Εξεταστικό Κέντρο για την απόκτηση:

των Διπλωμάτων Ιταλικής Γλώσσας όλων των επιπέδων (Α2 – C2) που χορηγεί

το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών, αναγνωρισμένα από το Α.Σ.Ε.Π.

Ημερομηνία γραπτών εξετάσεων Diploma: 22 Νοεμβρίου 2015

Eγγραφές για τις εξετάσεις απόκτησης των Διπλωμάτων του Ιταλικού Ινστιτούτου:

έως 10 Νοεμβρίου 2015

Πληροφορίες: T. 210- 5242646, iicatene.diplomi@esteri.it

των πιστοποιητικών γνώσης της ιταλικής γλώσσας Celi όλων των επιπέδων (Α1 – C2)

του Πανεπιστημίου για Ξένους της Περούτζια

Πληροφορίες: T. 210- 5242646, celi.iicatene@esteri.it

Τμήματα εκμάθησης της ιταλικής γλώσσας, τμήματα πολιτισμού, συνομιλίας

και γραμματικής, ιταλικής κουλτούρας στα ελληνικά κ.α. Οι εγγραφές συνεχίζονται.

Πληροφορίες-εγγραφές: T. 210- 5242646, corsi.iicatene@esteri.it

Πληροφορίες για πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία.

Πληροφορίες: T. 210- 5242646, studi.iicatene@esteri.it

Μεταφραστική υπηρεσία: επίσημες μεταφράσεις από τα ελληνικά στα ιταλικά και αντίστροφα.

Πληροφορίες: T. 210- 5242646, metafrasi.iicatene@gmail.com

Βιβλιοθήκη/Αναγνωστήριο που λειτουργεί και ως δανειστική για τα μέλη της.

Πληροφορίες: T. 210- 5242646, biblioteca.iicatene@esteri.it

Πολιτιστικές εκδηλώσεις (εκθέσεις, συναυλίες, παραστάσεις, προβολές ταινιών, διαλέξεις)

με ελεύθερη είσοδο.

Πληροφορίες: T. 210- 5242646, eventi.iicatene@esteri.it

ΙΤΑΛΙΚΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΘΗΝΩΝ

“CASA D’ITALIA”

Πατησίων 47, Αθήνα (Έναντι Πολυτεχνείου)

T. 210- 5242646, Φ. 210 5242714

www.iicatene.esteri.it

www.facebook.com/IICAtene

Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών είναι το Μορφωτικό Γραφείο της

Ιταλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα και υπηρεσία του Ιταλικού Κράτους. Θε-

σμικός του ρόλος είναι η προώθηση και ανάπτυξη των πολιτιστικών σχέσεων

μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, καθώς και η διάδοση της ιταλικής γλώσσας.

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣ ‣

‣

‣

( )

•

•

για τη γλώσσα, την κουλτούρα, τον πολιτισμό!

Περισσότερες πληροφορίες για το Λογότυπο Γραφικές Τέχνες μπορείτε να βρείτε στο www.logotypo.com.grTροίας 41Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604

patisionesi@gmail.com(για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές, προτάσεις)

patisionadv@gmail.com(για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις)

http://patisionzei.weebly.com/

facebook: Η Πατησίων ζει

Εξανθρωπι-σμόςΠαλιά σου πέταγαν ένα “Κοίτα να γίνεις άνθρωπος” και κάπως ξεμπέρ-

δευαν. Βέβαια δεν μπορούσαν να σου εξηγήσουν τί ακριβώς εννοού-

σαν και έτσι κατέφευγαν στα παραδείγματα, στις παρομοιώσεις και σε

ιστορίες. Στο τέλος έμενε κάτι στο μυαλό σου. Περισσότερο συμπυ-

κνώνοταν στην έννοια της ανθρωπιάς. Και η κοινωνία παρά τις αν-

τιθέσεις της, τις υποκρισίες και τις αδικίες της είχε να πατήσει πάνω σε

έναν μέσο όρο που καθόριζε την ανθρωπιά, τους ηθικούς κανόνες, τα

όρια. Σήμερα τα πράγματα είναι πιο ζορισμένα. Ένας κορυφαίος επι-

στήμονας πριν λίγες δεκαετίες το ’χε πει... “Ζούμε στην εποχή των τέ-

λειων μέσων και των συγκεχυμένων σκοπών”. Το άι φον 6, η

τεχνολογική κορύφωση, το τέλειο μέσο από τη μία. Και από την άλλη

ο συγκεχυμένος σκοπός ή αλλιώς ειπωμένο η προβληματική εώς και

αδύνατη επικοινωνία ανάμεσα μας. Για 4 δεκαετίες, από τα μέσα του

’70 και μετά, η κοινωνία μας είχε την άνεση να εξανθρωπιστεί ή να

ψευτοεξανθρωπιστεί. Δεν υπήρχαν δραματικά γεγονότα, μεγάλες ανα-

τροπές και τεράστιες αναταραχές. Ο εξανθρωπισμός κατέληξε να είναι

ένας κώδικας συμπεριφοράς σε ποικίλες μορφές, καταναλωτισμού

και δογματισμών. Μία κοινωνία του φαίνεσθαι, της κονόμας και της

ατομικής ανέλιξης. Μαζί με μία καρικατούρα οικονομικής πλαστικής

ανάπτυξης. Σήμερα μπαίνουμε σε σκοτάδια. Μαζί με την οικονομία

καταρρέει συνολικά το πρότυπο, οι σταθερές και τα όρια. Και δοκιμα-

ζόμαστε. Αγωνία, αβεβαιότητα, φόβος, ανασφάλεια όχι απλώς για το

αύριο αλλά για το σήμερα, δημιουργούν μία νέα πραγματικότητα. Και

αλήθεια τί μπορεί να σημαίνει το “κοίτα να γίνεις άνθρωπος” σε έναν

νέο 18 χρονών όταν ήδη έχει αποδεχτεί την πραγματικότητα της ανερ-

γίας και της αποχώρησης; Η ίδια η ζωή έχει γίνει πολύ δύσκολη. Και

αυθόρμητα αυτό που παράγει είναι περισσότερο κάτι απάνθρωπο, επι-

θετικό, ανασφαλές και βίαιο, παρά κάτι αισιόδοξο και συγκροτημένο.

Μετασχηματιζόμαστε σιγά σιγά. Από άνθρωποι σε φιγούρες-κούκλες

και μετά σε κλειστές ο-ντότητες, αποξενωμένες από την κοινωνία και

τον ίδιο τους τον εαυτό. Που μοιάζουν όλο και περισσότερο μεταξύ

τους, όπως οι κούκλες στο εξώφυλλο, αλλά που δεν αντέχουν ο ένας

τον άλλον. Στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε να αποφασίσουμε

είναι εάν θα επιχειρήσουμε τον εξανθρωπισμό μας ή θα οδηγη-

θούμε σε μία κατάσταση ύπνωσης του μυαλού και επιθετικότητας. Αρ-

χίζουμε και λειτουργούμε με αντανακλαστικό τρόπο. Με όλο λιγότερη

λογική και ευφυία. Και συνηθίζουμε στην ωμότητα, την χυδαιότητα

και την καταστροφή ανθρώπων και σχέσεων. Πλατεία Βικτωρίας,

στοιβαγμένη δυστυχία. Ένα πνιγμένο παιδάκι απαθανατίζεται με σκη-

νοθεσία χολιγουντιανού επιπέδου. Κομμένα κεφάλια άπιστων. Μία

βόμβα με εκατοντάδες νεκρούς. Ένας συνταξιούχος αυτοκτόνησε. Χά-

πενινγκ να κοιταζόμαστε στα μάτια. Σχέση διαδικτύου χιλιάδες μηνύ-

ματα. Μη μου πιάνεις το χέρι, φοβάμαι.

Το άι φον 7 πότε θα βγει;

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ|15

Αφιέρωση πρώτη. Σε αυτούς που μπή-

καν στη βουλή. Να προσέχουν τί ψηφί-

ζουν και να μάθουν καλά την αγγλική

γλώσσα, αν δεν την ξέρουν.

Αφιέρωση δεύτερη. Σε αυτούς που δεν

μπήκαν στη Βουλή. Ας αναρωτηθούν

γιατί ήθελαν τόσο πολύ να τα καταφέ-

ρουν;

Αφιέρωση τρίτη. Όχι άλλη δραματοποί-

ηση. Δεν παίζουμε σε σίριαλ του ’80...

Oμ

ετα

μο

ντέρ

νος

μετ

αβ

αρ

ιέτα

ι κα

ι ΜΕ

ΤΑκλ

αίε

ι.

Oμ

ετα

σχη

μα

τισ

μό

ς μ

ιας

απ

λής

μλκ

ιας

σε

άπ

οψ

η, ε

ίνα

ι η ε

πισ

τήμ

η τ

ου

πα

ρό

ντο

ς.

Φωτογράφιση για το εξώφυλλο

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου, 12.35 π.μ.

Οδός Ιπποκράτους 146, Cafe: Jimmy’s Hall

Κούκλα βιτρίνας, προσφορά: PECCaTO

www.patisionzei.comΕνημερωθείτε για την προβολή σαςστο site μας. Η εμβέλεια μας πλέον

όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας.

Πληροφορίες: 694 45 63 904

Οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς αυτό που ξέρουν να κάνουν. Μου το θύμισε μια φίλη.

Να μην έχειςόνομα...Η περίο

Το πιο άσχημο πράγμα είναι να ξεχνάνε το όνομά σου. Η ατάκα

από παλιά ταινία που το αφεντικό δεν θυμάται το όνομα του

υπάλληλού του που τον έχει στη δούλεψή του 32 χρόνια. Υπάρχει

όμως κάτι χειρότερο από αυτό. Να μην έχεις καν όνομα. Κανείς δεν

σε φωνάζει. Δεν υπάρχεις. Δεν παίρνεις μέρος σε καμιά διαδικασία,

κίνηση και εξέλιξη. Γύρω μας υπάρχουν χώροι. Παρατημένοι, υποβαθμι-

σμένοι, χωρίς όνομα. Που αξίζει να αποκτήσουν όνομα αλλά και να ενταχ-

θούν μέσα από την αναβάθμισή τους στην καθημερινότητά μας. Ο Λέανδρος

Σλάβης λοιπόν επιχειρεί μία διαφορετική προσέγγιση...

Μία έκδοση με άρθρα-προτάσεις για την

ονοματοδοσία κοινόχρηστων χώρων στις

περιοχές της Κυψέλης. Ονοματοδοσία που

προκύπτει από τη μεγάλη ιστορία από προσω-

πικότητες που ζούσαν σε αυτές τις περιοχές αλλά

και από γεγονότα που συντελέστηκαν τις προηγού-

μενες δεκαετίες. Όπως λέει ο ίδιος στο εισαγωγικό του

κείμενο...

«Η πόλη είναι ζωντανός οργανισμός και, ως ζωντανός οργανι-

σμός, αλλάζει. Κάθε “σήμερα” είναι διαφορετικό τόσο από το δικό

του “χθες”, όσο, ως εκ τούτου, και από το δικό του “αύριο”. Και αυτό

δεν αφορά μόνο τη λαοθάλασσα που κινείται (ή ακινητοποιείται) στους

δρόμους της ή τις λειτουργίες της, αλλά και το ίδιο το φυσικό περιβάλλον.

Το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, κατά κανόνα κάθε άλλο παρά “φυσικό” είναι

στις σημερινές μεγαλουπόλεις.

Για να προμηθευτείτε την έκδοση τηλεφωνήστε στο 210 8229040,

210 8229604. Πληροφορίες επίσης θα βρείτε στο site www.patisionzei.com

Είπαν για την έκδοση:

«Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και νοσταλγικό για ’μένα». Ρένα Χατχούτ (μεταφράστρια)

«Ήταν ένα eye-opener. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί δεν το σκέφτηκαν και άλλοι για

άλλες περιοχές της Αθήνας. Οι ποικίλης μορφής πληροφορίες που περιέχει το κάνουν

και "ιστορικό" βιβλίο - για ερευνητές κλπ. Και οι προσωπικές σου προτάσεις και επιση-

μάνσεις θα παραμείνουν σαν παρακαταθήκη για ένα καλύτερο αύριο για την Κυψέλη

που, όπως λες, ήταν το "σπίτι" τόσων πολλών που προσέφεραν στην Ελλάδα»..

Βασίλης Σγούτας (αρχιτέκτων)

«Θαυμάσιος οδηγός για την Κυψέλη». Θωμάς Ταμβάκος (ηλεκτρονικός μηχανικός - μου-

σικολόγος)

«Το να δίνεις σημασία στα μικρά πράγματα, να βρίσκεις λεπτομέρειες και να συνθέτεις

είναι δείγμα πολιτισμού».

Κώστας Παπαδόπουλος (καθηγητής)

ΟΛΗΟΛΙΤΙΣΜΟΣΑΤΗΣΙΩΝΠ

1

351 386

2

����� ����� ������� ��� ������

��������%���#!%�$��&�! !��%!�!$��&���%��"

2'5)4+7/ ��������

+*',)4

531+'4

,62316*'416

/'01

6

46.)4

(3141216-16�����������

�'�2+&%2���%�)&2�#���+&02�&# + *+ "&�2�0##��&020��#�.

� 2"0��# (+�.2�)�*"&%+� 2��(2"� 2��"��+��.�%+ $�+-'& 2 $�2 +�%2 '#�)�2 �� ��&)��2 +-%� ��&/ "(%2 "0��)%�*�-%2 "� 2 ��$&+ "(%�)/(%2 � �2 +�%2 0'&��,$ *�2 +�.2 �� +&% �.+&0.�2� 2�)$�� & �2'�%+-.�2��%2�'���%2%�+&0.2 �#�'&0%2 -.2 ��$�+�.2 ��2 "�+��&)��.��'&����&0%2�"�$�2"� 2%�2+&0.2*0$'�) #���&0%2*+&%2/�)+�2+�.2'�#�.��) *$�%& 2 ��%2 �%+�!�%2 "� 2 ��0��%�2 �##& �$� %�%�2�'& & 2�'�2+&0.2+�#�0+��&0.2�'&���* *�%2%�2�%+ *+�,&�%�2�+�%2�2$&%�� "�+&0.2 � �!&�&.�2 ��2 $&)��2 �%+�*+�*�.2 ,�$'&)&�*�2%�2��%� 2"� 2$��2�+�0+�+�+��2+&0*�$��&02�%��&)�.2"�,�2�� +&% �.2$�2�$���#� �2 '&02 ,�2 !�'�)%&�*�2 +�2 �) �2 +�.�2 ��0+�%2+&%2+)�'&2,�2$'&)&�*�%2%�2� �))��!&0%2+&%2�'&"#� *$�2+&0.��0+�%2+&%2*+�/&�2'�)�2�'�2+&0.2')&��%��.')�"+ "&�.2*"&'&�.�2�!0'�)�+��2"� 2�2 ���%�2�'&"+�*&0%2�%&$�2& 2�%(%0$�.2'#�+���.+�.2'�) &/�.�2�)"��2%�2+�%2*0$$�) *+&�%2"� %�2+�%2"�%&0%2')�!�2& 2' *+&�2+�.20��#�.3�2�0+�2+�2���&$�%�2,�2')�'� 2%�2�0/�) �*+�*-2,�)$�2�#&0.2+&0.2*0%+�#�*+�.2+&02 ���+�*�-%2 1� ��2 & 2 &'&�& 2 ��"�# �*�%2 +�% ����2$&02')&*��)�%�2+&2�%��"��&2��$�2� �%�2+�%2')&��#-2"� 2�&�,�*�%2*+�2� �$�)��-*�2+&02+�# "&�2�'&+�#�*$�+&.�

������ ������

��� �������������

Tο Απολλώνιο Ωδείο ιδρύθηκε το 1972 από τον

συνθέτη Βασίλη Δέλλιο. Εδράζεται σε νεοκλα-

σικό κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα, στην

οδό Αριστοτέλους 69, πλατεία Βικτωρίας.

Το Ωδείο μας είναι μια οικογενειακή επιχείρηση και

ως εκ τούτου επιλέγουμε τους δασκάλους μας έτσι

ώστε να διακρίνονται τόσο για τη μόρφωσή τους,

την αφοσίωση και την αγάπη για τη μουσική, όσο

και για την προσωπική τους μέριμνα και προσοχή

σε κάθε έναν από τους μαθητές τους.

Στο Ωδείο μας λειτουργούν τα τμήματα όλων των

οργάνων κλασικής και παραδοσιακής μουσικής,

τμήματα κλασικού και μοντέρνου τραγουδιού, θεω-

ρητικών, Βυζαντινής μουσικής, πρόγραμμα μουσι-

κής προσχολικής αγωγής καθώς και τμήμα

θεατρικών σπουδών.

Έχουμε δύο χορωδίες, παιδική και νεανική, ενώ συ-

νεχώς δημιουργούνται διάφορα σύνολα φωνητικά

και οργανικά από τους μαθητές μας, οι οποίοι έχουν

την ευκαιρία να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στις

συχνές συναυλίες που διοργανώνουμε.

Ενθαρρύνουμε και φροντίζουμε για τη συνεργασία

μεταξύ των τμημάτων του ωδείου ώστε το βίωμα

της μουσικής να είναι πολύπλευρο, εποικοδομητικό

και να ενισχύεται ταυτόχρονα το ομαδικό πνεύμα.

Στα 43 χρόνια λειτουργίας του, το Ωδείο μας εξελίσ-

σεται, ανοιχτό σε νέους δρόμους μουσικής εκπαίδευ-

σης, μεριμνά για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των

μαθητών του, φροντίζει για την καλλιέργεια της

μουσικής ευαισθησίας τους και προσπαθεί να προ-

αγάγει τον μουσικό πολιτισμό της χώρας μας. Άλλω-

στε πάντοτε πιστεύουμε και θα πιστεύουμε ότι η

μουσική είναι στη φύση του ανθρώπου και πηγάζει

από μέσα του ως βαθιά ανάγκη.

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΩΔΕΙΟ

Αριστοτέλους 69, 10434 πλ. Βικτωρίας

Τηλ. 210.8815219 – 210.8227955

www.apollonioodeio.gr

Apollonio Odeio

ΗΜαίρη Χωριανοπούλου ασχολείται από πολύ

νωρίς με τον χορό κι εκπαιδεύεται για χρό-

νια στην Ελλάδα και το εξωτερικό στον κλα-

σικό και τον μοντέρνο χορό, ενώ παράλληλα -και

διαρκώς- παρακολουθεί πληθώρα σεμιναρίων, που

εμπλουτίζουν το ρεπερτόριό της. Παίρνει το δί-

πλωμα της Βασιλικής Ακαδημίας του Χορού της

Μεγάλης Βρετανίας (Royal Academy of Dancing)

και το Licentiate του Imperial Society of Teachers

of Dancing. Εξειδικεύεται στην εκπαίδευση δασκά-

λων χορού και γίνεται Tutor για το Imperial Society

of Teachers of Dancing.

Αφού διδάσκει επί σειρά ετών σε αναγνωρισμένες

σχολές (από το 1986), το 2005 ιδρύει τη Σχολή

Χορού Spirit of Dance, θέλοντας να δημιουργήσει

τον χώρο στον οποίο θα μπορούσε να εφαρμόσει το

απόσταγμα της διδακτικής της εμπειρίας και να

εστιάσει στη διαμόρφωση άρτια εκπαιδευμένων χο-

ρευτών, ερασιτεχνών και επαγγελματιών, τόσο στον

κλασικό όσο και τον μοντέρνο χορό.

Η Σχολή είναι αναγνωρισμένη από το κράτος και

διαπιστευμένο κέντρο εκπαίδευσης δασκάλων

χορού (Approved Center του I.S.T.D.).

Τα μαθήματα που προσφέρει η σχολή είναι: κλασικό

μπαλέτο (R.A.D., I.S.T.D., free), μοντέρνος χορός

(modern theater I.S.T.D.), σύγχρονο (με στοιχεία re-

lease και contact improvisation), hip hop, latin, pi-

lates, BodyART, yoga και διδακτική του κλασικού ή

του μοντέρνου χορού. Ειδικότερα, λειτουργούν τμή-

ματα νηπίων και ξεχωριστά τμήματα αγοριών όλων

των ηλικιών. Όλοι οι διδάσκοντες της Σχολής είναι

έμπειροι και καταξιωμένοι επαγγελματίες με βαθιά

γνώση του αντικειμένου τους.

Αναγνωρισμένη από το κράτος

Σχολή Μπαλέτου

& Μοντέρνου Χορού

Μαίρης Χωριανοπούλου

Κλασικός Χορός / Μοντέρνος Χορός /

Σύγχρονος Χορός / Pilates / Body Art /

Hip-Hop / Yoga / Latin

• Tμήματα Ενηλίκων

• Επαγγελματικά Τμήματα: DDI / DDE /

Licenciate / Fellow / Ballet & Modern

I.S.T.D. / Ballet R.A.D.

Ιθάκης 43, Αθήνα

T. & F.: 210 82 10 039

info@spirit-of-dance.gr

www.spirit-of-dance.gr

Λεωφ. Γαλατσίου 64, Άνω Πατήσια

τηλ./fax: 210 2284700

e-mail: odeioathena@gmail.com

www.odeioathina.gr

έχουμε

πάθος με

τη μουσική

Κλασικό τμήμα

Μοντέρνο τμήμα

MOYΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ

Τμήμα Παραδοσιακής Μουσικής

Τμήμα Λαϊκής Μουσικής

Spirit of Dance

Εντάξει, το ζήτημα είναι τί ψάχνει ο καθένας.

Εμένα μ’ αρέσουν τα μαγαζιά που μόλις μπεις

μέσα σε σκουντάνε στον ώμο. Φιλικό σκού-

ντηγμα είναι, άλλο αν εσύ είσαι στην τσίτα και

νομίζεις πως κάποιος σε σπρώχνει. Λοιπόν,

να σε σκουντάνε και να σε καλούν να προ-

σαρμοστείς και να νοιώσεις. Σε σκουντάνε.

Δεν υποκλίνονται, δεν χαζογελούνε, δεν είναι

τυπικά αδιάφορα και καλοβαλμένα. Μ’ αρέ-

σει να πίνουμε 6 ρακόμελα και τις 6 φορές

το μπουκαλάκι να είναι διαφορετικό από την

προηγούμενη φορά. Και το καθένα να έχει τη

δικιά του ιστορία. Το πρώτο από ένα γιουσου-

ρούμ της Ανατολής, το άλλο από ένα μεγαλο-

αστικό σπίτι της Σμύρνης και το τρίτο από ένα

ορεινό χωριό της Κορινθίας... Και να κάθεται,

δηλαδή ο συγγραφέας, να σκαρώνει ιστορίες

για τα μπουκάλια και να πίνει. Μ’ αρέσει να

χάνομαι στον διάκοσμο, στις αφίσες και στις

λεπτομέρειες και η φίλη μου δίπλα με σπου-

Όταν κάτι σε σκουντάει φιλικά

ΠΟ

ΛΗ

- Π

ΟΛ

ΙΤΣΜ

ΟΣ

ΠΑ

ΤΗ

ΣΙΩ

Ν

Tο ουζερί

της Τζένης

Δεν είναι τυχαίο ότι το ουζερί της

Τζένης μετρά τόσα χρόνια. Γνήσιο,

αυθεντικό με ωραίες μουσικές και

διαλεχτά σχήματα.

Φέτος τον χειμώνα τις Παρασκευές

συναντάμε τον τραγουδοποιό Σταύ-

ρακα με την παρέα του με πολύ

κέφι και όρεξη για να ανοίξουμε

όμορφα τα Σαββατοκύριακα.

Τα Σάββατα οι Μορτηλάτες ανακα-

τεύουν τους ήχους του μπαγλαμά,

του αρκοντεόν, του βιολιού και της

κιθάρας κρατώντας το ουζερί της

Τζένης ξάγρυπνο και όλους εμάς με

σμυρνέικα, ρεμπέτικα και νησιώ-

τικα τραγούδια.

Τα μεσημέρια των Κυριακών από

τις 15.00 και όσο πάει θα μας δια-

σκεδάζει ο Γιάννης Καραπιπέρης με

τον Σταύρο Παπαδάκη και την υπέ-

ροχη φωνή της Αργυρώ Καραβίνου.

Όλα μαζί λοιπόν οι μουσικές, το

πιοτό, τα χρώματα, οι σχέσεις, η

Τζένη και ο κόσμος μου φέρνουν

κάποιους στίχους στο μυαλό:

“Ήτανε όμορφο θαρρώ

εκείνον τον παλιό καιρό το καπη-

λειό μου

γιαλός, καημός και τσικουδιά

βαλμένα μέσα στην καρδιά με τ’

όνειρό μου".

δές στη Γαλλία στην διακόσμηση να μην μπο-

ρεί να το κατατάξει πουθενά. Και να λέει ότι

κάτι της θυμίζει από ένα παλιό καφέ σε μία δεύ-

τερη συνοικία του Παρισιού. Μ’ αρέσει να

βλέπω ανθρώπους της γειτονιάς, πιτσιρικά-

δες, μουσάτους, καραφλούς, μεγαλωμένες

αρτίστες, μάγκες, οικογενειάρχες, να μπλέ-

κονται σε ένα δικό τους κουβάρι. Μ’ αρέσει να

μιλάνε οι παρέες μεταξύ τους, να λύνουν

προβλήματα χωροταξίας, προσανατολισμού

της μουσικής που θα ακολουθήσουν οι μου-

σικοί. Μ’ αρέσει να ακούω ατάκες που άλλες

σε κάνουν να γελάσεις καλόκαρδα και άλλες

να μαγκώνεσαι συναισθηματικά. Εμένα μ’ αρέ-

σει και η Αχαρνών όμως... Δηλαδή δεν μπορώ

να το πάρω το ουζερί και την Τζένη και να την

μετακομίσω αλλού. Ούτε καν στην Πατησίων.

Εκεί ανάμεσα σε δρόμους με ονόματα ποιητών

υπάρχει αυτό το σημείο που σε σκουντάει φι-

λικά. Εμένα μ’ αρέσουν τα μαγαζιά που νέοι

άνθρωποι τραγουδάνε χωρίς μικρόφωνα

και πασχίζουν να σε κερδίσουν. Και όταν θα

’χεις πιει και το τρίτο ρακόμελο να νομίζεις

πως θα ανοίξει η πόρτα και θα μπει ο Μπάτης

να πει την εξυπνάδα του. Και μόλις έχεις πα-

ραγγείλει και το έβδομο και καθώς αναρωτιέ-

σαι από που θα ’ναι αυτό το μπουκάλι, τότε να

ακούς το βιολί να παίζει το “Γιωργίτσα”.

“Εγώ έλεγα να σ’ αγαπώ Γιωργίτσα μου κανείς

να μην το ξεύρει... Και όταν περάσει η ώρα και

χαμηλώσουν τα φώτα και αν είσαι τυχερός, να

ακούσεις μπλουζ νέγρικα, τραγούδια του Παύ-

λου και αυτοσχεδιασμούς έθνικ”. Λοιπόν, το

ζήτημα είναι τί ψάχνει ο καθένας. Η Τζένη

είναι σίγουρο ότι έχει βρει αυτό που ψάχνει.

Το Ουζερί της Τζένης

Μαλακάση 4 και Αχαρνών

(Δίπλα στον Αγ. Ελευθέριο)

Τηλ: 211 4027219 / 690 9909132

Οι άνθρωποι φτιάχνουν τις γειτονιές τους και οι γειτονιές τους ανθρώ-

πους τους. Στα Εξάρχεια κουβέντα στην κουβέντα, μέρα στη μέρα οι άν-

θρωποι πλέκουν τα βήματά τους γύρω από σπίτια και μαγαζιά, κι αυτά

παίρνουν κάτι από τις ιστορίες των περαστικών και τα μεταλαμπα-

δεύουν στη μεγάλη Ιστορία. Αν θέλεις να ψάξεις βαθιά μέσα στον χρόνο,

σκάβεις τη γη και αποκαλύπτεις τα στρώματα των πετρωμάτων: παλαι-

ολιθικά, μεσολιθικά, νεολιθικά. Αν όμως ψάχνεις για γεγονότα πιο πρό-

σφατα; Τότε πρέπει να σκάψεις πίσω στα λόγια, στις ταμπέλες των

δρόμων και τα σπίτια, στους μαγαζάτορες και τους θαμώνες. Τα πρό-

σφατα πετρώματα εκεί θα τα ξεχωρίσεις. Η νέα ιστορία είναι κράμα από

πολύτιμους λίθους, πέτρες αιχμηρές και βοτσαλάκια, ανακατεμένα όλα

στη σκόνη των σοκακιών.

