/4 Klantgroep Herstel /6 Hei-wijdag Behandel Advies Centrum/10 Verpleegkundige Advies Raad/14 Het nieuwe Amsta

voor medewerkersen externe relaties

December 2017

#4

/10

/6

/ 2

/ 3 In het zonnetje: Jacqueline Muller

/ 4 Klantgroep herstel Herstellen bij Amsta

/ 6 Over de start streep Enthousiaste Hei-Wij-dag voor het Behandel Advies Centrum

/ 8 A msta Karaad: Het werken met

programmalijnen

/ 9 Terugblik: Kennisparade

/ 9 Column Mattheus Wassenaar

/ 10 Verpleegkundigen Advies Raad

#Inhoud

STA is een uitgave van Amsta en verschijnt vier keer per jaar. STA is bestemd voor medewerkers van Amsta, vrijwilligers en externe relaties. Amsta biedt

persoonlijke ondersteuning, wonen, zorg en welzijn aan mensen met een verstandelijke beperking en ouderen in Amsterdam. /Jaargang 10 nummer 4,

december 2017 /Oplage: 3300 exemplaren /Eindredactie: Elize Fallon /Redactie: Grietje Babois, Elske Cazemier, Lia Edel, Elize Fallon, Sanne Hekman,

Mariken de Jong, Bonne Linthorst, Lotte van der Meulen. /Adviseur: Petra van Dam /Ontwerp: DSGN.FRM /Fotografie: Suzanne Blanchard /Drukwerk: Drukkerij Peters

/Redactie- en retouradres: Amsta, afdeling Communicatie, Roetersstraat 2, 1018 WC Amsterdam /Vragen of tips? Mail de redactie op redactie@amsta.nl

COLOFON

#Uitgelicht

/ 11 Amsta Connect

/ 12 De Ontmoeting Interview met

bewoonster Lonneke

/ 13 Klant en Klacht

/ 14 Het nieuwe Amsta Van locaties naar

klantgroepen

/ 16 Prikbord

Verborgen krachten

In de vorige STA plaatsten we op elke pagina een hartverwarmend compliment voor een collega of vrijwilliger. De STA-redactie kon er eigenlijk geen genoeg van krijgen. Daarom bedachten we een nieuwe rubriek waarin een collega in het zonnetje wordt gezet.

De eerste collega die verrast werd is Jacqueline Muller (zie pagina 3). Zij is een voorbeeld van een verborgen, stille kracht in onze organisatie. Zo zijn er nog veel meer mensen die echte aandacht hebben voor hun omgeving, collega’s, cliënten en bezoekers. Het is niet altijd opvallend. Soms gebeurt het op de achtergrond, stiekem. Maar voor die ander kan het wel heel essentieel zijn en net het verschil maken tussen een rotdag en een fijne dag.

Waar zou Amsta zijn zonder deze drijvende krachten? Van de man die elke ochtend de Metro langs komt brengen tot de nagellak-vrijwilligers. Van de collega die wekelijks bij een vaste bewoner langs gaat om samen het nieuws door te nemen, tot de activiteitenbegeleiders die ervoor zorgen dat alle bewoners van hun locatie een kerstkaart krijgen dit jaar.

Heb jij een collega die je graag in het zonnetje wilt zetten voor de volgende STA? Mail dan naar redactie@amsta.nl

Wij wensen alle lezers fijne feestdagen en een hartverwarmend 2018!

/ Elize Fallon

< Bewoonster Lonneke werd door interim communicatieadviseur Sanne uitgenodigd voor koffie en taart in De Ontmoeting. Het leidde tot een bijzonder gesprek, dat je terugleest op pagina 12.

Maatschappelijk werkster Cornelie de Jong vond het hoog tijd dat Jacqueline eens in het zonnetje gezet moest worden in de STA en haar te verrassen met een bos bloemen. “Het is niet vanzelfsprekend dat iemand dag en nacht voor de mensen hier klaarstaat.” zegt Cornelie. “Als je al 35 jaar met zo veel betrokkenheid op deze plek werkt, verdien je een heel groot compliment”.

Een tweede thuisJacqueline blijft op het eerste gezicht nuchter onder alle lof. “Dat behulpzame heb ik van mijn moeder. Die werkte als voedingsassistent in het Prinsengracht Ziekenhuis”. De receptie van Jan Bonga voelt voor Jacqueline als het verlengde van haar woonkamer. “Ik breng hier aardig wat meer tijd door dan thuis”, zegt ze met de haar zo kenmerkende lach. Ze woont met dochter en kat vlak bij Jan Bonga. “Als er iets is, is het een kleine moeite om even langs te komen.” Behalve als werknemer, heeft ze ook ervaring met Jan Bonga als familielid. Zowel haar vader als moeder hebben op de Acacia gewoond.

Na 35 jaar verveelt Jacqueline zich nog steeds niet bij Amsta. “Toen ik hier net begon, wat het een beetje behelpen, maar het telefoonverkeer was veel rustiger. Nu is het allemaal veel hectischer, maar nog steeds gezellig. En ik ben nooit uitgeleerd.

Ik ben nu 58 maar ik wil nog steeds weten hoe dingen werken. Dat geeft me plezier in mijn werk. Ik werk nu ook 2 dagen bij de Facilitaire Service Desk. Dat is weer een mooie nieuwe uitdaging. Bovendien leer ik ook meer over heel Amsta.”

