1

Rondo Hospice Bardo, Burgemeester Jansoniushof 11, 2131 BM Hoofddorp, Tel: 020-3334700 Kopij Redactie en lay-out: Marijke Ruiter, Annet Vrielink

14de JAARGANG FEBRUARI 2016 INFOBLAD VOOR DE TEAMLEDEN VAN BARDO

Leerling durven zijn

Er is iets moois en tegelijkertijd iets spannends gaan-de. De manier waarop we dingen organiseren met elkaar verandert. Vroeger was het de directeur, ma-nager of de leidinggevende die de lakens uitdeelde en opdrachten gaf, die moest alle antwoorden heb-ben, en loste de problemen op. Die vlieger gaat niet langer op.

Sommige bedrijven en organisaties weten dit al lan-ger. Zelf kwam ik ermee in aanraking door de VPRO documentaire ‘de kapitale kracht van geluk’ waarin het gedachtegoed van de Braziliaanse toponderne-mer Ricardo Semler (Semco) wordt belicht. Maar het lijkt zich tegenwoordig als een olievlek om ons heen te verspreiden. In de zorg is ‘samen sturen’ hot. En Amstelring heeft het zelfs tot hoofdkoers gemaakt.

Hoe zit dat binnen Bardo? In december heeft Inez Sa-lez als externe begeleider de beroepskrachten en een behoorlijke vertegenwoordiging van de vrijwilligers kennis laten maken met het onderwerp zelforganisa-tie. De traditionele manier van organiseren en een nieuwere manier zijn naast elkaar gezet. In sommige gelederen van Bardo wordt veel ruimte ervaren om zelf met ideeën en ‘zullen we het zo gaan doen?’ te komen. In andere delen wordt vooral gevoeld dat op-drachten van boven komen.

Sinds we met elkaar over dit onderwerp in gesprek zijn gegaan, merk ik dat de ‘geest uit de fles is’. Wat helemaal ok is, maar wat het ook super spannend maakt. Want ik heb niet de antwoorden, die hebben we met elkaar. Hoe ontsluiten we die op een goede manier? Dat is de ontdekkingstocht en tegelijk de leerweg die voor ons ligt. Vallen en opstaan. Stapje voor stapje.

Een nieuwe manier van organiseren. Maar helemaal nieuw ook weer niet. In de dagelijkse Bardo praktijk zijn al veel voorbeelden. Het Bardo koor, de Creatieve groep, Bloemen-in-Bardo, de doop-, trouw-, expositie en verjaardagsfeestjes voor onze gasten, het nieuwe MDO werken. Stuk voor stuk voorbeelden van het opzetten van nieuwe dingen omdat een enkeling of een paar mensen van binnen uit voelen dat dit moet gebeuren en enthousiast aan de slag gaan.

Soms krijg ik de vraag ‘maar wie zegt dan dat we zelfsturing moeten?’. Niemand.

Leerling durven zijn: door Marion

2

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Het werk van Bardo wordt vaak geroemd omdat de medewerkers en vrijwilligers het werk doen met hart en ziel. Dat maakt het verschil. Om de uitdagingen van vandaag en morgen het hoofd te kunnen bieden, is dit wat mij betreft een basisvoorwaarde. Waar gaat voor mij het bloed harder stromen bij mijn werk. Waarvan voel ik dat dat ertoe doet. Daar ga ik mee aan de slag, daar kan ik in mijn rol het verschil maken. Wat dat is op welk terrein verschilt van persoon tot persoon. En wat het vraagt is een lerende houding. Ons realiseren dat we niet altijd weten hoe het pad zal verlopen. En dat ongemak toe durven laten en op pad gaan op ontdekkingsreis.

15 jaar Bardo.

2016 is het jaar dat Bardo 15 jaar jong is. Dat willen we vieren.

Wat mij betreft bouwen we een feestje met elkaar en voor elkaar, op verschillende momenten in het jaar. Heb je leuke ideeën en/of wil je helpen? Laten we ze bij elkaar leggen en er samen iets onvergetelijks van maken.

Hoe zit het met de financiering?

De afgelopen tijd is er op tv en in de kranten veel aan-dacht besteed aan de financiering van de hospicezorg en dichterbij huis de wijziging van subsidieregeling van de gemeente. Dit roept vragen op. Hoe zit het ei-

genlijk?

Bardo is onderdeel van de landelijke Associatie Hospi-cezorg Nederland. In de vergadering in november wer-den daar zorgen geuit over de duurzaamheid en de complexiteit van de financiering van deze zorg en de urgente situatie van sommige hospices. Met elkaar besloten we in voorbereiding voor het Algemeen Overleg van de 2e kamer dat op 28 januari in z’n ge-heel over de palliatieve zorg ging aandacht voor de financiering van de hospicezorg te vragen. Daar is ook de Nieuwsuur reportage van 22 januari uit ontstaan.

