Bestaat God?

De Ultieme Levensvraag:

BestaatGod?

20426069/tijdschrif_god 17-05-2004 12:39 Pagina 1

2 De ultieme levensvraag: Bestaat God?

De ontdekking was verbluffend.Gedurende 10 dagen haddenastronomen de Hubble Ruimtetelescoop scherpgesteld op een

stukje van het uitspansel, niet groter dan eenkorreltje zand op armslengte. Ze concen-treerden zich op een plek vlakbij de GroteBeer, waar het zicht niet gehinderd werddoor sterren of planeten in de buurt. Deonderzoekers gebruikten de instrumentenvan de enorme rondzwevende telescoop omsystematisch 342 opnamen te maken, varië-rend van 15 tot 40 minuten lang. Geduldigmaakten ze opnamen van lichtpuntjes die 4miljard keer zwakker zijn dan wij met hetmenselijk oog kunnen waarnemen.

Ze hoopten antwoorden te krijgen op fun-damentele vragen over het universum. Hoeuitgestrekt is het? Hoe ver zouden ze in staatzijn te kijken in hun speurtocht naar sterren-stelsels die miljarden lichtjaren van de aardeverwijderd zijn? Zouden ze aanwijzingenvinden voor het ontstaan van het universumen van onze eigen Melkweg?

De astronomen stonden perplex toen dehonderden opnamen samengevoegd werdenen het resultaat van hun inspanningenbekend werd. Ze aanschouwden verbazing-wekkende beelden. Het kleine stukje heelal,dat ze zorgvuldig en gedetailleerd haddenafgezocht met de meest krachtige telescoopter wereld, bevatte honderden en honderdensterrenstelsels, allen verschillend van vorm,afmeting en kleur. Kijkend door een "lens"met de diameter van een menselijk haar tel-den ze niet minder dan zo'n 1500 stelsels!

Terwijl ze naar de meetbare grenzen vantijd en ruimte zochten kwamen ze tot de con-clusie dat de zwakste sterrenstelsels die zewaargenomen hadden, meer dan 10 miljardlichtjaren van ons verwijderd zijn. Sommigeheldere stelsels stonden vrij dichtbij, name-lijk op slechts 2,5 miljard lichtjaren afstand.

Nog ontzagwekkender is de ontdekkingvan de wetenschappers dat het universumveel meer sterrenstelsels bevat dan we onskunnen voorstellen - ten minste 100 miljarden waarschijnlijk nog veel meer!

Hoe onvoorstelbaar groot is het heelal?Ter illustratie, als u 24 uur lang iedereseconde een sterrenstelsel zou tellen, zou u er

32 jaar over doen om tot 1 miljard te komen.U zou er meer dan 3 eeuwen over doen om100 miljard sterrenstelsels te tellen en dat isslechts het geschatte aantal sterrenstelsels inhet universum. Van een middelgroot sterren-stelsel als onze Melkweg wordt geschat dathet zo'n 200 miljard sterren en een onbepaaldaantal planeten bevat. Zulke ontzagwek-kende getallen gaan ons beperkte begrips- envoorstellingsvermogen al gauw ver te boven.

Fundamentele vragen over de oorsprong

Wie van ons heeft niet naar de nachtelijkesterrenhemel gekeken en zich afgevraagdwaarom de mens bestaat? Wat is ons aandeelin het geheel? Wat is het doel van het leven?

Zelfs in de laatste jaren van enorme toe-name in kennis over het heelal stellen filoso-fen, wetenschappers en denkers nog steedsdezelfde vragen. Hun aannames uit de tradi-tionele wetenschap en hun diepzinnige rede-neringen laten teveel vragen onbeantwoord.

De Britse theoretische fysicus StephenHawking, auteur van de bestseller "ABriefHistory of Time: From the Big Bang toBlack Holes", belicht een aantal van dezevragen: "We bevinden ons in een verwar-rende wereld," schrijft hij, "We willen dewereld om ons heen begrijpen en stellen ons-zelf de vraag: wat is de essentie van hetheelal? Hoe passen wij daarin en hoe is hetuniversum ontstaan?" (1988, pag. 171).

Sinds mensenheugenis hebben we vragengesteld met betrekking tot ons bestaan. Maar

zelden werden ze zo helder onder woordengebracht als door de wetenschappers, histo-rici en filosofen van onze generatie.

Professor Hawking beweert niet alle ant-woorden te hebben, maar door zijn buitenge-wone wetenschappelijke kennis en inzichten- met name op het gebied van astrofysica, dekosmologie en de wiskunde - weet hij dejuiste vragen te stellen.

Hij is niet de enige wetenschapper dieover deze fundamentele vragen nadenkt.Wijlen Carl Sagan, eveneens een briljantewetenschapper en schrijver van bestsellers,schreef in de introductie van Stephen Haw-kings boek: "We leven erop los, terwijl webijna niets begrijpen van de wereld om onsheen. We staan er nauwelijks bij stil welkeprocessen het zonlicht voortbrengen datleven mogelijk maakt, de zwaartekracht dieons aan de aardbol doet kleven die onsanders de ruimte in zou slingeren, of bij deatomen waaruit we zijn gemaakt en vanwelke stabiliteit we uiteindelijk afhankelijkzijn"(ibid., pag ix).

Professor Sagan legde zich er in zijn levenop toe om wetenschappelijk denken toegan-kelijk te maken voor leken. Een van zijninzichten was: " Met uitzondering vankinderen (die nog te weinig weten om debelangrijke vragen te stellen) nemen weini-gen van ons de tijd om zich af te vragenwaarom de natuur is zoals ze is, waar hetheelal vandaan komt en of het er altijd al isgeweest."

Misschien vinden de meesten van ons hetbestuderen van de mysteriën van het univer-sum een tijdverspilling omdat we onszelfonbekwaam achten. Het tegendeel is echterhet geval! Deze intellectuele nieuwsgierig-heid is de mens eigen. U behoort deze vra-gen te stellen en u moet de antwoorden eropkrijgen.

Professor Hawking benadrukt dit punt opde laatste bladzijden van "ABrief History ofTime": "Als we een complete theorie ontdek-ken die alles verklaart, dan zou die na ver-loop van tijd op eenvoudige wijze begrepenmoeten worden door iedereen, niet slechtsdoor een paar wetenschappers. Dan zullenwe allemaal, filosofen, wetenschappers en degewone burger, in staat zijn deel te nemen

De juiste vragen stellen

Waartoe bent u geboren?Waarom bestaatu? Al eeuwen worden deze vragen gesteld, maarweinigen hebben de antwoorden gevonden.

Foto’s: Corbis Digital Stock except far right, NASA. Omslag: Foto illustratie door Shaun Venish/Corbis Digital Stock


aan de discussie over de vraag waarom wijen het universum bestaan." Hij concludeert:"Als we daarop het antwoord vinden, zouhet de grootste overwinning zijn van hetmenselijk verstand: "Want dan zouden wehet verstand van God kennen."

Een kwestie van oorzaak en gevolg

De Britse historicus Paul Johnson schreefrecent "AHistory of the Jews". Daarin steltook hij enkele vragen van levensbelang:"Waarom zijn we hier op aarde? Is degeschiedenis slechts een opeenstapeling vangebeurtenissen die geen enkel doel dient? Ofis er een wonderbaarlijk plan waar wijslechts een nederige onderdeel van zijn?" Isdit leven alles wat er is of is er meer? En alser meer is, hoe zou het besef daarvan uwleven beïnvloeden? Missen wij een belang-rijke invalshoek als we de menselijkegeschiedenis in ogenschouw nemen?

Dit zijn inderdaad fundamentele vragen.Heeft u ze al gesteld? Waarom zijn we hier?Dient ons leven een hoger doel? Wat is onzebestemming en is die bestemming onlosma-kelijk verbonden met het bestaan van God?We moeten vragen stellen en antwoordenvinden op deze kwestie. De antwoordenhebben serieuze gevolgen voor onze maniervan leven.

Maar waar beginnen we? Hoe beant-woorden we die allesoverheersende vraag:Bestaat God? Is Hij echt? Leeft Hij? En zoja, wat voor God is Hij? Heeft hij een doelmet u?

We kunnen antwoord krijgen op dezevragen! Er bestaat voldoende bewijs om hetbestaan van God aan te tonen. Laten we kij-ken naar een aantal van die bewijzen en ant-woorden vinden op de vragen die van zo'ngroot belang zijn in onze zoektocht naar doelen betekenis in het leven.

De juiste vragen stellen 3

De Hubble-ruimtete-lescoop (rechtsboven)heeft verbazingwekkendebeelden van het universumvastgelegd. De foto rechts,die in de inleiding wordtbesproken, toont sterren-stelsels die op 10 miljardlichtjaar van ons af staan.De gasvormige ,,zuilen derschepping" (onder) zijnwaarschijnlijk een baker-mat voor nieuwe sterren.



Bewijs alom zichtbaarI

n de afgelopen eeuwen hebben filoso-fen geprobeerd antwoord te vinden opde belangrijkste vragen met betrekkingtot het bestaan van de mensheid en zijn

plaats in het universum. Welke benaderinghebben zij gekozen?

Het fundament voor hun uitgangspuntwas dat God niet bestaat. Ze geloof-den dat de antwoorden alleen doormenselijke redenatie gevonden kon-den worden en sloten alles uit watwe niet kunnen zien, horen of voe-len, of wat niet op wetenschappelijkemanier gemeten kan worden.Gebruikmakend van de menselijkeredenatie, met zijn aangeboren voor-oordelen tegen God, concludeerdenze dat het universum uit het niets isontstaan, leven ontstond uit doodmateriaal, en alleen de rede zelf onzebeste gids is.

In zijn recente boek "A Quest forGod", stelt de historicus PaulJohnson: "Het al dan niet bestaan vanGod is de belangrijkste vraag diemensen zichzelf ooit gesteld hebben.Als God echt bestaat en wij dienten-gevolge zijn voorbestemd voor een anderleven wanneer dit leven eindigt, dan zou datgepaard moeten gaan met een aaneenscha-keling van gevolgen, die ons leven van alle-dag - ieder moment ervan - zou moetengaan bepalen. Ons leven wordt dan slechtseen voorbereiding op de eeuwigheid enmoet geleefd worden met deze toekomst inhet vooruitzicht."

Kunnen we de antwoorden op de belang-rijkste vragen in het leven wel vinden zon-der tenminste bereid te zijn het bestaan vanGod in overweging te nemen? Hij wordtnamelijk in de Bijbel beschreven alsDegene Die ons het leven heeft gegeven enons naar Zijn Beeld heeft geschapen.

De menselijke redenatie verwerpt vannature het idee van een Schepper God, dieeen doel heeft met de mensheid en hetheelal. Die volledige afkeer voor God heeftonvoorziene en tragische gevolgen.

Kunnen we harde bewijzen vinden voorhet bestaan van God? En zo ja, waar vindenwe die, en wat voor soort bewijzen zijn het?Wat is onze houding ten opzichte van debewijsvoering en hoe beinvloedt zij demanier waarop we leven?

De bewijzen afwegen

In hoeverre wegen de bewijzen dat Godbestaat op tegen de bewijzen dat Hij nietzou bestaan? Hoe ieder bewijs wordt beoor-deeld en geëvalueerd, is doorslaggevendvoor de betrouwbaarheid van de conclusiesdie we trekken over dit belangrijke

onderwerp.We moeten zowel naar de argumenten

voor als tegen het bestaan van God kijken,zonder onze toevlucht te nemen tot bevoor-oordeelde uitgangspunten of onlogischeconclusies.

Vooroordelen werken twee kanten op.Velen die in het bestaan van God gelovenvoelen zich genoodzaakt om hun overtui-ging op onlogische wijze te verdedigen. Zedoen hiermee afbreuk aan hetgeen waar-voor ze staan. Op dezelfde wijze weigerenvelen, die niet in het bestaan van God gelo-ven, de bewijsvoering van Zijn bestaan eeneerlijke kans te geven.

In beide gevallen zijn diepgeworteldevooroordelen de echte vijand.

Richard Dawkins, professor in de Zoölo-gie van de Universiteit van Oxford en eentoegewijd voorstander van de evolutietheo-rie, schreef het boek "The Blind Watchma-ker: Why the Evidence of EvolutionReveals a Universe Without Design". Hijvat het atheïstische uitgangspunt van deoorsprong van de mensheid als volgtsamen: "Natuurlijke selectie, oftewel hetblinde, onbewuste proces, dat Darwin ont-

dekte en waarvan we nu weten dat het deverklaring is voor het bestaan en de ogen-schijnlijke doelbewuste vormgeving van alhet leven, dient geen enkel doel. Het heeftgeen verstand en geen denkvermogen. Hetdenkt niet aan de toekomst, heeft geen visieof voorspelling, zelfs helemaal geen

gezichtsvermogen. Als het in denatuur al de rol toebedeeld heeftgekregen van Horlogemaker, danvan een blinde Horlogemaker"(1986, p. 5, nadruk in het origineel).

Om het onacceptabele bewijsvan Gods bestaan te omzeilen,redeneert hij: "Biologie is de studievan gecompliceerde dingen, die deschijn hebben dat ze voor een doelzijn gemaakt." (Dawkins, pag. 1).Terwijl hij erkent dat levende din-gen de uiterlijke schijn hebben vandoelbewuste schepping neemt Pro-fessor Dawkins het meest voor dehand liggende niet in overweging -namelijk dat als zij eruit zien alsofze ontworpen zijn, ze misschienwel degelijk zijn ontworpen!

Het bekende aanvaarden of ontkennen?

Professor Dawkins' dubbelzinnigeerkenning dat levende organismen "ons opoverweldigende wijze imponeren met hunschijn van ontworpen te zijn door een mees-terhorlogemaker", zoals hij het noemde(pag. 21), wordt door veel wetenschappersniet zo achteloos van de hand gewezen. Zijzien de overweldigende aanwezigheid vaningewikkelde ontwerpen in het universumals een krachtige aanwijzing van een intelli-gente Schepper.

Paul Davies, professor in de wiskundigephysica aan de Universiteit van Adelaide inAustralië, vat het groeiende aantal bevin-dingen van wetenschappers op vele gebie-den als volgt samen: "Een lange lijst van"toevallige ongelukjes" en "samenloop vanomstandigheden" is opgesteld... Alles bijelkaar vormen zij indrukwekkend bewijs-materiaal dat het leven zoals wij het kennenin hoge mate afhankelijk is van natuurkun-dige wetten en op enkele ogenschijnlijketoevalligheden in de waarden die "de natuurzelf heeft gekozen" met betrekking tot deverschillende massa van deeltjes, krachten,etc."

Waarom leven wij in een universum van grote precisie enorde? Waarom is het universum niet willekeurig, chaotisch enonvoorspelbaar, zoals we zouden verwachten als wij nietmeer zijn dan het resultaat van blind toeval en gelukkigeongelukken?

Fotos: © 2000 PhotoDisc, Inc. (links), Corbis Digital Stock


We kunnen volstaan met te zeggen, datals we voor God konden spelen en de waar-den van allerlei eenheden konden bepalendoor lukraak aan een paar knoppen tedraaien, we zouden uitvinden dat bijna alleknopstanden het universum volledig onge-schikt zouden maken voor leven. Het lijkterop dat de verschillende knoppen uiterstnauwkeurig zouden moeten worden afge-steld om leven in het universum te latengedijen" (The Mind of God: The ScientificBasis for a Rational World, 1992, pag. 199-200).

Een wereld van ontwerp en doel

Is ons complexe universum echt hetwerk van een blinde horlogemaker zoalssommigen beweren? Is dat wat we iederedag om ons heen zien? Is leven op aardeslechts toeval, zonder doel of plan? Zonderbeheersing of gevolgen? Bewijs dat hettegendeel het geval is stapelt zich op enleidt al jaren meer en meer wetenschappersertoe om de algemeen geaccepteerde aanna-mes in de wetenschap ter discussie te stel-len. Alhoewel slechts enkelen bereid zijnom de duidelijke bewijzen van God'sbestaan te bevestigen, geven velen wel toedat de wereld om hen heen tot in de kleinstedetails het resultaat is van ingewikkeld ont-werp (Zie blz. 6, "Een planeet volmaaktvoor leven").

De Bijbel geeft de meest voor de handliggende verklaring voor het onstaan vanhet leven, die volledig afwijkt van de uitlegdie Professor Dawkins aanhangt. Het uni-versum wordt voorgesteld als het werk vaneen Schepper God!

"Waar komt al de orde en schoonheidvandaan die we in de wereld zien?" vroegSir Isaac Newton zich af. Het is een legi-tieme vraag, gesteld door een gelovigwetenschapper die als geen ander wist dater een oorzaak moet zijn voor ieder gevolg.Handelingen hebben gevolgen. Een inge-wikkeld ontworpen heelal duidt op eenintelligente Ontwerper.

Albert Einstein verwonderde zich ookover de orde en harmonie die hij en zijn col-lega-wetenschappers in het hele universumwaarnamen. Hij merkte op, dat de religi-euze gevoelens van de wetenschapper "devorm aanneemt van een extatische verwon-dering over de harmonie van de natuurwet-ten, die een intelligentie laat zien van zo'nsuperioriteit dat, daarmee vergeleken, al hetsystematische denken en handelen vanmenselijke wezens slechts een onbedui-dende afspiegeling is" (The Quotable Ein-stein, Alice Calaprice, editor, 1996,

blz.151).Martin Rees, professor in de astronomie

op de universiteit van Cambridge en weten-schappelijk schrijver John Gribbin merktenop tijdens een discussie over hoe precies hetuniversum is afgesteld, dat "...de conditiesin ons universum inderdaad op unieke wijzegeschikt lijken te zijn gemaakt voor levens-vormen zoals wijzelf, en misschien welvoor iedere vorm van organische complexi-teit. Is het universum op maat gemaakt voorde mensheid?" (Cosmic Coincidences:Dark Matter, Mankind, and Anthropic Cos-mology, 1989, blz. 269).

Professor Davies bracht het als volgtonder woorden: "Door mijn wetenschappe-lijk werk ben ik in steeds toenemende mategaan inzien hoe ingenieus het universum inelkaar zit, dat ik het niet enkel als een van-zelfsprekendheid kan accepteren. Er moetmijns inziens een diepere verklaring voorzijn. Of men die diepere verklaring "God"wenst te noemen, hangt af van iemandspersoonlijke voorkeur... Volgens mij vervul-len mensen een prominente rol in een veelgroter geheel" (The Mind of God:Thescientific basis for a Rational World, blz.16).

Geen wonder dat de Britse astronoomSir Fred Hoyle zegt: "Een voor de hand lig-gende interpretatie van de feiten suggereert,dat een superintellect met zowel de natuur-kunde als de chemie en biologie heeft zittenknutselen en dat het uitgesloten is om allestoe te schrijven aan blinde krachten. De fei-ten zijn zo overdonderend dat deze conclu-sie buiten kijf staat (Fred Heeren, Show MeGod: What the Message From Space is Tel-ling Us About God, 1997, frontispiece).

De volharding van ongelovigen

De gedachte dat God niet nodig is, houdtkoppig stand. Stephen Jay Gould, voorma-lig paleontoloog aan de Harvard Universi-teit, vat zijn atheïstische standpunt samen:"Geen enkele hogere macht ziet liefdevoltoe op het reilen en zeilen (van de mens-heid). Er zijn geen bijzondere krachten diede evolutionaire processen sturen. En watwe ook denken van God, Zijn bestaan isniet terug te vinden in moeder natuur" (Dar-win's Legacy, Charles Hamrun, editor,1983, blz. 6-7).

Voorstanders van de evolutietheorie wij-zen er graag op, dat het aanhangen van hetidee van een goddelijke Schepper geloofvereist in iemand of iets dat we niet kunnenzien. Ze geven echter niet graag toe, dat eenieder die gelooft dat leven voortkwam uitdood materiaal, in een theorie gelooft die

niet bewezen kan worden - en gebaseerd isop veel zwakkere bewijzen dan de bewijzendie het geloof in een Schepper onderbou-wen.

Het geloof van Evolutionisten gaat ervanuit dat ons onvoorstelbaar complexe univer-

sum zichzelf heeft geschapen, of op de eenof andere manier uit het niets is ontstaan. Zegeloven heilig in een reeks omstandighedendie niet alleen in strijd zijn met de logica,maar ook met de fundamentele natuurkun-dige en biologische wetten. (Voor meerinformatie over de controverse tussenschepping en evolutie, vraag ons gratisboekje aan: Schepping of Evolutie maakthet wat uit wat u gelooft?)

Evolutie is als het ware een andere gods-dienst geworden. De overtuiging van haarvolgelingen vindt haar wortels in hetinhoudsloze geloof dat het ongelooflijkeheelal, inclusief de wereld om ons heen diewemelt van een enorme diversiteit aanlevensvormen, het resultaat is van blindlukraak toeval. Het kan geen rationele ver-klaring geven waar de materie vandaankwam die het universum mogelijk maaktemet haar veronderstelde evolutie van hetleven.

Voorstanders van de evolutietheorieomzeilen het onderwerp waar de materie enhet universum vandaan komen en beginnenmet een bestaand universum dat volgensharmonische en voorspelbare natuurwettenfunctioneert. Ze erkennen dat deze wettenbestaan en foutloos hun werk doen. Tochhebben ze geen flauw benul van hun oor-sprong. Ze geven er de voorkeur aan om hetovertuigende bewijs te negeren dat er intel-ligentie achter deze ordelijke en harmoni-euze wetten schuilgaat.

Ons universum werkt als een enorm hor-

Bewijs in helder inzicht 5ck

Is het leven op aarde het product vantoeval? Evolutionisten willen ons doen gelo-ven dat de schoonheid en ordelijkheid die wijom ons heen zien ongepland en toevallig is.


Kan het leven op aarde het productzijn van een blinde horlogemakerof van helemaal geen horlogema-

ker? Kan het louter het resultaat zijn vanblind toeval?

Sommige wetenschappers concluderendat de aarde waarschijnlijk de enige planeetin het heelal is die leven herbergt, want denoodzakelijke voorwaar-den voor leven zijn zoveeleisend dat de moge-lijkheid van leven opandere planeten onein-dig klein is.

Atmosfeer

De atmosfeer van deaarde is één eigenschapwaardoor onze planeetvoor leven geschikt is.Geen enkele andere pla-neet in ons zonnestelselheeft iets wat er maar inde verte op lijkt. Hoog inde atmosfeer houdt ozonkankerverwekkende str-aling van de zon tegen.De atmosfeer beschermtons tegen meteorietendoor de overgrote meer-derheid ervan te verbran-den, lang voordat ze deaarde bereiken. Anderszouden ze enormeschade en verlies aanlevens teweegbrengen.

Onze atmosfeer bevateen mengsel van gassenin volmaakte hoeveelheden en verhoudin-gen om leven te onderhouden. Zuurstofmaakt 21 procent uit van onze lucht. Zonderzuurstof zou ieder dierlijk leven - en ook datvan mensen - binnen enkele minuten dood-gaan. Teveel zuurstof echter is giftig enmaakt brandbare materialen nog meer ont-vlambaar. Als de hoeveelheid zuurstof in delucht slechts zou toenemen tot 24 procent,zouden er vaak verwoestende branden uit-breken die zeer moeilijk onder controle zou-den zijn te krijgen. De dingen om ons heenzouden letterlijk vlam kunnen vatten.

Stikstof, dat 78 procent van de aardseatmosfeer uitmaakt, verdunt de zuurstof enheeft een vitale functie als meststof voorplanten. Iedere dag combineren miljoenenbliksemontladingen rond de aarde stikstofmet zuurstof, waardoor verbindingen totstand komen die vervolgens door regen opaarde komen, waar ze kunnen wordengebruikt door planten.

De rest van onze atmosfeer wordt gro-tendeels gevormd door koolzuurgas. Zonderdit gas zou plantenleven onmogelijk zijn.Planten hebben het nodig om op te nementerwijl zij zuurstof afgeven. Dieren en men-sen doen het tegendeel: zij ademen zuurstofin en koolzuurgas uit. Het plantenlevenonderhoudt het menselijk en dierlijk leven

en andersom in een schitterende, precieze,zichzelf onderhoudende kringloop.

Ook de dichtheid van de aardkorstspeelt een rol in het reguleren van onzeatmosfeer. Als de aardkorst veel dikker zouzijn, zou hij zuurstof onder de oppervlakteoppotten als oxiden. Een dunnere korst zouons vaker blootstellen aan aardbevingen enverwoestende vulkaanuitbarstingen die deatmosfeer zouden doordringen met vulka-nische as.

Hoe belangrijk is het precieze evenwichtin de atmosfeer? Onze naaste planeet Venuslijdt onder wat men ziet als een op hol gesla-gen broeikaseffect waarin hitte is gevangenen niet weg kan. Een NASA-astronoommerkte op dat onze onvruchtbare, levenlozemaan ,,een vriendelijke plaats [is] vergelekenbij Venus, waar vanuit veertig kilometerhoge wolken een regen valt van geconcen-treerd zwavelzuur naar een oppervlakte datzo heet is als kokend lood" (Robert Jastrow,

God and the Astronomers, 1992, p. 117).

Vorm en positie

Nog een omstandigheid die de aarde gastvrij voor leven maakt, is haar grootte, diebepalend is voor haar zwaartekracht enbovendien haar atmosfeer beïnvloedt. Als deaarde maar een klein beetje groter was,

waardoor haar zwaarte-kracht iets sterker zouzijn, zou een licht gas alswaterstof niet aan dezwaartekracht kunnenontsnappen en zich inonze atmosfeer ophopen,waardoor er geen levenmogelijk zou zijn. Als deaarde maar een beetjekleiner zou zijn, zouwaterstof - dat noodzake-lijk is voor leven - ont-snappen en het waterzou verdampen. Als deaarde dus maar een frac-tie groter of kleiner was,zou er geen menselijkleven op aarde hebbenbestaan.

De aarde reist in haarbaan om de zon met eensnelheid van ruim 100.000kilometer per uur door deruimte. Deze snelheidhoudt de aantrekkings-kracht van de zon perfectin evenwicht en de aard-baan op de juiste afstandvan de zon. Als de snel-

heid van de aarde kleiner was, zou zij gelei-delijk in de richting van de zon wordengetrokken, waardoor uiteindelijk het levenzou verschroeien en vergaan. Mercurius, deplaneet die het dichtst bij de zon staat, heefteen dagtemperatuur van meer dan 400 gra-den Celsius.

Als daarentegen de snelheid van de aardegroter zou zijn, zou ze zich mettertijd verdervan de zon verwijderen en een bevrorenwoestijn worden, zoals Pluto, die een tem-peratuur van bijna min 250 graden Celsiusheeft, en zo zou eveneens al het leven ver-gaan.

Terwijl de aarde in haar baan om de zondraait, maakt zij een hoek van 23,5° tenopzichte van de zon. Hoewel dit niet directeen factor is die leven al of niet mogelijkmaakt, schept deze hoek de wisseling vanseizoenen waarvan wij kunnen genieten.Stond de aarde niet in een bepaalde hoek,dan zou ons klimaat altijd hetzelfde zijn,

Een planeet volmaakt voor leven

Anders dan andere planeten die zijn ontdekt is de aarde een glinste-rende blauwe bal die subtiel is afgesteld op het bestaan en het groeien van leven.Is deze subtiliteit toevallig?

6 De ultieme levensvraag: Bestaat God? Fotos: Corbis Digital Stock (links), © 2000 PhotoDisc, Inc.


Bewijs in helder inzicht 7

zonder enige verandering door seizoenen.Was de hoek groter, dan zouden de zomersaanzienlijk heter zijn en de winters veel kou-der, wat schadelijk is voor plantencycli envoor de landbouw.

