Business with pleasure in de westeliJke miJnstreek...

NUMMER 1 | NOVEMBER 2010

in dit nummer | autobedrijf coumans: ondernemen in crisistijd | Jan tindemans:

verklaart de groei van maastricht aachen airport | ‘kwartiermaker’ ger wagemans

bouwt verder aan chemelot | truffels voor de gewone mens | restaurant silvester’s

authentieke eerlijke culinaire topkwaliteit | guus van eck: een limburger op sicilië

JAN SMEETSBetrokken ondernemer,politicus en mister pinkpop

> Vormgeving Claudia Ritzen

Fanny Driessen

> Ontwerp Claudia Ritzen

Geachte relatie, beste lezer...

Bij deze bieden wij u namens onze bank het nieuwe special interest magazine

Impuls RWM aan.

Rabobank Westelijke Mijnstreek heeft zich tot doel gesteld als ‘vliegwiel’ voor

de lokale economie te fungeren. Mensen en middelen met elkaar in contact

brengen en op die manier nieuwe samenwerkingsverbanden te realiseren.

Daar gaan we voor. Met als resultaat dat daarmee de leefbaarheid in onze

regio verbetert.

Impuls RWM is gemaakt voor, door en over mensen uit de Westelijke

Mijnstreek. Zo komen ook enkele ondernemers aan het woord. Zowel

gevestigde entrepreneurs als starters. Zij geven hun stimulerende visie op

ondernemer schap en gunnen u een kijkje in de manier waarop ze omgaan

met de middelen die hun ter beschikking staan. Het zijn zonder uitzondering

mensen die denken in termen van kansen in plaats van beperkingen. Ze zijn

betrokken, creatief en hebben passie voor hun vak.

Verder aandacht voor trends en zaken die het leven nét dat stukje plezieriger

maken.

Wellicht ten overvloede; de mensen die we aan het woord laten, zijn allemaal

relaties van de Rabobank. En dan zijn wij best wel trots. Op deze mensen, hun

bedrijven… en ook een beetje op onszelf.

Samen op zoek naar mogelijkheden… Dat is de gedachte, dat is het idee.

Veel leesplezier,

Impuls

Harry Lempens | Directeur Bedrijven Rabobank Westelijke Mijnstreek

Raymond Neilen | Directeur Particulieren Rabobank Westelijke Mijnstreek

66

4236

30

08

58

14

26

52

22

04 | “We hebben

de goede keuzes

gemaakt”

Bestuursvoorzitter

Jan Tindemans

verklaart de groei

van Maastricht

Aachen Airport

08 | Jan Smeets:

betrokken onder­

nemer, politicus en

Mister Pinkpop

12 | De Quote

der straten

14 | Stad mét strand:

van twee walletjes

eten in Nice

20 | Wat je als starter

nodig hebt is Lef!

22 | Een familiebedrijf

in ontwikkeling

Heunen Juweliers &

Opticiëns

26 | Kreuze Telecom:

“Unified

Communications

heeft de toekomst”

30 | Truffels voor de

gewone mensen

36 | Ondernemen

in crisistijd

Autobedrijf Coumans

Geleen BV

40 | Up-to-date

November 2010

42 | Restaurant

Silvester’s

authentieke eerlijke

culinaire topkwaliteit

48 | Van Berkum

Wijnkopers

52 | Dressed for

the occasion

56 | Twitteren:

twerkt!

58 | ‘Kwartier maker’

Ger Wagemans

bouwt verder

aan Chemelot

64 | Rabobank

slaat een ‘Bridge

to London’

66 | Guus van Eck:

een Limburger op

Sicilië

70 | Terugblik

05

Inhoud

04

12

48

20

40

56

64

“We hebbende goede keuzes gemaakt”

07

Economie

Tekst > Jos Cortenraad Beeld > Henry Peters

De crisis heeft de luchtvaart ongenadig hard ge­

troffen. Vliegmaatschappijen, luchthavens en hun

talloze toeleveranciers beleven zware tijden. Opval­

lend genoeg hoort Maastricht Aachen Airport (MAA)

tot de positieve uitzonderingen. Bestuursvoorzitter

Jan Tindemans geeft uitleg.

Jan Tindemans oogt ontspannen op deze aangenaam warme

nazomermiddag. Stropdas en jasje aan de kapstok, kopje koffie

erbij. Ruim de tijd voor een gesprek. Dat is in het verleden wel

anders geweest. “Inderdaad,” klinkt het monter, “deze lucht­

haven is door veel mensen al meerdere malen afgeschreven.

We hebben ook zware tijden gehad in de jaren na het afblazen

van de Oost­Westbaan. Maar we plukken nu de vruchten van de

nieuwe koers die we zijn gaan varen. Waar andere lucht havens

de omzetten in passagiers en vracht sterk zagen dalen, zijn wij

tijdens de crisis nog heel licht gegroeid. Dat stemt tot tevre­

denheid en geeft vertrouwen voor de toekomst.”

Jan Tindemans

Bestuursvoorzitter Jan tindemans verklaart

de groei van maastricht aachen airport

08

“Ook eenbewuste keuze;

de ontwikkelingvan vastgoed.”

Vrachtvervoer

Met de streep door de nieuwe startbaan en de bijbehorende

vluchten ‘in de randen van de nacht’ werd pijnlijk duidelijk dat

Maastricht Aachen Airport nooit zou uitgroeien tot een lucht­

haven van importantie. Tien jaar na dato lijkt het sentiment

toch gedraaid. In 2008 verwerkte Maastricht Aachen Airport

90.000 ton vracht, dit jaar wordt de 100.000 ton overschreden.

Misschien geen wereldbestormende cijfers, maar vracht is één

van de vaste pijlers onder MAA. “In 2009 zijn hier twee nieuwe

vrachtlijnen opgestart,” legt Tindemans uit. “We hebben een

vervoerder die op Zuid­Amerika vliegt en vooral veel vracht

voor Iberia verwerkt. Dat betekent twee toestellen extra per

week. Van dubbel gewicht is de komst van een carrier die

vracht tussen Azië en Europa vervoert. Dan gaat het wekelijks

om vier toestellen. Opgeteld bij de bestaande lijndiensten met

Afrika en het Midden­Oosten nemen we als regionale lucht­

haven toch een aardige positie in.”

De groei in vracht is geen toeval. Na de overname in 2004 door

een consortium van Dura Vermeer en Omniport zijn duidelijke

keuzes gemaakt. “De infrastructuur rond de luchthaven is aan­

gepakt. We hebben fors geïnvesteerd in faciliteiten om vracht

snel en goed af te handelen. Carriers eisen dat, zeker als het

zoals hier gaat om bloemen uit Kenia. Die worden afgeleverd en

omgepakt in dozen, bestemd voor Aalsmeer en Duitsland. Om

dat goed te doen heb je koelcellen nodig, kundige mensen en

dienstverleners die het papierwerk en de douaneformaliteiten

afhandelen. Met goede service bind je klanten.”

Smidse

MAA profileert zich met een prima service, maar de vracht­

vervoerders kiezen om meerdere redenen voor Zuid­Limburg.

09

Economie

“De centrale ligging. De Westelijke Mijnstreek is toch de smid­

se van Limburg. In het hart van de maakindustrie. En dan de

goede bereikbaarheid. Binnenhavens, wegen, spoor; alles is er.

De ontsluiting met Duitsland is sterk verbeterd. Mede daarom

zijn in deze regio de laatste jaren veel grote distributeurs en

logistieke dienstverleners neergestreken. En met regio bedoel

ik ook Belgisch Limburg en Nord­Rhein­Westfalen. Van daaruit

is heel Europa goed te bedienen. Als luchthaven profiteer je

daarvan. Elke week worden hier vier toestellen boordevol elek­

tronica uit Azië ingevlogen. Telefoons, computers, printers,

hifi, componenten, enzovoort. Vroeger kwamen die zaken met

zeecontainers, maar tegenwoordig willen producenten snel

hun nieuwste spullen in de winkels. Time­to­market is uiterst

belangrijk. Een zeecontainer is zes weken onderweg, een vlieg­

tuig nog geen dag. Het mooie is dat de toestellen hier weer

gevuld worden met onder andere bloemen voor Moskou. Als

vervoerders ergens een hekel aan hebben, dan is het vliegen

met lege toestellen. Daar hebben wij in kunnen bemiddelen en

dan bied je als luchthaven toegevoegde waarde.”

Passagiers

Met passagiersvervoer liggen de zaken anders. De markt is

sterk veranderd. Low cost carriers maken de dienst uit op de

regionale luchthavens en hoppen met groot gemak van de

ene plek naar de andere. De bouw van een nieuwe passagiers­

terminal op MAA is daarom even in de koelkast gezet. “Je ziet

schommelingen,” zegt Jan Tindemans voorzichtig. “2009 was

een slecht jaar, dit jaar zien we een duidelijk herstel. Ook voor

passagiersvervoer is MAA bij verschillende partijen in trek. We

zijn in onderhandeling met verschillende carriers die hier met

hun charters willen komen. Dat is even afwachten. Het is uit­

drukkelijk wel onze ambitie om ook in dit segment te groeien.

Op termijn willen we wel de terminal uitbreiden en een nieuwe

parkeerplaats aanleggen. Dat hangt echter sterk af van de pas­

sagiersstromen. Wel gaan we een nieuw hotel bouwen, dat is

zeker.”

Meer financiële stabiliteit verwacht de directie van de ontwik­

keling van een honderd hectare groot bedrijventerrein aan

de oostkant van de luchthaven. “Ook een bewuste keuze; de

ontwikkeling van vastgoed. Deze locatie is erg in trek bij be­

drijven. Kijk maar naar Technoport Europe aan de westkant.

Eigendom van de gemeente Beek en volgebouwd in nog geen

tien jaar. Bevolkt door vooral dienstverleners. Wij mikken meer

op distributeurs en kleinere productiebedrijven. De eerste on­

derneming, Convoi, is al gestart en er liggen al diverse opties.”

Specialisatie

Derde fundament onder Maastricht Aachen Airport wordt

gevormd door verschillende onderhoudsbedrijven van vlieg­

tuigen waaronder Samco, een vliegschool en de aviationtak

van Leeuwenborgh.

“Deze combinatie is voor vliegmaatschappijen bijzonder inte­

ressant. Goed opgeleide mensen zijn cruciaal. De maintenance

boulevard komt langzaam van de grond, maar zal in de toe­

komst van wezenlijk belang zijn voor de continuïteit.”

En die toekomst, hoe ziet die eruit? “Goed,” klinkt het over­

tuigd. “We hebben gekozen voor specialisatie en tegelijk sprei­

ding van risico’s. Dat pakt goed uit. Het enige wat me wel een

beetje dwarszit, is het opheffen van een zakelijke lijndienst met

Schiphol. Want MAA is natuurlijk ook een zakelijk vliegveld. Ik

heb er goede hoop op dat de markt die uitdaging weer oppakt.”

011

Creatief

Tekst > Jos Cortenraad Beeld > Buro Pinkpop

Jan Smeets is Mister Pinkpop. Het grote publiek weet

niet anders. Maar zijn naaste omgeving kent hem

ook als een veelzijdig, betrokken en politiek geën­

gageerd mens. Die altijd uitkomt voor zijn mening

en een hekel heeft aan dikdoenerij. En die heel goed

beseft dat er meer is in het leven dan het grootste

popfestival in Nederland. Een gesprek over onder­

nemen, angst, de nieuwe regering en nog veel meer.

“Een interview voor het blad van de Rabobank? Eerlijk ge zegd

heb ik het niet zo op banken. Zeker niet sinds de financiële

crisis. Nooit gedacht dat ze zo’n kapitale fouten konden maken.

De banken hebben de klanten van zich vervreemd. Maar voor­

uit, laat ik niet dwarsliggen. Misschien keren ze nog eens terug

op hun schreden en worden ze weer echt dienstverleners.”

Jan smeets: betrokken ondernemer, polItIcus en mIster pInkpop

Jan Smeets

12

Een drama

Het is Jan Smeets ten voeten uit. Geen blad voor de mond.

Even later krijgt de nieuwe regeringscoalitie de wind van voren.

Voor hem op tafel liggen de uitgeprinte versies van het regeer­

en gedoogakkoord. “Dat wordt een drama, die nieuwe rege­

ring. Moet je kijken. De BTW op culturele evenementen gaat

van 6% naar 19%. Dat betekent dat een kaartje voor Pinkpop

13% duurder wordt. En wie krijgt de schuld? Juist, Jan Smeets.

Want die wordt al zo rijk van Pinkpop. Dit kabinet van VVD,

CDA en gedoogsteun van de PVV is heel slecht nieuws voor de

culturele sector. Rigoureuze, onredelijke bezuinigingen. Opera,

toneel, popmuziek, theater; het wordt onbetaalbaar. Bestel

die Amerikaanse straaljagers af, zeg ik dan als PvdA’er. Ben je

meteen klaar.”

Nog zo’n passage in het regeerakkoord waaraan Mister Pinkpop

zich geweldig ergert. “Roken in kleine cafés mag weer. Niet te

geloven. Roken is zo onnoemelijk slecht. Het is een verslaving

waaraan talloze mensen overlijden. Ik heb in mijn omgeving

teveel mensen aan longkanker zien doodgaan. Weet je dat de

mensheid pas sinds de 16e eeuw rookt? In de echte bescha­

vingen zoals het oude Egypte of het Romeinse Rijk werd niet

gerookt. Onbegrijpelijk dat we ons daarmee ingelaten hebben.

Om te kunnen roken, worden bossen gekapt, het kost energie,

het is vervuilend en toch is het legitiem, onbegrijpelijk.”

Pinkpop

Een gesprek met Jan Smeets ademt onvermijdelijk Pinkpop. De

anekdotes rond de popsterren en hun nukken volgen elkaar in

snel tempo op. Die keer dat er noodweer was en duizenden

mensen onderdak zochten op het station van Landgraaf. Die

editie dat een band weigerde te stoppen met spelen en daar­

mee de vergunning op het spel zette. Of de uitvoering van

2005, de 2de editie die verlies opleverde. “Dat zijn toch de dagen

dat je je afvraagt waarmee je bezig bent. Mojo en ik lopen een

miljoenenrisico. De begroting gaat voor de komende editie over

de 10 miljoen euro heen. Natuurlijk lig ik daar wakker van, elk

jaar weer. Vooral in de aanloop naar de kaart verkoop. Hebben

we een goed programma? Wil het publiek weer komen? Werkt

de formule nog? De eerste dag van de kaartverkoop is cruciaal.

Als die goed gaat, dan komt alles goed. Ondernemen is risico

nemen, fouten maken ook. Pinkpop Classic III was dit jaar niet

goed geprogrammeerd, de rekening volgt meteen. Ik moet er

niet aan denken dat me dat met het ‘grote’ Pinkpop gebeurt.”

Wat is rijk?

“Er zijn mensen die denken dat ik er rijk van ben geworden.

