RUN4health magazine 2012

®

m a g a z i n e

RUNhealth

Samen lopen

Bram Bakker en

Andy Foe over

ademhaling

Dam tot Damloop:

van ludiek tot uniek

Over blessures en

ouder worden

Interviews met o.a. Jochem van Gelder

Nesrine Leene

Dolf Jansen

Ronald Meijer

2 RUN health M A G A Z I N E

I have a dream!

Het was ergens op een

zaterdagnacht in februari dat ik

belachelijk vroeg wakker werd met

een idee in mijn hoofd. Ik wilde een

magazine maken voor Stichting

Run4health over hardlopen, met

verhalen van hardlopers zelf, en

dat zouden heel veel mensen gaan

kopen. Het was werkelijk een

idiote droom want ik had nog nooit

een magazine gemaakt, ik had

er totaal geen verstand van hoe

je zoiets doet, en bovendien niet

de financiële middelen om het te

maken. Ik wist alleen hoe het moest

gaan worden.

Colofon

Hoofdredactie Roy van den Anker en

David van Tongeren

Vormgeving Ellen Lennartz, Conny van

der Neut en Lucien Voeten

Eindredactie David van Tongeren

Verder werkten mee Nancy Alders,

Joan Avé, Linda Blankenstein, Brigitte

Bloem, Heleen de Bruijn, Anita Drost,

Andy Foe, Anita Hegeman, Olivier

Heimel, Jorgen Hofmans, Annemarie

Hop, Annelies Kant, Aranka Koning,

Manna Kwak, Henrico Prins, Josine

Scheepmaker, Jeroen Siedenburg,

Jan van der Sluis, Marian Venemans,

Gerhard Verduijn, Rob Viveen en

Rianne Zegelaar

Coverbeeld Winterink

Productie Tussen de Regels

Uitgeefprojecten

Druk Veldhuis Media

Papier Igepa

Uitgever Run4Health,

[email protected]

Copyright 2012 Niets uit deze uitgave

mag worden verveelvoudigd en/of

openbaar gemaakt door middel van

druk, fotokopie of op welke wijze dan

ook, zonder voorafgaande schriftelijke

toestemming van de uitgever.

3 DAM tot DAMloop 23 september 2012

is dat de Dam tot Damloop.

Voor die wensen laten we ons

sponsoren om 10 Engelse mijl

hard te lopen. Voor die wensen

maakten we dit magazine.

I have a dream! Het magazine

is een feit. In een paar maanden

tijd is het gelukt om een buiten-

gewoon mooi blad te maken.

Ik ben er van overtuigd dat je

plezier hebt in het lezen ervan.

Voor mij is het een symbool.

Een symbool voor dromen die

uit kunnen komen. Als je iets

graag wilt, dan kan het!

En ik heb een nieuwe droom!

De droom om dromen te

vervullen van kinderen die niet

zo fortuinlijk zijn als jij en ik.

De droom om die dromen te

helpen vervullen door ze finan-

cieel mogelijk te maken. Door

de Dam tot Damloop te lopen,

door een magazine uit te geven,

door wat dan ook. Help jij dit

jaar ook mee? Kijk op onze

website, doe mee, sponsor of

doneer gewoon een bedrag!

Ook jij kunt dromen uit laten

komen!

Roy van den Anker

Bestuurslid Run4health

P.S. Heel veel leesplezier met

dit magazine. We hopen dat je

geïnspireerd wordt door alle

verhalen!

Kosse als eerste loper direct

ja zei op het verzoek om en

stukje te schrijven, en na een

brainstorm met Joan (eigena-

resse van De Hardloopwinkel

in Amsterdam). Zo waren er

heel veel momenten die me

stuk voor stuk heel veel plezier

en energie opleverden. Samen

met het team van mensen die

dit magazine mogelijk hebben

gemaakt. Waar dat in zit?

Gewoon, in het volgen van een

droom en die droom werkelijk-

heid zien worden. Simpelweg

omdat ik het kan.

En dat is precies de kern waar

Run4health dit jaar voor staat.

Zo fortuinlijk als wij zijn om

dromen na te jagen en uit te

laten komen zijn er kinderen

met een levensbedreigende

ziekte, die geen idee hebben

hoe de toekomst er uit ziet,

en te veel sores aan hun hoofd

hebben om nog te dromen.

Kinderen die geen tijd of

mogelijkheden hebben om al

hun dromen waar te maken.

En wat is er dan mooier om

die met onze energie te helpen

hun droom waar te maken! Je

wilt niet weten wat voor kracht

ze dat geeft. Kijk de verhalen

maar eens op onze website, of

die van Make a Wish Neder-

land. Voor die wensen lopen

we de Run4health. Dit jaar

De droom liet mij niet los en

nog dezelfde ochtend schreef

ik al mijn ideeën over hoe het

magazine er uit zou moeten

zien op een A4-tje. In de week

daarna ben ik deze droom

gaan delen met andere mensen.

David van Tongeren (de man

achter dit magazine die dus

wel weet hoe je zoiets doet)

was als eerste de klos. Ik had

David op dat moment één keer

eerder ontmoet en legde de

hoofdlijnen van mijn droom

aan hem voor. Samen met de

vraag of hij mij wilde helpen,

voor noppes. Hij was direct

enthousiast! De energie sloeg

over en mijn droom kwam al

een klein stukje dichter bij. Wat

een energie gaf dat!

Iedere stap verder in de

verwezenlijking van mijn droom

zorgde voor nog meer energie.

Toen David terugkwam van

een ontmoeting met Olivier

Heimel (hoofdredacteur van

het blad Runner’s world), na de

eerste spontane toezegging om

te adverteren door verzeke-

raar Generali, nadat Danielle

Groen drukken met 5 kleuren

Veldhuis Media niet zomaar een drukker!Met 45 medewerkers verzorgen we dagelijks de productie van vele brochures, magazines, kalenders en boeken.Met onze DTP-studio en moderne prepress verwerken we de orders via internet en ftp applicaties.

Onze drukkerij beschikt over drie 5-kleuren persen op het for-maat 72 x 102 (16 pag. A4 per drukvel). In onze binderij verzorgen we het vouwen, hechten en de postale verwerking van periodieken en brochures. Bovendien beschikken we over apparatuur om Wire-O kalenders te maken.

Veldhuis Media is FSC- en ISO 12647 gecertifi ceerd. Daar-naast zijn we een erkend BPV-bedrijf.

Dit betekent voor U:• Prettige samenwerking op menselijke maat.• Een leverancier die met u mee denkt, óók op het gebied

van MVO.• Al uw grafi sche wensen worden door één bedrijf uitge-

voerd.• Door vergaande automatisering en onderlinge afstemming

een voorspelbaar drukresultaat.Kortom: Uw drukwerk top verzorgd, is voor u een zorg min-der.

Meer informatie?Neem contact op met één van onze account managers.

Volg ons ook op Twitter: @veldhuismedia

Veldhuis Media daar krijg je een kleur van!


Veldhuis Media b.v.Kanaaldijk OZ 38102 HL RaaltePostbus 28100 AA Raalte

T. 0572 - 34 97 00F. 0572 - 34 97 [email protected]


In houd

6 Een droom

10 Dolf Jansen

15 Sponsorloop

16 Samen uit

samen thuis

18 Ademhaling

22 Foefit

24 De ambities van

Nesrine Leene

28 Sluimerloper

30 Deuren wijd open

50 De passies van Aranka

52 Le Champion

54 Een tweede hardloopleven

58 Muziek, spandoeken en juichende mensen

74 Running Ronald

78 Generali

80 Lopen op

leeftijd

84 HRDLPN.nl

32 Van ludiek tot uniek

36 Het begin

40 Een verslag in beelden

44 Wensverslag

46 Jochem van

Gelder

60 Hardlopen verrijkt je leven

66 Iwan.nl

68 Naar grote

hoogte

72 De bezemwagen

Groen drukken met 5 kleuren

Veldhuis Media niet zomaar een drukker!Met 45 medewerkers verzorgen we dagelijks de productie van vele brochures, magazines, kalenders en boeken.Met onze DTP-studio en moderne prepress verwerken we de orders via internet en ftp applicaties.

Onze drukkerij beschikt over drie 5-kleuren persen op het for-maat 72 x 102 (16 pag. A4 per drukvel). In onze binderij verzorgen we het vouwen, hechten en de postale verwerking van periodieken en brochures. Bovendien beschikken we over apparatuur om Wire-O kalenders te maken.

Veldhuis Media is FSC- en ISO 12647 gecertifi ceerd. Daar-naast zijn we een erkend BPV-bedrijf.

Dit betekent voor U:• Prettige samenwerking op menselijke maat.• Een leverancier die met u mee denkt, óók op het gebied

van MVO.• Al uw grafi sche wensen worden door één bedrijf uitge-

voerd.• Door vergaande automatisering en onderlinge afstemming

een voorspelbaar drukresultaat.Kortom: Uw drukwerk top verzorgd, is voor u een zorg min-der.

Meer informatie?Neem contact op met één van onze account managers.


Veldhuis Media daar krijg je een kleur van!


Veldhuis Media b.v.Kanaaldijk OZ 38102 HL RaaltePostbus 28100 AA Raalte

T. 0572 - 34 97 00F. 0572 - 34 97 [email protected]

7DAM tot DAMloop 23 september 2012

Een droom die werkelijkheid wordtMaak jij je droom waar

door mee te doen aan

de Dam tot Damloop? Je

laat hiermee óók samen

met Make-A-Wish®

Nederland dromen

van ernstig zieke

kinderen uitkomen!

Mede oprichter

Charles Verhaart: “Een

wensvervulling geeft

kinderen de kracht om

weer even kind te zijn

in plaats van patiënt.”

Sinterklaas in maartAl sinds 1989 vervult Make-A-Wish® Nederland wensen van kinderen

met een levensbedreigende ziekte. Charles: “Ik las in Reader’s Digest

een artikel over Make-A-Wish® in Amerika en dacht, ‘dit moeten we

in Nederland ook gaan doen!’.” Na zes jaar voorzitterschap is Charles

‘gewoon’ vrijwilliger geworden. “Ik geef veel presentaties op scholen, in

bedrijven en bij serviceclubs over ons werk. Ook doe ik jaarlijks twee

wensvervullingen. Dat is zo indrukwekkend, dat vergeet je nooit meer.

Vaak raken de simpele wensen mij het meest. Lars was bijvoorbeeld

vergeten iets tegen Sinterklaas te vertellen en dan is het wel héél erg

lang wachten tot december als je zo ziek bent. Dus organiseerden

wij in maart een Sinterklaasfeest in Barcelona compleet met de echte

Sinterklaas. En laatst wenste een kind dat het snoep regent, prachtig!”

Onmogelijk bestaat niet“Een wens wordt alleen begrensd door de fantasie van het kind, alles

kan!”, vertelt Charles enthousiast. Afhankelijk van de wensvervulling

zijn er dan ook al gauw 50 tot 100 mensen bij betrokken die er een

geweldige dag van maken. Teks

t Lin

da B

lank

enst

ein

“Laat niet alleen je eigen droom uitkomen, maar ook die van levensbedreigend zieke kinderen en loop mee!”

“Je hebt kinderen die graag

iets willen hebben zoals een

nieuwe kamer. Veel kinderen

willen iemand ontmoeten zoals

K3 of bijvoorbeeld een filmster.

Anderen willen graag iets doen

zoals varen, vliegen of in een

hele snelle auto rijden. En dan

zijn er nog kinderen die het

liefst ergens heen willen zoals

naar opa en oma in het buiten-

land of naar het Dolfinarium.”

Bij de wensvervulling is het

hele gezin aanwezig en verzorgt

Make-A-Wish® Nederland

alles van a tot z, inclusief eten,

vervoer, cadeautjes en ga zo

maar door.

Artsen de medicijnen, wij de magie“Heel bijzonder was die jongen

die nog een keer de arts wilde

zien die hem gediagnosticeerd

had. We wisten de arts nog net

op tijd in Nederland te krijgen.

De jongen overleed diezelfde

nacht. Jaren later ontmoette ik

toevallig de vader. Hij vertelde

nog elke dag aan deze wens-

vervulling te denken. Dan besef

je pas goed wat een enorme

impact dit heeft. Niet alleen op

het kind zelf maar ook op zijn

familie en omgeving. Het is iets

om weken naar uit te kijken,

de dag zelf is fantastisch en na

afloop zijn er de herinneringen

en het beeldmateriaal om op te

teren. Een wensvervulling geeft

een kind de kracht om weer

Linda Blankenstein is freelance

journalist en tekstschrijver. Met

haar bedrijf Tekstein werkt zij

veel voor goede doelen, maar

ook voor publieke bladen en het

bedrijfsleven. www.tekstein.nl

kind te zijn. Je haalt ze even uit

de wereld van ziekenhuizen,

dokters en behandelingen.

Ouders en kinderen hoeven

zich een dag lang geen zorgen

te maken. Kinderen halen

er ook zoveel kracht uit dat

ouders ze soms niet eens

herkennen. Artsen leveren de

medicijnen, wij de magie.”

Afhankelijk van jouElk jaar vervult de stichting

meer wensen, dit jaar is het

doel 480 wensen. “Dat lijkt veel

maar per jaar krijgen 1.000 tot

1.500 kinderen de diagnose

dat ze levensbedreigend ziek

zijn. We willen nog bekender

worden zodat nog meer

kinderen en hun omgeving ons

weten te vinden.” Daar is veel

geld voor nodig, ondanks de

inzet van bijna 400 vrijwilligers

en het feit dat ze veel diensten

gratis of goedkoper krijgen. De

stichting ontvangt geen enkele

subsidie. “We zijn geheel afhan-

kelijk van donaties van parti-

culieren, scholen en bedrijven

en acties zoals de Dam tot

Damloop. Zonder sponsors

geen wensvervullingen.”



Tekst Josine Scheepmaker | TIKWERK

Beeld Dolf Jansen

Foto

: Mar

tin O

udsh

oorn

‘Hardlopen is voor mij de basis van alles’

11

twintigste. Van tevoren maak

ik een inschatting van wat ik

zou kunnen lopen. Ik ga niet

helemaal kapot als het niet

lukt, maar probeer tijdens een

wedstrijd wel mijn grenzen op

te zoeken. Het is dan in ieder

geval belangrijk om goed uitge-

rust en in vorm te zijn.

Hoe combineer je je werk als cabaretier met hard-lopen?Ik ben 33 jaar hardloper en

23 jaar cabaretier. Het hard-

lopen zit in mijn levensstijl.

Dagelijks probeer ik tussen de

8 en 25 kilometer te trainen,

Je hebt nogal wat marathons gelopen. Is het competitie-element voor jou een toegevoegde waarde?Niet specifiek. Als ik een

wedstrijd loop, loop ik een

wedstrijd tegen mezelf en

niet tegen anderen. Ik wil mijn

lichaam in stand houden of

verbeteren. Voor iemand van

48 kan ik nog steeds behoor-

lijk hard lopen. De afgelopen

twaalf jaar liep ik marathons

in 2.30, 2.32, 2.33; een paar

van mijn beste tijden. Ik heb

niet het streven om zo snel

te lopen als op mijn tweeën-

Wat doet hardlopen met jou?Op mijn vijftiende begon ik

met hardlopen en ik ben nooit

meer gestopt. Het is voor mij

de basis van alles, van het leven.

Het bepaalt hoe ik me voel,

zowel fysiek als mentaal. Hard-

lopen zorgt ervoor dat ik de

volle energie krijg die ik nodig

heb om op te treden. Andere

mensen hebben Jezus, Allah, of

wie dan ook. Ik heb hardlopen.

Het maakt me gelukkig en

niemand heeft last van me. Nou

ja, behalve dan de mensen die

me zojuist in een strakke broek

voorbij zagen rennen…

Dolf Jansen (48) is presentator, cabaretier,

schrijver en dichter. Én hardloper. Drie uur

voor zijn show in Maastricht tref ik hem

in de artiestenfoyer, ietwat bezweet en in

hardloopkleren. Voor iemand die net vijftien

kilometer langs de Maas heeft gerend, komt

hij behoorlijk uitgerust over. Tijd voor een

goed gesprek.

DAM tot DAMloop 23 september 2012


om de dag ervoor ’s nachts

thuis te komen, kort te slapen

en dan ’s ochtends vroeg

te ontbijten om daarna een

wedstrijd te lopen. Als ik loop,

wil ik natuurlijk wel goed lopen.

Je zet je in voor diverse goede doelen. Waarom?Tja, je kunt natuurlijk zeggen

dat onze overheid zich moet

inzetten voor de zwakkeren

in de samenleving, dat er

voldoende geld beschikbaar

moet zijn in de wereld. Er

is alleen altijd méér geld en

aandacht nodig, omdat er nou

eenmaal veel leed is. Als er

dingen zijn die mij raken wil

ik die graag helpen bestrijden.

Het is een manier om te laten

zien dat je betrokken bent bij

mensen die ziek zijn of het

minder hebben. Als ik heb

hardgelopen geeft het me een

goed gevoel dat ik en passant

ook nog zeshonderd euro heb

opgehaald voor een goed doel.

Het is een mooie combinatie.

Je hebt een eigen stichting opgericht, Altijd Verder.De aanleiding daarvan is mijn

boek en theatershow Altijd

Verder, die voornamelijk gaan

over hardlopen. Inmiddels zijn

doe er graag aan mee, maar

dan moet ik fysiek wel uitge-

rust en in vorm zijn.

De afstand van de Dam-loop is slechts 10 mijl. Dat is peanuts voor een marathonloper als jij.Daar zit wat in. Dus als ik alleen

voor die 10 mijl ga, kan ik net

zo goed in mijn eentje gaan

trainen, zonder al die mensen.

Voor een wedstrijd wil ik goed

uitgerust zijn en geen pijntjes

hebben. Ik vind het niet prettig

ook als ik moet optreden.

Nederland kent een heleboel

prachtige plekken. Als ik in

Drenthe ben, loop ik door de

bossen en als ik in Noord-

wijk optreed, dan pak ik het

strand. In Friesland heb je veel

fijne asfaltwegen, in Limburg

de heuvels en op de Veluwe

de velden en bossen. Zelfs in

Almere, Lelystad of Emme-

loord kun je mooi lopen. Dat

is het mooie van lopen: het

kan overal. Mijn theatertour

is eigenlijk gewoon een goed

excuus om door het hele land

hard te lopen.

Loop je de Dam tot Damloop?Door mijn werk kan ik nooit

met zekerheid zeggen of ik

meedoe aan wedstrijden.

