1

AFGIFTEKANTOOR : 8430 MIDDELKERKE

P 708408

Verschijnt 3-maandelijks Jan-Feb-Maa 19de jaargang/1

V.U. M.P. Van Damme, Noordstraat 6, 8434 Westende

België - Belgique P.B.

8430 MIDDELKERKE 2/3243

Gluren bij de buren

Gluren bij de buren

Gluren bij de buren

Gluren bij de buren

Een grensgeval, Een grensgeval, Een grensgeval, Een grensgeval,

we MENEN hetwe MENEN hetwe MENEN hetwe MENEN het

2

guy@dubois-leulier.be www.dubois-leulier.be

TEL: 09/212 01 83 - FAX: 069 22 24 81

3

Voorwoord - Overzicht Dag iedereen,

Kerst en Nieuwjaar! In deze periode van feestdagen en de feesten die erbij horen, willen ook wij iedereen een vredevolle Kerst toewensen. En wat 2017 betreft, hopen we weer volop te kunnen genieten van de grote en kleine dingen die elke dag meebrengt en natuurlijk rekenen we

Ons Zwerverskrantje 1/17 Trimestrieel Informatieblad van De Zwervers - Pasar Leuven

Werkgroep Iris en Luc LENAERTS-LlEKENS 015 61 33 75 Marie-Paule en Julien PHILIPPAERTS- VAN DAMME 0486 38 82 70 Marie-Louise CRAPS-DE WIT 02 687 95 10 na 19 uur

lees verder op blz. 4

Web: http://www.zwerversleuven.be

Inhoud

Voorwoord 3

Woordje van de voorzitter 6

Gluren bij de buren 8

Een grensgeval, we MENEN het! 10

Re: Beestig Dordogne 14

Grensverleggend Hofstade 26

Eindejaarsweekend 28

4

vervolg van blz. 3 (voorwoord)

er op om onze Zwerversvrienden weer te ontmoeten op een van de activiteiten! We beginnen het jaar met het aftasten van de grenzen. In maart gaan we bij de Nederlandse buren gluren om er te genieten in het prachtige Zeeland. In april verwachten we jullie aan de andere kant van ‘t land, in Menen. Wat er ons te wachten staat tijdens deze weekends kun je in dit krantje lezen. Met de verslagen van de Dordognereis, Hofstade en het eindejaars-weekend, kunt u nog wat nagenieten van de voorbije activiteiten. Veel leesplezier, Marie-Paule

Afspraken inschrijvingen 2017! Dit moet u zeker lezen! Omdat inschrijven op een correcte wijze belangrijk is en om alle misverstan-den te vermijden, zetten we voor u enkele belangrijke punten op een rij: • Invullen van ‘interesse’ tijdens het eindejaarsweekend is GEEN inschrij-

ving . Dat geeft de organisator wel een idee van het aantal voertuigen dat kan verwacht worden.

• Wie wil inschrijven voor een weekend of reis zal steeds EERST de ver-antwoordelijke voor de inschrijvingen bellen (geen boodschap inspreken) en pas DAARNA , als er nog plaats is , betalen . Maximum twee koppels kunnen samen inschrijven.

• Inschrijven gebeurt steeds en UITSLUITEND bij de persoon die als ver-antwoordelijke staat vermeld voor de inschrijvingen van het betreffende weekend.

• Je kunt inschrijven vanaf de datum en het uur vermeld in het boekje.

5

De organisator bepaalt het aantal voertuigen.

Betalingen enkel op rek.nr.: Europese overschrijving: IBAN: BE35 7340 3844 3937 Zwervers Leuven - 3000 Leuven BIC: KREDBEBB

ACTIVITEIT DATUM

1 Gluren bij de buren 24 tot 26 maart

2 Een grensgeval, we MENEN het! 21 tot 23 april

3 We duiken in het verleden van Baasrode 19 tot 21 mei

4 Fiets-4-daagse Dordrecht 30 mei tot 2 juni

5 Rochefort 23 tot 25 juni

6 Bruisend Beveren 1 tot 3 september

7 Zoete cultuur in Roeselare 13 tot 15 oktober

8 Eindejaarsweekend 24 tot 26 november

6

Woordje van de voorzitter

Een tijdje geleden kreeg ik een foto van iemand toegestuurd.

Het was een groepsfoto van onze allereerste deelname aan

een weekend met de ‘Zwervers’. In 1998 hadden we een uit-

nodiging ontvangen om deel te nemen aan de eerste activiteit

van een nieuwe zwerversgroep onder de vlag van (toen) Va-

kantiegenoegens. Het was met Zwervers Vlaamse Rand en het

weekend ging door in Achouffe. En ja, het beviel ons echt

goed. Iets dat voor herhaling vatbaar was!

Tijdens deze eerste kennismaking met ‘Zwervers’ kregen we

ook een briefje (dat was vroeger de gewoonte) van een ande-

re afdeling, om ook eens met hen mee te gaan. Waarom niet!

We kenden nog niemand, maar dat zou wel veranderen. In no-

vember 1998 schreven we ons dan ook in voor de activiteit

'Strepy-Ronquières' bij 'Zwervers Leuven' om het 'Canal du

Centre' en omgeving te verkennen. Zo is het dan verder ge-

groeid van eerst meegaan, vervolgens al eens een handje toe-

steken bij een activiteit, tot we zelf ook eens geprobeerd

hebben om een weekend zelfstandig te organiseren.

