GOD AAN

’s Ochtends een sms- of e-mailberichtje met een korte

tekst om de dag mee te beginnen en ’s avonds een

overdenking uit dit boek, die daar naadloos bij aansluit:

dat is de multi-mediale aanpak van GOD AAN.

GOD AAN is een religieus dagboek met sms-service, geschreven

door predikanten, leden en vrienden uit de Remonstrantse

Broederschap. Niet alleen de Bijbel en de kerkelijke liedbundels

hebben als inspiratiebron gediend; ook het dagelijkse leven van

de auteurs en de hedendaagse cultuur en samenleving boden

bijzondere situaties die ongetwijfeld tot nadenken aanzetten.

GOD AAN is samengesteld door Tjaard Barnard, predikant en

Nelleke Viëtor, auteur van verscheidene romans.

www.uitgeverijmeinema.nl

ISBN 978-90-211-4253-1

NUR 707

G O DA A N

V R IJ Z I N N I G D A G B O E K

O N D E R R E D A C T I E V A N

T J A A R D B A R N A R D &

N E L L E K E V I Ë T O R

G D

God aan Boek 04-03-10 15:10 Pagina 2

A A N V R IJ Z I N N I G D A G B O E K

OND E R R E D A C T I E VA N

T J A A R D B A RN A R D &

N E L L E K E V I Ë T O R


www.uitgeverijmeinema.nl

Boekverzorging: Mulder van Meurs, Amsterdam

isbn 978 90 211 4253 1

nur 707; 713

© 2010 Uitgeverij Meinema, Zoetermeer

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden

verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of

openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch,

mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier,

zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.


Inleiding

Wat is God Aan?

Nieuwe communicatietechnologie

Gevestigde instituties hebben van oudsher weinig op met verbeterde

communicatietechnologie. Toen de boekdrukkunst in de vijftiende

eeuw was uitgevonden, werd dit in de jaren die volgden zowel aan

het Spaanse hof als in de Rooms Katholieke Kerk gezien als een

kunst van de duivel. De bloedige controverse tussen katholieken en

protestanten ging vervolgens over de vraag of de bijbel wel door ie-

dereen gelezen mocht worden. Dat was geen theoretische, maar een

praktische kwestie: de boekdrukkunst maakte het voor het eerst in

de geschiedenis mogelijk dat bijbels onder een groot publiek ver-

spreid werden.

Er is meer levensbeschouwelijke achterdocht tegenover nieuwe

technologie. De trein werd in de negentiende eeuw gezien als een

hels voertuig. Opvallend, want een transportmiddel dat het gemak-

kelijker maakt om mensen fysiek bij elkaar te brengen, zou ook als

een hemels geschenk aanvaard kunnen worden. Er is zelfs een di-

rect verband tussen de komst van de trein en de organisatie van ker-

kelijke toogdagen vanaf de negentiende eeuw. De opkomst van de

radio baarde kerken grote zorgen, om over de aanhoudende kritiek

op de televisie nog maar niet te spreken. Steeds weer trokken de

criticasters aan het kortste eind. Een televisiepresentator heeft in

onze dagen meer zeggingskracht dan een dominee. Dat is wel eens

anders geweest. Ook in de huidige tijd klinkt er in kerken kritiek op

de revolutie van internet en mobiele telefoon. Altijd gaat het dan

over het schijnbaar oppervlakkige gebabbel tussen mensen dat ons

nu vierentwintig uur per dag omringt en nooit over hoe de moderne

middelen mensen dichter bij elkaar kunnen brengen. In de kerk

vrezen we geklets en zoeken we naar diepgang, waarheid en wer-

kelijke betrokkenheid op elkaar. Maar zou het niet de moeite lonen

om nieuwe communicatietechnologie te betrekken bij reeds be-

g o d a a n 5 d a g b o e k


staande vormen van communicatie? Met God Aan proberen Re-

monstranten moderne communicatietechnologie niet te verkette-

ren, maar juist te betrekken bij kerk en christendom.