Open en spontaanBij de receptie kan het soms best hectisch zijn met telefoontjes en bezoekers. Hoe ze daar mee omgaat? “Gewoon rustig blijven. Als je dingen rustig uitlegt hebben mensen begrip voor de situatie en vinden ze het niet erg om even te wachten.” Collega’s geven aan dat Jacqueline altijd in is voor een praatje maar ook doelgericht en duidelijk kan zijn als het moet. Haar openheid en spontaniteit wordt zeer gewaardeerd. Zoals collega Henrik Diphoorn het verwoordt: “Elke ochtend wanneer ik de JB binnenloop krijg ik een warm onthaal waardoor ik vrolijk de dag begin, ondanks het feit dat ik geen ochtendmens ben.”

En Cornelie? “Ik werk hier sinds 2007 en vanaf het begin hadden Jacqueline en ik een klik. Inmiddels zijn we niet alleen collega’s maar ook goede vriendinnen. We hebben aan een half woord genoeg. Dat kom je toch niet vaak tegen op je werk.”

/ Mariken de Jong

In het zonnetje: Jacqueline MullerIedereen die wel eens op locatie Jan Bonga is geweest, kent haar. Jacqueline Muller is behalve receptioniste en Service Desk medewerker, ook allesweter, boegbeeld en steun en toeverlaat voor de medewerkers en bezoekers van Jan Bonga.

/ 4

Herstellen bij Amsta #klantgroepherstel

Herstel is sinds 1 november jl. één van de vijf klantgroepen binnen Amsta. Bij deze klantgroep gaat het om mensen die kortdurend intensieve begeleiding nodig hebben, bijvoorbeeld herstel na een ziekenhuisopname. Amsta heeft in Amsterdam al een grote rol in de opvang van spoedopnames voor tijdelijk herstel en revalidatie en wil deze rol uitbreiden. Dat doen we in januari 2018 door het openen van een nieuwe afdeling in het MC Slotervaart.

Amsta biedt al jaren herstelzorg in De Poort en Jan Bonga. Herstelzorg is er voor (doorgaans) ouderen die behoefte hebben aan revalidatiezorg na een behandeling in het ziekenhuis. Tot de doelgroep behoren vooral kwetsbare personen die meerdere gezondheidsproblemen hebben, minder goed herstellen en na een medisch specialistische behandeling, extra revalidatiezorg nodig hebben. Het gaat om spoedopnames, kortdurend verblijf en diagnostiek en screening. Idealiter gaat een cliënt na een opname weer naar huis. In de praktijk blijkt echter dat er ook veel cliënten verhuizen naar een woonvoorziening met zorg.

Verhuizing naar MC SlotervaartOp Jan Bonga wordt herstelzorg geboden op de afdeling Ceder. Deze afdeling verhuist in januari 2018 naar het MC Slotervaart. Fabiane Koning is per 1 november klantgroepmanager Herstel. Ze is verantwoordelijk voor alle herstelzorg van Amsta. Gevraagd naar de verhuizing zegt ze: “Door de verhuizing van de afdeling Ceder kunnen we meer cliënten uit deze belangrijke doelgroep ontvangen. Amsta krijgt twee afdelingen in het MC Slotervaart, met ieder 20 plaatsen. Hier gaan we een meer therapeutische, herstelgerichte omgeving creëren. Zo voorkomen we dat kwetsbare ouderen die in het ziekenhuis kampen met geheugen- en gedragsproblemen direct belanden op een afdeling voor mensen met dementie in de langdurige zorg.”

/ 5

Complexe zorgvraagBij Amsta komen doorgaans cliënten met een complexer ziektebeeld. Cliënten komen bijvoorbeeld binnen met een delier of er speelt psychische- of verslavingsproblematiek. Dat vraagt om een specifieke aanpak. Fabiane: “Als iemand binnenkomt met een delier, richt je je zorg zich daar in de eerste plaats op. Pas daarna kan begonnen worden met werken aan herstel en eventuele terugkeer naar huis. Bij Amsta hebben we inmiddels aardig wat expertise opgebouwd in het omgaan met deze complexe zorgvraag.”

Werken binnen herstelzorgAls we aan Fabiane vragen wat er zo bijzonder is aan herstelzorg beginnen haar ogen te glimmen. “Herstelzorg is heel dynamisch. Cliënten komen binnen met een acute zorgvraag en de doorstroom is hoog. Voor cliënten is het belangrijk dat hun specifieke zorgvraag zo snel mogelijk helder is, hun medische ondersteuning optimaal en dat ze zo snel mogelijk weer naar huis gaan of – als dat niet mogelijk is – naar een plek waar zij prettig kunnen wonen. Bij herstelzorg verlenen medewerkers soms zorg met ‘de handen op hun rug’. Het doel is herstel of revalidatie, dus je wilt dat cliënten zo veel mogelijk zelf weer dingen doen en leren. De ene dag was je iemand van top tot teen, maar de dag erop hoop je iemand zelf die washand te kunnen geven, zodat die zijn of haar gezicht zelf weer kan wassen. Dat vraagt om een andere manier van denken en dat maakt het werk heel interessant en dynamisch.”

De medewerkers van afdeling Ceder verhuizen mee naar het MC Slotervaart. “En we hopen met een nieuwe afdeling op een nieuwe plek ook nieuwe collega’s te krijgen, want er komen meer en andere functies beschikbaar. We bieden medewerkers binnen de klantgroep Herstel de mogelijkheid zich te ontwikkelen. Om kwalitatief goede herstelzorg te kunnen leveren moeten medewerkers goed op de hoogte zijn en blijven van deze specifieke zorgvorm. We hebben twee opleidingsplekken bij VU Amstel Academie, voor GRZ verpleegkundigen. We willen op dat gebied nog meer expertise opbouwen.”