Als ik die foto nog eens goed bekijk, herken ik nog een ze-

vental mensen die aanwezig waren op ons laatste eindejaars-

weekend in Bilzen. Weliswaar enkele jaartjes ouder en wij-

zer, maar nog altijd paraat. Een deel ben ik uit het oog verlo-

ren. Sommigen hebben afgehaakt door gezondheidsproble-

men. Anderen kregen misschien andere interesses en spijtig

genoeg ook enkelen door overlijden.

Maar als ik nadenk over die voorbije jaren met 'Zwervers',

7

zie ik dat het een deel van mijn leven geworden is. Veel men-

sen leren kennen, waarvan er ook een heel deel goede vrien-

den geworden zijn. Samen hebben we heel wat mooie momen-

ten meegemaakt. Soms ook minder aangename, maar die wa-

ren in de minderheid. Al bij al iets wat ik niet zou hebben wil-

len missen. En het zijn de kleine dingen die het zo mooi ma-

ken.

Als je de uitgelaten sfeer bekijkt die er was op ons laatste

eindejaarsfeest, verheugt me dat enorm. Iedereen die met

iedereen kan praten als vrienden en elkaar wilt helpen. Ie-

mand (en al niet meer van de jongste) die op zaterdagavond

(feitelijk zondagmorgen heel vroeg) de feestzaal al dansend

verliet met zijn vrouwke ... Het maakt ons als bestuur blij om

mensen te zien genieten tijdens het weekend dat georgani-

seerd is. Dat zijn allemaal dingen die het de moeite waard

maken, om tijd en energie te blijven steken in deze groep.

In 2017 beginnen we ons 20ste jaar 'Zwervers Leuven'. En ho-

pelijk komen daar nog enkele jaren bij.

Goede sponsors hebben we al en we willin hen hierbij harte-

lijk danken voor hun financiële steun.

Nu nog genoeg mensen blijven vinden die bereid zijn om hun

handen uit de mouwen te steken, om zo de werkdruk laag te

houden. Samen de kar trekken als vrienden! Dan kunnen we

zeker vooruitblikken naar de volgende stap: 25 jaar of mis-

schien verder!

Luc

8

Gluren bij de buren 24 tot 26 maart

2017 Van 24 tot 26 maart gaan we ‘gluren bij de buren’, niet ver van onze Belgische grens en toch naar het platteland: ‘Zeeland’ in Nederland. De oudste nog werkende scheepswerf in Zeeland is de scheepswerf ‘Meerman’. Dat is nu een werkende museumswerf. Het is een ervaring om te zien in welke kleine, donkere ruimte de prachtige schepen werden ge-bouwd.

Arnemuiden is ook een museum rijk, waar we uit-gebreid kennismaken met de historie van het stadje, met de streekdracht en met het maritieme. Een blik werpen in grootmoeders bedstede of aanschuiven aan de koffietafel kunnen we in het voormalige stadhuis. Een gids neemt ons mee op trektocht langs de be-zienswaardigheden van Middelburg, de hoofdstad van Zeeland. De stad bezit mooie plekjes, hippe winkels en indrukwekkende gebouwen. Middelbur-

gers hebben wel iets gemeen met Mechelaars. Op dezelfde manier hebben ze dezelfde bijnaam ‘Manenblussers’ gekregen. Verfrissing zoeken we op het water. Afhankelijk van de waterstand wordt de boot vervangen door een paardenkoets. Veere heeft een rijke geschiedenis met monumen-ten als de Grote Kerk, het stadhuis, de Schotse hui-

9

zen, stadswallen met bolwerken en stads-gracht. En zeker niet te vergeten de prachtige natuur. Rust vinden we zeker in Zeeland. Alle verplaatsingen wor-den met de fiets gedaan

maar zijn ook beperkt toegankelijk voor motorhomes. Camping: Camping Olmenveld, Gapingseweg 5,4353 JB Serooskerke (bij Veere). Opgepast: er zijn verschillende Serooskerke. Aanmelden kan tussen 11 en 12 uur of na 18 uur. Gps-coördinaten N 51°32’37”- E 3°36’32” Inschrijven kan vanaf 6 januari bij Luc Van Damme op het nummer 016/20 18 72, telkens na 18 uur Opgepast: het aantal personen is beperkt. Deelnameprijs: € 60 per persoon, maaltijd, camping en bezoeken inbe-grepen. Betaling: We verwachten de betaling, na vooraf ingeschreven te heb-ben, ten laatste op 13/01/2017 (latere inschrijvers betalen zo vlug mo-gelijk na inschrijving) op rekening: IBAN: BE35 7340 3844 3937 / BIC: KREDBEBB van Zwervers Leuven - 3000 Leuven met de vermelding ’Gluren bij de buren + plaat-nummer motorhome'. Gsm-nummer tijdens het weekend: 0032 (0)475/804145 Tot dan, Tine, Marie-Louise, Luc en Willy

10

Een grensgeval, we MENEN het!

21 tot 23 april 2017 We nemen jullie mee naar het zuiden van West-Vlaanderen en gaan op ontdekking in Menen. We spreken af op parking 'De Poel' achter het ontmoetingscentrum 'De Steiger'.