Als het even kan loop ik de

Dam tot Dam, want het is

een leuke loop. Je start in de

Amsterdamse sfeer, maar ben

je eenmaal de IJ-tunnel door

richting Amsterdam Noord,

Landsmeer en Zaandam, dan

begeef je je in een soort

party-atmosfeer. Mensen op

de stoep, kratten bier, luide en

over het algemeen vreselijke

muziek, vlaggen en spandoeken

voor de lopers. Prachtig! Het is

een snelle en mooie wedstrijd

en een groot evenement. Ik

behoorlijk gezond, zeker voor

iemand met dit werk.

Dus lichaam en geest zijn bij jou in balans?Ja, dat kun je wel zeggen. Na

een training voel ik me vaak

fysiek en mentaal sterk, heb

ik zelfvertrouwen en zit ik

lekker in mijn lijf. Mensen die

een uurtje per week sporten

kunnen heel gelukkig zijn, net

als mensen die te dik zijn. Maar

voor mij werkt dat niet. Ik vind

het prettig dat mijn lijf doet wat

ik wil, dat ik me er goed door

voel en er blij van word. Dat

gevoel haal ik uit het lopen; het

heeft een groot deel van mijn

leven bepaald.

mijn schema zien. Ik heb inder-

daad weleens drukke dagen

met veel afspraken en veel

gereis. Ik ben dan bezig van half

tien ’s ochtends tot midder-

nacht. Zo’n dag moet je niet te

vaak hebben, maar als alles dan

lukt is dat wel kicken. Ik ben

ook wel eens moe hoor, en kan

dan ook mijn rust nemen.

Vind je dat je een gezonde leefstijl hebt?Ik vind van wel. Ik ben niet

gestrest, ik kan zelfs wel goed

omgaan met tijdsdruk en veel

dingen doen. Ik train iedere dag

en ik eet redelijk goed, ondanks

dat ik veel buiten de deur eet.

Ik ben vegetariër, ik rook niet

en ik drink nauwelijks. Voor mij

ook geen dope of pillen, en ik

heb er geen enkele behoefte

aan om avonden en nachten

door te halen. Ik leef dus

er zo’n vijfduizend exemplaren

van mijn boek verkocht en daar

ben ik best trots op. Voorheen

gaf ik de verkoopopbrengst van

mijn gebundelde columns aan

een goed doel als War Child,

maar speciaal hiervoor heb ik

mijn eigen stichting opgericht:

Altijd Verder. Een deel van het

geld gaat naar een project in

het Peruaanse Lima, opgericht

door mijn tante die daar woont.

Een ander deel gaat naar een

school in het Keniaanse Pokot,

opgericht door mijn hardloop-

vriend Veron Lust. Wij hebben

hier heel veel, zij daar heel

weinig. Ik vind het belangrijk

hen zo te ondersteunen.

Je lijkt altijd zo energiek. Vind jij dat je het druk hebt?Bij tijd en wijlen. Sommige

mensen worden al moe als ze


Foto

: M

irjam

Sch

uurm

an-L

ensin

k

Freelance tekstschrijver en (eind)

redacteur Josine Scheepmaker levert

met haar eigen tekstbureau TIKWERK

teksten waarover is nagedacht. De stijl?

Fris, vlot en helder. De aanpak? Assertief,

creatief en flexibel.

www.tikwerk.nl


020 - 668 66 22

www.officepower.nl

Sponsor loop Tekst Olivier Heimel

Olivier Heimel is hoofdredacteur van

loopblad Runner’s World.

De sponsorloop. Ik heb nooit zeker geweten of ik

het nou helemaal begreep. De een mag lopen, lekker

buiten, gratis, misschien wel toegejuicht door mensen

langs de kant. De ander moet gewoon werken.

Zit waarschijnlijk op een kantoor. Doet dat om geld

te verdienen, maar moet dat geld uiteindelijk aan

die ander geven die zo lekker heeft gerend. (En die

ander, die geeft het weer weg.) Zou het niet eerlijker

zijn als de sponsorloper moest betalen?

Gelukkig doet het er niet toe.

Er wordt geld opgehaald, daar gaat het om.

En: er wordt gelopen.

Fijn.

Zorg dus dat je erbij bent.

Loop een berg op, loop een berg af, loop van

Amsterdam naar Zaandam of van Rotterdam van

Parijs.

Loop voor jezelf en loop voor de wereld.

En op een dag, als je niet meer kunt lopen, loopt de

wereld misschien wel voor jou.

DAM tot DAMloop 23 september 2012 15


Als de schoonzussen Angelique de Groot (40) en Charlotte

van der Moolen (39) hardlopen, doen ze dat meestal samen.

Zowel tijdens de wekelijkse trainingsrondes als bij wedstrijden

trekken ze met z’n tweeën op. “Dat is niet alleen veel

gezelliger, het motiveert en stimuleert enorm”, vinden de

dames.Charlotte: “Ik liep al een tijdje hard, toen Angelique me

vertelde dat ze ook plannen in die richting had. We hebben

toen samen een startersschema gevolgd. Dat hielp mij om

weer wat sneller te worden.”

Samen uit samen thuisTekst Brigitte Bloem


Damloop een flink eind. Voor

Charlotte is 15 kilometer het

maximum. Angelique vindt dat

ze er eigenlijk niet onderuit

kan. “Tja, ik ben werkzaam bij

MultiSafe, de initiatiefnemer van

Run4Health. Ik reken erop dat

de aanmoedigingen van mijn

collega’s, het publiek én Char-

lotte me over de streep zullen

trekken.”

omdat we nog adem over

hebben om te praten, weten

we dat we precies in ons juiste

tempo lopen.”

Op zondagochtend hebben de

dames

onder

begelei-

ding van

de sport-

school in

groeps-

verband

hun inter-

valtraining.

Angelique:

“Eerst

deed ik

dat alleen,

maar sinds

kort gaat

Charlotte

mee. Ook daar trekken we nu

samen op en ook dat werkt

heel stimulerend.”

16 kilometerLopen vinden de dames heer-

lijk. Je bent buiten actief bezig

en kunt lekker je hoofd leeg

maken. “Ook al lukt dat door

dat geklets van ons niet altijd”,

geeft Charlotte toe. “Maar heb

ik daar wat meer behoefte aan,

dan loop ik gewoon een keertje

extra in mijn eentje.”

De dames vinden de 16

kilometer van de Dam tot

Elkaar aanvullen“Doordat we samen lopen,

kunnen we elkaar aardig

oppeppen”, zegt Angelique.

“Als een van ons voelt dat ze

tijdens een training of wedstrijd

net dat tandje hoger niet haalt,

trek je je aan de ander op. Dat

merkte ik laatst weer in Zand-

voort, bij de 12 kilometer. Toen

we van het strand gingen om

het laatste deel van de route

richting centrum te lopen, lukte

het me niet om weer terug in

m’n ritme te komen. Doordat

Charlotte wel direct door kon

en tegen me bleef praten, ging

het bij mij vanzelf beter. En als

ik dan de finish ruik, begin ik te

versnellen. Zo vullen we elkaar

mooi aan.”

Elke woensdagavond lopen

Angelique en Charlotte in

principe hun trainingsronde.

“Dat je het met z’n tweeën

doet, stimuleert wel om ook

daadwerkelijk te gaan”, vertelt

Charlotte. “Bovendien is het in

de winter vroeg donker. En dan

is het toch prettiger om met

z’n tweeën te lopen. Vroeger

had ik een grote hond, nu heb

ik Angelique.”

Juiste tempo“Naast het feit dat samen lopen

goed is voor de motivatie,

is het ook erg gezellig”, vult

Angelique aan. “Soms zijn we

tien minuten stil, maar meestal

kletsen we flink wat af. Juist

Brigitte Bloem, Tekstbureau Blij dat ik

schrijf #onderwijs #opvoeding #moeder-

schap #levensverhalen #ict #bouw&infra

#www.blijdatikschrijf.nl

#www.lastminutemamas.nl


Tekst Heleen de Bruijn

Beeld Carrera

Ademen is van levensbelang en

iedereen doet het zonder erbij

na te denken. Maar eigenlijk

zouden we meer stil moeten

staan bij de manier waarop we

ademen. Volgens de auteurs van

het boek Verademing ademen

de meeste mensen namelijk veel

te snel en dat kan een hele reeks

lichamelijke klachten veroorzaken.

Sporters kunnen bovendien hun

prestaties verbeteren als zij goed

leren ademen.

Bram Bakkereen goede

ademhaling

over het belang van


Goed ademen kun je leren,

zo stellen Bram Bakker en

Koen de Jong, auteurs van het

boek Verademing. Het helpt je

ontspannen, goed slapen, geeft

meer energie en je valt er van

af. In hun boek proberen ze

het verband tussen ademhaling

en uiteenlopende lichame-

lijke en psychische klachten

inzichtelijk te maken. Koen de

Jong is expert op het gebied

van ademhaling en gezond-

heid. Bram Bakker is psychi-

ater en promoveerde op het

verschijnsel paniekaanvallen.

Bovendien is hij een verwoed

hardloper. Zij menen dat de

meeste mensen veel vaker

ademhalen dan nodig, doordat

er te veel spanning in het lijf zit.

Te vaak en te snel ademen kost

grote hoeveelheden energie,

zonder dat je het in de gaten

hebt. Minder snel ademen is

goed voor het overvolle hoofd

van de mens van tegenwoordig.

Adem rustig en je brein komt

ook tot rust. Een versnelde

ademhaling is vaak het gevolg

van niet-functionele gedachten

of overmatige hersenactiviteit,

wat kan leiden tot stress, over-

vermoeidheid en daardoor ook

fysieke klachten.

Ontspannen zittend op een

stoel, is zes keer ademen

per minuut voldoende, aldus

het duo. De meeste mensen

ademen echter veel vaker,

namelijk 6 tot 30 maal per

minuut. Denken en piekeren

bijvoorbeeld zouden er al voor

kunnen zorgen dat je vijf keer

sneller ademt dan fysiek nood-

zakelijk is.

Hoe zijn jullie tot dit boek gekomen?Als hardloper ben ik ooit, via

een kennis, bij Koen in zijn

praktijk beland. Niet dat ik

problemen had of klachten,

maar ik wist wel dat ik eigenlijk

meer ademhaalde dan nodig.

Koen had goede tips en tricks

voor me, waardoor ik, zonder

meer te gaan trainen, beter

werd in hardlopen en ik ging

ook sneller lopen. Ik heb eerst

een test gedaan waarbij mijn

ademhaling werd gemeten in

ruststand. Ook ik ademde veel

sneller dan nodig was, want

ook ik leid een druk leven.

We kwamen tot de conclusie

dat als ik al veel vaker ademde

dan nodig was, terwijl ik geen

klachten had, hoe dat dan moet

zijn bij al die mensen die wel

klachten hebben. Ik ben de

oefeningen en ademhalings-

technieken van Koen zelf gaan

gebruiken en promoten. Inmid-

dels behandel ik onder meer

mensen die uit het arbeids-

proces zijn gevallen. Zij hebben

als grootste gemene deler dat

ze fysiek niet in orde zijn en de

therapie speelt een grote rol bij

hun herstel.

Als het zo eenvoudig is, waarom is de adem-haling als ‘geneesmid-del’ dan nog zo’n onder- geschoven kindje?In ons huidige gezondheids-

zorgsysteem is het normaal dat

mensen met klachten naar de

huisarts gaan en pillen krijgen

óf worden doorverwezen naar

een therapeut. Een huisarts zou

moeten adviseren om eerst

eens met de ademhaling aan de

slag te gaan. Maar huisartsen

hebben dat tijdens hun opleiding

niet geleerd. Bovendien is adem-

haling onderdeel van het emoti-

onele deel van het brein en het

is niet hip om je door je emoties

te laten leiden. We zijn de hele


dag aan het argumenteren en

hangen het motto aan van ‘eerst

werken en dan pas slapen’.

In jullie boeken reiken jullie veel oefeningen aan om de ademhaling te beheersen en daar-door te ontspannen. Bijvoorbeeld drie keer per dag een oefening van een minuut of tien. Waar halen we de tijd vandaan?Dat is het probleem achter

elke gedragsverandering. Het

duurt even voordat je er de tijd

voor kunt vinden en je het gaat

waarderen. Maar als het lukt

om die oefeningen een aantal

weken consequent te doen, dan

ga je het voelen en waarderen

en gaat het zo automatisch dat

je het niet meer in je agenda

hoeft te zetten. We zijn van

nature bioritmische wezens,

maar ondermijnen dat bioritme

continu door steeds maar

op het gaspedaal te blijven

drukken. Om het goede ritme

er weer in te krijgen, moet de

voet van het gas af. Ademha-

lingsoefeningen helpen daarbij.

En dat kan op vele momenten

zijn. Bijvoorbeeld in de file,

als je toch niets anders kunt

doen dan wachten. In die

situatie raken veel mensen

gestrest. Door rustig adem te

halen, word je vanzelf rustiger

en meer ontspannen. Je kunt

oefeningen ook doen als je in je

bed ligt voordat je gaat slapen.

Je zult zien dat je dan sneller en

makkelijker inslaapt.

Ademhalingsoefeningen zouden ook heel nut-tig zijn voor hardlopers. Hoe kunnen zij daar baat bij hebben?Hardlopen is onderdeel van

het heel drukke schema van

mensen. De vraag is hoe vol

die agenda is en heeft hard-

lopen daarin de juiste plek? En

sporters weten vaak toch niet

hoe ze goed moeten ademhalen.

Het gaat erom dat je niet te

snel gaat ademen, omdat dat

juist veel energie vergt. Dan

ben je niet meer ontspannen

aan het lopen. Begin met een

ademhalingsoefening, al voor je

gaat trainen. Kleed je om, doe

een hartslagmeter om, en kijk

hoe je hartslag daalt als je de

tijd en moeite neemt om te

ontspannen. Ga dan pas op pad.

Denk ook tijdens de training

regelmatig aan het controleren

van je ademhaling. Probeer

bewust af en toe je ademha-

ling te verlengen, daar gaat

ook tijdens het hardlopen je

hartslag van omlaag. Ga na het

lopen, het maakt niet uit of het

een training of een wedstrijd is

geweest, niet direct weer in de

actie, maar maak nog even wat

tijd vrij voor actief herstel: zorg

dat je met aandachtige ademha-

ling de hartslag terugbrengt

naar de normale waarde in rust.

Ga dan pas douchen en hervat

de andere bezigheden. Je wordt

op deze manier een betere

loper, zonder dat je extra hoeft

te trainen.

“In de file, als je toch niets anders kunt doen dan wachten. In die situatie raken veel mensen gestresst”

Heleen de Bruijn is eigenaar

van Heleen de Bruijn Journalis-

tiek en communicatie.

Meer informatie, contact:

[email protected]


Run4Health heeft van Uitgeverij Carrera een aantal

boeken beschikbaar gekregen voor een hele speciale

verkoopactie: met de aankoop van een exemplaar

Verademing van Bram Bakker gaat 50% van de inkom-

sten direct naar ons doel, Make-A-Wish Nederland.

Er is nooit een betere reden geweest om iets voor

jezelf te doen, stuur dus nu een e-mail met je bestelling

o.v.v. R4H-lezersaanbieding naar info@run4health.

De boeddhistische monnik, de topsporter en de gezonde

mens hebben met elkaar gemeen dat ze, in rust, niet te snel

ademhalen. Zonder een fysieke inspanning is een gezonde

ademfrequentie namelijk vier tot acht keer per minuut. Veel

mensen echter ademen continu sneller, tot meer dan twintig

keer per minuut. Dat is zinloos en energievretend en het is

oorzaak van uiteenlopende klachten als burn-out, depressie,

overgewicht, hartkloppingen, hoge bloeddruk, concentratie-

problemen, hoofdpijn, rugpijn, slaapproblemen, obstipatie en

angststoornissen.

Hoe komt dit? Wat gebeurt er dan in je lijf en in je hoofd?

En wat kun je er zelf aan doen om het op te lossen? Lees

het in dit boek en steun Make-A-Wish Nederland!

Verademing

Bram Bakker & Koen de Jong

ISBN 9789048809936

Prijs € 15,-

Koop nu het boek Verademing en steun Make-A-Wish Nederland!


InspanningEén van de symptomen in ons

drukke bestaan is dat onze

ademhaling ontregeld raakt.

In de meeste gevallen ademen

wij te snel, te veel. Zelfs als er

geen inspanning geleverd wordt.

Dit lijkt onschuldig, maar is dat

ook zo?

De ademhaling dient de mate

ademhalingsfrequentie hebt.

Die kan zelfs zo hoog zijn dat

het lichaam (en de hersenen)

denken dat je een lichamelijke

inspanning levert, ook al zit je

gewoon rustig op een stoel.

Door deze versnelde adem-

haling wordt ook je hartslag

verhoogd en dit kan ervoor

zorgen dat je je vermoeid

en uitgeput gaat voelen. Het

lichaam denkt namelijk, door

de verhoogde ademhaling en

hartslag, dat jij met tegenwind

aan het fietsen bent terwijl dat

uiteraard niet het geval is.

TestDit is mooie theorie, maar wat

kan ik ermee doen vraag je je

misschien af? Veel, heel veel zelfs.

Wellicht heb je zelf al een

vermoeden dat je ademfre-

quentie verhoogd is doordat je

je opgejaagd, vermoeid, gestrest

of uitgeblust voelt. Is je adem-

halingsfrequentie hoger dan

12 keer per minuut? Dan kan

het de moeite waard zijn om

je volgens de Energy Control

methode te laten testen.

De Energy Control methode

omvat een rustmeting waar

van inspanning te weerspie-

gelen. Als je rustig op een stoel

zit dan heb je genoeg aan 6

ademhalingen per minuut. Lever

je daarentegen een inspanning

zoals wandelen, fietsen of hard-

lopen dan haal je 10 tot wel 60

keer per minuut adem.

Het komt echter veel voor

dat je in rust een te hoge

Tekst Andy Foe

Beeld Winterink

Een perfect gewicht, lekker in je vel zitten, fit

opstaan, een optimale conditie: helaas zijn

deze idealen niet voor iedereen weggelegd.

Dat is ook niet gek met de druk die wij bijna

allemaal dagelijks ervaren; een drukke baan,

kinderen, (maatschappelijke) verplichtingen en

gezonde dosis ambitie. Andy Foe, eigenaar en

personal trainer van Foefit, begeleidt bedrijven

en particulieren naar een gezondere leefstijl,

conditie en vitaliteit.

Haal het beste uit jezelf!


onder meer je bloeddruk, satu-

ratie, vetpercentage, gewicht,

ademfrequentie, adempatroon,

hartslag, stressniveau en je

herstelvermogen worden

vastgesteld. Hiermee krijg je

Haal het beste uit jezelf!

een inzicht in je huidige status

en word je geadviseerd in jouw

mogelijkheden.