Terug te zien op: http://www.npo.nl/nieuwsuur/22-01-2016/VPWON_1248355

En daarnaast heb je misschien in de lokale kranten gelezen dat de Gemeente Haarlemmermeer zijn meer-jarig subsidiekader heeft aangepast. Daarin is de sub-sidie voor Bardo geschrapt. Is dat een probleem? Nee, niet direct. Bardo ontving in 2015 ook al geen subsidie en heeft deze voor 2016 ook niet aangevraagd. De ach-tergrond daarvan is de toenemende regeldruk vanuit de Gemeente en het in beperkte mate mogen vormen van de financiële reserves die nodig zijn bij een organi-satie als Bardo. Voor 2016 heeft Bardo een sluitende begroting. We blijven ons inzetten voor een duurzame financiering van de hospicezorg. Want de borging van voldoende financiering op de lange termijn is nog niet zo zeker.

Marion

Rondo

3

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

… van Heleen Zorg aan onze patiënten

Al geruime tijd maakt het verpleegkun-dig team gebruik van (meet)instrumenten die helpen bij de afstem-ming van de zorg met onze patiënten. Deze instrumenten helpen ons een zorg-plan te maken waarin doelen staan die de patiënt als belangrijk heeft aangege-ven.

Voor opname vragen we de patiënt de lastmeter in te vullen. De lastmeter is een vragenlijst waarop de pati-ënt zijn welbevinden en zorgen kan aangeven. Tijdens het intakegesprek helpt de lastmeter om te bespreken wat Bardo hierin voor de patiënt en de naasten kan betekenen. Samen met de patiënt bepalen we de zorg-doelen waaraan we tijdens opname aandacht gaan besteden. Het zorgteam stelt de zorgproblemen op en bepaalt samen met de andere disciplines de interventies die ingezet gaan worden. Om te bepalen of we met elkaar op de goede weg zijn vragen we de patiënt twee keer per week een USD (Utrecht Symptoom Dag-boek) in te vullen. De patiënt geeft aan wat op dat moment zijn of haar klachten zijn en hoe belangrijk deze voor hem of haar zijn. Samen met de patiënt bespreekt de verpleegkundige het gewenste doel. Hiervoor worden scores in cijfers gebruikt.

Dagelijks, maar ook tijdens het multi disciplinair overleg, wordt gekeken waar het zorgplan moet worden bijgesteld. Op deze manier staat de patiënt en zijn zorgbehoeften meer centraal. Een goede zaak!

Wil je meer informatie www.lastmeter.nl en www.pallialine.nl

Op dit moment verwerken we dit alles nog met pen en papier. We hopen dit nog in 2016 via de elektronische weg te kunnen gaan doen.

Verandering binnen het verpleegkundig team

Karin gaat ons helaas miv 1 april verlaten. Zij heeft een nieuwe uitdaging gevonden bij een buurtteam van Zorgbalans in Velserbroek. We wensen haar veel geluk voor de toekomst. Hoe haar afscheid er uit gaat zien is nog niet helemaal duidelijk. We houden je op de hoogte.

Lief en leed

Bärbel gaat met hele kleine stapjes vooruit. Ze heeft inmiddels een paar keer een kop thee met wat collega’s gedronken. De verwachting is dat het herstel nog wel tijd vraagt. Hopelijk is dit het begin…….

Heleen

Rondo

4

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016 Rondo

Van Marieke Herinneren – vergeten

Ten behoeve van het ‘palliatief redeneren’, een gestructureerde ma-nier om samen te spreken over problemen en oplossingen in de pallia-tieve fase, is er ook een ‘zorgkaart spirituele zorg’ ontwikkeld. Een van de methoden die genoemd worden om een probleem op spiritueel gebied te verhelderen, is het Ars Moriendi-model (‘kunst van het Ster-ven-model’). In Bardo noem ik dit model gemakshalve vaak ‘het mo-del van Carlo Leget’, of: ‘de spanningsvelden volgens Carlo Leget’. In scholingen heb ik hieraan in het verleden aandacht besteed.

Het gaat in dit model primair om het beschikken over innerlijke ruim-te, waarin je vrij bent om je in alle openheid te verhouden tot jezelf en daardoor ook tot de ander, waardoor je kunt zien en horen wat voor hem/haar belangrijk is. Deze signalen kun je voor jezelf herkennen als punten op vijf spanningsvelden, te weten:

ik-ander

doen-laten

vasthouden-loslaten

vergeven-vergeten

geloven-weten

Het vierde spanningsveld gaat over het geleefde leven, over wat als goed en minder goed beschouwd wordt, over wat hersteld kan worden en over wat ‘nu eenmaal zo is gebleven’ en wat je moet accepteren of losla-ten.