God Aan is een eigentijdse methode om op een lichte manier de grote

thema’s van het geloof te betrekken bij het dagelijkse leven. Aan het

begin van de dag een sms’je. Voor het slapen gaan een tekstje uit het

boek – de oorspronkelijke werktitel was Met Remonstranten naar bed

– en wie meer wil kan nog een mailtje krijgen voor een bezinnings-

moment tussendoor. Het project God Aan is een vorm van ‘gods-

dienst light’ waarmee we op een toegankelijke manier laten zien dat

God ook op een luchtige manier ter sprake kan komen.

God Aan is een 0900-nummer waarmee je God aan zet op jouw

mobiele telefoon. Als je God Aan zet, ontvang je aan het begin van

de dag een sms’je waarover je de hele dag kunt mijmeren. Voor

praktische informatie hierover: zie de website.

God Aan is een website met levensbeschouwelijke teksten die da-

gelijks wisselen. Kijk maar eens op www.god-aan.nl voor meer in-

formatie.

God Aan is een religieus dagboek met overwegingen van zo’n hon-

derd theologen en niet-theologen die allemaal betrokken zijn bij de

Remonstrantse Broederschap. Dit kleine, vrijmoedige kerkgenoot-

schap probeert al gedurende vier eeuwen een open vorm van chris-

telijk geloof te zoeken. Het is ontstaan uit de godsdiensttwisten in

de zeventiende eeuw. De strijd ging over de leer van de predestina-

tie. Wie goed historisch is onderlegd, zal zich de namen van Armi-

nius en Gomarus nog herinneren. Geestverwanten van Arminius

schreven in 1610 een Remonstrantie (of verzoekschrift) aan de Sta-

ten van Holland, waarin zij ruimte vroegen voor hun manier van

geloof. Remonstranten, zoals zij gingen heten, werden echter in

1619 door de Synode van Dordrecht veroordeeld. Hun leer werd ver-



worpen. De predikanten die hun ambt niet wilden neerleggen, wer-

den verbannen uit de Republiek. Gedurende twee eeuwen konden

zij slechts in schuilkerken samenkomen. Toen Remonstranten vanaf

1619 ondergronds moesten, kregen zij de gelegenheid om in Slees-

wijk-Holstein een eigen stad te stichten: Friedrichstadt. Dit bolwerk

van religieuze tolerantie bestaat nog steeds. Er is daar een kleine,

maar bloeiende, Duitstalige Remonstrantse gemeente. Daarom is in

dit boek één bijdrage in het Duits opgenomen.

Ruimte

Aan het einde van de achttiende eeuw kregen Remonstranten meer

ruimte. Dat is ook wat hen in het heden nog kenmerkt. Remon-

stranten laten ruimte voor ieders eigen geloofsopvatting. Zij geloven

dat in zaken van het geloof de ene mens de andere mens niet mag

binden. In deze traditie hebben zo’n honderd schrijvers hun religi-

euze gevoelens op geheel eigen manier verwoord. Terwijl de ene

schrijver nadrukkelijk aansluit bij de joods-christelijke traditie, kijkt

de andere wat verder. In dit boek zul je een breed palet aan over-

wegingen, gedachten en belevenissen vinden. Wat alle schrijvers

gemeen hebben, is dat zij ‘geworteld in het Evangelie van Jezus

Christus, in vrijheid en verdraagzaamheid, God willen eren en die-

nen’ (Beginselverklaring van de Remonstrantse Broederschap). Zij

willen ons allen laten delen in hun idealisme, in hun inspiratie en

in hun (on)geloof. Wanneer hun overdenkingen, in alle verschei-

denheid, de lezer mogen helpen in hun geestelijk of geestig leven,

kunnen wij dankbaar zijn.

Gebruiksaanwijzing

Dit dagboek sluit aan bij eerdere dagboeken in de Remonstrantse

traditie. J.C.A. Fetter hield gedurende vele jaren dagopeningen bij

de vpro. De Amsterdamse predikant J.A. Beijerman schreef een

heel dagboek in 1910 getiteld Levenswijding. Eerder werkten de pre-

dikanten H.L. Oort en J.H. de Ridder jr. samen in een vergelijkbare

bundel met de titel Bij het morgenuur.



Dit dagboek bestaat uit 366 bijdragen voor alle dagen van het jaar.

Achterin het boek vind je de teksten voor de bijzondere dagen die

niet op een kalenderdag vastgeprikt konden worden, zoals As-

woensdag, Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Pasen en Pinksteren.

