Hieronder deel ik met u het verhaal van Ed van der Goes, de trotse eerste eigenaar van dé Commer. De man die dé Commer ombouwde van ‘van Gend en Loos’-bus tot de kampeerauto die zij nog steeds is. De man die de eerste avonturen beleefde met AS-64-71 en daar ook verslag van bijhield in een Commer-

scheepsdagboek. Frank Klap

Uit het eerste dagboek van AS-64-71 De aanschaf.

In 1978 reed ik elke avond van Hoorn naar mijn avondschool in Amsterdam. Bij Purmerend zag ik steeds Commers te koop staan. Dat was een model bestelauto dat van Gend en Loos gebruikte voor zijn bestellingen. Ik stopte niet maar kon ze ook niet uit mijn hoofd zetten. Zo'n grote bus als vakantie

vervoermiddel stond voor ons gezin wel aan. De tenten waren we wel een beetje zat. Mijn werkplek was naast het PTT-kantoor. Daar had ik ooit als vakantiehulp gewerkt. De Commers kwamen daar regelmatig langs om pakketten voor Van Gend en Loos op te halen. Dus wellicht dat ze wat info voor mij hadden. Ik kreeg een contactadres in Alkmaar. Daar bleken ook een aantal Commers te koop te staan. De prijs was een probleem. Ik moest maar bieden.

Dus terug naar mijn PTT collega's. Een bod van 800 gulden bleek volgens hen redelijk. De Alkmaarse chef van de garage vond het

prima. En een reserve wiel? Geen probleem, maar dat kostte me wel 25 gulden extra. En zo reed ik met onze nieuwe aanwinst naar huis. Halverwege stopte hij er mee. Geen benzine meer. Ja, daar moet je wel op letten natuurlijk, hoewel de benzinemeter het ook niet helemaal juist aan gaf.

En zo stond de bus maandenlang voor de deur. Af en toe een verhuisritje, af en toe wat schuren en sleutelen totdat ik een plek had gevonden bij een collega met een grote schuur, om de bus te stallen en in te bouwen. Thuis hadden we een houten schaalmodel van de Commer in elkaar gezet waarin we de gewenste indeling hadden gemaakt. Het model op wielen heeft jaren lang door onze kamer gezworven. Na een jaartje elke zaterdag klussen was de komkommer, vernoemd naar zijn nieuwe groene kleur, gebruiksklaar. Alleen nog even laten goed keuren als kampeerauto. De man van de RDW deed moeilijk. Er zat te veel speling op de voorwielen.

Dus weer terug naar de garage. Die draaide de lagers een beetje vaster en zei “Kom na de keuring terug, dan zet ik ze weer losser”. Zo gezegd zo gedaan. De keurmeester van de RDW herkende me al. “Word je het niet zat?”, vroeg hij. Hij stapte in de Commer en reed ermee weg, mij verbaasd achter latend. Ik verdenk hem ervan dat hij er een rondje in wilde rijden. Na 5 minuten kwam hij terug. “Ik vind het goed”, zei hij en zo konden we op pad.

De eerste vakantiereis 1979 via Italië naar Griekenland

We waren met de tent nog nooit verder dan Frankrijk en Oostenrijk geweest. Dus waarom niet eens naar Griekenland? We boekten een boot van Ancona naar Patras. Bij de eerste heuvels van Zuid Duitsland begon de motor al te koken. Het probleem werd bij de eerstvolgende camping opgelost. De thermostaat werkte niet goed. Die heb ik helemaal verwijderd. Via Italië bereikten we in ieder geval op tijd de boot. Als de motor te warm werd pasten we de truc met het blok toe. Een stuk hout, bedoeld om de Commer op scheef terrein recht te krijgen, werd onder de voorklep geplaatst zodat de motor extra rijwindkoeling kreeg door de op een kier staande motorklep.

Uit ons reisverslag: Onderweg zagen we 2 Commers verbouwd tot kampeerwagens van circusmensen. Druk gezwaai en getoeter! Leuk. 150 km gereden langs de kust van Rimini naar Ancona.

