MTB

MTB Flash

maart 2010

33310

shFlFlFl

Of

training

Ontspanning

VoorwoordVerslag Kristof M.Foto's WK LRCAgenda MTBPKoken met FrancisTechnische Fiche HansInschrijven!WedstrijdvraagOnelinersBij den doktoorMop van de maand

Te lezen in deze flash

Voorwoord

Beste, De boog kan niet altijd gespannen staan en dus trekken we er jaarlijks eens op uit naar de champagnestreek. Sinds een zevental jaar zijn we in deze prachtige streek op zoek naar de lekkerste, tongstrelendste en sprankelendste champagne. Na wat aarzelende jaren van proeven, zijn we onze methode wat gaan verfijnen. De eerste verkenningstochten speelden we vooral op veilig. Enkel grote maisons werden bezocht en met wat voorspraak werden kleinere champagne-boeren bezocht en hun nat geproefd. Met de jaren kwam ook de ervaring. Overal kregen we gedegen uitleg over hun product en waarom hun dansende bubbels de beste van de streek waren. Van het snoeien, plukken, persen, eerste gisting, remoeëren, glaceren, licqeur, terroirs, … Altijd leerden we iets bij. Toch was er wel ieder jaar iets nieuws te leren. Met de opgedane kennis verfijnden we onze methode naar perfectie. Vooraf werd er een parkoer uitgestippeld en probeerden we de diverse streken uit. We kamden zowel de streek van de Pinot Noir, Chardonnay en de Pinot Meunier uit. Bubbels werden vergeleken met elkaar tot we twee vaste referentiepunten (lees Champagne boertjes) bekwamen. Alle nieuwe proefsels worden vanaf nu vergeleken met deze twee brut’s. Kwestie van te weten waar we aan toe zijn. Na al die jaren is dit weekend een toetssteen om de komende vakanties tegemoet te gaan. Gezondheid Frank PS. : 80% pinot noir en 20% chardonnay is de ideale mix!

