Genealogisch Onderzoek

Genealogisch Onderzoek

Een handleiding door het Gemeentearchief Venlo

Mei 2012

© Copyright 2012 | Gemeentearchief Venlo 2

Inleiding Veel mensen brengen een bezoek aan het Gemeentearchief Venlo om hun stamboom uit te zoeken, of -‐ om het met een mooi woord te zeggen -‐ voor genealogisch onderzoek. De meesten beginnen daar op een goede dag aan, doorgaans niet wetend hoe en waar ze moeten zoeken en wat ze zoal kunnen vinden. Toch kan dit soort onderzoek heel erg leuk zijn, allerhande gegevens boven water brengen en de nodige contacten opleveren. Om u een beetje wegwijs te maken is deze handleiding samengesteld.


Inhoudsopgave

Inleiding ............................................................................................................................. 2

1. Genealogische schema’s ................................................................................................. 4

2. Het onderzoek ............................................................................................................... 6 2.1 Systematiek ....................................................................................................................................... 6 2.2 Huiswerk ............................................................................................................................................ 6 2.3 Literatuur-‐ en internetonderzoek ..................................................................................................... 7 2.4 Bronvermelding ................................................................................................................................. 7

3. Primaire bronnen ........................................................................................................... 8 3.1 Gemeentelijke overheid .................................................................................................................... 8 3.2 Kerkgenootschappen ....................................................................................................................... 11

4. Secundaire bronnen ..................................................................................................... 12 4.1 Stedelijke/gemeentelijke overheid ................................................................................................. 12 4.2 Schepengerichten ............................................................................................................................ 12 4.3 Kerkgenootschappen ....................................................................................................................... 13

5. Diverse archiefbronnen ................................................................................................ 14

6. Allerhande ................................................................................................................... 16 6.1 Familiewapen .................................................................................................................................. 16 6.2 Schrift .............................................................................................................................................. 16 6.3 Taal .................................................................................................................................................. 16 6.4 Latijn ................................................................................................................................................ 17 6.5 Datering ........................................................................................................................................... 17 6.6 Namen ............................................................................................................................................. 17 6.7 DNA ................................................................................................................................................. 18 6.8 Resultaten ....................................................................................................................................... 19


1. Genealogische schema’s De meest gebruikelijke vormen van genealogie zijn de stamboom, parenteel en de kwartierstaat. Onderstaand wordt kort een uitleg over iedere vorm gegeven. Stamboom Deze bevat alle afstammelingen in mannelijke lijn (naamdragers) van een bepaald echtpaar (vrouwen worden wel vermeld, maar niet uitgewerkt).

Afbeelding 1: Een voorbeeld van een stamboom.

Parenteel Deze bevat alle afstammelingen in mannelijke én vrouwelijke lijn van een bepaald ouderpaar.


Kwartierstaat Deze bevat alle voorouders, in mannelijke én vrouwelijke lijn van een bepaalde persoon (probant), vaak de onderzoeker zelf (een omgekeerde stamboom dus).

Afbeelding 2: Een voorbeeld van een kwartierstaat.

Enkele minder gebruikelijke vormen zijn de stamreeks, de afstammingsreeks, de verwantschapstabel (consanguiniteitstabel) en het geneagram. De biografie is eigenlijk geen genealogie, maar een levensbeschrijving van één persoon, met doorgaans zowel aandacht voor zijn/haar voorouders als zijn/haar nageslacht.