Laatst meende WijLimburg dat nog te moeten melden op hun

site. Het verhaal klopte niet en in een artikel van Peter Kamps in

Dagblad De Limburger werd een en ander genuanceerd. En wat

is rijk? Geestelijk rijk, dat vooral. Ik woon goed in Einighausen,

“De anekdotesrond de

popsterren en hun nukken volgen

elkaar in snel tempo op.”

Amy Macdonald

13

Creatief

heb geen boot, rook niet en drink niet en permitteer mij geen

gekke dingen. Wel een fatsoenlijke auto ja, de tijd dat ik in een

Deux Chaveux reed, is voorbij. Ik zou kunnen stoppen met wer­

ken, want ik ben 65. AOW’er ja, wrijf het er maar in. Mijn vrouw

is gepensioneerd, onze twee kinderen zijn de deur uit en de vijf

kleinkinderen vragen aandacht. Als je het zo bekijkt, heb ik de

schaapjes op het droge.”

Aan stoppen denkt Jan Smeets echter nog lang niet. “Ik werk

dag en nacht aan Pinkpop, Pinkpop Classic, de Kunstbende,

Bluesrock Tegelen, Breakfest, de exploitatie van evenemen­

tenterrein Megaland en maak mij druk over een volwaardig

pop podium dat in Limburg ontbreekt. In het verleden orga­

niseerde ik tal van concerten. Ik heb nog steeds een theater­

bureau en plan tournees van Raymond van het Groenewoud en

Will Tura en ben nog steeds manager van de Belgische komiek

Urbanus. Ik heb zo ongelofelijk veel meegemaakt. Schitterende

reizen naar Azië (met artiesten als Urbanus, Raymond van het

Groenewoud en Brigitte Kaandorp), de VS en Rusland (met

Hans Liberg). Veel gezien ook, want als ik ergens ben dan wil ik

zo veel mogelijk bezichtigen, vooral op cultureel en historisch

vlak. Ik zal nooit die keer vergeten dat ik een paar dagen met

toenmalig gedeputeerde Ger Kockelkoren in New York ben

geweest. Hij was bekaf.”

En het plan dan om die ene mooie grote poptempel in Limburg

neer te zetten. En dat museum? “Die grote hal wil ik nog steeds.

In het huidige politieke en economische klimaat heb ik er ech­

ter een hard hoofd in. Co­financiering is niet te vinden en met

de nieuwe regering al helemaal niet. Een Pinkpop­museum

hoeft voor mij niet. Ik ben toch geen Napoleon. En als anderen

het oppikken, prima. Als ondernemer kom ik tijd tekort. Ik heb

vrienden die zo blij waren dat ze konden stoppen. Komen ze

twee weken later bij mij klagen dat ze zich vervelen. Dat gaat

mij niet gebeuren. Weet je wat me wel eens bang maakt? Al die

zelfmoorden. Onlangs weer Antonie Kamerling, laatst nog een

goede vriend van me. Werken is mijn hobby, maar er is meer in

het leven. Absoluut. Mijn familie. Ik meen de balans gevonden

te hebben. Ik fiets, ga naar het voetballen, naar het theater.

Van toneelgezelschap Het Vervolg (nu Toneelgroep Maastricht)

heb ik bijna alles gezien. En dan ben ik stapelgek op tijdschriften

en kranten. Ik koop voor minstens 45 euro in de week opinie­

en vakbladen, ik zap langs tientallen nieuwszenders. Informatie,

informatie. Ik wil weten. Op de hoogte zijn.”

Om te huilen

Die ‘tic’ heeft hij ongetwijfeld overgehouden aan zijn tijd in de

politiek. Hij was acht jaar raadslid in de voormalige gemeente

Sittard, dertien jaar lid van de PvdA­fractie in de Provinciale

Staten en de laatste twee jaar zelfs raadslid van de voormalige

gemeente Limbricht. Dat was de tijd dat je voor de PvdA nog

een dubbelrol mocht spelen. “Ik hou het nog bij, maar het vuur

is een beetje gedoofd,” klinkt het ietwat berustend. “Die politiek

in Nederland is toch om te huilen. Links is totaal versnipperd.

Rechts rukt op. Die PVV, vreselijk toch. Ik had zo gehoopt op

Job Cohen, eindelijk weer een staatsman aan het roer. Iemand

die je met goed fatsoen naar het buitenland kunt sturen. Angst

regeert Nederland. En onbeschoftheid. Iedereen heeft een

mening over iedereen. Probeer in Nederland eens een trein uit

te stappen. Iedereen duwt elkaar weg. En dan staan ze straks

weer te roepen in die Tweede Kamer. De Alexandertjes en de

Femkes. Wist je trouwens dat Halsema ook rookt? GroenLinks

vernietigt de wereld, haha!”

Momenteel werken Mojo en Jan Smeets aan de programme­

ring en organisatie van de 42e editie van Pinkpop. Het gouden

jubileum komt er aan. “Mijn eerste concert organiseerde ik

bijna vijftig jaar geleden. Ik heb toen Peter en zijn Rockets in

Grevenbicht laten optreden. Dat was op 29 november 1961.

Met geleend geld van mijn vader, 200 gulden. Optredens en

festivals organiseren heeft me daarna nooit meer losgelaten.

Waarschijnlijk omdat ik het gitaar spelen maar niet onder

de knie kon krijgen. Enfin, dat is voer voor psychologen. We

hebben laatst uitgerekend dat alle Pinkpops bijna twee miljoen

unieke bezoekers getrokken hebben. Die gekomen zijn voor

meer dan 500 grote en kleine bands en artiesten. Dat is toch

fantastisch, zoveel mensen blij gemaakt met popmuziek.”

14

Wie een winkelruimte van 100 m2 huurt in de

Amsterdamse Kalverstraat, telt daarvoor gemiddeld

zo’n 230.000 euro per jaar neer. Dus bijna 20.000

euro per maand. Deze commerciële slagader staat

hiermee op de 22e plaats van de wereldranglijst

‘duurste winkelstraten’ van de internationale vast­

goedadviseur Cushman & Wakefield.

Wie de sfeer van de Kalverstraat kent, weet dat duur in dit ver­

band dus niets te maken heeft met chic. In de hoofdstedelijke

P.C. Hooftstraat betaal je ongeveer de helft van wat je aan huur

kwijt bent in de Kalverstraat: zo’n 1.200 euro tegenover bijna

2.300 euro per m2 per jaar. De Maastrichtse Kleine en Grote

Staat steken op hun beurt de P.C. Hooftstraat met gemak naar

de kroon wat huurprijzen betreft: hier telt u tussen de 1.500 en

1.700 euro per m2 neer.

Londen wint van Parijs

Ter vergelijking: voor de nummer 1 op de lijst, Fifth Avenue

in New York, moet 16.257 euro per m2 per jaar worden neer­

geteld... De nummer 2 en 3 zijn Causeway Bay in Hong Kong en

Ginza in Tokio. De eerste Europese winkelstraat in de lijst is de

Londense New Bond Street. Deze straat is de Champs­Elysées

in Parijs voorbijgestreefd als duurste winkelstraat van Europa.

Andere Europese toplocaties zijn te vinden in Milaan, Zürich

en München.

Vorig jaar stond de Kalverstraat op de 17de plaats, zo bleek

onlangs uit het jaarlijkse rapport van Cushman & Wakefield. Bij

tweederde van de onderzochte bestemmingen is de huurprijs

de quoteder stratenTekst > Marcel Limbourg Beeld > Henry Peters

in topwinkelstraten gestegen of stabiel gebleven. In 2009 daar­

entegen werd nog de grootste daling van winkelhuurprijzen in

de 25­jarige geschiedenis van het rapport opgetekend.

Koophausse verwacht

Maar goed: ook als u gewoon ruim onder de 1.000 euro per

m2 in Sittard of Geleen zit, zult u blij zijn met een bericht

zoals CBW­MITEX dat in september naar buiten bracht: de

Nederlandse consumenten zijn van plan de komende maan­

den meer te spenderen. De brancheorganisatie maakt dit op

uit haar maandelijkse onderzoek naar de koopintentie onder

4.000 huis houdens. Deze indicator voorziet een koophausse,

mede door het vervroegd vrijkomen van het spaarloon. “Men­

sen willen zichzelf op iets nieuws trakteren na een periode van

sparen”, aldus Jan Meerman, voorzitter van CBW­MITEX in het

blad Textilia. “Het vrijgeven van de geblokkeerde spaarloon­

tegoeden voor opname, zorgt voor een psychologische om­

mekeer. Grote aankopen zijn plotseling binnen handbereik.

Gezien de gestegen koopintentie en het toenemende consu­

mentenvertrouwen komt de regeling op een perfect moment.”

www.europeancitiesmonitor.eu

“Op welke dag in de maand

begint een winkelier eindelijk te

verdienen?”

Economie

Travel

16

Nice heeft alles. Kilometers strand, een vieux quartier

met smalle straatjes en steile trappetjes, talloze ter­

rassen, al dan niet met zicht op zee, interessante ge­

bouwen en musea bij de vleet. En dit alles doorgaans

onder een wolkeloze lucht en een stralende zon.

Blauwe luchten zijn het handelsmerk van Nice, in welk seizoen

je er ook bent. Ze verleiden iedere dag duizenden mensen tot

een wandeling over de kilometerslange boulevards. De be­

roemdste, de Promenade des Anglais, is bedacht door Engelse

overwinteraars aan het begin van de negentiende eeuw. De

initiatiefnemer was een dominee, die de arme boeren in de

omgeving wilde helpen met betaald werk in de wintermaan­

den. Er werd genoeg geld ingezameld voor vele kilometers

plaveisel langs de baai. Al snel bouwden de rijke mensen hier

paleizen, villa’s en hotels met zicht op zee, zoals bijvoorbeeld

het beroemde Hôtel Negresco uit de Belle Epoque. Een plaatje,

dit gebouw. Je verwacht ieder moment dat elegante adel lijke

dames met kanten parasolletjes door de imposante deuren

naar buiten wandelen.

Tekst > Renate van der Bas Beeld > Renate van der Bas, Jules Peters

stad mét strand: van tWee WalletJes eten In nIce

“Nice heeft alles!”

18

De Promenade des Anglais gaat over in de Quai des Etats­Unis

die minder chic is. Hij brengt je tot aan de voet van een fikse

heuvel, la Colline du Chateau. Haar bestijgen is een verplicht

nummer. Je kunt hiervoor lui de lift nemen, maar de sportieve

toerist loopt! En zweet ...

Het kost wat moeite om de juiste route te vinden in de wirwar

van straatjes onderaan de heuvel. Gelukkig is het leuk ver dwalen

tussen de gele, roze, beige en terra huizen. Het gaat er steil

omhoog. Een oude man met een stevige wandelstok spreekt

iedereen op straat aan voor een kletspraatje. Ongetwijfeld is

dit een excuus om zonder gezichtsverlies even op adem te

komen.

Bovenop de heuvel liggen de resten van wat ooit een impo­

sante burcht was. Er is hier veel gevochten, de laatste keer

in 1705 in het kader van de Spaanse Successieoorlog. Na de

Franse overwinning besloot Lodewijk de 14de dat de citadel

gesloopt moest worden. In zes maanden tijd was de klus ge­

klaard. Nu is de heuvel een vredig park met veel groen, een

klaterende waterval en uitzichtpunten over de baai en de stad.

Indrukwekkend is de begraafplaats halverwege de heuvel, waar

de slachtoffers van de concentratiekampen worden herdacht.

Er staat een urn vol zeep die in de kampen is gemaakt van

menselijke botten. Het doet je een tijdje zwijgen tijdens de

terugweg omlaag.

Beneden bruist het weer van het leven in de drukke winkel­

straatjes van de oude stad. Overal lonken terrasjes van een paar

vierkante meter. Het is natuurlijk verleidelijk om hier sur place

te kiezen voor de befaamde salade niçoise, met sperziebonen,

gekookte aardappelen, tonijn, ansjovis, olijven en ei met erbij

een pan bagnat, een rond knoflookbroodje. Net zo authentiek

is eten bij René Socca, op de hoek van de place Garibaldi en de

rue Miralheti. Voeg je in de rij van wachtende Niçoisen totdat

je voor de vitrine staat. Wijs daar blindelings wat hapjes aan

­ het maakt echt niet uit ­ en neem het papieren bordje in ont­

vangst. Bestel er een koel karafje rosé bij en zoek een plekje aan

één van de terrastafels. Smullen maar! Alles is hier lekker: de

pissaladière (uienpizza), stockfish, gegrilde aubergine, groente ­

beignets en de socca (wafels van kikkererwtenmeel). René Socca

is een instituut, daar kan niemand omheen.

Over instituten gesproken, er lopen in Nice veel middelbare

dames rond in de categorie ‘goed geplamuurd, maar vergane

glorie’. De altijd brandende zon klooft diepe rimpels. De échte

oude dames zitten lekker nergens meer mee. Op het terras van

‘La Table Alziari’ doet een perfect gekapte grijze Madame zich

te goed aan een enorm bord gefrituurde visjes. Ze is alleen,

maar geniet. Gelijk heeft ze.

Nice en de Russen, hoe zit dat? Overal staan teksten in cyril­

lisch schrift en horen we Russische gesprekken. Er staat een

18

Travel

Corniche bank Haven bij Quai des Docks

Russisch­orthodoxe kathedraal in Nice, compleet met de

ui vormige torenspitsen, zoals die van het Kremlin. Gids Olga

brengt uitkomst. Ze vertelt in zangerig Frans dat de Russen

al eeuwenlang vaste wintergasten zijn in Nice. Vooral in de

negentiende eeuw weten Russische adellijke families de

Rivièra te vinden, inclusief de koninklijke familie. De Russen

komen er kuren én feesten, de champagne vloeit rijkelijk.

Ook trieste gebeurtenissen verbinden Nice en Rusland: op

een ochtend in 1864 valt kroonprins Nicolaj Aleksandrovitsj

in Nice van zijn paard en overlijdt. Zijn verloofde, de Deense

prinses Dagmar, is ontroostbaar, maar trouwt even later met

de jongere broer Alexander III. Dagmar wordt tsarina Maria

Fjodorovna (en moeder van Nicolaj II, de laatste tsaar) en ijvert

voor de bouw van een kathedraal vlakbij het graf van haar

eerste verloofde, die de Cathédrale Saint­Nicolas gaat heten.

De Niçoisen noemen uit respect de weg voor de kathedraal de

Boulevard Tzarewitch.

Kunst en Nice zijn minstens even hecht verbonden. Dat besef

je als je naar het MAMAC­museum loopt via de parkenrij die

begint waar de Promenade des Anglais overgaat in de Quai

des Etats­Unis. Wat goed gedaan: je kunt het al zien op de

kaart, hoe de parken zich als een groene rups een weg vreten

door het steen van de stad. Twee kilometer lang. De wande­

laar passeert koele vijvers, hoge fonteinen en het immense en

dramatische kunstwerk L’Arc van Bernar Venet.

