V.U

. Pol

Van

den

Wey

gae

rt –

Vos

sela

arse

weg

1 –

227

5 G

ierl

e

GielsBos!Herfst-editie 2019HET LEVEN IN HET GIELSBOS

JONGERENKAMPEN: STUDENTEN AAN

HET WOORD

EEN LAATSTE KEER PERSONEELS-

VERENIGING

ACTIE(F) IN HET GIELSBOS:

DE BEWEEGWEEK

NR.3

VERSCHIJNT DRIEMAANDELIJKSJAARGANG 10

JUL. - AUG.- SEP. 2019P109295

De zomer in kiekjes

Leven in Het GielsBos

IN’T KORT

ZALIGE, ZONNIGE ZOMERKIEKJES

JONGERENVAKANTIE STUDENTEN AAN HET WOORD

HET EINDE VAN DE PERSONEELSVERENIGING

LUCHTDOOP MET DE VOETJES VAN DE GROND

GSM-VRIJE WEEK

BEWEEGWEEK ACTIE(F) IN HET GIELSBOS

MEREL 3 WORDT VOS 8

ROBIN GAAT BEGELEID WERKEN

DE HELPENDE HANDEN VAN JEANNE

SEKSUALITEIT IN HET GIELSBOS

AFSCHEID

WELKOM NIEUWE GEZICHTEN!

FESTIVAL

14

15

18

24

21

22

23

10

12

20

19

16

11

13

17

6

8

4

12 18

17

24

Inhoudstafel

ColofonRedactie: Saskia Baert, Guy Bruyninckx, Miranda Clijmans,

Sandra Dom, Chantal Eelen, Ilse Eykens, Liesbeth Geudens, Britt Gysen, Jolien Heylen, Michel & Kathy, Claudia Petré, Peter Raeymaekers, Luc

Vanherck, Niels Van Rooy, Ilse Verheyen

Hoofdredactie en eindredactie: Claudia Petré

Deze uitgave werd mogelijk gemaakt dankzij:Johan Arras, Lieve Hallewaert, Tiny Lauwers, Gert Van Hove, Vos 4,

Rozendries 5, de studenten van het jongerenkamp

Contact: Redactie GielsBos! – Vosselaarseweg 1 – 2275 Gierle014 60 12 11 - redactiegielsbos@hetgielsbos.be

www.hetgielsbos.be

Layout en druk: www.drukkerijbartels.be - Merksplas

Foto cover © Britt Gysen

MET DANK AAN ALLE BEWONERS, FAMILIE, VRIJWILLIGERS EN MEDEWERKERS VAN HET GIELSBOS.

Herfst-editie 2019

Dag lezer,

Een nieuwe editie van het magazine, een nieuw ‘werkjaar’ en binnenkort een nieuwe regering met een nieuwe minister. Vele nieuwe zaken dus. Sinds het voorjaar ook nieuw in Het GielsBos: een gloednieuwe Raad van Bestuur en voorzitter. Allemaal nieuwigheden en allemaal verandering. Kortom, een wereld in beweging en evolutie. Best spannend en boeiend.

In dit nummer vind je alvast een eerste foto van de nieuwe bestuursploeg. Interviews en informatie volgen later. Er wordt meteen hard gewerkt.

Natuurlijk, en maar goed ook, is niet àlles nieuw. Vele vertrouwde gezichten, plaatsen en activiteiten vormen een veilige bodem. Een bodem waaraan je ziet en voelt hoe het samenleven en werken in Het GielsBos heel erg gestoeld is op menselijk contact, op relaties tussen mensen. Mensen met grote en kleine emoties, prettige en droevige, stille en uitbundige. Een leef-gemeenschap. Lees dit nummer rustig door, binnenkort komen we weer met iets nieuws.

Veel leesplezier.

GUY, BRUNO & POL DE DIRECTIE

04

06

05

09

Leven in Het GielsBos 3.Leven in Het GielsBos2.

IN’T KORT

Leven in Het GielsBos 5.Leven in Het GielsBos4.

DONDERDAG 21 NOVEMBER 2019 13.30U-16.30U HET GIELSBOS GIERLE

Voor het vijfde jaar op rij organiseert Het GielsBos een symposium rond autisme. Dit jaar gaat het over motivatie en beloningen bij personen met autisme of personen met een verstandelijke beperking. Omdat het een jubileumeditie is, ontvangt iedere aanwezige een bijzondere attentie.

Soms zijn we uit onszelf gemotiveerd om iets te doen, soms hebben we een extra duwtje nodig. Dat gaat ook op voor mensen met autisme en een verstandelijke beperking. Zorgen dat mensen graag iets uit zichzelf doen is belangrijk maar kent ook grenzen, zeker bij mensen met autisme en een verstandelijke beperking. Orthopedagoog en educatief medewerker van Autisme Centraal, Steven Degrieck, geeft tijdens dit symposium een kader rond het belang van motiveren en belonen en overloopt hoe we dit in de praktijk kunnen toepassen.

Kostprijs: 20 euro (privé) of 50 euro (organisatie). Meer info en inschrijven: http://www.hetgielsbos.be/symposium-autisme-2019-motivatie-en-beloning

Stand van zaken

MezenhofWe zijn nog steeds druk bezig met de bouwwerken van Mezenhof. Deze zullen eind oktober afgerond zijn en dan schiet onze eigen technische dienst in actie. Zij zullen slaapkamers schilderen,

compartimenteringen maken én het volledige akoestische nachtsysteem plaatsen en installeren.

