Henry Diltz

11
was ontzettend hartelijk. Daarnaast had ze een goed muzikaal gehoor. Zij koppelde Crosby, Stills & Nash aan elkaar. Ook was het Cass die Gary Burden, haar huisarchitect, overtuigde om samen met mij een albumhoes voor haar te ontwerpen. Ik ben Cass ontzettend dankbaar.” De liefde voor fotografie volgt in 1966, wanneer Diltz en zijn bandleden tijdens een tournee een tweedehands cameraatje kopen om de tijd te doden. “Omdat iedereen me vertrouwde, kon ik vrij mijn gang gaan. Toch had ik nooit gedacht dat ik mijn brood met muziekfotografie zou verdienen, laat staan dat ik met Gary honderden elpeecovers zou maken.” Diltz bleef muziekmaken, maar het accent verschoof langzaam naar fotografie. Het ging snel toen het populaire Teen Set Magazine een onbedoelde promofoto van Diltz met Buffalo Spingfield plaatste voor honderd dollar en kort daarna één van zijn prints werd uitgekozen voor het album Hums of the lovin’ spoonful. “Ik werd plotseling, door zowel bands als tijdschriften, gevraagd om promofoto’s te verzorgen. Toen Cass me in 1968 koppelde aan Gary ontstond er een samenwerking van ruim zes jaar. Gary was een kunstenaar. Ik toerde mee met artiesten om alles vast te leggen. Velen hadden een hekel aan de pers en lieten het fotowerk daarom graag aan mij over. Er is veel veranderd in veertig jaar, iedereen heeft het druk of is dood. De business is compleet anders. Sinds de jaren negentig speel ik weer met mijn oude band, we hebben zes albums uitge- bracht in Japan. Gelukkig zie ik nog steeds een aantal oude vrienden, maar de magische, gebroederlijke sfeer is verdwenen. In mijn fotowerk zien mensen dat terug. Ik wil graag al die verhalen vertellen, boeken uitbrengen. Het leven is te kort.” D e jaren zestig in Los Angeles moeten een bijzondere tijd zijn geweest. Henry Diltz praat er vol passie over: “Er was altijd ergens een feestje. Veelbelovende folkarties- ten die elkaar ontmoeten in de Troubadour Club, of een slideshowavond, waar we als jonge hippies wiet en waterpijp rookten en ik mijn foto’s liet zien. Verbroedering was het sleutelwoord.” De autodidact Diltz heeft met zijn fotografie talloze unieke en intieme momenten vastgelegd tussen muzikanten, zoals te zien is in zijn recente boek Unpainted faces (2011). Het document toont zijn ongepolijste zwart-witbeelden, geschoten in natuurlijk licht, zonder opsmuk. Het boek telt ruim 150 nonchalante portretten van alle grote folk- en rockiconen uit de jaren zestig en zeventig. Diltz werd geboren in Kansas City (1938), maar leefde als tiener voornamelijk in Europa. Zijn stiefvader was filmproducent voor het ministerie van Buitenlandse Zaken en nam hem overal mee naartoe. Uiteindelijk belandde hij in Honolulu,waar hij banjo en klarinet leerde spelen en in 1961, met Chip Douglas en Cyrus Faryar, The Modern Folk Quartet (MFQ) oprichtte. Al snel trokken ze naar LA, waar Diltz bevriend raakte met tijdgenoten als Graham Nash, Joni Mitchell, Neil Young, James Taylor, Stephen Stills, David Crosby, Jackson Browne en ‘Mama’ Cass Elliot. Laatstgenoemde vormde een sleutelrol in vele vriendschappen en samenwerkingen. HONDERDEN ELPEECOVERS Als lid van The Mamas And The Papas was Cass Elliot vaak te gast bij grote tv-shows. Begin jaren zestig ontmoette de zangeres diverse Engelse bands, zoals The Hollies en Cream, die ze uitnodigde voor een drankje bij haar thuis. “Cass FOTOGRAAF HENRY DILTZ VERBROEDERING ALS SLEUTELWOORD Fotografie begon voor Henry Diltz als entertainment. Vanuit de losse pols registreerde hij alles tijdens tournees en feestjes en toonde dat via een slideshow op groot scherm. Hij had nooit gedacht dat hij vanaf 1966 daarmee zijn brood zou verdienen en tweehonderd platenhoezen en ontelbare promofoto’s zou produceren. TEKST: ANGELIQUE VAN OS CHECK HENRY Meer foto’s zien? Ga dan naar muziek.nl, henrydiltz.com en morrisonhotelgallery.com. Unpainted faces is online verkrijgbaar. Muziek.nl 69 PORTFOLIO

