Flits

Maandblad van Maandblad van SOBEKA SOBEKA Fotoclub nr. Fotoclub nr.

Sobeka Fotoclub O.C. De Brug

Otegemstraat 238 8550 Zwevegem

Juni 2010 397397

Tuur Struyve

Studio Sobeka

FOTOCLUB DEMONSTREERT EN

experimenteert Van foto’s een filmpje maken. Moeilijk of een koud kunstje?

Voor wie de knowhow onder de knie heeft lijkt het een spelle-

tje.

Voor wie niet nog niet weet hoe het moet blijkt het een hele

klus.Echter, als je wordt voorgeschoteld hoe het kan en voor

mekaar komt, kijkt je vol bewondering toe. Je staat versteld

dat er zo weinig voor nodig is: wat software die een pintje

kost of zelfs gratis en wettig van het internet kan worden ge-

download. Hoewel er veel vragen opduiken, krijg je goesting

om het eens te proberen. Met de grondbeginselen die de

clubprofs hebben prijsgegeven, moet het met wat oefening,

tijd en boterham lukken.

De clubsenioren die in hun glorieperiode op de eigentijdse

wijze voor het opzetten van hun diamontages en fotovoor-

stellingen werk hadden stonden erbij en keken ernaar . Zij

moeten ongetwijfeld gedacht hebben: “ wat een (r)evolutie

de jongste decennia in de wereld van de foto, film en mu-

ziek!”

VAN SOCRATES NAAR K3

De Griekse wijsheer leerde zijn volk

met (vraag)gesprekken, woord en we-

derwoord. Zijn volgelingen in de club

waren voor de gelegenheid waren

Rik, Johan en Rudy.

Eerstgenoemde deed de basisprinci-

pes uit de doeken om tot een monta-

ge te komen met het computerprogramma Pro Gold, laatst-

genoemde zette uiteen welke mogelijke bewerkingen op de

beelden en de overgangen kunnen worden uitgevoerd.

Johan haalde er een extra programma bij (Audacity) om het

filmpje op haast professionele wijze van ge- of verknipte mu-

ziek te voorzien. Dat allemaal met het oog op een verblin-

dend en luisterrijk verhaal dat me deed denken aan K3, maar

dan in de context van Kennen, Kunnen en de overtreffende

trap ervan Kunst.

LEIDRAAD

Om de leden een hapje van Pro Gold en Audacity in een

paar uur op een aangename en doeltreffende manier mee

te geven werden drie groepjes gecreëerd die ten gepaste

tijde doorschoven. Rik demonstreerde hoe de foto’s in het

programma worden gehaald, waar ze worden geplaatst,

verplaatst en bekeken, hoe de overgangen kunnen worden

geregeld of gewijzigd en de show kan worden gemaakt. Ui-

teraard moet het geheel in de passende wijze worden opge-

slagen rekening houdend met de uiteindelijke vorm de van

presentatie (TV, video, projectie, …).

Rik gaf de goede raad mee de overgangen niet te veel vari-

ëren. Voor de opname raadde hij aan eerst een

‘executable’ te

maken zodat geen

specifiek program-

ma nodig is om het

filmpje te projecte-

ren. Rudy voegde

er ondermeer aan

toe welke effecten

op de beelden en

de overgangen

kunnen worden

uitgeoefend, hoe ze kunnen worden ingezoomd en uit beeld

worden gebracht, gedraaid en gekeerd. Het ging er ui-

teraard vooral om het werkprogramma te leren kennen. De

ICT-er hielp de leden daarbij met raad en daad. Johan bleef

stilstaan bij het kiezen, plaatsen, in- en aanpassen en ver-

plaatsen van de muziek met overgangen (fade in en fade

out). Hij maakte daarbij beeldsamenstellingen, berekeningen,

bewerkingen en veranderingen – stuk voor stuk interessant

maar niet makkelijk. Maar als het moeilijk ging –en dat zag hij

op de gezichten – resumeerde hij even en gaf enkele gou-

den tips en een vereenvoudigde werkwijze mee.

Hoe muziek tot MP3 of WAV kan worden omgezet en hoe

wordt ‘geript, geïmporteerd en geknipt, welke tools dienen

aangewend en welke verticale gekleurde lijnen gevolgd om

tot een vlot en passend geheel te komen.