2. Het onderzoek

2.1 Systematiek Voor men aan een vorm van genealogie begint is het goed zich hierop terdege voor te bereiden. Soms wordt daarvoor een cursus gegeven. Ook het lezen van een handleiding kan goede diensten bewijzen, bij voorbeeld voor Limburg dat van R. de la Haye, “Limburgse Voorouders. Handleiding voor genealogisch onderzoek in Limburg” (Maastricht 2005, 3e druk). Ook publicaties naar aanleiding van televisieprogramma’s zijn aan te bevelen, zoals R. van Drie (red.), “Voorouders in beeld. Stamboom en familiegeschiedenis” (Utrecht/Den Haag 1997, Teleac-‐uitgave) en recentelijk R. van Drie, “Verborgen Verleden. Stamboomboek” (Zwolle 2010). Het is verstandig om uw gegevens goed bij elkaar te houden. Dat kan in de vorm van formulieren en notitieboeken. Er zijn ook speciale computerprogramma's te koop/downloaden, die bijzonder geschikt zijn voor het bijhouden en uitwerken van uw stamboom. Te denken valt aan (demo-‐versies van) programma’s als Aldfaer (www.aldfaer.org), GensDataPro (http://gensdatapro.ngv.nl), HazaData (www.hazadata.com), Reunion (voor Mac-‐gebruikers: www.reunion-‐mac.nl), Win-‐Family, Family Tree, Family Tree Builder, enz.

2.2 Huiswerk Alvorens aan een stamboomonderzoek te beginnen kan er eerst al het nodige huiswerk worden gedaan. Vraag familieleden naar bidprentjes, trouwboekjes, schoolrapporten, diploma’s, krantenknipsels, foto’s en wat je nog meer te pakken kunt krijgen en laat ze daarbij zoveel mogelijk informatie geven. Je moet namelijk meestal een periode van de laatste vijftig tot vijfenzeventig jaar zien te overbruggen, omdat veel van die informatie bij de gemeenten (en dus ook de archieven) nog niet openbaar is.


2.3 Literatuur-‐ en internetonderzoek Alvorens aan een uitgebreid onderzoek te beginnen is het ook goed om eens na te gaan, of er al eerder iets over de gezochte familie is geschreven. Voor dit literatuuronderzoek dient in de eerste plaats E.A. van Beresteyn, “Genealogisch Repertorium” (Den Haag 1972, 2 delen) met supplementen. De bibliotheek van het Gemeentearchief Venlo is rijkelijk voorzien van genealogische literatuur. De bibliotheekcatalogus is via de internetsite van het Gemeentearchief te raadplegen: http://archief.venlo.nl/ikzoek/bibliotheek. Ook is veel informatie te vinden via het internet. Bedenk hierbij wel, dat iedereen alles ongecontroleerd op het net kan zetten. Deze informatie is vaak niet van bronnen voorzien, dus niet-‐controleerbaar. Twee zéér informatieve sites zijn: www.geneaknowhow.net en www.familysearch.org, die beide een immens groot aantal bronnen bevatten.

2.4 Bronvermelding Iedereen is wel eens iets kwijt. Wat men zoekt kan niet weg zijn, maar het is gewoon niet te vinden. Als u een bepaald gegeven hebt gevonden doet u er dan ook goed aan om er op te noteren waar u het hebt gevonden: de plaats, instelling, het archief, het stuk, boek, etc.. Om een beetje uniformiteit te krijgen hebben de Limburgse archiefdiensten daarvoor een handig boekje samengesteld: “Hoe vermeld ik archiefbronnen”. Dat boekje is bij alle Limburgse archiefdiensten gratis verkrijgbaar.

Afbeelding 3: Publicatie “Hoe vermeld ik archiefbronnen”.


3. Primaire bronnen Dit zijn de bronnen met voor elk genealogisch onderzoek relevante gegevens, zoals data van geboorte, huwelijk, echtscheiding en overlijden. Ook kunnen hierin gegevens worden gevonden over nationaliteit, woonplaats/adres, beroep enz. Op bijna al de bij het Gemeentearchief Venlo aanwezige primaire bronnen zijn alfabetische toegangen (indexen) gemaakt om de bezoeker te helpen bij het vinden van zijn/haar voorouders.

3.1 Gemeentelijke overheid Bij de wet van 20 september 1792 werd in Frankrijk de burgerlijke stand ingevoerd. Voor de nieuwverworven ‘Belgische’ departementen gebeurde dat bij decreet van 17 juni 1796. Nog in datzelfde jaar werd de burgerlijke stand in Venlo en omgeving ingevoerd (in de rest van Nederland pas in 1811!). De burgerlijke stand bevat akten van geboorte, huwelijk en echtscheiding, en overlijden. Deze registers hebben jaarlijks een alfabetische index; bovendien werden per tien jaar zogenaamde "tienjaarlijkse tafels" gemaakt. De akten zijn bij het Gemeentearchief Venlo raadpleegbaar op microfiche, waarvan tegen een kleine vergoeding afdrukken gemaakt kunnen worden.

