Download MUG mei 2009

Heeft u problemen met uw uitkering? Walker & Wittensleger advocaten tel. 020-6730055 Zie advertentie pagina 18

Gratis Rechtshulp voor minima

020 - 627 37 95Uitkeringen, Arbeidsrecht en Strafrecht

Willering AdvocatenSingel 190 Amsterdam - www.willering-advocaten.nl

Klerenzooi: ‘De kleur blauw geeft mij een zomers gevoel’ pagina 23

pagina 10

Wonen is wennen voor daklozen: ze voelen zich op straat veiliger

pagina 6 - 9

Dilemma stads-vernieuwing: slopen of renoveren en terugkeren of verhuizen

pagina 11

Hoe kom je aan een sociale huurwoning in Amsterdam: WoningNet

pagina 12

Bureau Zoeklicht voegt meer woningen aan de markt toe dan nieuwbouw

magazine

ACTUEEL2 MUG magazine | mei 2009

Redactioneel

Zoals elk voorjaar in dit mei-nummer van MUG Magazine de Woonlastenkrant, met belangrijke informatie voor huurders. Wat zijn uw rechten, uw plichten en waar kunt u terecht als uw huisbaas er een potje van maakt? En omdat het leven al duur genoeg is, vindt u in de Woonlastenkrant tips voor zuiniger omgaan met energie én legt de Dienst Belastingen uit hoe bijstandsgerechtigden kwijtschel-ding kunnen aanvragen. Bewaar deze krant!MUG besteedt ook zelf extra aan-dacht aan wonen, met onder meer een dubbeldikke Watskebuurt: vier pagina’s over stadsvernieuwing, of-tewel ‘wijkaanpak’. MUG bekeek de eerste resultaten van de groot-ste stadsvernieuwingsoperatie van West-Europa: de renovatie van de Westelijke Tuinsteden. Waar de vernieuwing toe leidt, is te zien in het Zuidwest Kwadrant in Osdorp. Stenen stapelen gaat daar hand in hand met sociale maatregelen. Al-leen renoveren maakt nog geen ‘prachtwijk’, weten ze in Osdorp.Ondertussen gaan stilletjes aan niet alleen de probleemwijken op de schop maar moet het hele so-ciale stelsel eraan geloven. MUG volgt alle vernieuwingen, niet al-leen de stedelijke... Wie een bij-standsuitkering aanvraagt, krijgt niet meer als vanzelfsprekend een uitkering maar een ‘stagevergoe-ding’, staat op pagina 3. Wat is er met het recht op bijstand ge-beurd? Toenmalig staatssecreta-ris Ahmed Aboutaleb van Sociale Zaken waarschuwde een jaar gele-den al, toen hij in de Heeren van Aemstel uitlegde waarom jonge-ren tot 27 jaar niet langer recht op bijstand zouden moeten hebben: ,,Niemand heeft het door, maar ik ben bezig de grondwet te wijzi-gen.’’ Aboutaleb doelde op artikel 20, derde lid: ‘Nederlanders hier te lande die niet in het bestaan kun-nen voorzien, hebben een bij de wet te regelen recht op bijstand van overheidswege.’

De hoofdredactie

Inhoud5AWBZ-cliënten houden nauwelijks een zakcentje over

14 Het Amsterdamse Bos werd in de jaren dertig aangelegd door werkelozen

21 Alles wat je moet weten over de binnenkort in te voeren OV-chipkaart

Foto Voorpagina: Kees Swart

Wonen en bijstand

Voorlichter Pim de Ruiter van de Amsterdamse gemeentelijke Dienst Wonen is voorzichtig positief. Volgens zijn cijfers zijn vorig jaar 13,4 procent minder mensen uit hun woning gezet. De daling bij de particuliere huisba-zen is groter dan die bij woningbouw-corporaties. Belangrijkste redenen tot uitzetting: huurschuld en overlast.

De Ruiter heeft inzage in de cijfers van Boedelbeheer, een onderdeel van de gemeentelijke Dienst Wonen dat wordt ingeschakeld als bij een huis-uitzetting de inboedel van een be-woner op straat komt te staan. Zijn cijfers zijn wel wat vervuild. ,,Om te beginnen komt Boedelbeheer ook in actie wanneer iemand zomaar zijn huis verlaat en zijn spullen achterlaat.

Dat betreft dus geen uitzettingen. Verder hebben we bij de berekening van de defi nitieve cijfers ook de cijfers nodig van de Amsterdamse Federatie Woning Corporaties (AFWC). Maar hun jaarverslag is nog niet klaar. Als we hun cijfers en die van ons naast el-kaar leggen, kunnen we ook globaal berekenen hoe het zit met de uitzet-tingen bij particuliere huisbazen.”

Corporatie Eigen Haard verwacht een nog sterkere daling dan Boedel-beheer. ,,Ik denk dat we afgelopen jaar eenderde minder van het totaal van het jaar daarvoor hebben uitge-zet”, zegt Yvette Feld. Ze is een van de twee schuldhulpconsulenten die sinds een jaar in dienst zijn bij Ei-gen Haard. De crisis is tot de bewo-

ners van Eigen Haard nog niet door-gedrongen. ,,Schulden ontstaan niet in één dag. Maar we houden rekening met de gevolgen van de crisis. Er is een grote, kwetsbare groep mensen die maar net het hoofd boven water kan houden.”

,,Hoe dan ook, het ziet er in eerste instantie gunstig uit”, zegt De Ruiter. ,,Ons beleid is erop gericht om uitzet-tingen te voorkomen. Dat kost name-lijk altijd geld en is voor de mensen zelf ook heel vervelend. Tegenwoor-dig kijken we of we bij een gesigna-leerde betalingsachterstand kunnen bemiddelen.”

De Ruiter kan de daling niet hele-maal verklaren. ,,Het punt is dat ge-volgen van een crisis pas op langere

termijn merkbaar zijn in de samen-leving. Wie nu zijn baan kwijtraakt, komt niet direct in fi nanciële proble-men. Ik hoor zelfs dat mensen juist nu voorzichtiger zijn en beter zijn in het betalen van hun vaste lasten. Maar je kunt op je vingers natellen dat meer mensen in de problemen gaan komen. We kunnen onze borst natmaken.”

Daarvoor heeft schuldhulpconsu-lente Feld nog wat tips. ,,Erken voor-al je probleem en vlucht er niet voor. Je kunt een fi nancieel probleem lang volhouden, maar op een gegeven mo-ment krijg je een sneeuwbaleffect. Je kunt met óns in ieder geval goed pra-ten. Maar voorkomen is altijd beter dan genezen. De verantwoordelijk-heid ligt uiteindelijk altijd bij jezelf.”

Aantal huisuitzettingen daalt

tekst

Michiel Wetzer

foto’s

Ingrid de Groot

Ruzie met de particuliere huiseigenaar

Steeds minder mensen worden hun huurwoning uitgezet. De Gemeentelijke Dienst Wonen krijgt signalen dat mensen ondanks de kredietcrisis beter betalen.

Het pand waar Isabel 25 jaar woont, is van een particuliere ei-genaar. Twaalf jaar geleden werd het gekocht door een ander. De dreigementen begonnen vrijwel meteen. Isabel duikt in haar de-cimetersdikke dossier. ,,In 1997 kreeg ik mijn eerste huurop-zegging. Een feestje zou over-last hebben veroorzaakt. De brief kwam uit het niets. Mijn huis-baas had me niet aangesproken op overlast en er was ook geen politie langs geweest in verband met een melding.” Later blijkt dat een standaard werkwijze: ,,Voor van alles volgen meteen juridi-sche dreigementen. Met mij gaat hij het gesprek niet aan. Dat was nog in de tijd dat ik een gesprek met hem probéérde aan te gaan.” Met behulp van het Juridisch Lo-ket schreef Isabel een brief naar haar huisbaas. ,,Ik heb er niets meer over gehoord. Ik hoorde pas weer van hem bij de volgende po-ging tot uitzetting. Ik was op va-kantie geweest en had een vrien-din drie maanden op mijn woning laten passen. Hij zag daarin re-den weer een procedure te star-ten.” Ook deze affaire liep met een sisser af. Met behulp van een bemiddelende makelaar werd een overeenkomst getekend voor de vakantieperiode. Maar daar-

mee was de kous niet af. Inmid-dels waren zijn kinderen boven en onder me komen te wonen. ,,Toen kreeg ik een belletje. Dochter-lief wilde de woning en ik had een maand om te verhuizen. Hij had me er drie jaar laten wonen! Al dat dreigen met rechterlijke maatregelen leverde veel stress op. Ik zat niet meer lekker in mijn woning. Ik ben naar een advocaat gestapt en heb gebruik gemaakt van een nieuwe antistalkingswet. Naar aanleiding van mijn aan-gifte is de huisbaas voor de rech-ter gedaagd, waar hij verklaarde me met rust te zullen laten.” Er brak een periode van betrekkelij-ke rust aan, afgezien van ‘wat ak-kefi etjes met huurverhoging’. In-middels had de dochter van haar huisbaas het stokje overgenomen. Isabel kreeg tot drie keer toe een uitkoopsom aangeboden. Isabel bleef; de strijd duurt nog steeds voort. Het ‘verblijf van derden’ in de woning werd nu een stok om de hond te slaan. ,,Volgens mij laat het contract op dat gebied ook ruimte voor meerdere inter-pretaties. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ze juridisch een beet-je in hun recht staan.” Isabel is stad en land afgereisd met haar probleem. ,,Ik heb huurteams ge-sproken, wijkcentra en het Juri-

disch Loket”, somt ze op. ,,Ik heb overleg gevoerd met maatschap-pelijk werk, de Blankenbergstich-ting, de huisarts en het RIAGG. Ik heb heel vaak met de politie gebeld en zelfs wethouder Iping aangeschreven.” Ze heeft veel aan de huurteams gehad. ,,Daar kun je in mijn stadsdeel iedere woens-dag terecht. Gratis. Aan een ad-vocaat kun je ook veel hebben, maar dat kost heel veel geld.”

,,De emotionele impact is vrij ernstig”, zegt Isabel. ,,Ik ben heel gespannen door de continue uit-zetdreigementen en heb ver-klaringen van een dokter en een maatschappelijk werker. Ik ben nu al zo ver dat ik het af en toe pret-tig vind om tijdelijk in het huis van een ander te zitten.” Ze wei-gert echter om toe te geven. Het is nu een strijd geworden. ,,Als ik nu zou vertrekken, heb ik het gevoel dat hij wint.” Al dat gedoe kost een hoop energie en geld. ,,Ik vind dit een hiaat in de wet. Mijn voorstel zou zijn dat huisbazen hooguit een keer of twee de mo-gelijkheid hebben een uitzettings-procedure te starten. Dan moeten ze maar goed nadenken voordat ze dat zware middel toepassen.” Isabel zelf blijft strijdbaar.

De naam ‘Isabel’ is gefi ngeerd.

Boedelbeheer komt in actie als bij een huisuitzetting iemands inboedel op straat staat

Niet alle uitzettingen zijn de schuld van de huurder. Sommige verhuurders willen hun huurder gewoon weg hebben. Isabel is al acht keer met een uitzettingspro-cedure bedreigd. Tergeefs.

3mei 2009 | MUG magazine ACTUEEL

Tot nu staat niet iedereen die schuld-sanering aanvraagt onder curate-le. Dat geldt alleen voor wie door de rechter een bewindvoerder krijgt toe-gewezen (Wet Schuldsanering Na-tuurlijke Personen). Daarin komt ver-andering. Verder streeft de gemeente ernaar dat mensen met schuld eerder worden geholpen en kunnen mensen met een bescheiden schuld straks ook

bij de schuldhulp aankloppen.Doel is om het aantal mensen dat

met succes een schuldhulpverlenings-traject doorloopt te verdubbelen. Het aantal schuldenaren dat aan het eind van de rit schuldenvrij is, ligt nu nog op 25 procent.

Woordvoerder Bartho Boer, na-mens wethouder Freek Ossel (Werk en Inkomen): ,,Je ziet mensen, die al anderhalf jaar in een traject zitten, zich toch verder in de schulden ste-ken. Een bewindvoerder helpt men-sen hun vaste lasten af te dragen.”

Een andere maatregel is dat bin-nen drie jaar vijfhonderd werkloze

schuldenaars in een re-integratietra-ject worden gezet. Het gaat om men-sen zonder werk of uitkering. Bijvoor-beeld mensen met een partner met een inkomen dat te laag is om uit de schulden te komen. Wie zich succes-vol laat re-integreren, maakt bij wijze van ‘premie’ kans op een gedeeltelijke kwijtschelding van de schuld.

De voorstellen volgen op de bevin-dingen van de commissie Koopmans. Die constateerde dat de Amster-damse schuldhulp te veel het karak-ter heeft van ‘pleisters plakken’ en te weinig doet om mensen zelfredzaam te maken. De commissie Koopmans

onderzocht de oorzaken van langdu-rige armoede. Volgens de commissie gaan schulden vaak gepaard met an-dere problemen, bijvoorbeeld in de psychische sfeer.

Vanwege de crisis wordt voor ar-moedebestrijding drie miljoen euro extra gereserveerd, bovenop de zestig miljoen die er al jaarlijks voor wordt uitgetrokken. Andere steden trekken tientallen miljoenen meer uit. Boer: ,,Wij kiezen voor precisie in plaats van voor noodmaatregelen. Je kunt je euro maar één keer uitgeven.”

Het voorstel moet nog door de ge-meenteraad worden goedgekeurd.

Jongerenwet Geen bijstand meer voor jongeren tot 27 jaar. Ze moeten werken of le-ren. Een meerderheid in de Tweede Kamer steunt de Wet Investeren in Jongeren (WIJ). Volgens deze wet, die op 21 april in werking trad, krij-gen jongeren tot 27 jaar een werk-leerplicht. Ze moeten bij werkloos-heid een baan of leertraject van de gemeente volgen. Jongeren kunnen zelf een traject bij de gemeente opei-sen. De wet stuit op felle kritiek van zowel de oppositie als de vakcentrale FNV en de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG). Zo is er verzet tegen de vergoeding, die de jongeren kunnen krijgen, en die lager kan uitvallen dan een bijstandsuitkering. Ook wordt betwijfeld of er genoeg plaatsen zijn om de jongeren garan-tie op werk te kunnen bieden.

KredietafnameKredieten worden niet snel meer aangevraagd. Zo blijkt uit de jaarcij-fers over 2008 van Bureau Krediet Registratie (BKR) .Volgens Peter van den Bosch, directeur BKR, steeg vanaf 2004 het aantal raadplegingen door krediet-verleners van 17,6 naar 21,4 miljoen in 2007. In 2008 nam dit aantal af. Op grond van dit gegeven, en het te-ruglopen van het aantal raadplegin-gen door consumenten, kan Van den Bosch niet anders dan concluderen dat er minder kredieten worden aan-gevraagd én verstrekt. Tegelijkertijd signaleert BKR dat kredietverstrek-kers vaker toetsen hoe groot de kans is dat een consument een betaalach-terstand op zal lopen.

Maagzuurremmers Minister Klink (Volksgezond-heid) overweegt maagzuurremmers en cholesterolverlagers niet meer vanuit het basispakket te vergoeden. Volgens het Algemeen Pedagogisch Studiecentrum (APS) zijn deze medicijnen echter onmisbaar voor chronisch zieken en is het daarom belangrijk om ze in het basispakket te houden. Ook vindt het APS dat de afschaffi ng in strijd is met het doel van het basispakket, namelijk noodzakelijke zorg bieden. Het APS voorziet dat het aantal ziekenhuisop-names stijgt als deze medicijnen niet langer worden vergoed.

MUG WebwinkelMUG Magazine start deze maand met een webwinkel op www.mug-web.nl (of www.mugwebwinkel.nl). Via de webwinkel kunnen le-zers profi teren van aantrekkelijke cd- en dvd-aanbiedingen, samen-gesteld door Concerto Amsterdam. MUG-lezers krijgen bij Concerto in de Utrechtsestraat tevens 10 procent korting op tweedehands cd’s.

Aanvragen voor een uitkering worden voortaan door de Dienst Werk en In-komen (DWI) binnen negen dagen afgehandeld. De behandeltermijn was tot nu toe acht weken.

Tegenover een snellere behan-deling staat dat wie volgens DWI/UWV-Werkbedrijf uitzicht op werk heeft geen bijstand krijgt maar een stage mét bijbehorende stagevergoe-ding. Pantar is het gemeentelijk re-in-

Recht op bijstand verder afgekalfd

Stadsdeel Osdorp houdt zaterdag 23 mei voor de tweede keer een Budget-markt voor Amsterdammers met een smalle beurs. De markt wil mensen op een laagdrempelige manier infor-meren over regelingen voor lage in-komens. De markt is ook bedoeld om mensen aan het werk te helpen en geeft tips om beter met geld om te gaan.

Op de markt krijgen bezoekers informatie over het aanvragen van huurtoeslag, kwijtscheldingen en te-gemoetkomingen in levensonder-houd, maar ook over het omgaan met een huishoudboekje. De Dienst Werk en Inkomen (DWI) neemt een groot deel van de informatie voor zijn reke-ning. Rondom de markt organiseert Osdorp culturele activiteiten. Het mag geen saaie dag worden.

Achmed Baâdoud (PvdA), porte-feuillehouder economie en werkgele-genheid: ,,De Budgetmarkt is bedoeld voor bijstandgerechtigden, maar ook voor mensen die niet voor een uitke-ring in aanmerking komen.”

Uit onderzoek van het stadsdeel blijkt dat minima weinig gebruik ma-ken van gemeentelijke potjes. Baâ-

Met geld leren omgaan in Osdorp

Stadsdeelwethouder Baâdoud wil ook jongeren met geld leren omgaan (foto: stadsdeel Osdorp)

doud: ,,In Osdorp hebben we 1800 mensen in de bijstand, waarvan slechts driehonderd de weg naar die potjes weet te vinden. Daardoor blijft geld op de plank liggen. Dat is jam-mer. Daarom willen we alle voorzie-ningen die er zijn op de budgetmarkt laten zien. We willen zo veel mogelijk mensen informeren en proberen te helpen, via één-op-één gesprekken.”

Osdorp hoopt met de Budgetmarkt mensen aan werk te helpen, direct en indirect. Baâdoud: ,,Als de gezinssi-tuatie van Osdorpers verbetert, dan ontstaat er ruimte in hun hoofd om op zoek te gaan naar werk. Ouders die werken geven een goed voorbeeld aan hun kinderen. Werk is het belang-

rijkste middel tot een beter bestaan.” Een tegenvaller is de crisis. Op

de Budgetmarkt zal de toenemende werkloosheid worden gevoeld. Baâ-doud: ,,De werkplekken die we voor dit jaar hadden gepland zullen nu la-ter komen, in 2010 of 2011.”

Een paar dagen voor de Budget-markt, op 20 mei vindt een jongeren-budgetmarkt plaats. Baâdoud: ,,Veel jongeren hebben schulden. We willen ze laten zien hoe ze beter met geld om kunnen gaan. Ook voor hen geldt dat de oplossing in werk ligt. Daar-om zal op de jongerenmarkt ook aan-dacht zijn voor bijbaantjes.”

Naast de Budgetmarkt organiseert het stadsdeel een ‘Banenkraam’.

Baâdoud: ,,Daarmee willen we win-kelende bewoners bereiken. Het zou mooi zijn als Osdorpers mét hun boodschappen een baan mee naar huis nemen.” Tot slot komt er 16 juni een grote banenmarkt, georga-niseerd door Osdorp, Slotervaart en Geuzenveld-Slotermeer.

Jongeren-budgetmarkt op 20 mei van 16:00 tot 20:00 uur in de Meer-

vaart. Budgetmarkt op 23 mei, van 13:00 tot 17:00 uur in de Serre aan de Pieter Calandlaan. Banenkraam, van-af 26 mei elke dinsdag op de dagmarkt

aan Tussenmeer, tot en met 1 oktober.Banenmarkt, 16 juni, van 11:00 tot

17:00 uur in de Meervaart

Osdorp start in mei een reeks aan activiteiten om mensen uit de bijstand te krijgen en ze financieel te ondersteunen. Er is om te beginnen op 20 mei een Budgetmarkt voor jongeren, waarna op 23 mei een algemene Budgetmarkt volgt.

Marcel Schor

tegratiebedrijf dat de stage regelt.Een uitkering ontvangen wordt

steeds minder vanzelfsprekend, niet alleen voor jongeren tot 27 jaar.

Woordvoerder Carmen Westra van DWI: ,,Voor de klant maakt het niet uit of hij een uitkering of stagever-goeding krijgt. De bedragen zijn even hoog.” Met de regeling is al ervaring opgedaan; vorig jaar waren er zo’n zeshonderd ‘DWI-stagiares’, naast een groot aantal mensen die werkten met behoud van uitkering.

Piet van der Lende van de Bij-standsbond heeft kritiek: ,,Een stage is geen arbeidscontract, de betrokke-ne valt niet onder het arbeidsrecht.”

Sneller uitsluitsel over een bijstandsaanvraag maar minder kans op bijstand. Dat is de nieuwe mores bij DWI-Amsterdam. Amsterdam trekt twaalf miljoen euro

uit om armoede en werkloosheid te bestrijden. Het leeuwendeel gaat naar onderwijs: meer mbo-opleidingen en extra maatregelen tegen spijbelen en voortijdig schoolverlaten.

Bijstandsgerechtigden worden ac-tiever naar werk geloodst. Maar ook niet-uitkeringsgerechtigden (NUG-ers) worden aangesproken. NUG-ers zijn jongeren onder de 27 en men-sen die geen recht op bijstand heb-ben, bijvoorbeeld omdat hun partner

Stad gaat crisis met scholing te lijfCrisis of geen crisis, Amsterdam hoopt met werk en scholing de groeiende armoede aan te pakken.

WAO of WW ontvangt. Amsterdam becijfert de totale doelgroep op zo’n 200.000 personen.

De Dienst Werk en Inkomen (DWI) zal met UWV-Werkbedrijf (arbeids-bureau en uitvoering WW en WAO/WIA) én de stadsdelen nauw samen-werken om ook mensen die geen bij-stand krijgen te bereiken.

De ambities, in het Meerjarenbe-leidsplan Participatie 2009-2012, lie-gen er niet om: alle Amsterdammers zijn straks gekwalifi ceerd voor de ar-beidsmarkt, iedereen doet mee, is ge-alfabetiseerd en beheerst de taal. De maatregelen zijn mede bedoeld als antwoord op de ecomomische crisis.

Door de crisis getroffen? Baan kwijt?

Deel uw ervaringen met het UWV Werkbedrijf (arbeidsbureau) en DWI (sociale dienst)met MUG

[email protected]

b.nl

Iedereen met schuld komt straks onder toezichtIedereen die schuldhulp aanvraagt, krijgt straks een toezichthouder. Ook mensen met een kleine schuld komen voor schuldhulp in aanmerking.

4 MUG magazine | mei 2009ADVERTENTIE

Tel. 14 020 of www.sbl.nl

De Stadsbank van Lening is in 1614 opgericht. Bij deze gemeente-lijke dienst kan iedereen vanaf 18 jaar geld lenen op onderpand. De rente (beleenkosten) was en is nog steeds een stuk lager dan bij particuliere pandhuizen. En natuurlijk zonder winstdoelstelling.

De voordelen van de Stadsbank van Lening• direct contant geld tegen inlevering van uw sieraden of

gebruiksartikelen; • lage beleenkosten en verlengen van uw lening is elke

6 maanden mogelijk;• u kunt uw bezittingen elk moment weer meenemen, als u het

geleende geld met de kosten terugbetaalt;• een gemeente instelling, dus betrouwbaar.

van der Woude de Graaf AdvocatenJuridische Problemen?

Kostenloos Spreekuur

U kunt bij ons kantoor terecht voor juridische problemen op het gebied van:arbeidsrecht, civiel recht, consumentenrecht, huurrecht, personen- en familierecht, sociale zekerheid, strafrecht en vreemdelingenrecht.

