FOTO: ALDO ALLESSIE ’Gesprek verknipt en geplakt’ · 2019-12-17 · Het is waar: wie vertrouwt...
1
TA2 zaterdag 4 februari 2012 DE TELEGRAAF E xclusie f 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Ei Het is waar: wie vertrouwt wordt be- drogen. Maar wie niemand vertrouwt, is er nog slechter aan toe. Deze tekst is afkomstig van Johann Michael Friedrich Rückert, een Duitse gelegenheidsdichter die als privaatdocent klassieke filologie in Jena werkzaam was en leefde van 1788 tot 1866. Om eigenlijk niemand te vertrouwen had hij natuurlijk van zijn vader meege- kregen, die advocaat was in de Franki- sche stad met de zo idyllisch klinkende naam Schweinfurt. Want een advocaat heeft vrijwel dage- lijks met bedrog te maken: de vreemd- ganger die zijn trouwe echtgenote be- driegt, de vennoot die zijn medevennoot voor het lapje houdt, de directeur die zijn werkgever met gefingeerde facturen om de oren slaat, de consument die door professionele aanbieders bij de neus geno- men wordt,en, tenslotte, louter om de schijn van partijdigheid en selectieve verontwaardiging te vermijden, de advo- caat die zijn cliënt om de tuin leidt. De prak- tijk leert dat het nu eenmaal, zoals Moliè- re al schreef, veel ge- makkelij- ker is om de mensen te bedriegen dan om ze aan het lachen te maken. Een begin van schrale troost zou kun- nen zijn dat de mens zich beter tienmaal kan laten bedriegen dan eenmaal zijn geloof in de mensheid te verliezen. Lenigen deze woorden van bemoedi- ging en verzachting de smart of droefenis van de bedrogen, in geestelijke of licha- melijke pijn verkerende cliënt die de advocaat om raad en steun vraagt? Geenszins, een enkele naïeveling daar- gelaten. De wetgever heeft bedrog als volgt gedefinieerd: bedrog is aanwezig, wan- neer iemand een ander tot het verrichten van een bepaalde rechtshandeling be- weegt door enige opzettelijk daartoe ge- dane onjuiste mededeling of door het opzettelijk daartoe verzwijgen van enig feit dat de verzwijger verplicht was mede te delen, of door een andere kunstgreep. Aanprijzingen in algemene bewoordin- gen, ook al zijn ze onwaar, leveren op zichzelf geen bedrog op. In de casus die Frederik Wieringa, een gewiekste zakenman, aan mr. Raab voor- legde, ging het om de vraag of diens han- delwijze in het kader van de totstandko- ming van een vaststellingsovereenkomst als bedrog in de zin van de wet was aan te merken. Op vragen van de raadsman antwoord- de Frederik dat hij voorafgaande aan het sluiten van de overeenkomst, waarbij de contractanten een schikking hadden bereikt, tegen zijn contractspartner mo- gelijk had gelogen over bepaalde betalin- gen en toezeggingen, en hij mogelijk relevante informatie had verzwegen die voor zijn wederpartij van belang had kunnen zijn bij de afweging om wel of niet te schikken. Na deze beredeneerde biecht had Frede- rik verwacht dat mr. Raab op zijn minst zijn wenkbrauwen zou fronsen of anders- zins van zijn afkeuring blijk zou geven. Niets van dit alles. De raadsman ver- trok geen spier en broedde zichtbaar op een juridische uitweg. Hij was immers geen zedenmeester, maar een professione- le rechtshulpverlener, op zoek naar wette- lijke mogelijkheden om de vordering van de wederpartij – vernietiging van de schikking/vaststellingsovereenkomst op grond van bedrog – te kunnen pareren. Het broeden leidde uiteindelijk tot het volgende juridische ei: uit het dossier bleek zonneklaar dat de wederpartij van Frederik er vóór en ten tijde van het on- dertekenen van de vaststellingsovereen- komst uitdrukkelijk rekening mee hield, dat Frederik tegen hem had gelogen en informatie had verzwegen die relevant was voor de beslissing om te schikken. Desalniettemin is tot het aangaan van de vaststellingsovereenkomst besloten onder druk van de aandeelhouders. Mr. Raab concludeerde uit deze gang van zaken dat de contractpartner van zijn cliënt bewust het risico had aanvaard dat Frederik tegen hem had gelogen en aspecten had verzwegen die voor hem van belang waren (waarbij zelfs in het midden kon blijven of Frederik daadwer- kelijk had gelogen dan wel relevante feiten had verzwegen). Van bedrog in de zin van de wet (art. 3:44 lid 3 BW) is in zo’n situatie geen sprake. Frederiks wederpartij is immers niet bewogen tot het sluiten van de vast- stellingsovereenkomst door mogelijke leugens van Frederik en/of door opzette- lijke verzwijging door hem van feiten waarvoor mogelijk op hem een medede- lingsplicht rustte. Hoewel deze uitkomst voor sommigen wellicht als een roerei of geklutst ei zal aanvoelen, voor Frederik voelde het als het ei van Columbus. zucht naar alcohol, zwetend tij- dens het scheren, al om vijf voor acht sta ik bijna