Verslag Kristof

Kwarttriathlon Ieper Van tijd tot tijd heeft een mens zo eens een nieuwe (trainings)prikkel nodig (altijd maar op diene vélo zelfs al wissel je tussen cross, koers, MTB…). Waarom zou een kwarttriathlon bvb eens geen alternatieve voorbereiding zijn op een cyclocrosswinter? Wie wéét : mss regent het wel eens weer na een dorstige zomer… of is het geplons in binnen- en buitenwateren (m.a.w. een ‘diepte’stage) de gepaste remedie tegen de tsunami’s van hoogtestages en bijhorende hematocrietpieken… Triathlon : voor mij totnogtoe een ver-van-mijn-bad show tot ik hoorde dat er in en rond Zillebeke ene werd georganiseerd in september : plots ging er een LED-lampje flikkeren… In het verleden al enkele duathlons achter de tanden gestoken, dus waarom dit niet eens een keer proberen? Ge zijt al niet meer zo jong en ge peinst dat ge nog iets kunt (alhoewel jouw omgeving daar véél minder van overtuigd is, maar kom) … Daarom eens vragen aan compagnon Jan die het in de jaren ’80 nog een paar jaar heeft beoefend met dit als antwoord : “Ge zijt zot”! Vermits ik al regelmatig zo’n opmerking had gekregen, was dit dus een extra motivatie… We schrijven eind april : het is zowat 20 jaar geleden dat ik nog een deftige lengte heb gezwommen, dus superenthousiast begonnen met van de eerste keer 30 lengtes schoolse slagen… de dagen erna ontstoken pezen aan buitenkant van beide knieën, dat belooft… De weken kabbelen voorbij : 1 tot 2x/week een uurtje het chloorsop induiken om stelselmatig over te gaan naar volledige crawl (intussen wat autodidactisch googlen om wat techniek bij te schaven). Supercontent die ene keer dat het lukt om non-stop 80 baantjes te trekken, iets minder die keer dat ik verzand in een bende Franse drijf(hang)jongeren die van alles komen doen, alles behalve zwemmen…Ook wat minder : de aanvaringen met ietwat minder jonge oma’s wat dan wel weer ruimschoots goed gemaakt werd met een (onbedoelde) onderwater- passage door een school iets jongere (bak)visjes… de investering in een goede zwembril zorgt hier echt voor fine-tuning van de ademtechniek… Enfin, we drijven af… Intussen de fiets- en loopkilometers wat onderhouden en zo nadert september met rasse schreden. Echter, zwemmen in open water is toch efkens nog wat anders dan zo’n rustig plonsbadje en dan is de aankoop van een wetsuit (een neopreenpak die zorgt voor isolatie en beter drijfvermogen, vooral voor mindere zwemmers zoals den dezen) toch een nuttige investering. Trouwens een sport op zich, dat aan- en uittrekken van zo’n rubberen spul… Vermits ik mij ingeschreven heb voor de kwart in Ieper, vind ik het toch nog interessant om vooraf eens een 1/8 (of de “sprint” voor triathleten) uit te proberen. Na wat zoeken vind ik een geschikte locatie begin september in Doornik : 500 m zwemmen, 20 km fietsen en 5 km lopen : dat zou moeten lukken. Wegens overschot aan tijd valt een test met het wetsuit vooraf in het , euh, water … en dus is het bij de start aldaar efkens bibberen en heus niet alleen omdat het water maar 15°C graden heeft… Intussen leer ik enkele (wissel)truukjes van Kris Duhayon (ex-cyclocrosser uit Geluveld) die dit jaar ook zo’n stommiteiten in zijn kop heeft gestoken. Gelukkig kunnen we nog op de bodem staan daar bij de start, hou me wel wat achteraan om toch maar niet overzwommen te geraken (je lacht, maar dat gebeurt soms effectief !) Zo’n wetsuit geeft in het begin toch een redelijk benauwd gevoel, eenmaal een tijdje in het water betert dat wel maar zo’n eerste keer is toch slikken (en liefst géén water !). Goed voor zich uitkijken is de boodschap, het is niet de bedoeling om zigzag een 1000 m van die 500 m te maken, maar het duurt toch verdomd lang eer we aan die keerboei zijn (ben al blij dat ik aan de juiste kant zit) en intussen geen flauw benul meer van tijd of positie (gelukkig zie ik bij de retour toch nog enkele in mijn slipstream spartelen).