Het spanningsveld zou echter de indruk kunnen wekken dat het gaat om een keuze: vergeten OF vergeven. Zo simpel zit de wereld natuurlijk niet in elkaar. Ik vermoed dat om deze reden de naam van dit spannings-veld is aangepast. Voortaan hebben we daarom de volgende vijf spanningsvelden:

ik-ander

doen-laten

vasthouden-loslaten

herinneren-vergeten

geloven-weten

Veel beter lijkt mij, en voortaan zal ik het zo ook aandui-den in het dossier achter tab 7.

Marieke Ridder, geestelijk verzorger

5

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

In 2016 bestaat Bardo 15 jaar. Een mooie reden voor een feestje.

Dankzij alle gasten, medewerkers & vrijwilligers, relaties, Vrienden en sponsoren heeft Bardo zich in de afgelopen 15 jaar kunnen ontwikkelen tot wat het nu is, een begrip in de regio! Het idee is om daar gedurende het jaar op verschillende momenten en op verschillende manieren aandacht aan te besteden.

Voor iedereen willen we iets leuks organiseren.

Een knallend feest voor (oud)medewerkers & vrijwilligers?

Een muzikale ontmoeting voor de relaties en sponsoren?

Iets verrassends voor de gasten, naasten, zakelijke relaties, publiek en zorgpartners?

Er zijn inmiddels al een aantal ideeën, waaronder… Nee, dat verklappen we nog niet!

Maar wil je deel uitmaken van de organisatie?

Graag, je bent van harte welkom!

Voor de organisatie van de diverse feestelijkheden

in ons feestjaar zijn we op zoek naar enthousiastelingen

die de handen uit de mouwen willen steken bij de organisatie van deze festiviteiten.

Meedenkers en mee doeners zijn van harte welkom!!

Reageer snel, hoe eerder je betrokken bent, hoe leuker!

Aanmelden kan bij Willeke wvanuden@amstelring.nl

Rondo

Feestje? We hebben wat te vieren!

6

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Het hoekje van de coördinatoren vrijwilligers

Vrijwillige Zaken Wat is er toch weer een hoop te vertellen en te ver-melden als je weer een paar maanden en daarmee een Rondo verder bent! Weet bijna niet waar te be-ginnen…… Natuurlijk waren daar de feestdagen rond Kerst en Oud & Nieuw waarbij voor de Kerst een nieuwe vorm is uitgeprobeerd zodat naasten meer dan één naaste konden uitnodigen (met een maximum totaal!) en met elkaar aan tafel in de huiskamer of op de kamer konden genieten van een fantastisch buffet. Teamle-den van Bardo zaten niet meer mee aan tafel, maar waren er ondersteunend. Tweede Kerstdag kon dan max één naaste mee-eten van een feestelijk 3-gangen diner. De respons van onze gasten en hun families was ronduit lovend, ze hebben ervan genóten. Chapeau voor de teams die dit mogelijk maakten! Als organisatie zijn we aan het evalueren hoe het voor ons was en welke verbeterpunten er zijn. Na-tuurlijk doen we dat met de kookvrijwilligers, maar eventuele nieuwe veranderingen willen we beter communiceren met de andere betrokken teamleden. Dat was dit keer niet helemaal gegaan zoals het had gemoeten. Oud & Nieuw was sfeervol met het team in de huis-

kamer en ook dit jaar weer met de vers gebakken oliebollen van Ernst. Voor mij (Hajnalka) was het ook een bewogen perio-de waarbij ik langs deze weg iedereen wil bedanken voor de hartelijke reacties, zowel via de mail als per-soonlijk. De coördinatoren stemmen hun werk altijd zo goed mogelijk op elkaar af, maar dat kunnen we blijkbaar ook in de privésituatie. Ellen is in de afrondende fase van de verbouwing van het nieuwe huis van haar en haar gezin, waarna Hajnalka het stokje overneemt en in haar nieuwe huis aan de klus gaat. Daardoor kun-nen we elkaar ook goed vervangen in het werk en hebben jullie er –hopelijk- zo min mogelijk hinder van! Tevredenheid Binnenkort komt er meer gedetailleerde informatie over de resultaten van het Tevredenheidsonderzoek onder de vrijwilligers. Waar we in elk geval blij mee zijn is de hoge respons en de goede en uitgebreide feedback. Als je de resultaten in grote lijnen beziet, kan er maar één conclusie getrokken worden: jullie zijn zeer tevreden (een vette 8!) met jullie plek als vrijwilliger in Bardo. Zoals gezegd, op de uitwerking in meer detail en de verbeterpunten komen we z.s.m. terug!