We bezoeken de bouwonderneming 'Kijk & Bouw', een pionier op het vlak van skelet-bouw. Het kijkdorp telt zes volledig gebouwde woningen in verschillende stijlen. We gaan ook eens piepen in de fabricagehal waar de wanden en de daken worden gemaakt.

In Aalbeke, een deelgemeente van Kortrijk, bezoe-ken we 'Koramic Terca' , de bakermat van de klei-dakpannen. De productie-eenheden in Aalbeke en in Moeskroen behoren tot de modernste dak-pannenfabrieken van Europa.

Een grenswandeling mag zeker niet ontbreken. De gids neemt ons mee door 'de Barakken', een wijk tussen de Leie en de Franse grens. Vooral op zon- en feestdagen is dat dé geliefkoos-de shoppinguitstap voor de Fransen. Deze wijk is ontstaan met de opkomst van de grensarbeid eind 19de eeuw en was oor-spronkelijk een arbeiderswijk. Ook smokkelaars beleefden gou-den tijden. Op Frans grondgebied, in Halluin, vind je nog origi-nele 'courées' en kan je je een beeld vormen van de leefomstandighe-den van de arbeidersklasse eind 19de en begin 20ste eeuw. In café 'Aux

Accordeonistes' is er gelegenheid om te genieten van een Picon bij een nootje accordeonmuziek.

Het jukeboxmuseum herbergt een rijke collectie juke-boxen uit de periode 1946-1964 en tal van radio's date-rend tussen 1926-1950. De gids neemt ons mee doorheen de geschiedenis van de jukebox en roept een sfeer van nostalgie op bij het horen van de liedjes uit de oude

11

doos. Daar sluiten we het weekend af met een kop koffie en een stuk Menense taart. Voor wie nog geen zin heeft om naar huis te vertrekken, voorzien we op zondagnamiddag een fietstocht naar onder andere 'Menenwald', één van de grootste Duitse militaire begraaf-plaatsen van de eerste wereldoorlog.

Op zaterdagavond eten we samen in 'CC De Steiger'. Menu: Soepje, Ardeens gebraad en Dame-Blanche.

Parking: Waalvest 8930 Menen. Gps-coördinaten: N 50°47'37.5'' E 3°07'44.9''

Aankomst: we verwachten jullie op vrijdag 21 april vanaf 11 uur. De eerste activiteit start om 14 uur.

Niet vergeten: fiets voor de verplaatsingen tijdens het weekend. Er is bij alle bezoeken parkeermogelijkheid voor enkele motorhomes.

Telefoonnummers tijdens het weekend Lieve: 0477/52 81 89 / Marie-Paule: 0486/38 82 70

Deelnameprijs: € 49 per persoon, etentje en bezoeken inbegrepen.

Info en inschrijvingen: bij Lieve vanaf 3 januari 2017, telkens na 18 uur op het gsm nummer 0477/52 81 89.

Betaling: we verwachten de betaling, na vooraf ingeschreven te heb-ben, ten laatste op 20 maart 2017 (latere inschrijvers betalen zo vlug mogelijk na inschrijving) op rekening: IBAN: BE35 7340 3844 3937 / BIC: KREDBEBB van Zwervers Leuven - 3000 Leuven - met de vermelding 'Een grensgeval, we Me-nen het + plaatnummer motorhome'. Tot in Menen, we kijken uit naar jullie komst. Lieve, Marie-Paule, Paul en Julien.

12

13

14

Beestig Dordogne 4 september tot 1 oktober 2016

Zondag 4 en 18 september Na twee dagen rijden, genietend van mooie Franse natuur en gezellige dorp-jes, arriveren we in Nontron voor een 'beestige en geestige reis'. Het is een blij weerzien van bekende zwervers en ook enkele nieuwe koppels. Weer spannend … Wie is er bij en wat gaan we doen? In de eerste groep is het warm, heet zelfs. De tweede groep geniet van een heerlijk zomerweer. Vaste schoenen en een wandelstok zijn aange-raden? Wat staat ons wel te wachten … Trap-pen … grote, kleine, hoge, lage, vaste, losse … mooie tuintjes met traditionele huizen en mark-ten. We houden halt bij het standbeeld van de onbekende soldaat, waar we een prachtig pano-rama over de stad Nontron hebben. Via de 'Passage des soufflaculs' passeren we reuzenbeelden waaraan een grappige legende verbonden is. De paters dachten dat er demonen onder de lange damesrokken zaten. Zij probeerden die te ver-jagen door met een blaasbalg hun rokken op te lichten. Omdat Pieter jarig is, worden we 's avonds verrast met drank, cake en knab-bels. De organisatoren delen nog cadeautjes uit! Onze nieuwsgierigheid is gewekt. Zijn dat hints? Niemand die het weet, maar we zijn er wel blij mee. Het is al donker als iedereen zijn slaapplaats opzoekt. Maandag 5 en 19 september Na een eerste dag van kennismaking, zijn we klaar voor een bezoek aan de artisanale messenmakerij, de ‘Coutellerie de Nontron’.

Er zijn drie elementen nodig om een mes te ma-ken en die zijn hier beschikbaar. Water uit de Bandiat-rivier om het lamel te slijpen, ijzererts om het lamel te maken en hout van buxus voor het handvat. Iedere arbeider verricht een 40-tal handelingen om een 'Nontron-mes' af te werken. Van het buxushout maakt men het handvat met een uiteinde in klompvorm of een bol of een

vissenstaart. Een logo komt op het handvat, voor mij een gotische poort met drie bolletjes, maar men heeft nooit kunnen achterhalen wat het betekent.

