Gezichten van Het GielsBos · S amen met de 3Master uit Kasterlee naar de sneeuw. H et griepvirus...

Jaarverslag2018

Gezichten van

Het GielsBos

15januari2018

19maart2018

05juli2018

04oktober2018

23oktober2018

05november

2018

15november

2018

8november

2018

26januari2018

27februari2018

2maart2018

31mei2018

S tart van de bouw van een vierde woonerf MEZENHOF. Oplevering van vijf nieuwe woningen wordt voorzien tegen eind 2019. Na Langoor en Egel wordt nu ook het oude paviljoen Schildpad afgebroken.

R aad van bestuur keurt uitbreiding van woonerf KLAVERVELD goed met een vijfde woning. Ook de omschakeling van MEREL 5 is ondertussen een feit: nieuwe bewoners, een nieuw team. De context van de persoonsvolgende financiering dwingt ons om ons aanbod flexibel aan te passen aan gewijzigde zorgvragen.

S tartevent van zorgnetwerk ARTUSA. 11 vergunde zorgaanbieders uit de regio Kempen bundelen hun expertise en werken samen om nog beter te kunnen inspelen op vragen en noden van mensen met een beperking die op zoek zijn naar de meest gepaste ondersteuning. Meer dan 200 medewerkers komen samen om in gesprek te gaan. Het GielsBos maakt trots deel uit van dit samenwerkingsverband.

O fficiële opening van ons eerste trainingsappartement in Tielen onder ruime persbelangstelling. V oor de vierde keer op rij organiseert

Het GielsBos een namiddagsymposium rond autisme. Ditmaal over autisme en eetproblemen. Met opnieuw 225 geboeide professionals, ouders, vrijwilligers, familieleden … .

D e raad van bestuur keurt het ontwerp goed van een nieuw organisatiemodel gebaseerd op de principes van innovatieve arbeidsorganisatie. In 2019 wordt het model verder verfijnd en de organisatiekanteling voorbereid.

D e bijzondere algemene vergadering keurt nieuwe statuten voor de vzw Het GielsBos goed. Vanaf 2019 wijzigt de werking en samenstelling van de raad van bestuur. Een professioneel bestuur en management zijn noodzakelijk om in deze snel veranderende context de kwaliteit van zorg te waarborgen.

R aad van bestuur keurt het definitief ontwerp van het nieuwe belevingscentrum OASE goed. De werken starten in oktober.

C ar free day challenge blijft niet zonder gevolg. Tegenprestatie van de directie! In een bloedstollende nek aan nek race toont financieel directeur Bruno zich de sterkste op de fiets.

H onden maken hun intrede in de zorg. Onder individuele begeleiding van hondengedragstherapeut Roel krijgen 6 honden en hun baasjes groen licht om aan de slag te gaan in de zorg.

S amen met de 3Master uit Kasterlee naar de sneeuw.

H et griepvirus slaat ongemeen hard toe in Het GielsBos. We nemen krachtige maatregelen om de ziekte in te dammen. Artsen, verpleegkundigen en begeleiders op de woningen loodsen ons door een heel moeilijke periode. We zetten nog sterker in op vaccinatie van bewoners en medewerkers.

O plevering van de infrastructuurwerken voor de aanleg van het domein van Het GielsBos: nieuwe wegen, parkings, bermen en wandelwegen geven vorm aan het nieuwe PARKGEBIED. Dankzij een gift van het collectief overlegorgaan verschijnen zitbanken aan de wandelwegen.

Het GielsBos Jaarverslag 201802

Het GielsBosJaarverslag 201803

Dit was 2018!

D ubbel feest! We vieren 40 jaar Het GielsBos en de opening van het nieuwe woonerf GRASLAND. Veel sfeer en muziek op alle pleintjes van de nieuwe woonerven met als klap op de vuurpijl een optreden van De Romeo’s.

06december

2018

8november

2018

Het tijdperk van de hypermobiele zekerheid

2018 was inderdaad een jaar met vele uitdagingen, met vele verwachte en onverwachte wendingen, nieuwigheden en vragen. Hoe raar het ook mag klinken maar stilaan wordt verandering en vernieuwing de nieuwe grote constante, de (hyper)mobiele zekerheid.

We trappen bijvoorbeeld een open deur in wanneer we zeggen dat de invoering van de persoonsvolgende financiering een behoorlijk hobbelig parcours volgt. Dat heeft veel onrust en onzekerheid als gevolg voor cliënten en familie maar ook voor medewerkers en Het GielsBos als organisatie. Daar hebben we niet voor gekozen, uiteraard niet, maar we vinden er stilaan wel onze weg in.

Een lange en hete zomer, een griepepidemie om u tegen te zeggen, een wankele verdere invoering van de ‘persoonsvolgende financiering’… De kans is groot dat we binnen vele jaren hier aan zullen terugdenken wanneer we 2018 nog eens de revue laten passeren. En dat waren enkel de uitschieters.

Voorzitter van vzw

Het GielsBos

Dat lukt alleen maar omdat in Het GielsBos mensen werken én leven die het allerbeste met mekaar voor hebben, in grote wederkerigheid en met een hartverwarmend engagement en dito goesting. Die mensen zorgen er samen voor dat uiteindelijk alle vragen een degelijk antwoord krijgen. Meer dan degelijk, écht goed is dat. De verhalen in dit jaarverslag zetten dat mooi in de kijker.

En zo haalt, zoals zo vaak, het prettige en positieve de bovenhand op het donkere. Fijn!

Veel leesgenot.

Directie van Het GielsBos

Bruno, Guy en Pol

Peter



Dat is al bij al 100 jaar jubilea op 1 jaar tijd! We hebben niet het hele jaar door gefeest, maar toch… We zijn er in Het GielsBos ook wel voor te vinden om iedere gelegenheid aan te grijpen om onze cliënten, hun familieleden, onze vrijwilligers, en onze collega’s te vieren!

Een jaar van Jubilea

* Wil je graag 40 jaar Het GielsBos

op een handvol pagina’s lezen? Dat kan! Iedere editie van ons

magazine GielsBos! vertelde in 2018 over één decennium Het GielsBos.

We bundelden deze pagina’s en het resultaat kan je

hier lezen.