description

Artikel over muziekfotograaf Henry Diltz, bekend van vele platenhoezen uit de muziekgeschiedenis. Gebaseerd op een interview met Diltz. Verschenen in 'Muziek.nl Magazine', 2012

Transcript of Henry Diltz

Page 1: Henry Diltz

was ontzettend hartelijk. Daarnaast had ze een goed muzikaal gehoor. Zij koppelde Crosby, Stills & Nash aan elkaar. Ook was het Cass die Gary Burden, haar huisarchitect, overtuigde om samen met mij een albumhoes voor haar te ontwerpen. Ik ben Cass ontzettend dankbaar.” De liefde voor fotografie volgt in 1966, wanneer Diltz en zijn bandleden tijdens een tournee een tweedehands cameraatje kopen om de tijd te doden. “Omdat iedereen me vertrouwde, kon ik vrij mijn gang gaan. Toch had ik nooit gedacht dat ik mijn brood met muziekfotografie zou verdienen, laat staan dat ik met Gary honderden elpeecovers zou maken.” Diltz bleef muziekmaken, maar het accent verschoof langzaam naar fotografie. Het ging snel toen het populaire Teen Set Magazine een onbedoelde promofoto van Diltz met Buffalo Spingfield plaatste voor honderd dollar en kort daarna één van zijn prints werd uitgekozen voor het album Hums of the lovin’ spoonful. “Ik werd plotseling, door zowel bands als tijdschriften, gevraagd om promofoto’s te verzorgen. Toen Cass me in 1968 koppelde aan Gary ontstond er een samenwerking van ruim zes jaar. Gary was een kunstenaar. Ik toerde mee met artiesten om alles vast te leggen. Velen hadden een hekel aan de pers en lieten het fotowerk daarom graag aan mij over. Er is veel veranderd in veertig jaar, iedereen heeft het druk of is dood. De business is compleet anders. Sinds de jaren negentig speel ik weer met mijn oude band, we hebben zes albums uitge-bracht in Japan. Gelukkig zie ik nog steeds een aantal oude vrienden, maar de magische, gebroederlijke sfeer is verdwenen. In mijn fotowerk zien mensen dat terug. Ik wil graag al die verhalen vertellen, boeken uitbrengen. Het leven is te kort.”

De jaren zestig in Los Angeles moeten een bijzondere tijd zijn geweest. Henry Diltz praat er vol passie over: “Er was

altijd ergens een feestje. Veelbelovende folkarties-ten die elkaar ontmoeten in de Troubadour Club, of een slideshowavond, waar we als jonge hippies wiet en waterpijp rookten en ik mijn foto’s liet zien. Verbroedering was het sleutelwoord.” De autodidact Diltz heeft met zijn fotografie talloze unieke en intieme momenten vastgelegd tussen muzikanten, zoals te zien is in zijn recente boek Unpainted faces (2011). Het document toont zijn ongepolijste zwart-witbeelden, geschoten in natuurlijk licht, zonder opsmuk. Het boek telt ruim 150 nonchalante portretten van alle grote folk- en rockiconen uit de jaren zestig en zeventig. Diltz werd geboren in Kansas City (1938), maar leefde als tiener voornamelijk in Europa. Zijn stiefvader was filmproducent voor het ministerie van Buitenlandse Zaken en nam hem overal mee naartoe. Uiteindelijk belandde hij in Honolulu,waar hij banjo en klarinet leerde spelen en in 1961, met Chip Douglas en Cyrus Faryar, The Modern Folk Quartet (MFQ) oprichtte. Al snel trokken ze naar LA, waar Diltz bevriend raakte met tijdgenoten als Graham Nash, Joni Mitchell, Neil Young, James Taylor, Stephen Stills, David Crosby, Jackson Browne en ‘Mama’ Cass Elliot. Laatstgenoemde vormde een sleutelrol in vele vriendschappen en samenwerkingen.