Eindelijk komt de rode ‘uitloop’plank in ’t vizier, wil iets te vroeg pootje aan de grond zetten en krijg zo ongewild nog een slok water binnen (is weeral een bevoorrading uitgespaard, enkel jammer dat dit vocht in ’t verkeerde keelgat is terechtgekomen. Hoestend strompel ik naar de wisselzone, wat zoekend achter de trekkoord om die rits van het wetsuit open te krijgen… Doordat het maar 20 km fietsen is, doe ik direct al mijn loopschoenen aan om te fietsen (is een wissel gespaard) en dan maar vlammen, 4 korte rondjes die vlot er door gaan en dan nog eens 2 rondekes lopen met zelfs een paar stukjes onverhard en wat venijnige trappen. Twaalfde bij de aankomst, eerste bij de ouwe peekes > 40 jaar, dit smaakt naar meer… Paar weken vooraf nog eens een langeduurtraining met ene Gaby (eens niet van wacht…) : Poperinge, Steenstraete, Ieper, Kortrijk (supermarkt leeggegeten), Deinze, Beernem (café leeggedronken) en via Torhout terug… klein toerke dus van zowat 170 km! In de week vooraf 2x Zillebekevijver doorploegd om zo wat ‘terreinkennis’ op te doen. Prachtig weer, ideale temperatuur, romantisch kader, vooral wanneer ik diep in de appelblauwzeegroene ogen van een plaatselijke vrouwtjes-puit kijk. Een remake van een oud sprookje lijkt echter niet in de maak : ze vindt me als zwemmer net iets tè groen achter de oren en ik wacht dus hopeloos op haar transformatie tot lokale vijverfee… Enfin, T-Day is aangebroken : vroeg genoeg gearriveerd (dacht ik), nog efkens de start gaan bekijken van de 1/8 triatlon die een paar uur voor ons start… en voor je ’t weet, kom je wééral tijd tekort : loopschoenen gaan klaarzetten in 2e wisselzone bij Sportstadion, en dan met fietske, helm, koersschoenen, wetsuit te voet naar de 1e wisselzone bij de vijver. Ik slaag erin om met mijn blote voeten in mijn koersschoenen al een ferme blein op te lopen, dat belooft met nog een zwembeurtje voor de boeg… Vlug alles op zijn plek, plaatselijk boompje nog rap een sproeibeurtje geven (ze hadden in de week vooraf al extra water in de vijver gepompt, dus een persoonlijke bijdrage hoefde echt niet meer volgens de organisatie) én de supporters ook nog eens gedag zeggen (intussen mezelf vervloekend : verdomde ezel, aan wat ben je nu wéér begonnen…) Ik behoor tot de 2e wave (ouderen van dagen en de vrouwtjes) en de organisatie heeft er niets beters op gevonden om onze badmuts dan ook de originele kleur van roze toe te kennen… Nou, daar sta je dan met je wetsuit van ’Ironman’ : wat een jeanettensport is me dat !! Ronny en co kraaien het natuurlijk weeral uit van de pret, den dezen voelt zich in de grond zinken wat geen probleem is in de Zillebeekse modder. De eerste groep (vergunningshouders) is al 5 min eerder vertrokken, veel tijd voor stress is er bij ons niet bij : amper ons zwembrilletje gespoeld of pang… Ik nestel mij een beetje buitenboord, kwestie van niet direct een paar petsen tegen mijn kop te krijgen in het startgeweld. Duurt toch een paar 100 m eer alles wat in zijn ritme valt, de zon zit in mijn ogen en het is soms moeilijk om de richtboeien te zien (ene blijkbaar niet gezien en dus baf !)en niet te veel af te drijven. Beetje voor ’t einde, halen de eerste zwemkanonnen van de groep na ons (5 min later gestart) ons al in. Geen denken aan om die te willen volgen ! Ik zwem een 200- en zoveelste tijd (rond de 21 min, de vlugsten doen er 12 min over… is dus al een kwartier achterstand op de koplopers) Het water is rond de 19 graden, niet te verwonderen dat je een beetje een dronkemansgevoel hebt wanneer je er uit wilt kruipen… Het wetsuit wisselen verloopt vlot deze keer, ben blij dat ik dat roze geval op mijn kop kwijt ben, maar nu is het wat gesukkel met de sluiting van de tijdrithelm… dus met een loopspurtje het fietspark uit, en terwijl ik op de fiets spring, schiet er zowaar een kramp door een bil : dat begint al weer goed… Het wordt nog beter, als ik wil grijpen naar mijn drankbidon in de duo-houder achter mijn zadel : foetsie, die is er blijkbaar al uit gebonjourd! Dat wordt nog een dorstige bedoening in Zillebeke-hills… Mijn tijdritmachien bolt goed : tegen dat ik het vals plat (lastig!) van de Ieperse Zuiderring boven ben, hangen er al een 5-tal scalpen te bengelen aan mijne guidon. Het fietsparcours is wel niet te onderschatten : voortdurend op en neer en het eerste deel bevat behoorlijk wat smal bochtenwerk. In de gevaarlijke chicane aan de Everzwijnhoek kan mijn voorganger de bocht niet houden en ik zie hem ritselend enkele rijen ver de maïs in verdwijnen (mag eigenlijk niet, maar toch wel een grappig zicht).