Voor kennismaking en kort advies kunt u terecht op ons gratis spreekuur, donderdag

tussen 17.00 en 18.00 uur. U kunt zich hiervoor op donderdag telefonisch aanmelden

tussen 14.00 en 16.00 uur op 020 - 6792478 voor een afspraak op diezelfde dag.

Willemsparkweg 31 1071 GP Amsterdam T: 020 - 6766690 F: 020 - 6766695 E: [email protected] Web: www.woudegraaf.nl

Ons kantoor is bereikbaar met tramlijnen 2, 3, 5 en 12

MUG Layout en DTP is gespecialiseerd in visuele communicatie voor kleinschaligeorganisaties en geeft gratis vrijblijvend advies vies

Haalt u het beste uit uw BUURTKRANT, NIEUWSBRIEF,

VERENIGINGSBLAD OF BEDRIJFSORGAAN?

Denkt u wel eens dat het anders zou moeten?n?

Vormgevingviviviiviiviingngngnnngngngngnggg

Schrijven en Redactie Schr j eeeeeeen en RRRRRRedddeddedededeedddacacaacaaaca

Budgettering

Distributie

BBelBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBeeeeeeeeeeeeeeeeeeeellllllllllll 7611020 607 700000000000000000000000000002222222222222222222222 666666666666600000000000000000000000077777777777777 ap en vraag naar vraaaagg nnaaaarr Gert of JJGGe JJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaapppppppppppppppppppppppppppEmail naar EEmmaaiill naar [email protected] urlliijjkk ookk kkan naattaaaatttttttttttttttttttttttttttttttuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuurrrrrrrrrrr jjjjkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk ooooooooooooooooooooooooooooooooooookkkkkkkk

Huurproblemen?

Bel 020 - 623.41.42

Voor mensen met een minimuminkomen of een bijstandsuitkering werken wij gratis.

DE L ATIE

KRINGLOOPBEDRIJF

KKLEDING

MEUBELS

SERVIESGOED

BOEKEN

CURIOSA

SPEELGOED

GASFORNUIZEN

EN VEEL MEER WIJ HALEN GRATIS UW OVERTOLLIG HUISRAAD OP!

op 2 locaties in de stad

Distelweg 85 gratis parkeren!

in Amsterdam Noord

Camperstraat 42 in Amsterdam Oost

Winkels openma 12.00-17.00uurdi t/m vr 10.00-17.30 uurza 10.00-17.00 uur

meer informatie tel 020 463 11 15 www.delokatie.org

De Amsterdamse Vriendendiensten biedt boeiend vrijwilligerswerkBel ons: 020 6839260 of kijk op www.vriendendiensten.nl

DE BIJSTANDSBOND EN ADVOCAAT MARC VAN HOOF

InloopspreekuurJuridische en sociale begeleidingIedere dinsdag en donderdag van 11.00 - 16.00 uur

We gaan mee naar spannende gesprekken

Da Costakade 162, AmsterdamTelefoon: 020 - 689 8806

5mei 2009 | MUG magazine ACHTERGROND

Leven binnen de AWBZ-muren

Rondkomen van een bijstandsuitkering is geen sinecure, maar het kan

erger. Als je in een AWBZ-instelling verblijft bijvoorbeeld. Na aftrek van de

bewonersbijdragen blijft er soms nauwelijks een zakcentje over.

tekst

Martin

Brandwagt

foto

John

Melskens

ls je verblijft in een verzorgings-huis, verpleeghuis of soortgelijke instelling, wordt dat vergoed via

de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). Je bent dan wel een eigen bijdra-ge verschuldigd. De instelling verlangt vaak ook nog een vergoeding voor was- en admi-nistratiekosten, of kosten voor begeleiding bij uitstapjes.

Om inzicht te krijgen in de kosten waar-voor bewoners van genoemde instellingen zich geplaatst zien, lieten de belangenor-ganisaties Chronisch Zieken- en Gehan-dicaptenraad (CG-Raad) en het Platform Verstandelijk Gehandicapten (VG) onder-zoek doen door het Nederlandse budgetin-stituut Nibud.

Voor dit onderzoek werd uitgegaan van een drietal voorbeeldpersonen: een in een inrichting wonende jongere met een Wa-jong-uitkering en een bewoner van een ge-zinsvervangend tehuis werkzaam in de so-ciale werkvoorziening werden vergeleken met een alleenstaande in de bijstand.

Volgens dit onderzoek houdt een bewoner van een instelling, na aftrek van de maan-delijkse basiskosten, meer over dan iemand met een bijstandsuitkering. Dat komt om-dat iemand met een beperking een aantal af-trekposten voor de belasting kan opvoeren. Maar als de instelling extra kosten doorbe-rekent, blijft er maandelijks niet meer dan een paar tientjes over om vrij te besteden.

Basiskosten zijn: huur, energie, ziektekos-

tenverzekeringen, voedsel en kleding. Na aftrek van kosten voor sociale activiteiten, houdt iemand in een inrichting het minst over. Zijn inkomen mag dan 180 euro ho-ger zijn dan dat van iemand met een bij-standsuitkering die een zelfstandige wo-ning bewoont, fi nancieel is laatstgenoemde vaak beter af. Mensen in een instelling met een Wajong-uitkering zijn weer iets beter af dan mensen die in een inrichting verblijven en hun hele uitkering moeten inleveren. Zij krijgen nog wel zak-en kleedgeld, een vast bedrag van 285 euro per maand. Als daar de kosten voor sociale activiteiten afgaan blijft er een schamele 26 euro per maand over om vrij uit te geven.

VeroordeeldDe belangenorganisaties spreken van een onacceptabele situatie. Woordvoerder Rolf Smid van de CG-raad: ,,Het kabinet be-lijdt met de mond dat gehandicapten moe-ten meedoen in de samenleving. Maar met die paar tientjes kun je buiten de inrich-ting natuurlijk helemaal niets. Deze klan-ten worden veroordeeld tot een leven bin-nen de muren van de instellingen. Volgens ons komt dat vooral door verplichte eigen bijdragen. Op dat punt bestaan tussen de inrichtingen grote verschillen. Dat heeft te maken met de concurrentiestrijd. Instellin-gen proberen de beste zorg te leveren, met gevolg dat alles duurder wordt. Zaken die vroeger gratis waren, worden nu doorbere-

kend aan de klant. En die bijdragen worden elk jaar hoger.”

Het Nibud-onderzoek is na dit jaar ove-rigens alweer verouderd. Dit jaar verdwij-nen er veel aftrekposten waarvan chronisch zieken en gehandicapten tot 1 januari ge-bruik konden maken. Die leverden een aanzienlijke teruggave op, mits er aangif-te van inkomstenbelasting werd gedaan. In de plaats van die aftrekposten komt er een nieuwe regeling: de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg). Het fi nanciële plaatje van een gehandicap-te kan daardoor veranderen ten opzich-te van het Nibud-onderzoek van jongstle-den februari. Dat geldt zeker voor mensen die in een inrichting verblijven. Volgens de CG-raad deden juist zij netjes hun aangif-te. Volgens de eerste berekeningen gaan zij er honderden euro’s per jaar op achteruit.

Volgens Dorien Kloosterman van het Platform VG moet je als klant gewoon maz-zel hebben ,,Tot vier jaar geleden werden er helemaal geen bewonersbijdragen ge-vraagd. Sommige instellingen doen dat nog steeds niet, dan heb je geluk. Of je hebt een familielid dat zo aardig is om elke week de was op te halen en weer terug te brengen. Wat ons steekt is dat je als intern wonen-de patiënt geen recht hebt op gemeentelij-ke potjes, zoals mensen in de bijstand. De gemeente zegt ‘daar zorgt de AWBZ voor’. Dat zou inderdaad zo moeten zijn, maar is dus lang niet altijd het geval.”

Kloosterman bevestigt het schrijnende beeld van collega Smid van de CG-raad. Van maatschappelijke deelname komt wei-nig terecht. ,,Sommige klanten wonen al twintig jaar in een inrichting. Die zijn daar ooit geplaatst en kunnen nergens anders heen. Vergeleken met mensen met een uit-kering is hun situatie stukken slechter. Zij zijn letterlijk veroordeeld tot een bestaan achter de geraniums.”

Geen herijkingOf er iets aan de situatie zal veranderen is zeer de vraag. Eind vorig jaar liet minister Donner van Sociale Zaken de Tweede Ka-mer weten dat het zaken kleedgeld hoog genoeg is en niet hoeft te worden aange-past. Helemaal kansloos wat betreft deze aanpassing staan de mensen in instellin-gen niet. Het ministerie van Volksgezond-heid en Welzijn zal dit voorjaar met een vervolgonderzoek komen, waarin wordt onderzocht in hoeverre de bewonersbedra-gen uiteen lopen. De uitkomst van dit on-derzoek zal beslissend zijn voor de komen-de jaren. Gezien de lopende discussies in Den Haag over verregaande bezuinigingen op de AWBZ moeten de kansen op verrui-ming van het budget voor maatschappelij-ke activiteiten niet al te hoog worden inge-schat. De Tweede Kamer heeft het laatste woord en die is, gezien de moties die vorig jaar over dit onderwerp werden aanvaard, niet onwelwillend.

A

Opstelling in een winkel voor medische instrumenten en verpleegartikelen

8 MUG magazine | mei 2009ACHTERGROND

T egen 2015 zijn er in Nieuw-West 13.000 woningen ge-sloopt en 24.500, veelal

duurdere woningen teruggebouwd. Volgens beleidsmakers ontsnappen de tuinsteden dankzij de vernieu-wing aan gettovorming. De eerste re-sultaten zijn zichtbaar. Er klinkt ook kritiek.

De vernieuwing van de Westelijke Tuinsteden begon in 1993 in het Os-dorpse Zuidwest Kwadrant. Bijna alle portiekfl ats zijn er inmiddels ver-vangen door een variatie aan wonin-gen, van hoogbouw tot luxe drive-in woningen. De karakteristieke ‘stro-ken’ fl ats met open trapveldjes heb-ben plaatsgemaakt voor gesloten bouwblokken met binnentuinen. Begin jaren negentig werd besloten dat Osdorp, Slotervaart, Geuzenveld-Slotermeer en Bos en Lommer op de schop moesten. Er was niks te doen; verveelde jongeren zorgden voor een slechte sfeer, criminaliteit vier-de hoogtij. Het probleem: veel kleine, goedkope huurwoningen met daar-door een concentratie aan kansarmen en werkloosheid. Nieuw-West kampt nog steeds met een negatief imago: schotelcity, hoofddoekjesland, crimi-nele hangjongeren, thuisbasis van de familie Tokkie en Mohammed B.

Gemeente en woningcorporaties zetten in op koop- en duurdere huur-woningen. Diversiteit werd het tover-woord. Amsterdam hoopt met een gevarieerder woningaanbod Nieuw-West aantrekkelijker te maken voor de middeninkomens. Die waren mas-saal de tuinsteden ontvlucht. De uit-daging is om die groepen te behou-den, ze zelfs terug te lokken.

Ook de bedrijvigheid en het voor-zieningenniveau moesten omhoog. In het Zuidwest Kwadrant zijn scho-

len gebouwd en de Wolbrandtskerk-weg is omgevormd tot een ‘zorgen welzijnsboulevard’, met huisartsen, fysiotherapeuten, apotheek, ontmoe-tingscentrum voor ouderen en maat-schappelijk werk.

Kopers komen terugCorporatiedirecteur Jacques Thie-len van Far West zegt dat het werkt: ,,Steeds meer mensen willen hier een huis kopen. Wij waren net gestart met een nieuwbouwproject tegenover het politiebureau in Slotervaart, toen daar een agent werd neergestoken. Ondanks dat incident zijn die wonin-gen allemaal verkocht. De sceptici wonen in de grachtengordel, die ken-nen het nieuwe Nieuw-West niet.”

Ook stadsdeelvoorzitter Marjo Teuling (PvdA) van Osdorp is op-timistisch: ,,Makelaars verkopen in Osdorp steeds duurdere woningen. Het gaat lukken om de middengroe-pen aan te trekken. Spijtoptanten zien we terugkeren. Voor de Schut-terstoren, een woonblok met dure ‘penthouses’, was een wachtlijst.”

Socioloog Radboud Engbersen, nauw bij de vernieuwing van Nieuw-West betrokken, vindt het belangrij-ker dat de ‘sociale klimmers’ worden vastgehouden dan dat koopkrach-tigen van buitenaf worden aange-trokken. Thielen valt hem bij: ,,Tot voor kort vertrokken succesvolle be-woners naar elders in Amsterdam of naar buiten. Nu blijven ze hier. 60 Procent van de koopwoningen gaat naar mensen die al in Nieuw-West woonden. Zo blijft er kapitaal in de wijk.”

Problemen aanpakkenVanaf 1997 kregen gemeente en corporaties oog voor de socia-

le en economische kanten van de stadsvernieuwing.

Jacques Thielen prijst de vele jongerenprojecten. ,,Aan Campus Nieuw-West doen tachtig organi-saties mee. Ze organiseren bedrij-venexcursies voor scholieren, sta-geplekken voor vmbo-leerlingen en sollicitatietrainingen. Woningcorpo-ratie Stadgenoot laat jongeren mee-werken in de bouw of koppelt ze aan sloopbedrijven. Er is veel bedrijvig-heid en werkgelegenheid in de wij-ken gekomen.’’

Marjo Teuling: ,,Vaak is een over-lastgevende jongere een signaal dat er thuis iets mis is. Als stadsdeel gaan we daar gericht mee aan de slag en zorgen we dat zo’n probleemge-zin begeleiding krijgt. Als een jonge-re iets vernielt, dan stellen we hem daar fi nancieel aansprakelijk voor.”

In het pakket sociale vernieuwing zit verder: het stimuleren van buurti-nitiatieven, sportevenementen en taalcursussen. Teuling: ,,Leefbaar-heid is moeilijker aan te pakken dan het bouwen van huizen. Het is be-langrijk dat mensen zich thuis voe-len. Dat gaat niet vanzelf. We heb-ben verschillende projecten lopen om de leefbaarheid te bevorderen, zoals huiskamerprojecten, ‘leren-sa-men-spelen’, ‘inburgeren andersom’ en galerij- en portiekgesprekken.”

Radboud Engbersen vindt dat de leefbaarheid begint bij een pretti-ge openbare ruimte. Hij is program-maregisseur ‘Sociale aspecten van volkshuisvesting’ bij de Stichting Ex-perimenten Volkshuisvesting en co-auteur van ‘Winnende wijken in west’. ,,Er moet mooi groen zijn, met na-tuurspeeltuinen met stromend wa-ter, spannende pleinen met interes-sante winkels.’’ Ook pleit Engbersen

voor goede scholen in de wijken: ,,Die zijn nodig om de middengroe-pen te behouden, aan de wijk te binden.’’

ScepsisNiet iedereen is enthousiast over de vernieuwing. Bewoners komen hier en daar in protest tegen de sloop van hun woningen, zoals in Slotermeer bij de Burgemeester Röellstraat. An-dré Thomsen, hoogleraar Woning-verbetering aan de TU Delft, deelt hun kritiek. Hij meent dat de mees-te naoorlogse woningen over het al-gemeen in goede technische staat verkeren.

Ook hoogleraar sociale geografi e aan de UvA Sako Musterd is scep-tisch. Hij betwijfelt of een wijk beter wordt als lage en middeninkomens naast elkaar wonen. Musterd doet onderzoek naar de stedelijke vernieu-wing en stelt dat de invloed van koop-krachtige bewoners op de inkomens-stijging van armlastige buurtgenoten gering is. Volgens Musterd is scholing de belangrijkste factor om sociaal te stijgen. Het is beter om het geld van de stadsvernieuwing in onderwijs te steken, meent de hoogleraar.

Niet iedereen mag terugKeerzijde van de vernieuwing is dat het voor lage inkomens lastiger wordt om een betaalbare huurwo-ning in Nieuw-West te vinden. In de jaren negentig waren er 33.000 soci-ale huurwoningen. Dat zijn er na de stadsvernieuwing nog maar 21.000, een afname van 35 procent. Boven-dien zullen de vernieuwde sociale huurwoningen duurder zijn. De ver-wachting is dat minstens een kwart van de armlastige bewoners niet meer naar Osdorp, Slotervaart of Geuzen-

veld-Slotermeer zal terugkeren.Engbersen: ,,De sociale samen-

hang veranderen was een van de doelstellingen. Ik steun dat. De stad moet wel oog blijven houden voor de problemen van de lage inkomens.”

Stadsdeelvoorzitter Teuling ont-kent dat Osdorp lage inkomens weg-jaagt: ,,Een deel had geen recht op een sociale huurwoning. Tientallen procenten verdienden te veel voor een sociale huurwoning en woonden dus ‘scheef ’.”

Pim de Ruiter van de Dienst Wo-nen denkt dat het meevalt met het scheefwonen: ,,Volgens onze defi -nitie woonde in 1999 ruim 11 pro-cent van de bewoners in de Weste-lijke tuinsteden ‘scheef ’, dat was in 2008 naar 8 procent gezakt.”

PrachtwijkIn Osdorp is de stadsvernieuwing bijna af, Slotervaart en Geuzenveld-Slotermeer zijn halverwege. Thielen en Teuling zien een prachtwijk ont-staan, waar verschillende groepen mensen graag willen wonen.

Jeroen Slot, adjunct-directeur van de Amsterdamse Dienst Onder-zoek en Statistiek, gelooft er niet in. Hij ziet een tweedeling ontstaan. In 2030 zal 80 procent in Nieuw-West uit niet-westerse allochtonen bestaan en binnen de ring zullen dan relatief weinig allochtonen wonen.”

Socioloog Engbersen weerspreekt de kritiek: ,,Ik voorspel dat de Wes-telijk tuinsteden binnen vijf jaar op het netvlies liggen van de midden-groepen en over tien jaar een totaal ander imago hebben. Wel moeten we oppassen voor te veel verstedelijking. Het groen moet blijven, want anders haal je de sterke kant uit het gebied. Het is nog geen gelopen race.”

WIJKAANPAK | ZUIDWEST KWADRANT

Osdorp haalt rijken terugOsdorp haalt rijken terug

tekst

Marcel Schor

foto

Kees Swart

In Nieuw-West vindt de grootste

stedelijke vernieuwingsoperatie

van Europa plaats. Het Zuidwest

Kwadrant in Osdorp nadert zijn

voltooiing. Bewoners ervaren

hun wijk meer en meer als een

‘prachtwijk’ maar er zijn sceptici.

Speelplek Amsterdam Osdorp

9 ZUIDWEST KWADRANT | WIJKAANPAK

an een picknicktafel in het zonovergoten stadspark van Osdorp steekt Germaine van

Haard van wal. Ze is als sociaal beheer-der de spin in het web van woningcor-poraties, stadsdeel en bewoners. ,,Bou-wen is vervelend voor de bewoners”, vertelt ze. ,,Ze zitten de hele dag in de herrie en het stof. Gelukkig keert lang-zaam de rust terug en krijgt het dage-lijkse leven weer vorm.

Er gebeurt heel veel in deze buurt. Het barst van de projecten, misschien teveel. Ik verbaas me er wel eens over hoe de mensen gepamperd worden. Van al die mensen die hier aan de leef-baarheid werken, zijn de huismeesters misschien wel het belangrijkst. Ze or-ganiseren galerij- of portiekgesprek-ken en schoonmaakdagen. Dat is su-bliem. Bewoners voelen dat ze er niet alleen maar zijn om de huur te beta-len. Er wordt nu ook eens gevraagd wat ze zelf willen, hoe ze zelf iets kun-nen doen. Sinds ik hier werk, zie ik een stijgende lijn, mondjesmaat maar het gaat vooruit.”

De WachterAchter het stadspark markeren zes bruin-witte woontorens de grens van het Zuidwest Kwadrant. Onderin een van de torens is de ingang van ontmoe-tingscentrum De Wachter.

Een van de zalen zit bomvol mannen van Turkse en Marokkaanse afkomst, die backgammon spelen. In een ande-re zaal is maar één man aanwezig. Hij vindt de wijk maar niks: ,,Veel te veel buitenlanders”. Hij gaat nooit ’s avonds de deur uit omdat hij de ploegjes jongens op de straathoeken bedreigend vindt.

Dan komt Lambertus Schuuring binnen om zijn borrel te halen. Hij is 76 jaar en verhuisde vier jaar geleden

van de Oostelijke Eilanden naar Os-dorp. ,,Vanwege de overlast daar”, zegt hij.

Schuuring heeft geen probleem met zijn allochtone buurtbewoners. ,,Die zijn keurig, ze vegen zelf de stoep aan, ze zijn zuinig op hun straat. Het ligt aan jezelf hoe je met ze omgaat”. Om dat te bewijzen gaat hij zijn Marokkaanse buurman even uit zijn spelletje halen, in de andere zaal.

Meneer Ajdiyou beaamt dat de wijk, waar hij al sinds 1995 woont, veel net-ter en mooier is geworden door de nieuwbouw en aan Schuuring heeft hij een heel sociale buurman.

Mevrouw Collé (72) komt erbij zit-ten. Vier jaar geleden kwam ze vanuit Bos en Lommer naar deze buurt. ,,Ik heb hier veel meer contacten dan in Bos en Lommer. Daar sprak ik nooit met Marokkanen of Turken maar hier wel. Het zijn gewoon leuke mensen.” Mevrouw Collé ziet er geen been in om ’s avonds de straat op te gaan. ,,Ik voel me niet bedreigd. Zolang ik hier woon is er nooit iets voorgevallen”.

De buurregisseurToevallig komt buurtregisseur Gerard Roos binnenlopen, die alleen al met zijn postuur ontzag inboezemt. ,,De leefbaarheid is hier absoluut verbe-terd”, vertelt hij.

Op de veiligheidsindex van de Dienst Onderzoek en Statistiek scoort Osdorp-Midden, waar het Zuidwest Kwadrant in valt, beter dan het Am-sterdamse gemiddelde en stukken be-ter dan aangrenzende buurten als Os-dorp-Oost en De Punt. Dat resultaat is niet vanzelf tot stand gekomen.

Roos: ,,Vroeger had je een groep van 25 hangjongeren, die voor veel overlast zorgden. Ze hebben zoveel ingebroken en vernield in het buurthuis, dat we

het hebben moeten sluiten. Die jon-gens hebben we fl ink achter de vodden gezeten, waardoor de groep uiteen ge-vallen is. Wat ik merk is dat de sociale controle is toegenomen. Er zijn meer allochtonen die een huis hebben ge-kocht. Die zijn zuinig op hun huis en hun straat. Wie gaat er nou zijn eigen ruiten ingooien?”

De KikkerAchter De Wachters staan nog van die oude portiekfl ats, waar heel Nieuw- West mee was volgebouwd. Je moet goed kijken om ze te herkennen. Er zijn twee verdiepingen in een ande-re stijl bovenop gezet en onderin zijn grote poorten uitgebroken, die toegang geven naar het centrum van de buurt.

Waar je ook bent, overal kun je in alle richtingen door de hele wijk kijken. Dat geeft een voor Amsterdam bijzon-dere ruimtelijke ervaring. Er is wel wat groen opgeofferd aan de nieuwbouw. In plaats daarvan zijn er grote pleinen met veel speelmogelijkheden maar een tuinstad kun je dit niet meer noemen. De sfeer is eerder ‘grootsteeds’.

Via de onderdoorgangen kom je bij een opvallend gifgroen bouwwerk, De Kikker. Het biedt onderdak aan een openbare en een katholieke ba-sisschool, een kinderopvang en moe-der-kind centrum. De entree van De Kikker wordt gevormd door een win-tertuin van glas en hout. Aan geld geen gebrek klaarblijkelijk.

Kinderen spelen buiten en moeders houden een oogje in het zeil. Drie Ma-rokkaanse moeders roemen de mooie speelgelegenheden in de buurt. Ze zien wel een minpunt: de overlast van jonge-ren. Er is wel meer toezicht dan vroeger naar dat helpt niet altijd, vinden ze.

