Nait Soez’nEen uitgave van de Groninger Studentenbond november 2005 34e jaargang No. 2 Oplage 1400

(advertentie)Nait Soez’nNait Soez’nNait Soez’nNait Soez’nNait Soez’n is het

opinieblad vande Groninger

Studentenbond

tel: 050-3634675

www.groningerstudentenbond.nl

InInInInIn ditditditditdit nummer:nummer:nummer:nummer:nummer:

Opinieblad voor studerend Groningen

door Thomas Ebben

Het zal niemand zijn ontgaan. Het pleinvoor het Centraal Station is onderhevig aaneen grootschalige verbouwing. Maar dezebouwput is er voor een goed doel: het Stads-balkon. Hierdoor krijgt het Groninger sta-tion een goede, overdekte en deels bewaak-te fietsenstalling, waar zowel studenten alsStadjers al lang op wachten. Het stations-plein zal openbreken, alsof ThunderbirdNumber 2 wordt gelanceerd, en biedt toe-gang tot de ondergrondse fietsengrot. Deze

Groet’n uut Grunnen..3

Rutte’s rendement.....5

Rooie Rinus spreekt...6

Bloggen..................8

Digitale democratie...9

Kenniseconomie......10

Iederwijs...........11

Kinge’s Quest: Wat tedoen bij griep.........12

De wassen neus vanCopernicus............13

Je stapt de trein uit, knippert met je waterige oogjes en laat het noordelijke morgenzonnetje je wangen kietelen. Wat heerlijk om naeen weekend bij paps en mams je voeten weer te laten landen op Groningse bodem. Met dagen van genot in het verschiet vervolg jeje tocht naar de stad, terwijl de blauwe lucht van vrijheid je toelacht. Eenmaal van het perron af valt deze idylle echter in één oogopslagin duigen. Je betreedt nu het Zwarte Plein, de Ground Zero voor rijwielen, de Fietsenhades. Een survivaltocht door de rekken volgt,op zoek naar je stalen ros.

WielenwirwarOp Groninger station heerst fietsenchaos

wonderbaarlijke constructie zal Groningengaan sieren vanaf ergens in 2007.Prachtig. Maar zo ver is het nog lang niet entot die tijd heerst er op het Groninger sta-tion een totale rijwielchaos. Het lijkt wer-kelijk onmogelijk om je fiets te parkeren,omdat de stallingen permanent uitpuilenvan de fietsen. Bovendien zijn de mensendie moeite hebben een fiets een meter bo-ven hun hoofd te tillen zwaar benadeeld,om maar niet te spreken over ouderen enslechtzienden.Wat doe je als je met haast om de trein tehalen aan komt fietsen en je ontwaart depoorten van deze fietsenhel? Je bentnogal snel geneigd je fiets buiten dedaarvoor bestemde plaatsten te de-poneren. Buiten de rekken op hetstationsplein, tegen de hek-ken bij het Groninger Mu-seum of ergens in hetzuiden van de binnen-stad. Mensen dieproberen op dezewijze de fietsen-dans te ontsprin-gen komen me-nigmaal terug vaneen koude kermis.

Eenmaal teruggekeerd in Groningen blijktje trouwe strijdros te zijn gedeporteerd.Hardhandig ontdaan van zijn slot en weg-gesleept door de Milieudienst. Je kunt hemweliswaar terugvorderen, maar dat kost jeeen trip naar de Paterswoldseweg, 15 euroén een nieuw slot (wat je waarschijnlijk noghet meeste gaat kosten).Het College van Burgemeester en Wethou-ders zegde in eerste instantie toe dat er tij-dens de bouw van het Stadsbalkon genoegstallingruimte zou zijn. En ja, belofte maaktschuld. Volgens een inventarisatie van SP-jongerenorganisatie ROOD zijn er om en na-

bij het station zo’n 2700 stalling-plaatsen, maar nog eens 2300 fiet-sen stonden dubbel gepar-

keerd, tegen paaltjes, murenen hekken. Er is nu duspas ongeveer de helft vanhet benodigde aantalstallingplaatsen. Volgensde verantwoordelijkewethouder Koen Schui-

ling is dit echter on-zin. Hij is er name-lijk van overtuigdLees verder op

pagina 9

Nait Soez’n 2 Nummer 2 34e jaargang

RRRRRedactioneeledactioneeledactioneeledactioneeledactioneel

GSb ledenbon

Naam:...........................................................................................

Adres:...........................................................................................

Postcode:........................... Woonplaats:.....................................

Telefoonnr’s:................................................................................

E-mail:..........................................................................................

Studierichting:...............................................................HBO/WO

Studentnummer:.........................................................................

Giro/bankrekeningnummer:.......................................................

Ik machtig hierbij de GSb om 1x per jaar de contributie (• 7,-)automatisch van mijn rekening af te schrijven.Ik ga hierbij accoord met onderstaande voorwaarden.

Datum:.......................... Handtekening:................................

Voorwaarden machtiging: 1) De contributie wordt 1 maal per jaar aanhet eind van de maand van je rekening afgeschreven; 2) Het lidmaatschapen hiermee de machtiging kan te allen tijde ingetrokken worden dooreen briefje te sturen aan de GSb; 3) Binnen 30 dagen na de datum van deinning kun je je bank opdracht geven het bedrag terug te boeken.

Gratis op te sturen naar: Groninger Studentenbondantwoordnummer 416 9700 WB Groningen

Nait Soez’n is het onafhankelij-ke opinieblad van de Groninger Stu-dentenbond (GSb). Leden krijgen het blad thuisgestuurd. Reac-ties en artikelen kunnen naar het redactieadres gestuurd wor-den. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te weige-ren of in te korten. Ingezonden brieven zijn bij voorkeur nietlanger dan 350 woorden. Advertentietarieven zijn opvraagbaarvia het redactieadres.De rubriek Moar Doun valt onder verantwoordelijkheid vanhet bestuur van de GSb.

Hoofdredactie: Paul Klein LankhorstAdjunct-hoofdredacteur: Thomas EbbenEindredactie: Annemarie van CampenRedactie: Ruben Veldhuis, Anna van der Meulen, Nils Nijdam,Bas de Vries, Paul Klein Lankhorst, Thomas Ebben, Naomi Pa-pagaay, Wieke van ‘t Veer, Marcel Trip en Arnoud BoddeTekeningen: Annelies Stern, Ellen Deckwitz, Thomas Ebbenen Bas de VriesColumnisten: Kinge Siljee en Ellen DeckwitzUitlegger: Annelies SternDuplicatie: ’t Hartje

Nait Soez’n verschijnt zes maal per jaar en wordt gratisverspreid in alle gebouwen van de Hanzehogeschool Gronin-gen en de Rijksuniversiteit GroningenOplage: 1400 stuks (4200 stuks voor de KEI)Redactieadres: St. Walburgstraat 22a

9712 HX GroningenTel.: 050 363 46 75, fax: 050 363 69 04naitsoezn@groningerstudentenbond.nl

De deadline van de volgende editie vanNait Soez’n is op donderdag 26 januari2006. Denk jij dat je iets te melden hebtover onderwijs, politiek of cultuur? Stuurdan je artikel op naar de redactie op vianaitsoezn@groningerstudentenbond.nl.

DoodstrDoodstrDoodstrDoodstrDoodstreepeepeepeepeep

ColofonColofonColofonColofonColofonAh, eindelijk! Macht! Per ommegaande van deze editie heeft deNait Soez’n een nieuwe hoofdredacteur. Onze zeer gerespecteerdeMicha Boon heeft zijn…eh…hoofdredacteursinstrument aan dewilgen gehangen en is op weg naar een grootsere lotsbestem-ming. Bij deze stel ik dan ook aan u voor: Thomas Ebben alsadjunct hoofdredacteur en yours truly als de nieuwe hoofdredac-teur van de Nait Soez’n! Geheel in de traditie van ons illustereblad zijn wij linkse ecohippies die naast het in canon aanhalenvan de Internationale en het achter de schermen werken aan derevolutie een natuurlijke aanleg hebben voor salonsocialisme.

Natuurlijk zijn we ook vrome agnostici. Zo hebben we onlangshet front tegen verdergaande heiligverklaringen van Christenenen dan met name paus Johannes Paulus II opgericht. In de eersteplaats om die katholieke Polen te pesten, maar in de tweedeplaats omdat hij dé grote vijand van wereldwijd communismewas (ja, zelfs Reagan en Thatcher moeten hem voor laten gaan). Zokun je sinds kort via Tell Sell vergulde kruisjes kopen waarvan demal nog gezegend is door de voorlaatste leider van het Vaticaan.Voor de echte verzamelaar mag deze naast de Biostabil 2000,Biosymbol 2000 en de SantaCroce 2000 niet missen!

Kameraden, u leest het, u kunt op ons rekenen als de nieuweroergangers van de Nait Soez’n. Na een korrel zout zo groot alseen tennisbal rest het ons enkel af te sluiten met een bolsjewis-tisch saluut!

Thomas Ebben en Paul Klein Lankhorst

Leest, vermenigvuldigt en verspreidt de

Ik wil actief een beetje actief niet actief lid worden.

Nee, ik word nog geen lid. Stuur mij wel éénmalig meer info.

Ja, ik word graag lid van de Groninger Studentenbond.

