1

2

DIT IS EEN PREVIEW VAN HET BOEK DAT

ENKELE INTERESSANTE PAGINA'S EN

ONDERWERPEN LAAT ZIEN.

VAN ENKELE HOOFDSTUKKEN WORDT

SLECHTS DE EERSTE PAGINA GETOOND

DE PAGINANUMMERS CORRESPONDEREN

NIET MEER MET DIE VAN DE

INHOUDSOPGAVE

HET TUMOR FENOMEEN

Auteur: Dr. Isaac Goiz Durán

Vertaling: Jeroen W. Koster

3

VOORWOORD

In prehistorische tijden was het overleven van de individuele mens onzeker

omdat men zich niet kon afscheiden van de natuur die bepaalde of er een

voedseltekort of overschot was. Echter toen de landbouw en veeteelt ontstonden

en de opbrengst groeide geloofde de mensheid dat ze haar toekomst zeker

gesteld had. In zekere zin was dat ook zo want met het opkomen van de

beschavingen leerde men enkele eeuwen later hoe materiaaleigenschappen

konden worden veranderd en energie worden omgezet met het doel een reeks

aan bevredigende en consumptieve producten te creëren voor een

onverzadigbare maatschappij.

Na een relatief korte tijd van onderzoek kon men de natuurlijke fenomenen

verklaren om hiermee nieuwe materialen te ontwikkelen, om de wereld om ons

heen te onderzoeken, om op grote afstand met mensen te communiceren of om

de uithoeken van het universum te bestuderen. Dit tijdbestek was voor de mens

echter onvoldoende om zichzelf te leren kennen. De ogenschijnlijke progressie

leidde ertoe dat men zich van de natuur en daarmee van zichzelf distantieerde

om in de onnatuurlijke omgeving van de grote stad toevlucht te zoeken. Met de

komst van techniek en technologie begon men de harmonie met de omgeving

maar ook de harmonie met zichzelf als individu te verliezen.

Men dacht dat een comfortabel leven en overvloedige voeding genoeg waren om

met ziekten die vroege volkeren teisterden af te rekenen. Gezondheid is

weliswaar een commercieel artikel geworden, maar het is noch in de

artsenpraktijk noch in de grote ziekenhuizen te koop.

De medische wetenschap met haar hele therapeutische arsenaal is niet in staat

geweest om de ziekten, die we allemaal een keer meemaken, direct of indirect,

inclusief het lijden, uit te bannen.

Het lijkt wel alsof we ondergaan in een donkere diepte zonder hoop op het vinden

van het licht dat ons pad zal verlichten. Maar niet alles is verloren want er zijn

wetenschappers die, ongeacht de geneeskundige modegrillen die door onze

consumptiemaatschappij worden opgedrongen, ons laten zien dat er een

hoopvolle toekomst voor de door ziekten geteisterde mensheid is.

Dit geldt ook voor Dr. Isaac Goiz Durán, die ondanks alle tegenstand strijdt tegen

de commercie om besparende therapeutische alternatieven te zoeken die

praktisch toepasbaar en in harmonie met de mens en de natuur zijn.

Volgens de allopathische geneeskunde kunnen ziekten genetisch, besmettelijk

en infectueus of parasitair zijn. Daarbij zijn virussen, bacteriën, schimmels en

verschillende andere organismen uit het dierenrijk de wezenlijke veroorzakers.

4

Volgens Dr. Isaac Goiz Durán wordt ziekte veroorzaakt door een onbalans in het

intra en extracellulaire milieu dat een invasie van opportunistische organismen

bevordert. Zo kan de gezondheid weer bereikt worden door de normale cellulaire

condities te herstellen.

Deze nieuwe visie vloeit niet voort uit empirisme noch uit onkunde t.a.v.

homeostatische cellulaire of organische mechanismen noch uit onbekendheid

met gezondheids- en ziekteprocessen. Integendeel, ze is ontwikkeld op basis van

uitvoerige nauwgezette waarnemingen bij ontelbare patiënten en beter nog

aangetoond middels effectieve therapeutische behandelingen met de techniek

van Het Biomagnetisch Paar.

Het zijn de persoonlijke, professionele en alledaagse ervaringen van mensen die

hun gedrag en hun lotsbestemming bepalen. Dit is ook het geval bij deze

fameuze Mexicaanse arts die de pech had zich in een onvermoeibare

waarheidszoeker te transformeren, zelfs ten koste van zijn academische aanzien.

Dr. Goiz heeft laten zien dat tegenslagen de slappelingen verzwakken maar

degenen met een onwrikbare wilskracht zo veel sterker maken.

Daarom presenteer ik u, zonder angst voor kritiek en met de zekerheid die

voortvloeit uit de reeds verkregen resultaten, mijn opvattingen over het

tumorfenomeen dat de deur opent naar een wereld met reëel uitzicht voor

patiënten die geen oplossing van hun probleem vinden binnen de conventionele

gezondheidszorg.

Met trots en genoegen presenteert het universitaire programma voor traditionele

geneeskunde en natuurbehandelwijzen van de afdeling fytotechnologie van de

Autonome Universiteit Chapingo hierbij het boek; “Het Tumorfenomeen” waarin u

onmisbare werkwijzen zult aantreffen om uw professionele werk en het welzijn

van uw patiënten te verbeteren.

Met collegiale groet

Dr. Guillermo Mendoza Castelán

Coördinator voor het programma voor traditionele geneeskunde en

natuurgeneeswijzen van de afdeling fytotechnologie van de Autonome

Universiteit Chapingo.

5

Ter nagedachtenis aan mijn

geliefde moeder Vivian Durán, en mijn

familieleden die net zoals zij aan kanker

overleden in de handen van

gecertificeerde oncologen die tot op de

dag van vandaag het ontstaan van het

tumorfenomeen en dus kanker negeren

maar het toch durven te behandelen.

6

Auteur: Isaac Goiz Durán

Oorspronkelijke titel: El Fenómeno Tumoral

Vertaling en Omslagontwerp: © Jeroen Koster

Eerste Uitgave in het Nederlands: 2014

Druk: Pumbo.nl

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een

geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch,

mechanisch, door fotokopiëren, of op welke andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van

de uitgever.

7

Inhoud

INTRODUCTIE .................................................................................................... 8

VERANTWOORDING ........................................................................................ 11

WOORD VAN DE VERTALER ........................................................................... 12

INLEIDING ......................................................................................................... 14

FOUTE DEFINITIE VAN HET TUMORFENOMEEN .......................................... 15

GANGBARE ETIOLOGIE VAN DE TUMOR Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

GANGBARE PATHOLOGIE-ANATOMIE ........................................................... 16

GANGBARE TUMOR FYSIOPATHOLOGIE ...................................................... 20

GANGBARE DIAGNOSE VAN EEN NEOPLASIE .............. Fout! Bladwijzer niet

gedefinieerd.

KANKERDIAGNOSE ................................... Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

GANGBARE BEHANDELING VAN DE NEOPLASIE .......... Fout! Bladwijzer niet

gedefinieerd.

GENETICA ........................................................................................................ 21

SYMBIOSE .................................................. Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

VRIJE RADICALEN ..................................... Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

REOLOGIE .................................................. Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

BIO-ENERGETISCHE TUMOR ETIOPATHOGENESE ..................................... 22

BIO-ENERGETISCHE FYSIOPATHOLOGIE VAN DE TUMOR .. Fout! Bladwijzer

niet gedefinieerd.

BEOORDELING VOLGENS HET BIOMAGNETISME ........ Fout! Bladwijzer niet

gedefinieerd.

LIJST VAN BIOMAGNEETPAREN IN ALPHABETISCHE VOLGORDE ....... Fout!

Bladwijzer niet gedefinieerd.

DIFFERENTIËLE DIAGNOSE VAN DE TUMOR ............................................... 27

BIO-ENERGETISCHE EN ETIOLOGISCHE CLASSIFICATIE ........................... 28

BIOMAGNETISCHE BEHANDELING VAN HET TUMORFENOMEEN .............. 29

RESULTATEN ................................................................................................... 31

KANKERPREVENTIE ........................................................................................ 34

CONCLUSIES ................................................................................................... 35

AANBEVOLEN BIBLIOGRAFIE ................... Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

8

9

INTRODUCTIE

De eerste keer dat er in mijn leven over het tumorfenomeen gesproken werd,

was in 1957, toen wij als kinderen geïnformeerd werden over de

“baarmoederhalskanker” die bij mijn moeder was geconstateerd. De wereld stond

op z’n kop. Mijn vader, medisch chirurg van beroep, stond moreel op instorten

toen hij zich realiseerde dat hij haar met al zijn middelen niets te bieden had om

het ogenschijnlijk kwaadaardige proces te genezen. De gehele familie moest,

zoals in de meeste gevallen, de morele, sociale en economische consequenties

van deze ziekte ondergaan. Erger was nog dat onze moeder als patiënt

gedurende een half jaar een hele reeks aan onderzoeken, chirurgie,

chemotherapie en bestraling moest ondergaan. De pijn vanwege de medicatie

maar ook de eenzaamheid tijdens de ziekenhuisopnames droeg ze als een

zware last. Later veranderde dat in frustratie en wanhoop en misschien wel

gebrek aan vertrouwen toen we constateerden dat ondanks alle inspanning haar

lichaam niet genas en ze elke dag zwakker werd. Uiteindelijk moesten we

constateren dat het om een ongeneeslijk proces ging waarbij de medici alleen

maar haar fysieke bestaan maar niet haar leven wisten te verlengen. Ten slotte

volgde, onder bijna inhumane omstandigheden voor zowel de patiënt als de

familie, de dood. Zo was ook onze ervaring, die ons ertoe bracht onze moeder

mee naar huis te nemen en te wachten tot ze een maand later stierf onder nog

altijd betere omstandigheden dan in het ziekenhuis.