Afbeelding 4: Voorbeeld akte burgerlijke stand.


Bij de huwelijksakten behoren de huwelijksbijlagen. Die worden in het Regionaal Historisch Centrum Limburg in Maastricht bewaard, maar die van Venlo zijn in kopie bij het Gemeentearchief aanwezig over de periode 1804-‐1902. Deze registers worden periodiek aangevuld; vraag er de dienstdoende studiezaalchef naar. Bij de Regionaal Historische Centra (voorheen rijksarchieven) wordt gewerkt aan één alfabetische index van alle openbare akten van de burgerlijke stand in Nederland in een computerprogramma, te vinden onder www.genlias.nl. Dit is een langlopend project, maar voor Limburg zijn al heel veel akten ingevoerd. In Nederland werden vanaf 1815 volkstellingen gehouden. In deze tellingen zijn de gezinssamenstellingen vermeld, inclusief personeel, met naam, leeftijd en geboorteplaats. De nodige voorzichtigheid in het gebruik is geboden, want de registers werden opgesteld aan de hand van door de mensen zelf verstrekte gegevens. Zeer zeker geldt dit bij de oudere volkstellingen voor de opgegeven leeftijden.

Op 1 januari 1850 werd het bevolkingsregister ingesteld. Dit werd eerst in grote boeken bijgehouden, later in kaartsystemen. Deze zijn doorgaans openbaar tot en met 1938.

Afbeelding 5: Voorbeeld bevolkingsregister.


Per 1 januari 1939 werd in Nederland het persoonskaartenstelsel ingevoerd. Dit register berust nog bij de afdeling Burgerzaken van de gemeente en is nog niet openbaar.

Afbeelding 6: Voorbeeld persoonskaart. De bevolkingsregisters bij het Gemeentearchief Venlo kunnen op microfiche worden geraadpleegd; daarvan kunnen tegen vergoeding afdrukken worden gemaakt. De gemeenten hielden ook registers van ingekomen en vertrokken personen bij, evenals registers van dienstboden, gestichten en vreemdelingen. Ook werden door de gemeenten gegevens over naturalisatie bewaard, zowel om Nederlander te worden, als om het Nederlanderschap in te ruilen, evenals registers van naamsaanneming en –verandering.


3.2 Kerkgenootschappen Voordat de gemeenten deze taak -‐ in veel uitgebreidere vorm -‐ overnamen, hielden de kerkgenootschappen gegevens bij over hun leden en wel in de doop-‐, trouw-‐ en begrafenisregisters. Voor de Rooms Katholieke Kerk werd het bijhouden van de doop-‐ en huwelijksregisters verplicht gesteld in 1563 (begrafenisregisters waren niet verplicht). Het duurde een tijdje voor deze maatregel in onze streken werd ingevoerd. In Blerick begint het oudste doop-‐ en trouwboek in 1575, in Sevenum al in 1569 en de pastoor van Horst hield toch al vanaf 1576 bij wie er begraven waren. In dezelfde tijd als bij de katholieken, werd door de Nederduits-‐Gereformeerde Kerk begonnen met de registratie van doop, huwelijk en overlijden, evenals het bijhouden van lidmatenregisters. In Venlo wordt de hervormde godsdienst kort na 1700 de overheersende religie; het doop-‐, trouw-‐, overlijdensregisters dateren derhalve pas van 1705. Dit kerkgenootschap hield ook bij wie zich lid mochten noemen, de zogenaamde lidmatenregisters. Ook deze zijn voor Venlo aanwezig. De Nederlands-‐Israelitische Kerk krijgt pas omstreeks 1825 in Venlo een eigen gemeente, en in 1865 een synagoge. Van het archief van deze gemeente is niet veel bewaard gebleven, echter wel een bevolkingsregister vanaf ca. 1880. Besnijdenisregisters van de mohel zijn helaas niet bekend. Bij het Regionaal Historisch Centrum Limburg te Maastricht wordt door vrijwilligers gewerkt aan een index op alle doop-‐, trouw-‐ en begraafregisters in de provincie Limburg: het GENDALIM-‐project. De gegevens van een groot aantal parochies zijn al ingevoerd. Het Gemeentearchief Venlo beschikt over de vierde versie van dit bestand, Gendalim4, welke direct raadpleegbaar is op de pc in de studiezaal.


