Personeelsblad ILS • december 2015

in dit nummer onder meer:

• Impressie van het personeelsfeest

• In gesprek met Jan Boskamp

• Uitreiking Safety Pluim

• Janet over 17 jaar OR

Mijn zoon was van de week jarig. Toen ik hem felici-teerde zei hij: “Pa realiseer je je dat ik 53 jaar gewor-den ben”. Natuurlijk had ik daar aan gedacht, maar als het zo gezegd wordt, dan denk je er toch anders bij na. Hoe was het ook al weer gegaan en wat is er sinds zijn geboorte allemaal niet gebeurd? Weet ik nog wat er in 1962 en daarna allemaal gebeurde? Een heleboel zaken komen glashelder nog terug in de geest, ook veel zaken blijven verborgen totdat er een aanleiding is eraan te denken. We woonden in een inwoning in het hartje van Crooswijk, een echte Rotterdamse volksbuurt, drie hoog. Ik had er met nog een paar andere kandidaten een paar uur voor in de rij gestaan om aangehoord te worden door de hoofdbewoonster van de etage. Ze selecteerde de kandidaten zeer nauwkeurig. Ik had geluk dat ik werd uitgekozen. Voor fl. 7,50 per week mocht ik twee kleine kamertjes huren.

Het was een fantastische tijd, om daar te wonen, Er gebeurde de vreemdste dingen. Zo had de buurman aan de andere kant van de trap konijnen in de dak-goot. Die beesten liepen in de smalle dakgoot heen en weer en kropen ’s avonds weer in het hok. Na de Kerst was het dan een stuk rustiger in die dakgoot.. Fijne mensen om je heen, af en toe een knokpartijtje, maar over het algemeen rustig.Tramlijn 15 van de Rusthoflaan naar de Ruigeplaatbrug stopte voor de deur en voor een paar centen was je in de stad.

Als je terug denkt aan die tijd, dan word je weleens weemoedig. Niet omdat het leven zo snel gaat, of omdat alles zo veranderd is, maar dan komen al die zaken weer boven die in je leven zo boeiend waren ook al waren het eenvoudige gebeurtenissen. Met de tram naar de stad en op het middenbalcon een sigaretje roken. ’s Avonds naar het Schuttersveld voor een voetbalwedstrijd georganiseerd door Bruine Kees, een legendarische figuur uit Crooswijk. Vrijdags naar het badhuis in de Tamboerstraat.We hebben er iets meer dan drie jaar met heel veel plezier gewoond.

Wim

Pes

sels

e

Column

Pagi

na 2

Harbour Run 2015Op zondag 11 oktober vond onder uitste-kende weersomstandigheden de jaarlijkse Harbour Run plaats. In het Waalhaven gebied was een 10 km lang parcours met hindernissen uitgezet met start en finish voor het kantoor van Broekman Logistics.Op het parcours troffen de 4000 deelne-mers maar liefst 27 obstakels aan waarvan de z.g. containerwall misschien wel de las-tigste was. Voor degene die volgende jaar mee willen doen, noteer alvast 9 oktober 2016 in de agenda!

Het leven lijkt nu zo anders; maar is dat ook zo, of idealiseer ik m’n verleden? Dat rustige leventje in afwachting van de dingen die zouden gaan gebeu-ren in het verdere leven.Ik denk dat er niet zoveel veranderd is. Natuurlijk mag je nergens meer roken en ik zou niet weten of er nog badhuizen bestaan, waar je kan gaan dou-chen, maar het feitelijke leven is niet veranderd. Wij, de mensen zijn veranderd. Denk eens aan die honderdduizenden vluchtelin-gen die we over onze TV schermen voorbij zien trekken. Denk eens aan het leed dat door die men-sen geleden wordt.De bekende Joodse Rotterdammer Leo Fuld zong een 70 jaar geleden het lied “Wo Ahin Soll Ich Geh’n”, {waar moet ik naartoe}. Die tekst is nog steeds actueel, voor al die mensen die op de vlucht zijn.