iedere werkdag voor de ingang van de Spar om drank te kopen. Bier of wijn, dat maakt niet uit. Lekker voor on- derweg in de auto, van Purme- rend naar Den Haag. Om mijn omgeving in het onge- wisse te laten, stop ik nog wel eens een fles in de binnenzak van mijn driedelig grijs of grijp ik in de schuur bij het legen van de af- valbak snel twee, drie, vier blik- jes bier. Als ik mijn twee labra- dors uitlaat, stop ik snel twee hal- ve liters bier in mijn jaszak. Mijn buren reageren wat vreemd als ik ze niet groet. Weet ik veel: ik smacht alleen maar naar alcohol. Eenmaal verstop ik zelfs vier blikken bier onder een pak sneeuw in de tuin van de buren. Als ik drie uur later mijn honden weer uitlaat, vind ik ze met moei- te terug omdat de sneeuw is be- vroren. Mijn counselor in de kliniek is een harde. Scheldt me nogal eens uit. Om de schandelijke wijze waarop ik mijn gezin tekort heb gedaan. Hij kan het weten, want net als zijn collega’s is hij ver- trouwd met de verslaving. De meeste hier werkzame counse- lors hebben een verslavingsver- leden en passen hun expertise nu op ons toe. Ze zaten zelfs tot on- der bruggen of tussen de zwer- vers van Hoog Catharijne in Utrecht. Maar ook zij overwon- nen zichzelf. Mijn counselor laat me ’scha- debrieven’ schrijven. Maar op een dag sta ik oog in oog met mijn kinderen en ex. De familiedag wordt er een om nooit te verge- ten. Kei- en keihard zijn de aan- vallen van het thuisfront op mij en mijn medeverslaafden. Wat wij ze hebben aangedaan. Dat ze ons verketteren, maar nog zo ver- schrikkelijk veel van ons hou- den. ’Ja pap, ook van jou. Dankzij ons zit je hier. Je laatste strohalm. Ik heb je rekeningen betaald, laat de honden uit en heb alle drank de deur uitgedaan’, zegt mijn dochter met tranen in haar ogen. Ik houd het niet langer droog. Door het diepste stof moet ik. Tot op de bodem! We werken hard aan ons her- stel. Niet alleen ik. Ook mijn lot- genoten zoals de bankdirecteur, advocaat, jazzgitarist, de BN’er die ons iedere avond op tv ver- maakt en hier lekker anoniem is, en de gezagvoerder op een grote Jumbo. ’Weet je dat ik een keer mijn TomTom in de cockpit heb aangezet toen we moesten uitwij- ken naar Zestienhoven? Zo kom je er ook, want ik had een aardige slok op’, zegt hij. De man van de tv roept daarna bij de open haard: ’Als je voor ie- der programma een paar snuiven moet nemen terwijl je net je ont- bijt op hebt, dan is er dus iets goed mis met je, hè!’ Al maanden doet hij nu nuchter heel leuk op de buis. ’Nooit meer die rotzooi’, riep hij onlangs op een feest. Een jaar later, in nuchterheid, schrik ik me te pletter als ik hoor dat een ander zich heeft verhangen. Ze vertoefde met mij in de kliniek, in een andere groep. In de avond- uren schoof zij ook aan voor een spelletje Scrabble, Mens Erger je Niet of sjoelen. Maar zij redde het dus niet. Seksverslaafd We hebben het over een lotge- noot in de kliniek. Die seksver- slaafd is. Misleidde zijn vrouw door in hotelkamers de ene na de andere betaalde date te charte- ren. Hij blijft ontkennen, maar als op de familiedag zijn weder- helft huilend ter aarde stort en hem keihard confronteert met condooms, servetten met par- fumlucht en onbekende oorbel- len in zijn auto is er geen weg meer terug. We lachen erom en vergeten voor het gemak onze ei- gen verslaafde stommiteiten. Vier weken verplicht in de kli- niek blijven is geen must. Je bent vrij om te gaan als het je niet aan- staat. Ik merk dat verschillende lotgenoten het niet aankunnen en tussentijds hun koffer pak- ken. Op weg naar het noodlot? Zij kunnen hun verslaving niet lan- ger onderdrukken en nemen in Groenlo de eerste de beste bus naar de buurtsuper om drank te kopen, onderweg naar huis. Hun dood tegemoet? Sommigen van ons moeten een vervolgtraject in, in klinieken ver over de grens. Om daar ver- der en vaak ook langer in herstel te zijn. Een van mijn fellows ver- trekt naar Maleisië. Op Schiphol mag ze het vliegtuig niet in. Ze heeft zich in een uur tijd hele- maal laveloos gedronken en mag niet aan boord. Wanhopig keert ze terug in de kliniek. Een dag la- ter bij het vallen van de avond probeert ze zich van het leven te beroven door aan het hek te gaan hangen. Op de valreep is redding nabij. Een andere verslaafde wordt tegengehouden om van de balustrade te springen. Ik zal altijd alcoholist blijven, zo wordt mij verzekerd. Ik was verslaafd, maar leef nu in nuch- terheid. Al een maand hier in het oosten des lands. Al sinds eind 2010 ben ik nu, vijftien maanden later, zonder een dag drank een ander mens. Ik heb mijn koers verlegd. Mijn alcoholprincipes overboord gezet en mijn leven 180 graden omgegooid. Ik medi- teer, doe