Leven onderhoudend waterHeel veel van de levensvormen op aarde

zijn afhankelijk van een milieu waarin vloei-baar water stabiel is. Dit betekent dat deaarde niet te dicht en niet te ver van de zonmag afstaan. Astronomen schatten dat, alsde afstand van de aarde tot de zon metslechts 2 procent zou veranderen, elk levenzou worden vernietigd doordat het waterofwel zou bevriezen ofwel verdampen.

Ook de ongewone eigenschappen vanbevroren water vormen een factor die hetleven op aarde mogelijk maakt. IJs is zo'nveelvoorkomende substantie dat de meestemensen er niet bij stilstaan dat het evenwichtvan het leven afhangt van de eenvoudigechemische eigenschappen ervan.

IJs is een van de weinige substanties die

uitzetten als ze bevriezen. De meeste stoffenkrimpen in bevroren toestand en zinken alsze worden geplaatst in een vat dat is gevuldmet dezelfde stof in vloeibare vorm. IJs niet.Doordat water in bevroren toestand mettien procent uitzet, heeft het de ongebrui-kelijke eigenschap op vloeibaar water te blij-ven drijven. Als rivieren en meren in dewinter bevriezen, doen ze dit van bovennaar beneden. Als ijs net zo zou zijn als bijnaalle andere stoffen, zou het zinken en rivie-ren en meren zouden van onderaf bevrie-zen. Alles wat uit water bestaat zouuiteindelijk ijs worden, waardoor het levenzoals wij dat kennen zou worden vernietigd.

Astronoom Hugh Ross wijst op nogenkele andere hoedanigheden waardoor deaarde zich volmaakt in evenwicht bevindtvoor het leven: ,,Biochemici geven nu toedat, willen de moleculen van het leven zowerken dat organismen kunnen leven, ereen milieu vereist is waarin vloeibaar waterstabiel is. Dit betekent dat een planeet niette dicht bij zijn ster kan staan en evenmin teveraf. In het geval van de planeet Aarde zoueen afstandverschil t.o.v. de zon van slechtstwee procent, al het leven van de planeetverwoesten...

,,De rotatiesnelheid van een levenin-standhoudende planeet kan niet met meerdan een paar procent worden veranderd. Alsde planeet te langzaam draait, wordt hetverschil tussen dagen nachttemperaturente groot. Zou anderzijds de planeet te sneldraaien, dan zouden er windsnelheden ont-staan die catastrofaal zouden zijn. Op eenrustige dag op Jupiter (rotatiesnelheid:ongeveer tien uur) bijvoorbeeld, zijn er stor-men met windsnelheden van duizendenkilometers per uur..." (The Creator and theCosmos, 1993, pp. 135-136).

In tegenstelling tot de 10-urige rotatievan Jupiter draait onze buurplaneet Venuséénmaal per 243 dagen rond zijn as. Als de

rotatie van de aarde zo lang-zaam was, zou het plantenlevenonmogelijk zijn wegens de langenachten en de extreme hitte enkoude als gevolg van zulke langedagen en nachten.

Ons verbazingwekkende zon-nestelsel

Hoe andere planeten in onszonnestelsel een belangrijke rolspelen in het instandhouden vanhet leven op aarde wordt ookdoor Ross beschreven: ,,Eind 1993deed de planetaire geleerdeGeorge Wetherell van het Carne-gie Institution in Washington,D.C., een opwindende ontdek-

king over ons zonnestelsel. Bij het bestude-ren van computersimulaties van ons zonne-stelsel ontdekte hij dat zonder een planeetvan het formaat van Jupiter op de positiewaar die nu is, de aarde duizendmaal vakerdan nu zou worden geraakt door kometenen restanten ervan. Met andere woorden,zonder Jupiter zouden inslagen, zoals diewaardoor de dinosaurussen zijn wegge-vaagd, normaal zijn.

,,Zie hoe het protectiesysteem werkt. Jupi-ter's massa is tweeënhalf keer groter dan alleandere planeten bij elkaar. Wegens dezeenorme massa en derhalve de enorme aan-trekkingskracht, en wegens zijn positie tussende aarde en de wolk kometen die het zonne-stelsel omringt, trekt Jupiter ofwel kometenaan (door zijn zwaartekracht) om met zichzelfin botsing te komen, zoals gebeurde in juli1994, ofwel, wat normaler is, buigt hij kome-ten af (ook weer door zijn zwaartekracht)naar buiten het zonnestelsel. In de woordenvan Wetherell: als Jupiter er niet was, 'zoudenwij er niet zijn om de oorsprong van het zon-nestelsel te bestuderen'.

Bovendien zorgt de zeer grote regelma-tigheid in de banen van zowel Jupiter alsSaturnus voor stabiliteit in de banen van debinnenplaneten en derhalve voor een stabielklimaat op aarde. M.a.w. het klimaat van deaarde zou anders ongeschikt zijn voor leven.

,,Ook de maan speelt voor het leven eendoorslaggevende rol. Onze maan is uniekonder de hemellichamen daar hij zo groot isin verhouding tot de planeet. Bijgevolgoefent onze maan een gewichtige aantrek-kingskracht op de aarde uit. Dankzij dezekracht worden kustwateren gereinigd en devoedingswaarden ervan aangevuld, wordtook de helling (de schuine stand van de rota-tie-as ten opzichte van de baan) van deaarde erdoor gestabiliseerd (een essentiëlefactor om klimaatextremen te vermijden) ...Zo zien we dat de aarde is voorbereid op hetleven door een verscheidenheid aan fijn opelkaar afgestemde eigenschappen van onssterrenstelsel, onze ster, planeet en maan.

,,Deze discussie put geenszins de lijsteigenschappen uit die subtiel op elkaar moe-ten zijn afgestemd om leven te latenbestaan. De astronomische literatuur omvatnu discussies over meer dan veertig verschil-lende eigenschappen die zich aan nauwkeu-rig bepaalde waarden moeten houden. Endeze lijst wordt ieder jaar van onderzoek lan-ger" (ibid., pp. 137-138).

Geen wonder dat het verslag van deschepping uit Genesis besluit met dezesamenvatting van Gods werk: ,,En God zagalles wat Hij gemaakt had, en zie, het waszeer goed" (Genesis 1:31).

Als enige van de planeten in ons zonnestelsel heeft de aarde een overvloedaan levensnoodzakelijk water.

De opmerkelijke en complexe relaties tussende planten en dieren zouden ons moeten leiden tot devraag hoe deze door toeval konden zijn ontwikkeld.


loge. De laatste 40 jaar van ruimteonder-zoek hebben de precisie van het heelal aan-getoond. Het is vanwege dezebetrouwbaarheid, dat NASA kan rekenenmet milliseconden wanneer mannen in deruimte worden gelanceerd en ruimtevaartui-gen de ruimte ingeschoten worden om pla-neten te onderzoeken die zo ver weg zijn,

dat het soms jaren duurt om ze te bereiken,zelfs met snelheden van duizenden kilome-ters per uur.

Bewijs van natuurwetten

Natuurwetten met onvoorstelbare preci-sie besturen het heelal. Einstein zei: "Mijngeloof bestaat uit een nederig ontzag voorhet onbegrensde superieure wezen dat zich-zelf openbaart in de kleine details die wijmet ons broos en zwak verstand kunnenwaarnemen. Die diepe emotionele overtui-ging van de aanwezigheid van een superin-telligente kracht, die geopenbaard wordt inhet ondoorgrondelijke universum, vormtmijn idee van God" (The Quotable Einstein,blz. 161).

De hemellichamen bewegen in volledigvoorspelbare banen. Astronomen kunnenmet verbazingwekkende precisie voorspel-len wanneer een komeet terugkeert aan onsfirmament. Wetenschappers kunnen, opmiljoenen kilometers afstand, ruimtevaar-tuigen op andere planeten laten landen of ineen baan om hemellichamen brengen.

Op aarde kunnen we de posities van ster-ren en planeten, ongeacht welke dag,maand of jaar het is, met enorme nauwkeu-righeid in kaart brengen, zowel uit het ver-leden als in de toekomst. Kalenders zijnbruikbaar dankzij de onveranderlijke wettenvan het universum.

We kunnen vertrouwen op de timing enpositie van hemellichamen, omdat ze

onderhevig zijn aan natuurwetten die hunonderlinge relaties regeren.

In zekere zin is de geschiedenis van demensheid de ontdekking van meer en meernatuurkrachten die de kosmos regeren.

Wij ervaren de gevolgen van de zwaarte-kracht. Alhoewel we de zwaartekracht nietkunnen zien, weten we dat het bestaat. We

weten dat het onder alleomstandigheden functio-neert. Het is een van de fun-damentele wetten in hetheelal. Soortgelijke wettenbeheersen ieder aspect vanhet universum - wetten vanenergie, beweging, massa,materie en van het levenzelf.

Hoe staat het met de evo-lutie? De evolutietheoriebehelst dat leven voortkwamuit levenloze materie, diegedurende ontelbaar miljar-den jaren muteerde tot vor-ming van deverbazingwekkende variëteit

aan leven op aarde.Deze leer druist in tegen één van de

meest fundamentele natuurwetten, namelijkde wet van de biogenesis. In de natuur isdeze wet alom vertegenwoordigd: levenkan alleen voortkomen uit bestaand leven,net als uw leven voortkwam uit levendeouders. Evolutionisten bestrijden dit prin-cipe natuurlijk, maar zijn niet in staat hettegendeel met bewijzen te staven.

Sporen van een groot architect

Laten we tot de kern van de zaak komen:waarom vinden we zoveel betrouwbare,voorspelbare en nauwkeurige wetten dieons bestaan in goede banen leiden? Wat ishun oorsprong? Is het leven bij toeval ont-staan, of is er een hogere hand in het spel?Er moet een verklaring zijn voor hetbestaan van alles. Het aantal, de nauwkeu-righeid en perfectie van de natuurwettenkan niet uitgelegd worden als een toeval.Zo'n redenatie is irrationeel.

Gezond verstand vertelt ons, dat hetbestaan van een onvoorstelbaar prachtiguniversum, welke gefundeerd is op en instand gehouden wordt door ontelbarenatuurwetten het bestaan bewijst van eenSchepper van die wetten, een Architect vandie strukturen.

Een van de duidelijkste bewijzen van hetbestaan van God is gelegen in de aanwezig-heid van het ontzagwekkende ontwerp vanhet universum. De Australische weten-

schapper Paul Davies bracht het goed onderwoorden in zijn boek The Mind of God: TheScientific Basis for a Rational World:"Mensen zijn altijd al met ontzag vervuldgeweest door de wonderen der natuur en desubtiele majestueuze opzet van de fysiekewereld. De baan die hemellichamenbeschrijven, de wisseling van de seizoenen,het patroon van een sneeuwvlok, de diversi-teit van levende organismen die perfect zijnaangepast aan hun omgeving - al deze din-gen zijn te goed op elkaar afgestemd om alslukraak toeval te worden beschouwd. Vannature zijn we geneigd om de uitbundigeharmonie overal om ons heen toe te schrij-ven aan het werk van een goddelijk wezen."(blz. 194).

Een andere schrijver die duidelijk bewijszag van een schepping was Koning David.Toen hij 3000 jaar geleden naar de hemelenopkeek, overdacht hij dat hij naar het werkvan Gods handen keek en dat we uit Zijnwerken veel over Hem te weten kunnenkomen. "De hemelen vertellen Gods eer enhet uitspansel verkondigt het werk Zijnerhanden, de dag doet sprake toestromen aande dag, en de nacht predikt kennis aan denacht. Het is geen sprake en het zijn geenwoorden, hun stem wordt niet vernomen:toch gaat hun prediking uit over de ganseaarde en hun taal tot aan het einde derwereld...." (Psalm 19:2-5, NBG Vertaling).

De pracht van een nachtelijke sterrenhe-mel brengt ons nog iedere keer in vervoe-ring. Wat doen die miljoenen lichtpuntjesschitterend in het duister van een onmetelijkheelal? Hoe kwamen ze daar? Waarom zijnze er? Wat ligt er achter hen in de verste uit-hoeken van het universum? De grootsheidvan het glinsterende heelal roept niet enkelvragen op over het universum, maar ookover ons aandeel erin.

Hetzelfde geldt voor de ingewikkeldelevensvormen hier op aarde, niet alleenvoor de zichtbare maar ook voor deonzichtbare wereld die we met het bloteoog niet kunnen zien, maar alleen door eenmicroscoop kunnen waarnemen.

Duizend jaar nadat Koning David zijnbewondering uitsprak over deze wonderen, vertelde de apostel Paulus aan de Christe-nen in Rome dat "hetgeen van Hem nietgezien kan worden, zijn eeuwige kracht engoddelijkheid, wordt sedert de scheppingder wereld uit zijn werken met het verstanddoorzien, zodat zij geen verontschuldiginghebben..." (Rom. 1:20, NBG Vertaling).

De schrijvers van de Bijbel herkenden in


Of we nu door een telescoop naar de hemel kijken,dan wel door een microscoop naar de ongeziene wereld of naarde natuur om ons heen, overal zien we schoonheid en ontwerp.

Foto’s: © 2000 PhotoDisc, Inc. (links), foto illustratie door Shaun Venish/Corbis Digital Stock

Vervolg zie pagina 13


De oorsprong van het heelal 9

Heeft het universum altijdbestaan, of is het op een bepaaldtijdstip ontstaan? Deze vraagbepaald voor een belangrijk deel

het al dan niet bestaan van een SchepperGod. Als het universum geen begin heeft, ishet bestaan van een scheppend wezen ofbuitenaardse intelligentie nietaan de orde. Aan de andere kant,als het universum op een speci-fiek tijdstip is ontstaan, heeft ietsdat moeten veroorzaken.

Wetenschappers zijn het erniet over eens of het universumwel of geen begin heeft gehad.Een enkeling gelooft nog steedsdat het mogelijk is dat het uni-versum altijd heeft bestaan. DeBritse natuurkundige StephenHawking verklaart waarom:"Zolang het universum eenbegin had, kunnen we veronder-stellen dat er een schepper aan tepas is gekomen. Maar als hetuniversum werkelijk volledig opzichzelf staat - zonder begren-zingen - dan zou het zonderbegin of einde zijn en alleenmaar bestaan." (A Brief History of Time,blz. 140-141).

In wetenschappelijke kringen is dezezienswijze al lang niet meer de heersendeopvatting. De meeste wetenschappers zijnhet er tegenwoordig over eens, dat het uni-versum op een bepaald tijdstip plotseling isontstaan.

Ontdekking van het begin

In het begin van 1900 ontdekten weten-schappers het fenomeen van de rode gloed.Dit fenomeen wordt veroorzaakt doordathet licht van verre sterrenstelsels de neigingheeft naar het rood van het kleurenspectrumaf te buigen. De astronoom Edwin Hubblerealiseerde zich dat dit betekent dat het uni-versum uitdijt. Hij ontdekte dat sterrenstel-sels en groepen sterrenstelsels in allerichtingen uit elkaar vandaan bewegen.

Om deze revolutionaire ontdekking teillustreren, moet u zich een ballon voorstel-len met allemaal inktvlekken erop. Als u de

ballon opblaast, bewegen de inktvlekken inalle richtingen verder van elkaar vandaan.Hubble en zijn collega-astronomen ontdek-ten tevens, dat hoe verder een sterrenstelselof groep sterrenstelsels van ons verwijderdis, hoe hoger de snelheid is waarmee ze zichverwijderen.

Hubble had ontdekt, dat het universumalle kanten op uitdijt. Deze ontdekking wasrevolutionair, omdat de astronomen tot opdat moment hadden aangenomen, dat ster-renstelsels doelloos rondzwerfden. Andereastronomen en natuurkundigen bevestigdennaderhand Hubble's waarnemingen en con-clusies.

John D. Barrow, professor in de astrono-mie aan de universiteit van Sussex in Enge-land, behandelt in zijn boek "The Origin ofthe Universe" de fascinerende vraag hoeruimte, materie en tijd hun begin hadden.Over het uitdijen van het universum schrijftBarrow:"Dit was de meest revolutionairewetenschappelijke ontdekking van de 20eeeuw, en het bevestigde wat de algemenerelativiteitstheorie van Einstein al had voor-speld, namelijk dat het universum niet sta-tisch kan zijn. De aantrekking van dezwaartekracht tussen de stelsels onderlingzou ze immers naar elkaar toe trekken, alsze niet van elkaar vandaan zouden drijven.

Het universum kan niet stilstaan.Als het universum uitdijt, zouden we bij

het teruggaan in de tijd aanwijzingen moe-ten vinden dat het is voortgekomen uit eenveel kleinere massa met een veel groteredichtheid - een toestand die vrijwel geenomvang had. Dit begin is tegenwoordig

bekend onder de naam BIGBANG. (1994, blz. 3-5).

De wetenschappers con-cludeerden, dat wat ze waar-namen de nasleep was vaneen onvoorstelbaar explosiefogenblik waarin materie enenergie in alle richtingen uit-eenspatte en het universumvormde zoals wij dat hedenten dage kennen. - vandaar denaam "big bang". In feitewaren ze getuige van het feit,dat het universum een beginmoet hebben gehad!

Het scheppingsmoment

Deze ontdekking deed hetwetenschappelijke establish-ment op haar grondvestenschudden. Robert Jastrow,

oprichter van het Goddard Instituut voorRuimteonderzoek van NASA en voormaligprofessor in de astronomie en geologie aande Columbia Universiteit in New York,schreef: "Weinig astronomen hadden kun-nen voorzien, dat deze gebeurtenis" - degeboorte van het Universum - wetenschap-pelijk bewezen kon worden. Maar door mettelescopen het heelal te observeren, werdenze tot deze conclusies gedwongen" (TheEnchated Loom: Mind in the Universe,1981, p. 15).

Hij beklemtoont: "Het zaad van alles watsindsdien in het heelal is gebeurd, werd inhet allereerste begin geplant...Het was let-terlijk het moment van schepping" (Journeyto the Stars: Space Exploration - Tomorrowand Beyond, 1989, p. 47).

Wetenschappers hadden een belangrijkewetenschappelijke ontdekking gedaan dievoor het eerst 3500 jaar geleden in de Bijbelbeschreven werd: het universum was nieteeuwigbestaand, het had een begin. Andere

De oorsprong van het heelal

Hoe kwam het heelal tot bestaan? Waar is meer geloof voornodig: geloven dat het heelal zichzelf uit het niets heeft geschapen ofdat er een Schepper bij betrokken was?



ontdekkingen, zoals het radioactieve vervalvan bepaalde elementen, bevestigden datdeze elementen niet altijd bestaan kondenhebben, anders waren ze al lang geleden totlood vervallen.

Zolang als de wetenschappelijke wereldaannam dat het universum altijd hadbestaan - dat het geen begin had en daaromgeen schepper nodig om het te maken -konden ze God buiten de deur houden.Slechts weinig wetenschappers blijvengeloven in een heelal dat altijd heeftbestaan. Er is eenvoudigweg teveel bewijsvan het tegendeel. Ze werden gedwongen teerkennen dat we in een universum leven datwel degelijk een begin had.

Die erkenning riep vragen op die velewetenschappers in verwarring bracht.Welke krachten en wetten bestonden ervoor het universum een feit werd en warendus verantwoordelijk voor het ontstaan?Ons verstand zegt ons, dat het universumniet uit het niets kon zijn ontstaan. Dat isniet alleen in strijd met de logica, maar ookmet de natuurkundige wetten. Wat - of Wie- veroorzaakte het ontstaan van het univer-sum? En waarom kwam het tot stand?

Waar de wetenschap ophoudt

Op dit punt laat de wetenschap ons in desteek. Professor Jastrow legt het als volgtuit: "Er bestaat dan wel een aannemelijkeverklaring voor het plotselinge ontstaan vanhet universum, maar de wetenschap kanniet de uitleg geven welke omstandighedenhieraan vooraf zijn gegaan. De navorsingenvan de wetenschappers eindigen in hetscheppingsmoment... We zouden in onzezoektocht graag verder terug willen gaan inde tijd, maar dit leidt tot een onoverbrug-bare barrière. De oplossing is niet eenkwestie van nog een jaar of 10 onderzoek,andere methodieken, of een andere theorie;op dit moment ziet het er naar uit, dat dewetenschap nooit in staat zal zijn het doekop te lichten van het mysterie van de schep-ping" (God and the Astronomers, 1978, pp.114-116).

Professor Jastrow bekent, dat alles watde wetenschap weet, ophoudt op hetmoment van de schepping. De bekendewetten van het universum gelden eenvou-digweg niet meer als het universum plotse-ling uit het niets tevoorschijn komt. Dewetenschap kan geen rationele verklaring

aanreiken, laat staan een manier om eengebeurtenis te reconstrueren die onze ver-standelijke vermogens tart.

Sommige wetenschappers trekken deverkeerde conclusies uit deze feiten. Zeconcluderen dat er niets gebeurd kan zijnvoordat het universum gevormd werd,omdat ze niet kunnen ontdekken hoe hetuniversum zelf is ontstaan. Dit vertelt onsniets over het al dan niet bestaan van God,maar spreekt boekdelen over de beperkin-gen van de traditionele wetenschappelijkebenadering. We moeten een andere bronraadplegen om meer te weten te komenover wie of wat er was voordat het univer-sum vorm kreeg. En slechts één bron biedteen geloofwaardige en begrijpelijke verkla-ring - de Bijbel.

Er is slechts één alternatief voor de bij-belse uitleg, namelijk het atheïstische stand-punt dat het hele universum zonderoorzaak uit het niets is ontstaan. Zij moetenvasthouden aan dit ongefundeerde stand-punt omdat het de enige manier is om hetbestaan van een Schepper uit te sluiten. Hunbelangrijkste uitgangspunt is een misvat-ting. Het is bewezen dat het begin van hetuniversum een gebeurtenis op zich is

De omvang van ons zonnestelselalleen - om niet te spreken over deMelkweg - is zo groot

dat het iedere verbeeldingtart. Laten we het ons eensproberen voor te stellen opeen schaal die we enigszinskunnen bevatten.

Eerst stellen we ons de zonvoor ter grootte van eensinaasappel. Op die schaal isde aarde een korrel zand dieop een afstand van 10 meterom de zon draait. De giganti-sche planeet Jupiter, die velemalen groter is dan de aarde,is een kersenpit die op eenafstand van ruim 65 meterom de zon draait. Saturnus,eveneens ter grootte van eenkersenpit, draait twee stratenverderop om de zon. Pluto,de buitenste bekende pla-neet in ons zonnestelsel, is nog een korrel-tje zand dat op bijna driekwart kilometervan onze sinaasappel staat.

Hoe is dat te vergelijken met afstandenbinnen ons sterrenstelsel? Op die schaal is

de dichtstbijzijnde ster van de zon, de sterAlpha Centauri, ruim 2000 kilometer weg.

Ons sterrenstelsel zou op die schaal te ver-gelijken zijn met een groep van 200 miljardsinaasappels, elk op een gemiddeldeafstand van 3200 kilometer van elkaar,waarbij de gehele groep een cluster vormt

met een diameter van zo'n 32 miljoen km.Op grond van onderzoek met de meest

geavanceerde telescopen enandere instrumenten schat-ten de astronomen dat erongeveer 100 miljard of meersterrenstelsels in het univer-sum bestaan. Zij hebben noggeen eind of grens aan hetheelal ontdekt

Zulke afstanden makenruimtereizen door de mensbuiten ons zonnestelselonmogelijk (Bron: RobertJastrow, Red Giants andWhite Dwarfs, 1990, p. 15).

De hoeveelheid materieen energie in het universumis onpeilbaar voor het men-selijke verstand. We beschrij-ven afstanden en ruimte intermen van lichtjaren - deafstand die licht in één jaar

aflegt (ongeveer 9,5 miljard km) - alsof wehet kunnen begrijpen. Maar dit soortgetallen kunnen we bij lange na nietbegrijpen. Eens temeer staan we voor devraag: kwam dit uit het niets?

Hoe groot is groot?

Het universum is onvoorstelbaar groot. Zelfs als we probe-ren het op een begrijpbare schaal te plaatsen, lopen die pogingen algauw vast. Hoe kwam zo'n onbevattelijk heelal tot stand?

Fotos: Corbis Digital Stock (left), foto illustration by Shaun Venish/© 2000 PhotoDisc, Inc.


geweest. We weten allemaal uit ervaringdat er voor ieder gevolg een oorzaakbestaat. Deze fundamentele waarheid ligtten grondslag aan de wetten van energie enmaterie. Er gebeurt niets zonder oorzaak.Het begin van het universum is een gebeur-tenis die een specifieke oorzaak had.

Het gezag van de bijbel

In den beginne schiep God de hemel ende aarde," staat er in de Bijbel. (Genesis.1:1). Dit is een eenvoudige bewering, maarhet geeft wel antwoord op de belangrijkstewetenschappelijke vraag: waar komen wevandaan? Dit vers beschrijft het begin vanhet heelal. Het heelal had een begin, datveroorzaakt werd door een tijdloze enonveranderlijke kracht die van buiten hetfysieke universum kwam. Op het momentdat er materie ontstond, begon de tijd zoalswij die meten. Wat betreft het begin van hetheelal, geeft dit vers antwoord op de vra-gen, wie, wat en wanneer. Het waaromkomt later pas aan de orde. Hebreeën 11:3voegt er aan toe: "Door geloof [door te ver-trouwen in God's openbaring] verstaan wij,dat de wereld door het woord Gods totstand gebracht is, zodat het zichtbare nietontstaan is uit het waarneembare" (NBGvert.)

Er vallen twee dingen op in deze verkla-ring: Ten eerste, het universum had eenoorsprong; het kwam ergens vandaan. Waarhet vandaan kwam was niet zichtbaar; ofte-wel, het ontstond niet uit reeds bestaandmateriaal. De Schriften leren ons dat hetuniversum een oorzaak had - hetgeen eenwetenschappelijke bewering is.

Ten tweede, zegt dit schriftgedeelte datwe door het geloof begrijpen, dat de werelddoor het Woord van God werd bereid. Maardit vergt geen blind geloof. Er wordt nietvan ons gevraagd om te geloven dat hetuniversum zonder oorzaak of reden tevoor-schijn is gekomen - het uitgangspunt in hetgeloof van een atheïst. Wij mogen geloven,dat de wereld ontstond door een vrijwilligehandeling van een wezen dat tijdloos enalmachtig genoeg is om het universum totstand te brengen.

De betekenis van Genesis 1:1, 2In de laatst 150 jaar heeft geen ander

deel van de bijbel zozeer onder vuur gele-gen als het scheppingsverhaal in Genesishoofdstuk 1. De aanhangers van Darwinhouden vol dat de aarde tussen de 5 en 15miljoen jaar oud is. En dat terwijl sommigeBijbelaanhangers op basis van een zorgvul-dige bestudering van de geneologie in deBijbel, in combinatie met de geschiedenis,

beweren dat de aarde slechts 6000 jaar oudis. De eerste twee verzen in de Bijbel heb-ben grote betekenis in dit verband.

Deze controversie leidt tot een belang-rijke vraag. Als de aarde miljoenen jarenoud moet zijn en als de bijbelse uitleg over

de schepping gebrekkig is, hoe kunt u danalle andere bijbelse beweringen geloven?Dit is een terechte vraag, en het menings-verschil hierover heeft het toneel gezet voorde wetenschap versus religie-benadering,die in het onderwijssysteem de boventoonvoert. De beweringen van de wetenschapzijn indrukwekkend. Maar hoe houdt hetbijbelse verslag stand, en wat beweert deBijbel eigenlijk precies?