Een tweede belangrijk moment was in 1970 toen Dr. Campillo Sáenz,

staatsecretaris van volksgezondheid, bewerkstelligde dat alle ziekenhuizen die

zich met de behandeling en verpleging van longpatiënten bezig hielden moesten

sluiten. Daarmee sloot hij het landelijke instituut voor longkunde hetgeen hij

veranderde in een algemeen ziekenhuis omdat hij dacht dat longkunde het zelfde

was als tbc-geneeskunde. Helaas duurde de ombouw zeven lange jaren en

waren we genoodzaakt in chaotische omstandigheden te werken, zonder

apparatuur, minder personeel en ruimte. Dit betrof de poliklinische afdeling, de

laboratoria voor zowel klinische als speciale analyse, een aantal operatiekamers,

de afdelingen radiologie, biostatistiek, de keuken en vanzelfsprekend fysische

geneeskunde. Bovendien werd alle apparatuur weggegooid samen met de

discipline en het moreel. Deze datum is belangrijk voor me in dit verhaal, omdat

ik me durfde in te laten met alternatieve geneeskunde zoals de traditionele

Chinese acupunctuur, hetgeen me toestond te begrijpen dat er ook andere

therapieën bestaan die hetzij slecht begrepen, hetzij genegeerd, maar eenmaal

juist toegepast net zo effectief zijn als de allopathie of homeopathie. In deze

periode wilde men een nationaal gezondheidsprogramma implementeren dat

overigens nooit heeft gefunctioneerd omdat we het onderling niet eens konden

worden. Hierbij wilde men per se alle medische instellingen van het zuiden van

Mexico-stad coördineren, hetgeen echter mogelijk maakte dat de medische

instellingen hun patiënten naar mijn afdeling voor fysische geneeskunde en

10

revalidatie stuurden. Ze konden bij mij hun therapeutische behandelprogramma’s

afmaken terwijl het mij de kans gaf patiënten met alle mogelijke aandoeningen,

maar in het bijzonder met tumoren en restverschijnselen van tumoren, te

behandelen. De medische indicatie lag in de behandeling van hun pijn en fysieke

gevolgen van de operatie, chemotherapie en medische iatrogenie.

In 1983 verliet ik het ziekenhuis en legde me toe op een privé praktijk en later

een privé sanatorium waar men algemene geneeskunde en chirurgie bij

volwassenen en kinderen toepaste. Patiënten met tumorproblemen werden

echter doorverwezen naar de medische instellingen om aldaar verder behandeld

te worden.

In 1988 nam ik deel aan een cursus over bio-energetica waardoor ik in aanraking

kwam met het vibrationele fenomeen. In dat zelfde jaar ontdekte ik Het

Biomagnetisch Paar, dat geldt als de pathogene sleutel (lees ook het boek: Het

Biomagnetisch Paar) voor gewone ziekten die door een virus of bacterie

veroorzaakt worden. Het geeft eveneens de mogelijkheid om in beginsel

complexe ziekten als diabetes, psoriasis, gangreen, gewrichtsreuma, artritis en

uiteraard de fout-positieve gevallen van deze ziekten te verklaren. Men kan

namelijk, gezien vanuit de symptomatologie, een complexe pathologie verwarren

met een vermeende manifestatie van deze pathologie. Deze verwarring is niet

mogelijk wanneer men de ziekte etiologisch detecteert, want dan gaat men niet af

op de klinische manifestatie. Op deze manier ontdekten we in 1993 dat 99% van

diabetes, 80% van reumatoïde artritis en 70% van alle aidsgevallen fout-positief

zijn. Samen met andere pathologieën gaf het ons vanaf 1990 de juiste

aanwijzingen om het tumorfenomeen te kunnen omvatten. In dat zelfde jaar

publiceerden we het fenomeen fout-positief t.a.v. aids hetgeen niet alleen in

detail de toenmalige frustratie van de medische wereld verklaarde maar ons ook

liet zien hoe een pathologie vanwege een simpel virus enerzijds zo agressief en

anderzijds zo zwak kan zijn. Een virus dat vergelijkbaar is met dat van een

gewone verkoudheid of Ebola (lees ook het boek "aids is te genezen").

In 1990 begon ik een zorgvuldige studie naar het tumorproces dat 6 jaar later zijn

hoogtepunt bereikte met het verkrijgen van inzicht in werkelijke kanker en de

fout-positieve vormen die niet gehoorzamen aan dezelfde etiologie, net zoals dit

bij diabetes, psoriasis, reuma en uiteraard aids het geval is.

Zoals te verwachten werd ik in 1995 uitgenodigd door een algemeen directeur

van een instelling tegen wie iemand had gezegd: “als de procedure van Dr. Goiz

één op de tien patiënten geneest is ze de moeite waard om te onderzoeken”.

Bij mijn bezoek aan de instelling werd ik ontvangen door een aantal

afdelingshoofden die allemaal stil werden toen de directeur de vergaderruimte

11

binnenkwam; “Houdt u niet bezig met kanker, want zelfs Jezus Christus kon die

niet genezen! Wat vinden mijn afdelingshoofden er van?”

“Mijnheer de directeur, ik kom hier niet naar een inquisitie, maar dacht dat dit een

uitnodiging was. Ik houd mij bezig met kankerpatiënten die uw instelling uitkotst

wanneer alle uw ter beschikking staande middelen falen en de patiënt zich in de

steek gelaten voelt en op dat moment naar een alternatief zoekt. Een alternatief

dat hem of haar geneest of ten minste zijn bestaan draaglijker maakt. Ik

accepteer geen kritiek noch commentaar van uw afdelingschefs omdat ook ik

afdelingshoofd was in het algemene ziekenhuis Dr. Manuel Gea González, nog

voor dat uw nobele instelling bestond. Ik ga weer, maar wees ervan bewust dat

werkelijke kanker in verband staat met de Mycobacterium Leprae en dat meer

dan 50% van alle kankerdiagnoses fout-positief zijn. Bovendien zijn zowel

werkelijke als fout-positieve kanker te genezen indien ze in hun etiologie en op

het juiste moment worden begrepen en behandeld. Het werkt echter niet indien

de behandeling uitgaat van de tumor zelf of degeneratieve en te ver gevorderde

manifestaties, of erger nog indien ze verstoord worden door chirurgische

iatrogenie”.

Ik noem deze uitgave Het Tumorfenomeen want zodra we de vorming van een

tumor verklaren kunnen we dat ook voor werkelijke kanker en fout-diagnose van

kanker die verkeerd geïnterpreteerd zijn vanwege het histologisch onderzoek.

Want bij dergelijk onderzoek laat men zich, net als bij de allopathie en

homeopathie, leiden door het symptoom en niet door de etiologie van het

ziektebeeld; dus wanneer de groei van de celkern en de cel zelf buiten normale

grenzen treden, is men er van overtuigd dat het om een neoplasme gaat zonder

rekening te houden met de genetische informatie omdat men er al van uitgaat dat

die gemuteerd is, zonder rekening te houden met de etiologie van deze mutatie.

Evenzo met een vijftal vaataandoeningen; trombose, embolie, bloeding, spasme,

oedeem die dezelfde symptomen in de spieren geven, t.w. spastische

hemiparese. Zo ook kunnen vijf verschillende associaties van micro-organismen

het zelfde vertekende beeld van de celkern en het cytoplasma geven, want de

mate van deze deformatie vormt de basis voor de onderzoeker voor zijn

cytologische diagnose van de kanker en dus ook fout-positieve kanker. Dit wordt

zelden besproken, laat staan dat de cytopathologische rapportering in twijfel

wordt getrokken.

Er zijn op neoplasme gelijkende manifestaties waarbij de cellen normaal zijn. Dit

is het geval bij leukemie waarbij uitsluitend de proportie van cellen in het

bloedweefsel wordt vergroot. Medici accepteren dit fenomeen echter als kanker

terwijl het in werkelijkheid om een dysplasie van het bloed gaat.

12

VERANTWOORDING

Eén overweging zou deze bescheiden uitgave al rechtvaardigen en dat is; “het

onvermogen van de allopathische geneeskunde en homeopathie om deze

pathologieën te verklaren en dus te genezen”. Kanker is zelfs vandaag de dag

doodsoorzaak door ziekte nummer één.

De ontdekking van een tumor is altijd te laat. De serologische test op specifieke

antistoffen, de exfoliatieve cytologie, en zelfs een biopt is niet te vertrouwen.

Verder worden de patiënten meestal pas behandeld als er duidelijke symptomen

zijn, duren de onderzoeken vaak lang, zijn duur of niet toegankelijk voor

bepaalde groepen uit de samenleving en ongeschikt voor bepaalde soorten

tumoren of bepaalde onduidelijke kanker pathologieën. Afgezien van bepaalde

artsen die zich de kwalificatie specialist toedichten zelfs wanneer zij de tumor en

aanverwante ziekten niet kunnen genezen.

