GP-14

De GanzenPenEr moet meer vertrouwen komen. En snel! Vertrouwen in elkaar en vooral meer consumenten-vertrouwen. Dat alleen kan het tij keren. Het is nood-

zakelijk dat het tij gekeerd wordt, want stilstand is achteruitgang. En vooruit willen we toch allemaal?

Vertrouwen is een groot goed, en het vertrouwen krijgen doet een mens goed. Dit las ik onlangs in een boek dat uitgegeven is door een bekende Goese aan-nemer. Een prachtig boek, waarin met gepaste trots de 55-jarige geschiedenis van vader op zoon uit de doeken werd gedaan. Zeer interessante interviews met medewerkers en relaties. De rode draad in het verhaal: bouwen op vertrouwen.

Allemaal worden we beïnvloed door de media. Televisie, radio, kranten en tijdschriften proberen ons dagelijks te beïnvloeden. Het is verbazingwekkend hoe we ons laten leiden door de berichtgeving. Probeer alles wat tot u komt via de diverse kanalen eens te relativeren. Wat u ziet en hoort op televisie en radio is definitief, geschreven artikelen kunt u nog eens her-lezen. Dit kan erg verhelderend zijn. Ook sparren met uw huisgenoten of collega’s over een bepaald artikel kan een eye-opener zijn. U krijgt hierdoor een minder eenzijdig, gekleurd beeld van de werkelijkheid. Ook is de interpretatie van een artikel sterk afhankelijk van onze gesteldheid. Beseffen we dat?

Doordat we negatief beïnvloed worden door de berichtgeving over de sores in Griekenland, de finan-ciële crisis en wat al niet meer, daalt ons consumen-tenvertrouwen. Natuurlijk moeten we onze ogen niet sluiten voor deze zaken, want dat er een crisis is, klopt

als een bus. Echter, het gaat erom hoe we omgaan met deze crisis. U en ik hebben sinds de crisis nog geen boterham minder hoeven te eten. Zolang je een baan blijft houden, is er niets aan de hand. Dat de koop-kracht is gedaald, kan zijn, maar was deze de laatste jaren niet erg hoog?

Wij zijn als Zeeuwen gezegend met een zogenaamde ‘ouderwetse’ opvoeding. Sparen voordat je iets gaat kopen. Als je een dubbeltje uit wilt geven, moet je zorgen een kwartje te hebben. Er wordt soms lacherig gedaan over deze ons kenmerkende eigenschap, maar het zorgt er wel voor dat wij de crisis beter kunnen trotseren en minder afhankelijk zijn van financiële instellingen. Het spaartegoed dat vooral de Zeeuwen hebben, is ongekend hoog.

Wat er moet veranderen, volgens mij? Probeer u niet te laten beïnvloeden door alle negatieve berichtgeving. Laat de oren niet hangen naar geruchten. Probeer van alle dingen de positieve kant te bekijken. Kom op, geef elkaar vertrouwen en spreek dat uit! Alleen maar mopperen dat het zo slecht gaat, heeft geen zin. Kom tot actie en trek de beurs. Als u het geld hebt, laat het dan rollen. U doet er niet alleen uzelf een plezier mee. Ook de ondernemers en hun werknemers zijn er blij mee. De overheid heeft door uw investering meer inkomsten en dit zal uiteindelijk leiden tot lastenver-lichting. Te positief bekeken? Vertrouw er maar op dat het zo is!

Vertrouwen is een groot goed, en het vertrouwen krij-gen doet een mens goed, schreef ik in het begin. Een wijsheid die op een ieder van ons van toepassing is, nu en in de toekomst.

Tekst: Ronald van der Hart

handigsnel

en goedkoopsnel

handig

en goedkoop

Autotaalglas Zeeland 0113-251700

autoruit stuk?

autotaalglaslaat je niet barsten0800-0828

Gratis huis-aan-huis magazine voor de gemeenten Goes en Kapelle Jaargang 2 • 31 oktober 2011 • nummer 14

Thema: ETEN

Een verbodenfilm 7

Smakelijk eten 3StraatnaamVerklaard 5 Heerlijk wild 9

Scan de QR-code en volg ons op

Vertrouwen

Het mooiste gezicht op Zeeland is dat van de twee Scheldes in één oogopslag. Vanaf de toren van Kapelle kun je dat beeld op het netvlies krijgen en zaterdag zag ik het vliegend op 300 meter hoogte boven Katseveer. Vanuit Zierikzee was ik met een helikopter op weg naar de opening van het Polderfeest in Wilhelminadorp. Ondanks het grijze weer viel er af en toe zonlicht op het water en dat levert dat plekken met glinsterend wateroppervlak op. Op een foto is dat eigenlijk niet vast te leggen. De foto bij dit log geeft dan ook maar een indruk. We zien Zierikzee met de Zeelandbrug en een oplichtende Oosterschelde. Ook op die zaterdag bestond de Voedselbank aan de Evertsenstraat 5 jaar. Blij zijn met zo’n jubileum? Daar kun je lang over praten en dat zal bijvoorbeeld bij verkiezingen ook nog wel eens gebeuren. Feit is dat er een Voedselbank is en daar gebruik van wordt gemaakt. Mensen kunnen ook buiten hun schuld in een moei-lijke situatie komen, dan is de Voedselbank een steun in de

rug. En laten we ook niet verge-ten dat sponsors en bedrijven zoals supermarkten ‘overbodige’ partijen willen leveren. De zan-ger Alwin zorgde ervoor dat de stemming bij de vrijwilligers er meteen in zat. Aan een polo-naise kon ik niet ontkomen. En dan ‘s avonds de 2e Confetti taptoe op de Grote Markt. Naar schatting zo’n 1200 bezoekers en een stijlvol evenement. Je ziet de spanning op de gezich-ten van de bands wanneer ze langs marcheren. De organisatie was in handen van het Goese jeugdkorps Confetti en de jeugdbrandweer en andere vrij-willigers leiden het evenement in goede banen. Een bewijs dat je voor veel mensen bij elkaar niet altijd een blik agenten hoeft open te trekken. Bij de afsluiting begonnen de eerste regendrup-pels te vallen. De meeste toe-schouwers bleven staan om het “Blijf bij mij Heer” en Wilhelmus te horen. Daarna was het afmar-cheren. Weinig vuurwerk in het Zeeuwse Prinsjesdagdebat maandagavond georganiseerd door Scoop. Meer een brede

Burgemeesters-log

COLOFONDe GanzenPen is een uitgave van U&R Producties.

Vormgeving en druk:Bareman Grafische Bedrijven en U&R Producties (onderdeel van de )Axelsestraat 156, 4537 AS Terneuzen0115-613072

Eindredactie:Semper Scribo Tekst- en Redactiebureau, Aukje-Tjitske Dieleman-Hovinga, [email protected]

Advertentie-acquisitie:Drukkerij Bareman, 06-53338404Aanlevering advertenties: [email protected] kopij vóór dinsdag 8 november 2011.Volgende verschijningsdatum: maandag 28 november 2011.

Bezorgklachten: 06-53338404 of [email protected]

© 2011 Niets uit deze uitgave mag worden geprodu-ceerd en/of openbaar worden gemaakt door middel van druk, kopie, film of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande toestemming van de uitgever. Druk- en zetfouten voorbehouden.