Naast de overdenkingen bieden wij ook teksten ter lezing (en over-

weging) aan. Deze komen allereerst uit de bijbel. Daarin beperkten

we ons niet tot de 66 canonieke boeken van het Oude en Nieuwe

Testament. Ook uit de deuterocanonieke boeken hebben wij een

keuze gemaakt. Wie een dergelijke bijbel niet in de kast heeft, hoeft

niet direct naar zijn boekverkoper te gaan om een exemplaar aan te

schaffen. Het Nederlands Bijbelgenootschap voorziet in een web-

site waarop alle teksten te vinden zijn: www.biblija.net.

Naast bijbelteksten hebben wij ook geput uit de liederenschat van

de Nederlandse kerken. Veel verwijzingen zijn te vinden naar liederen

uit het Liedboek voor de Kerken. Daarnaast zijn er ook verwijzingen

naar de bundel Tussentijds. Om verwarring te voorkomen: de Vrijzin-

nige Geloofsgemeenschap npb heeft samen met de Remonstrantse

Broederschap in 1999 en 2001 een bundel Tussentijds uitgegeven.

Deze ringband met liederen (ze worden aangegeven met een letter en

een nummer) moest het gat vullen tussen het Liedboek voor de Kerken

uit 1973 en het nieuwe, oecumenische liedboek dat binnen enkele

jaren zou gaan verschijnen - vandaar de naam Tussentijds. Nadat deze

bundel was verschenen, kwam echter ook bij de uitgever van het Lied-

boek voor de Kerken, de Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied, de

wens op om een dergelijke tussenuitgave te bezorgen. Met toestem-

ming van de eerder genoemde geloofsgemeenschappen, gaf ook zij in

2005 een bundel uit getiteld Tussentijds. (In deze bundel worden die

liederen slechts aangeduid met een nummer.)

Dankwoord

Grote dank gaat uit naar alle scribenten die belangeloos hun pen-

nenvruchten aan ons hebben willen toevertrouwen. Verder noemen

we Tom Mikkers, Liesbeth Orthel en Michel Peters voor hun on-

dersteuning bij dit project.



Ten slotte nog dit: wij hebben met een zekere regelmaat redac-

tionele ingrepen aangebracht in de tekst. Wanneer je iets vreemds

tegenkomt of wanneer je een bijbel- of liedtekst niet begrijpt, wil

het dan niet wijten aan de auteurs. Dat zal dan aan ons liggen!

Tjaard Barnard

Nelleke Viëtor



Remonstrantse belijdenis (2006)

Wij beseffen en aanvaarden

dat wij onze rust niet vinden in de zekerheid van wat wij belijden,

maar in verwondering over wat ons toevalt en geschonken wordt;

dat wij onze bestemming niet vinden in onverschilligheid en hebzucht,

maar in wakkerheid en verbondenheid met al wat leeft;

dat ons bestaan niet voltooid wordt door wie we zijn en wat we hebben,

maar door wat oneindig groter is dan wij kunnen bevatten.

Door dit besef geleid, geloven wij in Gods Geest

die al wat mensen scheidt te boven gaat

en hen bezielt tot wat heilig is en goed,

opdat zij, zingend en zwijgend,

biddend en handelend,

God eren en dienen.

Wij geloven in Jezus, een van Geest vervulde mens,

het gelaat van God dat ons aanziet en verontrust.

Hij had de mensen lief en werd gekruisigd

maar leeft, zijn eigen dood en die van ons voorbij.

Hij is ons heilig voorbeeld van wijsheid en van moed

en brengt ons Gods eeuwige liefde nabij.

Wij geloven in God, de Eeuwige,

die ondoorgronde liefde is, de grond van het bestaan,

die ons de weg van vrijheid en gerechtigheid wijst

en ons wenkt naar een toekomst van vrede.

Wij geloven dat wij zelf,

zo zwak en feilbaar als wij zijn,

g o d a a n 1 0 d a g b o e k


geroepen worden om

met Christus en allen die geloven verbonden,

kerk te zijn in het teken van de hoop.

Want wij geloven in de toekomst van God en wereld,

in een goddelijk geduld dat tijd schenkt

om te leven en te sterven en om op te staan,

in het koninkrijk dat is en komen zal,

waar God voor eeuwig zijn zal: alles in allen.