4. Secundaire bronnen Dit zijn de bronnen, waaruit aanvullende gegevens gehaald kunnen worden over bepaalde personen, om daarmee de genealogie "aan te kleden". Deze bronnen beslaan een schier onmetelijk breed terrein, want in bijna elk archiefstuk kan wel iets over iemand worden gevonden. De hieronder volgende opsomming is dan ook verre van volledig, maar geeft wél de belangrijkste bronnen aan.

4.1 Stedelijke/gemeentelijke overheid Van vóór 1795 zijn in Venlo vooral van belang de registers met inschrijvingen van burger-‐schap. Deze zijn gepubliceerd in “Huldeblijk. Bundel opstellen aangeboden aan de genealoog Jan J.M.H. Verzijn bij gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag” (Roermond 1967), aanwezig in de studiezaal van ons archief. Ook kent Venlo ledenlijsten van sommige gilden. Het Gemeentearchief Venlo beschikt ook over de kerspel(=dorps)archieven van Arcen, Baarlo, Belfeld, Blerick, Bree, Lomm, Tegelen en Velden. De administraties vanaf 1815 van de gemeenten Venlo, Tegelen, Belfeld en Arcen & Velden bieden een rijke schakering aan genealogisch interessante bronnen, zoals (lijsten van) afgegeven paspoorten, conscriptie-‐ en militieregisters (met gegevens over de opgeroepen militairen), leerlingenlijsten, schoolgeldregisters en belastingregisters zoals kohieren van de hoofdelijke omslag. Ook kunnen medische verklaringen van overlijden bewaard zijn gebleven.

4.2 Schepengerichten De rechterlijke archieven van vóór 1795 zijn bewaard gebleven in de schepenbanks(=gerichts)archieven. Deze worden bewaard bij het Regionaal Historisch Centrum Limburg in Maastricht. Die van Blerick en Venlo zijn bij het Gemeentearchief Venlo aanwezig. Niet alleen de procesdossiers en de vonnissenboeken geven veel informatie over namen, ook de registers van overdrachten, belening met goederen, testamenten, schat-‐registers (een vorm van belastingaanslagen) en registers over voogdijschap. Helaas zijn de schepenarchieven van Venlo en Blerick slechts summier geordend en beschreven.


4.3 Kerkgenootschappen In de Katholieke Kerk kon geld en/of goederen worden geschonken, om van de opbrengst daarvan periodiek missen te laten lezen voor het zielheil van overledenen. Dit werd bijgehouden in de stichtingen-‐ en jaargetijdenadministratie. Grondrenten (cijnsen) vormden een belangrijke bron van inkomsten. Ook bestond er een aantal kerkelijke verenigingen of broederschappen, die elk hun ledenlijsten hadden. Van sacramenten als vormsels werd eveneens administratie gehouden. Het Gemeentearchief Venlo bezit parochiearchieven van Arcen, Beesel, Belfeld, Blerick, Grubbenvorst, Horst, Maasbree, Panningen, Sevenum, Tegelen, Velden en Venlo.