“De Russen komen er kuren

én feesten, de champagne vloeit

rijkelijk.”

19

Haven bij Quai des Docks

Cathédrale Saint-Nicolas

Zo kom je in de juiste stemming aan bij het museum voor

moderne kunst MAMAC. Het gebouw alleen is al een plaatje.

Op het dak biedt een lint van trappen en loopbruggen daar­

naast zicht op de stad en z’n parken. Het museum zelf herbergt

een enorme collectie van alle grote namen, met speciale aan­

dacht voor de felgekleurde sculpturen van Niki de Saint Phalle

en de plaatselijke kunstenaar Ben. Deze Ben is een vrolijke man

die op grote panelen alles opschrijft wat hij interessant genoeg

vindt om door te geven. Alleen de grootste chagrijn verlaat

dit museum in een slecht humeur. Achter het MAMAC een

volgende verrassing: het kantoor van de bibliotheek. Architect

Sacha Sosno verzon een bizar betonnen vierkanten hoofd,

dat enigszins achteloos aan de rand van een park staat. Geen

bezoeker houdt hier z’n fotocamera ongebruikt. Wie na al dit

moois nog niet aan z’n taks zit, beklimt vervolgens de heuvel

Cimiez met op de top het museum van Matisse. Of bezoekt

het museum van Marc Chagall. Of liever het museum van de

naïeve kunst? Faites vos choix, alles kan.

Wij dalen weer af naar de zee en blazen uit op het meest

relaxte punt van Nice: de granieten bank die zich tientallen

meters voortslingert langs de corniche, aan de voet van de

kasteelheuvel. Misschien wel de best gesitueerde bank van

heel Europa en daarmee de zoveelste reden om Nice gewoon

een keer te bezoeken!

“Kunst en Nice zijn minstens

even hecht verbonden.”

20

Travel

Operagebouw in Nice Quai des Etats-Unis

21

Travel

Quai des Etats-Unis Promenade des Anglais Musée Matisse

De-witte-wijn-plek

Het strandterras van hotel Beau Rivage aan de quai des

Etats-Unis. Bij mooi weer is hier veel te zien. Heel veel!

Luxe en design

Voor liefhebbers van luxe en design is het Hi-Hotel een

aanrader. Avenue des Fleurs, www.hi-hotel.net

Loungen

Een lounge spot die ‘hot’ blijft: relaxed eten en drinken

bij Sensory, quai Lunel 24. Heerlijke muziek en uitzicht

op een haven vol jachten en jachtjes.

Klotsende bootjes

Nice grossiert in fotogenieke plekken, maar een favo-

riet is toch wel de haven bij de quai des Docks, achter

de hoge Colline du Chateau. Zeker aan het begin van

de avond, wanneer de zakkende zon de gevels van de

huizen en de masten van de zeilbootjes nog een laat-

ste keer verwarmd.

Met de trein?

Laat je dan niet ontmoedigen door de eerste aanblik

van Nice: de wijk tussen het station en de kust is niet

de fraaist... Even doorzetten en de wereld wordt weer

prachtig!

De afstand

Van Maastricht naar Nice is 1.200 kilometer. KLM vliegt

vanaf Amsterdam op Nice, Transavia van Amsterdam

en Rotterdam. Vanuit Brussel kun je met Brussels Air-

lines naar Nice. Vanaf het TGV-station in Brussel ben je

ruim zeven uur onderweg met de trein.

Toeristische Informatie

Www.nicetourisme.com is de site voor alle toeristische

informatie. De hoofdvestiging van het toeristenbureau

zit aan de promenade des Anglais, nr. 5.

Wat Je als starter nodIg hebt Is leF!

“Het is wel even wennen”, steekt Eric van wal. “Je moet natuur­

lijk wel alles zelf doen. Bij mijn Amerikaanse werkgever stond

mij een hele batterij aan werknemers bij. Op het hoogtepunt

diverse honderden. Er zaten altijd wel een aantal mensen bij die

mij konden ondersteunen. Kijk, ik zit in de chemische industrie.

Dat heeft tot gevolg dat er allerlei regels en wetten zijn waar­

aan je moet voldoen. Dat is een heel uitzoekwerk, maar ik heb

het er graag voor over.”

Het nieuwe bedrijf van Eric, Ekompany Agro B.V., richt zich op

de internationale markt van meststoffen specialiteiten. In dit

specifieke geval de markt van gecoate meststoffen waarmee

hij de wereldwijde markt van land­ en tuinbouwbedrijven

kan bedienen. Daarbij wil Van Kaathoven niet alleen de inter­

nationale verkoop voor zijn rekening nemen maar ook pro­

ductie faciliteiten in de regio opstarten. “Ik begin uiteraard met

veldproeven. Daarvoor wordt een proefinstallatie neergezet op

22

Business

Zelfs de grootste reis begint met de eerste stap.

Eric van Kaathoven uit Nieuwstadt kan daarover

mee praten. Deze energieke zakenman verruilde

zijn riante internationale carrière met dito arbeids­

voorwaarden voor de relatieve onzekerheid van het

zelfstandige ondernemerschap.

het Chemelot terrein. Deze fase zal ongeveer twee jaar, oftewel

twee veldseizoenen, in beslag nemen. Ondertussen wil ik hier

in de regio de fabriek gaan bouwen vlakbij een haven of een

railverbinding voor de aan­ en afvoer van goederen. De haven

van Born ligt dan voor de hand”, aldus Van Kaathoven.

De kersverse ondernemer heeft zijn ideeën en strategie in

een indrukwekkend en goed onderbouwd beleidsplan onder­

gebracht. Ondanks dat was het niet eenvoudig om een

financiering te vinden voor zijn onderneming. Banken en zelfs

verstrekkers van venture capital zijn nogal huiverig om papie­

ren plannen te financieren. Er is geen track record als startend

bedrijf en veelal ontbreekt de specifieke kennis van de markt

bij de kapitaalverstrekkers. Bovendien moeten investeerders

het nodige geduld willen opbrengen voordat ze ‘return­on­

investment’ verkrijgen. De ‘horizon’ ligt op drie tot vier jaar.

Met het nodige lef en overtuigingskracht trok Van Kaathoven

met zijn plannen onder de arm naar het LIOF en naar Limburg

Ventures om het management aldaar over te halen om toch

maar vooral in zijn ambitieuze plan te investeren. En dat is

hem wonderwel gelukt. Ook de Rabobank had geloof in zijn

plannen. Het Lef*fonds is een speciaal fonds van de gezamen­

lijke Rabobanken in Limburg dat risicodragend kapitaal ver­

strekt aan startende ondernemers met goed onderbouwde en

haalbare plannen.

Tekst > Marcel Limbourg Beeld > Fanny Driessen

“Risicodragend kapitaal voor startende ondernemers met goed

onderbouwde plannen.”

23

WWW.onderneemmetleF.nlOm in aanmerking te komen voor Lef* moet je vol-

doen aan een aantal voorwaarden. Aan de hand van de

Lef*Test op www.onderneemmetlef.nl kun je checken

of jij aan de belangrijkste Lef*-criteria voldoet. Enkele

van de volgende vragen vind je terug in de Lef*Test:

• Ben je of is jouw onderneming in Limburg gevestigd?

• Jouw plan, product of dienst is een noviteit met een

innovatief karakter?

• Jouw plan, product of dienst heeft zich technisch en/

of commercieel nog niet bewezen?

• Draagt jouw project bij aan de maatschappelijke of

economische ontwikkeling van de regio?

• Heb je een ondernemingsplan dat je kunt

voorleggen?

• Heb je een gespecificeerde begroting van jouw

project opgesteld?

• Heb je nog andere financiële middelen ter

beschikking?

Een positieve Lef*Test-uitslag is overigens nog geen

garantie dat jouw aanvraag ook daadwerkelijk wordt

gehonoreerd. Het is de eerste stap op weg naar Lef*.

*Lef staat voor Limburgs Economie versnellingsFonds

en is een initiatief van de gezamenlijke Rabobanken in

Limburg.

Harry Lempens, Directeur Bedrijven van Rabobank Westelijke

Mijnstreek, licht toe: “Zelfs in deze tijd is het voor starters heel

goed mogelijk om een financiering voor hun plannen te vin­

den. Wat dat betreft zijn wij bereid om naar de plannen van

ondernemers te luisteren. Wij willen dat ook graag. Mensen en

middelen met elkaar in contact brengen. Wij zien het als onze

rol een steentje bij te dragen aan het stimuleren van de eco­

nomie in onze regio. Eric van Kaathoven heeft met Ekompany

weliswaar ambitieuze plannen maar zijn plan zit goed in elkaar

en hij heeft als ondernemende manager een behoorlijk palma­

res opgebouwd. Wij hebben samen met het LIOF en Limburg

Ventures alle vertrouwen erin dat Eric zijn plannen kan waar­

maken. Samen op zoek naar mogelijkheden... is niet voor niets

ons credo.”

Stap bij Heunen Juweliers en Opticiëns binnen en je

voelt je meteen op je gemak. De winkel ademt een

prettige sfeer uit en de luxe uitstraling is eerder een

uitnodiging dan een drempel. Het relatief jonge

familiebedrijf is opgericht in 1977 en uitgegroeid tot

drie vestigingen in Geleen en Beek. En de ambities

reiken verder. Niet zozeer om het aantal vestigingen

uit te breiden, maar wel om de dienstverlening con­

tinu verder te ontwikkelen met hun eigen persoon­

lijke aanpak, technische know how en klantgerichte

strategie. Luc Groneschild en Nicole Heunen leiden

samen de zaak in Geleen en geven een toelichting

op de speciale werkwijze van hun bedrijf.

In 1977 startten Jan en Marij Heunen met een combinatie van

een juweliers­ en een optiekzaak in de Burgemeester Janssen­

straat in Beek. 24 jaar later vindt de eerste ingrijpende ver an­

dering plaats in het bedrijf. Zoon Raymond zet met zijn partner

Riëlle Bruens de optiekzaak voort aan de Markt in Beek. De

juwelierswinkel blijft op de oude locatie. In 2005 openen ze

de winkel in Geleen. Nicole: “Zo groeit een kleine winkel met

hard werken en veel toewijding uit tot een bloeiend familie­

bedrijf met meerdere vestigingen. Voor mijn broer was het al

meteen duidelijk dat hij in het familiebedrijf zou gaan werken.

Hij heeft voor de opticiënopleiding gekozen en is onder meer

een FamIlIebedrIJF In ontWIkkelIng

Mode

25

Tekst > Tom Brennand Beeld > Heunen Juweliers & Opticiëns

heunen Juweliers & opticiëns

26

Mode

gespecialiseerd in contactlenzen en optometrie. Voor mij was

dat niet zo vanzelfsprekend. Ik twijfelde of ik mijn moeder wilde

opvolgen. Toen na mijn opleiding de mogelijkheid kwam om

de zaak aan de Annastraat 3 over te nemen, ben ik daar samen

met mijn partner Luc ingestapt. Een grote uitdaging voor twee

jonge ondernemers. Uiteraard hebben wij alle vakopleidingen

gevolgd om ons vak deskundig uit te oefenen en hebben deels

in­huis­training mogen genieten van de specialisten die al in

de zaak werkten.” Heunen Juweliers & Opticiëns biedt vooral

sieraden en brillen voor het midden segment en spreekt der­

halve een brede doelgroep aan.

Kennis, kwaliteit en service

Luc: “Wij hebben alle vakkennis in eigen huis. Goudsmeden,

horlogemakers, klokkenmakers, opticiëns, contactlenzenspeci­

alisten en optometristen die allen de beste opleidingen in hun

vakgebied hebben gevolgd. Maar met kennis alleen ben je er

niet. Wij kennen onze vaste klanten persoonlijk. Daardoor zijn

“Maar met kennis alleen

ben je er niet. Wij kennen onze vaste klanten persoonlijk.”

Mode

27

wij op de hoogte van hun voorkeuren en wensen en kunnen

we heel gericht adviseren. Als juwelier ben je een soort van ver­

trouwenspersoon en moet je goed naar je klanten luisteren om

tot een geslaagd advies te komen. Het gaat tenslotte in veel

gevallen om cadeaus, speciale momenten of erfstukken. Alleen

dan kun je emotie omzetten in het meest geschikte sieraad. Dat

betekent ook dat je soms een sieraad speciaal ontwerpt voor

iemand. Dat kunnen wij, omdat we zelf goudsmeden in de zaak

hebben. Er zijn maar weinig concurrenten die deze combina­

tie van kennis en kunde bieden.” Nicole: “Onze klanten zijn het

allerbelangrijkste. Zij zijn ons bestaansrecht. Daarom is het zo

belangrijk om ze zo goed mogelijk te kennen. Zo zijn wij ook

opgevoed in de winkel van mijn ouders. Als je zelf in de winkel

staat en persoonlijk contact hebt met de klanten dan hou je het

juiste ondernemersgevoel en het contact met de markt.”

Toekomst

Luc: “Het familiebedrijf staat goed in de huidige constructie

met drie vestigingen. We zijn dan ook niet direct op zoek naar

een uitbreiding op dat gebied. Als je meer locaties opent, kom

je er niet onderuit om ‘derden’ als bedrijfsleiders aan te nemen.

Dat hoeft niet verkeerd te zijn, maar past niet zo goed in onze

visie. Wij willen als ondernemer zelf tussen de mensen staan.

Wij investeren liever in nòg betere dienstverlening en het toe­

passen van de nieuwste technieken. Zo hebben wij onlangs

nieuwe apparatuur voor het optiekgedeelte aangeschaft. De

markt ontwikkelt zich naast het modieuze deel namelijk steeds

meer richting oogzorg en de afstand tussen opticiën en oog­

arts wordt kleiner. Het is belangrijk om de ogen in goede condi­

tie te houden. Denk aan speciale brillen voor beeldschermwerk

of andere activiteiten. Daarmee onderscheiden we ons ook van

de grote ketens. De monturen zijn vaak van dezelfde merken,

het advies en de service zijn bij ons van een andere orde. Wij

bereiden ons wel voor op de toekomst. En in ons vakgebied

willen we zoveel mogelijk mee voorop blijven lopen om ons te

blijven onderscheiden van de concurrentie.”

www.heunenjuweliers.nl

28

Business

Waar mensen samenwerken, vindt informatie uit ­

wis selingplaats. Dit gebeurt tegenwoordig op aller­

lei ma nieren: mail, chat, video, gsm, vaste telefoon...

Maar zijn we ook daadwerkelijk beter bereik baar

voor elkaar? Ontwikkelingen als globalisering,

24­ uurseconomie, virtuele teams en flexibel werken

maken het steeds lastiger de beschikbaarheid van

collega’s te bepalen of om überhaupt iemand te

bereiken.