Hij experimenteerde boven-

dien met de rijke waaier aan

mogelijkheden die het bijho-

rende programma bood en

toonde aan hoe de opgezette

muziek in Audacity naar Pro

Gold wordt overgezet.

Het was de moeite waard

even kennis te maken met de

diverse beide programma’s

die zowel professionelen als

amateurs in de mogelijkheid

stellen om levendige en luister-

rijke filmpjes op een eenvoudi-

ge (?) en goedkope wijze in

elkaar te knutselen.

Remi Marielin Ovaere

Wall of fame Het hing al heel lang in de lucht, te lang zelfs. Op een zwak

moment in de bestuursvergadering hadden we in een alge-

mene vlaag van zinsverbijstering besloten om onze pas ge-

verfde muur op te fleuren met foto’s van onszelf gemaakt

door anderen. Een gedurfde maar overigens verder totaal

onschuldige en eerlijke loting gaf uitsluitsel over wie wie zou

fotograferen.

Het fotograferen zou mij nog wel lukken maar zelf gefotogra-

feerd worden is een ander paar mouwen. Koudwatervrees

ten opzichte van de voorkant van een fototoestel zit mij in de

genen ingebakken. Zo diep zelfs dat ik vrees dat ik vooraf een

therapeut zal moeten opzoeken.

Maar goed, het gefotografeerd worden duw ik nog even

voor mij uit en concentreer mij voorlopig op het fotograferen

van het mij toegewezen model. Gelukkig effent Annie Leibo-

vitch de weg en helpt ze mij om knopen door te hakken. Ik

spreek netjes volgens de uitgestippelde procedure mijn

‘slachtoffer‘ aan en maak een afspraak voor de volgende

zondagmorgen.

Zondagmorgen dus, op een heidens vroeg uur maak ik al

mijn opwachting in het lokaal, stel je voor dat ik mij had ver-

slapen. Mijn model zou er door uit balans kunnen raken en

dat is niet goed als je een ontspannen fotosessie voor ogen

hebt. Nochtans kende ik een slechte start, de ‘vaart’ was af-

gezet voor een of ander evenement en ik moest terugkeren

en een andere uitweg zoeken. Ik ben slechts een paar minu-

ten voor het afgesproken tijdstip in

het lokaal maar ik ben de eerste.

Dat zit al goed, denk ik.

Ik begin direct met een eerste op-

name maar die mislukt grandioos.

Niet moeilijk als je de studioverlichting probeert te omzeilen.

En neen, voor je mij zou verdenken van plagiaat, dit is geen

opname van Otto Focuus.

De tweede opname geeft

al wat meer resultaat nu ik

de gordijnen open heb

geschoven om wat meer

daglicht binnen te laten.

Veel soeps is het nog niet.

Ik zal de studioverlichting toch moeten gebruiken vrees ik.

Naar goede oude gewoonte werkt de afstandsbediening

niet, batterijen blijven niet eeuwig mee gaan. Ik zoek op mijn

toestel het fameuze X-contact om het kabeltje aan te sluiten.

Hoe dikwijls ik mijn toestel ook onderste boven keer en alle

rubbertjes open en dicht doe, ik vind maar geen X-contact.

De oplossing, een tussenblokje gebruiken, ik heb dat wel er-

gens maar niet in mijn fototas, wat dacht je. Een oplossing

komt alsnog deus ex-machina uit de lucht gevallen, zwijg-

plicht en de bescherming op de privacy van de persoon in

kwestie gebiedt mij echter om niet verder over deze oplos-

sing uit te weiden. Een tiental minuten later kunnen we uitein-

delijk een eerste echte foto maken. Helaas ben ik ondertus-

sen de nervous breakdown nabij.

Een relatine-

ke later lukt

het mij al wat

beter om

mijn toestel

stil te houden

en stilaan

valt alles ook

nog eens op

zijn plooi. Mijn

model wacht intussen gelaten af maar wil liever nog even

onherkenbaar in beeld gebracht worden.

Na nog een pak

gesukkel lukt het

eindelijk om de

belichting op een

goed niveau te

krijgen maar dan

gebeurt er weer

iets totaal onver-

wacht;

Loopt daar toch niet het verkeerde model voor mijn lens ze-

ker!