5. Diverse archiefbronnen Een grote hoeveelheid informatie bieden de notarisprotocollen, waarin alle voor de notaris verleden akten worden bewaard. Ook de memories van successie kunnen veel gegevens opleveren. Deze zijn door de belastingdienst opgemaakt om de nalatenschap van een overledene te bepalen in verband met successierechten. Memories van successie bevatten ook over de erfgenamen veel informatie. In Venlo bestonden enkele studiebeurzen. Uit de opbrengst van hun bezit konden een of meerdere studenten een studiebeurs krijgen als zij konden bewijzen op de een of andere wijze familie van de stichters van de beurzen te zijn, daarom bieden deze archieven een schat aan genealogische informatie. De archieven van verenigingen, instellingen, families en personen kunnen eveneens genealogische informatie bevatten die voor de onderzoeker van belang is. Ook kranten bevatten vaak genealogisch materiaal in de vorm van geboorte-‐, huwelijks-‐ en overlijdensaankondigingen en publicatie van gegevens over de burgerlijke stand. Ook staat er nog al eens artikelen over personen in, vooral bij bepaalde gelegenheden.


Een belangrijke bron van informatie zijn ook de bidprentjes/gedachtenisprentjes, uitgedeeld bij het overlijden van een persoon. Het Gemeentearchief Venlo beschikt over een groot aantal van deze prentjes (ca. 40.000), die door vrijwilligers in een database zijn (en worden) gezet en via de site van het gemeentearchief thuis geraadpleegd kunnen worden via: http://archief.venlo.nl/ikzoek/paginas/bidprentjes.aspx.

Afbeelding 7: Voorbeeld bidprentjes. Een heel andere bron die bij genealogisch onderzoek gebruikt kan worden is de Beeld-‐ en Geluid-‐collectie. Hierin bevinden zich onder andere foto’s en ansichtkaarten van Venlo en omliggende plaatsen. Momenteel wordt gewerkt aan het digitaliseren van een deel van deze collectie, u kunt deze bekijken op onze beeldbank, via http://archief.venlo.nl/ikzoek. In dezelfde categorie vallen de kaarten en prenten van Venlo en Noord-‐Limburg. Ook deze zullen te zijner tijd gedigitaliseerd worden, maar zover is het nog niet. Via internet kunnen wel al veel historische kaarten uit andere bronnen bestudeerd worden, bijvoorbeeld via www.watwaswaar.nl. Een steeds meer geraadpleegde bron is het kerkhof of algemener: de begraafplaats. Op de grafzerken (liggend of staand) staat doorgaans de naam van de persoon die er begraven ligt, met diens geboorte-‐ en overlijdensdatum en soms ook zijn/haar echtgeno(o)t(e). Het kan een aanknopingspunt opleveren. Ook hiervoor zijn internetsites, zoals www.begraafplaatsen.nl of www.graftombe.nl.


6. Allerhande Ongetwijfeld zult u problemen en opmerkelijke zaken bij het onderzoek tegenkomen. Een aantal daarvan worden hier kort besproken.

6.1 Familiewapen Een aantal families heeft een eigen wapen. Bedenk wel dat dit aantal altijd zeer klein is geweest. Meetal betreft het adellijke familie of families die iets in het maatschappelijk leven betekend hebben. Hetzelfde kan gezegd worden van zegels. Er zijn veel (hand)boeken op het gebied van wapenkunde (heraldiek). Voor Limburg is van belang: J.M. van de Venne (red.), “Limburgsche wapens” (Maastricht 1925), voor West-‐Europa: J.B. “Rietstap, Armorial Général” (met vervolgen, in totaal meer dan 100.000 wapens!).

6.2 Schrift Iedereen heeft een eigen hand van schrijven. Dat was ook vroeger zo. Het schrift heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld en kan dan ook behoorlijk afwijken van onze huidige schrijfwijze. Voor oud schrift (paleografie) worden cursussen gegeven. Er bestaan ook boeken over, met vele voorbeelden van oude handschriften, voorzien van ‘vertalingen’ (transcripties) in het huidige schrift of getypt. Voor Nederland is nog steeds heel bruikbaar het boekje van J.L. van der Gouw, “Oud Schrift” (Zwolle 1963). Voor Limburg heeft G.L.A. Roks in 2011 een nieuwe editie van “Oud Schrift in Limburg” uitgegeven. In vroeger eeuwen werd veelvuldig gebruik gemaakt van afkortingen. Voor onze streken zijn die grotendeels bijeengebracht door R. de la Haye in “Afkortingen van het Nederlandse oude schrift” (Maastricht 1983 = Leergeld 2).