Maar laat ik niet te neerslachtig doen. Het leven is mooi, ook al zit het weleens tegen.Ik ben iedere morgen weer blij om op te staan, en denk vaak, wat zal ik vandaag weer eens anpakken.Nu het einde van het jaar 2015 weer naderbij komt, kijken we weer uit naar het nieuwe jaar. Wat zal dat jaar ons brengen. Het is een geluk dat we het niet weten, want misschien leefden we dan wel een stuk onrustiger.Ik wens U allen in ieder geval een goed jaar toe, waarin dingen gebeuren die veel voor U betekenen en waarvan U later zegt “het waren eigenlijk een-voudige gebeurtenissen”.

HET TEAM VAN ILSFerry Kempeneers, Patrick Visser, Peter van der Wijst, Mohamed IJdad, Rogier van Bastelaar en Odd Godijn

Uitslag (mannen) :

25 Rogier van Bastelaar 1:00:15

48 Patrick Visser 1:05:53

59 Ferry Kempenaars 1:04:30

72 Nees Maas 1:05:15

74 Peter van der Wijst 1:05:17

76 Odd Godijn 1:05:27

138 Mohamed IJdad 1:09:07

"Het lijkt wel of de tijd vliegt"

Pagina 3

Anpakken is de titel van ons bedrijfsblad dat een aantal keer per jaar verschijnt. Het is het credo van Rotterdam, van de haven en van de mensen die er werken. Het betekent zoveel als... de schouders eronder.. niet lullen of poetsen maar

doen... hand in hand kameraden… en ga zo maar door!Het staat symbool voor de Rotterdamse nuchterheid en haar hard werkende inwoners. Het zijn precies deze eigenschappen die ILS na enkele decennia heeft gebracht waar het nu staat; een toonaangevend sjorbedrijf in de Rotterdamse haven die tot haar opdrachtgevers beide hypermo-derne gerobotiseerde container terminals op Maasvlakte 2 mag rekenen. De groeipotentie ziet er goed uit en het is een uitdaging om het tempo waarin de haven zich ontwikkelt bij te houden. Wat zijn die ontwikkelingen precies?Rotterdam is al vele jaren niet meer de grootste haven ter wereld. Grotere

havens zijn nu te vinden in China. Deert

dat Rotterdam? Nee! De ambitie van Rotterdam is er al langere tijd op gericht om de beste te zijn.

Rotterdam is: big... biggest... best!

Ook de bedrijven die in het havengebied gevestigd zijn zoals de industrie, de over-slagbedrijven, transporteurs, expediteurs en agenten ontwikkelen een steeds grote-re focus op kwaliteit, veiligheid en milieu. ILS wordt daarin meegezogen en zal nog meer dan voorheen aandacht moeten besteden aan deze aspecten van haar dienstverlening. Door meer aandacht van een ieder voor kwaliteit en veiligheid en zich te houden aan regels en afspraken die we met elkaar hebben gemaakt, heb-ben we de juiste koers te pakken en die moeten we vasthouden!

Bas Heezen

VOORWOORD

Anpakken... en vasthouden!

Ten eerste wil ik het even hebben over de onrustige tijden in de haven. Het slechte nieuws eerst dus. Ondanks alle positieve economische berichten heb-ben wij op dit moment te maken met een tegenvallende volumestijging. De consequentie van de volautomatische terminals op Maasvlakte 2 maakt dat er een situatie van “overcompleet” is ont-staan in de haven. Hierover wordt gesproken door het Havenbedrijf, de in de containersector opererende bedrij-ven en de vakbond. Ik hoop dat er een oplossing komt die voor alle partijen bevredigend is. Op dit moment worden wij ook getrof-

fen omdat de ontwikkelingen in een veel langzamer tempo gaan dan verwacht, waardoor ook wij worden geconfron-teerd met leegloop. Mijn verwachting is dat dit van tijdelijke aard is en in het voorjaar van 2016 tot een aanvaardbare situatie is teruggedrongen.

Dan de tijd die vliegt. Het is “al weer” december, het lijkt wel of elk jaar sneller gaat. Ik wens iedereen de komende maand prettige en gezellige dagen met familie en vrienden, een feestelijk uitein-de en een gezond 2016. Laten we met z’n allen vol enthousiasme het nieuwe jaar in gaan en er iets moois van maken.