René Verhulst, de Burgemeester van Goes, meldt op de gemeentelijke site www.goes.nl saillante zaken of juist hele gewone zaken in Goes en op de Bevelanden. Reacties zijn welkom via de website www.goes.nl.

Confetti

discussie over wat ons allemaal bezighoudt zoals leefbaarheid, werkgelegenheid en gezond-heidszorg. Jongeren die pleiten voor meer hoger onderwijs in de regio zodat ze niet weg hoeven. Jammer dat het te weinig over de Miljoenennota gaat. Daarin zit ondanks de krappe middelen veel geld voor Randstedelijke infrastructuur. Waarom niet voor de A58 afslag Goes-Zuid waar wij allen baat bij heb-ben? En de getijdencentrale

Brouwersdam wordt een jaar doorgeschoven. Gedeputeerde De Reu wil zich vooral op Brussel richten. Hij vergeet vol-gens mij dat het daar niet alleen halen is, maar ook brengen. Altijd zogenaamde cofinancie-ring nodig. Waarom heet dit log confetti? Omdat het zoveel onderwerpen betreft en die Brusselse papier-molen en een versnipperaar komen bij me op.

GEVRAAGD Schilderijen, bloedkoralen en granaten halscolliers, mutsspelden, hoofdijzers, gouden zilverwerken, munten, armbanden, ringen, pepermuntdoosjes, broekstukken, flacons met zilver of gouden dop, antieke tegels, oude boekwerken, meubilair, glas en kristal, porselein enz. voor onze veiling op 10 december 2011.

Wilt u de hoogste opbrengst?Bel ons of u kunt ons een bezoek brengen op woensdag-, donderdag- en zaterdagmiddag van 13 u tot 17 u en op afspraak.

Meer dan 40 jaar een betrouwbaar adres als Kunst- en Antiekveilingen A.I. Verhage BV. Directie: Ruben van Kleef

zaterdag 14 mei te Middelburg

GROTE KUNST- EN ANTIEKVEILINGmet onder meer een grote collectie zeldzaam Zeeuws zilver

Van der Valk Hotel Paukenweg 3 Middelburg

Kijkdagen: vrijdag 13 mei van 15 tot 20 uur en zaterdag 14 mei van 9.30 tot 11.30 uur

De veiling start zaterdag 14 mei om 14 uur

middelburgs VEILINGHUIS Verhage & Van Kleef

Houtkaai 9NL - 4331 JR Middelburgtel (+31) (0) 118 62 76 39gsm (+31) (0) 6 38 93 07 33

[email protected]








[email protected]


GROTE KUNST- EN ANTIEKVEILING

met onder meer een grote collectie zeldzaam Zeeuws zilver


middelburgs VEILINGHUIS

Verhage & Van Kleef

Houtkaai 9NL - 4331 JR Middelburgtel (+31) (0) 118 62 76 39

gsm (+31) (0) 6 38 93 07 33www.middelburgsveilinghuis.nl

[email protected]








[email protected]

MIDDELBURGS VEILINGHUIS Verhage & Van Kleef

2 De GanzenPen | 31 oktober 2011

Wie veel reist, kent veel verhalen en als je uit eten gaat, is daar ook wel iets over te vertellen. Probleem dat hierbij om de hoek komt kijken is dat smaken erg kunnen verschillen, met andere woorden: mijn gevoel over eten is beslist niet altijd hetzelfde als dat van een ander. Geef je de voorkeur aan vis, eet je graag vlees of ben je vegetariër? Dat is al mede bepalend voor de keuze van het restaurant waar je wilt gaan eten. Immers, zoals onze smaken verschillen, zo heeft ook ieder restaurant meestal een eigen specialiteit en dan mogen we de voorkeur, de specialiteit en het vakman-schap van de kok niet vergeten.

Je hoort links en rechts positieve of negatieve kritieken over een gelegenheid. Soms lees je een stukje in de krant van mensen die hun eigen smaak en voorkeur weergeven in de beoordeling over wat ze ergens hebben gegeten. Steeds hoort daar dan de vraag bij: wat zij lekker vindt, geldt dat ook voor mij? Lekker eten hangt ook vaak samen met de persoon met wie je gaat eten, het waarom, het-wanneer en vooral de omgeving. Al deze factoren tellen onbewust mee in de beoordeling of je lekker hebt gegeten en dan vergeten we voor het gemak de sfeer, de plaats waar je zit in het restaurant en de bediening. Het belangrijkste blijft wel het eten, want daar ga je tenslotte voor naar een restaurant.

Eind jaren ’60, begin jaren ’70 was het uit eten gaan nog niet zo ingeburgerd als nu. Er waren toen veel zogeheten cafetaria’s, waar vooral frites met biefstuk op het menu stond. Een menukaart bestond uit dik geplastificeerd papier, waar alles op stond wat er te krijgen was. De betere cafetaria’s hadden dan als extra een eigen recept, zoals frites met stoverij, frites met paling of een speciale uitsmijter. In een café kon je meestal wel twee ‘witte’ boterhammen met biefstuk krijgen of een uitsmijter. Een voorafje was er eigenlijk niet, een slaatje werd gelijk met de frites op tafel gezet en een des-sert was voor velen het Engelse woord voor woestijn. De bediening werd gedaan door de eigenaar en zijn vrouw, kinderen en/of een hulpje voor het weekend.

Toen ik in die periode dan ook voor de eerste keer in een echt restaurant kwam, waar de tafels aangekleed stonden met een tafelkleed (waar kom je dat nu nog tegen) waarover een wit laken lag, was dat toch allemaal net iets anders. Er staan ineens drie glazen per persoon voor je neus en er ligt een gevouwen doek op een al gereed staand bord. De menukaart is plots drie keer zo groot, bestaat uit meerdere pagina’s en staat of ligt niet op tafel, maar wordt je overhandigd door een meneer in een donker pak. Voorgerechten staan apart van de hoofdgerechten, er is een pagina voor nagerechten, en de dranken staan over meerdere pagina’s verdeeld. Dat laatste in verband met de keuze uit vele aperitiefjes, likeuren en diverse soorten wijn.

Gelukkig waren mijn tafelgenoten ervaren mensen en was het een kwestie van volgen in de keuze van wat er gegeten zou gaan worden. In die tijd was het gebruikelijk dat het menu in het Frans op de kaart stond en dat was toen voor mij nog redelijk lastig. Het eten zelf bleek nog niet zo eenvoudig: waar laat je zo snel het doek dat op het bord ligt, een bord dat overigens ook weer werd weg-gehaald, en hoe maak je een keuze uit de messen en vorken die naast je bord liggen? Goed rondkijken en niet te snel beginnen lost dan veel op, de verschillende glazen zijn dan al gevuld met water, rode of witte wijn. Het op je bord leggen van frites, aardappelen

en groente was nog knap lastig met de twee lepels. Of ik die eerste keer ook lekker heb gegeten, is mij niet meer bekend.

