Daar stond ze dan. Lis Lagos, ze zal haar

leven hier gaan veranderen. Rustig liep

ze haar huisje binnen. Het was erg klein

maar je kon er in leven.

Binnen stond ze stil, ze had het anders

verwacht. Wat minder meubels, en

lelijker. Dan ziet ze de badkamer, ze

maakt er meteen gebruik van.

Haar maag rammelt. “Eens kijken

of hier wat lekkers te vinden is”

mompelt Lis.

Al snel vind ze yoghurt met muesli.

Snel eet ze het op, als ze het bakje dan in

de vaatwasser zet ziet ze dat de

postbode er is.

Snel begroet ze hem, Lis maakt een

praatje maar dan moet de postbode toch

veder. Lis pakt de krant en loopt weer

naar binnen. “Op zoek naar een baan!”

Al snel vind ze een baan; Bij de

beveiliging. Van de politie. Ze klapt de

krant dicht en gaat buiten zitten dromen.

Snel droomt ze verder over vroeger…

Maar dat was vroeger en niet nu! Dan

hoort Lis stemmen, ze kijkt op en ziet

mensen staan en rent er snel heen.

Eerst maakt Lis wat praatjes met de

jongens, maar al snel gaat dat over in

flirten.

“Rob!, Wat heb jij een mooie ogen!” zegt

Lis slijmend. “Bedankt Lis, maar ik moet

gaan.” “Nou geen van deze jongens is

dus geschikt.” Mompelt Lis.