Dit is ook het geval bij baarmoederhalskanker dat naar verluidt de primaire

doodsoorzaak bij vrouwen is hetgeen de gezondheidszorg heeft gemotiveerd om

ze middels periodiek halfjaarlijks bevolkingsonderzoek volgens de Papanicolaou-

test zo vroeg mogelijk op te sporen. Kan overigens onze autochtone bevolking in

ver afgelegen gebieden hier gebruik van maken? Is de test betrouwbaar? Is de

procedure waarbij de baarmoederhals wordt aangeraakt veilig?

Klinisch gezien geeft baarmoederhalskanker ongecontroleerde bloedingen met

oedeem, vaginale exsudatie, sterke vaginale geur, lage buikpijn, algehele

malaise, bloedarmoede en andere niet specifieke symptomen. In het algemeen is

er geen bewijs voor een tumor maar slechts een positieve uitkomst van de

Papanicolaou-test en in een enkel geval positief voor antigenen op basis

waarvan er een hysterectomie wordt aangeraden. Heel af en toe constateert men

de aanwezigheid van tumoren in de baarmoeder, maar in het algemeen zijn dat

niet kwaadaardige myomen of vermeende beelden van een tumor die mogelijk

een abces is en in een enkel geval bloedstolsels.

Na het analyseren van honderden gevallen met dit type “kanker” kon ik

constateren dat het ging om bacteriële associaties in het bekken en andere

organen die zich in verergerde vorm in al hun glorie in de omgeving van de

baarmoederhals manifesteren. Deze bacteriën zijn de Chlamydia trachomatis,

Yersinia pestis, Pseudomona aeruginosa, Enterobacter cloacae geassocieerd

met pathogene schimmels en met het Humaan papillomavirus, Parvovirus,

Coronavirus en tot en met parasieten zoals Shigella, Leishmania en Trichomonas

en hoe meer geassocieerde pathogene micro-organismen hoe ernstiger de

pathogene manifestatie. De ernst, inconsistentie en boosaardigheid van

baarmoederhalskanker is dat we na de baarmoeder- en adnexextirpatie alle

pathogene bacteriën, virussen, schimmels en parasieten laten zitten omdat we ze

13

WOORD VAN DE VERTALER

Ik ben in 1962 in Krommenie (Zaanstreek, Noord-Holland) geboren en

opgegroeid in een gezin waar muziek en kunst centraal stonden. Niet voor mij,

want ik was als kind geïnteresseerd in de verscholen waarheid binnenin.

Technisch speelgoed nam ik zonder pardon uiteen om te ontdekken hoe het

werkte. Als ik iets niet open kon krijgen om binnenin de werking te doorgronden

vond ik het niet interessant. Meccano gebruikte ik voor alles en nog wat behalve

om er de voorbeelden uit het boek mee na te bouwen. Daarna waren de Solexen

en lelijke eenden aan de beurt. Na de middelbare school bepaalden deze

interesses mijn keuze voor technisch onderwijs.

De daaropvolgende technisch-commerciële carrière en het wonen/werken in

voornamelijk Spanje, Duitsland, VS en México vormden mijn open mind en gaf

me het inzicht dat de acceptatie van andere culturen, zienswijzen en opvattingen

wezenlijk kunnen bijdragen aan een breder begrip van de dingen. Vooral in

Nigeria en Mexico leerde ik om het leven vanuit een nederige positie waar te

nemen. Het bleek een hardnekkig proces te zijn mijn westerse hoogmoed en

ogenschijnlijke alwetendheid te veranderen in de acceptatie van mijn

onwetendheid en open te staan voor de ware informatie die heel subtiel door het

lawaai van alledag heen te horen is.

Op een dag in 1999 keerde ik ziek terug uit Nigeria om daarna gedurende tien

jaar steeds iets zieker te worden. Huisartsbezoekjes, nog meer reisvaccinaties,

paracetamol, antibiotica, nieuwe uitdagingen aangaan, niets hielp en niemand

kon iets voor mij doen of mij zeggen wat ik had. Een nagenoeg chronische

lichaamstemperatuur van rond de 38 °C kun je jaren lang volhouden totdat het

lichaam plots met 41 °C ingrijpt en een ziekenhuisopname onvermijdelijk wordt.

Omdat men geen oorzaak kon vinden en mij niet kon genezen had ik nog minder

houvast want je bent immers weer helemaal gezond verklaard.

Het was in de zomer van 2008 dat mijn partner Miriam tijdens de cursus van dr.

Goiz door hem behandeld werd. Zij had een schildklierdysfunctie en gebruikte het

medicijn Thyrax. Hij zou wel eens laten zien waarom haar schildklier niet goed

meer functioneerde. Vijf minuten later lag Miriam op de behandeltafel vooraan in

de collegezaal met een magneet op elke bovenarm. Goiz zei dat het hier een

Biomagneetpaar betrof dat een bacterie identificeert die de schildklier aantast en

als je wilt, kun je de Thyrax vanaf nu laten staan. Miriam besloot de Thyrax

inderdaad niet meer in te nemen en drie maanden later op haar jaarlijkse controle

zei de specialist dat haar hormoonhuishouding helemaal normaal was. Dit was

de eerste keer dat ik met de methode van dr. Goiz in aanraking kwam. Gretig las

ik zijn boek over de ontdekking en werking van Het Biomagnetisch Paar.

14

Enkele maanden later op 16 januari 2009 lag ik zelf bij dr. Goiz op de

behandeltafel in zijn praktijkruimte op de zevende verdieping van Calle Lucerna

62 in Mexico-stad. Na slechts enkele minuten onderzoek zei hij: "Tiene Tetano y

ya esta afectando al cuerpo" hetgeen zoveel betekent als: "U heeft Tetanus dat

ook uw lichaam al aan het aantasten is". Hij liet magneten op mijn nieren

neerleggen en kwam mij een half uurtje later controleren. Het Biomagneetpaar

was inmiddels opgelost en ik hoefde niet meer terug te komen. Later leerde ik dat

het Biomagneetpaar 'Nier rechts met Nier links' de Clostridium Tetanie bacterie

identificeert en dat de gifstoffen van deze bacterie (tetanustoxine) het lichamelijk

en geestelijk functioneren aantast.

Na een geringe initiële reactie op de behandeling voelde ik dat het week na week

beter ging. Een half jaar later voelde ik mij een ander mens en waren vele

lichamelijke en alle mentale klachten zo goed als opgelost. Een jaar later

ontdekte ik dat zelfs de stijfheid in m'n gewrichten verdwenen was. Op deze

manier observeerde ik dat het lichaam geen aan/uit knop heeft voor ziekte en

gezondheid maar lange processen kent van ziek worden, in mijn geval 10 jaar,

en weer beter worden in één jaar. Mijn problematische darmen kwamen pas weer

in het gareel nadat ik spiritueel met mijzelf in het reine gekomen was.

Het was een bijzondere en belangrijke ervaring die mij ertoe bracht de methode

bij Dr. Goiz aan de Universiteit van Chapingo te gaan leren. De cursus duurde

slechts één week. Na het opdoen van praktijkervaring in Mexico-stad keerde ik

naar Nederland terug om deze bijzondere methode op eigen bodem te

beoefenen en te propageren. Ik vertaalde twee van zijn belangrijkste boeken: Het

Biomagnetisch Paar (2011) en Het Tumorfenomeen (2014).

Met de kennis van dr. Goiz heb ik thans vele behandelingen volbracht met de

intentie het poedergoud te verspreiden. Ik bezocht enkele malen het jaarlijkse

Internationale Congres van het Medisch Biomagnetisme in Mexico Stad om op

de hoogte te blijven van de ontwikkelingen en ben lid van het College van het

Medisch Biomagnetisme in Mexico.

Ik ben ervan overtuigd dat zonder tussenkomst van Dr. Goiz en zijn magneten ik

nog zoekende zou zijn met een degenererende Tetanusinfectie die door slechts

een gering aantal onderzoeksmethoden gevonden en behandeld had kunnen

worden. Met de kennis die ik thans heb mag ik vermoeden dat methoden als bio-

resonantie en acupunctuur mij eveneens een kans zouden hebben kunnen

bieden weer gezond te worden. Het zijn twee methoden die Het Biomagnetisch

Paar en de Bio-energetica van Dr. Goiz op meerdere punten overlappen. Ik heb

echter nog geen methode gezien die zo doeltreffend en efficiënt te werk gaat en

mede daardoor zo kostenbesparend is als die van Goiz.

Dank u Dr. Goiz dat ik u op mijn pad mocht ontmoeten.

15

INLEIDING

De pijn, als typisch symptoom van dit soort aandoeningen, zou ons tot na

nadenken moeten brengen over de etiologie omdat simplistisch betracht de

ziekte met pijnstillers wordt behandeld die steeds minder effect hebben. Men is

bijna op een punt gekomen van willekeurig gebruik van zeer strikt toe te passen

medicijnen zoals morfine of andere medische gruwelen zoals lokale infiltratie,

blokkering, tot zelfs plasmaferese. Want men negeert in onwetendheid dat de

acute chronische pijn ontstaat door de aanwezigheid van giftige stoffen in het

algemeen en ribosomen, enzymen of toxinen in het bijzonder. Ze worden

geproduceerd door bacterieel metabolisme of door de lyse aan het einde van hun

natuurlijke levenscyclus. In het geval van tumoren is hun cyclustijd

geaccelereerd.

