1

Dit is ...

DE DRUPPEL

Interviews met Maarten Koning,Floris Kreiken en Mathijs Kleijnen

De hypocrisie over D66 West

Het Campagneteam!

Vural Polat over de wulpse, vrolijke JD meisjes

De D

ruppel numm

er 5 Jaargang 2 is een uitgave van Jonge Dem

ocraten Am

sterdam

In deze editie:

Amsterdam

2

Beste JD’ers,

Het zijn zware tijden voor rechtgeschapen liberalen. Om de minimale meerderheid van de gedo-ogregering in stand te houden heeft de ‘liberale’ VVD stevig ingeleverd. Politiek is natuurlijk een kwestie van geven en nemen. Concessies zijn inherent aan de Nederlandse polderpolitiek. Maar het instemmen met een beperking van de zondagsopening van winkels en het pleiten voor monitoring van de internetbewegingen van de eigen burgers zijn geen voorbeelden van tactisch politiek vernuft. Het zijn schoolvoorbeelden van het verloochenen van de eigen politieke beginselen.

Enkele jaren geleden leek Mark Rutte met zijn links-liberale opvattingen nog een echte D66’er, maar inmiddels is hij onder druk van de rechtervleugel binnen de VVD en het succes van Wilders verworden tot een neo-conservatief. Gedreven door angst en drijvend op het creëren van angst lijkt de regering vooralsnog niet impopulair onder de bevolking, ondanks de botte bezuinigings-bijl die zij hanteert. Interne strubbelingen wijzen misschien op een veranderend beeld.

Bij het CDA is oudgediende Hannie van Leeuwen opgestapt omdat zij zich niet herkende in het harde anti-sociale beleid van haar partij. Van ‘gezin als hoeksteen van de samenleving’ is het CDA verworden tot een kille saneerderspartij. Van Leeuwen stelt dat “macht is om te dienen” en niet “om te heersen”. Hiermee slaat zij de spijker op de kop. De honger naar macht kan de partijen de kop kosten. De fixatie van deze partijen op bezuinigen en veiligheid gaan veel kiezers op den duur vervelen. Er is een breed gedeelde wil voor een socialer en liberaler Nederland. Er valt de komende jaren een hoop te winnen voor de echte liberale partij die Nederland rijk is.

Tim JansenHoofdredacteur

Hoofdredacteur: Tim Jansen Redactie: Femke Bink, Malu Pasman Vormgeving: Frieso Voortman Met dank aan: Alexander Scholtes, Anne Breure, Floris Kreiken, Jeroen Mirck, Maarten Koning, Mathijs Kleinen, Thijs Kleinpaste, Vural Polat, Sean Stevenson

De echte liberale partij

3

Klik, klik, klik, klonken de enorme telelenzen. ‘Iets meer kijken’, riep een fotograaf. We hadden ons onvoorwaardelijk tegen tramlijn 9 aangeworpen. Gehuld in rouwkleding, die eigenlijk veel te koud was voor de tijd van het jaar, met een roos in de hand, een rouwadver-tentie van posterformaat en een enorm zojuist in elkaar getimmerd kruis hadden we ons meest droevige gezicht opgezet en hingen nu huilend tegen tram 9 aan. De brief van wethouder Wiebes aan de regioraad over de bezuinigingen in het openbaar vervoer en onze argumenten tegen deze visieloze plannen schoten door mijn hoofd. Ondertussen keek ik naar mijn mede-bestuursgenoot die net als ik probeerde haar gezicht zo triest mogelijk te maken, terwijl uit haar mond stotend gelach klonk. Er zijn dagboeken te vullen met al die avonturen die je meemaakt binnen de Jonge Democraten. De boeken kunnen gevuld worden me verhalen over de zenuwen om een speech te houden op een D66-evenement of een epos over het voor een kritische AAV de verantwoording af te leggen (En het plezier als het goed is gegaan!). Over de felle discussies die je voert binnen en buiten het bestuur, over bestuursbeleid en lokale, regionale en nationale politiek. Maar ook over de twijfels zo nu en dan, de trots als

iets ‘lukt’ zoals je het ongeveer met zijn allen had bedacht, de stress als er op een activiteit om tien voor acht nog bijna niemand is, maar het om half 9 dan toch weer afgeladen vol is…

En tijdens dat avontuur leer je continue weer nieuwe dingen en ontmoet je steeds weer nieuwe mensen. Nieuwe mensen die zich samen met jou tegen een tramlijn storten om te pleiten voor de ‘goede zaak’, mensen die zich keer op keer volop in de JD storten om wat te maken van onze afdeling, onze vereniging en soms zelfs vol overtuiging durven te zeggen ‘wat te maken van onze wereld’.