mijn dagelijkse sport, wandel met mijn honden, bezoek drie keer per week een AA-mee- ting voor anonieme alcoholisten, lotgenoten die elkaar hun verhaal vertellen en zo de moed vinden om nuchter verder te leven. On- dertussen heb ik mijn werk weer opgepakt en lijkt het of ik ren- deer als nooit tevoren. Mijn leven is het belangrijkste en niet dat van een ander, wat ik zo vaak dacht. Waar ik ook zo vaak over struikelde en in meeging totdat de roes of coma erop volgden. Mijn kinderen houden weer van me. Goedmaken kan ik het niet, maar wel het hen zo aange- naam mogelijk maken. Met kerst en oud en nieuw was ik met mijn ex samen. Of we gaan gewoon gezellig eens in de week samen uit eten. Wat is het leven dan een feest. Een feest zonder drank. Ik zal altijd verslaafd blijven, maar ik heb het erkend en ben nu nuchter. Eindelijk vrij. Ieder eerste glas is te veel, omdat tien er te weinig zijn. *De naam van de auteur en de personen in dit verhaal zijn om privacyredenen fictief. ,, Vervolg van pagina TA1 ’In de sneeuw verstop ik vier blikken bier’ Van corruptie beschuldigde Buma-baas JOCHEM GERRITS slaat terug ’Gesprek verknipt en geplakt’ ’Gesprek verknipt en geplakt’ Muziekuitgever sleept PowNews voor rechter en overweegt forse schadeclaim O P TELEVISIE voor een mil- joenenpubliek neergezet worden als corrupte bestuurder. Als misdadiger. Een storm van negatieve mediapublicaties over je heen krijgen. Onderwerp zijn van verontwaardigde, op hoge toon uitgespro- ken Kamervragen en vervolgens de staats- secretaris van Justi- tie horen zeggen dat er snel een strafrech- telijk onderzoek naar jouw praktijken moet plaatsvinden. Het overkwam Jochem Gerrits allemaal. Maar wat nu als blijkt dat de beschuldigin- gen volledig zijn ver- zonnen en de bewij- zen gemanipuleerd. Kortom, als een repu- tatie met opzet om zeep is geholpen. Wie gedraagt zich dan eigenlijk misdadig? door BART MOS HILVERSUM, zaterdag Hier zit hij dan, de bestuurder die eind vorig jaar met de staart tussen de benen vertrok bij au- teursrechtenorganisatie Buma. Nieuwsprogram- ma PowNews ’ontmaskerde’ Jochem Gerrits (44) op 30 november als iemand die bereid was zijn be- stuursfunctie bij Buma te misbruiken in ruil voor 300.000 euro. „Deze man is in en in corrupt”, ha- merde presentator Dominique Weesie er op de be- kende PowNews-manier in bij zijn op schandalen beluste kijkers. Zelf dacht hij eerst nog dat zijn zakenpartner bij mu- ziekuitgeverij High Fashion Music een flauwe grap met hem uithaalde. „Die avond keek ik geen televisie, maar mijn collega had PowNews gezien en belde me ge- schrokken op: ’Zet gauw de televisie aan, Jochem. Je wordt beschuldigd van cor- ruptie!’ Ik moest eerst heel hard lachen en zei nog: ’Wat, niet eens van moord?’ Maar hij bleef maar volhouden dat hij het meende. Aangezien het programma inmiddels was afgelopen, bekeek ik het de volgende dag via Uitzen- ding Gemist. Mijn mond viel open van verbazing.” Nog nauwelijks bekomen van de eerste schrik kreeg Gerrits diezelfde dag al te maken met het volgende hoofdstuk in de wereld van het snelle nieuws. Kranten in binnen- en buitenland na- men het smakelijke corrup- tieverhaal van PowNews over. Tenslotte komt het in Nederland niet zo vaak voor dat een bestuurder zó over- duidelijk geld vraagt voor het ritselen van gunsten. En dat ook nog eens als ’heter- daadje’ in beeld gebracht! Kamervragen werden ge- steld. En een diepgaand on- derzoek van het openbaar ministerie werd aangekon- digd door staatssecretaris Teeven (Justitie). Met bloeddoorlopen ogen – „het slapen gaat me de laat- ste tijd slecht af” – doet de muziekuitgever voor het eerst zijn verhaal. Het is een schokkend relaas. „Al weken durf ik mijn ei- gen naam niet meer in te ty- pen op Goog- le. De laatste keer dat ik het deed, versche- nen er duizen- den vermel- dingen over mijn ver- meende cor- ruptie. Dat trek ik ge- woon niet”, vertelt Gerrits in het met gouden en platina platen behangen Hil- versumse kantoor van zijn muziekuit- geverij, waar de telefoon sinds het schandaal is opge- houden met rinkelen. Be- staande klanten zijn wegge- gaan, nieuwe opdrachten blijven uit: wie wil er nou nog zaken doen met een cor- rupte ex-bestuurder van Bu- ma? De bewuste uitzending van PowNews op 30 novem- ber ging gepaard met een op- genomen telefoongesprek tussen uitgever Gerrits en Rob Storm, een Rotterdam- se boekhouder die als advi- seur optreedt namens com- ponist Melchi- or Rietveld. Deze compo- nist heeft in het verleden een muziek- stuk gemaakt, dat inmiddels zonder zijn toestemming op vele dui- zenden dvd’s met speelfims terecht is ge- komen. Storm vraagt Gerrits in het tele- foongesprek of deze een