40jaar

25jaar

15jaar

10jaar

10jaar

Het GielsBos wonenin Tielen

wonen in deSalamanderstraat

wonen in deBerthoutstraat

dagcentrum ’t Margrietje

Gastvrouw Erna viert

10 jaar Salamander.

Teamleider en sociale dienst spelen Kubb tussen twee

pannenkoeken door.Dubbel feest:

ambiance onder de schlagerliefhebbers

In mei stond het eerste grote evenement op de agenda: een hele dag DUBBEL FEEST!

We vierden tenslotte niet alleen 40 jaar Het GielsBos*, we sloegen twee vliegen in één klap want die dag werd het nieuwe woonerf Grasland ook officieel geopend. ’s Ochtends leken de weergoden nog somber gezind, maar in de namiddag waren diezelfde goden helemaal opgefleurd. Het werd een zonovergoten festival met optredens op ieder woonerf. Voor ieders muzieksmaak was er een podium voorzien: rock, schlagers en DJ’s. Als klap op de vuurpijl konden we de Romeo’s strikken om deze onvergetelijke dag af te sluiten. Wat een feestvreugde!

10 jaar Salamander, dat werd geen feestdag maar een feestweek met voor ieder wat wils.

Het begon op maandag met een grootse pannenkoekenslag. Het was prachtig weer dus de tuin van de woningen in de Salamanderstraat stroomde al snel vol met hongerige collega’s, familieleden, vrijwilligers, buurtbewoners enz.… Die dag alleen was een heus feest voor de bewoners, die het als echte gastvrouwen en –heren de bezoekers naar hun zin maakten. De rest van de week was gevuld met uitstappen en activiteiten, gevarieerd zodat er voor iedereen iets fijns te beleven viel, maar ook niet té veel. Want op zaterdag moesten we in topvorm zijn voor de barbecue met onze dierbaren. Als afsluiter van onze feestweek was dit een echte topper!

www.hetgielsbos.be/40-jaar



Na een jarenlange zoektocht naar geschikte ondersteuning en opvang voor hun zoon Bert, waren Joris en Christine destijds maar al te blij toen in 2007 het verlossende telefoontje kwam: er was een plekje voor Bert vrijgekomen in Het GielsBos, in Schildpad 4. Na al die jaren op de wachtlijst was het eindelijk zover: een stabiele opvang voor hun zoon, en dichtbij.

Joris en Christine vallen tijdens ons gesprek meteen met de deur in huis: ‘De kern van de boodschap is dat wij een on-ge-loof-lijk respect en veel dankbaarheid hebben voor de mensen die dag en nacht voor onze zoon zorgen. Wij vinden dat echt niet evident. Zelfs met al onze moeder- en vaderliefde moeten we toegeven dat wij met hem op onze limieten stoten. Wij merken dagelijks dat de zorg en ondersteuning die onze

Toen Joris en Christine in het voorjaar van 2018 een telefoontje kregen van Het GielsBos, waren ze toch hard geschrokken. Hun zoon Bert woonde al bijna 10 jaar in Schildpad, was onlangs verhuisd naar Grasland, en nu kwam de boodschap dat Bert naar een andere leefgroep zou verhuizen. Na een eerste bezoek aan de nieuwe woning verdwenen alle bezorgdheden als sneeuw voor de zon.

Toen Sofie bij Het GielsBos solliciteerde voor de functie van HR-coördinator, was ze meteen geboeid. Ze vernam namelijk dat hier een projectgroep aan de slag was gegaan om de organisatie niet alleen te hertekenen, maar te kantelen naar een minder hiërarchische manier van werken. Voor iemand als zij, die gebeten is door de HR-microbe, een uitgelezen kans en een uitdaging waar zij maar wat graag mee aan de slag wilde gaan.

Iedereen directeur: een ambitieus projectEen nieuwe plek voor Bert

zou moeten achterlaten. Onze twijfels verdwenen echter meteen toen we zijn nieuwe woning bezochten: de mogelijkheden die Klaverveld 3 heeft op het vlak van begeleiding, prikkelarme ruimtes enz.… We wisten meteen dat dit ideaal zou zijn voor Bert. We namen met pijn in het hart afscheid van het oude team, maar vonden al snel onze draai met het nieuwe team van Klaverveld 3. Zij hebben dat prachtig gedaan.’

‘Het algoritme om onze Bert te doorgronden is nog niet uitgevonden. Ik heb al zoveel schema’s bijgehouden: van voeding, van medicatie, van omgevingsfactoren… We geraken er niet wijs uit wat er voor zorgt dat het beter of slechter

gaat met Bert. Hij is uniek, zullen we maar zeggen! Maar ondanks die vele onvoorspelbaarheden, merken we toch dat het de laatste tijd echt goed met hem gaat,’ vertelt Joris. Christine vult meteen aan: ‘Het gaat nu veel, VEEL beter met hem dan een jaar geleden. Onlangs kwam hij zelfs met Joris knuffelen op de zetel! En hij durft tegenwoordig gaan zwemmen! Dat zijn voor ons echt grote mijlpalen. We kunnen er niet de vinger op leggen waar het precies aan ligt, en dat moet misschien ook niet. Als het goed gaat met Bert, gaat het goed met ons, met zijn zussen enz. En dat is veel waard, want als wij niet gezond kunnen blijven, heeft Bert ook niets aan ons! Zijn levenskwaliteit is onze levenskwaliteit. Dus dank je wel, GielsBos!’

Joris en Christine zijn blij

met de nieuwe woonst van hun zoon.

Bert

‘Ja, inderdaad, toen ik hoorde dat Het GielsBos aan het bekijken was hoe zij zouden kunnen werken met een model als Innovatieve Arbeidsorganisatie, was ik verkocht. Het leek me een fantastische ervaring om zulk een verandertraject mee vorm te mogen geven!’ Nog voor Sofie in juni aan de slag ging, kwam ze al enkele dagen meelopen in Het GielsBos om deel te nemen aan de projectgroep ‘Iedereen Directeur’, die zich over dit verandertraject ging buigen. ‘Het was meteen een bijzonder fijne kennismaking: zowel met de organisatie als met de mensen in deze groep. Het is dankzij hen, en dankzij deze vliegende start, dat ik de organisatie ook vrij snel heb leren kennen. Er was geen sprake van langzaamaan inwerken, nee! Tegelijk heb ik het feit dat ik nieuw was ervaren als een meerwaarde in de groep: soms liet het me toe om wat meer afstand te nemen van de discussies, omdat ik de processen die we in kaart brachten kon scheiden van de personen die het werk doen.’