Vanaf november zullen we ook van start gaan met de buitenaanleg van Mezenhof. Als al deze werken vlot

verlopen, zal de eerste leefgroep tegen eind januari 2020 kunnen verhuizen naar de nieuwe woning.

Wil jij graag je hond inzetten in de zorg?

Een goed idee!Hondengedragstherapeut Roel Renders geeft in oktober een leerrijke inleiding in ‘Wat vertelt mijn hond?’. Tijdens deze sessies leert zelfs een ervaren hondeneigenaar nog iets bij over het gedrag van zijn/haar hond. We vinden het enorm belangrijk dat je deze inleiding volgt voor de veiligheid en gezondheid van onze cliënten. Zo weten wij dat onze cliënten in goede handen / poten zijn.

Wat mag je van ons verwachten?Sessie 1: Wat je als baasje moet weten. (ZONDER HOND) Sessie 2: Praktijk (MET HOND) Aftoetsen wat je wil doen met je hond en kijken of je hond daar al klaar voor is.Sessie 3: Praktijk (MET HOND) Indien je interesse hebt om je hond in te schakelen in Het GielsBos, wordt de opstart in de woning ondersteund.

Wil jij ook graag samen met jouw hond het verschil maken in Het GielsBos? Noteer dan zaterdag 12 oktober van 9u30 tot 12u30 in je agenda. Voor meer info of inschrijven, kan je contact opnemen met Liesbeth Geudens via vrijwilligerswerk@hetgielsbos.be.

Iedereen is welkom, ook deelnemers van andere voorzieningen.

SYMPOSIUM Motivatie en beloningen bij personen met autisme

Mogen wij jullie voorstellen:

de nieuwe Raad van Bestuur Na een lange, ontspannende wandeling is de nieuwe Raad van Bestuur er helemaal klaar voor! Wil jij meer weten over de nieuwe voorzitster? Hou dan zeker de volgende editie van het GielsBos! In de gaten want dan verschijnt er een interview.

Namen van links naar rechts: Rudy Cornelis - Frank Helsloot - Marc Bernaerts - Kathleen Helsen (voorzitter) – de gids van de wandeling - Lutgard Luyten - Koen Dillen - Tobias Daneels - Leo Van Miert (penningmeester) - Steven Oosters (ondervoorzitter).

De leden die niet mee op de foto staan: Christ’l Cottenie, Erik De Quick en Marleen Peeters.

De zomervakantie zit er alweer op en er zijn enorm veel leuke momenten geweest in Het GielsBos. We hebben een oproep gedaan naar alle hoeken van Het GielsBos met de vraag om de leukste zomerfoto’s door te sturen. Een selectie vind je hier. Dank aan iedereen die foto’s heeft gemaakten doorgestuurd!

Zalige zonnige zomerkiekjes

Leven in Het GielsBos 7.Leven in Het GielsBos6.

#dansenmetdegilde / Leen Veris

#watervoordepaardjes #Maarten / Leen Veris

#hetzeetje #Mariakerke #haartjesindewind / Jenny

#bezigebij #opdeboerderij #Nicole/ Leen Veris#rolstoelfietsenisgeweldig #Ludo&Tinne

/ Tinne Van Eyndhoven#sunnyworkday #Jack / Nina Sels

#happy #mooiweervandaag #Leo/ Tinne Van Eyndhoven

#dichtbijeeninhetballenbad #Miel&Tinne / Tinne Van Eyndhoven

#genietenvandestilte #natuurpracht #Kelly

/ Tinne Van Eyndhoven

#heerlijkinbalans #zomerflow #taiji / Joke Bosschaerts

Leven in Het GielsBos 9.Leven in Het GielsBos8.

#schoonvolkhier #Peggy/ Griet Van Campfort

#rockforspecials #vandansenkrijgjedorst

#Victor / Merel 2

#ochtenstondheefteenlekkerontbijtindemond

/ Tinne Van Eyndhoven

#spelenisfijn #speeltuin #Zion&Robbe/ Merel 2

#appeltjesvoordedorst #Ludo / Nina Sels

#trouwesupporter #appelplukkers #Willy

/ Nina Sels

#festival #lachendegezichtjes #Luc

/ Merel 2

#eventjesrelaxen #dikkevriendjes #Victor&Kadir

/ Merel 2

#ochtenstondheefteenlekkerontbijtindemond #Kyle&Stefaan / Charlotte Lauwers

#olmensezoo #saycheese #Kadir / Merel 2

Een zomerse zonEen zacht briesje

De geur van versgebakken spek met eiBenieuwd naar wat de dag

ons te bieden heeftDankbaar voor wat het leven

ons geeft.

#hardewerker #ijverigaanhetrijven #Hans/ Nina Sels

In juli was het weer tijd voor de jaarlijkse jongerenvakantie. Studenten zetten zich twee weken lang in en nemen deel aan de verschillende activiteiten. In dit interview leggen Eveline, Julie, Paulien, Jill en Lisa uit waarom de jongerendagen zo geweldig zijn!

HOE HEBBEN JULLIE DE JONGERENVAKANTIE LEREN KENNEN? Eveline: Ik heb altijd in Vosselaar naast de Zwartgoorheide gewoond en vond het fijn om er te wandelen op zonnige dagen. Hier kwam ik de cliënten wel eens tegen. Ik was op de website van Het GielsBos op zoek naar een vorm van vrijwilligerswerk toen ik botste op een flyer van de jongerenvakantie. Voor mij was dit een uitgelezen kans om de cliënten beter te leren kennen. Julie: Een vriendin ging een week mee op jongerenvakantie en toen ik hoorde welke leuke activiteiten er allemaal gepland waren, was ik meteen overtuigd. Ik had al een Jomba-vakantie van Kazou mee begeleid en vond het toen al fijn om anderen te zien genieten van de vakantie en de activiteiten.Paulien: Twee vriendinnen hebben deze kampen via een schoolproject leren kennen. Het jaar nadien werd ik meegevraagd door hen, aangezien het hen wel iets voor mij leek. Jill: Enkele jaren geleden kwamen enkele cliënten op Thomas More vertellen over het jongerenkamp. Ik

heb toen meteen een mail gestuurd naar de animatiedienst van

Het GielsBos. Enkele maanden later

vertrok ik op mijn eerste kamp.