Mert (9 jaar) en zijn moeder van Turkse afkomst hebben het zelfs hele-

maal gehad in Osdorp. De herrie en de dreiging van hangjongeren is hun teveel geworden. Ze willen naar Hoofddorp.

De hangplekHet is een terugkerend verhaal, de overlast van jongeren. Iedereen kent de favoriete hangplek, vlak achter De Kikker, bij de avondwinkel aan Tussenmeer.

Als we daar gaan kijken is er in geen velden of wegen een hangjonge-re te bekennen. Even voorbij de hoek is het restaurant van Halal Zaki. Zaki is een energieke ondernemer, die hard werkt om de uitstraling van de oude winkelstraat Tussenmeer te verbete-ren. Hij heeft een winkeliersvereni-ging opgericht en doet er alles aan om de overlast van de hangplek te bestrij-den. ,,Dat lukt”, zegt Zaki, ,,Ik stap op die jongens af, geef ze een hand en ga met ze praten. Ik benader ze met res-pect op hun manier. Ik spreek hun taal - Zaki is van Egyptische afkomst - en ze zien dat ik geen gokkast in mijn zaak heb en dat ik geen alcohol schenk. Ze nemen mij serieus en ik hen.”

De voetbalkooiEr klinkt muziek. Die komt van de voetbalkooi, in het hart van de wijk, waar een voetbaltoernooi gaande is voor schoolkinderen. Kooi is een be-scheiden benaming voor dit bouwwerk van Olympische allure. Luide rapmu-ziek schalt over het plein en drommen kinderen hangen rond om de spelers aan te vuren.

Aan de kant zitten oudere jonge-ren het spektakel te bekijken. Wat vin-den zij van hun wijk? ,,Dit is een heel mooie buurt. De mensen gaan vrien-delijk met elkaar om, helemaal per-fect”, zegt Karim (18). ,,Sinds de nieuwbouw is het veel beter geworden.

Vroeger had je minder contact met an-dere bewoners maar door activiteiten als zo’n toernooi en buurtfeesten leren de mensen elkaar kennen”.

Er is ook een minpunt: ,,Geen buurthuis, nu moeten we naar de Aker maar daar is het voor ons niet altijd even leuk”.

Rachid (19): ,,’s Avonds staan we rustig te praten en dan komt er opeens politie met gillende sirenes aanrijden of er ik weet niet wat gebeurd is. Af en toe draaien we een jointje, dat is al-les. De politie kan soms wel raar doen maar met de straatcoaches hebben we goed contact. Weet je wat Osdorp be-tekent? Ons dorp.” De jongeren lijken echt trots op hun wijk.

De CalandlaanDe Pieter Calandlaan is door hoge nieuwbouw getransformeerd tot een heuse stadsboulevard. Huismeester Arjan Schrier heeft een complex wo-ningen aan de noordzijde onder zijn hoede. ,,Alles zit hier door elkaar; koop, vrije huur, sociale huur. Ik heb dan ook een heel diverse groep bewo-ners, die prima met elkaar omgaan.

Een jaar geleden toen ik hier kwam werken, werd er nog veel kapot ge-maakt. Jongeren hingen rond in de hallen en de boxen. Dat leverde nog-al wat onvrede op. Bij kopers steekt dat meer dan bij huurders. Maar dat is grotendeels verholpen. We zijn echt van de hel in de hemel gekomen.”

Dat het beter gaat in het Zuidwest Kwadrant blijkt ook uit het onderzoek ‘Wonen in Amsterdam 2007’. De be-woners van het Zuidwest Kwadrant geven hun buurt een hoger rapportcij-fer dan die van aangrenzende buurten waar de stadsvernieuwing minder ver is gevorderd. Al dat ‘gepamper’ lijkt te werken.

Het Zuidwest Kwadrant ligt tussen

de Calandlaan en Tussenmeer.

In dit deel van Osdorp is de

vernieuwing bijna voltooid. MUG

maakte er een wandeling en sprak

bewoners

Rachid: Osdorp betekent ‘ons dorp’Rachid: Osdorp betekent ‘ons dorp’

reportage

Toine Graus

foto

Kees Swart

A

De Kikker

ACTUEEL6 MUG magazine | mei 2009

Watskebuurt? Reageer!

Amsterdam investeert in werkgele-genheid, meer sociale samenhang en een beter onderwijsklimaat. De Am-sterdamse Wijkaanpak moet ervoor zorgen dat probleembuurten ‘pracht- en krachtbuurten’ worden. ‘Met volop ruimte voor initiatieven van bewoners’, volgens voormalig wethouder Tjeerd Herrema. Maar wat merkt de Amster-dammer van de Wijkaanpak? Watske-buurt? MUG wil het graag van u we-ten. Mail reacties naar [email protected].

Uit onderzoek in de Utrechtse ‘aandachts-wijk’ Kanaleneiland blijkt dat projecten in het kader van de wijkaanpak niet veel verder komen dan buurtfeestjes en bar-becues. Voor werk en scholing is te wei-nig aandacht. Dit stellen onderzoekers van het Wetenschappelijk Bureau Groen-Links: ,,Het geld kan beter worden inge-zet”, zegt Katinka Eikelenboom, een van

de auteurs. Voor het wijkactieplan is ruim 55 miljoen euro gereserveerd. Volgens de onderzoekers leidt dat tot een ‘projecten-ziekte’: te veel projecten met te weinig sa-menhang, te weinig afstemming en te wei-nig focus. ‘Er wordt te veel nadruk gelegd op en verwacht van sociale cohesie’, aldus het rapport. De plannen schieten te kort op het gebied van onderwijs en werk. De

auteurs trekken de uitkomsten voorzichtig door naar de aanpak van andere ‘pracht-wijken’. ,,Ook bij andere wijkactieplannen en bij het overkoepelende plan van oud-minister Vogelaar zie ik erg veel aandacht voor samenhang in de buurt”, zegt Eike-lenboom. ,,Maar je kunt beter eerst inves-teren in de mensen zelf, in hun mogelijk-heden. Dan volgt de buurt vanzelf.”

Watskebuurt?Watskebuurt?

Ondertussen in ... Utrecht

De kwestieDe kwestie Slopen of behouden?

Aanpak hangjongeren OKC Zeeburg open

,,Het grootste probleem in de Trans-vaalbuurt is de overlast van drugsgebruikers en dealers”, zegt Martin Verbeet, stadsdeel-voorzitter van stadsdeel Oost/Watergraaf-smeer. De drugsproblematiek verplaatst zich van de pleinen naar de horecagelegen-heden in de buurt. Verbeet wil in geval van twijfel geen horecavergunning verlenen aan nieuwe ondernemers. Verbeet roept buurt-bewoners op om overlast, veroorzaakt door verslaafden en dealers, altijd te melden bij de poltie. Drugspanden worden het best aangepakt door tips van buurtbewoners.

In Amsterdam zijn

17 wijken aangeduid

als probleemwijk. Het

gaat om buurten waar

van alles mis lijkt, van

slechte woningen tot

hoge werkloosheid

en onveiligheid. MUG

Magazine volgt de

Transvaalbuurt en de

Indische Buurt en vraagt

zich af: Watskebuurt?

Tekst

Marcel Schor

Jos Verdonk

Michiel Wetzer

Procesmanager Roel van Kampen is voor woningbouwcorporatie Ymere verant-woordelijk voor de aanpak van de Tugela-wegblokken. ,,De gevelsteen in blok twee is een herinnering aan de Handwerkersvrien-denkring. Dat was een joodse vereniging voor ambachtslieden, een soort voorloper van de ‘moderne’ woningbouwverenigin-gen. De bewoners van de Tugelawegblok-ken hebben er na inspraakrondes voor ge-kozen om de woningen deels te slopen en deels te renoveren. Ymere en Bureau Mo-numenten en Archeologie besloten blok twee te renoveren en niet te slopen, on-der meer om de historische gevelsteen te behouden. Alle huidige bewoners van de blokken krij-gen een terugkeergarantie. Dat houdt niet in dat ze per defi nitie terugkeren naar hun ‘oude’ blok. De renovatie van de blokken twee en vijf is geen oppervlakkige opknap-beurt. De woningen worden zeer gron-dig en toekomstgericht aangepakt. Zelfs de fundering wordt aangepast en de blok-ken krijgen een goede geluids- en warm-te-isolatie. Dat bespaart stookkosten en is milieuvriendelijk.”

Buurtbewoner Mohamed Akle woont zelf in het tweede Tugelawegblok. ,,Veel buren hier willen dat dit blok gesloopt wordt. De argumenten van woningbouw-corporatie Ymere om niet te slopen zijn me niet duidelijk. Als je goed nadenkt is dat de beste oplossing. De woningen vol-doen niet meer. Ze zijn in slechte staat en we hebben veel last van vocht. Het is hier bovendien heel gehorig. Geluiden van bui-ten, maar ook van de buren onderling. Aan de Tugelawegkant hebben we veel overlast van passerende treinen. Als er een trein langskomt, trilt mijn hele huis. Ik heb res-pect voor de betekenis van de gevelsteen, maar als die echt van waarde is, kan hij ge-woon voorzichtig van de gevel gehaald wor-den en weer in de nieuwbouw teruggezet worden. Het is onzin om het hele blok te behouden voor die ene gevelsteen. Alleen de voorgevel behouden heeft ook geen zin: ook die verkeert in een te slechte staat. Ik moet hier in ieder geval uit, hoe dan ook. Of er nu gerenoveerd gaat worden of ge-sloopt. Ik heb liever dat het helemaal goed is als ik hier terugkom. Dus in nieuwbouw met daarin de oude gevelsteen.”

Mohamed Akle: ,,Als er een trein langskomt, trilt mijn hele huis.”(foto: fotonova.nl)

Roel van Kampen: ,,De gerenoveerde wo-ningen worden kwalitatief gelijkwaardig aan nieuwbouw.” (foto: fotonova.nl)

Links: Buurtbewoners picknicken in het park als protest

tegen de tuttigheid.Rechts: Joost Adorf: ,,Een

algeheel alcoholverbod in het Oosterpark lost niets op.”

(foto’s: Hilco Koke)

Festival Indische Buurt

Zaterdag 16 mei wordt in de Sumatrastraat en rond het Timorplein het ‘Samen Indische Buurtfestival’ gehouden. Er zijn twee podia voor muziek en andere kunstzinnig uitin-gen, een culturele markt waar projecten en bewonersinitiatieven gepresenteerd worden en volop hapjes en drankjes. Op het Timor-plein wordt een kinderdorp gebouwd en het feest wordt afgesloten met een fi lmvertoning in de open lucht. Dit openlucht festival is een initiatief van Cybersoek, een organisatie die computercursussen geeft en Zeeburgers ver-trouwd maakt met de digitale wereld.

Fatima Elatik, de stadsdeelvoorzitter van Zeeburg, heeft op 20 april het Ouder- en Kindcentrum (OKC) geopend. Het OKC is tijdelijk gevestigd in zogenaamde por-to-cabins achter het Flevohuis aan de Zee-burgerdijk. Organisaties op het gebied van kinderopvang en jeugdgezondheidszorg werken in het OKC nauw met elkaar sa-men. Er is ook een consultatiebureau ge-vestigd en een speelotheek waarin ouders speelgoed kunnen lenen dat de vaardighe-den van hun kinderen vergroot. Voor de al-lerkleinsten is er de Kruipclub.

7mei 2009 | MUG magazine

n zeventien achterstandswijken is Amsterdam druk bezig met het aan-pakken van slechte woningen. Tien-

duizenden huizen worden gesloopt of gerenoveerd. Met deze grootschalige ver-nieuwing worden meer sociale huurwonin-gen gesloopt dan er gebouwd worden en zet de stad in op meer koop- en duurdere huurwoningen.

De vijf grote woonblokken van woning-bouwvereniging Ymere aan de Tugelaweg in de Transvaalbuurt vormen zo’n vernieu-wingsgebied met in totaal 452 woningen. Die blokken dateren uit de jaren twintig. Eric van Kaam is regiodirecteur Amster-dam-Oost bij Ymere: ,,Op dit moment staan er allemaal sociale huurwoningen. Straks wordt dat ruwweg vijftig procent sociale huur en vijftig procent vrije sector huur. Het aantal woningen blijft ongeveer gelijk.”

Bewoners Saad Attia en Aliye Yilmaz zijn namens Ymere buurtvoorlichters van de Tugelaweg-blokken. Yilmaz: ,,Aan de Tu-gelaweg hebben we nu veel last van vocht, schimmel en gehorigheid. De woningen trillen als de treinen langsrijden. De mees-te bewoners willen weg, vooral de jonge mensen.”

Stadsdelen en woningbouwverenigin-gen pakken in de stad de slechte wonin-

gen gezamenlijk aan. Tijdens informatie-bijeenkomsten en in huis-aan-huis-kranten worden bewoners over de plannen geïnfor-meerd. Zo was er in maart een informatie-bijeenkomst in Buurtcentrum Transvaal voor bewoners van de Tugelaweg-blokken. Een bewoner vroeg zich af of zij haar wo-ning in de oorspronkelijk staat moet terug-brengen. Van Kaam: ,,Een woning hoeft niet in de oude staat te worden hersteld. De oude bewoners krijgen wel de rekening gepresenteerd als ze veel schade hebben veroorzaakt. Sommige woningen die we gaan slopen, verhuren we tijdelijk aan stu-denten. Daarmee willen we de leefbaarheid in de buurt zoveel mogelijk behouden.”

Een andere bewoner vroeg zich af of hij met zijn gezin straks weer een wo-ning van honderdtwintig vierkante meter krijgt. Van Kaam: ,,Bewoners krijgen een woning met een vergelijkbare oppervlak-te. Vaak hebben de nieuwe woningen gro-tere kamers, waardoor een gezin bijvoor-beeld teruggaat van een vierkamer naar een driekamerwoning.”

In overleg met bewoners wordt er een ‘sociaal plan’ gemaakt. Daarin staan onder andere de rechten van bewoners en hoe er wordt omgegaan met kwetsbare groepen als gehandicapten en ouderen.Een jaar tot anderhalf jaar voor de sloop

of renovatie krijgen bewoners huisbezoek van hun woningcorporatie waar de wen-sen en knelpunten worden besproken. Be-woners hebben twee mogelijkheden: te-rugkeren naar de oude buurt of verhuizen naar een andere plek. Tijdens het huisbe-zoek wordt rekening gehouden met het in-komen van bewoners, de samenstelling van het huishouden, maar ook met leeftijd en woonduur.

Buurtvoorlichter Attia: ,,Sommige bewo-ners willen na renovatie op precies dezelfde plek terugkomen. Ik ken ook een man die boven zijn hulpbehoevende moeder woont en haar verzorgt en hij wil dat na de reno-vatie blijven doen. Andere bewoners willen niet weg omdat ze bang zijn dat ze straks de hogere huur niet kunnen betalen.”

Na het huisbezoek worden bewoners ‘stadsvernieuwingskandidaat’ en krijgen daarmee voorrang bij het zoeken naar een andere woning in Amsterdam en omge-ving. In de regel zijn er na de vernieuwing minder sociale huurwoningen, waardoor een deel van de woningzoekenden op een andere plek in Amsterdam komt te wonen, of daarbuiten. Van Kaam: ,,We geven een terugkeergarantie voor alle bewoners die dat willen. Als het echt nodig is gebruiken we woningen uit de vrije huursector alsnog voor sociale verhuur.”

WIJKAANPAK | TRANSVAALBUURT | INDISCHE BUURT

Terugkeren of verhuizen

Buurtvoorlichters Saad Attia en Aliye Yilmaz voor een van de Tugelaweg-blokken

Jan Jacobs is adviseur bij het Amster-dams Steunpunt Wonen: ,,Ymere geeft een terugkeergarantie voor de bewoners van de Tugelaweg-blokken. Daar zullen ze zich aan houden. Maar Ymere heeft ook ver-nieuwingsprojecten waarvoor ze geen te-rugkeergarantie geeft. In de Bijlmer is dat het geval waar een deel van de oude be-woners in een andere wijk noodgedwon-gen een fl ink hogere huur van soms wel 50 tot 100 euro extra moet accepteren.”

De peildatum, het tijdstip waarop be-woners op zoek moeten naar een andere woning, bijvoorbeeld via de krant van Wo-ningNet, ligt een tot anderhalf jaar voor sloop of renovatie. Bewoners hebben van-af deze datum recht op een verhuisvergoe-ding van 5275 euro.

Buurtvoorlichter Attia: ,,Door taalpro-blemen komt een deel van de bewoners te laat met hun wensen. Ik zou daarom alle bewoners willen aanraden om voor een tolk te zorgen tijdens het huisbezoek van Ymere. Bewoners moeten weten wat ze ondertekenen.”Bewoners die na renovatie terugkeren in hun oude woning krijgen een gestoffeer-de wisselwoning van de woningcorporatie aangeboden.

Info: www.wonen.amsterdam.nltel 552 75 51

Toasten tegen tuttigheid Onder het motto ‘Toasten tegen tuttigheid’ organiseerde de afde-ling Amsterdam-Oost van D66 een buurtborrel voor de bewoners rond het Oosterpark. Aanleiding is het alcoholverbod, dat vanaf 6 april voor twee maanden van kracht is in het park. De laatste alcoholloze zondagmiddag. De lentezon breekt voor-zichtig door. Aan het begin van deze ludieke actie staat het par-tytentje met de D66-vlaggen er nog wat verloren bij. Enkele sym-pathisanten zitten op picknickdekens. Blikjes bier, fl essen rosé en Hollandse hapjes worden gedeeld. Opvallend is de massale aan-wezigheid van de pers.Het alcoholverbod in het Oosterpark is een initiatief van stadsdeel-voorzitter Martin Verbeet (PvdA) en is bedoeld om de overlast van een groep alcoholisten tegen te gaan. Opmerkelijk detail: Verbeets eigen partij liep niet erg warm voor deze politieverordening.Volgens Joost Adorf, secretaris van D66 afdeling Oost, levert zo’n verbod niets op. ,,In Amsterdam is geen goed beleid om met al-coholproblematiek om te gaan”, betoogt hij. ,,In plaats van zo’n nzinnige politieverordening te handhaven kun je veel beter maat-

regelen nemen om het alcoholprobleem op te lossen. Dat is een taak voor de hulpverlening in Amsterdam. Nu worden de mensen die gewoon een roseetje willen drinken in het park gedupeerd.”Enkele tientallen meters verderop heeft een clubje buurtbewoners een speakerscorner ingericht op het grasveld. Het is een spontaan initiatief. ,,We hebben gewoon wat mails laten rondgaan en dan krijg je toch nog een aardige opkomst”, vertelt Mark, een van de initiatiefnemers. ,,We zijn al aan het brainstormen over eventuele vervolgacties. Zo overwegen we om een proefproces uit te lokken. Dan zien we wel wat ervan komt.” Rond de speakerscorner blijft het opvallend rustig. Slechts enkele kinderen durven het aan luid-keels van zich te laten horen.Naarmate de zondagmiddag vordert, wordt het aanmerkelijk drukker rond het partytentje. De eerste, vaste alcoholisten van het park mengen zich voorzichtig tussen de netwerkende demo-craten. Van echte integratie is geen sprake. Daarvoor zijn de vaste drinkers hier al te ver heen. Maar van echte overlast of bedreigen-de situaties is ook geen sprake. Dan is het tijd om op te breken. Het blijft nog lang heel rustig in het Oosterpark.

tekst Marcel Schor

foto Michel Hobbij

Veel Amsterdammers

moeten hun woning

verlaten voor sloop of

renovatie. Bewoners

die willen terugkeren

moeten opletten dat ze

een terugkeergarantie

van de woningcorporatie

krijgen.

Slopen en renoveren in zes stappen (illustratie Pejo)

I


k ben zó gewend aan het romme-len met woonruimte,” zegt Pa-

trick (33), ,,dat ik bang ben dat een eigen woning niet meer in mijn le-ven past.” Patrick vertrok op zijn ze-ventiende uit zijn ouderlijk huis. Hij woonde nog eventjes onder begelei-ding ‘maar daarna is de slechte rou-tine begonnen’. Grofgezegd woont hij al vijftien jaar in onderhuur of bij vrienden of vriendinnetjes. Hij staat nog steeds niet ingeschreven als wo-ningzoekende. ,,Misschien schuif ik het wel voor me uit. Ik heb nog nooit een woning op mijn naam gehad. Wel heb ik eens een woning van een ma-kelaar gehuurd, in de vrije sector. Dat voelde wel een beetje als ‘mijn huis’. Maar dat was in de vrije sector. Veel te duur, daarom moest ik daar weg.”

Patrick zegt niet het gevoel te heb-ben dat hij een eigen plek ontbeert. ,,Maar dat is afhankelijk van de si-tuatie. Sinds kort woon ik weer sa-men met mijn vriendin, dus nu mis ik het niet. Maar daarvoor sliep ik bij een vriend van me. Die was niet altijd even netjes. Toen miste ik wel een eigen plek en wat meer priva-cy.” En zijn eigen spullen dan? Mist hij die niet om zich heen? Met gro-te ogen vraagt hij: ,,Wat bedoel je? Ik héb toch spullen?” Dan valt het kwartje. ,,Maar dat zijn wel allemaal dingen die een beetje heen en weer moeten kunnen. Geen grote dingen. Ik heb geen bank, wasmachine, koel-kast, televisie of een bed. Wel heb ik de ‘dagelijkse spullen’. Zeg maar wat je mee zou nemen naar de camping. Kleding, wat cd’s... en mijn compu-ter. Dat is het enige apparaat dat ik heb, ik ben er aan verslaafd.”

Dat dak- en thuislozen moeten wen-nen aan wonen, komt Lia van Doorn bekend voor. Van Doorn is lector bij het kenniscentrum Sociale Innovatie van de Hogeschool Utrecht. Ze pro-moveerde in 2002 op het proefschrift ‘Een tijd op straat’, dat inmiddels on-der de titel ‘Leven op straat’ als les-boek bij het HBO-onderwijs wordt gebruikt. ,,In een nachtopvang voor dak- en thuislozen in Utrecht, waar ik een paar jaar heb gewerkt, viel me op dat je een aantal mensen steeds te-

rugzag. Een deel van die mensen had gewoon een woning. Maar daar kon-den ze het niet volhouden. Sommigen verloren hun woning op den duur en werden opnieuw dakloos.”

Ze besloot die mensen langer te gaan volgen. ,,Ik wilde weten wel-ke route naar de straat leidt en wat dakloosheid doet met mensen.” Het blijkt dat er een groot onderscheid valt te maken tussen de mensen die recentelijk dakloos zijn geworden en mensen die dat al langer zijn. De eerste groep kan soms snel de draad weer oppakken. “Wennen aan wonen is met name moeilijk voor de groep die al langduriger zonder woonruim-te zit.”

Dat heeft een aantal redenen, stelt Van Doorn. Op de opvangplekken hebben de daklozen continu ande-ren om zich heen. ,,Ze slapen samen op een zaal, roken samen shaggies in de huiskamer of zitten gezellig in het park of de coffeeshop. Het contrast met in je eentje op een fl atje wonen is heel groot. Voor mijn onderzoek heb ik daklozen gevraagd aan wie ze de meeste steun hadden op crucia-le momenten. Dat bleken hun mede-daklozen te zijn. Niet dat die altijd te vertrouwen waren, ze moesten altijd blijven uitkijken want anders werden ze wel bestolen of zo. Maar ze wa-ren er bijvoorbeeld ’s nachts wel al-tijd voor ze, of ze deelden hun laat-ste euro’s met ze. Veel daklozen gaven aan dat het collectieve leven op straat veel steun gaf, vooral op belangrijke momenten.”

