1

Inleiding maken voor Bijbelstudie: in drie stappen

1. Oriëntatie

2. Bestudering van de afzonderlijke verzen

3. Schrijven van de inleiding

Ad 1. Oriëntatie

� Wat is het doel van je inleiding?

o ervaar je het als een klus die geklaard moet worden?

o ervaar je het als een missie om:

� de boodschap in de tekst te ontdekken

� die boodschap zó aan anderen door te geven, dat het hun leven als het ware

een nieuwe impuls geeft?

� Welk bijbelgedeelte en hoe lang?

o lengte is afhankelijk van de vraag: wat wil je?

� zoveel mogelijk tekst bespreken

• voordelen:

o makkelijk, want je hoeft niet lang stil te staan bij details

o het duurt minder lang voordat je een bijbelboek uit hebt

• nadelen

o snel oppervlakkig, omdat je snel door de tekst gaat

o weinig aandacht voor de afzonderlijke verzen

o doordat je ‘veel’ slechts kort en vluchtig bespreekt, bestaat

het gevaar dat de luisteraars er weinig van zullen onthouden

� zoveel mogelijk uit de tekst proberen te halen

• voordelen

o je gaat intensiever door de tekst, waardoor het beter blijft

hangen bij jou en de luisteraars. Het levert dus meer op

o het blijft niet oppervlakkig

o je ontdekt veel meer van de rijkdom van Gods Woord

• nadelen

o het duurt langer voordat je een bijbelboek uit hebt

o je kunt ook té lang bij één vers stil blijven staan

� Lees het bijbelgedeelte eerst een keer in z’n geheel door

o stel jezelf de vraag: hoe kan ik het bijbelgedeelte in eigen woorden samenvatten tot

één centrale boodschap? Probeer deze boodschap in één of twee zinnen te

formuleren.

o houd deze centrale boodschap (= de grote lijn) voortdurend in je achterhoofd bij de

bestudering én bespreking van de afzonderlijke verzen.

o laat deze centrale boodschap in je inleiding telkens terugkomen.

J.M. Pauw Hoe maak je een inleiding: in 3 stappen oktober 2011

2

Ad 2. Bestudering van de afzonderlijke verzen

� Stel éérst zelf vragen aan de tekst

o vragen met betrekking tot de betekenis van de tekst

o vragen met betrekking tot de toepassing van de tekst

o illustratie aan de hand van enkele voorbeelden uit 1 Petr. 4:1-3, 8-9

� ‘Dewijl (= omdat) dan …, zo wapent u …’:

• dit suggereert een logisch verband (omdat dit, dáárom moet je dat),

maar: wáárom is het feit ‘dat Christus voor ons in het vlees geleden

heeft’, een reden voor ons om ‘ons te wapenen met dezelfde

gedachte’?

• wat wordt bedoeld met ‘jezelf wapenen met een gedachte’?

• welke ‘gedachte’ wordt hier bedoeld?

• wat betekent het zinnetje ‘die heeft opgehouden van de zonde’?

� Staat in vs. 1 dat we opgehouden hebben te zondigen, of wordt er iets anders

bedoeld?

� Wat is de functie van het woordje ‘om’ (vs. 2)? Middel, oorzaak, doel, gevolg?

• waarom staat dit woordje ‘om’ er? Wat is het verband met het

voorgaande? Als ‘om’ wijst op een doel, waarvan is vs. 2 dan het

doel? Het antwoord moet in vs. 1 staan.

� Wat zijn ‘begeerlijkheden der mensen’? Spreekt de Bijbel vaker over

‘begeerlijkheid / -heden’? Zo ja, waar? Werpen deze teksten licht op wat hier

bedoeld kan zijn?

� ‘maar’ geeft aan dat het om een tegenstelling gaat, maar wat is dan precies

de tegenstelling? En waarom is dat een tegenstelling?

� ‘naar de wil van God te leven’: hoe doe je dat? Zegt de Bijbel iets over het

leren kennen / verstaan van Gods wil? Ook in heel praktische zaken?

� waarom begint vs. 3 met ‘want’? Gaat Petrus iets onderbouwen of

beargumenteren? Hoe doet hij dat dan? Waarom is vs. 3 een reden /

argument / onderbouwing bij vs. 2?

� ‘der heidenen wil’: het gaat hier opnieuw over een ‘wil’, net als in vs. 2. Is dit

een overeenkomst of juist opnieuw een tegenstelling?