Μια γειτονιά σμιλεμένη από τους ανθρώπους της, ορισμένη από τα ήθη

τους όσο καμία άλλη στέκει δίπλα στο κέντρο και ρίχνει κριτικές ματιές

στα τεκταινόμενα του κεντρικού άξονα. Μια γειτονιά με στρώσεις κοι-

νωνικές και πολιτικές περισσότερες απ' ότι οι φλέβες του λατομείου

στον λόφο του Στρέφη. Μόνο που δεν λέγεται Στρέφη. Αγχεσμός λέγε-

ται. Και τα Εξάρχεια, λέγονται Νεάπολη. Και η Μπενάκη είναι η οδός

Προαστίου. Γιατί κάποτε 20 λεπτά πέρα από την Ομόνοια το μόνο που

υπήρχε ήταν εξοχή. Τότε κάρα διέσχιζαν την Ακαδημίας και τα Εξάρχεια

ήταν γεμάτα με πιθαράδικα που ζούσαν από το λατομείο του λόφου. Το

φημισμένο όνομα τους το πήραν (τί τραγική ειρωνεία! ) από έναν αστό:

έναν έμπορο που διατηρούσε μεγάλο κατάστημα στη Θεμιστοκλέους. Ο

περασμένος αιώνας μπήκε καλπάζοντας και μετέτρεψε την περιοχή σε

καταφύγιο φοιτητών και λογίων οπότε και αναπόφευκτα σε χώρο ζυ-

μώσεων και συγκρούσεων. Τα Δεκεμβριανά χώρισαν τα Εξάρχεια στα

δυο και η μεταπολίτευση τα συσπείρωσε εναντίον του καθεστώτος. Σή-

μερα παραμένουν συσπειρωμένα και εξοργισμένα, -εν βρασμώ ψυχής

θα έλεγαν οι δικαστικοί. Δίνουν τροφή και στέγη σε καλλιτέχνες, συγ-

γραφείς και πολιτικούς. Είναι υποβαθμισμένα και βουτηγμένα στην

κρίση. Είναι αυτοοργανωμένα και ετοιμοπόλεμα. Είναι αθηναϊκά και

ταυτόχρονα μισούν τον μικροαστισμό. Στρώματα, στρώματα ιδεών, κτι-

ρίων, γεγονότων, ανθρώπων αφήνουν σημάδια σε όλες τις γωνίες και

δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις να ξετυλίγεις το νήμα της Αριάδνης.

Σε μια βόλτα τί να προλάβεις να δεις και να ακούσεις; Τα Εξάρχεια θέ-

λουν σελίδες πολλές δικές τους και πάλι θα υπάρχει μια πόρτα που κρύ-

βει μια ιστορία, μια πλατεΐτσα που έχει το κλειδί για ένα μυστήριο. Πάω

να βουτήξω στο «άβατό» τους. Θα τα πούμε στους δρόμους!

Ηξερες Οτιςτις 20 ςεπτεμβρίου του 1942 ηιουλία Μπίμπα, ο Κώστας Περρίκος,ο ςπύρος Γαλάτης και ο ΑντώνηςΜυτιληναίος ανατινάζουν τα γρα-φεία της εςΠΟ, της ελληνικήςναζιστικής οργάνωσης στη Γλάδ-στωνος. Ήταν ένα από σπουδαι-ότερα σαμποτάζ που

πραγματοποιηθήκαν στην τότεκατεχόμενη ευρώπη. Αφού προδί-δονται, Ο Περρίκος και η Μπίμπαεκτελούνται.

Ηξερες Οτι

Κεντρικός άξονας των πρώτων πο-

ρειών διαμαρτυριών αποτελεί η ςό-

λωνας και όχι η Πανεπιστημίου. Οι

φοιτητές διαμαρτύρονται για τη

μετάφραση του ευαγγελίου στη

δημοτική, μέσα στο πνεύμα του

συντηρητικού φοιτητικού κινήμα-

τος της εποχής

Κεί

μεν

α: Α

γαθή Κ

άτσ

ια, Μ

αντώ

Βλάχου, Μ

αριά

ννα Π

απ

αγε

ωργίο

υ

Το αφιέρωμα αυτό δεν θα υπήρχε χωρίς τις φωνές που μας μίλησαν για τον αγαπημένο τους τόπο:

Φοβερέ Χαράλαμπε Μπαλτά και αγαπητέ Δημήτρη Ρόκκο, σαν ευχαριστούμε από καρδιάς.

Έργακαι ημέρες...

Ηξερες Οτι

Υπήρχε λένε ένας τύπος τα εξάρ-

χεια του ‘80, που κήρυττε τον λόγο

του Χριστού. Όταν άκουγε καυγάδες

στην πλατεία, κατέβαινε και χώριζε

τους διαπλεκόμενους.

Ηξερες Οτι

Ο Άσιμος, η Γώγου και ο ςιδηρό-

πουλος υπήρξαν αμφιλεγόμενες

και εμβληματικές φιγούρες της

πόλης. Οι κασέτες τους αντιγρά-

φονταν και κυκλοφόρησαν παρά-

νομα από χέρι σε χέρι.

Θεμιστοκλέους και Γαμβέτα: Πάνω

από εκεί που σήμερα βρίσκεται μια

πολύχρωμη καφετέρια κάποτε λει-

τουργούν οι γυναικείες φυλακές

όπου καταλήγουν τις γυναίκες των

αντιστασιακών. το παράθυρό τους

βλέπει στον Λυκαβηττό.

Ηξερες Οτι

το πρώτο τανκ εμφανίζεται στο

Πολυτεχνείο στα Δεκεμβριανά, πολύ

νωρίτερα από τα περιστατικά της 17

Νοέμβρη. τα μικρά αγγλικά Sher-

man αλωνίζουν την πόλη και χωρούν

ακόμα και στα μικρά σοκάκια των

εξαρχείων

Πριν το ’50 η εμφάνιση ενός αυτοκινήτου είναι

μεγάλο γεγονός για τα πιτσιρίκια, που είχαν απο-

κλειστική κυριαρχία στους δρόμους. Το τόπι

μπαίνει στην άκρη και παρακολουθούν εκστα-

τικά το αυτοκινούμενο θαύμα.

Οδός Οικονόμου: Στα 1905 ο Νουμάς, το ση-

μαντικότερο περιοδικό έντυπο του κινήματος

του δημοτικισμού, προκηρύσσει διαγωνισμό για

τη συγγραφή αναγνωσματαρίου. Οι προδιαγρα-

φές του είναι πολύ συγκεκριμένες: «να γραφή

ένα αναγνωσματάριο ανθρωπινό και ρωμαίικο,

όχι με ια, με ρις, με ους και κάθε άλλη τέτοια

αηδία, μα με λέξες που να τις ακούη το παιδί

κάθε ώρα και στιγμή σπίτι του, αφού σήμερα με

κείνα πούχουνε στα σχολειά μας, το Ρωμιόπουλο

παίρνοντας το πρώτο βιβλίο στα χέρια του Θα

πρωτοσυλλαβίση μια ψεύτικη λέξη που δε Θα

τηνε μεταχειριστή στην κουβέντα του ποτέ - μ'

άλλα λόγια με την πρώτη λέξη που Θα συλλα-

βίση, Θα πη και την πρώτη του ψευτιά».

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής τα παιδιά τρέ-

μουν την τρελή των Εξαρχείων- την κυρά Αυ-

γούστα. Περιπλανιέται λένε με ανακατωμένα

μαλλιά και ψελλίζει ακατανόητες λέξεις. Το 1943

εξαφανίστηκε από τη γειτονιά. Εκτελέστηκε

γιατί περιέθαλπε Άγγλους και Έλληνες αντιστα-

σιακούς όπως αποκαλύπτεται. Στη θέση του σπι-

τιού της θα βρεις σήμερα την ταβέρνα Ροζαλία,

που φέρει το αντιστασιακό ψευδώνυμο της

κυρά-Αυγούστας.

Στη Στοά Φέξη λειτουργεί η Λέλα Καραγιάννη

το αρωματοπωλείο της, από που στέλνει μηνύ-

ματα στη Μέση Ανατολή. Η οργάνωση που

έστησε, η «Μπουμπουλίνα», ήταν από τις πιο

ενεργητικές προσπάθειες κατά την αντίσταση.

Τα παιδιά της στις μαρτυρίες τους περιγράφουν

πως μετέφεραν όπλα και πολεμοφόδια, αλλά και

πως συλλήφθηκαν και βασανίστηκαν μαζί με τη

μητέρα τους.

Δυο 15χρονοι με 20 χρόνια διαφορά, στιγματί-

ζουν για πάντα τους δρόμους της συνοικίας. Οι

δολοφονίες Καλτεζά και Γρηγορόπουλου παρα-

μένουν βαθιά εντυπωμένες στους δρόμους και

τις συνειδήσεις των Εξαρχείων.

«Στο τέλος μιλάει το πανί» είχε πει κάποτε ο Φι-

λοποιμήν Φίνος. Για τα Εξάρχεια το πανί έχει να

πει πολλά: από το στούντιο της Φίνος Φιλμ στην

Στουρνάρα, τα σινεμά της γειτονιάς, τις ταινίες

που γυρίζονται στα χώματα τους («Κυριακάτικο

ξύπνημα» , «Στέλλα») ως τον «δράκουλα» του

Ζερβού και τις κινηματογραφικές απόπειρες των

παιδιών του Βούλγαρη (με αποκορύφωμα το

«Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους;» που αποτε-

λεί κυριολεκτικά ωδή στο εξαρχειώτικο

lifestyle).

Η γνωστή ταβέρνα του Μπάρμπα-Γιάννη φιλο-

ξένησε την αρχή πολλών πρωτοβουλιών και ζυ-

μώσεων της μεταπολίτευσης. Επίσης έφτιαχνε

εκπληκτικά καφεδάκια, όσο ήταν ζεστά. Κρύα

πάλι, δεν τρογώντουσαν.

Εναλλακτικά πριν υπάρξει καν το εναλλακτικό,

τα Εξάρχεια δάνεισαν τα εδάφη τους και στους

ροκομεταλάδες και το σινάφι τους. Εκεί βρίσκεις

τα δισκοπωλεία τους, τα ρουχάδικα τους, το «An

club» τους. Θες να βάψεις τα μαλλιά σου σε όλες

τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου; Ξέρεις που

θα βρεις το κατάλληλο «χρωματοπωλείο».

Αν ο ψηφιακός τύπος είναι συνέχεια του αναλο-

γικού, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι τα Εξάρχεια

παραμένουν καλά δικτυωμένα. Τα πρωτοπο-

ριακά τυπογραφεία τους, οι εκδόσεις και τα βι-

βλιοπωλεία έδωσαν πνοή και στα καταστήματα

των σύγχρονων τεχνολογικών θαυμάτων. Η

δεξιά πλευρά του Πολυτεχνείου, (βλ. Στουρνάρη

και πέριξ), αποτελεί παράδεισο για τον μέσο κομ-

πιουτεράκια. .

Κεί

μεν

α: Α

γαθή Κ

άτσ

ια, Μ

αντώ

Βλάχου, Μ

αριά

ννα Π

απ

αγε

ωργίο

υ

ExarchiaEating food in restaurants

No foXes in the park

Apples they sell in shops

Riding bikes in the streets

Cat and dogs walk in the square

Haberdashers*

I have flowers in my balcony

And many markets near

*(haberdashers = μικρό μαγαζί που πουλάει κεν-

τήματα,κλωστές κ.ά.)

Αλεξάνδρα Μιχαήλ

Οι σκελετοίΜια φορά ήταν μια πόλη που ήταν πολύ ωραία.

Και μια μέρα ένας άνθρωπος που είχε μαγικό σπρέι

ζωγράφισε έναν σκελετό. Ο σκελετός βγήκε από

τον τοίχο και τρομοκρατούσε την πόλη. Ήρθαν

αστυνομικοί, ήρθε στρατός και τους έκανε όλους

αυτούς μια μπουκιά. Μετά αντί για ωραία πόλη

που ήταν, έγινε μια νεκρή πόλη.

Εκεί κατοικούσαν όλα τα ζόμπι, όλοι οι σκελετοί και

όλοι οι βρικόλακες. Μετά αυτός που είχε το μαγικό

σπρέι έφτιαξε έναν στρατό με μάγους σκελετούς

που ήταν καλοί. Έτσι οι μάγοι έδωσαν πίσω την

πόλη στους ανθρώπους και έζησαν αυτοί καλά και

εμείς καλύτερα.

Κώστας Τέρεχ

Οι πόρτες του σχολείου μαςΟι πόρτες του σχολείου μας είναι βαριές και σιδε-

ρένιες σαν σιδερογροθιές. Πρώτα ήταν ξύλινες και

παλιές μα τώρα άλλαξε η κατάσταση! Αν δεν προ-

λάβεις να βγεις γρήγορα θα σου πιάσουν τα χέρια

σου. Ευτυχώς που ο δάσκαλός μου τις στοπάρισε

με ένα μοντέρνο μηχανισμό. Η καρδιά μας ησύ-

χασε! Πόρτες του σχολείου σχεδόν ασφαλείς... Η

ομορφιά τους είναι χάλια... Το χρώμα τους φοβίζει...

Τις χρησιμοποιούμε και για παιχνίδι! Κλωτσιές,

μπουνιές, με κίνδυνο να βουλιάξει η λαμαρίνα

τους. Δεν είναι πόρτες μικρές! Είναι τεράστιες και

όταν τις ανοιγοκλείνουμε νιώθουμε σαν να είμα-

στε σε παιδότοπο. Τί να κάνουμε! Τις υπομένουμε

τις σκοτεινές, τις μαύρες και χωρίς παράθυρα πόρ-

τες.

Άρους Χέντα

Πηγαίνοντας στο πάρκο τις πρώτες μέρεςΘέλουμε να γράψουμε κάτι για το πάρκο Εξαρχείων,

αυτό Χ. Τρικούπη και Ναυαρίνου. Δεν είδαμε την

αφίσα που βάλανε οι γονείς στο σχολείο μας για την

πρώτη μέρα στις 7 Μαρτίου. Όμως ο δάσκαλος, μας

πήγε στο πάρκο. Και να τί θέλουμε να γράψουμε: Για

να πάμε περάσαμε από εκεί που σκότωσαν τον

μικρό Αλέξη. Διαβάσαμε τα μηνύματα που έγραψαν

οι φίλοι του, οι κάτοικοι της γειτονιάς και τα ξαδέλ-

φια του. Είδαμε τα λουλούδια εκεί που πέθανε ο

Αλέξης. Είδαμε ανθρώπους, καφετέριες και αυτοκί-

νητα. Μας άρεσαν τα δέντρα, η λεμονιά, τα λουλού-

δια και ο σκύλος. Καταλάβαμε ότι είναι μεγάλο μέρος

και ότι ήθελαν οι κάτοικοι να φτιάξουν ένα πάρκο.

Μας είπαν ακόμη ότι θα φτιάξουν κούνιες. Κάποτε

ήταν ένα μεγάλο πάρκινγκ που είχε ένα παράξενο

σχήμα. Οι γονείς μας, είπαν ότι θα μας παίρνουν να

πηγαίνουμε! Όμως όταν ένα παιδί είπε «μαμά θέλεις

να πάμε μια βόλτα στο πάρκο»; η μαμά είπε «Εντά-

ξει, αλλά έχω δουλειά». Και μια άλλη μαμά, μας είπε

ένα παιδί, ήθελε να δει το σημείο που πέθανε ο μι-

κρός Αλέξης. Είπε ακόμη να πάρουμε φυτά να πάμε

κι εμείς να τα φυτέψουμε.

Να κι ένα ποίημα για το πάρκο:

«Πάρκο ωραίο με λουλούδια

με δεντράκια σαν κεράκια

απαλά και τρυφερά.

Φυσάει ο αέρας τα φυλλαράκια σας

Γλυκά και φοβερά

Μικρά και μεγάλα

Χοντρά και λεπτά

Ωραία και λαμπερά.

Πάρκο ωραίο, οι άνθρωποι σε χαιρετούν!»

Ανγκέλικα Καργκούλεβιτς, Ευανθία Παντελή

Τζούλια Μάλικ, Άρους Χέντα, Ορέστης Μαρτίνι

Λίγα λόγια για την ιστορίατου σχολείου και της γειτονιάς

Η γειτονιά μου

Μένω στην οδό Αραχώβης που βρίσκεται στα Εξάρ-

χεια. Είναι μια μεγάλη πολυκατοικία με πολλά δια-

μερίσματα.

Η γειτονιά μου είναι ωραία και έχει πλατείες, δέντρα,

εστιατόρια, μαγαζιά και βιβλιοπωλεία.

Το σχολείο μου είναι ωραίο και αρκετά κοντά στο

σπίτι μου. Έχει αυλή, λουλούδια, δέντρα και παί-

ζουνε οι μαθητές και οι μαθήτριες. Για να βγω τη

νύχτα μόνη μου νιώθω ένα φόβο. Όταν βγαίνουν οι

τ.: 210.33.88.571Χαριλάου Τρικούπη 28, Εξάρχεια

www.coffeeisland.gr

Κάποιοι αναπολούν το παρελθόν στα καφενεία και κάποιοι αγωνίζονταιστην πλατεία για το δικό τους όραμα του μέλλοντος. Άλλοι πάλι, απλάζουν το σήμερα. Το σχολείο, την μπάλα, τις φιλίες και τους καυγάδεςτους, τα νέα στην τηλεόραση και τις φωνές από τα επεισόδια. Και όμωςοι δρόμοι πολύ σύντομα θα ανήκουν σε αυτούς. Τα παιδιά των Εξαρχείων φτιάχνουν ένα παζλ από ζωντανές, αληθινέςματιές στην πόλη μέσα από την εφημερίδα του 35ου ολοήμερου δημοτι-κού σχολείου: «Οι φιλίες των παιδιών». Οι σελίδες της αποκαλύπτουνόλα όσα χρειάζεται ένας γενναίος πρωτοπόρος για την ανακάλυψη τηςγειτονιάς, των ανθρώπων και του κόσμου που ξετυλίγεται μπροστά του.

Με τα μάτια των παιδιών

κουκουλοφόροι στα Εξάρχεια και κάνουν

φασαρίες όλος ο κόσμος νιώθει τρόμο.

Νιώθω πολλή αγάπη για τον αδερφό μου

που είναι μικρός. Ζω με την ελπίδα για ένα

καλύτερο αύριο. Όταν βλέπω τον μπαμπά

να δουλεύει κάθε μέρα είμαι πολύ χαρού-

μενη.

Τζούλια Μάλικ

Ο μικρός ΑλέξηςΤις τελευταίες μέρες του Δεκεμβρίου

άκουγα να μιλάνε όλοι για ένα μικρό

αγόρι που τον έλεγαν Αλέξη και που το

σκότωσε άδικα κάποιος αστυνομικός. Ένα

βράδυ βγήκε για καφέ με τους φίλους του και

τον σκότωσε εν ψυχρώ. Έφυγε άδικα για πάντα...

Λυπάμαι πολύ.

Όταν ο αστυνόμος σκότωσε τον Αλέξη άρχισε ο πό-

λεμος με τα μαγαζιά. Η αστυνομία προσπάθησε να

νικήσει.

Όμως, όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή!

Καλό ταξίδι στον Αλέξη και να μας προσέχει από

εκεί που είναι!

Ανγκέλικα Καργκούλεβιτς, Ευανθία Παντελή

Άρους Χέντα, Ορέστης Μαρτίνι

Γίνομαι συγγραφέας!

Στη γειτονιά μου βρίσκεται μια «γκαλερί» βιβλίων.

Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω εκεί. Βρίσκομαι σε ένα

κόσμο μαγικό. Η μυρωδιά των βιβλίων είναι έντονη.

Καθώς και η μυρωδιά της παλαιότητας του βιβλιο-

πωλείου. Μπορείς να βρεις ότι βιβλία θες. Από Αστε-

ρίξ κόμικς, φιλοσοφικά, ιστορικά, εγκυκλοπαίδειες,

παραμύθια και λογοτεχνικά. Έχει πολλούς συγγρα-

φείς: Γρηγόριο Ξενόπουλο, Πηνελόπη Δέλτα, Άλκη

Ζέη, Μενέλαο Λουντέμη κ.ά.

Ο κύριος Αντώνης που έχει το βιβλιοπωλείο αγαπά

πολύ τη δουλειά του. Όλη μέρα διαβάζει και ξέρει τι

έχει το κάθε βιβλίο. Μπορώ με τις ώρες να χαζεύω

τα βιβλία και τις εικόνες τους. Πού ξέρεις, μπορεί κά-

ποτε να μπορώ να γίνω και εγώ συγγραφέας που

θα διαβάζουν τα βιβλία μου.

Αγγελική Κωστοπούλου

Ο λόφος του ςτρέφηΣτον λόφο του Στρέφη πάω κάθε Κυριακή και κάνω

ποδήλατο. Λοιπόν, έχει πολλά δέντρα και θάμνους κι

έχει και βρύσες σε περίπτωση που κάποιος διψάσει.

Επίσης το γήπεδο του μπάσκετ είναι τεράστιο. Όταν

πήγα τώρα τελευταία είδα εργάτες να κάνουν δου-

λειές. Καιρός ήταν.

Χριστιάννα Σεχάι

Μες το Μουσείο θέλω να μπω...Στο Αρχαιολογικό Μουσείο πηγαίνω κάθε εβδομάδα.

Έξω από το Μουσείο τα παιδιά παίζουν πολλά παι-

χνίδια: κρυφτό, κυνηγητό, ποδόσφαιρο, κρυφτοκυ-

νηγητό καθώς και “κλέφτες και αστυνόμους”. Το

Μουσείο έχει πολλούς φοίνικες, ελιές και κάποια

άλλα δέντρα. Μέσα στο Μουσείο έχει αρχαία αγάλ-

ματα και πολλά δωμάτια με διαφορετικά θέματα.

Έχω διαβάσει και το βιβλίο «Η Μυρσίνη και η Ιερή

Χήνα» (Ίνδικτος 2000) της Μάνιας Δούκα. Στην

πρώτη σελίδα μιλά για την Ηγησώ που φορά ένα

μόνο δακτυλίδι και το δίνει, για να συνεχίσει με

ήρωες που βρίσκονται μέσα στο Μουσείο.

Κώστας Τέρεχ

Η ςοφία Βέμπο στη ςτουρνάρηΜπήκαμε μέσα στη πολυκατοικία που έμενε η

Σοφία Βέμπο κι ο κύριος Μπάμπης στο ισόγειο

έβαλε μουσική. Χορέψαμε βαλς με την κυρία Δήμη-

τρα και ρωτούσαμε για τον όροφο που θα πάμε. Περ-

πατήσαμε τις σκάλες μέχρι να φτάσουμε στον τρίτο

όροφο. Μας άνοιξε ένας κύριος που είχε πολλά βι-

βλία. Μας άφησε να μπούμε. Είδαμε το παράθυρο

που έβλεπε το Πολυτεχνείο και μιλούσε με τους φοι-

τητές το 1973. Διαβάσαμε τα ποιήματα που είχαμε

φέρει μαζί μας και τα αφήσαμε πάνω στο γραφείο.

Ρομίνα Λεκγεγκάι

το σπίτι του ποιητή ΝαπολέονταΛαπαθιώτηΝαπολέων Λαπαθιώτης είναι το όνομα του σχολείου

μας. Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης ευτυχώς πρόλαβε κι

έγραψε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο για τη ζωή του κι

έτσι εμείς πήγαμε με αυτό στο τελευταίο σπίτι του.

Πήγαμε στο σπίτι του αλλά δυστυχώς δεν μπήκαμε

μέσα. Διαβάσαμε όμως μερικά ποιήματα του που

είχε γράψει όπως: “Τ'όνειρο μου πέθανε/ αργά το

βράδυ/ μόνος τώρα κι έρημος/ τι μπορώ να πω/ Κι

όμως το 'ξερε καλά το βραδινό του χάδι/ πόσο τ'

αγαπώ”. Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης έβγαινε πάντα

το βράδυ. Το πρωί διάβαζε τα γαλλικά του κι έπαιζε

πιάνο. Μόνο το βράδυ έβγαινε και τάιζε τις γάτες.

Πέθανε τον Ιανουάριο του 1944 γιατί δεν άντεξε την

γερμανική κατοχή.

Ελπίδα Κωστοπούλου

Ο λόφος του ςτρέφηΟ λόφος άνηκε στην οικογένεια του Στρέφη το 19ο

αιώνα. Το σπίτι της οικογένειας Στρέφη ήταν στα

πόδια του λόφου. Κατά τη διάρκεια του '30 δημι-

ουργήθηκε στον λόφο ένα πέτρινο θεατράκι που

τώρα κάθε καλοκαίρι παίζουμε θέατρο σκιών, τον

αγαπημένο μας Καραγκιόζη. Εκεί είναι και το γή-

πεδο του Αστέρα Εξαρχείων. Χάρηκα πολύ όταν μας

είπε ο κύριος ότι θα δοθεί εκεί ένας αγώνας με τα

σχολεία 35ο, 36ο και την «Πυξίδα». Όλα τα σχολεία

θα διαβάσουν την «Μπάλα της ζωής τους» (Κέδρος

2012), του Πάνου Χριστοδούλου και μετά θα δώ-

σουν τον αγώνα. Και από τότε κάνω προπόνηση.

Αναρωτιέμαι ποιοί θα νικήσουν!

Μάθιου Ντε Λα Κρουζ

Σε ένα ζεστό και παρεΐστικο

μαγαζί, σαν το Νεάπολις,

μπορείς να γευτείς μεγάλη

ποικιλία χειροποίητων

γλυκών και να πιεις

έναν ωραίο καφέ. Διάλεξε

τον αγαπημένο σου συνδυασμό

ακόμη και σε πακέτο

για το σπίτι.

δε μου αρέσει

+Όλα τα πράγματα έχουν την θετική και την αρ-

νητική τους πλευρά. Φίλοι μας είπαν... “Προσέξτε

πώς θα τα γράψετε.” Δεν ξέρω πως μπορώ να γράψω

το πόσο μ’ αρέσει το άρωμα ζωής που υπάρχει στους

πεζόδρομους και στα στενά. Και ξέρω πως κάποιοι θα

στραβομουτσουνιάσουν και θα μου πουν “Καλά την βρωμιά

δεν την βλέπεις; Ποιό άρωμα ρε φίλε;” Δεν ξέρω πως μπορώ

να γράψω για τον εκνευρισμό μου όταν από το πουθενά

τρόλεϊ αδειάζουν και καίγονται πάνω στην Πατησίων.

Και ξέρω πως κάποιοι μπορεί να τσαντιστούν και να

μου πουν “Τί θέλεις ρε φιλαράκι τώρα; Με το κρά-

τος είσαι;” Εμένα απλά μ’ αρέσουν και δε μ’

αρέσουν πράγματα. Και έχω το δικαίωμα

να τα γράφω. Προτιμώ τα Εξάρχεια

που μου δίνουν τόσα θετικά και αρ-

νητικά στοιχεία παρά άλλες πε-

ριοχές που με κάνουν να

βαριέμαι...

Την αλληλεγγύη

Τις συναυλίες

Τα τυπογραφεία

Τα ταβερνάκια

Τις οργανωμένες δράσεις

Αυτούς που διαφωνούν

Αυτούς που συμφωνούν

Αυτούς που συμφωνούν

πως διαφωνούν

Τα παλιά μαγαζάκια

Την αρχιτεκτονική

Το φοιτηταριό

Την κοινωνική οικονομία

Την ελευθερία

Τα φρικιά

Τους φιλοσόφους

Τους βέρους Εξαρχειώτες

Τους άλλους πολιτισμούς

Τη γειτονιά

Τα θέατρα

Τις μικρές επιχειρήσεις

Τους κινηματογράφους

Τις ιστορίες από παλιά

Τα συνθήματα στους τοίχους

Τον λόφο

Τους πεζόδρομους

Τα γκράφιτι

Τις νερατζιές

-

μου αρέσει

Το οργανωμένο έγκλημα

Τα ναρκωτικά

Τους επαναστάτες της μιας βραδιάς

Τους τσαμπουκάδες από τα Β.Π.

Τους δογματικούς

Τους κλειδαμπαρωμένους

Τους τεμπέληδες

Τους δήθεν λόγιους

Την υποβάθμιση

Τον νερατζοπόλεμο

Τη φεουδαρχία

Τα διατηρητέα που γκρεμίζονται

Τη μυρωδιά καμένου πλαστικού

Τον φόβο

Την εμπορευματοποίηση

Την απομόνωση

Το λίγο πράσινο

Τα ίδια και τα ίδια

Τα κλειστά μαγαζιά

Τις μουτζούρες στους τοίχους

Τη βία

Την άγνοια

Τον αστικό μύθο

Τον λιγοστό χώρο

Τη λήθη του παρελθόντος

Την απόρριψη του παρόντος

Την έλλειψη μέλλοντος

Το οργανωμένο έγκλημα

Τα ναρκωτικά

Τους επαναστάτες της μιας βραδιάς

Τους τσαμπουκάδες από τα Β.Π.

Τους δογματικούς

Τους κλειδαμπαρωμένους

Τους τεμπέληδες

Τους δήθεν λόγιους

Την υποβάθμιση

Τον νερατζοπόλεμο

Τη φεουδαρχία

Τα διατηρητέα που γκρεμίζονται

Τη μυρωδιά καμένου πλαστικού

Τον φόβο

Την εμπορευματοποίηση

Την απομόνωση

Το λίγο πράσινο

Τα ίδια και τα ίδια

Τα κλειστά μαγαζιά

Τις μουτζούρες στους τοίχους

Τη βία

Την άγνοια

Τον αστικό μύθο

Τον λιγοστό χώρο

Τη λήθη του παρελθόντος

Την απόρριψη του παρόντος

Την έλλειψη μέλλοντος

Το Μπέγιογλου ή Πέρα είναι μια συνοι-

κία της Κωνσταντινούπολης με ιστορία

που τραβάει από τις πρώτες βυζαντινές

αποικίες στην περιοχή. Τον Μεσαίωνα

υπήρξε έδρα των Ενετών και στα νεότερα

χρόνια φιλοξένησε τις πρεσβείες πολλών

και διαφορετικών χωρών. Καθολικές και

ορθόδοξες εκκλησίες, συναγωγές και

ψηλά νεοκλασικά που στέγαζαν Λύκεια

και Παρθεναγωγεία κοσμούσαν την

“Πέρα” πλευρά του Κεράτιου κόλπου (εξ’

ου και το όνομα της συνοικίας). Πολλοί

Έλληνες διατηρούσαν επιχειρήσεις στην

περιοχή, ενώ ήταν γνωστή για μια από τις

ισχυρότερες ορθόδοξες κοινότητες της

Πόλης. Όλα αυτά μέχρι τα Σεπτεμβριανά

του 1955, όταν η πολιτική του Ατατούρκ

οδήγησε τους μουσουλμάνους οπαδούς

των Νεότουρκων να καταστρέψουν και

να λεηλατήσουν όλες τις επιχειρήσεις των

μη μουσουλμάνων. Ο Ελληνικός πληθυ-

σμός συρρικνώθηκε και η περιοχή υπο-

βαθμίστηκε για 30 χρόνια. Στα τέλη του

20ου αιώνα, με επενδύσεις από το εξωτε-

ρικό αναστηλώθηκαν πολλά από τα ε-

γκαταλειμμένα κτίρια και άρχισε να

επιστρέφει στην παλιά της αίγλη, με τα

Εκείνα που ορίζουν μια συνοικία είναι πολλά, και ενώ η ιστορία δεν α-

ντιγράφεται από τόπο σε τόπο, με τρόπο παράδοξο σε κάθε μεγάλη πόλη

υπάρχει μια γειτονιά πολύ διαφορετική. Μαχητική ίσως, ίσως παμπά-

λαια, ίσως κοσμοπολίτικη. Είτε μιλάμε για μουσεία -καταλήψεις στην

Αγία Πετρούπολη, είτε για πλατείες στην Κωνσταντινούπολη, είτε για

εναλλακτική οικονομία στο Κρόιτσμπεργκ του Βερολίνου, η φωνή που

αναδύεται είναι η ίδια. Ακόμα και όταν δε μοιάζουν σε τίποτα μεταξύ

τους, αυτές οι γειτονιές έχουν βαθιά συγγένεια. Υπήρξαν τόποι συγ-

κρούσεων, κοιτίδες νέων ιδεών, κατοικήθηκαν από κάθε καρυδιάς κα-

ρύδι και αναπτύχθηκαν σε ιδιόμορφα μωσαϊκά ανάμεσα στα

καλογυαλισμένα πλακάκια της πόλης τους.