Unified communications is het nieuwe to ver woord: een

versmelting van ver schil lende manieren van communicatie

zo als messaging, telefonie en mail waar door je efficiënter

met elkaar kunt communiceren. Het is de integratie van

communicatie­ en IT­systemen waardoor medewerkers beter

kunnen samenwerken. Door het kop pelen van de telefooncen­

trale aan de IT­infrastructuur kun je bijvoorbeeld telefoneren

Tekst > Prisca Niël Beeld > Dimmy Crombeen

kreuze telecom:“unIFIedcommunIcatIonsheeFt detoekomst”

Noël Luijten

Algemeen Directeur Kreuze en

Wil Wintjens Directeur Business Unit Cure & Care

Kreuze

30

via je notebook. Maar je kunt ook in één oogopslag zien

wie bereikbaar is en wie niet. Thuis werken en werken op

verschillende locaties worden hierdoor efficiënte ma nieren

van beroepsmatig actief zijn.

Op punt van doorbreken

Alle communicatie via één platform, minder apparaten per

mobiele werknemer en dus de mogelijkheid om ook vaker

flexibel en thuis te werken. Dat zijn de grote voordelen van

unified communications. De laatste jaren is een duidelijke

verschuiving te zien in het gebruik van mobile office

(agenda en e­mailfaciliteiten via mobiele telefoon) naar uni­

fied communications (alle communicatie via één platform).

Onder zoek van Marqit toont aan dat in 2007 59% van de

ondervraagden mobile office gebruikten, tegen nog maar 33%

nu. Unified communications maakte een belangrijke sprong

van 6% in 2007 naar 15% vandaag de dag. De ul tieme vorm van

samensmelting tussen data en spraak staat dus op het punt

van doorbreken.

Eenvoudiger proces

Grote bedrijven zijn al om. Er zullen we reld wijd drie tot vijf gro­

te spelers overblijven op dit terrein, waaronder Cisco, Microsoft

en IBM. De kans is groot dat binnen een jaar of drie mobile

office gewoon deel uitmaakt van unified communications. Het

onderzoek van Marqit wees verder uit dat het standaard wordt

dat bedrijfs oplossingen mobiel toegankelijk zijn voor mede­

werkers. Uni fied communications vergemakkelijkt dat proces,

30

Business

zowel vanuit beheer­, veiligheids­ als dienstbaarheidsoogpunt.

Immers, de complexiteit van beheer neemt af naarmate er min­

der verschillende plat forms worden gebruikt en het makke­

lijker wordt te registreren wie waar toegang tot heeft. Minder

complex beheer vereenvoudigt tevens de beveiliging van de

gegevens en vergemakkelijkt de dienstbaarheid; het wordt

eenvoudiger te verantwoorden waar informatie is.

Toekomstmuziek?

Er zitten tien mensen te vergaderen rond een 360­graden­

camera. Niets bijzonders zult u denken, maar wel als blijkt dat

twee mensen in New York zitten, vier in Barcelona en vier in

Maastricht. De beelden zijn direct aangesloten op hun note­

book, waardoor uitgewisselde documenten en andere infor­

matie direct worden opgeslagen. Binnenkomende telefoontjes

worden automatisch omgeleid, want de telefoon heeft van

Outlook het signaal gekregen dat u in vergadering bent. Na de

vergadering luistert u uw voicemail af en hoort u dat u morgen

bij een belangrijke bespreking moet zijn. Vanuit de voicemail

wordt u gelijk met uw Outlook­agenda verbonden, die u via

spraak kunt inzien en wijzigen. U laat uw afspraak opnemen

in de agenda. Er blijkt echter al een afspraak te staan. Geen

probleem, want er wordt automa tisch een mail naar de deelne­

mers van deze vergadering gestuurd met de me dedeling dat

u verhinderd bent. Terwijl u in de lift stapt, bladert u ook nog

even via de telefonische spraak module door uw documenten­

directory. Met twee volzinnen wordt het gevraagde rap port

doorgestuurd naar uw e­mail, zodat u deze vanavond nog kunt

voorbereiden. In de tussentijd heeft uw secretaresse al een

mail ontvangen dat u morgen bij die bewuste belangrijke ver­

gadering moet zijn. Vóór u thuis bent, heeft zij de vliegtickets

geregeld en ligt de digitale boardingpass keurig in uw mail­

box. Toekomstmuziek? Nee hoor… unified com mu nications.

Nu al toepassen?

Door haar grote toegevoegde waarde voor de effectiviteit

van de werknemers zal unified communications onvermijde­

lijk de nieuwe manier van communiceren worden. Maar, een

omschakeling naar unified communications is vrij omvangrijk

en deze heeft een ruim draagvlak in de organisatie nodig om

succesvol te zijn. Belangrijk hierbij is dat eerst goed moet

worden na gedacht over alle nieuwe mogelijkheden. Bepaal

dan de strategie (zijn nieuwe communicatiesystemen n odig

of kan gebruikt worden gemaakt van de bestaande infrastruc­

tuur?) en begin vervolgens in stappen te bouwen aan unified

com mu nications. Een proces waar Kreuze Telecom u graag

bij helpt. Door het bieden van maatwerkoplossingen voor

zowel corporate in stellingen als kleinere en middelgrote

ondernemingen heeft Kreuze in het verleden bewezen een

concrete bijdrage te kunnen leveren aan het optimalise­

ren van de communicatie tussen mensen in het Limburgse

bedrijfs leven.

www.kreuze.nl

“Kreuzeadviseert

onafhankelijk en professioneel.”

3131

Culinair

32

Tekst & Beeld > Renate van der Bas

truFFels voor de geWone mensen

Sinds tien jaar woont Renate van der Bas in de Aude,

het Katharenland van Carcassonne, aan de voet

van de Pyreneeën. Een Franse truffelstreek waar ook

deze winter van een ‘truffel­mania’ geen sprake zal

zijn, maar waar het tij wel aan het keren is.

Natuurlijk weten ze hier ook wel dat met truffels geld te ver­

dienen is. Maar ja dan moet je nadenken en een commercieel

plan maken en dat is iets, dat doe je alleen in uiterste nood.

Al mijn Franse vrienden en buren hier zijn schatten, maar to­

tale knurften als het gaat om zakendoen. Geld speelt geen rol,

zolang je vandaag maar iets lekkers te eten en te drinken hebt.

Midden in dit barre zakelijke klimaat probeert Philippe Barrière

nu het tij te keren. Sinds een paar jaar runt hij een bedrijf dat

je kunt inschakelen om je terrein te laten betruffelen. Tegelij­

kertijd is hij in dienst van de regio Languedoc­Roussillon om

van overheidswege de truffelkweek te bevorderen. De ideale

vermenging van ambtenarij en negotie!

Ik kwam Philippe de afgelopen winter tegen op de truffelmarkt

van Villeneuve­Minervois, net ten noorden van Carcassonne.

Het was pas de vijfde keer dat de markt werd gehouden, maar

alle elementen zijn aanwezig om te vermoeden dat een lange

traditie in de maak is. Ik arriveerde om negen uur ‘s ochtends en

overal werd al geproefd van kazen, worsten, wijnen, olijfoliën,

Versezomer

truffels

Categorie

33

“Een kalkrijke bodem, ongebruikte terreinen, eikenbossen en zon...”

“Een kalkrijke bodem, ongebruikte terreinen, eikenbossen en zon...”

36

Culinair

jammen, honingen en wat we verder maar aan moedertje

aarde weten te ontfutselen. In een van de kraampjes, in een

mager winterzonnetje, werden de in de buurt gevonden truf­

fels gekeurd.

Een man wil op de foto en terecht: in zijn handen houdt hij een

truffel van 380 gram. Quel trésor! Hij kust de lelijke klomp, die

hem honderden euro’s gaat opleveren, met een hartstocht die

zijn vrouw misschien al lang niet heeft gevoeld. Bij de wijnbar

wissel ik recepten uit met een bijna tandenloze vrouw van rond

de veertig jaar, schat ik. Zo iemand heet hier een ‘marginale’,

iemand die wat rondscharrelt aan de rand van de maatschap­

pij. En daar kom ik mijn vriendin Jennifer tegen, die geweldig

goed kan koken, maar aan wie de truffel gek genoeg helemaal

voorbij is gegaan. Ze wil er nu echt eens meer van (w)eten en

we proberen vast te reserveren in het plaatselijke restaurant,

voor een een­en­al­truffelmenu.

Het loopt tegen 11 uur en ik sta met een kleine honderd men­

sen klaar om als eersten onze slag te slaan op de truffelmarkt.

Ik kan als lange Hollandaise over de hoofden heenkijken om

alvast te bepalen bij wie ik mijn truffel ga kopen. Ik hoor hoe het

werkt: je zegt “doe mij maar voor zoveel euro” en dan weegt

de verkoper wat klompjes af. Voor ongeveer 1 euro per gram.

Even later loop ik met een plastic zakje met 52 gram voor 50

euro naar Jennifer en laat haar ruiken. Het doet haar niets... Pot­

verdorie, 50 euro down the drain? Maar ik ruik het wel, ik ruik

het helemaal, ik vind het de heerlijkste geur die in een plastic

zakje kan zitten.

Ook de truffellunch doet mijn vriendin niets. Ik weet niet wat

ze had verwacht. Truffel is natuurlijk niet iets wat je met lepels

vol eet, maar waarvan de delicate geur iedere hap parfumeert.

Tenzij het aroma je volledig ontgaat. Dat kan blijkbaar, als

je pech hebt. “Tja, de truffel is een mysterieus ding”, stelt

Philippe, als ik tijdens een ontmoeting dit najaar vertel over

de teleurstellende ervaringen van mijn vriendin. “Je vindt hem

wel of niet bijzonder, de geur komt wel of niet bij je binnen.

Culinair

Het is met truffels grilligheid troef. En dat geldt helaas ook voor

de kweek: we kunnen in ons laboratorium de mooiste truffel­

sporen kweken en deze vervolgens onder ­ wat wij denken ­ de

meest ideale omstandigheden op een terrein uitzetten, maar

nooit is een garantie af te geven of je binnen vijf of tien of

twaalf jaar truffels zal oogsten.”

Ik klim met hem een steile heuvel op, de ‘achtertuin’ van een

dorpshuis in Couiza. De eigenaar heeft aan Philippe Barrière

gevraagd het terrein truffelrijp te maken. Het lijkt mij veel span­

nender en misschien ook wel efficiënter om gewoon de natuur

in te gaan en te proberen wilde truffels te vinden. Hij kan het

als truffelkweker natuurlijk niet zomaar toegeven, maar volgens

mij is Philippe het hier eigenlijk wel mee eens. Althans, als ik

hem mee omhoogsleep op mijn eigen heuvel (wij hebben er

hier vrijwel allemaal eentje) wordt hij helemaal enthousiast van

de Vele Tekenen die hij ziet. “Oui, oui, oui, ik schat de kans op

meer dan negentig procent dat er hier heel wat truffels zitten.

Kijk, rond die steeneik gaan in een kring de bezemstruik en de

rozenbottel dood, maar groeit wel een soort sedum. De grond

is rul genoeg, er is voldoende licht en lucht: dit kan niet stuk.”

Ik wil meteen gaan graven, maar dat zou dom zijn: vroegtijdig

ontbloot gaat een truffeltje dood. Dus als u dit al aan het lezen

bent, dan ben ik aan het zoeken naar het zwarte goud.

37

“Tja, de truffel is een mysterieus

ding, je vindt hem wel of niet

bijzonder.”

38

Auto

Tekst > Tom Brennand Beeld > René Maas

ondernemen In crIsIstIJd

De automotive industrie is hard geraakt door de

economische crisis die voor ons nu hopelijk bijna

achter ons ligt. Niet alleen zijn de autoverkopen

in korte tijd drastisch teruggelopen, het accent is

bovendien verschoven van grote en dure auto’s

naar kleinere zuinige modellen. Kortom, de situ­

atie is behoorlijk veranderd. Ondernemers komen

er achter dat succes managen toch gemakkelijker

is dan door een crisis heen te sturen. Autobedrijf

Coumans is officieel dealer van Alfa Romeo, Fiat en

Lancia. Peter Coumans kijkt met ons terug op enkele

roerige jaren en vooruit naar de (nabije) toekomst.

De crisismanager

Peter: “25 jaar geleden is mijn vader met het bedrijf begon­

nen als dealer van Alfa Romeo. De organisatie is gestaag ge­

groeid met andere merken, zoals Fiat in 1992 en Lancia in 1996.

De zaken liepen voorspoedig en in 1999 is een grote show­

room aangebouwd. Niets aan de hand! Op Prinsjesdag 2008

werd voor het volgende jaar zelfs nog 2% economische groei

voorspeld. Blijkbaar had niemand de crisis zien aankomen. De

verkopen daalden dramatisch en als ondernemer moet je daar

autoBedriJf coumans geleen Bv

Peter Coumans

alert op reageren. Je wilt tenslotte je bedrijf in stand houden en

opnieuw winstgevend maken. Afwachten tot het vanzelf weer

goed komt heeft geen zin. De bedrijfskosten en de voorraden

moesten dus snel omlaag. In ruim een half jaar tijd hebben wij

de voorraden afgebouwd door dagelijks de sneldalende prij­

zen aan te passen en met de auto’s op internet te adverteren.

Ook qua inruil neem je maatregelen. Alleen nog eigen merk en

eventueel een goed verkoopbaar voertuig van een ander merk.

Wij houden de voorraden nu klein. Door de bedrijfsprocessen

aan te passen, staat er nu weer een slagvaardig bedrijf dat on­

danks de crisis klaar is voor een succesvolle toekomst.”

Toekomst

De verkoop van nieuwe auto’s zit weer in de lift. Maar er is veel

veranderd in de markt. Peter: “De laatste maanden laten een

stijging van 25% zien bij de nieuw verkochte auto’s in de bran­

che. Dat lijkt veel, maar je moet het wel relativeren. Er worden

vooral meer auto’s verkocht in het A­segment. Dat betekent

klein, zuinig en duurzaam. Het aantal grote en luxe auto’s neemt

af. Ondanks dat je meer auto’s verkoopt, loopt de omzet terug

en zijn de marges per auto lager. Bij ons is vooral de Fiat Panda

“Er worden vooral meer auto’s

verkocht in het A­segment.”

Auto

40

Alfa Romeo Giulietta

41

Auto

een hit, maar ook de andere kleine Fiats

en de nieuwe Alfa’s met A­label doen

het goed. Succes in de nabije toekomst

hangt dus sterk samen met de aandacht

die je op het A­segment legt. Daarnaast

is ook een verandering waar te nemen

bij het koperspubliek zelf. Voorheen

verkocht je per 10 bezoekers misschien

helemaal niets, omdat iedereen diverse

autobedrijven bezocht om zich te oriën­

teren en om te vergelijken. Nu bereidt

men zich onder andere via internet

goed voor en komt een bezoeker heel

gericht kijken naar een bepaalde auto.