Door de jaren heen is er wel wat veranderd in het uit eten gaan, de manier waarop de tafels gereed staan, de bediening, de kaart, de entourage en vooral ook de veelheid aan restaurants met bin-nen- en buitenlandse smaken. Het is eenvoudiger geworden om een goed restaurant binnen te gaan, de sterrenrestaurants even buiten beschouwing gelaten. In navolging van de Fransen hangt de kaart buiten, zodat je niet voor dure verrassingen komt te staan als je eenmaal binnen bent.

Op de vraag of iets lekker is of niet zal nooit een eensluidend antwoord geformuleerd kunnen worden. We gaan tenslotte ook niet allemaal naar dezelfde vakantiebestemming en dragen niet dezelfde kleding. Laat je dus nooit van de wijs brengen dat het ergens niet goed zou zijn, probeer het gewoon zelf. Dat is de enige maatstaf die telt en waar je honderd procent op kunt vertrouwen. Neem de goed bedoelde informatie aan en oordeel zelf.

Er zijn voldoende restaurants, bistro’s, eetcafés en anderssoor-tige eetgelegenheden in de regio waaruit een keuze kan worden gemaakt om lekker te eten. Of het nu gaat om een pannenkoek, fri-tes met biefstuk, iets exotisch, met sterren of een rechttoe rechtaan menu, altijd wensen we elkaar ‘smakelijk eten’!

Jan Roose

Smakelijk eten Goese Metaalhandel Van Son

Van Doornestraat 1A4462 EX GoesT 0113-212684M 06-20442944

accu’s recyclingkabels & elektromotorennon-ferro schroot & metalengeopend: ma-vr 8 tot 12 uur en 13 tot 17.30 uur za 8 tot 12 uur

331 oktober 2011 | De GanzenPen

Wat is de bedoeling? Uit de advertentie van welke vier

bedrijven komen de fragmenten hiernaast?

Uw oplossing kunt u vóór donderdag 10 november

e-mailen naar [email protected] of opsturen naar:

Drukkerij Bareman Axelsestraat 156 4537 AS Terneuzen

In het volgende nummer (15) wordt de prijswinnaar

bekend gemaakt. Hem of haar wacht een leuke verras-

sing! Veel succes!

De oplossing van de vorige puzzel was: ATC Schelde-

stromen, FotoboekZeeland.nl, De Loods en Le Bazar.

De winnaar van De GanzenPen nummer 13 is H.

Duinkerke uit Wemeldinge.

Van harte gefeliciteerd!

Prijsvraag: zoek en vind!Als u deze uitdaging aanneemt, maakt u kans op een leuke prijs!

Showroom op afspraakScottweg 1.08 Goes(inpandig bij Venestra)Ronald van der Hart, 06-81101097

Totaalbouw Zeeland is een samenwerkingsverband van een aantal gerenommeerde Zeeuwse bedrijven met elk hun eigen expertise. Door de samenwerking met deze bedrijven kunnen we een totaal-pakket leveren, wat als voordeel heeft dat er voor het gehele traject maar één aanspreekpunt is. Meer op > www.totaalbouwzeeland.nl

RVS balustrades en leuningen Schuifwandkasten op maat Ecomatch waterontharders

www.totaalbouwzeeland.nl

Bezoek onze stand op Contacta 2011 en de Zeeuwse Gezinsbeurs in Goes

Autotaalglas Zeeland 0113-251700

autoruit stuk?

autotaalglaslaat je niet barsten0800-0828

AmbachtscentrumGoes

Ambachtscentrum

DemonstratiesVerkoop

AdviezenMaterialenWorkshops

KinderfeestjesDoedagen

Musea

Kattendijksedijk 274463 AL Goestel. 0113-214102Open: woensdag en zaterdagvan 13.00 tot 16.30 uurToegang gratis

w w w . a m b a c h t s c e n t r u m g o e s . n l

Houtzagerij De PietTimmerhout op maat

Stookhout op afroep

Europees landbouwfonds voor de Plattelandsontwikkeling:

Europa investeert in zijn platteland

Pietweg 5 • 4471 NR Wolphaartdijk

T (0113) 71 55 13

Altijd met vitamine D

bij risico op winterdipvoor optimale weerstand

voor sterke botten

www.dewaaihoek.nlHoek Gasthuisstraat/Oostwal

Vitamine D: 1000ie120 stuks

van € 13,95 vóór € 1 1,95met deze coupon

Bestel nu uw schuifwanden online!

www.kastenstudiozeeland.nl


Toen ik in 1975 naar Amsterdam verhuisde om geschiedenis te studeren, kreeg ik te horen dat ik dat het best aan de Vrije Universiteit (VU) kon doen. Eerlijk gezegd had ik er toen geen idee van hoe die univer-siteit aan haar naam kwam. Een beetje naïef wellicht, maar ik kon me troosten met de gedachte dat veel mensen met wie ik optrok evenmin door enige kennis werden gehinderd. “Het woord ‘vrij’ zal wel slaan op het leven in Amsterdam”, zo meende iemand. “Het is daar een anarchistisch bolwerk, waar alle stoppen zijn doorgeslagen”, zo werd me door een ander verteld. De jaren zestig waren net achter de rug en de beelden over de bezetting van het Maagdenhuis lagen bij velen nog vers in het geheugen.

Ik kwam er in de hoofdstad al snel achter dat van dit beeld weinig klopte. Geïmponeerd door het kolossale universiteitsgebouw aan de Boelelaan in Amsterdam-Buitenveldert, was het eerste dat me opviel de orde en rust die hier alomtegenwoordig leken. Reeds na een week was het me duidelijk dat de Vrije Universiteit een gereformeerde onderwijs-instelling was, die haar signatuur bijzonder serieus nam. Tijdens de colleges geschiedenis kreeg ik de indruk dat voor sommige hoog-leraren de geschiedenis pas begon met de Reformatie in de zestiende eeuw, toen Luther en Calvijn een einde maakten aan het paapse bijgeloof.

Het woord ‘vrij’ betekende allerminst dat de universiteit vrijzinnig was of ‘losgeslagen’, maar dat ze vrij van staatsinvloed wilde zijn. En dat was precies wat de oprichter, de predikant en politicus Abraham Kuyper (1837-1920) voor ogen had: een hogeschool bestemd voor studenten uit gereformeerde gezinnen die ‘soeverein in eigen kring’ wilden zijn. In meerderheid behoorden zij tot de zogenaamde ‘kleine luyden’, die in het negentiende-eeuwse Nederland zo sterk waren vertegenwoordigd: boeren, middenstanders, ambtenaren en ambachtslieden.

De oprichting van de Vrije Universiteit in 1880 was zeker niet het enige wapenfeit van Kuyper. Omdat hij zich als rechtzinnig

predikant niet kon vinden in de vrijzinnige hervormde kerk, stichtte hij in 1886 de Nederduits Gereformeerde Kerk. De nieuwe orthodoxe kerk stond in zijn ogen dichterbij het ‘gewone’ kerkvolk.

