Hoeden (mijn stokpaardje)

Sinds het midden van de 19 de eeuw tot het midden van de 20ste eeuw

(einde 196O) zijn de veren zeer populair op hoeden, net als pluimen,

en bloemen in voile en zijde. Er ontstaat in de 19de eeuw zelfs een rage

om pluimen samen met veren op de hoed te steken, soms met de vogelkop

er nog aan, de zogenaamde 'toques'. Er sneuvelden dan ook heel wat

exotische vogelsoorten in die tijd. En het duurde een hele poos vooraleer

ze deze paradijsvogeljagers een halt toe riepen, want vooral onze

koningin Elisabeth was er dol op.

Van 195O tot 196O werden sommige kleine hoedjes helemaal met veren

bedekt, ontworpen door Dior en Chanel. De kapsels waren toen ook al korter,

geen chignon meer, dus nog méer vogelkopjes! Vanaf de jaren 60 verdwijnen

de hoeden stilletjes uit het straatbeeld, snif, samen met de handschoenen.

Heden ten dage kan men ze toch nog bewonderen op de paardenrennen van

Ascot of Waregem Koerse, waar ze verplicht zijn, zoals op huwelijken en mooie

recepties. Ook op de terug in de mode zijnde 'high tea' met modeshows eraan

verbonden, die op kastelen worden georganiseerd door samenwerkende

ontwerpers of golfclubs. Wel slechts toegankelijk voor de betalende 'happy

few' of invité(e)s die over mode schrijven, zoals ondergetekende! Ook op

polowedstrijden worden nog hoeden gedragen, very British en Dawnton

Abbey-stijl!

Voorname hoedenontwerpsters heden ten dage zijn: Fabienne Delvigne als

koninklijke hofleverancierster voor de hoeden van koningin Mathilde, Elvis

Pompilio, Ann de Meulemeester, Carina Marcon en Linda Poelemans (minder

duur). Ik spreek hier van volledig met de hand gemaakte exemplaren, rijk van

stoffen en textuur, versierd met bloemen of andere rijke versieringen.

Alles is handwerk. Soms een levend gedicht op de dameshoofden!

Renée Van Hekken