‘Waarom Innovatieve Arbeidsorganisatie me zo aantrok? Goh, in een notendop: medewerkers, het welzijn van medewerkers, dat is echt mijn ding. En dit model creëert mogelijkheden tot echte ‘actieve jobs’, wat mijns inziens de sleutel is tot ‘werkbaar werk’. Hiermee bedoel ik: meer autonomie voor de medewerker doordat ze zelf hun werk kunnen organiseren, wat dan weer leidt tot minder stress, betere sociale contacten, meer zelfontwikkeling enz. Wie zich verdiept in dergelijke trajecten ziet dat de ervaringen met dit model overweldigend positief zijn.’

Sofie begon in juni als kersverse

HR-coördinator, en sprong meteen in het diepe.

Blik vooruit naar 2019.

Onze medewerkers gaan mee aan

de slag!



zoon hier ontvangt veel meer dan ‘normaal’ is. Wij houden daar zo’n gerust gevoel aan over, dat de zorg die zij bieden aan onze zoon eigenlijk veel verder strekt dan zij misschien zelf zien. Dankzij hun werk kunnen wij leven, gezond zijn, gaan werken. Zij hebben écht impact, niet alleen op de levenskwaliteit van Bert, maar ook op die van ons beiden, van onze andere kinderen, onze kleinkinderen en zelfs ook onze ondertussen hulpbehoevende ouders.’

‘Onze zoon was al jaren thuis in Schildpad 4, was net verhuisd naar Grasland 3, dus het was wel even slikken voor ons toen we hoorden dat hij die vertrouwde omgeving en het team begeleiders waar we een goede band mee hadden opgebouwd,

‘Tegelijk moet ik toegeven dat de grondigheid waarmee de projectgroep te werk ging voor mij ook een oefening in geduld en begrip was. Ik heb de neiging om kort op de bal te willen spelen, tempo te maken, en ik leerde dat het soms beter is tijd te nemen om de zaken door te discussiëren, om tot iets te komen waar iedereen achter staat. Er is echt heel hard gediscussieerd tijdens de vele vergaderingen van de werkgroep. Met hart en ziel en met hand en tand. Maar toen we eind 2018 klaar waren om een voorstel te formuleren aan de raad van bestuur, stonden we samen als één man of vrouw achter dit voorstel. Het was spannend om er mee naar buiten te komen, maar het voelde ook goed: we hebben er samen vertrouwen in dat we dit te goeder trouw en goed, grondig aangepakt hebben. Nu kunnen we aan de slag gaan, meer collega’s betrekken bij de volgende fase. Dus 2019 belooft nog boeiender te worden dan 2018!’

‘Al maanden stond alles in het teken van de grote verhuis. Geen vergadering ging voorbij zonder dat we nadachten over inrichting, kamerindeling, compartimentering, planning enz.… Wanneer bezoeken we de nieuwe woning met bewoners? Hoe betrekken we de ouders en familie? Wie doet wat, wat komt waar? De verhuisdag zelf werd tot in detail gepland in een uitgebreid draaiboek. Alles om dé grote verandering tot een goed einde te brengen.

Maar het zou niet de enige grote verandering blijken.

Onze collega Leen koos voor een nieuwe uitdaging op Bosheuvel 3. Veertien jaar ervaring en expertise: we wisten dat we haar echt zouden missen en de herverdeling van haar takenpakket was geen kleintje! Onze Tom had dus ook een nieuwe aandachtsbegeleider nodig en we begonnen een nieuwe collega wegwijs te maken in het reilen en zeilen van Grasland 4.

Dat we bij de verhuis zouden evolueren van een groep van tien bewoners naar een groep van acht, was al duidelijk zodra de beslissing genomen was om te verhuizen naar Grasland. Tim had al een nieuw plekje gevonden in Bosheuvel 3. Maar er was ook afscheid dat moeilijker te verwerken was: Lesly werd ziek en overleed een jaar voor de verhuis. Van Hans en Wouter moesten we eveneens na ziekte afscheid nemen kort nadat we in Grasland waren ingetrokken. Dat was slikken, zoveel verandering op zo’n korte tijd!

En uiteraard worden na verloop van tijd de lege plekjes ingevuld. We verwelkomden nieuwe, jongere cliënten, die een andere aanpak nodig hebben. Dus gingen we aan de slag om een deel van onze werking te herorganiseren door ‘out of the box’ te denken, weg uit onze comfortzone.

Ook de gevolgen van de veranderende financiering zijn goed zichtbaar in Grasland 4. Parttime verblijf, logeren, dagopvang, naschoolse opvang, niets is ons nog vreemd. Die omslag heeft eveneens heel wat invloed op onze manier van werken.

In september pasten we ons ook nog aan aan een nieuwe routine: thuisverplegingsdiensten die een handje toesteken bij het ochtendlijke wassen en verzorgen. Afstemmen en afspraken maken, hier en daar wat frustraties… Welgekomen helpende handen, maar toch een hele aanpassing voor onze manier van samen-werken.

En 2019? Als we achter onze keuze blijven staan om voor een groep van 9 te gaan, hebben we nog twee open plaatsen in te vullen. Saai zal het voorlopig nog niet worden!’

Fase 3 van ons Masterplan wonen… Na Rozendries en Klaverveld (2014, Fase 1), na Bosheuvel (2016, Fase 2), was het in 2018 de beurt aan Grasland. De opening van dit nieuwe woonerf viel samen met de 40ste verjaardag van Het GielsBos, dus een groot feest kon niet uitblijven.

Dat verhuizen slechts één aspect van de veranderingen van 2018 was, maakt onze collega Eddy duidelijk met zijn bijdrage aan dit jaarverslag. Een blik achter de schermen van Grasland 4 (vroeger Vos 5).

Over verhuizen en veranderen

De officiële opening van

Grasland

Tijdens ons Dubbel Feest werd

een Grasland woning open gesteld voor

bezoekers.



Eddy deelt zijn ervaringen over werken in

Grasland.