Dankzij de biomagnetische en bio-energetische concepten begrijp ik nu de

vereisten voor een tumor proces, namelijk; een micro-organisme dat het

celmembraan verzwakt, een bijkomstig element dat de pH-waarde van het

cytoplasma en andere natuurlijke structuren verandert, een structureel virus van

het type RNA dat de genetische code en het daarmee gepaard gaande gedrag

van de celkern ontwricht. Verder is er een element dat de plaats van het

fenomeen bepaalt en ten slotte iets dat het een kwaadaardig karakter geeft. Bij

kanker moet echter aan al deze voorwaarden worden voldaan om de

kwaadaardigheid van de neoplasie te kunnen bevestigen. Het is zelfs zo dat als

er één element ontbreekt, hoofdzakelijk die van de maligniteit, durf ik te stellen

dat het om een “schijn kanker” gaat, zelfs wanneer zowel klinisch als via de

cytologie, radiologie of een specifiek antigeen werkelijke kanker wordt

vastgesteld.

Los van de morbiliteit en mortaliteit, van de economische, sociale,

arbeidsgerelateerde en culturele weerslag van het tumorfenomeen is alleen het

feit dat er tot op heden geen logische verklaring en dus geen praktische genezing

voor deze patiënten is al voldoende om een aanpak vanuit een andere

invalshoek te rechtvaardigen. Vooral als er een procedure bestaat die

onderbouwd is met meer dan 10.000 genezen patiënten met verschillende

tumormanifestaties waarbij ook patiënten horen die ontslagen zijn door hun

specialisten uit het ziekenhuis of uit het Nationaal Instituut voor Oncologie.

Deze uitgave rechtvaardigt zich omdat vanaf het moment dat ik de oorsprong, het

moment en de wijze waarop een tumorfenomeen ontstaat begon te doorgronden,

ik alle vormen van kanker heb kunnen genezen. Alleen borstkanker gaf me veel

werk totdat ik begreep dat het hier ging om een exocriene klier die geheel op

zichzelf handelde. Het waren de bifidobacteriën en in het algemeen de probiotica

die zich op natuurlijke wijze voordoen. Ze zijn echter ook de basis voor een tumor

ontwikkeling, steeds wanneer er zich ook heel gemakkelijk parasieten installeren

16

FOUTE DEFINITIE VAN HET TUMORFENOMEEN

EN DE GANGBARE CLASSIFICATIE

Ik noem dit hoofdstuk de “foute definitie van het tumorfenomeen” omdat ondanks

dat het universele concepten betreft en ze goed onderzocht en algemeen

geaccepteerd zijn, ze ons niet in staat stellen de fysiopathologie van het

tumorfenomeen te verklaren. Als zodanig geeft het ons alleen maar

onsamenhangende informatie over de fysieke, chemische en biochemische

gebeurtenissen die zich in de cel en daarbuiten afspelen. Het geeft ons geen

inzicht in het bijbehorende pathogene mechanisme dat uiteindelijk tot de

genetische verandering van de celkern en tumormanifestaties leidt.

In overeenstemming met de gebruikte terminologie uit Medische

Wetenschappen, definieert men:

Tumor: “morbide zwelling of verdikking”

Neoplasie: “persistente nieuwe weefselmassa zonder fysiologische functie die

onafhankelijk van de naastliggende weefsels groeit”

Kanker: “kwaadaardige tumor in het algemeen of de door ongedifferentieerde en

epitheelcellen gevormde tumor in het bijzonder”

Cel: “fundamenteel element van alle georganiseerde weefsels. Meest eenvoudig

op zichzelf staand element met eigen leven, bestaande uit protoplasma omgeven

door een membraan met daarin een celkern”

Ongedifferentieerde cel: “Cel zonder karakteristieke structuur of die geen

essentieel deel uitmaakt van het weefsel waarin het zich bevindt”

Metastase: “verschijnsel van één of meer morbide secundaire haarden die op

een andere plaats, niet aansluitend, dan de plaats van de primaire haard

optreden. ”

Directe metastase: “treedt vanuit de primaire haard in de richting van de

bloedsomloop of lymfestroom op”

Overeenkomstig de klassieke fysiologie definieert men kanker als volgt:

“Kanker kan optreden in elk type lichamelijk weefsel. Ze ontstaat uit een

verandering van bepaalde cellen die buiten de grenzen van normale groei treden

omdat ze niet meer volgens het normale mechanisme voor celgroei en celdeling

werken. Ze komt voort uit een bepaald aantal normaal ontwikkelde cellen”.

17

GANGBARE PATHOLOGIE-ANATOMIE

Om de pathologische anatomie van het tumorfenomeen goed te kunnen

verklaren dienen we eerst de gangbare anatomische concepten ten aanzien van

de celstructuur en de nucleoproteïnen in het bijzonder goed te begrijpen. Dat is

namelijk waar de deformatie van de informatie die nodig is voor de celdeling

ontstaat.

We weten dat glucose het molecuul is dat de nucleoproteïne haar structuur geeft

in de vorm van ribose en desoxyribose dat vervolgens een Ribonucleïnezuur en

Desoxyribo-nucleïnezuur genereert. Het zijn deze ogenschijnlijk eenvoudige

structuren die alle cellulaire informatie genereren en opslaan.

De nucleoproteïnestrengen bezitten een vergelijkbare en repetitieve configuratie,

amine en carboxyl, echter hun aandeel is kleiner dan dat van ribonucleïnezuur

waarin structurele informatie ligt opgeslagen en dat 25% van de kerninhoud

uitmaakt. Het desoxyribo-nucleïnezuur waarin de genetische informatie ligt

opgeslagen komt voor tot wel 75% van de kerninhoud.

Samen met het kernlichaampje (de nucleolus) zijn alle proteïnestructuren in de

kern door een membraam beschermd en evenzo van alle andere aanwezige

celstructuren als het cytoplasma en organellen geïsoleerd. Een celmembraan

isoleert het geheel van de buitenwereld die alle noodzakelijke elementen voor

haar metabolisme, samenwerking en natuurlijke reproductie verschaft.

Het moet wel het virus zijn dat als enige element tot diep in de celkern kan

doordringen om veranderingen in het celgedrag te veroorzaken. Want uitsluitend

een virus is in staat tot:

1. geaccepteerd te worden door de cel omdat virussen fragmenten van

nucleoproteïnen zijn die zichzelf uit de celkern van geïnfecteerde cellen

losmaken of uit de cel treden als de cel afsterft.

2. de celdeling niet te onderbreken maar alleen te modificeren. Zoals we gezien

hebben zijn de DNA-nucleoproteïnen niet in staat om de genetische

manifestaties te veranderen (klonen) maar slechts de genetische code te

modificeren. Het zijn overwegend de RNA-nucleoproteïnen die de atypische

en aritmische fenomenen bij de celdeling veroorzaken omdat ze na het

binnendringen in de celkern de productie van DNA vs. RNA ontregelen.

Zodra het genetische materiaal is gemodificeerd en de atypische en abnormale

celdeling van de geïnfecteerde cellen is begonnen, begint de vorming van de

tumor met zowel metabolische consequenties als functionele en anatomische

18

Modificatie van de celdeling door de verandering van het DNA en

de aanmaak van een nieuwe "groeifactor".

19

PATHOLOGIE-ANATOMIE

Er zijn recente publicaties die specifiek ingaan op de groeifactor die volgens de

auteurs een centrale rol speelt in het verloop van celprocessen. Men hecht grote

fysiologische waarde aan deze factor die voortkomt uit aanwezigheid in zowel

embryonale ontwikkeling als in weefsels met een hoge vernieuwingsfactor van de

celcomponenten. Bovendien komen ze voor bij de vernieuwings- en

herstelprocessen van weefsel.

Middels specifieke membraanreceptoren wordt het effect van de groeifactor naar

het binnenste van de cel gestuurd. Eenmaal aangekomen ontketent ze een reeks

intracellulaire signalen die in staat zijn hun invloed uit te oefenen op de

celvermeerderingsmechanismen en genexpressie.

Men heeft een relatie kunnen leggen tussen de uitscheidingsniveauvariaties bij

groeifactor-transductieprocessen en ziekten als fibrose, hyperplasie en

ongecontroleerde groei van een neoplasie. Ook dit zijn niet de factoren die een

tumor proces bepalen maar in samenhang met alle andere factoren leiden ze tot

bevordering van de ontwikkeling en bestendigheid.

Het zijn uitsluitend de structurele of metabolische virussen met een zeer hoog

moleculair gewicht die over voldoende energie beschikken om door het

cytoplasma heen bij de celkern te kunnen komen en daar een irritatieproces op

gang te brengen dat de chromosomen muteert. Daarnaast is het belangrijk te

vermelden dat zich in de capside van elk virus een veelvoud aan proteïne bevindt

dat na de introductie via het celmembraan daarop achterblijft en dit versterkt. In

het geval van de ongedifferentieerde cel is dit echter niet het geval omdat het

celmembraan nog niet gerijpt, als het ware virtueel is, vergelijkbaar met het

kippenei dat binnenin het lichaam zacht en fragiel is en buiten het lichaam de

harde stevige schaal krijgt die de invloeden van de natuur kan weerstaan zoals

de kooktemperatuur van 100 °C.