Commer Zuid Griekenland

Commer - Dag 1

Commer - Na 1 jaar klussen

Commer Oostenrijk

Commer Pech bij Arnhem

Vanaf Ancona namen we de veerboot naar Patras (Griekenland-Peloponnesos) en reden langs de kust naar het Zuiden. Bij Aginara Beach vonden we een camping aan Zee.

Uit ons reisverslag: Toen we weer terug waren bij de Commer kwam een Nederlands stel de auto bekijken. Ze hadden hem onderweg naar het strand zien staan. De vrouw van het stel vroeg of het een bestaande kampeerbus was. Ik zei dat het een bestelauto van van Gend en Loos was geweest. Toen waren ze helemaal sprakeloos.

Na een weekje trokken we verder naar Olympia, de bakermat van de Olympische spelen. Daarna weer omhoog naar de kloosters van Meteora, het schiereiland Chalkidiki en terug door voormalig Joegoslavië naar Oostenrijk. Als het tijdens het rijden te warm werd in de camper schoven we de schuifdeuren open voor gratis extra airco oftewel rijwindkoeling. Een ongekende luxe van de Commer.

Uit ons reisverslag: 325 km gereden van Zagreb, Ljubljana, Klagenfurt , Turnersee. We vonden een camping bij een boerenfamilie. Er waren veel Nederlanders die duidelijk uit het Oosten kwamen. De Commer oogstte

veel succes en ontlokte hevige discussies bij de buren over de voor- en nadelen van zo’n auto. De volgende dag kwamen ze de Commer ook van binnen bekijken.

Daarna via Venetië, Zwitserland, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg en België kwamen we na 6050 km weer thuis. Een hele ervaring rijker.

Wintersportvakantie 1981 in Lermoos / Oostenrijk

Na zo’n geweldige zomervakantie wilden we het met de Commer ook eens in de winter proberen. We waren ondertussen lid geworden van de NKC (Nederlandse kampeerautoclub). Die organiseerde wintersportweekenden met waardevolle tips voor winterkampeerders. We kochten een zogenaamde gloeikachel op gas, isoleerden zoveel

mogelijk de koude delen met bubbeltjes plastic en gingen met

Kerst op pad. Een Commer heeft geen motorverwarming, dus bouwde ik een kachelradiator van een sloopauto met ventilator in. De geleverde warmte viel tegen. Later kwam ik er achter dat de waterinlaat na de thermostaat zat. Dus bij koud weer kwam daar onvoldoende warm water door heen. We zaten met jassen en mutsen op in de Commer. Later heb ik de kachelinlaat verplaatst en

werd het warmer in de auto. De eerste winterrit eindigde vlak voor Arnhem. De Commer stotterde en liep niet meer regelmatig. We stopten op een parkeerplaats en besloten de nacht daar door te brengen. (zie foto hiernaast). Morgen maar eens kijken of ik het kon oplossen. De volgende morgen kwam een Wegenwachtauto voorbij en keek onder de motorkap. Hij draaide de hoofdsproeier bij de carburator los, maakte de opening schoon en zei “Start hem eens”. De Commer liep weer als een zonnetje. Er zat een waterdruppel voor de sproeier. “Waar gaan jullie naartoe? “, vroeg hij. Ik antwoordde “Naar Oostenrijk”. “Moet lukken”, zei hij, “Prettige reis”. Afgezien van de kou verliep de reis voorspoedig. Zelfs dik onder nul bleef de Commer gewoon starten en lopen. Het kamperen met de Commer in de sneeuw bleek een koude klus. Na het ontbijt was ik uren bezig om alle waterleidingen te ontdooien. Zelfs de tandpasta was bevroren.

Zomervakantie 1983 in Portugal/Spanje

Uit het reisverslag: We vertrokken zaterdagmorgen vroeg om 6.30. In Frankrijk begon een rood lampje te branden. De accu werd niet meeer opgeladen. We reden de volgende dag door tot Salles in Zuid Frankrijk. Daar troffen we onze zwager en familie, waarmee we door Portugal zouden trekken. De dynamo werd

Commer Kerstsfeer

Ruilmotor inbouwen

In Portugal wild kamperen tussen de kurkeiken

gedemonteerd en mee genomen naar een garage. Gelukkig kon de dynamo gereviseerd worden voor Fl 75,-. We konden met een gerust hart verder rijden. Het rode lampje heeft niet meer gebrand.