3Nait Soez’n Nummer 2 34e jaargang

Groet’n uut Grunnen!Elke student kent uiteraard de wereld van de UB, de kroegen van Kooistra en het broodje van Bakker Bart. Na jaren van studeren kaneen student elke kroeg wel dromen en kent hij de Heerestraat op z’n duimpje. Groningen is echter meer dan dat. Wil je Groningenecht leren kennen dan moet je af en toe een Stadjer worden. Als student en geboren Stadjer wil ik jullie meenemen in de wereld vanstad en ommeland, ofwel Groningen.

door Ale Assies

De plaatselijk FCAl jaren speelt de plaatselijke FC in het Ooster-park. Het Oosterpark is een van de oudste sta-dions in Nederland en het ligt aan de Zaagmul-dersweg (uiteraard in de Oosterparlwijk). Om-dat de zitplekken dicht op het veld liggen hangtin het stadion een Engels sfeer. Verder valthet stadion bijna van ellende uit elkaar,maar dat heeft wel z’n charme. Meestalspeelt de FC op zondag en als je eensfeervolle middag wilt dan raad ik jede wedstrijden tegen Heerenveenof tegen een van de drie topclubsaan. Veel gezang, vlaggen, fanatiekesupporters en natuurlijk het Gro-nings volkslied. Mocht je nog eenwedstrijd in het Oosterpark willenzien dan moet je er wel snel bij zijnwant na de kerst verhuist FC Gro-ningen naar de Euroborg, hetnieuwe stadion. De Euro-borg zelf is trouwens ookzeer de moeite van eenbezoekje waard.

BezienswaardighedenZowel de stad als de provincie Groningenheeft een aantal plaatsen waar je gewoonheen moet. Als eerste bijvoorbeeld een dagjeSchier. Ondanks dat Schiermonnikoog bijde Friezen hoort, drijft het eiland steedsmeer naar Groningen (uiteindelijk, na velejaren, ligt het eiland boven Gronings grond-gebied). Hierdoor en door het feit dat veleGroningers jaarlijks een weekendje Schierdoen is dit een aanrader voor elke student.Het meest gezellig is om met je jaarclub, jevereniging, je huisgenoten of de mensenvan de damclub fietsen te huren en dan heteiland rond te rijden. Het spel ‘druk elkaarin the bush’ is een aanrader, maar zorg er-voor dat jij niet degene bent die in de wet-lands beland. Verder is de beruchte TOXbar zeker het bezoeken waard. Denk er ech-ter wel aan dat al de mensen die je daartegenkomt, natuurlijk ook de volgendemorgen in de plaatselijk supermarkt te vin-den zijn (een geheime one night stand wordtdus lastig). Naast Schier is ook de dichtbijgelegen zeehondencrèche in Pieterbureneen aanrader.In de stad zelf kent iedereen het mooie ofspuuglelijke gebouw tegenover het Cen-

traal Station. De een vind het gebouw prach-tig, terwijl de ander het niet uit kan staan:het Groninger Museum. Feit is echter weldat je handig over de museumbrug kuntfietsen. Daarnaast is het museum zelf ookeen bezoek waard. Vaak zijn er expositiesvan beroemde schilders uit binnen- en bui-tenland, die naast het standaard aanwezi-

ge werk van het museum de moeite van hetbekijken waard zijn. Voor de prijs hoef jehet niet te laten, een toegangskaartje kostslechts acht euro. Bovendien krijg je als stu-dent ook nog korting. Naast het GroningerMuseum moet je in ieder geval een keerd’Olde Grieze (de Martinitoren) beklom-men hebben. Een bezoek aan de Stads-schouwburg is ook zeer de moeite waard.

EvenementenZoals elke stad heeft ook Groningen zijnevenementen. Vooral in de zomer is hetvaak raak, denk daarbij aan de muziekweek,Bommen Berend, Noorderslag en het Noor-derzonfestival. Het festival is een aanradervoor iedereen die in de zomer wil genietenvan cultuur, dans, muziek en theater. Door-dat het tegelijk met de KEI-week valt, heb-ben veel studenten hier echter geen weetvan. Zonde, dit is namelijk een elfdaags eve-nement waar je spontaan vrolijk van wordt.Al dit leuks vindt plaats in het Noorder-plantsoen en je kan er veur de koef (gratis)heen. Kijken naar straatoptredens, bands,clown en andere leuke acts onder het genotvan een lekker biertje. Vooral tijdens de

avonden en op de zondagen kan je er fijnvertoeven en je wordt er nog bruin van ook.Wat wil een mens nog meer?

Groningse weetjesMisschien is het je al opgevallen; dit bladheet de Nait Soez’n. Nait Soez’n betekent in

het Nederlands: niet zeuren. Het Gro-nings is een dialect dat vooral in de

omliggende dorpen veel wordt ge-bruikt. Het is een heel leuk dialect,

het vervelende is alleen dat als Gro-ningen in het landelijke nieuws

komt er altijd zo’ n boer op komtdraven die ontzettend mom-pelt. Zo worden de vooroor-delen over Groningers instand gehouden: ze zijn stugen onverstaanbaar. Als jeduidelijk Gronings spreektis het wel degelijk goed teverstaan. Probeer maareens het weer op TVNoord te volgen, dankom je erachter wat eenleuk dialect het eigenlijk

is. Het Gronings heeft veelovereenkomsten met de taal

van onze Oosterburen. Wat harde klanken,maar het heeft zeker zijn charme. Zo bete-kent nait in spijen graag een borreltje lus-ten en kolt op dak vall’n dat er iets volko-men onverwachts komt.

Als je Groningse muziek wilt luisteren zijnEde Staal of Rooie Rinus en Pé Daalemmereen aanrader. De eerste zorgt voor het ech-te Groningse gevoel en het tweede duo isonvervalste studentenhumor. Toen RooieRinus en Pé Daalemmer begin jaren tachtigfurore maakten waren ze nog student enlid van Albertus Magnus. Zij maken leukenummers met titels zoals Jelle (gaat lek-ker), Hoornse Plas en Alcohol. Koop een cden je hebt een leuk souvenir aan Gronin-gen als je na je studententijd weer terug gaatnaar het westen.Als besluit van deze korte cursus: eet eenkeer Groningse mosterdsoep, vergeet bij hetnieuwjaar niet de onvervalste Groningsekniepertjes en drink voortaan alleen nogmaar Hooghoudt. Nou, wees niet zo’n schie-terd en ga Groningen ontdekken. Want ookal zit er veel onder Groningen, er gaat nietsboven Groningen!

Nait Soez’n 4 Nummer 2 34e jaargang

2 keer raden 2 keer raden 2 keer raden 2 keer raden 2 keer radenBerichten uit U-raad en HMR

Lijstjes Digitaalplannen

Studenten mogen meepraten over het beleid van de Groningse onderwijsinstellingen. Zowel op de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) alsop de Hanzehogeschool (HG) schuiven studenten samen met het personeel en het bestuur aan om nijpende zaken te bespreken. Op deRUG gebeurt dat in de Universiteitsraad (U-raad), waar drie studentenfracties en een personeelsfractie zitting in hebben. Op de HG heethet hoogste medezeggenschapsorgaan de Hogeschool Medezeggenschapsraad (HMR). Hier zitten twee studentenfracties in en een perso-neelsfractie. Nait Soez’n bericht elke editie over de belangrijkste onderwerpen die hierbij op tafel komen.

De universiteit houdt eens in de paar jaar eengrote enquête onder studenten. Deze enquête,‘100 over de RUG’ genaamd, probeert een beeld te geven overhoe studenten denken over hun onderwijsinstelling. Het on-derzoek is dit jaar voor de vierde keer gehouden en ruim 4000studenten namen deel.

De enquête wordt door deuniversiteit zeer serieus

genomen. Lijstjes en sta-tistieken spelen eenbelangrijke rol bij debeeldvorming rond-om de universiteit.Zo publiceerde hetMinisterie van On-derwijs onlangs hetrapport ‘Kennis inkaart’. De Universi-teit Leiden was daarzeer verbolgen over

omdat ze er niet al tebest uitkwam. De RUG

eindigde in dat documentin de middenmoot. Ook internationaal proberen universitei-ten zo hoog mogelijk te komen op de prestigieuze lijstjes, bij-voorbeeld op de top-500 lijst van beste universiteiten, die wordtbijgehouden door Sjanghai University. De zin van dergelijkelijstjes wordt meestal wel in twijfel getrokken, maar bij gebrekaan makkelijke, andersoortige referenties spelen ze wel dege-lijk een rol.

Vanwege het belang dat de universiteit aan ‘100 over de RUG’hecht wordt er een speciale bijeenkomst georganiseerd over deresultaten. De studentenfracties hebben al een paar zwaarte-punten aangegeven. Zo wil men bijvoorbeeld meer gaan doenom onderwijs en onderzoek met elkaar te verweven, voorna-melijk om studenten op die manier inhoudelijk beter bij hunstudie te betrekken. Hoe de personeelsgeleding daarover denktis nog wat onduidelijk. Wellicht dat zij de striktere scheidingtussen het lesgeven en onderzoek juist graag zo willen houden.Daarnaast zijn de fracties van mening dat de internationalise-ring ook beter geregeld moet worden. Opvallend is dat de klei-nere faculteiten veel beter uit de bus komen dan de grotere. Alsje de cijfers mag geloven zijn met name Bedrijfskunde en Eco-nomie de zwarte schapen. Rector magnificus Frans Zwarts heeftaangegeven dat er bij deze faculteiten al wel de nodige stappenzijn ondernomen. Overigens, alle faculteiten moeten een actie-plan ontwikkelen naar aanleiding van de enquête.

De Hanzehogeschool (HG) is van plan binnenkort een nieuw digi-taal systeem te lanceren dat studenten de mogelijkheid biedt omhun studie via internet te plannen. Dit houdt in dat studenten zichin de toekomst via het internet kunnen inschrijven voor vakken.Een systeem dat sterk doet denken aan het ‘progresswww’ dat deRUG hanteert. De HG is niet de eerste hogeschool die een dergelijksysteem gaat gebruiken. Volgens de Hogeschool Medezeggen-schapsraad (HMR) is het systeem dan ook gewoon nodig.

Er zijn twee pilots uitgevoerd om te kijken of het nieuwe systeemwerkt. De eerste pilot was een grote flop, de tweede verliep aleen stuk beter. De grootste obstakels zijn dan inmiddels ook uitde weg geruimd en de fracties in de HMR zijn het op hoofdlijnenmet elkaar eens. Wel bestaat er nog enige onduidelijkheid overde positie van de elektronische planner, die overigens DigitaleOnderwijs Planner (DOP) gaat heten. Het bestuur van de hoge-school ziet graag dat studenten gedwongen worden om zich viahet nieuwe systeem in te schrijven en willen dat laten opnemenin het studentenstatuut. Of dat juridisch haalbaar is moet nogworden uitgezocht. De studentengeleding is wat terughoudendom hiermee in te stemmen. Daarnaast vinden de fracties dat errond de introductie van de DOP goede voorlichting moet wor-den gegeven aan studenten.