Er is bijna geen tijd om even met afstand te kijken naar wat er allemaal gebeurt, want het gaat maar door. Behalve tijdens het schrijven van een dagboek als dit. Of wanneer je jezelf in die uiterst charmante positie intens tegen een tram geklemd op nu.nl en in de Metro ziet staan. Alsof je leven er van afhangt. En dan lach ik. Om hoe belachelijk het is en hoe mooi het is. Dit alles met zoveel overgave, enthou-siasme, zelfspot en ernst tegelijk te doen.

Anne BreureVoorzitter Jonge Democraten Amsterdam

Dagboek van een voorzitter

4

Door Tim Jansen

Voordat Maarten Koning landelijk voorzitter werd van de Jonge Democraten, vervulde hij er verschillende andere functies. De nu in Utrecht wonende voorzitter was in het verleden actief als penningmeester en secretaris van de Amsterdamse JD-afdeling. Daarnaast gaf hij ook leiding aan de future proof campagne tijdens de Tweede Ka-merverkiezingen in 2010 en functioneerde hij als kascommissielid. Als voorzitter ziet hij zichzelf als leider van een jongerenbeweging. Volgens hem moet de JD streven naar het vertegenwoordigen van alle jongeren. Voor zijn persoonlijke toekomst hoopt hij op een uitdagende lobbycarrière en anders een baan in de consultancy of diplomatie.

Als het aan Maarten ligt, profileert de JD zich enigszins als een radicale partij. Hij stelt dat het bij jongerenpartij hoort om iets radicaler te zijn. Volgens hem kunnen politieke jon-gerenorganisaties zich wat steviger en ongen-uanceerder uitspreken dan hun ‘volwassen’ evenknie. Dit kan worden bereikt door

aansprekend taalgebruik Door in duidelijke taal te communiceren hoopt Maarten dan ook een grotere verscheidenheid aan jongeren aan de Jonge Democraten te binden. De voorzitter ziet de Jonge Democraten namelijk als een belangenvereniging voor alle jongeren. Momenteel lijkt er soms meer aandacht te zijn voor alleen de hoog opgeleide jongeren. “In ieder geval zijn de meeste leden hoogopgeleide jongeren”, legt hij uit. Volgens de voorzitter moet er voorrang gegeven worden aan jongerenbelang omdat deze gelijk staan aan toekomstbelangen. “Door de voortdurende vergrijzing, worden langetermi-jnbelangen nog verder naar de achtergrond verdrongen”. Middels het generatieconflict proberen de Jonge Democraten aandacht te vragen voor de kortetermijnvisie van de huidige politici. Enkele maanden geleden schreef Maarten samen met Thijs Kleinpaste een opinieartikel in de Volkskrant, gericht tegen het politieke programma van 50Plus. “Dit leverde veel boze reacties op”, zegt Maarten. Daar trekt hij zich echter weinig van aan. Volgens Maarten moet het anders en kan het ook anders. Hij stelt dat er wel ‘harde keuzes’ gemaakt moeten worden. “Zo lopen de kosten voor de zorg volledig uit de hand. Er zullen stevige keuzes gemaakt moeten worden om doemscenario’s te ontlopen”. Bovendien vindt hij dat ouderen “niet als hulpbehoevende bejaarden moeten worden benaderd, zoals dit gebeurde in de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw”. De moderne oudere heeft volgens Maarten andere eisen en daar hoort ‘een ander beleid’ bij. De JD-voorzitter beziet het generatiecon-flict ook als een bredere maatschappeli-jke strijd. Wat hem betreft zijn het niet alleen de jongeren van nu die zich zorgen

‘Fantastisch om te lobbyen voor een tabaksfabrikant of de wapenindustrie’