Gelukkig is zijn snelheid al behoorlijk afgeremd, de mijne krijgt ook een ferme knauw op het volgend steil klimmetje nabij Geluveld : toch probeer ik de grote plateau nog aan te houden(intussen de 10 meter-afstandregel proberen indachtig te zijn, de referees op de moto’s kijken nauwlettend toe…). Bij het dwarsen van de baan Zillebeke-Zandvoorde geven enkele kasseitjes mijn achterwiel een zweepslag waardoor ook mijn bidonnetje met pechmateriaal het vrije luchtruim kiest : de recuperatie ervan zal voor achteraf zijn… Koop dan eens professionele onderdelen ! Keep thinking positive : scheelt weeral enkele tientallen grammen in een klim… Vooraf met plaatselijke man Ronny afgesproken om een stel reservewieltjes achter de hand te houden : blijkbaar een doodzonde in het triathlonwereldje. Alles dient zelf hersteld te worden of opgave… Onze Ronny intussen discreet op toer als mobiele technieker tot een paar van die referee-motards hem in ’t snotje krijgen : “Hélaba, ge gaat ons toch niet komen vertellen dat ge hier toevallig de zondagnamiddag een toerke aan ’t doen zijn met wat wieltjes… ?” Ze proberen nog eerst de naam van zijn opdrachgever te weten te komen, maar – ondanks zware folteringen (zoals de belofte van een bak blonde Leffe) – lost Ronny niets… Den dezen weet intussen ook van niets en vecht tegen de dorstduivel. Wanneer ik in de 2e ronde bij een flinke hobbel in de macadam een paar drinkpullen op de grond zie liggen, is de verleiding toch heel groot voor een ‘stop and go’ ! Toch maar doorsjeezen : het gaat juist lekker hard richting Houthem en ik kan er een hele trits collega’s oprapen. De wind steekt inmiddels een tandje bij, wij dus op het parallelle stuk naast de spoorweg dan maar ook hetzelfde maar de fikse klim richting voetbalplein Hollebeke laat zich toch gevoelen… nabij ’t Kanon hoor ik Kurt Dewulf en co roepen , altijd leuk zo’n vocaal steuntje maar nu toch efkens focussen op de verkeersdrempel in de duik naar Zillebeke-centrum want zo’n tijdritstuur is toch weer net iets anders : “Kijk eens mama, zonder handjes… en zonder tandjes…” Het massale publiek bij de eerste doortocht bij de chicane in Zillebeke is inmiddels al verhuisd naar de wisselzone bij de Ieperse sporthal. Smachtend kijk ik eens naar de bruisende ‘kraanfontein’ op het rond punt maar nu toch wat opletten voor ronddolende ‘voetbalsupporters’ waar er blijkbaar een risicomatch bezig was… de organisatie had daarvoor nog gewaarschuwd en dat proberen te verschuiven, maar ja… Met een gemiddelde van rond de 37 km/u haal ik een 50e tussenstek. Het wisselen verloopt perfect : voetjes vooraf al uit de koersschoenen gehaald zodat we vlot kunnen afspringen, hup, de loopschoenen aan en de helm af en weg. Het bekertje water is pure godendrank, voorzichtig wat slokjes nemen en proberen om zo vlug mogelijk in een soepel loopritme te geraken. Achteraf zie ik dat ik rond de 4 min per km kan aanhouden, goed voor een 72e plek in ’t lopen. Intussen zorgt mijn blaar voor een steeds roder wordend kleuraccentje op de hiel van mijn linkse loopschoen… pijn is fijn ! Na een kilometertje mogen we de Menenpoort onder doordraven, en dan direct links de trapjes omhoog : da’s pas fijn… we puffen van de warmte onder de bomen op de vestingen, en dat betert niet als ik dan Angelique (sorry, Fré) in zomerse tenue tegenkom… al dat 3-dimensioneel bochtenwerk is nefast voor de interne afkoeling en dan nog wat krinkeldewinkel op en rond de Rijselpoort. Op het einde van de eerste loopronde wordt ik nog voorbijgestoken door enkele van de eerste (die dus vroeger gestart waren), kan een tijdje aanpikken maar toch opletten voor jezelf niet op te blazen want er wacht nog een toerke van 5 km… nog een sponske leegknijpen om wat af te koelen, de hielpijn voel ik intussen niet meer (nu nog fijner !), de trapjes aan de Menenpoort des te meer en intussen zoeken we het ideale tracé langs de zigzagbochten op de vestingen om toch wat te profiteren van een fris windje. Toch nog wat energie overhouden voor een gedoseerd spurtje tegen iemand die blijkbaar nog een rondje moest afleggen… goe bezig. Ik finish rond de 90e stek en na verrekening van de verschillende starttijden blijk ik 85e te zijn, 16e bij de veteranen… toch nog eens peinzen eer ik een hele triathlon aanvat… maar toch een schitterende ervaring ! Thx voor het aanwezig supportersheir ! Kristof M.