De slechte prestaties van de pedagogische academie zijn afgelopenraadscyclus ook naar voren gekomen. Deze academie is onlangsbezocht door een zogenaamde Audit-commissie, wat een soort kwa-liteitstoetsend orgaan is. Hun oordeel loog er niet om en dat wasvoor de Hanzehogeschool het teken dat er snel iets moest gebeuren.Binnenkort verschijnt er dan ook een plan van aanpak.

RUG HG

5Nait Soez’n Nummer 2 34e jaargang

Staatssecretaris Rutte ziet graag dat de student zo snel mogelijk afstudeert. Daarom fixeert het Nederlandse hoger onderwijs zichsteeds meer op studierendementen, met alle gevolgen van dien. Vraag is alleen of we dat ook moeten willen.

Voor een zo hoogmogelijk rendement!

door Nils Nijdam

Staatssecretaris van Hoger Onderwijs MarkRutte heeft zich tot doel gesteld de Neder-landse student sneller te laten studeren. Zozijn wij de afgelopen tijd al meermalen ge-confronteerd met plannen over beperkteleerrechten, torenhoge collegegel-den en andere zaken waar je als stu-dent niet bepaald vrolijk vanwordt.Gevolg van deze ontwikkeling isdat er steeds eenzijdiger naar hethoger onderwijs wordt gekeken.Werd vroeger gedacht dat neven-activiteiten ook bijdragen aan depersoonlijke ontwikkeling vanstudenten en daarmee aan demaatschappij als geheel, nudraait het vooral bedrijfsma-tig om de input en outputvan het onderwijs. Rutte ziethet liefst een student bin-nen vier jaar een studie af-ronden en daar moet hetonderwijs dan ook opworden ingericht.

Deze gedachtegang zie je,onder druk van het gevoer-de kabinetsbeleid ooksteeds vaker op de onder-wijsinstellingen zelf terug.Leidende gedachte is meestaldat als de student wordt geconfron-teerd met blokkades in de studie, hijwel sneller zal gaan studeren.Zo voeren bijvoorbeeld steeds meer universi-teiten en hogescholen het bindend studie-ad-vies (BSA) in: na een jaar studie wordt directbepaald of je als student door mag of niet. DeUniversiteit Leiden staat bijvoorbeeld bekendals dé BSA-instelling. Opmerkelijk is dan ookdat uit één van hun jaarverslagen blijkt datinvoering van het BSA juist tot lágere rende-menten heeft geleid.De RUG is in die zin een buitenbeentje. DeGroningse universiteit heeft nog geen BSAen het College van Bestuur is er geen voor-stander van. In Groningen wordt geen bin-dend, maar een dringend advies gehanteerd.Toch komen hier sluipenderwijs ook weldrempels of blokkades in de studie tot

stand. Voorbeelden hiervan zijn de BaMa-cesuur (overgangseisen van bachelor naarmaster) en de regelingen aan verschillendefaculteiten waarbij een propedeuse in maxi-maal twee jaar gehaald moet worden. Dezemaatregelen leveren vaak problemen opvoor studenten.

Vraag is of deze ontwikkeling in het hogeronderwijs wenselijk is. Natuurlijk, onder-wijs is duur en enige stimulans om binneneen bepaalde tijd je studie af te ronden isdus best zinvol. Toch kennen we de eeuwi-ge student van weleer op dit moment alniet meer. Studenten zijn zich zeker wel be-wust van de kosten die met studeren ge-paard gaan. Het is dan ook teleurstellendom te zien dat het onderwijs zich steedsmeer richt op het behalen van een zo hoogmogelijk studierendement. Het lijkt zo lang-zamerhand wel alsof zo veel mogelijk stu-denten binnen een zo kort mogelijke tijdlaten afstuderen het enige doel is. Op deze

wijze heeft een student geen tijd meer omzich ook maatschappelijk te ontwikkelen.Gezien de ervaringen met een streng blok-kademiddel als het BSA, is het nog maar devraag of de manier die instellingen nu kie-zen om hogere studierendementen te be-

halen wel tot betere resultaten leidt. Hetzou dan ook goed zijn om tot een herzie-ning van de huidige koers te komen en weeraandacht te besteden aan andere zaken.

In het hoger onderwijs dient de ontwikke-ling van de student voorop te staan en datkan alleen als studenten de ruimte krij-gen om zich op hun eigen wijze te ont-plooien. Staatssecretaris Rutte wil Begeis-terung onder de studenten, maar een fixa-tie op rendementen en de totstandkomingvan vele blokkades in de studie dragenniet bij aan de voor studenten noodzake-lijke motivatie.

Nait Soez’n 6 Nummer 2 34e jaargang

Vraag een willekeurige student om een typisch Groninger artiest te noemen en de kans is groot dat je Rooie Rinus als antwoord krijgt,samen met Pé Daalemmer’. Vanwege vier legendarische jaren samen voor altijd een wereldberoemd muzikaal duo in Groningen enDrenthe. Ze hebben hun eigen pagina op Wikipedia, tijdens elke KEI-week stijgt de verkoop van hun cd’s en roeivereniging Gyasvernoemde ooit een boot naar Rinus.“De enige manier om nog populairder te worden is doodgaan, net als Ede Staal.”

door Thomas Ebben en Arnoud Bodde

Pé en Rinus zijn nog altijd springlevend.Op 16 september jongstleden begon in hetIrish-Dutch Hotel ‘In ’t Holt’ in Zuidhornde vier weken durende jubileumtournee,ter ere van 25 jaar Pé en Rinus. De tijdelijkerentree werd luidkeels toegejuicht doorontelbare fans van de ‘Godfathers van deGroningse Rock ’n Roll’. Een terugkeer vanPé en Rinus staat garant voor succes en veelplezier. In 1994 werd onder het mom van‘Tien jaar uit elkaar’ de evenementenhal aleens plat gespeeld. Waarom het duo dan in1984 al stopte? Na vier jaar optreden in hetzogenoemde hapsnap-circuit bestond dekeuze uit: of zo doorgaan, professionalworden, of stoppen op het hoogtepunt. Hetwerd het laatste.Een nieuw hoogtepunt beleefden Pé en Ri-nus een aantal weken geleden. Op 7 en 8oktober stonden ze samen met hun oudebegeleidingsband de Containers in een uit-verkocht Martiniplaza. Twee gigantischehouten poppen en twee videoschermen flan-keerden het podium. Ze speelden nog éénkeer al hun hits. Meer dan achtduizend men-sen waren getuige van het spektakel dat heteinde vormde van de tijdelijke terugkeer vanhet legendarische duo. Met een brede glim-lach en omringd door blokkende studentenkijkt Rooie Rinus, in het dagelijks levenFrank den Hollander, webmaster en voor-lichtingsfunctionaris van de Universiteitsbi-bliotheek, samen met Nait Soez’n terug.

“Wij waren de eersten die indialect Rock ‘n Roll speelden”Frank den Hollander spreekt over 25 jaar Pé en Rinus

Een songfestival op studentenvereniging Al-bertus Magnus waar zowel Den Hollander alsPeter (Pé) de Haan aan meedeed, legde samenmet de gedeelde liefde voor The Kinks in 1979de basis voor hun vriendschap. Het eerste ge-zamenlijke optreden gaf het duo een jaar later,eveneens op studentenvereniging AlbertusMagnus. Frank was voorzitter van de leeszaal-commissie en Peter zat in de kroegcommissie.

Straatoptredens waren de volgende stap. Voor-dat ze überhaupt ergens durfden te gaan staan,liepen ze de Herestraat wel vijf keer op en neer.Meer dan driehonderd optredens later (onderandere in kroegen, grotere zalen en op festi-vals) zetten ze er in 1984 een punt achter.Vijfentwintig jaar na het eerste straatoptredenlijken Pé en Rinus groter dan ooit. “We wisteneigenlijk niet wat ons overkwam, zo geweldigleuk. Iedereen was zo ontzettend enthousiast”,vertelt Den Hollander. Hij leunt achterover inzijn bureaustoel en lacht tevreden. In vierweken tijd beleefde hij samen met De Haan denostalgische periode ’80/’84, die hun studen-tentijd deels overlapte, nog een keer. “We be-gonnen met z’n tweetjes in de provincie enwe eindigden met de hele band in Martinipla-za. Ondanks de omvang hadden ook die optre-dens de intieme sfeer van straatoptredens, wattoch altijd ons handelsmerk is geweest.”