Groeien in de stadAmsta biedt als enige in Amsterdam 24/7spoedopnames. Fabiane: “Als het gaat om herstelzorg kunnen we 24 uur per dag, 7 dagen per week cliënten ontvangen. Het is belangrijk dat mensen de weg naar Amsta weten te vinden. We gaan dus nog meer investeren in de relaties met bijvoorbeeld huisartsen, ziekenhuizen en transferverpleegkundigen. Dat doe ik in mijn rol als klantgroepmanager, maar ook clustermanagers en medewerkers zijn hierin heel belangrijk. Zij hebben regelmatig contact met de verwijzers, de familie en naasten en weten welke behoeften er zijn en wat er leeft.”

ToekomstVoor de toekomst heeft Fabiane genoeg wensen. “Ik zou graag de herstelmogelijkheden met onze expertise uitbreiden. Daar is zeker ruimte voor in Amsterdam. Ook zie ik ruimte voor het verder ontwikkelen van langdurig herstel. Ik verwacht dat Amsta een vanzelfsprekende en inhoudelijk zeer sterke partner kan zijn voor complexe herstelzorg in Amsterdam.”

/ Sanne Hekman en Mariken de Jong

“Door de acute zorgvraag en hoge doorstroom is

herstelzorg heel dynamisch.”

/ Fabiane Koning, Klantgroepmanager Herstel

/ 6

Enthousiaste Hei-Wij-dag voor het Behandel Advies Centrum

#overdestartstreep

“Ga over de streep als je wel eens wakker ligt van je werk.” Schoorvoetend komt iemand in beweging. Een paar anderen volgen. Zij gaan aan de andere kant van de ruimte staan. Dan brengt de trainster een gesprek op gang: ‘Wie wil er iets over zeggen? Wat gebeurt er als je ligt te piekeren? En die anderen, hoe doen die het, hoe zetten ze hun werk ’s avonds van zich af?’

Even later zitten dezelfde mensen op hun hurken een vloerpuzzel van gele figuren te maken. Het gaat om de samenwerking en de communicatie. Degene die de instructies geeft is de enige die weet hoe de figuur er uit moet zien. Maar ze mag zelf niet kijken als de anderen bezig zijn. Het is knap lastig, maar er wordt ook veel gelachen. En het lukt wel!

Vervolgens is er een klaagmuur. Op gele briefjes uit iedereen zijn ongerief . Daarna komen er ook geeltjes op de draagmuur: wat gaat er wel goed, waar heb je wat aan? En wat kunnen we zelf doen om iets van de ene naar de andere muur te krijgen?

Ook gaat elk team speeddaten: met degene tegenover je bespreken wat je hobby is en wat je inspireert. Dan allemaal doorschuiven en met je volgende gesprekspartner je grootste blunder delen. En over wat je zou doen als je niet voor geld hoefde te werken. In de middag krijgen de diverse teams heel concreet en praktisch les in het geven van feedback. In kleine groepjes oefenen ze de stappen die daarbij horen. Ze sluiten af met een rondje complimenten voor hun buurvrouw of buurman. Zo eenvoudig eigenlijk en tegelijkertijd bijzonder motiverend.

Dit alles was de inhoud van de Hei-Wij-dag die op 5 oktober werd gehouden voor het Behandel Advies Centrum (BAC) van Amsta. In het ruime Atrium van het Muziekgebouw aan het IJ kwamen zo’n 70 behandelaars bij elkaar. Er was ruim de tijd om elkaar te ontmoeten en onder de indruk te raken van elkaars deskundigheid. Motiverend om te beseffen dat al deze mensen vanuit hun specifieke kennis een bijdrage leveren aan het welbevinden van cliënten van Amsta.

De dag werd geopend door Marieke van den Berg, die samen met Femy Doornbos de bezieler is van het BAC. Marieke is een leidinggevende die ziet wie haar medewerkers zijn, wat ze nodig hebben en wat ze bijdragen. Die sfeer was er ook op deze dag, een sfeer van verbondenheid en een drive om met elkaar het beste te bieden in de zorg voor onze cliënten. De Hei-Wij-dag kreeg van de deelnemers aan deze dag een dikke acht. En zo zijn we in elk geval allemaal en met elkaar over de startstreep, een mooi begin voor een nauwere samenwerking.

/ Elske Cazemier

“Ga over de streep als je wel eens wakker ligt van je werk.”

/ 7

Ruimte om te ontwikkelen Marieke van den Berg, manager Behandel Advies Centrum, over de BAC Heidag-Wijdag

“Deze eerste gezamenlijke dag voor alle collega’s van de behandeldienst was vooral gericht op elkaar beter leren kennen. Ons werk brengt ons natuurlijk bij alle locaties, waardoor we niet zo vaak bij elkaar in één ruimte zijn. Maar het is voor een goede samenwerking naar de cliënten en bewoners toe wel belangrijk dat we van elkaar weten wat we doen en waar we tegenaan lopen.

Cirkel van invloedEen onderdeel van de dag ging over de bewustwording van je eigen invloed. We ervaren allemaal obstakels bij het uitvoeren van ons werk. De vraag is welke ruimte je dan kunt zien om daar zelf iets aan te veranderen. Als wij ons meer bewust zijn van onze eigen cirkel van invloed kunnen we deze beter leren gebruiken, waardoor we minder frustratie zullen ervaren en meer eigen regie.

Resultaatverantwoordelijke teamsDit sluit goed aan bij het traject naar resultaat-verantwoordelijke teams, waar ook de behandelaars en vakgroepen mee bezig zijn. Behandelaars hebben te maken met alle soorten cliënten/bewoners, hun diverse aandoeningen en indicaties. Ze zijn gesprekspartner voor de zorgmedewerkers, maar ook voor de familie en andere betrokkenen. Naast hun vakkennis moeten ze ook op de hoogte zijn van de financiële kant van zorgverlening; de regels vanuit de WLZ en WMO bijvoorbeeld. Dat is een stevige opgave. Het is goed dat de klantgroep-indeling straks meer focus zal brengen en kortere lijnen.