Naast de rustmeting kan er

ook een inspanningsmeting

uitgevoerd worden waarbij je

op een fiets of lopend met een

langzaam oplopend vermogen

(op jouw niveau) belast wordt.

Dit bepaalt je belastbaar-

heid door het vaststellen van

onder andere ademfrequentie,

adempatroon, de aerobe- en

anaerobe drempel, omslagpunt

en maximale hartslag.

Op basis van de metingen

stellen we een plan voor je

op waarbij we je oefeningen

geven om je ademfrequentie te

verlagen en als je sport kunnen

we je aangeven wat voor jou

de meest effectieve trainingsin-

tensiteit is zodat je met minder

inspanning betere prestaties

kunt leveren!

Ga voor meer informatie over

de metingen volgens de Energy

Control methode naar

www.foefit.nl.

Andy Foe: 06 30558689

Peter van Buijtene:

06 41870325

[email protected]


Tekst Anita Drost

Gevraagd worden om als eliterunner de marathon

van Beirut te lopen. En wel met de opdracht om als

eerste Libanese vrouw te finishen. Dat overkwam

de in Utrecht woonachtige, uit Libanon afkomstige,

Nesrine Leene.

De ambities van

Nesrine Leene

“Na mijn eerste marathon,

de Amsterdam Marathon in

oktober 2011, was ik op slag

verliefd. Wat een onvergete-

lijke ervaring! Ik wilde onder

de 3:15 uur te lopen, en

finishte in 3:11:05. Met overal

pijn, maar het was ‘goede pijn’.”

Queen van BeirutKort na dit Amsterdamse

marathondebuut werd

Nesrine (nu 28) gebeld

door de voorzitter van een

runningclub in Beiroet. Of

ze wilde meedoen aan de

marathon van Beirut. Ieder

bezwaar van Nesrine werd


mooi vind, ik loop zonder

schema’s... Maar die dag

voelde ik me de ‘queen’ van

Beirut!”

Olympisch skiteamNesrine komt uit een sportief

gezin waarin heel veel geskied

en getennist werd. In 2002

maakte Nesrine in Salt Lake

City samen met haar zusje

Chirine zelfs deel uit van het

Libanees olympisch skiteam.

Tijdens haar studie in de

Verenigde Staten speelde

Nesrine veel tennis. In 2007

ontmoette ze haar huidige

man. Ze trouwde en verhuisde

in 2008 naar Nederland, waar

ze als IT-consultant aan de

slag ging.

door de voorzitter wegge-

wuifd en zo zat Nesrine zes

weken na de Amsterdam

marathon in Beirut. Een dag

voor de wedstrijd verkende

ze het parcours. “Het terrein

was heuvelig. Dus ik vroeg

me af: zou ik de tijd die ik

in Amsterdam had gelopen

kunnen verbeteren? Want

hoewel de runningclub mij

adviseerde om niet op tijd te

lopen, maar ‘slechts’ als eerste

Libanese vrouw te finishen,

wilde ik zelf toch sneller lopen

dan ik in Amsterdam had

gedaan. Zo zit ik nu eenmaal

in elkaar.” Vanwege het warme

weer startte de marathon

7 uur ‘s ochtends. “Tot 21

kilometer ging het heel goed.

Daarna had ik niet genoeg gel

meer en voelde mijn lichaam

zwaar. In de weken voor de

Beirut marathon had ik heel

veel van mijn lichaam gevraagd

en dat werd voelbaar. Bij 30

kilometer was ik óp. Maar

omdat ik mijn persoonlijk

record wilde verbeteren en

omdat het publiek - heel veel

bekenden - mij zo steunde,

hield ik vol. Ik finishte in

3:09, als eerste Libanese. Tot

mijn eigen verbazing! Ik was

heel blij. Bovendien werd ik

omringd met aandacht. Heel

bijzonder was dat, want ik ben

maar gewoon amateurloper.

Ik loop op schoenen die ik

uitgekozen heb omdat ik ze

‘Mijn droom nu: voor Libanon

uitkomen op de

Olympische Spelen van

2016.’


Het is mogelijkIn september 2008 begon

Nesrine met hardlopen.

Via haar werk liep ze onge-

traind in 48 minuten de tien

kilometer van de Singelloop

in Utrecht. Het lopen beviel

goed en omdat ze toch al op

zoek was naar een hobby, ging

ze er mee door: “Ik houd van

hardlopen. Het is niet duur,

het kan altijd en overal en net

als bij skiën is er onderweg

veel te zien.” Nesrine kreeg

de smaak flink te pakken

en liep mee in diverse

wedstrijden. Tussendoor beviel

ze in november 2010 van een

zoon. Bij iedere wedstrijd

wilde ze haar vorige presta-

ties overtreffen. “Dat ik zo

ambitieus ben, komt doordat

ik in Libanon ben opgegroeid.

Libanon is een klein land, de

competitie is er niet zo groot.

Als je ergens goed in bent, is

het daar mogelijk om de beste

te zijn. En dat motto - ‘het

is mogelijk’ - hanteer ik nog

steeds.”

DroomNesrine’s droom is binnen

drie jaar een marathon binnen

drie uur te lopen. “Want als ik

dat doe is de kans groot dat

ik in 2016 voor Libanon naar

de Olympische Spelen in Rio

de Janeiro mag uitkomen.”

Voorlopig zit een marathon

er echter nog niet in. Nesrine

heeft maanden niet kunnen

lopen vanwege een blessure

(Illiotibal band syndrome

(ITBS) ofwel lopersknie),

waarschijnlijk vooral ontstaan

doordat ze in korte tijd teveel

van haar lichaam gevraagd had.

“Zo’n blessure doet fysiek

pijn, maar de mentale pijn was

onnoemelijk veel erger! Ik

heb er wel veel van geleerd.

Ik ben geduldiger geworden

en luister beter naar mijn

lichaam. Ik realiseer me dat

ik ook zonder hardlopen van

het leven kan genieten. Maar

nu ik langzamerhand weer

korte afstanden pijnvrij kan

lopen, ervaar ik wel dat lopen

veel geluk aan mijn leven

toevoegt.”

Nesrine Leene houdt op runness.blogspot.com een

blog bij, waarin ze haar ervaringen beschrijft en

ook haar visie op het omgaan met ITBS deelt.

Anita Drost is eigenaar van tekstbureau

tekstissimo: www.tekstissimo.nl.

Ze schrijft, corrigeert en redigeert

teksten. Daarnaast runt ze vanuit

tekstissimo een schrijfatelier voor

kinderen die graag schrijven.

werd ook mogelijk gemaakt door 3 enthousiaste vormgevers! Dank aan Conny, Lucien en Ellen.

Meer dan 20 jaar ervaring in

verzorging en realisatie van

grafische producten. Kijk voor

een compleet overzicht

van mijn kennis, ervaring en

uitgebreide netwerk op

nl.linkedin.com/in/lucienvoeten

Lucien Voeten,

[email protected]

Ook een magazine, folder, advertentie, hand-out,menukaart, website nodig? Bel 030-254 38 32/06 411 317 58 of mail [email protected]

www.concreat.nl

is onzegrafisch ontwerp,

vormgeving & illustratie

Uw ontwerp

uitdaging

Uw ontwerp

uitdagingis onze

Eigen advertentie.indd 1 20-06-12 14:39

Run4Health

ellennartz.nlbladenmakenrestylingvormgevingillustratie

Ik inspireer graag

en geef vorm aan magazines,

affiches, brochures, ontwerp,

illustreer en schilder.

Je bent welkom

om van gedachten te wisselen.

bel el: 06 53 996 591

Lucien

Voeten



Mijn loopspullen gooide ik

altijd als eerste in mijn reistas.

Hoe meer kilometers ik over

de grens had gemaakt, hoe

groter mijn voorkeur werd

voor bijzondere loopjes.

Tijdens een tussenlanding op

de luchthaven van Singapore. In

de Middellandse Zee, waar ik

voor mijn werk eens een cruise

maakte waardoor ik niet alleen

prachtige plaatsen als Napels,

Tekst Henrico Prins

Beeld David van Tongeren

Zoals je als kleine jongen, al is het maar

in je hoofd, een lijstje bijhoudt van

landen waar je bent geweest, hou je als

loper een lijstje bij van landen waar je

hebt hardgelopen. Ik vond het mooi om

de wereldkaart langzaam gevuld te zien

raken met stippen waar ik een rondje

had gemaakt.

Sluimerloper

pakken heb. Verder is de zon

een factor van betekenis: die

brandt ook als het bewolkt is,

zomer en winter, waardoor je

bij daglicht altijd zonnebrand-

crème nodig hebt, spul dat ik

in mijn leven tot nu toe heb

gemeden als de pest. Ook komt

de laatste tijd geregeld een

aardbeving voorbij, slopend

gedonder dat je de trek in elke

vorm van zelfgekozen uitputting

ontneemt.

Maar goed, Nieuw-Zeelanders

lopen er geen kilometer minder

om, dus ik vrees dat ik mezelf

in de hoek van slappe smoezen

heb gemanoeuvreerd. Intussen

staat de wegatleet in mij in

de ruststand. Ik durf het bijna

niet te zeggen, maar ik heb een

crosstrainer gekocht. In de tuin

staat een enorme trampoline

waar ik stiekem op spring als

de kinderen naar school zijn en

er verder niemand kijkt. Ik ben

een sluimerloper geworden,

wachtend op betere tijden.

de computer, te hard piano-

gespeeld), behalve door het

hardlopen.

Punt is: Nieuw-Zeeland is een

land waar je heel graag wilt

kunnen hardlopen. De mensen

hier zijn gek op lopen en fietsen

of een combinatie ervan, zolang

dat maar in sportief verband

gebeurt (alle andere momenten

van verplaatsing bevinden ze

zich, heel suf, in de auto).

Hardlopen is aanstekelijk –

vooral als je het wilt, maar het

niet kunt. Oude mannetjes zie

ik hier gemakkelijk 13, 14 km

per uur halen, zelfs op een

maandagavond, een tijdstip

waarop je in Nederland in

sjoktempo een herstelrondje

doet omdat het zuur van de

zondagse duurloop er eerst

nog uit moet. Daar lachen ze

hier om. Als je toch loopt, kun

je net zo goed vaart maken.

Van die blessure heb ik geen

last meer, maar van aanhaken

is het nog niet gekomen. Ik mis

de Nederlandse stoepen en

fietspaden, de bosroutes langs

gekleurde paaltjes. In Neder-

land kon ik binnen een straal

van drie kilometer elk decor

en elke ondergrond vinden

die ik wou. Hier moet ik eerst

een eind met de auto voordat

ik een echt lekker rondje te

Palermo, Tunis en Marseille aan

mijn lijstje kon toevoegen, maar

ook stippen kon zetten op volle

zee als ik aan boord kilometers

had gemaakt op de loopband

in de fitnessruimte – geweldig

uitzicht natuurlijk – of rondjes

zwoegde op het 800 meter

lange parcours dat aan dek was

uitgezet voor verslaafden zoals

ik. Hoe gekker, hoe beter.

Een paar jaar geleden verhuisde

ik naar Christchurch, Nieuw-

Zeeland. Ik kampte in die tijd

met een hardnekkige blessure

door overbelasting, waar-

door ik het lopen op een laag

pitje had moeten zetten. Het

verneukeratieve was dat ik er

geen last van had als ik hardliep.

Dus had ik mezelf veel te lang

wijsgemaakt dat die blessure

overal door veroorzaakt kon

zijn (verkeerd matras, te lang

achter het stuur, te vaak achter

Henrico Prins is journalist en schrijver

van Handboek voor de moderne man

en Emigreren voor beginners, beide

verschenen bij uitgeverij Podium.

Website: www.henricoprins.com.

Twitter: @henricoprins



De Hardloopwinkel in Amsterdam steunt

Run4Health met hun actie voor de Stichting

Make-A-Wish Nederland. Joan Avé , eigenaar

van het filiaal van de Hardloopwinkel in het

Olympisch Stadion in de hoofdstad, loopt met

haar winkel alvast warm.

Tekst Rianne Zegelaar

Beeld Bastiaan Heus

Joan vindt de actie van

Run4Health een geweldig

idee: “Zeker in een tijd waarin

iedereen met zichzelf bezig lijkt

te zijn, is het mooi om te zien

hoe mensen door middel van

sportiviteit anderen helpen. Het

lopen van de Dam tot Damloop

is niet iets wat je zomaar even

doet, daar gaat veel voorberei-

ding en energie in zitten.” Ook

het samenbindend element

van zo’n loopevenement is iets

Deuren wijd open voor

Run4Health


waar Joan erg van kan genieten.

“Veel mensen hebben zo hun

eigen motivatie om mee te

doen, toch is er een eenheid

aan lopers, zeker met zoiets

als Run4Health.” Joan draagt

graag haar steentje bij door

mee te denken, haar netwerk

in te zetten en de deuren van

De Hardloopwinkel wijd open

te zetten.

Breed publiekHardlopers kunnen bij verschil-

lende winkels terecht, maar

volgens Joan Avé, eigenaar

van De Hardloopwinkel in

het Olympisch Stadion, is

deze winkel uniek. Joan: “We

zijn laagdrempelig omdat we

benaderbaar willen zijn voor

het brede publiek van mensen

die tegenwoordig aan hard-

lopen doet. Toen ik dertig jaar

geleden als jong meisje de

wereld van hardlopen instapte,

was het vooral een mannen-

ding en een heel competi-

tieve sport. Dat element zit

er nog steeds in, maar nu

is het daarbij een sport van

iedereen geworden. Hardlopen

is voor een groeiende groep

mensen een onderdeel van

een gezonde, bewuste manier

van leven. Ik denk dat we dat

als De Hardloopwinkel goed

begrepen hebben. We hebben

onze service en collectie daar

dan ook op aangepast. De

fanatieke marathonloper weet

ons te vinden, maar ook de

vrouw die besloten heeft om

te gaan hardlopen omdat ze

wil afvallen. Het maakt ons niet

uit, beiden hebben een goed

product nodig. Wij staan klaar

om hen op een enthousiaste en

deskundige manier te helpen.”

Run4Health

In beweging Joan herkent zich in de beide

kanten van het brede publiek.

Zelf begon ze als tienjarig meisje

al met baanatletiek. Naar eigen

zeggen heeft de sport haar

gevormd en ‘clean’ gehouden

van zaken waar tieners gevoelig

voor kunnen zijn. Ook zijn een

aantal van haar vrienden nog

steeds die van toen. Nu, jaren

later, ligt haar hart nog steeds

bij de baan. Joan: “Ik herken de

pijn en de verzuring die atleten

ervaren. Maar ook de prachtige

combinatie van kracht, snelheid

en techniek van atletiek.”

Joan is sinds lange tijd met

wedstrijden gestopt, nu loopt

ze recreatief drie keer in de

week. Ze heeft een druk leven

met haar partner, kinderen,

sociale leven en natuurlijk, de

winkel. Hierdoor behoort ze

inmiddels tot de groep lopers

die minder fanatiek zijn, maar

wel lopen om in vorm en

beweging te blijven. Joan: “Ik

ben nu veertig plus en merk dat

het hardlopen mij nu moeilijker

afgaat. Toch vind ik het juist nu

nodig om het te blijven doen.

Hardlopen is mijn gezondheid

en een manier om mijn hoofd

leeg te maken. Het is en blijft

de rode draad door mijn

leven.”


Wie bedenkt nu dat de wedstrijd 16,1 kilometer lang moet

zijn? Waarom niet vijftien of twintig? Het antwoord is te

vinden in 1959.

Damloop: van ludiek protest tot uniek sportevenement

Dam tot

Tekst Jan van der Sluis

Beeld Le Champion


ders mee, zoals dichter Simon

Vinkenoog en tekenaar Opland.

Winnaar werd de 32-jarige

Wout Bruynzeel met een tijd

van 10.25u. Hij maakte gebruik

van een speedboot.

De tunnel kwam er. Op 21

juni 1966 opende toenmalig

koningin Juliana de Coentunnel.

Inmiddels heeft deze verbin-

ding een te beperkte capaciteit

en wordt in 2012 de Tweede

Coentunnel geopend.

OrganisatieDe race maakte jaren later

zo’n grote indruk op Cees

Lansbergen dat hij besloot er

een evenement van te maken.

Dat was sneller bedacht dan

gerealiseerd. Het oorspron-

kelijk plan dateert van 1981,

maar de eerste wedstrijd, een

trimloop, vond pas vier jaar, in

1985, plaats. Aan die trimloop

lere verbinding. Dat zou een

tunnel onder het Noordzeeka-

naal door moeten worden.

TunnelOp 27 augustus 1959 werd in

het kader van de tunnellobby

een race gehouden: van de

Zaanse Dam naar de Amster-

damse Dam. En het donderde

niet hóe men zich tussen

starten eindpunt verplaatste,

als het maar snel was. Het was

vooral een ludieke actie: in de

race en de voorbereiding ervan

konden toeschouwers genieten

van vreemde verschijningen

als kozakken en kamelen. De

Zaandamse burgemeester Fran-

cken – op bijgaande foto vóór

de duik – liep in een duikerspak

over de bodem van het Noord-

zeekanaal van Amsterdam naar

Zaandam. Verder deed er een

keur aan bekende Nederlan-

Het Noordzeekanaal is na de

Tweede Wereldoorlog een fors

obstakel vanuit Amsterdam

naar het noorden, en vice versa.

De Zaanstreek, met name

Zaandam, merkte dat dan ook

aan den lijve. Voor de overtocht

was de Hempont de belang-

rijkste verbinding. In 1959

werden dagelijks 5.800 auto’s

vervoerd, met wachttijden die

opliepen tot drie kwartier. Niet

verwonderlijk dus dat actie is

gevoerd voor een betere, snel-

aan creativiteit geen gebrek.

Rond het parcours versieren

de bewoners traditiegetrouw

de huizen en straten. Omdat

er zoveel wordt versierd en

gefeest, is er de versieren

spandoekenwedstrijd voor

Champion verklaart waarom de

Dam tot Damloop is wat het

is: een sportief evenement, niet

alleen voor de sporters maar

ook voor de omgeving!

BelevingDie omgeving is namelijk een

van de kleurrijkste van Neder-

land. Helemaal in lijn van de

allereerste trimloop is er van

alles te zien en te beleven lángs

het parcours. Naar schatting

250.000 toeschouwers leven

met de ongeveer 50.000 lopers

mee en doen dat uitbundig. Er

is voor die toeschouwers ook

ruim voldoende te doen: van

het bijwonen van start en/of

finish tot het genieten van een

van de vijftig bands die ergens

langs het parcours optreden.

Naast de muzikaliteit ook

deden 4.300 lopers mee. En

kreeg een voorbereidingstijd

van slechts enkele maanden!

Desondanks verliep die eerste

Dam tot Damlóóp vlekkeloos.

