Fair Trade 16

download Fair Trade 16

of 1

Transcript of Fair Trade 16

  • 7/27/2019 Fair Trade 16

    1/1

    Eenduivelsdilemma,

    dat is hetRond1880 stond deNederlandse textielindustrieernetzovooralsdeBengaalsenu.AanModint-directeurJef Wintermans devraagwatzijnkledingbranche daarkan betekenen.INTERVIEWFleurde Weerd

    Na de ramp in de Rana Plaza-fabriek is de discussie losge-barsten over het gebrek aanfatsoenlijke productievoor-

    waarden en lonen in lage-lonenlanden zoals Bangla-desh. Vanuit de industrie is

    gereageerd: zeker negentig kledingbedrijvenondertekenden een bindend verdrag om de vei-ligheid van Bengaalse fabrieken te verbeteren.

    We vragen Jef Wintermans, directeur van Mo-dint, de Nederlandse brancheorganisatie voortextielbedrijven, wat kledingbedrijven doen en

    hoe ver hun verantwoordelijkheid reikt.

    Hoefairtradezijn deNederlandse textiel- en

    kledingbedrijven in Bangladesh?Er gebeurt meer achter de schermen danzichtbaar is. Zeker de helft van de bedrijven isop de een of andere manier bezig de handel ofeen onderdeel ervan te verduurzamen. Ze zijnaangesloten bij een organisatie als Fair Wear,laten inspecties doen, werken met een van de150 keurmerken of hebben eigen programmasom de werkomstandigheden te verbeteren.Maar veel bedrijven maken dit niet openbaar.

    Waarom niet?Ze hebbentochbaatbij een

    goede reputatie?Ten eerste omdat hun doelgroep de consu-ment is. Niet de kritische burger die s avondsnaar Pauw & Witteman kijkt, maar de klantdie bepaalt of hij deze jas wil kopen. De infor-

    matie die een bedrijf de klant geeft, moet inhun ogen over mode gaan.

    Daarnaast zijn bedrijven bang dat als ze ditopenbaar maken ze worden afgerekend op watze net doen. Als ze zeggen dat ze metbiologisch katoen werken, wijzen critici met-een op chemicalin in de verf en op kinderar-beid. Of ze onderzoeken of de schapen die de

    wol leveren wel goed worden behandeld.

    Honderdvijftigkeurmerken, dat klinkt niet

    alsofer n plan is.

    Voor bedrijven is de veelheid van systemenook een crime. In sectoren waar de vijf of tiengrootste spelers meer dan de helft van demarkt bedienen, is het mogelijk verduurza-mingsafspraken te maken waaraan iedereenzich committeert. In de textiel- en kleding-industrie zijn zelfs de groten te klein om dit teregelen. Het is een enorm concurrerendemarkt, dus als jij wel meedoet en anderen nietkun je als bedrijf snel je deuren sluiten.

    Watzijn debelangrijkstemisstanden inBangladesh?

    Dezelfde als 130 jaar geleden in de Nederland-se industrie: te lange werkdagen, te lage lonen,slechte veiligheid. Maar de globalisering en detechnologie hebben ertoe geleid dat burgers inhet Westen nu kritische vragen stellen of orga-nisaties als de Schone Kleren Campagne steu-nen. De reflex van kledingbedrijven was langetijd bemoei je niet met mijn zaak of maar wehebben wel aan alle regels voldaan. Nu de pu-blieke opinie zich tegen hen keert, zien ze indat ze daar iets mee moeten.

    Watmoet er gebeuren?In Bangladesh vormen veiligheid en gezond-heid op de werkplek de grootste problemen.

    Wij zijn voor een internationale aanpak vanuitde industrie in samenwerking met de Bengaal-se bonden en de regering. Maar ik wil wel ge-zegd hebben dat de Nederlandse industrie eenzeer beperkte invloed heeft op het geheel. We

    zien de problemen, maar maken tegelijkertijdmaar 1 procent uit van de kledingindustrie.

    Daarkunje je achter verschuilen.WaaromopenendeNederlandsebedrijvenniet

    samen eengoedefabriek?Zo werkt de markt nog niet. De concurrentieis te groot. Bedrijven zijn vooral bezig met huneigen voortbestaan. Dat is hun eerste prioriteit.