Diverse bijbelvertalingen maken er noti-tie van, dat de uitdrukking "de aarde waswoest en ledig" (v. 2) net zo goed vertaaldkan worden met "De aarde werd woest enledig". Het Hebreeuwse woord "hayah",vertaald met "was", betekent "worden, ont-staan, gebeuren". Met andere woorden,God schiep de aarde, maar in deHebreeuwse grondtekst kan het zijn, dat deaarde later "woest en ledig werd". Het kaner op duiden dat iets de eerste schepping,zoals die in Genesis. 1:1 werd beschreven,verwoestte en God weer orde uit chaosmoest scheppen - gedurende 6 dagen vanrestauratie, gevolgd door een sabbat's rust-

dag. (Voor een gedetailleerde beschrijvingvan de grondgedachte van Genesis 1:1-2 enverwijzingen naar de bronnen die dezeinterpretatie van Genesis onderbouwen,kunt u de gratis boekjes aanvragen "Is theBible True" en "Schepping of Evolutie:

maakt het wat uit wat u gelooft?")God zei tegen het machtige engelachtige

wezen Lucifer "Onberispelijk waart gij inuw wandel, vanaf de dag dat gij geschapenwerd, totdat er onrecht in u werd gevonden"(Ezechiël 28:15). God is een wezen vanperfectie, orde en schoonheid. Chaos enwanorde zijn het gevolg van ongehoor-zaamheid aan Hem of rebellie tegen Hem.De Bijbel openbaart dat engelen al beston-den voordat de aarde werd geschapen (Job38: 4-7). Het waren engelachtige wezensdie als eersten disharmonie en verwarringin God's perfecte schepping introduceerden.

Andere schriftgedeelten wijzen erop, dateen oorspronkelijke, eerdere schepping(Genesis 1:1) voorafging aan de aarde "diewoest en ledig" was (het Hebreeuwse tohuen bohu betekent een toestand van totalechaos en verwarring) in vers 2. Jesaja 45:18zegt nadrukkelijk dat "Hij haar [de aarde]heeft gegrondvest; niet tot een baaierd[tohu] heeft Hij haar geschapen, maar terbewoning heeft Hij haar geformeerd". Dechaotische toestand die in Genesis 1:2


De wetenschap ontdekt steeds nieuwe wonderen in het universum. Elk daarvan isonderworpen aan precieze natuurwetten.


wordt beschreven ontstond later.Deze chaos was kennelijk het resultaat

van de rebellie van Satan en een derde vande engelen tegen God (Jesaja 14:12-15;Ezechiël 28:12-77; Openbaring 12:4).Later, na een niet nader omschreven tijds-duur, kan God gedurende zes dagengevolgd door de zevende Sabbatsdag alleswat in een toestand van chaos was geraakthersteld hebben (Genesis 1; Exodus 20:11).

Met andere woorden, er is sprake vaneen tijdsduur tussen de oorspronkelijkeschepping die in Genesis 1:1 wordt

beschreven en het herstellen van de aarde invers 2. Deze niet nader aangeduide periodekan miljarden jaren in beslag hebben geno-men, en een verklaring zijn voor "oertijd"die de geologen en andere wetenschappersde laatste twee eeuwen ontdekt blijken tehebben.

De Bijbel zelf - indien op de juiste wijzebegrepen - biedt dus een logische verkla-ring voor dit veronderstelde scheppings-raadsel en heeft geen wezenlijk conflict metde mogelijkheid dat het universum zo'n 15miljard jaar oud kan zijn. De Bijbel zelfzegt gewoonweg niets over de ouderdomvan het universum of de aarde, maar zegtduidelijk: "In den beginne schiep God dehemel en de aarde."

Een universum in stand gehouden door wetten

Wat hebben wetenschappers ontdektover de fundamentele wetten die bestondentijdens de oorsprong van het heelal? Verrevan een chaotische, toevallige structuur -

die men zou verwachten als er geen intelli-gentie aan te pas was gekomen - is de alge-mene wetenschappelijke opvattingmomenteel, dat het heelal sinds haar ont-staan gelijkmatig uitdijt. Men dient zichechter niet te laten misleiden door de een-voud of de willekeur van deze uitdijing.

Keith Ward, professor Geschiedenis enprofessor Filosofie van religie aan hetKing's College van de Universiteit van Lon-don schrijft: "Het universum begon opuiterst nauwkeurig ordelijke wijze te expan-deren volgens een reeks elementaire wis-

kundige constanten en wetten die hetdaaruit ontstane heelal zoals we dat hedenten dage kennen, besturen. Er bestond aleen complex stelsel van kwantum wettendie de mogelijke wisselwerking tussen ele-mentaire deeltjes beschreven; en volgenseen belangrijke theorie ontstond het univer-sum door de werking van fluctuaties in eenkrachtveld in overeenstemming met dezewetten." (God, Chance & Necessity 1996,blz. 17)

Zulke wetenschappelijke ontdekkingenen conclusies brengen opnieuw de funda-mentele vragen boven: Wie schiep de oor-spronkelijke wetten van astrofysica?Ontstonden ze toevallig of per ongeluk? Ofwerden ze in werking gesteld door een god-delijke Schepper?

Wetten zonder Wetgever?

Wetenschappers zijn het erover eens datons verbazingwekkende universum in standgehouden wordt door precieze en nauwkeu-rige wetten. Professor Davies vat de bevin-

dingen over deze wetten als volgt samen:"Iedere [wetenschappelijke] vooruitganglevert nieuwe en onverwachte ontdekkin-gen op en daagt ons verstand uit met onge-wone en soms moeilijke concepten. Maardoor alles heen loopt een bekende rodedraad van rationaliteit en orde..... Dezeorde in de kosmos wordt bevestigd doorduidelijke wiskundige wetten die metelkaar in verband staan en een subtiel enharmonieus geheel vormen. De wetten wor-den gekenmerkt door een elegante eenvoud,en spreken wetenschappers aan enkel opbasis van hun schoonheid. (The Mind ofGod. The Scientific Basis for a RationalWorld, blz. 21)

Einstein brengt het als volgt onder woor-den: "Een ieder die zich serieus bezighoudtmet de wetenschap, raakt ervan overtuigddat een genie zich openbaart in de wettenvan het universum. Een genie veruitsuperieur aan de mens." (The QuotableEinstein, blz. 152).

Betekent het reeds aanwezig zijn van hetuitgebreide, ingewikkelde systeem vannatuurwetten in het universum dat er eenWetgever moet zijn geweest? Of kan dewetenschap aantonen dat de oorsprong vanhet universum louter het resultaat is vannatuurlijke oorzaken?

Biochemicus Michael Behe schrijft:"Het is een cliché, bijna banaal om te bewe-ren, dat de wetenschap grote vooruitgangheeft geboekt in het begrip van de natuur.De wetten van de physica worden momen-teel zo goed begrepen, dat ruimtesondesfoutloos werelden fotograferen die miljar-den kilometers van de aarde verwijderdzijn. Computers, telefoons, elektriciteit enontelbare andere voorbeelden getuigen vande beheersing van de wetenschap en tech-nologie over de krachten der natuur.

Begrijpen hoe iets werkt is echter niethetzelfde als begrijpen hoe iets tot stand isgekomen. De baan van planeten in het zon-nestelsel kan bijvoorbeeld met de grootstenauwkeurigheid voorspeld worden; de oor-sprong van het zonnestelsel (de vraag hoede zon, planeten met hun manen zijn ont-staan) is daarentegen nog steeds controver-sieel. De wetenschap zal het raadselmisschien ooit oplossen. Het punt blijft, dathet begrijpen hoe iets is ontstaan iets andersis dan begrijpen hoe iets van moment totmoment functioneert". (Darwin's BlackBox: The Brochemical Challenge to Evolu-tion, 1996, pag. IX).

Vele intelligente mensen en geleerdenhebben de overtuiging - en houden er eengodsdienstachtig geloof op na - dat de com-


We hebben opmerkelijke vooruitgang geboekt in de ontdekking van de wetten diebepalen hoe het universum werkt. Toch weten de geleerden geen antwoord op de vraag hoezowel het universum als deze wetten tot bestaan kwamen.

Corbis Digital Stock



de schepping het bestaan van een alwetendeGod. Ze begrepen dat de wonderen dernatuur die we om ons heen zien allemaaldezelfde boodschap verkondigen: "Zo'nschitterend ontwerp vereist een MeesterArchitect!"

Of we nu ontroerd raken door de pracht van de oceaan, de majestueusiteit van eenbergmassief, de tedere schoonheid van debloesem in het voorjaar of de geboorte vaneen baby, als we naar de wereld om onsheen kijken komen we allemaal tot dezelfdeconclusie: Dit moet het werk zijn van eengeweldige ontwerper!

De schepping onthult de schepper

De theoretische natuurkundige John Pol-kinghome, president van Queens College teCambridge en lid van de Britse Royal

Society, schreef: "De intellectuele schoon-heid van de harmonie en orde der natuur diedoor de wetenschap is aangetoond, stemtovereen met de uiterlijke wereld waarachterhet verstand van een goddelijk Schepperschuilgaat... Het harmonieuze evenwichttussen de wetten die het heelal in stand hou-den, stemt overeen met haar verleden en isde uitdrukking van een goddelijk doel"(Serious Talk: Science & Religion in Dialo-gue, 1995, blz. VIII).

Michael Behe, buitengewoon Professorin de biochemie aan Leigh Universiteit tePennsylvania, kwam na jaren van inten-sieve studie naar de cel, de bouwsteen vanhet leven, tot de conclusie dat zulk eenenorme complexiteit enkel en alleen toege-schreven kan worden aan een intelligenteOntwerper.

"Voor diegene die niet geneigd is omzijn onderzoekingen te beperken tot een

niet-intelligente oorsprong, is de conclusieoverduidelijk dat vele biochemische syste-men wel degelijk werden ontworpen. Zekwamen niet tot stand door natuurkrachtenof door toeval en omstandigheden. Ze wer-den veeleer ontworpen. De architect wistvan tevoren hoe ze eruit moesten komen tezien en heeft ze vervolgens op die maniertot stand gebracht" (Darwin's Black Box:The Biochemical Challenge to Evolution,1966, blz. 193).

Zijn conclusie: "Het leven op aarde, ophet meest fundamentele niveau en in demeest kritieke componenten, is het produktvan intelligent ontwerp."

De nauwkeurigheid van ons heelal isniet het resultaat van een gunstige samen-loop van omstandigheden. Het is het resul-taat van een alwetende Schepper enWetgever, de Meester Horlogemaker vanhet universum.

plexe wetten die het universum in standhouden louter toevallig of per ongeluk ont-stonden. Maar is deze zienswijze geloof-waardig? We weten zeker dat ze nietonderbouwd worden met aantoonbaarbewijs. Hier is dan de echte vraag : Is hetlogisch om te geloven dat een universum,dat in stand gehouden wordt door eennauwkeurige systeem van goed geordendewetten, uit zichzelf ontstond?

Het Bijbels Gezichtspunt

Op dit punt dienen we veel meer aan-dacht te schenken aan wat de Bijbel onshierover vertelt. De Bijbel presenteert onseen totaal ander gezichtspunt. "...want Hijgebood en zij [het heelal] waren geschapen.Hij zette ze vast voor immer en altoos, Hijstelde hun een inzetting [een wet] die geenhunner overtreedt" (Psalmen 148:5-6).

De Schriftgedeelten leggen uit dat Godwetten heeft gemaakt in de "hemel" die nietbuiten werking gesteld kunnen worden."Mijn hand heeft de aarde gegrondvest enmijn rechterhand heeft de hemelen uitge-breid. Roep ik hen, zij staan daar tezamen"(Jesaja 48:13).

Enkele belangrijke waarheden worden indeze schriftgedeelten tot uitdrukkinggebracht. Wanneer deze worden vergelekenmet alle andere alternatieven, klinkt dezezienswijze logisch. Het is de enige ziens-wijze die alle onenigheden met elkaar ver-zoend.

Merk de reaktie op van de astronoomHugh Ross, toen hij voor het eerst het bij-belse verslag van de schepping las: "De dui-

delijkheid [van het boek Genesis] maaktenmeteen indruk. Het was eenvoudig, zonderomhaal van woorden en specifiek. Ik wasverbaasd over de hoeveelheid historische enwetenschappelijke verwijzingen en degedetailleerdheid ervan.

Alleen het bestuderen van het eerstehoofdstuk kostte me al een hele avond. Inplaats van weer een bizarre scheppingsmy-the werd er een soort dagboekverslag gege-ven van de vroegste omstandigheden opaarde, die vanuit het standpunt van de astro-fysica en geofysica correct werdenomschreven; gevolgd door een samenvat-ting van de volgorde van veranderingenwaardoor de aarde bevolkt raakte doorlevende dingen en uiteindelijk door demens.

Het verslag was eenvoudig, sierlijk enwetenschappelijke accuraat. Vanuit wat mijhet gezichtspunt van een Observator leek,kwam zowel de volgorde als de omschrij-ving van de gebeurtenissen gedurende deschepping perfect overeen met de verza-melde gegevens van de natuur. Ik stond ver-steld" (The Creator and the Cosmos, 1993,blz.15).

Het bewijs dat de aarde een duidelijkbegin had, en wetten die alreeds bestondenen al haar functies bestuurden, vormt eenovertuigende aanwijzing dat God de Schep-per is en dit schitterende universum in standhoudt.

Vele hedendaagse boeken die doorwetenschappers zijn geschreven staan volmet evolutionaire uitgangspunten. Hetmeeste hedendaagse onderwijs is gegrond-

vest in de evolutietheorie. Maar hoe is hetgesteld met andere opvattingen? Neem dezeerkenning uit The Columbia History of theWorld: "Onze beste gangbare kennis, die depoëtische magie mist van de schriftgedeel-ten, klinkt in bepaalde opzichten inderdaadminder geloofwaardig dan het verslag in deBijbel..." (John Garraty and Peter Gary, edi-tors, 1972, blz.3).

De wetenschappelijke schrijver FredHeeren merkt op dat "De huidige trend inde kosmologie van de 20ste eeuw.... is, omvan een opvatting die niet strookte met ver-slag van het scheppingsverhaal in Genesis,om te buigen naar een opvatting die met hetoude scenario sterk overeenkomt. In feite..isde Hebreeuwse openbaring de enige religi-euze bron uit de oudheid die past in onsmoderne beeld van de kosmologie. En inveel gevallen werden ook archeologen enexperts in mythen gedwongen om afstand tedoen van hun oude opvattingen waarin deBijbel als een mythe werd beschouwd. Zijbeschouwen de Bijbel nu als geschiedenis-bron" (Show Me God, 1997, voorwoord).

Het wordt hoog tijd dat wij Genesis opgelijke waarde schatten.

Vervolg van pagina 8



Robert Jastrow is oprichter en voorma-lig directeur van NASA's GoddardInstitute for Space Studies, voormalig

hoogleraar astronomie en geologie aan deColumbia University in New York, en hoog-leraar aardwetenschappen aan het Dart-mouth College. Hij ontving de ArthurFlemming Award wegens zijn verdienstenvoor de Amerikaanse overheid, de Medalfor Excellence van de Columbia Universityen de Medal for Exceptional ScientificAchievement van de NASA.

Hij is een productief wetenschappelijkschrijver, in het bijzonder over astronomie,kosmologie en ruimteonderzoek. Hij aar-zelt niet vrijuit te spreken, vooral als hetgaat om ontdekkingen die zijn medewe-tenschappers in verlegenheid brengen enom hun niet al te objectieve reacties opdergelijke bevindingen.

Zijn commentaren zeggen veel over dehouding - en bij tijden regelrechte voor-oordelen - die sommige wetenschapperserop nahouden ten opzichte van de moge-lijkheid van een Schepper. Hoewel hij per-soonlijk een agnosticus is, merkt hij op datde wetenschappelijke ontdekkingen enhet boek Genesis veel meer gemeen heb-ben dan vele van zijn collega's willen toe-geven (nadruk in de volgende citaten doorons toegevoegd).

,,Het astronomische bewijs van eenbegin brengt de wetenschappers in eenlastig parket, want zij geloven dat iedergevolg een natuurlijke oorzaak heeft endat iedere gebeurtenis in het Universumkan worden verklaard door natuurlijkekrachten die in overeenstemming met denatuurwetten werken. Toch kan de weten-schap in de natuur geen kracht vindenwaaraan het begin van het Universum kanworden toegerekend; en ze kan geenbewijs vinden dat het Universum ook voordat eerste ogenblik bestond. De Britseastronoom E.A. Milne schreef: 'Wij kunnengeen uitspraak doen over de stand vanzaken [in het begin]; in de goddelijkescheppingsdaad is God niet waar te nemenen te zien" (The Enchanted Loom: Mind inthe Universe, 1981, p.17).

,,De wetenschappers hebben geenbewijs dat het leven niet het gevolg is vaneen scheppingsdaad, maar zij worden doorde aard van hun beroep gedreven te zoe-ken naar verklaringen van de oorsprongvan het leven die binnen de grenzen vande natuurwetten liggen. Zij stellen zich devraag: 'Hoe ontstond leven uit onbezieldematerie? En wat is de waarschijnlijkheidvan die gebeurtenis?' En tot hun verdriet

hebben zij geen duidelijk antwoord,omdat de scheikundigen er nooit in zijngeslaagd de experimenten van de natuurte reproduceren om leven uit niet-levendematerie te scheppen.

,,De wetenschappers weten niet hoedat gebeurde, en bovendien kennen zij dekans niet dat zoiets gebeurt. Misschien isde kans zeer klein en is het ontstaan vanleven op een planeet een gebeurtenis vaneen miraculeus lage waarschijnlijkheid.Misschien is het leven op de aarde uniek indit Universum. Geen enkel wetenschappe-lijk bewijs sluit die mogelijkheid uit" (ibid.,p. 19).

,,Het idee dat het Universum totbestaan explodeerde ... wordt vaak detheorie van de Oerknal genoemd... Hetwas letterlijk het moment van de schep-ping. Dit is een merkwaardig bijbelse visieop de oorsprong van de wereld. De detailsvan het verhaal van de astronoom verschil-len sterk van die in de Bijbel; in het bijzon-der de leeftijd van het Universum lijkt veelhoger dan de 6000 jaar van het bijbelseverslag [zoals in dit hoofdstuk opgemerktis dit getal van 6000 jaar een algemeen mis-verstand; de Bijbel laat de mogelijkheidvan een veel oudere schepping toe]; maarhet astronomische en het bijbelse verslagvan Genesis zijn in één wezenlijk opzichtgelijk. Er was een begin en alle dingen inhet Universum kunnen daarnaar wordenteruggeleid" (Journey to the Stars: SpaceExploration: Tomorrow and Beyond, 1989,p. 47).

,,Nu zien we hoe het astronomischebewijsmateriaal naar een bijbelse kijk opde oorsprong van de wereld leidt. Dedetails verschillen, maar de essentiële ele-menten in het astronomische verslag enhet bijbelse verslag van Genesis zijndezelfde: de keten van gebeurtenissen dietot de mens leidde begon plotseling enprecies op een bepaald moment in de tijd,een flits van licht en energie. Sommigewetenschappers zijn ongelukkig met hetidee dat de wereld op deze manier begon"(God and the Astronomers, 1978, p. 14).

,,Theologen in het algemeen zijn erg blijmet het bewijs dat het Universum eenbegin had, maar astronomen verkerenmerkwaardigerwijs in verwarring. Hunreacties zijn een interessante uiting van deweerklank van het wetenschappelijk den-ken - naar verluidt een zeer objectief den-ken - wanneer het bewijs dat door dewetenschap zelf is ontdekt tot een conflictleidt met de geloofsartikelen van onsberoep. Het blijkt dat de wetenschapper

zich gedraagt op de manier zoals anderemensen wanneer hun geloof in conflictkomt met bewijs. Wij raken geïrriteerd, wijdoen alsof het conflict niet bestaat of weplakken er betekenisloze frasen overheen"(ibid., p.16).

,,Er is een eigenaardig soort gevoel enemotie in deze reacties [van wetenschap-pers op het bewijs dat het universum eenplotseling begin had]. Ze komen uit hethart, terwijl je zou verwachten dat de oor-delen uit het verstand komen. Waarom?

,,Ik denk dat een deel van het antwoordis dat wetenschappers niet de gedachtekunnen verdragen van een natuurlijk feno-meen dat niet kan worden verklaard, zelfsniet met onbeperkte tijd en middelen. Dewetenschap is een soort religie; het is dereligie van iemand die gelooft dat er ordeen harmonie in het Universum is en datiedere gebeurtenis op een rationelemanier kan worden verklaard als het pro-duct van een of andere eerdere gebeurte-nis; ieder gevolg moet zijn oorzaakhebben; er is geen Eerste Oorzaak...

,,Dit religieuze geloof van de weten-schapper wordt aangetast door de ontdek-king dat de wereld een begin had ondercondities waarin de bekende natuurwet-ten niet van kracht waren en een productis van krachten of omstandigheden die weniet kunnen ontdekken. Wanneer dat ge-beurt, verliest de wetenschapper zijngreep...

,,Kijk eens naar de grote omvang vanhet probleem. De wetenschap heeft bewe-zen dat het Universum op een bepaaldmoment tot bestaan explodeerde. Zijvraagt: Welke oorzaak heeft dit gevolgvoortgebracht? Wie of wat heeft de mate-rie en de energie in het Universumgestopt? Werd het Universum geschapenvanuit het niets of werd het bijeengevoegduit al eerder bestaande stoffen? En dewetenschap kan deze vragen niet beant-woorden..." (ibid., pp. 113-114).

,,Er kan een gezonde verklaring bestaanvoor de explosieve geboorte van ons Uni-versum; maar als dat zo is, dan kan dewetenschap niet ontdekken wat die ver-klaring is. De speurtocht van de weten-schapper naar het verleden eindigt in hetogenblik van de schepping.

Dit is een buitengewoon vreemde ont-wikkeling, onverwacht door iedereenbehalve de theologen. Zij hebben altijd hetwoord van de Bijbel aanvaard: in denbeginne schiep God de hemel en deaarde...

De wetenschap en frustrerende ontdekkingen


De Gever van Leven 15

Hoe begon het leven? Evolueerdede enorme variatie van leven opaarde uit het niets? Hoe ontstonduit dode materie levend weef-

sel? Welke chemische processen verande-ren dode substantie in levende organismen?Kunnen deze processen spontaan beginnen,of vereisen ze bovennatuurlijke tussen-komst? Kan leven overtuigend toegeschre-ven worden aan eenbovennatuurlijke oorzaak -een gever van leven?

Dit zijn fundamentelevragen waarop we aanne-melijke antwoorden willenhebben.

Dit vraagstuk is voorallastig voor hen die voor hetbestaan van leven de atheï-stische uitleg van evolutiehebben geaccepteerd.Zelfs Richard Dawkins,een onverzettelijke evolu-tionist, erkent dat "deessentie van leven een sta-tistische onwaarschijnlijk-heid is op kolossale schaal.Wat de verklaring voorleven dus ook is, het kangeen toeval zijn. De echteverklaring voor het bestaan van leven moethet tegenovergestelde van kans belicha-men" (Dawkins, The Blind Watchmaker,blz. 317).

De wetenschap schiet tekort in overtui-gende bewijsvoering om de evolutietheoriete staven. Ondanks jaren van gezamenlijkepogingen, bestaat er nog steeds geen dege-lijk bewijs voor de spontane ontwikkelingvan leven. De evolutietheorie blijft wat hetis - een onbewezen theorie.

Het feit blijft bestaan dat er geen weten-schappelijk bewijs is dat leven uit levenlozematerie ontstond. Pogingen om aan te tonendat leven spontaan kan ontstaan uit doodmateriaal hebben juist het tegendeel aange-toond. Ondanks suggestieve krantenkoppenvan wetenschappers, die in gecontroleerdelaboratoriumexperimenten de meest gun-stige omstandigheden hebben geprobeerdna te bootsen, zijn ze er in de verste verteniet geslaagd. Ze zijn er alleen in geslaagdom aan te tonen hoe verschrikkelijk kleinde kans is op de spontante ontwikkelingvan leven. Het is niet gebeurd en het zal

ook nooit gebeuren. Leven kan alleen ont-staan uit reeds bestaand leven.

Na de vraag over de oorsprong van hetuniversum zelf, is dit de volgende grotevraag die we onder ogen moeten zien: Hoekwam het leven daar? Op het moment datvast is komen te staan, dat het universumeen begin had en niet uit zichzelf uit hetniets tevoorschijn kwam, zou het duidelijk

moeten zijn, dat ook leven niet uit zichzelfontstond uit levenloos materiaal.

Evolutionisten blijven echter voortbor-duren op het idee, dat leven ontstond dooreen toevallige gebeurtenis en evolueerdedoor een louter fysieke processen vanlukrake mutaties en natuurlijke selectie,zonder de hulp van een intelligente schep-per en ontwerper. Hun vooringenomenstandpunt, dat eenvoudige levensvormenin miljoenen jaren evolueerde tot com-plexe levensvormen, lijkt voorbij te gaanaan de eerste kwestie: Hoe kwam levenvoort uit levenloze materie?

De oersoep- theorie

Velen hebben getracht te verklaren hoeleven ontstond door een hypothetischebeschrijving te geven van een ver verleden.De toestand is een beschrijving van een pasgevormde aarde die langzaam afkoelt, meteen atmosfeer van eenvoudige gassen alswaterstof, stikstof, ammoniak en koolstof-dioxide met weinig of geen zuurstof.

Dit type atmosfeer, zoals ze beweren,

was onderhevig aan energievormen zoalselektrische ontladingen van bliksem, enreageerde door elementaire aminozuren tevormen. Ze theoretiseren dat mengsels zichmoeten hebben vermenigvuldigd totdat deprimitieve oceanen de dichtheid bereiktenvan een hete aangelengde soep. Een reactievond plaats en elementaire aminozuren - debouwstenen van eiwitten - werden

gevormd. Na verloop vantijd ontwikkelde deze inDNA kettingen en uitein-delijk in cellen. Op deeen of andere manier ont-stond leven uit deze oer-soep.

Onderzoekers hebbeneen variëteit aan amino-zuren en andere com-plexe samenstellingengeproduceerd, door eenvonk door gassen heen tezenden. Wat de onderzoe-ker echter ook probeer-den, ze zijn niet in staatgeweest om leven te creë-ren. Ze hebben enkel kun-nen aantonen dat dechemische componentenop aarde aanwezig waren.

Ze hebben in de verste verte nooit kunnenaantonen dat leven voort kan komen uitchemicaliën, zelfs niet als de juiste chemi-caliën voor onbepaalde tijd en onder gecon-troleerde omstandigheden met elkaarwerden gemengd.

De intelligente mens heeft met geavan-ceerde technologie slechts een handvolcomponenten geproduceerd die organismennodig hebben voor leven. Maar we zijnnooit in staat gebleken een organisme tecreëren, laat staan een levend organisme.Zelfs klonen, een opmerkelijke weten-schappelijke prestatie die regelmatig dekrantenkoppen haalt, maakt gebruik vanreeds bestaand leven. Geen enkele vormvan leven - niet eens één levende cel, laatstaan iets zo oneindig complex als een bac-terie - is ooit tot stand gebracht middelseensgezinde menselijke experimenten.

De wetenschappelijke benadering istegendraads. Wetenschappers weten datleven bestaat, maar nemen aan dat er geenSchepper, Ontwerper of Intelligentie vanbuitenaf bij betrokken was. Vervolgens

De Gever van Leven

Is het traditionele evolutionaire beeld juist? Wat onthullen fossielen?Wordt het darwinisme er door ondersteund of tegengesproken?