Aan God zij de lof en de eer

in tijd en eeuwigheid

Amen

Wat Remonstranten met elkaar verbindt is hun instemming met de

Beginselverklaring. Deze korte verklaring spreekt uit, dat de Re-

monstrantse Broederschap een geloofsgemeenschap is ‘die, gewor-

teld in het evangelie van Jezus Christus en getrouw aan het beginsel

van vrijheid en verdraagzaamheid, God wil eren en dienen’.

Daarnaast hebben de Remonstranten op enkele momenten in

hun geschiedenis hun geloofsverwantschap in een belijdenis tot uit-

drukking gebracht (in 1621 en in 1940). Dat geen enkele belijdenis

een onweersprekelijk gezag bezit, is naar Remonstrants inzicht van-

zelfsprekend. De bedoeling kan geen andere zijn dan ‘in voorzich-

tigheid en liefde de weg te wijzen en voor te lichten’ (aldus het

voorwoord van de belijdenis van 1621, aangehaald in 1940).

In deze geest en met deze bedoeling heeft het Convent van Re-

monstrantse predikanten in 2006 de belijdenis opgesteld die hier-

voor is weergegeven. Deze belijdenis is vervolgens aangeboden aan

de Algemene Vergadering van Bestuur en daarin op 10 juni 2006

met overweldigende meerderheid aanvaard.



1 januari • Marcus 10: 17-27

Niet overdrijven met die voornemens

Ze komen elk jaar opnieuw om de hoek van Oud en Nieuw kijken: de

goede voornemens! Waar komt toch dat verlangen vandaan met een

schone lei het nieuwe jaar te beginnen? Kennelijk zijn ze noodzake-

lijk om een stralend nieuw jaar tegemoet te gaan.

De vraag die de rijke jongeman aan Jezus stelde: ‘Wat moet ik doen

om deel te krijgen aan het eeuwige leven?’, doet daar sterk aan den-

ken. In de tijd van Jezus verwachtten de mensen het einde van de we-

reld bij wijze van spreken voor de volgende dag. Een soort ‘nieuwjaar’

was op komst, maar dan van de definitieve soort.

De dialoog tussen Jezus en de rijke jongeling wordt vaak heel radi-

caal voorgesteld: ‘Nog één ding ontbreekt u: verkoop alles wat u hebt en

verdeel de opbrengst onder de armen, dan zult u een schat in de hemel

bezitten. Kom daarna terug en volg mij’. Ga daar maar aanstaan, denk

je dan. Worden we niet geconfronteerd met een onbereikbaar ideaal?

Maar zou deze tekst niet anders gelezen kunnen worden? Als een

knap staaltje aanschouwelijk joods onderwijs, zoals Jezus vaker ge-

bruikte? De rijke man spreekt Jezus aan met de woorden: ‘Goede Mees-

ter’. Jezus antwoordt: ‘Waarom noemt u mij goed? Niemand is goed,

alleen God’. Met andere woorden: een perfect leven is niet voor de mens

weggelegd. Vervolgens zegt de man alle geboden van zijn jeugd af te

hebben onderhouden. Je voelt Jezus een glimlach onderdrukken: wie

kan dat van zichzelf nu zeggen? Dat kan toch niet? Dan maar iets on-

mogelijks opdragen, om de man met zichzelf te confronteren: verkoop

alles… En de glimlach wordt nog breder bij het slot van het verhaal. Toen

de man dat hoorde, werd hij diep bedroefd. Hij was namelijk zeer rijk!

Goede voornemens zijn prachtig, ze vullen de luwte tussen 12.00

en 00.10 op Nieuwjaar. Maar laten we ze uitspreken met een glimlach!



2 januari • Genesis 28: 10-22

Zegen voor het nieuwe jaar

Niewe Jaers Wensch

Het oude Jaer is om:

wat vleijen sich de Menschen

met mallen overvloed

van onverstandigh wenschen?

Wenscht boven allen wensch,

te leven in ’t niew jaer,

Of elcke dagh uw eerst’

en elck uw laetse waer.

Constantijn Huygens

Het begin van een nieuw jaar is voor ons een goede reden om elkaar

geluk en zegen toe te wensen. Huygens roept ons met zijn gedicht op

bewust te leven. Probeer elke dag zo te leven alsof het je laatste dag was.