Nu verwacht u misschien om hier in primeur de ultieme foto te

zien, helaas, driewerf helaas. Deze primeur komt de Wall of

Fame in ons lokaal toe!

Christiaan

Clubresultaten

The Golden Spurs te Ieper.

Voor dit Internationaal salon, kwamen 9120 digitale beelden

binnen uit 56 landen.

Categorie: Journalisme werden aanvaard:

Francis Decrocq: Redders, Meisjes; Jan Demets: E3 prijs, Start

Tiegem (HM), Flecha, Devolder in Parijs-Roubaix; Leon Leroy:

Street Pleasures, Hungry, Supportes in de regen

Categorie: Vrij werden aanvaard:

Francis Decrocq: Koolzaadveld; Jan Demets: Tijger,

Poepsleetje, Ontspannen naakt.

Categorie: Natuur werden aanvaard:

Francis Decrocq: Vlinder;Jan Demets: Splitsing

Categorie: Travel werden aanvaard:

Jan Demets: Slede in Medebach, Schakers in Bern

De opening van dit digitale salon gaat door op zaterdag 3 juli

om 14 u 30 in de conferentiezaal

van het Stadhuis op de grote Markt

te Ieper.

Tijdens de openingsplechtigheid,

waar iedereen op uitgenodigd is,

wordt er ook een selectie getoond

van de aanvaarde en bekroonde

werken.

Dit is een ideale gelegenheid om

beelden te bekijken van over de

ganse wereld.

Groeten Jan Demets

Jacques Vanhulle

Prijs van Vlaanderen reeks 1

Prijs van Vlaanderen Monochroom 2010 reeks 1

Er kwamen voor deze wedstrijd 844 foto's binnen van 240 au-

teurs uit 58 clubs.

Aanvaarde werken van Sobeka leden:

Vanhulle Jacques met de foto "hond"; Demets Jan met de

foto "Sven Vanthourenhout"; Dewitte Robert met de foto " La

Défence "; Hespeel Johan met de foto's " New York 1" en "

New York 2"

Als club, behaalden we een 3e plaats, daarmee waren we

eerste West Vlaamse club.

De foto's "Hond " van Jacques en de foto " New York 2 " van

Johan werden afgedrukt in het laatste nummer van Beeld

Express.

Prijs van Vlaanderen Color Prints 2010 Reeks 1

Er kwamen voor deze wedstrijd 1340 foto's binnen van 360

auteurs uit 65 clubs

Aanvaarde werken van Sobeka leden.

Demets Jan met de foto's " Wandelroute" en " De slipper " de-

ze laatste foto behaalde de 3e plaats; Hespeel Johan met de

foto " New York 4 "; Baluwé Hubert met de foto " Strand na

kuisbeurt "; Benoit Jean met de foto " Lef "

Als club behaalden we een 4e plaats en werden we eerste

West Vlaamse club.

Na deze schitterende resultaten wens ik toch een oproep te

doen naar alle leden om massaal mee te doen aan de 2e

reeks. Aan de foto's die eind augustus moeten binnen zijn is

wel het thema " Kind " verbonden.

Jan Demets

Digitale foto’s: Back it up Vroeger was het allemaal eenvoudiger. Zo ook

in de fotografie. Na het nemen van foto’s was

er altijd wel een tastbaar resultaat, een rolletje

… of, voor de vluggerds onder ons, een pola-

roid foto. Deze moesten weliswaar nog worden

ontwikkeld en tot dan met de nodige omzich-

tigheid worden behandeld. Daarna kon men

de negatieven, de dia’s … beginnen te inventariseren, bekriti-

seren, minimaliseren… maar en daar komt het op neer, men

had iets tastbaars.

Maar heden ten dage, trekt iedereen de wijde wereld in,

neemt van alle belangrijke en minder belangrijke onderwer-

pen, evenementen… foto’s. Wat is het resultaat? Juist, niks

meer en min dan eentjes en nullekes. Deze worden op een

kaartje gestockeerd. Iedereen is zeer voorzichtig met de digi-

tale foto’s op z’n kaartjes. De kaart wordt pas uit het fototoe-

stel verwijderd, nadat meerdere malen gecontroleerd is of

het fototoestel wel degelijk uitgeschakeld is. Zodra de moge-

lijkheid zich voordoet, worden de foto’s van het kaartje naar

de computer gekopieerd. En dan?