Grasland tijdens

Dubbel Feest.

Vijf overlijdens op één weekend, waarvan drie veroorzaakt door de griep. Onze artsen hebben niet getalmd: in samenwerking met het Vlaams Agentschap Gezondheid werd meteen een noodplan opgesteld. Alles werd op alles gezet om verdere verspreiding van het griepvirus tegen te gaan. De bewegingsruimte van onze cliënten werd serieus ingeperkt, woningen waar mensen met griep woonden werden geïsoleerd, gebruik van schorten en handschoenen werd tijdelijk uitgebreid. Wekelijks evalueerden we de situatie in een multidisciplinair crisisoverleg: zijn er besmettingen bij gekomen? Zo ja in welke woningen? Zijn er nog extra maatregelen nodig? Kunnen we hier en daar de teugels al terug vieren? Wat moeten we communiceren aan wie en hoe? Onze artsen en medische dienst werkten de klok rond, de waakzaamheid was hoog!

De maatregelen werden hier en daar als extreem ervaren, maar het heeft geloond! Pas op 16 april konden we opgelucht ademhalen: de epidemie was zowel binnen als buiten Het GielsBos geweken. Van die 6-tal spannende weken waren er 3 erg gevaarlijk en waren de maatregelen op zijn strengst. Voor sommige woningen was dit erg zwaar: routines die verstoord werden, contacten met de buitenwereld op een laag pitje, en dit alles in combinatie met ook veel zieken onder onze medewerkers!

We schrijven november 2017 als de diagnose gesteld wordt: Patrick heeft pancreaskanker. Hij zal niet meer genezen, dus besluit Ingrid samen met Rozendries 1 om alles op alles te zetten. Een ‘bucketlist’ die geen limieten heeft: ‘Zolang Patrick er nog is, zorgen we samen dat hij maximaal kan genieten van het leven.’ Dus sloegen Ingrid en het team de handen in elkaar.

Vandaag weten we dat Patrick nog nét zijn 49ste verjaardag zou halen, maar wat een jaar is het geweest! ‘We grepen iedere kans: grootse, plezante gebeurtenissen zoals een uitstap naar de Efteling of optredens… Kleine, alledaagse verwennerijen zoals een extra dessertje of een ijsje… Unieke ervaringen zoals op kamp gaan of een groots verjaardagsfeest… Alles pikten we mee, met in het achterhoofd dat iedere keer de laatste kon zijn.’ Kosten noch moeite werden gespaard, en ook de medische dienst dacht mee na over hoe we het Patrick zo comfortabel mogelijk konden maken, zodat hij optimaal kon genieten en ‘profiteren’.

Teamleider Hilde blikt samen met het hele team met enige ontroering terug op dat intensieve jaar: ‘Over de hele lijn hebben we dit verlengde afscheid positief beleefd. Patrick bleef op de woning, en was zelf goed in staat om te communiceren wat hij wilde. En wat hij wilde was: onder de

Het laatste weekend van februari begon met het heengaan van Jan P. op vrijdag. Ieder afscheid doet pijn, en het trieste nieuws verspreidde zich meteen onder onze rangen. De dag nadien bleek ook Roger overleden te zijn. Op zondag moesten we afscheid nemen van Jan R. en Jean-Pierre, die weliswaar al langer in een laatste levensfase beland waren, maar toch...! Je kan je inbeelden dat toen onze oudste bewoonster Maria op maandag bezweek aan de griep, het hele GielsBos in shock was.

Op 24 november 2018 nam Rozendries 1 afscheid van Patrick. Patrick was geliefd door iedereen die hem kende, maar nog het meest van al door zijn zus Ingrid, die de zorg voor Patrick met hart en ziel op zich nam. Het is Ingrid die we vandaag aan het woord laten, want er moet haar iets van het hart: ‘Ik ben zó dankbaar. Onze Patrick is tot zijn laatste dag in zijn vertrouwde omgeving kunnen blijven, omringd door de mensen die hij graag zag en die hem zo goed kenden. Hij heeft tot het laatste moment kunnen genieten, en als er iets was dat Patrick goed kon, dan was het wel genieten. En ook voor mezelf ben ik dankbaar: de mensen van Rozendries 1 hebben me werkelijk nooit in de steek gelaten.’

Het jaar dat de griep zich van zijn lelijkste kant liet zien Een jaar om nooit te vergeten.

Dokter An Van Opstal

blikt opgelucht terug op de griepcrisis. ‘Het had zo veel

erger kunnen zijn.’

In totaal telden we in die periode 17 besmettingen met de griep onder onze cliënten, 3 overlijdens, 2 ziekenhuisopnames en véél kopzorgen. Dit ondanks een heel brede vaccinatie onder onze cliënten. 4 besmettingen waren van een variant waar onze cliënten zelfs tegen ingeënt waren. 13 kregen te maken met een variant van het virus waar het vaccin onvoldoende bescherming tegen bood.

Dit alles deed ook wat vragen rijzen over het percentage medewerkers dat ingaat op het aanbod om zich gratis te laten vaccineren tegen de griep. Het spreekt dan ook voor zich dat ons medisch team dit jaar een enorm engagement heeft getoond om medewerkers nóg meer te sensibiliseren. Ze nodigden zichzelf uit op leefgroepvergaderingen, en werden in alle hoeken van Het GielsBos gespot met folders in de hand over preventie. Het resultaat mag er zijn. In het najaar van 2018 telden we bijna een verdubbeling van het aantal inentingen onder de medewerkers. Want wat we die lente meegemaakt hebben, wil niemand herhaald zien, en dus draagt ieder zijn steentje bij.

mensen zijn, lachen en zwaaien, af en toe een knuffel en een mopje. Dus rolden we hem ’s ochtends met bed en al naar de zithoek, zodat hij deel kon nemen aan het dagelijkse leven, maar toch ook kon rusten wanneer hij daar behoefte aan had. Ingrid was hier een graag geziene gast. Waar ze vroeger trouw op dinsdag en vrijdag een bezoekje bracht, verwelkomden we haar naar het einde toe dagelijks. Het was zo’n mooie samenwerking met haar, we zaten op één lijn. Ingrid kocht tijdens dat laatste jaar zelfs een rolstoelfiets voor Patrick, zodat hij de zomermaanden op wielen kon beleven. Deze fiets heeft ze nu ook aan ons geschonken! We waren zo gesteld op haar aanwezigheid, dat het nu bijna vreemd is dat Ingrid niet meer dagelijks binnenwandelt. Maar we hopen dat zij weet dat Patrick een permanent plekje in het hart van Rozendries 1 heeft veroverd, en dat zij altijd welkom is voor een koffie (met veel melk) en een babbeltje.’