Εξάρχεια εξαγωγήςμια γύρα στα αποκλίνοντα

και συγκλίνοντα σοκάκια του κόσμου

νεοκλασικά να στεγάζουν τώρα μουσεία

και ξενοδοχεία, τα σοκάκια να προσελ-

κύουν πιο μποέμ προσωπικότητες και κο-

σμογυρισμένους τύπους, ενώ τα

καταστήματα διαμορφώνονται σε σπάνια

βιβλιοπωλεία ή παλαιοπωλεία. Η περιοχή

απέδειξε τον πολυπολιτισμικό της χαρα-

κτήρα το 2013 στις ταραχές της πλατείας

Ταξίμ , όταν ξέσπασαν διαδηλώσεις και

καταλήψεις από κινήματα αναρχικών,

εθνικιστών, κούρδων ακόμα και ποδο-

σφαιρόφιλων. Τα κινήματα κατασκήνω-

σαν επάνω στην πλατεία στήνοντας

σκηνές το δίπλα στο άλλο και οργανώ-

νοντας τεράστιο πλήθος κόσμου. Το κοινό

αίτημα ήταν η διατήρηση του πάρκου

Γκέζι της πλατείας και η διαμαρτυρία

απέναντι στη βία και την καταστολή των

δυνάμεων ασφαλείας, που συγκρούστη-

καν ανελέητα με τους διαδηλωτές. Η ενό-

τητα και συνεργασία τους παρά το

διαφορετικό προφίλ των ομάδων έδωσε

σε όλο τον κόσμο ένα προς μίμηση παρά-

δειγμα ακτιβισμού.

Διαδηλωτής ςούφι με μάσκα

οξυγόνου στην πλατεία ταξίμ το 2013

το Πέρα σήμερα

Πέρα - το ςταυροδρόμι  της Πόλης

Στη μακρινή Μελβούρνη, μια οικιστική ζώνη για τους

εργάτες βρίσκεται εδώ και έναν αιώνα στην αιχμή της

κοινωνικής πολιτικής. Στη δεκαετία του 1920 ένας

κληρικός που εγκαταστάθηκε στην περιοχή με ιδιαί-

τερα εκφρασμένο αίσθημα δικαίου, άρχισε να μάχεται

για τα δικαιώματα των πιο περιθωριακών και των πιο

ευάλωτων. Είτε επρόκειτο για εξώσεις απόρων, είτε για

δεντροφύτευση, είτε για λέσχες για τους ηλικιωμέ-

νους, ο πατέρας Tucker και η αδελφότητα που με-

τείχε ξεσήκωνε τους γείτονες και έβρισκε μια λύση.

Καθώς τα χρόνια προχωρούσαν, τα προβλήματα πλή-

θαιναν και η αδελφότητα σκέφτηκε να παραχωρήσει

χώρους για μικρότερες οργανώσεις που θα μπορού-

σαν να ασχοληθούν με πρωτοποριακά για την εποχή

θέματα όπως η στέγαση, ο οικογενειακός προγραμ-

ματισμός, η νομική στήριξη ενώ διοργανώθηκε και

μια συνεταιριστική τράπεζα. Όλο και περισσότεροι κά-

τοικοι έπαιρναν θέση και μετείχαν ενεργά στις πρω-

τοβουλίες της πόλης. Η μεταπολεμική κρίση έφερε

μαζί της βία, ναρκωτικά και όλα τα σύγχρονα προ-

βλήματα των μεγάλων πόλεων. Οι αδελφότητες και οι

υπηρεσίες που παρείχαν συνέχισαν το έργο τους

ακούραστες και τελικά κατάφεραν το ’70 να ξεκινήσει

εισροή κατοίκων και να αναζωπυρωθεί η ζωή. Τότε

αναγκάστηκαν να ξαναδώσουν μάχη, τώρα πια με

τους επενδυτές που ήθελαν να αναγείρουν κολοσσούς

στη θέση των ιστορικών κτιρίων. Κάποτε τα κατάφερ-

ναν και κάποτε όχι. Τελικά όμως δικαιώθηκαν γιατί

σήμερα το Fitzroy είναι ένας γραφικός εναλλακτικός

τόπος. Τα εγκαταλειμμένα μαγαζιά και σπίτια έχουν

γίνει γκαλερί τέχνης και βιβλιοπωλεία ενώ οι κάτοικοι

είναι απένταροι φοιτητές μέχρι γνωστοί καλλιτέχνες,

με μια ελαφρά κλίση προς την οικολογία και την κοι-

νωνική οικονομία όλοι τους, παρακαταθήκη του πα-

τέρα Tucker.

Ολόκληρη η πόλη της Βαρκελώνης θεωρείται υπόδειγμα

των άκρο αριστερών τάσεων στην Ευρώπη. Ακόμα και

αυτή όμως, έχει τη δική της γειτονιά των “ψαγμένων”. H

παλιά πόλη, με τα στενά σοκάκια και τις μεσαιωνικές εκ-

κλησίες, επιλέχτηκε τον 19ο αιώνα να φιλοξενήσει τα κύ-

ματα των εργατών που εισέρχονταν. Έτσι επεκτάθηκε

γρήγορα με απλά οικοδομήματα, προσκαλώντας την ερ-

γατική τάξη να συνωστιστεί μέσα στον πρόσφατα διαμορ-

φωμένο ιστό. Η βαριά βιομηχανία δεν την άγγιξε ποτέ

όμως, ούτε οι μεγάλες πολυεθνικές. Στις αρχές του αιώνα

οι δρόμοι της υποδέχθηκαν τυπογραφεία, έμπορους υφα-

σμάτων, ξυλουργούς και τεχνίτες κάθε λογής. Ακόμα και

σήμερα διατηρεί την κληρονομιά τους, με πολλά βιβλιο-

πωλεία, μαγαζάκια με χειροποίητα προϊόντα και υπαίθριες

αγορές. Οι κοινωνικοί αγώνες της εργατικής τάξης δεν

υποχώρησαν και αποτελεί κέντρο ριζοσπαστικών ιδεών

και τάσεων ακόμα και μέχρι σήμερα. Στην Gracia θα βρεις

τους πιο περίεργους τύπους που δεν μπόρεσαν να ταιριά-

ξουν με άλλη γειτονιά ανακατεμένους με παλιούς λόγι-

ους αλλά και με ’κείνους που κουράστηκαν από την

εμπορευματοποίηση της πόλης. Πολλές πλατείες, μικρά

ιδιόκτητα καφέ και μπαρ, προϊόντα “βιοτεχνίας” - arti-

sanales όπως λένε, αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, εργαστή-

ρια και καλλιτεχνικοί σύλλογοι κάθε πιθανής προέλευσης

είναι τα χαρακτηριστικά σημάδια πως βρίσκεσαι όντως

στην καρδιά της καταλανικής αυτοοργάνωσης. Τα συμ-

βούλια της γειτονιάς συνεχίζουν να λειτουργούν και μά-

λιστα διοργανώνουν κάθε χρόνο τις γιορτές της Gracia,

μια εντυπωσιακή αυτοχρηματοδοτούμενη σειρά εκδηλώ-

σεων όπου σοκάκια γίνονται καμβάδες για τη φαντασία

των κατοίκων και γεμίζουν μουσικούς, θεατρίνους και έκ-

πληκτους επισκέπτες.

Gracia - το πολύχρωμο οχυρό της Βαρκελώνης

Fitzroy - το κοινωνικό εργαστήρι της Μελβούρνης

Άστεγοι σε ουρά για το

συσσίτιο της αδελφότη-

τας St. Laurence 1964

Fitzroy σήμερα

εργάτες στα οδοφράγματα, περί το 1900

Κατηγορία κατά κύριο

λόγο αντρική, αυτή του

«ευερέθιστου» Εξαρχει-

ώτη τύπου. Αγόρια

ψηλά και κοντά, τα πε-

ρισσότερα με μακριά

ατιμέλητη κόμη, που

ανεμίζει με χάρη σύγ-

χρονου «ιππότη» στα

εβδομαδιαία γεγονότα

που τους χαλάνε τη διά-

θεση. Νευράκια και

τσαμπουκαλίδικο προ-

φίλ, υποδηλώνουν

ψευτο-αντρίλα που τα

βάζει με το κατεστη-

μένο... Μόνο που κι

αυτοί μερικές φορές

αναπαράγουν το κατε-

στημένο τους και τη

δική τους παράλογη

βία. Η ένδυση, προφα-

νώς, και δεν είναι καθό-

λου τυχαία. Αντιθέτως,

είναι όσο πιο επιμελώς

αδιάφορη και dark γίνε-

ται. Να σκιάζονται οι

οχτροί. Μερικές φορές

λίγη ομαδική γιόγκα

στην πολύπαθη πλατεία

ίσως να βοηθούσε στην

αποφυγή πολλών

αχρείαστων φασαριών.

Ωπ!...Να τα και τα guest

του σκ...Αγόρια και κο-

ρίτσια ΝουΠου και Βου-

Που συρρέουν εδώ στα

εναλλακτικά Εξάρχεια,

έτσι για την αλλαγή από

τη βλαχουριά και την

καγκουρίλα της «ενδο-

αθηναϊκής» πατρίδας

του ο καθένας. Οι μεν

ΒουΠου φοράνε τα φιρ-

μάτα φούτερ με τρόπο

που να πείθει ότι για

139 ευρώ αξίζουν

13.90, περπατάνε με

χάρη και άνεση στον

εξαρχειώτικο χώρο, σαν

να τον ξέρουν από τα

γεννοφάσκια τους. Οι δε

ΝουΠου λιγάκι πιο κυ-

ριλέ τύποι θυσιάζουν λι-

γότερο το «λατερνέ»

στυλ τους, αλλά τους

προτιμώ λιγάκι περισ-

σότερο, γιατί δεν απαρ-

νιούνται τη

βλαχομπαρόκ γενιά

τους. Αγαπημένοι όμως

κι οι δύο, μιας και είναι

και επισκέπτες.

Και το παιδί μας αυτό

είναι καλλιτεχνικής

φύσης πλάσμα –αρχιτέ-

κτονας, ηθοποιός, εικα-

στικός, κλπ- που βρίκσει

στα Εξάρχεια τη δική

του Μονμάρτη. Ντυμέ-

νος-ή με τύπου χειρο-

ποίητα ρούχα (πλεκτά,

κεντημένα, batik, κλπ),

ύφος χαλαρό, περπά-

τημα λίγο «είμαι ναυα-

γός της ζωής», βλέμμα

και καλά βαθυστόχαστο.

Πρέπει, βέβαια, να πα-

ραδεχτώ ότι σ’αυτή την

κατηγορία συναντάς

τους πιο στυλάτους.

Είναι αυτό το touch, το

καλλιτεχνικό που τους

κάνει να διαφέρουν. Και

το καλό είναι ότι εδώ οι

γυναίκες όντως θυμί-

ζουν γυναίκες κι όχι αν-

τάρτισσες. Συνήθως,

αυτά τα κορίτσια και τα

αγόρια έχουν και κά-

ποιο δερμάτινο vintage

σακίδιο με διάφορα

καλλιτεχνικά συμπρά-

γκαλα για το θεαθήναι.

Τελευταίοι και άκρως

απαραίτητοι αυτοί οι

τύποι. Είναι εκείνα τα

παιδιά τα λιγάκι ώριμα

(60 plus), που μπορούν

πράγματι να θεωρούν

τους εαυτούς τους γνή-

σιους Εξαρχειώτες. Επέ-

λεξαν τη γειτονιά αυτή

«τότε» κι έμαθαν να με-

λώνουν μαζί της. Ο κα-

θένας τους και μία

μοναδική φιγούρα της

περιοχής, κάτι σαν φε-

ρώμενη ιστορία. Απτόη-

τοι βάζουν τα δικά τους,

τα σινιέ συνολάκια και

βγαίνουν από νωρίς το

πρωί στους δρόμους

των Εξαρχείων. Περιποι-

ημένοι οι πιο πολλοί θα

πάνε τη λαϊκή τους, θα

φάνε στα μαγειρεία της

περιοχής, θα ρίξουν κι

ένα κήρυγμα στους κάθε

τύπου ευερέθιστους, θα

στενοχωρηθούν και λίγο

για τα χάλια της όμορ-

φης γειτονιάς τους, μα

και αύριο πάλι θα την

αγαπούν και πάλι θα

βγουν να την κυκλοφο-

ρήσουν.

Ο ευεΡΕθιστος ΚουλτΟΥρα

να ΦΥγοΥΜε

Οι απαρΑΙτητοι

Φιγούρες πραγματικές και άμεσα διακριτές ο καθένας τους.

Εξαρχειώτες προσωρινής και μόνιμης παραμονής που

αφήνουν το δικό τους στίγμα μέρα και νύχτα στα στενά της

περιοχής. Όλων των ηλικιών κι όλων των χαρακτήρων

αυτοί είναι... απολαύστε τους!

Τα guest του σκ

Εξαρ(χ)φιγΟΥρες

‣‣

‣‣

‣‣

‣‣

‣‣

‣‣

‣‣

‣‣

‣‣

‣‣

Την γειτονιά των Εξαρχείων, και

συγκεκριμένα τη Θεμιστοκλέους,

επέλεξαν η Χρύσα και ο Γιώργος

για να ανοίξουν το δικό τους «οπτικο-

πωλείο». Στον αριθμό 49 του εξαρχιώ-

τικου δρόμου εδώ και τρεις μήνες

λειτουργεί το Optic Culture. Δημιούρ-

γημα δύο νέων ανθρώπων με διαφορε-

τική ματιά, και όρεξη να φτιάξουν ένα

χώρο που θα ξεφεύγει από τα συνηθι-

σμένα καταστήματα οπτικών. Ένας

χώρος πολύ πιο μίνιμαλ από τα κλασι-

κού τύπου «οπτικάδικα», με το κάθε

ζευγάρι γυαλιών να παρουσιάζεται σαν

μικρό έκθεμα σε μοντέρνα γκαλερί.

Ωραίος φωτισμός και καθαρή αισθητική

σε κάνουν να μπεις εύκολα σε αυτό το

μαγαζί της γειτονιάς. Τα παιδιά –ο Γιώρ-

γος και η Χρύσα- διαθέτουν μεγάλη

ποικιλία από ιδιαίτερα και αντισυμβα-

τικά γυαλιά με ωραίο σχεδιασμό και σε

λογικές τιμές. Εκεί θα βρεις και λιγό-

τερο γνωστές, αλλά αρκετά ψαγμένες,

εταιρίες που θα σε κάνουν να καταλά-

βεις την αγάπη των ιδιοκτητών για την

επιστήμη τους. Πρόθυμοι να σε βοηθή-

σουν να βρεις αυτό που σου ταιριάζει

και να σε συμβουλεύσουν σωστά και

για την ποιότητα των γυαλιών. Το Optic

Culture είναι μια καλή αφορμή να περ-

πατήσεις την Θεμιστοκλέους, να μπεις

στο μαγαζί, να γνωρίσεις τα παιδιά, να

δοκιμάσεις πραγματικά ωραία γυαλιά

και να σκεφτείς την επόμενη «οπτική»

σου αγορά.

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 49, ΕΞαρΧΕΙα

// Τ.: 2103803616

OPTIC CULTURE

‣

Ένα οπτικοπωλείο νέας κοπής

« »

ΕΝΑ

ΛΛ

ΑΚ

ΤΙΚ

Ο Β

ΙΒΛ

ΙΟΠ

ΩΛ

ΕΙΟ

Θεμ

ιστο

κλέο

υς 3

7,

Αθή

να,

τ.:

21

0 3

80

26

44

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και κά-

ποιες περιφερειακές περιοχές έχουν

χάσει τη συνδυαστικότητα χρήσεων.

Έχουν μετατραπεί σε χώρους μονοσήμαντους.

Η βιομηχανία διασκέδασης εισβάλλει και ακυ-

ρώνει άλλες πλευρές της κοινωνικής ζωής.

Ένας καθοδηγούμενος τρόπος υποτιθέμενης

αναβάθμισης. Έτσι δημιουργούνται καθαρές

περιοχές διασκέδασης που αποκλείουν την

κατοικία κατά συνέπεια και τη γειτονιά και ότι

αυτό συνεπάγεται για τις κοινωνικές σχέσεις.

Ποιός μπορεί να μείνει σε μια περιοχή όπου

το 95% των χρήσεων αφορούν τη νύχτα; Επί-

σης ακυρώνεται και η εμπορική χρήση του μι-

κρομάγαζου, της υπηρεσίας. Καταλαμβάνονται

ελεύθεροι χώροι, αποσαθρώνονται καθημερι-

νές σχέσεις (κοινωνικές, εμπορικές, πολιτιστι-

κές). Ευτυχώς τα Εξάρχεια αντέχουν ακόμα σε

αυτή την επιθετικότητα και συνεχίζουν να

συνδυάζουν πολλές πλευρές και εκφράσεις.

Την ψυχαγωγική, αυτή της κατοικίας, του εμ-

πορίου, αλλά και των ελεύθερων χώρων. Στη

πραγματικότητα αυτή η πολυμορφία βοηθά

όλα τα μέρη και εξασφαλίζει μία ισορροπία, τη

διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και δίνει

το άρωμα μιας υγειούς πολύμορφης γειτονιάς.

Και να ξέρουμε πως εκεί που επιτίθεται η βιο-

μηχανία διασκέδασης χαρίζει μία δεκαετία

υποτιθέμενης ανάπτυξης και μετά αναχωρεί

παραδίδοντας αποψιλωμένες έρημες περιο-

χές. Αν περπατήσει κανείς στα Εξάρχεια θα

καταλάβει αυτή την εμπορική πολυμορφία και

πώς αυτή εφοδιάζει την περιοχή με σχέσεις,

φιγούρες, επιλογές και σχέσεις. Βιβλία, ψαρά-

δικα, επιδιορθωτήρια, θέατρα, κουρεία, μάστο-

ρες, ρουχάδικα, βινύλια, καφενεία, μαγειριά,

στοκατζίδικα, παλιατζίδικα, εργαστήρια, τυπο-

γραφεία και ότι άλλο μπορεί να υπάρχει... Για

αυτό λοιπόν... Ζήτω τα Εξάρχεια και οι γειτο-

νιές που αντιστέκονται!

To βιβλιοπωλείο του κ. Παναγιώτη, εδώ και πολλά χρόνια, σταθερή ει-κόνα της οδού Στουρνάρη. Με τους πάγκους του φορτωμένους με βι-βλία, το πεζοδρόμιο θυμίζει σκηνή άλλης εποχής. Στάση για τουςπεραστικούς, για τους συλλέκτες παλιών εκδόσεων, για τους νεοφερμέ-νους φοιτητές, το βιβλιοπωλείο αυτό είναι ορόσημο για τα Εξάρχεια. Τοεσωτερικό του ακόμη πιο γεμάτο από βιβλία, με τη μυρωδιά του χαρτιούνα σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε κάποια κρυμμένη βιβλιοθήκη.

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙα ΖαΜΠαρα

ΣΟΛΩΜΟΥ 5α, ΕΞαρΧΕΙα // Τ.: 2103844994

www.relaxcomics.com

RELAX COMICS

Από το 2001 το Relax Your Soul Comic Shop στη Σολωμού, εξυπηρετείμε συνέπεια τους συνδρομητές του και όχι μόνο, με τη μεγαλύτερη ποι-κιλία comics και συλλεκτικών αντικειμένων που βασίζονται σ’ αυτά. ΣτοRelax μπορείς να βρεις Comics όλων των εταιριών, νέες κυκλοφορίες,backissues, τόμους, ειδικές σπέσιαλ εκδόσεις, ολοκληρωμένα σετ από πε-ριορισμένες σειρές, καθώς και οτιδήποτε άλλο ανήκει στον χώρο τωνcomics, όπως: Action-Figures, Statues, Dioramas, Busts, Wallscrolls,Posters, Magazines, Manga, Fantasy & Art Books, T-Shirts, Games, καιάλλα πολλά απίστευτα Collectibles. Πήγαινε λοιπόν να κάτσεις στο καθι-στικό του στο βάθος του μαγαζιού, πάρε το αγαπημένο σου comic, και μηνξεχνάς... Relax!

ΠΟΛΥΜΟρΦαΕΞαρΧΕΙαΕυτυχώς τα Εξάρχεια και κάποιεςακόμα περιοχές αντέχουν

ΣΤΟΥρΝαρΗ 21, ΕΞαρΧΕΙα // Τ.: 2103812654

ΣΤΟΥρΝαρΗ 33, ΕΞαρΧΕΙα // Τ.: 2103832558

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣‣

‣

‣

‣

‣

Από το 1987 το εργαστήριο του Νικόλαου Μπρα δραστηριοποιείται στις επισκευές, τηνκατασκευή και το εμπόριο μουσικών οργάνων. Όλα αυτά τα χρόνια έχει αναδειχθεί σεένα φημισμένο εργαστήριο κατασκευής μουσικών οργάνων με διεθνή αναγνώριση,καθώς όργανα του εργαστηρίου παίζονται από σπουδαίους καλλιτέχνες και συγκροτή-ματα παγκοσμίου φήμης. Στο κατάστημα έχει κανείς τη δυνατότητα να επιλέξει μέσααπό μία μεγάλη γκάμα εγχόρδων παραδοσιακών και κλασικών μουσικών οργάνων,υλικά οργανοποιίας, ενώ επίσης μπορείτε να επισκευάσετε και τα δικά σας μουσικά όρ-γανα. Η νέα γενιά του εργαστηρίου, ο Ηρακλής, ο Σωκράτης και η Σοφία διαθέτουν ταποιοτικότερα χειροποίητα μουσικά όργανα στις καλύτερες τιμές της αγοράς.

Θα μπορούσες να το πεις και “ο ναός των βιολογικών προϊόντων”. Όλα αυτά πουπροσφέρει η γή, χωρίς επεμβάσεις και επεξεργασίες θα τα βρεις εδω. Από φρέσκα λα-χανικά και φρούτα, βότανα και όσπρια, μέχρι γαλακτοκομικά και προϊόντα εναλλα-κτικής διατροφής. Όλα αυτά με ένα κοινό στοιχείο: την αγνότητα.

Τα χρώματα και τα αρώματα στο μαγαζί αυτό θα σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον ενώο Παναγιώτης και ο Μιχάλης είναι πάντα εκεί πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν και νασου προτίνουν νέες γεύσεις. Αν είσαι λάτρης της υγειινής διατροφής αυτό το “περι-βόλι” είναι φτιαγμένο για ‘σένα!

αΝ. ΜΕΤαΞα 13-15, ΕΞαρΧΕΙα

Τ.: 210 38 47 766

ΤΟ ΠΕρΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟγΙαΣ

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣ ‣ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗγΗΣ 42, ΕΞαρΧΕΙα

// Τ.: 2103300994

www.nikolaosbrass.com

ΜΟΥΣΙΚα ΟργαΝα ''ΝΙΚΟΛαΟΣ ΜΠραΣ''

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη στο site μας,

για την περιοχή των Εξαρχείων.

Θα μένατε στα Εξάρχεια;

Ναι - 73,1 %Όχι - 13,4 %Ίσως - 14,9 %

Θεωρείτε τα Εξάρχεια επικίνδυνη περιοχή;

Πολύ - 1,5 %Λίγο - 38,8 %Καθόλου - 61,2 %

Για ποιο λόγο, συχνάζετε στα Εξάρχεια;

Ψώνια - 5,9 %Πολιτιστικά Δρώμενα - 25,4 %Νυχτερινή Ζωή - 47,8 %Φαγητό - 19,4 %

Για ποιο λόγο, θα επιλέγατε να μείνετε στα

Εξάρχεια;

Έχει άρωμα ελευθερίας - 31,3 %Είναι κοντά στο κέντρο - 35,8 %Έχει πολλά στέκια - 25,4 %Είναι γειτονιά - 28,4 %Ποτέ δεν βαριέσαι - 14,9 %

Ποια πιστεύετε είναι η κύρια αιτία, που

υποβαθμίζει τα Εξάρχεια;

Εγκληματικότητα - 4,5 %Ναρκωτικά - 20,9 %Η βία της αστυνομίας - 29,8 %Επεισόδια - 22,4 %Μαφία - 16,4 %Καμία - 8,9 %

Ευτυχώς η Λότη Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου, βραβευμένη συγγραφέας 58

παιδικών και νεανικών βιβλίων, θεωρητικός της παιδικής λογοτεχνίας και πέρα

για πέρα βέρα Αθηναία ξεχειλίζει τόσο από ενέργεια, όσο και από ιστορίες,

πράγμα που δεν σε αφήνει να χάσεις τα λόγια σου για πολύ. Ένα σούρουπο λοι-

πόν, στο Πεδίο του Άρεως, αφού μοιράστηκε αναμνήσεις και παραμύθια με μικρούς και

μεγάλους, μιλήσαμε για τις γειτονιές, την πόλη και τους ανθρώπους της. Στη συντρο-

φιά μας είχαμε και τη φίλη και συνάδελφο της Λότης, την Αγγελική Βαρελά, με αποτέ-

λεσμα την πλήρη πανωλεθρία της υποφαινόμενης ρεπόρτερ από αγαπημένους

παιδικούς συγγραφείς.

Οι ιστορίες σας τριγυρνούν γύρω από γειτονιές, συχνά μάλιστα στα Εξάρχεια. Τίείναι μια γειτονιά και τελικά υπάρχουν σήμερα γειτονιές;Λ.Π.-Α.: Όχι… ίσως μακριά από το κέντρο και άλλου τύπου. Τότε φαντάσου ξεκιι-νούσαμε από το σπίτι μας, που ήταν στη Βαλτετσίου, ακριβώς πάνω από την πλατείαΕξαρχείων για την Ομόνοια και σταματούσαμε συνέχεια. Έλεγα «Μπαμπά, δεν ξα-νάρχομαι μαζί σου, βαριέμαι». Δεν υπήρχε περίπτωση να περπατήσεις και να μηβρεις 50 γνωστούς. «Καλημέρα» και «Καλησπέρα» όλη την ώρα. Όλα έκλειναν τομεσημέρι, υπουργεία, τράπεζες, μόνο μαγαζιά έβρισκες ανοιχτά. Το απόγευμα ήτανγια τη γειτονιά, την οικογένεια, τη συναναστροφή, τις επισκέψεις.Α.Β.: Τώρα δεν υπάρχει εκείνη η γειτονιά, υπάρχει κάθετη γειτονιά, η πολυκατοι-κία.

Μπορεί να υπάρχει ηλεκτρονική γειτονιά;Λ.Π.-Α.: Δεν είναι τόπος, είναι ιστότοπος. Εγώ έχω 5.000 φίλους. Ε, είναι καμιά πε-νηνταριά που μπορούμε να πούμε πράγματα, να μιλήσουμε.

Άρα η γειτονιά είναι οι άνθρωποι που μπορούμε να πούμε πράγματα, οι φίλοι;Λ.Π.-Α.: Έτσι ακριβώς.

Τί σας λείπει από την Αθήνα του σήμερα;Λ.Π.-Α.: Δεν ξέρω αν είναι η νοσταλγία της ηλικίας που κάνουν το παρελθόν να φα-ντάζει πιο όμορφο, θα σου έλεγα όμως οι άνθρωποι. Αυτή η συνοχή και αυτή η ζε-στασιά. Δεν έκλεινες σπίτια, πόρτες, παράθυρα. Φυσικά να μην τα ωραιοποιούμε,ήταν και η κριτική, να μη σε δούνε, να μη μιλήσουν για σένα. Τώρα εδώ είσαι ότι θέ-λεις, ότι δηλώσεις.

Αν το κοριτσάκι Λότη ερχόταν στη σύγχρονη Αθήνα τί θα ήταν εκπληκτικό γι’ αυτήν;Λ.Π.-Α.: Τα δέντρα. Η Αθήνα δεν είχε δέντρα, μόνο η Τοσίτσα και η Στουρνάρη. Είχεμουριές στη Στουρνάρη. Τα παιδάκια είχαν μια μανία με τους μεταξοσκώληκες καιτους έδιναν φύλλα να τρώνε. Η Ακαδημίας τώρα έχει θεόρατα δέντρα, τόσο πρά-σινο. Ήταν πολύ όμορφη πόλη η Αθήνα, αλλά δεν είχε την όψη της μεγαλούπολης.