Foto’s WK LRC

Het LRC-seizoen is afgelopen. Jan Houwen sluit het seizoen af als eindwinnaar in het algemeen

klassement van zijn categorie (Cat D) met maar liefst 8 overwinningen! Kristof Moyaert eindigde in categorie C 9de algemeen. Ons nieuwe lid Quentin Dubois eindigde in zijn categorie A+ als 6de algemeen!

Allen een dikke proficiat !!!

Agenda MTBP Zaterdag 06/03 : Hooglede, onderling afspreken Zondag 07/03 : Toertje in eigen streek - 09u markt Vrijdag 12/03 : Rekkem, 2de Avond Smokkelaarstocht - onderling afspreken Zondag 14/03 : Rekkem, 11de Smokkelaarstocht – 09u TP Zondag 21/03 : Izegem, of toertje in eigen streek – 09u TP Zaterdag 27/03 : Clubuitstap Zondag 28/03 : Kortrijk – 09u TP De Algemene Westvlaamse kalender is te lezen op : http://www.west-vlaanderen.be/genieten/sport_1/mountainbike/Documents/mbkalender%20winter%202009-2010_LR.pdf Bevindingen over de laatst verreden toertochten :

Herinnering : clubmaaltijd : zaterdag 3 april 2010 !!!

Mountainbiken voor Haïti (Bron Nieuwsblad 23.02.2010)

POPERINGE - De Poperingse Mountainbikeclub organiseerde afgelopen zondag in Watou een begeleide mountainbiketocht voor Haïti. De deelnemers konden kiezen tussen 20 of 35 kilometer. Beide afstanden werden in groep gereden aan een recreatief tempo.

Dit mooie initiatief bracht 120 euro op voor Haïti!

Koken met Francis

American pancakes met ahornsiroop en bosbessen Ingrediënten :

- 500 gr bloem - 30 gr suiker - 10 gr bakpoeder - Snuif zout - 70 ml karnemelk - 60 ml olie - 2 eieren

Voor de siroop :

- 2 flesjes ahornsiroop - 1 bakje verse bosbessen

Bereiding : De bloem, suiker, bakpoeder en zout mengen. De karnemelk hieronder roeren samen met de olie en de 2 geklutste eieren. Dit deeg een 30 min laten rusten. Ondertussen kan je de siroop met de bosbessen op een zacht vuurtje opwarmen ( zonder te laten koken !!! ) De bosbessen zullen openspringen en zo een zalig zoete saus maken met de ahornsiroop. De pancakes bak je zoals de traditionele Belgische pannenkoeken, maar je maakt ze wel iets kleiner ( kleiner pannetje dus ) en iets dikker. Moet je zeker es proberen op een zondagmorgen bijvoorbeeld. Smakelijk!