Zijn het celmembraan, cytoplasma en kernmembraan eenmaal geperforeerd dan

kan ook de celkern gemakkelijk door factoren worden binnengedrongen.

Vanwege hun agressieve karakter brengen ze een onomkeerbare mutatie van de

nucleotiden en daarmee van de celdeling en reproductie tot stand. Dit is ook het

geval bij factoren die het celmembraan aantasten zoals insuline of cortisol die het

binnendringen van andere agressieve elementen zoals vrije radicalen en

abnormale groeifactoren faciliteren.

Nu voor het werkelijke tumorfenomeen de fysiopathologische regels vastliggen,

vroeg ik me af of alles dat niet volgens deze regels verloopt ook geen "kanker"

zou kunnen zijn. Zo ontdekte ik als een tweede pathogene mogelijkheid dat de

associatie tussen een bacterie en een “pathogeen virus” steeds een vergelijkbare

20

uitkomst gaf in de vorm van een “goedaardige tumor”. Dit kan een osteoom,

lipoom, chondroom, adenoom, papilloom of welke tumor dan ook zijn, gezien het

feit dat de aandoening de naam krijgt van het weefseltype waarin zij zich

voordoet. We kunnen binnen deze groep ook tumoren opnemen die ontstaan

door associatie van een pathogene bacterie, welke niet de Mycobacterium leprae

is, met een pathogeen virus. In deze gevallen heeft de tumor veeleer ingehouden

eigenschappen, m.a.w. is ze vaster en kleiner van samenstelling en wordt ze

cyste genoemd.

Aan de hand van histologisch onderzoek constateert en definieert men

verschillende tumorvarianten, of deze nu goed- of kwaadaardig zijn. In het geval

van een duidelijke indicatie voor maligniteit van de tumor nemen we waar dat er

ongedifferentieerde epitheelcellen zijn. Ik begrijp nu pas dat het hier gaat om een

weefselherstel-mechanisme omdat het lichaam de locatie waar de tumor zich

manifesteert, herkent, aangezien cellen op een verkeerde manier gebruikt

worden: cellen die er normaalgesproken naar toegestuurd worden om aldaar op

een juiste en gestructureerde wijze met elkaar samen te vloeien. Hierdoor groeit

de tumor en bestempelt de patholoog haar als extreem kwaadaardig terwijl het in

werkelijkheid gaat om een mislukt herstelproces van de weefsels.

Hoe dan ook, het tumorfenomeen ontstaat onopgemerkt en kunnen we hem aan

de hand van zijn manifestaties als volgt classificeren:

- Hypertrofie

- Hyperplasie

- Metaplasie

- Dysplasie

- Benigne Neoplasie

- Maligne Neoplasie

Omdat we het fenomeen pas waarnemen nadat het zich anatomisch manifesteert blijft het bij een definitie van de tumor waarbij men tot op heden haar etiologie negeert. Zonder twijfel is dit voldoende voor de arts, al was het maar om de diagnose, behandelingsopties en niet te vergeten de prognose te rechtvaardigen. De meest voorkomende goedaardige tumoren zijn:

Papilloom: Tumor van het epitheelweefsel. Fibroom: Tumor van het bindweefsel. Myoom: Tumor van het spierweefsel.

21

GANGBARE TUMOR FYSIOPATHOLOGIE

Onderstaande tabel toont de concentratie van de belangrijkste ionen en

voedingsstoffen zowel binnen als buiten het celmembraan onder normale

omstandigheden:

Extracellulaire vloeistof Intracellulaire vloeistof

Na+ 142 mEq/l 10 mEq/l

K+ 5 mEq/l 140 mEq/l

Ca++ 5 mEq/l 1 mEq/l

Mg++ 3 mEq/l 58 mEq/l

Cl- 103 mEq/l 4 mEq/l

HCO3- 28 mEq/l 10 mEq/l

SO4 1 mEq/l 2 mEq/l

Glucose 90 mgm % 0 tot 20 mgm %

Aminozuren 30 mgm % 200 mgm %

pH 7,4 7,0

Celmembraan

22

GENETICA

De genetische informatie van de cel is gedurende de gehele mensheid

onveranderd gebleven. Zij is niet substantieel veranderd en heeft mogelijk een

coherente evolutie doorgemaakt maar nooit een spontane degeneratie.

De mens heeft sinds ze zich bewust is van haar bestaan geen genetische

veranderingen doorgemaakt en volgt de wetten van Mendel die een constante

logische reproductie van een overdraagbare code inhoudt. Dit rechtvaardigt

onderzoek van het menselijk genoom als mogelijke factor bij genetische

diagnostiek maar niet als procedure om gewone pathologieën (virus, bacterie,

schimmel, parasiet en klierdysfuncties) te verklaren. Daar vallen ook alle

chronisch-degeneratieve ziekten, tumoren en kanker onder. Hieruit volgt dat het

genoom niets te maken heeft met pathogenie noch met de behandeling, of te

wel; "dat slaat als een tang op een varken". Als een land of maatschappij een

werkwijze goedkeurt, proberen we deze allemaal te imiteren en volgt er een

pseudo wetenschappelijke race op zoek naar de vermeende kennis of afgeleide

ontdekkingen van het beginconcept. Dit gebeurt zelfs als het uitgangspunt

onzeker, verkeerd of met slechte bedoelingen is.

Deze laatste uitspraak vindt ogenschijnlijk haar onderbouwing in de deontologie

en wordt in Frankrijk legaal middels de Wet Barnier van 1995 die zegt dat; “Het

gebrek aan zekerheden moet het aannemen van effectieve en gepaste

maatregelen om grote onomkeerbare schade te voorkomen niet vertragen”.

Politici hanteren hetzelfde criterium als ze ethisch juiste en technisch haalbare

procedures aan banden leggen omdat gevestigde denkbeelden en bepaalde

groepen uit de samenleving zich in hun geloofwaardigheid dan wel sociaal-

economische belangen aangetast zien.

Ondertussen keurt zowel de Britse als Nederlandse regering het klonen van

embryo’s voor therapeutische doeleinden goed. In de Verenigde Staten kondigt

men maatregelen ter bevordering van dit soort onderzoek aan, zodat binnenkort

om wetenschappelijk niet buiten de boot te vallen alle andere landen van het

clubje hieraan ook mee zullen doen, ongeacht of de kosten buitensporig dan wel

niet ter zake doende zijn. Dit is het geval in Mexico dat een instituut voor om het

even welke studierichting of technische applicatie gecreëerd heeft. Het ligt in de

lijn der verwachtingen dat we binnenkort kunnen rekenen op een ”Landelijk

instituut voor het menselijk genoom” waarmee we een nieuwe witte olifant aan de

verzameling toevoegen. Dit gebeurde al met de afdeling die zich bezig houdt met

aids die al 20 jaar lang epidemiologische studies uitvoert en preventie-onderzoek

doet op basis van het condoom: nagenoeg zonder praktisch resultaat want tot op

de dag van vandaag heeft men niet één enkele aidspatiënt genezen en de cijfers

m.b.t. het aantal geïnfecteerde, voorkoming en sterfte niet omlaag weten te

23

BIO-ENERGETISCHE TUMOR ETIOPATHOGENESE

In de negentiger jaren behandelde ik met mijn Medisch Biomagnetisme door met

magneten het lichaam na te speuren en daarna te behandelen vanuit een

allopathische denkwijze ten aanzien van pathologische anatomie en fysiologie.

Maar natuurlijk ook een mogelijke virale, immunologische of genetische

oorsprong vanuit dezelfde allopathische gedachte. Ik had niet eens de wens

patiënten met tumorfenomenen te behandelen vanwege de exclusiviteit van deze

ziekten, voorbehouden aan specialisten oncologen en hun medewerkers. Zij

vertegenwoordigen uiteindelijk de onduidelijke diagnostiek, inefficiënte

behandeling en allopathische iatrogenie.

In de jaren zestig durfde ik het aan in het kader van rehabilitatieprogramma’s

kankerpatiënten te behandelen met als enige doel de gevolgen van de schade

door chirurgisch handelen aan te pakken. Ik had gedurende mijn

werkzaamheden in het ziekenhuis patiënten behandeld met eenvoudige maar

soms ook gruwelijke mutilaties van complete lichaamsdelen, de tong, borsten en

andere interne organen die men durfde te verantwoorden op basis van het

invasieve karakter van een neoplasie.

In die jaren lag mijn interesse bij het blijven spitten naar een verklaring voor Hiv-

aids waarbij de gewone biomagneetparen zich heel spontaan lieten ontdekken en

bevestigen, soms door nadrukkelijk te zoeken, maar altijd op een spectaculaire

manier.

In deze periode had ik de biomagneetparen reeds in vier grote groepen

gestructureerd:

A. Gewone, die pathogene micro-organismen identificeren, bekend als

virussen, bacteriën, schimmels en parasieten.

B. Dysfunctionele, die klierdysfuncties identificeren.

C. Speciale, die dysfuncties in organen en weefsels identificeren zonder

de pathogene aanwezigheid van micro-organismen.

D. Tijdelijke, die hun oorsprong vinden in trauma’s of intoxicaties maar

ook in tekorten die spontaan oplossen als de oorzaak verdwijnt.