Maarten Koning, Voorzitter Jonge Democraten

5

moeten maken, maar moeten ook dertigers en veertigers zich zorgen maken om wat de Babyboomgeneratie veroorzaakt. Hij gelooft dat deze groepen echter minder betrokken zijn bij dit debat al is hem niet volledig duidelijk waarom. “Mogelijk is het omdat zij om de welvaartsstandaard van hun ouders te evenaren fulltime tweeverdienen. Hierdoor hebben velen geen tijd om ook nog maatschappelijk geëngageerd te zijn”. Toch ziet Maarten politieke desinteresse niet als een exclusief probleem van de dertigers en de veertigers. Volgens hem komt dit ook doordat de politiek minder interessant is omdat zij nog maar een beperkte invloed heeft op maatschappelijke processen. “Politici draaien aan knoppen met marginale invloed. Het gaat over een procentpuntje meer of minder belasting. Ook op het begroting-stekort hebben politici maar een geringe invloed”, zegt Maarten. Hij is van mening dat het daarom niet onlogisch is dat sommige burgers het gevoel hebben dat het niet uitmaakt welke partij zij hun stem geven. Maarten illustreert dit door aan te geven dat zowel PvdA als VVD, van oudsher ‘vijanden’, allebei fors willen bezuinigen. “De een wil alleen 12 miljoen bezuinigen en de ander 18 miljoen”. Het is volgens hem dan ook niet onlogisch dat populistische partijen steeds meer steun lijken te verwerven. Deze partijen weten de problemen goed te benoemen en appelleren aan de onvrede. Maarten hekelt deze populistische bewegingen, maar meent wel dat de JD in principe open moeten staan voor samenwerking met iedere partij. Wel vindt hij het zorgelijk dat ook steeds meer ‘gewone’ partijen het populistische jargon overnemen en daarmee extremere uitspraken legitimeren. Zo laakt hij de VVD die spreekt over een ‘tsunami van immigratie’. Ook baart het onderwijs in Nederland Maarten – zoals vele Jonge Democraten – zorgen., De voorzitter betreurt het wel dat er

bij de JD soms een iets te grote focus is op de problemen in het hoger onderwijs. Volgens Maarten is de kritiek op de zesjescultuur ‘terecht’. Dit probleem ligt niet alleen bij de studenten zelf, stelt hij. “Het onderwijsstelsel is een eenheidsworst. Op het MBO is nog enige differentiatie, maar in het hoger onderwijs is dit bijna afwezig”. Wat hem betreft moeten onderwijsinstellingen zich meer gaan specialiseren om zodoende competitievere onderwijsinstellingen te creëren. Om dit te bewerkstelligen moet er meer ruimte zijn om ook de kosten van een opleiding te verhogen en programma’s te verzwaren. Volgens Maarten moet een student ‘kwaliteit voor zijn geld’ krijgen, maar mag verwacht worden dat er ook ‘geld voor kwaliteit’ betaald wordt’. Hiervoor zal ook vanuit de overheid veel meer geld nodig zijn. “Vrijwel elke partij roept dat er meer geld nodig is voor onderwijs. Maar op het moment dat zij op het pluche zitten zeggen zij ‘ons onderwijs is zo slecht nog niet’.

Niet alleen voor de toekomst van het onderwijs heeft Maarten wensen, ook voor zijn eigen toekomst heeft hij nog de nodige plannen. Allereerst wil hij nu eindelijk zijn studie Politicologie aan de Vrije Universiteit afronden. Een toekomst in de politiek sluit Maarten zeker niet uit. Maar dit zal niet op provinciaal niveau zijn. De JD-voorzitter geeft aan dat wat hem betreft de provincie ‘een overbodige bestuurslaag is’ die ‘best kan verdwijnen’. Liever ziet hij zichzelf werken in een dynamische functie binnen de consultancy, diplomatie of lobbyindustrie. “ Werken voor wapenhandelaren of ta-bakslobbyisten, dat lijkt mij een geweldige uitdaging”. Gewetensbezwaren heeft hij niet per se. “Als het maar binnen de grenzen van het acceptabele blijft”, stelt hij. “En natuurlijk moet het goed betalen”, voegt hij toe met een knipoog.