Leren en ontwikkelenIk wil graag dat we ons verder ontwikkelen. Niet alleen als onderdeel van de organisatie Amsta, maar ook als individuen die vooruitkijken en leren van onze ervaringen. De complexe problematiek van de cliënten van Amsta vraagt om samenwerking, rust en vertrouwen om beslissingen te kunnen nemen. Ik denk dat we met deze positieve dag weer een stap verder in de goede richting zijn.”

/ Bonne Linthorst

Over het BAC Het BAC van Amsta is de overkoepelende dienst van medische en paramedische medewerkers. Vanuit de vakgroepen geneeskunde, logopedie, fysiotherapie, ergotherapie, diëtetiek, psychologie, bewegingsagogie, psychomotorische therapie, geestelijke verzorging en maatschappelijk werk zorgen de behandelaars en het medisch secretariaat voor een multidisciplinaire aanpak en behandelplan op maat voor iedere cliënt die dat nodig heeft.

/ Marieke van den Berg, Manager Behandel Advies Centrum

/ 8

Bij de begeleiding van cliënten van Amsta Karaad staan de kernwaarden van Amsta Karaad centraal: een persoonlijke ontmoeting van mens tot mens, eigen regie, vrijheid, zelfbeschikking en een breder perspectief. De gedragswetenschappers hebben daarnaast programmalijnen ontwikkeld voor de verschillende doelgroepen binnen Amsta Karaad.

Werken vanuit een theorie geeft houvast voor de cliënt en ook voor de medewerker. Er is dan duidelijkheid over wat je van elkaar kan en mag verwachten. Wederzijds respect en gelijkwaardigheid zijn hierbij leidend. De programmalijnen van Amsta Karaad gaan uit van meerdere theorieën en dan spreek je van methodieken.

Verdieping in de begeleidingEr wordt nu enkele maanden gewerkt met de programmalijnen. Wat zie je er van terug? Hans Jacob, klantgroepmanager Amsta Karaad: “De persoonlijk begeleider en zijn/haar collega’s zijn door middel van scholing goed toegerust om met de methodieken te werken. Dat zie je terug: het werken met methodieken geeft verdieping in de begeleiding van onze cliënten.”

Levend documentIn een programmalijn wordt kennis en ervaring over de doelgroepen van Amsta Karaad samengebracht, in dit geval de doelgroepen cliënten met een Ernstige en Matige Verstandelijke Beperking (EMVB) en cliënten met een Licht Verstandelijke Beperking (LVB). Een programmalijn is een ‘levend document’; dit betekent dat nieuwe kennis en inzichten kunnen worden toegevoegd, en verouderde inzichten kunnen worden geschrapt.

Methodiek ‘Ervaringsordening’ “Ervaringsordening” is één van de methodieken waarmee wordt gewerkt bij cliënten met een EMVB. Hierbij speelt naast de beleving van de bewoner met een verstandelijke beperking ook de beleving van de begeleider een rol. Hoe wordt binnenkomende informatie ervaren en geordend? Dat is voor ieder individu weer anders. Voor de cliënt met een beperking is het van belang dat de begeleider weet wat de cliënt nodig heeft.

Methodiek ‘Oplossingsgericht werken’Binnen de programmalijn voor de LVB-groep wordt onder andere gewerkt met de methodiek “oplossingsgericht werken”. Hier gaat het om op een positieve manier met je problemen om te gaan. Doe meer van wat goed werkt en stop met datgene dat niet werkt en werk daarbij in kleine stapjes.

Hans Jacob: “Er is niet één behandelmethode of methodiek die voor alle EMVB of LVB-cliënten ingezet zou kunnen of moeten worden. Daarom worden uit verschillende methoden en methodieken elementen gebruikt die passend zijn voor de doelgroep en de problematiek. De kracht zit in de continue afstemming van de gedragswetenschapper en de persoonlijk begeleider over wat de passende methodiek is voor de cliënt.”

/ Grietje Babois

De programmalijnen van Amsta Karaad

#amstakaraad

“Er is niet één behandelmethode of

methodiek die voor alle EMVB of LVB-cliënten ingezet zou kunnen of

moeten worden.”

/ 9

Op de Nieuwmarkt

Eind november bezocht ik ’s avonds met een paar collega’s het goed gevulde restaurant van Flesseman. We aten met de bewoners erwtensoep en boerenkool, we dronken een glas wijn en we blikten terug op een aantal bewogen maanden. Een periode waarin er bij Flesseman veel was veranderd. Het was zeker niet altijd gemakkelijk geweest. Voor een aantal collega’s betekende het zelfs een einde aan hun tijd bij Amsta. In gesprek met de bewoners kwamen vooral de positieve reacties naar voren over de verbeteringen die de veranderingen hadden gebracht. Er was meer rust en aandacht. En soms zit het in kleine dingen. Het eten smaakte veel beter dan voorheen en de bewoners bleven vanwege de prettige sfeer langer natafelen in het restaurant.

Goede zorg, een fijne sfeer en smaakvol eten voor onze bewoners en cliënten. Dat is waar we elke dag samen aan werken. Ook bij de ontwikkeling van ‘Het nieuwe Amsta’ is de cliënt het uitgangspunt in alle gesprekken. Het was een jaar waarin we afscheid namen van collega’s en waarin we vooruit hebben gekeken. Met veel collega’s hebben we nagedacht over een nieuwe inrichting van de organisatie. Een organisatie waar de vraag van de cliënt nog meer centraal staat, met meer ruimte en verantwoordelijkheden voor de teams, en waarin onze expertises verder ontwikkeld worden. Een nieuwe organisatie die in 2018 tot bloei gaat komen.