Ze staan daar op één harde schijf. Elkeen weet dat het be-

waren van foto’s op één locatie geen goed idee is. Maar

een back-up, hola, bij iemand anders is een crash wel eens

mogelijk, maar niet

bij mij, zo denken

velen. Maar om de

één of andere, al-

leen door God ge-

kende reden, komt

Murphy ook bij jou

wel eens langs.

Iedereen weet ondertussen al dat het opslaan van de foto’s

op een CD of DVD niet de verwachte levensduur bereikt. Een

beetje surfen op het wereldwijde internet met de woorden

CD- of DVD-rot. Leesvoer genoeg. Dit biedt dus geen oplos-

sing om onze dierbare digitale foto’s te backuppen. In het

beste geval is het een medium om foto’s door te geven aan

derden.

Een ander veel gebruikt medium in

de computerwereld als back-up

systeem zijn tapes. Je leest het

goed. Daar garanderen de fabri-

kanten een behoud van data tot 10

jaar na schrijfdatum, let wel, onder-

tussen wordt dit medium langer dan

10 jaar gebruikt. Ze weten dus wel waarover ze praten. Deze

technologie heeft inderdaad zijn deugdelijkheid al bewezen.

Eén groot nadeel, het schrijven naar tapes duurt enorm lang,

zeker als we spreken naar de huidige snelheidsnormen die

binnen de computerwereld worden gebruikt. Tweede na-

deel, goede tapes zijn relatief klein en duur. 40GB en 80Gb

zijn veel voorkomende formaten. Velen onder ons zullen dus

meerdere tapes moeten gebruiken voor één back-up. Dan

pas begint het probleem. In welke volgorde is die back-up

genomen? Welke tapes horen bij welke back-up… enz. Deze

vragen brengen bij mij een déjà vu gevoel naar boven.

“Rudy, ik heb de laatste back-up op deze tapeset geplaatst

en de volgorde is (om voor mij de één of andere zeer ondui-

delijke, maar voor de klant zeer duidelijke reden) 1,3,5,4,2.”

Totdat ik met gespecialiseerde software vaststel dat de tape-

set niet één maar twee onvolledige back-ups bevat. Na het

angstzweet overwonnen te hebben begint de klant te zoe-

ken… om vast te stellen dat zijn back-up systeem, één zootje

is. Jammer dus. Dit betekent dan kunst- en vliegwerk om alle

verloren gewaande data terug te plaatsen.

Maar nu terug naar de foto-

grafie, meer bepaald onze

dierbare digitale foto’s op

onze harde schijf. Als enig

betaalbaar alternatief blijft

dan nog een externe harde

schijf over. Hier zijn er keuze-

mogelijkheden genoeg.

DAS (Direct Attached Stora-

ge) een externe harde schijf

die aan de computer is gekoppeld via USB, FireWire of e-Sata.

NAS (Network Attached Storage) in het verstaanbaar Neder-

lands, een netwerkschijf. enz…

Zo zou het lijstje kunnen worden aangevuld met nog meer

voor de leek onbegrijpelijke computertermen, wat niet on-

middellijk de bedoeling kan zijn.

Al deze bovenvermelde systemen hebben één groot nadeel.

Men moet nog altijd een back-up commando uitvoeren. En

meestal wringt hier het schoentje wel eens. Wanneer wordt

een back-up genomen? Ofwel na een handeling door de

computergebruiker, in dit geval, door de fotograaf. Ofwel

wordt het door een ICT-specialist ingesteld om het automa-

tisch te laten verlopen (bijkomend nadeel); computer en het

externe back-up systeem moet dan wel ingeschakeld zijn.

Natuurlijk is voorkomen beter dan

genezen. Zo zijn er heel wat confi-

guraties mogelijk om de foto’s

onmiddellijk op meerdere schijven

te plaatsen, zonder dat de ge-

bruiker hiervoor extra handelingen

moet uitvoeren. In de computer-

wereld wordt dan gesproken over

RAID (Redundant Array of Inex-

pensive Disks). Sta me toe om hier Wikipedia te citeren “RAID

is de benaming voor een set methodieken voor fysieke data-

opslag op harde schijven waarbij de gegevens over meer

schijven verdeeld worden, ten behoeve van snelheidswinst

en/of beveiliging tegen gegevensverlies.” In het kort komt het

hierop neer. De gegevens worden op meerdere schijven ge-

plaatst. Indien één schijf de geest heeft, dan zijn onze dierba-

re digitale foto’s nog altijd beschikbaar op de andere hard

disk(en). Bij het vaststellen dat een hard disk niet meer opera-

tioneel is, moet deze worden vervangen en de hard-disk set

moet alle data opnieuw herstellen. Zo zijn al onze foto’s terug

beschikbaar.