Het is echter niet altijd even makkelijk om van elke dag een bij-

zondere dag te maken. Drukkende zorgen, ziekte, eenzaamheid, alle

negatieve dingen die ons het zicht op de zon soms vertroebelen zul-

len niet zomaar verdwijnen. We kunnen het negatieve niet uit ons le-

ven uitsluiten, ook al willen we dat misschien maar al te graag. De kunst

is om niet in het negatieve te blijven hangen.

‘Ikzelf sta je ter zijde, ik zal je overal beschermen, waar je ook heen

gaat.’ Deze belofte doet God aan Jakob. Doet God deze belofte ook aan

mij? We gaan met het nieuwe jaar een onbekende toekomst tegemoet.

In aansluiting op Huygens zou ik u willen vragen: Vertrouw op Gods

zegen en probeer dit vertrouwen bij alles wat je doet door te laten klin-

ken en door te geven. Wees niet bang en vertrouw erop dat er altijd

ook weer mooie momenten komen. Denk erom: het gaat niet om gis-

teren of morgen, maar alleen om vandaag.



3 januari • Lied 480: 5

Dolen

Dolend

door de wildernis

viel mijn oog

toevallig op een roos

zo mooi, zo puur,

nog in verwachting

van haar opengaan.

Haar kleur was wit.

Heel zacht

begon in mij

een symfonie te klinken

die mij meenam

naar een land

van zuiverheid,

van melk en honing.

Een land

waar ik wil wonen,

maar waarvan

ik ook wel weet

dat het niet bestaat -

behalve

diep in mij verscholen.

Johan Willem Henri Blaauw (1949-2008)



4 januari • Prediker 3: 1-15

Neem je tijd

Met enige aarzeling duw ik de deur open van de kerk in het Zwitser-

se bergdorpje. Aarzelend, omdat een kerk verschillende sferen kan op-

roepen. Zal er een sfeer zijn van vaste geloofszekerheid die bij bin-

nenkomst als een zware deken op je valt en die je onverschillig de kerk

doet verlaten? Of zal er een sfeer zijn waarin je even kunt vertoeven

in de ruimte van je geest, waarin je tot jezelf kunt komen?

Een geur van hout komt me tegemoet. Het is er aangenaam warm

en het winterlicht valt binnen door de ramen in het koor. Daar staan

in een halve cirkel houten banken, gegroepeerd rond een achthoe kige

tafel met een plantje erop. Uit een schrijven dat daar ligt, begrijp ik

dat dit de avondmaalstafel is. Eigenlijk gewoon gezellig.

De plaatselijke predikant organiseert ook meditatieavonden. ‘Er-

vaar de stilte, ervaar zegen’, schrijft hij. Hij blijkt ook ademtherapeut

te zijn. Het klinkt open en het maakt me nieuwsgierig naar de ge-

loofshouding van de mensen. Wat zou hen bezighouden in hun re-

ligieus bewustzijn?

In een kerk in een naburig dorp tref ik eenzelfde open sfeer. Daar

ligt een tekst op tafel, een Ierse spreuk, een wens, bij het begin van

dit jaar:

Neem je tijd om te werken, het is de prijs van succes.

Neem je tijd om na te denken, het is de bron van kracht.

Neem je tijd om te spelen, het is het geheim van de jeugd.

Neem je tijd om te lezen, het is de basis van kennis.

Neem je tijd om vriendelijk te zijn, het is de poort naar geluk.

Neem je tijd om te dromen, het is de weg naar de sterren.

Neem je tijd om lief te hebben, het is de echte levensvreugde.

Neem de tijd om vrolijk te zijn het is de muziek van de ziel.




5 januari • Marcus 10: 13-16

Je laten onderbreken

Het nieuwe jaar is begonnen. Alles gaat weer zijn gewone gang, zo-

lang niets die gang doorbreekt of zolang wij ons niet laten onderbre-

ken. Eén van de opvallende dingen in het leven van Jezus is dat hij zich

telkens liet onderbreken door mensen die in moeilijkheden verkeer-

den. Hij had altijd tijd om met mensen te praten die daar om vroe-

gen – hij ontweek het gesprek niet! – hij gaf mensen voorrang die in

concrete nood verkeerden. Willen wij ons in het komende jaar laten

onderbreken door mensen die ergens mee zitten? Willen we aan-

raakbaar zijn of niet?