Ik begon twee grote medische concepten te verklaren:

I. de fout-positieven

II. geassocieerde paren

24

MALIGNITEITSFACTOR VAN DE TUMOR

Het was fantastisch te zien hoe de patiënten bij wie ik deze pathogene bacterie

ontdekte en behandelde er veel beter aan toe waren zelfs als de ziekte ze

uiteindelijke toch fataal werd. De zwartachtige verkleuringen van de betreffende

organen zijn overigens een directe consequentie van deze bacterie.

2. Voorts, door mijn klinische waarnemingen voortdurend te analyseren, ontdekte

ik dat de locatie van de tumor beantwoorde aan de locatie van het

biomagneetpaar van de veroorzakende bacterie. Zo ontstaan tumoren in de kop

van de pancreas door de aanwezigheid van de Staphylococcus aureus

coagulase (-) die zich ook werkelijk in de kop van dit orgaan bevindt en zich door

het biomagneetpaar Kop van de pancreas / Bijnieren identificeert.

Intracraniale tumoren, specifiek het hypofyse adenoom zijn daarentegen het

gevolg van de aanwezigheid van de Bacillus anthraxis die zich door het

biomagneetpaar Neuswortel / Neuswortel identificeert, precies tussen de ogen.

Op deze wijze laat de anatomische plaats van tumoren zich verklaren. Door de

allopathie worden zij geclassificeerd op basis van de klinische manifestatie op

een locatie, maar vanuit het ontstaan noemde ik dit:

PLAATSBEPALENDE FACTOR VAN DE TUMOR

3. Samen met de twee bovengenoemde factoren kon ik het volgende concept

verklaren dat verband legt met de groei van de tumor. Sommige tumoren groeien

langzaam terwijl andere dit explosief doen. Dit beantwoordt aan de aanwezigheid

van een andere pathogene bacterie of schimmel, en ik noemde dit:

GROEIFACTOR VAN DE TUMOR

4. Tenslotte doen zich altijd pathogene virussen voor bij tumorfenomenen die de

patholoog het beoordelingscriterium geven voor de maligniteit van de tumor

vanwege de agressie t.a.v. het membraan van zowel de cel als de celkern. Dit

aspect kennen we niet bij bacteriën vanwege hun zeer stabiele celwand met een

hoge resistentie voor virale en farmaceutische agressie. Ik noemde dit fenomeen:

SCHADE AAN OF AGRESSIEFACTOR VAN HET CELMEMBRAAN

Met deze vier factoren kon ik uiteindelijk de klinische uitingen van zowel de

agressie t.a.v. de cel als de manifestatie van de tumor onderbouwen. Dankzij het

duale concept van Het Biomagnetisch Paar kon ik de vijf basisfenomenen

waardoor de tumor ontstaat verklaren:

25

HET BIOMAGNETISCH PAAR

Extreme acidose pH-0

7 Kristalloïden

6 Degeneratie door fibrose

5 Schimmels

4 Structurele virussen

3 Pathogene virussen

2 Organische dysfunctie

1 Hyperverzuring

N E N Normaal Energetisch Niveau = pH 7,0 ± 0,3

1a Hyper alkaliniteit

2a Organische dysfunctie

3a Niet pathogene bacteriën

4a Pathogene bacteriën

5a Parasieten

6a Degeneratie door Lyse

7a Colloïden

Extreme alkalose pH-14

26

DE FYSIOLOGIE VAN HET STRUCTURELE VIRUS IN RESONANTIE

MET EEN PATHOGENE BACTERIE

RNA-VIRUS PATHOGENE BACTERIE

Biomagnetische Pool (+) Biomagnetische Pool (-)

Specifiek weefsel Specifiek weefsel

Cel Pathogene bacterie

RNA-ketting Mucoproteïne

of

Hoog moleculair gewicht Mucopolysacharide

Virion Capside

= structureel virus of RNA-virus

Zure lading Alkalische lading

Deeltje dat de celkern binnentreedt Deeltje dat zich aan het

celmembraan hecht

Chromosoom-mutatie Verandering van de celmembraan-

permeabiliteit.

Humores excitatie

Immuunreactie

Verandering in de celkern

Abnormale reproductie

Atypische reproductie

27

BIOMAGNETISCHE DIAGNOSE D.M.V. IDENTIFICATIE VAN DE

BIOMAGNETISCHE POLEN

We kunnen de biomagnetische polen identificeren omdat het orgaan dat we

onderzoeken energetisch resoneert met de magneetpool. Binnen de bandbreedte

van het Normale Energetische Niveau is er geen enkele meetbare manifestatie,

noch met magneten, noch met hogere energieconcentraties, omdat de weefsels

om en nabij de neutrale pH-waarde 7 liggen.

Tot op heden doen we de meting indirect en kwalitatief. Dit kan echter als basis

dienen om in de toekomst elektromagnetische apparatuur te ontwikkelen die

direct en kwantitatief de bio-energetische distorsies kan meten welke door

pathogene micro-organismen en organische dysfuncties veroorzaakt worden.

Het is praktisch gezien handig de organen die we willen onderzoeken na te

speuren met de negatieve pool van de magneet. Men kan ook naspeuren met de

positieve pool, maar het blijkt dat de positieve biomagnetische haarden meer

energetisch en uniek zijn. De negatieve haard daarentegen is meer uniform en in

een enkel geval kan van meerdere sprake zijn: d.w.z. dat een enkele positieve

biomagnetische pool kan resoneren met twee of meer negatieve polen.

Het komt het meeste voor dat één positieve pool biomagnetisch resoneert met

één negatieve pool en beide onderling energetisch gekoppeld zijn.

De praktijk laat zien dat de afmeting van de linker lichaamshelft gelijk blijft en dat

de rechter ons de verlenging dan wel contractie laat zien waarmee we het orgaan

met de distorsie kwalitatief definiëren.

Tot op heden kennen we 175 goed geïdentificeerde biomagneetparen met een

effectieve behandeling wanneer we ze depolariseren. Verder zijn er

biomagneetparen in onderzoek en nog onontdekte paren.

De beste manier om de biomagnetische polen na te speuren is wanneer de

patiënt op de rug ligt met de armen naast het lichaam op een stevige ondergrond

van hout of isolerend materiaal om interferentie met de magneten te voorkomen.

Dunne kleding bij voorkeur van katoen, maar ook synthetische kleding voldoet.

Persoonlijk laat ik de patiënt de schoenen aanhouden omdat de hakken me

tijdens het naspeuren een referentie geven bij de verlenging of contractie van het

rechter been. Men kan ook zonder schoenen werken en daarbij streepjes op de

hiel zetten die dan als meetreferentie dienen.

28

DIFFERENTIËLE DIAGNOSE VAN DE TUMOR

De etiologische differentiatie is mogelijk de belangrijkste bijdrage van het

klinische onderzoek naar het tumorfenomeen. Vanuit een bio-energetisch

oogpunt en gebaseerd op het concept van Het Biomagnetisch Paar dwingt het

ons tot een nieuw criterium i.p.v. wat de histopatholoog ons voorschrijft.

De meest realistische diagnose is die van de cytopatholoog want vanuit een

klinisch standpunt heeft een diagnose van de specialist, radioloog of echoscopist

geen betekenis. Maar ook onderling hebben hun criteria geen conformiteit, zoals

het boek “Structural And Functional Pathology” van Robbins op duidelijke wijze

laat zien wanneer er in relatie tot kankerdiagnose wordt gesteld dat: “alle

chirurgen uiteindelijk de pijnlijke ervaring hebben gehad een tumor te verwijderen

die door de eerste patholoog als alarmerend, door de tweede als kwaadaardig en

door een derde als goedaardig gekwalificeerd werd”.

De verandering van de cel, hoofdzakelijk het cytoplasma en de kern, bevestigen

de benigniteit of maligniteit van het onderzochte weefsel. Maar ze zeggen niets

over welke elementen de tumor veroorzaakte of waar de neoplasie begon en al

helemaal niet sinds wanneer. Maar ook niet welke behandeling nodig is, hoe het

verder gaat, welke vooruitzichten er zijn en we zullen in het algemeen niet weten

of de tumor goedaardig of kwaadaardig is. Toch behandelt men op basis van

deze informatie ogenschijnlijk juist en verantwoord, zowel allopathisch,

homeopathisch of op welke andere therapeutische wijze dan ook. Maar…

wat zou er gebeuren als oncologen wisten dat tot wel 60% van alle patiënten met

de diagnose kanker in werkelijkheid deze ziekte volgens het biomagnetische

concept niet heeft?

Waarom zou men de diagnose “het is kwaadaardig” accepteren als die op een

indicatie van een radioloog of echoscopist gebaseerd is? Of erger nog…

waarom zou men een orgaan weg snijden op basis van een suggestief

onderzoek zoals PSA- of PAP-indicaties?

Uiteindelijk was het werkelijke kanker die ik als eerste etiologisch kon verklaren

omdat bij de patiënten uit deze eerste groep er zich minstens twee bacteriën of

één bacterie met een pathogene schimmel en altijd een geassocieerd pathogeen

virus voordeden.

Op deze wijze kon ik stap voor stap mijn klinische waarnemingen completeren

om tot een differentieel concept te komen dat ik hierna uitleg. Het stelt ons in

staat vanuit een etiologisch oogpunt de verschillende tumormanifestaties te

classificeren.