mogelijkheid ziet om alsnog de auteurs- rechten van Rietveld te in- casseren bij de producenten van de bewuste dvd’s. „Ik herkende het tele- foongesprek wel, want dat had ik een heel rare conver- satie gevonden, maar de in- houd tijdens de uitzending leek totaal niet overeen te komen met het gesprek dat ik in mijn geheugen had.” In het uitgezonden telefoonge- sprek suggereert de Buma- bestuurder dat hij in ruil voor een derde van de op- brengst – volgens Storm ten minste een miljoen euro – best bereid is om zijn macht als bestuurder binnen de au- teursrechtenorganisatie in te zetten. „Tijdens de uitzending lijk ik mijn bestuursfunctie bij Buma te willen combine- ren met mijn zakelijke op- dracht voor Rietveld, terwijl ik in het telefoongesprek juist nadrukkelijk had uitge- legd dat ik die twee zaken strikt gescheiden houd. De opname bleek op een mees- terlijke manier verknipt en geplakt, zodat ik precies het tegenovergestelde leek te zeggen van wat ik in werke- lijkheid aan Storm had ver- teld.” Opzetje Aanvankelijk dacht Ger- rits dat al snel zou blijken dat er sprake was van een vi- lein opzetje van PowNews. „Iedereen die ook maar een béétje verstand heeft van de muziekindustrie, weet dat het geschetste scenario on- mogelijk is. Het bestuur van Buma houdt zich helemaal niet met individuele zaken bezig. Bovendien bepaal ik de hoogte van een vergoe- ding uit auteursrechten niet zelf. De verdeling tussen au- teur, componist en uitgever is al in 1920 door Buma vast- gelegd, op basis van de au- teurswet. Dat is iets wat overigens zowel componist Rietveld als PowNews heel goed weten, aangezien bei- den zelf óók actief zijn als muziekuitgever en daaruit dus in dezelfde verdeelsleu- tel inkomsten krijgen.” Maar de ontmaskering van zijn belagers, waar Ger- rits op hoopte, bleef uit. „Ie- dereen ging met het verhaal aan de haal, terwijl er wer- kelijk niets van klopte. Zo werd beweerd dat ik contact had gezocht met componist Rietveld, terwijl die man juist míj had benaderd.” Ook bleek volgens Gerrits, dat Rietveld en Storm pre- cies dezelfde vraag al eerder hadden neergelegd bij een collega-uitgever. „Daar had het duo Rietveld-Storm al gedreigd naar de televisie te stappen als de zaak niet naar hun wensen werd opgelost. ’De tv-contracten liggen al klaar’, zou Storm tegen die collega-uitgever geroepen hebben.” Er lijkt volgens Gerrits sprake van een vooropgezet plan om de auteursrechten- organisatie Buma een hak te zetten, waarbij zijn eigen re- putatie als bestuurder het moest ontgelden. „Gewoon omdat het kan en omdat het weblog GeenStijl, waaruit PowNews is voortgekomen, al een paar jaar op voet van oorlog leeft met Buma. Een andere reden kan ik werke- lijk niet bedenken”, ver- zucht de uitgever. Gerrits hoopt inmiddels dat staatssecretaris Teeven het aangekondigde straf- rechtelijk onderzoek door- zet. „Ik wil dat deze affaire door justitie tot op de bodem wordt uitgezocht. Alleen op die manier kan ik mij van al- le blaam zuiveren. Want mijn vertrouwen in de Ne- derlandse rechtsstaat heeft weliswaar een deuk opgelo- pen, ik ga ervan uit dat de waarheid het altijd zal win- nen van de leugen.” De geplaagde muziekuit- gever sleept PowNews bo- vendien volgende week voor de rechter. Hij eist dat het programma de beschuldigingen aan zijn adres intrekt. Ook overweegt hij een forse schadeclaim in te die- nen. • Volgens Jochem Gerrits is er sprake van een voorop- gezet plan om de auteurs- rechtenorga- nisatie Buma een hak te zetten, waar- bij zijn eigen reputatie als bestuurder het moest ontgelden. „Omdat het weblog Geen- Stijl, waaruit PowNews is voortgeko- men, al een paar jaar op voet van oorlog leeft met Buma. Een andere reden kan ik werkelijk niet bedenken.” FOTO: ALDO ALLESSIE PowNews: ’We moésten knippen’ In een reactie op de verwijten van Gerrits laat PowNews- presentator Dominique Weesie weten dat het bewuste telefoongesprek in de uitzending niet gemanipuleerd is om de Buma-bestuurder in een kwaad daglicht te stellen. „Voor onze uitzending van achttien minuten moésten we gewoonweg knippen in het originele gesprek. Maar ik vind dat ook in de ingekorte versie volstrekt duidelijk blijft wat hij allemaal heeft geroepen.” Rob Storm wilde gisteren niet reageren op vragen over het verknipte telefoongesprek en ook niet over het ’televisie- contract’ dat hij zou hebben afgesloten. „Daar ga ik telefo- nisch niet met u over praten. Ik weet helemaal niet of u wel bent wie u zegt dat u bent.” ’Ik leek precies het tegenover- gestelde te zeggen van wat ik in werkelijkheid had verteld’
Transcript of FOTO: ALDO ALLESSIE ’Gesprek verknipt en geplakt’ · 2019-12-17 · Het is waar: wie vertrouwt...