Lisa: Mijn eerste kamp was in het kader van een

schoolproject. Ik was toen 16 en

hoewel de doelgroep volledig nieuw was voor

mij, werd ik meteen verliefd op Het GielsBos en haar bewoners.

WAS DIT DE EERSTE KEER OF ZIJN JULLIE AL VAKER MEEGEGAAN OP JONGERENVAKANTIE? Eveline: Het was voor mij de eerste keer. Ik was eerder al vrijwilliger bij Widar, maar tijdens dit kamp had ik veel meer persoonlijk contact met de bewoners. Julie: Het was voor mij ook de eerste keer maar zeker niet de laatste! Paulien: Dit is het vijfde jaar dat ik ben meegegaan. De eerste keer was heel spannend maar ondertussen voelt het vertrouwd aan en merk ik ook dat de groep elk jaar hechter wordt. Het jongerenkamp is ondertussen een vaste waarde geworden in mijn vakantieplanning. Jill: Het was de derde keer dat ik mee op jongerenkamp ben gegaan. De dankbaarheid van de cliënten en de fijne sfeer tussen de jongeren overtuigen me om elk jaar terug deel te nemen. Lisa: Ik was 16 jaar toen ik voor het eerst deelnam. Ondertussen ben ik 21 en was dit mijn zesde keer. Het kamp is een hoogtepunt van mijn vakantie geworden. Het eerste jaar was ik verlegen en wist ik niet goed hoe ik met de cliënten moest omgaan. Ondertussen ken ik de meeste bewoners en voelt alles vertrouwd aan. Toch leer ik elk jaar nog nieuwe dingen.

HOE HEBBEN JULLIE DEZE VAKANTIE ERVAREN? Eveline: Deze vakantie heeft me dichter bij de cliënten gebracht en heeft me geleerd hoeveel een aanraking, interesse en gezelschap kan betekenen. Julie: Het was enorm leuk en boeiend. Het was fijn om samen met andere leeftijdsgenoten iets te betekenen voor de cliënten van Het GielsBos. Het waren vermoeiende weken met soms lange dagen, maar het was het allemaal meer dan waard.Paulien: Het was net zoals de voorbije jaren een hele fijne periode. Er waren nieuwe activiteiten gepland zoals een heuse filmdag en een festival. Ik vind het ieder jaar leuk om verrast te worden door het programma. Je beleeft vele onvergetelijke

momenten en haalt er enorm veel

voldoening uit. Je loopt hier gewoon twee weken rond

met een grote glimlach op je gezicht. Jill: Deze vakantie was zoals ieder jaar weer super fijn. Wanneer je een bewoner ziet genieten of glimlachen, smelt mijn hart en is mijn dag weer helemaal goed. Daarnaast vind ik de behulpzaamheid en de vriendelijkheid van de medewerkers zeer aangenaam. Tenslotte waren de vrije momenten met de andere jongeren gezellig en werd de groep steeds hechter. Lisa: Op kamp gaan met Het GielsBos betekent voor mij een glimlach toveren op de gezichten van de cliënten, koste wat het kost. Het GielsBos heeft een speciale plek in mijn hart omdat de cliënten me elk jaar opnieuw verrassen. Hun liefde en dankbaarheid zijn onbeschrijfelijk. Ik heb hier geweldige herinneringen en vriendinnen aan overgehouden die ik nooit zal vergeten.

WAT WAS JULLIE FAVORIETE MOMENT? Eveline: De uitdaging aangaan en manieren zoeken om met hen te communiceren, bijvoorbeeld of ze mayonaise of ketchup op hun hotdog willen. Dit gaf veel voldoening.Julie: Er waren veel leuke momenten, maar het festival springt er toch bovenuit. Ik was die dag jarig en dit maakte het net iets specialer. Dansen met de bewoners, luisteren naar de verschillende zangers,… Kortom, een verjaardag om niet snel te vergeten. Paulien: Het is haast onmogelijk om er ééntje uit te pikken. Het festival, Bellewaerde, het etentje in het restaurant ‘De Cinema’,… Soms kunnen favoriete momenten ook heel klein zijn: samen met Michelle vlaggetjes ophangen, het enthousiasme van Jack tijdens de goochelshow, samen met Christa en Gunter het water proberen te vermijden toen we in de boomstammetjes zaten,… Het waren allemaal onvergetelijke momenten.Jill: We waren ’s avonds aan het eten en twee cliënten wandelden voorbij het OC en kwamen bij ons aan tafel zitten. Dat vond ik speciaal. Een ander moment dat ik mij nog heel goed herinner, is dat Rita heel hard aan het genieten was tijdens de rit met de huifkar. Lisa: Ik vond het festival super leuk! Het was fijn om ons te verkleden en om de cliënten te zien genieten van de muziek. De vaste uitstappen zoals Bobbejaanland waren ook super fijn.

