Geopende ogen

"Dit geheimenis is groot"

Studieserie over hethuwelijk in de Bijbel

Deel 1Dit geheimenis is groot

Drs. J.G. Hoekstra

COLOFONtitel: Geopende ogenondertitel: "Dit geheimenis is groot"deel: 1 Dit geheimenis is grootAuteur: drs. J.G. HoekstraCopyright © 2014 Bijbels perspectief Uitgever ebook: Bijbels perspectiefinfo@bijbels-perspectief.nlhttp://www.bijbels-perspectief.nl ISBN: NUR: Opmaak, cover en lay-out: Bijbels

perspectief Niets uit deze uitgave mag wordenverveelvoudigd en/of openbaargemaakt door middel van druk,fotokopie, microfilm, database,website, electronisch of op welkeandere wijze ook, zondervoorafgaande toestemming van deuitgever.

Inleiding

Vooraf

In 2008 verscheen in het fondsTeologia, onderdeel van ImportantiePublishing in Dordrecht, het boek'Geopende ogen, dit geheimenis isgroot'. In 2011 werd, zoals meniguitgever en boekhandel, ookImportantia getroffen door deeconomische crisis. Vanuit onderlingoverleg is toen besloten dat ondermeer de titel 'Geopende ogen' met(als nieuw ISBN 9789057984594)

zou worden ondergebracht bijJohannes Multimedia in Amerongen.Bij de schrijver groeide intussen hetidee om het boek in een serieafzonderlijke (bijbel)studieboekjesom te zetten en deze in ebookvormter beschikking te stellen viaallereerst de site van Bijbelsperspectief.Voor u ligt als resultaat deel 1 indeze serie. De titel van heel de serieis dezelfde als de titel van hetoorspronkelijke boek: 'Geopendeogen, dit geheimenis is groot'. Destudies vervangen het boek alszodanig allerminst en gehoopt wordtdan ook dat de lezer na

kennisneming van de studies alsnogbesluit het boek aan te schaffen. Hetboek heeft een uitgebreidnotenapparaat en een literatuurlijst,van belang voor degene die zich inbepaalde aspecten verder wilverdiepen.

Opzet en doel van de studies

De studieserie volgt zoveel mogelijkde inhoudsopgave van het boek.De studies beogen zicht te geven ophet belang dat het huwelijk voor Godheeft en de uitzonderlijke plaats diehet daarom krijgt binnen zijn Woord.Het is met name de apostel Paulusdie getuigenis geeft van wat God

hem in deze heeft onthuld. DeBijbelse betekenis van het huwelijk,door Paulus omschreven als 'hetgeheimenis', blijkt dan allerminstvrijblijvend te zijn. Wat het Woordvan God rond het huwelijk onthult,heeft verregaande consequentiesvoor de indiviuele christen, alsookvoor gemeenten en kerken. Eengoed luisteren naar wat God in zijnWoord met betrekking tot hethuwelijk zegt, geeft niet alleeninhoud aan 'de zalige hoop' waaroverde Bijbel in het verlengde van dewederkomst spreekt in Titus 2:13,maar ook duidelijk zicht op hoeBijbels verantwoord te handelen in

op dit terrein voorkomende heikele,ethische kwesties. Wat dit laatsteaangaat, zal het Woord van Goduiterst helder blijken te spreken. Hoejuist inzake het huwelijk positie wordtgekozen, blijkt van invloed op hetdeel hebben aan 'de zalige hoop'(Titus 2:13). Binnen de studies warenaanvankelijk hyperlinks aangebrachtbij het tekstmateriaal die verwezennaar de betreffende tekstplaats inbiblija.net van het NBG. Helaasmoesten deze hyperlinks, doorwijzing van de betreffende site vanhet NBG, worden verwijderd. De

hyperlinks functioneerden niet meer.U zult nu bij deze studie uw eigenBijbel paraat moeten houden.Voor de studies wordt gebruikgemaakt van de NBG vertaling van1951, tenzij anders vermeld. Bijgebruik en verwijzing naar deoorsprong van woorden enbegrippen in de grondtekst wordtvoor het Grieks door middel van eenhyperlink verwezen naar verklarendebronnen. Aan het boek ligt, naast de Bijbel,een uitgebreide en geraadpleegdeliteratuurlijst ten grondslag dieeveneens van toepassing is op de

afzonderlijke studies. Soms wordenin de studies nog andere referentiesgenoemd ter onderbouwing, voornaslag en verdere studie. Degene die naar aanleiding van destudies vragen en/of opmerkingenheeft, kan terecht bij desamensteller via Bijbels perspectief(voor het e-mailadres zie colofon).Voor aanvullingen, updates endergelijke wordt geadviseerd de sitevan Bijbels perpsectief op hetonderwerp te bezoeken. Emmelooord, 23 oktober 2014.

Deel 1

Dit geheimenis is groot

Intro

De bovenstaande titelwoorden vandeze eerste studie, die ookopgenomen zijn in de ondertitel vande gehele studiereeks, zijn woordendie komen van de apostel Paulus. Zezijn te vinden in Efeze 5:32. Devertalers hebben boven de perikoopwaarin dit vers te vinden is,geschreven: Het huwelijksleven. In

de betreffende perikoop staat: 22 Vrouwen, weest aan uw man

onderdanig als aan de Here, 23want de man is het hoofd vanzijn vrouw, evenals Christus hethoofd is zijner gemeente; Hij ishet, die zijn lichaam in standhoudt. 24 Welnu, gelijk degemeente onderdanig is aanChristus, zo ook de vrouw aanhaar man, in alles. 25 Mannen,hebt uw vrouw lief, evenalsChristus zijn gemeente heeftliefgehad en Zich voor haarovergegeven heeft, 26 om haarte heiligen, haar reinigende door

het waterbad met het woord, 27en zo zelf de gemeente voorZich te plaatsen, stralend,zonder vlek of rimpel of ietsdergelijks, zó dat zij heilig is enonbesmet. 28 Zo zijn [ook] demannen verplicht hun vrouw liefte hebben als hun eigen lichaam.Wie zijn eigen vrouw liefheeft,heeft zichzelf lief; 29 wantniemand haat ooit zijn eigenvlees, maar hij voedt het enkoestert het, zoals Christus degemeente, 30 omdat wij ledenzijn van zijn lichaam. 31 Daaromzal een man [zijn] vader en [zijn]moeder verlaten en zijn vrouw

aanhangen, en die twee zullentot één vlees zijn. 32 Ditgeheimenis is groot, doch ikspreek met het oog op Christusen [op] de gemeente. 33Intussen ook gij, laat ieder voorzich zijn eigen vrouw zóliefhebben als zichzelf en devrouw moet ontzag hebben voorhaar man.

In ieder geval verdient deze perikoopde aandacht en dat kan het besteaan de hand van een aantal vragen:

1. Welke vergelijking wordt hiercentraal gesteld?

2. Wie staat binnen deze

vergelijking in het huwelijkwaarvoor?