TA2 zaterdag 4 februari 2012DE TELEGRAAF Exclusief1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
EiHet is waar: wie vertrouwt wordt be-
drogen. Maar wie niemand vertrouwt, iser nog slechter aan toe.
Deze tekst is afkomstig van JohannMichael Friedrich Rückert, een Duitsegelegenheidsdichter die als privaatdocentklassieke filologie in Jena werkzaam wasen leefde van 1788 tot 1866.
Om eigenlijk niemand te vertrouwenhad hij natuurlijk van zijn vader meege-kregen, die advocaat was in de Franki-sche stad met de zo idyllisch klinkendenaam Schweinfurt.
Want een advocaat heeft vrijwel dage-lijks met bedrog te maken: de vreemd-ganger die zijn trouwe echtgenote be-driegt, de vennoot die zijn medevennootvoor het lapje houdt, de directeur die zijnwerkgever met gefingeerde facturen omde oren slaat, de consument die doorprofessionele aanbieders bij de neus geno-men wordt,en, tenslotte, louter om deschijn van partijdigheid en selectieveverontwaardiging te vermijden, de advo-caat diezijn cliëntom de tuinleidt.
De prak-tijk leertdat het nueenmaal,zoals Moliè-re alschreef,veel ge-makkelij-ker is om de mensen te bedriegen dan omze aan het lachen te maken.
Een begin van schrale troost zou kun-nen zijn dat de mens zich beter tienmaalkan laten bedriegen dan eenmaal zijngeloof in de mensheid te verliezen.
Lenigen deze woorden van bemoedi-ging en verzachting de smart of droefenisvan de bedrogen, in geestelijke of licha-melijke pijn verkerende cliënt die deadvocaat om raad en steun vraagt?
Geenszins, een enkele naïeveling daar-gelaten.
De wetgever heeft bedrog als volgtgedefinieerd: bedrog is aanwezig, wan-neer iemand een ander tot het verrichtenvan een bepaalde rechtshandeling be-weegt door enige opzettelijk daartoe ge-dane onjuiste mededeling of door hetopzettelijk daartoe verzwijgen van enigfeit dat de verzwijger verplicht was medete delen, of door een andere kunstgreep.Aanprijzingen in algemene bewoordin-gen, ook al zijn ze onwaar, leveren opzichzelf geen bedrog op.
In de casus die Frederik Wieringa, eengewiekste zakenman, aan mr. Raab voor-legde, ging het om de vraag of diens han-delwijze in het kader van de totstandko-ming van een vaststellingsovereenkomstals bedrog in de zin van de wet was aan temerken.
Op vragen van de raadsman antwoord-de Frederik dat hij voorafgaande aan hetsluiten van de overeenkomst, waarbij decontractanten een schikking haddenbereikt, tegen zijn contractspartner mo-gelijk had gelogen over bepaalde betalin-gen en toezeggingen, en hij mogelijkrelevante informatie had verzwegen dievoor zijn wederpartij van belang hadkunnen zijn bij de afweging om wel ofniet te schikken.
Na deze beredeneerde biecht had Frede-rik verwacht dat mr. Raab op zijn minstzijn wenkbrauwen zou fronsen of anders-zins van zijn afkeuring blijk zou geven.
Niets van dit alles. De raadsman ver-trok geen spier en broedde zichtbaar opeen juridische uitweg. Hij was immersgeen zedenmeester, maar een professione-le rechtshulpverlener, op zoek naar wette-lijke mogelijkheden om de vordering vande wederpartij – vernietiging van deschikking/vaststellingsovereenkomst opgrond van bedrog – te kunnen pareren.
Het broeden leidde uiteindelijk tot hetvolgende juridische ei: uit het dossierbleek zonneklaar dat de wederpartij vanFrederik er vóór en ten tijde van het on-dertekenen van de vaststellingsovereen-komst uitdrukkelijk rekening mee hield,dat Frederik tegen hem had gelogen eninformatie had verzwegen die relevantwas voor de beslissing om te schikken.Desalniettemin is tot het aangaan van devaststellingsovereenkomst besloten onderdruk van de aandeelhouders.
Mr. Raab concludeerde uit deze gangvan zaken dat de contractpartner vanzijn cliënt bewust het risico had aanvaarddat Frederik tegen hem had gelogen enaspecten had verzwegen die voor hemvan belang waren (waarbij zelfs in hetmidden kon blijven of Frederik daadwer-kelijk had gelogen dan wel relevantefeiten had verzwegen).
Van bedrog in de zin van de wet (art.3:44 lid 3 BW) is in zo’n situatie geensprake. Frederiks wederpartij is immersniet bewogen tot het sluiten van de vast-stellingsovereenkomst door mogelijkeleugens van Frederik en/of door opzette-lijke verzwijging door hem van feitenwaarvoor mogelijk op hem een medede-lingsplicht rustte.
Hoewel deze uitkomst voor sommigenwellicht als een roerei of geklutst ei zalaanvoelen, voor Frederik voelde het alshet ei van Columbus.
zucht naar alcohol, zwetend tij-dens het scheren, al om vijf vooracht sta ik bijna iedere werkdagvoor de ingang van de Spar omdrank te kopen. Bier of wijn, datmaakt niet uit. Lekker voor on-derweg in de auto, van Purme-rend naar Den Haag.