Ingrid besluit: ‘Rozendries 1 heeft voor mij bewezen dat het ook anders kan. Patrick werd in alles liefdevol omringd, moest niet naar een kille ziekenhuiskamer, werd op zijn wenken bediend. En ook ik kreeg zoveel oprechte aandacht en bemoedigende woorden. Zo kan het dus ook. En al blijft het afscheid zwaar wegen, ik heb zó veel prachtige herinneringen en foto’s van dat laatste jaar… dat het al bij al een jaar om nooit te vergeten was.

Patricks verjaardagsviering

in november. Wat een feest!

Patrick en zijn zus Ingrid. Onafscheidelijk

als altijd.



Bij gebrek aan een duidelijk wettelijk kader of richtlijnen en uit gedreven interesse ging Nicole enkele jaren geleden al gluren bij de buren samen met enkele collega’s. Op zoek naar houvast, uitwisseling en een duidelijke visie klopten zij bij andere voorzieningen aan, om van elkaar te leren. De bezoeken waren verhelderend: Nicole zag er dat het ook anders kon. Om meer expertise op te doen ging de werkgroep ook te rade bij Jeroen Cottenie, die gespecialiseerd is in agressiehantering en fixatie. Van hem leerde ze dat, zelfs als er geen wettelijk kader is, we een plicht hebben als goede huisvaders steeds met een open blik te blijven kijken naar vrijheidsbeperkende middelen, en keer op keer in vraag te stellen of de noodzaak er is.

Vrijheidsbeperkende middelen. Niemand is er dol op. En toch zijn ze nog nodig. Nicole De Houwer is vandaag binnen Het GielsBos één van de aanspreekpunten voor alles wat vrijheidsbeperkende middelen behelst. En dat wil niet zeggen dat zij het gebruik van deze middelen

aanmoedigt: integendeel! Nicole en haar collega’s zoeken naar alternatieven voor fixatie, en slagen daar wonderwel in.

Een appartement om in te oefenen Een succesverhaal van afbouw

Zo ontsproot er een plan bij Nicole, een persoonlijke missie: ‘Er was duidelijk nood aan bewustwording omtrent allerlei vormen van fixatie. Ik wist meteen dat we voor iedere cliënt individueel zouden moeten bekijken wat we nu precies beoogden met fixaties, om te kijken of we dat doel ook op een andere manier zouden kunnen bereiken. En als we vandaag met trots kunnen melden dat het aantal bewoners dat ’s nachts nog gefixeerd in bed ligt gehalveerd is, dan is dat dankzij de actieve medewerking en inzet van zowel familieleden als onze ondersteunende diensten als de nachtdiensten enz. Iedereen was mee in het verhaal en bereid om mee na te denken over de alternatieven.’

Je las het misschien in november 2018 in de krant: ons eerste trainingsappartement is een feit. Selien is de trotse bewoonster: samen met haar hond Bruce oefent zij een jaar lang rond de uitdagingen die zelfstandig wonen voor haar betekenen. Het GielsBos begeleidt haar hierin. Op 5 november werd het appartement officieel geopend onder belangstelling van de pers. In de

plaats van vele bedfixaties kwamen deze

prachtige bedden.

Onze houtbewerkende collega’s spelen

in op vragen waar ze kunnen.

Zonder de hulp van ondersteunende

diensten zoals de collega’s van de naaikamer waren

vele aanpassingen op maat onmogelijk.

Selien en Bruce voelen zich al helemaal thuis in

het trainingsappartement.

‘Eigenlijk is en blijft het een oefening in omdenken. We zijn samen geëvolueerd van aanwenden naar afbouwen. Vandaag hebben we een transparant beleid waarbij alle vrijheidsbeperkende middelen die worden ingezet worden geregistreerd en verantwoord. Vandaar ook dat we ons in 2018 vrijwillig hebben opgegeven om deel te nemen aan de thematische zorginspectie rond vrijheidsbeperkende middelen. Ook dat is transparantie. We hebben niets te verbergen maar altijd iets bij te leren. Het resultaat was dat we een goed rapport kregen: de inspectie was onder de indruk van de alternatieven die we op maat van de cliënt kunnen bieden – met dank aan onze collega’s van de ondersteunende diensten. Wel kunnen we nog beter doen op het vlak van tussentijdse evaluaties, een terechte opmerking. We gaan ook verder inzetten op preventief werken als het gaat om agressie. We experimenteren bv. met verzwaringsmateriaal, dat heeft soms wonderlijke effecten. Zo is er nog een wereld aan mogelijkheden om te verkennen! En zo blijft mijn job iedere dag boeiend.’



Wat voorafging … De eerste verdieping van het vroegere dagcentrum stond leeg na de verhuis van de bureaus van het voormalige Margrietje naar Het GielsBos. Het idee om er woonruimte van de maken voor iemand met een beperking werd verder uitgewerkt door onze collega Magd Van Dun, samen met heel wat collega’s en externe partners. We kregen alle medewerking van de gemeente Kasterlee, van wie we het pand huren.

Op 1 augustus nam Selien, samen met haar hond Bruce, als eerste bewoonster haar intrek in het appartement dat ze naar eigen smaak inrichtte.

Selien, kan je jezelf even voorstellen?

Ik ben 24 jaar en afkomstig van Zevendonk. Ik doe vrijwilligerswerk in een kleuterschool en in Het GielsBos. Monic is er mijn jobcoach.

Hoe kwam je ertoe om je kandidaat te stellen? Ik ging in oktober 2016 al naar de infoavond, want ik voelde mij klaar voor een volgende stap in mijn leven. Ons mama vond mij eigenlijk nog wat jong ! Het is goed dat het nog

twee jaar geduurd heeft alvorens alle aanpassingen in het appartement (o.a. de badkamer) klaar waren. Zo kreeg mijn familie de tijd om aan het idee te wennen.