Σήμερα περιγράψατε τα παιδικά σας χρόνια, εποχές πολύ διαφορετικές του πολέ-μου και της απελευθέρωσης. Παρ’ όλα αυτά καταφέρνετε να «μπαίνετε» στα κε-φάλια των σημερινών παιδιών με μεγάλη μαεστρία…Α.Β.: Τα παιδικά μου χρόνια τα θυμάμαι καλύτερα από το χτες. Οπότε τα αναπλάθωκαι τα ξαναλέω, απλά προσθέτω μια κουβέντα παραπάνω.Λ.Π.-Α.: 30 κάτι χρόνια τώρα έχουμε μπει σε 2.000 τάξεις. Αυτό είναι φοβερό σχο-λείο. Συν τα δικά μας παιδιά και εγγόνια. Και αν το παιδί που έχει ο καθένας μέσα του,το κρατά ζωντανό, η γέφυρα αυτή δε χαλάει και μπορείς και να διατηρείς την παιδι-κότητα, τη δημιουργικότητά σου.

Έχετε καταπιαστεί από νωρίς με ζητήματα βαριά της πραγματικότητας στα βιβλίασας: εθνικισμός, ναρκωτικά… Δεν έχουν όμως τη μορφή μιας απροσδιόριστηςαπειλής, ενός ευρύτερου κακού, αλλά είναι πράγματα καθημερινά, της διπλανήςπόρτας. Γιατί φέρνουμε αυτά τα δύσκολα θέματα στη νεανική λογοτεχνία;Λ.Π.-Α.: Και γιατί άλλο αξίζει να γράψει κανείς; Δεν μπορείς να του κρύψεις τηνπραγματικότητα, κάνεις πολύ κακό, είναι σαν το έχεις σε ένα κουκούλι, πώς θα ζήσειτις χίλιες ζωές που μπορεί μέσα από τη λογοτεχνία; Δύσκολα θέματα έχει εξάλλουκαι η ενήλικη λογοτεχνία. Αυτό που δεν δικαιούσαι να κάνεις είναι να τον απελπίσεις.Θα του τα πεις όλα, αλλιώς είσαι ψεύτης και γλυκανάλατος. Αλλά δεν έχεις δικαίωμανα τον απελπίσεις.Υπάρχουν και βιβλία που δεν τα έχουν γράψει για παιδιά και που είναι για παιδιά. Εγώαν ήμουν Υπουργός Παιδείας, δεν θα είχα βιβλία ιστορίας για το 1821 στο γυμνάσιο,θα είχα την «Αηδονόπιτα» του Ζουργού. Λέει τα πάντα με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο,αλήθειες πέρα για πέρα, για το Μεσολόγγι για τα πάντα. Και έχει και ένα τέλος- αυτόπου σου λέω, δεν μπορεί να τον απελπίσεις τον άλλον. Η ζωή είναι μπροστά στο νέοάνθρωπο, δεν δικαιούσαι να του πεις ξέρεις, είναι χάλια όλα. Ας δει τη φάτσα του στονκαθρέφτη να ξέρει με τί έχει να κάνει, αλλά να ξέρει ότι η ζωή είναι μπροστά του.

Μιλώντας για νέους και έφηβους. Οι περιοχές έχουν ηλικία; Θα μπορούσατε ναπείτε ότι ας πούμε τα Εξάρχεια ζουν μια μετεφηβική κρίση;Λ.Π.-Α.: Μπα, εγώ μάλλον παλιμπαιδισμό το λέω. Τα Εξάρχεια δεν ήταν έτσι, ήταν μιαμικρή συνοικία. Στα Δεκεμβριανά βέβαια έγινε το σώσε. Τα οδοφράγματα μετακι-νούνταν από την Καλλιδρομίου στην Αραχώβης. Εμείς ήμασταν στη μέση. Στα μπρο-στά δωμάτια δε μέναμε, γιατί έμπαιναν σφαίρες. Τώρα έχει γίνει μια μετάλλαξη, μετάτο Πολυτεχνείο, άρχισαν εκεί να δημιουργούνται τόποι συνάντησης συγκεκριμένωνανθρώπων και ομάδων.

Έχει σκοτεινιάσει και πρέπει να συνοδέψω τις κυρίες προς την έξοδο του πάρκου. Με

τη Λότη κατηφορίζουμε προς τον σταθμό της Βικτώριας. Μιλάμε για το παλιό τρίπατο

νεοκλασικό του άντρα της στην περιοχή, για το σπίτι του παππού της στην Αλκαμένους.

Τις διαδρομές από το κέντρο στα Εξάρχεια. Η Πατησίων βουίζει από αμάξια, η Βικτώ-

ρια γεμάτη με τους συνηθισμένους πια ταξιδιώτες.

Οι νέοι, οι έφηβοι που θα γίνουν νέοι σύντομα, που ζουν αυτήν την εποχή της ύφε-σης, σε μια κατάσταση που δεν τελειώνει, δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει, και δενξέρουμε αν υπάρχει και ελπίδα πολλές φορές, από σας τί έχουν να μάθουν;Λ.Π.-Α.: Ξέρεις τί παρατήρησα; Με τόσα που πέρασαν οι άνθρωποι στην Κατοχή,πείνα, δυστυχία, φόβο, τρόμο δεν αυτοκτονούσε ο κόσμος. Τώρα ίσως φταίει η σύ-γκριση, η κοινωνία του εγώ δεν έχω, ο άλλος έχει. Τότε κανείς δεν είχε. Μόνο οι δο-σίλογοι. Και δεν απελπίζονταν ο κόσμος. Επέμενε, ήλπιζε, προσπαθούσε, πάλευε ναβρει τη σωτηρία του.

Η Λότη, μου αφήνει στα χέρια ένα από τα βιβλία της που συγκεντρώνει πραγματικά γε-

γονότα του Β’ Παγκοσμίου, όπως τα έζησε σαν 7χρονο κορίτσι. Στο τέλος λέει ότι κά-

ποτε ο πόλεμος σταματά. Και τότε αρχίζει ο καιρός της σοκολάτας.

Λότη Πέτροβιτς-ΑνδρουτσοπούλουΜΕ Τι ΚΟΤΣιΑ ΞΕΚιΝΑΣ ΝΑ ΒΡΕιΣ ΤΟΝ ΣυΓΓΡΑΦΕΑ ΠΟυ ΣΕ

ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΕιΣ ΒιΒΛιΑ ΣΕ ΜιΑ ΒΡΑΔιΑ; ΜΕ Τι

ΜΑΤιΑ ΑΝΤιΜΕΤωΠιΖΕιΣ ΕΚΕιΝΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΜΕΡΟ ΠΑΡΑ-

ΜυΘΑ ΠΟυ ΣΕ ΜΑΓΕυΕ ΣΑΝ ΗΤΑΝ ΜυΘιΚΟ ΠΛΑΣΜΑ;

ΚΑΘωΣ ΕΤΟιΜΑΖΟΜΟυΝ ΝΑ ΠΛΑΣΑΡω ΤΟΝ ΕΑυΤΟ ΜΟυ

ΣΑΝ ΝΟΗΜΟΝΑ ΕΝΗΛιΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣωΠιΚΗ ΗΡωιΔΑ ΤωΝ

ΠΑιΔιΚωΝ ΚΑι ΕΦΗΒιΚωΝ ΜΟυ χΡΟΝωΝ, ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕ

Η ΑιΣΘΗΣΗ ΟΤι ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟυ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣω ΝΑ ΑΡΘΡωΣω

ΕιΝΑι «ΕυχΑΡιΣΤω ΠΟυ υΠΑΡχΕΤΕ, ΚυΡιΑ ΛΟΤΗ».

Εξάρχεια, μια μικρή συνοικία

Τη συνέντευξη πήρε η Αγαθή Κάτσια

1957Στην ταράτσα

ανέβαινε καθημερινά

το "αγγελάκι"

από μικρό.

Εδώ 10 ετών.

ΠΡΟΣΩΠΑ

Περ

ισσ

ότε

ρα

για

τη

Λό

τη Π

έτρ

οβ

ιτς-

Ανδ

ρο

υτσ

οπ

ού

λου

θα

βρ

είτε

στο

ww

w.l

oty

.gr

και σ

το h

ttp

://l

oty

pet

rovi

ts.b

log

spo

t.g

r/

Για

τη

ν Α

γγελ

ική

Βα

ρελ

ά θ

α β

ρεί

τε π

ληρ

οφ

ορ

ίες

στο

htt

p:/

/ww

w.a

vare

lla.g

r/

«Ο κ

αιρ

ός

της

σο

κο

λάτα

ς» σ

ε ει

κο

νογρ

άφ

ησ

η τ

ου

Γιώ

ργο

υ Ν

αζλ

ή δ

ιατί

θετ

αι α

πό

τις

εκ

δό

σει

ς Π

ατά

κη

Κρητικό Καφενείο αντέστεΚωλέττη 11, Εξάρχεια, τ. 215 5516816

Καλά κρυμμένο στην περιοχή των Εξαρχείων, το Αντέστε, παραδο-

σικό Κρητικό καφενείο, άνοιξε το Δεκέμβρη του ’13 και γρήγορα

απέκτησε τους θαμώνες του κυρίως από στόμα σε στόμα. Αντέστε

σημαίνει ελάτε, και ευπρόσδεκτοι για τον Μπάμπη που μας υποδέ-

χεται με χαμόγελο και γνήσια κρητική προφορά είναι όσοι μπορούν

να αντέξουν την Κρητική κουλτούρα. “Στα χωριά μας, λέει, στην

Κρήτη, τα καφενεία έτσι δουλεύουνε. Τα παραδοσιακά είναι αυτά που

ανοίγουν το πρωί και κλείνουν αργά το βράδυ και δεν σερβίρουν πολύ

καφέ μα ρακί και καλό μεζέ”. Η μια ρακί υποδέχεται την άλλη συζη-

τώντας με τον Μπάμπη μιας και το άφθονο κέρασμα εδώ δεν απο-

τελεί καλοσώρισμα όπως σε άλλα μαγαζιά αλλά απαραίτητη

προϋπόθεση για να περάσεις καλά. Στο Αντέστε τα πάντα έρχονται

από την Κρήτη. Κρασί, παξιμάδια μέχρι και σάλτσα ντομάτας, “εδώ

pumarro δεν έχουμε”. Το τραπέζι γέμισε με κρητικά φαγητά, λουκά-

νικο γεμιστό με γραβιέρα, αυγά με στάκα και καπνιστή πανσέτα. Η

μουσική λίγο μετά άλλαξε. Την Κρητική λύρα υποδέχθηκαν πανκ

νότες. Δεν συγκρατήθηκα και τον ρώτησα. “Έμαθα να την αγαπώ

από θαμώνες που την ζήταγαν”.

Λεφτά δεν είχαμε, αλλά περνού-

σαμε υπέροχα, μου έλεγε ένας

φίλος του πατέρα μου, όταν μου

μίλαγε για τα Εξάρχεια, χαμογέ-

λασα πονηρά και σκέφτηκα και

εμείς! Με αφορμή το αφιέρωμα

που ξετυλίγεται στις τρέχουσες

σελίδες, αν και συχνός επισκέπτης

των Εξαρχείων 20 χρόνια

τώρα, τα πράγματα αλλάζουν ή

παραμένουν ίδια; Δεν ξέρω, σί-

γουρα πάντως εδώ λεφτά δεν

έχουμε, αλλά περνάμε υπέροχα.

Βολτάρω από Σόλωνος μέχρι Καλ-

λιδρομίου και από Μεθώνης ως

την Ιπποκράτους και ανακαλύπτω

κουτούκια και μαγέρικα, άλλα

που αντέχουν στον χρόνο, άλλα

καινούρια που ήρθαν να καλύ-

ψουν τις ανάγκες του σήμερα σε

μια συνοικία που τα πάντα συνυ-

πάρχουν με αντιθέσεις. Κυρίες

στην ηλικία της μαμάς μου, με

πέρλες στα αφτιά, αγόρια με

σκουφιά στο κεφάλι, ηλικιωμένοι

κύριοι που διαβάζουν εφημερίδα

και ζευγάρια που περπατούν χέρι-

χέρι.

Ανάμεσα στις βόλτες μου ανακά-

λυψα 2 μαγαζιά που τα λάτρεψα

για την απλότητα και την αυθεν-

τικότητά τους.

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

ανάμεσα σε βόλτεςΕίναι η μυρωδιά από σπιτικό φαγητό που σε καθοδηγεί στη Μπούκα ακόμη κι αν δεν ξέρεις που βρίσκεται

το μαγαζί. Περίπου 25 φαγητά την ημέρα παρελάζουν από τη βιτρίνα του μαγαζιού, όλα μαγειρεμένα σπι-

τικά με την μερίδα να ξεκινάει από 4 ευρώ και τίποτα να μην ξεπερνάει τα 6 ευρώ. Για σήμερα την προσοχή

μας τράβηξαν το παστίτσιο και ο κόκορας κρασάτος, με μερίδες πραγματικά μαμαδίστικες μεγάλες και χορ-

ταστικές. Για την γεύση δεν συζητάμε, απόδειξη ότι όλη σχεδόν την ημέρα η μπούκα είναι γεμάτη. Το παζλ

του κόσμου συνθέτουν εκτός από φοιτητές, και εργαζόμενοι. Τα σαββατόβραδα στα τραπέζια της Μπούκας

χωράνε το ίδιο νέοι με πέτσινα και τατουάζ πριν από κάποιο live και άφθονο ποτό, με ηλικιωμένους εξαρ-

χειώτες που τρώνε το βραδινό και συζητάνε για την πάντα πολύβουη γειτονιά. Τη Μπούκα θα την ξεχωρί-

σεις και από τη διακόσμηση γεμάτη αφίσες από όλα τα πολιτιστικά δρώμενα του κέντρου, μουσικά και

θεατρικά, λες και αυτό το μαγαζί δεν θα χώραγε πουθενά αλλού εκτός από τα Εξάρχεια.

Παραδοσιακό Μαγειρείο ΜπούκαΣολωμού 15, Εξάρχεια, τ. 210 3800365

Αντέστε σημαίνει ελάτε

Μπούκα μυρωδιά απόσπιτικό φαγητό

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣‣

‣

‣

‣

‣

‣

Για τους παλιούς «Νεάπολη»,...για

τους ακόμη πιο παλιούς «Πευκάκια».

Αυτή η πράσινη περιοχή των Εξαρ-

χείων οριοθετείται χωροταξικά στους

πρόποδες του Λυκαβηττού και δε-

ντροφυτεύτηκε από τον πρωτοπόρο,

και στην περιβαλλοντική του συνεί-

δηση, πρωθυπουργό της Ελλάδας,

Χαρίλαο Τρικούπη το 1880. Κεντρικό

σημείο αναφοράς στη συνοικία ο

ναός του Αγίου Νικολάου στην

Ασκληπιού. Ο ναός ανεγέρθη το διά-

στημα 1889-1895 σε σχέδια των Ανα-

στάση και Γεράσιμου Μεταξά, με τη

γενναία χορηγία του μεγαλοεπιχειρη-

ματία της εποχής, Ν. Θων. Βαυαρικής

καταγωγής, ο Νικόλαος Θων ήταν

ιδιοκτήτης μίας εκ των πρώτων και

επιβλητικότερων πολυκατοικιών της

Αθήνας. Στη συμβολή των οδών

Ασκληπιού 63, Δερβενίων και Ιππο-

κράτους 68, βρίσκεται μέχρι και σή-

μερα, το διώροφο οικοδόμημα του

1870 σε σχέδια Ερνέστου Τσίλλερ. Το

οίκημα είναι κτισμένο από πέτρα με

ορατή λιθοδομή και μαρμάρινα περι-

θώρια στα παράθυρα. Η ακριβή

γνώση και η καλαισθησία είναι τα

κύρια χαρκτηριστικά των κτιρίων που

αναλάμβανε ο Τσίλλερ, κάτι που το

συναντούμε και σε αυτό το κτίριο στη

Δερβενίων. Οι ρυθμοί της κλασικής

αρχαιότητας συνδυάζονται με τις

αρχές της συμμετρίας και της αναλο-

γίας των μερών. Τα χαρακτηριστικά

που διακρίνουν το κτίριο είναι η στα-

θερότητα, η στιβαρότητα και η μεγα-

λοπρέπεια και πηγάζουν από την

επιθυμία να δημιουργηθεί ένας κό-

σμος αγνός, απλός, μεγαλειώδης, α-

ντίστοιχος με τον κλασικό.

Μονόχρωμες, καθαρές επιφάνειες με

γραμμικές διακοσμήσεις και ελάχιστα

ανάγλυφα στοιχεία, για το αέτωμα, τις

ελεύθερες κιονοστοιχίες και τις άλλες

οικοδομικές λεπτομέρειες. Αυτό είναι

το στολίδι των Πευκακίων, εικόνα

μιας άλλης εποχής που συνεχίζει να

εξυπηρετεί ιδανικά έως σήμερα τις

αισθητικές και κτιριακές του λειτουρ-

γίες. Γραφεία, ένα χαριτωμένο εστια-

τόριο με τραπεζάκια στον πεζόδρομο,

και κάποια διαμερίσματα, είναι οι

σύγχρονοι κάτοικοι του αρχοντικού

Θων.

Στο γραφικό πεζόδρομο της Δερβενίων, στο άλλωτε κτίριο Θων, βρίσκεται το εστιατόριο-καφέ «A

Votre Santé», ένας χώρος ζεστός και φιλόξενος. Η μοναδικότητα στον εσωτερικό του χώρο είναι

αυτό που το κάνει ξεχωριστό αλλά και οικείο. Τρεις χώροι, ο καθένας διαφορετικός, για όλα τα γού-

στα, που όμως μεταξύ τους βρίσκονται σε πλήρη αρμονία. Από την άλλη, το μπαρ στο κέντρο του

μαγαζιού δίνει ένα πιο μοντέρνο χρώμα και μαζί, την ευκαιρία να απολαύσετε όχι μόνο το ποτό ή

το κοκτέιλ σας αλλά και το φαγητό. Το φαγητό σπιτικό, συνταγές με αγνά υλικά, αλλά και φαντα-

σία, αφού θα βρείτε ποικιλία στα ξεχωριστά πιάτα ημέρας. Ντολμαδάκια, κρεμμυδόπιτα, τραγανά

μπουτάκια κοτόπουλο, συκώτι σαγανάκι, ταλιατέλες με σολομό και γάλα καρύδας, κεφτέδες του κη-

πουρού είναι μερικές μόνο από τις προτάσεις του σεφ, που προσπάθησε να συνδυάσει την παρα-

δοσιακή ελληνική και τη μεσογειακή κουζίνα με τις πιο υγιεινές προτάσεις. Οι τιμές του είναι

πλήρως προσαρμοσμένες στην εποχή και το εύρος τους προσιτό σε όλους. Το γαλλικό όνομα του μα-

γαζιού οφείλεται στην αγάπη των κατοίκων της περιοχής για τον γαλλικό πολιτισμό. Η φράση «Α

votre santé» (στην υγεία σας) παίζει ρόλο και για το ποτό (καλή διάθεση) και για την καλή δια-

τροφή (να είναι υγιής). Α votre santé λοιπόν!

Το στολίδι των Πευκακίων‣A Votre Sante

Cafe Restaurant ασκληπιού & Δερβενίων 4,

Νεάπολη Εξαρχείων,

τ. 210 3632780

‣

Ένας χώρος ζεστός και φιλόξενοςΑ Votre Sante

‣

‣

‣

‣

‣

‣‣‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

αυλήΜεθώνης 43, Εξάρχεια, τ. 210 3838167

O Tάκης, ο νέος καπετάνιος της γνωστής σε όλους μας «Αυλής», σας

περιμένει από Τρίτη έως και Κυριακή με τις πιο νόστιμες γεύσεις της

Μεθώνης. Πάντα με φρέσκα και εποχιακά πιάτα, μία ποικιλία από

ορεκτικά, σαλάτες, κρεατικά, ψάρι και ζυμαρικά συνθέτουν το μενού

της «Αυλής». Όλα συνοδεύονται από μπίρες ελληνικής ετικέτας, ενώ

κάθε μέρα υπάρχει κι ένα διαφορετικό πιάτο. Ραντεβού στην «Αυλή»,

λοιπόν, από Τρίτη έως Πέμπτη (13:00-00:30), Παρασκευή-Σάββατο

(13:30-1:30), και Κυριακή (13:30-12:30).

ΚονσερβοκούτιΙπποκράτους 148 και Βατατζή, Νεάπολη Εξαρχείων,

τ. 210 6461244

Το Κονσερβοκούτι της Ιπποκράτους ανοιχτά από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ

σε περιμένει όλες τις μέρες εκτός Κυριακής. Ένα νεοκλασικό με ατμόσφαιρα

παλιού αθηναϊκού σπιτιού, ιδανικό σημείο αναφοράς για να έρθεις με την

παρέα σου. Τα πιάτα, εδώ, είναι πάντα ποιοτικά και νόστιμα, ενώ μικρές πα-

ραλλαγές και κάτι νέο θα σε εκπλήσσουν ευχάριστα σε κάθε σου επίσκεψη. Για

να γίνει ακόμη καλύτερο το γεύμα σου, μία ποικιλία από μπίρες, κρασιά και

καλή ρακή δεν λείπουν ποτέ.

‣

‣

‣

Με τίτλο εμπνευσμένο από την ταινία του Κεν Λόουτς,

το Jimmy’s Hall είναι ότι πιο καινούριο στην Ιππο-

κράτους. Ο Δημήτρης και ο Πέτρος κατάφεραν να

φτιάξουν ένα χώρο φιλόξενο και με αισθητική που θυ-

μίζει ζεστό σκηνικό σπιτιού. Αυτό οφείλεται στη δια-

κόσμηση του μαγαζιού με προσωπικά αντικείμενα των

παιδιών από διάφορα ταξίδια τους. Αφίσες, βιβλία, μι-

κροαντικείμενα, κι η χαρακτηριστική πράσινη κολώνα

κάποιες από τις λεπτομέρειες του εσωτερικού. Ανοι-

κτό από νωρίς το πρωί, το Jimmy’s Hall, έχει αποκτή-

σει ήδη το κοινό του. Με μεγάλη ποικιλία από

ροφήματα και νόστιμα σνακ, όλα φτιαγμένα με μεράκι.

Κάθε μέρα, εδώ, θα βρεις κι ένα διαφορετικό γλυκό για

την ώρα της λιγούρας.

Jimmy΄s ΗallΙπποκράτους 146, Εξάρχεια, τ. 213 0376639

fb: JimmysHallAthens

Στο Jimmy΄s Hall στην Ιπποκράτους

Η Αυλή της Μεθώνης

Στο Κονσερβοκούτι, συνεργατικό μεζεδοπωλείο-εστιατόριο

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

‣

Η οδός Βαλτετσίου πήρε το όνομά της

από την ιστορική μάχη κατά τη διάρ-

κεια της ελληνικής επανάστασης του

1821, στο χωριό Βαλτέτσι. Αποτελεί

έναν από τους πιο πολυσύχναστους

δρόμους της περιοχής. Η Βαλτετσίου

ήταν δρόμος μέχρι το 1988 που πεζο-

δρομήθηκε και ξεκινάει από την πλα-

τεία Εξαρχείων. Πάντα ήταν σημείο

συνάντησης καλλιτεχνών, διανοούμε-

νων και νεολαίας, ανθρώπων διαφο-

ρετικών ηλικιών, αντιλήψεων και

συνηθειών. Ένας δρόμος δημιουργίας

ιδεών, πολιτικών ζυμώσεων και

ενίοτε μαχών.

Στο 1ο κομμάτι του πεζόδρομου 2 μα-

γαζιά γράφουν τη δική τους ιστορία.

Η “Ροζαλία” και το “Αχιλλέας – Βερ-

γίνα”. Με πρωτοβουλία του ιδιοκτήτη

τους το τμήμα αυτό δεντροφυτεύτηκε

το 1995. Σήμερα νιώθει κανείς ότι ξε-

φεύγει από το κέντρο της Αθήνας

μιας και βρίσκεται σε ένα σημείο όχι

πολύ συνηθισμένο, με δυο αιωνόβιες

ελιές, μουριές, πλατάνια και μια πανέ-

μορφη κληματαριά που χωράει πολύ

κόσμο, όρεξη και κέφι.

Βαλτετσίου

‣Η Ροζαλία εγκαταστάθηκε στον πεζόδρομο το 1977. Ένας καταπράσι-

νος χώρος που προτιμούσε μέχρι τα τελευταία του χρόνια ο Γιάννης

Τσαρούχης. Είναι πολλοί αυτοί που αναπολούν την αυλή της στρω-

μένη με χαλίκι. Η Ροζαλία φιλοξενεί κόσμο από όλη την Αθήνα, πι-

στούς θαμώνες, διάσημους και μη, που απολαμβάνουν εξαιρετικά ψητά

στα κάρβουνα, φρέσκα ψάρια και φαγητά που συνδυάζουν την παρά-

δοση με τις νέες αναζητήσεις στη μεσογειακή κουζίνα. Ιδιαίτερη νότα

ο δίσκος με τα 16 ορεκτικά που έρχονται από την αρχή.

ροζαλίαΒαλτετσίου 54, Πλ. Εξαρχείων, τ. 210 3302133 /

210 3302136 / 210 3807992

αχιλλέας - ΒεργίναΒαλτετσίου 62, Πλ. Εξαρχείων, τ. 210 3302933 / 210 3807992

Λίγο πιο κάτω, το 1981 προστέθηκε στη Βαλτετσίου το εστια-

τόριο-ψησταριά Αχιλλέας Βεργίνα. Τα 25 μαγειρευτά φαγητά

κάθε μέρα, φτιαγμένα με τέχνη και μεράκι από τον Λεωνίδα,

αποτελούν πόλο έλξης χρόνια τώρα, για όσους θέλουν είτε

πηγαίνοντας στο "Αχιλλέας-Βεργίνα", είτε παραγγέλνοντας

στο σπίτι να απολαύσουν νόστιμο ποιοτικό φαγητό. Παραμέ-

νει πάντα η 1η μας επιλογή στο σουβλάκι, μιας και όλα είναι

χειροποιήτα. Η πληθώρα επιλογών σε συνδυασμό με τις συμ-

παθητικές της τιμές και την εξαιρετικά βολική της τοποθεσία,

καθιστούν το Αχιλλέας - Βεργίνα σημείο συνάντησης, ειδικά

το καλοκαίρι που βγάζει τα τραπεζάκια της πάνω στον πεζό-

δρομο της Βαλτετσίου και έχει τα καταβρεχτήρια της να σε

πιτσιλάνε αναζωογονητικά.

Αχιλλέας - Βεργίνα

Ηξερες Οτι :

ςτη Βαλτετσίου έμενε η Αυγούστα, μια γυναίκα

τρομαχτική στην όψη, που οι μανάδες συνήθιζαν να

φοβερίζουν τα παιδιά τους, για να φάνε το φαΐ τους την

περίοδο της κατοχής. Αποκαλύφθηκε η αντιστασιακή

της δράση όταν εξαφανίστηκε ξφνικά. Με κωδικό όνομα

ροζαλία βοηθούσε στην περίθαλψη και απόκρυψη

Βρετανών κατασκόπων και ελλήνων αντιστασιακών, καθώς

και στην εκτύπωση προκηρύξεων. εκτελέστηκε για την

ανθρωπιστική της δράση την Πρωτομαγιά 1944 στην

Καισαριανή.

‣

Ροζαλία

Ιστορικός περίπατος στις γειτονιές τηςΛαμπρινής και του Γαλατσίου (27-9-2015)

Οι «ΓΕΙΤΟΝΕΣ» του Γαλατσίου

(www.geitones.com) ασχολούνται με τον

εθελοντισμό, την οικολογία, τη φιλοζωία,

τον καλλωπισμό και έχουν ήδη στο ενερ-

γητικό τους 38 επιτυχημένες δράσεις από

το 2011 έως σήμερα.

Το «ΧΟΡΟΣΤΑΣΙ» (Ωρωπού 95, Λαμ-

πρινή, τηλ. 210-2130145, 6982180901,

www.xorostasiathens.gr), με αδιάλειπτη

παρουσία 23 ετών, μεταδίδει στα μέλη

και τους φίλους του τη λαϊκή μας παρά-

δοση με τους χορούς, τα τραγούδια, τα

έθιμα, τις εκδηλώσεις και τις γιορτές, τα

εκπαιδευτικά προγράμματα, το φωτογρα-

φικό αρχείο και την πλούσια λαογραφική

συλλογή που διαθέτει.