Zeven jaar eerder had hij de Anti-Revolutionaire Partij (ARP) opgericht, een partij die zich inzette voor de gelijkstelling van openbaar en bijzonder onderwijs. Kuyper wilde dat scholen op confessionele grondslag ook door de staat werden gesubsidieerd. Hij besefte echter dat dit plan weinig kans had zolang zijn partij een minderheid in de Tweede Kamer vormde en zolang het kies-recht beperkt was tot de welgestelde burgerij, die van zijn geloofsopvattingen niet gediend was. Daarom zette Kuyper zich in voor de uitbreiding van het kiesrecht en voerde hij samen met de katholieken een verbeten strijd tegen de ‘goddeloze’ liberalen en socialisten. De voorman van de antirevolutionairen mocht het roomse geloof dan wel verafschuwen, steun van de katholieken was in de school-strijd onontbeerlijk.

Kuyper heeft zowel de invoering van het algemeen kiesrecht als de emancipatie van het confessionele onderwijs in 1917 mogen meemaken. Vooral het laatste zal hem genoe-gen hebben gedaan: ouders van katholieke of protestantse huize konden hun kinderen naar een school van de eigen geloofsrichting sturen zonder dat daaraan extra kosten waren verbonden.

De rol van Kuyper in de politiek was toen echter al lang uitgespeeld. Tussen 1901 en 1905 had hij leiding gegeven aan een coali-tiekabinet van katholieken en antirevolutio-nairen. Het kabinet zou vooral bekendheid krijgen vanwege zijn optreden in 1903, toen ons land werd lamgelegd door een spoorweg-staking. Voor sommige socialisten was de staking een opmaat voor de revolutie en de tekenaar Albert Hahn maakte duidelijk bij wie volgens hem in ons land de werkelijke macht lag. “Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil”, zo staat er in het onderschrift van een prent waarop een forse arbeider is getekend die, op de rails staand,

de hem tegemoetkomende treinen tegenhoudt. Helaas voor Hahn was zijn inschatting fout. Kuyper reageerde onmiddellijk en kwam met een stakingsverbod voor ambtenaren en mensen werkzaam bij de spoorwegen. Ondanks fel verzet van de socialisten, die de voorstellen van Kuyper als ‘worgwetten’ omschreven, stemde de Tweede Kamer in met het stakingsverbod. De maatregel maakte hem gehaat bij de socialisten en Hahn liet dan ook geen mogelijkheid onbenut om Kuyper in zijn satirische tekeningen voor gek te zetten. Toen bijvoorbeeld in 1911 Kuyper zich in een hotelkamer in Brussel had ontkleed en wat gymnastische oefeningen had gedaan, had hij niet in de gaten dat dit van buiten zichtbaar was. Het gebeuren veroorzaakte een relletje waarvan zijn politieke tegenstanders moeten hebben genoten. Hahn rook zijn kans en maakte een passende prent.

Of Kuyper er wakker van zal hebben gelegen is niet erg waarschijnlijk. Zijn politieke missie had hij immers toen al lang volbracht.

Albert L. Kort

‘Prent van Albert Hahn, 1911’


Politiek geïnteresseerd? Prinsjesdag, de Troonrede en de Algemene Beschouwingen toevallig ook gevolgd? Omdat ik politiek niet zo ‘geëngageerd’ ben – om het maar eens deftig uit te drukken – kijk ik meestal eerst naar de Koninklijke familie, feestelijke kleding en chique en/of vreemde hoedjes. Daarna scan ik de samenvat-ting en probeer de belangrijkste bezuinigingen tot me door te laten dringen. En vooral, heel menselijk denk ik, die bezuinigingen waar ik of mijn omgeving direct mee te maken krijg zoals: de bezuinigingen voor chronisch zieken, gehandicapten, mensen afhankelijk van een persoonsgebonden budget en ouders met kinderopvang. Omdat ik in de laatste sector werkzaam ben, voel ik me vooral bij dat onderwerp erg betrokken.

Afgelopen week hadden we van Kinderopvang Zeeuws-Vlaanderen onze jaarlijkse studiedag. Met meer dan driehonderd medewerkers was het weer een leerzame en gezellige dag met tal van workshops, een sportieve start en een ludieke afsluiting. Tussendoor genoten we van een goed verzorgde lunch en was er tijd om even bij te kletsen met alle collega’s. Dit jaar was er een extraatje, omdat we een bijzondere gast hadden die twee lezingen

hield, waarover we naderhand met elkaar in discussie gingen. Onze hoofdgast dit jaar was mevrouw Ina Brouwer, voormalig politica, kamerlid voor Groen Links en oud-voorzitter van de MO-groep (brancheorganisatie van de Kinderopvang) en een vurig pleitbezor-ger van arbeidsparticipatie voor vrouwen en goede en betaalbare kinderopvang. In haar lezing schetste ze een verrassend beeld van de eeuwenlange traditie van werk en moederschap in Nederland

en andere landen in Europa. Het verbaasde me dat werken, goede kinderopvang, financieel onafhankelijk zijn en carrière maken voor vrouwen anno 2011 nog steeds niet vanzelfsprekend is!

Politieke partijen lijken volstrekt onverschillig over het feit dat, zeker in de lagere en middeninkomens, vrouwen straks mis-schien de kinderopvang niet meer kunnen betalen en daardoor gedwongen komen thuis te zitten. Bovendien gaan ze voorbij aan een heel belangrijk aspect van goede kinderopvang, namelijk dat de (gediplomeerde) pedagogische medewerker elk kind per-soonlijke aandacht geeft, oog heeft voor de ontwikkeling van het kind en het leert positieve relaties op te bouwen en onderlinge contacten tussen kinderen stimuleert. Iets wat, als ik de Algemene Beschouwingen beluister, bij een niet nader te benoemen persoon heel erg ontbreekt. Door diens bejegening en beledigende taal lijkt hij meer de ‘pester’ van de groep, dan dat hij in staat is samen te werken en ons land te regeren. Nooit op de kinderopvang gezeten? Ik zou het hem graag eens vragen, maar vrees daar zeer gedesil-lusioneerd mee uit te komen.

Het enige wat u en mij rest, is straks iemand te kiezen die het tij kan keren. Zodat we weer op een volwassen en respectvolle manier met elkaar omgaan. En laten we hopen op een nieuwe ‘Ina Brouwer’, die vrouwen, werk en goede kinderopvang weer hoog op de politieke agenda zet. Laat Den Haag kinderopvang weer zien als een basisbehoefte van onze samenleving en een belangrijke bedrijfstak en niet als sluitpost en onderwerp van politieke bezuini-gingen.

Ik zou er m’n hoedje voor opeten…

Loes Goossen

Aan

de W

este

rsch

elde

Lekker LezenWie kent Pieter Aspe niet, in België minstens even beroemd als Appie Baantjer. Zowel in België als Nederland komen zijn gefilmde misdaadverhalen op TV, tot genoegen van een grote schare liefhebbers van misdaadromans. Ter gelegenheid van het 70-jarig bestaan van uitgeverij Manteau zijn een aantal boeken van Aspe, maar ook van Jef Geeraerts, gebundeld in de ‘gouden collectie’. Het ‘gouden’ boek van Aspe bevat de eerste drie boeken, beginnend met ‘Het vierkant van de wraak’, zijn debuutroman uit 1995. Hoofdinspecteur Pieter van In is het hoofdpersonage, net zo als De Cock bij Baantjer. Direct al krijgt Van In een relatie met Hannelore Martens, de veel jongere, flamboyante, pas benoemde substituut-officier van justitie. Op het gebied van relaties gaat het er af en toe heftig aan toe, van de hoogste toppen van geluk tot de diepste dalen, als ze weer eens

ruzie hebben. Van In woont in een heel oud middeleeuws pand aan de Oude Vispoort in Brugge; de stad waar de meeste verhalen zich

afspelen. Dat decor is tegelijkertijd ook een van de charmes van deze verhalen. Zeker als je zelf wel eens in het mooie Brugge bent geweest is de situatie goed herkenbaar.