Illustraties door Shaun Venish, Foto’s © 2000 PhotoDisc, Inc.


hebben ze getracht het meest voor de handliggende scenario na te bootsen waardoorvolgens hun beredenering leven spontaanmoet zijn ontstaan. Tot nu toe zijn ze enkelin staat geweest om willoos, dood materiaalte herschikken in ander willoos dood mate-riaal.

Dat heeft velen in wetenschappelijkekringen er niet van weerhouden te conclu-deren dat leven spontaan voortkwam uit eenoersoep. Maar ze zijn nog steeds niet instaat geweest - en zullen dat ook nooit kun-nen - om levend materiaal op te wekken uitdood materiaal.

Buitenaards leven?

Niet alle wetenschappers zijn er gerustop om de oorsprong van leven op louteraannames te baseren. Vele wetenschapperszijn diep verontrust door de oersoep theorieals verklaring voor de oorsprong van hetleven. Sommigen geven toe dat het nietsmeer is dan een wensdroom.

De biofysicus Francis Crick, die deNobelprijs won voor zijn medewerking aanhet vaststellen van de moleculaire structuurvan DNA, is een van de vooraanstaandewetenschappers die dit scenario verwerpt.Hij schrijft: "Een eerlijke man, uitgerustmet alle kennis die nu tot onze beschikkingstaat, kan momenteel slechts vaststellen datde oorsprong van het leven in zekere zinbijna een wonder moet zijn. Er moeten aanzoveel voorwaarden zijn voldaan om het opgang te brengen." (Life Itself: Its Origin andNature, 1981, blz. 88).

Toegevend dat de kans dat leven opaarde bij toeval is ontstaan zo klein is dathet een volstrekte onmogelijkheid is, heefthij met andere befaamde wetenschapperstoevlucht gezocht in de opvatting van pan-spermia - de leer dat leven op aarde nietspontaan kan zijn opgetreden, maar pas ont-sproot nadat micro-organismen of sporennaar de aarde dreven of werden gebrachtvanuit elders in het universum.

Sir Fred Hoyle is een van Engeland'sberoemdste deskundige in de astrofysica.Hij en zijn collega Chandra Wickrama-singhe, professor in de toegepaste wiskundeen astronomie aan het University College inCardiff, Wales, maakte een kansberekeningvan alle proteinen die vereist zijn om bijtoeval op een locatie leven te doen ontstaan,zoals wetenschappers aannemen dat opaarde heeft plaatsgevonden. De kans, steldezij vast, was 1 op 1040.000 - het getal 1gevolgd door 40.000 nullen (genoeg nullenom zeven pagina's van deze publicatie tevullen).

Om dat getal enigszins begrijpelijk temaken, er zijn slechts 1080 subatomairedeeltjes in het hele waarneembare univer-sum. Een kans van minder dan 1 op 1050

wordt door wiskundigen beschouwd als eentotale onmogelijkheid. De mogelijkheid datleven volgens het traditionele wetenschap-pelijke scenario is ontstaan, concludeerdenzij, is "een belachelijke kleine kans die geenstand houdt zelfs al bestond het hele univer-sum uit organische soep" (Evolution FromSpace, 1981, pag. 24).

Professor Hoyle concludeert dat "levenniet hier op aarde kan zijn ontstaan. Ooklijkt het er niet op dat biologische evolutieverklaart kan worden vanuit een aardgebonden theorie over leven...dit kan wor-den bevestigd puur op basis van weten-schappelijke methoden, doorexperimenteren, observeren en berekenen."(The Intelligent Universe, 1983, pag. 242).

Net als Francis Crick, geven ProfessorHoyle en Wickramasinghe de onmogelijk-heid toe van de traditionele wetenschappe-lijke uitleg van het ontstaan van leven oponze planeet. Niet bereid om het idee vaneen levendgevende Schepper te accepteren,hebben ook zij hun toevlucht gezocht in depanspermia theorie als de meest aanvaard-bare verklaring voor het ontstaan van levenop aarde. Natuurlijk verklaart het begriptranspermia niet hoe het leven in eersteinstantie ontstond; het verplaatst enkel devraag naar de uiteindelijke oorsprong vanhet leven naar een of andere afgelegen uit-hoek van het universum.

Dat zulke gerespecteerde en gelauwerdewetenschappers - met inbegrip van eenNobel prijswinnaar - deze bijna onvoorstel-bare speculaties omhelzen, benadrukt deonmogelijkheid van het traditionele evolu-tionaire standpunt, dat duizenden ingewik-kelde bouwsteentjes voor leventevoorschijn zijn gekomen door een wille-keurig, ongestuurd proces.

Darwin's uitleg voor nieuwe soorten

Als de wetenschap niet kan uitleggenhoe het leven is ontstaan, kan het dan welverklaren hoe nieuwe levensvormen ont-stonden? Charles Darwin ontweek dezekwestie eenvoudig door de houding aan tenemen dat "het waardeloos is je nu af tevragen hoe leven ontstond; dan kun je je netzo goed afvragen hoe materie ontstond."(Encyclop. Brittanica Vol. 10, blz. 900,"Life").

De evolutietheorie wordt algemeenbeschouwd als een feit - een feit gebaseerdop twee eerdere aannames: dat het univer-

sum uit het niets ontstond en dat levenspontaan voortkwam uit levenloze chemi-caliën. Er van uitgaand dat deze twee waarzijn, verklaart de evolutieleer vervolgensdat complexe en gevarieerde levensvormenzich ontwikkelden uit cellen die tot levenkwamen in een veronderstelde oersoep.

Hier verschijnt Charles Darwin tentonele. Darwin kwam op het idee van evo-lutie door voor te stellen, dat soorten voort-durend transformeren met kleineveranderingen door het mechanisme vannatuurlijke selectie van individuele organis-men. Deze kleine variaties, beweerde hij,ontstonden toevallig en vermeerderden toe-vallig. Deze kleine veranderingen bepaal-den uiteindelijk het succes van devoortplanting en de natuurlijke selectiezorgde er dan voor dat de nieuw ontstanekenmerken aan de nakomelingen doorgege-ven werden.

Er zijn verscheidene problemen bij ditscenario. Voortredenerend op het idee van"het overleven van de sterkste" - dat debasis vormt van de evolutietheorie - moet ersprake zijn geweest van een druk zodatdeze voordelen zich gaan ontwikkelen. Alseen bepaalde verandering (bijvoorbeeld eenbeen zodat een dier op het land beter uit devoeten kan, of een vleugel om te voorko-men dat het zijn nek breekt bij een val)noodzakelijk was om te overleven, dan zoudeze wel snel moeten komen, anders zou deverandering het dier niet tot voordeel strek-ken. Onder de meeste omstandighedenbetekent een half ontwikkeld been voor eenamfibie of een halve vleugel aan een dinos-aurus een ernstige handicap in de strijd omoverleving.

Darwin's grootste uitdaging

Het fossielenverslag dat in handboekenbeschreven staat, beschrijft een variëteit aanlevensvormen - waarvan velen reeds uitge-storven zijn - die bestaan hebben gedurendede geschiedenis van de aarde.

De gangbare interpretatie van het fossiel-verslag is voornamelijk een menselijkebenadering die gebruikt wordt ter onder-bouwing van Darwin's theorie dat levenvanzelf ontwikkelde van eenvoudige totcomplexe vormen, zonder inbreng van eenbovennatuurlijke oorsprong. In bijna iederbiologieboek kan men schema's en afbeel-dingen aantreffen die een geleidelijke over-gang beschrijven van de ene in de anderesoort: van vissen in amfibieën, amfibieën inreptielen, reptielen in zoogdieren en zo ver-der.

Deze schema's en afbeeldingen beschrij-



ven een samenhangend patroon in de aard-lagen dat van eenvoudige naar complexefossiele vormen loopt. Maar in heden-daagse geologie is dat patroon niet zo con-sistent. De onsamenhangendheid tussen deschema's en afbeeldingen en wat daadwer-kelijk in de aardlagen is gevonden, wordtzelden toegegeven in de handboeken ofpopulaire teksten over evolutie. De evolu-tionisten zijn zo overtuigd van het feit dat alhet leven zich ontwikkelde van de meesteenvoudige vormen tot complexe levendewezens, dat zij de neiging hebben om aan-wijzingen die hun conclusies tegenspreken,uit te sluiten.

Als evolutie de verklaring was voor dewemelende variëteit van leven op aarde,dan zouden wij zeker overvloedig bewijsvinden van de ontelbare hoeveelheden tus-senvormen die moeten hebben bestaan.Charles Darwin zelf worstelde met het feitdat de fossielvondsten zijn conclusies nietstaafden. "...Als soorten zijn voortgekomenuit andere soorten door kleine stapjes,waarom zien we dan niet overal ontelbareovergangsvormen? ... Waarom vinden weze niet ingebed in talloze aantallen in deaardkorst?" (The Origin of Species, 1958,Masterpieces of Science edition, bladzijden136-137).

"... Het aantal variaties van overgangs-vormen die voorheen hebben bestaan[moet] werkelijk enorm zijn", schreef hij."Waarom zit dan niet iedere geologischeformatie en iedere gesteentelaag vol metzulke overgangsschakels? Geologie laatzeker geen aaneenschakeling zien van orga-nische opeenvolging; en dit is misschien hetmeest duidelijke en ernstige bezwaar dattegen de theorie [van de evolutieleer] inge-bracht kan worden. De verklaring ligt,

geloof ik, in de extreme imperfectie van hetgeologische verslag" (idem, pp. 260-261).

Darwin was ervan overtuigd, dat toe-komstige ontdekkingen en onderzoekingende vele hiaten in de overgangsvormen, waarzijn theorie op was gebaseerd, zoudeninvullen. Maar nu anderhalve eeuw later,wat laat het huidige fossielenonderzoekzien met nog maar weinig onontdekte plek-ken op aarde?

Wat het fossiel verslag onthult

Niles Eldredge, conservator van de afde-ling ongewervelde dieren aan het AmericanMuseum of Natural History en adjunct pro-fessor aan de City University van NewYork, is een fervent voorstander van evolu-tie. Maar hij geeft toe dat het fossielverslaghet traditionele evolutionaire standpunt nietondersteund.

"Geen wonder dat paleontologen de evo-lutietheorie zolang vermeden", schrijft hij."Het lijkt nooit te gebeuren”. Naarstigeopgravingen in klifwanden levert zigzags-gewijze en kleine variaties op, en heel somsvage opeenhopingen van verandering - overeen periode van miljoenen jaren, in eentempo dat veel te laag is om een werkelijkeverklaring te kunnen zijn voor alle wonder-baarlijke veranderingen die zich hebbenvoorgedaan in de evolutionaire geschiede-nis.

"Als we dan het begin zien van eennieuw evolutionaire fenomeen, verschijnthet meestal plotseling, en vaak zonder over-tuigend bewijs dat het organisme zich nietelders ontwikkelde!” Evolutie kan nietvoortdurend ergens anders plaatsvinden!Dat is echter hoe het fossielenverslag eenklap heeft uitgedeeld aan vele wanhopigepaleontologen die meer wilden weten over

de evolutietheorie " (Reinventing Darwin:The Great Debate at the High Fable of Evo-lutionary Theorie, 1995, p. 95).

Stephen Jay Gould was één van debekendste schrijvers over de evolutie enpaleontoloog aan de Harvard Universiteit.Als overtuigd evolutionist werkte hij samenmet Professor Eldredge om alternatieven tevinden voor de gangbare opvatting van hetDarwinisme. Net als Eldredge onderkent hijdat het fossielverslag fundamenteel in strijdis met Darwins idee van geleidelijke veran-dering.

"De geschiedenis van de meeste fossiel-soorten", schrijft hij, "behelst twee kenmer-ken die met name indruisen tegen degeleidelijke verandering. Ten eerste stil-stand: de meeste soorten vertonen geendoelgerichte verandering gedurende hunomzwervingen op aarde. Ze verschijnen inhet fossielverslag in dezelfde gedaante alswanneer ze verdwijnen. Morfologische ver-anderingen zijn meestal beperkt en doel-loos. Ten tweede de plotselingeverschijning: in welke locatie dan ook, eensoort komt nooit geleidelijk tevoorschijnmiddels gestage transformatie van de voor-ouders, maar verschijnt altijd plotseling envolledig gevormd" (Gould, "Evolution'sErratic Pace", Natural History, mei 1997,pag. 13-14).

Fossielen ontbreken op beslissendeplaatsen

Francis Hitching, lid van de RoyalArcheological Institute, the PrehistoricSociety en the Society for PhysicalResearch, ziet ook problemen in het gebrui-ken van het fossielverslag om het Darwi-nisme te onderbouwen.

"Er zijn zo'n 250.000 verschillende

De Gever van Leven 17Fotos © 2000 PhotoDisc, Inc.

Kan Darwin's evolutietheorie de ongelooflijke variëteit en com-plexe relaties van het overvloedige leven op aarde verklaren?

En als Darwin's theorie waar is, hoe komt het dan dat er geen over-gangsvormen tussen de soorten worden gevonden?


soorten fossielen van planten en dieren inmusea over de hele wereld", schrijft hij."Dit staat gelijk aan zo'n 1,5 miljoen soor-ten waarvan bekend is dat ze op dit momentop aarde voorkomen. Gegeven het bekendetempo van de evolutionaire mutaties wordter geschat, dat er tenminste 100 keer zoveelfossielsoorten hebben geleefd dan er ont-dekt zijn....maar het vreemde is, dat ersprake is van regelmatige gaten in de fos-sielen: de fossielen ontbreken op al debelangrijke plaatsen.

"Als je zoekt naar schakels tussenbelangrijke diersoorten vind je die eenvou-digweg niet; tenminste niet in voldoendeaantallen om iedere twijfel weg te nemen.Of ze komen helemaal niet voor, of ze zijnzo zeldzaam, dat er eindeloos geargumen-teerd wordt over het feit of een fossiel welof niet tot een bepaalde groep behoort, ofmisschien een overgang is tussen de ene ende andere groep."

"Er zouden vitrines vol moeten zijn mettussenvormen - men zou eerder verwachtendat de fossielen zo langzaam in elkaar over-gaan dat het moeilijk zou zijn om vast testellen waar de ongewervelden eindigdenen de gewervelden begonnen. Maar dat isniet het geval. In plaats daarvan verschijnenduidelijk gedefinieerde, makkelijk te classi-ficeren vissoorten plotsklaps in het fossielverslag. Mysterieus, plotseling vollediggevormd en op de meest on-Darwinistischewijze. En voorafgaand aan deze fossielenzijn er verwarrende en onlogische leemtenomdat daar hun voorvaderen gevonden

zouden moeten worden" (The Neck of theGiraffe: Darwin, Evolution and the NewBiology, 1982, pag. 9 - 10).

Goedbewaard geheim van paleontologen

Wat betekent dit allemaal? Recht voorz'n raap gezegd: als evolutie de geleidelijkeverandering betekent van de ene soort in deandere soort, is het meest opvallende ken-merk van het fossielverslag de afwezigheidvan het bewijs dat evolutie heeft plaatsge-vonden en levert het juist overvloedigbewijs van het tegendeel. Evolutie is eentheorie, en de enige logische plaats ombewijs te vinden voor deze theorie is in hetfossielverslag. Maar in plaats van het bewijste leveren van een langzame geleidelijkeverandering laat het fossielverslag hettegenovergestelde zien.

Professor Eldredge raakte de omvangvan het probleem wanneer hij toegaf datDarwin in wezen een nieuw gebied ontwik-kelde voor wetenschappelijk onderzoek -wat nu taphonomy wordt genoemd- om uitte leggen waarom het fossielverslag zoonvolkomen is, vol hiaten, zodat de aange-nomen patronen van geleidelijke verande-ring zich eenvoudigweg niet voordoen"(Eldridge, pag. 95-96).

Professor Gould geeft op dezelfde wijzetoe dat de "extreme zeldzaamheid" vanbewijs voor het plaatsvinden van evolutiehet "beroepsgeheim [is] van de paleontolo-gie". Hij vervolgt met te bekennen dat deevolutiebomen die onze handboeken versie-

ren alleen gegevens bevatten aan de uitein-den en knoesten van hun takken; de rest zijnenkel gevolgtrekkingen en hoe aannemelijkdeze ook klinken, ze vormen niet de bewij-zen voor fossielen ("Evolution's ErraticPace", Natural History, mei 1997, pag. 14).

Maar delen paleontologen hun "beroeps-geheim" met anderen? Nauwelijks. "In deinleidingen van zowel populaire- als vakli-teratuur... zou je nauwelijks kunnen radendat ze [fossielhiaten] voorkomen, zo welbe-spraakt en zelfverzekerd manoeuvreren demeeste auteurs om de hete brij heen. Met deafwezigheid van fossiele bewijzen in hunmaag schrijven ze zogenaamde "zo is het-verhalen". Een pasklare mutatie deed zichtoevallig voor op een beslissend moment envoila, een nieuw stadium in de evolutie wasbereikt" (Hitching, pag. 12, 13).

Phillip Johnson, professor in de rechtenaan de universiteit van Californië, behandelthet bewijsmateriaal voor en tegen de evolu-tie hetzelfde als hij bewijzen zou behande-len in een juridische zaak. Met betrekkingtot de verkeerde voorstelling van hetbewijsmateriaal schrijft hij:

"Bijna een ieder die de afgelopen 60 jaarbiologie studeerde is er toe gebracht om tegeloven, dat het fossielverslag een bolwerkvan bewijs vormde voor de klassieke stel-ling van Darwin, niet een struikelblok datgebagatelliseerd moest worden.... Het fos-siel verslag vertoont een gelijkmatigpatroon van plotselinge verschijninggevolgd door een stagnatie. De geschiede-nis van het fossielverslag is meer het ver-


In deze publicatie kunnen wij slechts kortingaan op de bergen bewijsmateriaal diepleiten voor een intelligente Ontwerper,

Wetgever en Schepper van het universum. Deafgelopen jaren zijn er veel uitstekende boe-ken verschenen over de wetenschappelijkebevindingen en conclusies die op een Schep-per wijzen.

Wilt u zich verder verdiepen in de argu-menten voor een Schepper en tegen de evo-lutie, dan kunnen wij u de volgende boekenaanbevelen; ze zijn allemaal geschreven doorauteurs met een natuurwetenschappelijkeachtergrond:

• Show Me God: What the MessageFrom Space Is Telling Us About God, FredHeeren, 1997. Dit boek onderzoekt in hoe-verre de laatste ontdekkingen in de ruimte

kloppen met de Bijbel en wijzen op eenintelligente, persoonlijke Schepper; bevatcommentaren en vraaggesprekken metwetenschappers.

• Darwin's Black Box: The BiochemicalChallenge to Evolution, Michael Behe, bio-chemicus, Lehigh University, Pennsylvania,1996. Dit toont aan dat de bouwstenen vanhet leven, de cellen en hun ontelbare onder-delen, veel te complex zijn voor hun medeaf-hankelijke delen en processen omgeëvolueerd te kunnen zijn zonder een intel-ligent ontwerp van buitenaf.

• The Creator and the Cosmos, Hugh Ross,astronoom, University of Toronto, 1993.Onderzoekt het wetenschappelijk bewijs vaneen ontwerp in het universum en het bestaanvan de God van de Bijbel.

• Creation and Evolution: Rethinking theEvidence From Science and the Bible, AlanHayward, 1985. De Britse natuurkundige gaatin op de argumenten in de controverse tussenevolutie en wetenschap.

• Mere Creation: Science, Faith & Intelli-gent Design, William Dembski, red., 1998. Eenbundeling van academische geschriften uit defysica, astrofysica, biologie, antropologie,werktuigbouwkunde en wiskunde die hetdarwinisme uitdagen en bewijs leveren vooreen intelligent ontwerp in het universum.

Hoewel wij niet elke conclusie onder-schrijven die in deze boeken worden gepre-senteerd, denken we dat ze overtuigendeen dwingende argumenten leveren dat hetuniversum en het leven op aarde een over-vloedig bewijs vormen van een Schepper.

Argumenten voor een Schepper


haal over de variaties omtrent een reeksbasisontwerpen, dan over opeenvolgendeverbeteringen. Het uitsterven van een soortheeft hoofdzakelijk plaatsgevonden doorcatastrofen in plaats van door geleidelijkeverdwijning; en de aloude interpretatie vanhet fossielverslag is eerder te danken aanhet bevooroordeelde Darwinisme, dan aanhet geleverde bewijsmateriaal. Het lijkterop alsof paleontologen het als hun taakhebben beschouwd ons te beschermentegen de foutieve conclusies die we getrok-ken zouden hebben als we op de hoogtewaren geweest van de ware toestand vanhet bewijsmateriaal" (Darwin on Trial,1993, pag. 58-59).

Het geheim dat evolutionisten niet willenonthullen is dat - zelfs volgens hun eigeninterpretaties - het fossielverslag vollediggevormde soorten laat zien die voor eenbepaalde periode verschijnen en dan weerverdwijnen. Andere soorten verschenen opandere tijdstippen, maar ook zij verdwenenweer met weinig of geen verandering. Hetfossielverslag ondersteunt eenvoudigwegniet de centrale stelling van Darwin, datsoorten langzaam en geleidelijk van de enein de andere vorm veranderden.

Feiten of interessante waarnemingen

Professor Johnson merkt op dat "Darwi-nisten de evolutie als een vaststaand feitbeschouwen - niet slechts een theorie -omdat het een bevredigende verklaringbiedt voor een relatiemodel dat alle levendewezens met elkaar verbindt.

Een model dat zo sterk overeenkomt metwat zij beschouwen als de noodzakelijkeoorzaak van het model - afkomst met ver-anderingen- dat volgens hen een biologi-sche relatie een evolutionaire relatiebetekent" (Johnson, pag. 63).

De misleidende taal van de evolutiedraait vooral om de classificatie vanlevende soorten. Darwinisten trachten denatuurlijke relaties die zij in de planten endierenwereld observeren te verklaren, doorhet dieren- en plantenleven te categoriserenop basis van hun uiterlijke overeenkomsten.

Er zou gesteld kunnen worden dat Dar-wins theorie niets meer is dan eengeschoolde waarneming van wat voor dehand ligt; namelijk de conclusie dat demeeste dieren met elkaar verwant lijken tezijn omdat de meeste dieren één of meerkenmerken gemeen hebben.

Je kunt bijvoorbeeld een algemene clas-sificatie maken van walvissen, pinquins enhaaien in een groep van waterdieren. Jekunt ook vogels, vleermuizen en bijen groe-

peren als vliegende dieren. Deze vormenniet de definitieve classificaties omdat ervele andere duidelijke verschillen zijn. Dedarwinistische benadering is echter niet omde duidelijke algemene kenmerken tegebruiken om aan te tonen dat de dierenvele overeenkomsten hebben, maar om aante tonen dat ze aan elkaar verwant warenmiddels gezamenlijke voorouders.

Professor Johnson drukt het als volgt uit:"Darwin stelde een naturalistische verkla-ring voor van de voornaamste kenmerkenvan de levende wereld die zo'n grote aan-trekkingskracht uitoefende vanwege haarverbluffende logica, dat het de wetenschap-pelijke wereld veroverde; zelfs ook al ble-ven er twijfels bestaan over sommigebelangrijke delen van deze theorie. Hijtheoretiseerde dat de onsamenhangendegroepen van de huidige fauna de nakome-lingen waren van reeds lang uitgestorvengezamenlijke voorouders.

Relatief nauw verbonden groepen (zoalsreptielen, vogels en zoogdieren) deeldeneen, relatief gezien, recente gezamenlijkevoorouder; alle gewervelden deelden eenvroegere gezamenlijke voorouder en alledieren deelden een nog oudere gezamelijkevoorouder. Hij stelde vervolgens voor datde voorouders verbonden moeten zijn methun nakomelin-gen door middelvan lange ketensvan overgangs-vormen, die ookuitgestorven zijn(Johnson, pag.64).

Evolutionistenkiezen ervoor stilte staan bij deovereenkomstenin plaats van bijde verschillen.Hierdoor leidenze je weg van dekern van de zaak,namelijk dat aldeze overeen-komsten een aan-wijzing zijn vaneen en dezelfdeOntwerper vande structuur enfunctie van alle levensvormen. Iedere dier-soort werd gemaakt en ontworpen om opeen bepaalde manier te bestaan en gedijen.Darwin en zijn latere voorstanders van deevolutionaire kijk op het leven concentreer-den zich op de overeenkomsten binnen de

algemene indelingen van diersoorten enveronderstelden daarmee, dat deze overeen-komsten bewijzen dat alle dieren aan elkaarverwant zijn middels gemeenschappelijkevoorouders.

Er zijn echter enorme verschillen in delevensvormen op aarde. Indien, zoals deevolutietheorie veronderstelt, alle levens-vormen gemeenschappelijke vooroudershebben die via ketens van tussenvormenaan deze voorouders verbonden zijn, danzou het fossielenverslag bol moeten staanvan vele van deze overgangsvormen. Maar paleontologen bekennen, zoals weeerder zagen, zelf dat daar totaal geensprake van is.

Het bijbelse scheppingsgedicht

Zoals eerder vastgesteld, vereist leveneen levengever. We noemen dit de wet vanbiogenesis: leven kan alleen uit reedsbestaand leven voortkomen. De evolutieleerbenadrukt dat wij en onze wereld het resul-taat zijn van lukraak, achteloos toeval envan een opeenvolging van toevalligegebeurtenissen. De Bijbel presenteert eenander beeld: een Gever van leven schiepleven op aarde op een wijze en voor eendoel dat totaal afwijkt van het scenario datdoor evolutionisten wordt omhelst. Wie is

deze Gever van leven? Wat is Zijn doelstel-ling?

In deze brochure geven we aandacht aande bijbelse kant van het verhaal over ditcruciale onderwerp. Het probleem is nietdat wetenschappers het antwoord niet kun-

Sommige geleerden erkennen dat de kansen op een spontaan ont-staan van het leven op aarde oneindig klein zijn. Daarom keren zij zich totandere theorieën zoals het geloof dat het leven hier kwam uit een onbe-kende bron ergens anders in het heelal.



nen vinden. Het probleem is dat de meesteneenvoudig weigeren om serieus te overwe-gen dat de Bijbel misschien een betrouw-bare basis vormt voor menselijke kennis eneen bron voor antwoorden op de meestbelangrijke vragen omtrent het leven.

Laten we beginnen bij het begin van hetboek Genesis. Hoofdstuk I beschrijft eerstin het kort de schepping van de hemelen ende aarde, alsook het ontstaan van licht endroog land. Vervolgens doet de Bijbel ver-slag van de schepping van biologisch levenop onze planeet. Vanaf het begin werdenlevende wezens ingedeeld volgens alge-mene soorten, ieder naar zijn soort met devoortplantingsmogelijkheden alleen binnenzijn soort.

Hier zien we een wetenschappelijk feitdat door wetenschappers alom wordterkend: dieren planten zich alleen voort bin-nen hun eigen geslacht of soort. Of dierentot een bepaalde soort behoren, hangt er fei-telijk van af of ze zich met succes kunnenvoortplanten. Volgens de Bijbel werden debelangrijkste soorten allemaal geschapennaar hun soort. Zij kwamen niet uit elkaarvoort.

God stond zeker een grote mate vangenetische verscheidenheid toe binnen de inde Bijbel beschreven algemene soorten. Datkunnen we zien aan de verschillen in afme-tingen, vormen, kleuren en andere kenmer-ken van honden, katten, vee, kippen en zelfsonze medemens. Al eeuwenlang hebbenmensen de genetische diversiteit van soor-ten gebruikt om dieren voort te brengen diemeer vlees, melk of wol produceren en ras-sen van tarwe, maïs of rijst die meer oogstopbrengen. Maar het genetische potentieelvoor deze variaties was reeds ingebouwd inhet originele "Genesis-model".