In het nieuwe jaar gaan we met veel nieuwe collega’s aan de slag om de zorg verder te verbeteren. Op naar de volgende 10 jaar Amsta!

/ Mattheus Wassenaar lid Raad van Bestuur

#column

#terugblik

Muisstil was het in de zaal. Terwijl de ruimte helemaal donker was lichtte het grote scherm boven het podium op. Een laagje zand was te zien, waarop een hand de meest prachtige tekeningen maakte. De Zandkunstenaar had meteen de aandacht en schetste op een bijzondere manier het verhaal van 10 jaar Amsta. Waarin de kernwaarden Persoonlijk, Praktisch, Professioneel en Liefdevol nog steeds centraal staan. Wat een spetterende opening van de Kennisparade 10 jaar Amsta!

Het kan je niet ontgaan zijn dat Amsta 10 jaar bestaat. Om dit te vieren nodigde de Raad van Bestuur alle medewerkers en vrijwilligers van Amsta uit voor een Kennisparade in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam, in de week van 25 t/m 29 september. Hier werden workshops aangeboden waarbij medewerkers nog meer vakkennis konden opdoen, maar ook was er ruimte voor fun en gezelligheid. Zo stapten collega’s in de belevingswereld van cliënten, deden ze mee aan een interactieve theatervoorstelling over dementie, volgden ze een workshop over niet aangeboren hersenletsel, zongen ze een smartlap, ontdekten ze nieuwe manieren van samenwerken, maakten ze van toetjes echte desserts en leerden ze goede foto’s maken met de smartphone.

Helaas waren lang niet alle Amsta medewerkers aanwezig bij de Kennisparade. Dus we hopen dat de collega’s die er wel waren nieuwe kennis en ervaringen van de Kennisparade meenemen naar hun locatie en hier delen met collega’s. Vooral de workshops van De Keerzijde en Ervarea (Niet aangeboren hersenletsel, Werken doe je samen, Beter contact met mensen met dementie) werden inhoudelijk erg goed beoordeeld. We onderzoeken nu hoe we deze workshops intern nog op een andere manier kunnen aanbieden. En nog meer goed nieuws: de prachtige opening van de Zandkunstenaar is terug te vinden op het YouTube kanaal van Amsta.

/ Sanne Hekman

/ 10

Van deze zes hebben drie enthousiaste leden, Jolanda van Schoonhoven, Stephan Bosch en Vincent Middelman, de eerste ontwikkelingsfase van de VAR vormgegeven met de ondersteuning van Jan Willem van der Zee als projectleider. Juist nu de organisatie volop in ontwikkeling is en de nieuwe organisatievorm met resultaatverantwoordelijke zorgteams vorm begint te krijgen, is Amsta op zoek naar de kennis en ervaring van de verpleegkundigen en de verzorgenden.

“We hebben de afgelopen maanden twee werkbezoeken afgelegd en daarnaast zijn we als groep ook nog een paar keer bij elkaar gekomen.” vertelt Jolanda. Omdat de materie vrij nieuw was hebben de leden eerst raden bezocht in andere instellingen. “Van de knelpunten waar andere raden tegenaan liepen hebben we geleerd en de positieve zaken hebben we meegenomen,” vult Stephan haar aan.

De kerntaak van de VAR is gezamenlijke vakontwikkeling. Daarbij hoort het adviseren van de Raad van Bestuur van Amsta en hiervoor vindt éénmaal in de twee maanden een gezamenlijk overleg plaats. Hoe kunnen we de kwaliteit van zorg voor onze cliënten verbeteren? Sluit het beleid aan bij de professionele beroepsuitoefening op de werkvloer? De adviezen reiken verder dan de eigen afdeling en worden Amsta-breed gegeven. Daarnaast gaat veel aandacht uit naar de beroepsontwikkeling van de verpleegkundigen en de verzorgenden.

# var

Op maandag 20 november was in de Regentenzaal in het Dr. Sarphatihuis het tweede Pizza-overleg. Na het vorige overleg van 30 januari hadden zes verpleegkundigen zich opgegeven om actief mee te denken over de doorstart van de Verpleegkundige Advies Raad (VAR) van Amsta.

De Verpleegkundige Advies Raad

“Lidmaatschap van de VAR staat open voor alle

verpleegkundigen”

/ Stephan Bosch en Jolanda van Schoonhoven

/ 1 1

Lidmaatschap van de VAR staat open voor alle verpleegkundigen. Jolanda en Stephan hebben helder voor ogen hoe de VAR in de nieuwe organisatiestructuur eruit moet gaan zien. “Iedere klantgroep, afhankelijk van de grootte, zou één of twee leden moeten aandragen voor de VAR” zegt Stephan en hij vervolgt, “dan is er een Amsta-brede verpleegkundige deskundigheid vertegenwoordigd in de VAR waarvan de leden bekend zijn met de ontwikkelingen en hindernissen op de werkvloer.”

Jolanda vertelt: “We zijn een VAR in oprichting en zoeken nog onze weg. In deze eerste periode is de basis gelegd voor de verdere werkzaamheden.” Er zijn plannen voor vrije open vergaderingen waar behalve de verpleegkundigen ook de verzorgenden IG worden uitgenodigd. Heel belangrijk is de communicatie met de achterban, daar wordt momenteel veel aandacht aan besteed. Er is een AmstaConnect groep in ontwikkeling waar de activiteiten van de VAR centraal staan.