Zoals gebruikelijk eindig ik mijn stukje altijd om iets over Feyenoord te zeggen. Tot nu toe is het resultaat prima. De scheids zit wel eens mee en wel eens tegen. Maar het belangrijkste is de moti-vatie van het elftal. Ook tegen “mindere” tegenstanders moet je tegenwoordig alles geven. Als ze er in slagen om tot aan de winterstop goed gemotiveerd en met 100% inzet te blijven presteren kun-nen we misschien weer eens een kampi-oenschap tegemoet zien.

G. BaksDirecteur ILS

Pagi

na 4

Personeels

feest

3 en 17

oktober

Pagi

na 5

Er is een tijd voor

werk en er is een tijd

voor ontspanning.

Daar zijn we volledig

in geslaagd op beide

avonden. Een prima

ontvangst door de

kapitein en crew van

de James Cook, een

verrukkelijk Indisch/

Chinees buffet, hap-

jes en voldoende

drank. Het heeft ons

aan niets ontbroken.

De 'Hak Op De Tak

Show' zorgde voor

hilarisch momenten

op de dansvloer. Ik

zeg volgend jaar

weer doen!

Er is een tijd voor

werk en er is een tijd

voor ontspanning.

Daar zijn we volledig

in geslaagd op beide

avonden. Een prima

ontvangst door de

kapitein en crew van

de James Cook, een

verrukkelijk Indisch/

Chinees buffet, hap-

jes en voldoende

drank. Het heeft ons

aan niets ontbroken.

De 'Hak Op De Tak

Show' zorgde voor

hilarisch momenten

op de dansvloer. Ik

zeg volgend jaar

weer doen!

Pagi

na 6

Uitreiking Safety Pluim! In Speciaal voor de lezers van Anpakken is Jan Boskamp naar Sportclub Feyenoord

gekomen voor een interview. Op Varkenoord kost het

moeite om een rustig plekje te vinden want iedereen wil met Jan op de foto en daar

neemt hij alle tijd voor. Voor de gezelligheid is Jan

zijn jeugdgabber Rinus Steenbergen (ex SVV voetbal-

prof) ook aangeschoven.

Pagi

na 6

Ongeval op mv Maersk PembrokeIn de nacht van 19 augustus jl. werd collega Dario Sierra slachtoffer van een ongeluk met kraan 53 van APMT MV2. De kraan, die bezig was een twin-lift op de

tweede laag aan dek te zetten, begon onverwacht hard te hijsen. Omdat een van beide 20ft. containers al vast zat aan de grondlaag, werd door de enorme kracht ook de container van de grondlaag van de deck stackers afgetrokken. Dario Sierra werd geraakt door de slingerende beweging van de grondcon-tainer en moest naar het ziekenhuis worden afgevoerd. Daar werd vastgesteld dat Dario gelukkig geen inwendig letsel of bot- breuken had opgelopen en kon hij na een nachtje observa-tie al weer huiswaarts keren. APMT MV2 heeft onmiddellijk een

onderzoek opgestart waaraan ook I.L.S. heeft deel genomen. De belangrijkste bevindingen en aanbevelingen uit het onderzoekrapport zijn inmiddels in de vorm van een toolbox gepresenteerd.

Op 25 september hebben Dick Zilver en Patrick van Wijnen bij APMTR een Safety Pluim ontvangen voor hun bijdrage bij het verder ontwikkelen van de sjorpen. De nieuwe sjorpen is lichter dan voorheen en bovendien uitgevoerd met een haak op het eind zodat die niet zo maar weg kan schieten.Met dit gereedschap wordt het sjor-ren weer een stuk lichter en veiliger.

De SophiatrappersOok dit jaar werd er weer flink getrapt. Op 27 juni werd door een RWG-ILS team deelgeno-men aan de Erasmus MC Tour de Rotterdam en op 6 septem-ber werd de Uniport-ILS Classic succesvol afgerond.

Pagina 7

gesprek met...

profvoetballer, trainer en voetbalanalist

Waar komt jouw passie

voor Feyenoord vandaan?

“Dat is mij thuis met de pap-lepel ingegoten. Mijn vader was suppoost in het Stadion. Als 4 jarige mocht ik al mee. Als er plaats was kon ik op een stoeltje zitten, bij een volle bak zette m’n vader mij op de trap. Coentje was mijn grote idool, wat kon die ballen zeg.”

Wat vind je het leukste wat je

hebt gedaan, voetballen,

trainer of analist?