Wonen, of de weg ernaartoe, is een individueel traject. Eventueel samen met een hulpverlener. ,,Maar die zegt ook dat een ex-dakloze maar zo snel mogelijk dagbesteding moet zoe-ken en zijn oude maten van de straat moet vermijden. De hulpverlening is er volledig op ingericht dat het her-steltraject een individueel traject is. En daarnaast vooral gericht op prak-tische zaken. Daar zit een groot hi-aat tussen.”

En dan vinden mensen een woning. ,,Velen hebben in hun hoofd dat als ze eenmaal een woning hebben hun problemen als sneeuw voor de zon

verdwijnen. Ze denken dat een baan-tje dan ook snel weer komt, dat het bijna als vanzelf goed komt met de fi -nanciën en dat ook de familiebanden weer worden aangehaald. Maar dat is vaak helemaal niet het geval. Boven-dien zijn ze in hun woning de dyna-miek van de straat kwijt. De beslom-meringen van het daklozenbestaan vallen weg. En die geven toch afl ei-ding. Mensen krijgen de tijd voor re-fl ectie. Dat kan heel pijnlijk zijn en leiden tot depressies.

Met name oudere dakloze mannen hebben ergens een zoon of dochter, misschien uit een oud huwelijk. Voor hen kan dat een belangrijke drijf-veer zijn om uit hun situatie te ont-snappen: het contact met de kinde-ren moet worden hersteld. Maar als ze dan eindelijk weer een huis heb-ben en hun zoon of dochter blijkt ze toch niet op te komen zoeken, dan kan dat grote teleurstellingen opleve-ren. Ze kunnen zich dan gaan afvra-gen waarvoor ze eigenlijk al die moei-te doen.”

Van Doorn merkt dat ex-daklozen de neiging hebben om, in tijden dat ze het moeilijk hebben, hun dakloze periode te gaan romantiseren. ,,Dat leven bij de waan van de dag, die on-veiligheid op structurele basis geeft ook een gevoel van veiligheid. Dat is de situatie die ze kennen. En het idee dat ze een tijd op straat hebben kun-nen overleven, geeft ook een gevoel van zekerheid. Dan geeft het alleen in een fl atje wonen maar een onze-ker gevoel.”

Een aantal daklozen dat een wo-ning betrekt, neemt dan ook een of twee maatjes in huis. Bijvoorbeeld om de overgang naar het alleen wonen te verkleinen. Vaak gaat dat weer mis en ziet de corporatie uiteindelijk weer reden tot uitzetting. Voor de dakloze zit de bottleneck niet alleen in mate-riële kwesties, maar meer in het ver-werkingsproces en het omgaan met zingevingsvragen. Daardoor kunnen ze heimwee krijgen naar de straat. Ook op langere termijn. De op ma-teriële hulp ingestelde woonbegelei-ding doet hier te weinig mee.”

Patrick heeft er geen boodschap

aan. Hij heeft niet het gevoel dat hij iets mist. ,,Nu woon ik weer sa-men. Zij heeft spulletjes, mijn din-gen staan daar tussen en dan is het ook een beetje mijn thuis. Ik heb één knuffel die ik al sinds mijn geboorte meesleep. Waar die ligt, ben ik thuis. Zelfs onder de brug, mocht het zo-ver komen.”

De situatie die je kent,

voelt veilig. Ook al is

die onveilig. Dak- of

thuislozen zijn gewend

aan de dynamiek van

de straat; in een huis

worden ze op zichzelf

teruggeworpen.

Tekst

Michiel Wetzer

Foto

Ingrid de Groot

Dagelijkse onveiligheid geeft vals gevoel van zekerheid

‘I

Daklozen moeten wennen aan wonen

Experiment met daklozen

,,De reguliere hulpverlening duurt vaak maar kort en valt op een gegeven moment weg”, zegt ontwikkelingspsycholoog Dick de Bruin. Hij is verbonden aan het Centrum Verslavings Onder-zoek (CVO) en vertelt over een experiment dat het CVO in no-vember start op het HVO in Am-sterdam. In dit experiment wor-den twee groepen ex-daklozen begeleid.,,Proze, het Project Zorg voor El-kaar, is een nieuwe methode om ex-daklozen te begeleiden. Bij dit experiment blijven de deel-nemers tussen hun gelijken en wordt de onderlinge sociale con-trole benut.”Er doen twee groepen daklo-zen aan mee. De eerste groep wordt begeleid volgens de huidi-ge werkwijze. De tweede groep wordt daarnaast gestimuleerd om, in een gemeenschappelijke woonruimte, in groepsverband individuele doelen te halen. ,,Dat kunnen praktische doelen zijn, zoals het regelen van een huis-arts of een inkomen. Er wordt gewerkt met een beloningssys-teem: als van een groepje ie-mand met behulp van zijn maat-jes een doel haalt, worden die maatjes ook beloond.” De Bruin hoopt dat het experi-ment de zelfredzaamheid van de deelnemers versterkt. ,,En vooral dat het langdurig effect heeft.”

Patrick met zijn ‘huisraad‘: “Niet het gevoel dat ik iets mis”

DE OMBUDSMAN

Gemeentelijk ombudsman

Ulco van de Pol behandelt klachten

van burgers

Vervoersklachten Een jaar of anderhalf geleden sprak ik een gehandicapte vrouw uit Alme-re, die voor activiteiten buitenshuis gebruik maakt van aanvullend open-baar vervoer. Ze vertelde me hoe ze, vanwege haar handicap, afhanke-lijk was van dat vervoer en hoe slecht het daar geregeld was. Het was haar meer dan eens overkomen dat ze te-vergeefs voor haar huis had staan wachten op de bestelde taxi. Daar-door had ze al een enkele keer thera-pie gemist, waarvoor ze overigens wel moest betalen. De kaartclub had ze opgezegd, want haar iedere week op hetzelfde tijdstip ophalen en afzetten bleek voor het taxibedrijf een te gro-te opgave. Ze was niet de enige die met een klacht bij mij terecht kwam. Het wer-den er zelfs zoveel dat ik toentertijd maar besloot om een groot onder-zoek aan de deeltaxi in Almere te wij-den. Dit onderzoek, dat hielp om alle problemen van het taxivervoer in Al-mere in kaart te brengen, heeft er mede voor gezorgd dat de wethouder besloot om contracten met bestaan-de taxibedrijven niet langer te verlen-gen en strengere eisen te stellen aan nieuwe. Uit de kranten in Amsterdam en via andere signalen merk ik dat het ook in Amsterdam niet altijd even goed gesteld is met het aanvullend open-baar vervoer. Ook hier hoor ik dat mensen regelmatig moeten wachten op een busje of taxi, of dat de chauf-feurs onverantwoord hard rijden of geen idee hebben van waar ze moe-ten zijn. Er over klagen heeft niet veel zin, want er verandert weinig tot niets, hoor ik zeggen. Dat vind ik jammer. Klagen, ook bij de Gemeentelijke Ombudsman, heeft wel degelijk zin. Dankzij de klachten van de Almeerse gehandicapten bij mij is het onderwerp daar op de po-litieke agenda gekomen en heeft de wethouder actie ondernomen. Het contract met slechte taxibedrijven is beëindigd en nieuwe bedrijven zijn in de arm genomen.Voor Amsterdam is meer zicht no-dig op de klachten over het aanvul-lend openbaar vervoer voor gehan-dicapten en ouderen. De signalen zijn er wel, maar ik krijg nog te wei-nig concrete klachten om het onder-werp ook in deze stad op de agen-da te krijgen. Ik roep daarom mensen op om, als daar tenminste aanleiding voor is, klachten in te blijven dienen. Om te beginnen bij de uitvoerders (Stadsmobiel en Connexxion), of bij de gemeente.

Gemeentelijke Ombudsman, Singel 250. T. 020-625 9999. Inloopspreekuur: di 10,00 -12.00 uur, meer informatie: www.gemeenteljkeombudsman.nl


In de wacht bij WoningNetHoe krijg je een sociale huurwoning in Amsterdam

en leuke woning vinden in Am-sterdam is een hele klus. Kopen

kan niet iedereen, de huurprijzen in de vrije sector rijzen de pan uit en voor woningen in de sociale sector zijn vaak ellenlange wachttijden.

De gemeente Amsterdam voert al jarenlang een beleid waarbij ge-streefd wordt naar een eerlijke ver-deling van woningen met een lage huur. Dit zijn woningen met een huur van maximaal €631,73. Het overgrote deel van deze woningen is eigendom van een woningcor-poratie. Slechts een klein deel van de goedkopere woningen is in be-zit van particulieren. Sinds 2001 re-gelt WoningNet alles wat te maken heeft met het zoeken en vinden van betaalbare huurwoningen van wo-ningcorporaties: de sociale huurwo-ningen. Dat geld ook voor de 14 omliggende gemeenten, de zoge-naamde Stadsregio.

Op de website en in de krant van WoningNet staat het woningaanbod van de corporaties. Daar is ook in-formatie te vinden over de regels die in Amsterdam en de regio gelden voor de toewijzing van woningen.

Omdat er lange wachttijden zijn voor sociale huurwoningen in Am-sterdam, is het noodzakelijk dat woningzoekenden zich inschrij-

ven bij WoningNet. Hoe langer je staat ingeschreven, hoe meer kans je maakt op een door jou gewens-te woning. Voor woningzoekenden die al een zelfstandige woning be-wonen in Amsterdam of in een van de omliggende gemeenten, geldt de zogenaamde woonduur. Dit is de datum waarop het huur- of koop-contract van de huidige woning is getekend. Je moet je dan wel binnen twee maanden hebben ingeschre-ven bij het bevolkingsregister. Als dat niet het geval is, gaat de woon-duur in vanaf het moment dat je staat ingeschreven. Het kan zijn dat je inschrijfduur bij Woningnet lan-ger is dan je woonduur. In dat ge-val houdt WoningNet rekening met de inschrijfduur. Om via Woning-Net een woning toegewezen te krij-gen, moet je wel erg lang ingeschre-ven staan bij WoningNet, of een erg lange woonduur hebben.

Om voor een woning in de so-ciale sector in aanmerking te ko-men, moet je aan een aantal voor-waarden voldoen. Bij de toewijzing wordt gekeken naar het inkomen, de gezinssamenstelling, de leeftijd en het aantal vierkante meters van een woning. Voor het grootste deel van de sociale huurwoningen geldt dat het inkomen op jaarbasis niet

hoger mag zijn dan €37.020. Ook is binding met de Stadsregio noodza-kelijk. Dat betekent dat iemand in de Stadsregio woont, werkt of stu-deert. Grote woningen zijn schaars in Amsterdam. Daarom zijn er re-gels. Als je alleen bent, of met zijn tweeën, kun je een huis huren van maximaal 60 vierkante meter. Voor gezinnen met kinderen geldt dat zij een groter huis kunnen huren. Wo-ningen tot 80 vierkante meter wor-den met voorrang toegewezen aan huishoudens van minimaal drie per-sonen. Huizen die groter zijn dan 80 vierkante meter worden eerst toege-wezen aan huishoudens van vijf per-sonen of meer. Bij toewijzing wordt ook gekeken of de huurder de wo-ning kan betalen.

Als het inkomen van een huis-houden niet hoog genoeg is om de gehele huur te betalen, kan huur-toeslag aangevraagd worden bij de belastingdienst. Toekenning is af-hankelijk van de hoogte van inko-men en huurprijs, leeftijd en gezins-samenstelling. Woningzoekenden die recht hebben op huurtoeslag kunnen alleen op woningen rea-geren tot een bepaalde huurgrens. Inkomen en samenstelling van het huishouden bepalen deze grens. Zo kunnen een- en tweepersoons huis-

houdens huurtoeslag ontvangen als de rekenhuur niet hoger is dan €499,51. Grotere huishoudens kun-nen huurtoeslag aanvragen als de huur niet hoger is dan €631,73. De rekenhuur is lager dan de totaal te betalen huur de zogenaamde bru-tohuur. Bij de brutohuur worden ook zaken zoals service kosten etc. meegerekend. Hierover wordt geen huurtoeslag toegekend. Elke veer-tien dagen kunnen woningzoeken-den reageren op het woningaanbod van WoningNet. Vervolgens selec-teert de computer kandidaten vol-gens een vastgestelde procedure. Een woning wordt toegewezen aan degene met de langste inschrijftijd of woon-duur, tenzij er voorrangs-kandidaten zijn. In de praktijk zijn dat er veel: mensen van 65 jaar en ouder, mensen met een medische indicatie of in een acute noodsitu-atie en stadsvernieuwingskandida-ten. Naast het reguliere aanbod zijn er woningen voor speciale groepen, zoals senioren en jongeren. Voor een seniorenwoning geldt een mi-nimumleeftijd die varieert van 50+ tot 65+. Jongerenwoningen zijn speciaal voor woningzoekenden tot en met 25 jaar.

Meer informatie: www.woningnet.nl.

Vreemde ervaringen met instanties of bedrijven? Van het kastje naar de muur gestuurd en vervolgens tegen een betonnen muur van ambtelijk onbegrip gebotst? Meld het Kafka: [email protected]

LegitimatieDreigende taal van het UWV is soms minder ernstig dan het lijkt. De heer Walther is volledig afgekeurd. Dank-zij een renovatie van zijn woning miste hij post van uitkeringsinstantie UWV die daarom zijn uitkering stopte. Dat was een half jaar geleden. Zijn geld heeft hij nog niet, hoewel de zaak inmiddels op papier weer is geregeld. Ook een ‘spoedbetaling’ van het UVW laat al weken op zich wachten. Wel ziet het UWV gelegen-heid Walther te laten herkeuren - in Alkmaar. ,,Ik ben al moe als ik naar de supermarkt op de hoek loop”, zegt hij. Het reisgeld mag hij overigens voorschieten; dat wordt later gestort. Voor de herkeuring moet Walther zich legitimeren. Dat kan echter absoluut niet met een rijbewijs. Het paspoort van Walther is echter verlopen. Het nieuwe paspoort is niet klaar voordat Walther op de herkeu-ring moet verschijnen.

Google watches you Niet echt Kafka, maar wel heel erg George Orwell is de introductie van Google Street View. Om te gluren bij de buren hoef je je huis niet meer uit. Een computer met een internet-aansluiting volstaat om bij wijze van spreken het aantal tandenborstels in het bekertje op de vensterbank van de buurvrouw te tellen. De techniek staat immers voor niets! Niet Big Brother, maar Google is watching you. Presentator Beau van Erven Dorens was er niet blij mee toen hij zichzelf via Street View op zijn eigen balkon terugzag. Ook de raamprostituees in Groningen waren not amused. Het merkwaardige is dat auto’s meer privacy is gegund dan toevalige passanten. Kentekens worden doot uitgekiende software onleesbaar gemaakt, maar mensen blijken - na enig virtueel speurwerk - wel degelijk herkenbaar op de driedimensionale foto’s van deze nieuwe service te staan. Overigens zijn de Amster-damse kiekjes al tijdens het EK in de zomer van 2008 gemaakt, gezien de vele oranje versieringen in het straatbeeld. Voor wie in die tijd op bepaalde plekken niet gezien wilde worden, of romantisch verstrengeld met iemand anders dan de eigen partner een Amsterdams ommetje maakte, is het raadzaam Google Street View even te checken op eventueel belastende beelden. U bent gewaarschuwd!

KAFKA

Stap 1 Iedereen van 18 jaar en ou-der kan zich inschrijven als woning-zoekende bij WoningNet.• via internet: www.woningnet.nl • schriftelijk met een inschrijffor- mulier dat je telefonisch kunt aanvragen op tel. 0900 2023072 (Wooninformatie centrum van WoningNet).Je betaalt eenmalig inschrijfkosten van €60. Je ontvangt een bewijs van inschrijving met daarop:• registratienummer• wachtwoord

Stap 2 Kijk voor het actuele woningaanbod op de website van WoningNet of in het magazine Wo-ningNet. Zoek uit voor welke wonin-

gen je in aanmerking komt. Dit kan via de ‘Zoekinformatie Amsterdam en Diemen’ op de website of in het magazine.

Stap 3 Iedere veertien dagen kun je op maximaal drie woningen rea-geren. Dat kan op drie manieren:• via internet• telefonisch: reactielijn 0900 8120• schriftelijk via de woonbon uit het magazine

Stap 4 Kijk op de website of bel met de Resultatenlijn tel. 0900 8130 om te informeren hoe hoog je op de ranglijst geëindigd bent. De eerste 10 à 15 kandidaten worden uitgeno-digd om de woning te bezichtigen.

1

3

4

2

1 : Schrijf je in bij WoningNet als woningzoekende

2 : Zoek één of meer woningen voor aanmelding bij WoningNet

3 : Geef je keuze door aan WoningNet

4 : Bekijk het resultaat van je aanmelding

EUREKA!

4 :4

33

2 2

1 1

E

Tekst

Thea Golverdingen,

Marjan ten Broeke

Foto

Fotonova

Woningzoekend?

Een inschrijving bij

WoningNet is de eerste

stap. Via een krant en

een website bieden

woningbouwcorporaties

er hun voorraad sociale

huurwoningen aan.

Om een sociale huurwoning te vinden is heel wat inzet en doorzettingsvermogen nodig

Illus

trat

ie: E

ddo

Gor

ter


inds de kraakrellen van de jaren tachtig is de vraag naar handha-ving van de huisvestingsregels al-

leen maar toegenomen. Er was echter een vliegtuigramp in de Bijlmer voor nodig om het begrip woonfraude serieus op de poli-tieke agenda te zetten. Toen werd namelijk pijnlijk duidelijk dat het Amsterdamse wo-ningbestand volkomen was vervuild. Daar-om is het tot op de dag van vandaag on-duidelijk hoeveel slachtoffers bij die ramp zijn gevallen.

De voornaamste doelstelling van Bureau Zoeklicht (opgericht in 1995) is de aanpak van woonfraude. Volgens de defi nitie van het ministerie van VROM kan dat gaan om

onrechtmatige bewoning (onderhuur), on-rechtmatige doorverhuur en onrechtmatig gebruik. Zoeklicht is een samenwerkings-verband van de belangrijkste partijen op de woningmarkt. Gemeentelijke partners zijn de Dienst Werk en Inkomen (DWI), de Dienst Persoonsgegevens en de Dienst Wo-nen. Daarnaast doet de Amsterdamse Fede-ratie van Woningcorporaties (AFWC) mee, de Vereniging Vastgoedbelang en de Ma-kelaarsvereniging Amsterdam. Sinds vorig jaar is ook de politie Amsterdam-Amstel-land toegetreden. Zoeklicht is waakzaam als het gaat om gerommel met huurcon-tracten, speurt onderhuur op en pakt mis-bruik van een huisadres aan als uitkerings-fraude het doel is. Bovendien kijkt Bureau Zoeklicht of een woning wordt misbruikt als hotel of pension, als wietplantage of als bordeel. Ook onderzoekt Zoeklicht wo-ningen waarvoor een huisvestingsvergun-ning nodig is. Dat kunnen huurwoningen van corporaties zijn (de sociale sector) of van particuliere huiseigenaren. Zolang de huur maar maximaal 632 euro bedraagt: de sociale huurgrens. ,,Het gaat ons om goed-kope huurwoningen”, zegt Pim de Ruiter, voorlichter van de Dienst Wonen. ,,De wo-ningen waar subsidie op zit. En die vind je

vooral bij de corporaties.”Bureau Zoeklicht kijkt niet naar scheef-

wonen: met een hoog inkomen wonen in een sociale huurwoning. ,,Van iedereen die een sociale huurwoning betrekt, wordt het inkomen getoetst”, zegt De Ruiter. ,,Maar dat is eenmalig. Als je daarna een hoger in-komen krijgt, mag je er gewoon blijven wo-nen. De koop van een huis is vaak een hele grote stap. Dus is het niet makkelijk een ‘wooncarrière’ te maken.”

Wat mag er nu eigenlijk allemaal niet? Om te beginnen mag je als huurder je huurwo-ning niet doorverhuren en mag je als be-woner niet onderverhuren. Hoewel er goed geld mee te verdienen valt, merkt De Rui-ter op dat woningen regelmatig worden doorverhuurd bij wijze van vriendendienst. Wanneer iemand bijvoorbeeld een koop-woning vindt, de huurwoning aanhoudt en die doorverhuurt. Studenten sluizen ook wel eens hun woning door. ,,Mensen re-aliseren zich dat hun goedkope huurwo-ning, waarvoor ze veel moeite hebben ge-daan, veel waard is. En dus wordt deze, bij wijze van vriendendienst, dan doorgescho-ven.” De Ruiter snapt het wel. ,,We begrij-pen ons suf. Maar het mág niet.”

Wél mag in sommige gevallen een huis worden uitgeleend, worden ‘bewaard’ door een ander voor minimaal drie maanden en maximaal een jaar. Bijvoorbeeld wanneer iemand voor een paar maanden naar het buitenland vertrekt. Of wanneer een stel op proef gaat samenwonen en voor de veilig-heid nog een poosje een extra woning aan-houdt. Het jaar kan eventueel worden ver-lengd met maximaal nog een jaar. Voor dat ‘huisbewaren’ is overigens wel vooraf toe-stemming nodig van zowel de gemeente als de huisbaas. Ook kamerverhuur is in een aantal gevallen toegestaan. Sommige ver-huurders hebben in het contract deze mo-gelijkheid echter uitgesloten.

Om gerommel met huren tegen te gaan, houdt Zoeklicht geregeld gezamenlij-ke buurten themagerichte onderzoeken. Adressen worden onderzocht en bezocht, overtredingen bestraft. Voor een buurton-

derzoek wordt een gebied afgebakend van zo’n vierduizend adressen. Van deze adres-sen worden de digitale gegevens vergeleken en waar fraude wordt vermoed gaan deze door naar de volgende ronde. Van de vier-duizend oorspronkelijke adressen blijven er gemiddeld 200 over. De Ruiter: ,,Daar rolt iets uit. Die krijgen een bezoekje.” Uitein-delijk komen, na aansluitende acties van de politie en de corporatie, van die tweehon-derd woningen er globaal weer veertig te-rug in het woningbestand. Dat zijn de wo-ningen waar echt wat mis mee was.

De themagerichte onderzoeken richten zich op onderwerpen die niet uit een stan-daard buurtonderzoek naar voren komen. Zo is er eens een themagericht onderzoek gedaan naar stellen die een woning koch-ten. De vraag was in hoeverre een van de twee daarnaast een huurwoning aanhield en die doorverhuurde.

Naast deze ‘pro-actieve werkwijze’, waarbij Zoeklicht zelf naar fraude speurt, is er sinds 2002 ook een Meldpunt Zoek-licht. Via de website www.zoeklicht.info kunnen mensen klikken als ze iemand ver-denken van woonfraude. Daarvan wordt dankbaar gebruik gemaakt. Het aantal mensen dat misstanden aangeeft bij Zoek-licht blijft groeien. Een recent persbericht met de cijfers van 2008 laat er geen twij-fel over bestaan: ,,Mensen zijn steeds meer bereid om, al dan niet anoniem, te bellen of te mailen als ze ergens gesjoemel met een woning vermoeden.” Met name bewo-ners uit de Jordaan, de Pijp en de Staats-liedenbuurt blijken bereid hun buren aan te geven. Ook recent onderzoek van de ge-meentelijke dienst Onderzoek en Statistiek (O&S) laat zien dat er een breed draagvlak is voor Zoeklicht. Driekwart van de Am-sterdammers vindt Zoeklicht een goed idee en de bereidheid om fraude te melden is in vier jaar tijd verdubbeld.

Toch gebeurt het nog maar al te vaak, het onderverhuren van een woning. Naar schatting van het bureau worden grofweg 25.000 adressen in de stad onrechtma-tig gebruikt. Niet alle adressen dus waar-mee wat aan de hand is, komen aan het

licht. Dat is vooral vervelend voor mensen die wél netjes op hun beurt wachten. De wachttijd voor een goedkope huurwoning in de stad is lang en de woningen die wor-den onderverhuurd zijn niet beschikbaar voor de woningmarkt. ,,Niet eerlijk”, zei de inmiddels opgestapte wethouder Volks-huisvesting Herrema eind vorig jaar. ,,Te-gen fraude met goedkope huurwoningen treden we hard op.”