Om mijn omgeving in het onge-wisse te laten, stop ik nog weleens een fles in de binnenzak vanmijn driedelig grijs of grijp ik inde schuur bij het legen van de af-valbak snel twee, drie, vier blik-jes bier. Als ik mijn twee labra-dors uitlaat, stop ik snel twee hal-ve liters bier in mijn jaszak. Mijnburen reageren wat vreemd als ikze niet groet. Weet ik veel: iksmacht alleen maar naar alcohol.Eenmaal verstop ik zelfs vierblikken bier onder een paksneeuw in de tuin van de buren.Als ik drie uur later mijn hondenweer uitlaat, vind ik ze met moei-te terug omdat de sneeuw is be-vroren.
Mijn counselor in de kliniek iseen harde. Scheldt me nogal eensuit. Om de schandelijke wijzewaarop ik mijn gezin tekort hebgedaan. Hij kan het weten, wantnet als zijn collega’s is hij ver-trouwd met de verslaving. Demeeste hier werkzame counse-
lors hebben een verslavingsver-leden en passen hun expertise nuop ons toe. Ze zaten zelfs tot on-der bruggen of tussen de zwer-vers van Hoog Catharijne inUtrecht. Maar ook zij overwon-nen zichzelf.
Mijn counselor laat me ’scha-debrieven’ schrijven. Maar opeen dag sta ik oog in oog met mijnkinderen en ex. De familiedagwordt er een om nooit te verge-ten. Kei- en keihard zijn de aan-vallen van het thuisfront op mijen mijn medeverslaafden. Watwij ze hebben aangedaan. Dat zeons verketteren, maar nog zo ver-schrikkelijk veel van ons hou-den. ’Ja pap, ook van jou. Dankzijons zit jehier. Je laatste strohalm.Ik heb je rekeningen betaald, laatde honden uit en heb alle drankde deur uitgedaan’, zegt mijndochter met tranen in haar ogen.Ik houd het niet langer droog.Door het diepste stof moet ik. Totop de bodem!
We werken hard aan ons her-stel. Niet alleen ik. Ook mijn lot-genoten zoals de bankdirecteur,advocaat, jazzgitarist, de BN’erdie ons iedere avond op tv ver-maakt en hier lekker anoniem is,en de gezagvoerder op een groteJumbo. ’Weet je dat ik een keermijn TomTom in de cockpit hebaangezet toen we moesten uitwij-ken naar Zestienhoven? Zo kom
je er ook, want ik had een aardigeslok op’, zegt hij.
De man van de tv roept daarnabij de open haard: ’Als je voor ie-der programma een paar snuivenmoet nemen terwijl je net je ont-bijt ophebt,dan iserdus iets goedmis met je, hè!’ Al maanden doethij nu nuchter heel leuk op debuis. ’Nooit meer die rotzooi’,riep hij onlangs op een feest. Eenjaar later, in nuchterheid, schrikik me te pletter als ik hoor dat eenander zich heeft verhangen. Zevertoefde met mij in de kliniek,in een andere groep. In de avond-uren schoof zij ook aan voor eenspelletje Scrabble, Mens Erger jeNiet of sjoelen.Maar zij reddehetdus niet.
SeksverslaafdWe hebben het over een lotge-
noot in de kliniek. Die seksver-slaafd is. Misleidde zijn vrouwdoor in hotelkamers de ene na deandere betaalde date te charte-ren. Hij blijft ontkennen, maarals op de familiedag zijn weder-helft huilend ter aarde stort enhem keihard confronteert metcondooms, servetten met par-fumlucht en onbekende oorbel-len in zijn auto is er geen wegmeer terug. We lachen erom envergeten voor het gemak onze ei-gen verslaafde stommiteiten.
Vier weken verplicht in de kli-niek blijven is geen must. Je bentvrij om te gaan als het je niet aan-staat. Ik merk dat verschillendelotgenoten het niet aankunnenen tussentijds hun koffer pak-ken. Op weg naar het noodlot? Zijkunnen hun verslaving niet lan-ger onderdrukken en nemen inGroenlo de eerste de beste busnaar de buurtsuper om drank tekopen, onderweg naar huis. Hundood tegemoet?
Sommigen van ons moeten eenvervolgtraject in, in kliniekenver over de grens. Om daar ver-der en vaak ook langer in herstelte zijn. Een van mijn fellows ver-trekt naar Maleisië. Op Schipholmag ze het vliegtuig niet in. Zeheeft zich in een uur tijd hele-maal laveloos gedronken en magniet aan boord. Wanhopig keertze terug in de kliniek. Een dag la-ter bij het vallen van de avondprobeert ze zich van het leven teberoven door aan het hek te gaanhangen. Op de valreep is reddingnabij. Een andere verslaafdewordt tegengehouden om van debalustrade te springen.
Ik zal altijd alcoholist blijven,zo wordt mij verzekerd. Ik wasverslaafd, maar leef nu in nuch-terheid. Al een maand hier in hetoosten des lands. Al sinds eind2010 ben ik nu, vijftien maandenlater, zonder een dag drank een
ander mens. Ik heb mijn koersverlegd. Mijn alcoholprincipesoverboord gezet en mijn leven180 graden omgegooid. Ik medi-teer, doe mijn dagelijkse sport,wandel met mijn honden, bezoekdrie keer per week een AA-mee-ting voor anonieme alcoholisten,lotgenotendieelkaarhunverhaalvertellen en zo de moed vindenom nuchter verder te leven. On-dertussen heb ik mijn werk weeropgepakt en lijkt het of ik ren-deer alsnooit tevoren.Mijn levenis het belangrijkste en niet datvan een ander, wat ik zo vaakdacht. Waar ik ook zo vaak overstruikelde en in meeging totdatde roes of coma erop volgden.