6

Interview met een bestuurslid: Mathijs Kleijnen - ASDoor Femke Bink

Mathijs, noem nou eens drie dingen die geen enkele JD’er over jou weet.

“Ok, dat weten wel wat mensen, maar ik zit ook nog bij de studentenzeilvereniging Orionis. Ik heb daar in grote commissies gezeten, waaronder de introductiecommissie. Met 200 man zeilen in Friesland en heel veel feesten, dat soort werk. Daar heb ik al mijn gezellige ervaring vandaan. In mijn vroegere verleden was ik eigenlijk een verlegen Brabander, die af en toe een hockeystick in zijn handen heeft gehouden, in Eindhoven op school heeft gezeten, in Amstelveen heeft gewoond en nu eindelijk een grote jongen is geworden door in Amsterdam te gaan wonen.”

Wat ik eigenlijk veel interessanter vind – want dit wist ik natuurlijk allemaal al – is dat Mathijs boven zijn bedbank een schilderij heeft hangen dat gemaakt is door zijn oma.

“Ja, mijn oma is soort van kunstenares, maar dan meer voor de hobby. Ze maakt schilderijen en beelden. Dat fantasie varken-vis-geval daar op de kast heeft ze ook gemaakt.Oh, wat nog een goeie is om te vertellen, is dat ik Francofiel ben. Heet dat zo, ja toch? Fransen zijn geweldige mensen. Ze weten hoe ze goed moeten leven: lekker een beetje jeu de boulen en ze zijn de enige Europeanen die goede kaas kunnen maken. En worst.”

En de wijn dan?

“Die hoort er ook gewoon bij hoor, er staat daar op de kast nog een mooie fles.” Mathijs wijst daarna naar een grote foto op canvas die achter mij aan de muur hangt: “Er is toch niks mooiers dan om op een terras te zitten met fijne mensen, goede wijn, kaas en worst terwijl je over zo’n vallei uitkijkt.”

In mijn interview met Landelijk AS Nicolai kwam het ook al even aan bod: Wat is er nou leuk aan Algemeen Secretaris zijn? Je maakt notulen, stuurt leden mailtjes en moet iedere week die vervelende nieuwsmail versturen.

“Je kunt heel veel humor in je ledenmailtjes, notulen en nieuwsbrieven kwijt. De lol is om teksten zo te schrijven dat mensen het leuk vinden om ze te lezen. Zo ook de notulen van de ABVs (red. algemene bestuursvergaderingen.) Omdat ik daar dingen in zet als ‘hoeren die zichzelf buitensluiten’ of ‘het Gregoriaanse gezang van Jasper’, leest nog steeds ieder bestuurslid meteen de notulen.”Dan zegt Mathijs opeens vanuit het niets dat Els van P96 vandaag (red. 28 april) jarig is.

7

In mijn interview met Landelijk AS Nicolai kwam het ook al even aan bod: Wat is er nou leuk aan Algemeen Secretaris zijn? Je maakt notulen, stuurt leden mailtjes en moet iedere week die vervelende nieuwsmail versturen.

“Je kunt heel veel humor in je ledenmailtjes, notulen en nieuwsbrieven kwijt. De lol is om teksten zo te schrijven dat mensen het leuk vinden om ze te lezen. Zo ook de notulen van de ABVs (red. algemene bestuursvergaderingen.) Omdat ik daar dingen in zet als ‘hoeren die zichzelf buitensluiten’ of ‘het Gregoriaanse gezang van Jasper’, leest nog steeds ieder bestuurslid meteen de notulen.”

Dan zegt Mathijs opeens vanuit het niets dat Els van P96 vandaag (red. 28 april) jarig is. Denk je dat je als je klaar bent met de JD in Amsterdam, dat je dan nog veel in P96 zult komen?

“Ik denk wel dat ik er nog vaak zal zitten. Zeker. Dat is juist het mooie aan wat we nu als afdeling hebben bereikt: het is niet alleen leuk is om actief te zijn als bestuur, maar ook om als gewoon consumerend lid langs te blijven komen. Dat je kunt blijven komen en dat er veel mensen zijn die je wil blijven zien.”

En zou je buiten de JD om er ook nog komen? Ben je stamgast geworden, of alcoholist?