29

BIO-ENERGETISCHE EN ETIOLOGISCHE CLASSIFICATIE

Volgens het gangbare concept over tumoren richt men zich op de al dan niet

kwaadaardige neoplasie. Maar het hoofdstuk van de infiltratie, dysplasie,

hypertrofie en andere cellulaire manifestaties blijft onopgemerkt en zonder

importantie vanuit een pathologisch oogpunt specifiek met betrekking tot kanker.

Het is niet onbelangrijk te beseffen dat dit gehele werk en klinisch onderzoek

aansluiten op hedendaagse wetenschappelijke concepten als die van anatomie,

fysiologie, biochemie, biologie en andere essentiële bijdragen zoals de bio-

energetica en het Medisch Biomagnetisme in het bijzonder.

Zoals in het boek Het Biomagnetisch Paar al aangetoond is, brengt het bio-

energetische concept ons regelrecht naar de etiologie van de ziekte. We

bevinden ons in het gebied waar de ziekelijke fenomenen ontstaan en dus ook

waar het tumorfenomeen ontstaat. Niet in de uiteindelijke manifestatie in de

cellen, weefsels, etc. die door de gangbare geneeskunde tot in het kleinste detail

onderzocht wordt, dat ontkennen we niet. Maar we bevinden ons in het gebied

waar etiologische diagnose en bio-energetische behandeling, prognose en

voorkoming van de ziekten mogelijk worden d.m.v. het Medisch Biomagnetisme.

De bio-energetische beschouwingen in deze uitgave zijn gebaseerd op meer dan

114.000 patiënten die ik gedurende 14 jaar met het Medisch Biomagnetisme heb

behandeld. Onder hen bevonden zich meer dan 10.000 patiënten met duidelijke

tumorfenomenen, zowel goed- als kwaadaardig. Vanuit een etiologisch standpunt

voldeden de kwaadaardige aandoeningen niet aan de maligniteit volgens het bio-

energetische concept.

Laten we de fysiopathologische processen die tot de formatie van een tumor

leiden in gedachten houden, die samengevat zijn:

1. Schade aan het celmembraan door DNA-virus, toxinen en vrije

radicalen.

2. Wijziging van het cytoplasma door vrije radicalen, DNA virions, toxinen,

OH- radicalen en negatieve ionen (-).

3. Verandering in de celkern specifiek door DNA virions.

Op dit moment (2004) zijn er 137.000 patiënten met het Biomagnetisme en Bio-

energetica behandeld onder wie 12.000 gevallen van tumorfenomenen. De

laatste tijd is het aantal patiënten met Hiv-aids toegenomen, waardoor weer

andere pathologieën niet behandeld konden worden.

Deze kennis stelt ons in staat tumormanifestaties als volgt te classificeren:

30

BIOMAGNETISCHE BEHANDELING VAN HET TUMORFENOMEEN

Neoplasieën zouden eenvoudiger te behandelen en te voorkomen zijn als we in

lijn met de etiologie van de ziekte zouden handelen. Dit is ook het geval bij Hiv-

aids dat ogenschijnlijk door een “retrovirus” veroorzaakt wordt, maar waarvoor tot

op heden geen vaccins, medicamenten of behandelingsprocedures bestaan die

de aandoening of sterftecijfers verminderen respectievelijk terugdringen. Zo

beweert men ook dat roken longkanker veroorzaakt terwijl deze slechte

gewoonte alleen maar de slijmvliezen van de bronchiën en larynx irriteert op een

zelfs mindere wijze dan de explosief gegroeide milieuvervuilende stoffen en

industrieel gas en stof. Als dat werkelijk zo is en men zou stoppen met roken dan

zou ook longkanker ophouden te bestaan. Maar niets is minder waar want

longkanker zien we bij rokers, mee-rokers en niet-rokers simpelweg omdat

longkanker afhangt van de Mycobacterium Leprae en deze bacterie normaal

gesproken tijdens de lactatieperiode van moeder op kind overgedragen wordt

maar ook gewoon via het speeksel bij het geven van een kus. De bacterie

installeert zich uiteindelijk in het schouderblad en wacht daar in latente vorm 20,

30 of 50 jaar om zich met andere bacteriën en pathogene virussen te associëren

en zodoende de ontwikkeling van een kwaadaardige neoplasie te

bewerkstelligen. Maar de gezondheidsexperts en oncologen verzekeren ons dat

“roken kanker veroorzaakt” en patiënten, hun artsen en zelfs de

sigarettenfabrikanten hollen er achteraan en onderwerpen zich aan de

zogenaamd wetenschappelijke criteria.

Dr. Willmar zegt het eigenlijk al in zijn boek “A call for the truth about aids”: de

medische geschiedenis zit vol met gebeurtenissen waarbij artsen tragischer wijze

handelden - en blijven handelen - naar de inzichten van hun leraren i.p.v. hun

criteria te baseren op substantieel wetenschappelijk bewijs.

Zo wordt ook baarmoederhalskanker niet veroorzaakt door het humaan

papillomavirus, noch vermijdt het voorkomen van de infectie met dit virus de

mogelijkheid tot dit type kanker. Het wegbranden van de papilloma wratjes, die

een uiting zijn van de associatie van het virus met een pathogene bacterie, zal

eveneens niets uithalen omdat het wratje niet het virus zelf is. Met het

wegbranden blijft het virus aanwezig en nemen we noch de manifestatie, noch de

virus-reproductie, noch de pathogene associatie weg en al helemaal niet

wanneer het wegbranden geassocieerd wordt met de extirpatie van de uterus,

eierstokken, eileiders, adnexen of het leven zelf. Mogelijk is deze uitspraak

overdreven, onverantwoordelijk of oneerbiedig, maar... zijn er door onze

medemens niet vele koeien verbrand vanwege het syndroom van de gekke

koeienziekte, of de varkens vanwege MKZ en zijn er niet patiënten overleden bij

wie antrax gediagnostiseerd was en die behandeld werden in 21e eeuwse

ziekenhuizen?

31

Eerste groep: Infiltraties in een potentiële ruimte.

Twee of meer virussen zijn volgens het etiologische concept van dit type

aandoening verantwoordelijk voor het exsudatie- en infiltratie-proces in potentiële

ruimten. In het begin is de aandoening klinisch nog niet waarneembaar maar zijn

de virussen wel detecteerbaar d.m.v. het Biomagnetisme. Er bestaan tot op de

dag van vandaag geen specifieke antiviralen die effectief worden ingezet omdat

de immunologische stabiliteit van de patiënt verantwoordelijk is om op natuurlijke

wijze en binnen een bepaald tijdsbestek te kunnen genezen. Afgezien van het feit

dat magneetvelden en bio-energetische velden in het algemeen de pathogeniteit

van een of meer virussen kunnen tegengaan, stelt het Medisch Biomagnetisme

ons in staat de geassocieerde pathogene fenomenen die bij deze aandoening

horen te detecteren en te behandelen vanuit de etiologie en niet vanuit de

klinische waarneming. We kunnen de volgende factoren in een vroeg stadium

detecteren:

Bepalende of initiële factor:

Associatie met twee of meer pathogene virussen.

Verergerende factoren:

Pathogene bacteriën

Pathogene schimmels

Parasieten

Toxinen

Wijzigingen in de reologie

Meewerkende factoren:

Leeftijd

Organische of functionele instabiliteit

Mentale of psychische toestand

Iatrogenie door chirurgisch handelen

Omgevingsverontreinigingen

etc.

Al deze factoren kunnen gedetecteerd en behandeld worden met het

Biomagnetisme en medicatie van allopathische, homeopathische of natuurlijke

aard maar ook methoden als acupunctuur, probiotica, reflexologie,

enzymtherapie of welke andere therapie dan ook in overeenstemming met de

gevonden etiologie en/of algemene symptomatologie.

Voorbeeld van een patiënt: vrouw van 60 jaar met de allopathische diagnose:

32

RESULTATEN

Het is belangrijk te beseffen dat sinds ik in 1990 het onderzoek en de

behandeling van het tumorfenomeen begon het aandeel van HIV- en

aidspatiënten van iedereen die toen mijn praktijk bezocht 20% was. Het aantal

patiënten met een tumorfenomeen was praktisch nul want uit deze groep kwam

men alleen in de laatste fase van hun ziektebeeld voor pijnbestrijding.

Op dit moment is het aantal HIV- en aidspatiënten in mijn praktijk gedaald naar

14% en patiënten met een tumorfenomeen naar 18% gestegen. Van deze groep

zijn die met een werkelijke tumor, goedaardig of kwaadaardig, de belangrijkste.

Maar zelfs van de patiënten die met de diagnose van een kwaadaardige tumor

komen kunnen we een deel uitsluiten als er geen formeel bewijs voor te vinden

is.

Dit is het geval bij Uterus Myomatosus waarbij tot wel 85% van de middels

echoscopie aangegeven diagnoses, die de mutilerende chirurgie van een

uterusextirpatie rechtvaardigen, voornamelijk intra-uteriene hematomen zijn. Na

de hysterectomie wordt dit na cytologisch onderzoek dan als “niet-kwaadaardig”

afgedaan. Men heeft echter niet de moed om dit als intra-uteriene hematomen te

aanvaarden en als zodanig te vermelden.