"En God zeide: Dat de aarde jong groenvoortbrenge, zaadgevend gewas, vruchtbo-men, die naar hun aard vruchten dragen,welke zaad [met potentieel voor leven]bevatten, op de aarde; en het was alzo"(vers 11). Het mag duidelijk zijn dat het bij-belse standpunt is dat God de Schepper vanhet leven is. Hij zette het proces in werkingwaardoor leven nog meer leven voort-brengt.

Vers 21 vertelt ons duidelijk: "Toenschiep God de grote zeedieren en alle krioe-lende levende wezens, waarvan de waterenwemelen." In vers 24 zegt de Schepper:"Dat de aarde voortbrenge levende wezensnaar hun aard." Dan vertellen verzen 26 en27 ons over het ontstaan van menselijkleven.

We dienen vooral aandacht te besteden

aan de schepping van de eerste mens. Gene-sis 2:7 zegt: "Toen formeerde de Here Godde mens van stof uit de aardbodem [doodmateriaal] en blies de levensadem in zijnneus: alzo werd de mens tot een levendwezen." De bijbelse uitleg is dat menselijkleven rechtstreeks van God kwam. Genesisverklaart in feite dat God de oorsprong vanal het leven is.

Het leven van God

De Bijbel openbaart veel meer over deGever van leven. Het bevestigt dat Hij”...onsterfelijkheid heeft, en een ontoeganke-lijk licht bewoont, die geen der mensengezien heeft of zien kan..." (I Timotheus6:16). Jezus Christus vertelt ons, "Wantgelijk de Vader leven heeft in Zichzelf,heeft Hij ook de Zoon gegeven leven tehebben in Zichzelf" (Johannes 5:26).

Hier en in het boek Genesis vinden wijbewijs van de meest basale wet van bioge-nesis: leven ontstaat alleen uit iets dat reedslevend is, niet uit levenloze dode materie.God, Die alleen eeuwig leven heeft, is deoriginele Levengever.

De Bijbel openbaart dat God altijd heeftbestaan. Hij, Die in eeuwigheid troont(Jesaja 57:15). Als mens vinden we dit con-cept moeilijk te begrijpen. Voor ons lijkt hetnormaal dat alles een begin en een eindheeft. Maar er zijn sommige dingen dieeenvoudigweg ons verstand te boven gaan.Dan wil God dat we op Zijn woord vertrou-wen, accepteren wat Hij openbaart enbedenken hoe enorm beperkt we zijn in ver-gelijking met Hem (Jesaja 40:25, 26, 28;46:9-10; 55:8, 9).

De Schriften vertellen ons: "Door hetgeloof verstaan wij, dat de wereld door hetwoord Gods tot stand gebracht is, zodat hetzichtbare niet ontstaan is uit het waarneem-bare" (Hebreeën 11:3). De grondstoffenwaar het hier over gaat en die als vanzelf-sprekend worden beschouwd door evolutio-nisten, waren eenvoudigweg niet aanwezig.God legt niet uit hoe Hij de hemelen en deaarde schiep, enkel dat Hij dat deed. Hijgeeft ons overvloedig bewijs op anderegebieden dat Zijn woord, de Bijbel, waar is.Hij wil dat wij Hem op Zijn woord geloven.

Geestelijk leven schenken aan mensen

Nogmaals, alleen God, die eeuwig levenbezit, kan nieuwe levensvormen scheppen,of dat nu om fysiek leven gaat of iets veelgroters. Hij is de bron van leven.

Vanuit Gods standpunt is er iets dat veelbelangrijker is dan Zijn schepping van bio-logisch leven, namelijk dat Hij bezig is met

het scheppen van nieuw geestelijk leven.Johannes schreef "Wie de Zoon van Godniet heeft, heeft het [eeuwige] leven niet" (I Johannes 5:12).

De apostel Paulus herinnerde een jongeevangelist eraan dat Jezus Christus "dedood van zijn kracht heeft beroofd enonvergankelijk leven aan het licht gebrachtheeft door het Evangelie" (2 Timotheus1:10). Mensen die een fysiek leven bescho-ren zijn van zo'n 70 jaar (Psalm. 90:10),krijgen de kans om voor eeuwig te leven.

Paulus schreef over de "hoop des eeuwi-gen levens, dat God, die niet liegt, vooreeuwige tijden beloofd heeft" (Titus 1:2).Hij onderwees dat trouwe leerlingen vanChristus "erfgenamen zouden worden over-eenkomstig de hope des eeuwigen levens"(Titus. 3:7).

De Gever van Leven gaf de mens eerstfysiek leven, zoals we lazen in de eerstetwee hoofdstukken van Genesis. Net als dedieren zal de mens sterven (Hebreeën 9:27).Maar in tegenstelling tot de dieren werd demens geschapen met het potentieel om eeu-wig leven te verkrijgen. Wanneer je begrijptdat God de Levengever is die de mensschiep voor Zijn speciale doel, met hetpotentieel van onsterfelijkheid, krijgt hetleven veel meer betekenis dan het legedoelloze bestaan dat inherent is aan hetgeloof in evolutie.

De weg naar eeuwig leven

Kunnen we het eeuwig levenverdienen? Hoe kunnen we heteeuwig leven verkrijgen? Watzegt de Bijbel daarover? Christus zei: „breed is de wegdie tot het verderf leidt, en smalde weg die ten leven leidt, enweinigen zijn er die hem vin-den“(Mattheus. 7:13-14) In dit boekje leest u over hetgeloof in Jezus Christus, berouwen bekering, waterdoop, handop-legging, ontvangst van GodsHeilige Geest, het bewandelenvan de weg der liefde, en hetgeboren worden in GodsKoninkrijk.

Deze brochure wordt u gratis aangeboden door:

UNITED CHURCH OF GODPostbus 93

2800 AB GOUDA


Hoe dieper de wetenschappers in de mys-teries van het universum doordringen,des te meer hun ontdekkingen een

ondersteuning zijn van het bestaan van God. Alte vaak echter zwijgen zij opmerkelijk genoegover dit aspect van hun bevindingen.

Recente doorbraken in de kennis van de cel,de fundamentele bouwsteen van het leven, zijnhiervan een voorbeeld. Michael Behe, bioche-micus aan de Lehigh University in Pennsylvania,besloot, na het uitgebreide onderzoek op hetmoleculaire niveau te hebben geanalyseerd, tothet openbaar maken van de verregaande impli-caties daarvan. Zijn boek Darwin's Black Box:The Biochemical Challenge to Evolution (1996)staat vol wetenschappelijke gegevens, in voorde leek duidelijke taal, die zijn opzienbarendeconclusies staven. Hier volgen enkele passages:

,,In sommige opzichten zijn volwassengeleerden ... geneigd tot wensdenken ... Zodacht men eeuwen geleden bijvoorbeeld datinsecten en ander ongedierte direct ontstondenuit bedorven voedsel. Dit was gemakkelijk tegeloven, want men dacht dat ze heel eenvou-dig waren (vóór de uitvinding van de micro-scoop dachten natuurkundigen dat insectengeen interne organen hadden).

,,Naarmate echter de biologie vooruitgang

boekte en nauwkeurige experimenten aan-toonden dat afgeschermd voedsel geen levenvoortbracht, trok de theorie van spontanegeneratie zich terug tot de grenzen waarachterde wetenschap niet kon nagaan wat er werke-lijk gebeurde. In de negentiende eeuw bete-kende dat de cel. Wanneer bier, melk of urineverscheidene dagen in containers bleven staan,werden ze, ook die afgesloten waren, troebelvan iets wat erin groeide.

,,Door de microscopen van de achttiende ennegentiende eeuw was te zien dat de groei heelklein was, klaarblijkelijk levende cellen. Daaromleek het redelijk dat eenvoudige levensvormenspontaan konden ontstaan uit vloeistoffen.

,,De sleutel om de mensen te overtuigen washet uitbeelden van de cel als 'eenvoudig'. Een

van de belangrijkste pleitbezorgers in de negen-tiende eeuw van de theorie van spontane gene-ratie was Ernst Haeckel, een grootbewonderaar van Darwin en een ijverige pro-motor van Darwins theorie.

,,Wegens de beperkte kijk op cellen diemicroscopen boden, geloofde Haeckel dat een

cel een 'eenvoudige klont van een eiwitachtigecombinatie van koolstof' was, niet veel andersdan een stukje microscopische Jell-O. Daaromleek het voor Haeckel dat zulke eenvoudigelevensvormen, zonder inwendige organen,konden worden voortgebracht uit onbezieldematerie. Tegenwoordig weten we natuurlijkbeter'' (pp. 23-24).

Hoe complex is de cel? Zoöloog en evolutio-nist Richard Dawkins merkt op dat een celkern,,een digitaal gecodeerde database bevat metinhoudelijk meer gegevens dan alle 30 delenvan de Encyclopaedia Britannica bij elkaar. En ditgetal geldt voor iedere cel ... Het totale aantalcellen in het lichaam (van een mens) is ongeveer10 biljoen" (The Blind Watchmaker, pp. 17-18;nadruk oorspronkelijk).

Verderop in zijn boek bespreekt Behe decomplexiteit die de geleerden hebben ontdekt.,,Gedurende de afgelopen veertig jaar heeft demoderne biochemie de geheimen van de celontsluierd. De vooruitgang heeft veel gekost. Zevereiste tienduizenden mensen die het groot-ste deel van hun leven aan het eentonige werkin het laboratorium hebben gewijd...

,,De resultaten van deze cumulatieve inspan-ningen om de cel te onderzoeken - om hetleven te onderzoeken op moleculair niveau - iseen luide, heldere, doordringende kreet van'ontwerp!'. Het resultaat is zo ondubbelzinnigen zo veelzeggend dat het kan worden gerang-schikt als een van de grootste prestaties in degeschiedenis van de wetenschap. De ontdek-king evenaart die van Newton en Einstein, vanLavoisier en Schrödinger, van Pasteur en Dar-win. De waarneming van het intelligente ont-werp van het leven is van even groot gewicht alsde waarneming dat de aarde om de zon draaitof dat ziekte door bacteriën wordt veroorzaaktof dat straling wordt uitgezonden in quanta.

,,De grootte van de overwinning, tegenzulke hoge kosten verworven door middel vanvolhardende inspanning in de loop der tiental-len jaren, zou naar men kon verwachten inlaboratoria overal in de wereld champagnekur-ken hebben doen knallen. Deze triomf van dewetenschap zou uit duizenden kelen kretenvan 'Eureka!' hebben moeten laten klinken,zou veel applaus hebben moeten oogsten enmisschien zelfs een reden voor een vrije daghebben kunnen zijn.

,,Maar er zijn geen flessen ontkurkt, er isgeen applaus geweest. In plaats daarvan wordtde treffende complexiteit van de cel omgevendoor een merkwaardig, verward zwijgen. Alshet onderwerp in het openbaar ter sprakekomt, beginnen er voeten te schuiven en adem-halingen moeizaam te worden. Privé zijn demensen een beetje meer ontspannen; velengeven expliciet toe wat overduidelijk is, maarstaren vervolgens naar de grond, schudden hunhoofd en laten het daarbij.

,,Waarom omhelst de wetenschappelijkewereld niet met enthousiasme haar verbazing-wekken-de ontdekkingen? Waarom wordt hetwaargenomen ontwerp behandeld met intel-lectuele handschoenen? Het dilemma is dat alséén kant van de olifant als intelligent ontwerpwordt bestempeld, de andere kant kan wordenbestempeld als God" (Behe, pp. 232-233;nadruk oorspronkelijk).

Deze ontdekkingen onthullen dat de een-voudigste cel zo ingewikkeld is, zo complex enwonderbaarlijk wat het ontwerp ervan betreftdat zelfs de mogelijkheid van een toevallige tot-standkoming ondenkbaar is. Het bewijs van eenintelligente Ontwerper is overweldigend.

Het oorverdovend zwijgen der geleerden


De wetenschap heeftopmerkelijke vooruitganggeboekt in het begrip van nietalleen de ruimte, maar ook vande microwereld. Onderzoek vancellen, zoals de zenuwcel hierlinks, heeft een grote complexi-teit aan het licht gebracht eneen onmiskenbaar bewijs vaneen Ontwerper.

Foto’s: Corbis Digital Stock (top), © 2000 PhotoDisc, Inc.



Heeft het leven zin zonder God inbeeld? Bestaat er een doel voorde aarde en haar bewoners? Zoja, wat is dat doel?

Toen Stephen Hawking zijn boek "ABrief History in Time" schreef, nadat hijzijn visie over het ontstaan vanhet universum had uitgelegd,kwam hij tot de conclusie: "Alswe het antwoord vinden op dievraag [de vraag waarom wij enhet universum bestaan] zou datde ultieme overwinning beteke-nen van het menselijk verstand -want dan zouden we het verstandvan God kennen" (Hawking, p.175).

Het antwoord op die vraag zalniet komen van het menselijkintellect of redenatie, maar alleenvan Degene die groter is dan onsfysieke universum. Als we Godbuiten beeld laten, verliest demens en het universum iederebetekenis.

Of het leven betekenis heeft iseen vraagteken geweest vanafhet begin van de mensheid. Het ligt in onzenatuur om vragen te stellen als "Waaromben ik?" en "Wat is het doel van hetleven?".

God heeft een doel met de mensheid,maar slechts weinigen begrijpen wat het is.Dat allesoverheersende doel weten en echtgeloven, kan ons leven vol betekenis latenworden. Maar we kunnen ons doel alleenbegrijpen als we antwoorden zoeken bijHem Die het leven schiep.

Bestemming zonder god

Laten wij eerst de betekenis van hetleven overwegen indien er sprake wasgeweest van evolutie en er geen SchepperGod aan te pas was gekomen. Als er geenGod bestond, zou er geen mogelijkheid zijnvan leven na de dood, laat staan van onster-felijkheid. Het leven zou met de dooddefinitief eindigen.

Er zou geen allesoverheersend doel zijnom ons leven betekenis te geven. Ons levenzou niet meer betekenis hebben dan dat van

een dier of insect dat moet vechten om teoverleven tot het moment van de dood dater op volgt. Alle vooruitgang, de opofferin-gen, de goede en indrukwekkende dingendie mannen en vrouwen verwezenlijkenzouden uiteindelijk zinloze inspanningen

zijn in een universum dat in afwachting isvan het eigen ondergang.

Wijlen astronoom en auteur Carl Sagangeloofde niet in God. Na het overlijden vanzijn vrouw met wie hij 20 jaar getrouwdwas geweest, geloofde hij dat hij haar nooitmeer zou zien. Toen zijn eigen doodnaderde, gaf hij uiting aan een algemeenmenselijk verlangen, vermengd met hetnutteloze van het atheïsme: "Ik zou graagwillen geloven dat ik na mijn overlijdenweer zal leven, dat een deel van mijn den-ken, gevoel en geheugen zal blijvenbestaan. Maar hoe graag ik dat ook wilgeloven, en ondanks de oude en wereld-wijde culturele tradities die een leven na dedood verkondigen, weet ik niet beter danhet te beschouwen als wensdromen" ("Inthe Valley of Shadow", Parade, 10 maart1996).

Wanneer je het vooruitzicht en de hoopvan een hiernamaals wegneemt, wordt jeleven doelloos en van geen waarde. Watvoor verschil zou het tenslotte maken of we

als een Moeder Theresa leefden of als eenAdolf Hitler?

Het lot zou voor iedereen hetzelfde zijn.De goede werken van mensen zouden geenverschil maken in hun lot of dat van het uni-versum.

Dit is het sombere vooruit-zicht van hen die hun overtui-ging baseren op het atheïsme ofde evolutieleer en veronderstel-len dat het na dit leven afgelo-pen is.

Maar als God bestaat, heeftons leven een eeuwige beteke-nis omdat onze hoop niet dedood is maar eeuwig leven (ziepag. 2 van deze brochure:"Waartoe bent u geboren?"). AlsGod bestaat, is er ook een abso-lute norm van goed en kwaaddie de natuur van God uitmaakt.Dit maakt onze morele keuzesvan grote betekenis.

In algemene zin heeft demens drie opvattingen ontwik-keld die de betekenis van hetleven trachten te verklaren zon-

der God en iedere mogelijkheid een levenna dit aardse bestaan te ontkennen. Dezehebben een enorme invloed gehad op dewereld en de manier waarop mensen leven.

Het nihilistische standpunt

De eerste conclusie die naar voren komtbij een atheïstische benadering van hetleven is, dat het menselijk bestaan met alhaar wetten en instellingen betekenisloos is.Deze opvatting wordt het nihilismegenoemd. De aanhangers hebben de over-tuiging dat God niet bestaat en het univer-sum met alles erop en eraan geen doel ofbestemming heeft. Wij zijn slechts hetresultaat van materiaal, tijd en toeval; erbestaat geen leven na ons tijdelijke bestaan;we zijn de alleenheersers van ons aardseleven en wat we van onszelf maken in dezekorte duur ligt in ons eigen vermogen.

Deze opvatting ontkent het bestaan vannormen en waarden. Het ontkent hetbestaan van enige objectieve basis voor hetvaststellen van ethiek, moraal of waarheid.

Wat is de betekenis en hetdoel van het leven?

Wat is ons doel in het leven? Is het slechts een kort, voorbijgaandmoment voorafgegaan en gevolgd door een eeuwigheid van niets?

Foto’s: Corbis Digital Stock


Wat is de betekenis en het doel van het leven? 23

Het beweert dat je vrij bent om iedere leeraan te hangen al naar gelang je voor- ofafkeur, in plaats van je te houden aan eensysteem van absolute morele waarden.

Je normbesef en keuzen worden bepaalddoor wat jou het beste uitkomt, wat jou vol-doening geeft of plezier. Het biedt geenrationele grond om een een moreel leven teleiden. Het is misschien in je voordeel omje te conformeren aan de morele waardenvan de samenleving als het je uitkomt, maarje bent geenszin verplicht om je moreel tegedragen als dat tegen je eigen belangenindruist. In deze zin houdt een atheïst ermorele waarden op na, maar we moetenwel begrijpen dat een atheist of existentia-list hiervoor geen verantwoording aflegtaan een gezaghebber.

Deze nihilistische kijk leidde in de zesti-

ger jaren tot de verklaring "God is dood".Deze slogan impliceerde dat Gods wettennutteloos zijn en niet gebruikt zouden moe-ten worden om de mens te beïnvloeden ernormen en waarden op na te houden. Hetveronderstelde dat je er op los kon leven.Deze gedachtengang leidde tot een genera-tie die deed wat ze leuk vond. Het leiddeeen tijdperk in van rebellie tegen langgekoesterde waarden. Drugsgebruik,geweld en sexuele uitspattingen namenexplosief toe. De moraliteit en het aantalhuwelijken en gezinnen nam schrikbarend af.

Alhoewel we tegenwoordig nog maarzelden zulke openlijke uitingen van rebellieen anarchie zien op straat of op universitei-ten is de schade reeds aangericht. Helesamenlevingen werden - en blijven - perma-

nent verdorven door deze verwerping vanbijbelse normen en waarden.

Het heeft een verschrikkelijke tol geëist.Ideeën hebben consequenties. De mensendie deze gedachtengang verkondigdenrealiseerden zich niet hoe verstrekkend degevolgen zouden zijn.

De humanistische benadering

De volgende zienswijze vertoont over-eenkomsten. Het humanisme hangt ook deleer aan dat het universum zonder doelbestaat. Het beweert dat wij het resultaatzijn van een doelloos proces dat geenenkele bestemming vereist.

Het humanisme verschilt echter van hetnihilisme door te zeggen dat het leven bete-kenis kan hebben als we er betekenis aangeven. Het leven kan net zoveel betekenis

De atheïstische, evolutionaire levensopvat-ting houdt in dat het leven door toeval isgeëvolueerd, zonder uiteindelijk doel of

plan. De Bijbel echter zegt ons dat God de aardeen de mens schiep met een specifiek — en ont-zagwekkend — doel op het oog.

Wat is dat doel? Toen lang geleden koningDavid de nachtelijke hemel aanschouwde,vroeg hij: ,,Wat is de mens, dat Gij zijnergedenkt, en het mensenkind dat Gij naar hemomziet?" (Psalm 8:5). In tegenstelling tot alleandere schepsels heeft God de mens geschapennaar zijn eigen beeld en gelijkenis (Genesis 1:26).Hij gaf de mens de mogelijkheid een relatie metHem te hebben. De mens had het vermogeninzicht te hebben en te leven volgens dezelfdegeestelijke wetten als God, wetten die deel uit-maken van Gods karakter. Door een intiemerelatie met Hem kon de mens steeds meer wor-den als God.

Onze eerste voorouder, Adam, deed eenkeuze die beslissend was voor de rest van demensheid, toen hij probeerde zelf een levens-wijze te vinden zonder de intieme relatie dieGod hem aanbood. Sindsdien hebben wij naarde betekenis van het leven gezocht.

De ontzagwekkende waarheid is dat Godbezig is met het scheppen van een gezin, eenGoddelijk gezin. Hij is de Vader van dat gezin.Hoe openbaarde God aan zijn discipelen? Als,,onze Vader die in de hemel zijt" (Mattheüs6:9). Jezus zegt ons de wegen van God te volgen,,opdat gij kinderen moogt zijn van uw Vader,die in de hemelen is " (Mattheüs 5:45).

God nodigt ons tot een relatie vader-kindmet Hem en geeft ons zijn Geest opdat wij zijnkinderen kunnen worden: ,,Maar gij hebt ont-

vangen de Geest van het zoonschap, doorwelke wij roepen: Abba, Vader. Die Geestgetuigt met onze geest, dat wij kinderen Godszijn. Zijn wij nu kinderen, dan zijn wij ook erfge-namen: erfgenamen van God, en medeërfge-namen met Christus..." (Romeinen 8:15-17).

Degenen aan wie God zijn Geest geeft ont-vangen na dit leven het eeuwige leven dooreen opstanding uit de doden. ,,Allen zullen wij

niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderdworden, in een ondeelbaar ogenblik, bij de laat-ste bazuin, want de bazuin zal klinken en de

doden zullen onvergankelijk opgewekt wor-den en wij zullen veranderd worden. Want ditvergankelijke moet onvergankelijkheid aan-doen en dit sterfelijke moet onsterfelijkheidaandoen" (1 Korinthiërs 15:51-53).

Het is door middel van de opstanding toteeuwig leven dat God ons omvormt tot ver-heerlijkte en onsterfelijke wezens, zoals God zelfis. Zoals 1 Johannes 3:2 zegt dat ,,wij Hem gelijkzullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijkHij is".

God is bezig met het proces van het schep-pen van zijn eigen gezin. Hij zal mensen eeuwigleven geven, dat wij voor altijd met Hem zullendelen. Hij verlangt ernaar zijn eeuwige bestaante delen met anderen door een levenswijze vanliefde jegens anderen. Vooral wegens zijn liefdebracht God het universum tot bestaan. Het iswegens Gods liefde dat Hij ons daar een deel ingaf. Het leven is het resultaat van Gods liefde enzijn wens zijn liefde te delen met zijn onsterfe-lijke gezin voor alle eeuwigheid.

De bijbelse openbaring van onze bestem-ming staat ver af van de duistere, betekenislozekijk op het leven dat atheïsten en evolutionistente bieden hebben. Leven met God in beeld is nietiets waar wij ons rationeel tegen moeten verzet-ten. Wij moeten het juist zien als een reden totvreugde. Leven zonder God — en zonder zijnbelofte van eeuwig leven - is leeg en hopeloos.Leven met God is spannend, geeft voldoeningen beloont ons uiteindelijk ver boven onze wild-ste verbeelding. (Voor meer begrip van onze toekomst zoals die in de Bijbel wordt geopen-baard, kunt u een gratis exemplaar aanvragenvan de boekjes Wat is uw bestemming? en Het Evangelie van het Koninkrijk.)

Waartoe bent u geboren?

Volgens de evolutieleer is de mensniet meer dan één soort in een grote familie van dieren. Volgens de Bijbel ligtonze bestemming in een andere familie:die van God.


hebben als wij er zelf aan geven. Het levenis waard geleefd te worden omdat wij hetzelf belangrijk en plezierig maken. Maarnet als nihilisme erkent het geen beoogdewaarden. Deze opvatting leert dat iemand erzedelijk gedrag op na kan houden omdat

het hem voldoening geeft om volgens dezewaarden te leren leven.

Er is weinig verschil tussen het huma-nisme en het nihilisme. Het humanistischestandpunt erkent het bestaan van waarden,maar deze zijn noodzakelijk noch univer-seel of tijdloos, en niemand is verplicht omzich moreel te gedragen. Er bestaan geenabsolute waarden.

Het humanisme slaagt er niet in ommorele bezwaren in te brengen tegenimmoreel gedrag. Met andere woorden: alser geen absolute moraliteit bestaat, kan jeniet aantonen dat iets goed of kwaad is. Dusheeft niemand het recht om de keuzen ofdaden van anderen te veroordelen.

Ingebouwde bestemming

Een derde opvatting is dat er doelge-richte waarden bestaan, maar dat deze onaf-hankelijk van God bestaan; ze hebben Hemniet nodig om te bestaan. Deze opvattingverschilt van de eerste twee omdat het hetbestaan erkent van doelgerichte waarden.

Volgens deze leer beschikt de mens ech-ter over voldoende morele intuïtie om zichbewust te worden van het bestaan vanmorele waarden. Opnieuw is het hier demens die normen en waarden ontdekt enover de bekwaamheid beschikt om er naarte leven als hij daarvoor kiest. Hij heeft

geen God nodig om hem hierover voor telichten of te vertellen wat deze absolutewaarden zijn. Een betekenisvol leven hangtniet af van het bestaan van God of van ietsvan buitenaf.

Alle drie de benaderingen hebben ietsgemeen: ze ver-wijderen God uithun overwegin-gen en biedengeen hoop opleven na de dood.De essentie vanalle drie de opvat-tingen is dat zebeweren, dat demens uit het nietstevoorschijnkwam, we geë-volueerd zijn enons nu op hethoogste niveauvan het levenbevinden, met hetgezag om onzeeigen waarden terangschikken enzelf onze toe-komst te bepalen.

Alle drie de opvattingen leren dat er geenleven is na de dood. Dit leven is alles wat eris. Het leven heeft wel of geen betekenis, alnaar gelang iemands opvattingen. Onzehuidige status is dat we alleen goed zijnvoor het doorgeven van onze genen en filo-sofieën aan ons nageslacht in de hoop datzij zich verder zullen ontwikkelen tot super-wezens. Dit alles betekent natuurlijk dat deevolutie nog steeds doorgaat en we ons ineen doorgaand proces van steeds verdereontwikkeling bevinden.

De belangrijkste vraagstukken van het leven

Kunnen we zonder God een echtebestemming hebben en er absolute waardenop na houden? Mensen kunnen zich metdeze filosofieën een betekenisvol leveninbeelden - tenminste, als je betekenisvoldefinieert als zijnde een voorbijgaand geluken een plezierige tijd in het heden.

Het is triest dat veel teveel mensen dezedefinitie aan betekenisvol hebben gegeven.Maar deze opvattingen slagen er niet in omantwoord te geven op de echte vragenomtrent een betekenisvol leven.

Alleen wanneer je God erbij betrekt, kunje een volledig antwoord krijgen dat nietalleen betekenis geeft aan dit leven hier,maar ook ons verlangen naar een doel na dit

aardse bestaan bevredigt.Van alle schepsels die we om ons heen

zien, is de mens het enige onderdeel van deschepping dat zich kan bezighouden methet aspect van betekenis, het aanbidden vanGod en het uitdrukking geven aan eengeloof in leven na de dood. In tegenstellingtot dieren kunnen mensen zich eeuwigheiden onsterfelijkheid voorstellen.