WAT GAAN JULLIE HET MEESTE MISSEN? Eveline: Het ontcijferen van de SMOG-gebaren van Michaël. Het gebaar voor frietjes was al snel duidelijk en zijn enthousiasme was hartverwarmend. Hij heeft me helemaal warm gemaakt om me hier verder in bij te scholen.

Julie: Wat ik het meeste ga missen, zijn de bewoners zelf. Het zijn allemaal schatjes. Samen dansen met Peter, de streken van José, de massages van Jan, de kusjes van Christa, de mopjes van Ludo en nog veel meer. Ook de gezellige avonden met de andere jongeren ga ik missen. Paulien: Ieder jaar kom ik moe, maar voldaan thuis. Dit jaar zijn er toch weer een aantal bewoners geweest die na een uitstap een plekje in mijn hart hebben veroverd. Ook de groepssfeer onder de jongeren ga ik missen. Jill: De aanstekelijke glimlachen, de geweldige activiteiten, de gezellige sfeer,… Ik mis de jongerenvakantie nu al! Lisa: Na twee weken kamp val ik toch altijd in een zwart gat. Ik ga alles en iedereen missen, maar vooral de liefde van de cliënten!

Leven in Het GielsBos 11.Leven in Het GielsBos10.

Op jongerenvakantie in

Het GielsBos

Leven in Het GielsBos 13.Leven in Het GielsBos12.

Dag Kathy

Werken in Het GielsBos. De Personeelsvereniging. Twee zaken die me nauw aan het hart lagen. Ik kijk er met veel genoegen op terug.

In augustus 1978 ben ik gestart als kinesist in Het GielsBos. Begin 1979 zat ik mee in het bestuur van de Personeelsvereniging. Toen Maddy uit het bestuur stapte, nam ik de kas van de PV over. Dat was toen een sigarendoosje en een lijstje van inkomsten en uitgaven.

De PV heeft toch heel wat gerealiseerd. Tennis- en zwemlessen voor de kinderen van de medewerkers, een volleybal- en zaalvoetbalploeg die deelnamen aan de regionale recreatieve competitie, enzovoort. En was jij geen monitrice van de kinderopvang? Vroeger konden kinderen van medewerkers tijdens de zomervakantie in de Bijenkorf verblijven. Dankzij het lidmaatschap van de PV bij de Bedrijfssportbond Kempen (BGK) en de overkoepeling Vlaamse Liga van Bedrijfssportbonden (VLB) konden we kaarten van de ZOO en Planckendael verkopen. We hebben ook enkele jaren speelgoed verkocht met Sinterklaas. BGK organiseerde het jaarlijkse bowlingtoernooi. De bestuursleden van de PV konden deelnemen aan een jaarlijks VLB-banket. De bedrijfstriatlon werd georganiseerd door de VLB. De kine nam hier steeds opnieuw aan deel. Het personeelsfeest begon ook als een initiatief van de PV.

Dat is nu allemaal verdwenen. Is de tijdsgeest daar de oorzaak van? Is de mentaliteit van de personeelsleden veranderd? Soms zeg ik al lachend dat binnen enkele jaren weer iemand begint met een Personeelsvereniging 2.0. Wie weet.

Jij hebt het einde van de PV actief meegemaakt. Hoe heb jij het ervaren?

Groeten Michel

Dag Michel

Ik was er inderdaad bij toen de kinderopvang werd opgestart in de

Bijenkorf. Ik nam toen je kinderen mee onder mijn hoede. Wat is er veel gebeurd sindsdien... Ik heb de fakkel van je overgenomen toen je met pensioen ging. Je had een geweldig boekhoudprogramma voorzien en er was een eigen geldkas met sleutel, geen sigarendoosje meer.

De zwem- en tennislessen, de cinemacheques en de tickets voor Bobbejaanland bleven bestaan. De kaartenverkoop van de ZOO en Planckendael werd afgeschaft omdat er weinig interesse was. De deelname aan de bedrijfstriatlon is nog enkele jaren na je vertrek blijven doorgaan. Er kwamen verschuivingen in het bestuur. Onze doelstelling om twee vertegenwoordigers per paviljoen te hebben en maandelijks een activiteit te organiseren, werd herzien. Jammer genoeg moesten we af en toe een activiteit annuleren zoals onder andere de quiz, de spelletjesavond en de wandeling. De zwemlessen zijn stopgezet toen het zwembad werd vernieuwd. De tennislessen bleven doorgaan, de laatste twee jaren zonder afsluitend tennistoernooi. Er waren te weinig deelnemers.

Deze tendens merkten we al toen jij nog voorzitter was en we zochten steeds naar oplossingen. Herinner je onze denkdag op de boerderij nog?

We bleven op zoek naar nieuwe activiteiten zoals een kookavond, wandelingen, spelletjesavonden, fuiven,... We probeerden mensen enthousiast te krijgen d.m.v. mailtjes, affiches en leuke prijzen. Onze maandelijkse vergadering waren telkens gezellige momenten. Wat een toffe bende die bestuursleden! Meermaals vroegen we ons af waarom we dit nog deden. We zochten naar verklaringen: de tijdsgeest, een overaanbod van activiteiten naast de werkuren en de organisatie die in de loop der jaren is veranderd.

En nu, met mijn vertrek, was het de moment om eindelijk de knoop door te hakken en te stoppen met de PV.

Onze jaarlijkse kinderdag was wel steeds een succes. Heerlijk om ieder jaar die glunderende kindersnoetjes te zien. De tweejaarlijkse avond voor personeelsleden en ex-personeelsleden werd

ook gesmaakt. Misschien zijn er enkelingen die zich geroepen voelen om in de toekomst hier een werkgroepje rond te organiseren zodat deze activiteiten blijven bestaan? Ik hoop het althans!