“Het werk van de VAR wordt dan beter inzichtelijk gemaakt voor de achterban. Hopelijk worden dan meer verpleegkundigen enthousiast om actief deel te nemen aan de VAR,” zegt Stephan optimistisch. Jolanda knikt: “De VAR kan dan zoveel meer betekenen voor de verpleegkundigen en verzorgenden van Amsta dan nu het geval is.”

/ Grietje Babois

“Een Verpleegkundige Advies Raad brengt expertise bij elkaar. Het vak is, ook in de langdurige zorg, sterk in ontwikkeling. Daar moeten en kunnen we in ons dagelijks werk binnen Amsta ons voordeel mee doen voor de bewoners, zeker ook bij de beoogde teamontwikkeling. Daarnaast kan de adviserende positie van een VAR het ook aantrekkelijker maken voor verpleegkundigen om in de langdurige zorg en bij Amsta te komen werken.”

Petra van Dam, voorzitter Raad van Bestuur, over de VAR:

Aan de slag met AmstaConnect

Met ons nieuwe communicatie-platform zijn alle collega’s altijd dichtbij.

Wat kan ik met AmstaConnect?• Ontvang berichten met alle info die je nodig hebt:

via computer, tablet of telefoon;• Deel ideeën, tips, vragen of foto’s op de tijdlijn;• Bereik je collega’s via één op één berichten of

bereik meerdere collega’s via een groepsgesprek; • Vind nieuwtjes rondom relevante thema’s.

Van startJe account kun je activeren via de uitnodiging in je e-mail. Vul daarna je contactgegevens in, controleer je functietitel en voeg een profielfoto toe. Installeer de mobiele app op je telefoon zodat je overal toegang hebt tot AmstaConnect. Op een computer surf je naar https://amsta.speakap.com/

Check AmstaConnect regelmatigBekijk regelmatig je tijdlijn en deel je ideeën en vragen of reageer op verzoeken en vragen van je collega’s en leidinggevenden. Nieuws uit de organisatie ontvang je voortaan via AmstaConnect en vervangt hiermee het nieuws op Amst@net.

Vragen?Stel je vragen aan je collega’s via de tijdlijn van je eigen locatie of team of plaats je vraag in de groep ‘AmstaConnect helpdesk’.

/ 12

Een uurtje voor onze afspraak ben ik in De Ontmoeting. Ik installeer nog even mijn laptop en kom al meteen in gesprek met twee collega’s van de schoonmaakploeg. Wat een gezelligheid! Dan ga ik naar boven om Lonneke op te halen. Zorgcoördinator Jayne liet me weten dat Lonneke afasie heeft en dat grote invloed heeft op haar spraak. Handig om vooraf te weten. Vanuit de rookruimte ziet ze me al aankomen: “Jij komt toch voor een interview? Fantastisch!” Meteen valt me op hoe mooi ze er uit ziet. Haar haren geblondeerd, lippen gestift, mooie kleding vol glitters. Ook valt me op dat ze er nog zo jong uitziet, dat verwacht je niet meteen in een verpleeghuis. Als we geïnstalleerd zijn en – voor een prikkie! – koffie en gebak hebben ontvangen, hoor ik van Lonneke dat ze ook nog erg jong is. Ze is pas 58 en kreeg ongeveer 15 jaar geleden een hersenbloeding. Daardoor zit ze in een rolstoel, praat ze moeilijk en heeft ze veel zorg nodig. Het is best verdrietig om dit te horen. Zo’n jonge

# interview

vrouw, in de bloei van haar leven, voor wie alles er van de één op de andere dag totaal anders uitzag. “Het is vreselijk”, zegt Lonneke zelf ook, met een treurige blik. Ik merk dat ze vooral in korte zinnetjes praat en vaak dezelfde woorden gebruikt. Een ogenblik later lijkt haar verdriet weer plaats gemaakt te hebben voor blijdschap. Twee medewerkers van Amsta lopen langs en begroeten Lonneke enthousiast. “Hai schatjes!”, roept ze terug. “Het zijn zulke lieverds”, zegt ze. “Echt zo lief!”.

Lonneke vertelt me dat ze een echte Amsterdamse is. Ze groeide op in de buurt van het Sarphatipark. Als ik haar vraag of Amsterdam een speciaal plekje heeft in haar hart lacht ze breeduit: “De sfeer en de entourage zijn geweldig!”. In haar jonge jaren was ze heel slank, met lang blond haar. Ze flaneerde door het park of over de Albert Cuyp. Als klein meisje ging ze graag op vakantie. Met haar ouders naar Joegoslavië

Een bijzondere ontmoeting...

Voor haar een cappuccino met een puddingbroodje. Voor mij een kop thee en een rozijnenbol. Om ons heen geroezemoes van andere bewoners en medewerkers. Om de paar minuten wel iemand die roept: “Hai schat!”, waarop zij “Hai lieverd!” terugroept. Het is behaaglijk warm binnen, terwijl het buiten regent en steeds donkerder wordt. Ja, het is wel gezellig zo met elkaar. Deze ontmoeting met Lonneke Klompmaker is mooi en doet me realiseren hoeveel bijzondere mensen er wonen bij Amsta. Fijn dus dat ik haar kon uitnodigen voor koffie en wat lekkers in De Ontmoeting in De Poort.

/ 1 3

of Hongarije. Helaas overleed haar vader toen ze 18 jaar was. “Vreselijk”, was dat. Haar moeder leeft nog, ze woont in Bussum en is inmiddels 86 jaar. Ze komt nog op bezoek in De Poort, al is ze niet meer zo goed ter been. Ook krijgt Lonneke zo nu en dan visite van haar kinderen. Vol trots vertelt ze over haar zoon Samir en haar dochter Sofia. “Sofia is verpleegkundige, net als ik, ik werkte vroeger ook in de zorg”.