Honderden elpeecoversAls lid van The Mamas And The Papas was Cass Elliot vaak te gast bij grote tv-shows. Begin jaren zestig ontmoette de zangeres diverse Engelse bands, zoals The Hollies en Cream, die ze uitnodigde voor een drankje bij haar thuis. “Cass

FotograaF Henry Diltz

verbroedering als sleutelwoord

Fotografie begon voor Henry Diltz als entertainment. Vanuit de losse pols registreerde hij alles tijdens tournees

en feestjes en toonde dat via een slideshow op groot scherm. Hij had nooit gedacht dat hij vanaf 1966

daarmee zijn brood zou verdienen en tweehonderd platenhoezen en ontelbare promofoto’s zou produceren.

t e k s t: Angel ique vAn os

cHecK HenrYMeer foto’s zien? ga dan naar muziek.nl,

henrydiltz.com en morrisonhotelgallery.com. Unpainted faces is online verkrijgbaar.

Muziek.nl 69

Portfolio

Page 2: Henry Diltz

TH

e d

oo

rs

Los

Ange

les,

196

9 “D

it is

de

cove

rfot

o di

e is

geb

ruik

t voo

r het

be

roem

de a

lbum

Mor

rison

hot

el. D

e lo

catie

wer

d bi

j to

eval

ges

pot e

n he

t lee

k de

idea

le p

lek

om e

en

relig

ie te

beg

inne

n of

een

moo

rdpl

an te

ber

amen

. ik

moc

ht e

r nie

t fot

ogra

fere

n, m

aar t

oen

de

balie

wer

ker e

ven

verd

wee

n, g

reep

ik m

ijn k

ans

met

sl

echt

s éé

n ro

lletje

.”

Page 3: Henry Diltz

cr

osb

Y, s

Til

ls &

n

AsH

1969

“Voo

r de

sho

ot v

an h

et e

erst

e al

bum

had

ste

phen

st

ills

(mid

den)

drie

dur

e w

olfp

arka

’s ge

koch

t. ze

lf dr

oeg

hij d

e m

eest

bijz

onde

re, w

at in

dire

ct

verw

ijst n

aar

zijn

eig

en ro

l. H

ij w

as d

egen

e di

e in

he

t beg

in b

ijna

alle

muz

iek

schr

eef e

n in

stru

men

-te

n in

spee

lde.

Het

was

een

kou

de d

ag in

de

snee

uw, d

e ja

ssen

kw

amen

goe

d va

n pa

s.”

Page 4: Henry Diltz

Jon

i M

iTc

Hel

l,

dA

vid

cr

osb

Y, e

ric

c

lApT

on

en

bA

bY19

68

“Dit

is z

o’n

typi

sch

‘Mam

a Ca

ss-m

omen

t’: ti

jden

s ee

n pi

ckni

ck z

ong

het n

ieuw

e ta

lent

Joni

Mitc

hell

haar

lied

jes.

Het

was

wer

kelij

k pr

acht

ig e

n ik

w

as a

l net

zo

onde

r de

inru

k al

s er

ic C

lapt

on d

ie

geïn

trig

eerd

luis

terd

e.”

Page 5: Henry Diltz

Mic

HA

el J

Ac

Kso

n

Met

tele

foon

, 197

1“r

ollin

g st

one

wild

e M

icha

el Ja

ckso

n op

de

cove

r he

bben

. ik

had

hem

een

paa

r ke

er o

ntm

oet.

Die

da

g w

as M

icha

el fa

nmai

l aan

het

bea

ntw

oord

en

via

de te

lefo

on, w

at ik

een

moo

ie, n

onch

alan

te

sfee

r vo

nd o

m h

em in

bee

ld te

bre

ngen

.”