Wat wil je graag bereiken?

Ik wil zo weinig mogelijk afhankelijk zijn van anderen. Liefst wil ik na de trainingsperiode verhuizen naar een gelijkvloers appartementje met een kleine tuin.

Wat zou je tijdens de training allemaal willen leren?

Het onderhouden van het appartement, de wasmachine opzetten, koken, een weekplanning en -menu opmaken enz. Er komt iemand van familiehulp om mij te helpen poetsen. Ria en Linda van Het GielsBos begeleiden mij o.a. bij het maken van mijn planning. En ik krijg nog heel veel hulp van mijn familie.

Selien, je weet duidelijk wat je wil en je bent een doorzetter. We wensen je alle succes toe!

Nicoleheeft een

missie!

Het begon als een idee om een ijsjeskar naar Het GielsBos te lokken, gewoon, om samen iets leuks en zomers te doen. Het acti-team van Klaverveld en Grasland besloot om daar een schepje bovenop te doen: waarom het enkel gezellig maken voor onze smaakpapillen, als we zoveel meer kunnen?

Teamleider Eric herinnerde zich namelijk de Car Free Day van het jaar tevoren, toen alle teams (cliënten én medewerkers) hun beste wieltje hadden voorgezet door een hele dag lang een fietsactiviteit gaande te houden op het domein in Gierle. Dat was toen de uitdaging, en dat lukte moeiteloos en met veel jolijt. Zouden we tijdens de weken van de Tour de France geen fietsevenement kunnen organiseren in Het GielsBos? Het enthousiasme was aanstekelijk. ‘Ik herinner me dat ik het idee deelde met Niels die begeleider en activiteitenverantwoordelijke is voor Grasland 2. Hij zag het meteen even hard zitten als ik dus ons plan was snel gesmeed. Vervolgens hebben we de taken onder meerdere collega’s zo verdeeld dat niemand echt veel voorbereidend werk had. We overwogen om het groots te maken, om héél Het GielsBos te betrekken, maar zagen er van af. We wilden er ook voor de cliënten van Klaverveld een fijne dag van maken, en de ervaring leert dat zij bij grotere evenementen niet zo goed hun draai vinden. Ook qua organisatie was dit kleinschalige opzet goed haalbaar.’

In het voorjaar van 2018 leek het wel alsof het een beetje begon te zoemen in Het GielsBos. We ontvingen mails in onze mailboxen die onze nieuwsgierigheid prikkelden, er verschenen posts op onze interne facebookpagina, allemaal met een hashtag die we nog niet eerder gezien hadden: #belééf!

De zomer van 2018 was zonovergoten en kende heel wat (té) warme dagen. Maar dat hield onze cliënten én medewerkers niet tegen om in totale overgave mee te supporteren voor de Rode Duivels. Het sportieve thema hevelden we enkele weken later moeiteloos over naar een lokale versie van Tour de France.

Be-lééf! Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat Tour de GielsBos

Toen de dag van de koers aanbrak, liet de zon verstek maar dat kwam de organisatoren goed uit. ‘Ideaal fietsweertje! Beetje bewolkt, niet te warm, niet te koud.’ Het parcours werd uitgezet: start op woonerf Grasland, een rechte lijn naar Klaverveld, rond de rotonde met de kippen, halverwege een drankstandje voor de dorstige trappers en dan in een dolle vaart naar de finish. Want waar sommigen kozen voor een rustig ritje met de go-cart, kwam het competitiebeest in andere bewoners onverdund opgeborreld. Eric vertelt uitgelaten: ‘Toen we bv. Robby als een snelheidsduivel met totale focus en overgave om de bochten zagen scheuren met zijn fiets, vielen onze monden open van verbazing en meteen ontstond er een uitgelaten en vrolijke sfeer. De supporters gingen al even hard op in de koers als de deelnemers. De microfoon heeft een ongeziene hoeveelheid speeksel moeten verwerken: met zoveel enthousiasme werd de koers becommentarieerd!’

Besluit: geef ons een ijsjeskar, enkele gedreven en plezierminnende collega’s, laat hen los op al het rollend materieel dat Het GielsBos rijk is en er ontstaat een onvergetelijke ‘Tour de GielsBos’. De ambiance spat alvast van de foto’s!



Collega Ria Geuns vult aan: ‘Ieder jaar organiseren we een ‘Basiscursus basale stimulatie’. In 2018 merkten we bij de deelnemers een enorm enthousiasme om deze kennis en manier van omgaan met cliënten verder uit te dragen. Zo kwam er nieuw bloed en nieuwe beweging in onze werkgroep. Eén van de doelstellingen van de werkgroep is om medewerkers jaarlijks tijdens de basiscursus onder te dompelen in de wereld van onze cliënten, om aan den lijve te ervaren hoe het voelt om te bewegen of bewogen te worden met een (meervoudige) beperking, en zo via beleving het begrip te vergroten. Maar we gaan nog een stapje verder: we willen uitdragen dat basale stimulatie niet enkel voor verzorgingsgroepen bedoeld is, maar voor iedereen!’

Wat had dit allemaal te betekenen? Het gezoem was het geluid van een heropleving van een reeds bestaande werkgroep rond ‘Basale Stimulatie’. Tinne Van Eyndhoven vertelt: ‘Basale stimulatie’ is een begrip dat binnen Het GielsBos al jaren gekend is, maar onze ervaring was dat het vaak nogal beperkt geïnterpreteerd werd. Wanneer er over basale stimulatie gesproken werd, dachten vele collega’s dat dit enkel van toepassing was op onze cliënten van de verzorgingsgroepen. Op zich is dat niet onlogisch want voor deze groepen is het extra belangrijk dat we de wereld naar hen toe brengen, aangezien zij zelf niet naar de wereld toe kunnen gaan. Maar wij zien het breder!’

Met de nieuwe naam ‘Belééf!’ wil de werkgroep vooral dit

laatste neerzetten en verspreiden. Basale

stimulatie gaat tenslotte over samen de wereld rondom

ons zintuiglijk verkennen. Dus het gaat over hoe je ’s morgens wakker

wordt, hoe je ’s avonds ingedekt wordt, en alles er tussenin! Het gaat over samen onderweg zijn en de wind op je gezicht voelen, de wolken opmerken, herfstbladeren doen kraken met je voeten enz.… Zoals gezegd: voor iedereen dus!