“Het leukste is voetballen natuurlijk. Rinus weet dat wel. Op jonge leeftijd voetbalden wij samen bij HOV. Daarnaast deden wij samen zwaar werk in de haven. Bananen sjouwen en zo. 14, 15 jaar waren we nog maar. Mijn geluk was dat ik op Varkenoord mocht komen werken. De paaltjes

verven en noem maar op. Toen kreeg ik een contract

op z’n Engels. Voetballen en de kleedkamer

schoon houden, schoenen van de spelers schoonma-ken. En ik ging meer verdienen dan m’n pa als chauffeur, m’n moeder keek haar ogen uit toen ik het eerste

ik wilde het bijltje er bij neer gooien, nokken met de boel. Toen is Wim 2 dagen gekomen en heeft me daar geweldig geholpen zodat ik er weer helemaal voor ging. Die vriendschap zit diep, ook met Rinus. Je bent kameraden, je laat elkaar niet vallen, ook als je elkaar een tijdje niet kan zien.”

Had je vaker in het Nederlands

elftal willen staan?

Ja natuurlijk. Ik had de pech dat er betere spelers waren en dat accepteerde ik. Van Hanegem, Neeskens, Wimpie Jansen, da’s wel duidelijk hé.”

Wat vond je het leukste aan het

trainersvak, op het veld bezig

zijn of tactisch?

“De combinatie van beide. We denken dat wij het uitgevon-den hebben maar als je geen buitenspelers hebt moet je een ander systeem spelen. Dat trok mij in België in het bijzonder. Niet alles op de aanval, verde-digers zijn ook zeer belangrijk. En je moet er spelers met per-soonlijkheid bij hebben, gas-ten die zich niet door een coach monddood laten maken.”

Zou je die huidige spelers met

hun “maniertjes” nu ook onder de

duim kunnen houden?

Je moet gewoon regels en afspraken maken. Als ze niet mogen bellen in de kleedka-

bruine loonzakje aan haar gaf want zo ging dat in die tijd.”

Je bent in België blijven wonen,

trekt Rotterdam niet meer?

Toen ik naar RWDM ging dacht ik dat het voor 3 maanden zou zijn. In het begin reed ik heen en weer naar huis in Beijerland. Toen de periode langer werd ben ik er gaan wonen. Dan krijg je kinderen, kleinkinderen en hecht je daar. Ik heb het er fantastisch naar mijn zin, alleen het rijden gaat wel vervelen.”

Wat vind je van de Rotterdamse

havenmentaliteit?

“Dat is toch het mooiste wat er is. Ik heb het zelf ondervonden samen met Rinus. De direct-heid en de humor zijn gewel-dig. In Antwerpen hebben ze ook van die sarcastische humor. Daar moet je niet tegenin gaan anders ben je de hele dag aan de beurt.”

Hoe kom je tot rust met

dit drukke leven?

“Als ik een dag vrij heb ga ik gewoon horizontaal op de bank. M’n vrouw weet dan dat ze me met rust moet laten. Ik slaap de vermoeidheid er dan helemaal uit. Soms heb ik dan niet eens zin om voetbal te kij-ken.”

Wie vind je de leukste, beste,

aimabele collega voetballer

uit je carrière?

“Wim Jansen, geen twijfel mogelijk. Ik was trainer bij Stoke City, die gasten konden

er echt helemaal niks van en

mer en het toch doen gewoon die telefoon afpakken en tegen de muur gooien. Dan doen ze het niet meer hoor, ik spreek uit ervaring. Het ligt uiteinde-lijk aan jezelf.”

Ik heb van Gerard Baks gehoord

dat je voor een goed doel de

Ronde van Vlaanderen gaat

fietsen?

Dat is een beetje uit de hand gelopen weddenschap. Ik heb gewed om 2.500,- euro, die win ik of ik moet een paar vrienden waar het om gaat naar een wedstrijd in Barcelona meenemen. Het gaat om Move To Improve, dat doet Georgi, ik noem ze Jossie, ha, ha. De Vlaamse TV heeft zich er ook mee bemoeid dus ik zit er goed aan vast. Ik ga in het nieuwe jaar elke week 125 km fietsen, nu ben ik al aan het steppen en spinnen. Gerard Baks gaat 'm ook meefietsen, dat helpt misschien ook als ik er even door zit. Ik doe er echt m’n best voor maar eigenlijk kan ik ze maar beter gelijk mee naar Barcelona nemen, ha, ha.”