3. Welke betekenis heeft devergelijking binnen hethuwelijk?

4. Wat houdt 'onderdanig' in vers24 in?

5. Wat houdt 'onderdanig' in vers22 in?

6. Hoe zou dit praktisch in beidegevallen gestalte kunnenkrijgen?

7. Wat houdt het 'in alles' vanvers 24 in?

8. Wanneer je naar de eigenhuwelijkse relatie kijkt, voldoethet huwelijk aan wat hier wordt

weergegeven?9. Is er 'verbetering' nodig en

mogelijk? Waar?10. Waaruit blijkt in deze perikoop

dat 'onderdanig' niets van doenheeft met 'macht uitoefenenover'?

11. Welk werkwoord kleurt'onderdanig'? Licht toe.

12. Zou je 'liefhebben' kunnenduiden aan de hand van vers25?

13. Wie krijgt in deze perikoop deopdracht tot liefhebben?

14. Lees eens 1 Johannes 4:19en leg vervolgens de relatiemet wat Efeze 5:25 zegt.

15. Uit welk werkwoord in vers 25blijkt bij uitstek hoever liefdegaat/dient te gaan?

16. Wat zegt vers 25, 26 tenaanzien van het huwelijk?

17. Heeft dit ethischeconsequenties - zo nee,waarom niet, zo ja, welke?

18. Hoe geeft Christus aan het invers 29 gestelde gestalte enhoe zou dit binnen een huwelijkzichtbaar worden?

19. Wat bedoelt vers 31 aan tegeven? Is hier een tekst vanuithet Oude Testament bij tenoemen?

20. Wat betekent het begrip

'geheimenis' en wat bedoeltPaulus met 'doch ik spreek methet oog op Christus en [op] degemeente'?

Paulus en 'het geheimenis'

Wie het Nieuwe Testamentbestudeert op 'het geheimenis' -vertaling van het Griekse: mustèrion- zal ontdekken dat van al deapostelen het Paulus blijkt geweestte zijn die, als het gaat om hetinhoudelijke van dit begrip, van Godhet meest heeft mogen onthullen. Hijgebruikt het begrip 'het geheimenis'(dan ook) wat vaak, soms zelfs hetmeervoud ervan: 'de geheimenissen'(1 Cor. 4:1). Zoals zal blijken, wijsthet gebruik van dit meervoud eropdat 'het geheimenis' meerdereaspecten kent. Kerntekst in de

ontvangen onthulling mag Efeze 5:32worden genoemd. 'Het geheimenis'vraagt 'geopende ogen' dat wilzeggen, ogen die door God zelfgeopend zijn, dan wel wordengeopend. In Efeze 3:3 zegt Paulusdat hem door 'openbaring' (o.a. Ef.3:3 en Rom. 16:25) het geheimenisis bekend gemaakt. Het begrip'openbaring' (van het Griekse:apokalypsis) betekent 'onthulling'.Het gaat daarbij om het onthullenvan iets, dat tot het moment vanonthulling verborgen isgeweest/gebleven. In dit geval blijktde oorsprong van 'het geheimenis',zoals duidelijk zal worden, tot voor

de grondlegging der wereld terug tegaan (zie bijv. 1 Cor. 2:7). Paulusgeeft aan dat zijn inzicht dankzij'openbaring' aanzienlijk is geweest(Ef. 3:4). Dit ontvangen inzicht vormtfeitelijk de inhoud van wat hijopgedragen heeft gekregen om teverkondigen (Ef. 3:8 en 9). Hijspreekt in deze van 'de bedieningvan het geheimenis' (Ef. 3:9) door'Gods genade' gekregen (Ef. 3:2 en7). Hij spreekt zelfs over het'toevertrouwd' hebben gekregen vandeze bediening (Col. 3:25-26).Het is dit begrip 'bediening' (van hetGrieks: oikonomia) dat sommigen ertoe brengt te veronderstellen dat de

Bijbel 'bedelingen' kent (kortweg:stadia in de uitwerking van Godsheilsprogramma - de 'bedelingenleer'of 'dispensatie theologie','dispensationalisme'). Wat in dezeleer wordt beweerd, heeft geenenkele Bijbelse en kerkhistorischefundering en gaat onder meer als hetgaat om de opname van degemeente terug op een te bevragen'openbaring' (vgl. The IncredibleCover-up - the true story of the pre-trib rapture, Dave MacPherson,Logos International, Plainfield, NewJersey,1975). (Hoewel het allerminstde bedoeling is 'aanhangers' vandeze visie in diskrediet te brengen

(de parate Bijbelkennis binnen dezestroming bijvoorbeeld is meestentijdsverbluffend groot), moet wel wordenopgemerkt dat vanuit deze visiestromingen zijn ontstaan dievolslagen strijdig zijn met het Woordvan God. Eén van deze stromingenis die, waarin de alverzoening wordtgeleerd - soms onder deeufemistisch misleidende term 'hetherstel van alle dingen'. Veelal is ertegelijk sprake van een overspannenpositiekeuze ten aanzien van Israël,die zich ondermeer doet kennen ineen op meerdere punten verkeerdeinterpretatie van de Schrift. Alsvoorbeeld is hier te noemen dat: het

evangelie van Mattheüs voor deJoden zou zijn, de Bergrede(daarom) niet voor de gemeentegeldt maar pas in het komendeVrederijk voor Israël, en dat eenchristen uit de heidenen het OnzeVader niet zou 'mogen' bidden enz.enz.)Het Griekse begrip 'oikonomia'betekent echter niets meer en nietsminder dan 'beheer', 'management','huishouding', 'inrichting', 'bestel' en'bediening'. Ons woord 'economie' ishiervan afgeleid. Terecht spreekt(onder andere) Martin Lloyd-Jonesmet betrekking tot deze leer overeen misbruiken en foutief uitleggen

van dit Griekse begrip 'oikonomia'(vgl. D.M. Lloyd-Jones, God'sUltimate Purpose - An Exposition ofEphesians 1:1-23, The Banner OfTruth Trust, Edinburgh, 1978).Binnen de studie wordt op een enander zeker teruggekomen.In het kader van het spreken vanPaulus over de gekregen opdracht'het geheimenis' te verkondigen, ishet goed eens nader stil te staan bijallereerst zijn persoon, achtergronden ontmoeting met Jezus Christus.Aan het einde van deze paragraafeerst nog enkele vragen:

1. Weet u wat het

dispensationalisme inhoudt?2. Kunt u in relatie hiertoe enkele

belangrijke namen noemen?3. Hoeveel bedelingen telt volgens

u het oorspronkelijkedispensationalisme?

4. Hoeveel verbondenonderscheidt zij en hoe in dezeom te gaan met Hebreeën8:13?

5. Geeft de Bijbel volgens uaanleiding tot het/eendispensationalisme?

6. Hoe verhouden zich volgens uhet Oude en Nieuwe Testamentin deze?

7. Wat zegt u van de uitspraak: '…

het Nieuwe Testament is deexegese van het OudeTestament'?