Het is vooral daarom dat

gemeentebesturen de jaren

daarna vertrouwen hadden in

een goede organisatie.

Deze organisatie is sindsdien

in handen van Le Champion.

Ondanks de Franse naam een

oer-Hollandse organisatie die

al sinds 29 juli 1922 bestaat.

Aanvankelijk als wielrenver-

eniging, maar later uitgebreid

naar andere takken van sport

waaronder het hardlopen.

Tegenwoordig organiseert Le

Champion meer dan tachtig

hardloop-, fietsen wandeleve-

nementen in binnen- en buiten-

land. En de geschiedenis van Le

RUN health M A G A Z I N E34


de grote Dam tot Damloop.

Duizenden kinderen doen mee

aan deze miniloop over twee

afstanden: 0,6 en 2,2 km. In

Amsterdam-

Noord

vindt een

vergelijkbare

kinderloop

plaats.

Daarnaast

is er (sinds

1988) de

zogenaamde

businessloop.

De lopers

in deze

teams voor

de grootste, mooiste, opval-

lendste, origineelste versiering,

spandoek, ereboog of andere

aanmoediging. Vlak voor de

race begint rijdt een heuse

jury de route langs, beoordeelt,

fotografeert en noteert. Er

zijn bijzondere oorkondes te

‘winnen’ voor de grootste, de

mooiste of de meest originele

versiering, maar ook de origi-

neelste aanmoedigingskreten

worden beloond.

Meer dan een hardloop-wedstrijdOok de jeugd is volop verte-

genwoordigd. De Mini Dam tot

Damloop is een kinderloop, die

in het centrum van Zaandam

plaatsvindt voor de finish van

CijfersBij de mannen werd de eerste editie gewonnen door Fernando Mamede uit Portugal in

45.15 en bij de vrouwen door de Nederlandse Carla Beurskens. Het parcoursrecord van

44.27 werd in 2011 door Leonard Patrick Komon gelopen. Maar minstens zo belangrijk

zijn de eigen verhalen van lopers, en dat zijn er nogal wat! Vorig jaar liepen ruim 50.000

lopers de Dam tot Damloop. Dat zijn er meer dan tien keer zoveel als bij de eerste trim-

loop in 1959, het inwonertal van een kleine stad! En zoveel zullen er dit jaar ook weer

aan de start verschijnen, want de inschrijving was binnen enkele uren weer helemaal vol

Volg de auteur van dit artikel, Jan van der Sluis,

op twitter @janvds55

of via zijn blog medunkt2011.wordpress.com.

bedrijven kunnen aan verschil-

lende afstanden deelnemen.

De Run2Day Ladies Damloop

is speciaal voor vrouwen en

meisjes en heeft een afstand

van 4 Engelse Mijl (6,4 km). En

tot slot natuurlijk de goede

doelen. Run4Health loopt voor

Make-A-Wish Nederland. Loop

mee en schrijf je in voor een

exclusieve kaart, zolang de

voorraad strekt. Kijk snel op de

aanmeldingspagina in het hart

van dit magazine of ga direct

naar www.run4health.nl.


Dit e-mailbericht ontving Jeroen Siedenburg op 26 oktober 2010 om 9.34u

van Roy van den Anker. Een gedenkwaardig bericht want het bleek het

begin van een bijzondere samenwerking tussen de werkgevers van beide

hardloopliefhebbers (How Company en MultiSafe), die uitmondde in de

oprichting van de stichting Run4Health.

Goedemorgen Jeroen,samen met collega Olaf heb ik afgelopen week besloten om weer een marathon (Rotterdam, april 2011) te lopen. We zullen dit gaan doen om geld in te zamelen voor SOS-Kinderdorpen. Onze gezamenlijke vrienden van ONVZ hebben al spontaan hun hulp aangeboden. Is het een leuk idee om hier een actie van How, ONVZ en MultiSafe van te maken in het kader van onze gezamenlijke “winning spirit”? Ik heb nog geen concreet idee hoe (sponsoring, participatie of nog anders), maar sta je open voor het idee om hier samen wat leuks van te maken?groet, Roy

Jeroen Siedenburg

Idee

Roy van den Anker

Goedemorgen Jeroen,samen met collega Olaf heb ik afgelopen week besloten om weer een marathon (Rotterdam, april 2011) te lopen. We zullen dit gaan doen om geld in te zamelen voor SOS-Kinderdorpen. Onze gezamenlijke vrienden van ONVZ hebben al spontaan hun hulp aangeboden. Is het een leuk idee om hier een actie van How, ONVZ en MultiSafe van te maken in het kader van onze gezamenlijke “winning spirit”? Ik heb nog geen concreet idee hoe (sponsoring, participatie of nog anders), maar sta je open voor het idee om hier samen wat leuks van te maken?groet, Roy



Jeroen vertelt: “Roy wist dat

ik af en toe ook wat hardloop,

echter bij lange na niet zo

fanatiek als hij en Olaf. Een

Dam tot Damloop was tot dan

toe het maximale geweest in

mijn hardloopcarrière. Ik weet

van mensen uit mijn omgeving

die een marathon hebben

gelopen, dat dit toch echt een

ander verhaal is. De gedachte

om wel of niet een marathon

te gaan lopen, parkeerde

ik nog even. Het idee van

Roy om geld in te zamelen

voor een goed doel als SOS

Kinderdorpen, daar werd ik

wel gelijk heel enthousiast van.

Wij spraken af om bij elkaar te

komen en sloegen de handen

in elkaar om het ‘groots’ aan

te pakken met een eigen stich-

ting, een website, een logo

en alles wat erbij hoort: de

geboorte van Run4Health.

Naast How Company en

Multisafe als dragers van dit

initiatief waren wij er ons

van bewust dat een internet-

partij als partner ook handig

zou zijn; deze werd al snel

gevonden en wij gingen van

start. Wel met enige reali-

teitszin, de aprilmarathon in

Rotterdam gingen wij met

onze grootse aanpak niet

meer halen, dus het vizier

werd gericht op de marathon

van Amsterdam in oktober

2011. Dat vond ik niet heel

erg, want ik had inmiddels

besloten de marathon te

gaan lopen en had zo dus

iets meer voorbereidingstijd.

Ondanks dat onze internet-

partner enkele weken voor de

lancering van www.run4health.

nl failliet ging, het allemaal

geregeld moest worden naast

het normale werk en er seri-

euze loopblessures kwamen

bij de initiatiefnemers, is er

doorgezet en hebben ruim 30

Run4Health-lopers meer dan

12.000 euro opgehaald voor

SOS Kinderdorpen!

Met de middelen die wij

hadden in 2011 is er het

maximale uitgehaald. Het

heeft mij heel veel positieve

energie gegeven om bij te

kunnen dragen aan het goede

doel, SOS Kinderdorpen.

Voor 2012 kunnen wij met

de ervaringen uit 2011, met

een nieuwe internetpartner

(dank aan Bikkelhart!) en een

eigen magazine de lat weer

wat hoger leggen. Tijdens de

Dam tot Damloop zullen wij

starten met 100 Run4Health-

hardlopers om geld in te

zamelen voor Make-a-Wish

Nederland. Deze stichting

realiseert wensen voor

kinderen die ernstig ziek

zijn en bezorgt hun op deze

manier een onvergetelijke dag.

Wij gaan er weer voor om er

het maximale uit te halen; doe

jij ook mee?”

Jeroen Siedenburg

Managing Partner How Company

Dat is de manier van werken van MultiSafe. Nieuwsgierig hoe we dat doen?

Bel, mail of tweet ons voor een afspraak en ervaar het zelf!

O30-2212777 [email protected] @multisafe

MultiSafe is trots partner van Stichting Run4Health

Een financieel dienstverlener die geen belang heeft bij de

hoogte van uw premie?

Een financieel dienstverlener die wel hard loopt voor u?








Tel: 020-5062090 | www.howcompany.nl | [email protected]

Bekijk ons YouTube kanaal en zie wat onze deelnemers over How Company zeggen:

http://www.youtube.com/user/howcompany1

Fysiek helemaal fit?

En mentaal?

How Company is dé partner om versneld

uw doelen te bereiken met unieke

programma’s op het gebied van:

Communicatie

Persoonlijke ontwikkeling

Leiderschapsontwikkeling

Teambuilding

MD-trajecten

Cultuurverandertrajecten


Hardlopen doe ik met veel

plezier, 3 keer per week en

soms ga ik er zelfs om 6 uur

mijn bed voor uit. Dat was wel

eens anders. Waarom het nu

wel lukt? Omdat ik een doel

voor ogen heb. Niet alleen in

deelname aan een evenement

op een vaste datum, maar ook

nog eens richting een leuke

groep lopers met wie ik samen

loop voor een goed doel:

Stichting Run4Health.

Met een doel voor ogen blijf je in beweging

In 2011 liepen we met zo’n 30 lopers in verschillende

afstanden van de Marathon van Amsterdam een dikke

€ 12.000 bij elkaar. Dat geld is gebruikt voor de bouw van

een medisch centrum in Niger. Iedereen was enthousiast

over het bereikte resultaat, én de persoonlijke successen.

Want wat bleek, door commitment te geven aan een

goed doel was iedereen veel gemotiveerder te blijven

lopen, trainen en door te gaan.

Reden voor ons om in 2012 opnieuw een loopevenement

en doel te kiezen. Dit jaar lopen we de Dam tot Damloop

voor Make-A-Wish Nederland. We zamelen daarmee geld

in om kinderen met een levensbedreigende ziekte de dag

van hun leven te bezorgen. Ik krijg nog kippenvel van de

filmpjes die ik gezien heb over wat de mensen van Make-

A-Wish Nederland voor deze kinderen realiseren!

Na het succes van de afgelopen jaren begint het inmid-

dels een mooie traditei te worden. Want ook voor 2013

hebben we al weer mooie plannen. Houd daarvoor onze

website in de gaten en doe mee!

Roy van den Anker, Stichting Run4health


Maak het verschil, voor jezelf en voor

Run4Health

www. run4health.nl

Houd de

website van

Run4Health

in de gaten en

doe mee

Samen lopen voor het goede doel

2013


Verslag in beelden

® ® ® ® ® ® ®


Lees de persoonlijke verhalen op

de website van Make-A-Wish®

Nederland en je snapt waarom

dit doel ons hart gestolen heeft!

Het (weer) uitkijken naar een

droom, en het beleven van die

droom is één van de krachtigste

manieren om mensen voorbij

hun ziekte energie te laten voe-

len én beleven om door te gaan.

® ® ® ® ® ® ®

Afgehaald door een limousineVroeg in de ochtend worden

de meisjes, hun ouders en hun

oma thuis opgehaald door

een limousine, want tja echte

ballerina’s reizen natuurlijk in

stijl. Na een lange rit komen

ze aan in Amsterdam bij het

muziektheater. De meisjes zien

het bordje maar weten nog niet

echt wat er daar gebeurt. Ze

hadden toch niets met muziek

gewenst? Eenmaal binnen

worden ze warm welkom

geheten door Rachel. Rachel

legt uit dat ze ballerina is en dat

ze nu in het gebouw zijn waar

Het Nationale Ballet danst!

Ineens is het kwartje gevallen

Roselinde is 6 jaar. Ze heeft een

ernstige bloedziekte waarvoor een

beenmergtransplantatie nodig was. Haar zus

Madelief van 7 jaar is Roselinde’s donor geweest.

Hierdoor is de band tussen de zusjes nóg

specialer geworden. Tijdens de wensvervulling

van Roselinde is Madelief er natuurlijk ook bij.

Samen hebben ze één grote passie…ballet!

en de meisjes beginnen te

stralen.

Ze krijgen eerst een rondlei-

ding in de artiesten-gang. Zo

komen ze bij een deur waar

hun namen opgeschreven

staan. Roselinde en Madelief

hebben hun eigen kleedkamer!

Daar staat voor beide meisjes

een tasje met allemaal mooie

balletspulletjes klaar. Rachel

leest ze voor uit het kinder-

boek Coppelia, de voorstelling

die het ballet die middag gaat

uitvoeren. Als het boek uit

is komt de grote verrassing.

Roselinde en Madelief mogen

de voorstelling niet alleen zien

die middag, ze mogen erin

meedansen!

Nog mooier maken voor de voorstellingVanaf nu zullen ze dus aan het

werk moeten net als de andere

ballerina’s. Dat betekent eerst

omkleden. Voor beide meisjes

is een kostuumpje gemaakt

en een mooie roze Coppelia-

badjas op maat. Op naar de

make-up kamer. Hier worden

de meisjes mooi opgemaakt

en hun haren worden gedaan.

Roselinde vindt het nog erg

moeilijk haar hoofddoekje af

te doen omdat haar haartjes

nog wel kort zijn. Dan vraagt ze

toch aan de mevrouw van de

make-up: “ wil je ook eens naar

mijn haren kijken of je er wat

moois van kan maken?” En haalt

®

De wens van Roselinde

® ® ® ® ® ® ®


en langste applaus ooit breekt

los. Later die avond fluistert

Madelief nog tegen oma dat

ze het toch wel heel bijzonder

vond dat enorme applaus.

Na een warm afscheid

vertrekken ze weer met de

limo naar de volgende locatie.

Wat een mooie ballerina’s en

wat doen ze het goed, geweldig.

Roselinde en Madelief mogen

de rest van de voorstelling

vanaf een heel mooi plaatsje in

de coulissen kijken. En op het

moment dat de hoofdrolspelers

Zwaantje en Frans elkaar het

jawoord geven, dwarrelen er

een heleboel rode hartjes naar

beneden. Roselinde roept het

uit: “VET COOL!!!”

De voorstelling zit erop en aan

het einde van de voorstelling

wordt er natuurlijk applaus in

ontvangst genomen met vele

buigingen. De meisjes worden

naar voren gehaald door

Zwaantje en Frans en krijgen

een bosje bloemen. Het hardste

Na een heerlijke lunch maken

ze kennis met de balletjuf en

dan is het tijd om zelf te gaan

repeteren op het podium.

De meisjes zijn erg onder de

indruk van het podium en het

mooie decor. Ineens gaat het

doek omhoog en beseffen ze

hoe groot de zaal is. Het houdt

ze echter niet tegen en ze gaan

enthousiast aan de slag met de

repetitie. De meisjes tonen vol

trots wat ze al hebben geleerd

tijdens hun balletlessen en ze

zijn bijna niet te houden. Ted

Brandsen (de choreograaf van

Coppelia en de artistiek direc-

teur van Het Nationale Ballet)

komt de laatste aanwijzingen

geven voor de repetitie.

Optreden voor een volle zaalEn dan is er genoeg gerepe-

teerd, de show gaat beginnen.

Ouders en oma zitten op een

heel mooi plekje in de zaal en

kunnen zo de voorstelling goed

zien. En daar zijn ze dan onze

prima ballerina’s. Ze komen

meteen op in de openingsscene.

haar hoofddoekje van haar

hoofd. Een echte doorbraak,

oma schiet er vol van.

Als Roselinde en Madelief

tegenover elkaar staan in

de make-up kamer vraagt

Roselinde aan Madelief: “vind

jij het ook zo spannend?”

Madelief antwoord bevestigend

en Roselinde roept uit: “Maar

we gaan het wel doen hoor”

en geeft haar grote zus een

bemoedigende por.

Dromen, maar nu met de ogen dichtDat is een echt kasteel dat er

prachtig bijligt, helemaal in de

sneeuw. Daar worden ze warm

ontvangen en worden hun de

kamers gewezen. Echte prima

ballerina prinsessen slapen

natuurlijk in een super de luxe

suite in een super de luxe

kasteel.

In het enorme Koningsbed

vallen de meisjes moe maar

voldaan in slaap. De betovering

van hun wensdag wordt op dat

moment verbroken maar in hun

dromen en herinneringen zal

deze dag nog lang voortbestaan.

De wens van Roselinde

® ® ® ® ® ® ®



Jochem van Gelder liep New York City Marathon voor goede doelTekst Nancy Alders

Beeld Nationale Sport Week


tweets over zijn voornemen

had verstuurd, kwam de media-

tamtam al snel op gang. Ineens

was Jochem niet meer die Van

Gelder die niet meer op tele-

visie te zien is, maar Van Gelder

die de marathon ging lopen. En,

deze positieve publiciteit legde

hem geen windeieren; Jochem

kreeg van allerlei kanten

aanbiedingen van sportkleding

tot professionele begeleiding.

“Een flink aantal stokken achter

de deur”, geeft Jochem toe.

“Daarnaast ben ik ook ambas-

sadeur van de Nationale Sport

bestaat om deze ziekte een

halt toe te roepen. Begin 2011

kwam de regionale krant De

Gelderlander met een oproep

voor de New York City Mara-

thon. De krant had 70 startbe-

wijzen weten te bemachtigen

en had zich als doel gesteld:

geld ophalen voor Energy4all. Ik

twijfelde geen moment; ‘Ik ga de

marathon van New York lopen’,

zei ik tegen mijn vrienden en

familie. ‘Doe normaal!’, was het

eerste dat mijn vrouw zei. Maar,

ik was vastbesloten en ik ging

me serieus voorbereiden.”

Een goede voorbereiding kost

tijd en dus startte Jochem al

eind januari met trainen. Hij

had nog een lange weg te gaan.

Doordat hij op dat moment

zich in een sabbatical begaf, had

hij voldoende tijd zich goed

voor te bereiden. Nadat hij wat

Voor Jochem van Gelder, tv-presentator, ging 2011 de boeken

in als het meest sportieve jaar uit zijn leven. Jochem liep toen

namelijk de New York City Marathon voor stichting Energy4all.

En, hij liep hem helemaal uit. Volgens zijn eigen zeggen in

geen indrukwekkende tijd, maar wel een persoonlijk record en

een ervaring die niemand hem meer afneemt.

Een fanatiek hardloper was

en is Jochem niet. Sterker

nog, voordat hij besloot mee

te doen aan deze grootse

marathon was het 8 jaar

geleden dat hij voor het laatst

had hardgelopen. Dat was een

halve marathon dijkloop in zijn

woonplaats Beneden Leeuwen.

Toch besloot hij begin 2011 te

gaan voor het echte werk; de

New York City Marathon die

6 november 2011 plaatsvond.

Wat heeft hem bewogen deze

‘marathon der marathons’ te

gaan lopen? Jochem: “Ik ben al

vijf jaar ambassadeur van Energ-

y4all. Deze stichting zet zich in

voor kinderen met een energie-

stofwisselingsziekte. Kinderen

die aan deze ziekte lijden,

worden doodmoe geboren en

overlijden doorgaans op jonge

leeftijd. Gewoonweg omdat

er nog steeds geen medicijn


weg kwijt‘, zodat we uiteindelijk

drie uur aan het hardlopen

waren. Ongelooflijk dat ik

er steeds weer

intrapte. Maar,

hij trok me

hierdoor

wel over

m’n dooie

punt heen!”