Een deel van het publiek in Martiniplaza wasjonger dan de klassiekers van Pé en Rinus.“Het was een heel divers publiek. Van studen-ten in clubjasjes tot voetbalsupporters in hunFC Groningen-shirt.” Even dreigde er een ver-velend sfeertje te ontstaan. “Wij komen na-tuurlijk uit de softe jaren zeventig en tachtig”,aldus Den Hollander. “De wereld is nu veelharder geworden. Een paar groepen mensenkwam daar met het idee: wij hebben nú feesten gaan dus feesten. Er werd op een gegevenmoment ook ‘t is stil aan de overkant’ naar detribune geroepen. Alsof er twee supporters-groepen van Pé en Rinus waren, maar ik hebde microfoon gepakt en de boel op tijd gesust.”Eén van de hoogtepunten van de tourneewas voor Den Hollander het spelen van hunklassieker Carnaval in ’t Noorden, in Marti-niplaza. “We hadden besloten om één liedjete spelen op de tribune. Die mensen daarzaten dertig meter van het podium en ke-ken voornamelijk naar de videoschermen.Na Zo ain as doe wilden we met Carnaval in‘t Noorden weer terug naar het podium.Dwars door het publiek. We vormden eenpolonaise en kwamen in een kolkende mas-sa terecht. Iedereen stond te springen. Opeen gegeven moment stonden we gewoonvast. Sommigen waren bang dat er iets metons zou gebeuren, maar het was fantastisch.”Mick Jagger zei in de sixties dat hij er niet aanmoest denken om op zijn vijftigste nog steedsSatisfaction te zingen. Op hun beurt zeidenDen Hollander en De Haan in 1984 dat ze hetniet zagen zitten om op hun vijftigste nog

(advertentie)

“We begonnen met z’ntweetjes in de provincieen eindigden met de hele

band in Martiniplaza”

7Nait Soez’n Nummer 2 34e jaargang

steeds Hoornse Plas te zingen. Inmiddels isDen Hollander 48. In Martiniplaza staat hijmet De Haan op een tot het palenfort van deHoornse Plas omgebouwd podium. Als twin-tigers van toen zingen ze het met afstandpopulairste lied vol overgave. “Het verschil isdat Jagger jaar in jaar uit bij elke tour opnieuwSatisfaction zingt”, zegt Den Hollander meteen knipoog. “Wij wisselen Pé en Rinus afmet andere projecten zoals De Bende van Baf-lo Bill en Oet (samen met Alina Kiers), waarmeer cabaret en toneel bij kwam kijken. Maardaarnaast vinden we het nog steeds heel leukom Pé en Rinus te spelen.”Bovendien vinden mensen van alle leeftij-den het nog steeds fantastisch als de num-mers live gespeeld worden. Waar is nouhet succes van Pé en Rinus aan te danken?Het zijn immers ‘maar’ twee kerels metgrappige (veelal Groninger) teksten en lied-jes. “Voorheen was muziek in het Groning-se dialect melancholisch en ietwat oubol-lig”, vertelt Den Hollander. Wij waren deeersten die in dialect Rock ’n Roll speeldenen we verwijzen naar heel herkenbare din-gen zoals de Herestraat, het Zuiderdiep ende Hoornse Plas. Het sprak mensen aan.”En dat doet het nog steeds.Het schrijven van de beroemde Pé en Rinus-liedjes gebeurde bij Den Hollander en DeHaan nooit volgens een vast protocol.“Behalve dan dat het lang duurde. Idee-ën, concepten en teksten voor liedjeswerden de ene keer door Peter en de anderekeer door mij aangedragen. We speelden na-tuurlijk ook veel covers en bedachten dan alswe samen op pad waren wat melige teksten.Dat was het voordeel van die tijd, we warenveel samen.” Inmiddels is Den Hollander al-weer twintig jaar samen met zijn vrouw Mir-jam. Ze zijn nu ruim twaalf jaar getrouwd. In1996 sloten ze in Colombia drie adoptiekinde-ren in de armen. De Haan heeft een eigenapotheek en Den Hollander werkt dagelijks opzijn eigen kantoortje in de UB.Hij heeft uitzicht op de geneeskundezaal, van-wege het vele glas ook wel bekend als het aqua-rium. Het was geen bewuste keuze om mid-den tussen de studenten te gaan werken, maartoch aanschouwt Den Hollander het dagelijk-se tafereel in de UB. Zit er verschil tussen destudent van nu en de student van toen? “Stu-denten van tegenwoordig werken harder”, zegthij vol overtuiging. “Ik zie ze echt tot tien uur’s avonds keihard blokken. Tussen het telefo-neren door dan hè.”Zelf studeerde hij vier jaar lang Engels, maarmaakte de opleiding niet af. “Ik ben niet zo’nacademicus. Bovendien modderde mijn studiewat voort. Het werd dus niks meer. Maar in-middels was ik al zo ver-Groningst dat het nooitin me op is gekomen om bijvoorbeeld terug te

gaan naar Zeeland (Den Hollander werd gebo-ren in Middelburg). Groningen is nu eenmaaleen geweldige stad waar van alles te doen is enalles kan, dus waarom hier weggaan? Dat geldtnog steeds.” Dus woont Den Hollander alweer

dertig jaar in de stad. Hij schrijft een wekelijk-se column in ‘Dé Krant van Groningen’ en voet-balt samen met De Haan bij Helpman 4. “Wehebben niet alleen 25 jaar Pé en Rinus gevierd,maar ook 25 jaar vriendschap.”Kunnen Pé en Rinus nog populairder wordendan ze nu al zijn? Wikipedia bevat een helepagina over het duo en tijdens iedere KEI-week

stijgt de verkoop van hun cd’s. “We hebbenwel eens gegrapt: alleen als we doodgaan wor-den we nog populairder. Net als Ede Staal. Ikdenk dat we dan nog meer cd’s verkopen. Danhebben we er alleen niet veel meer aan.”Was de afgelopen jubileumtournee van Pé enRinus ook de laatste? De eenmansskiff die Gyasooit omdoopte tot ‘Rooie Rinus’ werd vorig jaar,samen met de boot ‘Pé Daalemmer’, verkochtaan de Haerlemse Studenten RoeiverenigingAmphitrite. Als ‘Rhode’ ligt hij nu in ’t Spaarnein Haarlem. Rinus was te oud geworden voorde Groninger wateren. Een voorbode? Den Hol-lander lacht. Het laatste oordeel hierover is noglang niet geveld. Gelukkig maar. “Misschienkomen we nog wel eens terug met ‘50 jaar Péen Rinus’, we zijn dan 73 en 74. Mick Jaggerdoet het ook!”

“Studenten vantegenwoordig werken

harder”

Nait Soez’n 8 Nummer 2 34e jaargang

Internetrevoluties zijn aan de orde van de dag, nieuwe mediatoepassingen schieten als paddestoelen uit de grond en nieuwe trendsvolgen elkaar in razend tempo op. Blogs leveren hieraan een bijzondere bijdrage. Ze kunnen boos of vrolijk maken, doen glimlachenof shockeren en hebben een eigen taal. Sommige mensen vertrouwen ze niet, anderen zien ze als dé nieuwe mediarevolutie. Hoe danook: blogs zijn wereldwijd mateloos populair.

We bloggen wat af

door Anna van der Meulen

Het is moeilijk te zeggen wanneer de eersteblog een feit was, of wie de eerste bloggerwas. De term bloggen wordt in ieder gevalgebruikt sinds 1997. De eerste blogs beston-den voornamelijk uit lijsten van favorietesites van de blogger, waar bezoekers sitesaan konden toevoegen. Vanaf 1999 werdbloggen een meer wijdverspreid fenomeen,mede doordat Andrew Smales min of meerper ongeluk de eerste weblogsoftwaremaakte: de online diary community, laterbekend als Diaryland. Vanaf 2001 is het aan-tal blogs explosief toegenomen; op ditmoment bloggen miljoenen mensen.

Met de groei van de populariteit van deblog is ook de toepassing als nieuwsme-dium belangrijker geworden. Sommigeautoritaire regimes hadden dit in een vroegstadium door en probeerden het internetonder controle te krijgen. China, bijvoor-beeld, was één van de eersten die zich rea-liseerde dat het land niet zonder internetkon en zag in dat de regering het net dusonder controle moest zien te krijgen. Chi-nese autoriteiten worden steeds beter inhet blokkeren van ‘bezwarende’ sites,meestal door gebruik te maken van tech-nologie die ze van Amerikaanse bedrijvenkopen. Een blogpost (bericht) die spreektover vrije verkiezingen is in China meest-al binnen een halfuur offline.Zo zijn er nog veel meer voorbeelden tenoemen: Vietnam, Tunesië, Iran, Cuba, Sa-oedi-Arabië, Oezbekistan, de VerenigdeStaten en ga zo maar door. In sommigevan deze landen hebben blogs een bela-den functie: die van enig vrij nieuwsme-dium. In Iran wordt elk nieuwsmediumheftig gecensureerd en is de blog al snelde enige manier om de wereld te latenweten wat er in het land gebeurt. De bood-schappen worden anoniem geplaatst eneen beperkt aantal mensen weet wie erachter de blog zitten. Erg belangrijk in een

Internetdagboek steeds belangrijker in dagelijks leven

land waar je opgepakt kan worden voorhet uiten van je mening en vervolgens ver-oordeeld kan worden tot veertien jaar ge-vangenisstraf.

Ook in ons land neemt het gebruik van deblog als nieuwsmedium toe. Het is eeneenvoudig, interactief en snel medium;nieuws staat binnen enkele seconden on-line. Veel journalisten zijn al overgestaptop dit medium of maken er handig ge-bruik van. De blog is uitermate geschiktvoor korte nieuwsberichtjes, maar ooklangere dieptereportages zijn po-pulair. Docent journalistiekaan de universiteit van NewYork Jay Rosen weet hettreffend te omschrijven:“Blogs zijn geschiktvoor vele, ogenschijn-lijk tegenstrijdigedoeleinden.Voor snelleinformatie-vergaring,voor groveverkenning,voor gesprekkenen interactie. Het isook een diepteme-dium, een archief, eenplaats voor discussie.”Met de komst van blogsis het medialandschapinteractiever geworden.

Zelf een blog beginnen is heel simpel. Je kiest een blogplatform waar je deblog wilt onderhouden (bijvoorbeeld blogger.com of web-log.nl), je regis-treert je en maakt een blog aan. De rest wijst zich eigenlijk vanzelf. Eenplatform kiezen is eigenlijk het belangrijkste dat je moet doen. Overstappenvan het ene naar het andere platform is niet altijd even makkelijk, dus het isbelangrijk om een goede keuze te maken. Bekijk de mogelijkheden van deblog goed. Zo kun je bij sommige platforms kiezen uit een beperkt aantalkleuren, of is er een vaste opmaak waarin je mag werken. Helemaal verve-lend is het als je platform haar reclameruimte verhuurt op jouw blogplek,waar je zelf natuurlijk niets aan verdient.Onderzoek ook of je de mogelijkheid hebt je blog te veranderen, anderekleuren te kiezen, een andere opmaak te gebruiken, beeld en geluid te plaat-sen, of de toegang te beperken voor bepaalde gebruikers. Als je van planbent er geld mee te verdienen is het handig van te voren te bekijken of jereclame kunt plaatsen.Stel tenslotte vast of er geen verborgen kosten verbonden zijn aan jouwblog. Bij sommige platforms moet je na een bepaalde tijd namelijk betalenvoor opslagruimte en bandbreedte.