Heeft het resultaat? Afgelopen jaar kwa-men door toedoen van Zoeklicht 643 on-rechtmatig bewoonde, goedkope huurwo-ningen weer terug op de markt. Hiervan waren er 512 van corporaties en 131 van een particuliere eigenaar. Overigens ging het in 2007 om vrijwel dezelfde aantallen. Verder kwamen in 2008 uit onderzoek van Zoeklicht 27 gevallen van uitkeringsfrau-de aan het licht en werden 552 wijzigin-gen in de gemeentelijke basisadministratie (GBA, ofwel het bevolkingsregister) door-gevoerd. Het aantal woningen dat jaarlijks door acties van Bureau Zoeklicht weer vrij-komt is hoger dan het aantal woningen dat wordt bijgebouwd. Deze aanpak levert dus een belangrijke bijdrage aan een goede doorstroming.

De risico’s van onderverhuur zijn niet gering. Wie zich niet aan de regels houdt en wordt betrapt, krijgt een dwangsom op-gelegd. Er bestaat nu nog de gelegenheid de zaken te regelen. Maar met ingang van 1 januari volgend jaar ‘kan men op een fl in-ke douw rekenen’. Dan wordt namelijk de bestuurlijke boete voor illegale huur en ver-huur opgenomen in de Huisvestingswet. Volgens dit voorstel mogen gemeenten een boete geven aan (ver)huurders die zich niet aan de wet houden. Wie zijn woning niet volgens de regels verhuurt, kan worden be-boet met maximaal 18.500 euro. Onder-huurders worden ook aangepakt. Zij kun-nen rekenen op een boete van 340 euro. ,,Het gaat ons er niet om de mensen die onderhuren aan te pakken”, zegt De Rui-ter. ,,De focus ligt op de doorverhuurder. Wie geen woning heeft, heeft niet altijd een keuze. Verhuurders des te meer. Daar-om krijgen die straks ook een veel hogere boete.”

Zoeklicht: waakhond van huurdersGemeentelijke Dienst Wonen: ‘We begrijpen ons suf, maar het mag niet’

Goedkope woningen

zijn schaars in de stad.

Door de acties van

Bureau Zoeklicht komen

elk jaar meer goedkope

woningen vrij dan er

worden bijgebouwd.

Tegen fraude met

huurwoningen wordt

hard opgetreden.

tekst

Michiel Wetzer

foto

Ingrid de GrootMet een spionnetje kun je ongenode gasten zien aaakomen

S

‘De bereidheid om fraude te melden is in vier jaar tijd verdubbeld’


OV-chipkaart: zo gepiept?De vertrouwde blauwe

en roze strippenkaarten

hebben hun langste tijd

gehad. De metrostations

hebben akelig ogende

toegangspoortjes gekre-

gen; alle trams en bus-

sen zijn bij de in- en uit-

gangsdeuren van grijze

kastjes voorzien.

Met je kaart door de toegangsbarrière van de metro

e strippenkaart is op zijn retour. Zodra ook alle streekbussen van Arriva en Connexion die Am-

sterdam aandoen, zijn opgetuigd met die kleine grijze in- en uitcheckkastjes reizen we in metro, tram en bus met een slimme chipkaart. Dat is even wennen en vooral even goed nadenken en rekenen geblazen. Want hoe kies je de kaart die het beste bij je manier van reizen past? Dagelijk-se gebruikers die nonstop rechtdoor naar school of kantoor moeten, zijn net zoals nu het voordeligst uit met een maand- of jaarabonnement. Dat abonnement wordt voortaan in het geheugen van je persoon-lijke chipkaart geladen. Voor die kaart, met je foto, naam en geboortedatum erop, be-taal je eenmalig acht euro. Het is wel aan

te raden om ook een geldbedragje op te la-den, want bij een reisje dat verder voert dan de zone(s) waarvoor het abonnement geldig is, moet je de extra afstand ook ex-tra betalen. Voorbij die grens tikt de kaart zeventig cent af, plus tien cent voor elke afgelegde kilometer, want dat is waar het bij alle chipkaarten om draait. Opladen kan voorlopig alleen nog bij de automaten op alle metrostations. De automaten slik-ken zowel bankpasjes als cash geld. Het is ook mogelijk het saldo automatisch op te waarderen. Dan wordt, zodra je saldo de nul nadert, een bedragje van bijvoorbeeld vijf euro van je bankrekening gehaald en op je kaart gezet. Wie gewend is om met een roze strippenkaart te reizen, vanwe-ge jeugdige of oudere leeftijd moet straks

in ieder geval een persoonlijke chipkaart hebben waarbij aan je geboortedatum te zien is of je met korting reist.

Een andere soort van chipkaart is de blanco kaart, zonder naam en foto. Die anonieme chipkaart is te koop bij de au-tomaten in de metro en ook op de plekken waar tot nu toe strippenkaarten verkocht werden. Voordeel is dat de kaart ook door anderen kan worden gebruikt. Samen rei-zen is echter weer niet mogelijk. Op de anonieme kaart kan een saldo staan, maar het is ook mogelijk andere producten te la-den, zoals enkele reis (1 uur geldig, on-geacht afstand), retour (twee maal 1 uur) of een, twee, drie of vier etmalen achter elkaar.

Losse kaartjes blijven ook bestaan, te

koop bij automaten en in tram en bus. Net zoals nu zijn die fl ink wat duurder in gebruik. En dus alleen maar nuttig voor toeristen of doortrapte fi etsers die maar hoogst zelden van het GVB gebruikma-ken. Bij rijden op saldo draait het allemaal om de afgelegde afstand, dus niet meer om het aantal zones. Daardoor worden som-mige ritjes iets goedkoper en andere juist wat duurder. Vooral op de trajecten die tot nu drie of vier strippen kosten is wat voordeel te behalen. Het precieze tarief kan vooraf bekeken worden op de website van het GVB of achteraf op de saldopaal-tjes op de metrostations. Daar is het ook mogelijk een uitdraai van de laatste tien ritten op te vragen. Handig voor wie zijn reiskosten declareren kan.

Voicst wordt nog niet rijk van muziek

tekst

Peter van Lieshout

foto

Hilco Koke

v.l.n.r. Joppe Mo-lenaar (drums, samples), Tjeerd Bomhof (gitaar, zang) en Sven Woodside (bas, zang) (foto: Cindy Heijnen)

De Amsterdamse undergroundband Voicst is na jarenlang spelen in kleine zaaltjes de-fi nitief doorgebroken naar het grote pu-bliek. Hun tweede cd A Tale of Two Devils werd vorig jaar een succes en Voicst speel-de op grote festivals zoals Pinkpop en Szi-get in Boedapest. Ze traden op in een uit-verkocht Paradiso en werden dit voorjaar genomineerd voor een Edison en een 3FM Award.

Zanger/gitarist Tjeerd: ,,Ik word er niet heel blij van om herkend te worden in de supermarkt, maar het is ook niet heel ver-velend. Het hoort er gewoon een beet-je bij. Je moet wel blijven focussen naar waar het om gaat: mooie dingen maken. Iedereen denkt dat je er rijk van wordt. We kunnen er nu al wel van leven, maar we zitten pas sinds een paar maanden boven het minimum. Daarvoor fl ink eronder. We zijn nu prima tevreden.” Vorige maand

deed Voicst een mini Balkan-tour waar-bij ze in een omgebouwde vuilniswagen concerten gaven in de straten van Zagreb, Sarajevo en Belgrado. Dit als een onder-deel van Roadworks FM, een radiostation

dat een culturele uitwisseling tussen Ne-derland en voormalig Joegoslavië wil be-vorderen. Tijdens de concerten on moving stage werden 5000 exemplaren uitgedeeld van de hit Everyday I Work On The Road.

,,Op 5 mei waren we ‘Ambassadeurs van de Vrijheid’ en vlogen met een helikopter naar verschillende popfestivals in het land.” Met een knipoog zegt hij: ,,Eindelijk zoals het rocksterren betaamt! Heel tof. We zijn ook gevraagd omdat we met meer dingen bezig zijn dan alleen maar met muziek, zo-als je kunt horen in het nummer Feelings Explode dat over de Srebrenica-affaire gaat. We hebben ook meegedaan met Serious Re-quest van 3FM, dat waren huiskamercon-certen en de opbrengst was voor vluchtelin-gen wereldwijd. We schrijven over wat ons bezighoudt. Soms alleen over bier, drinken en rondspringen, maar dit is er ook. Goed om er bij stil te staan zoals op 5 mei dat je als land vrij bent. Mensen mogen hier best wel een beetje dankbaarder zijn.” Op 5 juni speelt Voicst in Pakhuis De Zwijger, tijdens een benefi etmanifestatie voor kleinschalige ontwikkelingsprojecten.

Voor meer info en de nieuwe videoclip: A year and a bit: www.voicst.com

D

Sandra Toom

KUNST & CULTUUR14 MUG magazine | mei 2009

Een goede reden om de serene rust van een donkere fi lmzaal op te zoek-en, is dat je kunt kijken hoe het er in andere landen aan toe gaat. Zo-als in de Russisch/ Kazachstaanse speellm Tulpan, een rolprent die zich beweegt in de traditie van bekende steppenfi lms als Urga en Mongol. In het gebied dat bekend staat als de Hongersteppe, zoekt de herder Asa naar een bruid. Slechts de jonge Tul-pan komt in aanmerking, maar dat stuit op bezwaar van beider families.

Filmtheater Rialto, Ceintuurbaan 338, vanaf 7 mei.

Toegang: €6,50 t/m €9

Wie er oog voor heeft, kan ook in een drukke stad als Amsterdam genieten van alles wat groeit en bloeit. En dat kan ook nog met deskundige uitleg van een kenner. Dat wil zeggen, als je tot de groep mensen in de AOW-gerechtigde leeftijd behoort.Deze maand kan voor het laatst geno-ten worden van de stadswandelingen, die een groep 65plussers op dinsdag en zaterdag organiseert in samenwerk-ing met de bioloog Michel Koper. Op 1 juni aanstaande loopt het gemeen-telijke experiment met gratis openbaar vervoer af en dan stopt ook dit initi-atief. Er moet voor deze wandeling

Vanaf de maand mei programmeert de Melkweg maandelijks vijf dagen in de Rabozaal. Deze multifunctionele, hy-permoderne theaterzaal die boven de Melkweg hangt, is afgelopen maand in gebruik genomen. Deze zaal biedt de Melkweg een ongekende mogelijkheid tot verbreding en uitbreiding van de bestaande programmering. Van 20 tot en met 24 mei verzorgt de Melkweg er de eerste serie programma’s. Die bestaan onder meer uit een wereld-muziekconcert, een popconcert, dans- en muziektheatervoorstellingen.

Korte Prinsengracht 33. Toegang gratis.

namelijk worden gereisd en wel vanaf het Centraal Station. Vanaf 14.00 uur wordt er verzameld voor het Noord-Zuidhollands Koffi ehuis. Daarna gaat de reis naar een plek aan de rand van de stad, alwaar Michel Koper uitleg geeft over de aanwezige fl ora en fauna. 65-minners zijn overigens welkom. Zij dienen wel een strippenkaart of OV- chipkaart mee te nemen.

Stadswandeling met bioloog; organisatie Stichting Stedelijke

InitiatievenElke dinsdag en zaterdag vanaf 14.00 uur. T/m zaterdag 30 mei

Verzamelen bij het Noord-Zuid-Hol-lands Koffi ehuis; Stationsplein 10,

AmsterdamDeelname is gratis.

Hongersteppe in rialto

Stadswndeling voor 65+

Melkweg de lucht in

Tweehonderd jaar geleden werd de beroemde wetenschapper Charles Dar-win geboren. Vijftig jaar later schreef hij zijn meest bekende werk over de evolutietheorie: The Origin of Spe-cies. Daarom staat 2009 in het teken van Charles Darwin. Ook de Hortus organiseert diverse activiteiten in het teken van het Darwin-jaar. Zo verzorgt de botanische tuin tot eind mei ‘evo-lutionaire wandelingen’ en zijn er elke zaterdag speciale rondleidingen langs de ‘evolutieroute’. Er worden lezingen gehouden en in samenwerking met fi lmhuis Kriterion fi lms vertoond.

www.dehortus.nl

Darwin in de hortus

RAMSJ

Peter van Lieshoutet Amsterdamse Bos viert feest dit jaar. Met verschillen-de foto- en beeldententoon-

stellingen, allerlei activiteiten en de openstelling van een nieuwe attrac-tie Fun Forest. Een speel- en klim-bos voor de jeugd: lekker klauteren, apenkooien en tot in de boomtop-pen klimmen om aan teambuilding te doen. Het bos, met een omvang van duizend hectare, twintig keer zo groot als het Vondelpark, is een mek-

Zwaar werk als maatregel tegen de crisis van de jaren dertig

Het Amsterdamse Bos bestaat vijfenzeventig jaar. Reden voor feest in het bos, dat tijdens de crisis van de jaren dertig door werkloze arbeiders werd uitgegraven. Amsterdammers kunnen er nu genieten van rust en ontspanning.

Amsterdamse Bos aangelegd door w

Het graven van de Bosbaan.

Foto: Dienst Amsterdamse Bos

H

a het bezoeken van een hele rits antiquariaten vallen een aantal dingen op. De uitba-

ters ervan zijn vrijwel zonder uitzon-dering mannen, die de vijftig zijn ge-passeerd. Heel vaak combineren ze hun antiquariaat met andere werk-zaamheden, een uitkering of een klein pensioentje. Ze hebben meestal een goede kop met warrig, grijzend haar. Over aandacht van jongere vrouwen hebben ze over het algemeen weinig te klagen. En alle antiquaren bewaren het wisselgeld los in de broekzak.

Jan van Eijk van boekhandel Ster-re der Zee voldoet keurig aan deze ste-

reotypen. Behalve antiquaar is Jan van Eijk vooral kunstenaar. Op vrijdag- en zaterdagmiddag verkoopt hij boeken om de huur van zijn winkeltje annex atelier te kunnen bekostigen. Zijn ate-lier is een bescheiden hokje achterin de zaak. Daar staan wat schilderijen en zijn ezeltje.

Sterre der Zee is klein, maar heel hoog. In de winkel staan een tweetal stoelen. ‘Om op te staan’ en ‘Ook om op te staan’ staat op het zitgedeelte van elk geschilderd. Geen overbodige luxe als je als klant iets van de boven-ste plank wilt hebben.

Van Eijks collectie telt vele duizen-

den boeken. ,,Maar thuis heb ik nog veel meer hoor”, verklaart hij laco-niek. In het winkelpand staat wer-kelijk van alles, maar Van Eijk heeft enkele specialismen: Engelse litera-tuur, fi losofi e, theologie, esoterie en spiritualiteit..

Van Eijk is dan ook een spiritu-eel mens. Enkele maanden per jaar zoekt hij het letterlijk hogerop, in de Himalaya. India is zijn favoriete bestemming.

De boekenminnende kunstenaar beperkt zich echter niet tot de seri-euze letterkunde en wetenschap. Bui-ten staat een bak met kasteel- en dok-

tersromannetjes. Ook liggen er stapels Maigrets. ,,Hier komt wel eens een dokteres, een vrouwelijke arts. Die neemt altijd wat kasteelromanne-tjes mee. Zoiets verwacht je natuur-lijk niet, maar ze zegt dat ze door die boekjes in zo’n lieve, zachte wereld terechtkomt. Een paar pagina’s kas-teelroman in bed en de doktores valt in slaap.”

Van Eijk verkoopt zijn boeken al-leen in zijn winkel. Hij doet niet aan online. ,,Ik kan wel omgaan met de computer, hoor. Ik ga wel eens naar de Openbare Bibliotheek. Dan ga ik een beetje tingelen op internet.”

Een lieve, zachte wereldJos Verdonk

N

ka voor natuurgenieters, sportgekken en doodgewone wandelaars. Per jaar worden maar liefst vijf miljoen bezoe-kers geteld.

Feest is het omdat het op 30 april op de kop af vijfenzeventig jaar gele-den is dat met schop en kruiwagen een begin gemaakt werd met de aan-leg van wat aanvankelijk nog Bosch-plan heette. Het initatief dateert al van veel vroeger, dankzij de inzet en het enthousiasme van onze nationa-le natuurkampioen Jac. P. Thijsse. Hij gaf met de redding van het Naarder-

meer, dat op de nominatie stond een gigantische vuilnisbelt te worden, de aanzet tot wat later Natuurmonu-menten zou heten. Het Amsterdam-se Bos zelf is geen puur natuur, maar een kunstige combinatie van Engelse en Europese tradities van grootscha-lige parkaanleg. Achter de tekentafel van het plan stond Cornelis van Ees-teren, de stedebouwkundige en hoofd Publieke Werken die ook verantwoor-delijk was voor het ontwerp en de bouw van de westelijke tuinsteden en Buitenveldert. Op 30 april 1934 klonk

het startschot voor het grootscheep-se project Die aanleg werd overigens pas in 1970 offi cieel voltooid, met het plaatsen van het laatste boompje.

Wat in de jaren dertig als werkver-schaffi ng begon en tijdens de Twee-de Wereldoorlog op last van de be-zetter in dwangarbeid veranderde, werd tijdens de Wederopbouw voort-gezet door zwaar gemechaniseerde aannemersbedrijven.

In de beginfase, toen de economi-sche crisis en de bijbehorende werk-loosheid op hun hoogtepunt wa-

ren luidde het parool: ‘Vijf jaar werk voor duizend man’. Dat werden zo-wel meer jaren als meer mensen. Tot de Duitse inval vonden twintigdui-zend mensen er (tijdelijk) werk. Te-gen een beloning van net iets meer dan de uitkering. De gemeente Am-sterdam riep aanvankelijk slechts dui-zend van de vijftigduizend werklozen op om aan de slag te gaan. Een op de drie weigerde en moest dat bekopen met tien weken lang afzien van steun. De werkverschaffi ng in het Bosch-plan was voor degenen die zonder veel ervaring aan het grove grondwerk werden gezet, zeer onplezierig. In november kreeg de toenmalige wet-houder van Werk en Inkomen Deti-ger een brief van een man die er drie maanden had gewerkt. Het was zwaar werk, schreef hij, vooral voor men-sen die al een tijdje niet meer gewerkt hadden. ,,Het kwam dan ook al spoe-dig uit dat de meesten aan ondervoe-ding leden en met stukkende handen en voeten liepen, wat de werkzaamhe-den niet bevorderde.” Het eerste loon kwam pas aan het einde van de twee-de week, zodat allerlei extra uitga-ven, vooral voor voedsel, aanvankelijk van de gewone steunuitkering betaald moesten worden. Bij regen moest een kwartier worden doorgewerkt voor-dat men mocht gaan schuilen en ‘re-

KUNST & CULTUUR 15mei 2009 | MUG magazine

esterdok is de nieuwste loot aan de broedplaat-senboom van Urban Re-

sort. Anders dan bijvoorbeeld in het Volkskrantgebouw zijn de ateliers en bedrijfjes niet verenigd in één ge-bouw, maar verspreid over het denk-beeldige vierkant van de Westerdoks-dijk, de Winthonstraat, Westerdok en de Leliendaalstraat. De kunstenaars hebben de mogelijkheid om elkaar op te zoeken, maar zitten dus niet conti-nu op elkaars lip.

Doreen Westphal was een van de eerste kunstenaars die in Westerdok neerstreek. Ze is geboren in Oost-Duitsland en van origine kleermaker, maar raakte geïnteresseerd in theater-vormgeving en decorbouw. Door de hereniging van de beide Duitslanden kreeg ze de mogelijkheid haar vleu-gels uit te slaan. Ze volgde een oplei-ding theatervormgeving in Engeland en werkte daarna als freelancer voor Joop van den Ende. Westphal was on-der meer betrokken bij de vormge-ving van de musicals Titanic en The Sound of Music. ,,Ik ben gefascineerd

door duurzaamheid en het hergebrui-ken van afgedankte materialen. Ik wil dingen maken die eerlijk zijn. Bij de-corbouw maak je dingen die niet echt zijn, maar wel echt moeten lijken. Je schept een illusie. Wat ik nu doe is ei-genlijk het omgekeerde: ik speel nu met materialen en ontdoe die van hun eigenlijke functie. Ik maak een gordijn van beton en maak tassen en sleutel-hangers van fi etsbinnenbanden. Dat is niet wat je bij die materialen ver-wacht.” Doreen Westphal deelt haar werkruimte met Rixt Reitsma. Hun studio heet Overlab: Krejci & Rixxt. ‘Krejci’ is het Tsjechische woord voor ‘kleermaker’ en is de familienaam van Westphals grootmoeder.

,,De sculptuurtjes van dit gordijn zijn gegoten uit beton,” vervolgt ze, ,,waarvan wordt beweerd dat het net zo fi jn is als keramiek. Daarom lijkt het juist heel zacht. Ik wilde ook uit-zoeken of ik van beton een servies kan maken. Wat mij interesseert is of dat voor het milieu iets oplevert. Keramiek wordt meerdere keren ge-brand, op zeer hoge temperaturen. Uit een analyse bleek dat het de helft scheelt aan afvalstoffen als je een ser-vies maakt van beton in plaats van porselein. Daar ben ik ook heel erg

mee bezig: welke processen zijn goed of slecht voor het milieu. Daar heb je de wetenschap voor nodig. Ik zou dan ook graag zien dat wetenschappers zich hiermee bezig gaan houden.”

Westphal wil ook op het sociale vlak verantwoordelijk zijn voor haar producten. De fi etsbanden worden ingezameld bij fi etsenmakers. Daar-van worden in sociale werkplaat-sen in Polen de door Westphal ont-worpen tassen gemaakt. De kussens met opdruk uit haar collectie worden vervaardigd in een werkplaats van re-integratiebedrijf Pantar. Op een steenworp afstand van Krejci & Rixxt is in een strak vormgegeven binnen-plaatsje Podium Westerdok gevestigd. Dat is de uitvalsbasis van theaterma-kers Anna Rottier en Bert Wagenaar van Kreveld.

Rottier is de drijvende kracht ach-ter Stichting Dame Jeanne, die zich be-zighoudt met muziektheater op loca-tie. ,,Ik kies voor elke voorstelling een ander muziekgenre. Er staat steeds een historische fi guur centraal en daar omheen maak ik een verhaal. De acteurs en muzikanten zoek ik er dan bij. Nu ben ik een stuk aan het voor-bereiden waarin de Mexicaanse kun-stenares Frida Kahlo centraal staat.

In de serie ‘De broedplaats’ gaan we elke maand op zoek naar een creatieve broedplaats bij u in de buurt. Deze maand: Broedplaats Westerdok in Amsterdam centrum.

Doreen Westphal : ,,Ik wil verant-

woordelijkheid nemen voor de din-

gen die ik maak”

Foto: fotonova.nl

Niet elke kunstenaar of creatie-ve geest kan bij Broedplaats Wester-dok aankloppen voor een werkruim-te. ,,Ik heb me ingeschreven voor dit project, maar er waren stapels crite-ria. Je moest kunnen aantonen dat je en professioneel kunstenaar bent en een zekere status van dienst hebt. Er waren zo’n driehonderd aanmeldin-gen, dus ik heb echt onwijs veel maz-zel gehad. Het zijn gesubsidieerde plekken. Er is een inkomenseis, dus je mag niet te veel verdienen. En als je een beroemde kunstenaar wordt en veel gaat verdienen, mag je wel blijven zitten, maar geldt de subsidieregeling natuurlijk niet meer.”