Mijn kinderen houden weervan me. Goedmaken kan ik hetniet, maar wel het hen zo aange-naammogelijkmaken.Metkersten oud en nieuw was ik met mijnex samen. Of we gaan gewoongezellig eens in de week samenuit eten. Wat is het leven dan eenfeest. Een feest zonder drank. Ikzal altijd verslaafd blijven, maarik heb het erkend en ben nunuchter. Eindelijk vrij.Ieder eerste glas is teveel, omdat tien er teweinig zijn.
*De naam van de auteur en depersonen in dit verhaal zijn omprivacyredenen fictief.
,,
Vervolg van pagina TA1
’In de sneeuw verstop ik vier blikken bier’
Van corruptie beschuldigde Buma-baas JOCHEM GERRITS slaat terug
’Gesprek verknipten geplakt’’Gesprek verknipten geplakt’ Muziekuitgever sleept PowNews voor
rechter en overweegt forse schadeclaim
OP TELEVISIEvoor een mil-joenenpubliek
neergezet worden alscorrupte bestuurder.Als misdadiger. Eenstorm van negatievemediapublicatiesover je heen krijgen.Onderwerp zijn vanverontwaardigde, ophoge toon uitgespro-ken Kamervragen envervolgens de staats-secretaris van Justi-tie horen zeggen dater snel een strafrech-telijk onderzoek naarjouw praktijken moetplaatsvinden. Hetoverkwam JochemGerrits allemaal.Maar wat nu als blijktdat de beschuldigin-gen volledig zijn ver-zonnen en de bewij-zen gemanipuleerd.Kortom, als een repu-tatie met opzet omzeep is geholpen. Wiegedraagt zich daneigenlijk misdadig?
door BART MOSHILVERSUM, zaterdag
Hier zit hij dan, de bestuurder die eind vorigjaar met de staart tussen de benen vertrok bij au-teursrechtenorganisatie Buma. Nieuwsprogram-ma PowNews ’ontmaskerde’ Jochem Gerrits (44)op 30 november als iemand die bereid was zijn be-stuursfunctie bij Buma te misbruiken in ruil voor300.000 euro. „Deze man is in en in corrupt”, ha-merde presentator Dominique Weesie er op de be-kendePowNews-manier inbij zijn op schandalenbeluste kijkers.
Zelf dacht hij eerst nog datzijn zakenpartner bij mu-ziekuitgeverij High FashionMusic een flauwe grap methem uithaalde. „Die avondkeek ik geen televisie, maarmijn collega had PowNewsgezien en belde me ge-schrokken op: ’Zet gauw detelevisie aan, Jochem. Jewordt beschuldigd van cor-ruptie!’ Ik moest eerst heelhard lachen en zei nog: ’Wat,niet eens van moord?’ Maarhij bleefmaarvolhoudendathij het meende. Aangezienhet programma inmiddelswas afgelopen, bekeek ikhetde volgende dag via Uitzen-ding Gemist. Mijn mond viel
open van verbazing.”Nog nauwelijks bekomen
van de eerste schrik kreegGerrits diezelfde dag al temaken met het volgendehoofdstuk in de wereld vanhet snelle nieuws. Krantenin binnen- en buitenland na-men het smakelijke corrup-tieverhaal van PowNewsover. Tenslotte komt het inNederland niet zo vaak voordat een bestuurder zó over-duidelijk geld vraagt voorhet ritselen van gunsten. Endat ook nog eens als ’heter-daadje’ in beeld gebracht!Kamervragen werden ge-steld. En een diepgaand on-derzoek van het openbaar
ministerie werd aangekon-digd door staatssecretarisTeeven (Justitie).
Met bloeddoorlopen ogen– „het slapen gaat me de laat-ste tijd slecht af” – doet demuziekuitgever voor heteerst zijn verhaal. Het is eenschokkend relaas.
„Alwekendurf ikmijnei-gen naam niet meer in te ty-pen op Goog-le. De laatstekeer dat ik hetdeed, versche-nen er duizen-den vermel-dingen overmijn ver-meende cor-ruptie. Dattrek ik ge-woon niet”,vertelt Gerritsin het metgouden enplatina platenbehangen Hil-versumsekantoor van zijn muziekuit-geverij, waar de telefoonsinds het schandaal is opge-houden met rinkelen. Be-staande klanten zijn wegge-gaan, nieuwe opdrachtenblijven uit: wie wil er nou
nog zaken doen met een cor-rupte ex-bestuurder van Bu-ma?
De bewuste uitzendingvan PowNews op 30 novem-ber ging gepaard met een op-genomen telefoongesprektussen uitgever Gerrits enRob Storm, een Rotterdam-se boekhouder die als advi-seur optreedt namens com-
ponist Melchi-or Rietveld.Deze compo-nist heeft inhet verledeneen muziek-stuk gemaakt,dat inmiddelszonder zijntoestemmingop vele dui-zenden dvd’smet speelfimsterecht is ge-komen.Stormvraagt Gerritsin het tele-foongesprek
of deze een mogelijkheidziet om alsnog de auteurs-rechten van Rietveld te in-casseren bij de producentenvan de bewuste dvd’s.