Zo kunnen de gevestigde media iets berich-ten over het beleid van Gerrit Zalm, die erweer op kan reageren via zijn eigen blog.De burger is vrij om hierop te reageren ende media kunnen dit vervolgens weer op-pikken voor verdere berichtgeving. Zo ont-staat interactiever en democratischer me-diagedrag, voor zowel politicus, mediumals burger. In de journalistiek wordt dit ci-viele journalistiek genoemd: de mens inplaats van de politieke agenda wordt be-langrijker.

Een blogpost dat spreektover vrije verkiezingen isin China meestal binnen

een halfuur offline

9Nait Soez’n Nummer 2 34e jaargang

De Digitale Democratie

door Annemarie van Campen

Het internet is voor de overheid altijd een on-dergeschoven kindje geweest. Waar bedrijvenal jarenlang uitgebreide websites hadden overhun producten, beperkte de overheid zich totwat algemene informatie. De afgelopen tijd isechter een inhaalslag gemaakt. Sinds blijkt dathet internet het favoriete medium is van Ne-derlanders om antwoorden te vinden op hunvragen heeft de overheid bakken vol informa-tie uitgestort over zijn websites.Dat had nou ook weer niet gehoeven. De enor-me hoeveelheid informatie heeft er toe geleiddat de websites alleen nog maar als ingewik-keld, log instrument kunnen functioneren. Er

Politici ontdekken langzaam maar zeker het internetEen ruime meerderheid van de Nederlandse huishoudens (67%) heeft een aansluiting op het internet, zo blijkt uit recent onderzoekvan Heliview. Dit is een van de hoogste percentages ter wereld, iets waar een klein land best trots op mag zijn. Een perfect mediumom de bevolking te bereiken. De overheid en politici maken over het algemeen helaas nog niet genoeg gebruik van de kansen die hetnet biedt. Gelukkig begint het idee van internet als communicatiemiddel onder sommige politici steeds meer te leven.

zijn maar weinig burgers die de moed hebbendoor alle pagina’s en zoekmachines heen tespitten om het antwoord op hun vraag te vin-den. Een ritje of telefoontje naar het gemeen-tehuis is sneller gemaakt.De oplossing ligt in het feit dat mensen nietwillen zoeken. Mensen willen antwoordkrijgen. Gelukkig hebben enkele politici ditopgepikt en zij zijn het internet steeds meerals communicatiemiddel in plaats van in-formatiemiddel gaan gebruiken. Sinds ja-nuari 2005 kunnen Groningse burgers bij-voorbeeld als eersten in Nederland hulpkrijgen bij hun zoektocht op de gemeente-lijke sites via een chat met de Digitale As-sistent. Zij worden op deze manier direct

naar het juiste antwoord geloodst.Daarnaast ontstaan in navolging van de

populariteit rondom weblogs ooksteeds meer politieke weblogs. Al-

leen al in de gemeenteraad vanGroningen houden 9 raadsle-

den een blog bij. Het mooiehiervan is dat deze raads-

leden het in-ternet ge-bruiken om

hun meningen standpun-

ten toe te lichtenrichting de bevol-

king. Op haar beurt kande bevolking hier dan weerop reageren en vragen stel-len waar ze vrij snel eenantwoord op kunnen krij-gen zonder een langduri-ge zoekactie te houden.Toch blijft er ook wat be-treft weblogs nog te wen-

sen over. Deze blogs worden namelijk vaak‘gemodereerd’ ofwel, de berichten wordeneerst gelezen en geselecteerd voordat ze daad-werkelijk geplaatst worden. Dit biedt dus nogsteeds geen zekerheid op directe antwoorden.Enkele vooruitstrevende politici vindeneen weblog op zich dan ook niet voldoen-de om te communiceren met de bevolking.Zij gaan nog een stap verder en hebben be-sloten om naast het onderhouden van hunweblog, te gaan chatten; het beste voorbeeldvan echt direct contact.Enkele weken geleden heeft Hans Alders, com-missaris van de koningin in provincie Gronin-gen, ’s avonds een chat gehouden met geïnte-resseerden. Voorspeld wordt dat het internettijdens de komende gemeenteraadsverkiezin-gen in maart een cruciale rol gaat spelen. Het isdus zeker te verwachten dat politieke weblogsworden uitgebreid met een chatoptie. Als depoliticus aanwezig is, kan iedereen een chatstarten om vragen te stellen; is hij offline, dankan een bericht achter worden gelaten.Hopelijk zetten deze vooruitstrevende men-sen een beweging in gang waardoor de lang-durige zoektochten voorbij zijn en recht-streekse assistentie wordt geboden bij hetvinden van antwoorden op het internet. Poli-tieke weblogs worden door dezelfde vooruit-strevendheid uitgebreid met chatopties waar-door uiteindelijk de meerderheid van de poli-tici op gezette tijden direct te bereiken is.Wat is nou leuker dan het rechtstreeks aande tand voelen van Jan-Peter?

De weblogs van de raadsleden zijn te vindendoor naar stadsbron.groningen.nl te gaan en tezoeken op ‘gemeenteraadsleden’. Geen zin omte zoeken? Kijk op eloket.groningen.nl en vraaghet aan de Digitale Assistent.

dat de fietsenproblematiek volledig wordtveroorzaakt door eerstejaars studenten! Im-mers, zij weten volgens de wethouder nogniet hoe ze fietsen in rekken moeten zetten.Het lijkt er meer op dat de heer Schuilingnog niet weet hoe hij moet tellen. Het is mis-schien waar dat eerstejaars nog het een enander moeten leren, maar fietsen stallenleert men doorgaans op de basisschool. Mis-

schien was Schuiling zelf een laatbloeier…In de raadscommissievergadering van 5 okto-ber, waarin Schuiling zijn eigenaardige hypo-these met de rest van de wereld deelde, liethij ook weten niet van plan te zijn om tijdelijkvoor extra fietsenrekken te zorgen totdat in2007 de nieuwe fietsenstalling wordt opgele-verd. Gelukkig legt niet iedereen zich neer bijde belachelijke eigenwijsheid van de wethou-der. Verschillende organisaties in de stad, waar-

onder enkele politieke organisaties, de Fiet-sersbond en natuurlijk de GSb, zetten zich opdit moment in om iets te doen aan de fietsen-mayhem op het station. Tot die tijd blijft debenenwagen of het openbaar vervoer het bes-te transport naar het station. Voorlopig blijfthet stationsplein een doornenbos van wielen-wirwar en roestige frames, waar de medewer-kers van de Milieudienst als struikrovers inrondsluipen.

Vervolg van pagina 1

Nait Soez’n 10 Nummer 2 34e jaargang

Kenniseconomie! Innovatie! Dit zijn veel gehoorde kreten binnen de bestuurlijke wereld van Nederland en daar-buiten. Het is inmiddels vijf jaar geleden dat de regeringsleiders van de lidstaten van de Europese Unie gezamenlijk hun handtekeningenzetten onder de zogenaamde Lissabon-strategie. Indertijd ging het Europa economisch voor de wind en met veel bravoure werd het plangelanceerd om in 2010 'de meest competitieve en dynamische kenniseconomie' ter wereld te zijn. Anno 2005 kijkt men wat weemoedignaar deze gedurfde doelstelling die in plaats van dichterbij te zijn gekomen steeds verder weg lijkt te zakken.

door Paul Klein Lankhorst

Volgens de regering voldoet ons huidig sociaalstelsel niet langer. Het is niet van deze tijd endreigt op den duur onbetaalbaar te worden.Deze vaak gehoorde retoriek doet denken aande simpele leus waarmee de Amerikaanse pre-sident Clinton de verkiezingsstrijd tegen zijnrivaal G.W. Bush inging: “It’s the economy, stu-pid! ”. In plaats van onze ingewikkelde verzor-gingsstaat moet zich een dynamische kennis-economie ontvouwen die de vrije markt eenzo groot mogelijke ruimte biedt. Ondanks aldeze woorden lijkt de werkelijkheid wat weer-barstiger: de economische groei valt tegen ener wordt te weinig of op een verkeerde maniergeïnvesteerd in kennis en innovatie.

Als antwoord op het toenemend cynismeover de vorderingen van de in Lissabon ge-maakte afspraken herformuleerde de Euro-pese Commissie in de lente van 2005 de doel-stellingen. Het optimisme dat uit deze nieu-we opzet spreekt is tenenkrommend. Zekerals je het in het licht plaatst van de dramati-

(advertentie)

It’s the economy, stupid!

sche uitslagen rond de referenda voor deEuropese grondwet of de recente rellen inFrankrijk. De tekortkomingen van de plan-nen worden voornamelijk afgeschoven op‘gebrek aan goede politieke coördinatie’ en‘tegenstrijdige belangen’. Een kritische be-schouwing over de eigen insteek en aanpakmist volledig, wat niet alleen ongeloofwaar-dig is maar ook de relatie tussen de com-missie en de regeringen van de afzonderlij-ke lidstaten kan verzieken. Nu al wordenveel controversiële hervormingen in ver-schillende landen binnen de EU (terecht ofonterecht) afgeschoven op Brussel. Nu de Eu-ropese Commissie de bal terugspeelt lijkthet er eerder op dat de politieke intelligent-sia elkaar de Zwarte Piet willen toespelendan dat ze bereid zijn daadwerkelijk tot eenconstructieve oplossing te komen.