“Alcoholist was ik al, maar stamgast ben ik nu ook, ik heb immers de man met de tattoo gezien. Het bier drinkt er wel altijd makkelijk weg ja.”

Dit is ook meteen een oproep aan iedereen die niet weet wie de man met de tattoo is: blijf langer hangen in de P96!

8

JD Amsterdam◊ Het congres werd afgelopen keer in Amsterdam georganiseerd. ◊ Bij deze een visuele impressie. Foto’s door Sean Stevenson

9

10

Hypocrisie over D66 WestIedereen binnen D66 Amsterdam heeft het erover,maar in het publieke debat houdt eenieder demond stijf dicht. Over D66 West dus.

Temidden van enkele eclatante verkiezingsoverwinningen heeft D66 in de hoofdstad twee keer opzichtig geschutterd. Eerst liep de gemeenteraadsfractie onder leiding van Ageeth Telleman een bijna zekere bestuursdeel-name mis. Vervolgens brak er ruzie uit binnen de deelraadsfractie van D66 in stadsdeel West.

De eerste storm is inmiddels al weer gaan liggen, de tweede nog niet. In de vijfkoppige fractie van D66 West ontstonden twee kampen, waarbij drie critici uiteindelijk fractievoorzitter Ingeborg Baltussen zo ver kregen om haar leidersrol neer te leggen. Was het maar zo simpel en snel gegaan zoals ik nu schets. In werkelijkheid vlogen de ballen alle kanten op en wisselden de kansen. Beide partijen waren hard tegen elkaar, waardoor verzoening onmogelijk bleek. Het ultieme gevolg was dat de coalitiepartijen PvdA en GroenLinks rücksichtslos D66 uit het stads-deelbestuur gooiden.

Natuurlijk kun je de vijf raadsleden kwalijk nemen dat individueel belang prevaleerde boven partijbelang. Tegelijk valt echter ook de andere coalitiepartijen iets te verwijten. PvdA en GroenLinks legden D66 West een dictaat op: ‘Wij willen dat jullie Baltussen handhaven, anders gooien we jullie uit de coalitie.’ Daar gaan die partijen niet over. Toch werd D66-wethouder Choho geslachtofferd, terwijl iedereen hem prima vond functioneren. Dat is een machtsspel, waarbij de coalitiepartijen op de stoel van D66 zijn gaan zitten. Wethouders worden weggestuurd door hun eigen partij, niet door derden.

Daarnaast is de verontwaardiging vanuit andere partijen erg hypocriet. Elke partij heeft namelijk zijn relletjes. Zo stuurde de PvdA in Oost eerst de eigen stadsdeelbestuurder Fatima Elatik weg, om haar niet veel later doodleuk weer te benoemen. Niet zozeer D66 West brengt het imago van de stadsdeelpolitiek schade toe, maar al die politici die meehuilen met de wolven.

Jeroen Mirck is zelfstandig spreker/schrijver en duo-raadslid van D66 Amsterdam Nieuw-West.

Column D66 Amsterdam

11

Anekdotes uit de oude doosAlexander Scholtes (28) is oud-Secretaris Politiek van de Jonge Democraten. Ook washij bestuurslid van de afdeling Amsterdam. Op dit moment is hij fractievoorzitter van D66 in Amsterdam Zuid en werkt hij als beleidsadviseur internationalisering bij de HBO-raad.

Er is maar één termijn…Afgelopen week heb ik het nieuwe boek van Boris Dittrich uitgelezen, genaamd Moord en Brand. Dit boek kan ik u zeker aanraden. Toen ik als secretaris politiek onderdeel uitmaakte van het Landelijk Bestuur van de JD (2004-2005) trok Boris Dittrich de aandacht naar zich toe met een heel ander soort tekst: het pamflet Op weg naar nieuwe solidariteit. Hiermee startte hij een wat mij betreft broodnodige discussie over de ideologische en politieke koers van D66. Hij sneed electoraal gevoelige thema’s aan zoals het verhogen van de AOW-leeftijd, de hypotheekrenteaf-trek en intensieve Europese samenwerking (inderdaad, dat zijn nog steeds gevoelige thema’s) en pleitte voor hervormingen in de economie, de sociale zekerheid en de overheid. Ik denk dat je kunt stellen dat hij de basis legde voor de toekomstgerichte, sociaal-liberale politiek van het D66 van Alexander Pechtold.