Let wel: bovengenoemd systeem kan en mag nooit een back

-up systeem vervangen. Het is alleen een aanvulling om te

zorgen dat we onze back-up zo weinig mogelijk nodig heb-

ben.

Bij NAS oplos-

singen is het

e v e n e e n s

mogelijk om

RAID configu-

raties te ge-

bruiken. Zo

zijn bij de gro-

tere merken,

eenvoudige

huis, tuin en

keuken NAS-

servers ter beschikking om het thuis netwerk aan te vullen.

Dus, wees gewaarschuwd. Betrouw niet alleen op één sys-

teem, een goede back-up is en blijft een noodzaak.

Rudy Deboeuf

Clubresultaten: Deel 2 Jacques Vanhulle mocht op zaterdag 6 juni 2010 gisteren de

volgende zilveren medailles ontvangen voor zijn deelname

aan de Prijs Van Vlaanderen 2009 fotoreeksen, eentje voor

kleur en eentje voor zwart wit, en dit voor zijn reeksen

"Toscane"(kleur) en "Portretten"(mono).

Omdat deze heugelijke gebeurtenis voor immer in de analen

van de club moge verankerd worden, hieronder enkele foto's

van het evenement:

Een gespannen Jacques die aandachtig luistert naar de

voorlezing der genomineerden.

de verlossende handeling

Een stevige receptie met boterhammen met kaas en wijn à

volonté !

Rik Depraetere

Komende wedstrijden Je hebt enerzijds foto's en daarnaast ook digitale beelden.

Foto's: 4 foto's Kleur en /of 4 foto's Monochroom, formaat

30/40 opgekleefd op licht karton.

Digitale beelden: 4 categorieen, Vrij = PI, Natuur = NS, Journa-

listiek= PJ,Travel = PT

Bestandsformaat JPEG Max kwaliteit langste zijde 1024px Be-

stand niet groter dan 1 Mb

Naamgeving voor digitale beelden

PI-naam-voornaam-1.jpg (vrij onderwerp)

PT-crock-odile-1.jpg (voorbeeld Travel)

De afkorting steeds in DRUKLETTERS, naam en voornaam in

kleine letters, nummer van het beeld (1 t.e.m. 4)

De titel van het beeld mag dus NIET in de bestandsnaam ver-

meld worden.

De uiterste inzenddatum is 1 juli.

Voor meer details van het reglement kan je terecht op de

Site van het WVFD zoeken naar West Vlaams Salon 2010

De reden

- Waarom zit jij hier eigenlijk? Vraagt de cipier aan de

nieuwe gevangene.

- Omdat ik de trein heb gemist.

- Kom, kom, daarvoor sluiten ze je niet op!

- En toch is het zo. Als ik de trein gehaald had, was ik

de grens over geweest.

Werkten mee aan deze Flits:

Christiaan Clapuyt

Rudy Deboeuf

Jan Demets

Rik Depraetere

Remi Van Loosveldt

Leon Leroy

Rekeningnummer

468-7121641-64

http://www.sobekafotoclub.be

Algemeen e-mailadres

info@sobekafotoclub.be

Voorzitter: Reserveren van studio of zaal

Johan Hespeel, Oude Bellegemstraat 1D, 8550 Zwevegem

tel: 056 75 56 11 e-mail: johan.hespeel@scarlet.be

Erevoorzitter:

Leon Vanneste, Twee Molenstraat 16, 8550 Zwevegem

tel: 056 75 59 72

Secretariaat en redactie Flits:

Christiaan Clapuyt, van Halewynstraat 7, 8550 Zwevegem

tel: 056 75 81 60 e-mail: chris.clapuyt@skynet.be

Lay-out:

Rudy Deboeuf e-mail: rudy@deboeuf.be

Contactadressen

VU: Christiaan Clapuyt