Als je terug kijkt, wat had je

anders gedaan?

“Nee, niets! Ik zou het zo weer allemaal overdoen.”

Jan Boskamp

Willem Barentszstraat 11-19 3165 AA RotterdamPostbus 5066 3008 AB RotterdamTelefoon 010-428 42 00 Fax 010-428 27 55E-mail: ops@lashing.nl

Geboren...17-5-2015 Macey, dochter en zusje van Jordy, Angela en Hailey Snel.

Pagi

na 8

Je verlaat de OR, hoe komt dat en hoe is het begonnen?“Dat ik stop kan ik kort over zijn, ik heb er de energie niet meer voor. De OR is in 1998 opgericht en ik heb er van het begin af aan deelgenomen. Op dit moment zijn er weer verkiezingen voor de nieuwe OR, er zijn 12 kandidaten en voor mij een goed moment om terug te treden. Ik vind dat er eigenlijk ook iemand van kantoor in moet zitten, we zullen wel zien hoe de nieuwe groep zal wor-den gekozen. Het is best tijdrovend hoor. Veel mensen denken dat het gezellig vergaderen is, reisjes maken en een beetje naar cursus. Mooi niet hoor, je moet veel inlezen, de stof eigen maken, er komt best veel bij kijken. Je zit mimimaal 6 keer per jaar met de koppen bij elkaar en als er situaties ontstaan zono-dig meer. Ik hoop dan ook dat de nieuwe OR een vruchtbare zal worden die verder bouwt op wat er tot nu toe bereikt is”.

Wat is er zoal veranderd?“Oh zoveel door de jaren heen. Het bedrijf is gegroeid en professioneel geworden. Er

IN MEMORIAM

14-3-2015COR DE DEKEN

zijn regels gemaakt (het Regelingenboek), De pensioenen zijn er gekomen, ook voor het kantoor, en verder is er veel vooruitgang in opleidingen, veiligheid, etc. bereikt. Toen wij begonnen met de OR waren er 65 mensen in dienst, nu gaan we richting de 350. Kijk naar het wagenpark, van 2

busjes naar bijna 20 gegroeid. Iedereen deed in het begin

maar wat hij of zij dacht dat gedaan moest

worden. Nu is alles goed gestructureerd en zijn de taken dui-delijk en afgebakend´.

Dus je neemt afscheid met een goed gevoel?

“Ja, ik vind dat wij een punt heb-ben bereikt dat wij met z’n allen naar buiten uitstralen dat wij een professio-nele organisatie hebben. Zaken als de ISO certificering, sjorverordening en zeker ook nu wij in de persoon van Bas Heezen een HSE manager hebben vind ik een duidelijk toegevoegde waarde. Het is ook bijzonder aan dit bedrijf dat er zo weinig verloop in personeel is. Alleen het seizoensgebonden werk veroorzaakt dat

er wisseling in contractpersoneel is. Uiteraard blijf ik de OR op de voet volgen en als het nodig is zal ik ze met raad en daad bijstaan”.

Wat is er nog meer heel anders dan in het begin?De communicatie natuurlijk. Wij hebben een groepsapp, groepsmail, de lijnen zijn zo veel korter en sneller zodat we altijd direct op situaties in kunnen spelen. Er wordt veel aandacht aan veiligheid en welzijn besteed. Wij zijn aanwezig op vergaderingen bij Maersk en Uniport waarvan wij dan weer rapportage geven binnen onze eigen gelederen.Door die snelle communicatie is alles veel gemakkelijker geworden. Vroeger gingen planningen met de fax. Nu bijna alles digitaal. Dat maakt het wel minder persoonlijk. Vroeger kwam personeel op de zaak om onkosten te declareren, etc. Nu zie je een nieuw personeelslid soms pas na 5 maanden als hij toevallig een paar werkhandschoenen komt ophalen.Maar terugkijkend heb ik bij de OR een bijzonder fijne en leerzame periode ach-ter de rug. Ik had al die warme en per-soonlijke contacten voor geen goud wil-len missen”.

De OR van ILS door de jaren heen