Το «ΧΟΡΟΣΤΑΣΙ», ο Όμιλος Φίλων του Ελλη-νικού Χορού-Λαογραφικό Εργαστήρι, απο-δεχόμενο την πρόσκληση της εθελοντικής

ομάδας του Γαλατσίου «ΓΕΙΤΟΝΕΣ» και σε συνεργα-σία μαζί τους επανέλαβε με επιτυχία τον «Ιστορικόπερίπατο στις γειτονιές της Λαμπρινή & του Γαλα-τσίου», την Κυριακή, 27 Σεπτεμβρίου 2015. Τηνιστορική έρευνα και ξενάγηση ανέλαβε ο κ.Κων-σταντίνος Π.Καταραχιάς, Φιλόλογος – Ιστορικόςερευνητής.Η παρέα των φίλων της τοπικής ιστορίας ξεκίνησεαπό τις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ (πρώην ΟΥΛΕΝ)στο Γαλάτσι, όπου ο ομιλητής αναφέρθηκε στηνιστορία της αμερικανικής εταιρείας ΟΥΛΕΝ, η οποίαανέλαβε το 1926 την κατασκευή του φράγματος Μα-ραθώνα, της εγκατάστασης επεξεργασίας νερού στοΓαλάτσι και του δικτύου διανομής του στην Αθήνακαι τον Πειραιά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η εκτε-νής αναφορά στα γεγονότα της Κατοχής που συν-δέονται με τη Μονάδα Νερού της ΟΥΛΕΝ. Η 2η Στάση έγινε στον Λόφο του Προφήτη Ηλία Ρι-

ζούπολης, που κρύβει μέσα του ένα υπέροχο σπή-λαιο με σταλακτίτες. Το σπήλαιο ερευνήθηκε γιαπρώτη φορά το 1965 από την Ελληνική Σπηλαιολο-γική Εταιρεία και τους σπηλαιολόγους Ιωάννη καιΆννα Πετροχείλου. Ανασκάφτηκε, δε, εν μέρει απότην Αρχαιολογική Υπηρεσία κατά τα έτη 1994-99 καιδιαπιστώθηκε η κατοίκησή του κατά τη Μέση καιΝεότερη Νεολιθική εποχή (5.000 – 3.200 π.Χ.), τηνΕποχή του Χαλκού (3.200 – 1.100 π.Χ.) αλλά καικατά τα ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια.Σειρά είχε το Πάρκο «Βασίλης Αυλωνίτης» στη Ρι-ζούπολη. Εκεί, λειτούργησε το εργοστάσιο «ΘΕΡ-ΜΙΣ» από το 1931 ως το 1993 και παρήγαγεθερμαντικά σώματα, καυστήρες πετρελαίου, σιδη-ροσωλήνες κ. α. Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην ιστο-ρία της επιχείρησης και στον ρόλο της όχι μόνο στηντοπική αλλά και γενικότερα την ελληνική οικονομία.Μετά από μια σύντομη στάση στο παλαιό ρέμα της Ι.Φωκά με τις μικρές ξύλινες και λίθινες γέφυρες, τιςιτιές, τα πλατάνια και τα πουλιά – όλα αυτά, δυστυ-χώς, δεν υπάρχουν πια! – οι περιηγητές κατευθύν-

θηκαν στο Λατομείο και το Καμίνι Λεβεντάκη, στηδιασταύρωση των οδών Ορφανίδου και Ωρωπού.Πρόκειται για ένα θαυμάσια διατηρημένο ασβεστο-κάμινο, που σώζει υψηλή καμινάδα-φουγάρο καικύριο κτίσμα για το λιώσιμο της ασβεστόπετρας.Αποτελεί ένα υπέροχο μνημείο-δείγμα βιομηχανικήςαρχαιολογία των αρχών του 20ου αιώνα, που πρέπειεπιτακτικά ν’ αναστηλωθεί πριν καταρρεύσει.Ο περίπατος κατέληξε στην «Πλατεία εργατών πο-λεμιστών 1912-13», την πλατεία Λαμπρινής, όπουοι συμμετέχοντες πληροφορήθηκαν το ιστορικό τηςανέγερσης του Ι. Ν. Αγίου Ανδρέα και της διαμόρ-φωσης και ανάδειξης της μεγαλύτερης σε έκτασηπλατείας των Αθηνών.Ήταν ένα υπέροχο και δημιουργικό κυριακάτικοπρωινό, που ενθουσίασε τους φίλους της ΤοπικήςΙστορίας, οι οποίοι αποχώρησαν με τις καλύτερεςεντυπώσεις. Προβληματίστηκαν, διατύπωσαν ερω-τήματα και έλαβαν απαντήσεις, ενώ γοητεύτηκαναπό την πλούσια ιστορία της περιοχής, που παρα-μένει, δυστυχώς, άγνωστη.

‣

Αχιλλέας - Βεργίνα

άποψη

Mας προβληματίζει πολλές φορές η παθολογία του ιδρυματισμού

που έχουμε στις ασχολίες μονάδες της χώρας, με συμπτώματα

όπως τη βαριεστημάρα, τις τιμωρίες, τον αυταρχισμό, τις ποινές,

τον εκφοβισμό και τη διαίρεση του νου από το σώμα. Και προ-

κύπτει το ερώτημα: θα μπορούσε η υπαίθρια διδασκαλία να είναι

η αποσχολειοποίηση [deschooling] του σχολείου; Η «Λοξή Τάξη» (2015) του Ζάφου

Ξαγοράρη είναι μια συμβολή σ΄ αυτόν τον προβληματισμό. Η «Λοξή Τάξη» πα-

ρουσιάστηκε την άνοιξη που μας πέρασε στο Μουσείο Μπενάκη σε επιμέλεια της

Πολύνας Κοσμαδάκη με τη συνεργασία του Βρετανικού Συμβουλίου και του Γυ-

μνάσιου Καμινίων. Και εκτέθηκε στο Πεδίο του Άρεως στις 12 έως τις 18 Οκτω-

βρίου, στο πλαίσιο μια μεγάλης συνεργασίας του καλλιτέχνη με την Περιφέρεια

Αττικής και την Παιδαγωγική Ομάδα «Το σκασιαρχείο». Ο στόχος όσων πήραμε στο

εγχείρημα αυτό ήταν να σκεφτούμε ξανά έννοιες που αδράνησαν όπως το σχολείο

της κοινότητας, τα δικαιώματα ελευθερίας των παιδιών και τα άγραφα δικαιώ-

ματα του χώρου της παιδικής ηλικίας. Ας εξετάσουμε όμως λίγο περισσότερο το

σχολείο της κοινότητας. Βασικά στοιχεία του σχολείου της κοινότητας, με τα χα-

ρακτηριστικά της κοινωνικής οικονομίας, είναι τα εργαστήρια, ο κήπος, οι ομάδες

χωρίς αρχηγό, η παιδαγωγική της αυλής, τα παραδοσιακά παιχνίδια, το τυπογρα-

φείο, οι μαθητικοί συνεταιρισμοί, η υιοθέτηση χώρων εκτός σχολείου και η ήπια

μετακίνηση, όπως με τα ποδήλατα. Επίσης οι επιστημονικές γνωστικές κατακτή-

σεις που αφορούν την κριτική στον θετικισμό, τις φυσικές επιστήμες, την επιστη-

μολογία και την μεθοδολογία, είναι βασικά στοιχεία αυτού του σχολείου. Πρόκειται

εν πολλοίς για ένα σχολείο με θεματικές γνωστικές περιοχές που επιστρέφουν τη

σχέση δύναμης και λόγου στις αναδυόμενες υποκειμενικότητες, μέσα από τη δη-

μόσια σφαίρα, την πολιτική και την οικειοποίηση του χώρου. Το τρίπτυχο αυτού

του σχολείου είναι τάξη – αυλή – κοινότητα και η εργασία του είναι να σχεδιάζει

διαρκώς αυτό το τρίπτυχο προς όφελος της μετάβασης από την παιδική ηλικία

στην υποκειμενικότητα. Η χρήση της υπαίθριας διδασκαλίας είναι επίσης στην

οπτική των υποκειμένων του. Το αίτημα για ζωή, η δυνατότητα να μην είμαστε

«γυμνή ζωή», αλλά μια μορφή ζωής, όπως λέει και ο Agamben, είναι η απάντηση

στον θάνατο που σκορπά η οικονομία της αγοράς. Η κοινωνική οικονομία είναι το

οικονομικό που έπεται του πολιτικού. Κεντρικό σ’ αυτή την αντίληψη είναι το

ανοιχτό προς τα έξω σχολείο, η βιβλιοθήκη, το φορητό τυπογραφείο, οι σπόροι, τα

ποδήλατα και η παραγωγή μέσα από τα υλικά δίκτυα - κι όχι μόνο τα ψηφιακά -

σθεναρών σχέσεων με πολλούς ενήλικες που μπορούν να αντικαταστήσουν την

απώλεια της αυθεντίας των γονιών και των εκπαιδευτικών. Ο στόχος είναι η διαρ-

κής παρουσία της παιδικής ηλικίας στην πόλη που συνοδεύει την ανάπτυξη του

κάθε παιδιού, μέσα από μια παιδαγωγική, η οποία έχει τις οφειλές της στη θε-

σμική, την κριτική και την αντί – οιδιπόδεια παιδαγωγική. Αυτή είναι η ανοιχτή

πόλη που συνομιλεί με το σχολείο, τις πόρτες του και την εξωστρέφεια.

Η επιστημολογία των επιστημών, η φιλοσοφία, ο οπτικός αλφαβητισμός, η κρι-

τική στην επιστήμη και οι πολλαπλοί αλφαβητισμοί συσχετίζονται με τη συλλογική

δράση, τις ομάδες και την πολιτική. Η πολιτική είναι μέσα στο σχολείο, τόσο ως

αριστοτελική πράξη και φρόνηση όσο κι ως παράδειγμα κοινωνικής επιστήμης

που διαλέγεται επιστημολογικά με τις άλλες γνωστικές περιοχές. Το γνώσιμο μπο-

ρεί να αναμετρηθεί με τον Οιδίποδα και τη Σφίγγα, αλλά και το ξεπέρασμά του. Η

δυνατότητα να μιλήσουμε για μια αντί – οιδιπόδεια παιδαγωγική, να μιλήσουμε

για κριτική, δημοκρατική και θεσμική παιδαγωγική, είναι το αίτημα για να προσ-

διορίσουμε εκ νέου την έννοια της δημοκρατίας., καθώς δε φτάνει η αντιπαράθεση

της διοίκησης με την παιδαγωγική για να έχουμε πλήρως τα χαρακτηριστικά της,

όπως και να δούμε στον αναδυόμενο φασισμό στα σχολεία. Αν η δυνατότητα για

ένα τόπο ισότητας, όπως είναι το σχολείο σύμφωνα με τον Ranciere, χαθεί και η

οικογένεια ως τόπος ανισότητας γίνει ο νέος τόπος συγκρότησης της υποκειμενι-

κότητας, τότε η καταστατική ανισότητα είναι αξεπέραστη. Κι είμαστε αντιμέτωποι

με την α - δυνατότητα να συγκεντρώνονται οι άνθρωποι και να έχουν τη δημο-

κρατική στιγμή να αποφασίσουν για το παρόν τους. Η δημοκρατική στιγμή είναι

η αναβολή της απόφασης και η έκσταση στο άξιο να ερωτηθεί. Το σχολείο μπορεί

να συμβάλει σ’ αυτό. Αλλά προϋποθέτει το δημόσιο χώρο για να εξασφαλιστούν οι

αδύναμες σχέσεις δύναμης και λόγου.

Το εγχείρημα με το υπαίθριο σχολείο της κοινότητας και τη «Λοξή Τάξη» στο Πεδίο

του Άρεως θα συνεχιστεί με την σύμπραξη όλων των φορέων που παίρνουν μέρος,

την προσφορά προγραμμάτων για τα σχολεία για όλη τη διάρκεια του έτους και

τον προσανατολισμό για ένα θερινό σχολείο για παιδιά που μένουν στο κέντρο

της πόλης το καλοκαίρι. Ελάτε να κάνετε το μάθημά σας!

Ο Χαράλαμπος Μπαλτάς είναι δάσκαλος στο 35ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών και μέλος

της Παιδαγωγικής Ομάδας «Το Σκασιαρχείο – Πειραματικοί ψηλαφισμοί για ένα σχο-

λείο της κοινότητας».

Ένα μάθημα στη «Λοξή Τάξη»

Το πιο

βασικό

είναι να

είσαι σο-

βαρός

άνθρω-

πος, να

έχεις

άποψη

και να

σκέφτε-

σαι. Και

ας μην

είσαι

επώνυ-

μος με

την έν-

νοια του

διάση-

μου,

γιατί

επώνυ-

μοι εί-

μαστε

όλοι.

από τον Χαράλαμπο Μπαλτά

ΕΔΩ

είναι το κέντρο

εκπαίδευσηςεπαγγελμάτων

ομορφιάς

www.amarantos.gr

facebook.com/NikosAmarantos

ΕΓΓΡΑΦΕΣ:

Ακαδημίας 78, Αθήνα

από σταθερό:

801 111 1960

από κινητό:

210 38 17 433

Oμόνοια

Πανεπιστήμιο

Εγγραφές

κάθε ΩΡΑ!

Μαθήματα

κάθε

ΜΕΡΑ!

• ΚOΜΜΩΤΙΚΗ

• ΜΑΝΙΚΙOΥΡ ΠΕΝΤΙΚΙOΥΡ

• OΝΥΧOΠΛΑΣΤΙΚΗ

• ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚO ΜΑΚΙΓΙΑΖ

• ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΠΡOΣΩΠOΥ

Ζήτω η Τέχνη...

Μια συντρόφισσα μου πρότεινε να διαβάσω ένα βιβλίο. Βιβλίο λογοτεχνικό. Είπα πως δε δια-

βάζω πια τέτοια πράγματα.Μου έκανε κάποιου είδους κριτική. Πως η λογοτεχνία μας βοηθά

να αναπτύσσουμε τα κριτήρια μας και άλλα τέτοια. Ξεπέρασα εύκολα το δασκαλίστικο κα-

ταγγελτικό ύφος της. Δεν υπερασπίστηκα την επιλογή μου αυτή. Δε με ενδιέφερε κάτι τέ-

τοιο. Και τελικά δίκιο έχει η κοπέλα. Αλλά θέλω να σου γράψω τις σκέψεις μου. Ξέρεις δεν

μπορώ να συμβιβαστώ με την απόσταση ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή. Να στο πω πιο απλά! Γοητευόμαστε

από ένα βιβλίο που συνήθως οι ήρωες μπλέκονται, δρουν, αυτοαναιρούνται, αλλάζουν. Πολλές φορές σκε-

φτόμαστε μελαγχολικά και λίγο ζηλιάρικα. ‘’αχ τί ωραία συναισθήματα γεννιούνται’’ και σίγουρα όλοι μας έχουμε

πει κρυφά στον εαυτό μας εκ του ασφαλούς ‘’γιατί να μην μου συνέβαινε και μένα αυτό;’’ ή τέλος πάντων δα-

νειζόμαστε λίγο από τον έρωτα, τον ηρωισμό, τη συγκίνηση, το δράμα του αγαπημένου ήρωα. Και έτσι μετριέ-

ται η σχέση μας με την τέχνη. Αναλύουμε την κατάσταση πίνοντας κόκκινο κρασί, προτείνουμε σε κάποιον

άλλον να το διαβάσει, τσιμπολογάμε σκέψεις και φράσεις. Καλυτερεύουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, τον κά-

νουμε πιο βαθύ, πιο πλούσιο. Α! και πιο ευαίσθητο! Και το βράδυ σαν πάμε για ύπνο πλάθουμε ιστορίες και

φαντάσματα, πότε φιλικά, πότε όχι. Βάζουμε τον εαυτό μας πότε εδώ και πότε εκεί, τον ωθούμε ή τον αποτρέ-

πουμε. Γιατί όλοι θέλουμε να είμαστε ήρωες που και που. Και όταν η ρημάδα η ζωή σου χτυπήσει την πόρτα

και σου προσφέρει ή σου φορτώσει το ελάχιστο απ’ όλα όσα διαβάζαμε στα δεκαεξασέλιδα, τρέχουμε σαν μικρά

παιδιά μακρυά από τη ζωή. Και συμβαίνει πολλές φορές να ζούμε καταστάσεις που αν τις βλέπαμε σε μια ται-

νία θα γοητευόμαστε -και πάλι θα κάναμε τους ανάλογους συνειρμούς- ενώ όταν η ζωή μας δώσει κάτι τέτοιο

εμείς ακόμα μια φορά εξαφανιζόμαστε. Ένας φίλος μου, ο οποίος δεν έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τον γυ-

ναικείο πληθυσμό -που είναι τόσο επιρρεπής στην τέχνη, το θέατρο και τη λογοτεχνία,- επειδή θα μπορούσες

να τον πεις όχι όμορφο, με φοβερή κουλτούρα, εργάτης, με άποψη και άλλα καλά, έλυνε το πρόβλημά του με

πόρνες. Λίγοι το ξέραμε και εγώ προσωπικά δεν του έκανα καμία κριτική. Ο άνθρωπος όμως έψαχνε να βρει

έναν άνθρωπο να ερωτευτεί. Και βρήκε μια τέτοια κοπέλα. Όταν μαθεύτηκε έγινε σάλος! “Πώς είναι δυνατόν να

κάνει αυτό το πράγμα;” οι φεμινίστριες πρωτοστατούσαν. “Αίσχος!” Ο ανθρωπάκος τσαλακώθηκε τόσο πολύ

που εξαφανίστηκε από τους κύκλους μας. Εγώ όμως πιστεύω πως αν κάποιος συγγραφέας πάρει το θέμα και

το παρουσιάσει σαν λογοτέχνημα, το κάνει δηλαδή φανταστικό και άρα ακίνδυνο, είμαι σίγουρος πως θα γοη-

τεύσει πολλούς από όλους και όλες που τον έλιωσαν. Ένας περιθωριοποιημένος εργάτης και μια κυκλωμένη

κοπελιά. Που και οι δυό προσπαθούν να ξεφύγουν... Αυτό όχι μόνο αντέχεται, αλλά και συγκινεί! Θα είχε νόημα,

ουσία, διδάγματα! Όταν οι ήρωες αποκτήσουν ονόματα, χάσουν την ασυλία του φανταστικού, έρθουν δίπλα

μας, γίνουν εμείς, τότε αυτό είναι κατακριτέο και σίγουρα αβάσταχτο. Έτσι αντίστοιχα ένας υπόκωφος έρωτας,

μας κάνει να συγκινούμαστε, αλλά στη ζωή μας ονομάζεται απιστία, προδοσία, κέρατο και ξορκίζεται. Η ασφά-

λεια του φανταστικού! Στο σανίδι του θεάτρου, μα όχι στο πεζοδρόμιο που υπομένει τα δειλά μας και αναπο-

φάσιστα βήματα. “Έχασα τη μάχη λοιπόν με την Τέχνη”. Οι άνθρωποι κλαίνε πολύ συχνά μόνοι τους, έτσι χωρίς

λόγο. Ή μπροστά σε μία οθόνη τηλεόρασης που δείχνει την αποδεκατισμένη ηρωίδα. Όλο και λιγότερο κλαίνε

μπροστά σε άλλους. Αλλά στην τελική το να κλάψεις μπροστά σε άλλους είναι τέχνη. Δεν κουράζω άλλο. Ξέρω

τον αντίλογο. Εγώ φεύγω πια. Κρύβομαι στην τσέπη του φίλου μου και απομακρύνομαι.

Σπύρος Λούκης

Επαναλαμβανόμεναόνειρα και εφιάλτες

Πολλοί άνθρωποι, βλέπουν τα ίδια ή παρόμοια όνειρα πολλές φορές, είτε για ένα σύντομο χρο-

νικό διάστημα είτε καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Τα επαναλαμβανόμενα όνειρα συνήθως

σημαίνουν, ότι υπάρχει στη ζωή μας κάτι που μας προκαλεί άγχος ή στρες και δεν το αντιλαμβα-

νόμαστε. Έτσι λοιπόν, το πρόβλημα παραμένει άλυτο και το όνειρο επαναλαμβάνεται. Μια άλλη θε-

ωρία είναι ότι οι άνθρωποι που βιώνουν επαναλαμβανόμενα όνειρα έχουν κάποιου είδους τραύμα

από το παρελθόν τους, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν.

Οι εφιάλτες είναι οδυνηρά όνειρα τα οποία συνήθως μας ξυπνάνε, τουλάχιστον εν μέρει. Σε οποι-

αδήποτε ηλικία βλέπουμε εφιάλτες, αλλά κατά την παιδική ηλικία εμφανίζονται με μεγαλύτερη συ-

χνότητα. Οι εφιάλτες συνήθως προκαλούν έντονα συναισθήματα φόβου, θλίψης ή άγχους με τις αιτίες

να ποικίλουν. Ορισμένα φάρμακα προκαλούν εφιάλτες (ή αν διακόψουμε μια φαρμακευτική αγωγή

απότομα), όπως και τα τραυματικά γεγονότα.

Αιτίες που προκαλούν επαναλαμβανόμενους εφιάλτες

1. Τα όνειρα κάθε είδους, αντικατοπτρίζουν συνήθως μισοτελειωμένες δουλειές από τη ζωή μας. Σκέψεις

και φόβοι που μπορεί να μας καταστέλλουν ενώ είμαστε ξύπνιοι, μένουν στο υποσυνείδητό μας και εκ-

δηλώνονται μέσα από μια ονειρική κατάσταση. Για παράδειγμα, οι εφιάλτες μπορεί να προέρχονται

από αισθήματα ανεπάρκειας και υπερευαισθησία στην κριτική των άλλων.

2. Οι επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες που ξεκινούν μετά τη γέννηση ενός παιδιού, συνήθως οφεί-

λονται σε μια ήπια κατάθλιψη που προέρχεται από τον τοκετό. Επίσης μια αλλαγή ερ-

γασίας, μια μετακόμιση ή ένα χειρουργείο μπορεί να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.

3. Οι εφιάλτες που επαναλαμβάνουν ένα τραυματικό γεγονός αντανακλούν μια φυσιο-

λογική ψυχική διαδικασία επούλωσης, οι οποίοι με τον καιρό τείνουν να μειώνο-

νται σε συχνότητα και ένταση, εάν η επούλωση βρίσκεται σε εξέλιξη.

Θεραπεία για τους επαναλαμβανόμενους εφιάλτες

Η θεραπεία για τους επαναλαμβανόμενους εφιάλτες συνήθως ξεκινά με την ερμηνεία του

ονείρου, συγκρίνοντας το με ότι συμβαίνει στη ζωή μας παράλληλα. Με τους παρα-

κάτω τρόπους, μπορούμε σιγά σιγά να τους μειώσουμε.

1. Μίλησε για τον εφιάλτη που βλέπεις με κάποιον. Δώσε του φωνή. Περιέγραψε-

έτον πλήρως, σκηνή προς σκηνή, και τί αίσθηση σου αφήνει μετά.

2. Γράψτο!!! Γράψε όλο το σενάριο, συμπεριλαμβανομένου του τί συμβαίνει και

όταν ξυπνάς, αν υπνοβατείς, κλπ.

3. Φαντάσου ένα πιο ευχάριστο τέλος. Ακούγεται απλό, αλλά κάθε νευρολογικός βρόχος που ε-

μπλέκεται θα πάρει το μήνυμα. Ασυνείδητα σιγά σιγά, ο εφιάλτης θα αρχίσει να χάνει την έντασή του.

Αν οι εφιάλτες εξακολουθούν να υπάρχουν, ρίξε μια πιο προσεκτική ματιά στον εσωτερικό διάλογο που

κάνεις με τον εαυτό σου. Αυτά που σκέφτεσαι, μπορεί να έχουν δραματική επίδραση στο υποσυνείδητό σου.

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ!

• Το 30% των παιδιών έχει επαναλαμβανόμενους εφιάλτες, και αντίστοιχα το 8% των ενηλίκων.

• Το 10% των ενηλίκων βλέπει τουλάχιστον μια φορά το μήνα, εφιάλτη.

• 7% των παιδιών και 4% των ενηλίκων αντίστοιχα, έχουν καταφέρει να θεραπευτούν από κάποιον επαναλαμβανόμενο

εφιάλτη.

Ο Νίνο Αυγέρης & οι Μάγισσες του…

Συναντήσαμε τον Νίνο Αυγέρη, στο κατάστημα

που διατηρεί στην περιοχή της Κυψέλης, ένα

πρωινό του Οκτώβρη, «το Μυρόλι των Ιωαννί-

νων» έναν χώρο φιλικό που εύκολα καταλαβαί-

νει κανείς ότι δημιουργήθηκε με πολλή αγάπη

και σεβασμό. Πρωί ακόμα, καθίσαμε στο μικρό

καθιστικό, πίνοντας μοσχομυρωδάτο ελληνικό

καφέ, φτιαγμένο από τα χέρια της συνεργάτιδάς

του Αθανασίας κι αρχίσαμε την κουβέντα μας.

Συγγραφέας στη γειτονιά μας λοιπόν. Ένας συγγραφέας της

Κυψέλης. Με ευκαιρία της εκδόσεως του πρώτου σου βι-

βλίου, θα ήθελες να μας πεις λίγα πράγματα για ’σένα; Να μά-

θουμε για τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από τις σελίδες

του βιβλίου;

Γεννήθηκα στην Αθήνα και τα πρώτα χρόνια της ζωής μου τα μοι-

ράστηκα ανάμεσα σε Άρτα, Ασπρόπυργο κι Αθήνα. Δεν ήταν εύ-

κολα χρόνια. Βλέπεις ήμουν παιδί χωρισμένων γονιών και βίωσα

καταστάσεις που με έκαναν σκληρό. Όμως όσο μεγάλωνα και

καθώς οι σχέσεις με τους γονείς μου, βρήκαν την ηρεμία. Κι έτσι

μπόρεσα να διαμορφώσω έναν χαρακτήρα συνειδητοποιημένο

και να βρω τη γαλήνη που μου είχε λείψει. Πήγα σχολείο στο 110ο

δημοτικό στη Φωκίωνος Νέγρη και γυμνάσιο στην Άρτα.

Νίνο, δεν έζησες αυτό που λέμε απόλυτη ευτυχία σαν παιδί.

Ποιά είναι η εικόνα που έχεις για την ευτυχία;

Για να νιώσεις την ευτυχία, πρέπει πρώτα να ζήσεις τη δυστυχία

και μέσα από τις δύσκολες καταστάσεις και τη νίκη των φόβων

σου, να βρεις τη δύναμη γι αυτό που σε κάνει πραγματικά ευτυ-

χισμένο.

Μίλησες για φόβο. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;

Το σκοτάδι!

Τί νοσταλγείς περισσότερο;

Την ανεμελιά των παιδικών μου χρόνων. Χωρίς υποχρεώσεις κι

επαγγελματικά φορτία.

Αναφέρθηκες στα επαγγελματικά. Θέλεις να μας πεις με τί

ασχολείσαι;

Εδώ και δέκα χρόνια περίπου, διατηρώ με τον συνεργάτη μου

τον Μιχάλη Δούκα, ένα κατάστημα με ενεργειακά προϊόντα στην

Κυψέλη. Αυτό είναι η μεγάλη μου αγάπη, το παιδί μου και τα

όνειρά μου. Ξέρεις κάτι… την αγαπάω τη δουλειά μου. Είναι κα-

τάρα να μην αγαπάς τη δουλειά σου κι εγώ αισθάνομαι πολύ τυ-

χερός.

Και η συγγραφή πώς προέκυψε;

Από μεράκι. Χρόνια έγραφα σε οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς.

Από απλά σχολικά τετράδια, μέχρι διάσπαρτα φύλλα χαρτιού,

πάνω σε σελίδες βιβλίων, ακόμα και σε τραπεζομάντηλο εστια-

τορίου έχω γράψει όταν μου ήρθε κάποια στιγμή η έμπνευση.

Το βιβλίο «Οι Μάγισσες των Ιωαννίνων» είναι η πρώτη προσπά-

θεια και με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από

την καρδιά μου, τον εκδοτικό οίκο Δίον, που με ε-μπιστεύθηκε

και εξέδωσε το βιβλίο. Ήταν για ’μένα ένα όνειρο, που έγινε επι-

τέλους πραγματικότητα.

Και με τί ασχολείται το βιβλίο σου;

Αναφέρεται σε μια γενιά μαγισσών που έζησε κι έδρασε στα χώ-

ματα της Ηπείρου, με βασική πρωταγωνίστρια τη Λενιώ ή αλ-

λιώς Πάμβα. Μια αληθινή ιστορία που χάνεται στα βάθη του

χρόνου κι από την αρχαία Δωδώνη, διασχίζει όλη την περίοδο

της Τουρκοκρατίας στα Γιάννενα του Αλή Πασά και φτάνει μέχρι

το σήμερα, ανάμεσα σε πολέμους μαγισσών, ξόρκια και μαγικά

ματζούνια.

Με όλα αυτά που μου έχεις πει, γεννιέται ένα ερώτημα. Προ-

σωπικός χρόνος υπάρχει;

Όλα συνδυάζονται αν, όπως σου είπα και προηγουμένως, αυτό

που κάνεις το κάνεις με αφοσίωση κι αγάπη. Η αλήθεια είναι ότι

προσωπικός χρόνος δεν υπάρχει πολύ, αλλά πάντα βρίσκω

χρόνο και ξεκλέβω λίγο χρόνο για τον Νίνο και τους ανθρώπους

που αγαπώ.

Πού σε συναντά κανείς συνήθως;

Μπορεί κανείς να με βρει στο κατάστημα ή να με αναζητήσει στις

σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπου κάνω αισθητή την παρου-

σία μου καθημερινά.

Στο κατάστημα στην Καλλιθέα, αλλά και στο Μυρόλι στην πλα-

τεία Αμερικής, τί μπορεί κανείς να βρει εκεί;

Προϊόντα που μπορούν να κάνουν την καθημερινότητά μας κα-

λύτερη, να βελτιώσουν την οικονομική μας κατάσταση, τις επαγ-

γελματικές σχέσεις, τα αισθηματικά. Μπορεί κανείς να βρει

φίλτρα και έλαια για κάθε σκοπό κι επιθυμία, θυμιάματα και

μπουχούρια φερμένα από κάθε γωνία της γης. Κεριά και φυλα-

χτά για αγάπη, έρωτα, τύχη και προστασία. Επιπλέον προσφέ-

ρουμε σε πολύ χαμηλές τιμές υπηρεσίες χαρτομαντείας,

παραδοσιακής καφεμαντείας και αστρολογίας.

Μου αρέσει πολύ όπως τα περιγράφεις πραγματικά. Το όλο

περιβάλλον μου θυμίζει λιγάκι κάτι από τα παλιά. Βρε Νίνο,

να σε ρωτήσω ειλικρινά όμως, γιατί το έχω στο μυαλό μου.