Groeten Kathy

Sandra Dom

Het einde van de Personeelsvereniging

DE ALLERLAATSTE KINDERDAGDe Personeelsvereniging stopt er jammer genoeg mee. Als afscheidsactiviteit

organiseerden ze in juni de kindernamiddag. Naar jaarlijkse gewoonte konden kinderen van personeelsleden samen met hun ouders zich komen amuseren in Het GielsBos.

Het zwembad werd opengesteld en kinderen konden zich uitleven op trampolines, fietsjes en andere leuke toestellen in de sporthal. De huifkar reed enkele rondjes en er waren go-carts aanwezig

zodat men zelf het domein kon verkennen en iedereen op het gemak kon genieten van de verschillende oases. Kinderen konden zich verkleden en laten grimeren en er werden leuke

ballonnen gemaakt! Zowel jong en oud genoten samen van deze dag. Als afsluiter waren er frietjes en drankjes voorzien in het Ontmoetingscentrum.

Het was weer een fantastische editie!

Leven in Het GielsBos14. 15.

Op 2 augustus vertrokken we met een goed gevulde bus naar het vliegveld van Malle. Daar stonden twee piloten klaar om samen met onze bewoners de lucht in te gaan. Erwig en Xavier, piloten en leden van de Aero Para Club, vliegen nu al jaren vrijwillig met onze bewoners. De luchtdoop wordt al jaren gesponsord door Cotac. Een heel mooi initiatief waar iedereen steeds ten volle van geniet.

Het was dit jaar al de 15de editie van de luchtdoop en zoals ieder jaar stonden de bewoners te popelen om het vliegtuigje in te stappen. Voor enkele van onze bewoners was het zelfs nog spannender dan anders want omdat het te hard regende in Malle, moest één van de vluchten onderbroken worden met een landing in Balen. De andere bewoners genoten van een ‘normale’ vliegrit hoog boven onder andere Bobbejaanland en Het GielsBos. Dat ziet er toch maar heel klein uit vanop deze hoogte!

Het slechte weer zorgde er dit jaar voor dat we niet op

het terras konden zitten, maar dat lieten we niet aan ons hart komen. We konden met z’n allen terecht in de cafetaria van het vliegveld voor een hapje en drankje. Anka (RD1) had zoals ieder jaar weer een lekkere lunch voorzien met broodjes, zalm en lekkere desserts. Dit was voor sommige van onze bewoners al bijna even belangrijk als de vlucht zelf!

Nadat we de piloten nog eens bedankt hadden met een leuk geschenkje vertrokken we omstreeks 15u met een gevulde maag en nog kriebels in onze buik terug naar Het GielsBos. Wat een geslaagde dag was het weer!

Hoog in de lucht!

SandraDom

Een weekje zonder gsm? No way! De meeste mensen kunnen het zich niet inbeelden om het terug zonder smartphone te moeten stellen. Een gsm is vandaag de dag het verlengde van onszelf, de sleutel naar ons sociale netwerk, de agenda van ons leven.

Maar hoe zit dat eigenlijk op de werkvloer? Kan jij tijdens het werk aan de verleiding weerstaan? En waar leg je dat toestelletje tijdens het werk eigenlijk? We zaten met vele vragen dus het was hoog tijd voor een experiment: een week zonder gsm op het werk.

De medewerkers van Grasland en Klaverveld kregen de opdracht om hun smartphones op een locker te plaatsen bij het begin van de dienst. De locker had een verborgen luik waarin troostsnoep zat voor wanneer het gemis te groot werd. In een ander luik zaten kaartjes met eenvoudige doe-opdrachten die je samen met de bewoners kon uitvoeren. Samen tv kijken, een liedje zingen, verstoppertje spelen, de locker versieren,…

BIEP! Klaverveld en Grasland zijn momenteel niet bereikbaar. Gelieve een boodschap in te spreken na de biep.

We ontdekten dat we de smartphone ook misten tijdens onze dagelijkse werking met de cliënten. Een liedje streamen of een spontane foto nemen, ging plots niet meer. Voor de leefgroepen van Klaverveld is de gsm bovendien een communicatiemiddel om bij acting-out de locatie te bepalen en de back-up te organiseren.

Toch zorgde een gsm-loze week voor meer quality time met de cliënten en iedereen had de volle aandacht voor het hier en nu.

De apotheose was het kampioenschap gsm-werpen! Er was lekker eten en drinken voorzien, het was prachtig weer én we hadden een groot aanbod aan oude gsm-toestelletjes die nog een allerlaatste keer werden gebruikt. Hilarisch! Dit was de perfecte afsluiter van de week zonder, of om helemaal juist te zijn, een week met minder smartphonegebruik ;-)

Op naar een gsm-vrije week in heel Het GielsBos?

Een weekzonderGSM

Grasland en Klaverveld deden het!

Peter Raeymaekers

Leven in Het GielsBos 17.Leven in Het GielsBos16.

ONDERZOEK HEEFT AANGETOOND DAT WANNEER ER GEÏNVESTEERD WORDT IN DE GEZONDHEID VAN DE WERKNEMERS, ZE ZICH BETER GAAN VOELEN EN MINDER SNEL LAST HEBBEN VAN STRESS. SPORTEN OP HET WERK IS BOVENDIEN NIET ALLEEN GOED VOOR DE GEZONDHEID, MAAR OOK VOOR DE SFEER OP HET WERK.

in

We wilden eerst onderzoeken hoe actief de GielsBos – collega’s momenteel zijn en op welke ‘beweegvragen’ we nog extra kunnen inzetten. Via Sport Vlaanderen (vroegere Bloso) konden we een beweegscan aanvragen en doormailen naar alle collega’s. In totaal vulden meer dan 300 collega’s de digitale vragenlijst in waardoor we een goed beeld kregen van de huidige situatie. Ondertussen zijn de resultaten bekend en mogen jullie binnenkort zeker nog vervolgacties verwachten. Daarover later meer!