Rondo

7

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Jaarplan Een nieuw jaar begint met terugblikken op wat bereikt is en op wat de nieuwe doe-len zijn. Terugblikkend op 2015 kunnen we stellen dat er veel gedaan is op het ge-beid van Samenwerking, dat er veel contacten zijn gelegd bij de Wijkteams ten aan-zien van de thuisinzetten, er is gewerkt aan het optimaliseren van het inwerken van nieuwe vrijwilligers en dat er meer en uitgebreider wordt gecommuniceerd (bijv. via de Rondo). Voor dit nieuwe jaar hebben we ook weer ambitieuze plannen. Bardo staat voor gro-te uitdagingen en heeft te maken met veranderingen in Zorgland. Daarnaast is de organisatie zelf ook in ontwikkeling. Daarom wordt Zelfsturing onderzocht, hiervoor is al een bijeenkomst geweest waar velen van jullie bij zijn geweest. Dit zal voor het komende jaar op veel vlakken terug gaan ko-men: wat willen we en hoe gaan we dat met elkaar doen en wie kan en wil welke bijdrage daarin leveren. We gaan ook aan de slag met het opstellen van een Beleidsplan. Dit moet ons gaan helpen in de uitvoering van een ieders taak en de samenwerking met elkaar. Voor ons is hierin vooral van belang hoe de rollen van al die onmisbare vrijwilligers goed geborgd worden in alle veranderingen. Tot slot blijft onze focus ook op de ontwikkelingen in de thuisinzet. Onze zichtbaarheid/bekendheid en wat we kunnen betekenen onder de aandacht brengen van verwijzers. Dit uiteraard in nauwe samenwerking met de casemanagers VOG Bijna alle vrijwilligers hebben inmiddels hun VOG rond, de laatste losse eindjes hopen we dit kwartaal af te ronden. Ben jij één van de vrijwilligers die zijn/haar VOG nog niet heeft aangevraagd: s.v.p. snel doen! Daarnaast is het de bedoeling dat op korte termijn het online aanvragen van een VOG mogelijk is (voor nieu-we vrijwilligers), zodat het proces voor een ieder makkelijker wordt. Tuinvrijwilligers Een groep mannen en vrouwen die met passie ervoor zorgen dat zowel de binnentuin, de buitentuin als het dakterras een lust voor het oog is. Ze planten, harken, vegen, knippen, snoeien, scheuren, verplaatsen en ver-potten. Zon, regen, wind, kou of hitte, ze laten zich niet hinderen en zijn er! In het najaar is met wat extra hulp van leerlingen van Praktijkschool De Linie een keur aan (door Fa. De Ree gedoneerde) bloembollen de grond in gegaan. Gezien de temperaturen zie je hier en daar al de eerste loten boven de grond uitkomen. Nog even en we kunnen allemaal genieten van de bloemenpracht. Het arsenaal aan vas-te planten heeft ook hun aandacht. Welke plant moet worden gekortwiekt, welke heeft meer ruimte nodig. Welke gedijen goed bij en naast elkaar? Ze houden zich er met passie mee bezig. Een aantal keer is het afgelopen jaar een hovenier van Stu-kArt aangesloten om mee te denken en te helpen. Medio februari is er ook een over-leg over hoe het ging en welke werkzaamheden en plannen er voor dit jaar in het verschiet liggen.

Rondo

8

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Cursus VPTZ In april starten we weer met een nieuwe groep van 14 aankomende zorgvrijwilligers voor Bardo, Thamer Thuis en de thuisinzet. Dit zal op een geheel nieuwe wijze gaan. Allereerst nemen we afscheid van de papie-ren cursus: we gaan digitaal! Dat hebben we niet zelf bedacht :-) We haken aan op de ontwikkelingen van de VPTZ. Daarnaast zal de cursus in een korter tijdsbestek worden gegeven: 2 hele zaterdagen en 2 avonden. Daarna volgt de gebruikelijke inwerkperiode. We zijn heel benieuwd hoe dit zal zijn en kijken uit naar een inspirerende cursus.

Overleggen en bezoeken De afgelopen en de komende periode zijn weer diverse overleggen gepland om over specifieke zaken te spre-ken die je in een vrijwilligersrol tegenkomt. Naast het elkaar ontmoeten, blijft het van belang elkaar geïnfor-meerd te houden in wat er speelt, wat er veranderd of beter kan. Natuurlijk gebeurt dat ook tussendoor, maar deze bijeenkomsten blijven onmisbaar en waardevol. We zijn bijvoorbeeld samen met het Adamas gestart om met zorg- en gastvrijwilligers bezoeken over en weer te organiseren. De eerste twee (1x naar Adamas en 1x naar Bardo) waren zeer gewaardeerd. In het na-jaar hebben we so wie so weer bezoeken gepland. Mocht je interesse hebben, laat het ons alvast weten. Bij veel belangstelling kunnen we prima extra data plannen! Nieuw Geen nieuwe vrijwilligers Gestopt Werkbij: Cocky Jansen, om gezondheidsrede-

nen Zorgvrijwilliger: Annemiek Whittaker, het

was tijd om een mooie periode af te sluiten Gastvrijwilligers: Annelien Dekker, druk met

haar eigen kunstatelier Anke de Lange, om persoonlijke redenen Ellen en Hajnalka

Van de Coördinator Algemene zaken : Jeremy

Facilitair

Op facilitair gebied zijn er een aantal ontwikkelingen. De zonwering aan de buitenkant van de huiskamer wordt vervangen. Dit is nodig, omdat de huidige zonwering niet bestand is tegen de zware wind aan die ge-velzijde. Onze huidige zonwering is bestand tegen een wind van 9m/s. De nieuwe zonwering kan een wind-snelheid van 17m/s aan. Ook hebben we extra schakelaars laten plaatsen om de zonwering bij de keuken, de deur naar het terras en het zitgedeelte voor de televisie apart te kunnen instellen.