8. Zijn er binnen de Bijbel concretezaken/gebeurtenissen enuitspraken die duiden op eendispensationalisme?

9. Is er vanuit één van deuitspraken van Jezus hetterechte van hetdispensationalisme op temaken?

10. Is vanuit het Nieuwe Testamenteen aanwijzing te vinden wathierin specifiek voor de Jodenzou zijn en wat voor dechristenen uit de heidenen?

11. Kenmerkend voor hetdispensationalisme is de striktescheiding tussen Israël en dekerk (vgl. p.48Dispensationalism, Revised andExpanded, Charles C. Ryrie,Moody Publishers, Chicago

2007[1]

) - is dit Bijbels teonderbouwen?

12. Hoe zou u de volgende tekst inhet licht van hetdispensationalisme uitleggen:Efeze 2:14-17 (vgl. bijvoorbeeldook een tekstwoord als Galaten3:29)?

13. Is de apostel Paulus

aantoonbaar te plaatsen onderde noemer dispensationalisme?

14. Wat wordt er volgens uverstaan onder 'alverzoening' en'universalisme'?

15. Wat zegt de Bijbel over 'herstelvan alle dingen' (zie b.v. Hand.3:20 en 21, zie ook: Matt.17:11, 12 )?

Van Saulus naar Paulus enonthulling…

De naam Saulus, Saul, betekent'afgebeden'.De keuze voor deze naam doetvermoeden dat de ouders graag eenzoon hebben gewild en daar mogelijkspecifiek voor hebben gebeden. Hetkrijgen van een zoon werd in Israëlimmers als iets bijzonders gezien(Psalm 127:3). In ieder geval verteltde naam dat het kind van hartewelkom was. Plaats daarnaast eenswat de apostel later zelf aangeeft inGalaten 1:15 en we zien ook vanGods kant een bijzondere

belangstelling voor het kind. Sauluswas afgebeden en afgezonderd, ditlaatste bedoelt te zeggen: hij wasdoor God bestemd voor de dienstaan God. We mogen ervan uitgaandat God de Vader zich toen al hadvoorgenomen aan dit afgebeden kind'het geheimenis - de geheimenissen'te onthullen. Het behoeft eigenlijkniet verwonderlijk te heten datSaulus als zoon van een Farizeeër(Hand. 23:6) opging voor Farizeeër.Hij groeide op aan de voeten vanGamaliël (Hand. 22:3), dat wilzeggen deze was zijn leermeester(voor Gamaliël zie ook Handelingen5:34-40). We mogen er zeker van

zijn dat hij in de Schriften doorkneedwas (Galaten 1:14). Hem koos Goduit: Handelingen 26:17 - verkoren uitde Joden en de heidenen met juisthet oog op die laatste groep, deheidenen. En met welk doel? '…omhun ogen te openen'. Te openenwaartoe? '…ter bekering uit deduisternis tot het licht' en 'van demacht van de satan tot God'.Waarom? '…opdat zij vergeving vanzonden' en 'een erfdeel onder degeheiligden zouden ontvangen' Hoe?'…door het geloof in Mij'Handelingen 26:18. Dit vers brengtbij de volgende vragen:

1. Wat vraagt geloof als eerste?

2. Is er een relatie tussen'geopende ogen' en 'openbaring'- zie ook de volgende vraag?

3. Wie overtuigt de mens vanzonde, gerechtigheid en oordeel(Joh. 16:7 en 8 - wat houdt datovertuigen in en wie worden erin dit vers met 'wereld' bedoeld;horen daartoe ook de niet totJezus bekeerde Joden)?

4. Waartoe werden en worden deogen geopend volgensHandelingen 26:18?

5. Wat houdt 'bekering uit deduisternis tot het licht' in - zieook de volgende vraag?

6. Hoe noemt Jezus in relatie tot

vraag 5 zichzelf (Joh. 8:12 -waaruit blijkt dat dit vers bij deuitdrukking in vraag 5 past; leesook Mattheüs 5:14-16 - watzegt dit ten aanzien van ons inrelatie tot 'bekering uit deduisternis tot het licht')?

7. Wat betekent volgens u'bekering van de macht vansatan tot God' (lees Efeze 2: 1-10 - hoe is wat hier te lezenstaat in verband te brengen metde gebezigde uitdrukking)?

8. Raakt dit volgens u wat welwordt omschreven als'bevrijding'?

9. Wat zegt de uitdrukking uit

vraag zeven ten aanzien van deniet gelovige, de wereld?

10. Zou de uitdrukking in vraag vieriets te zeggen hebben tenaanzien van het hoe en wat vande evangelieverkondiging?

11. Wat brengt de in Handelingen26:18 aangegeven tweeledigebekering? (Vergelijk naast dezetekst ook eens Titus 3:5-7 en letvooral op vers 7 waar opnieuwde tweedeling zichtbaar wordt.)

12. Is er volgens u een relatietussen vergeving van zonden enhet ontvangen van het eeuwigeleven?

13. Wat houdt volgens u 'een

erfdeel onder de geheiligden'in? Is dat gelijk aan het eeuwigeleven, of gaat het volgens u ommeer (vergelijk Hebreeën 9:15)?

14. Kunt u in het raam van het invraag 13 aangedragentekstvers het slot vanColossenzen 2:2 uitleggen(vergelijk hierbij ook Mattheüs11:27 (let op het slot van ditvers) en leg daarnaastHebreeën 12:14 (bedenk datHere hier God betekent))?

15. Kunt u lettend op Colossenzen2:3 de drang van Paulus geuit inFilippenzen 3:7-16 begrijpen entoelichten (aan de hand van het

laatst genoemdetekstgedeelte)?

Voordat Saul door Jezus tot dedienst aan God geroepen werd, washij een hartstochtelijk vervolger vande pas ontstane gemeente (Hand.8:3). Het is goed om te beseffen datSaul mogelijk zelfs Jezus in levendenlijve gezien en gehoord heeft en vanzijn kruisiging heeft geweten, dezemogelijk heeft gezien (respectievelijk2 Cor. 5:16b en Gal. 3:1 lijkt dit tesuggereren). Was of werd hij toen algeprikkeld (Hand. 26:14)? Hoe ook,zeker uit de geschiedenis metStefanus (Hand. 6:12 - 7:60) magworden opgemaakt dat hij wist wie