6.3 Taal Oud schrift is al een probleem, daarbij komt ook nog eens dat de taal vroeger afweek van ons huidige Nederlands. Daar moet je ook langzaam in groeien. Voor middeleeuws Nederlands is er J. Verdam, “Middelnederlandsch handwoordenboek” (Den Haag 1911) met supplement, voor de zeventiende eeuw: A.A. Weijnen, “Zeventiende-‐eeuwse taal” (Zutphen 1976).


6.4 Latijn Genealogen komen onherroepelijk Latijn tegen bij hun onderzoek. Vooral kerkelijke doop-‐, trouw-‐ en begraafregisters zijn in die taal geschreven. Omdat steeds minder mensen op de middelbare school kiezen voor Latijn, is dit een steeds groter wordend probleem. Gelukkig heeft R. de la Haye ook op dit gebied een boekje gemaakt: “Latijnse woorden. Etc.” (Maastricht 1983 = Leergeld 1).

6.5 Datering Tegenwoordig hebben we allemaal kalenders en die lopen voor veel landen gelijk-‐op. Afwijkingen bestaan er wel, want China heeft een eigen tijdrekening, en de Islamitische landen hanteren een eigen kalender, gebaseerd op maan-‐maanden. Ook in onze streken werd vroeger op een andere manier met dateren omgegaan. Niet altijd begon het jaar op 1 januari, maar soms met Kerstmis of Driekoningen. Dat kan een jaar verschillen! Bij de invoering van de huidige Gregoriaanse kalender is een sprong gemaakt van 10 dagen om met de echte datering in de pas te komen, maar dat gebeurde lang niet overal tegelijkertijd. Bovendien werd bijna altijd gerekend met feestdagen van heiligen. Wij kennen er daar nog een paar van, maar vroeger – toen de hele maatschappij beïnvloed werd door de Kerk – wemelde het daarvan. Zo kon een brief gedateerd worden met ‘des anderen dag na Sint Johannes’. Dat is dus de tweede dag na Sint Jan (gewoonlijk De Doper = 24 juni), oftewel 26 juni. Ook op dit gebied is een goed handboek: H. Grotefend, “Taschenbuch der Zeitrechnung des deutschen Mittelalters und der Neuzeit” (Hannover 1982).

6.6 Namen Familienamen kunnen op verschillende manieren tot stand zijn gekomen: de naam kan betrekking hebben op de voornaam van een van de ouders, schoonouders of grootouders; dit heet een patroniem. Een voorbeeld hiervan is Willem Janszoon, afgekort tot Willem Jans of Janssen. De achternaam kan ook verband houden met de aardrijkskundige plek waar men vandaan komt (toponiem), bijvoorbeeld Jan van Blerk (van de plaats Blerick), maar ook Piet van de Ven (uit een veengebied). In delen van onze provincie komt een bijzondere vorm van toponiemen voor: boerderijnamen. Mensen vernoemden zich naar de boerderij waarin ze woonden, zoals In het Zandt en Van de Stay (boerderijen Het Zand en De Stay in Lottum).


Door verschrijvingen van ambtenaren en geestelijken zijn vele achternamen in de loop van de tijd verbasterd. Verbruggen naast Vanbrugge, Van Brugge of Dupont komt voor, zodat het uitzoeken van dergelijke familienamen een hele klus kan zijn. Daarentegen kwam het fenomeen ‘vernoemen’ vroeger veelvuldig voor, zodat een bepaalde voornaam of een kleine variatie daarop regelmatig weer bij de nakomelingen werd toegepast, wat weer enigszins houvast biedt. Bij de invoering van de burgerlijke stand in 1796 werd iedereen verplicht een vaste achternaam te voeren. Dit kan voor een genealogisch onderzoeker problemen opleveren, omdat een familie ineens van achternaam veranderde (zeker bij Joodse families was dit vaak het geval). Het aannemen van een achternaam werd vastgelegd in de zogenaamde registers van naamsaanneming, die onderdeel van het bevolkingsregister zijn. Op het gebied van naamkunde zijn ook veel boeken bekend.