Als lezer vraag je je af hoe auteurs er steeds in slagen om originele en spannende thrillers te schrijven. Soms denk je zelfs: ‘dat is onmogelijk’, maar als je dan de krant openslaat, weet je dat de dagelijkse realiteit soms nog veel gekker is. Wat veel mensen al dachten over de Belgische justitie, wordt in de verhalen van Aspe nog eens onderstreept. Corruptie en vriendjespolitiek vieren hoogtij. Je kunt ook merken dat Aspe politiek geëngageerd is. In 1976 deed hij mee aan een dissidenten-lijst voor de gemeenteraad, waarvoor hij overigens niet verkozen werd. Die politieke betrokkenheid vind je terug in zijn boeken. Een kenmerk is dat in elk verhaal de vuilnisbakken worden geleegd van prominenten en/of rijke Bruggelingen. Van In durft en doet dingen die normaal bij de politie zijn verboden. Kennelijk is het goed gebruik dat politie en ambtenaren de drank bewaren in hun bureau.

Het drankgebruik neemt onbegrij-pelijke proporties aan. Om tien uur zitten ze al aan de drank en dat gaat de hele dag door. Als ze bij poten-tiële verdachten drankjes krijgen aangeboden, zegt niemand nee. Pieter Aspe heeft inmiddels bijna twee miljoen boeken verkocht. Trilogie Pieter Aspe Auteur: Pieter Aspeslag Uitgever:Manteau 870 pagina’s Nieuw gekocht voor 6 euro ISBN 9789022324554

® John Brouwer


Tegen contante betaling tegen hoogste dagkoers uw

OUD GOUD • legitimatie verplicht •

29

Hutjens.indd 1 04-09-2009 17:19:24

Vrijheid van meningsuiting en druk-pers zijn in ons land in de grondwet vastgelegd. Dit betekent echter niet dat iedereen zo maar kan zeggen en schrijven wat hij wil. Als een boek als zeden-kwetsend geldt of als van een film wordt gevonden dat de inhoud oproept tot haat tegen een bepaalde bevolkings-groep kan de wetgever ingrijpen.

Zolang er boeken bestaan, bestaat er censuur. Hetzelfde geldt voor films. Zo waarschuwde het Katholiek Sociaal Weekblad reeds in het begin van de vorige eeuw voor de gevaren van het nieuwe medium. Volgens die krant “vergiftigen zeer vele voorstellingen het geestelijk en zedelijk leven van de jeugd.” Toen het aantal bioscoopbezoe-kers in de jaren 1914-1918 fors steeg, groeiden de zorgen over de invloed van films op de goede zeden. Steden als Leiden, Amsterdam en Den Haag richtten begin jaren twintig eigen stads-commissies op (‘Commissies van de Heeren’), die leeftijdscriteria vaststelden. Zo werd Charlie Chaplins ‘The Kid’ in 1922 niet geschikt geacht voor jongeren onder de zestien, omdat in de film een raam sneuvelde en dat zou de jeugd wellicht op “ideeën van stout-heid” brengen! De in 1929 opgerichte Katholieke Film Centrale ging verder dan alleen een leeftijdsadvies. Volledige scènes werden uit films geknipt en de Centrale stelde een lijst samen van verbo-den films.

Op die lijst prijkte de Pantserkruiser Potemkin, een film die in opdracht van de Sovjetregering in 1925 door regisseur Sergei Eisenstein werd gemaakt. Niet alleen katholieken zagen de film als een reclame voor het goddeloze communisme en daarom als een gevaar voor de openbare orde. Ook vele liberalen, conservatieven en sociaaldemocraten verafschuwden de film.

De autoriteiten in Goes moesten evenmin iets van de film hebben en de burgemeester besloot zelfs tot een regelrecht uitzendverbod.

Gelukkig waren er ook tegengeluiden. Zo verscheen op 20 decem-ber 1926 in de Goessche Courant het volgende sarcastische stukje:

“Blijkbaar wordt gevreesd, dat de inwoners van Goes na bezichti-ging van deze revolutie-film op hol zullen gaan, zich van wapenen zullen voorzien en het gezag zullen omver werpen. Blijkens de beslissing van den burgemeester leven we temidden van een gevaarlijke bevolking, die nog maar een tikje revolutionaire propa-ganda van noode heeft om zeer gekke en staatsgevaarlijke dingen te doen. De ontdekking in een stad te wonen, wier inwoners op het

punt staan zich te werpen op hen, die de orde en rust liefhebben is allesbehalve prettig en tevens een ontnuchtering. Voor vandaag dachten we Goes een vreedzaam woonoord, een plaatsje vei-liger dan Berlijn, Keulen, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, en even solide als Middelburg, Delft, Utrecht. Nu weten we dat onze kijk op de Goesenaars zeer foutief is geweest, en dat deze onder-danen van het Rijk der Nederlanden minstens zoo sovjet-ziek en bloeddorstig zijn als de Amersfoorters, de Broek-in-Waterlanders, de Vlissingers.

De gedachte vervult ons met angst en vreeze, vooral omdat wij in de geweerde film niets ontdekken konden, dat een normaal mensch in een amok-maker veranderen zal. Het verbod leert dus, dat de inwoners van Goes eigenlijk al met één been in het sovjet-rijk staan, en dat de geringste aanleiding het tweede been eveneens daarheen zal doen ver-plaatsen. We zullen dus goed doen met den burgemeester te waken dat alle aanleidingen tot revolutie buiten de kom onzer gemeente blijven. Uit onze cou-ranten moeten we zorgvuldig woorden

als bloed, opstand, moord weren. Voor de woningen van tandartsen moeten steeds politieagenten post vatten, die hebben toe te zien dat niemand deze huizen bloedend verlaat. Een druppel bloed immers zou de gemoederen der voorbijgangers kunnen doen ont-branden. De geschiedenisboeken op de scholen moeten ter brand-tafel gevoerd worden, omdat zij revolutieverhalen bevatten, waarbij de Potemkin-film een zoet sprookje is. Er moet een vleeschverbod komen, dat het tentoonstellen van bloederig vleesch en ’t verslinden daarvan strafbaar stelt en alle sigarenkistjes die stierengevechten en andere gevaarlijke onderwerpen in beeld brengen moeten onder onze vuisten verbrijzeld worden. De burgerwacht en de padvinde-rij zullen moeten verdwijnen, want het geluid van schoten en het tromgeroffel werkt op de vernietigingsinstincten.

Groote dankbaarheid verwekt de idee, dat de burgemeester onze stad voor de revolutie die te gebeuren stond, bewaard heeft. Dat dit gepaard moest gaan met het om hals brengen van de geestelijke vrijheid zullen enkele kortzichtigen wellicht betreuren, doch hun stemmen gaan verloren in het oorverdoovend gejuich over het feit, dat de revolutie bezworen werd.”