Jezus was, wat Hij verkondigde enwaar Hij voor stond. Juist hetgebeuren met Stefanus maakte hemschijnbaar blind van woede, zodanig,dat hij zijn geestelijke meerderenverzocht om de gemeente over delandsgrenzen heen te mogenvervolgen (Hand. 9:1 en 2). Het is opdat moment dat God in deverheerlijkte Christus ingrijpt (Hand.9:3-9). Uit wat Saul als Paulus('Paulus' vanaf Hand. 13:9) - (naarLucas) volgens het boekHandelingen (Hand. 22:1-21; Hand.26:1-18) - over de confrontatietussen hem en de verheerlijkte Heeraangeeft, wordt duidelijk dat er

tijdens dit Goddelijk ingrijpen van dekant van de Zoon van God meergezegd is dan 'Ik ben Jezus die gijvervolgt' (Hand. 9:5b) en dat tegelijkook het nodige aan Saul is getoond.(Vergelijk respectievelijk Hand. 22;14en 15 (let in vers 14 op'voorbestemd' dat een bevestiging isvan wat Paulus zelf schrijft inGalaten 1:15), Hand. 26:15-18 enGal. 1:16. (In dit vers zegt Paulusdat aan hem de Zoon isgeopenbaard, Hem werd deChristus, het geheimenis mysteriononthuld - Col. 2:2. Voor dat'onthullen' lees ook: 2 Cor. 12:1-4 -zien en horen vallen hier samen

zoals aangekondigd door de Hemverschijnende Jezus (Hand. 26:16 -let in dit vers op 'dat gij Mij gezienhebt en dat Ik aan u verschijnen zal'- dit laatste duidt op eenvoortgaande openbaring.)). Hoe ook,hem werden de ogen geopend omanderen, met name de heidenen, deogen te openen voor dit geheimenis.

Van zien - openbaring - naarverkondiging

Wat en Wie, Paulus heeft gezien,kwam hiervoor al even aan de ordebij de verwijzing naar Galaten 1:16waar hij zelf getuigt dat het 'Godbehaagd had, zijn Zoon in [hem] teopenbaren' (vgl. in dit verband ook 2Cor. 4:6). Hij zag dus via openbaringzowel het aangezicht van de Zoon,Jezus de Christus, alsook in dataangezicht tegelijk Godsoorspronkelijke doel met de mens

(Israël én de gemeente[2]

) in al zijnaspecten, dat is: hij zag de inhoud

van de verkondiging, het evangelie.De inhoud daarvan gaat dus volledigterug op openbaring (= geopendeogen) - '…niet van een mensontvangen of geleerd, maar dooropenbaring van Jezus Christus'Galaten 1:12. Het gebruiktevoorzetsel 'van' in het laatste versbevestigt het tweeledige van deopenbaring: het zien van hetaangezicht van de Zoon en daarinGods doel (voornemen) met demens. De ontvangen openbaringwas niet een eenmalige zaak - leesHandelingen 22:14 - de Zoon vanGod zou zich meer aan hem latenzien (openbaren) en tot hem

spreken. (Een aantal teksten dat hetverband tussen openbaring engeheimenis in deze aangeven zijn:Rom.16:25, 2 Cor. 12:2 en Ef. 3:3.)Omdat Paulus in de Schriftendoorkneed was, kon hij deverbanden met de wet en deprofeten snel maken - wat hij van deSchrift kende, werd dankzij deopenbaring levend. Hij kreeg deverborgen wijsheid van God te zien,die God al van eeuwigheid

voorbeschikt had[3]

- 1 Corinthiërs2:7 en hij kreeg op die manier inzichtin de profetische geschriften -Romeinen 16:26. Onderwerpen dievan eeuwen her verborgen waren

gebleven - Efeze 3:5 en 9, maar nugeopenbaard - Colossenzen 1:26.Het Oude Testament gaf dankzij deontvangen openbaring zijn geheimprijs (vgl. hier ook wat Petrus zegt in1 Petr. 1:10-12)! De inhoud van dedoor Paulus ontvangen openbaringkomt vooral tot uitdrukking in deEfezebrief (zie Ef. 3:4). Het is waten Wie hij heeft gezien dat hem vurigdoet verlangen dat de lezers van debrief (dus ook wij!) geopende -verlichte - ogen van het hart mogenontvangen om de inhoud van hetgehele geheimenis te vatten en te(be)grijpen (Efeze 1:15-21), opgrond van het waarom en waartoe

van het kruis! Het is daarom dat hijzegt: Mij, verreweg de geringste vanalle heiligen, is deze genade te beurtgevallen, aan de heidenen deonnaspeurlijke rijkdom van Christuste verkondigen, en in het licht testellen (wat) de bediening van hetgeheimenis (inhoudt), dat vaneeuwen her verborgen is gebleven inGod, de Schepper van alle dingen(Ef. 3:8, 9). Hij noemt zijn(dramatische) roeping op de wegnaar Damascus (vgl. Hand. 26:16-18) 'hem te beurt gevallen genade'.Hij heeft deze bediening door God'toevertrouwd' gekregen en wil deverkondiging ervan 'tot zijn volle

recht doen komen' (Col. 1:25, 26 zieook 4:3 en Ef. 6:19 waar hij daartoegebed vraagt).Zoals Paulus vanuit het duister in hetLicht was gekomen en mocht zien(geopende ogen had gekregen),krijgt hij de opdracht om ogen teopenen ter bekering uit de duisternistot het licht en van de macht vansatan tot God - wat dit (geldend voorJood en heiden) inhoudt, verwoordthij glashelder in Efeze 2:1-10. Hetdoel? Dat degene die deverkondiging aanneemt - door tebuigen bij het kruis in het volle besefeen zondaar te zijn en vergevingnodig te hebben - wedergeboren

wordt tot 'een levende hoop' (1 Petr.1:3-5). Het is goed om nu stil testaan bij een aantal vragen:

1. Wat houdt volgens u, uitgaandevan het voorgaande, 'dezaligheid der zielen' in (lees 1Petr. 1:3-12 zie met name hetslot van vers 9 en het begin vanvers 10)?

2. Is volgens Petrus dewedergeboorte het doel inzichzelf - licht uw antwoord toe?

3. Wat is volgens Petrus dan hetdoel van de wedergeboorte enstemt dit overeen met watJezus als roepingopdracht aanPaulus doorgaf?

4. Kunt u het slot van 1 Petrus 1:2in het licht van het tot nu toebehandelde verklaren?

5. Zou u Efeze 2:10 in datzelfdelicht kunnen duiden - wat zegtdit vers met betrekking tot het'tot' van Petrus' in het'wedergeboren tot'?

6. Hebt u in het verwijzen vanPaulus (en Petrus e.d.) naar deoudtestamentische geschriftenin het raam van de verkondigingook maar iets horen zeggen ofduiden in de richting van het'dispensationalisme'?

7. Waarom gaat het concreet bij/inwedergeboorte (lees Efeze 2:1-

10)?8. Laat Paulus ruimte voor een

behoud op grond van het 'eengoed mens zijn'?

9. Wat zegt Efeze 2:1-3 van eenmens buiten God?

10. Waar zou u zichzelf op ditogenblik situeren: in het licht ofin het duister?

11. Wat betekent de kruisdood vanJezus voor u persoonlijk?

12. Geldt de boodschap die o.a.Paulus had te verkondigen ooku, en hoe zou u op dit momentop die boodschap reageren?

13. Als u al wel wedergeboren bent,leeft u dan naar uw idee

conform de boodschap van hetgeheimenis?