Waarom zijn wij verschillend? Zou hetkunnen dat ons vermogen om ons een voor-stelling te maken van de toekomst en onzehoop op een leven na ons tijdelijke bestaan,zorgvuldig in ons is geplaatst door eenSchepper die Zelf een eeuwige bestemmingaan mensen heeft toebedeeld?

Zo'n 3000 jaar geleden schreef de wijzeKoning Salomo dat "Hij de eeuw in hunhart (heeft) gelegd" (Prediker 3:1). God gafons het verlangen om de vragen te stellen,maar niet het vermogen om de antwoordente weten, tenzij we oprecht naar Hem zoe-ken en op Hem vertrouwen.

Als we er voor kiezen om niet te gelovendat God het universum heeft geschapen,dan moeten we geloven dat alle hoop in eentoekomst en verlangen naar een bestem-ming na ons aardse bestaan tevergeefs is.

Ironisch genoeg is het zo dat als de ver-onderstelde principes van de evolutieleerwerkelijke bestonden, de mens dit aspectvan zijn intellect helemaal niet hoefde teontwikkelen. Maar het is een feit dat we erwel degelijk bij stilstaan. De mens is Godsschepping. Hij plaatste ons hier voor eenreden. Onze waarde ligt niet in onszelf,maar in het feit dat God ons schiep naarZijn beeld. Het is God die het menselijkleven waarde geeft. Het probleem is, dat we vanaf het moment dat we God uit beeldhebben laten verdwijnen, elders wanhopigop zoek zijn gegaan om onze eigenwaardete vinden. We hebben psychologieën ont-wikkeld die onze belangrijkheid benadruk-ken. Een namaak priesterschap aanpsychologen vertelt ons dat we boven onzeproblemen kunnen uitstijgen door ons aanonze broekspijpen op te trekken.

Onze hulpverlening in de psychologiewas vooral ontworpen om een goddelozekijk op de schepping van dienst te zijn. Hetverwerpt het concept dat onze waarde vaneen Schepper komt die een doel met onsvoorhad nog voordat Hij een van onsschiep.

De morele principes van God wordenbelichaamd in de wetten die Hij aan demens gaf.

Levensbeschouwingen die op evolutie zijn gebaseerd bie-den uiteindelijk geen hoop of doel in het leven. Als we de waarheid vanGods plan zoals geopenbaard in de Bijbel begrijpen, wordt het levendoordrenkt van betekenis.

24 De ultieme levensvraag: Bestaat God? Foto’s: © 2000 PhotoDisc, Inc. (links), Corbis Digital Stock

Vervolg zie pagina 29


Ideeën met gevolgen 25

Niets heeft een grotere invloed oponze morele keuzes dan het feitof we wel of niet in God gelo-ven. De morele keuzes die we

maken bepalen onze levensloop, en collec-tief die van de samenleving. Onze houdingten opzichte van de wet, ons respect voor enerkenning van gezag, ons respect voor hetongeborene en zelfs onze seksuele gedra-gingen, worden grotendeels bepaald doorons geloof of ongeloof in God. Ons gedragnaar anderen toe, alsookde liefde en trouw in onzerelaties, komt uiteindelijkop één punt neer: gelovenwe in God als Hijspreekt?

Gedurende de afgelo-pen paar eeuwen hebbenwe een zogenaamdeeeuw van verlichtingdoorgemaakt waarin filo-sofen en andere denkerseen duidelijke boodschapuitzonden dat we geenGod nodig hebben dieons vertelt wat goed enkwaad is. Met als resul-taat, dat het atheïsme enmaterialisme als alge-mene norm zijn geaccep-teerd. Degene die in Goden de betrouwbaarheidvan de Bijbel geloven,worden vaak afgeschil-derd als ongeschoold, onvoorgelicht, bijge-lovig en van de oude stempel - ofgewoonweg gevaarlijk.

Richard Dawkins, de overtuigde verde-diger van de evolutieleer die eerder in dezebrochure werd geïntroduceerd zegt: "Het isabsoluut gerechtvaardigd om iemand, diebeweert niet in de evolutie te geloven,onwetend, dom of krankzinnig te noemen(of gemeen, maar dat neem ik liever niet inoverweging)" (Richard Dawkins, The NewYork Times Review of Blueprints, 9 april1998).

Academische en regeringsinstellingenmet de grootste verantwoordelijkheid voorhet bepalen van het doen en laten van desamenleving, hebben God grotendeels uithun gelederen verbannen. De meeste lessenin de filosofie, psychologie, wetenschap engeschiedenis beginnen met het standpunt

van de evolutie dat er geen God is en hetleven spontaan en toevallig ontstond.Zodoende voegen zij geen allesomvattenddoel of eindbestemming voor het menselijkleven toe aan hun studie. Dus waar staan wedan?

Een onderliggend motief

Wat zijn de vruchten van het ontkennenvan het bestaan van God? Verdraait hetiemands manier van denken? De Bijbel ver-

telt ons: "De dwaas zegt in zijn hart: Er isgeen God" (Psalm 14:1). Hetzelfde versbeschrijft de gevolgen van deze gedachten-gang. "Zij bedrijven gruwelijke en afschu-welijke misdaden, niemand is er die goeddoet". Hun hele manier van denken is ver-ontreinigd.

God begrijpt de beweegredenen van hendie de mogelijkheid dat God bestaat ver-werpen. Wanneer zij zichzelf overtuigen datGod niet bestaat, hoeven zij zich niet langerdruk te maken over wat goed en kwaad is.Ze hebben geen objectieve maatstaf voorgedrag. Zij zien geen aanleiding om te stop-pen met het botvieren van hun begeerten.

De auteur Aldous Huxley (1894-1963),lid van één van Engelands vooraanstaandeintellectuele families, gaf toe: "Ik had ermijn redenen voor om niet te willen dat dewereld betekenis had; dientengevolge nam

ik aan dat die er niet was, en was zondermoeite in staat om bevredigende redenen tevinden voor deze aanname... Zij die geenbetekenis in de wereld ontdekken, doen datover het algemeen omdat dit om de een ofandere reden aan hun (doel) beantwoordtdat de wereld betekenisloos zou moetenzijn" (Ends and Means, 1946, pag. 273).

Waar leidt deze manier van denken toe?Huxley legt uit: "Voor mijzelf, en zonder

twijfel voor de meesten vanmijn tijdgenoten, was defilosofie van zinloosheidvoornamelijk een middel terbevrijding. De bevrijdingdie wij verlangden was tege-lijkertijd een bevrijding vaneen zeker politiek en econo-misch systeem en bevrijdingvan een bepaalde moraliteit-zin. We maakten bezwaartegen de moraliteit omdathet indruiste tegen onze sek-suele vrijheid... Er was eenbijzonder eenvoudigemethode om deze mensentegen te spreken en tegelij-kertijd onszelf te rechtvaar-digen in onze politieke enerotische opstand: we kon-den ontkennen dat de wereldook maar enige zin had"(ibid., pag. 270).

Huxley bekende, dat zijnverlangen om vrij te zijn van

een morele norm, hem en zijn aanhangersertoe dreef, om een rationele grond te vin-den voor het afschaffen van de idee vanaangeboren morele verplichtingen.

Hoeveel studenten op onze universitei-ten hebben er enige notie van, dat dezemotieven vorm gaven aan de theorieën enfilosofieën die hen als feiten onderwezenworden? Waarschijnlijk maar weinigen.Maar hoe ontstellend het ook klinkt, detheorie dat het leven spontaan de kopopstak, kwam voort uit en werd gevoeddoor vijandigheid jegens Gods wetten enwaarden.

Opluchting over het afwijzen van God

Julian (1887-75), de broer van Huxley,was zelfs nog gevoellozer: "Het gevoel vangeestelijke opluchting die voortkomt uit hetverwerpen van de idee van God als super-

Ideeën met gevolgen

Wat gebeurt er met de morele visie van de mens als we God uit beeldverwijderen? Verwerpen sommigen God om de vrijheid te hebben om te doenwat zij willen, ongeacht de gevolgen?


mens is enorm" (Essays of a Humanist,1966, pag. 223).

Aldous en Julian Huxley waren de klein-zonen van Thomas Huxley (1825-1895),een hechte vriend van Charles Darwin eneen energiek voorstander van de evolutie-leer. In het beginstadium van het debat overevolutie onthulde Thomas Huxley zijn anti-religieuze vooroordelen aan een bevriendebioloog: "Ik ben erg verheugd dat je hetbelang inziet van het gevecht met de geeste-lijken...Ik hoop dat de volgende generatieminder gebonden is door de lompe endomme bijgelovigheid van (religieuze)orthodoxie dan mijn generatie. En ik zalzeer tevreden zijn als ik erin slaag eenbescheiden bijdrage te leveren om dat resul-taat te bereiken." (Thomas Huxley, geci-teerd in The Columbia History of theWorld, John Garraty en Peter Gay, editors,1972, pag.957).

Recent beweerde paleontoloog StephenJay Gould: "Wij mensen zijn hier omdat

een bepaalde vreemde groep vissen eeneigenaardige anatomie van de vin had, diebij landdieren in een been kon veranderen;omdat kometen de aarde ramden en dedinosaurus wegvaagden en daardoor zoog-dieren een kans kregen die anders nietmogelijk was (oftewel: dank je geluksster-ren); omdat de aarde nooit helemaalbevroor in de IJstijd; omdat een kleineonbetekenende diersoort, die een kwart mil-joen jaar geleden in Afrika de kop op stak,het tot nu toe op de een of andere maniervoor elkaar heeft gekregen te overleven."

"We verlangen misschien naar eenbovenaards antwoord - maar die bestaatniet. Alhoewel deze uitleg op het eerstegezicht nogal verontrustend is, om niet tezeggen vreselijk, betekent het uiteindelijkeen opluchting en een opwindende bevrij-ding" (David Friend, The Meaning of Life,1991, pag. 33).

Wat een openhartige en duidelijkebekentenis! Maar waarom zou iemand zich

opgelucht en bevrijd voelen door zichzelf teovertuigen dat God niet bestaat?

Het probleem ligt in het hart. De profeetJeremia verklaart: "Arglistig is het hartboven alles, ja, verderfelijk is het; wie kanhet kennen?" (Jeremia 17:9, NBG vert-aling).

God legt de motieven bloot van degenendie zich opzettelijk tegen Hem keren. "Wantmet holle, hoogdravende klanken verlokkenzij [zij die God's gezag verachten] door vle-selijke begeerten en door ongebondenheidhen, die zich ternauwernood aan degenendie in dwaling verkeren, onttrekken. Vrij-heid pregelen zij hun voor, hoewel zij zelfslaven des verderfs zijn; immers, door wiemen overmeesterd is, diens slaaf is men" (2Petrus 2:18-19).

We moeten ons verstand wapenen tegendeze "holle, hoogdravende klanken" die onsbombarderen met de inhoudsloze evolutie-leer. Deze manier van denken heeft eengeleidelijke en verraderlijke invloed op ons


Waarom verwerpt de mens het ideevan God en goddelijke wetten diezijn normen omschrijven? Gods wet-

ten doen een beroep op ons om te voldoen aaneen persoonlijke veeleisende maatstaf die maarweinig mensen in overweging willen nemen.De mens wijst God hoofdzakelijk af omdatGods wetten een moraal uitdrukken die zichnaar buiten richt en zorgzaamheid voor ande-ren toont in plaats van voor zichzelf. Wij wordenechter in de eerste plaats gedreven door zelf-zuchtige zorgen: wat is het beste voor ons, watkunnen wij krijgen, hoe kunnen we als beterdan anderen worden gezien.

Waarom hebben wij zo'n zelfzuchtigenatuur? Waar kwam die vandaan? De oor-sprong van de vijandige en achterdochtigenatuur die aan de mens inherent is komt in deBijbel ter sprake. Genesis 3 legt uit dat de duivel,in de vermomming van een slang, deze ach-terdocht en opstandigheid jegens God in degeest van de eerste man en vrouw begon teplanten. Hij zei tegen hen dat God niet in hunhoogste belang handelde en overtuigde henervan dat zij net zo goed, zo niet beter, af warenzonder God.

Toen Eva zich door het bedrieglijke redene-ren van de duivel liet misleiden en Adam methaar in opstand kwam, drong God zichzelf nietaan hen op. Hij liet hen toe zonder de zegen vanzijn geopenbaarde kennis te leven. Adam gafsnel zijn vrouw de schuld en zijn vrouw gaf deschuld aan de slang. De mens heeft sindsdien

altijd een ander de schuld van zijn moeilijkhe-den gegeven.

De dingen raakten snel in verval. In eenopwelling van jaloezie doodde de eerstgeborenzoon van Adam en Eva zijn jongere broer(Genesis 4). Naijver, jaloezie en hebzucht zijndiepgewortelde menselijke drijfveren gewor-den evenals geweld een gebruikelijke manier isgeworden om conflicten aan te pakken.

De afstammelingen van Adam hebben zichzelden uit vrije wil tot God gekeerd om Hembereidwillig te vertrouwen.

Over de motivatie van de mensheid schreefde apostel Paulus: ,,Want zij, die naar het vleeszijn, hebben de gezindheid van het vlees..."(Romeinen 8:5). Hun fysieke begeerten makenhun gedachten bevooroordeeld tegen God ende moraal van zijn wetten. Paulus vervolgt:,,Daarom dat de gezindheid van het vlees vij-andschap is tegen God; want het onderwerptzich niet aan de wet Gods; trouwens, het kandat ook niet" (vers 7).

Het is geen wonder dat de meeste mensenalles verwerpen dat niet hun eigen zienswijzeweergeeft (vgl. Jeremia 10:23). Zij denken dat zijeen betere, meer verlichte manier weten, eendie veruit superieur is aan de zogenaamd wredeen verdrukkende moraal van de Bijbel. Godswet echter gaat de alternatieve morele waar-den van de mens ver te boven. Zoals de apostelPaulus schreef: ,,Want de wijsheid dezer wereldis dwaasheid voor God" (1 Korinthiërs 3:19).

In de hele geschiedenis hebben volken of

naties zich niet willen laten besturen door alleTien Geboden, omdat deze de menselijkenatuur tegen de borst stuiten. Sommigen kun-nen wel voordelen zien in het houden van eenaantal van de geboden, zoals niet liegen, stelenof doden van de naaste, maar in het beste gevaldoen de mensen een keuze uit Gods wetten ofze aanvaarden ze alleen oppervlakkig.

Zelfs als zij zich aan de letter van die wettenhouden, missen zij nog vaak de geest en bedoe-ling ervan. Deze werden door Jezus Christusomschreven als liefde jegens God en liefdejegens de naaste (Mattheüs 22:37-40).

Door Gods geopenbaarde wijze van leven teverwerpen snijden de mensen zich onbewust afvan zegeningen en veroordelen zij zichzelf totlijden. ,,Zie, ik houd u heden het leven en hetgoede voor, maar ook de dood en het kwade:doordat ik u heden gebied de Here, uw God, liefte hebben door in zijn wegen te wandelen enzijn geboden, inzettingen en verordeningen teonderhouden, opdat gij leeft en talrijk wordt ende Here, uw God, u zegene..." (Deuterono-mium 30:15-16).

Het is triest dat de meeste mensen besluitenGods aanbod van een weg naar een overvloe-dig en vervuld leven niet te aanvaarden. Er isnog veel meer te leren over dit levensbelang-rijke onderwerp en wij hebben de dingen hierslechts aangestipt. Vraag daarom om onzeboekjes De Tien Geboden en De weg naar eeu-wig leven die deze onderwerpen diepergaandbespreken.

De menselijke vijandigheid jegens God



en onze samenleving die de Bijbel gelijk-stelt aan slavernij.

Het motief onder de loep

Gods woord windt er geen doekjes omals het gaat om het identificeren van demotieven voor het ontkennen van Zijnbestaan. De apostel Paulus legt uit dat som-mige mensen God veronachtzamen om huneigen begeerten na te jagen. Sla acht op hetproces en de tragische gevolgen: "... het-geen van God gekend kan worden in henopenbaar is, want God heeft het hun geo-penbaard. Want hetgeen van Hem nietgezien kan worden, zijn eeuwige kracht engoddelijkheid, wordt sedert de scheppingder wereld uit zijn werken met het verstanddoorzien, zodat zij geen verontschuldiginghebben. Immers, hoewel zij God kenden,hebben zij Hem niet als God verheerlijkt ofgedankt, maar hun overleggingen zijn opniets uitgelopen, en het is duister gewordenin hun onverstandig hart" (Romeinen 1:19-21).

Paulus legt uit, dat wanneer we naar desterrenhemel kijken en de wereld om onsheen onderzoeken, de scheppende hand vanGod overduidelijk aanwezig is. Een naden-kend persoon zal het bestaan van Goderkennen vanwege het bewijs dat hij metzijn eigen ogen kan zien. Paulus zegt datiemand zou moeten concluderen dat er eenSchepper God bestaat, en vele van zijneigenschappen herkennen door de wonde-ren van Zijn hand te aanschouwen. Eenandere conclusie trekken - dat de zon,maan, aarde en sterren uit zichzelf ontston-den - is volstrekt onlogisch.

Sommigen dragen echter zo'n gepassio-neerd anti-God vooroordeel met zich mee,dat ze het tegenovergestelde concluderen -namelijk dat het fysieke heelal geen Godvereist. Paul vervolgt zijn beschrijving vanhet proces dat plaatsvindt in hun gedachten:"Bewerende wijs te zijn, zijn zij dwaasgeworden, en zij hebben de majesteit vande onvergankelijke God vervangen doorhetgeen gelijkt op het beeld van een vergan-kelijk mens, van vogels, van viervoetige envan kruipende dieren" (verzen 22-23). Zijschrijven goddelijke krachten toe aan deschepping terwijl ze de Schepper zelf ver-werpen.

Bent u door deze valse redenaties mis-leid en gaan aannemen dat de denkers vandeze wereld over een groot verstandbeschikken, enkel omdat ze overeenkom-sten tussen het dieren- en plantenleven opdeze aarde kunnen vaststellen en op uitvoe-rige wijze speculeren dat deze afstammen

van een gezamenlijke voorvader? Dezemanier van redeneren ligt aan de basis vande evolutieleer.

Paulus vervolgt: "Daarom heeft God henin hun hartstochten overgegeven aanonreinheid, zodat bij hen het lichaam ont-eerd wordt. Zij immers hadden de waarheidGods vervangen door de leugen en hetschepsel vereerd en gediend boven deSchepper, die te prijzen is tot in eeuwig-heid" (verzen 23-25).

Waar leidt deze denkwijze toe? Paulusanalyseert de vruchten van een verstand datGod buiten beschouwing laat. "Daaromheeft God hen overgegeven aan schande-lijke lusten, want hun vrouwen hebben denatuurlijke omgang vervangen door detegennatuurlijke. Eveneens hebben de man-nen de natuurlijke omgang met de vrouwopgegeven, en zijn in wellust voor elkanderontbrand, als mannen met mannen schande-lijkheid bedrijvende en daardoor het wel-verdiende loon voor hun afdwaling inzichzelf ontvangende" (versen 26-27).

Paulus dringt door tot de kern van dezaak: mensen willen niet dat God hen ver-biedt om hun lusten te botvieren. "En daarzij het verwerpelijk achten God te erken-nen, heeft God hen overgegeven aan eenverwerpelijk denken om te doen wat nietbetaamt; vervuld van allerlei onrechtvaar-digheid, boosheid, hebzucht en slechtheid,vol nijd, moord, twist, list en kwaadaardig-heid; oorblazers, lasteraars, haters van God,verwatenen, overmoedigen, grootsprekers,vindingrijk in het kwaad, hun ouders onge-hoorzaam, onverstandig, onbestendig, zon-der hart of barmhartigheid" (verzen 28-31).

Dit zijn de voorspelbare gevolgen vanhet niet erkennen van God (vers 28). Zeomschrijven een samenleving die noch Goden moraliteit erkent, noch absolute princi-pes van goed en kwaad.

De 'God is dood' aanhangers

Eén van de gevierde filosofen van demoderne wereld, Friedrich Nietzsche(1844-1900), was zeer invloedrijk in deaanval op God als de bron van het normbe-sef. Zijn ideeën hadden een radicale uitwer-king op enkelen van de meest invloedrijkepersonen van de 20e eeuw, met name AdolfHitler.

Nietzsche trachtte het Christendom metzijn geloof en vertrouwen op God te ver-vangen door een nieuw systeem gebaseerdop goddeloosheid. Hij streefde ernaar hetbestaan opnieuw in te richten zonder datGod daar een rol in vervulde. Hij beweerdedat de christelijke ideologie de mens ver-

zwakte en hem ervan weerhield om degrootsheid die in hem aanwezig was te ver-wezenlijken. Het Christendom met zijnideeën over zedelijkheid, bekering en nede-righeid waren zelfverlagende leringen dieafgedankt dienden te worden opdat demensheid zich kon bevrijden, naar grotehoogten kon zweven en de obstakels naarindividuele ontplooïng kon bedwingen.

Nietzsche omhelsde hartstochtelijk het"God is dood"- idee, zoals hij het zelfomschreef. Hij schreef zijn filosofie in eenbeeldende stijl die de emoties dedenoplaaien. Hij argumenteerde dat aangezienGod dood is, wij mensen het waardig zijnom Zijn plaats in te nemen. Hij schreef datde mens echter nog niet gereed was voordeze verhoogde positie, en totdat ze daartoein staat zou zijn, nog een tijdelijke periodevan ontreddering en revolutie zou moetendoormaken. Desondanks zou er een dagaanbreken waarop deze goddeloze wereldverwelkomd zou worden in de armen vaneen filosofische Verlosser.

De aantreding van superman

De voorspellingen van Nietzsche kwa-men ten dele uit. Zijn nihilistische onder-wijzingen kwamen precies op tijd envonden een vruchtbare voedingsbodem ineen snelveranderende wereld die alreedsbeïnvloed was door de filosofen die hemwaren voorgegaan - David Hume, de scep-ticus; Immanuel Kant, die het menselijkverstand verheerlijkte; Soren Kierkegaard,de existentialist. Grote mannen traden op devoorgrond, allen atheïsten die religie veraf-schuwden en ernaar streefden om de wereldte geven waarop ze wachtte: een nieuwewereldleider. Mannen als Hitler, JosephStalin, Mao Tse-Tsung en Pol Pot warenproducten van die experimentele filosofie.De historicus Paul Johnson schrijft: "Fried-rich Nietzsche...zag God niet als een uitvin-ding maar als een slachtoffer, en zijnoverlijden in belangrijke zin een historischegebeurtenis, die dramatische gevolgen zouhebben." Hij schreef in 1886: "De grootstegebeurtenis van de afgelopen tijd - dat "Goddood is", dat het geloof in de ChristelijkeGod niet langer te verdedigen is - begintzijn eerste donkere wolken over Europa tewerpen."

"Onder de beschaafde volkeren, zou deachteruitgang en de uiteindelijke ineenstor-ting van de religieuze aanhang een enormvacuüm veroorzaken. De moderne geschie-denis is grotendeels de geschiedenis overhoe dit vacuüm gevuld werd. Nietzschemerkte terecht op dat de meest waarschijn-



lijke kandidaat de "Machtswellust" zouzijn..."

"In plaats van godsdienst, zou er wereld-lijke ideologie zijn. Zij die eens deel uit-maakten van de totalitaire geestelijkheid

zouden totalitaire politici worden. Enbovenal zou de machtswellust een nieuweMessias voortbrengen, ongeremd doorwelke religieuze sancties dan ook en meteen niet te stillen honger om de mensheid teonderwerpen. Het einde van de oudewereldorde, met een ongecontroleerdewereld op drift in een op hol geslagen uni-versum, betekende voor zulke misdadigestaatsmannen het startschot om tevoorschijnte komen. Ze aarzelden geen moment omhun opwachting te maken." (A History ofthe Modern World from 1917 to the 1980's,1983 p. 48).

Terugkijkend op de 20e eeuw merktePaul Johnson op: "We hebben een ver-schrikkelijke eeuw van dood en verderfachter de rug precies omdat machtige man-nen zich God's voorrechten toeëigenden. Iknoem de 20ste eeuw de Eeuw van deNatuurkunde, ingeluid door Einstein's spe-cifieke en algemene theorieën. Gedurendedeze periode werd natuurkunde de domine-rende wetenschap die kernenergie en deruimtevaart voortbracht”.

"De eeuw bracht ook sociale weten-schappen voort, de bezigheid om met grotehoeveelheden mensen te schuiven alsof hetom aarde of beton gaat. Sociale weten-schappen was een kernpunt in de totalitaire

regimes van de Nazi's en het communisme,waar het werd gecombineerd met moreelrelativisme - het geloof dat goed en kwaadkan worden veranderd al naar gelang het demenselijke beschavingen goeddunkt - enhet ontkennen van God's gezag."

"Voor Hitler had het hogere gezag van dePartij voorrang boven de Tien Geboden.Lenin sprak vol lof over het geweten van deRevolutie als een betrouwbaarder gids voorde mensheid dan het geweten dat door dereligie wordt ingeplant." (Reader's Digest,"The Real Message of the Millennium",December 1999, p.65).

Sociale wetenschappen

Het was Charles Darwin die de filosofengaf wat zij wilden horen. Voor de komst vanDarwin waren de ideeën abstract en waar-schijnlijk reacties op eerdere beledigendeen corrupte instellingen en regeringen. Darwin gaf inhoud aan de filosofie van denihilist, de existentialist en de rationalist.Met de theorie van het mechanisme vannatuurlijke selectie, kon hij op wetenschap-

pelijke wijze uitleggen - tenminste in theo-rie - dat er helemaal geen God aan te pashoefde te komen. Het Leven zou uit zich-zelf kunnen zijn ontstaan en zonder Godverder geëvolueerd.

De wetenschap en filosofie werkten nusamen om de greep die religie op de bevol-king had te verbreken. Met de theorie vanevolutie - en de vertakkingen hiervan -begon de bloedigste eeuw in de menselijkegeschiedenis.

De grote moralist Victor Frankl, eenoverlevende van Auschwitz, schreef: "Alswe de mens een beeld van de mens voor-stellen die niet waar is, kunnen we hemverderven. Als we hem voorstellen als...een bundel instincten, als een marionet vandriften en reacties, als slechts een productvan erfelijkheid en afkomst, geven we voe-ding aan het nihilisme, waartoe demoderne mens meestal geneigd is."

"Ik maakte in mijn tweede concentratie-kamp Auschwitz kennis met verdorven-heid in haar ergste vorm. De gaskamersvan Auschwitz waren het ultieme gevolgvan de theorie dat de mens niets meer isdan het product van erfelijkheid enafkomst... Ik ben er absoluut van overtuigddat de gaskamers van Auschwitz, Tre-blinka en Maidanek niet op één of anderministerie in Berlijn werden voorbereid,maar achter de bureaus en in de leslokalenvan nihilistische wetenschappers en filoso-fen" (The Doctor and the Soul: Introductionto Logotherapy, 1982, p. xxi).

De woorden van Hitler, in Auschwitzopgehangen in de hoop dat de mensheidzich nooit meer zal verlagen tot zulkewreedheden, vormen een somber herinne-ring aan wat er gebeurt wanneer we God'smorele wetten verwerpen: "Ik bevrijddeDuitsland van het domme en vernederendebedrog van geweten en moraliteit... We zul-len jongen mensen opleiden waarvoor dewereld zal huiveren. Ik wil jonge mensendie tot geweld in staat zijn - heerszuchtig,genadeloos en wreed" (Ravi Zacherias, CanMan Live Without God?, 1994, p.23).