Een pittig stukje. Zou de burgemeester hebben overwogen om ook de Goessche Courant een verschijningsverbod op te leggen?

Albert L. Kort

Een verboden film

Deze poster uit de Sovjet-Unie laat Lenin zien die grote schoonmaak houdt en de wereld bevrijdt van koningen, kapitalisten en geestelijken.


H a n s Z u i d e r b a a n

Een huis op het waterIn de zomerperiode gaan heel veel mensen voor langere tijd van huis. Je hebt dan een ver-vangende woning nodig en die zijn er in allerlei vormen: een caravan, een tent, een pension-netje, een hotel of, in ons geval, een boot. Gedurende bijna twee maanden was die boot onze woning. Meer nog dan in een caravan heb je op een boot een gevoel van vrijheid. En het rei-zen met je huisje is natuurlijk heel speciaal. Je stelt je tevre-den met een kleine ruimte met weinig comfort. Met mooi weer ben je buiten en is de wereld om je heen je hof. Met lelijk weer kruip je naar binnen of ga je schuilen in een museum of een café. Je bent eigenlijk een slak met een huisje op je rug maar dan andersom. Het huisje heeft de slak op zijn dak. Het grote verschil tussen een boot en een caravan is dat je onder-tussen heerlijk aan het varen bent. Met de caravan zit je vaak op drukke wegen en moet je je tevreden stellen met een slak-kengangetje in de rechterfile.

Met een boot heb je al snel de sensatie van heel hard te varen terwijl het in werkelijkheid natuurlijk langzamer gaat dan een fiets. Maar dat is de lol van het zeilen!

Tijdens onze vakantie op de Oostzee trokken we langs prachtige landschappen en oude steden. De rijke historie wordt steeds weer op een presenteerblaadje aangereikt. Hanzesteden kwamen voorbij en presenteerden zich in zeer mooie staat. Visby is de hoofd-stad van het grote Zweedse eiland Gotland. Het was in de 13e en 14e eeuw een van de hoofdsteden van de Hanze, een verbond van handelssteden. Omdat na de verovering door Denemarken in 1461 het verval heel snel ging, heeft de stad nooit geld gehad om ruïnes af te breken, laat staan nieuwe gebouwen op te richten. Het is mede daarom nu een ware tijd-capsule en maakt deel uit van de UNESCO Werelderfgoedlijst.

Een andere hoofdstad van de

Hanze - er waren er maar vijf - was Tallinn, de hoofdstad van Estland. Ook daar is sprake van een 14e eeuwse binnenstad die na de onafhankelijkheid schit-terend is gerestaureerd. Onder het Sovjetbewind was alles verwaarloosd en was de bevol-king gedemoraliseerd. Veel Baltische burgers waren eind jaren veertig door Stalin naar Siberië gedeporteerd en vervan-gen door Russen en Oekraïners. Die wonen er nu nog in groten getale en dat geeft veel proble-men. Als ze niet door de inbur-geringcursus komen, en dat is heel lastig want dan moet je de taal goed beheersen, zijn ze sta-tenloos en hebben ze weinig of geen burgerrechten. Terug naar Rusland kunnen en willen ze niet. Ze zijn echter voor de eco-nomie van groot belang want veel zakenmensen en vaklieden zijn van Russische afkomst.

Visby en Tallinn worden druk bezocht door grote cruise-schepen die er een dag blijven liggen en er hun welgestelde

passagiers loslaten. In Tallinn komen daarnaast ieder jaar 5 miljoen Finnen om goedkoop uit te gaan. Er zijn maar 5,5 miljoen Finnen! Riga is een heel ander verhaal. Het is de grootste stad van de Baltische landen. Ook daar zijn veel toe-risten. De “Oude stad” is een beetje zoals het Thorbeckeplein in Amsterdam; veel fastfood-tenten en zo. De “Nieuwe stad” stamt uit het eind van de 19e eeuw waarin er grote welvaart heerste onder het tsaristi-sche bewind. Het is nu een voorname buurt en je kunt er enkele honderden gebouwen in de Art Nouveaustijl bewon-deren. Daarvan worden er nu veel gerestaureerd. Een van de bekendste architecten was Michail Eisenstein, de vader van cineast Sergej Eisenstein, bekend van de film Slagkruiser Potemkin.

En dit alles konden we op loop-afstand van ons huisje op het water bekijken.


Axelsestraat 156, postbus 139, 4530 AC Terneuzen

T (0115) 61 30 72 F (0115) 61 48 86

www.bareman.nl E [email protected]

DRUKKERIJ BAREMAN

Drukkerij Bareman is een handelsnaam van Bareman Grafische Bedrijven bv en is onderdeel van de

bij uw drukwerk en alle andere communicatie-uitingen

De sprong naar meer …persoonlijke aandacht

meedenken

mogelijkheden

kostenbesparingtevredenheid

AmbachtscentrumGoes

DemonstratiesVerkoop

AdviezenMaterialenWorkshops

KinderfeestjesDoedagen

Musea

Kattendijksedijk 274463 AL Goestel. 0113-214102Open: woensdag en zaterdagvan 13.00 tot 16.30 uurToegang gratis

w w w . a m b a c h t s c e n t r u m g o e s . n l

Heerlijk WildNu we door de herfst zijn overvallen, na een paar mooie weken aan het eind van september en het begin van oktober, kunnen we gaan genieten van alles wat de natuur ons biedt.

Overvloedig was de oogst van pruimen en appelen (mijn goede vriendin zegt appels). Ik ben nu walnoten, hazelnoten en beuken-nootjes aan het rapen. Allemaal uit eigen tuin, dus puur natuur. Van paddenstoelen heb ik geen verstand dus die laat ik staan, wel zo decoratief.

In het begin van de zomer heb ik alles klaargemaakt wat er met pruimen te maken valt. Toen kwamen de appelen, twee soorten in onze tuin. Heerlijk waren ze maar ik kan geen appeltaart, appel-moes, appelflap of welk appelgebak dan ook meer zien. Voor mijn kleinzonen had ik heerlijke verse appelmoes gemaakt; ze keken er naar, namen een hapje maar hadden liever hun eigen appelmoes “uit een potje”. Ik heb ze wijs gemaakt dat in mijn appelmoes maar drie ingrediënten zitten en in die uit een potje wel zestig en dat je daar later pukkeltjes van krijgt. Het sprak ze niet aan, ze zijn 4,5 en 2,5 jaar.

Na de opening van het jachtseizoen is er weer eens wat anders voor te zetten. Zacht gesudderde fazant, even aangebraden hazen-rugfilet of de ouderwetse hazenpeper, hertenfilet en niet te verge-ten confit de canard. Gezellig de haard aan, de juiste wijn erbij, mooie achtergrondmuziek, storm rond het huis, kaarsen aan en

dan één avond doen alsof er buiten niets aan de hand is. Moet je niet de avondkrant gelezen hebben en de tv met het journaal uit laten!