14. Wilt u gaan voor de erfenis, de'rijkdom zijner genade' (Ef. 1:7)- kunt u de inhoud daarvanomschrijven?

15. Wat geeft Paulus ten aanzienvan de kennis van hetgeheimenis aan als hij spreektover een 'in het licht stellen'ervan (Ef. 3:9)?

Vanuit onder andere Colossenzen2:1-3 wordt duidelijk dat voor Paulusde hem toevertrouwde verkondigingvan het geheimenis een uiterstserieus te nemen zaak was. Hetgaat hem in het verkondigen om een

'in liefde verenigen tot alle rijdom vaneen volledig inzicht' in het kennen vanGods geheimenis = Christus.Wellicht dat we nu begrijpen wat hijbedoelt te zeggen in Filippenzen 3:7-16. Geeft niet juist dit Bijbelgedeelteeen blik in het geestelijk leven vanPaulus op dit punt? Een en anderroept zeker een aantal vragen op:

1. Zou u kunnen duiden wat Paulusbedoelt in Colossenzen 2:2 met'in liefde verenigen'?

2. Waaruit blijkt in dit vers (Col.2:2) dat hij geen enkel aspectbinnen de verkondiging onbelichtwil laten?

3. Hoe is het met de in dit

gedeelte (Colossenzen 2:1-3)genoemde gemeente verlopen(zie Openb. 3:14-22)?

4. Hoe is het met het zicht op hetgeheimenis gesteld in Laodicea(zie Openb. 3:17) - welk begripspringt in deze context hetmeest in het oog?

5. Waartoe wordt juist dezegemeente opgeroepen (Openb.3:20)?

6. Waarvoor (voor welkegemeente) staat dezegemeente meestal model enwat zegt dat ons met betrekkingtot de verkondiging van hetgeheimenis?

7. Wat houdt 'overwinnen' vandeze gemeente in - in hoeverreraakt dat de erfenis (Openb.3:21)?

8. Wie moet Laodicea weer decentrale plaats geven en wat isvolgens Paulus in Colossenzen2:3 in Hem te vinden?

9. Welk begrip uit Openbaring3:17 doet zich dan werkelijkgelden?

10. Wat heeft de christen dus vooralnodig (zie het streven vanPaulus in Filip. 3:10)?

11. Hoe omschrijft hij dat even tevoren in Filip. 3:8?

12. Wat is de uiteindelijke drijfveer

van Paulus' streven (zie Filip. 3:12)?

13. Wat heeft hij er zelf voor over(lees Filip. 3:7 en 8)?

14. Wanneer u Filippenzen 3:2-16leest, raakt zijn spreken dan hetop grond van genade verkregenrecht op behoud of gaat het ommeer?

15. Wat zegt dit heel persoonlijkgedeelte ons (zie Filip.3:15,16)?

Onwillekeurig brengen deze vragenons bij de kernvraag, of het strevenvan Paulus ook ons streven is:

Hem kennen en de kracht vanzijn opstanding, het alles

bepalende verlangen om tekomen tot de opstanding - zoalsde grondtekst letterlijk zegt -tussen de doden uit (Filip. 3:10,11).

Met dit laatste zitten we midden inhet geheimenis waarvan Paulus debediening - het beheer, oikonomia -was toevertrouwd (in 1 Cor. 9:17spreekt Paulus over de hem'opgedragen taak' - oikonomianpepisteumai; dit 'pepisteumai' komtvan 'pisteuō' dat 'vertrouwen'betekent). Hoewel het inhoudelijkevan de bediening van het geheimenishet duidelijkst bij Paulus tot uitingkomt, duidt wat hij in 1 Corinthiërs

4:1 zegt erop dat dit beheer nietalleen aan hem was toevertrouwd.Wie hij in dit vers met 'ons' op hetoog had? Mogelijk doelt hij opbijvoorbeeld Apollos en Céfas (1Cor. 3:22)? Ook kan gewezenworden op Efeze 3:5,6, verzenwaaruit duidelijk wordt dat ooknieuwtestamentische profeten, naastde apostelen en heiligen, geestelijkinzicht bezaten in het geheimenis vanChristus. Uit wat Paulus in Efeze3:10 schrijft, kan zelfs wordenopgemaakt dat de gemeente actiefin de bediening betrokken is, eenzaak die de gemeente zich naar hetschijnt (nog) amper bewust is: '…

opdat thans door middel van degemeente aan de overheden en demachten in de hemelse gewesten deveelkleurige wijsheid Gods bekendzou worden…' (n.b. let op tenopzichte van wie de gemeente hiereen taak heeft!). In relatie hiertoemag erop gewezen worden datinhoud van het geheimenis, deomvang (lengte, hoogte, breedte endiepte - Ef. 3:18) slechtsgezamenlijk te vatten blijkt! Denkenwe in dit verband aan het hiervooraangehaalde tekstwoord dat spreektover 'in liefde verenigen tot allerijdom van een volledig inzicht'. In deverkondiging van het geheimenis

gaat het dan ook om 'deonnaspeurlijke rijkdom' (Ef. 3:8 -Petrus spreekt in deze met het oogop de waarachtige volgeling vanChristus van het begiftigd zijn metkostbare en zeer grote beloften, zie2 Petrus 1:4), terwijl Paulus in dezein Romeinen 9:23 in de grondtekstfeitelijk spreekt over 'rijkdommen' -de rijkdom is immers dusdanig'overweldigend' dat zelfs de'komende eeuwen' nodig zijn ze tetonen (Ef. 2:7). Het geheimenis kenttalloze aspecten, maar al dezeaspecten zijn dienstbaar aan enculmineren in het geheimenis watPaulus omschrijft als groot (Ef. 5:32)

- daar ligt de ultieme schittering, hetoorspronkelijk beoogde doel van

God met de schepping![4]

Het is goed om nu nader in te gaanop dit door Paulus zo veelvuldiggebruikte begrip 'geheimenis' -mustèrion.