Technische fiche

Naam : Hans Huyghe Geboortedatum : 16-06-1971 Eerste kennismaking met de club : via mijn eerste MTB (Kona waarmee Ghery een jaar heeft

rondgereden/ tevens ook zijn beste jaar) Lid bij MTB Poperinge sinds : graag opsnorren via Freddy aub Huidige fiets : Bianchi 7800 Ik hou van : mijn vrouwke en mijn kids Ik haat : modder, de bulten op de Catsberg en enquêtes invullen Wat spreekt me aan in het fietsen : genieten van de natuur en je gedachten kunnen verzetten Wat staat nog op mijn verlanglijstje : dit jaar nog es de Mont Ventoux, maar dan ook onverhard Hoe is de conditie : bemoedigend, op zijn winters Leuke fietsanekdote : het gezicht van Hans Deprez na het wedstrijdje op de rollen Andere interesses, hobby's : zaalvoetbal, op tijd en stond een lekker saunaatje Nog iets wat je dringend kwijt wilt : zoals de meeste mannen onder ons, enkele kgs

Om deel te nemen aan de Cassel Trophy en/of Paris-Roubaix dient er vóór 5 maart ingeschreven te worden bij Frank T. !!! Enkele sfeerfoto’s :

Wedstrijdvraag

Vraag : Wie verzint het beste excuus om niet op zijn fiets te moeten kruipen … ? Voorbeelden : Het is karnaval, ik heb al gereden 2 januari, ik ben van wacht, ik woon niet in Poperinge … Antwoorden binnen vóór 20 maart 2010 bij Fré en Angelique : angelfredje@telenet.be!!!

Prijs : Een lekker bord spaghetti.

Aan de tweede wedstrijd heeft één iemand deelgenomen …….

Proficiat Ghery!!!

Het juiste antwoord op de vraag hoe die zetel heet is : Francis. De correcte afmeting ervan is 1m 60.