En toen de

grote dag.

Jochem ging naar

New York. Hoe

was dat? Jochem:

“Wat een bele-

venis! Alleen

de start al. Je

staat daar met

zo’n 40.000 hard-

lopers van allerlei

nationaliteiten

Altijd even soepel liep de trai-

ningstijd niet. Jochem kreeg last

van zijn benen, rug en heupen

en in mei was hij even uitge-

schakeld. De dokter consta-

teerde een beenlengteverschil

van 1,5 centimeter. Met een

inlegzool en na verschillende

afspraken bij de fysiotherapeut

en osteopaat was hij weer

‘up and running’. Jochem: “Ik

vervolgde mijn trainingen weer

en werd steeds beter. Maar,

zwaar bleef het. Vooral op zo’n

20 kilometer, dan kwam ik altijd

op een punt dat ik het niet

meer trok. Daar wist Loek wel

wat op. Als we weer gingen

trainen zei hij altijd dat hij een

leuke route door het bos had

uitgestippeld van twee uur. Te

doen leek me. Echter, steevast

was hij na twee uur lopen ‘de

Week en het zou natuurlijk

enorm slap zijn als ik niet

mee zou doen. Van alle kanten

kreeg ik medewerking. Ik kwam

in contact met Greet van

Coach4run en zij begeleidde

me iedere maand met een strak

trainingsschema. Ik vulde dan

de behaalde resultaten in, zoals

afstanden en hartslag en kreeg

weer een schema op maat

terug. Discipline heb ik eigenlijk

niet, maar het strakke schema

was zo streng, dat ik wel moest.

Daarnaast trainde ik samen met

loopmaat Loek Buscher die mij

stimuleerde door te gaan. Ik

noem hem ‘Loekomotief’, want

hij denderde maar door. Met

zijn korte beentjes en kleine

stappen, bleef hij de vaart erin

houden. Afhaken was er niet

meer bij.”


hardloopt er de stof endorfine

vrijkomt die je lichaam een

kick geeft en een verslavende

werking heeft. Volgens mij heb

ik die stof niet. De enige reden

waarom ik de marathon heb

uitgelopen, was mijn gedachte

aan de zieke kinderen. Als ik

echt even doodmoe was, kon

ik alleen maar denken aan die

kinderen die continue deze

vermoeidheid voelen. Het klinkt

misschien raar, maar op die

momenten was ik even blij dat

ik kon beleven wat zij ieder

moment van de dag moeten

doormaken. Het gaf mij de

kracht om door te lopen en

vooral om Energy4all te blijven

steunen. Samen met de andere

lopers hebben we overigens

€100.000,- opgehaald. Een

geweldig bedrag om hopelijk

wel dat ene medicijn te vinden

en de zieke kinderen weer een

leven vol energie te kunnen

geven. Kijk, en daar doe ik het

voor.”

ik wilde gewoon niks missen

en vooral genieten. Wanneer ik

bijvoorbeeld stond te wachten

voor het toilet, nam ik daar

rustig de tijd voor. Praatje hier,

praatje daar. Geweldig. Ik had

ook tactisch kunnen plassen en

dat had me wellicht 10 minuten

op de totale looptijd gescheeld.

Maar, dan had ik bijvoorbeeld

nooit met die oude Hollandse

man gesproken die nog een

keer in zijn leven de marathon

van New York van dichtbij wilde

meemaken. En dat had ik niet

willen missen. Uiteindelijk liep

ik de marathon helemaal uit in

5 uur en 25 minuten. De laatste

200 meter heb ik zelfs nog

gefilmd. Het bijna hysterische

onthaal bij de finish moést ik

gewoon vastleggen.”

Na de New York City Mara-

thon heeft Jochem nooit

meer hardgelopen. Zit er in

de toekomst nog een pres-

tatieloop in? Jochem: “Heel

misschien ga ik nog een keer de

dijkloop overdoen. Vorige keer

heb ik de halve marathon wel

uitgelopen, maar vraag niet hoe.

Ik heb geloof ik meer gewan-

deld dan hardgelopen. Dus ik

heb nog wat goed te maken in

Beneden Leeuwen. Maar, eerlijk

gezegd, echt leuk vind ik het

ook niet. Ze zeggen dat als je

te wachten op het startschot.

Recreatielopers, topsporters,

mensen op klompen, slippers,

het maakt niet uit, iedereen

kan meedoen. En dan, als het

startschot heeft geluid, beweeg

je je onder luid gegalm van het

nummer ‘New York, New York’

samen met duizenden andere

hardlopers over de enorme

twee lagen tellende Verrazano-

Narrows Bridge richting

Brooklyn. Een geweldige

route door uiteenlopende

stadsdelen met alleen

maar enthousiaste

supporters langs

de route;

van mensen

die drinken

en eten

uitdeelden

tot complete

reggae- en

gospelbands.

Ik heb echt

van de mara-

thon genoten.

Ik heb zelfs

onderweg drie

keer gebeld met thuis

om te vertellen wat ik

allemaal meemaakte.

Daar vonden ze dat

een minder goed plan,

want bij de derde keer

zei mijn jongste zoon:

‘Niet meer bellen pap,

doorlopen!’. Nou ja, als

recreatieloper nam ik

het wat minder serieus,

Redacteur Nancy Alders

is eigenaar van EenEnAlders

(web)tekst - communicatie -

projectmanagement (evenementen)

[email protected]


doe ik ook al heel wat jaartjes

en gaandeweg ben ik steeds

meer ‘from scratch’ gaan koken.

Dat wil zeggen zonder pakjes

en zakjes, ik maak alles zoveel

mogelijk zelf (brood, soepen,

sauzen, pasta, noem maar op)

want ik kook natriumarm omdat

Na jaren niet te hebben gesport

ben ik begonnen met ‘0-5 km

Start to Run’. Dat viel niet mee

maar doorzetten werpt echt zijn

vruchten af! Tegenwoordig loop

ik 10 kilometer aan één stuk,

stiekem hoop ik eind van dit of

begin volgend jaar 15 kilometer

te kunnen lopen.

Hoewel ik het pas twee heb

gedaan vind ik het geweldig

leuk om aan georganiseerde

lopen mee te doen.De sfeer

en de energie die je krijgt van

de lopers om je heen en je

supporters geven zo’n enorme

kick dat meedoen aan een

georganiseerde loop echt een

aanrader is!

Ik pas twee heb meegedaan

mar vind het geweldig leuk om

aan mee te doen. Wel rustig

aan, ik ben al heel blij dat ik met

mijn ietwat gammele lichaam

(ik heb sinds een paar jaar een

nierziekte) gewoon lekker kan

sporten.

Mijn andere passie is koken. Dat

Tekst en beeld Aranka Koning

De passies van

Aranka KoningHardlopen en koken. De hardlopende blogster

Aranka Koning vertelt over haar twee grootste

passies in het leven, vanzelfsprekend inclusief

een vers, natriumarm en overheerlijk recept als

ideale voorbereiding op het stevigere loopwerk.

dat beter is voor mijn nieren.

Eind 2011 startte ik mijn blog

www.natriumarm.eu waar ik

regelmatig met veel plezier mijn

recepten plaats. Speciaal voor

het Run4Health magazine een

natriumarm en overheerlijke

recept van Aranka:

Vers gemaakte ravioli, gevuld met ricotta en verse

spinazie in een klassieke saliebotersaus.


Snij de deegkussentjes met

een scherp mes of een vorm

(kookring).

Breng een pan met ruim

water aan de kook. Smelt

ondertussen in een pannetje

de boter en voeg daar de fijn-

gesneden salie aan toe. Bak dit

geheel een klein beetje zodat

de blaadjes knapperig worden

zonder dat de boter verbrandt.

Laat de ravioli’s voorzichtig

in het kokende water glijden

en kook ze in circa 4 minuten

gaar. Ze zijn klaar als de rand

zacht is.

Leg op een bord en sprenkel

wat boter met salie erover

samen met wat Parmezaanse

kaas en serveer direct.

Enjoy!

steeds een stukje strakker

zodat de pasta mooi dun wordt

en ga door tot de dunste stand.

Heb je geen pastamachine,

bebloem dan je werkblad goed

rol en met een deegrol de

pasta zo dun mogelijk uit. Hoe

dunner hoe beter!

Bestrooi vervolgens je werk-

vlak licht met bloem, leg daar

een dun pastavel op. Schep

met een theelepel de bergjes

vulling erop en laat tussen elk

bergje ongeveer 5 cm vrij. Met

een kwastje kwast je wat water

rond elk bergje, leg er vervol-

gens een tweede dun pastavel

overheen. Druk de bergjes

goed aan met je vingertoppen

zodat de deegvellen stevig aan

elkaar vast komen en er weinig

lucht zit in de deegkussentjes.

En zo maak je het:

De pastaMeng in een kom de bloem,

semolina en de eieren en

kneed er een mooi zacht stevig

deeg van. Laat vervolgens een

half uur rusten in een kom met

een theedoek erover en maak

ondertussen de vulling.

De vullingZoek in de verse spinazie naar

lelijke blaadjes en gooi die weg.

Van de rest de dikke stengels

verwijderen en vervolgens

goed wassen in ruim water.

Laat de spinazie 5 minuten

slinken in een pan bijna kokend

water, knijp of druk er daarna

zoveel mogelijk vocht uit.

Roerbak de spinazie daarna

nog enkele minuten in een

droge, hete wok om het laatste

vocht er uit te verdampen, en

laat de spinazie afkoelen. In

een kom meng je de ricotta

met 1 ei, voeg vervolgens 25

gram Parmezaanse kaas, wat

nootmuskaat en zwarte peper

toe en roer alles goed door

elkaar. Snij de spinazie heel fijn

op een snijplank en meng door

het ricotta.

De pastaAls je een pastamachine

hebt kun je de pasta nu in 8

porties verdelen en die door

de machine halen. Bebloem de

pasta goed en zet de machine

De passies van

*) Typo 00 bloem is verkrijgbaar bij speciaalzaken en sommige supermarkten, maar gewone bloem volstaat ook. **) Semolina is fijngemalen durumtarwe (griesmeel), verkrijgbaar bij natuurwinkel, Turkse winkels en Italiaanse winkels. Zo fijn mogelijk. ***) Salie is te vinden bij de verse kruiden in de supermarkt, soms als deel van een Italiaanse kruidenmix.

Voor de pasta

300 gr bloem, liefst tipo 00*

100 gr Semolina**

4 grote biologische eieren

Voor de saus en afwerking

10 blaadjes versie salie***

80 gr ongezouten roomboter

Voor de vulling

300-400 gr verse spinazie

225 gr ricotta

25 gr vers geraspte

Parmezaanse kaas

1 groot biologisch ei

Wat heb je nodig voor 4 personen


Le Champion organiseert de Dam tot Damloop. Wat komt daarbij kijken?“Wij organiseren het hele

evenement van A tot Z. Van de

inschrijvingen tot het parcours,

en van de starttijden tot de

hekken en vergunningen. Dit

jaar de 28e editie. Een deel is

in die 28 jaar uiteraard bepaald,

neem het parcours. Maar dan

nog moet je controleren of

er bijvoorbeeld geen wegen

de dag zelf zijn er wel meer dan

800 vrijwilligers actief.”

Make-A-Wish Nederland is één

van de 78 goede doelen waar

hardlopers geld voor inzamelen.

Hoe zit dat aspect organisatorisch in elkaar?“De Dam tot Damloop beschikt

over 50.000 startbewijzen. In

drie à vier uur zijn die allemaal

weg. Er is een schaarste aan

startbewijzen waar de goede

afgesloten zijn of dat er een weg

open ligt. Le Champion werkt

samen met meer dan 2000

vrijwilligers, dertig verenigingen

en tien scholen. Deze samen-

werking is echt nodig om alle

evenementen te kunnen organi-

seren. Bij de Dam tot Damloop

begin je meteen na afloop

alweer met de organisatie van

de volgende editie. Dat doen we

met het hele Le Champion-team

aangevuld met vrijwilligers. Op

Tekst Annelies Kant

Beeld Le Champion

Veel lopers verschijnen aan de

start om te genieten en een

goede tijd te lopen. Een groeiend

aantal loopt daarnaast ook voor

het goede doel. Chantal Groot

leidt als coördinator goede

doelen van Le Champion alles in

goede banen.

“De Dam tot Damloop

heeft mazzel met schaarste aan startbewijzen”


doelen weer geluk bij hebben.

Want als je geen startbewijs

hebt weten te bemachtigen, is

er een kans om er eentje via de

deelnemende goede doelen te

krijgen. Goede doelen – zoals

Make a Wish - kopen namelijk

startbewijzen voor teams in. Een

team bestaat uit tien personen.

De goede doelen hebben dus

een soort troef in handen: je

mag voor ons lopen maar dan

moet je jezelf wel laten spon-

soren. De opbrengst gaat dan

naar dat goede doel.”

En op welke manier ben jij als coördinator goede doelen hierbij betrokken?“Ik coördineer de inschrij-

ving van de goede doelen en

verkoop de startbewijzen. Het

sponsordeel verloopt volledig

via de goede doelen. Het is

aan hen om lopers te werven

voor hun teams. Vorig jaar zijn

we begonnen met de Goede

Doelen Club Card. Daarmee

verbind je je voor drie jaar

aan de Dam tot Damloop, en

wel voor de jaren 2011-2012-

2013. Je weet dus nu al dat je

Annelies Kant levert heldere, creatieve

teksten voor ieder communicatiemiddel

en iedere doelgroep. Denkt mee over de

juiste boodschap en het juiste communi-

catiemiddel. Bepaalt op verzoek mede de

inhoud en regelt delen van de productie.

Van concept tot kant-en-klare kopij.

www.kantekst.nl

volgend jaar gegarandeerd weer

startbewijzen hebt met als groot

voordeel dat je daar nu al voor

kunt gaan werven. Er is een

beperkte oplage Club Cards. De

bestaande deelnemende goede

doelen kunnen verlengen voor

2014-2015-2016. Als je geen

bestaande deelnemer bent en je

wilt wel zo’n kaart, dan kom je

op een wachtlijst. Goede doelen

zonder Club Card schrijven

zich gelijktijdig met de indivi-

duele lopers en bedrijven in. Zij

hebben dus geen garantie op

startbewijzen.”

Bieden jullie de goede doelen nog bepaalde voordelen?“Doe je mee met minimaal vijf

teams, dan mag je je voorstellen

op www.damloop.nl. Daarnaast

kunnen de goede doelen zich

op de dag zelf presenteren

aan de lopers en het publiek.

Dit gebeurt op het Dam tot

Dam Fanplein op de Burcht

in Zaandam. Verder krijgen de

lopers voor goede doelen een

bevoorrechte startpositie. Ze

starten in een apart vak na

de wedstrijdlopers en hebben

daardoor een vrij parcours voor

zich. Je moet dus niet de eerste

kilometer afleggen in de grote

massa. Ook bij de finish is iets

extra’s geregeld. Teams die voor

goede doelen lopen krijgen het

aanbod om lopers op te vangen.

Ze kunnen verzamelen in de

zogenaamde Charity Zone.”

Maakt het jou uit welke goede doelen zich aan de Dam tot Damloop verbinden? “Nee hoor, ik vind ze alle 78

even belangrijk. Met Make a

Wish had ik eerder al te maken

tijdens de Runner’s World Zand-

voort Circuit Run. Daar is ook

geld voor ze opgehaald. Wist je

dat er vorig jaar tijdens de Dam

tot Damloop ruim 612.000 euro

is opgehaald voor de goede

doelen? Ik hoop natuurlijk dat

we daar dit jaar overheen gaan.

Daar zal ik binnen mijn macht

alles aan doen!”

Mei 2010. Vol vertrouwen sta ik in het startvak tijdens de

Verkerkloop in Zwijndrecht. Wetende dat ik in topvorm ben val

ik de 5km aan. In een race waarin nagenoeg alles klopt loop

ik voor het eerst onder de 20 minuten. Ruim zelfs. De chrono

stopt op 19:29.

Een tweede hardloopleven

Tekst en beeld Rob Viveen



loop ik nog een serie degelijke

wedstrijden. De meeste als trai-

ning. Goed voor het wedstrijd-

ritme en het vertrouwen. Maar

tussen de trainingen door keert

langzaam het gevreesde gevoel

in de rechterknie terug. Ik blijf

doortobben tot het moment

dat ontkennen geen zin heeft.

De blessure is terug. Opnieuw

dwingt de knie me om aan alle

ambities en plannen een abrupt

einde te maken. Weg seizoens-

planning, streep erdoor.

Patellofemoraal pijnsyndroomEen jaar na mijn eerste klachten

wordt in juni 2011 bij de ortho-

peed patellofemoraal pijnsyn-

droom vastgesteld. Oftewel:

een niet goed sporende knie-

schijf. Bij de fysio blijkt ook dat

de omvang van de beenspieren

rond de knie verschilt. Rechts

is zo’n 2,5cm smaller. Mogelijk

een oorzaak dat de knieschijf

niet goed spoort. Voor de

tweede keer sta ik ruim vier

maanden buiten spel qua

hardlopen. Achter de schermen

werk ik hard aan mijn come-

back. Ik fiets veel naast de

krachttrainingen bij de fysio. Ik

ben gemotiveerd. Vastberaden

sterk terug te keren. Langzaam

wordt de belasting opgevoerd.

De spieren in het rechterbeen

Een tweede hardloopleven

nemen toe. De knie geeft geen

krimp. Het vertrouwen groeit.

Tweede hardlooplevenEind oktober 2011 werk ik

onder begeleiding van de fysio

de 1e looptraining na mijn

blessure af. Veel stelt het nog

niet voor. Zes sessies van 30

seconden. Toch geniet ik. Ik

kijk naar mijn eigen schaduw

die door de zon op het tartan

wordt geprojecteerd. Ik voel

me weer hardloper. De dag

erna voel ik opnieuw pijn.

Zoveel zelfs dat ik besluit om

nog een week te wachten met

het nieuwe opbouwschema.

Wederom een fikse mentale

tegenslag.

De aanloop naar wat ik zelf

mijn tweede hardloopleven

noem verloopt met ups en

downs. Ik werk aan mijn

hardlooptechniek en verklein

mijn pasjes. Kortere pasjes is

minder impact voor de knie.