Geheimenis - geheimenissen

Het Griekse begrip mustèrion blijkttaalkundig niet gemakkelijk te duidenen wordt wel omschreven als 'datwat bekend is aan ingewijden'. Hetbegrip kwam veel voor in de oudemysteriegodsdiensten die zich hetsterkst deden gelden van de 7eeeuw voor Chr. tot de 4e eeuw naChr. In de tijd van Paulus had hetvanuit het christelijk geloof gezieneen beladen betekenis. Het wasverbonden met esoterische kennis(bedoeld voor ingewijden). Vooralbinnen de gnostiek speelde dit eengrote rol. Bij Paulus is het begrip

mustèrion daarvan volledig ontdaanen mist het elk duister exclusief enoccult geladen betekenis. Paulusgeeft juist aan dat dankzij hetvolbrachte werk van Jezus Christushet inhoudelijke van het geheimenisvoor ieder toegankelijk is. Het is omdie reden dat 'genade' bij Paulus inde verkondiging van het geheimenis,ja in elk aspect van het geheimenisals zodanig, een uiterst belangrijkeplaats inneemt. Gaf hij zoals wehiervoor al zagen aan dat hetgeheimenis Christus is, in Titus 2:11noemt hij Christus 'de genade Gods'.Als God ergens zijn genade heeftgedemonstreerd dan is het wel in de

kruisdood van zijn Zoon. Het geloofvindt daarin haar startpunt, in hetpersoonlijk aannemen van dat offerals noodzakelijk voor jou alszondaar. Deze persoonlijke keuze opgrond van genade is de basis voorhet kunnen ontvangen van de Heilige

Geest[5]

, die als zodanig hetonderpand vormt van de essentievan het geheimenis en welomschreven wordt met 'erfenis' (Ef.1:13,14, zie ook 2 Cor. 1:22 en 2

Cor 5:5[6]

). Het is de Heilige Geestdie na het gelovig aannemen van deverkondiging van het geheimenis -het evangelie - door en vanuit

genade (Joh. 1:16) leidt tot eengroeien in de kennis van God enChristus (zie 2 Petr. 3:18. Legdaarnaast eens Ef. 4:13 en we ziendat de 'volle wasdom' 'de vollekennis van de zoon van God', 'demannelijke rijpheid' = geestelijkevolwassenheid het uiteindelijk doelvan God de Vader is voor zijn kind,dat Hij daarom dan zoon/dochternoemt. Niet voor niets wordt deGeest, de Geest van het zoonschapgenoemd (Rom. 8:15 - lees hierbij

eens Rom. 8:19 en Gal. 4:7[7]

)).Door de Heilige Geest heeft degemeente (en daarin iedereindividuele gelovige) deel aan de

wijsheid aangaande Godsvoornemen (Ef. 3:2-6), hetgeheimenis in zijn volle omvang.(Hoe duidelijk de relatie tussen deonthulling van het geheimenis en dewerking van de Heilige Geest is,blijkt bijvoorbeeld nadrukkelijk uit 1Corinthiërs 2:7-12 - dit onderstreeptde absolute noodzaak van devervulling met, de doop in de HeiligeGeest (zie noot 3)! Volgens Efeze3:19 hebben we nodig een vervuldworden tot alle volheid Gods ofzoals Efeze 1:23 zegt een vervuldworden met Hem, die alles in allenvolmaakt.)Het geheimenis is dus de boodschap

van Christus (en al wat in, van endoor Hem te kennen is - deafzonderlijke aspecten van hetgeheimenis). Tegelijk is hetgeheimenis daarom Christus zelf. InHem zijn alle schatten van wijsheidverborgen te vinden (Col. 2:3). Hetwanneer van de voleinding van hetgeheimenis blijkt door Johannes teworden aangekondigd: …er zal geenuitstel meer zijn, maar in de dagenvan de stem van de zevende engel,wanneer hij bazuinen zal, is ookvoleindigd het geheimenis van God,gelijk Hij zijn knechten, de profeten,heeft verkondigd (Openb. 10:6,7 -vergelijk ook in relatie hiertoe Dan.

12:7 en zie daarbij 1Cor. 15:52naast 1Thess. 4:15-17 - de laatstetekstverzen raken Openb. 10:6 en 7

direct[8]

). In het geheimenis/degeheimenissen (uiteindelijk dusChristus zelf - het geheimenis isChristocentrisch!) gaat het om eenvan Godswege toevertrouwdeverborgenheid, die niets minder isdan 'de wijsheid van God vaneeuwigheid (de eeuwen her)voorbeschikt tot onze heerlijkheid' (1

Cor. 2:7)[9]

, uitgevoerd in hethistorische handelen van God. Dithandelen vond haar toespitsing in dekruisiging van Jezus, een gebeuren

dat de deur naar openbaring heeftgeopend. De boodschap van hetgeheimenis is vanaf dan vooriedereen, eerst voor de Jood, danvoor de Griek. Paulus spreekt watde verkondiging daarvan aangaatover dienaren van Christus aan wiedit is toevertrouwd (1 Cor. 4:1). Hetis expliciet in dit vers dat hij in relatiedaartoe spreekt over het beheer'van de geheimenissen' - meervoud(vergelijk in relatie hiertoe dewoorden van Jezus in Matt. 13:11).Het geheimenis kent namelijkmeerdere aspecten die aanleidingzijn om in deze een meervoud tegebruiken. Om welke aspecten het

daarbij gaat, laten we binnen deze

studie onbehandeld.[10]

Uiteindelijkgaat het om één geheimenis dat tebrengen is onder de noemer hetKoninkrijk der hemelen en uitloopt in'het grote geheimenis'.

Het grote geheimenis

Alle aspecten van het geheimenis -de geheimenissen - zijn tenslotteonlosmakelijk met elkaar verbondenen kennen als uiteindelijk hoogtepuntwat Paulus in Efeze 5:32 in dewoorden 'dit geheimenis is groot'omschrijft als het grote geheimenis.De kwalificatie 'groot' (Grieks mega)duidt de belangrijkheid van hetgeheimenis aan: er is de gemeente,die Lichaam van Christus wordtgenoemd en waarvan Jezus zélf hetHoofd is, zij is bestemd als bruid(vrouw) voor Christus (man), deBruidegom; de oorspronkelijk door

de Schepper bedoelde(huwelijks)realtie tussen man envrouw is daarvan een demonstratie -dit is het meest belangrijkegeheimenis dat Paulus bekend konmaken. De relatie tussen degemeente en Christus wordt dusdoor Paulus vergeleken met derelatie tussen man en vrouw. Paulusgeeft daarmee niets minder aan dande door God bedoelde zin van hethuwelijk als zodanig. Het huwelijkblijkt dan verkondiging op zich te zijn,in het bijzonder als het gaat om deéénheid. Het huwelijk is voor dechristen (en zou dat in eerderstadium ook voor de Jood hebben

moeten zijn) een demonstratie vanhet geheimenis waarvan deblauwdruk te vinden is in Genesis(zie Gen. 2:18-24). In dit lichtmoeten we ook een tekstwoord als2 Corinthiërs 11:2 lezen. Paulus zietzich, in het perspectief van deeeuwigheid, als een geestelijk ouderdie volgens Joods gebruik eenmeisje uithuwelijkt. Belangrijk zijn indit tekstvers de woorden '[w]ant meteen ijver Gods waak ik over u'waarbij de nadruk duidelijk ligt op'een ijver Gods'! Dit herinnert aanGods spreken in het OudeTestament door de mond van deprofeten over zijn volk als zijnde zijn

vrouw - hoe duidelijk toont datspreken Gods wakende ijver, eenijver die een terechte jaloersheidademde. De grote vraag is, of degemeente (wij als leden daarvan) dit(nog) voldoende beseffen en Godswakende ijver (nog) naar waardeweten te schatten en dus ook besefhebben van het gewicht van dewoorden van Paulus in niet alleen 2Corinthiërs 11:2 maar vooral ook vandie in Efeze 5:32. Paulus zag het alszijn voornaamste taak om degemeente als bruid op de dag vanhet huwelijk rein aan de bruidegomte geven, aan Christus bij dienswederkomst. Wordt deze

verantwoordelijkheid (nog) binnen degemeente gezien? In het verlengdevan die verantwoordelijkheidbeschouwde hij het aardse huwelijkonlosmakelijk aan dit hemelsehuwelijk verbonden. Beseft degemeente dit nog? Dringt het doorwelke consequenties dit op ethischterrein heeft? Het huwelijk is voor dechristen een levend getuigenis vanhet geheimenis, en dat onder denoemer 'groot'!Voor af te ronden eerst enkelevragen naar aanleiding van hetbehandelde tot nu toe:

1. Zou u misschien, hoewel in destudie het meervoud

geheimenissen niet nader istoegelicht, toch enkele onder denoemer 'geheimenis' vallendeaspecten kunnen noemen?

2. Kan vanuit wat tot nu toe aan deorde is gesteld een christenvolgens u zonder de vervullingmet de Heilige Geest? - licht uwantwoord toe.

3. Wat houdt volgens u devervulling met de Heilige Geestin?

4. Kent de vervulling zichtbare ofhoorbare kenmerken?

5. Kunt u aangeven of de vervullingmet de Heilige Geestzondermeer samenvalt met de

wedergeboorte?6. In hoeverre zijn wedergeboorte

en de vervulling in de HeiligeGeest traceerbaar (zie ookvraag 4)?

7. Kunt u de vorige vraag (6) meteen Bijbelplaats onderbouwen?

8. Welke gelijkenis van Jezus, inrelatie tot het Koninkrijk,onderstreept de absolutenoodzaak van de vervulling in(doop met) de Heilige Geest?

9. In hoeverre speelt het huwelijkin de relatie tussen God en hetvolk Israël binnen het OudeTestament een rol? (Lees Jes.

54:5,6; 62:5; Jer. 2[11]

; 3;Ezech. 16:8.)

10. Hoe omschrijft God door demond van de profeten detrouwbreuk van de kant vanIsraël, kunt u hierbij enkeletekstplaatsen uit het OudeTestament vinden?

11. Bij welke profeet komt ditbinnen het Oude Testamentvooral aan de orde?

12. Kan volgens u van eenvoortgaande lijn gesprokenworden tussen de relatie Goden zijn volk in het OudeTestament en Christus en de

gemeente in het NieuweTestament wanneer ten aanzienvan beiden gesproken wordtover een huwelijksrelatie?

13. Zegt het in de voorgaandevraag gestelde iets over derelatie Israël en de gemeente?

14. In hoeverre speelt hierbij hettekstwoord Efeze 2:14 een rol?

15. Wat wordt er bedoeld met deopmerking dat in Genesis deblauwdruk van het geheimeniste vinden is?

16. Welke consequenties heeftvolgens u een woord van Paulusals dat van Efeze 5:32 voor hethuwelijk?

17. En welke ethische zakendringen zich volgens u vanuitonder meer dit tekstversonherroepelijk op?

18. Hoe wordt daarmee, naar uwidee, binnen de (uw) gemeentegerekend?

19. Zou aan de bijbelse bedoelingen waarde van het huwelijk nietmeer recht worden gedaan alshet huwelijk, de huwelijkssluitingbinnen de gemeente alssacrament zou wordenaangemerkt?

20. Hoe kijkt u nu tegen het (uweigen) huwelijk aan?

Het grote geheimenis, Godsvoornemen van eeuwen her…

Uitgaande van wat hiervoor duidelijkwerd, namelijk dat het grotegeheimenis al teruggaat tot het prillebegin van descheppingsgeschiedenis - deschepping van Adam en Eva, is hette begrijpen dat Paulus in Efeze 3:9in relatie tot het 'van eeuwen her'God tegelijk als de Schepperbenoemt. Eigenlijk geeft het sprekenvan Paulus over 'van eeuwen her'aan, dat de intentie van God in dezeteruggaat tot voor de grondleggingder wereld (zie hierbij b.v. Matt.

13:35 en Hebr. 4:3 daarvan hetslotdeel. Lees in relatie hiertoe 1Cor. 2:7 - letterlijk spreekt dit versover 'voor de eeuwen' dat zoveel wilzeggen als 'voordat de tijd begon'.Dit laatste raakt Ef. 1:4.). Hetgeheimenis blijkt een 'voornemen'dat God in Jezus Christus heeftuitgevoerd (lees heel Ef. 3:1-13 engeef daarbij in het bijzonder acht aanEf. 3:11). Het is om deze reden dat,zoals we zagen, geheimenis enChristus samenvallen. Het'voornemen' (Grieks prothesis) isonherroepelijk en onlosmakelijkverbonden met 'het welbehagen vanzijn wil' (lees Ef. 1:3-14, en let

daarbij vooral op vers 5 en vers 9 -we zien hier 'voornemen' (Ef. 1:11,3:11), 'wil' (Ef. 1:5) en 'welbehagen'(Ef. 1:5, en 9) samenkomen onder

de noemer 'geheimenis'[12]

). Godblijkt nog voor de schepping - voorde grondlegging der wereld - eenplan en doel te hebben met de

uitverkoren mens (Ef. 1:4,5).[13]

Ditplan en doel wordt in en, als hetgoed is, door het huwelijkverkondigd: de mens is bestemdvoor Jezus Christus als bruid voor deBruidegom. Om dit te zien, zijngeopende ogen nodig (1 Cor. 2:9).Hoe pijnlijk waar blijken de woorden

van God, gesproken door de profeetHosea, ook juist betrokken op ditonderwerp (Hosea 4:6 - ook Israëlzag de betekenis van haar(huwelijks)relatie met God niet).Mag voor ons gelden wat Paulusschreef: Wij nu hebben niet de geestder wereld ontvangen, maar deGeest uit God, opdat wij zoudenweten, wat ons door God in genadegeschonken is (1 Cor. 2:12), eengroot geheimenis, Christus. In deeltwee wordt nader ingegaan op Godsplan en blauwdruk.Voor vragen en opmerkingen e.d. ofeen uitnodiging voor een spreekbeurtkunt u contact opnemen via

info@bijbels-perspectief.nl.