Jaren geleden waren wij op de terugweg van onze herfstvakantie. Net over de grens in Zeeuws- Vlaanderen vonden wij een restau-rant waar wij even konden bijkomen van de afgelegde honderden kilometers alvorens de laatste paar kilometer af te leggen. Op het menu stond hertenrug, nou dat zou er wel in gaan na zo’n lange rit. De heren in het gezelschap verheugden zich er bijzonder op , zij zagen het al voor zich zo’n dampend stuk hertenrug. Bijna niet te overkomen was de teleurstelling toen het dekstel van de borden werd getild: slechts twee nouvelle cuisineachtige stukjes vlees keken hen aan omringd door drie sperciebonen met een stukje spek eromheen. Gelukkig was er thuis nog een blik erwtensoep en toen werd het pas smullen. Het betreffende restaurant bestaat niet meer.

Voor mensen die niet van vlees houden of voor de trendy vegetariërs las ik een recept met de vruchten van het najaar. Bruinbroodkruim mengen met verschillende soorten gemalen noten, lekker kneden, bakken in olijfolie als een hamburger, een uitgebakken uiringetje erop en klaar. Het ziet er best goed uit, maar het smaakt nergens naar.

Ik jaag niet op wild, maar ga er wel van genieten.

Emmy ter Stege

Showroom op afspraakScottweg 1.08 Goes(inpandig bij Venestra)Ronald van der Hart, 06-81101097

Totaalbouw Zeeland is een samenwerkingsverband van een aantal gerenommeerde Zeeuwse bedrijven met elk hun eigen expertise. Door de samenwerking met deze bedrijven kunnen we een totaal-pakket leveren, wat als voordeel heeft dat er voor het gehele traject maar één aanspreekpunt is. Meer op > www.totaalbouwzeeland.nl

RVS balustrades en leuningen Schuifwandkasten op maat Ecomatch waterontharders

www.totaalbouwzeeland.nl

Bezoek onze stand op Contacta 2011 en de Zeeuwse Gezinsbeurs in Goes


Twee zusters die uit elkaar groeidenHet geheugen creëert vaak een wereld die afwijkt van de gere-gistreerde feiten. Dat merkte ik, toen ik het boek Averij voor Ter Neuzen doornam, een in 2006 verschenen werk over scheeps-strandingen door Cor Heijkoop. Eén van de vele calamiteiten in het boek trof mij bijzonder: de stranding van het Duitse binnenschip ‘Willy Cornelia’ in februari 1963 bij de Eendragtpolder, terwijl het met een lading cokes op weg was naar Antwerpen. Na mislukte pogingen om dit sleepschip vlot te trekken brak het in tweeën. De rest van de strenge winter van 1962/63 zat het vast tussen de dijkpalen. De resten werden nadien in het haventje van buurtschap De Griete ‘aangeland’ en door de burgemeester van Zaamslag per opbod verkocht. Als Zaamslags jongetje ging ik in het voorjaar van ’63 herhaaldelijk kijken en spelen bij dit wrak: de kont van deze bescheiden schuit (997 ton) zie ik in mijn herinnering nog altijd indrukwekkend oprijzen: heel anders dan in het met foto’s ver-luchte verhaal van Heijkoop.

In de zomer van hetzelfde jaar 1963 verhuisden wij naar de ‘overkant’, waarna een nadere kennismaking volgde met de ‘zuster’ van de Westerschelde: de Oosterschelde. Je kunt beide stromen ook de armen van één lichaam noemen. Hun directe communicatie zou zijn afgesneden door de afdamming van het Kreekrak in 1867 ten behoeve van de Zeeuwse spoorlijn, ware het niet dat deze tevoren alweer was verzekerd door de totstandkoming van het Kanaal door Zuid-Beveland (1866), gegraven om de vrije doorvaart van en naar Antwerpen en Gent te garanderen.

Ooit, in de middeleeuwen, vormde de Oosterschelde de

‘eigenlijke’ Scheldemonding. De Honte of Westerschelde was een onbetekenende stroom, tót stormvloeden vanaf 1375 daar verandering in brachten. De Westerschelde werd langzamerhand de uiterst belangrijke vaarweg die zij nog altijd is. Het belang van de Oosterschelde nam af, tegelijk met de havenplaatsen aan haar oevers. Zoals Zierikzee: eerst één van Zeelands belangrijkste steden, tenslotte een ‘backwater’ waar het middeleeuwse karakter deels behouden bleef omdat er geen geld was om te slopen…De ontwikkelingen rond de Kreekrakdam en het kanaal zijn ruwweg een eeuw later opgevolgd door die van de Schelde-Rijnverbinding en de Oosterscheldekering. Sindsdien zijn Wester- en Oosterschelde nog verder uit elkaar gegroeid. De Westerschelde bleef een echte werkrivier. Containerkolossen schuiven langs, loodsen zweten peentjes om de reuzen veilig over deze ‘tricky river’ te leiden en binnenvaarders niet in de grond te boren; walradarketen en scheepvaartbegeleiding zijn steeds alert. De Oosterschelde biedt een totaal ander beeld: pleziervaart, mosselkotters, rustig voortploegende binnenvaart, groepen sportduikers die te water gaan. ‘Waar is die voor?’ vroeg mijn kleindochtertje, terwijl ze op één van de trappen langs de nieuwe dijkbeschoeiing bij Wemeldinge wees. ‘Die is voor mensen van het waterschap,’ antwoordde ik, ‘elke avond komen ze hier de zeemeerminnen voeren.’ In zekere zin is dat waar: de Westerschelde is de zwoegende jongere zuster, de Oosterschelde de dromende die op haar lauweren rust.

Jan J.B. KuipersEén van de vele schipbreuken langs de Westerschelde, begin 20ste eeuw.

De ‘dromende’ Zandkreek/Oosterschelde bij Katse Veer (foto H.M.D. Dekker).


De roep van…

WemeldingeIn deze serie maakt stadsomroeper Marco van Avermaete uit Philippine steeds een roep over één van de kernen in de gemeenten Goes en Kapelle. Op alfabetische volgorde zullen zij allen aan bod komen. Hij wordt hierbij terzijde gestaan door zijn collega’s van de EVSDON (Eerste Vereniging van Stad- en DorpsOmroepers Nederland).

Boeren, burgers en buitenlui. Hoort zegt het voort!

De oudste plaatsen van Zeeland eindigen op “inge”

Daaronder valt, aan de Oosterschelde, Wemeldinge

Dit Wemeldinge, gelegen aan de Oosterschelde

was een handels- en vissersplaats zoals men mij vertelde

De plaats Wemeldinge is reeds in de elfde eeuw ontstaan

Maar na een overstroming is men achter de dijk gegaan

De komst van het Kanaal van Zuid-Beveland zorgde voor veel bedrijvigheid

Het was Europa’s drukste binnenscheepvaartverbinding in die tijd

Parlevinkers voorzagen vele schepen van proviand

Dat scheelde de schipper tijd, hij hoefde niet aan land

Echter toen het Rijn-Scheldekanaal er kwam

Viel de handel in Wemeldinge helemaal lam

De bevolking moest iets, ging naar andere bronnen op zoek

Nu staat Wemeldinge als toeristische trekpleister te boek

Vele panden, monumenten en het plaveisel zijn gerestaureerd

Hierdoor wordt ook het vrachtverkeer in deze straat geweerd.