De bedoeling is dat de kunstenaars niet alleen voor zichzelf in Westerdok zitten, maar ook voor de buurt. ,,Ik ben net begonnen om trainingen te geven aan mensen buiten de culture-le wereld. Dat zijn privé-lessen voor mensen uit het bedrijfsleven. Ook ben ik bezig met Dok Producties. Daar-in wil ik met vooral de jonge mensen hier uit de buurt voorstellingen ma-ken over hun eigen thema’s.” Podium Westerdok, Westerdok 746www.broedplaatswesterdok.nl www.broedplaatswesterdok.nl

Creatief met beton

W

DE BROEDPLAATS

werklozen

genverzuim’ werd uitbetaald. Als een ploeg achterbleef bij meer gerouti-neerde ploegen werd die fl ink opge-jaagd door de opzichters. Over de ver-diensten heerste grote onzekerheid, vooral als er vaak gewisseld werd van soorten werk; werkbriefjes werden niet uitgedeeld en klagen mocht niet. Per week kon men maximaal 15 gul-den verdienen, slechts enkele guldens meer dan de steun, die in die jaren ge-middeld neerkwam op een schamele 12 gulden. Per week.

Pas drie jaar na het begin van de werkzaamheden waren de defi nitie-ve plannen voor het bos rond. Een tentoonstelling van foto’s, tekenin-gen, plattegronden en maquettes trok vijftienduizend bezoekers. Tegelijker-tijd werd de Bosbaan feestelijk in ge-bruik genomen voor roeiwedstrijden, uitgegraven door noeste, wat nu zou heten Work First-klanten. Hieronder waren nogal wat eeltloze, zwakge-spierde ontslagen ambtenaren, werk-loze boekhouders, ex-onderwijzers en andere dragers van het witte boord.

Later volgde de aanleg van vijvers en kanalen met tientallen stuk voor stuk unieke en verschillende houten bruggen, kunstmatige bos- en heu-velpartijen en speel- en zonnewei-den. Er kwamen een kinderboerderij, een wielrenparcours, een openlucht-theater en een zwembad. Heden ten dage herinnert niets meer aan de pe-riode van gedwongen werkverschaf-fi ng, al beheert het Stadsarchief een fraaie collectie foto’s uit die jaren. Nu gedijen plant en dier er volop, in tal-loze variaties. De trouwe bezoekers en gebruikers genieten van rust en ont-spanning. Of juist inspanning. Spor-tief, en uit vrije wil. Nu wel.

,,Mensen brengen ook wel eens boeken terug die ze hier hebben ge-kocht”, grinnikt Van Eijk. ‘Jan, ver-koop ze nog maar een keer’, zeggen ze dan.”

Een Engels sprekende vrouw met een Aziatisch uiterlijk graait een ba-siscursus Chinees uit een overvol-le kast. ,,I love these characters”, zegt ze. Van Eijk trekt een vies gezicht: ,,Ik moet er niet aan denken om Chinees te leren.” Als de vrouw betaalt, graait Van Eijk naar zijn wisselgeld. Dat zit los in zijn broekzak zoals het hoort.

Sterre der Zee, Hasebroekstraat 43

Thea Golverdingen,Jos Verdonk

magazineWEBWINKELWEBWINKEL

Binnenkort op www.mugweb.nl VOORDELIGE CD’S EN DVD’S in samenwerking met Concerto. Bestel straks je favoriete muziek online via mugweb.nl. Elektronisch betalen en laten verzenden of in de winkel afhalen en afrekenen. Vanaf half mei. Check MUG Magazine of onze webwinkel voor aanbiedingen.

MUZIEK- EN FILMLIEFHEBBERS OPGELET!

KUNST & CULTUUR16 MUG magazine | mei 2009

T/M 31 MEIWorld Press Photo

World Press Photo toont de winnende foto’s in

tien verschillende categorieën in een reizende ex-

positie die in meer dan honderd steden over de

hele wereld te zien is. De jury koos een foto van

Anthony Suau over de kredietcrisis als persfoto

van het jaar. U ziet een politieagent die met ge-

trokken wapen een huis doorzoekt waarvan de

bewoners zijn uitgezet. De tentoonstelling loopt

door tot 28 juni.LOCATIE Oude Kerk, Oudekerksplein 23 INFO

www.worldpressphoto.org en 676 60 96 OPENINGSTI-

JDEN 10:30 - 17:30 ZO 13:00 - 17:30 TOEGANG 7,00 MET STADSPAS 5,00 MET DE MEIBON gratis

ZA 9 MEIDeuren open

De Stadsschouwburg en Toneelgroep Amsterdam

gooien op zaterdag 9 mei de deuren open van de

vernieuwde Stadsschouwburg. Samen met de Melk-

weg is een nieuwe vlakke vloerzaal gebouwd, de

Rabozaal. De monumentale voorzijde kreeg met

café Stanislavski een nieuw gezicht. En ook de

theater- en fi lmboekwinkel is weer in bedrijf. Op

9 mei is er een daverend feest in alle hoeken

en gaten: van de oude zaal van de Stadsschouw-

burg tot de Rabozaal, de foyers, de repetitieruim-

tes van Toneelgroep Amsterdam en Stanislavski.

Kom zelf kijken, luisteren, proeven en feestvieren,

vanaf 12.00 uur ‘s middags tot ‘s avonds laat. Te

zien zijn o.a. Het Nationaal Ballet, ‘Rocco en zijn

broer’ van Toneelgroep Amsterdam en tot slot een

dansfeestje. U kunt vanaf 8 mei, 15:00 uur kaart-

jes kopen aan de kassa.LOCATIE Stadsschouwburg, Leidseplein 26 INFO

www.ssba.nl OPEN 12:00 - 24:00 TOEGANG MAX 5,00

T/M 31 MEIHet Amsterdamse Bos is jarig

Het Amsterdamse Bos is al 75 jaar hét stadsbos

voor Amsterdammers. Het Bezoekerscentrum is de

aangewezen plek om te beginnen. Ook te zien in

het Bezoekerscentrum: een fototentoonstelling over

de geschiedenis van het bos en de tentoonstelling

‘Jong leven in het bos’ met schilderijen van Clau-

dette de Jong.

Zie ook het achtergrondartikel op pagina 14 van

deze krant.LOCATIE Bezoekerscentrum Amsterdamse Bos,

Bosbaanweg 5 INFO www.amsterdamsebos.nl en 545

61 00 OPEN 12:00 - 17:00 MET DE MEIBON gratis

11 T/M 31 MEIEen dagje voor Pampus

Voor de kust van het Muiderslot, in het IJmeer,

ligt op twintig minuten varen een van de mooi-

ste forten van de Stelling van Amsterdam: Fortei-

land Pampus. Alleen te bereiken per boot en dus

goed voor dat echte vakantiegevoel. Verdwaal in

de donkere gangen, ontdek hoe en waarom het

fort is gebouwd, relax op het terras en geniet van

het fantastische uitzicht. De Pampus-gidsen we-

ten veel over het eiland en brengen het fort in

hun verhalen tot leven. Voor kinderen is er een

puzzelspeurtocht.LOCATIE steiger bij het Muiderslot INFO

www. pampus.nl en 0294-261104 VERTREK DI T/M

VR 10:30, 12:30 en 14:30 ZA EN ZO OOK 11:30 en

13:30 TOEGANG 14,00 MET DE MEIBON 2,50

DI 12 T/M ZA 23 MEI (beh. zo, ma)

Lex, een pathologische comedy

De allerlaatste kans om deze laatste voorstel-

ling van gezelschap d’Electrique te zien. ‘Lex’ is

een absurde, fysieke en beeldende theatervoorstel-

ling met net genoeg tekst om Lex onbegrijpelijk

te maken. De hoofdpersoon is Darwinist en Nietz-

scheaan, maar hij denkt erover om over te stap-

pen naar het Taoïsme. Hij is een beetje gestoord

en poëtisch herverkaveld, zit aan de rand van de

stad en de rand van de tijd. Hij heeft een simpel

plan: hij gaat zijn hand afzagen, een vrouw ont-

moeten en gelukkig worden. Vooralsnog heeft hij

alleen een handzaag, een stukje touw en een be-

zem. Tekst: Ko van den Bosch met Frank Lammers

en Anna Schoen. Regie: Aat Ceelen.LOCATIE Frascati, Nes 63 INFO www.theaterfrascati.

nl en 751 64 00 AANVANG 20:30 TOEGANG VANAF

12,50

DI 12 MEILunchconcert

Carla Leurs (viool) speelt Johann Sebastian Bach

Sonate Nr. 1 in g (BWV 1001); Partita Nr. 2 in

d (BWV 1004); Fritz Kreisler Recitativo & Scher-

zo, op. 6; Isang Yun Königliches Tema. De lunchcon-

certen i.s.m. Nationaal Muziekinstrumenten Fonds

worden verzorgd door jonge professionele mu-

sici die vanwege hun talent en hoge spelkwali-

teit een instrument in bruikleen hebben gekregen

van het NMF.LOCATIE Muziekgebouw aan ‘t IJ, Piet Heinkade 1 INFO www.muziekgebouw.nl en 788 2000 AANVANG

12:30 TOEGANG gratis

ZA 16 MEISlotfeest OBA 90

De OBA bestaat dit jaar 90 jaar. Al negentig da-

gen is het feest. Om dit heuglijke feit te vieren.

Op zaterdag 16 mei worden de feestelijkheden af-

gesloten met een groot slotevenement. Met onder

andere Renate Dorrestein, de OBA Kennisquiz, het

beste boek van de afgelopen 90 jaar en de Am-

sterdamse Stadsdichter Mustafa Stitou.LOCATIE Centrale bibliotheek, Oosterdokskade 143 INFO www.oba.nl en 0900-2425468 AANVANG 15:00 TOEGANG gratis

T/M 1 JUNIHet Magic Circus

Het Magic Circus presenteert het nieuwe program-

ma ‘Xalay’, een feelgood feest waarbij vuur de

rode draad vormt. Vuurspuwers, brandende toort-

sen, trapeze-acts met brandende gordijnen en vu-

rige ritmes. Het Magic Circus is dit jaar behoor-

lijk spannend. LOCATIE Op 11 plekken in en rond Amsterdam. INFO

www.magic-circus.nl AANVANG 16:00 TOEGANG 12,00 TOT 12 JAAR 10,00 MET STADSPAS VANAF 8,00 MET DE

MEIBON (ALLEEN TRIBUNE) VANAF 2,00

ZA 16 MEIGregoriana op de zaterdagmiddag

Gecomponeerde en geïmproviseerde psalmen door

Gregoriana i.s.m. Michael Moore (klarinet) en

Frances-Marie Uitti (cello).LOCATIE Obrechtkerk, Jacob Obrechtstraat 30 INFO

www.gregoriana.nl en 035-6422606 AANVANG 17:00 TOEGANG vrijwillige bijdrage

ZO 17 MEINew Cool Collective

De groep The New Cool Collective voorziet de tek-

sten van dichter, schrijver en podiumbeest Jules

Deelder van arrangementen. Ze bewijzen de jazz

en de poëzie een dienst door de aloude genres

te vermengen en opnieuw uit te vinden. Ook heel

prettig in de Meervaart: pauzedrankje en gardero-

be zijn bij de entreeprijs inbegrepen. Online be-

stellen met de Stadspasbon is helaas niet mogelijk.LOCATIE Meervaart, Meer en Vaart 300 INFO www.

meervaart.nl en 410 77 77 AANVANG 20:15 TOEGANG

21,50 MET DE MEIBON 6,50

ZO 17 MEIGrande Finale Ouderen Songfestival

Het Ouderen Songfestival is ooit bescheiden en

kleinschalig begonnen in een verzorgingshuis in de

binnenstad. Inmiddels is het een happening met ne-

gen voorrondes, twee halve fi nales en een grande fi -

nale. De deelnemers zijn allemaal 55 jaar of ouder

en worden begeleid door het Ouderen Songfestival-

combo o.l.v. Kees van Zantwijk. Het niveau is hoog

en alle muzikale genres komen aan bod: klassiek,

jazz, opera, musical en natuurlijk het levenslied.LOCATIE Stadsschouwburg, Leidseplein 26 INFO

www.ouderensongfestival.nl en 624 23 11 AANVANG

14:00 TOEGANG 15,00 MET STADSPAS 12,50 MET DE

MEIBON 5,00

WO 20, 22 EN 23 MEIGood Morning Mr. Gershwin

De Compagnie Montalvo-Hervieu verenigt break-

dance, hiphop, tapdans en ballet. Choreograaf José

Montalvo was de eerste die hiphop introduceer-

de in combinatie met klassieke muziek. Het decor

voor ‘Good Morning, Mr. Gershwin’ toont de glit-

ter en glamour van de jaren twintig van de vo-

rige eeuw. Een periode die bekend staat als zor-

geloos, maar ook de tijd van fi nanciële crisis en

rassenproblematiek. Als op het podium een gi-

gantisch zandkasteel, het symbool voor onbezorgd

plezier, langzaam in elkaar zakt, breken er zwaar-

dere tijden aan.LOCATIE Het Muziektheater, Amstel 3 INFO

www.gastprogrammering.nl en 625 54 55 AANVANG

20:15 TOEGANG VANAF 15,00 MET STADSPAS VANAF 12,50 MET DE MEIBON VANAF 5,00

T/M 3 JUNIPièce Unique

Pièce Unique was vorig jaar voor het eerst te

zien tijdens het International Film Festival Rotter-

dam. Het Filmmuseum presenteert de tweede afl e-

vering van Pièce Unique: fi lms van regisseurs met

slechts één titel op hun naam die desondanks op-

zien baarden. Pièce Unique omvat 22 ‘one hit

wonders’ waaronder ‘The Cabinet of Dr.Ramirez’

(1991) van operaregisseur Peter Sellars, ‘Renal-

do and Clara’ (1978) van zanger Bob Dylan en

van acteur Marlon Brando ‘One-Eyed Jacks’ (1961).

Ook vertoont het Filmmuseum werk van Neder-

landse regisseurs-van-één-fi lm waaronder ‘Andy,

bloed en blond haar’ (Frank Wiering, 1978), Er-

wins Olafs ‘Tadzio’ (1991) en ‘Moutarde van Son-

aansee’ (1959) van Toon Hermans. Het merendeel

van de Pièce Unique-titels is afkomstig uit de col-

lectie van het Filmmuseum.LOCATIE Filmmuseum, Vondelpark 3 INFO www.fi lm-

museum.nl en 5891400 TOEGANG VANAF 7,80

Agenda Cultuur

WG

2

DL

1

2

1

mei 2009 | MUG magazine 17mei 2009 | MUG magazine ACHTERGROND

pgezweept door internationa-le concurrentiestrijd werd zo’n 20 jaar geleden de uitbouw van

de sociale huisvesting in Nederland stop-gezet en de erfenis van jaren van sociale strijd stap voor stap afgebroken. Woning-bouwverenigingen - eens gesticht op ba-sis van huurdersbelangen – veranderden. Directeuren gingen zich als eigenaars ge-dragen en verrijkten zichzelf. Door ophef-fi ng van de verenigingsstructuur verdween democratische zeggenschap. Huren wer-den verhoogd en de afhankelijkheid van huursubsidie groeide. Duizenden goede sociale huurwoningen verdwenen door sa-menvoeging, sloop of verkoop. Particulie-re huisbazen mochten huurwoningen met huurprijsbescherming veranderen in dure koopappartementen. Met dit beleid kon-den hypotheekbanken, projectontwikke-laars en speculanten veel geld verdienen. Huurders en kopers betaalden de prijs. Een steeds groter deel van hun inkomen ging op aan woonlasten en hun schulden-last groeide. Dit werd verantwoord met verhalen zoals: bewoners zouden in sociale huurwoningen minder sociaal zijn, socia-le huurwoningen zouden sneller verloede-ren, huurders met midden of hogere inko-mens zouden geen recht hebben op een sociale huurwoning en sociale huurwonin-gen zouden een aanslag zijn op collectieve middelen. Door stigmatisering van de so-ciale huurder werd de privatisering van het woningbezit als het gouden kalf binnen ge-haald. Meer eigen verantwoordelijkheid, vrijheid, een goede investering voor de toekomst, ‘met een koopwoning wordt je slapende rijk’ luidde de boodschap.

CrisisZo’n 2 jaar terug werden de eerste scheur-tjes zichtbaar. Veel Amerikanen die er toe waren aangezet om een huis te kopen, kon-den de hypotheekschuld niet meer betalen. Miljoenen kopers, maar ook huurders ver-loren hun huis. In Nederland gaat het nu dezelfde richting op. Na jaren van uitbrei-ding van huizenproductie en het opdrijven van huizenprijzen ontstond een kapitalis-

tische crisis, omdat de koopkracht onvol-doende was om de producten nog winst-gevend te kunnen verkopen. Met stagnatie, reorganisatie en werkloosheid als gevolg. Het koopkrachttekort ontstond omdat op arbeidsinkomens werd bespaard, waardoor de productiekosten zo laag mogelijk wer-den gehouden om overeind te blijven in de concurrentieslag. De huizenprijzen waren veel sneller gestegen dan mensen op grond van hun inkomen eigenlijk konden betalen. Het leek alsof dit probleem niet bestond, omdat banken door hypotheekleningen de koopkracht lieten toenemen tegen de prijs van een enorme schuldenbel. Schulden die niet oneindig groter konden worden, waar-door op een gegeven moment de schulden-last niet meer te betalen was en het koop-krachtprobleem als een crisis naar buiten kwam. Zo ontstond ook leegstand, omdat verkopende of verhurende huiseigenaren slechts met grote moeite een verlaging van de vraagprijs kunnen accepteren. Huiseige-naren hopen op een tijdelijke dip, waardoor ze de leegstand voor lief nemen of proberen met tijdelijke verhuur, in afwachting van een koper, de crisis te overbruggen.

PolitiekMet miljardeninjecties heeft de politiek ge-reageerd, maar de huizencrisis is niet ge-stopt. Banken en organisaties van huizenbe-zitters, makelaars en projectontwikkelaars vragen steun, willen met de minister over-leggen over mogelijkheden tot tijdelijke ver-huur zonder de reguliere huurbescherming of dringen aan op hypotheekgaranties door de staat. De sociale huisvesting op zijn kop! Of de staat maar even het private belang wil ondersteunen door behalve de verkoop van sociaal bezit ook nog eens op te draaien voor de prijsrisico’s die voor de koopwonin-genmarkt zo kenmerkend zijn. Als de hui-zenmarkt nog verder inzakt, betekenen die staatsgaranties nog meer staatsschuld, wat nog meer rentelast betekent en bestuurd wordt door de macht van het grote geld. En de corporaties? Door de crisis loopt hun verkoopbeleid volledig spaak, de bouwpro-ductie hapert en de wachtlijsten voor soci-

ale huurwoningen worden nog langer. En toch blijven vasthouden aan het gevoerde beleid van de afgelopen jaren en daarbij ook nog een vertrekbonus van een miljoen euro uitreiken voor scheidend Aedesdirec-teur, alsof er niets veranderd is!

Wijzelf beslissen“Niemand had deze crisis voorzien !”, wordt er geroepen. Nou, welke conclusies verbinden we daar dan aan? Voortgaan op het drijfzand van de speculatiezucht? Nog meer privatisering of kapitalisme? Is het recht om onbezorgd te kunnen wonen niet veel te belangrijk om over te laten aan de onzekerheden van de markt? Wat heeft de privatisering van de huisvesting eigen-lijk voor goeds gebracht? Om de crisis te bestrijden, zullen we haar oorzaken moe-ten opheffen. Dat betekent het vrij wor-den van de oncontroleerbare macht van het geld, door over hun woningen en hun buurten de zeggenschap van de bewo-ners zelf te versterken! Actieve bestrijding van leegstand door socialisatie van leeg-staande woningen of bedrijfsgebouwen. Bij gedwongen verkoop onmiddellijke op-heffi ng van het private karakter van de woning om woningnood en huisuitzettin-gen tegen te gaan! Stop de sociale uitver-koop en het opdrijven van de schulden-lasten. Geen uitholling van het huurrecht en het voortdurend verhogen van huren waardoor mensen afhankelijk en kwets-baar worden gemaakt van de huursubsi-diebureaucratie. Weg met de verloedering of de sloop van goede sociale huurwo-ningen, uitvoering van achterstallig on-derhoud, waar nodig renovatie of sociale nieuwbouw als de bestaande huizenvoor-raad onvoldoende is en deze voor iedereen toegankelijk maken! Sociale huisvesting is geen armoede maar kan gemeenschaps-zin, zekerheid en geluk betekenen als een antwoord op de crisis. Dit is geen droom maar een keuze, want niet het geld, maar wijzelf beslissen...

Hugo Gietelink, Stop Afbraak Sociale Huisvesting

Betoog

OHugo Gietelink: ,,Stop sociale uitverkoop en opdrijven van de schuldenlasten!” (foto: fotonova.nl)

Voor ‘Het

Betoog’ nodigt

MUG iedere

maand een

schrijver uit

om zijn of haar

mening over

een actueel

onderwerp te

geven.

Sociale huisvesting

De woningnood groeit, opvangcentra zijn overvol, maar tegelijkertijd groeit ook de leegstand, verloederen goede woningen en worden werkers in de bouw ontslagen.

Stuur uw brief naar redactie@

mugweb.nl of naar MUG, Antwoord-

nummer 10520, 1000 RA

Amsterdam. Vermeld als onderwerp

‘ingezonden’. De redactie behoudt

zich het recht voor uw brief in te korten.

Anonieme inzendingen worden niet

geplaatst.

BRIEVENBRIEVENFreeler/Het Net/KPN perikelen Internetten deed ik jarenlang sucesvol op een inbel-modem bij provider Freeler. Freeler werd ingelijfd door Het Net en die schoof onder de deken van KPN. Halver-wege 2007 liet Het Net per e-mail weten dat ze gingen stoppen met de inbel-facili-teit. Het Net zou een ADSL-abonnement voor me aanmaken en binnen vier weken een ADSL-modem bij me afl everen.Daarna kon ik in het eerste kwartaal van 2008 niet meer e-mailen en internetten. Ik herinnerde me de mail van Het Net en ook dat het ASDL-modem nooit was af-geleverd. Bij navraag liet Het Net mij drie maanden later weten dat ASDL bij mij niet gerealiseerd kon worden. Een reden werd niet gegeven. Toen ik schriftelijk ver-zocht om dan de inbel-verbinding weer tot stand te brengen, kreeg ik geen enkele reactie, dus had ik geen internet.Op de KPN-factuur van 18 juli 2008 werd, naast mijn telefoonkosten, ook 65,15 euro voor ADSL opgevoerd. Ik liet weten dat dit een vergissing moest zijn en dat ik alleen de telefoonkosten zou beta-len. KPN reageerde niet. In de factuur van september stond weer een ADSL re-kening van 39,88 euro. Ik stuurde weer een berichtje en kreeg weer geen reactie van KPN. Tot 25 augustus. Toen kreeg ik een wat korzelige brief van KPN afde-ling Invordering, of ik snel 113,70 euro wilde overmaken of reageren, anders zou mijn aansluiting buiten gebruik worden gesteld. Briefje en faxje naar KPN ge-stuurd. Geen reactie.Op 3 september kreeg ik een zelfde brief, nu voor een bedrag van 71,40 euro. Weer een briefje en faxje gestuurd, weer geen reactie. Op 22 september een aangebran-de brief van KPN Invordering, als ik nu niet gauw 152,32 euro voldeed of rea-geerde, zou KPN een incassobureau in-schakelen en zou mijn aansluiting buiten gebruik worden gsteld. Weer een brief-je en fax naar KPN gestuurd, wederom geen reactie. Op 5 januari 2009 kreeg ik weer een ouderwets korzelige brief van KPN, dat ik snel 113,79 euro moest vol-doen of reageren, want anders zou ik worden afgesloten.Waarom veranderde het bedrag telkens? Tussen KPN en mij bestaat een telefonie-overeenkomst, de kosten daarvoor vol-doe ik natuurlijk gewoon. Tussen provider Freeler/Het Net en mij bestaat een inter-net-overeenkomst die Het Net sinds 2008 niet nakomt. Met KPN ben ik nooit een ADSL-overeenkomst aangegaan. Ik vroeg KPN schriftelijk het bedrag van 113,79 euro te specifi ceren. Eindelijk reageerde KPN… met het afsluiten op 20 januari 2009 van mijn telefoon. Het ‘geschil’ ging toch over ADSL wat Het Net niet kan rea-liseren? De klachten-site medewerkers van KPN worden volgens mij niet getraind op service-verlening. Op tien eerdere klach-ten reageerde KPN niet eens. In de tus-sentijd hief Het Net ook maar even mijn e-mail account op, inclusief de mail die ik niet kon binnenhalen, want geen ADSL.Mijn saxofoonreparatiebedrijf (mijn z.z.p.–inkomen) is afhankelijk van te-lefonische en e-mail bereikbaarheid. Door het afsluiten van mijn telefoon, be-dreigt KPN mij substantieel in mijn bestaansmogelijkheden.