Jezus heeft zich die levensinstelling verworven vanuit een diep con-

tact met God. Die levensinstelling was voor hem vanaf zijn geboorte

vlees en bloed. Want Hij leefde vanuit God. Aan dat contact heeft hij

veel aandacht gegeven. Herhaaldelijk lezen we in de evangeliën dat

hij zich terugtrok om te bidden in de eenzaamheid. Zijn contact met

God maakte het hem mogelijk om innerlijk zo vrij te zijn dat hij he-

lemaal beschikbaar voor mensen kon zijn. Daardoor maakte zijn hel-

pen mensen niet onvrij. In zijn helpen hoefde hij niet iets voor zich-

zelf waar te maken.

Het ons willen laten onderbreken is sommigen van ons bijna van-

zelfsprekend eigen. Het is hun bijna vlees en bloed. Misschien geeft

God aan sommigen van ons wel die houding vanaf hun geboorte mee.

Anderen hebben daar meer moeite mee. Men kan zoveel tekort ge-

komen zijn door anderen dat men zich niet meer kan of wil laten on-

derbreken. Maar hoe dit ook mag zijn, zeker is wel dat Jezus ons voor-

leeft, dat het zich kunnen laten onderbreken alles te maken heeft met

het contact met God. Gods geest moet ons leren ons te laten onder-

breken maar dan ter wille van de ander en niet van onszelf.


6 januari • Lied 145: 3

Mirre

Een van de raadselachtigste stoffen die in de bijbel voorkomen is het

product myrrhe of mirre. Het is kennelijk zo kostbaar dat het aan de

Zoon van God wordt aangeboden door de Wijzen uit het Oosten

(Matt.2:11) samen met goud en wierook. Nu valt er bij die laatste twee

nog wel wat voor te stellen, maar wat is er voor kostbaars aan hars?

Tenslotte is mirre niets anders dan de gestolde tranen van een door-

nige struik: de commiphora myrrha. De naam zegt het al: gomdragend.

Er zijn bomen die uit hun bast een gom of hars afscheiden. Bij een

hars wordt het oorspronkelijke product aan de lucht hard en verkleurt

daarbij meestal. Dat gebeurt bij mirre ook, vandaar dat het voor de mees-

te doeleinden al vroeg bewerkt moest worden. Het werd van oudsher

bij rituele offers gebruikt samen met wierook. Het �groeide� niet in het

bijbelse land, maar moest geïmporteerd worden en wat van ver kwam

was meestal kostbaar. Maar het diende meer doelen, gezien het voor-

komen in Hoogl. 5:5: ‘ik stond op om mijn geliefde open te doen, mijn

handen dropen van de mirre’ of bij de verleidster uit Spr. 7:17, die haar

leger besprenkelt met mirre, aloë en kaneel. Niet alleen had het cos-

metisch een grote waarde (door de geurstoffen uit de etherische oliën)

(Esther 2:12-13; Ps. 45:9; Hoogl.1:13), maar ook farmacologisch. Het

bezit zowel desinfecterende, als samentrekkende en pijnstillende ei-

genschappen. Hoewel het onoplosbaar is in water, lost het wel op in

alcohol. Zo heeft het vermengd met wijn een pijnstillende werking en

wordt het door de Romeinse soldaten aan Jezus op zijn kruistocht aan-

geboden om zijn pijnen te verzachten. Hij proeft het, maar verwerpt

het om zijn lijden te voleinden (Matt.15:23).




7 januari • Tussentijds 205 (J4)

Gebed

Als ik een vogel was, God,

dan zou ik U aanbidden als de grote Vogel,

bij wie ik schuilen kon.

Als ik een steen was, God,

dan wist ik zeker, dat U de grootste berg was,

mijn rots, op wie ik kon bouwen.

Als ik water was, God,

dan was U de regen en de oceaan.

Was ik wind, dan was U de storm.

Ik ben wat ik ben, God,

en mijn voorstelling van U is beperkt.

Hier sta ik, ik kan niet anders.

Mijn enige troost is,

dat U dat weet

en dat het blijkbaar goed is.

Amen


GOD AAN

Documents

Transcript of GOD AAN