Tinne gaat verder: ‘Op de facebookpagina toonden we regelmatig beelden van doodgewone maar oh

zo bijzondere ervaringen, om net het besef dat basale stimulatie ook bv. met al je aandacht samen zijn is, of in

het gras liggen, of ’s ochtends gewekt worden met muziek, of gewoonweg even genieten van de zon. En blijkbaar werkt het! Op onze ‘Belééfbeurs’ die we organiseerden als forum om ervaringen te delen met collega’s, troffen we o.a. ook medewerkers van Bosheuvel en Vos aan, en dat zijn geen strikte verzorgingsgroepen. Ook onze collega’s van onderwijs aan

huis waren van de partij. Zo zie je maar dat we ook in eenvoudige dingen veel van elkaar kunnen leren!’

Tinne vertelt met passie over

basale stimulatie.

Raak aan. Wees samen.

Wat een ervaring.

BELÉÉF

Geniet van alledaagse

dingen.

HET GIELSBOS IN CIJFERS HET GIELSBOS IN CIJFERS

Aantal registraties per ondersteuningsfunctie

Registratie verblijf (nachten)

in onze 323 wooneenheden

Registratie meerderheid

(dagen)

Registratie / Begeleiding (ambulant of mobiel)

aantal cliënten

aantal nachten

aantal cliënten

aantal dagen

aantal cliënten

aantal begeleidingen

2015 351 99.612 394 102.463,50 45 740

2016 359 101.299 385 103.965,00 45 1165

2017 353 101.951 388 105.244,00 56 1318

2018 379 101.345 406 105.090,50 56 976

De cliënten centraal De cliënten centraalLEEFTIJD + GESLACHT CLIËNTEN

20 15 10 5 0 5 10 15 20 25 30 35

0-5

6-10

11-15

16-20

21-25

26-30

31-35

36-40

41-45

46-50

51-55

56-60

61-65

66-70

71-75

76-80

81-85Leeftijd en geslacht van onze cliënten

De mannen onder onze cliënten zijn in de meerderheid. Slechts 1/3 van onze cliënten zijn vrouwen.Onze oudste cliënt is een man van 78 jaar, de jongste een jongetje van 4.

Ondersteuning die onze cliënten kregen

In 2018 boden we zorg en ondersteuning aan 452 cliënten. Dit deden we in het kader van:

De stijging in 2014 hangt samen met de fusie tussen Het GielsBos en ‘t Margrietje. De stijging vanaf 2015 houdt verband met het verruimen van ons aanbod. Onze 452 individuele cliënten van 2018 maakten gebruik van verblijf (379 of 84%) en/of dagopvang (406 of 90%) en/of individuele begeleiding (56 of 12%).

De bezettingsgraad van deze wooneenheden is 86% (= aantal geregistreerde nachten in vergelijking met de maximale capaciteit). Doorheen het jaar is de bezettingsgraad vrij stabiel, behalve in maart en december (-3%). De hoogste bezettingsgraad haalden we dit jaar in januari en oktober (+1,5%). Sinds 2015 is de bezettingsgraad op jaarbasis stapsgewijs gedaald van 87,2 naar 86%. In dagopvang zijn cliënten gemiddeld 71% van het jaar aanwezig. Dit cijfer verbergt een grote variëteit: van cliënten die voltijds aanwezig zijn tot cliënten die slechts enkele dagen per jaar (bv. vakantieopvang) komen.

Cliënten in begeleiding kregen gemiddeld 17 begeleidingen.

2012 2013 2014 2017 201820162015

EVOLUTIE CLIËNTEN

200

225

250

275

300

325

350

375

400

425

450

475

300 299

343

407 408427

452

BEZETTINGSGRAAD IN WOONONDERSTEUNING

80%

81%

82%

83%

84%

85%

86%

87%

88%

89%

90%

FEBJAN MAA APR MEI JUN JUL AUG SEP OKT NOV DEC

Evolutieaantal

cliënten

452 TOTAAL

2015

2016

Bezettingsgraadin

woonondersteuning

33

29

26

1210

13

15

1810

134

2015

1516

2517

3416

2714

2315

9

2

41

1 2

53

9

Verblijf (woonondersteuning) omvat de nacht, inclusief de avond- en ochtenduren (17.30-9.30u). Dagopvang (dagondersteuning) gebeurt in de voormiddag (9.30-13.30u), namiddag (13.30-17.30u) en/of avond (na 17.30u). Begeleiding omvat globale individuele ondersteuning op locatie (mobiel) of in Het GielsBos (ambulant). Waar wenselijk kan begeleiding ook in groepjes georganiseerd worden.

PVF (persoonsvolgende financiering) voor meerderjarigen MFC (multifunctioneel centrum) voor minderjarigen PAB (persoonlijk assistentie budget) voor minderjarigen RTH (rechtstreeks toegankelijke hulp) voor minderjarigen én meerderjarigen

verblijf + dagopvang + begeleiding

verblijf + dagopvang

6 dagopvang + begeleiding

enkel dagopvang

enkel begeleiding

enkel verblijf (nachten)

22

45

5

373

1



2017

2018

totaal

enkel verblijf (nachten)

enkel begeleiding

enkel dagopvang

dagopvang + begeleiding

verblijf + dagopvang

verblijf + dagopvang + begeleiding

CLIËNTPRESTATIES

%

83%

1%0%

10%

5%

1%

Op 31 december 2018 telde Het GielsBos 597 medewerkers: 91 mannen en 506 vrouwen. Zij vertegenwoordigen 482,33 voltijdse equivalenten en zijn gemiddeld 43 jaar oud. Bijna 80% van onze medewerkers werkt in de directe zorg voor onze cliënten. Dit percentage blijft jaar na jaar vrij constant. In 2018 stelden we bovendien 7 jongeren te werk uit het project deeltijds leren / deeltijds werken.