Rondo

Schilderen met Peik

9

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Op de gang op de 1e etage bij de kantoren zijn bewegingsmelders ge-plaatst, waardoor het licht alleen aangaat als dit nodig is.

Inkoop

Er loopt een traject om de douchebrancard te vervangen. Op dit moment hebben wij een proefplaatsing van een Carendo stoel. Dit is een stoel die elektrisch in verschillende standen en hoogten te stellen is. Of het een douchestoel of toch een douchebrancard wordt is nog even afwachten. Voor deze aanschaf hebben we donaties gekregen van o.a. het SACGT (Schiphol Air Cargo Golftoernooi) en de AAW (Aannemersvereniging Wa-terbouwkundige Werken/Dura Vermeer).

Jeremy Geest

Ineke Zeeman, zorgvrijwilliger bij Bardo, heeft een training van de VPTZ gevolgd. Hieronder een kort verslag.

Vorige week mocht ik de training van de VPTZ “Waarden en normen en je eigen persoonlijkheid” volgen in de ISVW (Internationale School Voor Wijsbegeerte) te Leusden. De, inmid-dels overleden, filosoof René Gude, is daar directeur van geweest. Hij deed de uitspraak: “Sterven is dood-eenvoudig, iedereen kan het”.

De training duurde 2 dagen. De eerste dag bespraken we waarden, die beïnvloed worden door je eigen le-vens- en maatschappelijke overtuigingen. Deze uiten zich weer in gedragsregels, normen. De tweede dag gaf inzicht in je eigen kwaliteiten en valkuilen met betrekking tot het vrijwilligerswerk. Aan de hand van praktijksituaties zagen we hoe deze van invloed zijn op de samenwerking met anderen. Daarnaast was het erg gezellig. Het eten was erg lekker, het leek wel uit een vijfsterrenrestaurant. Het was goed ervaringen te delen met andere vrijwilligers uit andere delen van het land, die veelal ’s nachts thuis werden ingezet. Kortom een zeer leerzame scholing en aan te raden!

Ineke

Rondo

Even de hangmat van de nieuwe tillift uit-proberen!

De Carendostoel

10

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Even voorstellen: Anneke

Graag wil ik mij zelf voorstellen, Anneke van Bemmel-Uittenhout, nieuwe arts in Bardo. De meesten van jullie heb ik ontmoet, zo niet zeg het dan alsjeblieft, soms weet ik het niet meer!

Sinds begin januari ben ik Hugo van Zoest opgevolgd en verdeel ik de werkweek samen met Christiaan.

Samen met mijn man Maarten heb ik 32 jaar een huisartsen-praktijk gehad in een plaats in Noord-Holland, De Goorn, dicht bij de A7, gelukkig! Gedurende die jaren heb ik regelmatig in het hospice in Hoorn en Alkmaar waargenomen omdat de palliatieve zorg en genees-kunde mij erg interesseerden. Ook ben ik lid van het consult-team Noord-Holland /Flevoland van het IKnl , net zoals Rensia en Nel.

Na het stoppen met de praktijk wilde ik meer gaan werken in de palliatieve zorg maar die banen liggen niet voor het oprapen! Toen kwam er een mailtje van Tineke, een bo-nus-nichtje zoals zij zelf zegt, waarin zij mij attendeerde op jullie vacature. Na elkaar jaren niet gezien te hebben spraken wij elkaar op het laatste congres in Lunteren. Heel bijzonder dat ik de nieuwe dokter in Bar-do geworden ben!

Omdat ik het huisartsen vak nog niet helemaal kan missen doe ik zo nu en dan nog een dienst op de huisart-senpost. En ik ben SCEN arts, de arts die de 2e mening bij euthanasie geeft.

Wij wonen nog in het huis bij de praktijk, wij weten nog steeds niet waar wij willen gaan wonen. Onze kinderen, 31 en 29 jaar, Lambert en Floortje , wonen al geruime tijd in Amsterdam.

Ik hou van tennissen en fietsen, beide zeer bescheiden en veel te weinig, lekker koken en nog wat kleine dingen zoals lezen en muziek luisteren.

En verder… de deur van de artsenkamer staat vaak open, als er iets is of als je iets wilt zeggen of vragen, stap bin-nen!