Page 6: Henry Diltz

To

M w

AiT

sHo

llyw

ood

1980

“Mijn

vri

end,

pop

jour

nalis

t ste

phen

k. P

eepl

es,

had

een

inte

rvie

w m

et t

om e

n vr

oeg

of ik

zin

ha

d om

mee

te g

aan.

Hij

wer

kte

in e

en

kant

oort

je a

an fi

lmm

uzie

k vo

or F

ranc

is F

ord

Copp

ola’s

One

from

the

hear

t. H

ij w

as v

olle

dig

onge

orga

nise

erd

en h

ad a

lle b

ladm

uzie

k op

de

gron

d ge

gooi

d.”

Page 7: Henry Diltz

eAg

les

Bij k

ampv

uur,

1972

“gar

y en

ik p

robe

erde

n vo

or e

en c

over

alti

jd e

en

band

of a

rtie

st in

een

and

ere

sett

ing

te p

laat

sen.

W

eg v

an d

e dr

ukte

, man

ager

s en

fans

. Dit

was

ee

n sh

oot v

oor

het e

erst

e al

bum

van

eag

les,

w

aarv

oor

we

met

de

auto

naa

r de

Josh

ua

tree

-woe

stijn

rede

n en

in d

e be

rgen

slie

pen.

Page 8: Henry Diltz

Kei

TH

ric

HA

rd

s en

r

on

wo

od

1979

”D

eze

foto

vin

d ik

te

gek

vanw

ege

de

spon

tani

teit

en d

e se

ttin

g va

n he

t vl

iegt

uigj

e.

tijd

ens

de B

arba

rian

s-pr

omot

our

van

drie

w

eken

moc

ht ik

bij

toev

al m

ee in

een

pri

véje

t op

weg

naa

r he

t la

atst

e op

tred

en. W

e ha

dden

45

min

uten

lol m

et z

’n d

rieë

n en

pro

beer

den

elka

ar t

e ve

rmak

en. D

at z

ie je

.”

Page 9: Henry Diltz

nei

l Y

ou

ng

en

r

end

ier

1975

, cov

er U

npai

nted

face

s “D

it w

as e

en s

pont

ane

actie

tijd

ens

een

huiz

enja

cht,

niet

bed

oeld

voo

r pu

blic

atie

. in

1991

wer

d he

t, zo

nder

mijn

toez

eggi

ng, d

e co

ver

van

een

Japa

nse

uitg

ave

van

mijn

wer

k. ik

flip

te,

bang

dat

nei

ls m

anag

er m

e de

hui

d zo

u vo

lsch

elde

n. ik

bel

de n

eil,

die

er g

eluk

kig

om

kon

lach

en, w

aard

oor

ik d

e fo

to la

ter

ook

koos

vo

or d

e am

erik

aans

e ed

itie.

Page 10: Henry Diltz

JAcKson brownein z’n Chevy, 1974

“ik heb een passie voor auto’s en trucks. Hoe ouder, hoe meer persoonlijkheid. Dat geldt ook voor artiesten met dieren. ik fotografeer beiden graag. Het is fotografisch gezien spannend, het

vormt een soort natuurlijke frameing.”

Page 11: Henry Diltz

JAM

es T

AYlo

r19

69 “D

it is

één

van

mijn

favo

riet

e po

rtre

tten

va

nweg

e de

nat

uurl

ijke

en s

terk

e bl

ik v

an Ja

mes

. ei

genl

ijk w

as h

et e

en lu

cky

shot

. Jam

es le

unde

te

gen

dit p

aaltj

e, w

at m

et d

e af

gebl

adde

rde

schu

ur o

p de

ach

terg

rond

een

ste

rk b

eeld

op

leve

rde.

ik p

akte

mijn

kle

uren

cam

era

voor

ei

gen

gebr

uik.

De

man

ager

wild

e he

t geb

ruik

en

voor

de

cove

r va

n Sw

eet b

aby

Jam

es.”