De inversie stress test
1
21 Podosophia nr. 3, mei 2014 In deze rubriek belicht de auteur testen die u in de praktijk kunt toepassen. Het testen van de laterale ligamenten van de enkel De inversie stress test Jaarlijks lopen in Nederland ongeveer 600.000 mensen een traumatisch letsel op van de enkel, van wie 210.000 bij de huisarts komen. Vaak zijn de laterale banden aangedaan. Om dat na te kunnen gaan is er de inversie stress test. De meest voorkomende blessure in de enkel is het inversietrauma. Hierbij maakt de enkel een te grote inversiebeweging om de anatomische bewegingsas. Oorzaak van deze vergrote range of motion is toe te schrijven aan het feit dat het laterale bandstelsel niet meer in staat is deze beweging te sturen en zo nodig af te remmen. Om deze banden te testen zijn er diverse instabiliteittesten ontworpen. Een van deze testen is de inversie stress test die in de literatuur ook bekend staat als de Talar Tilt Test. Uitvoering Doel van deze test is om mede te kunnen aantonen dat er letsel is van een laterale collateraal band. De banden die hiermee getest worden zijn de ligamentum talofibu- lare anterior (ATFL), ligamentum calacaneofibulare (CFL) en ligamentum talofibulare posterior (PTFL). De test wordt als volgt uitgevoerd: de patiënt zit/ligt ont- spannen met knieën in 90 graden gebogen en onbelaste voeten. Het distale onderbeen wordt gefixeerd met een hand juist boven het bovenste spronggewricht en leg bij voorkeur de duim ter hoogte van de sinus tarsi (zie foto 1). Met de andere hand wordt de calcaneus omvat in de uitgangstand en geeſt hiermee een inversiekracht (zie foto 2). De test wordt positief bevonden wanneer de ‘tilt’ 15 graden groter is aan de aangedane zijde dan aan de niet aangedane zijde. Evidence Er zijn twee grote onderzoeken waarin de inversie stress test is onderzocht. Simons, Hoffman en Smith onderzochten of een positieve inversie stress test in combinatie met een positieve anterior drawer test zichtbaar letsel gaf op radiodiagnostische methoden. De belangrijkste conclusie was dat er geen significante verschillen waren en dat met name de betrouwbaar- heid sterk in twijfel getrokken moest worden omdat de uitslag sterk onderhevig was aan de uitvoerende onder- zoeker van de inversie stress test. Gaebler publiceerde in de Acta Orthopaedica Scandinavica de volgende resultaten: - MRI ATFL sn = 1.00 - MRI CFL Sn = 0.88 - MRI PTFL Sn = 1.00; Sp = 0.64 - Interrater Reliability MRI Kappa = 0.40 - Intrarater Relibility MRI Kappa = 0.65 (N=112 atleten met een inversietrauma en geen enkel- klachten in de voorgeschiedenis. Van deze 112 personen hadden er 25 een ‘tilt’ van 15 graden of meer.) Bronnen • R.R. Simon, J.R. Hoffman, M. Smith. Radiographic comparison of plain films in second- and third-degree ankle sprains. American Journal of Emergency. Medicine september 1986. • C. Gaebler, C. Kukla, M.J. Breitenseher, Z.J. Nellas, M. Mittiboeck, S. Trattnig, V. Vecsei. Diagnosis of lateral ankle ligament injuries. Comparison between talar tilt, MRI and operative findings in 112 athletes. Acta Orthopaedica Scandinavica juni 1997. Tekst en beeld: Paul Willemsen, (sport-) fysiotherapeut Fysiopunt Huissen GETEST Foto 1. Foto 2. Foto 1. Beginstand Foto 2. Eindstand
Transcript of De inversie stress test
21Podosophia nr. 3, mei 2014
In deze rubriek belicht de auteur testen die u in de praktijk kunt toepassen.
Het testen van de laterale ligamenten van de enkel
De inversie stress testJaarlijks lopen in Nederland ongeveer 600.000 mensen een traumatisch letsel op van de enkel, van wie 210.000 bij de huisarts komen. Vaak zijn de laterale banden aangedaan. Om dat na te kunnen gaan is er de inversie stress test.
De meest voorkomende blessure in de enkel is het inversietrauma. Hierbij maakt de enkel een te grote inversiebeweging om de anatomische bewegingsas. Oorzaak van deze vergrote range of motion is toe te schrijven aan het feit dat het laterale bandstelsel niet meer in staat is deze beweging te sturen en zo nodig af te remmen. Om deze banden te testen zijn er diverse instabiliteittesten ontworpen. Een van deze testen is de inversie stress test die in de literatuur ook bekend staat als de Talar Tilt Test.
UitvoeringDoel van deze test is om mede te kunnen aantonen dat er letsel is van een laterale collateraal band. De banden die hiermee getest worden zijn de ligamentum talofibu-lare anterior (ATFL), ligamentum calacaneofibulare (CFL) en ligamentum talofibulare posterior (PTFL). De test wordt als volgt uitgevoerd: de patiënt zit/ligt ont-spannen met knieën in 90 graden gebogen en onbelaste voeten. Het distale onderbeen wordt gefixeerd met een hand juist boven het bovenste spronggewricht en leg bij voorkeur de duim ter hoogte van de sinus tarsi (zie foto 1). Met de andere hand wordt de calcaneus omvat in de uitgangstand en geeft hiermee een inversiekracht (zie foto 2). De test wordt positief bevonden wanneer de ‘tilt’ 15 graden groter is aan de aangedane zijde dan aan de niet aangedane zijde.
Evidence Er zijn twee grote onderzoeken waarin de inversie stress test is onderzocht. Simons, Hoffman en Smith onderzochten of een positieve inversie stress test in combinatie met een positieve anterior drawer test zichtbaar letsel gaf op radiodiagnostische methoden. De belangrijkste conclusie was dat er geen significante verschillen waren en dat met name de betrouwbaar-
heid sterk in twijfel getrokken moest worden omdat de uitslag sterk onderhevig was aan de uitvoerende onder-zoeker van de inversie stress test. Gaebler publiceerde in de Acta Orthopaedica Scandinavica de volgende resultaten:- MRI ATFL sn = 1.00- MRI CFL Sn = 0.88- MRI PTFL Sn = 1.00; Sp = 0.64- Interrater Reliability MRI Kappa = 0.40- Intrarater Relibility MRI Kappa = 0.65(N=112 atleten met een inversietrauma en geen enkel-klachten in de voorgeschiedenis. Van deze 112 personen hadden er 25 een ‘tilt’ van 15 graden of meer.)
Bronnen• R.R. Simon, J.R. Hoffman, M. Smith. Radiographic comparison
of plain films in second- and third-degree ankle sprains.
American Journal of Emergency. Medicine september 1986.
• C. Gaebler, C. Kukla, M.J. Breitenseher, Z.J. Nellas,
M. Mittiboeck, S. Trattnig, V. Vecsei. Diagnosis of lateral ankle
ligament injuries. Comparison between talar tilt, MRI and
operative findings in 112 athletes.
Acta Orthopaedica Scandinavica juni 1997.
Tekst en beeld: Paul Willemsen, (sport-)fysiotherapeut Fysiopunt Huissen
GETEST
Foto 1. Foto 2.
Foto 1. BeginstandFoto 2. Eindstand