Dat leidt tot meer verkopen per bezoe­

ker, maar ook tot minder bezoekers. De

tijd van verkopers wordt daardoor ook

efficiënter benut. Hoe dan ook, de markt

is een bepaalde richting in geslagen

en wij zijn nu goed voorbereid om die

marktbeweging te volgen.”

top 10 - best verkocht automodel a-segment perIode 2009 -2010

Ranglijst Automerk Model / Type

01 - Toyota Aygo

02 - Peugeot 107

03 - Citroen C1

04 - Fiat Panda

05 - Suzuki Alto

06 - Ford Ka

07 - Fiat 500

08 - Hyundai i10

09 - Renault Twingo

10 - Opel Agila

Fiat 500

42

Economie

langspaarder proFIteertvan concurrentIe

AMSTERDAM ­ De consument die spaart voor de oude

dag of het aflossen van een hypotheek, lijkt te profiteren

van de toegenomen concurrentie tussen enerzijds

levensverzekeraars en anderzijds banken en beleggings­

instellingen, schrijft De Nederlandsche Bank (DNB) in

haar kwartaalbericht.

Nederlanders leggen elk jaar met steun van de fiscus

miljarden euro’s opzij om zelf te sparen voor de oude

dag of voor de aflossing van een hypotheek. Ze kunnen

daarvoor terecht bij levensverzekeraars, maar sinds 2008

dankzij de Wet Banksparen ook bij banken en beleg­

gingsinstellingen.

Volgens DNB zijn de banken sindsdien in opmars en staat

de winstgevendheid van de levensverzekeraars onder

druk.

Door de Wet Banksparen, volgens DNB overigens een

misleidende term, gingen banken en verzekeraars pro­

ducten aanbieden die sterk op elkaar lijken. De snelle

opmars van ’banksparen’ ging gedeeltelijk ten koste van

traditionele verzekeringsproducten.

bron > nu.nl • 2010

bouW ruIkt kansen

RIJSWIJK ­ Voor mensen die hun huis willen verbouwen

is het nu dubbel interessant om zaken te doen. Door het

vrijgekomen spaarloon hebben zij meer te besteden.

En doordat eind augustus besloten is het BTW­tarief op

verbouwingen te verlagen, is het goedkoper om een

bouwbedrijf in te schakelen.

“We raden ondernemers aan dit moment aan te grij­

pen”, zei een woordvoerder van werkgeversorganisatie

Bouwend Nederland over de ‘verleidelijke, maar tijdelijke

maatregelen’.

Ook winkeliers verwachten meer geld in het laatje.

Brancheorganisatie Detailhandel Nederland hoopt dat

consumenten de komende tijd, met de decembermaand

in aantocht, een half miljard euro extra gaan uitgeven.

“Met de lage rente is sparen minder interessant”, zei

een woordvoerder van Detailhandel Nederland. “Je kunt

beter iets kopen van je geld.”

bron > nu.nl • 2010

up-to-datenovemBer 2010

“We radenondernemers

aan dit moment

te grijpen.”

43

Economie

banken lonken naarvrIJkomend spaarloon

AMSTERDAM ­ Banken hengelen naar het spaarloon van

twee miljoen Nederlanders dat recent is vrijgekomen.

Met advertenties op internet lokken ze spaarders die een

bestemming zoeken voor het extraatje van gemiddeld

2.150 euro.

Centraal Beheer gooit een nieuwe Rente Plus­rekening

in de strijd. “Sparen met vrijgevallen spaarloon. Topren­

te!”, belooft de verzekeraar uit Apeldoorn. “We zoeken

aanleidingen om mensen te verleiden een spaarrekening

te openen. Het vrijvallen van het spaarloon is er een van”,

zegt een woordvoerder. Ook andere banken doen hun

best om een deel van de 4,3 miljard euro die vrijkomt

binnen te halen. Op de informatiepagina over spaarloon,

die vrijwel alle banken op hun website hebben, wijzen

ze nadrukkelijk op de mogelijkheid om het spaarloon

te laten staan. “En heb je het vrijgekomen bedrag toch

opgenomen? Overweeg dan eens de unieke voordelen

van onze nieuwe spaar rekening”, adviseert bijvoorbeeld

SNS Bank.

Dat is nu precies niet de bedoeling. Minister De Jager

van Financiën besloot afgelopen zomer het spaarloon

vrij te geven, juist om consumenten te stimuleren geld

uit te geven. Keukens, bankstellen en nieuwe laptops

moeten ze kopen om zo de economie een oppepper te

geven. De kans dat mensen dat ook doen, is klein, schat

ING’s hoofd econoom Charles Kalshoven in. Nederlanders

sparen de laatste tijd veel. Dat komt door het gebrek aan

vertrouwen. In 2005 gebeurde hetzelfde: het spaarloon

werd vrijgegeven, maar het Centraal Bureau voor de

Statistiek concludeerde achteraf dat die maatregel geen

invloed had op de economie.

bron > Trouw • 2010

nl manager: rabobank met aFstand de beste

AMSTERDAM ­ Rabobank is met afstand de beste finan­

ciële instelling van het land. Dat vindt de Nederlandse

manager, zo blijkt uit onderzoek van Management Team.

ING volgt op de tweede plaats.

De manager ­ als ervaringsdeskundige bij uitstek ­ heeft

onder meer geoordeeld of bankinstellingen doen wat

ze beloven en welke partijen onbetrouwbaar zijn of

juist over uitstekende expertise beschikken. Een groot

deel van de deelnemende managers is zelf actief in de

sectoren financiering, verzekeringen, accountancy, cash

management en risk management, dus die knowhow

liegt er niet om. Rabobank steekt met kop en schouders

boven de rest uit. In totaal zijn 64 financiële partijen in

12 categoriën beoordeeld, waarbij Rabobank liefst 6

keer als winnaar uit de bus komt, een record. Rabobank

is de beste op het gebied van Asset Management, Cash

Management, Financiering, Investment Banking, Private

Equity en Risk Management. De bank wordt bovendien

in totaal het vaakst genoemd als beste partij

Vakgebied Winnaar

Accountancy Ernst & Young/KPMG

Asset Management Rabobank

Cash Management Rabobank

Corporate Finance PWC

Credit Management ING Groep

Financiering Rabobank

Investment Banking ING/Rabobank

Pensioenen Nationale Nederlanden

Private Equity Rabobank

Risk Management Rabobank

Tax & Legal KPMG

Verzekeringen Nationale Nederlanden

bron > MT Mediagroep • 2010

Culinair

45

Tekst > Tom Brennand Beeld > Henry Peters

Je opent de deur en een aangename sfeer treedt je

tegemoet. Een stap verder en je vergeet de stad en

de drukte van het dagelijkse leven. Hier voel je je

welkom. De ruimte ademt rust uit, de kaart biedt

keuze uit topgerechten, de bediening is vriende­

lijk… Kortom, je voelt meteen aan dat dit een uitste­

kende plek is om ontspannen culinair te genieten.

Het restaurant wordt gerund door Chefkok Silvester

Heijligers en zijn vrouw Monique. Met gepaste trots

vertelt Silvester over het ontstaan van het restaurant

en over zijn grote passie, het verfijnen en verbeteren

van bestaande gerechten en het voortdurend uit­

vinden van nieuwe verrassende combinaties.

… sinds 2002

“Acht jaar geleden ben ik samen met Monique begonnen aan

een groot avontuur. Na een periode waarin ik voor diverse

toprestaurants had gewerkt, onder andere als tweede man in

het voormalige tweesterren restaurant L’Auberge te Weert,

hebben wij deze zaak overgenomen.

restaurant sIlvester’sauthentIeke eerlIJke culInaIre topkWalIteIt

Silvester en Monique Heijligers

“De intense geuren smaak van truffels

roept bij mensen veel emoties op.”

“De intense geuren smaak van truffels

roept bij mensen veel emoties op.”

Culinair

48

Een enorme uitdaging, maar ook een weloverwogen keuze.

Wij streven niet naar een chique en strakke uitstraling, maar

gaan juist voor gezelligheid, warmte en intimiteit waarbij een

persoonlijke gastenbenadering een logische plek krijgt. Met

35 stoelen is er voldoende ruimte tussen de tafels voor rust en

privacy. Dat zijn allemaal details die bijdragen aan de kwaliteit.

Dat wordt ook gewaardeerd. We krijgen goede recensies in

de vakpers en in de restaurantgids ‘Lekker’ staan we op de

drempel van de top 100.

Ster of geen ster

Het behalen van een Michelin ster is leuk en waarschijnlijk

droomt elke kok daar van. Het is namelijk een stuk erkenning

voor gedane prestaties en elke kok wil graag de beste zijn.

Maar het is geen doel dat wij ons hebben gesteld. Een ster

legt namelijk ook extra druk op de zaak, je hebt meer perso­

neel nodig en je krijgt ander publiek. Wij kiezen ervoor om een

goed bedrijf neer te zetten waar we uitstekende gerechten

bereiden en alleen maar tevreden klanten hebben. Dat is een

stuk kwaliteit dat je jezelf oplegt. Het is belangrijk dat je aan het

verwachtingspatroon, dat je zelf creëert, voldoet. Als je in Den

Haag in een sterrenrestaurant geconfronteerd wordt met een

matig prijs/kwaliteit niveau en een gerechtenkeuze die niet bij

die status past, dan heb je geen goede avond. Dan ga ik liever

naar mijn favoriete pizzeria in Heinsberg.

Streekspecialiteiten

Wij werken veel met Limburgse producten. De honing die ik

gebruik komt uit bijenkorven uit de directe omgeving. Dat be­

tekent dat in mijn eigen tuin bijen zorgen voor de honing die

ik later gebruik. Een ander voorbeeld is rundvlees. Een vriend

heeft een aantal Hereford runderen waarvan hij er niet meer

dan twee in de week op traditionele wijze slacht en afhangt.

Deze runderen hebben allemaal in de vrije natuur geleefd en

een goed leven gehad. Het resultaat is vlees van ongekende

kwaliteit en ik ben één van de gelukkigen die dat mag berei­

den. Verder zijn er in het voorjaar en de vroege zomer natuurlijk

de asperges. Daarnaast maak ik gebruik van oude groenten die

veel mensen niet eens meer kennen. Dat vraagt iets meer berei­

dingstijd, maar het resultaat is verbluffend. Het is ook belang­

rijk om te vermelden dat wij fair trade producten gebruiken.

Onder fair trade versta ik letterlijk ‘eerlijke handel’, ofwel een

eerlijke prijs betalen aan de producent. Dat kunnen dus ook

biologische streekproducten zijn. Vaak koop ik die rechtstreeks

in bij de producent of de kleinere tussenhandel. Zo schenken

wij ongeveer 10 biologisch gemaakte wijnen.

“Wij werkenveel met

Limburgseproducten.”

Culinair

49

Inspiratie

Ik bedenk voortdurend nieuwe gerechten en combinaties

van gerechten. Daarbij laat ik mij leiden door de seizoenen

en producten die bij die seizoenen horen. Tegelijkertijd kijk ik

naar de internationale trends en ontwikkelingen met nieuwe

producten en ingrediënten. Het is een zaak van anders tegen

gerechten en producten aankijken en je voortdurend afvragen

hoe je bestaande gerechten kunt verbeteren of op je eigen

manier kunt vormgeven. Veel combinaties zijn al gemaakt, dus

moet je steeds creatiever zijn. In dat opzicht is de opkomst

van de Oosterse keuken interessant. Niet alleen wat betreft

de andere kruiden en specerijen, maar ook wat betreft de

bereidingswijze.

Een belangrijke specialiteit en een inspirerende uitdaging is

het werken met vis, schaaldieren en schelpdieren. Wij serveren

een ‘eigenwijze’ viskeuken. Ik ben niet bang om nieuwe dingen

te proberen. En van de visleverancier krijg ik soms bijvangsten

van bijvoorbeeld zonnevis tegen bijzonder gunstige prijzen.

Dat geeft ons de mogelijkheid om zoveel mogelijk gasten te

laten genieten zonder dat ze de hoofdprijs hoeven te betalen.

Dat is toch wel één van onze onderscheidende elementen in

Limburg.

Truffels

Een delicatesse die je niet op iedere kaart bij een restaurant

tegenkomt, is de truffel. Deze zwam groeit op de wortels van

eikenbomen en is vrij kostbaar. De bekendste vindplaatsen zijn

Piemonte in Italië en de Franse Perigord. De intense geur en

smaak van truffels roept bij mensen veel emoties op. Behalve de

eetlustopwekkende werking, raken mensen vaak in vervoering.

Dit heeft te maken met het feit dat truffels bepaalde geurstof­

fen bevatten die wij als zeer prettig ervaren, en niet alleen maar

op het gebied van eten...

In de keuken is de truffel zeer breed inzetbaar. Zowel vis, vlees

als gevogelte laten zich er prima mee combineren. Een prettige

bijkomstigheid is dat de truffel vrijwel het gehele jaar door ver­

krijgbaar is. Toch is de wintertruffel de mooiste, omdat deze

het sterkst van smaak is. Behalve de bekende zwarte truffel is er

ook de witte truffel, die de absolute top is qua smaak en geur.

Helaas is de witte truffel erg zeldzaam en dus bijzonder duur.

Truffels komen vooral voor in de hogere gastronomie.

Als je truffels gebruikt, is het aan te raden deze zo laat mogelijk

of ‘beschermd’ aan het gerecht toe te voegen. Dat wil zeggen

dat je er zeer zorgvuldig voor zorgt dat zoveel mogelijk van

de smaak en geur behouden blijven. Denk bijvoorbeeld aan

een klassiek gerecht als kip met truffel, waarbij je de truffel

onder het vel van de kip steekt. Modernere toepassingen zijn

onder andere het destilleren van truffels om een zeer intense

olie ervan te kunnen maken. Hierbij mag de temperatuur niet

boven de 40 graden uitkomen, omdat anders de etherische

oliën verdampen.

Een gerecht waar de veelzijdige smaak en geur van truffel

optimaal tot uiting komen, is snoekbaars met truffel, licht­

gerookte Maaspaling, peterselie puree en saus van gerookte

boter. Persoonlijk vind ik dit één van de meest geweldige

combinaties van smaken en geuren! Eén van mijn truffel­

specialiteiten is reefilet met gestoofde reeschouder, ravioli van

truffel en balkenbrij, met een krachtige eigen jus waarbij de

balkenbrij de truffel nog eens extra versterkt qua smaak.”

www.silvesters.nl

Categorie

50

51

Tekst > Tom Brennand Beeld > Henry Peters

Wijn straalt van oudsher stijl en klasse uit, maar

is een drank voor iedereen. Dat ervaar je meteen

als je binnenstapt bij Van Berkum Wijnkopers. De

sfeervolle inrichting en de opstelling van de wijnen

nodigen je uit om op onderzoek te gaan, flessen te

kijken en misschien wel te proeven. Snel een flesje

halen kan natuurlijk ook. Wijndeskundige Peter van

Sloun zorgt er wel voor dat u de wijn meeneemt die

u hebben wil, indien gewenst inclusief een goed

advies en het verhaal achter de wijn.