De omschakeling verloopt

soepeltjes. Desondanks

blijft het kwakkelen. De ene

training verloopt goed, maar

de volgende training kan het

zomaar weer tegenvallen. Meer-

dere malen moet ik de training

vroegtijdig afbreken. Vaak heb

ik zwaar gefrustreerd mijn

hardloopschoenen in de hoek

gegooid. Om ze vervolgens

PijnDaarna gaat het snel. Bergaf-

waarts welteverstaan. Lichte

klachten in de rechterknie

spelen op. Ik negeer het, train

door maar het gaat van kwaad

naar erger. Na vier weken

kwakkelen zegt mijn knie dat

het genoeg is. Steeds na een

paar minuten hardlopen, schiet

de knieschijf weg. De pijn voel

ik niet alleen in mijn knie, maar

ook mentaal. Ik ben geblesseerd

en dat doet pijn.

Bij de fysio blijkt dat de knie-

schijf niet goed spoort. Het

kraakbeen erachter is bescha-

digd. Een lange revalidatie

volgt. Vier maanden heb ik niet

mogen hardlopen. Dagelijks

oefeningen, twee keer per week

zwemmen en twee keer per

week krachttraining bij de fysio

is mijn deel. Langzaam nadert

het moment dat ik weer mag

gaan trainen.

ComebackEenmaal de loopschoenen

weer ondergebonden gaan de

opbouwtrainingen goed. Ik voel

me sterk en fit. En durf tijdens

trainingen zelfs al weer een

beetje met snelheid te spelen.

Na een krappe drie maanden

opbouwen maak in januari

2011 mijn wedstrijdreturn.

In een (eerlijk is eerlijk) niet

sterk bezette trainingsloop in

Dordrecht loop ik in 21:30 naar

de 3e plaats. De maanden erop

acht weken volledig pijnvrij ben

gaan we voorzichtig aan hard-

lopen denken. Tot die tijd stort

ik me op mijn fietstrainingen.

Een prima

alternatief.

Ondank de

nieuwe tegen-

slag ben ik

gemotiveerd.

Gemotiveerd om straks onder

goede begeleiding een derde

hardloopleven op te bouwen.

Een gevoel van berusting over-

heerst. Ik heb alle tijd om fit te

worden. Geduld en verstand

zijn de toverwoorden.

Ik kom weer terug. Ondanks dat hardlopen de

laatste tijd veel pijntjes heeft

opgeleverd, mis ik het toch

tijdens mijn blessureperiode.

Het gevoel van vrijheid, de

voldoening na en geslaagde trai-

ning of wedstrijd of gewoon je

koppie leeglopen in de polder

zijn voor mij onmisbaar. Dat

alles zorgt ervoor dat ik achter

de schermen keihard ga werken

om weer hardloper te worden.

Veel extra rust en kortere

sessies moeten bijdragen aan

een pijnvrije voortzetting van

mijn hardloopcarrière. In eerste

instantie lijkt het schema aan te

slaan. Maar na vier weken slaat

het noodlot opnieuw toe. Met

name na de trainingen ontstaat

rondom beide knieschijven

een vervelende napijn. Elke

training geeft nu een reactie.

Van opbouwen is geen sprake

meer. Het is meer afbreken

geworden.

Als een murw geslagen boxer

verschijn ik op de vervolgaf-

spraak van de fysio. We praten

uitvoerig over de afgelopen

periode. Voor mij is het klaar.

Mijn gevoel zegt genoeg. Zo

kan het niet langer. Een beslis-

sing die ik makkelijker dan ooit

kan nemen. Al voor de derde

keer. En iedere keer wordt het

makkelijker. De fysio adviseert

om eerst in alle rust pijnvrij te

worden. Pas als ik zo’n zes tot

twee dagen later met frisse

moed weer op te pakken en te

strikken. Adel verplicht.

Na zes weken opbouwen loop

ik 15 minuten aaneengesloten

als afsluiting van mijn opbouw-

schema. Mijn tweede hardloop-

leven kon beginnen.

Opbouwen en afbrekenHet vervolg-opbouwschema

bestaat nog steeds uit hard-

lopen met wandelpauzes

tussendoor. Slechts een paar

weken houd ik het vol. De

knie werkt niet meer mee.

Ook mijn linkerknie stribbelt

nu tegen. Op gevoel blijf ik

hardlopen. Het schema leg ik

weg. Ondanks dat ik nauwelijks

meer kan opbouwen geniet ik

van elke pijnvrije meter. Dat

houdt me op de been. Het

gevoel van alle frustratie weegt

niet op tegen het gevoel van

een pijnvrije training. Steeds

als ik mezelf afvraag: “Waarom

doe ik dit nog?”, kijk ik naar het

ingelijste startnummer van mijn

PR-race aan de muur terwijl

ik mijn veters strik. Een mooie

motivatie om terug te knokken.

Het hardlopen gaat pijnvrij.

Toch sluimert de pijn steeds

door na de training. Met twee

pijnlijke knieën meld ik me

bij de fysio. Die constateert

opnieuw geïrriteerd kraakbeen

achter beide knieschijven. Ik

krijg nieuwe oefeningen en een

nieuw, heel behoudend schema.

Volg de auteur van dit artikel Rob Viveen

op twitter (@robviveen) of via zijn

blog www.robviveen.punt.nl.

RUN health M A G A Z I N E56


23 septemberDam tot Damloop

www.run4health.nl

Steun de lopers van Run4health en maak een kinderwens waar!

Tijdens de Dam tot Damloop zullen 100 hardlopers van Run4Health deelnemen voor Make-A-Wish Nederland. Zij zullen lopen voor kinderen met een levens-bedreigende ziekte en de komende tijd geld inzamelen om de liefste wens van deze kinderen in vervulling te laten gaan.

Wilt u de lopers steunen en hen extra motiveren?

Doneer dan via www.run4health.nl en klik op de DONEER NU knop m.b.v. IDEAL.

Ook als bedrijf kunt u een factuur ontvangen voor donatie. Geeft u dan uw fac-tuurgegevens door via [email protected] en wij versturen de factuur per post.

Run4health poster A3 sponsors werven.indd 1 5-5-2012 22:21:57

Global aanbod op loopreizen

Accommodatie altijd binnen loopafstand van het evenement

Groepen vanaf 10 personen ontvangen een korting of gift

Lopen in een andere omgeving de ultieme beleving

Bezoek onze website!www.loopreizen.nl Like ons op Facebook en maak kans

op een reischeque twv € 100,-


De Dam tot Damloop is een uniek evenement. Niet alleen voor de deelnemers

op de route, maar ook voor iedereen langs de route! Bewoners, fans en

muzikanten moedigen de hardlopers op allerlei manieren aan, een impressie.

spandoeken & juichende mensen!

Muziek,

Tekst Marian Venemans

Beeld Nia Vriend


Maar ja, we hebben het toch

weer gedaan.”

Muziek“Wij spelen jaren ’60, ’70 en ’80

en Hollandse krakers, dus voor

elk wat wils” vertelt Ramon

Verdonk van boerenkapel de

Boekaniers. Zij staan al jaren een

paar honderd meter voor de

finish. “Het is leuk om de lopers

nog net even dat laatste steuntje

in de rug te kunnen geven.” De

muzikanten hebben het evene-

ment met de jaren zien groeien:

“Het is heel indrukwekkend om

erbij te zijn, het enthousiasme is

overweldigend.”

Zelf meelopen heeft Ramon

nooit overwogen: “We hadden

wel een trompettist die meege-

lopen heeft, die stopte dan even

om te applaudisseren en liep dan

verder, dat was erg leuk. Onze

blaaskapel komt voort uit het

carnaval, dat is een groot feest,

net als de Dam tot Damloop”.

De Boekaniers hopen dit jaar

weer op een mooie plek bij de

finish.

De Albert Heijn wilde toen ook

wel een tent voor de medewer-

kers, dat zijn er nu zo’n 3000!”

En zo ontwikkelde zich in de

loop der jaren het VIP-busi-

nessdorp, waar businesslopers

terecht kunnen voor kleed-

ruimte, douche en toilet maar

vooral om ervaringen uit te

wisselen en gezellig na te praten

met een hapje en een drankje.

AanmoedigenMevrouw Meijer woont al

30 jaar aan de Zuiddijk in

Zaandam. Elk jaar maakt ze

wat om de deelnemers aan te

moedigen.”Het meest geslaagd

vond ik die met die kikkers.

Ik had als slogan ‘Dam tot

Dam, de leukste loop in ons

koude kikkerlandje’. En daar

had ik allemaal kikkers bij, en

kikkerslingers.” In 2011 kreeg

ze de eerste prijs voor de

slingers met petjes die ze aan

de heg hing met de bood-

schap ‘petje af voor alle lopers’.

“Verleden jaar was vreselijk

weer, het was geen pretje om in

die stortregen buiten te staan.

Versiering“Het is de gezelligste loop van

heel Nederland” vertelt Nia

Vriend. “Het is geweldig hoe

iedereen meeleeft.” Nia regelde

21 jaar lang de muziekgezel-

schappen langs de route en

beoordeelde de versieringen die

de bewoners maakten. Achterop

motoren van rijschool van Hees

uit Zaandam reed ze de route

en noteerde gegevens van de

versieringen terwijl een foto-

graaf ze op beeld vastlegde.

In de weken erna ging Nia

persoonlijk langs bij al die

mensen om een cadeautje geven.

“Er is een mevrouw die heeft

altijd een tafel en stoelen staan,

met koffie, en een bord ‘WC’.

Vooral de dames die meerennen

zijn daar erg blij mee. Haar hele

prikbord hangt vol met bedank-

kaartjes van dames met hoge

nood!”

Met de organisatie van de

muziekgezelschappen is de

69-jarige Nia Vriend inmiddels

gestopt. Ze regelt nog wel de

businesstenten. “De ruimte in de

sporthal was te klein, er kwam

een tent op de parkeerplaats.

Informatie vertalen naar een visueel

product of aansprekend artikel, dat is

wat Marian Venemans aanspreekt in

haar werk als redacteur!

www.marianvenemans.nl


Hardlopen

Rik Wolswinkel (34) en Ilonka van den Hengel

(24), een bijzonder stel. Het hardloopkoppel wist

afgelopen oktober iedereen te verbazen door

onder zeer zware omstandigheden, het was

maar liefst 25ºC, de 9e Kustmarathon te winnen!

Rik bij de mannen en Ilonka bij de vrouwen…

Rik, ik heb even ge-googelt en kom erachter dat je nog niet zo lang hardloopt. Klopt, ik ben nu een jaar of zes

aan het hardlopen. Eigenlijk per

toeval. Mijn werkgever hield

een bedrijvenloop. Dat was

de jaarbeursmarathon van

10 km. Na die eerste keer

kreeg ik de smaak te pakken en

ben ik fanatiek gaan hardlopen.

Nu is hardlopen een uit de

hand gelopen hobby voor me.

Ilonka, is er bij jou ook sprake van toeval?Ik was een jaar of 10 toen mijn

buurman vroeg of ik zin had om

verrijktje leven

Tekst Jørgen Hofmans


met een hardloopwedstrijd mee

te doen. Het was een wedstrijd

die op de Ginkelse hei werd

gehouden. Ik won en kreeg een

prijs van ƒ 25,-. Zeker als je

pas 10 jaar bent een hartstikke

grote prijs. Ik deed al aan sport,

ik zat op korfbal, maar daar

won je hooguit een vaantje of

een beker en bovendien was er

altijd een zomerstop. Vanaf mijn

12e ben ik daarom op atletiek

gegaan.

Dus jullie trainen het hele jaar door?[Rik] Ja, in de winter als het

heel koud is iets minder maar

gemiddeld train ik 5 à 6 keer

per week wat neerkomt op

ongeveer 100 kilometer.

[Ilonka] Ik train ook zo’n

6 keer per week. We trainen

soms samen, in groepsverband,

en daarnaast ook individueel.

Dat moet ook wel want we

hebben niet dezelfde werk-

tijden. Ik ben fysiotherapeute

en werk twee avonden. Op

die dagen train ik ’s ochtends

terwijl Rik dan op zijn werk zit.

Ilonka, is er een verband tussen je passie voor hardlopen en het feit dat je fysiotherapeute bent geworden?In de eerste jaren dat ik aan

het hardlopen was, was ik

regelmatig geblesseerd en lag

dan op de behandeltafel. Vond

het toen al een erg interes-

sant beroep dus de keuze om

fysiotherapeute te worden was

snel gemaakt.

Rik, wat doe jij in het dagelijks leven?Ik werk op de financiële

administratie van een

vleesverwerkingsbedrijf.

Een zittend beroep dat niks

met hardlopen te maken

heeft. Maar het sporten zorgt

er wel voor dat je hoofd na

een dag inspanning weer

heerlijk leeg raakt. Het is

geweldig om in een bosrijke

omgeving te rennen.

Moeten jullie er veel voor laten?[Rik] Moeten is een verkeerd

woord. Ik loop voor mijn

plezier! Het komt er eigenlijk

op neer dat je minder vaak

voor de televisie hangt, je bent

meer sociaal bezig want door

het hardlopen heb ik heel veel

nieuwe mensen leren kennen.

[Ilonka] Ja, en je leert af te

zien en door te zetten wat ook

van pas kan komen in bijvoor-

beeld je werk.

Volgen jullie een speciaal dieet?[Ilonka] Nee, niet echt.

Natuurlijk zorg je ervoor dat


je de dagen voor een marathon

veel koolhydraten binnen-

krijgt en dat je voor en na een

wedstrijd genoeg drinkt.

Je vertelt dat je al rennend naar het café gaat om daar samen met je vrienden een paar biertjes te drinken en vervolgens weer terug naar huis rent.Klopt, maar dat was in de

beginperiode … dat doe ik nu

niet meer.

Topsporters hebben soms bepaalde rituelen voorafgaand aan of tijdens een wedstrijd. Hebben jullie die ook?[Rik] Ik drink graag op de

avond voorafgaand aan een

wedstrijd een trappist. Dan

slaap ik goed en start ik

ontspannen aan een wedstrijd.

[Ilonka] En dan doe ik mee.

Vinden jullie het belang-rijk om te winnen?[Ilonka]Nee, ik eindig liever

als tiende met een goede tijd

dan dat ik eerste word en niet

tevreden ben over de tijd die ik

heb gelopen.

Wat zijn jullie streeftijden?[Rik] Ik wil graag een mara-

thon in 2uur30 rennen. Mijn

Jørgen Hofmans is freelancer

en werkzaam voor diverse

educatieve projecten.

Jørgen is daarnaast scenario-

schrijver en auteur/illustrator

van meer dan 25 boeken

voor 2 – 12 jarigen.

beste tijd tot nu is 2uur38.

[Ilonka] Mijn streeftijd is

2uur50. En mijn beste tijd staat

op 2uur58.

Dus allebei 8 minuten van je streeftijd verwijderd.[Ilonka] Ja, maar die laatste

stap is zwaar en tegelijkertijd

ook een mooie uitdaging! Ik

probeer dit jaar een keer onder

de 2uur55 te komen.

Rik, ik las op internet dat je ook een keer een uitstapje hebt gemaakt, een zogenaamde run-swim-run wedstrijd?Ja, en ik kan eigenlijk niet eens

goed zwemmen. Een run-bike-

run combinatie is dan meer

mijn ding.

[Ilonka] Ik heb ook niet veel

met zwemmen maar denk dat

ik nog wel ooit een keer aan

een run-bike-run wedstrijd mee

ga doen.

Rik, hoe kom je eigenlijk aan je bijnaam Snelle Rijk?Mijn vrienden noemen me Rijk

in plaats van Rik. Rijk is ook

mijn doopnaam. Heb er zelf de

naam Snelle aan toegevoegd.

En snel zijn jullie want niet voor niets zijn jullie namen als een

soort Walk of Fame op een tegel vastgelegd.[Ilonka] De namen van de

winnaars van de Kustmarathon,

en de tijden die zijn gelopen

komen op een tegel te staan

bij het marathonbeeld in

Zoutelande. In 2010 had ik de

marathon voor de eerste keer

gewonnen. Toen stond ik samen

met een Algerijn op een tegel.

Maar ja, om samen met Rik in

2011 op een tegel te staan, was

pas écht een feest!

Wat raden jullie mensen aan die starten met hardlopen?[Rik] Niet te hard van stapel

lopen. Begin rustig. Bouw

het rustig op. En koop goede

schoenen!

[Ilonka] Luister naar je lijf!

Ilonka, wat is voor jou het mooiste dat hardlopen voor je heeft gebracht?Door het hardlopen heb ik

Rik leren kennen …

solution store

papier | sign & display | 2D & 3D printers

Igepa is een toonaangevende groothandel in papier, sign- en displaymaterialen en printtechniek.

Papier. Van zijdezachte en vederlichte papiersoorten tot zware kwaliteiten karton en verpakkingsmateriaal. In totaal leveren we meer dan 13.000 varianten.

Sign & display. Printfolies, uiteraard, maar ook banner- en plaatmateriaal, textiel, laminaten en een brede range snijfolies.

2D & 3D printers. Voor industriële toepassingen, rapid prototyping, maquettebouw en medische toepassingen. Printers, gerelateerde machines en software.

Jij creëert. Igepa faciliteert.

Igepa Nederland B.V., De Geer 10, 4004 LT Tiel, T. 0031 (0)344 57 81 00

Jij creëert. Igepa faciliteert.


land zijn software en is hij zelf

bij alle grote evenementen

aanwezig. Hij houdt zich meer

dan full-time bezig met zijn

eigen bedrijf.

Wat houdt het werk van Iwan

inschrijvingen en uitslagen van

wedstrijden werden verwerkt.

Dus besloot hij zelf iets te

ontwikkelen. En met succes!

Inmiddels gebruiken bijna alle

hardloopwedstrijden in Neder-

Zo’n 12 à 13 jaar geleden is het

allemaal begonnen. Informaticus

Iwan sportte zelf bij atletiek-

vereniging Spiridon in Gilze-

Rijen en was niet tevreden met

het programma waarmee de

Tekst Anita Hegeman

Bij vrijwel elk groot loopevenement in Nederland is hij erbij om alle

inschrijvingen en uitslagen zorgvuldig te verwerken: Iwan Oprins, eigenaar

van de eenmanszaak Iwan.nl. Maar hardlopers kennen waarschijnlijk

eerder zijn websites: www.uitslagen.nl en www.inschrijven.nl.

Iwan.nl voor al uw uitslagen


er loopt of fietst bijvoorbeeld

een trainer mee die zelf ook

nog een chip in zijn schoen

heeft zitten. Het systeem krijgt

dan een code door die het niet

herkent.“

Direct na de wedstrijd zijn

de eindtijden te zien op

www.uitslagen.nl.