Het grote probleem is het ontbreken vaneen politiek antwoord op de wens om de-gelijke sociale voorzieningen en een goedlopende vrije markt te verenigen. De zo-juist gevormde ‘Duitse monstercoalitie’ van

CDU/CSU en de SPD (die trouwens verdomdveel lijkt op de situatie na de verkiezingenin Nederland van 2003, toen CDA en PvdAnek aan nek eindigden) is een voorbeeldvan een dergelijke electorale wens. De Eu-ropese Commissie zelf heeft een duidelij-ke voorkeur. Veel van hun handelen lijkterop gericht om overheidsinvloed tot eenminimum te beperken, of om in ieder ge-val de vrije markt meer ruimte te geven.Los van wat theoretisch gezien de juiste aan-pak is (al moet ik zeggen dat het rigide on-derscheid dat gemaakt wordt tussen over-heid en markt bij mij nogal wat vragen op-roept), is het vreemd dat een leidende richt-lijn als de Lissabon-strategie op een ideo-logische basis wordt gemaakt die contras-teert met democratische wensen.

Daar zit het hem misschien wel in. Alle mooieeconomische modellen ten spijt bestaat er ooknog iets als politieke realiteit. De EuropeseCommissie lijkt er vanuit te gaan dat haar aan-names allemaal op correcte grond zijn geno-men, maar dat de uitvoering ervan moeilijkhe-den ondervindt. In die visie is de oorzaak vande problemen niet de theoretische basis maareerder dat anderen niet mee werken. Andersgezegd, de omstandigheden zijn nog niet zodat de gewenste resultaten als vanzelf komen.Dat is nou jammer. De Lissabon-strategie isniet gebaat bij dergelijke koppigheid. Boven-dien getuigt het van een ongezonde dosis naïvi-teit, hetgeen in een kenniseconomie allesbe-halve wenselijk is.

11Nait Soez’n Nummer 2 34e jaargang

Het ‘nieuwe leren’ is een term die steeds vaker genoemd wordt in discussies over onderwijs. Het is dan ook eenverzamelnaam geworden voor een grote hoop vernieuwingsideeën die met elkaar gemeen hebben dat de leerling centraal staat in hetleerproces. Dit houdt in dat kinderen vanuit hun eigen interesse moeten leren en de leerkracht een soort coach is. Het gaat hier dusvooral om hoe er geleerd wordt in plaats van wat er geleerd wordt. De bekendste toepassing van het nieuwe leren is te vinden binnende scholen van Iederwijs.

door Marcel Trip

De eerste Iederwijsschool werd in 2002 op-gericht. Sindsdien zijn er al aardig wat bij-gekomen. Een Iederwijs school ontstaat alsinitiatief van een groepje mensen dat onte-vreden is over het reguliere onderwijs. Zijmoeten een team samenstellen waar ookenkele bevoegde leerkrachten in dienen tezitten. Verder moeten er natuurlijk leerlin-gen gevonden worden en moet de particu-liere financiering rond zijn. Als dit lukt kanhet groepje een school vormen en zich aan-sluiten bij stichting Iederwijs. Deze stich-ting gaat er van uit dat kinderen een na-tuurlijke neiging tot leren hebben die nietonderdrukt mag worden door een vast les-rooster of vakkenaanbod. Er wordt geleerdop initiatief van de leerlingen. Volgens stich-ting Iederwijs zorgen hun scholen voor eenveilige, inspirerende omgeving waarbinnenelk kind zich op zijn eigen manier kan ont-wikkelen. Omdat het kind leert wat het willeren, is het gemotiveerd. De leerlingen zijnniet onderverdeeld in groepen van kinde-ren met dezelfde leeftijd. Er is één groep,

Iederwijs: vrijheid dus wijsheid?

voor alle leeftijden. Zo zijn op de Ieder-wijsschool in Leeuwarden kinderen van viertot achttien jaar welkom. Het doel hiervanis kinderen te laten leren van hun onder-linge verschillen.

Het klinkt allemaal prachtig, maar er zijnook sceptici. Critici noemden de scholen‘veredelde speeltuinen’ en de leraren zijnvolgens hen verworden tot ‘Google–assis-tenten’. Zij zijn bang dat met de door Ie-derwijs geroemde vrijheid, de kwaliteitvan het onderwijs te wensen over laat.Greetje van der Werf, Hoogleraar Onder-wijzen en Leren aan de RUG maakt zichzorgen over de kwaliteit van Iederwijs. Vol-gens haar is nooit bewezen dat het zelfon-derzoekend leren meer motiveert dan degestructureerde kennisoverdracht binnenhet reguliere onderwijs.

In augustus 2005 heeft de onderwijsinspec-tie het Iederwijs basisonderwijs goedgekeurd.Het voortgezet onderwijs van Iederwijs werdechter niet geschikt bevonden om kindereneen zogenaamde startkwalificatie te bezor-

gen. Dit ligt misschien niet alleen aan het feitdat pubers over het algemeen toch al nietvooruit te branden zijn en wel eens wat zach-te dwang nodig hebben. Wat ook een rol speeltis dat op het niveau van voortgezet onderwijseen bredere algemene ontwikkeling vereistis ter voorbereiding op de maatschappij. Daar-naast moet het niveau zorgen voor een bredekeuzemogelijkheid bij de overstap naar hethoger onderwijs. Op de basisschool wordtvooral een bepaald niveau van lezen, schrij-ven en rekenen bijgebracht. Blijkbaar lerenkinderen dit bij Iederwijs wel voldoende. Devraag is in welke mate dit komt door het(ge)goede sociale milieu waar de Iederwijs leer-lingen vaak in opgroeien. Als een overwegendzwarte school (waar over het algemeen tochvaak sprake is van een taalachterstand) zouoverstappen op het Iederwijssysteem, vraagik me af hoeveel groter deze achterstand zalworden. Met andere woorden, Iederwijs kaneen leuke en ook goede leeromgeving zijnvoor bepaalde kinderen, maar het Iederwijskan niet garanderen dat de vrijheid dus wijs-heidmethode bij alle kinderen de basis biedtdie ze nodig hebben.

Nait Soez’n 12 Nummer 2 34e jaargang

NavelpoepAl twee jaar staarde hij me aan. Sinds ik regel-matig bij Sleaze kom, heb ik ‘m zien liggen (enals het bij Sleaze ligt, is het vaak wel ok). Devoorkant zag er wel interessant uit, niet in hetminst omdat er iemand op stond die vagelijkop Brad Pitt leek. Om de een of andere redenhad ik hem echter nooit opgepakt. Tot afgelo-pen zaterdag. Voor de tweede keer in mijn le-ven huurde ik een film in mijn eentje (geenverantwoordelijkheid als het slecht blijkt tezijn, geen bewijsdrang: je kunt ook zooi hurenzonder je er voor te schamen). Toen ik zag datAlyssa Milano (Charmed) meedeed, was ik he-lemaal om: ik ging Dickie Roberts: former childstar (Weisman, 2003) huren.Ik had gewaarschuwd moeten zijn. Meest-al ren ik hard weg als er achterop filmsiets staat als ‘knotsgekke familiefilm’ (gad-verdamme zeg). Zoiets stond hier ook op.Maar je weet maar nooit, sommige filmshebben gewoon pech als het gaat om de-gene die de omslag-tekst schrijft.Helaas. Dickie Roberts is echt een draak vaneen film. Voor een komedie is ‘ie niet grappigen David Spade (speelt de hoofdpersoonDickie Roberts) is irritant. Het verhaal heeftde diepgang van mijn navel en is net zo voor-spelbaar als het feit dat wanneer je elke dagvoor de deur van je buurman poept, hij opeen gegeven moment boos wordt.

WWWWWiekiekiekiekieke’s filmblike’s filmblike’s filmblike’s filmblike’s filmblikDickie Roberts speelde vroeger in een se-rie, toen hij klein was. Nu denkt hij dat hijnog steeds heel populair en gewild is, maardat is niet zo. Hij wil een comeback ma-ken in Hollywood en daarvoor moet hijzijn jeugd herbeleven, want hij heeft geennormale jeugd gehad. Daarom gaat hij een

Ik heb griep. Wat nu?

Watte?Waarschijnlijk ben je gewoon verkouden.Echte griep krijg je niet zo gauw: maximaaleens per jaar, en dan alleen als je weerstandzwakjes is. Bij een échte griep ben je flinkziek, met aanhoudende koorts, overgevenen andere complicaties. Een vriendin vanmij smeekt haar liefdevolle verzorgers alsze griep heeft of ze geen erbarmen willentonen door haar een kussen in het gezichtte drukken tot ze stikt. Ikzelf ga altijd ijlenvan griep: alles om me heen komt op hevigverstoorde wijze tot me door. Ik heb eensgepoogd een bord boerenkoolstamppot tewurgen, ervan overtuigd dat het generaalAugusto Pinochet was. Ook waan ik mij danwel eens de opperleider van een troep woes-te bavianen, klaar om de binnenstad vanAppingedam tot pulp te beuken.Dat wil niet zeggen dat je verkoudheid nietook erg vervelend kan zijn, op het onover-komelijke af. Je hoofd is je caput, je romp

is je truncus en de drager van je caput en jeuitsteeksels zijn maar ver weg gelegen ex-tremiteiten. Dat je dan zo dicht bij je ziel,bij je geest, strijd moet voeren tegen eenagressieve invasor, da's zoiets als Amerikaaanvallen en meteen beginnen bij het Wit-te Huis. Zo mogelijk nog deprimerender isjouw eigen verweer tegen deze aanval: eenexplosie van snot en slijm, klaar om ge-stort te worden op iedere Florence Nigh-tingale die met slappe thee en beschuit jebeter komt maken.

Wel doenSlapen. Het is een kwestie van je tijd uitzit-ten: als je zo jong bent als jij, dan is zowelgriep als verkoudheid met een paar dagenwel weer over. In de tussentijd: laat je ver-wennen. Laat iemand die schandalig durezakdoekjes met balsem voor je kopen

Misschien doenStarve the fever, feed the cold zeggen deEngelsen. Eten moet je dus alleen doen als je

geen koorts hebt, anderskomt het onoverkome-lijk weer terug. Als je eet,eet dan beschuit met watmargarine en suiker, endrink heel slappe thee.Een heet bad nemen metgedroogde kamille erinis een aardig idee. Je zitop een gegeven momentwel in je eigen snot te baden, maar die propin je hoofd is tijdelijk weg.