Ook de Jonge Democraten hebben daar hun steentje aan bijgedragen. Onder het motto ‘er is maar één termijn, en dat is de lange termijn’ organiseerden wij een zogenaamde ToekomstTour: een reeks activiteiten door heel Nederland vol discussie over de toekomst van Nederland, van het sociaal-liberale gedachtegoed en van D66. We nodigden Ronald Plasterk (toen nog ‘gewoon’ columnist) uit voor een pittige column, gingen met Dittrich in discussie over zijn pamflet en verzorgden met een heel team interactieve workshops voor alle afdelingen.

Dit alles resulteerde in een JD-pamflet met onze ideeën over milieu, onderwijs, sociaal-economische zaken en buitenlandse politiek. Het pamflet werd aan Boris Dittrich gepresenteerd tijdens het D66-congres van november 2005, en bevatte voorstellen voor een nationale ondernemingsraad als democratisch alternatief voor de vakbond en het verhogen van de AOW-leeftijd naar 69.

Misschien wel de mooiste bijdrage van de JD was die tijdens het jubileumcongres van D66 in 2006. In de oorspronkelijke versie van het verkiezingsprogramma stond nog dat een staatscommissie onderzoek zou moeten doen naar de hervorming van de woningmarkt. Dat vonden wij toen veel te slap, en we dienden een amendement in: in nieuwe gevallen moet de aftrek van de hypotheekrente worden begrensd tot 500.000 euro. Door strategisch bij alle microfoons Jonge Democraten te positioneren en – althans dat hoop ik – dankzij ons goede verhaal kregen we de steun van het congres. Aldus sneuvelde het heilige hypotheekhuisje van D66.

Alexander Scholtes

12

Door Tim Jansen

Hij groeide op in het noorden van Amsterdam, maar was ook veel te vinden aan de andere kant van het IJ. Zijn school zat in het mondaine Amsterdam Zuid, hij drinkt regelmatig een biertje in het centrum van de stad en momenteel woont hij in Oost. Toch is Floris Kreiken (1982) niet alleen in geografische zin een Amsterdammer. Volgens hem karakteriseert de hoofdstedelijke aard zich vooral in ‘vrijzinnigheid’. Doorgewinterde JD’ers zullen Floris dan ook kennen als iemand die zich met regelmaat heeft ingezet om het vrijzinnige karakter van de hoofdstad of van Nederland te bewaken. Floris streed voor vrije openingstijden in de horeca, zette zich in voor de marketingtechnieken van prostituees en wil dat goede straatmuzikant-en langdurige concerten kunnen geven.

Op het eerste oog lijkt Floris’ politieke interesse een erfelijke belasting. Zijn moeder zat midden jaren negentig voor D66 in de Amsterdamse deelgemeenteraad. Toch geeft Floris aan dat hij niet gedurende zijn hele jeugd geïnteresseerd is geweest in de politiek. Als puber gaf hij de voorkeur aan voetballen met vrienden boven politieke discussies. Zoals

velen van zijn generatie werd de politieke interesse gewekt toen het Nederlandse politieke landschap overhoop werd gegooid door Pim Fortuyn. Floris geloofde niet in Pim’s puinhopen van Paars en zijn politieke interesse culmineerde uiteindelijk in een lidmaatschap van D66 en de Jonge Democraten. Zijn eerste kennismaking met de Jonge Democraten is zoals vele JD-ontmaagdingen verlopen; een weekend in de Veluwse bossen met nachtelijke gesprekken en een overdaad aan alcohol. Zijn JD ontgroeningsweekend omschrijft Floris dan ook als ‘een beetje corporaal’ en ‘weinig inhoudelijk’. Toch moeten deze opmerkingen niet als kritiek op het ontspanningsweekend worden opgevat. Floris ging soepel mee in de losbandige sfeer van het weekend en moest na ettelijke biertjes uiteindelijk naar bed gedragen worden door Alexander Scholtes. Het gebrek aan inhoudelijke discussies was voor Floris geen obstakel om verder actief te worden binnen D66/JD. Om politieke werkervaring op te doen had hij zijn oog laten vallen op een stage bij Tweede Kamerlid Boris van der Ham. Om deze stage te bemachtigen heeft Floris de parlementariër naar eigen zeggen net zo lang gestalkt tot het hij uiteindelijk een stageplek kreeg. Koud begonnen aan zijn stage viel hij meteen in een politieke crisis. Toenmalig minister Verdonk wilde dat Ayaan Hirsi Ali afstand deed van haar Nederlanderschap, nadat was gebleken dat zij had gelogen over haar verleden tijdens de naturalisatieprocedure. De oppositiepar-tijen en D66 hekelde het optreden van de VVD-minister. Uiteindelijk zegde D66 haar vertrouwen in Verdonk op en zo viel het tweede kabinet onder Balkenende. Met de val van het kabinet begon er voor Floris een hectische, maar naar eigen zeggen ook ‘een hele gave’ periode. Ondanks dat hij tijdens