Daarnaast wilden we beweging extra onder de aandacht brengen door een ‘beweegweek’ te organiseren. Omdat we het heel laagdrempelig wilden

houden, vonden we het leuk om activiteiten te organiseren die collega’s samen met cliënten konden doen. Iedereen die zin had, kon zijn werkplaats even verlaten

om te gaan bewegen zonder dat men zich hoefde om te kleden of te douchen.

Tijdens deze beweegweek van 17 - 21 juni was er elke dag iets te doen:

Maandag had Leen een fietstocht uitgestippeld doorheen de Gielse bossen. Tandems, rolstoelfietsen,… iedereen kon deelnemen.

Dinsdag werd het een ‘Reis rond de cirkel’. Morgane, onze stagiaire beweging, had heel wat leuke spelletjes opgesteld aan de fietscirkel nabij het behandelgebouw. Samen met o.a. enkele enthousiaste vrijwilligers werd er met ringen gegooid, bowling gespeeld, obstakels ontweken en nog zo veel meer.

Woensdag organiseerde onze bewegingstherapeut Lies ‘Nekarea Local’. Dit was een inclusieve netbalmatch waarbij iedereen die zin had welkom was om een balletje te gooien.

Donderdag had Ine een wandelzoektocht uitgewerkt waarbij je onderweg stempels moest verzamelen totdat je stempelkaart vol was. Een plannetje en enkele gekleurde ballonnen hielpen de vele enthousiastelingen hun weg te vinden.

Vrijdag werd ons belevingsbad omgetoverd tot een disco en

was iedereen welkom om mee te komen waterdansen! Zowel op liedjes van Christoff als André Hazes en Willy Sommers werd er uitbundig gedanst. Wie het dansen na een uurtje nog niet beu was, kon nog blijven voor een tweede uur dansplezier.

Vanuit de werkgroep welzijn kwam de vraag om samen met enkele collega’s

iets uit te werken rond ‘Sport op het werk’. Leen

(M1) en ik gingen meteen aan de slag en al snel lagen er

twee concrete ideeën op tafel.

Actie(f)Het Gielsbos

Jolien Heylen

Leven in Het GielsBos 19.Leven in Het GielsBos18.

VERHUIZEN IS LEUK, SPANNEND EN NIEUW MAAR HET BETEKENT OOK VEEL WERK EN AANPASSINGEN.

We dachten dat we ons zo goed hadden voorbereid.

Alles zat netjes in dozen maar toch was het best een hectische

dag. De bewoners hadden we ook zo goed mogelijk mee betrokken in heel dit verhaal maar ze wisten toch niet goed hoe ze zich erbij moesten voelen. Het voelde vreemd aan. Ook voor ons als personeel voelde het raar aan dus je kan je wel voorstellen hoe moeilijk het voor onze bewoners is. Vos 8 is nu hun nieuwe thuis en met trots kunnen we zeggen dat het begint te wennen. Alles krijgt zijn plaatsje en we beginnen onze draai te vinden maar dit heeft tijd nodig gehad. We kregen heel veel hulp uit alle hoeken. En de verwelkoming op Vos was ook hartverwarmend. Er werd versiering aangebracht aan de inkom met een raadsel erbij. Echt leuk!

Het is 2 september en ik ben heel blij dat ik vandaag mag gaan werken. Mijn collega’s zijn zeer vriendelijk tegen mij en geven me taken die ik kan en graag wil uitvoeren. Ik heb echte werkkledij aan en werk net zoals mijn collega’s een hele dag. Ik voel me goed bij mijn nieuwe makkers en lach en zwans mee met het werkvolk. Heerlijk!

Ik heb het geluk dat ik een job heb gevonden die ik fantastisch vind. Ik ben gefascineerd door voertuigen: hoe groter, hoe liever. Ik ben jong, sterk en help mijn collega’s graag. Vele handen maken licht werk is een uitspraak die bij ons zeker van toepassing is.

’s Avonds vertel ik thuis wat we allemaal hebben gedaan. Vroeger op school deed ik dat niet, waarom weet ik niet precies, maar nu vind ik het heerlijk om te vertellen hoe mijn dag is verlopen. Wanneer ik mee mag rijden met de vrachtwagen, zien we soms ook mooie meisjes . Mama luistert altijd naar mijn verhalen en ze is heel trots op wat ik allemaal kan en doe.

Soms ben ik te enthousiast ’s morgens en kan ik niet snel genoeg op mijn werk zijn. Zo was ik eens mijn

Robin

brooddoos thuis vergeten. Tja, mijn werkplek is nu eenmaal de moeite

om snel naar toe te gaan hé.

Elke vrijdag mag ik naar de boerderij om daar

te helpen. Wat kijk ik hier naar uit! Ik hou van dieren

en ben het gewend om met paarden, poezen en honden om te

gaan. Dus ja, ik ben een super gelukkige werknemer ! De school heeft mij veel geleerd en

dat doe ik nu nog steeds op mijn werk. Alleen niet meer tussen andere leerlingen, maar tussen mijn werkmakkers.

En nu moet ik door naar een volgende opdracht want mijn goeie jobs ga ik zeker soigneren !