Door Noord Spanje zijn we via Salamanca naar de kust van Portugal gereden. In Alcobaça vonden we een camping niet ver van de Zee. Na 2 weken keerde onze familie terug naar Nederland en trokken wij verder voor een rondje Spanje. Een tochtje naar Marokko werd gedwarsboomd , omdat we geen visum hadden. Dan maar door het binnenland terug naar Sevilla. Tijdens de lange bergweg had de Commer het zwaar. Ik denk dat daar een klep is beginnen te lekken, want de trekkracht nam later wat af. Terug thuis vond ik een aantal sloop Commers bij ons in de buurt. Een nog goed lopende motor heb ik zelf in de Commer geplaatst en jawel, hij liep weer als een zonnetje. De verkoper liet later een verbrande klep zien die hij uit mijn oude motor had gehaald. Mijn vermoeden bleek dus juist.

Uit het reisverslag: Vlak voor Sevilla stopten we bij een voetbalveldje naast een dorpje. Onmiddellijk werden we omgeven door een heleboel kinderen uit het dorp. We maakten een foto van de kinderen voor de Commer en we deelden snoepjes uit. De pa’s en de ma’s kwamen kijken wat er aan de hand was. Gereden van Algeciras via Ronda naar Utrera, 240 km.

Na Sevilla reden we langs de kust van Spanje terug naar Frankrijk en vandaar omhoog naar huis. Telkens kampeerden we langs strandjes of op parkings in steden. Als het tijd was voor de grote was zochten we soms een camping op, maar ook af en toe een schoon beekje. In de Commer werden daarna kris kras lijnen gespannen. De was werd opgehangen en we reden verder tot de was weer droog was. Multifunctioneel die Commer. Een fietsendrager was ook niet nodig. We hingen mijn oude racefiets met het stuur aan de stevige trap en het achterwiel met een touwtje aan het scharnier van de achterdeur en rijden maar. De trap was zo stevig geconstrueerd, dat we eens een campergenoot uit het zand hebben getrokken door de sleepkabel aan de trap vast te maken.

Kerst 1983 , met Commer naar Lermoos.

We gaan weer naar dezelfde camping. Alleen is het deze keer erg koud. Ik pak de motor in een deken in om hem tegen de vorst te beschermen. De kachel werkt ook niet goed. Het elektrische blaaskacheltje, dat we elke keer mee nemen, houdt ons nu warm. En ’s ochtends helpt het kacheltje om de watertanks te ontdooien.

De tweedehands gekochte voortent helpt wel

tegen de binnenkomende kou. En we kunnen onze spullen en jassen kwijt. Gelukkig heeft de camping een verwarmde doucheruimte, zodat we ons na het skiën kunnen opwarmen. Toen ontstond ook ons plan om een winterharde camper te gaan bouwen en de Commer met pijn in het hart te verkopen.

Na de aanschaf van een Mercedes 207 voor ons nieuwe camperproject moesten we met pijn in het hart afscheid nemen van onze oude trouwe Commer. Hij had ons zonder morren overal naar toe gebracht. En waar vind je zo’n auto nu tegenwoordig? Verschillende advertenties leverden echter geen nieuwe kopers op. Totdat ene Struik opbelde. Hij had een oude krant gevonden. Of de auto nog te koop was. Jazeker, hij was er nog met nieuwe motor. Hij viel voor het nummerbord AS. Alle beginletters van hemzelf en zijn dochters. As-je-me-nou zoiets verzin je toch niet. Mijn dochter gaf een kusje op de motorkap en zo vertrok onze Commer uit de straat. “Heb je niet een beetje spijt”, vroeg mijn vrouw. “Nee hoor”, zei ik stoer, maar diep in mijn hart ……

Commer Waslijnen

Camping Lermoos