Nog wensen?Iwan vertelt met enthousiasme

over zijn werk. Hoe kan het

ook anders? Hij combineert

zijn hobby met zijn vak en

is daarmee bovendien erg

succesvol. Hij heeft niets te

wensen over. Of toch wel? Iwan:

“Ik ben heel tevreden over

mijn werk. Maar ik heb nog wel

ambities. Ik wil mijn werkge-

bied verder uitbreiden. Zo zou

ik graag de registraties gaan

doen voor wielerwedstrijden

en wandeltochten. En ook de

Vlaamse markt zou ik nog wel

willen veroveren...”

registreert het systeem de

finishtijd en vergelijkt die met

de starttijd. Op deze manier

kan Iwan opvallende gevallen

eruit lichten. “Bij sommige

wedstrijden kunnen lopers een

stuk van het parcours afsnijden.

maar als ze dat doen valt dat in

het systeem meteen op.”

Eigenlijk gaat de hele tijdre-

gistratie tijdens de wedstrijd

vanzelf. Iwan hoeft alleen te

letten op de probleemgevallen.

Wat voor problemen kunnen

zich zoal voordoen? Iwan: “het

kan bijvoorbeeld gebeuren dat

een loper onderweg last krijgt

van een blessure en dan besluit

een andere afstand te lopen

dan waarvoor hij zich had

opgegeven. Ook gebeurt het

wel eens dat er een onbekende

registratie is. Een deelnemer

heeft dan een verkeerde code

op zijn inschrijfformulier

geschreven, zodat inschrijving

en chip niet meer matchen. Of

eigenlijk in? Door de week is hij

vooral achter zijn bureau bezig

met de voorbereidingen van een

wedstrijd. Hij zoekt uit wat de

organisatie precies wil en wat

hij allemaal moet regelen voor

het evenement. Hij maakt een

draaiboek, zodat er tijdens de

wedstrijd niets meer mis kan

gaan. Op de dag zelf is Iwan vaak

zelf bij het evenement aanwezig.

Hij geniet van de sfeer van de

hardloopwedstrijden, en vindt

het leuk om daar deel van uit

te maken. “ Ik zou het niet leuk

vinden om alleen maar achter

mijn bureau met cijfertjes bezig

te zijn. Ik geniet er juist van om

bij de wedstrijden te zijn en

tussen de sporters te zitten.

Elk evenement heeft weer iets

bijzonders.”

Van start tot finish De deelnemers aan de wedstrijd

dragen allemaal een chip bij zich,

bijvoorbeeld in hun schoen of

in hun startnummer. De code

van die chip is gekoppeld aan

hun naam. Op het moment dat

de loper van start gaat, krijgt

Iwan de code live door. Het

systeem registreert de starttijd.

Hetzelfde gebeurt op bepaalde

punten op de route. Iwan kan

dan de tussentijden via sms-jes

doorgeven aan de deelnemers

en supporters. De tussentijden

van de toplopers kan hij via

het computernetwerk door-

geven aan de televisie. Tot slot Marathon Rotterdam 2012


Winnaar Businessloop stijgt naar grote hoogte

Daniel Verduijn (21) zat in het team dat bij de

Dam tot Damloop van 2009 de Businessloop

won. Min of meer ongetraind kwam hij compleet

kapot in Zaandam over de streep. Daar wachtte

hem een prachtige bos bloemen, een fraaie

beker en een onverwachte hoofdprijs: zelf een

sportvliegtuigje besturen! Zijn verhaal over deze

‘spectaculaire ervaring’.

“En toen…..zat ik opeens

achter de stuurknuppel van een

sportvliegtuigje. Ik ben eigenlijk

helemaal niet zo dol op vliegen,

ga veel liever met de auto op

vakantie, maar deze kans wilde

zelfs ik niet laten lopen!

Ik ben voor de Dam tot

Damloop gevraagd door m’n

sportdocent op de Hogeschool

van Amsterdam (HvA). Ik heb

een goede natuurlijke conditie,

doe veel aan sport (voetballen,

tennissen, wielrennen) en bij

een looptest op school - een

Teks

t Ger

hard

Verd

uijn

, Fot

o M

artij

n M

ulde

r


Winnaar Businessloop stijgt naar grote hoogte

zogeheten shuttlerun of piepjes-

test - was ik als beste geëindigd.

Specifieke looptraining deed en

doe ik niet en ook in de aanloop

naar de Dam tot Damloop

kwam het er niet van om echt

gericht op de wedstrijd te

trainen. Of ik genoeg kilometers

voor de tien Engelse Mijl (16,1

km) in de benen had was dus

wel de vraag.”

Start“Hoewel er voor mij persoon-

lijk niet veel op het spel stond,

waren daar op de ochtend voor

de start toch de zenuwen. Dat

gevoel van vroeger als jongen

van een jaar of 10 als er een

belangrijke wedstrijd voor

de deur staat en je geen hap

door je keel krijgt. De spanning

neemt toe naarmate de start

nadert. Al helemaal wanneer

ik in Amsterdam aankom en

duizenden hardlopers bezig

zie met hun warming-up. De

spanning voor de wedstrijd is

voelbaar. Maar de laatste 10

seconden voor de start zijn het

ergst. De adrenaline giert door

m’n lichaam en dan klinkt het

schot; we zijn begonnen!”

Geweldige kick“Na amper 500 meter vraag ik

me al af waar ik in hemelsnaam

aan begonnen ben in de weten-

schap dat ik nog 15,5 kilometer

af te leggen heb. Tijdens de

wedstrijd sterf ik duizend

doden en denk ik meerdere

keren aan stoppen, maar die

gedachte verban ik telkens uit

mijn hoofd, vooral dankzij de

superenthousiaste menigte

die me motiveert om tot het

uiterste te gaan. Het hoogte-

punt van het parcours ligt op

een kleine twee kilometer van

de meet. Over een afstand van

100 meter, aan weerszijden van

de weg, staan een soort van

stadionlampen die aan en uit

gaan en uit de speakers klinkt

het alsof je in een afgeladen

voetbalstadion bent. Dat

geeft een enorme kick en de

kracht om ook de laatste twee

kilometer nog alles uit de kast

te halen.

Het moment dat ik over de

finish kwam is fysiek gezien

het meest vreemde wat ik heb

meegemaakt. Op dat moment

wil je stoppen met rennen

en stilstaan, maar je benen

lopen gewoon nog een meter

of 10 door, zonder dat je dat

eigenlijk wilt. Op de klok zie ik

dat ik een tijd van 1 uur en 2

minuten rond heb genoteerd.

Uiteindelijk blijkt dat goed voor

de 6e plaats in ons team en de

63e plaats van de in totaal ruim

1.700 mannelijke deelnemers

aan de Businessloop.”

“Dankzij de superenthousiaste menigte motiveert het me om tot het uiterste te gaan”


Een Businessteam bestaat uit

vijf tot tien lopers, maar voor

het eindklassement tellen

alleen de noteringen van de

vijf snelsten. En die waren zo

goed, dat de HvA er met de

titel vandoor ging. De snelste

loper het HVA- team noteerde

53 minuten en 49 seconden.

Een geweldige tijd, goed voor

een 2e plaats in het individuele

eindklassement.

Toetje“We hadden totaal niet

verwacht dat we als team

zouden winnen, dus de ontla-

ding was enorm. Naast de

bloemen en de prachtige beker

die we ieder in ontvangst

mochten nemen, was daar als

kers op de slagroom ook nog

die andere prijs: zelf achter

de stuurknuppel van een

vliegtuig zitten. Op een mooie

zondag in oktober, een maand

na de Dam tot Damloop,

verzamelden we met het HvA-

team op vliegveld Teuge in

Lelystad. Daar kregen we eerst

een theoretische instructie

en voor we het wisten zaten

we al in de lucht. Met twee

man en de piloot samen in

een sportvliegtuigje. Om de

beurt zaten we een minuut

of 15 achter de stuurknuppel.

Prachtig uitzicht over Flevo-

land, Walibi, het Dolfinarium.

En een spectaculaire ervaring.

De tijd vloog om!”

“Onvoldoende trainen raad ik

niemand aan. Ik heb nog dagen-

lang last gehad van m’n benen

en rug. Maar gelukkig herstel

je als 18-jarige snel. Toch zeg ik

nu: niet doen!!

Bereid je altijd goed voor en

maak je kilometers. En hoewel

meedoen natuurlijk veel

belangrijker is dan winnen, met

een onverwachte prijs kan je

nog lang van je inspanningen

nagenieten…

Sportliefhebber Gerhard

Verduijn (53) is zelfstandig

tekstschrijver in de reclame-

branche en eindredacteur in

de journalistiek. Als eigenaar

van tekstbureau Tekstase

(www.tekstase-tekstadvies.nl)

in Baarn redigeert hij (sport)

boeken voor gerenommeerde

uitgeverijen.

Foto

Mar

tijn

Mul

der

AdvertoriAl

WWW.FITSPORTBALSEM.COM

F.I.T. Sportbalsem leerde ik niet heel

lang geleden kennen en soms lijkt

toeval ‘te toevallig’ om toeval te zijn.

We noteren begin april 2011 en na de eerste

voorbereidende wedstrijden voelde ik reeds

dat mijn lichaam het af en toe wat lastig

had met de aanpassing aan deze eerste zeer

intensieve prikkels van het seizoen. Net dan

stond ik ook voor de zwaarste trainings-

weken van het eerste deel van het seizoen

met als hoofddoel het europese kampioen-

schap long distance duathlon bij de elite.

tijdens deze zware weken is het met 2 á 3

trainingen per dag balanceren op het randje

van maximale belasting en overbelasting.

Hier en daar steken pijntjes de kop op en de

spieren, pezen en gewrichten zien af door de

opeenvolging van trainingen en de minimale

recuperatie tussenin. een beetje last aan de

kuit, een vervelend gevoel in de knie, ... ik

moet die periode vaak door pijn heen bijten

en ondertussen hopen dat deze ongemakjes

weer snel zullen verdwijnen. Mezelf goed

verzorgen op alle mogelijke vlakken is tijdens

zulke periodes uitermate belangrijk! Net als

luisteren naar m’n lichaam om toch af en

toe (actieve) recuperatie in te bouwen. Maar

ik kan als topatleet nu eenmaal niet bij het

minste pijntje de trainingen staken. ‘No pain,

no gain’, weet je wel.

in de laatste week van deze zware, belastende

periode startte ik met het gebruik van Fit. ik

smeerde vooral de meest gevoelige plaatsen

op mijn spieren en gewrichten in, met name

mijn kuiten speelden vaak op en dat probleem

wilde aanvankelijk niet beteren. Maar vanaf

het moment dat ik regelmatig Fit gebruikte,

beterde het gevoel in de kuiten en op de

andere plaatsen van ongemakken dag na dag

ondanks het verderzetten van mijn trai-

ningsprogramma. en dit is niet gelogen, want

anders zou ik onmiddellijk voort gezocht

hebben naar een andere zalf. deze balsem

geeft een sterk prikkelend, aangenaam en koel

gevoel, tot zelfs tintelend. Je voelt de balsem

gewoon inwerken. ik heb in mijn sportleven

al heel wat verschillende zalven opgesmeerd

maar voor recuperatie, herstel

en preventie heb ik nog nooit

een aangenamer gevoel en

betere werking ervaren dan bij

F.i.t. Sportbalsem.

Pieter rijnders komt uit Herenthout in

België en is als duathlon sporter derde

geworden op het eK april 2012. een zeer

gedreven sporter die Fit sinds begin

2012 gebruikt en er erg enthousiast over

is. e-mail: [email protected]

www.pieter-rijnders.weebly.com


Een begrip onder hardlopers, de schrik van

sommigen: de tijdslimiet. Wie laat start en

langzaam loopt, wordt uit de wedstrijd gehaald.

Opgeveegd door de bezemwagen. Elk jaar

overkomt dit zo’n 15 tot 20 lopers, als het erg

warm is meer. Sommige stappen al na een paar

kilometer in de bezemwagen, andere willen koste

wat kost de race uitlopen.

Tekst Annemarie Hop

Beeld Le Champion

Bart Martin is, samen met Jaap

de Vries, jurylid bij de Dam tot

Damloop en fietst al jaren met

de bezemwagen mee. Bart: “Als

iemand echt door wil lopen,

kan ik hem niet tegenhouden.

Maar ik benadruk wel dat hij

dat op eigen risico doet. De

bezemwagen wacht niet, wij

rijden door.” Niet alleen is er

dan geen medische opvang

meer, de weg wordt ook weer

vrijgegeven voor het verkeer.

“Dat kan wel eens gevaarlijke

situaties opleveren, vooral fiet-

sers en scooters hebben weinig

geduld.”

Als jurylid houdt Bart drie

dingen in het oog: de gezond-

heid van de loper, zijn veilig-

heid en zijn snelheid. “Als ik

zie dat een loper het moeilijk

heeft, spreek ik hem aan. Hoe

De bezemwagen: bewaker van de tijdslimiet


gaat het, heb je een blessure,

kom je langzaam op gang of is

dit je normale tempo? Soms

is dat al na een paar kilo-

meter. Vooral de IJ-tunnel valt

sommige lopers zwaar.” De

meeste lopers stappen na wat

uitleg over de tijdslimiet wel

uit. Sommige lopers zijn boos,

andere nemen het laconiek op.

Bart: “Ik heb eens twee gezellig

keuvelende vrouwen uit de

wedstrijd gehaald. Ze wilden

niet in de bezemwagen. ‘We

lopen rustig door hoor, geen

probleem’. Dat kan.”

Af en toe past Bart de regels

soepel toe, als hij inschat dat dit

kan. “Ik had eens een oudere

dame die eigenlijk iets te lang-

zaam, maar wel goed en in een

regelmatig tempo liep. Volgens

de regels had ik haar uit de

De bezemwagen: bewaker van de tijdslimiet

wedstrijd moeten halen. Maar

ze was al bijna aan het eind,

op de Zuiddijk waar geen

verkeer komt. Aangemoedigd

door het publiek haalde ze zelfs

weer een paar lopers in. Ik ben

blij dat ik haar heb laten door-

lopen. Maar dit blijft natuurlijk

een uitzondering, de limiet is

er niet voor niets.”

Om de bezemwagen voor te

blijven, heeft Bart nog wat tips:

“Bereid je goed voor en weet

wat je aankunt. Zorg dat je

minstens één keer 10 km hebt

gelopen. En let op het weer-

bericht. Veel lopers vallen uit

doordat ze te koud of juist veel

te warm gekleed zijn.”

Eenvoudig, maar waar. Zo

wordt de tijdslimiet voor alle

lopers gewoon een begrip.

Tijdslimieten Dam tot DamloopVoor de klassieke 10 Engelse

Mile (16,1 km) gelden de

volgende tijdslimieten bij

een vertrek om 15:00u:

6 km – 15:40 uur

11 km – 16:20

14 km – 16:45

finish –17:00


Dan organiseer je gewoon je eigen maRRathonRonald Meijer (42) is enthousiast hardloper.

Voor menigeen is hij dan ook geen

onbekende. Als @RunningRonald

is hij op Twitter bekend door

inmiddels bijna 60.000

tweets (mei 2012)

over voornamelijk

hardlopen.

Hij liep

sinds zijn hardloop “geboorte” in 2004 al 23 marathons.

Op persoonlijke titel, of als haas voor andere lopers.

Met recht een Running Ambassador!

!


‘m graag lopen in mijn woon-

plaats, Alphen aan de Rijn. Om

het mogelijk te maken was het

ook belangrijk om met een

klein aantal lopers op pad te

gaan, zonder verkeersmaatre-

gelen te hoeven treffen. Een

veilig parcours, dat goed te

lopen is, met zo min mogelijk

verkeerslichten, en liefst ook

nog een stuk natuur is best

even puzzelen. Ik heb dus

behoorlijk wat afgefietst om op

de juiste afstand en route uit te

komen. Maar ook dat is uitein-

delijk gelukt. Mede dankzij de

hulp van mij hardloopvereniging

AAV’36: op de baan van AAV’36

zijn we gestart en gefinisht.”

En, hoe is het gegaan?“Het was heel erg leuk! We

hebben een snelheid gekozen

waarmee we met alle lopers bij

elkaar konden blijven, en dat is

gelukt. Het was super gezellig.

Het weer in februari was niet

ideaal. Zo maakten we de

groepsfoto voor de start nog in

de natte sneeuw, en hadden we

onderweg te maken met harde

wind (kracht 5 tot 6), en zelfs

nog een hagelbui. Dat heeft

ons echter niet weerhouden

om met slechts twee rustmo-

menten gezamenlijk te finishen.

Leuk detail is nog dat dit mijn

eerste en enige marathon

lollig idee dat een loopmaatje

van mij de marathonafstand

(42,195 km) liep op de dag dat

hij 42 jaar en 195 dagen oud

werd. Ik ben toen gaan kijken

op welke datum dat voor mij

zou zijn, en uit welke mara-

thons ik kon kiezen. Helaas viel

die dag op een maandag, en

werd er geen enkele marathon

georganiseerd. Toen heb ik

besloten dan maar mijn eigen

marathon te organiseren. Daar

heb ik nou lol in!”

En is dat inmiddels gelukt?“Ja, zeker. Op 19 februari van

dit jaar heeft ‘mijn’ maRRathon

plaats gevonden. Samen met

meer dan 20 loopvrienden uit

Nederland en zelfs Frankrijk en

Duitsland hebben we 42 kilo-

meter en 194 meter gelopen.

We hebben 1 meter en 1 dag

ingeleverd om op zondag te

kunnen lopen.”

Je eigen marathon? Komt daar niet nogal wat bij kijken?“Inderdaad, maar ook dat orga-

niseren gaf (naast de nodige

bibbers) ook heel veel plezier.

Het vinden van een geschikte

route is niet eenvoudig, als je

wilt voldoen aan een aantal

belangrijke criteria. Zo wilde ik

!In 2004 startte Ronald met

hardlopen omdat het ‘lekker

makkelijk’ was. Op het moment

dat het hem uit kwam, en

zonder duur abonnement van

een sportschool. De smaak

kreeg hij snel te pakken, en

zijn eerste wedstrijd (10 km

Leiden) was een geslaagd begin.

Inmiddels is hij hardloper pur

sang: Ronald ziet en zoekt alles

wat met hardlopen te maken

heeft. Zo op Twitter te volgen

hoe Ronald de effecten op het

lopen van een dieet van rode

bietensap testte. En met regel-

maat probeert hij weer een

nieuwe hardloopuitrusting uit.

De ene keer met enthousiasme,

de andere keer met een beleefd

maar duidelijk verslag op zijn

weblog, dat iedere dag wordt

bezocht door zo’n 500 mensen.

En waar ligt dan nog de uitdaging en de fun voor iemand die “alles al gezien” heeft? “Alles heb ik nog zeker niet

gezien! Het was weliswaar

bijzonder om de marathon van

New York (2006), en de Dubai

marathon (2011) te lopen,

maar dromen blijven er altijd.

Ik streef nog steeds naar een

persoonlijk record met een

marathontijd binnen de 3 uur.