Ondertussen wordt het gezellig druk in De Ontmoeting. Meer tafeltjes raken bezet en Lonneke houdt het allemaal goed in de gaten. Ze lijkt iedereen te kennen en zwaait vrolijk naar nieuwe bezoekers. “Dat is Joke, we hebben een gezamenlijke

hobby”, grinnikt Lonneke. “We vinden elkaar in de rookruimte, haha”, vult Joke aan. Dan arriveert fotograaf Suzanne. Ik heb haar gevraagd wat mooie foto’s te maken van Lonneke. Meteen begrijp ik wat Lonneke bedoelde met ‘flaneren’ toen ze over vroeger vertelde. Als een volleerd model pakt ze de fotografe in. Lonneke praat misschien niet in volle zinnen, maar veel begrijpen doet ze zeker wel. De fotograaf heeft een licht Amerikaans accent en dit heeft Lonneke in een paar tellen door. En dus schakelt ze moeiteloos over in termen als “Amazing” en “yeah baby!”.

Als de fotografe weg is ronden we ons gesprek af. Lonneke vraagt of ik haar nog even meeneem naar buiten, voor een sigaret. Daarna gaan we naar boven, terug naar de zesde etage, haar woonplek. “Vond je het gezellig?” vraag ik Lonneke. “Fantastisch!”, zegt ze. “Je ben zo lief”. Die kan ik in mijn zak steken. Ik geef haar een dikke knuffel en zeg dat ik erg heb genoten van onze ontmoeting. Lonneke is een mooi mens en daar zijn er veel van bij Amsta.

/ Sanne Hekman

Woorden

“Kunt u mij misschien naar het toilet helpen?” Mevrouw de Wit is een vriendelijke oudere dame die na haar hersenbloeding niet meer in staat is om voor zichzelf te zorgen. Ze heeft hulp nodig bij het wassen en aankleden en ook lukt het haar niet meer om zelfstandig naar het toilet te gaan.

“Gelukkig heeft ze haar zonnige karakter behouden,” zegt haar dochter. Zij is met liefde de contactpersoon voor haar moeder.

“Ik kom zo bij u.” antwoordt de verzorgende en loopt ondertussen stevig door. Ze is op weg naar een andere bewoner, en laat mevrouw De Wit onzeker achter. Kan ze nu op deze verzorgende wachten of zal ze het ook aan een andere verzorgende vragen? Mevrouw De Wit wacht ongeveer een kwartier en wordt vervolgens door dezelfde verzorgende goed en vriendelijk geholpen. Toch zit het haar niet lekker. Het onzekere wachten overkomt haar dagelijks en ze blijft zitten met de vraag of de verzorgende niet eerder had kunnen komen om haar te helpen? De altijd zo goed geluimde mevrouw De Wit moppert bij haar familie. Altijd dat wachten! Haar dochter herkent in deze klagende vrouw haar moeder niet meer en maakt zich ongerust.

Onvrede over het lange wachten op een zorgverlener is voor een klachtenfunctionaris een veel gehoorde klacht. Voor ik navraag bij de verzorgende doe, weet ik het antwoord eigenlijk al. Deze vertelt

het gevoel te hebben achter zichzelf aan te lopen. Op weg naar mevrouw De Wit hadden nog twee bewoners haar aangesproken en ook aan deze bewoners had ze beloofd zo te komen. En waar klaagt mevrouw over, dat wachten had maar even geduurd.

De schoen wringt hem in de beleving van de tijd. Voor de drukke zorgverlener voelt een kwartier als kort, voor de wachtende bewoner als lang. De woorden ‘zo’ en ‘even’ geven de bewoner de suggestie dat iets twee, hooguit drie minuten duurt. Deze verwachting komt maar al te vaak niet uit en sommige bewoners worden daar ongelukkig van. Hoe is dit te voorkomen? Heel eenvoudig, gebruik ‘zo’ en ‘even’ waar ze voor staan namelijk: twee minuten. Schat de echte wachttijd in en vertel dat de bewoner. Deze werkwijze stemde mevrouw De Wit tevreden en ze moppert sindsdien niet meer bij haar familie over het lange wachten.

/ Grietje Babois Klachtenfunctionaris Amsta

# klacht&klant

“De ontmoeting met Lonneke doet me realiseren hoeveel bijzondere mensen

er wonen bij Amsta. ”

/ 14

Het Nieuwe Amsta

# organisatie

Wat houdt het precies in? We gaan werken vanuit verschillende klantgroepen. Binnen een klantgroep kunnen we goed focussen op de specifieke behoeftes van onze cliënten, om hen optimale zorg en kwaliteit van leven te bieden. We kijken daarbij niet alleen naar de zorg die iemand nodig heeft, maar ook naar leefstijl, mogelijkheden en wensen. Om goed op deze manier te kunnen werken geven wij de zorgteams meer ruimte om ondersteuning op maat te kunnen leveren. Zo kunnen we ‘Simpelweg Gelukkig’ en ‘Op weg naar eigen kracht’ nog verder brengen.

Van locaties naar klantgroepenWe onderscheiden de volgende klantgroepen binnen Amsta.

/ Leven op stadse wijze Voor cliënten die veel zorg nodig hebben maar ook ruimte om zichzelf te kunnen zijn. Wij ondersteunen hen bij het voortzetten van hun leven zoals ze dat zelf willen, als onderdeel van de Amsterdamse samenleving in een echte stadse omgeving.

/ Leven in een kleine groep Voor cliënten die intensieve zorg nodig hebben en een beschermde omgeving, die in huiselijke sfeer willen wonen met een gezamenlijke woonkamer en keuken en een duidelijke dagindeling.