15

Ooit slaagde een arbeider er in 144 heel kleine knipmesjes te maken en te monteren in een kersenpit. We verplaatsen ons door een bosrijke streek waar de natuur de kleuren van de late, vooral droge zomer heeft. De lichtbruine varens, de zonnebloemstelen zonder bladeren met hun donkere bruine kopjes, straks rijp voor de zonne-bloemolie, leiden ons naar de boerderijcamperplaats 'Ferme de Lafayas'. We maken kennis met de struisvogels die nieuwsgierig naar ons kijken. De eige-naar vertelt ons over het kweken, het vlees, de veren, de poten van de struisvogels en dat de eieren de groot-ste zijn in de wereld. Op de 25 ha grote boerderij lopen ook zo'n 3000 eenden en ganzen die in de conserven gaan terecht komen, bv. voor de 'confit de canard'. Als afsluiter hebben we nog een proevertje met alle pro-ducten van deze boerderij. De avond van de eerste va-kantiedag was snel voorbij. Dinsdag 6 en 20 september We worden al vroeg gewekt door de bakkers van het huis, Paul en Pieter. De fietsrit naar Montagrier gaat niet met het grootste gemak zoals op de heuvel-tjes van Erika. Het zijn de bulten van een dromedaris ... Onderweg worden we

wel beloond met hele mooie uitzichten. In Montagrier krijgen we in het 'Maison de la Dronne' een rondleiding door een jonge gast die het zeer goed doet. Deze watermolen is uit de 12e eeuw. In de loop der jaren had de molen verschillende functies. In 1907 is de molen omgebouwd tot waterkrachtcentrale die nu nog in werking is en tevens een infor-matiepunt voor toerisme is.

Op een idyllische plaats, in de schaduw, wacht ons een uitgebreide picknick . Alles wordt piekfijn verzorgd en geleverd door 'Station des Saveurs', onze gastheer van gisteren. In Tocane St. Apre bezoeken we het 'Musée des Costumes' . In één woord: prachtig. Tijdens de eerste reis moeten we hoognodig onze dorst gaan lessen door de grote hitte, ter-wijl de tweede reis verloopt onder een zalig zomers weertje ...

16

17

Woensdag 7 en 21 september 2016 We installeren ons al heel vroeg op de zeer grote camperplaats van Brantôme.

De gidse neemt ons mee naar het Brantôme van eeuwen, zelfs miljoenen jaren geleden, bij de vorming van de 'falaise' aan de Dron-nerivier. Ze vertelt onderhoudend en laat ons kennismaken met elk stukje geschiedenis van het grottenklooster, de abdij, de kerk en de toren. Het begint bij Karel de Grote die de relikwieën van Saint-Sicaire meebrengt. De monniken uit de Benedictijnerabdij werden

gedwongen om meer in de grotten te leven dan in de abdij die toch bij elke oorlog (en dat waren er hier veel) telkens weer vernield werd. In de grotten vinden we sporen van hun geduld en vernuft terug: een kerk in de rotsen, dui-ventillen in de rotsen, een molen in de rotsen, watervoorziening ... zelfs een viskwekerij in de rotsen. Als we op het middaguur de toren beklimmen, na het luiden van het Angelus, hebben wij een enig uitzicht over de stad en de Dronnevallei. Een boottocht op de Dronne toont ons hoe puur en zuiver de Dordogne is als streek, met veel leven in en rond het water. De bootgids vertelt en Greta zorgt ogenblikkelijk voor een Vlaamse echo, wat de gids enthousiast 'On fait un duo d’enfer' noemt. Tijdens de eerste reis is het een aangename verkoeling op de zéér warme dag (34°C.)! De tweede groep geniet, zoals alle dagen, van een ideale zomerse temperatuur (23°C). Donderdag 8 en 22 september Na enkele dagen 'heet weer' tijdens de eerste reis is het zover. De lucht zit dicht en ja, deze morgen is het beginnen motregenen voor een uurtje. Voor de tweede groep is er een heerlijke nazomerzon! We doen deze voormiddag een stadswandeling in Brantôme. Aan de hand van platen over de bezienswaardigheden, de Ne-derlandse tekst of gids van dienst Greta, krijgen we uitleg over de verschillen-de bouwstijlen en de hele evolutie van de jaren van opbouw in Brantôme. Het is hier een mooie en rustige plaats om te vertoeven. Na de middag verzamelen de moedige fietsers voor een stevige tocht naar St.-Pancrace. Wie de kuitenbijters niet ziet zitten, verplaatst zich met de motor-home. In St.-Pancrace wacht ons een supervriendelijke ontvangst op het land-goed van een Engelse familie. 'Brantôme Police Horses' is een opvangtehuis