„Ik herkende het tele-foongesprek wel, want dat
had ik een heel rare conver-satie gevonden, maar de in-houd tijdens de uitzendingleek totaal niet overeen tekomen met het gesprek datik in mijn geheugen had.” Inhet uitgezonden telefoonge-sprek suggereert de Buma-bestuurder dat hij in ruilvoor een derde van de op-brengst – volgens Storm tenminste een miljoen euro –best bereid is om zijn machtals bestuurder binnen de au-teursrechtenorganisatie inte zetten.
„Tijdens de uitzendinglijk ik mijn bestuursfunctiebij Buma te willen combine-ren met mijn zakelijke op-
dracht voor Rietveld, terwijlik in het telefoongesprekjuist nadrukkelijk had uitge-legd dat ik die twee zakenstrikt gescheiden houd. Deopname bleek op een mees-terlijke manier verknipt engeplakt, zodat ik precies hettegenovergestelde leek tezeggen van wat ik in werke-lijkheid aan Storm had ver-teld.”
OpzetjeAanvankelijk dacht Ger-
rits dat al snel zou blijkendat er sprake was van een vi-lein opzetje van PowNews.„Iedereen die ook maar een
béétje verstand heeft van demuziekindustrie, weet dathet geschetste scenario on-mogelijk is. Het bestuur vanBuma houdt zich helemaalniet met individuele zakenbezig. Bovendien bepaal ikde hoogte van een vergoe-ding uit auteursrechten nietzelf. De verdeling tussen au-teur, componist en uitgeveris al in 1920 door Buma vast-gelegd, op basis van de au-teurswet. Dat is iets watoverigens zowel componistRietveld als PowNews heelgoed weten, aangezien bei-den zelf óók actief zijn alsmuziekuitgever en daaruitdus in dezelfde verdeelsleu-tel inkomsten krijgen.”
Maar de ontmaskeringvan zijn belagers, waar Ger-rits op hoopte, bleef uit. „Ie-dereen ging met het verhaalaan de haal, terwijl er wer-kelijk niets van klopte. Zowerd beweerd dat ik contacthad gezocht met componistRietveld, terwijl die manjuist míj had benaderd.”Ook bleek volgens Gerrits,dat Rietveld en Storm pre-cies dezelfde vraag al eerderhadden neergelegd bij eencollega-uitgever. „Daar hadhet duo Rietveld-Storm algedreigd naar de televisie testappen als de zaak niet naarhun wensen werd opgelost.’De tv-contracten liggen alklaar’, zou Storm tegen diecollega-uitgever geroepenhebben.”
Er lijkt volgens Gerritssprake van een vooropgezetplan om de auteursrechten-organisatie Buma een hak tezetten, waarbij zijn eigen re-putatie als bestuurder hetmoest ontgelden. „Gewoonomdat het kan en omdat hetweblog GeenStijl, waaruitPowNews is voortgekomen,al een paar jaar op voet vanoorlog leeft met Buma. Eenandere reden kan ik werke-lijk niet bedenken”, ver-zucht de uitgever.
Gerrits hoopt inmiddelsdat staatssecretaris Teevenhet aangekondigde straf-rechtelijk onderzoek door-zet. „Ik wil dat deze affairedoor justitie tot op de bodemwordt uitgezocht. Alleen opdie manier kan ik mij van al-le blaam zuiveren. Wantmijn vertrouwen in de Ne-derlandse rechtsstaat heeftweliswaar een deuk opgelo-pen, ik ga ervan uit dat dewaarheid het altijd zal win-nen van de leugen.”
De geplaagde muziekuit-gever sleept PowNews bo-vendien volgende weekvoor de rechter. Hij eistdat het programma debeschuldigingen aanzijn adres intrekt. Ookoverweegt hij een forseschadeclaim in te die-nen.
• VolgensJochemGerrits is ersprake vaneen voorop-gezet plan omde auteurs-rechtenorga-nisatie Bumaeen hak tezetten, waar-bij zijn eigenreputatie alsbestuurderhet moestontgelden.„Omdat hetweblog Geen-Stijl, waaruitPowNews isvoortgeko-men, al eenpaar jaar opvoet vanoorlog leeftmet Buma.Een anderereden kan ikwerkelijk nietbedenken.”
FOTO: ALDOALLESSIE
PowNews: ’We moésten knippen’In een reactie op de verwijten van Gerrits laat PowNews-presentator Dominique Weesie weten dat het bewustetelefoongesprek in de uitzending niet gemanipuleerd isom de Buma-bestuurder in een kwaad daglicht te stellen.„Voor onze uitzending van achttien minuten moésten wegewoonweg knippen in het originele gesprek. Maar ikvind dat ook in de ingekorte versie volstrekt duidelijk blijftwat hij allemaal heeft geroepen.”Rob Storm wilde gisteren niet reageren op vragen over hetverknipte telefoongesprek en ook niet over het ’televisie-contract’ dat hij zou hebben afgesloten. „Daar ga ik telefo-nisch niet met u over praten. Ik weet helemaal niet of uwel bent wie u zegt dat u bent.”
’Ik leekprecies hettegenover-gestelde tezeggen vanwat ik in
werkelijkheidhad verteld’