20 0 20 40 60 80

>61

56-60

51-55

46-50

41-45

36-40

31-35

26-30

21-25

<20

LEEFTIJD + GESLACHT MEDEWERKERS - OK

HET GIELSBOS IN CIJFERS HET GIELSBOS IN CIJFERS

Werken in Het GielsBos Werken in Het GielsBos

STAGIAIRS

100

120

140

160

2012 2013 2014 2018201720162015

Leeftijd en geslacht

medewerkers

Leeftijdsopbouw

<35

20+

55+

35-44

45-49

50-540-5

6-10

11-15

16-20

Stagiairs

aantal

Opleidingsniveau

Dienstanciënniteit

jaren

jaren

zonder opleiding

lager secundair

hoger secundair

bachelor

master

107

122

139149

136144

150

DIENSTANCIËNNITEIT

0

20%

40%

60%

80%

100%

2012 2013 2014 2016 2017 20182015

32,75%

12,61%

12,26%

11,73%

30,65%

33,91%

12,56%

14,97%

14,46%

24,10%

29,64%

15,25%

12,48%

10,57%

32,06%

31,67%

14,59%

11,28%

11,11%

31,34%

29,32%

16,61%

11,40%

11,07%

31,60%

28,73%

16,56%

11,36%

10,39%

32,95%

26,97%

16,42%

11,06%

9,38%

36,18%

OPLEIDINGSNIVEAU

0

20%

40%

60%

80%

100%

2012 2013 2014 2016 2017 20182015

7,62%4,05%

35,89%

48,39%

4,05% 4,11%

48,03%

36,61%

4,91%6,33% 5,80%

5,67%

33,57%

50,35%

4,61% 4,54%

49,88%

33,70%

6,31%5,57%

4,43%

51,02%

32,76%

6,65%5,15%

5,17%

50,82%

35,67%

4,46%3,88%

4,04%

48,92%

34,79%

6,24%6,01%

0

20%

40%

60%

80%

100%

2012 2013 2014 2016 2017 20182015

LEEFTIJDSOPBOUW IN KOPPEN - OK

16,87%

13,43%

27,88%

9,64%

32,19%

29,07%

12,78%

16,99%

11,56%

29,60%

18,73%

12,70%

14,01%

25,57%

28,99%

21,10%

12,99%

12,99%

23,70%

29,22%

22,95%

12,90%

14,40%

22,61%

27,14%

16,25%

13,76%

13,43%

26,87%

29,69%

14,90%

15,42%

12,65%

27,56%

29,46%

4

2 21

6

13

5

1

1

8

17

14

23

29

56

61

56

74

64

66

75



In 2018 deden 150 studenten/cursisten stage in Het GielsBos. De meeste stagiairs (123) waren actief in verblijf, 4 in onze diensten ‘open aanbod’, 5 in de medische diensten, 3 in de psychopedagogische dienst, 3 in de sociale dienst, 2 in onze administratieve diensten en 10 in de ondersteunende diensten. We telden 6 studenten van een masteropleiding, 34 studenten op bachelorniveau, 38 studenten op graduaatniveau (HBO5) en 72 op secundair niveau. 70 van deze studenten volgden volwassenenonderwijs. Naast de klassieke stages ontvingen wij het ganse jaar door studenten voor een korte sociale stage, de zogenaamde kijkstage of een inleefervaring. Een greep uit de opleidingen van onze stagiairs: orthopedagogie, jeugd- en gehandicaptenzorg, leefgroepenwerking, verpleegkunde, zorgkunde, geneeskunde, pedagogische wetenschappen, psychologie, sociaal werk, ergotherapie, logopedie, voedings- en dieetkunde, revalidatiewetenschappen en kinesitherapie, office assistant en organisatiehulp en -assistentie. We werkten samen met 30 scholen/opleidingsinstellingen, waarvan het merendeel (70%) gevestigd is in de provincie Antwerpen.

Ook in 2018 was de medewerking van onze vrijwilligers van onschatbare waarde. We konden rekenen op de inzet van maar liefst 407 vrijwilligers: 307 actieve vrijwilligers en 100 eenmalige. Het aantal uren vrijwilligerswerk in 2018 komt overeen met meer dan 11 voltijdse equivalenten.

Het aantal vrijwilligers nam behoorlijk toe in 2018, hoewel het aantal uren daalde. Onze vrijwilligers nemen vooral individuele taken op (bv. vrijwilliger en cliënt gaan samen wandelen, fietsen, iets drinken, …).

Foto’s Britt Gysen

RedactieRoos Van Bruggen en Annick Baeyens

Dit jaarverslag kwam tot stand met medewerking van vrijwel alle diensten van Het GielsBos. Bijzondere dank aan iedereen die een idee of bijdrage heeft ingestuurd als inspiratie voor dit jaarverslag, en aan alle geïnterviewden die tijd vrij maakten om het verhaal te vertellen.

Met dank aan alle cliënten en familieleden, medewerkers en vrijwilligers die Het GielsBos iedere dag maken tot wat het is.

100

200

300

400

500

2012 2013 2014 2018201720162015

AANTAL VRIJWILLIGERS

4

6

8

10

12

2012 2013 2014 2018201720162015

VRIJWILLIGERS IN VOLTIJDSE EQUIVALANTEN

HET GIELSBOS IN CIJFERS

Colofon

HET GIELSBOS IN CIJFERS

Vrijwilligers

Vrijwilligerswerk

Vrijwilligerswerk

in voltijdseequivalenten

aantal

soort

135

5,70 5,87

7,97

9,81

10,9611,27 11,06

179

252

322

414390

407

ondersteunende activiteit

groepsactiviteit

individuele activiteit

Werken in Het GielsBos Werken in Het GielsBosSOORT VRIJWILLIGERSWERK

0

20%

40%

60%

80%

100%

2012 2013 2014 2016 2017 20182015

30,49%

54,88%

14,63%

37,50%

50,52%

11,98%

38,93%

44,64%

16,43%

30,52%

52,27%

17,21%

28,42%

51,25%

20,33%

36,34%

48,24%

15,42%

29,77%

54,72%

15,51%



Het GielsBos vzwVosselaarseweg 1, B- 2275 Gierle

tel 014 60 12 11

[email protected]

Gezichten van Het GielsBos · S amen met de 3Master uit Kasterlee naar de sneeuw. H et griepvirus...

Documents

Transcript of Gezichten van Het GielsBos · S amen met de 3Master uit Kasterlee naar de sneeuw. H et griepvirus...