Frits de Wit,Amsterdam

(telefoon tijdelijk buiten gbruik)

18 MUG magazine | mei 2009ADVERTENTIE18

Heeft U problemen met Uw uitkering?

Walker & Wittensleger

-

Echtscheiding?

Bel 020 - 623.41.42


Huurproblemen?

Bel 020 - 623.41.42


Windows Excel Access, enz. Webdesign (HTML) Photoshop Internet Linux en OpenOffice. Bouw je eigen computer!

Kosten vanaf €22,50

lessenperuur.nlCOMPUTERTRAINING

www.lessenperuur.nl

Vrouwen, maar vooral Mannen gezochtvoor swingend Cubaans koor!

Feestje ? Boek Coro Cantoro op : 06 - 3403 9117

Bekerwinnaar Nieuwmarktfestival 2008!

Zangles woensdagavond 20.00 - 21.30 uur

Quellijnstraat 62-66 1072 XV Amsterdam

Amsterdam T: 06 5028 4893 www.galan.biz

Binnengasthuisstraat 148 1012 ZG Amsterdam T 020 - 627 18 16

Advocatenkantoorde Binnenstad

www.binnenstadadvocaten.nl

Linnaeushof 4, 1098 KH Amsterdam 020 - 4685647 www.clienteninformatiepunt.nl

Een gratis informatiecentrum over geestelijke gezondheid, ziektes, therapieën,

medicijnen, lotgenotencontact, patiëntenrechten, dagbesteding, werk en wonen en

het PGB.

Ook voor vragen op het gebied van reintegratie en sociale activering van GGz-

cliënten. Tevens voorlichting en advies.

Problemen met uw uitkering in Amstelveen e.o.?Problemen met uw uitkeringg in AmstelvBeëindiging, afwijzing, korting, uitblijven betalingen etc.

Cliënten met een minimuminkomen zijn geen, of zeer weinig kosten verschuldigd. Eerste gesprek gratis.

T. 020-4537838 | F. 020-4537839 | Burg. A. Colijnweg 4 | 1182 AL Amstelveen

HANS PUTS exposeert schilderijen (portretten) en

objecten tot en met donderdag28 mei in Buurtcentrum de Boomsspijker

aan de Rechtboomssloot 52 (bij de Nieuwmarkt)

Meer info: 020 626 4002

[email protected]

openingstijden: di - wo - vr: 09.00 -18.00

ma - di - wo - do: 19.00 - 23.00 za: 10.00 - 16.00


De Algemene Hulp Dienst in Zuid houdt kantoor in het Wijkopbouworgaan in de Rijnstraat. Daar kunnen ouderen terecht voor hulp bij klusjes in huis, in de tuin of bij het boodschappen doen.

Arie (65) is vrijwilliger bij de AHD. Een keer per week houdt hij telefonisch spreek-uur en verleent allerlei handen spandien-sten. Vandaag gaat Arie een klant helpen met boodschappen doen. Een bak koffi e later vertrekt Arie naar de hulpaanvrager. Na een kwartiertje wandelen door Zuid belt hij aan bij een rijtjeswoning. Els, een dame van een jaar of zestig en pianolera-res doet open. Arie helpt haar elke week met de boodschappen. Toen Arie voor het eerst kwam, heeft ze hem wel uitgetest. Els had een opgevouwen karretje achter in de auto. Toen Arie dat prima uit de auto bleek te kunnen halen, was hij voor de test ge-slaagd. Els is heel tevreden over het werk van de AHD en wilde graag iets terug doen: ze werd zelf ook vrijwilliger en brengt nu en dan mensen met haar auto naar het zieken-huis. Als het mooi weer is gaan Arie en Els wel eens naar het Amstelpark, het Amster-damse Bos, de markt of een tuincentrum. Vaste prik bij Arie’s wekelijkse bezoek is het gezamenlijk eten van een harinkje. Els en Arie praten ook graag over de vogels in haar tuin. Arie helpt mee vetbollen ophan-gen en heeft zelf inmiddels ook een vogel-huisje. Vroeger had hij een parkiet, maar die poepte zijn schilderijen onder. Van de vogels buiten heeft hij geen last. ,,We la-chen ook veel samen, want we hebben het-zelfde gevoel voor humor”, zegt Els. ,,Voor-al prettig aan het contact met Arie is dat hij niks vraagt. Hij denkt, als ze wat wil ver-tellen, dan komt ze daar zelf wel mee.” ,,Ik kom om te helpen”, zegt Arie. ,,Haar privé-leven, daar bemoei ik me niet mee.” In drie jaar tijd, heeft Arie maar één keer z’n vaste afspraak met Els gemist en dat kwam door een begrafenis.

Els begrijpt niet waarom er niet meer mensen gebruik maken van de diensten

van de AHD. Vroeger had ze hulp van de thuiszorg, maar dat vond ze vreselijk. ,,Vergeleken met Arie hielden die men-sen nergens rekening mee.” Arie denkt dat mensen bang zijn om iemand in huis te la-ten vanwege de vele berovingen in Zuid. Laatst is een vrijwilligster van de AHD beroofd, door iemand die met een smoes haar huis binnenkwam. ,,Er komen min-der hulpvragen,” zucht Arie, ,,terwijl de nood hoog is.” Ook melden zich min-der vrijwilligers bij de AHD. Vaak stuurt de vrijwilligerscentrale uitkeringsgerech-tigden, maar het probleem is dat die, als ze net zijn ingewerkt, doorgestuurd wor-den naar een betaalde baan, en dan zijn ze weer weg.

Arie wil het binnenkort wel wat rustiger aan gaan doen. Ooit had hij zelfs een cli-ent, die hem naar de supermarkt liet lo-pen voor een pot pindakaas. ,,Toen voelde ik me wel in de maling genomen.” Voor-dat Arie bij de AHD kwam was hij veel al-leen. ,,Op een gegeven moment ging ik de eenzaamheid opvullen met een blikje bier. Dat doe ik nu niet meer.” De AHD bood uitkomst. Hij kende de dienst niet en was nog nooit binnen geweest bij het wijkcen-trum. Maar hij zag een oproep voor vrijwil-ligerswerk bij de AHD en heeft toen direct gereageerd. De volgende dag kon hij met-een aan de slag. ,,Ik heb nu wat om han-den en nog geen minuut spijt. Ik ken nu zoveel leuke mensen en bovendien word je gewaardeerd. De AHD doet veel voor haar vrijwilligers.” ,,Het is goed om ergens bij te horen”, zegt Els. Voor haar was op een ge-geven moment de televisie nog zo’n beet-je haar enige contact met de buitenwereld. Net als voor Arie was de AHD dus echt een oplossing.

Els is een gefi ngeerde naam

Woont u in Zuid en heeft u hulp nodig in

huis, bij het boodschappen doen of in de tuin, of wilt u s vrijwilliger worden, neem dan

contact op met de AHD tussen 9.30 en 11.00 uur

Vrijwilligerswerk zorgt voor contact

‘Op een gegeven moment ging ik de eenzaamheid opvullen met een biertje’

tekst: Lennert Rasfoto: fotonova.nl

tekst: Marjan ten Broekefoto: Ingrid de Groot

Glossy Powerlady als werkproject

‘Soms moeten ze echt een schop onder hun kont hebben’

PowerLady is een tijdschrift dat voor en door jonge Amsterdamse allochtone meiden in het kader van een leerwerktraject wordt gemaakt. De onderwerpen waarover ze schrijven gaan over werk, opleiding en gezondheid maar ook over luchtiger zaken zoals shoppen en mode.

Een van de twee hoofdredacteuren Ur-mila Korver typeert PowerLady als een eigentijdse urban glossy voor meisjes van-af zeventien jaar met een dubbele cultu-rele achtergrond. ,,Er wordt niet zo vaak aandacht gegeven aan deze groep alloch-tone jongeren. Het is belangrijk te schrij-ven over wat hen bezighoudt. Ze geven zelf vanuit hun eigen behoefte en ervaring in-vulling aan het blad.

De andere hoofdredacteur Giovanna Gill benadrukt dat het blad een combi-natie is van educatieve artikelen en enter-tainment. ,,Er zijn nauwelijks bladen voor deze doelgroep. Daarom willen we her-kenbaar voor ze zijn. Daarnaast proberen we ook uitdagend te zijn, dat wil zeggen dat we mensen interviewen die wat bereikt hebben in hun leven. Op deze manier laten we onze lezeressen zien dat je je ambities waar kunt maken.”

De redactie van PowerLady is geves-tigd in stadsdeel Zuidoost. Er werken on-geveer veertien meisjes van voornamelijk Surinaamse, Antilliaanse, Turkse en Ma-rokkaanse afkomst. ,,Ze sluiten goed aan bij onze lezersgroep”, zegt Korver. Om de twee weken is er een redactievergade-ring. Daar worden ideeën geopperd en de onderwerpen voor artikelen bespro-ken. Het tijdschrift verschijnt tweemaan-delijks en heeft tot nu toe een oplage van 3000 exemplaren. Er zijn 20 verkooppun-ten in Amsterdam, waarvan zeven in Zuid-oost. PowerLady streeft ernaar dat aantal uit te breiden naar 80. Korver: ,,Vanwe-ge de kleine oplage hebben we ook weinig advertenties en moeten we het in fi nanci-eel opzicht hebben van onze subsidies. Het zou mooi zijn als we veel tijdschriften kun-

nen verkopen, maar dat heeft niet onze prioriteit.

Stichting PowerLady, die het gelijkna-mige magazine opzette, houdt zich ook be-zig met projecten voor jonge allochtone vrouwen die niet werken en ook niet naar school gaan. Het doel is om ze te activeren en te stimuleren. Sinds mei 2008 krijgt de stichting subsidie van onder andere Pantar Amsterdam (organisatie die mensen be-geleidt naar werk). Ook het DWI (Dienst Werk en Inkomen) en ROC Op Maat stuurt jonge vrouwen zonder vmbo-diplo-ma door voor begeleiding.

Korver: ,, Ze komen in een traject van zes of twaalf maanden ervaring opdoen met het werken op de redactie, de adminis-tratie of de distributie van het tijdschrift. Het gaat daarbij ook om het bijbrengen van orde en regelmaat. In de praktijk heb-ben we namelijk vaak te maken met jonge alleenstaande moeders die wel wat sturing en hulp in hun dagelijkse leven kunnen ge-bruiken. De meesten hebben bovendien nauwelijks opleiding. Het is de bedoeling dat wij 40 meiden per jaar begeleiden naar werk of school.”

De twee hoofdredacteuren, beiden jon-gerenwerker, nemen samen met een aantal vrijwilligers de begeleiding van de meisjes op zich. Ze krijgen wekelijks een persoon-lijk werkbriefje waarop precies staat wat ze per dag moeten doen. Aan het eind van de week leveren ze dat weer in en wordt het werk afgevinkt. Een communicatiemede-werker van Pantar controleert de mees-te artikelen. Korver is enthousiast over dit systeem. ,,We werken nog maar kort op deze manier. Het werkt fi jn en het geeft houvast Bovendien, mijn hart ligt bij deze vrouwen. Er is niets mooiers dan te zien hoe ze zich ontwikkelen. Alleen op tijd ko-men is voor sommigen al moeilijk. Ver-der moeten ze leren hun dag in te delen, zich aan afspraken te houden en inzicht te krijgen in hun toekomst. Veel meiden zijn jong, hebben weinig of geen opleiding en discipline. Soms moeten ze echt een schop onder hun kont hebben.”

Arie doet boodschappen als vrijwilliger Ervaring opdoen bij de wekelijkse redactievergadering


Lekker buiten bezig

Wat gaat u doen deze zomer? Voor mensen met een uitkering van DWI die nog niet meteen aan het werk kunnen, wordt er van alles georganiseerd. Er zijn acti-veringplekken binnen, maar vooral ook buiten, in de natuur. Leuk voor u én goed voor de stad!

De lente is weer begonnen. Tijd dus om lekker naar buiten de natuur in te gaan. Ook in en rond Amsterdam kan dat heel goed. Lopend, op de fi ets of met het openbaar vervoer, u bent zo in een van onze mooie parken, de duinen, de polder of het Amsterdamse Bos.Veel mensen genieten niet alleen van de natuur, maar doen ook graag iets terug. In Amsterdam zijn er tientallen werkgroe-pen voor mensen die het leuk vinden om in de natuur bezig te zijn. Er zijn allerlei mogelijkheden speciaal voor klanten van DWI die nog niet meteen aan het werk kunnen. Dit zijn zogenaamde activerings-plekken. Wandelen, sporten of rustig bezig zijn in en met de natuur, het kan allemaal. Zowel in het Amsterdamse Bos als op andere plekken in Amsterdam.

Goed en rustgevendHet gaat dan niet om zwaar werk zoals sloten uitbaggeren of bomen kappen. Dat gebeurt door professionals. Maar u kunt helpen bij het beheren van kruiden-tuinen, het ophangen en schoonmaken

van nestkastjes voor bijvoorbeeld uilen. Of het onderhoud van kwetsbare ge-bieden met vaak bijzondere planten- en diersoorten. Dus ook als u niet helemaal gezond bent kunt u meedoen. Buiten ac-tief zijn is goed en rustgevend. Begeleiding is er natuurlijk ook. Meestal door een enthousiaste deskundig die van alles weet te vertellen over de na-tuur.

Wie kan er meedoen?De activiteiten zijn er voor mensen met een uitkering van DWI, die nog niet meteen aan het werk kunnen. De plaat-sen waar activiteiten worden georgani-seerd, heten SAP- en MAP-plekken. Op dit moment zijn daar al zo’n 2000 men-sen actief. Bij een Sociale Activeringsplek (SAP) doet u actief iets met anderen buitenshuis. Het

gaat dan om 1 of 2 dagdelen per week. U kunt bijvoorbeeld wandelen, hardlo-pen, roeien of tuinieren.Bij een Maatschappelijke Activerings-plek (MAP) werkt u mee in een orga-nisatie en doet zo iets terug voor de uitkering dat goed is voor u én voor Amsterdam. Dat zijn minimaal 2 dagde-len per week waarin u dingen leert waar-door u in de toekomst makkelijker werk kunt vinden. Het werk bestaat bijvoor-beeld uit lichte onderhoudsactiviteiten in het Amsterdamse Bos, bij speeltuinen of buiten wandelen met mensen uit een verzorgingstehuis. In het Amsterdamse Bos biedt DWI natuuractiviteiten. Men-sen kunnen ook gaan roeien of een wandelen looptraining volgen. Maar ook op andere plekken in de stad kun-nen Amsterdammers iets gaan doen in de natuur.

Bent u klant van DWI en wilt u meer weten? Neem dan contact op met uw klantmanager.

Henk van den Brink is hoofd van de af-deling onderhoud DMO van het Am-sterdamse Bos. Hij ziet regelmatig klan-ten van DWI aan het werk in het groen en vindt het fi jn dat er voor hen leuke en zinvolle bezigheden worden geor-ganiseerd. Is er iets wat hem opvalt? “Het leuke is dat het een heel kleur-rijke groep is. Bijvoorbeeld mensen met een Marokkaanse, Turkse, Surinaamse of Nederlandse afkomst, maar ook de leeftijden verschillen. Iedereen is hier even welkom.” Henk ruimt meteen het

misverstand uit de weg dat buitenwerk minder kansen biedt op een baan dan binnen werken: “Er is een groot tekort aan mensen in handwerkberoepen zoals tuinlieden of mensen die bomen verzor-gen. Hier in het bos geven we niet alleen ondersteuning bij het werk, maar ook uitleg over het doel van het werk, zodat ze weten waar ze mee bezig zijn. Het is erg leuk om hier goed gemotiveerde mensen aan de slag te zien. Dus: doe mee, want het is goed voor jezelf én je maakt je nuttig voor de maatschappij!”

Aan het woord is Andreas van Elburg (58 jaar). Hij maakt etsen, collages en schilderijen, maar als kunstenaar verdient hij niet genoeg om van te leven. Zijn WWIK-uitkering stopte, hij kreeg psychi-sche en lichamelijke problemen en kon geen werk vinden. Sinds januari 2008 heeft hij een bijstandsuitkering. Het was een moeilijke tijd voor hem, maar sinds oktober werkt hij een paar dagdelen in de week op een Maatschappelijke Activeringsplek (MAP). Hij voelt zich nu een stuk beter.

NatuurVia DWI kreeg Andreas een gesprek met een medewerker van re-integratiebedrijf Sagenn. “In die periode voelde ik me een beetje hopeloos. Ik worstelde met vragen als: waar moet ik van le-ven, hoe nu verder? Werken in de commerciële sector is niks voor mij. Ik kan me moeilijk aanpas-sen, en samenwerken vind ik ook lastig. In die zin pas ik moeilijk in de samenleving. Ik stond voor de keuze: of je blijft in de slachtofferrol en thuis zitten, of je beslist dat je iets gaat doen. Als je niks doet, kom je in een isolement en krijg je nog meer problemen.” Sagenn bood hem vrijwilligerswerk aan via Nemo. “Ik dacht eerst: Nemo, dat is toch dat sci-encemuseum? Maar deze Nemo is een vereni-ging voor wandelaars en natuurliefhebbers. Dat komt goed uit, want ik heb iets met de natuur en

buiten zijn. De werkgroep Groen, waar ik nu bij hoor, doet klussen in de Nemotuin, de schooltui-nen die hier voor de deur liggen en soms in de Watertuin in Westerpark.”

BewegingAndreas vond het wel eng om de stap te zetten: “DWI dwingt je eigenlijk om iets te gaan doen. Dat vond ik niet leuk, maar uiteindelijk wel goed. Ik wilde met rust gelaten worden, maar ik vind het wel redelijk dat ze je vragen iets terug te doen voor je uitkering. Mij hebben ze hierdoor geholpen met het vinden van een werkplek waar ik me thuis voel. Ik kon kiezen tussen wandelen in de natuur of werken in de tuinen. Ik koos voor dat laatste. Je moet hier echt wel werken, maar er is geen zware werkdruk. Daar ben ik blij mee, want ik kan niet tegen werkdruk.” Elke donderdag is hij nu buiten. Hij doet onder-houd aan de natuur zoals het opschonen van het bos, onkruid wieden, paden onderhouden, de kruidentuin bijhouden en groen snoeien. En soms werkt Andreas als chef kok in de keuken als er groepen op excursie langskomen. Zo maakt hij brandnetelsoep van zelf geplukte brandne-tels. Hij is er blij mee: “Ik doe iets dat goed is voor mezelf én nuttig voor de stad. Werken hier is een gezonde manier om letterlijk en fi guurlijk in beweging te blijven!”Kijk voor meer informatie op de website van Nemo : www.nemo.nl

Niet zitten achter-, maar werken mét de geraniums“Voor de meeste mensen is werken op een

MAP-plek een eerste stap op weg naar opnieuw

meedoen in de maatschappij. Voor anderen is

het in elk geval zorgen dat je niet in een isole-

ment komt, want dat is niet goed voor jezelf,

maar ook niet voor de samenleving.”

foto: Niels Brevé

Andreas in de Nemotuin foto: Monique Hommes

21mei 2009 | MUG magazine SPORT

O p keiharde stoeltjes worden bil-spieren gestaald. Overvolle asbak-ken op kale, geschuurde, houten

tafeltjes. De vloer is van hardsteen. Aan de muur een elftalfoto van Club Brugge. Bui-ten, op het binnenplaatsje, bevindt zich het pissoir waar mannen de ‘aardappels af-gieten’. Aan de kolkende, bruisende bier-pomp uitbater George Vandervanet.

Het is duidelijk dat ‘staminee’ Mexico geen grandcafé-allure heeft. Maar Mexico, een vreemde naam voor een oer-Vlaam-se kroeg, heeft dan weer wél twintig bier-soorten op de kaart staan.

Hoewel het een woensdagmiddag in april is, puilt Mexico uit. Het is name-lijk koersdag. En voor George’s Spar-taanse kroeg bevindt zich de fi nishstreep. Meer dan 240 renners staan opgesteld voor de start van de 35e Grote Prijs Visro-kerij Franky Allo. Een wielerkoers over 120 kilometer met negentien ronden. Noord-Amsterdammer Pieter Scheerens is één van de deelnemers. Scheerens, student so-ciologie, heeft wat met Vlaanderen. Hoe-wel hij nooit prof zal worden, benadert ‘Vlaanderen’ voor hem het ultieme koers-gevoel. En wat dat is?

,,Jaarlijks rij ik zo’n vijfentwintig koer-sen in Vlaanderen. De sfeer is heel gemoe-delijk, echt Bourgondisch. De mensen die er wonen zijn bekend met het fenomeen wielerkoers. De koers is daar heilig. En geen rondjes om de kerk zoals in Neder-land. De omlopen zijn vaak mooi afwisse-lend met hellinkjes of kasseistroken. Voor mij is het ideaal.”

Het woord is gevallen: ‘kassei’. De streek rondom Sint-Kruis is daar van ver-geven. Sinistere, obscure kasseipaden

waar de duivel zijn kinderen placht te ba-ren. Scheerens maakt zich daar totaal geen zorgen over. Een half uur voor de koers brengt hij zijn banden nog maar even op oorlogspanning. Met een hogedrukpomp jaagt de aankomende socioloog meer dan acht atmosfeer zijn tubes in. Het is nog tien minuten voor het vertrek. Met de fi ets tussen de benen staan renners gespannen te wachten.

De lucht boven de Moerkerksesteenweg is zwanger van een melange van massage-olie, gebakken friet en bier. Vrijwilligers van het Vlaamse Kruis, een EHBO-orga-nisatie, schikken, verlekkerd op wat mis-schien gaat komen, verbandjes, pleisters en fl esjes jodium. In frietkot ’t Smulmo-bieltje verdwijnt de patat met ladingen in de hete olie. Op de stoep voor Mexi-co, waar een pint iets meer dan een euro kost, maakt ene Maurice Dobbelaere zijn achternaam meer dan waar. Met het uit-klappen van een tafeltje en het plaatsen van een schoolbord opent Maurice zijn gokkantoortje. Bij Dobbelaere kan op de koers gewed worden. Gokken op Schee-rens kan een lucratieve zaak zijn: Pieter ‘noteert’ veertig tegen één.

Scheerens, 24 jaar, neemt nog maar een slokje uit zijn bidon en maakt een ont-spannen indruk. ,,Ik heb dit jaar anders getraind dan anders. Voorheen trainde ik té hard. Ik fi etste midden in november al een rondje Scheveningen. Ik maakte de fout het als een prof te benaderen. Maar ik had niet de kans om voldoende rust te nemen. ‘s Avonds moest ik dan nog naar college. Naast mijn studie werk ik ook nog twintig uur in de week. In april was ik dan lichamelijk op. Afgelopen winter en voor-

jaar heb ik ook hard getraind maar dan op advies van een inspanningsfysioloog. Kou? Dat maakt mij geen reet uit. Ik kan daar goed tegen.”

Pieter Scheerens is geen verwende ren-ner, noch met materiaal, noch met uitsla-gen. Hoewel hij fi etst voor een gesponsor-de ploeg gaat al zijn geld op aan het fi etsen. ,,Ik woon nog bij mijn ouders en dat is fi -nancieel gezien maar goed. Ik heb geluk dat ik bij een ploegje onderdak heb kun-nen vinden. Ik krijg mijn kleding gratis en de fi ets waar ik op rij heb ik in bruikleen. Niet alleen mijn geld gaat op aan mijn sport, maar ook mijn sociale leven. Acht jaar geleden ben ik voor het laatst met va-kantie geweest. Als ik iets doe, doe ik het met volle overgave.”