    Vooral nu ze zon last hebben van de crisis.Daarom is het veiligheidsakkoord uit juni

    ook revolutionair. Negentig bedrijven van alle

    Eentip voorde textielindustrie?

    Opbasisvanwat ikheb geleerd

    vande goudketen?Die hebik niet.

    Wezijnnogmaar netbezig,

    maaktHarriet Lambdirect duide-

    lijk. Elke sector heeftzijn eigen

    principes,eigen complexiteit en

    dusook eigenoplossingen, legtde

    Britse directeurvan de Fairtrade

    Foundationuit.

    Opbasisvanhaar jarenlange erva-

    ringbinnenfairtradesignaleert

    Lambwel eenbelangrijke ontwik-

    keling:de consumentis bereid

    meer geld neer te tellenvooreen

    eerlijk product.Ze ziet hetookge-

    beuren inde goudhandel. Lamb:

    Goudkoop je voorspecialegele-

    genheden.Een trouwerijof de her-

    denkingvan een historischmo-

    ment.Mensenwillenhunsieraden

    nietverstrengeld zienmet de pijn

    vanmijnwerkers.Daar moeten we

    gebruik vanmaken.

    Peruaansemijnwerkershakkenvaakmetbotte bijlenin rotsen

    zonder hardehelmenen bescher-

    ming voor hunogen. Metblote

    handenmengen zegouddeeltjes

    metkwiken cyanide.De resten

    vandezegiftigestoffenverbran-

    denze inhet bijzijn vandorpsbe-

    woners.Een zeergevaarlijke situ-

    atie,omdathetmengsel het

    zenuwstelselkan aantasten, zegt

    Lamb.

    Dat de FairtradeFoundationhet

    voor elkaarheeftgekregen omzes

    kwik- en cyanidevrijemijnen uit de

    grond te stampen, geeftLamb

    goedemoed.Deproblemenin de

    textielindustrielijken verschrikke-

    lijk complex,maar datleekhet te-

    gengaanvanapartheidook.Als de

    heleketen wordt aangepakt, ver-anderen dingen heelsnel. Letdus

    niet alleenop de fabrieken, maar

    ookop dekatoenboeren ende ver-

    werkers.

    Maak dewinkelprijsniet te hoog

    PeterdAngremondis erg te spre-

    kenover de gewillige fairtrade

    koper. Maar datalleen isniet vol-

    doendeomeen ommekeer teweeg

    tebrengen.De marktmoet er ook

    klaarvoor zijn. Toenwevijftien

    jaargeledenmet fairtradebana-

    nenbegonnen,waren wenog niet

    zover.De vraaggroeide,maar

    boeren kondenniet allesleveren

    ende kwaliteit liet soms tewensen

    over.

    Vandie kinderziektes zijnde bana-

    neninmiddelsgenezen. Dieweg

    moeteerlijkekatoenookafleggen.

    Er kanvoldoende geleverdwor-

    den,maar voorwerkelijkeveran-

    deringis eenlange adem nodig.

    Enheelwat overredingskracht.

    DAngremond: Dehoogstebaas

    van supermarktketen PlusSjaakdeKortegingdriejaar geleden

    metMaxHavelaarmee naar bana-

    nenplantages in Colombia.Daar

    was eenprojectgaande omde af-

    zetvan fairtradebananenin Ne-

    derland te vergroten. De Korte was

    bijhet zien vande plantagesmet-

    eenonder de indruken besloot

    datPlusalseerstesupermarktin

    Nederlandgeheel overstapte op

    fairtradebananen.

    DePlusbaasnam ookhetuitzon-

    derlijkebesluit omzijnprijsnietof

    nauwelijks te latenverschillen van

    dievan regulierebananenin ande-

    re supermarkten.DAngremond

    zegt hierover:Alsje te veel na-

    druk legt opprijs, worden dekant-

    jes ervanaf gelopen.Dat hebben

    wepas geleden noggezien indevleesindustrie,waar bedorven

    vleesals goedwerd verkocht.

    Daar zitten consumenten absoluut

    niet opte wachten.Bedrijven als

    Plus diegenoegen nemenmet een

    lagere winstmarge omColombi-

    aanseboerente helpen, hebben

    doordeze stapbewusteconsu-

    menten gekregenen daardooreen

    zekerder toekomst.

    GOUD BANANEN

    Voor eerlijk goudwil de klant welextrabetalen

    ZATERDAG OKTOBER

    fairtrade

    16