Maar tijd is niet alles voor mij.

Ik loop vooral voor het plezier,

en dat haal ik ook uit andere

dingen. Zo vond ik het een erg


Een fotoverslag

Een verslag in beeld van een hele bijzondere

marathon: de maRRathon van Alphen aan den

Rijn. Een geselecteerd gezelschap vrienden ging

de uitdaging aan met het feestvarken: Ronald

Meijer werd maandag 20 februari 42 jaar en

195 dagen, precies de marathonafstand. Omdat

het evenement op zondag 19 februari werd

gelopen hoefde er ook 1 meter minder afgelegd

te worden…

was die ik ooit gewonnen heb

doordat mijn medelopers mij

bij de finish een paar meter

voorsprong gaven. Een ander

bijzonder detail was de

uitreiking van de medailles

door mijn kids Michelle (12)

en Wouter (10).”

Voor herhaling vatbaar?“Eh...nee. 42 jaar en 195 dagen

word je maar 1 keer. Op naar

een volgende uitdaging, of

ander ludiek evenement. En het

moet ook passen in de rest van

mijn leven. Met zo’n 60 km per

week hardlopen naast een baan

en gezin kom ik wel eens tijd

te kort...”

Wat is jouw belangrijk-ste hardlooptip?“Geniet van het lopen en

leg niet te veel druk op je

prestaties. Het is helemaal geen

schande als je gewoon eens een

wedstrijd pakt om te genieten

van de omgeving. Loop lekker

een rustig tempo of nog beter,

loop met een loopmaatje mee

die iets minder snel is dan jij.

Zo geniet je samen!”

De maRRathon

Tussen 11:00 en 11:45 verza-

melden 23 lopers en 8 vrijwil-

ligers zich in het clubhuis.

Ondanks de kou, 4 graden,

hadden toch bijna alle lopers

hun blauwe maRRathonshirt aan.

Nog even bibberen en precies

12:00 uur gingen we op pad.


Door het Weteringpark,

waar Marcel foto’s

schoot en de rest van

de vrijwilligers ons

toeschreeuwden.

Even een drankje op

16 kilometer, goed

verzorgd!

Hagel...

De tweede verzorgings-

post: ja, we gaan weer

verder.

Al 31 kilometer

onderweg, het gaat

goed!

De maRRathonDe blauwe vlek door Alphen:

hier op 36 kilometer.

De finish van de maRRathon:

wat een feest!

De medaille en een welverdiend

drankje bij de finish.

Ga voor het volledige verslag naar

de blog van Ronald,

www.runningronald.nl/marrathon

78

Communicatieplan 2012

Uw Generali.De pensioen- en inkomensverzekeraar.

Generali wenst alle deelnemers aan de Dam tot Damloop veel succes!

www.generali.nl

Advertentie.indd 1 14-6-2012 14:42:15

“Vorig jaar was ik één van de

deelnemers van Run4Health bij

de Amsterdam Marathon. Dit

jaar heeft Run4Health de Dam

tot Damloop 2012 uitgekozen

om lopers en sponsors te

vinden voor Make-A-Wish

en werk, je bent niet persé aan

een club gebonden en je kunt

gaan wanneer jou het beste

uitkomt. In 2006 werd ik voor

het eerst gevraagd om mee te

lopen in een bussinessteam. Ik

had nog nooit deelgenomen

Nederland. Uitgerekend de

Damloop was het begin voor

mij van een hele reeks georga-

niseerde lopen. Ik liep al jaren

regelmatig een eindje hard in

mijn vrije tijd. Hardlopen is

goed te combineren met prive

Van 16.1 km naar een hele marathon: het verhaal van Danielle Kosse, werk-

zaam bij sponsor Generali die bovendien verantwoordelijk is voor de mooie

loopshirtjes van Run4Health.

Hardlopen hoort bij de

De hardlopers van Generali Verzekeringsgroep, hier in Triëste, Italië. Met hele-

maal aan de rechterkant met wit petje en rood Generali-shirt Daniëlle Kosse.

Generali Verzekeringsgroep

RUN health M A G A Z I N E

Communicatieplan 2012

Uw Generali.De pensioen- en inkomensverzekeraar.

Generali wenst alle deelnemers aan de Dam tot Damloop veel succes!

www.generali.nl

Advertentie.indd 1 14-6-2012 14:42:15

aan een georganiseerde loop en

was ook wel een beetje huiverig

voor zo’n massaal evenement. Ik

vroeg mij af of dat wel wat zou

zijn voor iemand die graag een

eindje hardloopt in een mooie

rustige omgeving…”

“Door die Dam tot Damloop

in 2006 kreeg ik de smaak toch

te pakken. Deze loop is niet

voor niets zo populair. Het is

van begin tot eind kippenvel.

Dat begint al bij de start waar

de enorme groep hardlopers,

die in startvakken wachten, met

enthousiasme worden aange-

moedigd om aan de loop te

beginnen. De eerste kilometer

door de IJ-tunnel is een bijzon-

dere ervaring, maar vooral al

die mensen langs de kant van de

weg die de lopers toejuichen, de

gezelligheid in de dorpen die op

de route liggen, het enthou-

siasme van de bewoners en

natuurlijk de goede organisatie

maken dit evenement tot een

van de populairste loopevene-

menten van Nederland.”

“In de tussentijd (2006-2012)

heb ik naast kortere afstanden,

vijf halve marathons gelopen

en uiteindelijk twee mara-

thons in 2011 in Triëste, Italië

en de Amsterdam Marathon.

Voor 2012 zit de marathon

van Athene in de planning, de

oorsprong van alle marathons

en wie weet wat nog meer volgt.

De Dam tot Damloop 2012

is alweer mijn zesde in rij met

de businessteams van mijn

werkgever Generali Verzeke-

ringsgroep. De combinatie met

Run4Health is een hele mooie

manier om het nuttige (goede

doel) met het aangename (hard-

lopen) te verenigen. Met alle

(hardloop)collega’s gaan we ook

dit jaar weer voor een flinke

bijdrage!”


“Ik zou er een boek over kunnen schrijven”


wedstrijd in Amsterdam waar

wat plaatselijke jeugd stond te

kijken. Toen wij langskwamen

riepen zij de historische

woorden: ‘Eindelijk normale

wijven!’”

Manna heeft niet zo lang in

de selectie gezeten. “Ambitie

om echt hard te lopen had ik

toen niet zo, dat kwam pas veel

later na een paar succesvolle

triatlons. Als enige vrouw in het

eerste professionele triatlon-

team heb ik leren trainen en

afzien. Ik kwam in een team

met atleten die hun sporen in

de sport al verdiend. En daar

was ik dan, de vrouw die na

het halen van haar B-diploma

op achtjarige leeftijd niet meer

had gezwommen. Om dan op

je veertigste nog borstcrawl te

leren viel niet mee! We kregen

van de sponsor super fietsjes,

Manna vertelt: “Na een

paar maanden regelmatig

trainen wilde ik wel eens een

wedstrijdje proberen. Destijds

een noviteit, een vrouw in een

hardloopwedstrijd. Getuige

de werkkast die ik moest

gebruiken als kleedkamer.

Desondanks bleef het niet bij

die eerste wedstrijd. Ik ging

regelmatiger wedstrijdjes lopen

waarbij ik ook wel eens voorin

eindigde, en met een stropdas

als prijs naar huis ging.”

Iets wat door de jaren altijd

hetzelfde is gebleven is de magi-

sche kracht van de marathon

van New York. Deze stond dan

ook al snel op Manna’s verlang-

lijstje. “Het was toen nog niet

zo massaal was, maar niettemin

een geweldige ervaring. Mijn

tijd bleek goed genoeg om

uitgenodigd te worden voor

Manna Kwak, inmiddels 67 lentes jong en stil going strong.

Het verhaal over hoe hardlopen haar leven veroverde: “Een

buurman maakte me enthousiast. Sindsdien is hardlopen niet

meer weg te denken uit mijn leven. Ik heb zelfs een eigen

hardloopclub, deze telt nu ruim honderd leden waarvan meer

dan de helft vrouwen. In de tijd dat ik begon, nu zo’n 35 jaar

geleden, was dat ondenkbaar…”

de nationale marathonselectie.

Omdat ik nog niet eens een

wedstrijdlicentie had moest ik

lid worden van een atletiekclub

waarna ik op Papendal onder

leiding van de bondscoach met

echte atletes mocht komen

trainen. Het hardlopen voor

vrouwen stond toen echter

nog in de kinderschoenen. Na

een dag hard werken werd een

uitgebreide maaltijd aange-

boden, maar deze was aan de

meeste dames niet besteed. Van

de muizenhapje die daar genut-

tigd werden zou een kanarie-

piet nog afvallen!”

Gewicht bleek bij veel atletes

namelijk een dagelijkse zorg

en dat was ze aan te zien.

“Je moest er een broche op

spelden om te kunnen zien wat

de voorkant was.

Zo liep ik met een vriendin een


keien. Er liep

een klein

mannetje

mee van

middelbare

leeftijd, aan

z’n postuur

te zien geen

getrainde

atleet. Hij

was populair

in het dorp,

het publiek

bleef trouw

op hem

wachten bij de eindstreep.

Zoals gebruikelijk was er na

afloop een groot feest en hij

was de gangmaker. Het ene na

het andere glas verdween in die

buik: ‘à votre santé’, grapte hij

dan met zijn kleine pretoogjes.

Een paar jaar later is hij tijdens

het feest onwel geworden en

gestorven. Het was tevens de

dood van de ‘Barbarenloop’.

De marathon van Pauillac heb

ik vijf keer gelopen, een uniek

parcours door de wijngaarden

waar behalve water ook wijn

op de drinkposten geschonken

wordt. Als haas heb ik daar

een bekende Belgische zanger

geholpen bij het lopen van zijn

eerste marathon in een prima

tijd. Na afloop hebben we dat

gevierd met frites en cham-

pagne.”

Manna is haar buurman nog

steeds dankbaar dat hij haar

maar het zadel was duidelijk

niet voor vrouwen gemaakt en

dat heb ik geweten. Daar was

geen zeem en uierzalf tegenop

gewassen. Maar alles went, nou

ja, alles!?”

Toen het team na drie jaar

ophield te bestaan is Manna

gestopt met triatlons en

serieus gaan hardlopen, wat

ze nog steeds doet. “Ik heb

veel wedstrijden in Frankrijk

gelopen, vooral in de kleine

dorpjes was dat altijd feest. Het

hele dorp stond in het kader

van de Course de pedèstre

waar de burgemeester tussen

het koeien melken door, glim-

mend in z’n zondagse pak, de

prijzen uitreikte.

Op aanraden van de ‘locomo-

tief’ (een Franse loper die zijn

bijnaam dankte aan het geluid

dat hij produceerde tijdens het

lopen) schreef ik in voor de

‘Barbarenloop’ in Saillagouse,

een dorpje in de Pyreneeën.

Een parcours van 23 kilometer

over onbegaanbare paden en

langs stevige beklimmingen. Het

pad kon ineens ophouden en

dan moest je door een beekje

met kiezelstenen lopen om

weer verder te kunnen. Als je

pech had stond je voor dichte

spoorbomen te wachten of

moest je jezelf door een kudde

koeien wurmen. De laatste

kilometers waren steil naar

beneden over los liggende

toen gevraagd heeft om met

hem te gaan hardlopen. “Inmid-

dels ben ik 67 en loop geen

echte wedstrijden meer. Ik heb

al een paar jaar met een vriend

samen mijn eigen loopgroepen,

aan wie ik mijn kennis en erva-

ring probeer over te brengen.

Heel leuk om te doen en het

houdt me fit. Iedere dag loop ik

nog en daarbij spin ik ook drie

keer per week. Rust roest, zal ik

maar zeggen.”

Manna Kwak

lekkerhardlopen.nl

brooksrunning.nl | Facebook.com/brooksrunning.nl

033_brooks_070612_pure cadence 1 6/7/12 2:12 PM

Ik ren weer op tijd want mijn werkgever heeft ConvalSense ingeschakeld!

ConvalSense Verstand van Herstel

Verzuim en WIA adviseurs www.convalsense.nl

085-877 14 65


HRDLPN.nl

Leren hardlopen, wedstrijdtips, lopen op vakantie of hoe

je veters te strikken. E-books, kleding, online en offline

communities. En natuurlijk muziek. Een bron aan informatie en

inspiratie voor iedere hardloper, van beginner tot gevorderde.

Een interview met de man achter deze website, Peter Viveen.

Inclusief de top 10 hardloopmuziek, volgens de bezoekers van

HRDLPN.nl.


de Skyline van NY en Frank

zijn beroemde ‘New York, New

York…’ te horen zingen.

Wat vind jij het leukste hardloopevenement?Die gaat nog komen, namelijk

het eerste echt HRDLPN-

evenement. Inschrijven kan al

op hrdlpn.nl/evenement!

Wat is jouw ultieme droom op

het gebied van hardlopen en

wat moet daar voor gebeuren?

Die heb ik niet echt maar het

lijkt me wel leuk om eens meer

dan 50km te rennen. Noem

me fanatiek of loopgek maar

de hardloopcommunity die we

hebben vind ik het leukst van

het hardlopen. Mijn doel is om

tips en adviezen te geven over

hardlopen en gezien de reacties

lukt dat heel goed. Leuk toch!

Welke hardloopdroom heb je al waargemaakt?De marathon volbrengen was

een hardloopdroom. Meer

recent is het volbrengen

Hoe ben je er bij gekomen om te gaan hardlopen?Dat is een goede vraag want ik

vond hardlopen vroeger echt

niet leuk. Het was verplicht op

school en ik had de grootste

moeite met een paar kilometer.

Ik had je flink uitgelachen als je

me toen gezegd had dat ik nu

marathons zou lopen én het

leuk zou vinden! Het begon

als mijn

manier van

snel even

sporten

laat in de

avond naast

een drukke

baan. En

door het

gebrek

aan goede

informatie op verkeerde

schoenen en zonder schema.

Wat is je meest bijzon-der hardloopervaring?Het is te gemakkelijk om te

zeggen dat ik niet kan kiezen.

De finish na de eerste

marathon in Berlijn was

mooi. Maar het meest

bijzonder is om samen

met duizenden uitbun-

dige hardlopers over

de Verrazano brug te

rennen met uitzicht op

Peter, wat voor hardloper ben je?Allereerst wil ik zeggen dat

jullie erg mooi werk leveren

met Run4Health. Duursporten

is mijn passie en hardlopen is

voor mij heel belangrijk om

heel het jaar te kunnen doen.

Naast het hardlopen zit ik ook

graag op de fiets en schaats ik

graag.

Ik loop meestal alleen en soms

met anderen, vooral de toeval-

lige contacten tijdens (!) en

na de hardloopevenementen

vind ik bijzonder.

Hardlopers zijn erg

open en gezel-

lige mensen. Ik

kan erg genieten

van mensen die

beginnen met

hardlopen en hun

eerste 5 kilometer

loop voltooien.

Dergelijke over-

winningen moet je koesteren

in mijn ogen want vaak gaat er

een hele geschiedenis van onge-

zond leven, roken en te veel

eten aan vooraf. Met HRDLPN.

nl wil ik onder andere deze

beginnende hardlopers helpen

om de eerste lastige stappen te

zetten.

Nodig al je vrienden en familie

uit want de meest intense

momenten zie ik na de finish.

Of het nu een ‘paar meter om

de kerk in Lutjebroek’ is of de

marathon van Amsterdam.


Hoe kom je er bij om een initiatief als HRDLPN.nl en een Facebookgroep op te pakken?Het geven van tips en adviezen

over hardlopen is niet alleen

leuk maar het geeft me zoveel

terug in de vorm van positieve

reacties van mensen die door

HRDLPN zijn gaan hardlopen.

HRDLPN ontstond na vragen

van mijn omgeving over mijn

marathons en de Facebook-

groep geeft ons een snel plat-

form om over onze passie te

praten. Doe mee op facebook.

com/hardlopen!

Wat is de beste hard-looptip die jij ooit gekregen hebt?Het zou niet eerlijk zijn om één

persoon de credits te geven

want dan doe ik de anderen

te kort. Voor de twijfelaars die

dit lezen zou ik willen zeggen:

gewoon doen!

Wat zou voor jou een reden zijn om hard te lopen voor een goed doel?De Roparun staat hoog op mijn

lijst en dit jaar steun ik zes Alpe

d’Huzessers. Goede-doelen-

loopevenementen krijgen ook

alle ruimte op HRDLPN.nl

van de officieuze Elfsteden-

tocht afgelopen 11 februari.

Na veel klunen en heel wat

uren schaatsen in het donker

kwamen we na 206 km binnen.

Wat voor impact heeft hardlopen op je dagelijks leven?Omdat mijn eigen bedrijf

(www.verbouwkosten.com)

mijn andere passie is neemt het

veel tijd in beslag. Als bouw-

kundige help ik met adviseren

over (ver-)bouwen en de beste

ideeën komen tijdens het

hardlopen. Hardlopen is erg

belangrijk en ik merk dat ik het

best presteer als ik in goede

conditie ben.

Deelt jouw omgeving je passie voor het hardlopen?Jawel en het leukste is toch

wel om mijn omgeving aan het

hardlopen te krijgen.

Hoe houd jij jezelf gemotiveerd als het koud is, regent, je moe bent?Dat is een goede vraag want

ook ik had alle smoesjes klaar

om niet te gaan hardlopen. Ik

zou graag één antwoord geven

maar het zijn zo veel zaken

dat ik heb besloten om er een

website over te maken: dage-

lijks komen daar nieuwe tips bij.

Eye of the tiger Survivor

She’s a maniac Michael Sembello

Rain down a me Kane

Higway star Deep purple

Don’t stop me now Queen

Elements of life Tiësto

Heavy Cross Gossip

Walk on Boston

Der Weg Herbert Grönemeyer

Always on the run Lenny Kravitz

Op HRDLPN.nl is een verkiezing gehouden van favoriete hardloop-

muziek, hieronder de top 10. Ga voor het complete overzicht naar

www.hrdlpn.nl/hardloop-muziek/#more-4730

10TOP

87DAM tot DAM loop 23 september 2012

voor succesvolle uitgeefprojecten zonder vaste regels

TdR-advo-17-24-run4health.indd 1 6/18/12 19:10

En? Heeft u dit magazine met plezier gelezen?

facebook.com/Run4healthNL @run4h

®

Wij maakten het met plezier

en dat deden we om de

wensen van kinderen met

een levensbedreigende ziekte

uit te laten komen.

Help ons wensen uit te laten

komen en doneer het bedrag

dat u dit magazine waard vindt

op www.run4health.nl

RUN4health magazine 2012

Documents

Transcript of RUN4health magazine 2012