Hartelijke groet, Anneke

Rondo

11

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Van de PR Commissie Op 12 december stonden we op de kerstmarkt in Abbenes, waar we in verband met de toenemende wind eerder moesten opbre-ken dan de bedoeling was. Ondanks het slechte weer was de opbrengst 118,--. De HEMA had dit jaar een leuke actie bedacht. Omdat zij zelf geen cadeaus inpakken, hadden zij buiten de winkel een kraam neergezet, waar mensen hun cadeaus konden laten inpakken tegen een kleine vergoeding. De opbrengst was bestemd voor een goed doel en dat mocht Bardo zijn. Op 18, 19 en 20 decem-ber hebben onze vrijwilligers, een beroepskracht en twee hel-pende dames de pakjes ingepakt. De opbrengst was 375,--, welk bedrag door de HEMA is aangevuld tot 500,--. Iedereen die heeft meegeholpen: bedankt voor jullie inzet en HEMA bedankt voor het mooie bedrag. Cirkel van licht was dit jaar op zondag 20 december en had als thema Eenvoud is het kenmerk van het ware. De gasten werden verwelkomd met gezang door het Bardo-koor. Er was een mooi programma met harpmuziek, gespeeld door Elise de Leeuw. Ma-rieke vertelde het verhaal van De geleerde en de kameeldrijver en de gedichten (Gemis van Liselore Gerritsen en De Steen van Bram Vermeulen) werden voorgedragen door Dennis en onder-getekende. Vóór het ontsteken van de Cirkel van licht konden onze gasten zelf een gedenklichtje in de binnentuin plaatsen, waarna het Bardo koor het evenement afsloot met gezang. Bij het weggaan werd een steen met tekst aangeboden. En zoals ieder jaar zorgde de Rustende Jager weer belangeloos voor de tent op het terras en de soep en drankjes. Verder was er mooie PR door het Bardo-koor, dat opgetreden heeft op de kerstmarkt van Vijfhuizen en Nieuw Vennep en in Hotel de Beurs voor de Lions. Dank aan Rieneke, die in zo’n korte tijd een enthousiast koor van ons heeft weten te maken. Namens de PR commissie: Lidy van Putten

Rondo

12

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Lekker bezig! Door Milanda Wat gaan we lekker he? Met het nieuwe jaar hebben we ook een vliegende start gemaakt. Aan de slag met zelforganisatie (zie ook stukje van Marion) en een nieuwe vorm van Multi Disciplinair Overleg (MDO) binnen het zorgteam. Ook zijn er geweldige stappen gemaakt door het zorgteam in het zichtbaar methodisch wer-ken in de zorgdossiers van de patiënten. Misschien zijn die laatste ontwikkelingen niet direct zichtbaar voor de (hospice)vrijwilligers maar indirect verbetert dit ook de interne communicatie en dat zal zeker zijn vruch-ten afwerpen.

In het staartje van vorig jaar zijn de medewerker tevredenheid en de vrijwilligers tevredenheid gemeten. Door velen van jullie zijn de enquête formulieren terug gestuurd (74,2% van de beroepskrachten en 68% van de vrijwilligers). De uitkomsten worden geanalyseerd en zullen naar jullie teruggekoppeld worden in een presentatie. De uitnodiging daarvoor volgt zo snel mogelijk.

Om een eerste algemene indruk te geven, de vrijwilligers beoordelen Bardo met gemiddeld een 8 (landelijk is dit een 8,2) en de beroepskrachten beoordelen Bardo met gemiddeld een 7,8 (landelijk wordt door betaalde zorgverleners een 8,0 aan hun organisatie gegeven).

In 2016 maken we kennis met een nieuw kwaliteitssysteem voor de pallia-tieve zorg: PREZO. Dit systeem stimuleert ons om te denken vanuit uitkomsten voor de patiënt en diens naasten (prestaties) en helpt om de randvoorwaarden (structuren en processen) die deze prestaties mogelijk maken goed in kaart te brengen. Een voorbeeld van een prestatie in PREZO is: “de patiënt ervaart passende aandacht en ondersteuning bij spirituele en existentiële vragen”. In PREZO wordt beschreven welke activitei-ten van patiënt/naaste, medewerker, vrijwilliger en organisatie kunnen bijdragen aan verantwoorde zorg & ondersteuning. En welke voorwaarden nodig zijn om die activiteiten te verrichten. Wil je eens zien hoe dit kwaliteitssysteem eruit ziet? Loop gerust even bij mij langs (ma t/m wo op de flexplek op de 1e etage).

Ook wat betreft ons administratieve systeem heeft 2016 voor de nodige vernieuwing gezorgd. Onze samen-werkingspartner Amstelring heeft in 2015 de keuze gemaakt om met ONS (een elektronisch patiënten regi-stratiesysteem) te gaan werken. Dit nieuwe programma is met ingang van 1 januari in gebruik genomen op de administratie van Bardo en door de casemanagers.

