24 mei 1995

JOOPSMIT

Als het aan ing. Frans (Franciscus Fokko Antonius) Diekstra had gelegen, was het zes jaar geleden opge­richte ingenieursbureau voor de bouw Starke Diekstra in­middels al tot een multina­tional uitgegroeid. De tijd heeft hem daarvoor ontbro­ken en zijn plannen in die richting hebben het op het hoofdkantoor in Nieuwegein nooit gehaald. Onlangs over­leed hij plotseling. Hij werd niet ouder dan veertig jaar.

Na zijn opleiding HTS Weg- en Waterbouwkunde werkte Diekstra tussen 1977 en 1987 bij verschillende ad­viesbureaus op het gebied van de bouw. In 1989 richtte hij zijn eigen ingenieursbu­reau op dat twee jaar later fuseerde met een collega-bu­reau. In dat jaar studeerde hij ook nog af aan .het insti­tuut Nijenrode. Hij werd uit­eindelijk algemeen directeur en mede-eigenaar van het in­genieursbureau Starke Diek­stra Nv, dat onder andere ook vestigingen heeft in Bel­gië en op de Antillen. Het be­drijf is gespecialiseerd in projectmanagement en con­sultancy voor omvangrijke en complexe bouwprojecten. Starke Diekstra heeft onge­veer tweehonderd mensen in dienst en heeft een jaarom­zet van zo'n veertig miljoen gulden. In Nederland is het bureau marktleider in de bouwadvieswereld. Enkele projecten die mede op initia­tief van Diekstra tot stand zijn gekomen, zijn de wol­kenkrabber Delfste Poort in Rotterdam, het Europees dis­tributiecentrum van Apple Computers, het hoofdkantoor van PTl' Telecom in Amster­dam en Magna Plaza in de hoofdstad.

Diekstra stond bekend als de man met de ideeën, ie-

Ing. Frans Diekstra, onstuimig pionier

mand die moeilijke plannen toch voor elkaar wist te krij­gen. Een onstuimige man ook, een pionier met veel am­bitie. En juist die ambitie heeft vorig jaar geleid tot een conflict met de directievoor­zitter en een mededirecteur. Diekstra was een man die overal op en bij zat en die de honderden kansen die zich dagelijks voordoen, het liefst

allemaal wilde grijpen. Hij manifesteerde zich voortdu­rend als een visionair man die dol was op nieuwe tech­nieken. Zo was hij de drij­vende kracht achter de REN, de Real Estate Norm, een methode om gebruikers van onroerend goed het voor hen meest geschikte pand te la­ten kiezen. Ook hier streefde hij naar grensverlegging.

Met virtual reality wilde hij het huurders en kopers mo­gelijk maken in hun gebou­wen rond te lopen nog voor de eerste paal de grond in was gegaan.

De expansiedrift die Diek­stra ten toon spreidde, werd zijn mededirecteuren/eigena­ren wellicht te veel. Zij zagen meer in consolidatie dan in verdergaande en snelle groei van het bureau, waarvan ze de financiële risico's te groot achtten. Diekstra vatte des­tijds de onenigheid binnen de directie kernachtig samen als die tussen 'de onderne­mer en de ambtenaar.' In september vorig jaar barstte de bom. De commissarissen van het bedrijf zetten hem met een schorsing buiten de deur en zijn definitieve ver­trek leek nog slechts een kwestie van tijd.

Tot hij op een aandeelhou­dersvergadering in januari van dit jaar plotseling terug­sloeg. Toen besloten de aan­deelhouders - de NIB en Diekstra zelf allebei met een belang van maar liefst 45 procent - dat zijn mededirec­teuren Verwoert en Men­heere het veld moesten rui­men. Diekstra zelf kreeg zijn functie van directeur met on­middellijke ingang (medio ja­nuari) terug. De leegloop aan de top van het bureau bleef echter aanhouden en veer­tien dagen nadat Diekstra weer was aangetreden, werd een nieuwe directietop be­noemd, waarbij Diekstra ver­sterking kreeg van prof.ir. H. de Jonge en A van der Valk.

De ambities van Diekstra beperkten zich overigens niet tot zijn werk. Hij heeft in zijn - waarschijnlijk spaar­zame - vrije tijd het Guiness Book of Records weten te ha­len met een wereldrecord kleiduivenschieten. In veer­tien uur haalde hij 3900 treffers.