18

voor meestal getraumatiseerde, maar ook ge-kwetste en oudere Engelse politiepaarden. In een film toont men hoe de politiepaarden wor-den ingezet bij oproer en betogingen. De gru-welijkste beelden worden ons niet getoond, maar wat we te zien krijgen, grijpt ieder van ons naar de keel. Het zijn deze paarden die hier opgevangen worden en met liefde en zorg behandeld. Men probeert ze van hun trauma te verlostsen om van een welverdiende oude dag te genieten. Na de filmvoor-stelling kunnen we ook kennismaken met die politiepaarden. Na de rondleiding worden we uitgenodigd voor de thee met lekkere Engelse taart, scones en gebak, dat alles door de gastvrouw zelf gebakken. Zoals elke avond zorgen Lieve en Pieter ervoor dat 'de doos' weer in het mid-den staat. Vrijdag 9 en 23 september 2016 Omdat er op de briefing was gezegd dat één minuut kon tellen als een volledi-

ge dag van 24 uur staan we, gedisciplineerd als wij zijn, om 7.30 uur al klaar om te ver-trekken. Het passeren van 'de paal' zou wel eens een probleem kunnen geven. En zoals gewoonlijk, als je een probleem verwacht, is er geen. We passeren die paal dus vlot en ver-trekken tijdig. Langs landelijke wegen komen wij aan op de volgende afspraak. Oei … groot probleem! De

burgemeester heeft vergeten orders te geven om de parking af te sluiten en voor de groep te reserveren. Na wat regelen, ordenen en een tweede parking gebruiken, krijgt iedereen toch een plaats. Bij de tweede groep is het pro-bleem bij het aankomen in St Jean de Côle ietske kleiner. De Fransen zijn te laat en de Belgen te vroeg … Nochtans was er afgesproken dat de parking zou vrij zijn om 9 uur. Is het Franse 9 uur niet hetzelfde uur als het Belgi-sche? We maken in groep een mooie wandeling door de natuur, anderen doen de-zelfde wandeling in de omgekeerde richting en zoeken onderweg naar geoca-ches. Langs een pittige weg met verschillende volwassen- en opa-dromedarissen, komen we terug bij de motorhome. In de namiddag maken we een verkennende wandeling door een van ‘les plus beaux villages de France’ onder leiding van een deskundige gids. De manier

19

waarop ze haar kennis etaleert, is een lust voor het oor. Bij de kerk toont ze ons de 'sépultures à répit'. Dat zijn een soort open graftomben voor kinderlijkjes van onge-doopte baby’s, aan de buitenkant van de kerk . Het re-genwater van het Heilig dak van de kerk zou de kindjes dopen, waardoor ze op het kerkhof mochten begraven worden. In het kasteel van Marthonie kunnen we de mo-numentale trap bewonderen. De namiddag vliegt voorbij en als beloning omdat we zo goed geluisterd hebben, trakteren de organisatoren ons ook nog op een verfrissing in het plaatselijke café. Zaterdag 10 en 24 september 2016 We moeten weer vroeg uit de veren. De rit naar Thiviers, op een vroegere spoorlijn (de Voie Verte), heeft maar één dromedaris en is voor de rest vals plat. In Thiviers is er vandaag een grote markt. We bezoeken hier 'La Maison

du Foie Gras'. We krijgen uitgebreid uitleg over de ‘canard’ , welke delen van het lichaam waarvoor worden gebruikt en wat ze allemaal met de pluimen kun-nen doen. Vroeger maakten ze hier ook porselein en we zien potjes waarin vroeger het voedsel werd be-waard, tot het blik is gekomen. Al bij al een in-

teressante rondleiding. Na dit bezoek gaan we picknicken bij de imker, 'La Miellerie de Thiviers'. Sommigen gaan nog even cachen en veel mannen houden een siësta op het grasveld. We worden verwelkomd door de imker en krijgen alles te horen over het fan-tastische werk van de bijen, de opbrengst en de soorten honing. We vernemen dat de bijen in de zomer maar 40 dagen oud worden door het harde werk en in de winter geboren, leven ze de hele winter omdat ze niet buiten komen. We zien een gecultiveerde bijenbak in glas en een met wilde bijen en ook een hele verzameling van andere bijenkorven en -bakken. Daar-na toont de imker hoe ze de honing af-schrapen en machinaal slingeren. Nog

20

nooit heb ik zoveel uitleg gehad en alles was goed te volgen. Nadien volgde een kleine degustatie van verschillende soorten en een klein stukje peperkoek met notenhoning. We waren moe door de hitte, zelfs in de tweede groep is het hier 25°C en binnen dus véél warmer. We 'dalen' naar onze motorhomes en genie-ten nog van de babbel rond, natuurlijk, 'de doos'. En zoals elke avond schui-ven we aan bij Pieter om de tracks voor morgen op de wandel-gps te zetten. Zondag 11 en 25 september 2016 Na een nacht met dromen over de bloemetjes en de bijtjes, rijden we naar Sorges. We bezoeken het 'Ecomusée de la Truffe'. Stipt om 10 uur gaan de deuren open. Bij de eerste reis begint een jonge weelderige gidse die haar zenuwach-tigheid achter honderden kleine lachjes probeert te verbergen, een lange uitleg over 'de truffel'. Onze aandacht en vooral die van de mannen concentreert zich op het klein zilveren 'truffeltje' aan de halsketting van de gidse. Ze heeft duidelijk, per vergissing, ’s morgens de bloes van haar veel jongere zus aan-getrokken en doet alle moeite om dat te verbergen ... Bij de tweede reis krij-gen we een erg verkorte versie. We worden ondergedompeld in het leven van de mysterieuze truffels: waar, hoe, wanneer en waarom groeien hier truffels en bij ons niet. Het planten, rijpen, oogsten met kleine vliegjes, met honden of met grote varkens ... Tot slot wordt er geproefd met een Bergerac of een appelsapje en getruffeerde toastjes. Na het bezoek aan dit mooie museum verkennen we nog een truffel-boomgaard met de nodige uitleg. De eerste groep verplaatst zich naar de parking in Hautefort, terwijl de tweede

groep vandaag naar de slakkenboerderij rijdt in Vaunac Négrondes. De 'gros-gris' en 'petit-gris' ... we horen er alles over. Na de interessante uitleg mogen we ook nog proeven: vier verschillende soorten slakken met een glaasje Bergerac Rosé. Voor de meesten was het smullen geblazen. Om 19 uur komt de fameuze doos naar boven en vanaf dan geldt de regel: 'What happens near the

camper, remains near the camper'.