Είσαι κάτι σαν τις «μάγισσες της Σμύρνης»; Κάνεις μάγια;

Θα σου απαντήσω χαχα. Όχι δεν έχω καμία σχέση με τις “μάγισ-

σες της Σμύρνης” αν και οι σχέσεις μου με την συγγραφέα του

βιβλίου είναι άριστες και φιλικές, παρά τις κακές γλώσσες. Επί-

σης θα σου πω, ότι δεν κάνω μάγια. Είμαι η μαγεία. Μεγάλωσα

κι έζησα σε μια οικογένεια, με τη γιαγιά μου να με έχει μυήσει

από μικρή ηλικία σε έναν πολύ όμορφο, καλό κι ευλογημένο

κόσμο. Μεγάλωσα με γυναίκες σοφές κι εκείνες μου έδωσαν τη

δύναμη να δημιουργήσω και να αναστήσω μια σημαντική γενιά

γυναικών που έζησε στα τιμημένα χώματα της Ηπείρου. Μέσα

από το βιβλίο μου και το κατάστημα, αυτό προσπαθώ να δια-

σώσω και να διαδώσω. Την παραδοσιακή μαγεία των Ιωαννί-

νων.

Θέλεις να μας πεις και για τα μελλοντικά σου σχέδια;

Είναι όμορφο ο άνθρωπος να σχεδιάζει και να ονειρεύεται. Εγώ

γράφω το δεύτερο βιβλίο μου, που θα αναφέρεται στην πρα-

κτική και στα ξόρκια της Ηπείρου και φυσικά έχω κάποιες σκέ-

ψεις για ανάπτυξη του καταστήματος και σε άλλες πόλεις της

Ελλάδας.

Πραγματικά σε ευχαριστούμε πολύ για την παρέα σου Νίνο.

Κι εγώ σας ευχαριστώ κι εύχομαι και σε εσάς και στον καθένα

προσωπικά να βρει αυτό που πραγματικά επιθυμεί κι ονειρεύεται.

ΤΟ ΜΥΡΟΛΙ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Αγίου Μελετίου 55, Κυψέλη

Τ.: 2108612110 | 2130290626

www.tomyroli.gr | tomyroli@yahoo.gr

Και με τα λόγια αυτά, αποχαιρετήσαμε τον Νίνο, που μας γέμισε με όμορφη και θετική ενέργεια. Τον Νίνο μπορείτε να τον

συναντήσετε κι εσείς, στο Μυρόλι, στην οδό Αγίου Μελετίου 55 στην Κυψέλη, όπου μπορείτε να βρείτε και το βιβλίο «Οι

Μάγισσες των Ιωαννίνων», ενώ μπορείτε να μιλήσετε και τηλεφωνικά μαζί του. Εμείς είμαστε σίγουροι ότι θα τον επισκε-

πτούμε ξανά και μάλιστα πολύ σύντομα, καθώς όπως μας είπε, το μέλλον και οι επιλογές, είναι στα δικά μας χέρια!

Να νιώθειςτο αίσθημα της παρέας

ηρώδημήτρης κωνσταντίνος

συνέντευξηΒρεθήκαμε στον Αρόλιθο, ένας χώρος που μπήκε δυναμικά στις επιλογές πολλών για

τη βραδυνή τους έξοδο και όχι μόνο. Ένα μαγαζί που δημιούργησαν με μεγάλη φαντα-

σία και διάθεση 3 νέοι άνθρωποι. Εισβάλαμε στο χώρο τους και συζητήσαμε με τον

Κωνσταντίνο, την Ηρώ και τον Δημήτρη για το χώρο, τη μουσική, το φαγητό και τον

κόσμο…τελικά οι κάτω των 30 φαίνεται να τα καταφέρνουν καλύτερα…

Έχουμε έρθει εδώ στον «Αρόλιθο», που κουβαλάει

πίσω του και μια νέα ιδέα στο χώρο της διασκέδασης.

Πείτε μας πως ξεκίνησε η ιδέα για το μαγαζί;

Το θέμα του μαγαζιού ξεκίνησε από το γεγονός ότι και

οι τρεις μας δουλεύαμε σε αντίστοιχα μαγαζιά –καφέ,

εστιατόρια, μπαράκια- και θελήσαμε να κάνουμε κάτι

δικό μας. Βασικό στοιχείο ήταν ότι μας αρέσει πολύ η έν-

τεχνη μουσική και δεν υπήρχε ένα μαγαζί που να μπο-

ρείς να πας και ν’ ακούσεις ή ακόμη κι αν υπήρχε δεν

ήταν όπως εμείς θέλαμε. Άλλοτε πάλι το φαγητό δεν

ήταν ικανοποιητικό, κάτι στο οποίο εμείς πάντα δίναμε

σημασία. Έτσι, θελήσαμε να δημιουργήσουμε ένα μαγαζί

που θα έρχεσαι για ν’ ακούσεις έντεχνη μουσική δυνατά

μέχρι αργά το βράδυ, αλλά παράλληλα θα υπάρχει και

γευστική κουζίνα. Πάντως πριν την αγάπη για το φαγητό,

υπήρχε το πάθος της μουσικής.

Επιλέξατε να ανοίξετε το μαγαζί σε μία περιοχή σαν κι

αυτή, που δεν είναι ούτε mainstream, ούτε πιάτσα,

ούτε περιοχή του κέντρου της Αθήνας, πώς έγινε

αυτή η επιλογή;

Τα μαγαζιά είναι σαν τα σπίτια... από την πρώτη στιγμή

που μπήκαμε στο χώρο καταλάβαμε ότι μας έκανε. Μας

γέμισε η αύρα του και αποφασίσαμε να το κλείσουμε

χωρίς να δούμε αν έχει προβλήματα. Επίσης, το μαγαζί

βρισκόταν σε μια περιοχή που εξυπηρετούσε και τους

τρεις μας. Κάτι μεταξύ Γαλατσίου και Κέντρου. Δου-

λεύαμε σε κοντινές περιοχές και γνωρίζαμε ήδη αρκετό

κόσμο. Εξάλλου, εμείς δεν συμφωνούμε με τις περιο-

χές. Μπορεί κάποιος για να περάσει καλά να επιλέξει ένα

μαγαζί ανεξαρτήτου περιοχής αρκεί να έχει ποιότητα και

καλές τιμές. Στον Αρόλιθο έρχεσαι για το χώρο, για να

περάσεις καλά, για το ωραίο φαγητό.

Θεωρείτε ότι έχετε βοηθήσει την περιοχή με το

άνοιγμα του «Αρόλιθου»;

Αν εννοείτε ότι έρχεται κόσμος από όλη την Αθήνα,

ίσως, αν και στα Άνω Πατήσια υπάρχουν κι άλλα μαγα-

ζιά με πολύ καλή πορεία. Τα περισσότερα έχουν ανοίξει

από νέους ανθρώπους. Κι εμείς πιστεύουμε ότι από νέο

κόσμο στο τιμόνι μπορείς να δεις καλύτερες ιδέες. Έχει

αλλάξει η νοοτροπία πια, και οι κάτω των 30 φαίνεται να

τα καταφέρνουν καλύτερα.

Ο κόσμος που θα δούμε στο μαγαζί από πού προέρ-

χεται;

Αρχικά, το στήριξε πολύ ο τοπικός κόσμος. Στη συνέχεια,

το έμαθαν κι από τις γύρω περιοχές και πλέον έρχονται

από παντού. Υπάρχουν μέρες που το μαγαζί γεμίζει και

δεν βρίσκουν να κάτσουν ούτε οι κοντινοί. Από ηλικίες

θα δεις 65άρηδες να κάθονται δίπλα σε 20άρηδες, οικο-

γένειες με παιδιά, παρέες νέων. Κυριολεκτικά, θα δεις τα

πάντα να συνυπάρχουν στον «Αρόλιθο».

Το όνομα του μαγαζιού πως προέκυψε;

Ψάχναμε αρκετό καιρό το κατάλληλο όνομα ώσπου

έπεσε στο τραπέζι το “Αρόλιθος”, το οποίο άρεσε και

στους τρεις. Αρόλιθος είναι μια λέξη από το κρητικό λε-

ξιλόγιο η οποία σημαίνει τη λακκούβα του βράχου που

συγκεντρώνει το νερό της βροχής, όπως είναι και μια

παρέα φίλοι που συγκεντρώνονται εδώ στο μαγαζί.

Οπότε δεν ήταν τυχαία επιλογή, αλλά αυτό ακριβώς που

θέλαμε για τον κόσμο που θα έρθει εδώ... Να νιώσει το

αίσθημα της παρέας.

Νωρίτερα αναφερθήκαμε στη νέα γενιά σε σχέση με

την κρίση. Εσείς ανοίξατε το μαγαζί τον Ιανουάριο

του ’13, όταν νιώσαμε για πρώτη φορά έντονα την

κρίση. Πως νιώθατε στην αρχή;

Είναι αλήθεια ότι υπήρχε αρκετό άγχος στην αρχή, αλλά

ήμασταν αισιόδοξοι ότι θα πετύχει η συνταγή. Αν κάτι

δεν το πιστεύεις από το ξεκίνημα, είναι σα να το καταδι-

κάζεις. Σκεφτήκαμε ότι και κόσμος να μην έρθει θα μα-

ζεύεται τουλάχιστον η παρέα μας, κι έτσι είπαμε να το

δοκιμάσουμε. Λειτούργησε σαν ντόμινο, όμως με θετική

εξέλιξη. Ξεκινήσαμε με τα λίγα και μετά κάναμε περισ-

σότερα.

Πλέον το μοντέλο αφεντικού-υπαλλήλου έχει γίνει σε

πολλές περιπτώσεις συνεταιριστικό. Πολλοί άνθρω-

ποι μαζί δημιουργούν μια επιχείρηση. Σε εσάς είναι

ένα κράμα των δύο αυτών μοντέλων. Είχατε ποτέ

πρόβλημα στη μεταξύ σας συνεργασία;

Γνωριζόμαστε από μικροί και αυτό βοηθάει στο να

έχουμε πολύ καλή επικοινωνία μεταξύ μας. Προφανώς

και υπάρχουν στιγμές έντασης, αλλά αυτό είναι κάτι που

δικαιολογείται. Ακόμη και η συμπεριφορά μας έχει αλ-

λάξει με τα χρόνια όπως έιναι λογικό, αλλά δεν έχουμε

τσακωθεί ποτέ. Η επιτυχία κρατάει από τη σωστή δια-

χείριση των συμπεριφορών μας. Μάθαμε και εμείς από

αυτή τη συνεργασία. Εμείς πηγαίνουμε μαζί διακοπές,

είμαστε παρέα. Οι εργαζόμενοι είναι πάνω απ’ όλα φίλοι

μας κι αυτό βγαίνει και στον κόσμο. Το καλό κλίμα πάντα

φαίνεται.

Το περιοδικό συνεργάζεται μαζί σας από το 2014.

Από τότε μέχρι σήμερα βλέπουμε μια συνεχή εξέλιξη.

Στην αρχή μιλούσαμε για ένα ρακάδικο, τώρα υπάρ-

χει κάτι άλλο. Πείτε μας γι’ αυτή την εξέλιξη;

Επειδή δουλέψαμε σε πολλά μαγαζιά πριν φτιάξουμε το

δικό μας, πάντα βρίσκαμε λάθη, όπως άλλωστε και στο

δικό μας στην αρχή. Είχαμε αρκετές ελλείψεις και θέ-

λαμε να τις καλύπτουμε γρήγορα. Για να προσφέρουμε

ποιότητα σε όλα τα επίπεδα πρέπει να είμαστε συνέχεια

στην τσίτα... να είμαστε από πάνω. Εξετάζουμε διαρκώς

το κοστολόγιο για να βρίσκουμε τον τρόπο να δίνουμε

πάντα το καλύτερο στον πελάτη. Να υπάρχει ποικιλία

στις επιλογές. Για παράδειγμα, γιατί να υπάρχουν μόνο

δύο ετικέτες κρασιών κι όχι περισσότερες; Και για τη

δική μας εξέλιξη πάμε σε σεμινάρια για να μάθουμε

πράγματα που δεν γνωρίζαμε όταν ξεκινήσαμε. Άλλο

είναι να έχεις ένα μαγαζί, κι άλλο να ξέρεις να το δου-

λεύεις σωστά.

Τον τελευταίο καιρό κάνατε και αλλαγές στην κουζίνα.

Παντρέψατε κρητικές με ναξιώτικες γεύσεις.

Μεταξύ των δύο νησιών υπάρχει εδώ και χρόνια στενή

σχέση. Επίσης, κι εμείς προερχόμαστε από αυτά, οπότε

αναμενώμενο το πάντρεμα των γεύσεων. Ακόμη και

στον τρόπο που γλεντάνε, οι Ναξιώτες ταιριάζουν με

τους Κρητικούς. Κι εμείς μέσα μας κουβαλάμε πολύ το

παραδοσιακό στοιχείο, γι’ αυτό άλλωστε και κάνουμε και

πολλά live με λίρες και βιολιά. Θέλουμε να περάσουμε

αυτό το ύφος και στη νέα γενιά. Κάθε Τετάρτη, λοιπόν,

έχουμε κάτι διαφορετικό με κοινό στοιχείο πάντα το πα-

ραδοσιακό, έντεχνο άκουσμα. Για την κουζίνα, τώρα, εί-

μαστε τυχεροί που έχουμε τον Τάσο (ο σεφ), ο οποίος

όταν ήρθε είχε ήδη αρκετή εμπειρία και ήταν κι αυτός

έτοιμος και με όρεξη να προσπαθήσει μαζί μας για κάτι

διαφορετικό και φρέσκο. Καταλήξαμε να στήσουμε ένα

μενού με ψαγμένες γεύσεις και αναφορά στην παρά-

δοση. Από τα πιάτα που ξεχωρίζουν είναι ο ναξιώτικος

καλόγηρος, το κριθαρότο και το κρητικό απάκι.

Για φέτος τι έχουμε να περιμένουμε από την ομάδα

του «Αρόλιθου»;

Καινούργιο μενού... Αλλάζουμε τον κατάλογο κάθε τρεις

μήνες. Σίγουρα κάτι ιδιαίτερο για τα Χριστούγεννα. Θα

ανανεώσουμε κι άλλο το χώρο, θα κάνουμε ακόμη κα-

λύτερα live, και σίγουρα σε δύο χρόνια από τώρα θα εί-

μαστε ακόμη καλύτεροι. Σας περιμένουμε όλους, λοιπόν,

από το πρωί για καφέ, το μεσημέρι για ένα διάλειμμα από

τη δουλειά -η κουζίνα ανοίγει στη μία πλέον- και το

βράδυ για ωραία μουσική, καλή παρέα κι ωραίο φαγητό.

// ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ 70, ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ // Τ.: 210 2010760 // www.arolithos.gr

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπαγεωργίου

Έχω μεγαλώσει σε ένα μπαλκόνιΠου αντί για θέα, είχε άλλο μπαλκόνιΖούσε ένα κορίτσι κι ένα χελιδόνιΚάπνιζε τις νύχτες και άπλωνε σεντόνι.

Στο μικρό μπαλκόνι με το χελιδόνιΚάποτε είδα κόσμο και ένα ροζ μπαλόνιΚαι ύστερα το είδα ξάφνου να ερημώνειΤην καρδιά μας πάντα, κάποιος την πληγώνει

Τα μικρά μπαλκόνιαΈχουνε τιμόνιαΧαρές, γιορτές, βουβές ματιέςΌμορφα χρόνιαΤα μικρά μπαλκόνιαΈχουνε τιμόνιαΧαρές, γιορτέςΤου πάρτι φωνέςΜέσα απ’ τα σαλόνια

Με την Πατησίων, κάτι με ενώνειΚάτι με μαγεύει, κάτι με λερώνειΣαν τα περιστέρια και την γκρίζα σκόνηΜα ό,τι αγαπάμε, θα μας αθωώνει

Είμαι ένας δραπέτης που όμως το πληρώνειΉμουν επιβάτης στο μικρό μπαλκόνιΆφησα μια γλάστρα πάνω στο χαρτόνιΤην σκισμένη τέντα και ότι με στοιχειώνει!

Τα μικρά μπαλκόνιαΈχουνε τιμόνιαΧαρές, γιορτές, βουβές ματιέςΌμορφα χρόνιαΤα μικρά μπαλκόνιαΈχουνε τιμόνιαΧαρές, γιορτέςΤου πάρτι φωνέςΜέσα απ’ τα σαλόνια

Που να πλέει τώρα το μικρό μπαλκόνιΜε την κουπαστή του και το χελιδόνιΤου χρωστώ έναν στίχο να μην νοιώθει μόνοΚαι ένα εισιτήριο να πετάει στον χρόνο

Τα μικρά μπαλκόνιαΈχουνε τιμόνιαΧαρές, γιορτές, βουβές ματιέςΌμορφα χρόνιαΤα μικρά μπαλκόνιαΈχουνε τιμόνιαΧαρές, γιορτέςΤου πάρτι φωνέςΜέσα απ’ τα σαλόνια…

«Τα μικρά μπαλκόνια»

Στίχοι: Sunny Μπαλτζή

Τραγούδι: Διονύσης Σαββόπουλος

Mουσική: Λ. Παπαδόπουλος

Το ποίημα της Sunny Μπαλτζή

ήταν αυτό που μας έκανε επιβά-

τες σε ένα ταξίδι νοσταλγίας. Σε

μικρά μπαλκόνια παίξαμε, πονέ-

σαμε, χαρήκαμε, ερωτευτήκαμε,

μεγαλώσαμε. Με τα συναισθή-

ματα αυτά προσεγγίσαμε θεμα-

τικά τις φωτογραφίες που

παρουσιάζουμε.

Το Εργαστήριο Φωτογραφίας και

Βίντεο της πρωίνης κοινότητας

του ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ βρίσκεται

στην οδό Σταυροπούλου 29 στην

πλατεία Αμερικής. Είναι ομάδα

επαγγελματικής κατάρτισης που

στόχο έχει παράλληλα με την απε-

ξάρτηση, να υποστηρίξει την

ομάδα των νεαρών ενηλίκων στην

εκπαίδευση και να τους δώσει

την δυνατότητα να συνεχίσουν

σπουδές στο αντικείμενο, ώστε

να αποκτήσουν εφόδια για μελλο-

ντική επαγγελματική απασχό-

ληση.

Ομάδα φωτογραφίας και βίντεο

ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ

‘Εχω μεγαλώσει...Πάντα πήγαινα με το παπάκι μου. Μέχρι που μου το έκλεψαν. Μέσα σε

ένα ταξί κάπου στην Πατησίων μποτιλιαρισμένοι κοιτούσα γύρω μου σαν

χαμένος. Ο ταξιτζής έβαλε ράδιο. Ο πρώτος στίχος που ακούστηκε «Έχω

μεγαλώσει σε ένα μπαλκόνι» με χτύπησε. Αισθάνθηκα πως κάποιος μου

μιλά ψιθυριστά στο αφτί από το πίσω κάθισμα. Σαν να ετοιμάζεται κάποιος

να σου πει ένα μυστικό. Έμεινα καρφωμένος στην εξομολόγηση, μία πλη-

θώρα από συναισθήματα, εικόνες, γεύσεις και αρώματα με άγγιζαν με ένα

αυθόρμητο σχεδόν παιδικό ανέμελο τρόπο...

Είμαι στη διαδικασία ολοκλήρωσης του ηχογραφήμα-

τος της μεγάλης Αρλέτας. Ένα πρότζεκτ το οποίο στή-

νεται έναν χρόνο τώρα με πολλή δουλειά και αγάπη.

Παράλληλα είμαι στο στούντιο με την Ευρυδίκη, και

γράφω τραγούδια μαζί με τον Γιώργο Καραδήμο, τον

Χρήστο Νινιό και με τον Δημήτρη Κοριαλά.

Άμεσα θα ακούσετε το ντουέτο έκπληξη της Ραλλίας

Χρηστίδου με την Πίτσα Παπαδοπούλου. Το πρώτο

σινγκλ από το cd του Στέλιου Ρόκκου.

Και ένα κρητικό τραγούδι, με τίτλο “ξερολιθιά” από

τον Αργύρη Λούλατζη.

Sunny Μπαλτζή

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ|15

1

1. Πώς προέκυψε ο τίτλος και η ιδέα του τραγουδιού. Μας εν-διαφέρει η στιγμή.Ένα απόγευμα με βροχή πέρασα τυχαία από την Πατησίων καιαπό την Πλατεία Αμερικής όπου έμενα από το '94 μέχρι το 2000.(Άλλα και πριν ως φοιτήτρια Πατησίων και Ιθάκης)Ένιωσα μια παρόρμηση να κατέβω από το αυτοκίνητο.Είχε αρχίσει να σουρουπώνει και μέσα από τις φωτισμένες μπαλ-κονόπορτες και τα παράθυρα των διαμερισμάτων φαίνοταν οισκιές από τις ζωές των ανθρώπων. Ήταν πολύ όμορφη εικόνα. Ταμπαλκόνια στη σειρά έμοιαζαν σαν βαγόνια έτοιμα να ταξιδέ-ψουν. Με πλημμύρισαν αναμνήσεις. Πήγα μέχρι την εξώπορτα τηςπολυκατοικίας που έμενα και έκανα ένα τσιγάρο βλέπονταν τηβροχή… Και τα απέναντι μικρά μπαλκόνια.

2. Πού έγραψες τους συγκεκριμένους στίχους;Παντού, το έγραφα και το διόρθωνα 2-3 χρόνια μου δημιουρ-γούσε συναισθημαική φόρτιση… Δεν το έγραψα με πρόθεση ναγίνει τραγούδι. Ήταν κάτι πολύ δικό μου.

3. Αν κάθε τραγούδι είναι μια γέννα, αυτή ήταν μια δύσκοληή εύκολη;Δύσκολη πολύ… όπως όλα τα βιωματικά τραγούδια.

4. Κάτι ιδιαίτερο που αισθάνθηκες για αυτό το δημιούργημα.Ναι, ότι αποχαιρετάω τους φίλους αυτούς που είναι στη ζωή καιχαθήκαμε. Και αυτούς που έφυγαν για πάντα.

5. Άλλοι το βρίσκουν μελαγχολικό άλλοι χαρούμενο καιάλλοι μπερδεύονται. Βαθειά μέσα σου τί είναι;Για ’μένα είναι ένα τραγούδι που με πονάει γλυκά. Ας πούμε καλύ-τερα ότι είναι κάτι παραπάνω από νοσταλγικό.Η αλήθεια είναι ότι τα τραγούδια όταν φεύγουν από τους δημιουρ-γούς τους ανήκουν σε αυτούς που θα τα αγαπήσουν. Ο καθέναςέχει τον δικό του λόγο για να νιώθει χαρούμενος ή λυπημένος.

6. Τί σε λερώνει στην Πατησίων;Στην Πατησίων και παντού αυτό που με λερώνει δεν είναι ποτέ ταπεριστέρια…Με λερώνουν τα λάθη, η αδικία, οι ασυνείδητοι άν-θρωποι και οι απώλειες.

Συζητώντας με τη SunnyΜπαλτζή

Κάθησα μπροστά στον υπολογιστή και άκουσα ξανά το τραγούδι. Το

μυαλό μου πετάχτηκε δεκαετίες πίσω σε ένα δικό μου μπαλκόνι.

Στην Πλατεία Κουμουνδούρου. Από εκεί έβλεπα τα τανκς να πυρο-

βολάνε. Τους φοιτητές να τραγουδάνε αντάρτικα. Τη Λαμπρινή, τον

πρώτο μου έρωτα, να περνάει και να κρυφοκοιτάζει. Τον οδηγό του

λεωφορείου να ψάχνει με λύσσα ποιός πετάει αυγά από τον τέταρτο

όροφο. Μελαγχολία με κυρίευσε, αλλά μία γλυκειά μελαγχολία...

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ|15

2Μετανιώνω οχι για οσαέκανα στα μπαλκονιαοταν πάρταρα, αλλά γιαοσα δεν έκανα

Δ.Σ.

Τα μικρά μπαλκονιατου μυαλού μου, είναι ταμάτια σου. Χαμογελάς,με κοιτάς και ειν'ολάνθιστες μπιγκονιες.Συννεφιάζεις, με κοιτάςκι είναι αποδημητικάπουλιά που φεύγουν γιατο Νοτο... Και πριν μεφιλήσεις με κοιτάς καιείναι μπαλκονια που ταπήρε ο αγέρας.

E.M.

.

.

.

.

...

.

.

Ξανακούω το τραγούδι στο γρα-

φείο. Μου κάνουν πλάκα. «Κόλ-

λησες» μου λένε. Τα παιδιά από

το ΚΕΘΕΑ φέρανε τις φωτογρα-

φίες τους. Κάποιες σκληρές, κά-

ποιες μελαγχολικές. Όλες με

άποψη. Η Sunny απαντά με αμε-

σότητα στις κολλημένες ερωτή-

σεις μας. Διάφοροι άγνωστοι

ακούνε το τραγούδι και μας

στέλνουν εικόνες, φράσεις και

σκέψεις. Τί μπορεί να σου κάνει

ένα τραγούδι... ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ|15

Εδώ, σε αυτο το μπαλ-κονι, είναι φoρές πoυκάνεις τις πιo περίεργεςσκέψεις. Σαν να ξανα-ζωντανεύoυν εκείνα ταονειρα πoυ είχες μικρος.Ίσως να φταίει πoυ είσαιστoν αέρα. Ίσως φταίνετα κάγκελα. Τούτα καιτ’ άλλα... Ίσως αυτoς oμικρoς χρωματιστoςανεμoμυλoς στη γλά-στρα πoυ σoυ θυμίζει τoνΔoν Κιχώτη. Ακoύγε-ται η φωνή της. Χα-μoγελάς στη σκέψητης. Είναι μέσα. Σενπεριμένει. Η δική σoυζωή... Σβήνεις τo τσι-γάρo...

Μ.Μ.

3.

.

. .

.. ..

7. Τί σε μαγεύει και τί σε ενώνει; Γιατί Πατησίων;Με μαγεύει το ότι έχω την αίσθηση ότι η Πατησίων δεν αλ-λάζει. Μένει πιστή στο παρελθόν. Δεν υποτάσσεται στονχρόνο. Είναι σαν ένα επιβλητικό έργο τέχνης των 80ς μεφωτισμένα κινούμενα στοιχεία. Τίτλος του έργου δρόμοςδιπλής κυκλοφορίας με μια λωρίδα ανά κατεύθυνση.Aπό τότε που κατέβηκα από Καβάλα ως φοιτήτρια στηνσχολή Σταυράκου (Πατησίων και Ιουλιανού)…Την Πατη-σίων την έζησα και την αγάπησα. Αυτή την λεωφόρο τηνέχω ανεβοκατέβει άπειρες φορές.Κατ’ αρχήν δεν πιστέυωσε τίποτα άψυχο σε αυτό τον κόσμο. Τα αντικείμενα, οιδρόμοι ακόμη και οι τοίχοι έχουν “έμψυχα υλικά”

8. Κλείνεις τα μάτια και περιγράφεις το δικό σουμπαλκόνι.Ένα μπαλκόνι που έχει γίνει καράβι και πλέει κάπου στοΑιγαίο.

9. Είχες κάποιο συγκεκριμένο μπαλκόνι στο μυαλόσου όταν έγραφες;Ναι το μπαλκόνι στην Πλατεία Αμερικής. Ήταν μια πολυ-κατοικία “καβάντσα” έμπαινες στην πρώτη πολυκατοικίακαι όταν συνέχιζες μέσα από την είσοδο έβγαινες σε μιααυλή και έβρισκες την είσοδο της πολυκατοικίας πουέμενα.Από το μπαλκόνι μου έβλεπα τα απέναντι μπαλκόνια καιαπό κάτω ήταν ο κήπος. Δύσκολο να το περιγράψω.Μετά αυτό το μπαλκόνι μέσα στο μυαλό μου έγινε όλατα μπαλκόνια που έχω δει… Κυψέλη και ΦωκίωνοςΝέγρη και Κολιάτσου και παντού.Ήταν η εποχή που ανακάλυπτα τον κόσμο, ήταν εποχήπου οι παλιότεροι είχαν όλη την καλή διάθεση να μαςμυήσουν στο ροκ ν ρολ και να μας δώσουν τις γνώσειςτους. Τώρα που το σκέφτομαι ήταν ένα υπέροχο σχο-λείο. Από τα μαζώματα και τα πάρτυ εκείνης της εποχήςθα αναφέρω μόνο κάποια ονόματα για να καταλάβεις.Λάκης Παπαδόπουλος, Μάνος Ξυδούς, Χάρης καιΠάνος Κατσιμίχας, Βασίλης Καζούλης, Μπάμπης Στό-κας, Γιάννης Μηλιώκας, Αρλέτα, Δημήτρης Παναγόπου-λος, Γιάννης Γιοκαρίνης…. Τί να λέμε τώρα, μερικέςφορές δεν μπορώ να το πιστέψω πόσο τυχερή υπήρξαστη ζωή μου.

10. Φαίνεται σαν να αποχαιρετάς το μπαλκόνι. Τίείναι αυτό που τελειώνει;Η αθωότητα …Τέλος εποχής για τη γενιά μου και τα τρα-γούδια μας.

11. Το ροζ μπαλκόνι ξεφουσκώνει, σκάει ή φεύγει;Ξεφουσκώνει, γίνεται ασπρόμαυρο πλάνο, πλάνο σε ται-νία του Charlie Chaplin.

12. Τιμόνι σε μπαλκόνι; Οδηγός ποιός;Το τραγούδι διάλεξε τον Διονύση Σαββόπουλο, πουεκτιμώ απεριόριστα και θαυμάζω από μικρό παιδί.Αυτός είναι ο οδηγός πια… Αυτός ο εκπληκτικός τραγου-δοποιός, παραμυθάς με τις τιράντες… Μπίνγκο!