Prijs/kwaliteit versus lekker of niet. Peter: “Een goede wijn

hoeft niet duur te zijn. De laatste jaren hebben wij ons meer

toegelegd op betaalbare wijnen, ruwweg tussen de 4 en 7

euro per fles. Natuurlijk voeren wij ook luxere en duurdere

wijnen. In de afgelopen periode hebben we een verschui­

ving gezien van de traditionele wijnlanden Frankrijk en Italië

naar de moderne wijngebieden als Duitsland, Oostenrijk en

Zuid­Amerika, waar kwalitatief zeer goede wijnen tegen relatief

lage prijzen vandaan komen. Frankrijk begint weer een beetje

markt aandeel terug te veroveren.

Prijs is afhankelijk van productiewijze en presentatie. We

onderscheiden industriële en ambachtelijke wijnen, ofwel

bulk en specialistisch. Ik vind het heel belangrijk om juist

de ambachtelijke wijnen een podium te geven binnen de

van berkum WIJnkopers

Business

Peter van Sloun

52

wijnhandel. Bij een ambachtelijke wijn hoort een eerlijke prijs

die past bij het product en bij de producent. En dan heb ik het

ook over goedkope ‘boerenwijnen’ die met liefde zijn gepro­

duceerd op organische basis. Deze wijnen worden verkocht

in een eenvoudige fles met een simpel etiket. De boer steekt

vooral geld in de kwaliteit en niet in de verkooppresentatie.

Andersom, een industriële Chablis wordt bijvoorbeeld al voor

6,95 euro aangeboden. Eigenlijk kan dit niet en is het in tegen­

spraak met het imago van wijnen uit deze streek. Uiteindelijk

komt het er toch op neer of de consument de wijn lekker vindt.

Als wijninkoper heb ik invloed op de kwaliteit van het assorti­

ment door zorgvuldig te proeven en te keuren in de hoop dat

zoveel mogelijk mensen de gekozen wijnen waarderen.”

Adviseur en vertrouwenspersoon

Peter: “De deskundige wijnhandelaar is het klankbord tussen

de consument en de producent. Je vormt je een beeld van de

klant en zijn wensen en past daar je advies op aan. Een nieuwe

dynamiek in het wijnvak is de verkoop via internet. Het is nu

nog bewerkelijk, maar de resultaten zijn goed. Het is een uit­

daging om ook op afstand vertrouwenspersoon voor je klan­

ten te zijn. Dat vraagt een bijzondere invulling van de website

en een andere manier van adviseren. Soms leidt dat ook tot

telefoongesprekken met de internetkopers om de klant beter

te leren kennen en zijn motivatie voor een bepaalde keuze te

begrijpen om daar vervolgens op in te spelen.”

Wijnwintertip

Een bijzonder ingrediënt bij sommige gerechten is de truffel.

Truffels komen vooral uit het Italiaanse Piemonte en de Franse

Perigord. Wijnen die daar uitstekend bij passen, komen dan ook

met name uit het Piemonte gebied, Bordeaux en Bourgogne,

zoals bijvoorbeeld Roero Arneis (2008), Bourgogne Chardonnay

(2007), Barbera d’alba (2008) en Chateau Anthonic (2006). Een

uitgebreide toelichting op deze wijnen vindt u op de website.

www.vanberkumsittard.nl.

“Uiteindelijk komt het er toch

op neer of de consument de

wijn lekker vindt.”

53

2006 CHATEAU ANTHONIC, Moulis Bordeaux

Klassieke, fraai gerijpte stevige Medoc wijn met kracht en aangenaam

zachte houttonen. Heerlijk bij gebraden hert, puree, jus met port,

morilles en zomertruffel. Prijs van deze wijn: 19,95 euro

2008 ROERO ARNEIS, Prunotto

Heerlijke elegante frisse witte wijn uit Piemonte die heel erg goed

combineert bij Crostini met mascarpone en truffel. Prijs van deze wijn:

12,95 euro

2007 BOURGOGNE CHARDONNAY, Potel

Volle, krachtige Bourgogne met een heerlijke zachte houttoets. Ideaal

bij “Lou brouillade de rabasco”, de Provencaalse versie van Roerei met

truffel of bij Coquilles St. Jacques met truffel geserveerd in de schelp.

Prijs van deze wijn: 15,45 euro

2008 BARBERA D’ALBA, Prunotto

Krachtige Italiaanse Piemonte wijn met een fraai aangename fristoon.

De aangewezen wijn voor verse tagliatelle met witte alba truffel.

Prijs van deze wijn: 12,95 euro

Business

Tekst > Marcel Limbourg Beeld > Fanny Driessen

dressed For the occasIon

Maatpakken, maatschoenen, overhemd op maat

en... een das om? Kleren maken de man. Ook in deze

tijd. De tijd dat een maatpak voorbehouden was

aan een handjevol welgestelde lieden uit het esta­

blishment hebben we al lang achter ons gelaten.

Maatpakken zijn in. Je komt er niet alleen beter mee voor de dag,

het ‘zit’ allemaal ook veel comfortabeler. Maatpakken zijn duur?

Tja, misschien duurder dan het (80% polyester) alternatief van

een grote winkelketen dat van iedere respectabele zakenman

in een handomdraai een ‘subdealer van Subaru’ maakt. Maar

dan heb je ook wat. Niets is erger dan een zakenman die te

‘eng’ of juist te ruim in zijn jasje zit. Of een presentator op TV

die net iets te opzichtig gekleed is. Kleding bepaalt voor een

groot stuk de indruk die je op mensen achterlaat. Als je zakelijk

voor de dag wilt komen en het beeld bij je gesprekspartner wil

achterlaten dat je de zaken op orde hebt, kom dan niet met een

‘goedkoop’ confectiekostuumpje aanzetten. Natuurlijk; echte

schoonheid zit van binnen. Maar het oog wil ook wel wat. Wat

dacht u van comfort? Een prettig vallende en goed ‘ademende’

stof draagt echt wel bij aan je gevoel van welbehagen als je

voor een groep mensen de nieuwste strategie voor hun on­

derneming staat te verkopen. Laat staan de vader van de bruid

die onder toeziend oog van het kerkpubliek, overmand door

emoties, zijn enige dochter naar het altaar begeleidt.

Guus Timmermans

55

Mode

56

Guus Timmermans heeft dit goed begrepen. Hij is eigenaar van

het gelijknamige familiebedrijf op de Paardestraat in Sittard en

is al meer dan 25 jaar een begrip als het gaat om exclusieve

gelegenheids­ en maatkleding. Het juiste pak met bijbeho­

rende accessoires als bijvoorbeeld hemd, broekriem, sokken

en schoenen is nu eenmaal een verlengstuk van je persoonlijk­

heid. Identiteit heb je, imago bouw je en reputatie krijg je... dat

geldt ook voor je kleding.

Op afspraak

Guus werkt het liefst op afspraak. Juist om de persoonlijkheid

achter de klant te kunnen ontdekken. “Daar heb je nu eenmaal

een paar uurtjes de tijd voor nodig”, aldus Guus. Sommige

klanten weten heel goed wat ze willen. Anderen laten zich

liever geheel door de ervaren kleermaker adviseren. De wens

van de klant staat echter altijd centraal.

Tips and tricks

“We hebben niet alleen zakenmensen als klant. We staan in

de weide omtrek bekend om onze toegevoegde waarde als

het gaat om gelegenheids­ en bruidskleding.” Verder heeft

Timmermans een uitgebreid palet aan ‘tips and tricks’ en ‘do’s

& dont’s’ voor de zakenman of de aanstaande bruidegom. En

dat gaat soms verder dan alleen de kleding. Zo adviseert hij de

bruidegom om altijd een schone zakdoek bij de hand te heb­

ben. Voor het geval de bruid (of de bruidegom zélf natuurlijk)

zijn of haar emoties niet meer onder controle heeft. “Schoon­

moeders moeten zichzelf maar zien te redden”, grapt hij.

“It’s hard to feel

relaxed, if you’re not feeling

comfortable!”

Mode

57

Mode

Maatpakken

Het brede en diepe assortiment van Timmermans biedt vol­

doende keuzemogelijkheden. Veel stoffen van gerenommeer­

de fabrikanten uit verschillende landen zorgen ervoor dat elke

klant een op maat gemaakt kostuum kan krijgen. Aan elke wens

kan worden voldaan. “Wij raden aan om geen kant­en­klaar pak

te kopen. Iedereen is immers uniek! Met zijn eigen figuur en zijn

eigen maten. Onze klanten moeten zich helemaal senang voe­

len in hun nieuwe pak. Als je lekker in je kleding zit dan straal

je dat ook uit.” Ook het kiezen van de juiste kleur is belangrijk.

Deze kleur moet perfect aansluiten bij de natuurlijke tint van

de man.

Maathemden

Hemden met een perfecte pasvorm en dus op maat gemaakt

zijn op dit moment heel erg ‘hot’. Guus Timmermans heeft

meer dan 100 verschillende stoffen van hoge kwaliteit in zijn

assortiment. Een enorme keuze uit kraagvormen, manchetten,

sluitingen, etc. geven de klant de mogelijkheid om zijn eigen

hemden te personaliseren. Bovendien zijn er legio mogelijk­

heden om contrasten aan het hemd toe te voegen. Zoals, bij­

voorbeeld contrast kraag, contrast boord, binnenkant kraag, de

binnenzijde van de manchet, etc. Voor de echte ‘fijnproever’

bestaat nog de mogelijkheid om initialen op het overhemd aan

te brengen.

Schoenen

Niet alleen de keuze voor het juiste pak en hemd is van be­

lang. Ook de schoenen kunnen op maat gemaakt worden. Een

bruidgom wil uiteraard niet dat er getwijfeld wordt aan zijn

motivatie als hij bij de openingsdans zijn eerste pasjes met een

van pijn verwrongen gezicht moet zetten. “Vaak verschilt de

ene voet toch van de andere”, zegt Timmermans. “Hij kan iets

breder zijn. Of de linkervoet is bijvoorbeeld een maatje groter

dan de rechter. Dat maatwerk is echt de kracht van onze zaak.”

www.guus-timmermans.com

58

Economie

Tekst > Jan Boon

Omdat iedereen een iPhone heeft, vind ik hem al

niet meer cool. Ik heb zo’n enorm groot ding, het

is net een baksteen. Hij doet het altijd. Ik kan doen

wat ik er mee moet doen en dat is mobiel bellen. Ik

ben niet zo’n gadget­gek. Ik ‘zit’ ook niet op Hyves.

U wel? Ik ben meer van LinkedIn, ben al blij met zo’n

driehonderd contacten en één aanbeveling.

Er zijn ondernemers die op meer dan acht digitale sociale

netwerken zitten, er zijn er ook die nergens aan mee doen en

gewoon naar een netwerkborrel gaan. Ook lekker. Wat doen we

met nieuwe media? Helpt het je om meer business te krijgen?

Om gewoon overal en altijd bereikbaar en aanspreekbaar te

zijn en de hele wereld te laten weten waar jij mee bezig bent

en wat je ervan vindt?

Even een uitstapje naar het onderwijs. HBO­studies besteden

nog altijd relatief weinig aandacht aan digitalisering en nieuwe

media. Het is ook niet meer bij te houden. De ontwikkelingen

gaan zo enorm snel. Ik was onlangs op een bijeenkomst van de

Hanze Hogeschool. Studenten Communicatiesystemen lieten

ons zien dat door middel van een game, een spelletje dus, de

aankomende brugpiepers duidelijk wordt gemaakt voorzichtig

te zijn in het verkeer, als ze straks naar een andere school gaan.

De studenten verwachten de doelgroep door middel van een

tWItteren: tWerkt!

“Je telt niet meezonder Twitter,

Facebook, Digg, Xing, eKudos, Nuij,

Flickr, YouTube, Vimeo, Plaxo...”

59

game beter te kunnen bereiken dan via

een videootje, een lespakket of de waar­

schuwing van de bezorgde ouder, opa

of oma.

De jongeren, en dat moet je ruim zien,

gaan anders om met digitale en mo­

derne media, dan de oudere jongeren.

MSN is op z’n retour, maar je doet niet

meer mee als je niet Twittert, niet bij

Facebook of asmailworld zit, laat staan

bij Digg, Xing, eKudos, Nuij of Flickr. En

wat dacht u van YouTube, Vimeo, Plaxo,

Ning of een account op Mindz. We heb­

ben het nog niet eens gehad over blogs

en weblogs. Waarschijnlijk is de lijst niet

compleet en zijn er net weer een paar

bijgekomen. Je doet niet mee als je geen

‘ding’ hebt waarmee je niet alleen kunt

bellen en sms’en, maar ook voortdurend

online bent om toch maar vooral niets

te missen. Er schijnen mensen te zijn die

mooie dingen op Flickr doen en dat via

Hyves bekend maken. Dat verdubbelt

het potentieel ...

Het is bovendien goed voor je personal

brand lees ik in het gelijknamige boek

van Huub van Zwieten dat ik tijdens

mijn vakantie maar eens heb doorge­

lezen. Je kansen van een online identi­

teit zijn groot als je meedoet. Er is geen

onderscheid meer tussen je persoonlijke

en je zakelijke leven. Het boek gaat over

wat je als professional met nieuwe me­

dia kan, vooral om jezelf te presenteren.

Je kunt duidelijk maken waar jij voor

staat, wat jouw unieke onderscheidende

waarde is en wat je leuk vindt, zodat je in

je huidige baan gelukkiger kan worden

of doordat je zo een nieuwe baan vindt.

Wim Sonneveld zei eens in één van

zijn briljante conferences: “Ik word te

oud voor die rotzooi”. Maar je mag niet

afhaken, want voordat je het weet, sta

je buiten spel en doe je echt niet meer

mee.

Je moet interacteren. Veel mensen staan

daar nog niet bij stil. Maar zie het als een

vooruitgang. Je hebt beter contact dan

wanneer je alleen zendt, en je krijgt

meer terug.

61

Business

Tekst > Jos Cortenraad Beeld > Chemelot

Chemelot is met een oppervlakte van 800 hectare

een van de grootste chemische bedrijventerreinen

van Europa, met ruim 5.500 medewerkers, verdeeld

over een kleine honderd bedrijven en instituten.

Een snel groeiende site, ondanks de crisis en waar

iedereen barst van de ambities. Ger Wagemans,

directeur/kwartiermaker van het coördinerende con­

sortium maakt een tussenbalans op.

Hij is net terug uit China. De jetlag weet hij goed te verbergen,

maar niet zijn bewondering voor de snelst groeiende econo­

mie ter wereld. “Ik ben diep, diep onder de indruk. Er zijn nog

mensen in Europa die China niet serieus nemen. Nou, als we

niet oppassen, halen ze ons links en rechts in. En dat geldt ook

voor India.”

Samenwerking

Vormt Azië dan een bedreiging voor de toekomst? “Nee, dat

bedoel ik nou net niet met mijn opmerking,” reageert Ger

Wagemans. “In de samenwerking met Azië liggen de kansen.