21

Maandag 12 en 26 september 2016 Hautefort: de dag begint met een steil klimmetje naar het kasteel. De gids loodst ons door een ge-deelte van het kasteel en via een traphal gaan we naar de eerste verdieping. Eén kamer is omge-bouwd tot een studio. Daarin werd onlangs een filmscène gedraaid over de laatste twee weken in het leven van de Zonnekoning. Een kleine groep Zwervers mag zelf een scène naspelen en opnemen. Grappig zicht!

Overal wordt er nog verbouwd en niets is nog wat het lijkt na de hevige brand van augustus 1968, waar-bij heel het middelste deel van het kasteel in de vlammen opging. Vervolgens gaan we even naar buiten en van hieruit heeft men een mooi zicht over de tuin. Wist je dat zelfs het logo van het schild (schaar) in de perken te vinden is?

Onder een loden zon voor de eerste reis en bij een zalig zomerweertje voor de tweede groep gaat het met de fiets 9 km richting Tourtoirac. Met één drome-daris, 3 baby’s, 6 volwassen en 1 opa is het een hele klus. Guido, de enige man met een fiets zonder elektrische ondersteuning in de tweede reis, rijdt moedig de hellingen op. Hij wordt aangemoedigd door de 3 groepen fietsers. De koelte in de grot van Tourtoirac wordt gewaardeerd na de toch wel pittige fietstocht. Het is een 'dynamische' grot, een grot die voortdurend verandert (hoewel on-zichtbaar) en helemaal toegankelijk is voor rolstoelen. We weten nu alles (?) over de druipstenen in al hun vormen, zoals stalactieten, stalagmieten, ma-caroni’s, gordijnen … Het is een indrukwekkende, levendige grot met beige en ivoorkleurige tinten. De grot zal steeds geheimen hebben voor de mens. Om 19 uur begint de briefing en daarna gaan we nog gezellig samenzitten rond 'de doos'. Het kasteel is mooi verlicht. Oh, zo romantisch! Dinsdag 13 en 27 september Oei, 't is gebeurd! Nog maar 14 fietsers zijn deze morgen overgebleven in de eerste groep. Wat heeft Lieve gisteren ook weer gezegd tijdens de briefing? In de tweede groep zijn we nog met ruim 20 fietsers. De reisweg naar Naillac met de fiets is een flinke kluif. Vandaag krijgt Gui-doke de bolletjestrui! Op de boerderij 'L'Orée des noix' vernemen we alles over de kweek van no-ten. Daarnaast kweekt de familie ook nog Limousinrunderen. De verschillen-

22

de soorten noten, de aanplantingen, het onderhoud van de bomen, het snoeiwerk: alles wordt haarfijn uitgelegd door de vrouw des huizes. Een ding is zeker: het hele proces van spoelen, kuisen en sor-teren van de noten is een erg zwaar en vuil werk! Wat we hier ook leerden was het gebruik van een speciale notenkraker waardoor de noot mooi en helemaal gaaf tevoorschijn komt. Enkele champagnedrinkers onder ons waren erg verbaasd dat je met deze opener van champagneflessen ook noten kunt kraken! De eerste groep heeft nog een inhaalmanoeuvre in Vaunac. Zij gaan vandaag naar de slakkenboerderij. In de tunnels staan plankjes waaronder duizenden

slakken groeien tot ze klaar zijn voor de 'slacht', of hoe noem je dat? Als voedsel krijgen ze intussen radijzen en koolzaad, aangevuld met een mengsel van granen en calci-um. Ook hier wordt lekker geproefd! Onder een prachtige sterrenhemel, gaan we naar het kasteel van Jumilhac. Een rondleiding bij kaarslicht door dit sprookjeskasteel, toont ons het originele en authentieke interieur. Een aanrader om dit avondevenement op het pro-gramma te zetten!

Woensdag 14 en 28 september 2016 Oei, regen!! We zijn het niet meer gewoon. De zon neemt vandaag een ver-lofdag, althans tijdens de eerste reis, want in reis twee blijft elke dag weer heerlijk zomers. We bezoeken de kerk van Jumilhac Le Grand, waar onze 81-jarige gids zelfs de monstrans uithaalt. Dat pronkstuk wordt alleen voor speci-ale gelegenheden getoond! Dan naar de Galerie d’Or. De gids, een oud-goudmijnwerker, wil ons doen geloven dat er in de rivieren in de buurt nog goud te vinden is. Hier en daar zie je een gezicht waarop duidelijk te lezen staat 'voor mij een vraag, voor jou een weet'. Een peperkorrel goud van 1 gram kan van minstens 1 tot maximum 3 km gouddraad leveren die niet breekt! In de vroege namiddag verzamelen 'les campingcaristes Belges' aan de fontein te-genover het kasteel. De meesten dragen een extra zak mee met laarzen of waterschoenen. Al wandelend dalen we af