Niet doenGebakken voedsel nuttigen, of andere vetti-ge waar. In kooklucht liggen is ook een slechtidee. Ga geen poging doen om werk te ver-zetten: het lukt je toch niet. Begin niet halfkoortsig aan een groot project zoals kastenopnieuw inruimen of boeken op kleurvolg-orde zetten. Die projecten eindigen met jou,vlekkerig van het huilen, gelegen op de vloerin een kwijlcocktail met snotsaus, temiddenvan al je boeken en je kleren.

tijdje in een gezin wonen. Uiteraard haathet gezin hem eerst en daarna vinden zehem geweldig. Ondertussen gebeuren ernog grappige dingen zoals losgeschotentuinslangen, doet hij stoere dingen zoalshet verbaal inmaken van kleine jongetjesen komt uiteindelijk alles goed.In de film spelen een aantal echte voor-malige kindsterretjes, zoals Dustin Dia-mond (Schreech in de walgelijke serie Sa-ved by the Bell) en Emmanuel Lewis (hetkleine jongetje uit Webster, niet die irri-tante maar die andere, hij raakt zijn hoofdhelaas ook nooit kwijt) en dus Alyssa Mi-lano (Who’s the Boss, met Tony Danzaenzo). Helaas voor mij zit er een groot aan-tal kindsterren in die zo lang geleden eensterretje waren dat ik de series waar ze inspelen echt nog nooit heb gezien of ge-hoord. Beetje raar om een film voor hethele gezin te maken waar alleen maar oudelullen in spelen.Om een lang verhaal kort te maken: wateen baggerfilm. Niet huren, niet kijken;gewoon niet doen. Nait Soez’n zoekt nieuwe filmrecensent

Griep Kinge’s QuestKinge’s QuestKinge’s QuestKinge’s QuestKinge’s Quest

13Nait Soez’n Nummer 2 34e jaargang

De wassen neus van CopernicusDiverse universiteiten evalueren volgend jaar in hoeverre de doelstellingen van het Copernicus-handvest gehaald zijn. Ookde RUG, die in 1993 z’n handtekening onder dit handvest over het inzetten van duurzame ontwikkeling heeft gezet, zal dan aan moetentonen wat het heeft ondernomen om duurzaamheid een centrale plaats te geven in onderwijs en bedrijfsvoering. Zoals het er nu naaruitziet, is het daarmee erbarmelijk gesteld.

door Paul van Dam

“De RUG is best wel duurzaam”, kopte deUK 17 oktober jongstleden. Een mening dievooral Simon Kuipers, voorzitter van hetCollege van Bestuur van de RUG, is toege-daan, maar zeker niet de conclusie was vande discussieavond over duurzaamheid.Deze avond werd gezamenlijk georgani-seerd door het VOS, de universiteits-raadsfractie van de GSb, en het SMOG,de GSb-milieuwerkgroep. Hier bleek na-melijk wat veel studenten en medewerkersal jaren roepen: de RUG laat op het gebiedvan duurzaamheid veel kansen liggen.Twee jaar geleden leek het er even op dat deuniversiteit het spreekwoordelijke licht hadgezien; er werd besloten om tien procentvan de benodigde energie duurzaam in tekopen. Daarmee was Groningen nog geenvoorloper. De UvA draaide destijds voor zes-tien procent en de Universiteit Maastrichtvoor maar liefst tachtig procent op groenestroom. Het besluit was echter een signaaldat de RUG wel degelijk waarde hechtte aanhaar voorbeeldfunctie.Eind 2005 lijkt de toen ingezette lijn eenhersenschim. Met de enorm gestegenenergieprijzen en een kabinet dat het ge-bruik van duurzame energie niet meergeldelijk wil stimuleren, is het Collegevan Bestuur te beroerd om ook maar ééncent meer aan energie uit te geven danstrikt noodzakelijk is. Economisch gezienbegrijpelijk, al is het bestuur daarin incon-sequent. Er wordt nauwelijks een poot uit-gestoken om het eigenlijke verbruik vanenergie eens drastisch te verminderen. Denieuwbouw op het Zerniketerrein vormtdaarop een uitzondering, en ook het be-leid van de RUG om alleen nog maar tft-schermen te kopen is prijzenswaardig. Diebesparende tft-schermen staan ondertussenechter wel dag en nacht aan en de constanteverlichting van veel universitaire gebouwendoet een academische 24-uurscultuur ver-moeden. Daarnaast zijn in het subtropischeWSN-gebouw genoeg enkelzijdig bedrukteA4’tjes te vinden om half Groningen een jaarlang van kladpapier te voorzien.De simpele maatregelen die bovenstaan-de verschijnselen terug kunnen dringen,vereisen wat toewijding en daar wordt hetlastig. Om over het vergroten en verdui-

delijken van het duurzaamheidaanbod inde curricula nog maar te zwijgen. “Duur-zaamheid interesseert de academische ge-meenschap niet”, hoor je de collegevoor-zitter dan zeggen. “En wie is het bestuurom ze dat op te leggen?” Juist bij dat be-wustwordingsproces laat de RUG stekenvallen. Duurzaamheid mag dan een be-scheiden paragraaf hebben in het jaarver-slag, op de website lijkt deze term vloe-ken in de kerk. Nergens is te vinden dat deuniversiteit duurzaam gedrag wil stimu-

leren, hoewel dit een van de belangrijkstepunten in het Copernicus-handvest is.Maatschappelijke verantwoordelijkheid ophet gebied van duurzaamheid vindt de RUGmaar lastig. Het vereist de medewerkingvan iedereen en het bestuur wil daarbij nietmet het wijzende vingertje aan komen zet-ten. Dat het wijzende vingertje er niet aante pas hoeft te komen als je in het eigenhandelen duurzaamheid duidelijker teruglaat komen, lijkt het College van Bestuurniet in te zien.Sterker nog, de zogenaamde inspanningsver-plichting, die de RUG bij het ondertekenen

van Copernicus aanging,is eigenlijk al een te zwa-re last. Financieel gezienvalt het allemaal nog welmee, want vrijwel allezogenaamde duurzaam-heidprojecten van deRUG verdienen zich bin-nen tien jaar terug ofzijn geldbesparend.Maar moeite, dat kosthet. De bereidheid omeen stapje verder tedenken en uit te dragen

waar je voor staat, lijkt temissen.

Even een handtekening zettenvoor het behoud van Max Have-

laar, dat wil de collegevoorzitter ge-lukkig nog wel, al zul je hem daar in deuniversiteitsraad niet over horen. Wantduurzaamheid is toch net zo vanzelfspre-kend als vrijheid en gelijkheid? Dat hoefje toch niet uit te dragen?Was duurzaamheid maar zo vanzelf-sprekend, dan zou het bij de RUG ein-delijk eens bovenaan een lijstje ko-men te staan, maar dat is blijkbaar

ongewenst. Realiteit is dat de RUG op allegebieden koploper wil zijn, behalve op hetgebied van duurzaamheid. Het staat voorde RUG gelijk aan een verslechterde con-currentiepositie en dat mag nooit gebeu-ren. Maar duurzaamheid hoeft niet altijdzo duur te zijn. Je moet er alleen wel watvoor over hebben. De RUG moet eindelijkdie inspanningsverplichting eens serieusnemen en werk gaan maken van Coperni-cus. Dat is nog eens werken aan de grenzenvan het weten.

Nait Soez’n 14 Nummer 2 34e jaargang

Vraag:Ik heb vrienden die antikraak wonen envrienden die kraken. Zelf ben ik ook opzoek naar goedkope woonruimte. Wat kanik beter doen? Kraken of antikraak wonen?

Antwoord:In Nederland is veel leegstand en woning-nood. Dit komt onder andere door de zo-genaamde speculatie met onroerend goed.Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat eenpand langere tijd (soms zelfs jarenlang) nietgebruikt wordt, omdat dit in het (financieel)belang van de eigenaar is. Je kunt op tweemanieren een keuze maken tussen krakenen antikraak. Kies je op basis van wettelij-ke regels (wat is aantrekkelijker?) of kies jevanuit een ideologisch standpunt?Het wettelijke verhaal van kraken en anti-kraak is erg ingewikkeld. Als je hierin geïn-teresseerd bent is meer informatie te vin-

Kraak of antikraakVraag en antwoorVraag en antwoorVraag en antwoorVraag en antwoorVraag en antwoorddddd

(advertentie)

den via www.groningerstudentenbond.nlop de pagina’s van onze collega’s van dehuisvestingswerkgroep.Veel krakers kiezen ervoor om te krakenvanuit een ideologisch standpunt. Krakersvinden dat ze het recht hebben panden tekraken zolang er panden leegstaan, terwijler ondertussen ook mensen dakloos zijn.Hierin worden ze vrij goed beschermddoor de wet.Als krakers hun zaakjes goed regelen kun-nen ze vaak langere tijd een pand kraken.Soms is het zelfs zo dat het pand gelegali-seerd wordt. Een voorbeeld hiervan is hetRooms Katholieke Ziekenhuis in Gronin-gen. Kijk op www.orkz.net als je hier meerover wilt lezen.Antikraak werkt iets anders dan kraken.Hier komt wat minder ideologie bij kijkenwant antikraak, het woord zegt het al, moetvoorkomen dat het pand gekraakt wordt.

Er zijn twee verschillende vormen van anti-kraak. Je hebt antikraak en antileegstand.Bij antikraak wordt er dus voorkomen dathet pand gekraakt wordt. Hoe doen eigena-ren van panden dit? Een manier om dit tedoen is één of twee mensen in het pand telaten wonen. Deze mensen zijn dus een soortoppassers van het pand. Zij worden ook welkraakwachters genoemd.Bij antileegstand wordt optimaal gebruikgemaakt van de ruimte die leeg staat. Dithoudt in dat er veel meer mensen in éénpand komen te wonen. Nadeel is echter weldat je zowel bij antikraak als bij antileeg-stand vrijwel geen rechten hebt en je er duselk moment uitgeknikkerd kunt worden.Een keuze maken tussen kraken en anti-kraken ligt dus geheel aan waar jij je doorlaat leiden. Wat is je ideologisch standpunt?Hopelijk kan je een keuze maken met deinformatie die wij je hebben gegeven.