De ontwikkelingen gaan zo snel. Er studeren dagelijks tientallen

‘kWartIermaker’ ger Wagemans bouWt verder aan chemelot

Ger Wagemans

Chinezen af aan universiteiten en hoge­

scholen. Ze gaan geen enkele uitdaging

uit de weg. The sky is the limit. Hun in­

novatievermogen is enorm, net als hun

ambities. Ik pleit voor samenwerking, we

kunnen heel veel van elkaar leren.”

Die gedachte past precies in de filosofie

van de Chemelot Campus, wezenlijk on­

derdeel van de Chemelot­site. Een van

de zes campussen die door het ministe­

rie van EZ van nationaal en strategisch

belang betiteld zijn. “Hier is in tien jaar

tijd enorm veel veranderd. Eerst het ge­

sloten bolwerk van DSM. Na de verkoop

van de bulkchemie in 2002 aan Sabic ge­

transformeerd tot een bedrijven terrein

voor chemische ondernemingen in de

meest brede zin van het woord. Met in

het hart de campus, de vroegere R&D­

afdeling van DSM waar nu ruim duizend

kenniswerkers en onderzoekers wer­

ken voor alle bedrijven op het terrein

Business

en opdrachtgevers uit de hele wereld.

Kennis delen, open innovatie; dat ken­

merkt deze Chemelot Campus. Hier le­

ren we van elkaar, hier is één plus één

meer dan twee. Nu zeg ik niet dat we

alles meteen moeten delen met China,

maar wel dat we meer business kunnen

en moeten doen met Azië.”

Uiterlijk

Voor de buitenstaander is Chemelot

nog altijd die verzameling chemische

fabrieken met zijn gekronkel van tal­

loze rook uitstotende buizen en pijpen.

Een fabriek waar plastics gemaakt wor­

den. “Ik weet het,” klinkt het berustend.

“Het uiterlijk is in veertig jaar niet ver­

anderd. Het innerlijk daarentegen des

te meer. Vroeger maakten we grond­

stoffen voor vuilniszakken en plastic

bakjes. Nu produceren de installaties

de basis voor medicijnen en hoogwaar­

dige vliegtuigonderdelen. Nu zijn er

ondernemingen neergestreken die ac­

tief zijn in de life sciences. Die menselijke

kraakbeen kunnen maken. Of kleurstof­

fen, folies en geurstoffen. Die biomateri­

alen produceren voor kunstgewrichten.

Ik kan het weten, ik heb zelf twee kunst­

heupen. Made in Geleen, jawel. Allemaal

hi­tech­chemie. De buitenwacht heeft

amper een idee van wat hier gebeurt.”

In de chemische wereld is dat wel an­

ders. Chemelot geldt als een hotspot,

wereldwijd. Een van de velden waar

Champions League gespeeld wordt, zo

luidt de in Geleen graag gebruikte ver­

gelijking. Eerste bewijs daarvan was de

komst in 2007 van het Japanse bedrijf

Sekisui. Producent van grondstof voor

speciale folies voor autoruiten. Het was

het startsein voor een imposante groei

van Chemelot. Woordvoerder Klaas Bos

haalt de persmap erbij. Gevuld met vijf­

tig persberichten over nieuwe bedrijven

62

Business

­

prestIgIeuze prIJs voor IsobIonIcsHet op Chemelot gevestigde Isobionics heeft de Frost & Sullivan

2010 Global Technology Innovation Award in Food Ingredients ge-

wonnen. Een prestigieuze prijs die het wereldwijde advies bureau

één keer per jaar uitreikt aan een innovatieve onderneming.

Volgens Frost & Sullivan doet Isobionics het op vijf punten be-

ter dan de belangrijkste concurrenten. “Het innovatieve product

BioValencene™ van Isobioncis heeft het in zich om de werking van

de markt te veranderen, omdat het een unieke technologie introdu-

ceert, een concurrerende prijs heeft en de productfunctionaliteit en

procesefficiency verbetert,” aldus Joe Nivas, Director Best Practices

van Frost & Sullivan.

BioValencene™ wordt vervaardigd in een biotechnologisch proces.

Het is een aroma voor de wereldwijde voedings-, drank-, geur- en

smaakstofindustrie, waar het wordt toegepast in frisdranken, was-

middelen, zeep en parfums. In de markt concurreert het met conven-

tioneel valenceen, dat uit sinaasappelen wordt verkregen. Volgens

Frost & Sullivan kan Isobionics met recht claimen dat het als eerste

onderneming een product op de markt brengt dat met behulp van

biotechnologie wordt gesynthetiseerd.

BioValencene™ garandeert een constante kwaliteit en de produc-

tie is niet meer afhankelijk van de sinaasappeloogst. Ook is voor de

productie minder energie nodig en is dus milieuvriendelijk. Toine

Janssen, CEO van Isobionics, is trots. “De erkenning van de toe-

gevoegde waarde van het product en van de inspanningen die het

team heeft geleverd. Dit is geweldig motiverend voor onze toekom-

stige activiteiten op het gebied van geur- en smaakstoffen.”

Bij de ontwikkeling en productie van BioValencene™ wordt Isobionics

ondersteund door de technologie van DSM. Leendert Staal, President

van DSM Nutritional Products, noemt de samenwerking een “perfect

voorbeeld van open innovatie, omdat Isobionics research & develop-

ment, productie, marketing, durfkapitaal en ondernemerschap van

diverse partijen, waaronder klanten, bij elkaar brengt”.

op Chemelot. TiGenix, een biomedisch

bedrijf uit België dat een techniek

heeft ontwikkeld waarmee menselijk

kraakbeen gekweekt wordt. Het Franse

onderzoeksbedrijf CellMade, een onder­

neming die zich bezighoudt met het tes­

ten van werkzame stoffen in medicijnen.

Isobionics, producent van geurstoffen

en recent winnaar van een internationa­

le innovatieprijs. Magnamedics, ontwik­

kelaar van stofjes waarmee scans beter

uitgelezen worden.

Klimaat

Allemaal bedrijven die kiezen voor Zuid­

Limburg als uitvalsbasis. “Het bewijs

dat het vestigingsklimaat voor onder­

nemingen hier optimaal is,” zegt Frank

Schaap, belast met de acquisitie van

nieuwe bedrijven voor Chemelot. “Om

verschillende redenen. Ten eerste zijn

alle faciliteiten aanwezig. Een complete

serviceboulevard met een eigen ener­

giecentrale, bedrijfsbrandweer, ict, ver­

gunningen, catering, beveiliging, enzo­

voort. Plug and play. Ten tweede is er

de researchcampus met laboratoria en

kenniswerkers die ingehuurd kunnen

worden voor onderzoek, testen en ad­

vies. En dan natuurlijk die groeiende

gemeenschap van gespecialiseerde be­

drijven en bedrijfjes die in een model

van open innovatie kennis en kunde de­

len. Met een duidelijke focus op nieuwe

biomaterialen in het vakgebied van de

life sciences. Chemelot is een Europees

kenniscenter met topinstituten als het

BMM en MFI. En dat lokt ondernemingen.”

63

64

Er zijn nog meer redenen die Chemelot tot een aantrekke­

lijke vestigingsplaats maken. “We zitten in het hart van de

Technologische Top Regio Eindhoven­Leuven­Aken,” vervolgt

Ger Wagemans. “In de Euregio is de concentratie van onder­

zoeksinstituten heel hoog. Daarbij vinden overheid, onderwijs

en bedrijven elkaar in intensieve samenwerking. Dat brengen

we hier op Chemelot in de praktijk. De Hogeschool Zuyd heeft

hier zijn Zuydlab met zijn ultramoderne labfaciliteiten geopend.

Er is een vestiging van de Universiteit Maastricht, maar ook van

de ROC’s Leeuwenborgh en Arcus. Direct gevolg is dat meer

jongeren kiezen voor een carrière in de techniek en chemie.

Hier gebeurt het, hier raken praktijk en theorie elkaar aan.”

Incubator

Zelf is Ger Wagemans de eerste directeur van het begin dit jaar

opgerichte Consortium Chemelot Campus. Een samenwer­

kingsverband van provincie, Universiteit Maastricht/MUMC+,

DSM en de gemeente Sittard­Geleen. “We bundelen nog meer

de krachten om ons internationaal beter te profileren. We wil­

len in vijf jaar groeien naar een verdubbeling van het aantal

kenniswerkers. Nog meer bedrijven aantrekken en tot ontwik­

keling brengen.”

Eerste ‘scalp’ is de oprichting van het eerste Nederlandse COCI

(Center for Open Chemical Innovation), een incubator voor

jonge ondernemingen die een product hebben ontwikkeld

en toe zijn aan de productiefase. De ondernemers krijgen te­

gen aantrekkelijke voorwaarden ruimte, kapitaal en advies van

specialisten. COCI is een initiatief van de Regiegroep Chemie,

Provincie Limburg, DSM en LIOF. “Chemelot is nog lang niet af,”

besluit Ger Wagemans. “Daarom noem ik mezelf liever kwartier­

maker dan directeur.”

www.chemelot.com

“In de Euregio is de concentratie van

onderzoeksinstituten heel hoog.”

Industriestraat 31/B 6135 KG Sittard 046 - 458 17 67info@zuidlease.nl www.zuidlease.nl www.zuidleasegroen.nl

Zuidlease GroenDe sleutel naar duurzame mobiliteit

­

semInar InternatIonaal zakendoenRabobank Westelijke Mijnstreek organiseert op 1

december een seminar Internationaal Zakendoen.

In dit seminar maakt u kennis met de internationale

dienstverlening die de Rabobank u wereldwijd te bie-

den heeft. Ook komen een aantal ondernemers aan

het woord die vertellen over hun internationale activi-

teiten. Wilt u te weten komen hoe Rabobank Westelijke

Mijnstreek ook u over de grens van dienst kan zijn en

wilt u andere internationaal actieve ondernemers

uit de regio Westelijke Mijnstreek ontmoeten, maak

dan uw interesse voor het seminar kenbaar door een

e-mail te sturen naar aanmelden@wm.rabobank.nl.

­

stIchtIng topsport lImburgRabobank Westelijke Mijnstreek is, samen met de

overige 10 Limburgse Rabobanken, Goldpartner van

Stichting Topsport Limburg. Zij bieden Limburgse

jeugd, top talenten en topsporters de kans hun spor-

tieve ideaal te verwezenlijken in een omgeving

met Olympische ambitie. De ambities van Topsport

Limburg zijn:

1 ‘Limburg, Bridge to London’. Dit project slaat voor

de sectoren sport, zorg, onderwijs, overheid en

bedrijfsleven de brug naar de Olympische Spelen

van Londen in 2012.

2 Limburg als partner binnen het ‘Olympisch Plan

2028 – het sportklimaat op Olympisch niveau’.

3 Het partnerprogramma ‘Go for Gold – haal het

beste uit jezelf’. Dit programma draagt bij aan een

Vitaal Limburg.

Voor meer informatie over Stichting Topsport Limburg

verwijzen wij graag naar de website:

www.topsportlimburg.nl.

67

Internationaal zakendoen staat centraal in de ge ­

zamenlijke campagne ‘Rabobank, Bridge to London’

van de 11 Limburgse Rabobanken. In de aanloop

naar de Olympische Spelen van Londen in 2012

nemen de Limburgse Rabobanken het initiatief

om Limburgse ondernemingen te faciliteren in het

waarmaken van hun internationale ambities.

De oorsprong van de campagne ‘Rabobank, Bridge to London’

ligt in een gezamenlijke sponsoring aan Stichting Topsport

Limburg. De Rabobank ondersteunt op deze wijze Limburgse

topsporters en topsporttalenten in het bereiken van hun

spor tieve ambities met als ultiem doel het meedoen aan de

Olympische Spelen in Londen.

De lokale Rabobank als internationale schakel

De Limburgse Rabobanken uiten het internationale karakter

van hun bank door Limburgse ondernemingen te wijzen op de

kansen en uitdagingen die het internationaal zakendoen met

zich meebrengen. Waarbij ze verder kijken dan Londen en het

Verenigd Koninkrijk. De Rabobank helpt ondernemers door hun

vertegenwoordiging van de Rabobank Groep in 46 landen we­

reldwijd! Door lokale betrokkenheid met een wereldwijd net­

werk kan de eigen Limburgse Rabobank een wezenlijke bijdrage

leveren op het moment dat het Limburgse bedrijfsleven inter­

nationale stappen neemt. Jules Coenen, voorzitter van de stuur­

groep ‘Rabobank, Bridge to London’, vertelt: “Het initiatief voor

een gezamenlijke aanpak op het gebied van advisering over in­

ternationaal zakendoen is, ontstaan in 2008. Deze aanpak uit zich

in het delen van kennis en ervaring tussen o.a. accountmanagers

van de diverse banken, een samen werking in de organisatie van

seminars en bijeenkomsten en het netwerken met relevante

partijen op het gebied van internationaal zakendoen. Het delen

van kennis en ervaring leidt intern tot een verdieping in de rela­

tie tussen de banken onderling, waarbij de klant uiteindelijk nog

beter geholpen kan worden. En daar doen we het uiteindelijk

allemaal voor!”

Rabobank, Bridge to London

Waar ter wereld u ook zaken wilt doen, de Rabobank is u graag

van dienst. Met ruim 600 eigen vestigingen in 46 landen profiteert

u van een groot internationaal netwerk van specialisten én van

onze kennis over de meest uiteenlopende markten. Zakendoen

op wereldniveau dus, met de persoonlijke benadering die u van

ons gewend bent. Jacques van der Linden, lid van de stuurgroep

‘Rabobank, Bridge to London’ geeft aan: “Door met onder nemers

in gesprek te gaan, maar ook door ondernemers de kans te bie­

den om van elkaars internationale ervaringen te leren, faciliteren

de Limburgse Rabobanken verdergaande internationalisering

van het Limburgse bedrijfsleven. Dat is het idee.”

Stel je voor

… je maakt als Limburgse ondernemer je internationale ambities

waar. Op onze website www.steljevoor.nl delen Limburgse

ondernemers hun ervaringen over internationaal zakendoen.

Wij stellen u graag aan hen voor. Wilt u meer informatie over

internationaal zakendoen, kijk dan op

www.rabobank.nl/internationaal.

Tekst > Anouk Klinkers Beeld > Advance Communications

rabobank slaat een ‘brIdge to london’

Economie

69

Creatief

Tekst > Mathilda Hunter Beeld > Guus van Eck

Sicilië, het grootste eiland in de Middellandse zee.

Vierentwintig uur per dag in ‘the picture’ bij vulka­

nologen vanwege de grootste actieve vulkaan van

Europa, de Etna. Kenmerkend is de grote diversiteit

in het landschap dat ongeveer net zo groot is als

België. Wat afgezonderd op dit eiland, waar stilte

overheerst en waar je als kunstenaar geïnspireerd

wordt door een symfonie van kleuren en klanken,

treffen we Guus van Eck aan. Dit is zijn thuis.