Robin werkt op maandag en dinsdag van 8u tot 16u bij de Technische dienst van de gemeente Lille,op woensdag en donderdag van 8.30u tot 17u bij Van Rooy FBT in Beerse en op vrijdag van 8.30u tot 16u op de boerderij van Het GielsBos.

Robin en zijn mama

Vandaag was het toch een beetje een rare dag. Het is de eerste keer dat ik op 1 september niet naar school moet. Mama vroeg mij gisteren of ik dat niet raar vond, en of ik de school niet een heel klein beetje mis. Gaan werken vind ik veel leuker! Alleen mis ik mijn vriendinnetje wel een beetje. En op

school mochten we soms naar vrachtwagens kijken op de computer. Maar nu ik bij Van Rooy en de gemeente Lille mag werken, zie ik elke dag grote vrachtwagens. En als ik echt nog eens op de

computer naar vrachtwagens wil kijken, vraag ik het thuis aan mijn mama, papa, broer of zus.

Bij de verhuis hoorde natuurlijk ook een mega tof afscheidsfeestje!

Verhuis Merel 3

naar Vos 8

Niels Van Rooy

gaat

begeleid werken

'Soms ben ik te enthousiast

’s morgens en kan ik niet snel genoeg op mijn

werk zijn.'

OP ONZE NIEUWJAARSRECEPTIE DEDEN WE EEN OPROEP VOOR HELPENDE HANDEN.

JEANNE, DE MAMA VAN MAARTEN, REAGEERDE DAT ZE AL LANG ZIN HAD OM TE KOMEN STRIJKEN.

Een gepast moment hadden we snel gevonden. Ondertussen komt Jeanne elke maandagvoormiddag strijken nadat ze Maarten

heeft weggebracht. We waren wel nieuwsgierig naar de reactie van Maarten op de wekelijkse aanwezigheid van Jeanne…

En of het een positieve reactie was! Maarten is zo trots als een pauw dat zijn mama komt strijken! Iedereen die de manden met gestreken wasgoed passeert, krijgt te horen dat zijn mama deze heeft gevuld. Wanneer Jeanne nadien een boterhammetje mee-eet, is Maarten helemaal gelukkig.

Jeanne vindt het zelf ook fijn dat ze een paar uurtjes deel uitmaakt van het groepsleven, het doordeweekse leven van haar zoon.

Fijn ook voor ons want Jeanne is een super gezellige madam. En we zijn heel blij met deze helpende

handen bij het strijken.

Iedereen is op een bepaalde manier bezig met seksualiteit en ook bij onze cliënten speelt het een rol. In zijn meest prille vorm gaat het over het zoeken naar gewaarwordingen die aangenaam zijn en genot opleveren. Hierbij maken cliënten geen verschil tussen de genitale zones en andere lichaamsdelen. Voelen, aanraken en wrijven zijn normaal. Toch hebben onze cliënten niet altijd zicht op welk gedrag wel of niet wordt aanvaard. Hen hiermee confronteren kan leiden tot grote frustratie en hevige reacties. Het gedrag van onze cliënten beter begrijpen, zorgt voor meer begrip en aanvaarding.

Hieronder vind je enkele vragen en antwoorden terug rond seksualiteit.

Heb je zelf nog vragen? Je kan de werkgroep contacteren via

Seksuelevorming@hetgielsbos.be

Leven in Het GielsBos 21.Leven in Het GielsBos20.

Ilse Verheyen

Saskia Baert

Onderzoek heeft aangetoond dat ongeveer 10%

van de kinderen onder de 12 jaar wel eens een

orgasme heeft. Kinderen kunnen seksueel gedrag

stellen zoals het ritmisch schuiven, zichzelf

aanraken,… en leren zo hun eigen lichaam kennen.

Dit gedrag kan leiden tot een orgasme hoewel dit

nog niet als doel wordt beoogd. In de loop der

jaren leren zij wel een link te leggen tussen welk

gedrag tot een orgasme kan leiden.

Vanaf welke leeftijd is een

orgasme mogelijk?

Kinderen zien in het alledaagse leven allerlei

vormen van seksualiteit: mensen die elkaar

zoenen en knuffelen, naaktheid, verschillen

tussen mannen en vrouwen, … Kinderen gaan met

deze info aan de slag en dit verwerken zij vaak

in een rollenspel zoals vadertje en moedertje

spelen. Een vierde van de 2- tot 5-jarigen speelt

wel eens doktertje en kunnen zich hierbij openlijk

ontkleden. Dit soort spelletjes zijn onschuldig en

helpen kinderen zichzelf en anderen te ontdekken.

Heb jij ook wel eens stiekem

doktertje gespeeld?

Erecties zijn mogelijk vanaf de geboorte.

Lichamelijke gewaarwordingen en comfort

kunnen bij baby’s aanleiding geven tot een

erectie. Peuters gaan zelf op zoek naar welke

gewaarwordingen hen lust of onlust geven. Ook

de genitale zones worden hierbij verkend.

Wanneer krijgt een jongen voor het

eerst een erectie?

Schaamtegevoel ontwikkelt zich vanaf de cognitieve leeftijd van 4 jaar en het is een emotie die moet worden aangeleerd. Dit gebeurt doordat een kind de waarden en normen uit een bepaalde cultuur via de omgeving aanleert. Schaamtegevoel werkt als een alarmsysteem en onze grenzen staan in functie van onze persoonlijke weerbaarheid. Wanneer we er niet voldoende bij stil staan om belangrijke grenzen aan te leren, kan schaamte zich niet ontwikkelen. Hierdoor blijft de weerbaarheid van een persoon verlaagd. Kinderen kennen geen schaamte.