Op soortgelijke wijze wordt op basis van de PSA-waarde die te hoog of hoger

dan normaal is, de prostatectomie uitgevoerd zonder aanwijsbare tumor en zelfs

wanneer bekend is dat na de chirurgische ingreep de hoge PSA-waarde

aanhoudt. In vijf gevallen waren het patiënten bij wie de prostaat en de testikels

waren weggenomen en bij twee van hen zelfs de penis. En dit terwijl het

prostaat-specifieke antigeen constant blijft constant of zelfs toe neemt tegen alle

prognoses en theorieën over tumoren in en in het bijzonder omdat

prostaatkanker gebaseerd is op het prostaat antigeen en de groei van de klier

zelf.

Als we nu eens uitgaan van mijn classificatie in elf groepen en we sluiten de

gevallen met infiltraties, cysten, abcessen, dysplasieën en duidelijk goedaardige

tumoren uit, maar we betrekken de fout-positieve kanker die klinisch en middels

cytologisch onderzoek tot wel 60% deel uitmaakt van alle kanker-diagnoses erbij.

Zo kunnen we gevoelsmatig inschatten dat het tumorfenomeen van werkelijke

kanker slechts een klein aandeel betreft en deze patiënten bovendien ook

behandeld en genezen kunnen worden. Behalve als het patiënten met

complicaties in de laatste fase betreft en, zoals ik het benoem, sprake is van

“ongeneeslijke kanker”.

Toen ik op de afdeling Fysische Geneeskunde en Revalidatie werkte was het

effect van de pijnbestrijding van de iatrogene symptomatologie bij patiënten met

33

105 PATHOLOGIËN GEZIEN VANUIT EEN BIOMAGNETISCHE OF

ETIOLOGISCHE INVALSHOEK

1. Ziekte van Hodgkin

2. Ruggenmergkanker

3. Longkanker

4. Baarmoederkanker

5. Teelbalkanker

6. Borstkanker links

7. Borstkanker rechts

8. Nat Gangreen

9. Droog Gangreen

10. Cyste in de borst

11. Uterus Myomatosus

12. Galstenen

13. Nierstenen

14. Karposi-sarcoom

15. Longemfyseem

16. Degeneratieve Gewrichtsreuma

17. Psoriasis

18. Pterygium rechts

19. Pterygium links

20. Ziekte van Huntington

21. Alzheimer

22. Grote wratten

23. Nefrotisch syndroom (1)

24. Osteosarcoom in de pols

25. Osteosarcoom in de enkel

26. Nefrotisch syndroom (2)

27. Lever syndroom

28. Hypokaliëmie

29. Pancreas syndroom, Ramses

30. Non-Hodgkin (1)

31. Non-Hodgkin (2)

34

1. Ziekte van Hodgkin

Schouderblad – Schouderblad - Mycobacterium Leprae

+ Subclavia – Subclavia - Corynebacterium diphtheriae

+ Carina – Carina - MKZ-virus

+ 2e Borstwervel - 2e Borstwervel - Legionella

2. Ruggenmergkanker

Schouderblad – Schouderblad - Mycobacterium Leprae

+ Borstwervel – Lendewervel - Meningokokken

+ Pleura – Pleura - Pleuritis-virus

+ Diafragma – Diafragma - Candida albicans

3. Longkanker

Schouderblad – Schouderblad - Mycobacterium Leprae

+ Knieholte – Knieholte - Pneumococcus

+ Supraspinatum – Supraspinatum - Mycobacterium tuberculosis

+ Carina – Carina - MKZ-virus

4. Baarmoederkanker

Schouderblad – Schouderblad - Mycobacterium Leprae

+ Vagina – Vagina - Yersinia pestis

+ Eileider – Eileider - Parvo virus

+ Contrablindedarm – Contrablindedarm - Bordetella pertussis

5. Teelbalkanker

Schouderblad – Schouderblad - Mycobacterium Leprae

+ Testikel – Testikel - Yersinia pestis

+ Prostaat – Rectum - Papilloma, HPV

+ Colon descendens - Colon descendens - Enterobacter cloacae

6. Borstkanker links

Schouderblad – Schouderblad - Mycobacterium Leprae

+ Pericardium – Pericardium - Staphylococcus aureus c. (+)

+ Oksel – Oksel - Rabiësvirus

+ Milt – Lever - Brucella

7. Borstkanker rechts

Schouderblad – Schouderblad - Mycobacterium Leprae

+ Appendix – Pleura - Staphylococcus aureus

coagulase (+)

+ Pleura – Lever - Hepatitis B virus

+ Perihepatisch – Perihepatisch - Morganella typhi

35

KANKERPREVENTIE

Het lijkt zeer gedurfd in het geval van tumorfenomenen en in het bijzonder kanker

over preventie te spreken. Mogelijk lijkt het zelfs respectloos wanneer we uitgaan

van wat een arts verbonden aan het Landelijk Kanker Instituut stelde: “In relatie

tot tumoren en chronisch-degeneratieve aandoeningen staan we nog maar aan

het begin van een etiopathologische stroming”. Logisch dat we vanuit de

geldende optiek een tumorfenomeen niet kunnen begrijpen, inschatten,

omschrijven, classificeren, genezen noch voorkomen. Dit kan echter wel als we

uitgaan van tienduizend patiënten met kwaadaardige tumoren die in de afgelopen

elf jaar succesvol behandeld zijn en een ongekend aantal patiënten met cysten,

poliepen, abcessen en infiltraties voor wie dit eveneens geldt. Ik kan derhalve

stellen dat kanker en alle tumorachtige manifestaties feilloos te voorspellen en te

perfect te voorkomen zijn.

Men is een hetze tegen roken, drugsgebruik of zenuwstelsel-beïnvloedende

middelen begonnen. Daarbij gebruikte men weliswaar het argument dat het giftig

en slecht voor onze gezondheid is en dat deze middelen in potentie kanker,

longemfyseem en de aantasting van de hersenen kunnen veroorzaken, maar in

werkelijkheid zijn het pathogene micro-organismen die hiervoor verantwoordelijk

zijn. Dat is wat ik heb kunnen aantonen en heb kunnen laten zien dat genezing

van kanker en alle tumorachtige manifestaties haalbaar is. Op gelijke wijze kan ik

concluderen dat preventie mogelijk is.

Kanker heeft hierbij mijn grootste aandacht omdat het de pathologie is die onder

de moeilijkst te begrijpen omstandigheden ontstaat en waarvoor precies de juiste

medische kennis nodig is. Bovendien blijft men speculeren over de mate waarin

roken longkanker veroorzaakt, zelfs door vooraanstaande instituten als Oxford

die durven te stellen dat het eten van Sushi voldoende is om de kans op kanker

te verkleinen. Op soortgelijke wijze stelt men dat het Papillomavirus de

belangrijkste oorzaak is van baarmoederhalskanker, zelfs zonder goed- of

kwaadaardige tumor indicatie en adviseert men als preventieve maatregel zich

maar geheel van seks te onthouden. Maar we weten nu dat longkanker los van

rokers en niet-rokers ontstaat en baarmoederhalskanker bij personen kan

voorkomen die geen seks hebben. Verder wordt er gewaarschuwd dat

huidkanker door te veel zonlicht ontstaat terwijl zwemmers, landarbeiders,

mensen in de bouw en zovele anderen die veel in de zon zijn zich hooguit

kunnen verbranden, maar niet om die reden huidkanker krijgen. aids is het

volgende voorbeeld waarbij men stelt dat de Hiv-besmetting seksueel

overdraagbaar is, terwijl HIV niet de directe boosdoener van aids is en het

hebben van seksuele relaties niet voor de Hiv-besmetting zorgt. Het zijn de

operatiezalen, tandartsen en besmette injectienaalden die deze veroorzaken.

36

CONCLUSIES

1. De pH-waarde van het cytoplasma bevindt zich rond om 7, d.w.z. strikt

neutraal.

2. De algemeen aanvaarde classificatie van het tumorfenomeen richt zich

naar de symptomatologie, plaats en morfologie van de tumor, maar niet

naar haar etiologie.

3. De allopathische behandeling van het tumorfenomeen is symptomatisch

en veroorzaakt een onomkeerbare iatrogenie.

4. Geen enkel virus, geen enkele bacterie, geen enkele schimmel, geen

enkele parasiet, geen toxine, geen irritatie gevende stof kunnen op zich

zelf een tumorfenomeen laat staat kanker veroorzaken.

5. Tumorfenomenen verplaatsen zich niet.

6. Tumorfenomenen bestaan niet zonder de aanwezigheid van pathogene

micro-organismen voor hun ontstaan, bestendigheid, locatie en groei.

a. Er zijn geen tumorfenomenen die door erfelijkheid en al helemaal

niet die genetisch bepaald worden. Steeds zijn de pathogene

micro-organismen verantwoordelijk voor het ontstaan,

metabolisme, bestendigheid, locatie, groei en maligniteit.

7. Metastasen zijn manifestaties die door anaerobe pathogene bacteriën

worden veroorzaakt. De Clostridium-familie en Pseudomona Aeruginosa

in het bijzonder.

8. Het verschil tussen de benigne en maligne neoplasie ligt in de

aanwezigheid van de Mycobacterium Leprae.

37

Colofon:

deze uitgave is verkrijgbaar voor beoefenaars van

Het Biomagnetisch Paar en Bio-energetica van Dr. Isaac Goiz Durán.

Contacteer Jeroen Koster voor een antwoord op je vragen en praktische

ondersteuning t.a.v. deze methode. Meld je aan voor de nieuwsbrief met

relevante info en regelmatige updates van biomagneetparen.