Guus van Eck is geboren en getogen in Sittard. Als we con­

tact met hem opnemen, is het alsof je een oud vriendenboek­

je openslaat en besluit om hem toch maar weer eens op te

zoeken en te vragen hoe het met hem gaat. Zijn sympathieke

en open houding maakt de weg naar de wereld van een kun­

stenaar toegankelijk. Daarmee creëert Guus, bijna als vanzelf­

sprekend, een nieuwsgierigheid naar zijn kunst.

De Guus van Eck pagina in mijn vriendenboekje zou vol staan

met zijn tekeningen. Als kind kon hij zich al gemakkelijk uitdruk­

ken in beelden. Op school had hij een drie voor rekenen en een

tien voor tekenen. De lagere en middelbare school verliepen

moeizaam, maar eenmaal op de Stadsacademie (de Academie

voor Beeldende Kunsten) in Maastricht kon hij uiting geven aan

guus van eck:een lImburgerop sIcIlIë

“Mijn inspiratie haal ik van heel

dichtbij.”

70

zijn talenten. Al snel wist hij welke richting hij zou kiezen. Zijn

beide ouders zaten in het onderwijs en stimuleerden hun zoon,

omdat zij inzagen dat het de enige weg was. Vervolgens door­

liep Van Eck de Jan van Eyk Academie en sloot deze af in 1985.

Tijd om te gaan vragen hoe het met hem gaat…

Onherkenbare beelden, tekeningen, gouaches, oliedoeken, por­

tretten. Je bent enorm veelzijdig. Waar werk je momenteel aan?

“Op het moment werk ik aan een project van 12 gouaches. Ik

wil uit mijn hoofd het Limburgse land schilderen, iets wat zel­

den nog professioneel gedaan wordt. Het Limburgse land is

zo kenmerkend, de vakhuizen, de kleine heuveltjes, de holle

wegen, de Maasvallei. Ik heb vroeger toen ik daar woonde,

zoveel gefietst en met de autoritjes het landschap verkent, dat

het in mijn genen zit. Uiteindelijk moeten de 12 gouaches een

kalender gaan vormen.”

Je werk wordt permanent tentoongesteld in diverse galerieën.

Bijzonder, met in het achterhoofd de wetenschap dat het werk

van kunstenaars gemiddeld zes weken hangt. “Dat er een pu bliek

is wat graag werk van mij ziet en soms ook in het bezit heeft,

vind ik geweldig. Ik ben er trots op ergens te mogen hangen. Ik

ben graag bij mensen thuis.”

Wat hoop je dat mensen beleven als ze je kunst zien? “Ik denk

daar niet zoveel over na hoe mensen mijn kunst zien, ik volg

heel erg mijn eigen kompas, mijn gevoel. Ik krijg natuurlijk wel

reactie’s maar er komt zelden iemand in mijn atelier. Ik woon

ver weg, wat afgezonderd en ook nog op een eiland.”

Heb je die afzondering nodig om geïnspireerd te raken? “Ik kan

mij moeilijk concentreren, dus daarom dit isolement. Mijn in­

spiratie haal ik van heel dichtbij, dat wat ik zie en voel in mijn

Creatief

“Het gaat altijd om hoe je het

schildert, nooit wat je schildert.”

71

outdoor schIlderenIk ervaar buiten schilderen als een pure hobby. Elke zondag-

ochtend verlaat ik de villa met doeken en een doos vol bor-

stels en verf. Schilderen in de natuur. Het is een oefening in

bescheidenheid. Schilderen wat je ziet. Niet idealiseren, maar

proberen het licht te vangen.

Pas als ik thuis ben, in de beperking van een ruimte, voel en

zie ik wat ik meegenomen heb.

Voor mij is in de natuur schilderen geen knipoog naar het im-

pressionisme. Die beweging is te zonnig, te lichtvoetig voor

mij. Aan de andere kant, vind ik het werk van Albert Marquet

fantastisch. Als ik buiten werk, wil ik met kleuren de illusie van

echtheid creëren.

Schilderen vanuit eigen waarneming. Ik ervaar het als een

sport, het vangen en interpreteren van licht, bij iedere oog-

opslag opnieuw.

Creatief

omgeving. Dat kan mijn hondje zijn,

de zee, mijn huis, alles is in beginsel de

moeite waard, het gaat altijd om hoe je

het schildert, nooit wat je schildert…”

Dat klinkt bijna als een filosofisch citaat.

Waar doe je het allemaal voor? “Ik schil­

der o.a. om mijzelf, de kunst en andere

schilders te leren kennen. Ik werk heel

gretig en met veel enthousiasme en wil

mijn schilderswereld laten zien, op die

manier dat het mijzelf ook verrast.”

Guus van Eck, zijn antwoorden verlei­

den mij tot nog meer vragen, maar ik

weet nu ook dat zijn antwoorden in zijn

kunstwerken staan. Ik sluit mijn vrien­

denboekje met een goed gevoel, blij dat

ik hem gesproken heb.

72

Op dinsdag 5 oktober j.l. organiseerde Rabobank Westelijke

Mijnstreek een informatiebijeenkomst met als thema ‘Private

Banking in economisch perspectief’ in de Stadsschouwburg in

Sittard. Maar liefst 500 private banking klanten bezochten deze

bijzonder informatieve en leerzame avond. Als sprekers waren

Hans Stegeman, top­econoom van Rabobank Nederland en de

bekende columnist Maarten van Rossem uitgenodigd.

De kritische, doch heldere blik, van Hans Stegeman op de

huidige politieke en economische verhoudingen in Europa en

Nederland zette het publiek aan tot denken. De boodschap

van Stegeman spitste zich toe op het relatief onvoorspelbare

karakter van de financiële markten en de invloed van de politiek

hierop. Stegeman gaf aan dat er weliswaar bedreigingen zijn,

maar dat er ook altijd invloeden van buitenaf kunnen ontstaan die

een nivellerend effect hebben op economische verhoudingen.

Maarten van Rossem volgde Stegeman op als tweede spreker.

Zijn met cynische en relativerende humor doorspekte betoog

deed het publiek meermaals in lachen uitbarsten. Van Rossem

gaf aan dan hij uiterst kritisch tegenover economische voor­

spellingen staat die een periode van vijf jaar overschrijden. Hij

nam de beleggers in de zaal meerdere malen aan de hand mee

naar het verleden om samen met de zaal tot de bijna hilarische

conclusie te komen dat de toekomst voorspellen schier

onmogelijk is.

prIvate bankIng In economIsch perspectIeF

73

Sterrenkok Hans van Wolde kookte samen met een selecte groep

private banking relaties van de Zuid­Limburgse Rabobanken de

‘sterren van de hemel’. Mannelijke (zout en bitter) en vrouwe­

lijke (zoet en zuur) smaaksensaties prikkelden de tong van de

gasten. Met name het feit dat de gasten actief betrokken wer­

den bij het bereiden van de gerechten maakte de avond tot een

geslaagd evenement. De avond werd verder opgeluisterd door

de zangkunsten van Opéra Comique Maastricht die repertoire

uit de opera ‘The Gondoliers‘ ten gehore brachten. Maar liefst

drie gerenommeerde wijnleveranciers uit de regio serveerden

hun mooiste wijnen om de uitgebalanceerde gerechten op

passende wijze te begeleiden. Limburg op zijn mooist.

Just prIvate... met hans van Wolde!

ter

ug

blI

k

Zelf net gestart en nu al alles op de rit?“Het heeft wat tijd gekost, maar nu staat het: het meubilair, een ruimte om te brainstormen en een om te vergaderen. Al met al een goed begin.”

Maar zeker niet het eind. Ambities genoeg, toch?

“Nou en of. We willen klanten helpen een visie te ontwikkelen voor zinvolle innovaties. Wij vertalen die visie in slimme producten en - uiteindelijk

- in ijzersterke merken. En ja, we willen groeien. Via mijn partner, die drie jaar in Australië heeft gewerkt, hebben we al een internationaal netwerk. Gecombineerd met mijn zakelijke contacten uit Delft, opgedaan bij mijn vorige werkgever, moeten we een heel eind kunnen komen.”

Hoe ga jij, als designer, je eigen groei vorm geven?

“Goeie vraag. En ook eigenlijk simpel te beantwoorden: door fl exibel te blijven. De ruimte die we nu hebben, stelt ons in

staat in de toekomst eenvoudig uit te breiden. Dus voor meer vierkante meters hoeven wij echt niet naar de Zuidas. Dat soort zaken bekijk ik heel planmatig.”

Strak organiseren dus.“Zeker, dat is mijn kracht. En dat voer ik zo ver mogelijk door. Niet alleen voor mijn klanten, maar zeker ook voor mezelf.”

Klinkt alsof je op alles voorbereid bent.“Eigenlijk wel. Als ondernemer moet je soms bepaalde risico’s nemen, maar het meeste kan je van tevoren inschatten. Strategisch vooruit-denken, zeg maar.”

Lijkt me wel vervelend, dat geregel. Voor je het weet, kom je niet meer aan werken toe.

“Dat is weer een kwestie van de juiste partijen inschakelen. Voor de verzekeringen, om maar eens een dwarsstraat te noemen, zijn we nu in gesprek met de Rabobank. Zij wezen ons op Interpolis ZekerVanJeZaak®. Daarmee inventariseer je je ondernemingsrisico’s en

bepaal je zelf wat je afdekt. En breid je op een bepaald moment uit, dan is de verzekering zo slim dat zij met je meegroeit. Wat helemaal handig is: de verzekering is onderdeel van het Ondernemerspakket van de Rabobank. Bankzaken en verzekeringen geregeld in één gesprek. Kijk, dat scheelt mij dus handenvol werk.”

Laatst zei iemand: ‘Verzekeren is de dode hoek voor kleine ondernemers’. Dat geldt dan niet voor jou?

“Echt niet. Ik wil altijd precies weten waar ik sta. Helderheid, daar gaat het om. Zo hebben we Koos, ons bureau, ook omschreven. Koos is een gezonde Hollandse jongen die zegt waar het op staat. In die fi losofi e geloven we.”

* www.burokoos.com

(advertorial)

Uit onderzoek van TNS-NIPO

blijkt dat ondernemers na verloop

van tijd niet meer precies weten

welke ondernemersrisico’s gedekt

zijn met hun verzekering. Vooral

starters die een groeispurt maken,

raken nog wel eens het overzicht

kwijt. Maar er is hoop. Robbert-

Jan van Oeveren, samen met Jules

Prick oprichter van strategisch

designbureau Koos*, weet hoe

je alles strak en zakelijk regelt.

Is verzekeren de dode hoek voor kleine ondernemers?

“Rabobank wees ons op Interpolis ZekerVanJeZaak®.”

FHV_91674_210x280.indd 1 01-10-2010 16:16:10

Zelf net gestart en nu al alles op de rit?“Het heeft wat tijd gekost, maar nu staat het: het meubilair, een ruimte om te brainstormen en een om te vergaderen. Al met al een goed begin.”

Maar zeker niet het eind. Ambities genoeg, toch?

“Nou en of. We willen klanten helpen een visie te ontwikkelen voor zinvolle innovaties. Wij vertalen die visie in slimme producten en - uiteindelijk

- in ijzersterke merken. En ja, we willen groeien. Via mijn partner, die drie jaar in Australië heeft gewerkt, hebben we al een internationaal netwerk. Gecombineerd met mijn zakelijke contacten uit Delft, opgedaan bij mijn vorige werkgever, moeten we een heel eind kunnen komen.”

Hoe ga jij, als designer, je eigen groei vorm geven?

“Goeie vraag. En ook eigenlijk simpel te beantwoorden: door fl exibel te blijven. De ruimte die we nu hebben, stelt ons in

staat in de toekomst eenvoudig uit te breiden. Dus voor meer vierkante meters hoeven wij echt niet naar de Zuidas. Dat soort zaken bekijk ik heel planmatig.”

Strak organiseren dus.“Zeker, dat is mijn kracht. En dat voer ik zo ver mogelijk door. Niet alleen voor mijn klanten, maar zeker ook voor mezelf.”

Klinkt alsof je op alles voorbereid bent.“Eigenlijk wel. Als ondernemer moet je soms bepaalde risico’s nemen, maar het meeste kan je van tevoren inschatten. Strategisch vooruit-denken, zeg maar.”

Lijkt me wel vervelend, dat geregel. Voor je het weet, kom je niet meer aan werken toe.

“Dat is weer een kwestie van de juiste partijen inschakelen. Voor de verzekeringen, om maar eens een dwarsstraat te noemen, zijn we nu in gesprek met de Rabobank. Zij wezen ons op Interpolis ZekerVanJeZaak®. Daarmee inventariseer je je ondernemingsrisico’s en

bepaal je zelf wat je afdekt. En breid je op een bepaald moment uit, dan is de verzekering zo slim dat zij met je meegroeit. Wat helemaal handig is: de verzekering is onderdeel van het Ondernemerspakket van de Rabobank. Bankzaken en verzekeringen geregeld in één gesprek. Kijk, dat scheelt mij dus handenvol werk.”

Laatst zei iemand: ‘Verzekeren is de dode hoek voor kleine ondernemers’. Dat geldt dan niet voor jou?

“Echt niet. Ik wil altijd precies weten waar ik sta. Helderheid, daar gaat het om. Zo hebben we Koos, ons bureau, ook omschreven. Koos is een gezonde Hollandse jongen die zegt waar het op staat. In die fi losofi e geloven we.”

* www.burokoos.com

(advertorial)

Uit onderzoek van TNS-NIPO

blijkt dat ondernemers na verloop

van tijd niet meer precies weten

welke ondernemersrisico’s gedekt

zijn met hun verzekering. Vooral

starters die een groeispurt maken,

raken nog wel eens het overzicht

kwijt. Maar er is hoop. Robbert-

Jan van Oeveren, samen met Jules

Prick oprichter van strategisch

designbureau Koos*, weet hoe

je alles strak en zakelijk regelt.

Is verzekeren de dode hoek voor kleine ondernemers?

“Rabobank wees ons op Interpolis ZekerVanJeZaak®.”

FHV_91674_210x280.indd 1 01-10-2010 16:16:10

Zo’n bedrijf wordt toch ook een beetje van mijzelf…Kijk, als accountmanager zakelijke relaties van de Rabobank probeer ik de doelstellingen en dromen van mijn klanten

parallel te leggen aan de doelstellingen van onze bank. Een gedegen advies, persoonlijk contact en wederzijds

vertrouwen zijn volgens mij dé basisvoorwaarden voor een langdurige relatie met mijn klant. Daar ga ik voor. En als

we dan weer eens samen een project hebben afgerond, dan ben ik best wel trots. Op mijn klant, mijn bank en ook een

beetje op mijzelf. Succes bereik je namelijk nooit alleen...

Samen op zoek naar mogelijkheden... Dat is de gedachte, dat is het idee.

www.rabobank.nl/wm

Samen op zoek naarmogelijkheden...

Rabobank Westelijke Mijnstreek