redactie van InSense wenst hen hierbij alvast veel succes!

Kijk op www.insense-magazine.nl voor een aantal leuke filmpjes van de spinningmarathon.

< FOTO GEMAAKT OP MALLORCA TIJDENS EEN

TRAININGSWEEK (V.L.N.R. KASPER, DICK VAN LISDONK,

CAROLA GROENEVELD EN ROLF SMULDERS)


dat ik er in juni per klim heen en terug zo'n 2 uur en een kwartier over ga doen. Ehm, en dat dus hopelijk maal zes. Maar het is niet alleen het conditionele aspect wat me zo aantrekt in dit alles. Ook het bedenken en organiseren van activiteiten samen met mijn team is leuk om te doen. We moeten echt alles zelf doen: het benaderen van sponsors, het regelen van locaties en vergunningen daarvoor, het enthousias-meren van deelnemers en het werven van publiek voor al onze acties. Het voelt voor mij goed om mijn energie in te zetten om anderen te overtuigen en in beweging te krijgen. Het feit dat je dit soort acties met z'n allen voor elkaar krijgt geeft mij ook veel voldoening. Het is ook heel inspirerend om in een groep mensen te zitten die allemaal voor hetzelfde goede doel bezig zijn. Het goede gevoel dat mijn werk voor de stichting me geeft, is natuurlijk ook een motivatie voor mezelf om het te doen. Ik neem aan dat dit voor iedereen geldt die hierbij betrokken is, en zo creëren we een upwards spiral die hopelijk nog heel lang doorzet.'

> | Vertel eens wat meer over de dingen die je samen met je team hebt bedacht en georganiseerd? 'Ik ben heel trots op ons team. Ons team bestaat uit zeven mensen, waarvan er overigens drie personen zijn die ouder zijn dan 65 jaar en die dus ook de Alpe d'Huez gaan beklimmen. We hebben samen al heel wat activiteiten georganiseerd. Bijvoorbeeld een dag waarop mensen kennis konden maken met spinning, een cycling diner, een spinning-marathon, een yahtzeetoernooi en een benefietconcert. We proberen op zoveel mogelijk manieren geld in te zamelen voor de stichting. Maar we hebben gemerkt dat je niet te groot moet denken. Die capaciteit heb je als klein team ook niet: het moet wel haalbaar blijven. Daarnaast is het ook juist goed om het laagdrempelig te houden en zo een olievlek te creëren, en we merken dat steeds meer mensen meedoen met acti-viteiten die we organiseren. Het benfietconcert was bijvoorbeeld ook echt een soort reünie.

> | Een reünie? Hoe bedoel je? 'Ongeveer twaalf jaar geleden, toen Dicks vader vijftig werd, hebben we een gelegenheidsband opgericht dat de naam, vanwege het een-malige karakter, The One Night Stand Band kreeg. Dat was een door-slaand succes, maar de gelegenheidsband moest natuurlijk ook komen opdraven toen andere ouders van de bandleden vijftig werden en ver-volgens ook toen familieleden een of ander jubileum te vieren hadden. Toen de band bij de Zomerspelen van een vrijwilligersorganisatie uit Dongen werd ingehuurd, kreeg de band naast eigen fans uit de familie- en vriendenkring ook echt extern publiek. Eind april dit jaar hebben we een benefietconcert gehouden met diezelfde gelegenheidsband, waarbij het halve dorp was uitgelopen. Iedereen vond het leuk om de band nog eens te zien en de opkomst was het dubbele van wat we verwacht hadden. Het was één groot feest. Alle opbrengsten gingen naar Alpe d'HuZes, en de kroegeigenaar had ook nog eens vijftig cent van ieder consumptiemuntje aan de stichting gedoneerd. Prachtig toch, om iets met elkaar neer te zetten waar iedereen ook blij van wordt?'