Het recht van de sterkste

Terugkijkend op de recente geschiede-nis, kunnen we begrijpen hoe de ideeën vaneen goddeloze samenleving, - een mense-lijk ras dat overleefde door als eerste hetrecht van de sterkste op te eisen, dat mensentot grote hoogten van macht kunnen stijgen- onvermijdelijk leidde tot het beschamendefeit dat in de eerste helft van de 20ste eeuwmeer mensen vermoord werden dan in detotale geschiedenis tot op dat moment. De

Corbis Digital Stock

De anti-Godbeweging die in de 19e eeuw wortelschoot droeg in de 20e eeuw de bitterevrucht van twee wereldoorlogen, de opkomst van het atheïstische communisme en de gruwe-lijke wreedheden tegen andere mensen.


rechtvaardiging voor het grootste deel vandeze slachting was de idee van natuurlijkeselectie zoals deze inherent is aan de evolu-tietheorie van Darwin.

De toepassing van het principe van het-recht-van-de-sterkste op menselijke betrek-kingen kwam bekend te staan als sociaalDarwinisme. Alhoewel Darwin op het eer-ste gezicht niet toestemde dat zijn theorievan natuurlijke selectie werd toegepast opsociale relaties, voerde hij wel aan dat demenselijke evolutie zich voltrok door oor-log en geweld.

"Er zijn enkele evolutionisten die in ver-legenheid zijn gebracht door de socialeimplicaties van de evolutieleer en diesamenwerking als een factor in de evolutiehebben benadrukt (in plaats van strijd).Anderen hebben opgemerkt dat het ver-keerd wordt toegepast wanneer het gebruiktwordt om militarisme of sociale misstandente verdedigen”.

"Natuurlijk heeft het darwiniaanse recht-van-de-sterkste in menselijke betrekkingen,zoals die aangewend wordt door geweten-loze mensen, geen betrekking op de vraagof menselijke wezens en andere schepselenuit eenvoudige levensvormen geëvolueerdzijn. Maar deze misstanden werden goedge-keurd en aangewakkerd met evolutie alseen excuus, en als evolutie onwaar is schijnt

dat des te tragischer" (Bolton Davidheiser,Evolution and Christian Faith, 1969, p. 354).

De toekomst van evolutie

Het evolutionaire principe dat een grootdeel van de 20e eeuw haar dodelijke vruch-ten heeft voortgebracht, zal zonder twijfelin de 21e eeuw floreren. De nadruk ligt nuop het genetisch verbeteren van de mens.

Onderzoekers spreken over het verlen-gen van de levensduur en het uitroeien vanziekten met genen-therapie en genetischeimplantaten. Het is een alledaags gespreks-onderwerp om fysieke en mentalebekwaamheden te verbeteren en individueletalenten toe te bedelen door middel vangenetische manipulatie. Op dit momentworstelen we met de ethische, emotioneleen juridische kanten die gemoeid zijn metzulke praktijken.

Kortom, velen denken dat de mens instaat is zijn eigen evolutie te dirigeren. Mis-schien is dat niet zo'n vreemde gedachte.Het is een begrijpelijk resultaat van eenmensheid die haar eigen weg probeert tegaan in een poging een superieur leven teleiden zonder God - en misschien zelfs hetdenkbeeld dat de mensheid door kunstma-tige evolutie de dood kan overwinnen enuiteindelijk onsterfelijkheid kan bereiken.

Het zou veel eenvoudiger zijn en meerzekerheid bieden om in eerste instantie inGod te geloven.

De mens kan alles bereiken wat goedvoor hem is - een gelukkig en overvloedigleven - en in de toekomst onsterfelijkheid.

Maar de mens tracht het op zijn eigenvoorwaarden te bereiken, zonder zijnSchepper te erkennen of te gehoorzamen.Zijn van nature zelfzuchtige natuur leidthem ertoe zijn begeerten bot te vieren, enroept daarmee de fysieke, mentale en emo-tionele straffen over zich af die het gevolgzijn van het overtreden van God's wetten -maar hij keert zich om en gebruikt het ver-stand dat hij van God kreeg om te proberende straf te ontduiken.

Het is ironisch hoe sterk de mens vast-houdt aan het geloof in absolute natuurwet-ten maar zich hardnekkig verzet tegen hetidee dat de geestelijke wetten van God netzo onveranderlijk en absoluut zijn. Wanneerzijn gedrag ter sprake komt, vindt hij de eenof andere manier om God weg te redeneren,in de hoop dat daarmee de gevolgen ver-dwijnen.

Eén ding staat vast: wanneer de menseen van God's wetten overtreedt, neemt hetontkennen dat God bestaat geenszins destraf weg die daarop staat.


Dit in tegenstelling tot de overwegendwereldse opvatting in de psychologie diezegt, dat hoe we moeten leven niet zoumoeten worden bepaald door het gevoel datons gedrag ons geeft. Gods wetten zijnbedoeld voor ons eigen bestwil. Wanneerwe ze opvolgen, leiden ze niet alleen totgeluk en voldoening in dit leven, maargeven ze ook een beeld van God Zelf enwaar Hij voor staat. Gods wet is in zekerezin wat Hij is. Zijn wetten weerspiegelenZijn natuur en karakter.

Onbetaalbaar privilege of goedkoopalternatief?

Van de hele schepping gaf God alleenons de bekwaamheid om te kiezen of wevolgens Zijn wetten willen leven of volgenswaarden die we kiezen op basis van onzeeigen voorkeur. Gods wetten zijn geen ver-plichtingen, maar Hij ontwierp ons zo datwe het gelukkigst, meest tevreden en ver-vuld zouden worden door te leven volgensdeze wetten. Omdat God ons heeft

gemaakt, weet Hij wat het beste voor ons is.Hij geeft ons richtlijnen voor ons welzijn.

De mens is niet slechts een marionet inGods handen. Wij hebben de keus te doenwat Hij zegt of niet (Deuteronomium 30:19). We kunnen Hem erkennen als deSchepper en Wetgever van de kosmos.

We kunnen kiezen om een zinloos levente leiden, of een leven met een bestemming.

Als we onszelf verheerlijken door ons inte beelden dat we de hoogste levensvormzijn in het evolutieproces, dan beroven weonszelf in werkelijkheid van de onschatbarewaarde die God aan ons toekent.

Ons bestaan en onze toekomst devalu-eert van de status van zonen Gods tot een van de vele dierensoorten.

Het is tragisch dat de mens een goed-koop gevoel van belangrijkheid de plaatsheeft laten innemen van het onbetaalbareprivilege om Gods eigen kinderen te kun-nen worden en het onvoorstelbare univer-sum met Hem te delen in heerlijkheid enonsterfelijkheid.

Vraag ook aan ons Engelstalige

2- maandelijks tijdschrift:

The Good News

Het wordt u op aanvraaggratis toegezonden.

United Church of GodPostbus 93

2800 AB Gouda

Zie ook onze webside:WWW.UCG-HOLLAND.NL

Vervolg van blz. 24



Kun je God, die beweert Schepperte zijn, Levengever, Onderhou-der van het universum, Degenedie niets zonder reden doet, echt

leren kennen?Evolutie beweert dat er leven is dankzij

een reeks toevallige gebeurtenissen, dat dewetten die in de kosmos en in het leven zelfvan kracht zijn toevallig tot stand kwamen,dat het universum uit het niets ontstond endat alles wat we zien geen doel of betekenisheeft.

Wanneer je naar alle bewijzen kijkt vanhet ontstaan van het universum en de zoge-naamde evolutie van het leven, kun je eer-lijkheidshalve niet stellen dat dewetenschap en het menselijk redenatiever-mogen aannemelijke alternatieven hebbenaangereikt voor het bestaan van God.

De antwoorden op de belangrijkstelevensvragen zijn sinds mensenheugenis alvoorhanden geweest, en worden beant-woord in de Bijbel. De Bijbel maakt er aan-spraak op het woord van God zelf te zijn.Hierin heeft Hij Zichzelf geopenbaard alsde Schepper en het doel met Zijn scheppinggetoond. (Vraag ons gratis boekje aan "Isthe Bible True?")

Huld God zich in stilzwijgen?

De scepticus stelt de vraag, "Als er eenGod is waarom openbaart Hij zich danniet?" alsof dit de discussie over God'sbestaan zou wegnemen. God weet echterbeter. Hij weet dat geen enkel bewijs henzal overtuigen die vastbesloten zijn omHem niet te erkennen en te accepteren.

Dat is precies wat God ons herhaaldelijkin de Bijbel zegt. Niet alleen openbaardeHij zich aan de schrijvers van de Bijbel omaan ons door te geven wat we moetenweten, maar Hij heeft Zich aan iedereengeopenbaard middels Zijn schepping.

We trekken echter vaak de verkeerdeconclusies uit het overvloedige bewijsmate-riaal dat Hij verschaft. Zoals we eerderopmerkten, houden mensen er onderhuidsemotieven op na om te weigeren in eenhoger doel of in een Schepper God te gelo-ven. Dit is een makkelijke vrijbrief om televen zoals we wensen zonder belemmerdte worden door enig goddelijk gezag.

De bedrieglijkheid van deze redenatie isdat God niet zomaar van het toneel ver-dwijnt zodat wij onze zelfzuchtige begeer-

ten kunnen bevredigen. De wet van dezwaartekracht ontkennen omdat we het nietkunnen zien, aanraken of besturen betekentniet dat de zwaartekracht niet bestaat. Opdezelfde wijze betekent het, dat als we deeven reële en bindende geestelijke wettenen principes die God in werking heeft gezetontkennen, dat niet betekent dat Hij en dezewetten op magische wijze verdwijnen. Wijblijven uiteindelijk verantwoording schul-dig aan de Schepper, die ons overvloedigbewijsmateriaal heeft gegeven van Zijnbestaan.

Paulus, een apostel die op krachtigewijze over de ware God preekte in een bij-gelovige, polytheïstische [meer goden]wereld, sprak ondubbelzinnig over degevolgen van het ontkennen van de tegen-woordigheid van de Schepper. "Want het-geen van Hem niet gezien kan worden zijneeuwige kracht en goddelijkheid, wordtsedert de schepping der wereld uit zijn wer-ken met het verstand doorzien zodat zijgeen verontschuldiging hebben" (Romei-nen 1:20 NBG-vertaling).

Paulus bedoelt hier te zeggen dat weovervloedig bewijs kunnen zien van eenSchepper, en dat we Zijn karakter en natuurkunnen begrijpen door de fysieke schep-ping te observeren. Hij benadrukt dat hetbewijs zo overduidelijk is, dat een verstan-dig mens geen gronden heeft om te conclu-deren dat God niet bestaat.

De mens heeft geen excuus om tot deconclusie te komen dat God iets anders zouzijn dan wat Hij is: eeuwig, de Allerhoog-ste, almachtig en oneindig goed. Iemand diede juiste vragen stelt en oprecht de antwoor-den wil weten, zal tot dezelfde logischeconclusie komen.

Het bewijs voor het bestaan van God iszo overweldigend, dat Paulus verklaart:"Want de toorn van God openbaart zich vande hemel over alle goddeloosheid en onge-rechtigheid van mensen, die de waarheid inongerechtigheid ten onder houden, daaromdat hetgeen van God gekend kan worden inhem openbaar is, want God heeft het hungeopenbaard" (Romeinen verzen 18-19NBG-verrtaling).

Alhoewel God zijn bestaan duidelijkopenbaart, maakt Hij kenbaar dat sommi-gen de waarheid over Hem onderdrukken.Waarom zou iemand dat doen? Paulus ant-woordt met "daar zij het verwerpelijk ach-

ten God te erkennen, heeft God hen overge-geven aan een verwerpelijk denken om tedoen wat niet betaamt" (vers 28, NBG).Sommigen willen het bestaan van Godgewoon niet erkennen zodat zij kunnenleven zoals ze willen leven en doen wat zewillen doen. Dit verklaart waarom de menszijn door God gegeven vaardigheden vanonderzoek en logica heeft aangewend omincorrecte en valse conclusies te trekken.

God's status van schepper

De eerste uitspraak in de Bijbel is duide-lijk over onze ultieme oorsprong: "In denbeginne schiep God de hemel en de aarde"(Genesis 1:1). God bepaalt hier het uit-gangspunt voor alles dat zal volgen.

Later vat Hij de schepping van de aardemet alles daarop door de mond van de pro-feet Jesaja samen: "Zo zegt God, de Here,die de hemel schiep en hem uitspande; diede aarde uitbreidde met alles wat daaruitontsproot; die aan de mensen die daaropwonen de adem gaf en de geest aan hen diedaarop wandelen" (Jesaja 42:5).

Door de profeet Jesaja zegt God ons tekijken naar het werk van Zijn handen in dehemelen: "Heft uw ogen naar omhoog enziet: wie heeft dit alles geschapen? Hij, diehet heer daarvan bij name roept door degrootheid zijner sterkte en omdat Hij gewel-dig van kracht is; er blijft niet één ach-ter....Weet gij niet; hebt gij het niet gehoord?Een eeuwig God is de Here, Schepper vande einden der aarde: Hij wordt noch moedenoch mat zijn verstand is niet te doorgron-den"(Jesaja 40:26-28).

Op een heldere nacht kunnen we met hetblote oog ongeveer 2000 sterren zien. Eeneeuw geleden dachten astronomen dat onsMelkweg stelsel met zijn miljoenen sterren,het hele universum was. Nu schatten ze dater tenminste 100 miljoen stelsels zijn, enmogelijk veel meer, elk met miljoenen ster-ren. Het geschatte aantal [sterren]stelselsblijft groeien naarmate nieuwe technologi-sche doorbraken het mogelijk maken onzeonderzoeken van het heelal uit te breiden.

Het zou supercomputers vereisen omenkel een lijst met de namen of nummers temaken van deze sterren. God beweert ech-ter alle sterren gemaakt te hebben en Hijkan bovendien iedere ster bij naam noemen.

Maak kennis met God


Maak kennis met God 31

Waar kwam God vandaan?

God was voorbereid op de vaak gesteldevraag van sceptici: "Als God alles heeftgemaakt, wie heeft God dan gemaakt?" Letop Zijn antwoord: "Voor mij is er geen Godgeformeerd en na Mij zal er geen zijn"(Jesaja 43:10).

God wordt niet beperkt door tijd net alswij. Hij is "de Hoge en Verhevene, die ineeuwigheid troont" (Jesaja 57:15). Paulusvertelt ons dat God "onsterfelijkheid heeften een ontoegankelijk licht bewoont, diegeen der mensen gezien heeft of zien kan"(1 Timotheus 6:16).

De naam die in het Oude Testament hetmeeste wordt gebruikt om aan God terefereren is Jahweh (vertaald "Heer"), enbetekent "de Eeuwige", of "Hij die was, enis, en zal komen" (The Companion Bible,1990 Appendix 4).

Deze naam maakt duidelijk dat God eeu-wig en onsterfelijk is. Jezus Christus refe-reert ook naar Zichzelf als "de Alpha en deOmega, die is en die was en die komt"(Openbaring 1:8). Het universum had eenbegin en God bestond al vóór die tijd. Hijheeft altijd bestaan. Niets - en niemand -heeft Hem tot leven gewekt.

De schepper komt naar aarde

De Bijbel zegt duidelijk dat God alle din-gen door Jezus Christus gemaakt heeft, dieook het Woord wordt genoemd (Johannes1:1-3, zie ook Kolossenzen 1:15-17;Hebreeërs 1:1, 2). "Het Woord is vleesgeworden en het heeft onder ons gewoonden wij hebben zijn heerlijkheid aan-schouwd, een heerlijkheid als van de enig-geborene des Vaders, vol van genade enwaarheid" (Johannes 1:14).

Degene die de eigenlijke schepping vande aarde uitvoerde, er leven op schiep enhet heelal uit het niets formeerde, kwamnaar de aarde en leefde onder de mensen alséén van hen. Hij "heeft Zichzelf ontledigd,en de gestalte van een dienstknecht aange-nomen, en aan de mensen gelijk geworden"(Filippensen 2:7).

De Schepper van het heelal kwam naarde wereld en leefde en stierf zoals iederander mens. Maar Hij was geen gewoonmens. Hij vertegenwoordigde de Vader enonderwees precies de wetten en principesdie door de Vader zelf belichaamd worden."... Ik dit spreek gelijk de Vader mij geleerdheeft. En die Mij gezonden heeft, is metMij. Hij heeft Mij niet alleen gelaten, wantIk doe altijd wat Hem behaagt" (Johannes8:28, 29).

Jezus leidde zijn leven op aarde net alsde Vader dat zou hebben gedaan als Hij hierop aarde was. Hij verpersoonlijkte de Vaderperfect zodat Hij kon zeggen, "Wie Mijgezien heeft, heeft de Vader gezien" (Johan-nes 14:9).

Jezus onderwees een duidelijke bood-schap: het evangelie, of goede nieuws, vanhet Koninkrijk van God (Marcus 1:14, 15).Hij leerde dat we deel kunnen worden vanGods familie en dat we onsterfelijkheidkunnen verkrijgen in die familie (Mattheus5:9, 45; Lukas 6:35; 20:36).

Maar dit vereist gehoorzaamheid aan dewetten van het Koninkrijk van God engeloof in de Koning van dat Koninkrijk(Mattheus 19:16-21; Hebreeën 11:6).

De schepper is bezorgd

Schiep God ons en de wereld om dezedaarna aan hun lot over te laten? Laat Hij dewereld gewoon zijn gang gaan, om nooittussenbeide te komen in de menselijkegeschiedenis, als een horlogemaker die hethorloge maakte, het opwond en het in desteek liet om helemaal af te laten lopen?

God bekommert Zich werkelijk om Zijnschepping. Hij was al van plan om de aardeen menselijk leven te scheppen en mensende kans op onsterfelijkheid te geven, langvoordat Hij er een begin mee maakte - infeite, "voor eeuwige tijden" (2 Timotheüs1:9; Titus 1:2). Dit is volledig het tegen-overgestelde van de theorie van beteke-ningsloze evolutie.

De Bijbel openbaart God als iemand dievoldoende bezorgd is om hen die Hij heeftgemaakt, om voor hun welzijn in de bres tespringen. Hij zegt: "... Ik immers ben God,en er is geen ander, God, en niemand is Mijgelijk: Ik die van den beginne de afloop ver-kondig en vanouds wat nog niet geschied is;die zegt: Mijn raadsbesluit zal volbrachtworden en Ik zal al mijn welbehagen doen"(Jesaja 46:9-10).

God heeft eerder in de geschiedenisingegrepen, zoals beschreven in de Bijbel.Hij zal het weer doen, maar deze keer omde menselijke belevenissen op het punt tebrengen waarop de mens Hem zal erkennenvoor wie Hij is en Zijn geopenbaarde ken-nis aanvaarden en Zijn doel met hen.

Johannes 3:16, 17, misschien wel debekendste passage in de Bijbel vertelt ons:"... alzo lief heeft God de wereld gehad, datHij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,opdat een ieder, die in Hem gelooft, nietverloren ga, maar eeuwig leven hebbe.Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereldgezonden, opdat Hij de wereld veroordele,

maar opdat de wereld door Hem behoudenworde".

Het is nog fantastischer dat God zobetrokken is dat Hij Zijn plannen tot eengoed einde zál brengen. Mensen die naarZijn beeld zijn geschapen zullen voldoendegelegenheid krijgen om de ware God teleren kennen, zodat ze duidelijke keuzeskunnen maken of ze Zijn belofte van eeu-wig leven zullen aanvaarden of niet.

Keuzevrijheid

God heeft ons keuzevrijheid gegeven.Sprekende door Mozes tot Zijn gekozenvolk, het oude Israël, sprak Hij: "Ik neemheden de hemel en de aarde tegen u totgetuigenis; het leven en de dood stel ik uvoor, de zegen en de vloek; kies dan hetleven, opdat gij leeft, gij en uw nageslacht"(Deuteronomium 30:19).

Adam en Eva namen het noodlottigebesluit om Gods openbaring af te wijzen enop hun eigen verstand te vertrouwen voorhet onderscheid tussen goed en kwaad. Godstaat de mensheid toe om Zijn geopen-baarde kennis te verwerpen. Hij heeft onsde vrijheid gegeven om onze eigen opvat-tingen te formuleren over het ontstaan en debetekenis van het leven en te experimente-ren met manieren van leven, regeringen eninstituten door middel waarvan we blij-vende vrede en voldoening hopen te vinden.

Maar het is een experiment geweest datniet is geslaagd om ons te geven waar wenaar zoeken en verlangen. Duizenden jarenexperimenteren met filosofieën en rege-ringsvormen hebben gefaald om vrede tebrengen. De geschiedenis staat vol metbloedvergieten, onderdrukking en uiteenge-spatte dromen.

Het experiment zal blijven mislukken.Alleen met Gods geopenbaarde kennis kun-nen we een overvloedig leven vinden enmilde zegeningen - de ware redenen waar-voor God ons schiep en de manier waaropwe onze doelstelling kunnen volbrengen.

De logische conclusie

Om ons heen zien we een wereld dieafgedwaald is van de kennis van God. Demensheid heeft vele samenlevingen, filoso-fieën en ideeën over de menselijke bestem-ming vormgegeven, zonder de hulp vanGod's geopenbaarde kennis. Alhoewel Godbetrokken is bij zijn schepping, heeft Hijvoor dit moment Zijn inmenging beperktom de mensheid de gelegenheid te gevenvan haar fouten te leren.

De meeste mensen nemen aan dat als ditGods wereld is Hij wanhopig aan het pro-


beren moet zijn om Zijn wil op te leggen ende mensheid te bekeren tot Zijn manier vandenken. Maar zij stellen ook vast dat, indiendit het geval is, God's pogingen jammerlijkmislukken omdat de kwade machten eenveel grotere invloed hebben.

De eenvoudige waarheid is dat God dewereld op dit moment niet probeert te beke-ren tot Zijn manier van leven. Hij laat toedat de menselijke belevenissen zich ontwik-

kelen tot het voorspelbare en onontkoom-bare einde.

Net als kinderen die soms pas tot hetbegrip komen dat de oven heet is als ze hetaan hebben kunnen raken, zo moeten wijvolwassenen vaak door schade en schandewijs worden. Keer op keer maakt het bij-belse verslag melding van God die de men-sen waarschuwt voor de gevolgen van hetverwerpen van Hem en Zijn wegen. "Ik heb

geen behagen in de dood van de goddeloze,maar veeleer daarin, dat de goddeloze zichbekeert van zijn weg en leeft", zegt God."Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen.Want waarom zoudt gij sterven, ...?" (Eze-chiël 33:11).

Waar zal de collectieve beslissing vanhet mensdom toe leiden? Net zoals het ver-laten van de kennis en wetten van God inhet leven van de individuen lijden en angst


Als God een werkelijkheid is, waaromopenbaart Hij zich dan niet aan onsop een manier die iedere twijfel over

zijn bestaan wegneemt?In werkelijkheid heeft Hij dit al vele malen

gedaan. Ooggetuigenverslagen van mensendie contact met Hem hadden zijn opgete-kend en voor ons bewaard in de Bijbel. Maarstelt deze gedocumenteerde getuigenissceptici en spotters tevreden? Dat is nooitgebeurd en het zal nooit gebeuren.

Wat zou er, als God de uitdagingaannam telkens zijn bestaan tebewijzen, voor nodig zijn? Zou Hijzich aan iedere mens die ooit isgeboren moeten vertonen en won-deren verrichten? Maar zelfs dat zoumisschien niet genoeg zijn om ieder-een tevreden te stellen.

Lang geleden besloot God dege-lijk bewijs te verschaffen - in de vormvan zijn werk, menselijke getuigenen vervulde profetie - dat hij delevende, intelligente Schepper vanhet universum is. Dit bewijs is dwin-gend, krachtig en redelijk voor wieeen oor heeft om te horen en eenoog om te zien. Maar iedereenheeft een keuze. Men kan hetbewijs onder ogen zien, of men kanermee spotten.

Gods zelfopenbaringLaten wij het verslag van de Schepper en

Gods openbaringen van zichzelf aan demensheid eens onderzoeken.

God wandelde en sprak met Adam enEva. Tijdens hun nauwe relatie met Hem kre-gen zij specifieke richtlijnen (Genesis 2:15-17;3:2-3). Zij besloten echter Hem niet tegehoorzamen en probeerden zich voor Hemte verbergen (Genesis 3:8-10).

Later nam God de tijd hun zoon Kaïnwegens diens egoïstische en onredelijkeboosheid te pogen tot rede te brengen

(Genesis 4:5-7). Kaïn verwierp Gods advies envermoordde zijn broer Abel (vers 8). In plaatsvan oprecht spijt te hebben van wat hij hadgedaan ,,ging Kaïn weg van het aangezichtdes Heren" (vers 9-16).

God sprak met de gelovige Noach (Gene-sis 6:13). Noach was anders dan de anderenaan wie God verscheen. Hij volgde Godsinstructies op (Genesis 7:5). Dit gold ook voorAbraham. God verscheen persoonlijk aan

Abraham en voerde bij verscheidene gele-genheden gesprekken met hem (Genesis12:1, 7; 13:14-17; 17:1-3).

Gods bereidheid zich aan Mozes en hetvolk van het oude Israël te openbaren is inhet bijzonder van belang. ,,En de Here spraktot Mozes van aangezicht tot aangezicht,zoals iemand spreekt met zijn vriend" (Exo-dus 33:11). God trachtte met de Israëlieteneen soortgelijke rechtstreekse relatie aan tegaan. Mozes schreef op wat er gebeurde.,,Van aangezicht tot aangezicht heeft deHere met u gesproken op de berg uit hetmidden van het vuur - ik stond te dien tijde

tussen de Here en u om u het woord desHeren mede te delen, want gij vreesdet voorhet vuur en gij kwaamt de berg niet op"(Deuteronomium 5:4-5).

Zij smeekten om meer afstand. Zij wildenzelfs zijn stem niet horen. ,,En het gehelevolk was getuige van de donderslagen, debliksemstralen, het geluid van de bazuin ende rokende berg. Toen het volk het zag,beefde het en bleef van verre staan. En zij

zeiden tot Mozes: Spreek gij met ons,dan zullen wij horen; maar Godspreke niet met ons, opdat wij nietsterven" (Exodus 20:18-19).

God wilde op het volk indrukmaken met zijn grootheid, zodat zijzouden weten dat zijn wetten moe-ten worden gehoorzaamd. Maar zijzagen Hem als een bedreiging. Zijverzochten dat God zich in de toe-komst alleen door zijn profeet zouopenbaren.

Vanaf die tijd heeft God dat ver-zoek ingewilligd. Hij openbaarde zichaan het oude Israël door zijn geroe-pen en uitverkoren profeten. Hijzond hen om zijn volk te waarschu-wen en hen aan te moedigen Hemtrouw te blijven. Maar hun bood-schappen werden genegeerd en hetvolk liet velen van de profeten een

marteldood sterven.

God laat de mens kiezenHet was niet Gods idee zich te verwijde-

ren en schijnbaar ongenaakbaar te zijn. Hetwas de keuze van de mensheid.

Vanaf het begin van het bestaan van demens heeft God de mensen vrijheid vankeuze gegeven. Hij laat ons kiezen of wij inHem willen geloven, de kennis die Hij open-baart te aanvaarden en te gehoorzamen - ofniet.

God heeft Adam en Eva niet gedwongenzijn instructies te volgen. Zij kozen in vrijheid

Hoe openbaart God zich?