6.7 DNA Om de mogelijke relatie tussen personen te bepalen of te bevestigen kan de onderzoeker momenteel de hulp inschakelen van DNA-‐onderzoek. Het DNA van personen afkomstig van dezelfde voorouders zal meer onderlinge gelijkenis vertonen dan het DNA van niet verwante personen. Het mitochondriaal DNA wordt enkel doorgegeven via de moeder en is dus een bron om de afkomst via moederlijke (maternale) weg te onderzoeken. Het Y-‐chromosoom is DNA dat enkel via de vaderlijke (paternale) weg wordt doorgegeven. Beweerd wordt dat een flink deel van de kinderen niet van de echtgenoot van de moeder van dat kind stamt (‘N.N. staat wel in mijn (trouw)boekje, maar komt niet uit mijn broekje’). Of dit zo is moet nog bewezen worden. Het wordt wel steeds gemakkelijker, goedkopen en gangbaarder om dit onderzoek uit te voeren. Er bestaan zelfs televisieprogramma’s over dit onderwerp.


6.8 Resultaten Na het samenstellen van de gegevens volgt vaak de wens de bevindingen te publiceren, hetzij in druk hetzij op internet. Er zijn drukkerijen te vinden die zich specialiseren in kleine uitgaven, waar men familieboeken kan laten drukken. De meest voorkomende vorm van publicatie is via een website, zowel vanuit een organisatie of archief alsook persoonlijke websites. Hieruit vloeide weer de noodzaak tot het maken van overzichtssites, portals en speciale zoekmachines uitsluitend voor het toegankelijk maken van de vele genealogische gegevens. Bij het publiceren van genealogisch onderzoek moet de onderzoeker zich bewust zijn van informatierechtelijke aspecten, zoals de openbaarheid van gegevens, en de waarborg van de privacy van nog in leven zijnde personen. De bevolkingsregisters geven een aardig beeld van de bewoning van een pand. De registers zijn vanaf 1850 aangelegd en aanvankelijk bijgehouden op adres. Daarna in een alfabetische volgorde op de achternaam van de hoofdbewoner. Op de bevolkingsregisters bestaan indexen. De bevolkingsregisters geven naast informatie over de bewoning ook een aardig beeld van het functionele gebruik van een woning omdat de beroepen van de bewoners zijn vermeld. u kunt de registers op microfiche raadplegen in de studiezaal en daarvan een afdruk maken. Vòòr 1850 werden geen bevolkingsregisters bijgehouden. Wel was sprake van periodieke volkstellingen. Aanvankelijk zijn de volkstellingen gehouden vanwege belastingheffing, stemrecht en dienstplicht doch later voor een nauwkeurige berekening van de bevolking. De tellingen geven inzicht in het aantal bewoners per adres en informatie omtrent het geslacht, leeftijd, geboorteplaats, burgerlijke staat, godsdienst en beroep van een bewoner. De volkstellingen betreffende de stadsdelen zijn voorhanden in het gemeentearchief. Uitgezonderd de volkstellingen van de Gemeente Maasbree afdeling Blerick. Deze kunt u raadplegen in het archief van de gemeente Peel en Maas. Gedurende de periode 1916-‐1937 hield de gemeente gezinskaarten bij. De kaarten vermelden naast de gezinssamenstelling ook de historische adressen en eventuele adreswijzigingen. De gezinskaarten zin in 1938 vervangen door zogenoemde persoonskaarten. Op de persoonskaarten berust een beperking op de openbaarheid in verband met de privacy van nog levende personen. Naast de gezinskaarten en persoonskaarten heeft de gemeente woningkaarten bijgehouden. Het register geeft een overzicht van alle bewoners per (historisch) adres. Ook hiervoor gelden beperkingen op de openbaarheid. Verder kunnen ook adresboeken en telefoongidsen relevante informatie voor uw huizenonderzoek opleveren. Deze geven de naam van de hoofdbewoner van een woning.

Genealogisch Onderzoek

Documents

Transcript of Genealogisch Onderzoek