Zelfs de oude dijk uit twaalfhonderd is er nog te vinden

Dat is de dorpstraat met aan weerskanten mooie lijlinden

Het oude sluizencomplex is tot jachthaven gebombardeerd

Waar menig watersporter graag zijn jachtje aanmeert

Diverse terrasjes, een goed geoutilleerde middenstand

Verschillende uitgezette wandelingen langs de waterkant

Er is zoveel, je kunt het zo gek niet bedenken

Of dit prachtige dorp bedient u op uw wenken

Daarom zegt men in Wemeldinge:

“Bin glad weg van Weumelinge”

Zegt het voort, zegt het voort

LogeetjeAfgelopen zomer belde onze dochter met de vraag of we zin hadden in een logeetje. Mijn man noch ik hadden enig idee wie of wat ze daar-mee bedoelde (maar zo gaat dat soms met dochters).Voor we de vraag beantwoordden, wilden we dus wat meer informatie. Het bleek om hun huisvis te gaan, een soort goudvis. We vonden het heel opmerkelijk dat wij daarvoor aangesproken werden, want onze dochter woont in Breda. Nu bleek dat de buren, die vroeger instonden voor het jaarlijkse logeerpartijtje, verhuisd waren. Een ander logeer-adres was al uitgeprobeerd maar meteen ook weer afgekeurd. Hoewel het om een normaal gezin ging met een normaal aantal kinderen, was de vis er totaal gestresst en ontdaan en overvoerd en nerveus en met duidelijke symptomen van ADHD uit teruggekeerd.Mijn dochter en haar partner durfden het risico niet meer aan hun vis nog een tweede keer op dit adres af te leveren. Ze verkozen een lange autorit, met de vis in een bokaaltje op schoot, boven een nieuwe mar-telgang voor het diertje.We stemden ermee in dat de vis bij ons zou logeren, ons bewust van de verantwoordelijkheid die we daarmee op onze schouders namen.De reis naar Westdorpe verliep probleemloos, er waren geen zichtbare tekenen van vermoeidheid, ademnood of stress.Het beestje zag er allerliefst uit: de grootte van een normale goudvis maar wat bolliger, een vriendelijke look (wat bij de meeste vissoorten niet gezegd kan worden), zacht goudkleurig met wat grijze vlekjes, een sierlijke brede staartvin (ongeveer even lang als de vis zelf) die elegant en gracieus uitwaaierde bij elke beweging. Toen de vis bij ons geïnstalleerd was, kregen we de erbij horende instructies. Het belangrijkste punt was het voeren: één keer per dag 10 korreltjes uit een bijgeleverd doosje.We gaven de vis ruim de tijd om aan de nieuwe omgeving te wennen.De volgende dag ging ik met het busje visvoer aan tafel zitten om de voorschriften op het etiket minutieus door te nemen. Als er iets fout zou gaan, zou dat zeker niet aan ons liggen. Het bleek om sluierstaart-korrels te gaan. We hadden nog nooit over sluierstaartvissen gehoord, maar nu hadden we er dus eentje in huis.De korrels bevatten o.a. vismeel en visolie, soya en granen. Een wat vreemde samenstelling vond ik, maar ik begreep dat het om eiwitten en vetten ging. Volgens het etiket moest de vis één keer per dag zoveel voedsel krij-gen als hij in drie minuten kon opnemen. We namen aan dat onze dochter dat had uitgeprobeerd (drie minuten bij de viskom zitten, tel-kens een korreltje ingooien, de korreltjes tellen en de tijd opnemen) en dat dit uitproberen had uitgewezen dat we dus 10 korreltjes mochten voeren. Ik telde de korrels uit op mijn linkerhand. Dat was nog een precies werkje want ze waren maar zo groot als flinke zandkorrels. Na het voeren moest ik minstens vijf minuten de handen wassen met zeep en warm water om de visgeur weg te krijgen.De vis heeft bij ons de tijd van zijn leven gehad, lekker rustig en onge-stoord. Hij bouwde met mijn man zelfs een echte vertrouwensrelatie op. Als mijn man in de buurt van de viskom kwam, zwom het visje op hem toe. Ging mijn man aan de andere kant staan, dan draaide ook de vis die kant op. Het was duidelijk dat sluierstaartje niets afwist van de grootste hobby van mijn man: hengelen.Sluierstaartje is teruggekeerd naar Breda (weer lekker op schoot). Vorige week las ik in een reclameblaadje dat je voor 9,99 euro een visvoerautomaat kan kopen (ideaal voor de vakantieperiode, met kleefstrip en instelbaar tot 2 voedertijden per dag).Dat vertel ik lekker niet aan mijn dochter want het zou kunnen dat het dan afgelopen is met de logeerpartijtjes en dat zou zowel voor onszelf als voor sluierstaartje heel erg jammer zijn.

door Magda Danckaertn o u n o u

Bestel nu uw schuifwanden online!

www.kastenstudiozeeland.nl


12 De GanzenPen | 31 oktober 2011 Maak zelf de mooiste fotoproducten in een

handomdraai

• GROOTSTE GEMAK • LAAGSTE-PRIJS-GARANTIE • SNELSTE LEVERING •

fotoalbumskalendersagenda’s

spiraalbindingharde kaftscrapbooks

weekkalendersmaandkalenders

jaarkalendersfamilieplanners

agenda’s

STAP 1

Software DOWNLOADEN, installeren en updaten voor de laatste producten.

Windows-waarschuwingen kun je negeren, want de

download is veilig.

STAP 2

Product, foto’s en indeling

SELECTERENEventueel achtergronden, speciale kaders, effecten en teksten TOEVOEGEN,

slepen, draaien… wat je maar wilt!

STAP 3

Opslaan en UPLOADEN

STAP 4

BESTELLEN en even op de postbode

wachten…

FotoboekZeeland.nl is hét adres om snel, professioneel en goedkoop fotoboeken en kalenders te maken. Verras jezelf of familie en vrienden met een persoonlijk aandenken. Vandaag besteld, overmorgen in huis!*

Er worden voortdurend nieuwe producten toegevoegd. Kijk daarom regelmatig naar de beschikbare updates. Wij blijven ook onze software uitbreiden.

FotoboekZeeland.nl heeft geen weder-verkopers. Je bestelt rechtstreeks bij de producent. Dit houdt de prijzen uiterst scherp. Vind je een goedkopere aanbieder (acties uitgezonderd), dan passen wij onze prijs aan.Er is veel materiaal standaard aanwezig om de pagina’s aantrekkelijk te maken, maar ook zelf kun je achtergronden, kaders, maskers, mooie e� ecten en andere afbeeldingen toevoegen om een persoonlijk album professioneel en aantrekkelijk te maken.

VOOR DE SNELSTE LEVERING KIES JE VOOR THUIS AFLEVEREN PER POST

Vanaf het moment dat de betaling bij ons binnen is, wordt er binnen drie dagen geleverd. Ook kun je op verschillende adressen het product afhalen. Afhankelijk van het tijdstip van de bestelling, kan dat enkele dagen langer duren.

HEB JE IDEEËN OF WENSEN? LAAT HET ONS WETEN!

* Uw bestelling gaat in productie als de betaling binnen is. Bij bankoverschrijvingen kan dit soms enkele dagen duren.

GP-14

Documents

Transcript of GP-14