23

tot aan de rivier. Enkele Fransen die hier rustig willen picknicken, kijken ons verwonderd aan. Wat gaat hier gebeuren? Enkele minuten later arriveert onze gids met een auto vol goudzoekersmateriaal: schoppen, zeef, ronde kommen, emmers en kleine pipetjes. Hij doet het even voor en dan kunnen we met zijn allen het water in. Er wordt geschopt, gevuld, geschud, gedraaid en vooral … getwijfeld. Tussendoor verzamelen enkele zoekers zelfs water in hun laar-zen. Eén paar laarzen gaat vandaag na meer dan 50 jaar trouwe dienst op pen-sioen wegens te grote doorlaatbaar-heid. In het eindstadium van de zoek-tocht is de man heel behulpzaam en na een paar uur heeft iedereen een pipetje met zijn vangst op zak. Besluit: er zit goud in de rivier, maar je zal heel, heel, heel lang moeten wer-ken en zoeken voor je er een nieuwe motorhome mee kunt bekostigen.

Donderdag 15 en 29 september 2016 We ontwaken op de bizonboerderij van Maillet. Het Wilde Westen is niet veraf. Gisteren goud zoeken, vandaag tussen de bizons ... Vandaag worden de rollen omgekeerd. De exemplaren van het ras 'Homo Sa-piens' worden in een grote getraliede wagen gestopt en in de weide getrokken. Daar kan een kudde van 80 bizons de groep bewonderen. De Homo Sapiens blijven achter de tralies zitten met af en toe rare toestellen voor hun ogen (die 'klik' zeggen) en ze maken allerlei rare geluiden, elk met hun eigen accent. Ook het pasgeboren bizonkalfje staat te kijken. De Homo Sapiens is een ras waar mannetjes en vrouwtjes ongeveer even groot worden en meestal zijn de vrouwtjes de baas. Ze zijn (meestal) mono-gaam. Sommigen kopen op hogere leeftijd (als ze goud genoeg hebben) een grote witte bak op wielen, waarmee ze in het najaar alleen of in groepen heel Europa rondtrekken. We weten ondertussen ook dat de bizonstier 1 ton weegt, dat de vrouwtjes 'bisonnes' en de kalfjes 'bisonneaus' genoemd worden. In de namiddag maken we een zeer mooie wandeling langs de Dronne, onder begeleiding van Marc, Lieve's broer. Vrijdag 16 en 30 september 2016 Het bezoek aan de 'sèpes'-kwekerij (eekhoorntjesbrood) kan niet doorgaan, want door het droge weer zijn er gewoon geen!

24

We maken in de voormiddag nog een wandeling met Marc en voor de tweede groep komt er nog een bezoek aan een artisanale brouwerij bij. Op het kasteel Verdoyer in Champ Romain hebben we 's avonds het af-scheidsdiner. Het is zeer lekker. Al de 'saveurs' van de Périgord prikkelen onze smaakpapillen. En natuurlijk komt er ook een dank-woord aan de organisatoren die ons deze onvergetelijke reis hebben aan-geboden!

Merci, bedankt, Greta, Lieve, Paul en Pieter. Met dank aan alle schrijvers van dienst tijdens de reis!

25

We

wensen je …

niets wat je in de

winkel kunt kopen,

maar alles wat je stilletjes

kunt

hopen!

26

Grensverleggend Hofstade 7 tot 9 oktober 2016

Zoals gewoonlijk worden we vrijdag hartelijk ontvangen door de orga-nisatoren Lieve, Iris, Paul en Luc. We mogen verblijven op een rustige grote parking aan het Bloso-domein van Hofstade. Ook het goede weer is van de partij en dus kan het weekend nu al niet meer stuk.

Voor onze eerste activiteit worden we verwacht in de BUDOhal van Elewijt. Dat is een zaaltje waar alleen vecht- en verdedigingssporten worden beoe-fend. We worden ingewijd in twee bewegingskun-sten, namelijk het ongelofelijk rustgevende Tai-chi en Aikido, een krijgskunst die de tegenstander laat voelen dat een gevecht zinloos is. Niet voor niets is hun leuze: 'Een gewonnen gevecht is een ge-vecht dat vermeden wordt'. Ten slotte krijgen we nog een demo van zwaardvechten. ’s Avonds worden we uitgenodigd in het 'Bootshuis' voor een gezellige babbel en drink.

Zaterdagvoormiddag staat ons een sportieve uitdaging te wachten: een gevarieerd en spectaculair hoogtouwenpar-cours. Voor sommigen onder ons een echte grensverleggen-de prestatie. We konden te-vens genieten van de letterlij-ke hoogstandjes van een aantal leden. Zonder namen te noe-men, doe ik mijn hoed af voor alle deelnemers. Bewonderenswaardig!

27

In de namiddag krijgen we een histori-sche wandeling aangeboden over de ge-schiedenis van het domein. Onze gidsen, Lieve en Luc, geven ons deskundige uit-leg over de evolutie van een gewone wa-terplas 100 jaar geleden tot het enorme domein zoals het nu is. Traditioneel wordt de avond afgesloten met een lekker etentje in het 'Bootshuis'.