13. Επιβάτης στο μικρό μπαλκόνι...;Εγώ.

14. Τελικά μιλάς για κάτι συγκεκριμένο ή είναι μίαένωση καταστάσεων;Κάτι συγκεκριμένο όπως το “Η Πατησίων ζει”.

15. Νιώθεις φορές ότι οι στίχοι χάνονται μπροστάστη μουσική και την ερμηνεία;Το αντίθετο νιώθω ευλογία να έχω συνταξιδιώτες στα τα-ξίδια μου!Ο Λάκης Παπαδόπουλος που έγραψε τη μουσική είναιένα κομμάτι της στιχουργικής μου πορείας και της ζωήςμου.Ο Διονύσης Σαββόπουλος εκτός από τη μεγάλη τιμήπου μου έκανε να ερμηνεύσει το τραγούδι μου, με συγκί-νησε! Η ερμηνεία του ήταν δροσερή, ανάλαφρη και βα-θειά συναισθηματική.Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και τους δύοκαι τους χαρίζω από ένα κόκκινο μπαλόνι …μαγικό! Πουδεν θα ξεφουσκώσει ποτέ!Ευχαριστώ και το όμορφο έντυπό σας γι' αυτό το αφιέ-ρωμα.Όπου και να ζω στην Πατησίων θα είναι πάντα η καρδιάμου κανένα σπίτι δεν ήταν ποτέ καλύτερο από εκείνο τοπαλιό διαμέρισμα με το χελιδόνι και το μικρό μπαλκο-νάκι … Πάντα με ακολουθεί… γιατί να ξέρεις… Τα μικράμπαλκόνια έχουνε τιμόνια…

Όταν οι σκέψεις έγιναν

στόχοι, ο Νίκος Βασιλό-

πουλος είχε ήδη βάλει σε

τροχιά το όνειρό του, και

σύντομα οι στόχοι αυτοί

έγιναν πραγματικότητα.

Ένα νέο κατάστημα, με μια πολύ έμπειρη

ομάδα που συνεργάζονται ήδη εδώ και 13

χρόνια.

Στο νέο του αυτό εγχείρημα συμπορεύεται

πλέον όλη η ομάδα του, με νέα διάθεση και

βλέψεις, για μια καινούργια αρχή που θα στε-

γάσει την αγάπη τους για την κομμωτική τέχνη

και δημιουργία.

Ο Νίκος Βασιλόπουλος και η ομάδα του σας

προσκαλεί με χαρά στο νέο του κατάστημα,

έναν χώρο εμπνευσμένο από το industrial de-

sign, υποσχόμενος top quality υπηρεσίες και

styles όπως αξίζει στην κάθε γυναίκα και

άνδρα ξεχωριστά.

ΣΗΦΑΚΑ 4-6, ΑΘΗΝΑ | Τ.: 210 2022383

ΛΕΩΦ. ΑΧΑΡΝΩΝ, ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ(απέναντι από τα JUMBO)

Συζητώντας με τη SunnyΜπαλτζή (συνέχεια)

Τώρα γράφω τα δικά μου κείμενα. Τυχαίνει σήμερα να

αποχαιρετώ και εγώ ένα δικό μου ροζ μπαλόνι. Όπως

ακριβώς το περιγράφει η Sunny. Ξεφουσκώνει και χά-

νεται. Θα προτιμούσα να έσκαγε, να έκανε λίγο θόρυβο.

Αλλά η ειλικρίνια της απάντησής της με καθοδηγεί. Ξε-

φουσκώνει... Εύχομαι ο τύπος που μου έκλεψε το πα-

πάκι να είναι κάπου ψηλά και να ακούει το

συγκεκριμένο τραγούδι... Αυτό θα με παρηγορούσε.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ|15

4

Πάνω στον πεζόδρομο ένα καφενείο αλλιώτικο από

τα άλλα που γρήγορα κατάφερε να ξεχωρίσει και να

αφήσει το δικό του όνομα.

Η ατμόσφαιρα μοναδική, κάθε μέρα στην κυριολε-

ξία επικρατεί το αδιαχώρητο. Μικροί - μεγάλοι, θα-

μώνες και προσωπικό έχουν γίνει παρέα

διασκεδάζοντας με ζωντανή μουσική καθημερινά. Το

φαγητό τέλειο, η ρακή και το τσίπουρο το καλύτερο

και οι τιμές ασυναγώνιστες!

Η Φωκίωνος χθες...Η Φωκίωνος Νέγρη του χθες δεν κοι-

μόταν ποτέ. Πολύβουη και πιο δημοφι-

λής από οποιοδήποτε άλλο προάστιο

της Αθήνας, η Φωκίωνος έχει τη δική

της μοναδική ιστορία. Με στέκια όπως

η Quinta, η «Θράκα», το Top Hat, το

Select και πολλά άλλα, αυτό το σημείο

στην καρδιά της Κυψέλης έχει να διη-

γηθεί πολλά στις σημερινές γενιές.

Η Φωκίωνος σήμερα...Μπορεί να έχει χάσει κάτι από την

αίγλη των περασμένων ετών, αλλά

ακόμη τα πράγματα εδώ στη Φωκίω-

νος έχουν τη δική τους μαγεία. Σήμερα

πλέον, βλέπεις λιγότερους σταρ του σι-

νεμά και του θεάτρου. Στον καταπρά-

σινο πεζόδρομο βλέπεις όλες τις

γενιές... βλέπεις τα πρόσωπα του χθες

να σμίγουν μ’αυτά του σήμερα, κι έτσι

να δημιουργείται το πιο ενδιαφέρον αν-

θρώπινο ψηφιδωτό της Αθήνας.

Κάτι για τη γεύση...

Όσον αφορά την ποικιλία των γεύσεων

στο πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη,

τα πράγματα συνεχίζουν να εκπλήσ-

σουν ευχάριστα. Καφέ κι εστιατόρια για

όλα τα γούστα και τις ηλικίες. Για τους

παραδοσιακούς της ελληνικής κουζί-

νας, αλλά και για τους πιο βιαστικούς

που θα βγουν στη Φωκίωνος για «ένα

σουβλάκι», μετά το σινεμά. Οι γεύσεις

πάντα καλές, αλλά και η ατμόσφαιρα

φιλική και χαρούμενη όλες τις μέρες

και ώρες. Κι όσο εσύ ανεβοκατεβαίνεις

τη Φωκίωνος για να αποφασίσεις που

θα κάτσεις, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η

επιλογή, καθώς

το ένα είναι

καλύτερο

από το

άλλο.

Είτε είναι ώρα για τσίπουρο και μεζεδάκι, είτε για κρασί

και μαγειρευτό. Είτε θες κάτι από θάλασσα, είτε δύο τυ-

λιχτά σε πακέτο για το σπίτι... έλα στη Φωκίωνος.

Οι φωνές και τα γέλια

από τους θαμώνες

είναι η καλύτερη δια-

φήμιση γι’αυτό το

μαγαζί. Οι ήχοι σε

οδηγούν στο «Πάμε

τσίπουρο, πάμε κα-

φενείο». Κι αφού

έγινε το πρώτο βήμα

κι έκατσες, παρατη-

ρείς την ιδιαίτερη

διακόσμηση που σου

υπενθυμίζει όλους

τους τίτλους των ελ-

ληνικών προϊόντων.

Φ. ΝΕΓΡΗ 50 // Τ.: 2108679140

Κ.: 6977313723

Ζεστό και γεμάτο πάντα, το «Κυψέλη Καλαμάκι» έχει τα πιο ωραία τυλιχτά στον πε-

ζόδρομο.

Ζουμερά κρέατα ψημένα παραδοσιακά στα κάρβουνα, σερβίρονται στη λαδόκολλα

μαζί με τραγανές πίτες και ολόφρεσκες πατάτες. Απλά είναι τα πράγματα σε αυτό

το στέκι. Ποιότητα άριστη, μερίδες κάτι παράπανω από ικανοποιητικές, αυτά είναι

τα συστατικά για να περάσεις καλά εδώ.

Ένα από τα χαρακτη-

ριστικά στοιχεία της

Φωκίωνος είναι τα

μεγάλα στρογγυλά

συντριβάνια δια-

σκορπισμένα σε όλο

τον πεζόδρομο.

Κάθε ένα σχηματίζει γύρω μία μικρή πλατεία με παρτέρια και παγκάκια. Ιδιαί-

τερα αγαπημένα από τους κατοίκους της περιοχής, γεμίζουν με κόσμο από το

πρωί μέχρι το βράδυ.

Οι παππούδες κάνουν μικρές στάσεις με τα εγγόνια τους, οι έφηβοι μαζεύον-

ται σε παρέες και τα σκυλιά απολαμβάνουν την καθημερινή τους βόλτα γύρω

από τα συντριβάνια της Φωκίωνος Νέγρη. Ακόμη κι αν δεν λειτοργούν πλέον,

συνεχίζουν να είναι σημείο αναφοράς για τον πεζόδρομο της Κυψέλης.

Αξίζει τον κόπο να το επισκεφθείτε για τον απλό, όμορφο και

φιλόξενο χώρο του. Η πάγκα του ψαρά γεμίζει καθημερινά

με ολόφρεσκα ψάρια που μπορείτε να τα απολαύσετε στο

πιάτο ή στο σπίτι σας. Ζυγίζεις και απολαμβάνεις, αυτή είναι

η καινοτομία αυτού του ψαροφαγείου.

Ο συνδιασμός των γεύσεων, της ποιότητας και της άψογης εξυ-

πηρέτησης το κάνει μοναδικό στο είδος του. Θαλασσινές μυρω-

διές και σωστή φιλοξενία, είναι αρκετά για να έρθεις μέχρι του «Βλάση».

Ατμόσφαιρα φιλική και γεύσεις μαμάς

θα σε κάνουν να έρθεις παραπάνω από

μία φορά μέχρι τις Μεζεδομαχίες.

Η περίφημη ταβέρνα Μεζεδομαχίες αποτελεί εδώ και χρόνια συνώνυμο

του καλού φαγητού. Ελληνική παραδοσιακή κουζίνα στα καλύτερά της,

με πιάτα μαγειρεμένα σπιτικά με μεράκι και υλικά ποιότητας, ικανοποι-

ούν και τους πιο απαιτητικούς.

Ιδανικό για κυριακάτικο γεύμα με την οικογένεια, αλλά και τις καθημε-

ρινές στο μεσημεριανό διάλειμμα από τη δουλειά. Ατμόσφαιρα φιλική

και γεύσεις μαμάς θα σε κάνουν να έρθεις παραπάνω από μία φορά μέχρι

τις Μεζεδομαχίες.

Φ. ΝΕΓΡΗ 58 // Τ.: 2110120610 // Κ.:6986656289

Φ. ΝΕΓΡΗ 47 // Τ.: 2110125263 // Κ.:6977313723

Φ. ΝΕΓΡΗ 49 // Τ.: 2108674590 - 2110127806 // Κ.: 6977313723

Πάμε μια βόλτα

στο φεγγάρι

από τον Ανδρέα Παπαστάμου

30 Σεπτεμβρίου 2015

Βραδάκι στη «Χαρά» με εκμέκ με καϊμάκι.

«Έκτακτη ανακοίνωση της NASA! Βρήκαν νερό στον Άρη!»

Ο Νίκος κοίταξε τη γυναίκα δίπλα του, με αυτό το βλέμμα αγάπης που την

περιέβαλε 45 χρόνια τώρα.

- «Σαράντα έξι, Νίκο μου! Σαράντα έξι χρόνια και δυο μήνες από τότε!» του

αποκρίθηκε το ίδιο γλυκά, διαβάζοντας τη σκέψη του…

Σάββατο, 18 Ιουλίου 1969

Έλιωνες από τη ζέστη, σαν το παγωτό της «Χαράς».

«Φίλε, πρέπει να την περιμένω! Το ξέρω, θερινό σινεμά με την παρέα στο

«Αελλώ», «Ο ύποπτος του Πύργου του Λονδίνου», με τον Λώρενς Ολίβιε,

αλλά τί να κάνουμε! Είναι η θεία από το Σικάγο που έρχεται στην Αθήνα!»

Δεν είχε άδικο ο Γιώργος. Η θεία του, στα ξένα από το ’45, είκοσι χρόνια τώρα

κι ούτε μια μέρα δεν είχε καθυστερήσει το μπουναμά του: πενήντα σιδερω-

μένα δολάρια σε ταχυδρομικό φάκελο. Ε, να μην την έβλεπε κι αυτός;

Ντροπή!

«Γιώργο, θα σε περιμένω».

Δεν πέρασε μισή ώρα και να’σου ο Γιώργος με δυο κυρίες, δηλαδή, μια κυρία,

η θεία του και μια νεαρά…

«Να σας συστήσω. Ο φίλος μου ο Νίκος, από το 8ο Γυμνάσιο και τώρα στο

Φυσικό του Πανεπιστημίου. Από δω, η θεία μου και η ξαδέλφη μου, η Κατε-

ρίνα».

«Χαίρω πολύ! Έχω ακούσει τόσα για σας!» έκανε ο Νίκος. Τί μάτια Θεέ μου!

Τί ραντεβού στο «Αελλώ» και πύργοι του Λονδίνου! Καστανά μαλλιά, μάτια

στο χρώμα του μελιού και σώμα μπαλαρίνας!

«Hello!» αποκρίθηκε το κορίτσι.

«Γρήγορα τα παγωτά γιατί σε μισή ώρα αρχίζει η ταινία. Εμείς θα πάμε. Η

θεία θα γυρίσει σπίτι», έκανε ο Γιώργος.

Η βραδιά γλυκιά, ο Ολίβιε κλασικός.

«Σας άρεσε η ταινία; Σας ευχαριστώ για την ωραία βραδιά! Γιώργο, μην ξε-

χάσεις, την Τρίτη είναι η εκτόξευση στη σελήνη!»

«Δεσποινίς Κατερίνα» έκανε σιγά ο Νίκος, «έχω μια ιδέα! Έχω βγάλει αντι-

κλείδι από το Αστεροσκοπείο που κάνω την πρακτική μου. Θέλετε την Τρίτη

να πάμε να δούμε το φεγγάρι;»

Οι καλές ευχές κάνουν δυο λεπτά!

«Δεν ξέρω…τί θα πει η μαμά;»

«Είναι μοναδική ευκαιρία! Δεν θα το μετανιώσετε! Ραντεβού στις τρεις και

μισή, το πρωί, γωνία Πάρου και Πατησίων. Έχω μισθώσει ταξί».

Τρίτη, 21 Ιουλίου 1969

Χάραζε στον ορίζοντα, φωτίζοντας αχνά την ιερή αίθουσα του μεγάλου τη-

λεσκοπίου. Δεν ήταν και λίγο, 62 εκατοστά διοπτρικό τηλεσκόπιο, με σω-

λήνα εννέα μέτρων και βάρος εννέα τόνων, ευγενική δωρεά του

Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ στο Αστεροσκοπείο Αθηνών από το 1955, πε-

ρίμενε καρτερικά τους αποψινούς φαντομάδες.

Όλα στη θέση τους. Ο Νίκος είχε τρυπώσει κρυφά για να φτιάξει ατμόσφαιρα!

Αλίμονό του αν τον έπιαναν! Πάει η διπλωματική του, σίγουρη αποβολή από

τη Σχολή, και όσο για τα όνειρα να γίνει αστρονόμος, μόνο στο φεγγάρι…

Κι όμως, τίποτα δεν θα τον σταματούσε! Ή σήμερα ή ποτέ!

Λίγο πιο πέρα, το αγαπημένο του πικάπ, ηλεκτρόφωνα τα λέγαμε, ένα γαλ-

λικό teppaz, μοντέλο “tourist” του 1964, φορητό, χαριτωμένο μέσα στην καρό

ασπρόμαυρη υφασμάτινη θήκη του, έτοιμο για τη μεγαλύτερη συναυλία της

ζωής του!

Ο Νίκος έπιασε από το χέρι την Κατερίνα, οδηγώντας την στο τηλεσκόπιο.

Τέσσερις και πενήντα τρία το πρωϊ και να, εκεί στην άκρη του τηλεσκοπίου,

μια σκιά…

Η βελόνα του πικάπ ακούμπησε γλυκά τον δίσκο και το «Πάμε μια βόλτα στο

φεγγάρι» του Χατζηδάκι, πλημμύρισε τον θόλο του Αστεροσκοπείου.

Μετά από μερικές περιφορές γύρω από τη Σελήνη, η σεληνάκατος είχε αφή-

σει το όχημα διακυβέρνησης, για να προσγειωθεί στη «Θάλασσα της Ηρε-

μίας» και ο Αρμστρονγκ πατούσε το πόδι του στον δορυφόρο της Γης μας. Ο

Νίκος ερωτευμένος με το κορίτσι από την Αμέρικα και η καρδιά του προσ-

γειωνόταν στην πιο καλή θάλασσα του κόσμου, στην αγκαλιά της Κατερίνας

του.

Παρασκευή, 24 Ιουλίου 1969

Οι τρεις αστροναύτες του «Απόλλων 11» προσθαλασσώθηκαν στον Ειρηνικό

Ωκεανό και το ζευγάρι μας, στην οδό Πάρου, άλλαζε δαχτυλίδια. Έτσι γίνον-

ται αυτά τα πράγματα. Μια ζωή τα σχεδιάζεις αλλά όταν είναι να γίνει, παίρ-

νεις μια βαθιά αναπνοή και πηδάς στο φεγγάρι.

«Πώς να βγω και, πώς να βγω και να περπατήσω

τα λόγια του, τα λόγια του να θυμηθώ;

με το φεγγάρι πώς, αχ πώς να τραγουδήσω

με το φεγγάρι πώς να παρηγορηθώ;»

Γιατί είναι τόσο απαραίτητη η έγκαιρη διάγνωση; Επειδή ο καρκίνος εξελίσσεται σταδιακά είναι καλύτερα να

τον εντοπίσουμε σε μικρό μέγεθος. Όσο μικρότερο είναι το

μέγεθος τόσο καλύτερη είναι η αντιμετώπισή του και τόσο με-

γαλύτερη η επιβίωση της γυναίκας. Ογκίδια διαμέτρου <1εκ.

έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα ίασης. Όταν ανακαλυφθούν

άτυπα κύτταρα στο μαστό πριν εξαλλαγούν σε καρκινικά (

προκαρκινικό στάδιο) έχουμε πλήρη ίαση. Οι in situ καρκίνοι

είναι μικρές αψηλάφητες αλλοιώσεις οι οποίες είναι 100%

ιάσιμες όταν αφαιρεθούν. Το 70% των καρκίνων είναι αψη-

λάφητοι και πάνω από 80% είναι σταδίου Ι.

Γιατί κάνω μαστογραφία;Κάνω μαστογραφία για να ανακαλύψω μία ενδεχόμενη κα-

κοήθεια σε πολύ αρχικό στάδιο.

Πώς γίνεται η εξέταση;Υποχρεωτικά γίνονται 4 λήψεις και αν χρειαστεί και συμ-

πληρωματικές.

Πότε;Κατά την 4η -12η ημέρα του κύκλου.

Δόση;Η δόση της ακτινοβολίας είναι <3mG σε αναλογική μαστο-

γραφία, ενώ μειώνεται κατά 35% στην ψηφιακή μαστογρα-

φία.

Γιατί να κάνω Ψηφιακή Μαστογραφία;Γιατί βασίζεται στην ψηφιακή τεχνολογία, έχει καλύτερη ανά-

λυση στην εικόνα, υψηλότερη ευκρίνεια και μεγαλύτερη ακρί-

βεια στη διάγνωση.

Με τη μαστογραφία κινδυνεύω να πάθω καρκίνολόγω ακτινοβολίας;Η ακτινοβολία της μαστογραφίας πλέον δεν ξεπερνάει εκείνη

ενός αεροπορικού ταξιδιού.

Δεν κάνω μαστογραφία γιατί πονάει.Όσο περισσότερη η πίεση, τόσο λιγότερη είναι η δόση ακτι-

νοβολίας και τόσο καλύτερα απεικονίζονται τα στοιχεία του

μαστού με αποτέλεσμα την καλύτερη διαγνωστική προσέγ-

γιση.

Στην οικογένειά μου δεν υπάρχει ιστορικό καρκί-νου. Εγώ κινδυνεύω;Ο κληρονομούμενος καρκίνος του μαστού αφορά μόνο το 5-

8% του συνόλου. Οι παράγοντες χαμηλού και μετρίου κιν-

δύνου (περιβάλλον, διατροφή, άγχος) που ενοχοποιούνται

για τον καρκίνο του μαστού είναι απρόβλεπτοι και αστάθ-

μητοι. Επιπλέον στη συντριπτική πλειοψηφία οι καρκίνοι

σήμερα θεωρούνται τυχαίο γεγονός.

Να κάνω εναλλακτικά τον ένα χρόνο μαστο-γραφία και τον άλλο υπέρηχο;Ο υπέρηχος αν και δεν έχει ακτινοβολία είναι συμπληρω-

ματική μέθοδος της μαστογραφίας. Σε περίπτωση που δεν

υπάρχουν ειδικά ευρήματα χρησιμοποιείται σαν ενδιάμε-

σος έλεγχος μεταξύ δύο μαστογραφιών.

Η μαστογραφία γίνεται σε συγκεκριμένη μέρατου κύκλου;Ιδανική περίοδος θεωρείται μεταξύ 4ης έως 12ης ημέρας

του κύκλου για να αποφευχθεί πιθανή εγκυμοσύνη και γιατί

ο μαστός είναι μαλακός και λιγότερο επώδυνος.

Τί είναι οι αποτιτανώσεις;Αποτελούν μικρές αλλοιώσεις στο μαστό που μερικές

φορές είναι το πρώτο σημάδι κακοήθειας. Καμία άλλη απει-

κονιστική μέθοδος δεν βλέπει τις μικροαποτιτανώσεις όπως

η μαστογραφία. Δεν είναι όλες οι αποτιτανώσεις του μα-

στού ύποπτες και η απόφαση για βιοψία βασίζεται στην

εμπειρία του ειδικού.

Έκανα μαστογραφία και μου ζητήθηκε συμπλη-ρωματική λήψη;Μην τρομάζετε. Συχνά οι συμπληρωματικές λήψεις διευ-

κρινίζουν και αρκετές φορές αναιρούν τις αρχικές εντυπώ-

σεις. Συνήθως προτείνεται επανέλεγχος μετά πάροδο 6

μηνών σε περίπτωση αμφιβολίας.

Τί σημαίνει πυκνοί μαστοί;Φανταστείτε το μαστό σας σαν ένα δέντρο. Όσο νεότερες

είμαστε το πλούσιο φύλλωμα μπορεί να κρύψει ευρήματα.

Οι γυναίκες με πυκνούς μαστούς είναι χρήσιμο να συμ-

πληρώνουν τη μαστογραφία με υπερηχογράφημα. Η πυ-

κνότητα των μαστών αλλάζει με την ηλικία.

Έχω ενθέματα σιλικόνης. Να κάνω μαστογρα-φία;Ναι αλλά μόνο με συγκεκριμένη ειδική τεχνική. Θυμηθείτε

ότι μας ενδιαφέρει να απεικονίσουμε τον μαστό γύρω από

τη σιλικόνη. Η σιλικόνη δεν κινδυνεύει από την πίεση που

ασκείται κατά τη μαστογραφία.

Πατησίων 237, πλ. Κολιάτσου, Αθήνα

τ.: 210 8640918 - 210 8640988 / f.: 210 8665155

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

μύθοι&πραγματικότητα

Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συχνός σε εμφάνιση τύπος καρκί-

νου στις γυναίκες σε πολλά μέρη του κόσμου ιδιαίτερα στις αναπτυγ-

μένες χώρες στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Είναι μια από τις

κύριες αιτίες θανάτου μεταξύ των ηλικιών 35 – 64 χρονών.

Στην Ευρώπη κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται 250.000 νέα περιστατικά

και σύμφωνα με τις στατιστικές 70.000 καταλήγουν από τη νόσο.

Γενικά όσο πιο γρήγορα διαγιγνώσκεται ο καρκίνος τόσο καλύτερη είναι

η πρόγνωση (γυναίκες με Ca μαστού < 1εκ. είχαν 12ετή επιβίωση σε

ποσοστό 95%).

Όταν ο καρκίνος διαγιγνώσκεται σε πρώιμο στάδιο δηλαδή βρίσκε-

ται εντοπισμένος στο μαστό και έχει μικρές διαστάσεις η 20ετής επι-

βίωση φτάνει στο 90% και μόνο στο 20% όταν έχει εξαπλωθεί. Αυτά

είναι επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μελέτη που αναφέ-

ρεται στην κατάσταση της γυναικείας υγείας στις Ευρωπαϊκές χώρες.

Έμυ Μπάμη

Ιατρός Ακτινοδιαγνώστρια

Εξειδικευμένη στο μαστό

Στα τέλη του 1988 η οικογένεια Κατσούλη επιστρέφει στην Αθήνα από την Γερμανία, απ’

όπου ζούσε για αρκετά χρόνια. Το 1989 στην πλατεία Κάνιγγος ανοίγει το παραδοσιακό κα-

φενείο, με το προσωνύμιο «Η Κρήτη», καθώς ο κύριος Τάκης κατάγεται από τη Σητεία.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή το καφενείο αποκτά φανατικούς θαμώνες, που εκτιμούν

την αυθεντικότητα του μαγαζιού. Με τα χρόνια το παραδοσιακό καφενείο εξελίσσεται σε μεζεδο-

πωλείο-ρακάδικο με τη μητέρα της οικογένειας, την κυρία Κατερίνα, να μπαίνει πια στην κουζίνα

και να μαγειρεύει κρητικές παραδοσιακές συνταγές με τη βοήθεια του κύριου Τάκη, που ξέρει καλά

τα μυστικά της κρητικής κουζίνας. Έπειτα τα χρόνια περνούν και οι πε-

λάτες του από φοιτητές έγιναν εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, αλλά κανείς

από εκείνους δεν στάματησε να επισκέπτεται την «Κρήτη». Όπως οι ίδιοι

λένε « Στην Αθήνα ήρθε η Κρήτη και βρίσκεται στην πλατεία Κάνιγγος»!

Πελάτες που έπειτα από δέκα χρόνια έχουν γίνει φίλοι της οικογένειας!

Μετά από λίγα χρόνια και ενώ έχουν τελειώσει τις σπουδές τους, οι δύο

κόρες Γωγώ και Πηνελόπη, αποκτούν τη δική τους θέση στο μαγαζί και

αποφασίζουν να αφήσουν στην άκρη οτιδήποτε άλλο έκαναν. Η «Κρήτη» είναι πια οικογενειακή κα-

τάσταση.

Είναι ωραίο να ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις. Μπορεί πολλοί να αντιμετωπί-

ζουν το παρελθόν σαν κάτι που είναι περιττό να γνωρίζουμε, όμως δεν μπορείς να

προχωρήσεις μπροστά αν δεν ξέρεις από πού έρχεσαι, όπως λένε. Σ’ αυτή τη στήλη

θα κάνουμε βήματα «πίσω» για να πάρουμε φόρα…

πού

πατάς και πού

πηγαίνεις...

ΟΙΝΟΜΑΓΕΙΡΕΙΟ ΚΡΗΤΗ

Βερανζέρου 5, πλ. ΚάνιγγοςΤηλ: 210 3826998

Κρήτη μου όμορφο ΝησίΤου ΚΟΣΜΟΥ είσαι στολίδιΣε έχω μέσα στην καρδιά

Στο χέρι δαχτυλίδι

Επισκέπτηκα τον κύριο Τάκη γύρω στη μία το μεσημέρι, ακόμα τα

πράγματα ήταν ήρεμα. «Παλιότερα από τις δώδεκα το μεσημέρι δεν

έβρισκες να κάτσεις, τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει...» μας

λέει ο ίδιος. Μετά από ένα τέταρτο μπαίνουν οι πρώτοι πελάτες. Δύο

κινέζοι που ανακάλυψαν την «Κρήτη» από τον τουριστικό οδηγό, που έχει

βραβεύσει την κουζίνα του μαγαζιού.Η γνωστή κρητική φιλοξενία φαίνεται

κατευθείαν στο πρόσωπο του κύριου Τάκη. Μετά από λίγο ένας κύριος λίγο

μεγαλωμένος, αλλά και πολύ κομψός ζητάει τον κατάλογο, έπειτα λέει: «εμένα

αυτό το μαγαζί μου το συστήσανε ως το καλύτερο στην Αθήνα. Ήρθα λοιπόν

σήμερα να φάω λίγο ψάρι και κρέας.» Ο κύριος Τάκης πιστός στις καλές γεύ-

σεις, τον προτρέπει να δοκιμάσει ένα από τα δύο. Για εκείνους σημασία έχει

ο πελάτης να μείνει ευχαριστημένος και όχι πόσα περισσότερα χρήματα θα

κερδίσουν κοροϊδεύοντάς τον. Όλοι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.

Κάποτε ένας φίλος, πριν γνωρίσω ακόμα τη στοά της Κάνιγγος, μου είπε:

«Κάθε φορά που πάω νοιώθω το ίδιο πετάρισμα, γιατί ξέρω ότι θα απολαύσω

τις ίδιες, και καλύτερες, μοναδικές γεύσεις».