15Nait Soez’n Nummer 2 34e jaargang

Doe normaal ja Moar Doun!Moar Doun!Moar Doun!Moar Doun!Moar Doun!Doe jij normaal? Dat moeten alle Groning-se studenten, buurtbewoners en huisba-zen zich de komende tijd eens afvragen.Deze maand is de gemeente namelijk be-gonnen met de actie ‘Doe normaal ja’ omgeluidsoverlast, wildgeparkeerde fietsenen overmatige hoeveelheden vuilniszak-ken op straat te voorkomen. Inwoners vanhet centrum en studentenbuurten ontvan-gen deze maand een oproep tot 'normaal'gedrag. Aan deze actie is een prijs verbon-den: bewoners van deze stad die zichtbaarde ‘Doe normaal ja’-poster ophangen kun-nen een aardig geldbedrag winnen. Hoe-wel de actie vooral op studenten is gericht,kunnen ook huisbazen op abnormaal ge-drag worden aangesproken. Helaas zijn erimmers nog steeds huisbazen die abnor-maal hoge huurprijzen vragen.Het SMOG, de milieuwerkgroep van deGroninger Studentenbond, heeft de afgelo-pen weken samen met SP-jongerenorgani-satie ROOD de universiteit aangespoordeens normaal na te denken over het duur-zaamheidbeleid.

Vele liters Max Havelaarkoffie werden gra-tis uitgedeeld om aandacht te vragen voorhet verdwijnen van het merk uit de kanti-nes en het stopzetten van de afname van10% groene stroom. Tijdens deze actie heb-ben honderden studenten en medewerkersvan de RUG een petitie ondertekend, waar-mee zij de RUG willen aansporen haar ver-antwoordelijkheid op het gebied van duur-zaamheid te nemen. Binnenkort zullendeze handtekeningen worden aangebodenaan het College van Bestuur (CvB). In aan-vulling hierop werd op maandag 14 novem-ber een discussieavond gehouden overduurzaamheid in het Academiegebouw. Si-mon Kuipers, de voorzitter van het CvB eneen van de sprekers, doet wel normaal ja.Hij onderkent dat duurzaamheid een be-langrijke taak van de universiteit is en heeftdan ook de petitie getekend.Een andere handtekeningactie is al op touwgezet, namelijk voor de situatie op het sta-tion. Velen van jullie zullen het gepro-beerd hebben de afgelopen tijd: jefiets stallen op het station. Door

Nait Soez’n zoekt nieuwe redactieledenNait Soez’n zoekt nieuwe redactieledenNait Soez’n zoekt nieuwe redactieledenNait Soez’n zoekt nieuwe redactieledenNait Soez’n zoekt nieuwe redactieleden

een tekort aan fietsenrekken is dat vooral inhet weekend moeilijk. Dit tekort is niet al-leen heel vervelend, het levert ook gevaar-lijke situaties op. Velen struikelen over trap-pers en wielen en met een kinderwagen langsde fietsen komen is al helemaal onmoge-lijk. De verbouwing van het station gaat nogruim anderhalf jaar duren en tot die tijd iser een tekort aan fietsenrekken. De GSb vindtdat hier iets aan moet gebeuren en heeft daar-om de handen ineengeslagen met een aan-tal politieke jongerenorganisaties en de Fiet-sersbond. Alternatieven voor de huidige si-tuatie worden in kaart gebracht en zullenaan de gemeenteraad worden voorgelegd.Tot die tijd stelt de GSb voor te lopen naarhet station, om normaal te blijven doen energernissen te voorkomen.Tot slot: het is nog maar november, maarde kerstverlichting brandt alweer flink inde Herestraat. Daarom de vraag: wat is jouw

kerstwens voor het hoger onderwijsvoor volgend jaar? Denk er eens

over na, de GSb komt het je bin-nenkort vragen.

Scherpe pen, kritische blik?In de redactie van dit opinieblad zitten studenten zo-als jij. Praktische idealisten met een mening, creatie-velingen en gezelligerds. Ben je bereid om eens in detwee maanden een weekend te investeren in dit blad?

Denk jij iets interessants te kunnen melden aan onzelezers? Kijk dan op www.groningerstudentenbond.nl/nsvoor onze volgende bijeenkomst, stuur een mail naarnaitsoezn@groningerstudentenbond.nl of kom gewooneens binnenvallen!

Nait Soez’n 16 Nummer 2 34e jaargang

Kamer te huur

GSb

Werkgroepen van de GSbOnderwijs Intersse in het reilen en zeilen van je instelling?Wil je helpen de problemen aan te kaarten? Bel Anneloes (0641 58 39 54).

Huisvesting Voert actie en overleg voor meer en betere stu-dentenhuisvesting. Meedoen? Bel Nicolette (06 40 24 63 36).

Struikelblok Help mee de positie van de gehandicapte stu-dent te verbeteren! Bel Pieter (06 18 28 50 19).

SMOG Kunnen hogeschool en universiteit milieuvriendelijker?Denk mee! Kom bij het Studenten Milieu Overleg Groningen.Bel Paul van Dam (06 45 78 24 36).

Studentensteunpunt Wil je je medestudent helpen, iets in-teressants op je c.v. zetten en dus ons team komen verster-ken? Bel 050-3187898 en vraag naar Lutiena of stuur eenmailtje naar steunpunt@groningerstudentenbond.nl.

VOS Het Vooruitstrevend Overleg Studenten is actief in zowelde CMR als U-Raad. Wil je weten wat er zich op centraal ni-veau afspeelt? Bel voor info Bianca, U-Raad van de RuG (0625 04 85 26) of Noor, CMR op de HG (06 55 37 51 15).

Nait Soez’n Ben je goed in het schrijven van interessanteartikelen? Wil je leren schrijven voor een breed publiek? Komin de redactie! Bel Paul Klein Lankhorst (06 43 58 37 77).

De Groninger Studentenbondbehartigt de belangen van alle40.000 studenten in Groningen

www.groningerstudentenbond.nl

De GroningerStudentenbondis van maandagtot en metdonderdaggeopend van12 tot 17 uur.

Steun ons enword lid!Lidbon oppagina 2.

St. Walburgstraat 22, 1e verdieping, 1x bellen

Ik moet mijn huis uit en daarom ben ik aangewezen opéén van de meest vernederende dingen in het leven:hospiteren. Godverdomme, wat heb ik daar een hekel

aan; een hele avond lang sociale Idols doen terwijl je lekker wordtgemaakt met een toffe kamer die je vervolgens toch NIET krijgtomdat ‘men hem al aan iemand anders heeft beloofd’. Waarom komik dan goddomme opdraven in mijn nieuwe schaamlipstrakke spij-kerbroek met mijn hoofd op belangstand om vervolgens toch weerte horen dat ik achter het net vis? Suggereer dan meteen een Sony-doos, dat scheelt weer die verrotte afhankelijkheid van de anderendie altijd twijfelen, die je altijd pas na vijf dagen bellen en ALTIJD aanvriendjespolitiek doen (Telefoon: “Oh sorry maar de achternicht vanmijn tante wilde hem eigenlijk ook en tja, familie hé…”).Gisteren ook weer, een geweldige kamer (Groot! Goedkoop! Inter-net!), leuke potentiële huisgenoten en een giga achtertuin. Heleavond gekletst en gezellig en leuk dus ik met lichte hoop in deschoenen naar huis, helemaal lyrisch. Ik voelde echt een klik integenstelling tot de overige hospitanten, met het entertainment-gehalte van een amoebe, mikte er de ene na de andere gelikteoneliner uit (“Toen ik op de begraafplaats thinner in het wijwater-emmertje deed…” *k-ching op het drumstel*), had godverdommeALLES gemeen met de andere huisgenoten en dan nog word ikgebeld met de mededeling dat de kamer eigenlijk al vergeven was.Aaaaaaargh!Oh jongens, zodra ik een nieuwe kamer heb ga ik overal pamflet-ten ophangen met ‘Nieuwe huisgenoot gezocht’ erop en dan is hettijd voor wraak, WRAAK! Ik zal half Groningen laten reageren opmijn ‘kamer’. Huisgenoot m/v gezocht, 65 m2, met internet, eigenligbad en keuken, •150,- incl. en dan maar genieten hoe ver men-sen zullen gaan, haha, elke avond een stuk of zestig laten hospite-ren, ze bestoken met de grootste kutvragen (“Ik heb wel elkenacht mijn vrienden van het Death Metal Lawaaigezelschap opbezoek, kun je daarmee leven?” Hospitanten knikken huilend dochdakloos ‘ja’) en ze de meest vernederende dingen laten doen (“Ja,maar het is in deze oude huizen toch erg belangrijk dat je in staatbent geblinddoekt de keldertrap af te moonwalken”). Daarna lek-ker een week wachten en vervolgens bellen dat de dufste hospi-tant van hun lichting (jazeker, degene die zijn moeder meegeno-men had) de kamer heeft gekregen. Ja, gnagna, of nee, bellen dat zehet geworden zijn en dan de volgende dag bellen dat ik hem tochaan mijn nog in embryonale staat verkerende broertje had beloofd,ja, gnagna, of nee, gewoon HELEMAAL NIET MEER BELLEN! Ja, datga ik doen, huil Groningen, beef Groningen, want ik ga wraak ne-men op jullie allemaal, stelletje huichelende snuivende sprookjesvertellende kamerkrenten!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!…Maar als je toevallig nog een kamer voor me weet, dan kun je mealtijd mailen op kamerloos@gmail.com.

VERSUS

ALV’s beginnen om 19.30 uur te pande. Alle ledenwordt aangeraden aanwezig te zijn. Na afloop is eraltijd een KV met bier voor • 0,50 en fris voor • 0,25!

Algemene LedenvergaderingKomende ALV’s donderdag22 december en 19 januari

Voor al je vragen over:- Studiefinanciering- Onderwijs- Huisvesting- Bijbaantjes

GSb-Studentensteunpunt

050 318 78 98