/ Herstel Voor revalidatie of reactivatie, herstel na een ziekenhuisopname of omdat het thuis even niet meer gaat. Naast de herstelafdelingen in onze locaties beschikt Amsta binnenkort ook over een eigen afdeling in het MC Slotervaart. Ook is spoedopname in acute situaties mogelijk.

Amsta bestaat dit jaar 10 jaar. Tegelijkertijd staat de organisatie aan de vooravond van een nieuw begin. Het Nieuwe Amsta krijgt vorm en zal na de jaarwisseling volledig in werking zijn.

/ Beschermd en verzorgd wonen & Ondersteuning thuis Voor cliënten die zelfstandig kunnen en willen wonen in een beschutte locatie waar ondersteuning en thuiszorg beschikbaar is. Ook onze dagbesteding in verschillende locaties valt onder deze klantgroep.

/ Amsta Karaad Voor cliënten met een verstandelijke beperking; van licht tot ernstig/meervoudig. In verschillende locaties kunnen zij wonen met meer of minder zelfstandigheid, afgestemd op hun behoeften en wensen. Begeleiding is gericht op ontwikkeling van sociale en praktische vaardigheden, waarbij veel aandacht is voor een goede de dialoog tussen cliënt, verwanten en begeleiding.

Hoe werkt dat? Aan het hoofd van iedere klantgroep staat een klantgroepmanager. De zorgteams zijn geclusterd onder clustermanagers. Ter ondersteuning van de teams in hun traject naar resultaatverantwoordelijkheid zijn teamcoaches aangesteld. Het Cliënten Service Bureau en Behandel Advies Centrum werken nauw samen met alle klantgroepen en clusters. Overige ondersteuning wordt geboden door de Amstastaf, de financiële en P&O support teams en de facilitaire teams voor dienstverlening en gastvrijheid.

Via AmstaConnect kunnen alle collega’s makkelijk met elkaar in contact komen en kennis en ervaringen delen.

/ 15

Expertisecentra en specialistenNaast de nieuwe cliëntgerichte inrichting van onze organisatie, wil Amsta zich verder ontwikkelen. Dat doen we door onze expertisecentra voor Korsakov, jonge mensen met dementie, gerontopsychiatrie en mensen met een licht verstandelijke beperking, te richten op kennis over en ervaring met deze specifieke aandoeningen. Onze gespecialiseerde zorgmedewerkers en behandelaars werken daarbij samen met collega-organisaties en landelijke kenniscentra.

Ook bieden onze expertisecentra en het Behandel Advies Centrum specialistische hulp en advies aan mensen die zelfstandig wonen maar behoefte hebben aan (medische) zorg, of te maken hebben met complexe problematiek of specialistische vragen over hun aandoening hebben.

Wat merken onze cliënten en bewoners daarvan? Door de nieuwe manier van aansturing krijgen de zorgteams meer mogelijkheden om ondersteuning op maat te leveren. Daarmee en met de ontwikkeling op expertises en behandelplannen op maat, willen we de kwaliteit van leven voor onze cliënten en bewoners verder verhogen. We werken vanuit deze bedoeling.

We gaan bouwenDe afgelopen tijd was enerverend; met veel overleg, moeilijke besluiten en onzekere periodes. De overgang naar een nieuwe situatie is lastig en vraagt veel energie naast het dagelijkse werk. We moeten afscheid nemen van collega’s en nieuwe gezichten verwelkomen. Bekende routines werken niet meer zoals we gewend zijn en gaandeweg komen we zaken tegen waar nog niet aan gedacht was. De komende maanden staan dan ook in het teken van opbouw.

Toen we vorig jaar met dit traject begonnen spraken we over een houtskoolschets. Op dit moment ligt er een pentekening voor ons, die we samen moeten gaan inkleuren. Met elkaar, met onze cliënten en bewoners en met de organisaties om ons heen. We hebben er alle vertrouwen in dat het Nieuwe Amsta met ieders inzet en bijdrage een prachtig kleurrijk geheel wordt.

/ Petra van Dam en Mattheus Wassenaar

“We kijken niet alleen naar de zorg die iemand nodig heeft, maar ook naar

leefstijl, mogelijkheden en wensen.”

16 DEC16STA4

prikbord

Diploma VIG/MMZ voor Thijs

Op 13 juli 2017 behaalde Thijs van der Wal als eerste BBL-leerling twee diploma’s voor de opleidingen Verzorgende IG en medewerker Maatschappelijke Zorg. Deze opleiding wordt gecombineerd aangeboden en hij heeft dus 2 MBO-diploma’s behaald! De bewoners van de 2e etage in de Poort kwamen speciaal naar de feestelijke diplomering van Thijs op het ROC van Amsterdam. Thijs, gefeliciteerd!

Hoogste punt Ritzema BosstraatIn de zomer van 2018 opent Amsta voor de klantgroep ‘Leven op stadse wijze’ een nieuwe locatie in Watergraafsmeer. De bouw van de Ritzema Bosstraat is in volle gang en op vrijdag 19 oktober werd het hoogste punt bereikt. Een feestelijk moment!

Knuffelkippen

Van ‘t Hofflaan

In stadsdeel Watergraafsmeer staat

Villa Kakelbont. De bewoonsters zijn

van beroep troetelkip en zorgen voor

verbinding voor de bewoners van Amsta

locatie van ‘t Hofflaan met hun (klein-)

kinderen maar ook met de wijk. Zo

schreven de kinderen van Daltonschool

de Meer brieven aan de kippen die door

een kippenpostbode zijn voorgelezen.

Verder is Villa Kakelbont regelmatig het

middelpunt van muzikale activiteiten

door Zona’s kiosk, ook daarvan geniet

de hele wijk mee!

FEESTDAGENFIJNE