� vs. 8: ‘de liefde zal menigte van zonden bedekken’: kun je dat uitleggen aan

de hand van een of meerdere voorbeelden? Je kunt in de groep vragen of

iemand anders daar een voorbeeld van kan geven.

� vs. 9: ‘Zijt herbergzaam jegens elkaar’: waarom? waarom is dat goed en fijn?

En waarom staat erbij ‘zonder murmureren’? Kun je een paar voorbeelden

noemen uit je eigen leven waarin herbergzaamheid een rol speelt, zou

kunnen spelen of had kunnen spelen?

J.M. Pauw Hoe maak je een inleiding: in 3 stappen oktober 2011

3

� Probeer daarna een antwoord te vinden op vragen die je niet zelf kunt beantwoorden

o het kan zijn dat je hierboven vragen hebt gesteld, waarop je met geen mogelijkheid

zelf een antwoord kunt geven. In dat geval moet je te rade gaan bij een verklaring,

zoals de kanttekeningen, of een bijbelverklaring (bijv. Calvijn, Matthew Henry,

Dächsel, of Korte Verklaring).

o ga een verklaring of commentaar nooit éérst lezen, maar altijd achteraf. Door éérst

zelf het ambachtelijke werk (zie boven) te doen, bereik je dat de tekst iets van jezelf

wordt, dat je er als het ware door heen kruipt, zodat ook de inleiding echt iets van

jezelf is, zeg maar ‘doorleefd’.

o door een verklaring pas achteraf te lezen, kun je hem heel gericht gebruiken om

antwoord te vinden op de vragen die jij zélf hebt gesteld

o als je nog iets moois vindt, kun je dit altijd nog in je inleiding verwerken.

� Hulpmiddelen die je bij je bijbelstudie kunt gebruiken:

o Bijbel

o Kanttekeningen

o verwijsteksten

o andere vertalingen

o verklaringen: Calvijn, Matthew Henry, Dächsel, Korte Verklaring

Ad 3. Schrijven van de inleiding

� Algemeen: probeer in je eigen woorden (!) op te schrijven wat je met bovenstaande hebt

ontdekt

o ga aan anderen vertellen wat jij uit het bijbelgedeelte hebt geleerd; je uitleg zal een

mix zijn van:

� informatie: wat betekent dit woord? wat bedoelt Petrus met deze zin? etc.

� toepassing: wat kunnen wij hier concreet mee in ons dagelijks leven? kan ik

voorbeelden verzinnen uit ons dagelijks leven waarop deze bijbeltekst van

toepassing is, etc.

o ga geen opsomming geven van wat die en die en die er allemaal over zeggen, maar

maak de tekst je eigen, zodat je er zélf een mening over hebt. Je kunt natuurlijk wel

een verklaring gebruiken, maar je hoeft niet telkens te zeggen: Calvijn zegt dit,

volgens Matthew Henry zit het zo, want dat roept de vraag op: maar wat vind jij er zélf

nu van. Het gaat erom dat jij anderen vertelt wat je hebt geleerd

o denk niet: dit wordt de perfecte inleiding, en nog minder: dit moet een perfecte

inleiding worden, want die perfecte inleiding bestaat niet.

o houd bij het schrijven voortdurend de centrale boodschap in gedachten en laat die

ook telkens als een rode draad door je inleiding terugkeren (bijv. ‘zie je, dat we hier

opnieuw gewezen worden op …’, of: ‘opnieuw zien wat dat …’, of: ‘de centrale

J.M. Pauw Hoe maak je een inleiding: in 3 stappen oktober 2011

4

boodschap zien we hier weer terug, maar net iets op een andere manier, of net iets

anders toegepast’).

o een persoonlijke inleiding roept altijd vragen en gesprekken: sta open voor

opmerkingen, feedback, mensen die iets anders hadden gedacht of een andere

mening hadden / hebben. Wat jij uiteindelijk in je inleiding tot stand hebt gebracht, is

nooit het laatste woord. Het nodigt uit tot verder gesprek en als je dát bereikt, heb je

een échte inleiding gemaakt: d.w.z. je hebt de bijbelkring het onderwerp binnengeleid

en nu zitten we allemaal in hetzelfde schuitje, zodat we er samen over kunnen praten.

J.M. Pauw Hoe maak je een inleiding: in 3 stappen oktober 2011