Στου Τάκη το ρακάδικοΣτου Τάκη το ρακάδικο Στην Κάνιγγος πλατείαΕκεί συχνάζουν κρητικοίΠου ’ναι απ’ τη Στεία

Είν’ ο Κατσούλης ΣτειακόςΚι έχει καλούς μεζέδες

Και συγκεντρώνονται εκείΟι Στειακοί γλεντζέδες

Εκεί δεν ξέρεις τι θα πει Πείνα εις την Αθήνα,Με ποικιλία διάφορη

Που φτιάχν’ η ΚατερίναΠου ’ναι του Τάκη σύζυγος

Κι είναι ανοιχτομάταΝοικοκερά και πρόσχαρη,Μεσ’ απ’ τη ΚαλαμάταΌλα τους είναι νόστιμαΤί να μη δοκιμάσεις,

Που δεν μπορείς τη νοστιμιάΠοτέ να την ξεχάσεις

19-9-94

Γ. Καπετανάκης

Από την διακόσμηση δεν λείπουν τα κρητικά στοιχεία. Στον τοίχο δεσπόζει

ένας πίνακας με μια λύρα ζωγραφισμένη από θαμώνα του μαγαζιού που θέ-

λησε να κάνει το δικό του δωρό στο στέκι του. Και φυσικά η φυσιογνωμία του

Ξυλούρη ζωγραφισμένη κι αυτή με κάρβουνο σου υπενθυμίζει πως αυτό το

ρακάδικο ξέρει να κρατάει σωστά τις παραδόσεις του. Λίγο παραδίπλα τον

τοίχο κοσμεί μια πλακέτα με τη φωτογραφία του Νίκου Καζαντζάκη, δεν θα

μπορούσε άλλωστε να λείπει από το σκηνικό, και δίπλα γραμμένο: «Ε κακο-

μοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να

βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου,

Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις – το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαί-

νεις, μα είναι πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας

σύρουμε, μπορεί να μας ακούσουν!»

Στις άλλες πλευρές του τοίχου κρεμασμένα μαγειρικά παραδοσιακά σκεύη

και κουμπούρια σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή και σου επιβεβαιώνουν

πως βρίσκεσαι στο κατάλληλο μέρος για να γεφτείς αυθεντικές κρητικές νο-

στιμιές από γνήσια κρητικά προϊόντα.

Οι θαμώνες εξάλου το επιβεβαιώνουν λέγοντας: «Τελικά όλα τα διαμαντάκια

είναι κρυμμένα και μάλιστα καλά. Πρέπει ή να πέσεις πάνω τους κατά τύχη ή

να σου τα συστήσουν.»

Αρκεί να πάρεις στα χέρια σου τον κατάλογο ή ακόμα καλύτερα να σου προ-

τείνει το μενού ο ίδιος ο κύριος Τάκης, αμέσως θα καταλάβεις πως μιλάμε

για ένα παραδοσιακό κρητικό ρακάδικο απάκι, οφτή πατάτα, σφακιανό λου-

κάνικο, μυζηθροπιτάκια, κατσικάκι τσιγαριαστό, κολοκυθανθούς και άλλα

πολλά. Από τον κατάλογο δεν λείπουν τα θαλασσινά και τα ψαρικά πάντα φρέ-

σκα και πεντανόστιμα.

Το κατσικάκι το τσιγαριαστόΣτο στόμα μέσα λιώνει

Ταξίδι στην «Κρήτη» γευστικόστις μνήμες μας φουντώνει…

Ελίνα, Τάσος, Μαρία, Τάσος

Περνόντας η ώρα και ενώ σημειώνω τις μαντινάδες που είναι γραμμένες

στους τοίχους από αγαπημένους φίλους και θαμώνες, αντιλαμβάνομαι πως

σιγά σιγά οι πελάτες γίνονται μια παρέα, είναι εξάλλου στη φιλοσοφία της οι-

κογένειας, όσοι τους επισκέπτονται και τους εμπιστεύονται να νοιώθουν σαν

στο σπίτι τους.

Δεν σου ζητώ να μ’ αγαπάςΊσαμε κεία δεν φτάνω

Με παρακάλια στην καρδιάΜου τε τον θεό δε βάνω

26-11-96

21.30 Γιαπιτζομανώλης ή Παπαφλέσσας

*Οι μαντινάδες του παρόντος αφιερώματος είναι γραμμένες από πελάτες

Στις μνήμες μας φουντώνει!

ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ

ΤΣΑΒΟΣ

Μαβίλη 2, Άνω Πατήσια (Πλησίον Λ. Πατησίων)

Τηλ: 210 2012204

CAFE BAR

RESTAURANT

ΙΑΚωΒΙΔΟυ 56 & ΣηΦΑΚΑ

ΑΓ. ΕλΕυθΕΡΙΟΣ

(ένΑνΤΙ Jumbo)

Τηλ.: 210 2280652

Στον πεζόδρομο της οδού Ιακωβί-

δου 56, δεν βρίσκεται “μια ακόμη

καφετέρια”, βρίσκεται ένα στέκι. Ο

Νίκος και η Ελένη, του έδωσαν

όνομα: Lattica! Μια από τις

ιδανικότερες προτάσεις για κάθε

στιγμή της μέρας, από τον πρωινό

καφέ και το σνακ, εώς το γλυκό και

το ποτό το βράδυ.

Ποιότητα, γεύση και άψογη εξυπηρέτηση!

Κάθε μέρα ο Λεωνίδας σας περιμένει στο καταστημά του στα

Άνω Πατήσια. Με την εμπειρία που του έχουν χαρίσει τα 6

χρόνια λειτουργίας του κρεοπωλείου του, φροντίζει και προ-

σφέρει καθημερινά σε εσάς τα πιο αγνά κρέατα.

Με συνέπεια και υπευθυνότητα επιλέγει από Έλληνες, ντό-

πιους παραγωγούς κρέατα επιλεγμένα και πιστοποιημένα,

που τα φέρνει στο πιάτο σας σε πολύ καλές τιμές!

Διαλεχτά κρέατα και εξυπηρέτηση με χαμόγελο στο κρεο-

πωλείο Τσάβος. Τα προϊόντα μας προέρχονται από ζώα που

μεγαλώνουν σε κατάλληλες φάρμες με ευρωπαϊκές προδια-

γραφές, με αυστηρή επίβλεψη κτηνιάτρων και με μόνιμη πα-

ρακολούθηση έως την ώρα σφαγής. Η μεταφορά γίνεται από

τα φορτηγά - ψυγεία μας, που τηρούν αυστηρά τους κανόνες

υγιεινής. Δεν μένει τίποτα άλλο, παρά να μας εμπιστευθείτε

και η απόδειξη στο πιάτο σας.

Δωρεάν διανομή στο χώρο σας!

BOUTIQUE

KALAMAKI

Αγίου Μελετίου 61, Αθήνα

Τ.: 2106995840

Καινούργια γευστική άφιξη στην Αγίου Μελετίου το Bou-

tique Kalamaki. Το σουβλακοπωλείο του κ. Βασίλη από το

ξεκίνημα του έδωσε μεγάλη έμφαση στην ποιότητα των υλι-

κών. Με έναν κατάλογο με μεγάλη ποικιλία από σαλάτες,

ορεκτικά και πλούσιες μερίδες. Αρκετές είναι, επίσης, και

οι Boutique’s special επιλογές που σίγουρα θα σε κερδί-

σουν. Οι μυρωδιές των καλοψημένων κρεάτων απλώνονται

σ’ολο το πεζοδρόμιο της Αγ. Μελετίου από νωρίς το μεση-

μέρι, μέχρι αργά το βράδυ.

Είτε θες πακέτο για το σπίτι, είτε κάτσεις να απολαύσεις τα

τυλιχτά στα σκαμπό του μαγαζιού, το Boutique Kalamaki

γρήγορα θα το βάλεις στη λίστα της γειτονιάς με τα αγαπη-

μένα στέκια για απλό σουβλάκι κι όχι μόνο. Αν είσαι από

τους τυχερούς που μένουν κοντά πέρνα για μια γρήγορη

στάση με τους φίλους, ενώ αν μένεις κάπως πιο μακριά το

εξυπηρετικότατο delivery θα σου φέρει στην πόρτα σου τις

ψητές νοστιμιές.

Συνδύασε μία φρέσκια σαλάτα με «φαντασία», με ένα λου-

κάνικο Μυκόνου με πατάτες και αυγά, και μια πλούσια με-

ρίδα Boutique. Μαζί με μία κρύα μπίρα το γεύμα σου είναι

έτοιμο και λαχταριστό.

Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα και καλό ξημέρωμα! Τη

Μαίρη θα την βρεις στο μαγειρίο της από το πρωί μέχρι και

αργά το βράδυ. Είναι ο άνθρωπος της πλατείας Αγίου Γεωρ-

γίου και όχι άδικα. Η ίδια λέει: «αν δεν βάλεις χαμόγελο, το

φαγητό δεν πετυχαίνει!»

Τη Μαίρη, όλη η γειτονιά την γνωρίζει κι εκείνη όμως ξέρει

καλά τις προτιμήσεις των πελατών και φίλων της ταυτόχρονα.

Εδώ και χρόνια η πλατεία του Αγίου Γεωργίου έχει το δικό

της στέκι. Ο κόσμος της περιοχής, αλλά και ο καλλιτεχνικός

κόσμος, των θεάτρων που βρίσκονται τριγύρω, καθημερινά

την επισκέπτονται και της ζητάνε το αγαπημένο τους σπιτικό

φαγητό. Το μυστικό της επιτυχίας κρύβεται στη δύναμη της

οικογένειας. Η Μαίρη στο τιμόνι και το άγρυπνο μάτι του συ-

ζύγου της και των τριών γιων της, που με φροντίδα διαλέ-

γουν τα υλικά με τα οποία θα μαγειρευτούν τα πεντανόστιμα

φαγητά της, συνθέτουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα.

ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ

ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ

Ύδρας 2-4, Πλατεία Αγ. Γεωργίου

Τ.: 210 82 29 239 / 210 82 13 136

Ανοιχτά από 12μ.μ.-2.00μ.μ.

ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ

Μετά από 32 χρόνια λειτουργίας, το ουζερί του Λάκη έχειγίνει πια θεσμός για τους λάτρεις του καλού ποτού και φα-γητού. Με κρασί από την ορεινή Κορινθία, τσίπουρο από ταΓιάννενα και αυθεντική τσικουδιά από την Κρήτη, σίγουραδεν θα φύγετε παραπονεμένοι.Ότι και να πάρετε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Εμείς πά-ντως φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις! Σίγουρα μιλάμεγια ένα γνήσιο λαϊκό ουζερί που κρατάει τις παραδόσεις όσοκαι αν οι εποχές αλλάζουν.

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ:

ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ: “Κρυμμένο Διαμαντάκι”, “όλη η θάλασσα στο

πιάτο σας”, “παλαιάς κοπής με αύρα σχεδόν cult”, “Μόνο για

μυημένους”

ΝΕW YORK TIMES: “best fish-home cooking in town. Try it!”

EXODOS: “Αξίζει να το δοκιμάσετε”

ΚΕΡΔΟΣ-ΓΕΥΣΗ: “κερδίζει με μεράκι”

TO ΟΥΖΕΡΙ

ΤΟΥ ΛΑΚΗ

Ελπίδος 16, Πλ. Βικτωρίας

Τηλ: 210 82 13 776

www.ouzeritoulaki.info

fb: Το Ουζερί του Λάκη

Ταπαιδία δενπαίζει

Σε μια παλιότερη συνέντευξη μου είχα δηλώσει

απερίφραστα: Μου αρέσει να ακούω τα παιδιά να

παίζουν. Όμως, επειδή πολλοί δεν συμφωνούν μαζί

μου, σκέφτηκα να εγκαταλείψω σ' αυτό το φύλλο

τις νοσταλγικές αναφορές και να θίξω ένα καυτό θέμα: Τα

παιδία δεν παίζει.

Εδώ και αρκετό καιρό, χρόνια θα έλεγα, τα παιδιά της γειτο-

νιάς μου βρίσκονται υπό διωγμών. Αποφάσισα λοιπόν να μι-

λήσω για την επικρατούσα κατάσταση ξεκινώντας από την

αρχή.

Στην οδό Βλαστόν, εκεί που ακουμπάει την οδό Νεϊγύ, δη-

μιουργήθηκε στις αρχές του '80, επί Δημαρχίας Δημήτρη

Μπέη, μια παιδική χαρά, παιδότοπος ονομάστηκε τότε. Εκεί

στεγάστηκε επίσημα όλη η πιτσιρικαρία της περιοχής. Οι πε-

ρίοικοι, νέοι οικογενειάρχες οι πιο πολλοί, χάρηκαν. Κάποιοι

ενοχλήθηκαν, αλλά χωρίς συνέχεια. Μετά μεγάλωσαν παιδιά

και γονείς και θέλησαν να διώξουν τα καινούργια παιδιά.

Ανάμεσα σε τσουλήθρες, κούνιες κλπ άρχισαν να παρκά-

ρουν αυτοκίνητα.

Στα πρώτα χρόνια του 2000 η Δήμαρχος Ντόρα Μπακο-

γιάννη, μετά από διαμαρτυρία του Πολιτιστικού και Εξωραϊ-

στικού Συλλόγου Πατησίων, τοποθέτησε ολοκαίνουρια

παιχνίδια, μεταμόρφωσε τον χώρο σε πραγματική παιδική

χαρά και τον περιέκλεισε με καλαίσθητα κολονάκια.

Από τότε άρχισε ο πόλεμος. Έσπασαν τα κολονάκια. Γιατί;

Από το μικρό δρομάκι περνούν τα αυτοκίνητα, ώσπου συ-

νεργείο του Δήμου Αθηναίων αποξήλωσε όλα τα παιχνίδια.

Στην ερώτηση κάποιων γονέων “γιατί;” ήρθε η απάντηση:

Είναι ακατάλληλα και θα αντικατασταθούν από άλλα σύγ-

χρονα. Τα παιχνίδια δεν επανήλθαν αν και πέρασαν σχεδόν

πέντε χρόνια. Η παιδική χαρά ή παιδότοπος άλλαξε όνομα

και χρήση. Έγινε πεζόδρομος. Γιατί; Τα παιδία δεν παίζει.

Υπό διωγμών κάποιοι νεαροί έφηβοι που τολμούν να παί-

ζουν ποδόσφαιρο διεκδικώντας... μια θέση στην Εθνική Ελ-

λάδος. Με απειλές και υποδείξεις του τύπου: “Θα σας πάρω

την μπάλα, παίζετε ήσυχα. Μη χτυπάτε δυνατά γκολ. Η

μπάλα πέφτει στον ακάλυπτο. Η μπάλα στραβώνει τα κά-

γκελα. Παίζετε κατά μήκος του δρόμου”. Σημείωση δική μου:

Να φύγει η μπάλα και να “φάει”, κάποιο διερχόμενο αυτοκί-

νητο, το παιδί που θα τρέξει να την πιάσει.

Που θα παίζουν τα παδιά; Στο στενόχωρο διαμέρισμα βιντε-

οπαιχνίδια με φανταστικούς, επικίνδυνους πολλές φορές,

φίλους; Ή στην ίδια παρέα, απορροφημένα στις οθόνες των

smart-phones τους να βλέπουν να πεθαίνει η συζήτηση;

Μια γιαγιά δεν πίστευε στα μάτια της για το θέαμα που αντί-

κρυσε στο πάρτι του οκτάχρονου εγγονού της. Μέσα σε νε-

κρική σιγή τα παιδιά απομονωμένα να παίζουν το καθένα με

το tablet του.

Ενοχλούνται οι περίοικοι, οι ηλικιωμένοι και γενικότερα,

όσοι έχουν ευαίσθητα αφτιά και ευαίσθητα νεύρα – από τις

φωνές των παιδιών που παίζουν με αληθινούς φίλους. Θέ-

λουν να τα διώξουν. Σχεδόν τα έδιωξαν. Τα φαντάζονται κα-

ταδικασμένα να αντικαταστήσουν τον ανοιχτό χώρο και τις

ανθρώπινες σχέσεις με την οθόνη του υπολογιστή;

Αυτά για σήμερα.

από τη ναταλία Σαμαρά-Γκαίτλιχ

Αχ!

Να ήμουν

tablet...Νεκτάριος Α. ΝτουντουλάκηςΔιευθυντής Πλαστικής Χειρουργικής

Νέο Αθήναιον M.D. Hospital

Σαρανταπόρου 1 & Πατησίων 335Τηλ./Fax: 210 22 35410 - 69 4439 1229

www.dudulakis.com

Καθαρό δέρμα χωρίς σημάδια και ακμή!

Τί είναι η ακμή γιατρέ, πώς πλήττει και ποιές περιοχές;Ξέρετε η ακμή είναι η πιο συνηθισμένη πάθηση του δέρμα-τος. Παρατηρείται έντονα στην εφηβική ηλικία, μπορείωστόσο να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα καιμετά την ηλικία των τριάντα ή ακόμα και των σαράντα. Εμ-φανίζεται εξίσου και στις γυναίκες και στους άντρες.Αναπτύσσεται στις περιοχές όπου οι σμηγματογόνοι αδένεςέχουν μεγάλη δραστηριότητα, όπως είναι το πρόσωπο, τοστέρνο, οι ώμοι, η πλάτη, η περιγεννητική χώρα. Η μέσηδιάρκεια της νόσου είναι τέσσερα με πέντε χρόνια, αλλά μπο-ρεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο με συχνές υποτροπές.

Έχουμε ακούσει από ασθενείς σας για μία επαναστατικήθεραπεία της ακμής που εφαρμόζετε κύριε Ντουντουλάκη.Η αντιμετώπιση/ θεραπεία της ακμής έχει ως στόχο να προ-καλέσει την ατροφία του σμηγματογόνου αδένα, να μειώσειτον αριθμό των βακτηριδίων αποστειρώνοντας τους πόρους,να βελτιώσει σημαντικά τις φλεγμονώδεις βλάβες και ναρυθμίσει την παραγωγή σμήγματος.Στο ιατρείο μας δημιούργησα έναν πρωτοποριακό συνδυα-σμό θεραπειών, ανάλογα με τη βαρύτητα της ακμής και τηνηλικία του ασθενούς, επιλέγοντας:• Καθαρισμούς προσώπου από ειδικευμένη αισθητικό, με

τη βοήθεια οζονοθεραπείας μαζί με τα ελαφρά πίλινκς,αποτελούν τη βάση για την οποιαδήποτε θεραπεία ακμής.

• Θεραπείες με δυο διαφορετικά laser παλμικού φωτός,υψηλής και χαμηλής ενέργειας, τα οποία με διαφορετικάπρογράμματα καταπολεμούν με διαφορετικό τρόπο το κα-θένα τη φλεγμονή, αποστειρώνουν το δέρμα σε βάθος καιεπουλώνουν τα σημάδια από την ενεργή και την παλιάακμή. Άλλες ειδικές θεραπείες laser εφαρμόζονται καικατά τη διάρκεια του καθαρισμού, έτσι ώστε να αποφευχ-θούν επιμολύνσεις.

• Θεραπείες με κοσμητικά προϊόντα καθαρισμού επούλω-σης και επαναρύθμισης της λειτουργίας παραγωγής τουσμήγματος μέσω ειδικού ιατρικού μασάζ από εξειδικευ-μένη αισθητικό.

• Θεραπεία, εφόσον χρειάζεται, με ειδική αντιβίωση στοσπίτι, αλλά και με σκευάσματα που θα διατηρήσουν τααποτελέσματα των θεραπειών που έγιναν στο ιατρείο.

Με τις παραπάνω θεραπείες, σε συνδυασμό και με άλλεςευεργετικές θεραπείες, κατά περίπτωση, και τη σωστή δια-τροφή, επιτυγχάνουμε πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά τακαλύτερα αποτελέσματα στον πιο σύντομο δυνατό χρόνο,χωρίς θεραπείες καταστροφικές και επικίνδυνες για το συ-κώτι και άλλα όργανα όπως συνέβαινε παλαιότερα.

Σας ευχαριστούμε για τον χρόνο σας.

H ψυχη της πολης

w w w . a m p a z i s . g r

Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθη-ματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ.Ο "παντελώς χειροποίητα" μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της "Ανωτάτης Ζαμπετικής" Αναφωνεί "ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!" και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνέςμε τραγούδια απ' τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο:ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ "ανεξήγητα αρέσω"

Θα μεσκάσεις!

by Παντελής Αμπαζής

Γυρίζει ο Λάκης λίγο νωρίτερα απ’ τη

δουλειά του στο σπίτι και πιάνει τη γυ-

ναίκα του στο κρεβάτι με τον εραστή της.

Αυτή αμέσως κλαίγοντας, κλειδώνεται

στο μπάνιο. Αυτός ψύχραιμος, γυμνός

πηδάει στο μπαλκόνι. Ο Λάκης ορμάει να

τον πλακώσει στο ξύλο. Αλλά όπως απο-

δεικνύεται ο άλλος ξέρει καράτε. Πάει να

του δώσει μιά μπουνιά, τον αποφεύγει και

του πιάνει το χέρι. Πάει να τον χτυπήσει

με το άλλο χέρι και με μιά γρήγορη λαβή

του το ακινητοποιεί. Γυρνάει να τον κλω-

τσήσει του πατάει το ένα πόδι. Πάει να τον

κλωτσήσει με το άλλο, του το πατάει κι

αυτό. Τους βλέπει ένας γείτονας του Λάκη

απ’ το απέναντι μπαλκόνι και του φωνά-

ζει: ΜΕ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ ΛΑΚΗ, ΜΕ ΤΑ ΚΕ-

ΡΑΤΑ!

Εξ ου και το γνωστό άσμα του ΛοΓο:

Εμένα Λάκη με λένε

κι έτσι μ' έχει βαφτίσει κι η νονά μου

όλοι Λάκη με ξέρουν

και Λαλάκη με λέει κι η δικιά μου.

Aλλά το βράδυ η δικιά μου

όταν έρχεται για να πλαγιάσει

με τα πρώτα φιλάκια

αντί για Λάκη με λέει Θανάση.

Ποιός Θανάσης μωρή,

ποιός Θανάσης μωρή,

ποιός Θανάσης;

Ποιόν λοιπόν εννοείς

πότε γίναμε τρεις

ποιός Θανάσης;

Ποιός Θανάσης μωρή,

ποιός Θανάσης μωρή

άναψε και το φως

κι εξηγήσου σαφώς

θα με σκάσεις.

Εμένα Λάκη με λένε

στη δουλειά μου και στο καφενείο

Λάκη μ' έχουν γραμμένο

στα μητρώα, στο ληξιαρχείο.

Aλλά το βράδυ η δικιά μου

όταν έρχεται για να πλαγιάσει

με τις πρώτες τρελίτσες

αντί για Λάκη με λέει Θανάση.

Ποιός Θανάσης μωρή,

ποιός Θανάσης μωρή,

ποιός Θανάσης;

Ποιόν λοιπόν εννοείς

πότε γίναμε τρεις

ποιός Θανάσης;

Ποιός Θανάσης μωρή,

ποιός Θανάσης μωρή

άναψε και το φως

κι εξηγήσου σαφώς

θα με σκάσεις.

Και πώς να μη σε σκάσει, αφού ακόμα κι

όταν μιά γυναίκα ζητάει τη γνώμη σου,

δεν θέλει ν’ ακούσει τη γνώμη σου. Θέλει

ν’ ακούσει τη γνώμη της, από μια πιο

μπάσα φωνή. Και ως γνωστόν στα ζευγά-

ρια την τελευταία λέξη, την λέει πάντα ο

άντρας: Κάνε ότι νομίζεις, μ’ έσκασες!

Τέλος σε κάθε χωρισμό φταίνε πάντα δύο:

Αυτή κι η μάνα της. Η πεθερά. Η καθηγή-

τρια της λεγάμενης. Η δασκάλα της γκρί-

νιας. Όμως ρε φίλε, καλύτερα πουτάνα,

παρά γκρινιάρα γυναίκα. Γιατί απλούστατα

η πουτάνα είναι το πολύ για κανα δυό

ώρες τη μέρα. Η γκρινιάρα είναι όλη

μέρα, απ’ το πρωί ως το βράδυ...

Τέλος συζήτησης

αγγελίεςΓιΑ ΟΛΟυΣ ΚΑι ΓιΑ ΟΛΑ!

ΑΜΕΣΑ ΚΑι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤιΚΑ!

// ΜΑΘΗΜΑΤΑ // ΤΕΧΝΙΚΟΙ

Ρωτήστε μας για τις τιμές μαςκαι στείλτε μας τις αγγελίες σας

στο patisioncr@gmail.com

ΔωΡΕAΝ ΟΙ ΣΠΟΥΔEΣ

ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝIΑ

Όταν σπούδαζα στη Γερμανία, οι σπουδές ήτανδωρεάν. Εγώ δεν πλήρωσα τίποτα στογερμανικό πανεπιστήμιο και απόλαυσα ύψιστοεπίπεδο σπουδών.Αργότερα εισήγαγαν δίδακτρα, όπως στοαγγλοαμερικανικό σύστημα, αλλά μετά από λίγαχρόνια ένα-ένα τα κρατίδια αποφάσισαν να τακαταργήσουν. Έτσι λοιπόν σήμερα είναι και πάλιδωρεάν η εκπαίδευση στη Γερμανία. Για να σπουδάσει όμως κάποιος σε γερμανικόπανεπιστήμιο, πρέπει να πληροί κάποιεςπροϋποθέσεις, δηλαδή να έχει περάσει τιςπανελλαδικές εξετάσεις στην Ελλάδα για τιςβασικές σπουδές. Πολλοί Έλληνες προτιμούν μεταπτυχιακέςσπουδές στις γερμανόφωνες χώρες. Σύμφωνα με το ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣΓΙΑ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ υπάρχουν τα εξής επίπεδα: Α1,Α2, Β1, Β2, C1 και C2.

Επίπεδο Α1 Στοιχειώδης γνώση της ξένης γλώσσας

Επίπεδο Α2Βασική γνώση της ξένης γλώσσας

Επίπεδο Β1Μέτρια γνώση της ξένης γλώσσας

Επίπεδο Β2Καλή γνώση της ξένης γλώσσας

Επίπεδο C1Πολύ καλή γνώση της ξένης γλώσσας

Επίπεδο C2Άριστη γνώση της ξένης γλώσσας

Εξυπακούεται ότι στο C2 υποκλίνονται οι πάντες.Ανοίγουν όλες οι πόρτες των Πανεπιστημίων, τωνεπιχειρήσεων, της ζωής …Ορισμένα πανεπιστήμια δέχονται υποψηφίους μετο C1. Τα περισσότερα όμως ζητούν έναν άλλοτύπο εξετάσεων: Το Test DaF (Deutsch alsFremdsprache = τα Γερμανικά ως ξένη γλώσσα).Αυτές τις εξετάσεις τις διοργανώνει ο φορέαςχορήγησης υποτροφιών DAAD (DeutscherAkademischer Austauschdienst) που σημαίνειΓερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών.Για να περάσει κάποιος αυτές τις εξετάσεις πρέπεινα έχει τις γνώσεις του C1.

Για περισσότερες πληροφορίεςαπευθυνθείτε στην κυρία Δήμητρα Δανιά,

Σπάρτης 4, Πλατεία Αμερικής. Τηλ.2108663360, 6973238240. www.dania.gr

STYLE TENT

ΜΕΛΕΤΗ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ - ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ

ΤΕΝΤΕΣ - ΠΕΡΓΚΟΛΕΣ - ΕΙΔΙΚΕΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ DECK - ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΙ -

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΚΙΑΣΗ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΠΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

Καλύμνου 59, Αθήνα

Τ.: 210 88 34 202, 210 82 30 568,

Κιν.: 6980 499 337, F: 210 88 28 215

e-mail: info@styletent.gr

site: www.styletent.gr

TYPE EXPERT REPAIR N’ GOΕΛΑΣΤΙΚΑ ΚΟΥΤΣΟΔΗΜΟΣ

ΕΛΑΣΤΙΚΑ / ΖΑΝΤΕΣ / ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΒΟΥΛΚΑΝΙΣΜΟΥ / ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΖΥΓΟΣΤΑΘΜΙΣΗΣ

Εξοπλισμένο συνεργείο με σύγχρονα

μηχανήματα για τα οχήματα,

τις μοτοσικλέτες ή το scooter σας.

Κυψέλης 9, Κυψέλη, Αθήνα

Τ.: 210 82 29 283

ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ

ΜΠΡΕΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΔΙΑΘΛΑΣΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ (LASER)

KATAΡΡΑΚΤΗΣ / ΓΛΑΥΚΩΜΑ /

ΣΤΡΑΒΙΣΜΟΣ

3ης Σεπτεμβρίου 122 Αθήνα 10434

τηλ. 210 8812919, κιν. 6973389842

e-mail: dr_breyannis@yahoo.gr

// ΔΙΑΦΟΡΑ

THNOY 60, ΚΥΨΕΛΗ

Τ.: 2155050159, Q: 6996603333, ΤΑΖΑ: 6955325252

FB: zain nai

3€

5€

ΞΥΡΙΣΜΑ

3€ΑΝΔΡΙΚΟ

ΚΟΥΡΕΜΑ

ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ

& ΞΥΡΙΣΜΑ

• Θεραπεία καθαρισμού για μύκητα τρίχας

& αναζωογόνηση κυττάρων.

• Θεραπεία εξισορρόπησης λιπαρότητας

σε άτονα μαλλιά.

• Θεραπεία ξηροδερμίας σε φυσικά & βαμμένα μαλλιά.

• Θεραπεία για ταλαιπωρημένα μαλλιά από τεχνικές

εργασίες βαφές - περμανάντ - ψαλίδα & διάφορα

καλλυντικά.

• Βαφές θεραπευτικές με βιταμίνη Ε.

• Θεραπεία τριχόπτωσης για άντρες.

• Θεραπεία & πρόληψη τριχόπτωσης

για γυναίκες.

...για μαλλιά με υγεία & στυλ!

ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΑΛΛΙΩΝ

3ης Σεπτεμβρίου 103, 112 51 Αθήνα, τ.: 210 82 53 149, κ.: 6944 234 764