Zondag staat in het teken van het Sportimonium, een museum over de sport door de eeuwen heen. We proberen er een quiz op te lossen en beoefenen een tiental volksspor-ten, zowel binnen als buiten. Aan het einde van de dag worden de drie beste quizzers en de drie beste volkssporters beloond met een fijne prijs.

Dit prachtig weekend wordt afgesloten met een drankje en een hapje. Bedankt Iris, Lieve, Luc en Paul voor de superorganisatie. Luc en Tine

28

Eindejaarsweekend Bilzen 25 tot 27 november 2016

Vrijdag 25 november 2016 Onder een stralende hemel rijden we de parking op aan het kasteel van Alden Biesen. We konden dit Zwerversjaar niet zoveel meegaan en zijn dus gelukkig om al onze vrienden weer te ontmoeten, al is het de laat-ste keer dit jaar, want het is het sluitingsweekend. Hier en daar zien we

een onbekend gezicht, maar de meesten kennen we. Het is fris en de hemel is helblauw met een deugddoend zonne-tje. Zoals altijd worden we hartelijk ontvangen en krijgen we van Iris of Luc het pro-grammablad. Na een korte briefing van Marie-Paule kunnen we star-ten met de eerste activiteit

van vandaag: een fotozoektocht. Het is een hele bundel 'micro-macro'-foto's. Aan de hand van algemene foto's worden we geacht om telkens drie detailfoto's te vinden. In klei-ne en grotere groepen trekken we erop uit. Het wordt een leuke bedoe-ning, maar eerlijk gezegd, we moeten toch wel goed zoeken om alle details te vinden! Het is een aangename activiteit bij dit mooie herfst-weer en voor ons mag dat zeker nog gebeuren. De avond valt al als we doorrijden naar Bevershof in Bilzen. Dat is on-ze eindbestemming voor de rest van het weekend. Willy en Marie-Louise loodsen ons binnen en we sluiten netjes aan in de rij. Het is een hele bende! Na een welkomstwoordje van Luc en de toelichting van het program-ma, zorgt Julien dat de fotoreportage van Greta van de voorbije activi-

29

teiten op het scherm komt. Er wordt getaterd en gedronken ... de sfeer is echt gezellig! Zaterdag 26 november 2016 De lucht is grijs, maar het regent niet, dus rijden de meesten met de

fiets naar Bilzen-centrum. Onze groep be-zoekt in de voormiddag het dierencrematori-um. Een lieve, gepassioneerde dame geeft ons wat uitleg en dan worden er een uur lang vra-gen gesteld. Het onthaal van de mensen met hun overleden dier, de herinneringen, de oven, de strooiweide ... Alhoewel het niet voor

iedereen dezelfde betekenis heeft, maakt het toch heel wat los in de groep. Er wordt dan ook heel druk nagepraat. Na de middag springen we weer op ons stalen ros naar de markt van Bilzen. Daar staan twee gidsen ons op te wachten voor een stadswan-deling. Na een woordje uitleg over de stad en het stadhuis, gaan we naar een tentoonstelling over 'Jazz Bilzen'. Jazz Bilzen was een meer-daags jazz- en rockfestival dat van 1965 tot 1981 plaatsvond in deze stad. Het festival van Bilzen was in zijn tijd het belangrijkste Euro-

pese festival. De fotocollage en vooral de muziek in deze ruimte, dompelen ons even onder in 'de tijd van toen'. We wandelen o.a. langs het be-gijnhuisje en krijgen van op de heuvel een mooi zicht over de streek.

30

31

En traditiegetrouw wordt er vanavond gefeest! En hoe!!! In een mooie zaal met lange tafels schuiven we aan voor het feestmaal. Het is een lust voor het oog, maar vooral onze smaakpapillen vieren feest! Er wordt gebabbeld en gelachen, maar ook duidelijk genoten van de overheerlijke gerechten die we opgediend krijgen. Dit is 'superfeest'! Tussendoor wordt er tussen de winnaars van de fotozoektocht geloot wie met een mooi glas-kunstwerkje van Hugo naar huis mag gaan en ook de dans mag openen. De DJ kan ons de ganse avond op de dansvloer houden. Zo hebben we het graag. Na dit festijn, kruipen we om twee uur, moe, vol-daan en gelukkig in ons bed, want morgen is er nog een dag. Zondag 27 november 2016 Goed dat er wekkers bestaan, want anders waren we zeker niet tijdig in de zaal. We moeten even wachten om binnen te gaan, maar het loont weer de moeite. Een rijkelijk gevuld buffet met wat ge maar kunt den-ken voor het ontbijt ... Koffie, thee, fruitsap of water, allerlei soorten vlees en kaas, spek en eieren, broodjes, sandwiches, suikerbrood, kof-fiekoeken ... Amaaai ... Dat is smullen. Daarna komen de organisatoren van Zwervers Leuven de weekends voor volgend jaar voorstellen. Als onze gezondheid het toelaat, willen we ze wel allemaal mee doen! De data staan genoteerd en de telefoon zal rinkelen. We hopen dat we er weer dikwijls bij kunnen zijn. En tot slot nog deze bedenking: Om dit weekend te evenaren zal er hard moeten gezocht worden. Bedankt aan het bestuur voor dit superweekend! Een gelukkige 'ZwerversLeuvenFan'

32