God bood het oude Israël een rechtstreekserelatie aan, maar de Israëlieten weigerden. Bij de bergSinaï pleitten zij voor meer afstand tussen hen en God.

Woodcut by Gustave Doré



het niet te doen. De mensheid heeft sinds-dien de gevolgen van die noodlottige keuzesteeds ervaren.

Evenmin dwong God het oude Israël Hemte gehoorzamen. Hij heeft de Israëlieten eenduidelijke keuze geboden: ,,Ik neem hedende hemel en de aarde tegen u tot getuigen;het leven en de dood stel ik u voor, de zegenen de vloek; kies dan het leven, opdat gijleeft, gij en uw nageslacht" (Deuterono-mium 30:19).

Met eigen oren hebben zij God vanaf deberg Sinaï de Tien Geboden horen uitspre-ken. Op hun uittocht uit Egypte waren zijgetuigen van het ene wonder na het andere.Toch waren de Israëlieten dat bewijs al spoe-dig vergeten en besloten zij de levenswijzeen de zegeningen die God aanbood te ver-onachtzamen (zie ook Deuteronomium31:27).

De mensheid heeft constant besloten zichvan Gods openbaring af te keren en de voor-keur te geven aan die weg die uiteindelijknaar ellende en de dood leidt (Spreuken14:12; 16:25). Er is niets veranderd. Wij staanvoor dezelfde keuze: God geloven en zijnwetten gehoorzamen of ongehoorzaamzijn.

Eeuwen nadat Israël afweek, dwong GodJezus' landgenoten niet Hem als de beloofdeMessias en Zoon van God aan te nemen.Zelfs ten overstaan van ongelooflijke won-deren die zijn macht aantoonden, geloofdende meeste mensen nog steeds niet in Hem.Zij herhaalden de reactie van hun voorvade-ren.

Nadat men verscheidene jaren lang Chris-tus veel dramatische wonderen had zien ver-richten, met inbegrip van het voeden vanduizenden mensen (Mattheüs 14:13-21;15:30-38), waren slechts 120 mensen vol-doende overtuigd om de kern van zijn Kerkte vormen (Handelingen 1:15) - al zou Hij erlater veel meer aan toevoegen.

Een onthullend incident was ook de reac-tie op de opwekking door Jezus van Lazarusuit de dood (Johannes 11). Verheugden deleiders zich erin dat Jezus iemand weer tot

leven had gewekt? Bepaald niet! ,,En deoverpriesters beraadslaagden om ook Laza-rus te doden, daar vele der Joden ter willevan hém kwamen en in Jezus geloofden"(Johannes 12:10-11).

Christus' vijanden weigerden te erkennendat deze wonderbaarlijke opstanding eenteken van God was en zij besloten het bewijste vernietigen door de onschuldige Lazaruste vermoorden. Binnen enkele dagen slaag-den zij erin Jezus van Nazareth terecht testellen.

De meeste mensen zien zichzelf graag alsruimdenkend, dat zij niet antagonistisch ofbevooroordeeld tegenover de waarheidstaan. Maar sommigen van dezelfde mensendie van Christus' wonderen op de hoogtewaren riepen later om zijn bloed. Jezus weeserop dat sommigen zo verhard waren jegensGod dat zij zelfs niet overtuigd zouden zijnwanneer iemand uit de dood zou wordenopgewekt (Lukas 16:31).

De menselijke natuur is niet veranderd.Dezelfde vooroordelen blijven even diepgeworteld in onze tegenwoordige tijd. Het isgeen prettige gedachte dat een aanzienlijkdeel van de mensheid zijn denken tenopzichte van God bewust verhardt. Tochgebeurt dat (2 Petrus 3:5). En de reden is een-voudig. De natuurlijke denkwijze van demens staat fundamenteel vijandig tegen-over God (Rom. 8:7). Daardoor is iemandwiens geest door die instelling is beïnvloedmeer dan bereid manieren te vinden ten-einde om Gods bestaan heen te redeneren.

Absoluut bewijs

Heeft God de mens ooit absoluut,onweerlegbaar bewijs van zijn bestaangegeven? Zal Hij ooit zo'n bewijs leveren?Het antwoord op beide vragen is nadrukke-lijk ja.

Ten tijde dat God het oude Israël uitEgypte leidde, deed Hij veel ontzagwek-kende wonderen die zijn bestaan, macht enbeheersing over de natuurwetten aantoon-den. ,,En de Here zeide tot Mozes: Ga totFarao, want Ik heb zijn hart en dat van zijn

dienaren onvermurwbaar gemaakt, opdat Ikdeze mijn tekenen onder hen tone, en gijaan uw kind en kleinkind kunt vertellen, watIk de Egyptenaren heb aangedaan en welketekenen Ik onder hen verricht heb, opdat gijweet, dat Ik de Here ben" (Exodus 10:1-2).

Zij hadden hun bewijs, maar het ver-vaagde snel uit hun geheugen. ,,Zij maakteneen kalf bij Horeb en bogen zich neer vooreen gegoten beeld ... Zij vergaten God, hunVerlosser, die grote dingen in Egypte gedaanhad" (Psalm 106:19-21).

Later gaf God hun door de woorden vanzijn profeten het bewijs dat Hij God was. Ver-vulde profetie toont op krachtige wijze derealiteit van God aan. Hij verklaarde: ,,Ikimmers ben God, en er is geen ander, God,en niemand is Mij gelijk; Ik, die van denbeginne de afloop verkondig en vanoudswat nog niet geschied is..." (Jesaja 46:9-10).Alleen God kan grote rampen, de opkomsten ondergang van wereldrijken en zelfs heteinde van het tijdperk nauwkeurig voorspel-len - en die ook teweegbrengen.

De bijbelse profetieën zijn een bewijs vanGod dat gemakkelijk kan worden geveri-fieerd. Een van de eenvoudigste manierenom de waarachtigheid ervan te controlerenis de nauwkeurigheid te onderzoeken vande profetieën die betrekking hebben op degeboorte, het leven en de dood van JezusChristus. Eeuwen voordat Hij werd geborenwerden er aan de Hebreeuwse profeten ver-bazingwekkende details over die aspectenvan zijn leven geopenbaard. De nauwkeu-righeid van die details bevestigen zowel dewaarheid van de bijbelse profetieën als hetbestaan van Degene die ze inspireerde.

De reeds vervulde profetieën van Daniëlzijn zo gedetailleerd en specifiek dat debevestiging van de nauwkeurigheid ervanons eveneens onweerlegbaar bewijs ver-schaft van Gods bestaan en waarachtigheid.“God heeft beloofd dat de tijd komt dat dehele wereld getuige zal zijn van Zijn inter-ventie. Ieder oog zal Jezus Christus zien wan-neer Hij terugkeert (Openbaring 1:17),Mattheus 24:27-30).

brengt, zo zal ook de resultaten zijn opnationale en wereldwijde schaal.

Jezus Christus voorspelde het onvermij-delijke lot van een samenleving die zichvan God afkeert: "Want er zal dan een groteverdrukking zijn, zoals er niet geweest isvan het begin der wereld tot nu toe en ooknooit meer wezen zal. En indien die dagenniet ingekort werden, zou geen vlees behou-den worden...." (Mattheüs 24: 21, 22).

Jezus woorden zouden op ons een ont-

nuchterende uitwerking moeten hebben.Het ligt in God's bedoeling om de mens aanhet einde van zijn latijn te laten komen, opde rand van de vernietiging. Alleen dan zalde mensheid zijn les leren - op pijnlijkewijze. (Om deze belangrijke onderwerpenbeter te begrijpen en welke rol ze vervullenin de bijbelse profetie, vraag dan de vol-gende gratis boekjes aan: Het evangelie vanhet Koninkrijk, Are We Living in The Timeof the End? En You Can Understand Bible

Prophecy.)

Directe goddelijke interventie

Het is niet allemaal slecht nieuws. Hetgoede nieuws is dat Jezus Christus opmachtige wijze zal ingrijpen om te voorko-men dat we onszelf vernietigen. Alhoewelde bijbelse profetie ons waarschuwt dat hetmenselijk ras met uitsterven bedreigdwordt, en een groot deel van de mensheidzal omkomen, zal onze onbezonnen wed-


loop die tot een catastrofe leidt, wordenafgesneden. De mensheid zal wordengespaard, maar dat zal niet zijn omdat weop de een of andere manier in staat warenom onze problemen op te lossen.

Het zal alleen zijn omdat Jezus naar deaarde zal terugkeren en tenslotte een eindezal brengen aan wat de Bijbel "de tegen-woordige boze wereld“ noemt (Galaten1:4).

Het is op dit geprofeteerde tijdstip vangrote verdrukking - van ongeëvenaardewereldomvattende chaos en gevaar - datJezus zal terugkeren. Letterlijk en figuurlijkzullen het de donkerste dagen zijn in demenselijke geschiedenis: " Terstond na deverdrukking dier dagen zal de zon verduis-

terd worden en de maan zal haar glans nietgeven en de sterren zullen van de hemelvallen en de machten der hemelen zullenwankelen. En dan zal het teken van de Zoondes mensen verschijnen aan de hemel endan zullen alle stammen der aarde zich opde borst slaan en zij zullen de Zoon desMensen zien komen op de wolken deshemels met grote macht en heerlijkheid"(Mattheüs 24: 29, 30).

Voor hen die de wereld vanuit het stand-punt van een goddeloze bekijken, zullen degebeurtenissen die tot deze tijd leidentegenstrijdig en verwarrend zijn. Zij zulleneen mensheid zien die beschouwd wil wor-den als zijnde goed, maar nog steeds wor-stelend met een natuur die het al te

makkelijk vindt om zijn medemens teonderdrukken en schade toe te brengen. Zijzullen getuige zijn van angstaanjagendenatuurrampen die tienduizenden mensenle-vens eisen en onbeschrijfelijke pijn en leedveroorzaken aan ontelbare duizenden ande-ren, terwijl ze God's bezorgdheid in deze tij-den niet opmerken.

Het ene probleem is nog niet opgelost ofenkele anderen zullen de kop opsteken omalle aandacht op te eisen. Mensen zullen totGod uitschreeuwen, zich afvragende waarHij is. Maar de harde realiteit is dat demensheid de tragische gevolgen ondervindtvan het buiten spel zetten van God. Zij zul-len de les moeten leren dat er geen antwoor-den zijn zonder God er bij te betrekken en


Waarom zien, horen of voelen wij Godniet als Hij er is? Dit is een eenvoudigeen eerlijke vraag. Het antwoord tart

evenwel de logica, denkwijze en ervaring vande mens.

Wij ervaren dingen door middel van onzefysieke zintuigen. Onze ogen vangen het lichtop dat door fysieke voorwerpen wordt weer-kaatst. Onze oren vangen de trillingen vangeluidsgolven op. Onze vingertoppen voelende structuur en hardheid van dingen die wijaanraken.

Wij leven in een fysieke wereld met vierdimensies: lengte, breedte, hoogte en tijd. DeGod van de Bijbel echter verblijft in een anderedimensie: de geestelijke wereld. Deze bestaatbuiten het bereik van onze fysieke zintuigen.Het is niet zo dat God niet werkelijk is. Het is eenkwestie van dat Hij niet is beperkt tot de fysiekewetten en dimensies die onze wereld beheer-sen (Jesaja 57:15). Hij is geest (Johannes 4:24).

Let op wat de Bijbel openbaart over dezeGod die niet is gebonden aan ruimte en tijd.

Jezus Christus had een fysiek lichaam. Even-als dat van ons was het zijne aan verwonding,pijn en de dood onderworpen. De vier Evange-liën zeggen dat Hij werd gegeseld en gekrui-sigd. Enkele van zijn volgelingen namen zijngefolterde lichaam, wikkelden het in linnen enlegden het in een verzegelde graftombe. Erwas geen twijfel over dat Jezus van Nazarethdood was. Gedurende drie dagen en drie nach-ten lag zijn lichaam in het graf, bewaakt dooreen detachement schildwachten.

Maar zo zou het niet blijven. Drie dagenlater ontstond er opschudding toen sommigenvan zijn volgelingen naar zijn graf kwamen -

en het leeg aantroffen. Hun stond nog een gro-tere verrassing te wachten.

Die avond kwamen zijn discipelen bijeen ineen kamer met de deuren op slot, omdat zijbang waren voor hun leven. ,,Toen kwam Jezusen stond in hun midden en zeide tot hen:Vrede zij u!" (Johannes 20:19.) Hun geliefdeleraar, die zij gedood en begraven hadden zienworden, stond plotseling in een afgeslotenkamer en groette hen! Opdat zij niet zoudendenken dat Hij een oplichter was, liet Hij hun despijkerwonden in zijn handen en de speer-wond in zijn zijde zien.

De opgestane Jezus was niet meer aanfysieke factoren gebonden. Moeiteloos kwamHij een afgesloten kamer binnen en open-baarde zich aan zijn discipelen. Zij erkenden deonmogelijkheid dat een stoffelijk lichaam doorstoffelijke muren kon gaan. Acht dagen laterherhaalde Hij het wonder ten behoeve van Tho-mas die de eerdere verschijning niet had mee-gemaakt (Johannes 20:26). Later tartte Hij meteen ander wonder de wetten van de zwaarte-kracht door voor de ogen van zijn discipelennaar de hemel op te stijgen (Handelingen 1:9).

De Bijbel openbaart dat God buiten degrenzen van de tijd zoals wij die kennen leeft(Jesaja 57:15). Wij lezen dat onze ontzagwek-kende bestemming werd gepland ,,vóór eeu-wige tijden" (2 Timotheüs 1:9; Titus 1:2) en,,vóór de grondlegging der wereld" (Efeze 1:4;1 Petrus 1:20).

,,Door het geloof verstaan wij, dat dewereld door het woord Gods tot standgebracht is, zodat het zichtbare niet ontstaan isuit het waarneembare" (Hebreeën 11:3). Metandere woorden, het fysieke universum dat wij

zien, horen, voelen en ervaren werd niet uitbestaande materie ge-schapen, maar uit eenbron die onafhankelijk is van de fysieke dimen-sies van lengte, breedte, hoogte en tijd.

Dit betekent niet dat God de Vader en JezusChristus zich nooit aan mensen openbaren. DeBijbel is een kroniek van Gods contact met - enzorgzaamheid voor - de mensen in de loop dereeuwen.

Veel mensen verwerpen de Bijbel en in hetbijzonder de Evangeliën, omdat er zoveel won-derbaarlijke dingen in worden beschreven: dra-matische genezingen, opstandingen, vuur vande hemel, spectaculaire visioenen, om maarwat te noemen. Zij geloven dat deze dingenonmogelijk zijn, omdat zij in strijd zijn met demenselijke ervaring en met de wetten die onsstoffelijke bestaan regeren. Zij trekken daaromde conclusie dat de bijbelse verslagen van der-gelijke dingen niet waar kunnen zijn.

Helaas nemen zij de bijbelteksten die wijzojuist hebben gelezen niet in overweging: datGod de Vader en Jezus Christus voorbij de gren-zen van de fysieke wetten kunnen opereren.De wonderen die in de Bijbel zijn opgetekendwaren daden van God die tijdelijk de werkingvan de natuurwetten overstegen. Een God diehet universum tot bestaan kan brengen kanzeker wonderen verrichten zoals die die in deBijbel staan.

Wat betekent dit? Geloven we de velegetuigen die God heeft gegeven of staan weop een of ander bewijs dat Hij ons persoonlijkgeeft voordat we geloven? Jezus' woordenaan Thomas zijn duidelijk ook voor onsbedoeld: ,,Omdat gij Mij gezien hebt, hebt gijgeloofd? Zalig zij, die niet gezien hebben entoch geloven" (Johannes 20:29).

Een God buiten ruimte en tijd



naar Zijn voorschriften te luisteren over hoete leven en aan Zijn doel in het leven tebeantwoorden.

God geeft nu aan enkelen de mogelijk-heid om hun bestemming te vervullen. Alsu de moed heeft om de betekenisloze leer-stellingen te verwerpen en zich tot uwSchepper te wenden en Zijn wil te zoekenin uw leven, kunt u een deel worden vanhen die deze huidige boze wereld overwin-nen en delen in Christus regering nadat Hijterugkeert om Zijn Koningkijk te vestigen(Openbaring 3: 21; 20:4, 6).

Het goede nieuws is dat God op krach-tige wijze antwoord zal geven op de vraagof Hij bestaat. De hele wereld zal de wareGod kennen, Hem aanbidden en Zijn heiligeen rechtvaardige wetten leren. "En niet lan-ger zullen zij een ieder zijn medeburger, eneen ieder zijn broeder leren, zeggende: Kende Here, want allen zullen zij Mij kennen,van de kleinste tot de grootste onder hen"(Hebreeën 8:11; Jeremia 31:34) De mens-heid zal eindelijk de vrede en voldoeningvinden waar ze zo lang naar heeft gezocht.

Een relatie met de schepper

Kun je God echt kennen? De eerste stapis de bereidheid om de bewijzen te herken-nen die Hij aanreikt voor Zijn bestaan.Zoals we in deze brochure hebben bespro-ken, verschaft Hij overvloedig bewijs alswe het maar willen zien en erkennen. Wekunnen vele conclusies over Hem trekkenaan de hand van wat we in het universumen de wereld om ons heen zien. Daarnakunnen we de volgende stap zetten om tezoeken naar een relatie met Hem.

Koning David redeneerde correct toen

hij de wonderen van God's schepping aan-schouwde. Hij trok tenminste twee belang-rijke conclusies naar aanleiding van zijnwaarnemingen. Ten eerste, concludeerde hijdat een wezen die het universum schiep enons leven gaf een belangrijk doel voor onsmoet hebben. "Aanschouw ik uw hemel,het werk van uw vingers, de maan en desterren, die Gij bereid hebt: Wat is de mens,dat Gij zijner gedenkt, en het mensenkind,dat Gij naar hem omziet [zorgt]?" (Psalm8:4,5).

Ten tweede concludeerde hij dat eenwezen die over zulk een schepping de scep-ter zwaait in alles wat Hij doet het bij hetjuiste eind zou hebben, en dat Hij degene isdie vertrouwd kan worden. Psalm 19 toontaan dat David dit begreep. "De hemelenvertellen Gods eer, en het uitspansel ver-kondigt het werk zijner handen; de dag doetsprake toestromen aan de dag, en de nachtpredikt kennis aan de nacht. Het is geensprake en het zijn geen woorden, hun stemwordt niet vernomen: toch gaat hun predi-king uit over de ganse aarde en hun taal totaan het einde der wereld" (versen 1 - 5,NBG).

David begreep dat wanneer we opziennaar de hemel, we kunnen begrijpen watdeze vanzelfsprekende waarheid tot onszegt alsof iemand onder vier ogen met onsstaat te praten. Die boodschap is overal envoor iedereen beschikbaar en door iedereenverstaanbaar ongeacht de taal: Er is eenalmachtige Schepper, en Hij is oneindiggroter dan alles wat we ons kunnen voor-stellen. We hebben geen alibi als we weige-ren erin te geloven (Romeinen 1:20).

David spreekt over Gods grootheid "de

wet des Heren is volmaakt... de getuigenisdes Heren is betrouwbaar... de bevelen desHeren zijn waarachtig... het gebod desHeren is louter... de vreze des Heren isrein... de verordeningen des Heren zijnwaarheid altegader rechtvaardig" (Psalm19:7-9).

Op vele momenten verwonderde Davidzich over de geweldige uitdossing van hetmelkwegstelsel schitterend aan de nachte-lijke hemel. Gedurende zijn jaren alsschaapsherder had hij de tijd om de natuurte bestuderen en zich te verbazen over com-plexiteit van de natuur. Hij putte uit zijnvroegere ervaringen om diepzinnige con-clusies te trekken over zijn Schepper.

U kunt over dezelfde vragen nadenken,dezelfde bewijzen bekijken en dezelfdelogische conclusies trekken. U kunt geraaktworden door wat u met eigen ogen ziet ende beslissing nemen het aanbod van Godom een persoonlijke relatie met u aan tegaan, te accepteren. Als u dat doet, zet u deeerste stap naar een eeuwigheid samen metHem. We zouden u graag van dienst zijn opdeze zoektocht.

We sturen u graag meer informatie overdeze belangrijke onderwerpen. Om tebeginnen bevelen wij u aan de volgendegratis brochures aan te vragen: "Wat is uwbestemming" "De weg naar eeuwig leven"en "The Ten Commandments". Om de Bij-bel beter te begrijpen en te bewijzen dat het Gods geïnspireerde Woord is, vraagt u "Isthe Bible True?" aan. Wij raden u ook aanzich aan te melden voor onze gratis 12 les-sen tellende Bible Study Course, zodat umeer kunt leren over de Schepper God enZijn doel met u.

Vraag onze Nederlandstalige boekjes aan volnuttige informatie over zeer belangrijke

onderwerpen.

HET EVANGELIE VAN

HET KONINKRIJK

De belofte van een komend Koninkrijk en wat uw rol hierin is.

Ons adres is:UNITED CHURCH OF GODPostbus 93 2800 AB Gouda

WAT IS UW BESTEMMING?

De grote vraag aller tijden, een raadsel dat mensenal zolang zij bestaan heeft bezig gehouden.

Waarom ben ik hier?

Vraag ons gratis boekje aan over Gods grote plan met de mensheid.

Bezoek ook onze webside:

WWW.UCG-Holland.nl



© 2004 United Church of God Holland Alle Rechten voorbehouden Gedrukt in Nederland.Auteurs: John Ross Schroeder, Bill Bradford Bijdrage: Scott Ashley, Roger Foster

Redactie: Martin Arendsen, John Bald, Jim Franks, Bruce Gore, Roy Holladay, Paul Kieffer, Graemme Marshall, Burk McNair, Eric de Moei Marcos Rosales, Richard Thompson, David Treybig, Daniël Vermeer, Leon Walker, Donald Ward, Lyle Welty, Dean Wilson Design: Shaun Venish

Wereldwijde Mailing AdressenUnited States: United Church of GodP.O. Box 541027 Cincinnati, OH 45254-1027Phone: (513) 576-9796 Fax: (513) 576-9795Web site adres: www.gnmagazine.org

Australia: United Church of God–Australia GPO Box 535 Brisbane, Qld. 4001, Australia Tel: 07 55 202 111 Free call: 1800 356 202 Fax: 07 55 202 122Web site adres: www.ucg.org.auE-mail: [email protected]

Bahamas: United Church of God P.O. Box N8873, Nassau, Bahamas Tel: (242) 324-3169 Fax: (242) 364-5566

British Isles: United Church of GodP.O. Box 4052, Milton Keynes, Bucks, MK13 7ZF, EnglandTel: 0181-386-8467 Fax: 01257-453978

Web site adres: www.goodnews.org.ukCanada: United Church of God–Canada Box 144, Station D Etobicoke, ON M9A 4X1, CanadaTel: (416) 231-9379, (800) 338-7779 Fax: (416) 231-8238 Web site adres: www.ucg.caFiji: United Church of GodP.O. Box 10-577, Nadi Airport, Fiji Tel:: 723-678French-speaking areas:Église de Dieu Unie – FranceB.P. 51254 45002 Orléans Cedex 1 FranceGermany: Vereinte Kirche Gottes/Gute NachrichtenPostfach 30 15 09 D-53195 Bonn, GermanyTel: 0228-9454636 Fax: 0228-9454637Italy: La Buona Notizia, Chiesa di Dio UnitaCasella Postale 187, 24100 Bergamo, Italy.Tel: 0039-035583474 Fax: 0039-035582140

Web site adres: www.labuonanotizia.org

Mauritius: P.O. Box 53, Quatre Bornes, Mauritius

Nederland: Postbus 93, 2800 AB Gouda, Nederland

New Zealand: United Church of God P.O. Box 22, Auckland 1015, New ZealandTel: Toll free 0508-463-763

Philippines: United Church of GodP.O. Box 4774, MCPO, 1287 Makati City, PhilippinesTel: 82 241-0733 Web site adres: www.ucg.org.ph

South Africa: United Church of God, Southern AfricaP. O. Box 2209 Beacon Bay East London 5205 Tel: en fax: 043 748-1694 E-mail: [email protected]

Spanish-speaking areas: United Church of God P.O. Box 458, Big Sandy, TX 75755, U.S.A. Tel: (903) 636-4928

GE/0002/1.0

Nu wij dichter dan ooit bij het eindevan dit kwade tijdperk zijn , hebbenwe een ongebruikelijke gelegenheid

het verborgen doel van ons bestaan teonderzoeken, onze weg terug naar God tevinden.

Kort gezegd heeft de mensheid eenwanhopige behoefte aan verzoening metGod (Jesaja 59:1-14). Het zijn onze zonden,ons afwijken van Gods wetten, die ons inde weg staan. Alleen wanneer wij onsafkeren van het doen van dingen die instrijd zijn met Gods instructies kunnen wijeen ware relatie met onze Schepper erva-ren. Wij moeten leren wat Hij van ons ver-wacht.

Wat raadt Hij ons aan? Het antwoord isduidelijk: ,,Zoekt de Here, terwijl Hij Zichlaat vinden: roept Hem aan, terwijl Hijnabij is. De goddeloze verlate zijn weg ende ongerechtige man zijn gedachten en hijbekere zich tot de Here, dan zal Hij Zichover hem ontfermen - en tot onze God,

want Hij vergeeft veelvuldig" (Jesaja 55:6-7).Het advies dat hier wordt gegeven

wordt in de Bijbel bekering genoemd -zich afkeren van onze manier van doen envan de bittere vruchten die onze wegenopleveren, en zich aan God overgeven omte gaan leven volgens zijn wegen. God ver-kondigt ,,heden aan de mensen, dat zijallen overal tot bekering moeten komen"en onze onwetendheid die wij onszelf heb-ben opgelegd op te geven (Handelingen.17:30).

God wil ons de weg wijzen uit onzemoeilijkheden en ellende en ons begripgeven van de ontzagwekkende kennis vanzijn plan met ons. ,,Roept tot Mij en Ik zal uantwoorden en u grote, ondoorgronde-lijke dingen verkondigen, waarvan gij nietweet" (Jeremia 33:3). Degenen die Hemmet hun hele hart zoeken zal Hij belonen.

In ons informatietijdperk ontberen wede meest wezenlijke informatie, namelijk

de kennis van God. Hij wil die aan ons open-baren, maar wij moeten bereid zijn die teaccepteren en zelf ook enig graafwerk teverrichten.

Uiteindelijk moet ,,wie tot God komt ...geloven, dat Hij bestaat en een beloner isvoor wie Hem ernstig zoeken" (Hebreeën11:6).

God biedt de hulp van zijn Kerk aan, hetgeestelijke Lichaam dat Hij beschrijft als,,een pijler en fundament der waarheid" (1 Timotheus 3:15). Hij moedigt ons aan tegroeien ,,in de genade en in de kennis" vande wonderbaarlijke waarheden van de Bij-bel (2 Petrus 3:18). De leden van de Ver-enigde Kerk van God, de uitgever van dezebrochure, leggen zich toe op het vervullenvan Christus' aansporing de boodschap vanGods waarheid aan de wereld uit te dragenen zijn mensen in zijn levenswijze te onder-wijzen (Mattheus 24:14; 28:18-20).

Onze mogelijkheden

Vraag ook onze gratis Engelstalige boekjes aan:

Is The Bible True?Who is God?

Are We Living in The Time of the End?

You Can Understand Bible Prophecy

Ons adres is:UNITED CHURCH OF GOD

POSTBUS 93 2800 AB GOUDA

Vraag ook onze gratis 12 lessen tellende

Engelstalige Bible Study Course.

Bezoek ook onze webside:

WWW.UCG-HOLLAND.NL


Bestaat God?

Documents

Transcript of Bestaat God?