> | Het succes van de stichting wordt ieder jaar weer overtroffen. Hoe is het om daar deel van uit te maken? 'Hoewel de stichting de lat voor zichzelf en de deelnemers hoog legt, bereikt zij wonder boven wonder telkens weer haar doelen. Mis-schien dat het nu of in de toekomst wel iets moeilijker zal gaan worden,


108

‘Eigenlijk zou dat opgenomen moeten worden in de burgerplicht, dat iedereen

eens in de vijf jaar echt iets actiefs zou moeten doen voor een goed doel,’

lacht hij. ‘Ja, dat lijkt me wel wat!’”


want elk team moet ten slotte in dezelfde vijver vissen om het streefbedrag binnen te kunnen halen. Maar toch...tot nu toe is het telkens weer gelukt. Laatst ben ik bij een in-spiratiebijeenkomst van de stichting ge-weest. Een van de oprichters vertelde dat ze in het jaar dat ze begonnen, in 2006, met negenentwintig man in zijn huiskamer zaten en dat hij zelf de koffie inschonk. Nu, zes jaar later, zaten er 2500 mensen in het Philips Stadion. Dat is wel indrukwekkend, toch? En het voelt gewoon goed om je voor dit mooie doel actief in te zetten. Eigenlijk zou dat op-genomen moeten worden in de burgerplicht, dat iedereen eens in de vijf jaar echt iets ac-tiefs zou moeten doen voor een goed doel,' lacht hij. 'Ja, dat lijkt me wel wat!'

Het leven vieren. Kasper is er goed in. We nemen afscheid, en als ik bijna buiten ben, roept Kasper me vanachter de bar nog even terug om kennis te maken met een ander teamgenoot van hem. Een vriendelijk ogende man van ongeveer vijfenzestig jaar. 'Dus u gaat ook de rit maken?' vraag ik hem. 'Ja,' glundert hij. 'Zeg Kasper, dat heb je d'r toch zeker wel verteld?!' | <

VOOR AL HUN FEESTEN EN PARTIJEN:

THE ONE NIGHT STAND BAND



* | Wil jij meer weten over Kasper, zijn team en hun Alpe d'HuZes-actie of wil je een donatie doen? Bezoek dan hun actiepagina: http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/teams/achmea-health-center-tilburg.

In het herfstnummer van InSense zal te lezen zijn hoe de beklimming is gegaan.De redactie van InSense wenst hen hierbij alvast veel succes!

Kijk op www.insense-magazine.nl voor een aantal leuke filmpjes van de spinningmarathon.

< FOTO GEMAAKT OP MALLORCA TIJDENS EEN

TRAININGSWEEK (V.L.N.R. KASPER, DICK VAN LISDONK,

CAROLA GROENEVELD EN ROLF SMULDERS)



110




ZIE


Ubud is het culturele centrum van Bali. Alles op het gebied van cultuur, comfort, natuur en inspiratie kan je hier vinden. Het plaatsje kenmerkt zich door de traditionele hindoe-cultuur. Ubud heeft ongeveer 8000 inwoners en is omgeven door alles wat Bali kenmerkt: de rijstvelden, de kleine dorpjes, de tempels, de luxe hotels en riviertjes. Vanuit het centrum van Ubud ben je in een mum van tijd in de bergen, op het strand of in andere grote steden.


Na een zinderende zomer volgt een verfrissende, knisperende herfst...

Volgend seizoen

> | Wandelen in het bos, je verbazen over de kleurenpracht van de natuur, de heerlijk koele

lucht opsnuiven, spelen met de vallende bladeren, verrast worden door een plotse regenbui,

lachend naar huis rennen en je vervolgens thuis behaaglijk nestelen achter een warme kop

thee. Voeten op de bank, plaid over de benen, de nieuwe InSense in je handen: laat de herfst

maar komen. De herfsteditie van InSense is weer rijkelijk gevuld met inspirerende verhalen,

grappige weetjes, ontroerende ontmoetingen en bijzondere interviews. Mis 'm niet! Maar

eerst: geniet nog van de mooie zomer...


112



113


www.scarvajeanscompany.nlCollection Summer 2012


Bevat alleen wat je huid nodig heeft.

Soms gebruiken we meer chemische ingredienten op onze huid en in het

milieu dan nodig. Daarom bevat Sanex Zero% die ingredienten die je nodig

hebt om een gezonde en gehydrateerde huid te behouden, en niets meer.

Met z’n minimale impact op het aquatisch ecosysteem, z’n biologisch afbreek-

bare formule en de eco navulverpakking die 73% minder plastic bevat is

Sanex Zero% niet alleen gezond voor de huid, maar ook beter voor het milieu.

Ontwikkeld met dermatologen. www.sanex.nl

Heeft jouw huid echt zoveel chemische ingrediënten nodig?

NIEUW Sanex Zero%

Offi cial approverd by theEuropean Eco-label

25801136 SANEX 210x280 Zero.indd 1 15-02-12 10:55CoverZOMERInSensePlano.indd 2 22-05-12 14:40

InSense Magazine Summer 2012

Documents

Transcript of InSense Magazine Summer 2012