Ghery’s oneliner en Fré’s antwoord

Bij den doktoor …

VOCHTBELEID bij duursporten. Gebaseerd op de internationale Consensus Conferentie van het IOC (Lausanne, juni 2003) Vochtinname voor de inspanning Hydrateren (voldoende drinken) is essentieel tijdens de dagen voor de competitie en gedurende de ochtend voor de competitie. De atleet moet volop water en koolhydraathoudende drank ter beschikking hebben. Het is aan te bevelen om 400 -700 ml te drinken in de 60-90 minuten voor inspanning zodat er nog voldoende tijd is om te urineren. In het kwartier voor de start kan nog 300- 600 ml gedronken worden, en dit is aan te bevelen voor inspanningen die langer duren dan 1 uur (zeker wanneer bevoorrading moeilijk is of wanneer door reglementen niet/of moeilijk kan gedronken worden). Vocht, koolhydraten en zoutbehoefte tijdens en na inspanning. Hoeveel moet ik drinken? Welke drank is best geschikt tijdens het sporten? En na het sporten? Wanneer drink ik wat? Drink ik een andere drank wanneer het extreem warm is? Moet er nu veel of weinig zout in de rehydraterende drank zitten? Net zoals training wordt aangepast aan de individuele noden van de atleet, moet het drank- en voedingspatroon op maat van de atleet worden uitgewerkt. De volgende algemene richtlijnen kunnen aan ieders behoefte worden aangepast. Hoe veel moet ik drinken? Tracht de zweetverliezen te compenseren door tijdens de training en competitie evenveel te drinken. Met andere woorden tracht het gewichtverlies tijdens inspanning te minimaliseren. Wanneer het onmogelijk is om gelijke tred te houden met de zweetverliezen, tracht dan de vochtverliezen te beperken tot maximaal 2% van het lichaamsgewicht (1.0 kg voor een atleet van 50 kg, 1.5 kg voor een atleet van 75 kg en 2 kg voor een atleet van 100 kg). Zeker wanneer het warm is, om hittestuwing te voorkomen. Het is niet nodig om overmatig te drinken, met andere woorden het is niet de bedoeling dat men in gewicht toeneemt tijdens de inspanning. Wanneer het niet mogelijk is om te drinken tijdens inspanningen die langer duren dan een half uur dan kan het raadzaam zijn om een kwartier voor de inspanning te drinken (vb. 300-600 ml). Wanneer is water niet genoeg? • Om beter te presteren kunnen water en/of koolhydraten helpen. • Tijdens inspanningen van > 1 uur verbetert een externe bron van 20-60 g koolhydraten per uur de prestatie. • Het gebruik van “dorstlessende” sportdranken met een koolhydraatgehalte van 4-8% zorgt voor ervoor dat er zowel aan de vocht- als aan de koolhydraatbehoefte wordt voldaan. • Koolhydraten zoals sacharose, siroop met niet meer dan 50% fructose, glucose, dextrine-maltose zijn onderling vergelijkbaar. • Tijdens langere rustperiodes (wanneer er twee competities zijn op 1 dag) is het nuttig om 20-60g koolhydraten per uur te blijven nemen, dit om een constante aanvoer van glucose naar de bloedbaan te voorzien. • Voor inspanningen die langer duren dan 1-2 uur of wanneer zeer overvloedig getranspireerd wordt (verlies van meer dan 3-4 gram natrium) moet een aanvoer van natrium worden voorzien. De sporter krijgt dan ook trek in zoute voedingsmiddelen. • Cafeïne in sommige commerciële drankjes kan in sommige gevallen de prestatie verbeteren in het laatste uur van een langdurige inspanning. Dit effect kan bereikt worden met kleine doses cafeïne, 1.5 mg/kg lichaamsgewicht (zie verder supplementen). Hoe zweetverliezen schatten? 1) Weeg je – telkens na gewaterd te hebben - voor en na een inspanning van minstens 1 uur (zware training of omstandigheden vergelijkbaar met competitie). 2) Weeg je met minimale hoeveelheid kledij en zonder schoeisel. Droog je af na de training met een handdoek en weeg je binnen 10 minuten na het eindigen van de inspanning. 3) Zweetverlies (liter) = gewicht voor training – gewicht na training. 4) Om het zweetverlies in liter per uur te kennen deel de zweetverliezen door de inspanningstijd in minuten en vermenigvuldig met 60.

Vochtrichtlijnen Inspanningen korter dan 30 minuten Doel: minimale tussenkomst tijdens competitie - Start gehydrateerd - Na inspanning vochtverlies aanvullen - Vochtinname tijdens inspanning is niet noodzakelijk (maar kan verlichten vb. bij een droge keel) Inspanningen tussen 30 en 60 minuten Doel: vocht aanvullen en eventueel koolhydraten - Start gehydrateerd - Drink koele (15°C) sportdrank (<8 % koolhydraten) - Tracht vochtverlies aan te vullen door 150-300 ml te drinken en dit elke 15 tot 20 minuten - Tracht een koolhydraatinname te bereiken van 20-60 g/uur - Na inspanning vochtverlies aanvullen Inspanningen tussen 60 minuten en 3 uur Doel: vocht én koolhydraten aanvullen - Start gehydrateerd - Drink koele (15°C) sportdrank (4% koolhydraten bij warm weer en 8 % koolhydraten bij frisser weer) - Natrium in de drank bevordert de vochtretentie en de “drive” om te blijven drinken - Volg een strak drinkschema 150-300 ml elke 15 tot 20 minuten - Per uur worden 20-60 g koolhydraten aangevuld - Na inspanning vochtverlies aanvullen Inspanningen langer dan 3 uur Doel: vocht én koolhydraten aanvullen, waterintoxicatie vermijden Idem hierboven maar drank MOET natrium bevatten en het drinken moet volgens een zeer strikt schema gebeuren Rehydratie na inspanning Het vervangen van het zweetverlies is een essentieel deel van het herstelproces na inspanning. Zowel water als elektrolyten moeten aangevuld worden. Tracht daarom minstens 1.5 liter vocht te drinken voor iedere kilo gewichtsverlies tijdens training of competitie.