ONS biedt ook een elektronisch cliënten dossier (ECD) wat voldoet aan alle eisen van deze tijd. In 2016 zal dit digitale zorgdossier ook binnen Bardo in gebruik genomen gaan worden. Zo komen wij tegemoet aan de ei-sen van zorgverzekeraars die het gebruik van een elektronisch cliënten dossier met ingang van 1-1-2017 ver-plicht stellen en daarnaast hebben zowel de patiënt als zijn naasten en wijzelf er ook nog eens gemak van. De komende maanden worden gebruikt om samen met de verpleegkundigen van Bardo de ingebruikname van dit ECD handen en voeten te geven.

Milanda

Rondo

13

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Voorstellen – Marijke Ruiter

Vorig jaar zijn er twee avonden georganiseerd door Morbidee, je kunt je dat vast herinneren. Een van de verbeterpunten die uit deze avonden is gekomen dat we niet goed van elkaar weten wat de functie die zij uitoefenen inhoudt en betekent voor de zorg rondom onze patiënten.

Daarom vertel ik in deze bijdrage over mijn werk en wat ik al zo gedaan heb.

Om maar met het laatste te beginnen: Toen ik van school kwam wist ik helemaal niet wat ik wilde. Ik kwam van de MAVO en voor mij was ‘t het beste dat ik op kantoor zou gaan werken. Ik heb een aantal werkgevers gehad, de gemeente Amsterdam, Nederland-sche Bank, Grafische Bedrijfsvereniging, Gemeente Haarlemmermeer, Ministerie van Sociale zaken en de gemeente Amersfoort. Tij-dens mijn dienstverband bij de Haarlemmermeer heb ik de HBO-Maatschappelijk Werk mogen volgen. Ik heb nooit als maatschap-pelijk werker gewerkt, maar ik heb erg veel aan deze opleiding gehad.

Toen ik bij de gemeente Amersfoort werkte werd gaandeweg duidelijk dat hele weken werken voor mij niet meer mogelijk was. In 2006 werd ik arbeidsongeschikt verklaard. Dat was een verve-lende tijd. Maar ik wilde niet alleen thuis blijven zitten en naar vermogen werken. Via een goede vriend kwam ik in contact met Bardo. Ik kon aan de slag als vrijwilliger, bij de administratie. De eerste maanden heb ik veel samengewerkt met Neeltje Zoet. Zij was toen aan het afbouwen naar haar pensionering en vertrek als directeur uit Bardo.

En nu heb ik een vaste aanstelling als administratief medewerker voor een klein aantal uren per week, een aantal uren wat ik fysiek goed aankan een ook nog genoeg energie heb om van andere (leuke) dingen te doen en van het leven te genieten.

Ik heb altijd veel vrijwilligerswerk gedaan. Voornamelijk heb ik bestuursfuncties gehad in allerlei sportorganisaties voor aangepast sporten. Ik heb altijd veel aan wedstrijdsport gedaan, zwemmen rolstoelbasketbal, rolstoeltennis. Mijn sportiviteiten heb ik inmid-dels tot een minimum terug moeten brengen, omdat ik teveel blessures kreeg.

En wat doe ik zoal als administratief medewerker? Een fiks deel van mijn tijd besteed ik voor de coördinatoren vrijwilligers. Vrijwil-ligers zien regelmatig mijn naam onder een mail staan. Ik verwerk de declaraties voor de reiskosten, voer nieuwe vrijwilligers admini-stratief in, en allerlei voorkomende administratieve handelingen. Een voorbeeld is de ‘VOG-actie’.

Daarnaast notuleer ik bij de bestuursvergadering van de Stichting Vrienden van Bardo. Samen met Marieke Ridder organiseer ik één keer per kwartaal de herdenkingsbijeenkomst. Ook ben ik betrokken bij de organisatie van de ‘Cirkel van licht’. En niet te vergeten vorm ik samen met Annet Vrielink de redactie van de Rondo.

Ik heb heel weinig contact met de gasten van Bardo. Ik verricht wel met een bepaalde regelmaat administratief werk voor ze, bijvoor-beeld in de patiëntenadministratie.

Er zijn nog meer taken te noemen die ik bij Bardo doe. Het wordt zo een lijst en ik houd niet zo van lijstjes. Als je het wilt weten, kom gerust eens langs op de kamer van de administratie.

O ja, één ding wil ik nog wel vermelden. Sinds de oprichting zing ik bij het Bardokoor. Dat vind ik leuk!

Tot slot mijn levensmotto: ‘Het hele leven is behelpen, maar als je dat weet valt er veel van het leven te maken’.