Waar of niet waar?

De helpende handen van

Jeanne

SEKSUALITEITIN HET GIELBOS

Geboren2 juli: ILYAS, zoontje van Ann Stoffels (teamleider) en Güner Kilic

19 augustus: ROSALIE, dochtertje van Marie Woestenborghs (begeleidster/opvoedster) ten Thomas Peeters

Getrouwd31 mei: Pia Schram (medewerkster verpleging) en Sancho Melis

29 juni: Steffi Smets (begeleidster/opvoedster) en Jelle Neyens

19 juli: Anja Lambrechts (huishoudhulp) en Davy Dirven

3 augustus: Lars Baeyens (medewerker kinesitherapie) en Lotte Sommen

30 augustus: Heidi Huybrechts (begeleidster/opvoedster) en Mario Gillis

Pensioen1 juli: Lief Melis (begeleidster/opvoedster) – vervroegd pensioen

1 augustus: Rit Van Nyen (begeleidster/opvoedster) – vervroegd pensioen

1 september: Margot Jacobs (huishoudhulp) – rustpensioen

Overleden5 juni: Mostafa Bensaada, vader van Fatima Bensaada (huishoudhulp dagopvang Tielen)

26 juni: Liliane Apers, moeder van Debbie Verhagen (begeleidster/opvoedster)

16 juli: Wim Nyssen (Vos 4)

21 juli: Frans Breugelmans, schoonvader van Liliane Mariën (teamleider)

3 augustus: Johan Verbruggen (Rozendries 5)

14 augustus: Frans Vervoort, schoonvader van Nancy De Muynck (begeleidster/opvoedster)

23 augustus: Fons Jacobs, vader van Margot Jacobs (huishoudhulp)

30 augustus: Ria Feyen, schoonmoeder van Christel Peeters (medewerkster verpleging)

5 september: Julie Serneels, moeder van Karin Lemmens (Rozendries 4)

Dez

e lij

st w

ordt

sam

enge

stel

d aa

n de

han

d va

n ge

geve

ns v

an d

e pe

rson

eels

dien

st e

n aa

nkon

digi

ngen

bij

het

secr

etar

iaat

. W

il je

liev

er n

iet

dat

jouw

aan

kond

igin

g hi

er v

ersc

hijn

t? G

raag

een

sei

ntje

aan

de

pers

onee

lsdi

enst

!

Leven in Het GielsBos 23.Leven in Het GielsBos22.

WE LATEN JE STEVIG LOSMAAR HOUDEN JE ALTIJD VAST

IN ONS HOOFDIN ONS HART

IN HONDERDEN HERINNERINGENDICHTBIJ

BLIJF JIJ

WE LATEN JE STEVIG LOSMAAR HOUDEN JE ALTIJD VAST

IEMAND ALS JIJKAN NIET GAANZO IEMAND BLIJFTJE ALTIJD BIJ

Vos4

We voelden het aankomen en probeerden ons erop voor te bereiden, maar toch heb je ons verrast met jouw plotse heengaan. Groot zal de leegte zijn die achterblijft, maar we houden ons vast aan de waardevolle herinneringen die we hebben opgebouwd doorheen de jaren in Het GielsBos.

De zoektocht naar jouw mogelijkheden waar je dan ontzettend van kon genieten.Jouw vaste plekje aan tafel dicht bij het raam zodat je veel zonlicht had; de wandelingen in de buitenlucht; de vele verwenmomentjes; jouw aanstekelijke glimlach … Je was gelukkig in jouw wereld.

Veel dankbaarheid, respect en waardering gaan uit naar alle medewerkers van Het GielsBos.In het bijzonder veel dank aan Rozendries 5 en voordien Schildpad voor de liefdevolle verzorging die jullie aan Johan gaven.

Bedankt voor alles namens de familie, Christel & Luc.

Wim

van Johan

WELKOM!

WELKOM! Nika Jespers

is een nieuwe bewoonster op Rozendries 5.

Ibrahim Raguragui verblijft vanaf september op Merel 1.

Eva Maas kwam op proef in de Bijenkorf.

Nick Henderickx startte 1 juli op Vos 6 in dagopvang.

Kevin Berckvens komt vanaf september 2 dagen per week naar dagcentrum ’t Margrietje.

Nick

Kevin

Nika

Nieuwe gezichten

Tijdelijke opvangIn juli en augustus waren er heel wat

cliënten tijdelijk in dagopvang of verblijf. Er waren ook enkele nieuwe

gezichten zoals Viktor, Gabriël, Kaoutar en Marleen.

We boden crisisopvang aan 2 minderjarigen.

AGENDA16 OKTOBERBRUNCH VOOR DE CLIËNTEN IN HET ONTMOETINGSCENTRUM

3 NOVEMBERVRIJE BOS- EN NATUURLOOP IN HET GIELSBOS T.V.V. DE WERKGROEP GEHANDICAPTENZORG ZONDER GRENZEN

6 NOVEMBERMOSSELFESTIJN VOOR DE CLIËNTEN IN HET ONTMOETINGSCENTRUM

13 NOVEMBERMUZIEKNAMIDDAG IN HET ONTMOETINGSCENTRUM

28 NOVEMBERHERDENKINGSDIENST OVERLEDEN CLIËNTEN HET GIELSBOS IN HET ONTMOETINGSCENTRUM

12 DECEMBERKERSTMARKT IN HET ONTMOETINGSCENTRUM

19 DECEMBERKERSTFEEST IN DE SPORTHAL

Swingen, dansen en zingen tijdens het festival!