De hersteldrank moet bij voorkeur natrium bevatten (het voornaamste elektrolyt in zweet), zeker wanneer geen vast voedsel wordt gegeten. Een goede rehydraterende drank bevat meer natrium dan de gemiddelde commerciële sportdrank (50 mmol/liter natrium). De commerciële “dorstlessers bevatten gewoonlijk 10 tot 30 mmol Na/liter, dit om de smaak aanvaardbaar te maken voor de meeste gebruikers. Sportdranken met andere elektrolyten zijn nuttig, maar voedsel kan de verliezen gemakkelijk aanvullen. Het gebruik van extra zout bij de maaltijden moet aangemoedigd worden wanneer de zweetverliezen hoog zijn, maar zouttabletten zijn overbodig en kunnen maaglast veroorzaken. Herstel na de inspanning is een deel van het voorbereiden van de volgende inspanning. Alle atleten, ook krachtsporters, presteren minder dan 100% wanneer ze niet voldoende gehydrateerd zijn bij de aanvang van de inspanning. Probeer geen nieuwe producten uit tijdens een belangrijke competitie maar gebruik die drank die voldoening gaf tijdens de trainingen.

• Dorstlessers

- leveren vocht en koolhydraten voor, tijdens en na inspanning - doel: goed gehydrateerd blijven tijdens het sporten - bevatten 4 tot 8 % koolhydraten en 10-30 mmol Na /100 ml - de benaming dorstlessend is niet zo gelukkig omdat het juist de bedoeling is dat de dorst niet te snel wordt gelest (en men zodoende meer blijft drinken om beter gehydrateerd te zijn) maar wordt algemeen gebruikt. • Rehydratiedranken - leveren vocht, natrium (en koolhydraten) na langdurige inspanningen - 50-90 mmol/Na per liter - dergelijke dranken zijn effectiever in het bereiken en vasthouden van een goede vochtbalans. Dit door de hoge natriumconcentratie. Een nadeel is de zoute smaak. • Energiedranken - leveren koolhydraten tijdens inspanning - doel: energie leveren (zie ook koolhydraten-gels) - bevatten 8 tot 15 % koolhydraten

• Koolhydraten-gels doel: leveren extra koolhydraten in handige vorm, tijdens inspanning • Vloeibare maaltijden - koolhydraten, eiwitten, vitamines en mineralen in gemakkelijke vorm - doel: aanvulling energie tijdens zeer langdurige inspanningen, na inspanning of aanvullend wanneer appetijt beperkt is • Energierepen - doel: koolhydraten (eiwitten, vitamines en mineralen) aanbieden in gemakkelijke verpakking - let op het vetgehalte ! Natuurlijk moet nagegaan worden wat de meerwaarde is van dergelijke producten en of het niet mogelijk is om hetzelfde effect te verkrijgen met minder dure of trendy (lees normale) producten. Lander

Mop van de maand

Een dronken man was trots op zijn nieuwe appartement en na een avondje uit toonde hij het aan enkele vrienden.

Zo kwamen ze op de slaapkamer en daar hing een grote koperen gong.

'Wat gebeurt er met die gong?' vroeg een van de vrienden.

'Het is geen gong. 't Is een sprekende klok,' antwoordde de dronken man.

'Een sprekende klok? Eerlijk waar?' vroeg zijn verbaasde vriend.

'Jaaa,' bevestigde de eigenaar.

'En hoe werkt zoiets dan?' vroeg de vriend met een achterdochtige blik.

'Kijk,' zei de zatlap. Hij nam het bijhorende slaghout, gaf de gong een oorverdovende klap en deed een stap achteruit.

De drie gasten stonden verbaasd naar elkaar te kijken, tot plots.......

Iemand aan de andere kant van de muur schreeuwde,

'Jij, vervelende zak! Het is godverdorie kwart voor vier in de morgen ☺