Noten

[1] Het genoemde boek van Charles C.Ryrie is bedoeld om een theologischverantwoorde respons te geven op de(soms felle) kritiek op hetdispensationalisme. Een gemodereerdvoorbeeld van kritiek op debedelingenleer komt van George EldonLadd. Zonder de oprechtheid van deaanhangers van de bedelingenleer te kortte willen doen, toont hij, vanuitallereerst de Schrift, op uiterstzorgvuldige en bovenal liefdevollewijze in enkele van zijn boeken hetvolstrekte ongelijk van hetdispensationalisme aan. Onder andereLadd wordt daarom door Ryrie in het

genoemde boek behandeld. Ryrie slaagter echter niet in om de onderbouwdebeweringen van Ladd en anderen teontkrachten dat de bedelingenleer nietop grond van de Bijbel is te verdedigenen al evenmin kerkhistorisch is tevalideren. Wat het laatste aangaat, moetde poging van Ryrie om de leer te'koppelen' aan bijvoorbeeld Justinus deMartelaar, Irenaeus, Augustinus en zelfsCalvijn, vanuit zorgvuldig onderzoek,als vergeefs worden omschreven. Deleer valt slechts terug te voeren op hetgedachtegoed van Scofield, Darby enKelley en moet eerlijkheidshalveworden aangeduid als een puurmenselijk bedenksel met in potentie hetgevaar van dwaling tot zelfs ketterij. Wat

dit laatste betreft, behoeft slechtsgewezen te worden op de ketterij vanalverzoening (eufemistisch - bedrieglijk- veelal omschreven als 'het herstel vanalle dingen') - zie hiervoor in de tekst.Als dwaling zou o.a. zijn aan te merkende in de tekst aangegeven geforceerdescheiding tussen Joden en christenen,terwijl de Bijbel onomwonden ennadrukkelijk laat weten dat met hetlijden, sterven en de opstanding vanJezus Christus juist de scheidsmuur isweggevallen en dat evenals de heiden,de Jood pas behouden is (met alles watdat inhoudt!) als hij op Golgothagebogen heeft en dus is wedergeboren.(Een en ander neemt zeker niet weg datde Joden een voor God uitzonderlijke

plaats innemen.) Ook de in de tekstgenoemde bewering dat sommigeBijbelgedeelten inhoudelijk explicietvoor de Joden bedoeld zouden zijn (b.v.Mattheüs), kan als een dwaling wordenaangemerkt. Dat geldt eveneens voor deopdeling van het evangelie in 'eenevangelie van genade' en 'een evangelievan het Koninkrijk'. Aangezien hethierbij om een leer met beweringen gaatdie direct met het onderwerp van destudieserie te maken hebben, is hetnoodzakelijk een en ander kort tebenoemen en te duiden. Het doel enbestek van de studieserie laten eenuitgebreid ingaan op dit onderwerp niettoe. Belangrijk is om nog aan te tekenen,dat met de benadering van het Woord

van God zoals voorgestaan in hetbetreffende boek van Ryrie (hfdst. 5 pag.85 e.v. ), volkomen kan wordeningestemd en ook het uitgangspunt isvoor o.m. deze studie.[2]

Wat opvalt is, dat de apostel Paulus ondermeer hier, in tegenstelling tot dedispensatietheologie, geen geforceerdetweedeling 'Israël' en 'de gemeente' verkondigt,maar nadrukkelijk uitgaat van de, dankzij dekruisdood van Jezus, weggevallen scheidingtussen deze beide grootheden. Een bewering alsdie van Ryrie al zou de gemeente in het OudeTestament niet voorkomen (zie het eerdergenoemde boek van Ryrie, hfdst. 7 pag. 143 e.v.) moet dan ook ten stelligste van de handworden gewezen, immers wanneer Paulus inEfeze 5:32 de vergelijking maakt tussenenerzijds Christus en de gemeente enanderzijds de onderscheiding schepping van

man en vrouw en in relatie tot dit fenomeenspreekt over het 'geheimenis dat groot is', danverwijst hij naar Nota Bene het begin van deBijbel, Genesis (Gen. 2:24 / Ef. 5:31). In Godsoorspronkelijke voornemen met de mens hadHij de beide grootheden (al) gedacht: Israël énde gemeente als één. Duidt niet daarop ook debelofte aan Abraham? Zie hiervoor Genesis18:18, 22:18 en hoe duidelijk spreekt hier Gal.3:8. Een en ander betekent evenwel allerminsteen ontkennen van de bijzondere plaats die hetvolk Israël innam en inneemt in deheilsgeschiedenis - zij is en blijft de oudstebroer.[3]

Ook dit onderstreept wat in de vorige nootis aangegeven. In het Oude Testament was al heteen en ander 'verborgen' aangegeven. Deprofeten speurden ernaar in hoeverre de Geestin hen doelde en wat Deze wilde zeggen, zieo.a. 1 Petr. 1:10-12.

[4] Hier wijs ik graag op de op de site van

Bijbels perspectief gepubliceerde studie onderde titel 'De zin van ons zijn'.[5]

Zie voor een studie over de Heilige Geestop de site van Bijbels perspectief.[6]

In het boek Geopende Ogen, dit geheimenisis groot wordt per ongeluk op pagina 37verwezen naar 1 Corinthiërs 1:22 en 1Corinthiërs 5:5.[7]

Voor een studie over kindschap enzoonschap zie op de site van Bijbelsperspectief.[8]

De dispensatieleer blijkt hier te willenkiezen voor een onlogisch gekunstelde en niette verdedigen uitleg door te beweren, dat hetbegrip 'laatste' in Openb. 10:6,7 onderscheidendient te worden van het gebruik daarvan in 1Cor. 15:52 (een voorbeeld van een dergelijke

bewering treft u onder meer aan bij A.E.Knoch). Een letterlijk volgen van de tekst (ziede slotzin van noot 1), onderlingetekstvergelijking (= Schrift met Schriftvergelijken) en de etymologie (= dewetenschap die de herkomst en geschiedenisvan woorden onderzoekt) van het begrip 'laatste'zijn hiermee echter volslagen in strijd. Dereden van dit gekunsteld pogen moet gezochtworden in het willen vasthouden van dedispensationalist aan onder andere de visie metbetrekking tot het moment van de opname vande gemeente - een voor de grote verdrukking.Maar ook daar gaat de dispensationalist voorbijaan wat er letterlijk in de grondtekst wordtvermeld en wat vanuit onderlingetekstvergelijking aan het licht komt: ek = uit.[9]

Deze verborgenheid kent haar oorsprongvan voor de grondlegging der wereld. Ditbetekent dat de Drie-enige God toen al Israël

én de gemeente op het oog had![10]

Zie daarvoor het boek pag. 39 e.v.[11]

Let eens op Jer. 2:3 waar de profeet zegt:Israël was de HERE geheiligd, de eerstelingzijner opbrengst. Wanneer de profeet namensGod ten aanzien van Israël spreekt over'eersteling zijner opbrengst' duidt dit erop, dater nog een 'opbrengst' zal komen. Doelt GodsGeest in de profeet hier wellicht op degemeente - de 'vervolg opbrengst' uit deheidenen? Zie in dit verband Gal. 6:16(vergelijk daarbij o.a. Gal. 3:7).[12]

Voor verdere uitwerking en toelichting opdit punt zie boek p. 48-50.[13]

Zie de studie over 'De zin van ons zijn' opde site van Bijbels perspectief.