Het startschot klinkt. De renners zijn vertrokken. Voor het peloton uit rijdt een wagen met knipperlichten, daarachter een motoragent, door Vlamingen ‘Zwaantje’ genoemd: poëtischer kan het bijna niet.

Negentien doorkomsten waarbij Mexico telkens leegstroomt. Met glazen bier in de hand wordt over dranghekken gehangen. Premies zijn er ook te verdienen, klinkt het uit de speakers. Zo schonk Bakkerij Deree-per een ‘prachtig handgemaakt paasei’, ge-wonnen door renner met rugnummer 137. Meer dan veertig volle seconden duurt het voordat het peloton voorbij schiet.

Buiten het dorp, waar de wind vrij spel heeft, gaat de zweep er over. Er wordt op het ‘kantje’ gekoerst en dat is, met veertig kilometer per uur, wiel aan wiel, balance-ren op het uiterste randje van de macadam (met steenslag verharde) weg. Iedereen met zijn snufferd in de volle wind. In het peloton vallen gaten. Zwakke broeders

worden gelost als postduiven. Met een ont-zette blik in de ogen wappert de helft van de Japanse nationale selectie, in Vlaande-ren om ervaring op te doen, er af. Schee-rens weet zich te handhaven. Atletische vermogens heeft de sociologiestudent ge-noeg. Wat hij mist, is koersinzicht. En dat heeft zijn reden. Scheerens koerst pas zes jaar. De opleiding van het jeugdwielren-nen waar de tactiek en koerssluwheid erin gestampt worden, mist de Noord-Amster-dammer. ,,Ik leer snel hoor”, verdedigt hij zich. ,,Ik laat geen gaten vallen en doe geen stomme dingen. Op mij wordt nooit gescholden. Aan mijn stuurtechniek heb ik hard gewerkt. Op het Velodrome van Slo-ten heb ik veel achter de derny (motorfi ets) gereden. In het peloton krijgen ze nu door dat je die Scheerens er best bij kan heb-ben. Ik rij een keer of tien per jaar bij de eerste tien in de uitslag.”

En dan klinkt de bel voor de laatste ron-de. In Mexico zit de stemming er goed in. Madammekes trekken driftig aan Bel-ga-sigaretjes, mannen met platte petten ‘klappen’ in onverstaanbaar dialect over de koers, de bierpomp maakt overuren en buiten, bij Dobbelaere, worden de laatste weddenschappen afgesloten.

Meer dan tweehonderd renners sprin-ten voor de eerste plaats. De Litouwer Vy-autas Kaupas ‘legt’ ze er allemaal op en gaat winnend over de streep. Na de huldi-ging moet Kaupas zich melden bij de mo-biele dopingspost. Scheerens, verdienste-lijk bij de eerste vijftig, niet: ,,Ik rij mijn wedstrijden op bruin brood en eten van mijn moeder.”

Peter Stuyfersant

In Sint-Kruis, een gehucht ergens in West-Vlaanderen, staat de 35e Grote Prijs Visrokerij Franky Allo op het punt van beginnen. Een wielerkoers voor amateurs; Pieter Scheerens is daar één van.

Pieter Scheerens: ,,Ik laat geen gaten vallen en doe geen stomme dingen” (foto: Hilco Koke)

‘Mijn geld gaat op aan fietsen’


ColofonMUG MAGAZINE Hoofdredactie en directie: Joop Lahaise Redactie: Martin Brandwagt, Thea Golverdingen, Toine Graus, Peter van Lieshout, Marco Ploeger, Marcel Schor, Jos Verdonk, Michiel Wetzer Eindredactie: Martin Ottens, Marlies Scholtens Grafi sche vormgeving: Eddo Gorter, Gert Meijerink, Jaap van der Sluijs Fotografi e: Michiel Hobbij, Ingrid de Groot, Hilco Koke, Remco Visser, George Maas, John Melskens Illustraties: Eddo Gorter, Pejo Aan dit nummer werkten mee: Marjan ten Broeke, André Stuyfersant, Ger Rakhorst, Sandra Toom, Lennert Ras Deadline kopij: Kopij voor het juinummer dient uiterlijk 18 mei in ons bezit te zijn. Telefoon redactie: 020 607 76 00 fax: 020 607 76 01 E-mail: [email protected]

Secretariaat en distributie: Petra van Bockel, Richard Nadort, Tony Strijbosch, Fred van der Zee Telefoon secretariaat: 020 607 76 00 Abonnementen: € 29,- per jaar, met Stadspas € 18,- per jaar. Steunabonnement voor verenigingen en instellingen € 95,- (meerdere exemplaren per maand). Adres: Postbus 6259, 1005 EG Amsterdam. Antwoordnummer 10520, 1000 RA Amsterdam Advertenties : Quiny Voorn, Telefoon: 020 607 7602 / 020 641 5857 E-mail: [email protected] MUG is een uitgave van stichting BBU en wordt gemaakt door een onafhankelijke redactie, bestaande uit vaste medewerkers en vrijwilligers. MUG is gratis verkrijgbaar op 552 distributiepunten: bibliotheken, buurthuizen, DWI’s, medische centra, scholen, supermarkten, ziekenhuizen en culturele instellingen. Oplage: 30.000 Druk: Dijkman Offset, Diemen

WWW.MUGWEB.NL Redactie: Martin Brandwagt, Hans Vinck Webmaster: Ger Rakhorst

Nuttige adressen

Amsterdams Centrum Buitenlanders 627 94 60 Kabelweg 37 Amsterdams Steunpunt Wonen 523 01 30 Nieuwezijdsvoorburgwal 32 ANBO voor 50-plussers (ouderenbond) 624 40 67 Plantage Middenlaan14 Belasting- en Wetwinkel 624 70 03 Oudemanhuispoort 2-3 Dienst Gemeentebelasting 652 45 24 Bijlmerplein 395 Bijstandsbond 689 88 06 Da Costakade 162 Cliëntenraad DWI 346 12 34 Jan van Galenstraat 323 Formulierenbrigade 346 36 36 (Algemeen verwijsnummer) Gehandicapten Overleg Amsterdam 577 79 55 Plantage Middenlaan 14-1 Gemeentelijke Kredietbank Amsterdam 626 66 33 Gemeentelijke Ombudsman 625 99 99 Singel 250 Huurcommissie Amsterdam 0800-4887243 De Ruyterkade 7 Juridisch Loket 0900 8020 Vijzelgracht 21-25 Kinderrechtswinkel 626

00 67 Staalstraat 19 Klachten & Adviesburo politieoptreden 552 35 05Meldpunt discriminatie Amsterdam 638 55 51 Vijzelstraat 77/1 Ombudswerk voor vrouwen 675 80 91 Praatlijn voor ouderen 627 33 85 Rechtswinkel Amsterdam 673 13 11 Dusartstraat 50/52 Rechtswinkel Bijlmermeer 525 33 17 Kempering 100b Rechtswinkel Migranten 675 05 51 Wilhelminastraat 78 SOS Telefonische Hulpdienst 675 75 75 Steunpunt Werk en Handicap 672 20 05, J.Veltmanstraat 463 1065 DZ Amsterdam Vereniging Basisinkomen Igor Strawinskisingel 50, 3069 MA Rotterdam Vrijwilligerscentrale 530 12 20 Hartenstraat 16 Vrijwilligerscentrale regio Nieuw West 408 10 40 Jan Tooropstraat 6a Werklozen Belangenvereniging 618 18 15 Da Costakade 162 Wooninformatiecentrum 552 79 87 Zuiderkerkhof 72ww

VoedselbankenOm in aanmerking te komen voor de Voedselbank is het noodzakelijk om een intakegesprek te voeren. Meer info: www.amsterdam.voedselbank.org

Het wordt weer zomer, veel bomen staan in bloei en de parken zijn mooi groen. Het is tijd om lekker buiten te spelen!

Om avonturen te beleven hoef je niet per-sé naar een prijzig pretpark. Ook in de stad zijn er betaalbare speelvoorzieningen voor kinderen, en er komen alleen maar meer bij. GroenLinks is voorstander van minder au-to’s op straat en meer ruimte voor groen, kleine parkjes en groene speelvoorzieningen in de buurt. Dit jaar komt er dankzij Groen-Links een Jan Wolkers natuurspeeltuin in de Spaarndammerbuurt in Amsterdam West.

Amsterdam heeft al meer avontuurlijke voor-zieningen voor kinderen:* Bouwspeelplaats ’t Landje in het Rem-brandtpark: gratis hutten bouwen voor kinde-ren van 6 t/m 14 jaar (www.impuls.nl)* Fun Forest in het Amsterdamse Bos: een klimpark tussen de bomen, gratis voor kin-deren van 5 t/m 7 jaar (www.funforest.nl/amsterdam)* Jeugdland Oost: gratis avonturenspeelplaats met dieren en hutten bouwen voor kinderen van 6 t/m 16 jaar (www.uitmetkinderen.nl)

Trek je speelbroek aan en ga op avontuur!

www.lekkerleven.groenlinks.nl

Lekk er

buiten sp elen!

Oproepen, Mededelingen

Gezocht: Maatjes (m/v)

Er zijn veel jongvolwassenen met een lichamelijke of verstandelijke beperking in Amsterdam die zelfstandig wonen. Voor deze groep is het niet vanzelfsprekend dat zij een avondje naar de bioscoop gaan of de kroeg induiken. Ook sporten kan een ingewikkelde onderneming zijn. Met een maatje wordt dat niet alleen een stuk gemakkelijker maar ook veel leuker. Het maatjesproject Tea42 en het Oranje Fonds zijn een gezamenlijke wervingsactie gestart. Onder de naam Gezocht: Maatjes m/v wordt (jonge) mensen gevraagd maatje te worden.

Plezier voor tweeKoen studeert en heeft een drukke baan maar maakt graag tijd vrij voor Benjamin. Met Benjamin, die een licht verstandelijke beperking heeft, gaat hij af en toe op pad. “Als het zo uitkomt, net zoals bij mijn andere vrienden”, zegt Koen. “Ik geniet als ik Benjamin zie genieten”. Koen kan het iedereen aanraden om maatje te worden: “Je hoeft helemaal niet veel te doen. Samen boodschappen doen is al genoeg”. Joy is student medicijnen. Ondanks haar overvolle agenda vindt ze het superleuk om twee keer per maand met Ffrench af te spreken. Ffrench is halfzijdig verlamd en vindt het heerlijk als ze samen op stap gaan. Soms een fi lmpje pakken, een rondje fi etsen of gewoon even de stad in.

Tea42Tea42 (tea for two) is het maatjesproject van Markant, Steunpunt Mantelzorg in Amsterdam en Diemen.Tea42 brengt jonge mensen met en zonder handicap bij elkaar. De deelnemers en maatjes van Tea42 zijn tussen de 17 en 35 jaar oud en worden gekoppeld op leeftijd en wederzijdse interesses. Zij spreken om de week af om samen iets actiefs te doen. Op deze manier probeert Tea42 ervoor te zorgen dat jonge mensen door hun beperking vereenzamen of geïsoleerd raken. Het project is er in geslaagd om al veel leuke koppels te vormen.Lijkt het je leuk om met een leeftijdsgenoot eens in de week of twee weken iets te doen, meld je dan aan bij Tea42: 020-88 68 800Meer weten? Surf naar www.tea42.nl

De Mobiele Picknicktafel is een kunstproject met een mix van kunst, theater, politiek en belangenbehartiging. De Mobiele Picknicktafel wil de beeldvorming rondom armoede op een positieve manier beïnvloeden, met de crisis als vliegwiel voor debat en dialoog. De Picknicktafel trekt met een verbouwde elektrische groentekar door de stad, met aan boord een keuken en informatiemateriaal.

Schuif ook in mei aan bij de Mobiele Picknicktafel

Elke zondag op de Nieuwmarkt vanaf 13.00 uur en op 10 mei van 11.00 tot 13.00 uurLaat uw verhaal of uw ideeën door de kunstenaars van de Mobiele Picknicktafel tot een voorstelling, fi lmvertoning of expositie verbeelden. Dat kan ter plekke maar ook in onze werkruimtes. De Mobiele Picknicktafel eindigt op 21 juni met het spektakel ‘De Grande Picnic Performance’ op de Nieuwmarkt in Amsterdam-Centrum. Schuif aan of nog beter laat je stem horen en doe mee als artiest, spreker, dichter, muzikant of meer.

Verder schuift de MPT regelmatig op andere plaatsen aan. Check de website www.mobielepicknicktafel.nl voor de meest actuele informatie. De Mobiele Picknicktafel is een initiatief van de Bijstandsbond en kunstenaars-collectief Moving Art Projects (Diane Elshout, Simon Rowe en Noud Verhave)

VOEDSELBANK AMSTERDAM roept sollicitanten op voor de volgende functies:SECR.MEDEWERKER Oostenburgervoorstraat

COÖRDINATOR voor alle uitgiftepunten

Cursuskorting 30% Stadspas 40% bij inlevering advertentie.Basiskennis boekhouden (BKB) € 269,–Praktijkdiploma Boekhouden (PDB) (vervolgcursus) v.a. €269,–---WWW.BOEKHOUDCOLLEGE.NL 06 - 4672 0227 of 020 785 1473

Computercursussen voor beginners en gevorderden. Onder andere Windows, Internet, Photoshop en Webdesign www.scipacc.nl of bel 6244003 voorinfoboekje

miniMUGs, 150 tekens á €10,- op giro 5855336 t.n.v. Stichting BBU - Amsterdam

Ben je goed bekend met computers en vind je het leuk met mensen om te gaan?Wellicht is vrijwilligerswerk bij ons iets voor je.Zie www.scipacc.nl

Cursussen VrijwilligersOproepen

Vrijwillige Internationale AktieMeer dan 500 ideële internationale vrijwil-ligersprojecten in heel de wereld. Thema’s als anti-racisme, solidariteit, ecologie, kinderen. Duur 2 weken, kost en inwoning gratis, inschrijfgeld € 95,–www.stichtingVIA.nl

Voor onze afd. VRIENDSCHAPPELIJK HUISBEZOEK hebben wij dringend behoefte aan consulenten m/v voor het afl eggen van huisbezoek. Bel ! UVV 020-6207068


M.A.O.C. Gravin van Bylandt

Drucker StichtingKattendijke

Het Amsterdamsche FondsS T I C H T I N G

23mei 2009 | MUG magazine SERVICE

Glimmende legging en elegante pumps

Veel mensen denken bij de inrichting van hun huis toch al snel aan Ikea. En wie heeft er thuis nu niet iets staan uit deze winkel. Maar als je gewoon eens wat anders wilt of als je op zoek bent naar meubels uit grootmoeders tijd, zijn er heel wat mogelijkheden in Amsterdam. En zelfs als je niet op zoek bent naar iets nieuws, is het aan te raden om eens een bezoek te bren-gen aan één van de talrijke tweede-hands winkels in de stad. Daar vind je bijvoorbeeld klassiek vormgegeven serviezen, fi lmposters uit lang vervlo-gen tijden, grote beschilderde porse-leinen waterkannen, sierlijk bewerk-te fotolijstjes, spiegels met prachtige houten lijsten, landelijke meubelen uit Frankrijk, gietijzeren tuinstoel-tjes, enorme koperen kroonluch-ters en nog veel meer. Meestal rich-ten deze vintage winkels zich op een bepaalde stijl of periode. Ook op het gebied van designmeubelen is er in het tweedehandse circuit een aardig aanbod. In De Vredespijp in de Pijp wordt de verkoop van meubels ge-combineerd met horeca. Terwijl je koffi e drinkt, kun je eens rustig bekij-ken wat er allemaal in de winkel staat. De zaak richt zich op de verkoop van bijzondere stijlmeubelen uit de Art

MUG geeft elke maand consumententips. Oftewel, hoe voorkom je dat je wordt uitgekleed, als je toch al niet veel te besteden hebt.

Deco- en Jugendstilperiode. Ook kun je hier terecht voor serviesgoed en lampen uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Een winkel waar je echt heel voordelig designmeube-len kunt kopen is HeelPhil in Am-sterdam-Oost. In deze winkel vind je meubelen van bekende en minder bekende ontwerpers. Je kunt hier bij-voorbeeld een Chesterfi eld bank ko-pen voor ongeveer 250 euro. Een handgeweven tapijt kost rond de 45 euro en voor een vloerlamp uit de ja-ren zeventig betaal je zo’n 50 euro. Iets duurder zijn de kasten: voor een antieke mahoniehouten kast betaal je als snel meer dan driehonderd euro. Maar dan heb je ook wel iets. Als je van grenen houdt en van kasten die van oud hout gemaakt zijn, ben je bij Verkoophuis Gerard Dou aan het juis-te adres. Omdat ze uit verschillende landen importeren, is het aanbod di-vers. De prijzen zijn niet altijd super-laag, maar goed te doen.

Wanneer je echt voor een appel en een ei meubels wilt kopen, kun je ge-rust eens een bezoekje brengen aan een kringloopwinkel. Je moet wel een goede neus hebben voor kwaliteit, want er staat soms rommel tussen. Overigens zijn de kringloopwinkels buiten de stad vaak beter gesorteerd dan in Amsterdam. Voor elektronica en computers kun je prima terecht bij Used Products. Een aardige stereo-in-stallatie heb je hier al voor ongeveer 50 euro, een tv voor 70 en een com-

puter voor ongeveer 200 euro. Hoe ouder het model, hoe lager de prijs. Een redelijke nieuwe laptop kost hier ongeveer 300 euro.

Op het gebied van witgoed zijn er in Amsterdam ook een aantal winkels die voordelig wasmachines, koelkas-ten, gasstellen en oventjes aanbieden. Eén van deze winkels is de Voordeel-winkel aan de Ceintuurbaan. Voor een nieuwe koelkast ben je hier onge-veer 120 euro kwijt en voor een was-machine zo’n driehonderd euro. Voor slechts 20 euro worden de goederen thuisbezorgd en aangesloten. Ook zit er op alle apparaten 2 jaar garantie.

Voor tweedehands witgoed kun je prima terecht op Marktplaats.nl. De aanschaf van een tweedehands appa-raat blijft echter een risico. Je weet na-melijk nooit zeker of er niet iets aan mankeert. Marktplaats.nl is verder wel een betrouwbare website waar in het algemeen kwalitatief goede arti-kelen worden aangeboden. Het leu-ke van de site is dat je kunt bieden, dus uiteindelijk bepaal jij wat je voor iets wilt uitgeven. Ook staan er tips op de site voor veilig handelen. Je zit niet direct vast aan iets als je biedt, je kunt je bod altijd intrekken en af-zien van de koop. Vaak moet je wel

zelf voor vervoer zorgen, maar ook dit kun je vinden op de site. Diverse particulieren en bedrijfjes bieden hier hun diensten aan. De website Gratis af te halen.nl doet wat-ie zegt: de af te halen spullen kosten niets.

Tekst: Thea GolverdingenFoto: Remco Visser

Adressen: Vredespijp. Eerste van der Helststraat 11a; HeelPhil, Eerste Oos-terparkstraat 88/92; Verkoophuis Ge-rard Dou, Albert Cuypstraat 217-219; Voordeelwinkel, Ceintuurbaan 17; Used Products, Prins Hendrikkade 176.

KLERENZOOI

€KOOPWIJZER

om mijn hoofd. Eigenlijk rebelleerde ik tegen alles. Dat is nu wel anders. Mijn kledingstijl is nu veel vrouwelij-ker en eleganter. Daardoor voel ik me ook vrouwelijker. Als ik nu ga winke-len neem ik vaak een vriend mee. Hij heeft een goed kijk op mode”.

De kleding die James nu draagt heeft ze gekocht bij Roxy in de Kal-verstraat. De collectie in deze zaak wordt regelmatig aangevuld en ver-vangen door iets nieuws. Artikelen die er al iets langer hangen worden dan afgeprijsd. Ook voor de grote-re maten is er een ruim aanbod in het assortiment. Dit seizoen hangt er veel kleding in felle kleuren zoals li-megroen, fuchsiaroze, kanariegeel en knalrood. De legging en de skninny jeans zijn nog steeds hip en kunnen prima gecombineerd worden met tu-niekjes die weer volop in de winkels hangen. De modellen van de tuniek-jes zijn geïnspireerd op stijlen uit de jaren zeventig en tachtig van de vo-rige eeuw. Ook de prints op T-shirts zijn gebaseerd op deze tijd. Deze zo-mer komen ook de lange jurken met romantische bloemenprints terug in het modebeeld. Als je in je klerenkast duikt, vind je mischien nog iets uit die periode, want veel van die kleding is nu weer in.

„De kleuren van deze outfi t heb ik heb gekozen op mijn eigen huids-kleur”, zegt Mathilda James. „En om-dat het lente is vond ik het leuk om voor wat lichtere tinten te kiezen. De

crèmekleurige sjaal geeft deze outfi t iets speels. Voor het contrast draag ik er een zwart glimmende leg-ging bij. Er onder draag ik wit-te pumps met behoorlijk hoge hakken. Deze heb ik gekocht bij Alysa Mode op de Nieu-wendijk. Bij deze schoenen-zaak kun je pumps kopen in alle soorten en ma-ten. Ook pumps met een open neus, de zoge-naamde peeptoe schoen is weer helemaal hot deze zomer. En de sandaal met de sleehak, die in de jaren ze-ventig van de vorige eeuw erg hip was, is weer helemaal terug. De pumps die ik nu draag passen mooi bij het gedrapeerde shirt dat ik geko-zen heb. Hoewel de zwarte legging best sexy is, maken de pumps het ge-heel weer wat eleganter. Veel men-sen kunnen niet zo lang op hoge hak-ken lopen, dan krijgen ze pijn aan hun voeten. Bij Alysa Mode hebben ze daar aan gedacht: je kunt hier ook gewoon pumps kopen met een laag hakje”.

Tekst: Thea GolverdingenFoto’s: fotonova.nl

• Tuniek € 10 Roxy Kalverstraat• Legging € 10 Roxy, Kalver-straat • Sjaal € 5 Roxy Kal-verstraat • Pumps € 20 Alysa Mode Nieuwendijk

„Als ik over mijn kleding nadenk, begin ik altijd met het uitzoeken van een kleur’’, zegt Mathilda James. Zij volgt de opleiding Managementassis-

tent aan het ROC in Amsterdam. Daarnaast werkt ze bij een belas-

tingadviesbureau in Apeldoorn. „Voor mijn werk draag ik vaak zwart, dat is een neutrale kleur

waar ik niet al te veel mee op-val. In de fi nanciële sector zie je toch wel dat de mees-te mensen zich strak en za-

kelijk kleden. Tijdens mijn opleiding kregen we trou-

wens ook kledingadviezen.Mijn haar draag ik op mijn

werk altijd in een knot. In mijn vrije tijd houd ik wel van vlotte, trendy kleding. Als de zon schijnt en ik heb zin om te gaan zwemmen denk ik vaak aan blauw. Dan zoek ik kleding bij elkaar in die kleur. Mijn kleur-keuze is vaak afhankelijk van mijn stemming. De kleur blauw geeft me een echt zomers gevoel. Waar ik niet echt van hou zijn joggingpakken. Daar voel ik me gewoon niet pret-tig in. In mijn middelbare schooltijd zag ik er echt uit als een jongetje. Ik droeg toen sneakers, wijde shirts en spijkerbroeken met een laag hangend kruis. Ook bond ik vaak een zakdoek

In de rubriek ‘Klerenzooi’ wordt elke maand gekeken hoe je je voor weinig geld leuk kunt kleden. Deze maand: Matilda James

Met tweedehands spullen je huis inrichten

Download MUG mei 2009

Documents

Transcript of Download MUG mei 2009