Rondo

14

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

VERSLAG VAN JOOP STROES Ik ben Joop Stroes en naast het werk als kook- en zorgvrijwilliger bij Bardo heb ik ook een sterke band met kindertehuis Bahay Aurora in de Filippijnen. In januari ben ik weer naar de Filippijnen geweest. Ik mailde jullie al over mijn voorgenomen reis op 21 de-cember jl. Omdat ik ook reacties van teamleden van Bardo heb ontvangen op mijn mail, doe ik hierbij ver-slag. Bahay Aurora (letterlijke betekenis is Huis van de Dage-raad) is een kindertehuis in Baras op de Filippijnen. In Bahay Aurora worden straatkinderen opgevangen. Dit zijn kinderen die door diverse omstandigheden in moeilijkheden zijn gekomen en om uiteenlopende re-denen niet meer thuis kunnen wonen. De oprichters van dit tehuis, Herke en Arleen Smidstra, hebben als doel deze kinderen een veilig thuis bieden met nieuwe kansen op een betere toekomst. Ieder jaar rondom kerst wordt een rijstactie gehouden. De actie wordt door Bahay Aurora zelf onder Neder-landse vrienden, in Nederland, georganiseerd. In die periode is de rijst namelijk goedkoop. Op vrijdag 15 januari vertrekken Daniël (mijn zoon) en ik naar Manila. De volgende dag reizen we door naar Bahay Aurora. Als verrassing gaan we direct met de oudste kinderen naar Danarak Falls, een prachtige partij watervallen vlakbij het tehuis. De kinderen vinden het heerlijk om te zwemmen, maar er is niet altijd geld voor. Het is echt een uitje voor ze.

Bij terugkomst in het tehuis kan ik Herke, de eigenaar van het tehuis ook een cheque overhandigen. Via u, de vrijwilligers van Hospice Bardo , de Dorpskerk in Aalsmeer, Facebook, CBS Tabitha en overige contac-ten kan ik het geweldige bedrag van €3016,45 overhan-digen. Dat betekent dat ze voor een half jaar rijst kun-nen kopen!

Ik ben al een aantal keren in Bahay Aurora geweest en er zijn kinderen die ik nog ken van de eerste keer. Wat mij telkens opvalt is de veerkracht van de kinderen. Terwijl de kinderen ontzettend veel hebben meege-maakt. Eén van de verhalen die mij het meest raakte is het verhaal van een meisje van 16 jaar. Op haar 13e door haar vader verkracht en zwanger geraakt. Vader vergrijpt zich in de loop der jaren aan al zijn dochters. Hij dreigt dat, als ze het aan iemand vertellen, hij hen en hun moeder zou vermoorden.

Rondo

15

14 de JAARGANG—INTERN BLAD VOOR HET BARDOTEAM

FEBRUARI 2016

Uiteindelijk doen zijn dochters toch hun verhaal, maar dit meisje wordt vervolgens aangewezen als schuldige. Door de familie verstoten en met de nek aangekeken. Zodoende komt zij in het tehuis terecht. Haar dochtertje blijft bij haar moeder. Twee maanden geleden wordt haar dochtertje ziek en is uiteindelijk overleden aan een longontsteking… Ze wist niet of ze nu verdrietig of opgelucht moest zijn… En zo zijn er veel meer ontroerende, hart-verscheurende verhalen te vertellen over deze vooral lieve en sterke kinderen.

Toen ik 5 jaar geleden voor het eerst in Bahay Aurora kwam was ik erg onder de indruk. Ik zei toen tegen Herke: “dit vergeet ik nooit meer”. Herke zei toen dat de kinderen mij ook nooit zouden verge-ten. Je hoort dat en slaat het op maar je beseft eigenlijk niet goed wat het écht voor ze betekent. Dat was deze keer an-ders. Daniël en ik krijgen bij het afscheid ieder een stapel brieven en tekeningen waarin de kinderen uiting geven aan wat het voor hen betekent. Hieronder een aantal citaten uit hun brieven: “Ik wil u heel graag bedanken. Ik ben zo blij en gelukkig omdat u de eerste bent die mij een cadeau geeft voor mijn ver-jaardag. Ik ben zo ontzettend gelukkig en ik wil u ook bedanken voor de moeite die u heeft gedaan om ons te bezoeken. Voor uw zegeningen die u met alle kinderen deelt en voor de tijd die u neemt om met ons te praten”. “Dank u voor de liefde. Dank u dat u naar Bahay Aurora bent gekomen. Dat u goed voor ons zorgt en ons gelukkig maakt. Ik hoop dat u ons niet vergeet en nog een keer terugkomt”. “Dank u dat u met ons deelt wat u heeft. En dank u dat u voor tenminste 1 week mijn vader wilde zijn. Ik hoop u weer te zien papa Joop”. Deze kinderen zitten voor altijd in mijn hart.

Om een indruk van het kindertehuis te krij-gen en mijn belevenissen daar hieronder een link naar een film die ik heb gemaakt. https://youtu.be/9yeM44Bnf54 Joop Stroes

Rondo