‘Amsterdammer zijn staat gelijk aan vrijzinnigheid’

Floris Kreiken

13

de periode niets anders deed dan werken en slapen bewaart Floris goede herinneringen aan deze periode. “Zo gingen we ‘s nachts, gewapend met bier en posters, in een bus op pad voor posterplakacties”, vertelt Floris. Hij legt uit dat deze plakacties een soort van guer-rillastrijd was met de SP. Regelmatig werden vers geplakte posters overplakt door plakkaten van de Socialisten. Ook de Democraten lieten zich natuurlijk niet onbetuigd en plakten vervolgens weer over de posters van rode rakkers heen. De stage bleek een goede leerschool en een opmaat naar invloedrijker politiek werk; het voorzitterschap van de Jonge Democraten.Tijdens het 51e congres van de Jonge Democraten in Maastricht werd Floris na een tweestrijd met Kevin van Halderen verkozen tot voorzitter van de Jonge Democraten. Terugkijkend op zijn periode als voorman van de Jonge Democraten stelt hij dat het groeiende ledenaantal ‘een van de grootste uitdagingen was’. Onder Floris’ leiding verdubbelde het aantal leden van de Jonge Democraten. “Overigens was dit niet mijn verdienste”, stelt de voormalig voorzitter bescheiden. Toch heeft Floris zich niet alleen bezig gehouden met de interne beslommeringen van de vereniging. Hij vertelt wel met gepaste trots over de hoeveelheid media-aandacht die zijn bestuur wist te genereren met de actie Vrij op Stap. Met Vrij op Stap trachtte de Jonge Democraten middels een burgerinitiatief een discussie los te maken over vrije openingstijden in de horeca. De actie was een respons op het initiatief Vroegopstap, waarmee twee Friese moeders een pleidooi hielden voor het uiterlijk sluiten van horecagelegenheden om twee uur. Beide groepen probeerden middels het verzamelen van 40.000 handtekeningen het onderwerp op de agenda van de Tweede Kamer te krijgen. Metro sprak over een ‘Battle of the burger-initiatieven’ en Trouw publiceerde een spread waarin beide verdedigers van de burgerinitia-tieven aan het woord kwamen.Niet alleen met het burgerinitiatief wist Floris veel aandacht te trekken. Ook het idee om de

‘vrijheid van meningsuiting’ symbolisch ter grave te dragen leverde de nodige aandacht op. Overigens heeft deze actie nog heel wat voeten in aarde gehad, vertelt Floris. Voor deze actie wilde het bestuur graag een echte grafkist gebruiken. Maar waar haal je een betaalbare doodskist vandaan? Floris besloot op Marktplaats te kijken. Zijn digitale zoektocht bleek niet zonder succes en hij kon enkele dagen later een doodskist ophalen in Spijkenisse. “Ik kwam daar aan bij een kale man met een bleek gezicht en gitzwarte kleding. En hij had nog een rare stem ook”, vertelt Floris over de lijkkistenverkoper. De verkoper kan volgens hem het best gekarakter-iseerd worden als ‘Hellraiser’ of een ‘vampier’. Floris geeft dan ook aan dat hij ‘een angstig moment’ kende toen de verkoper hem vroeg mee te gaan naar zijn schuur. “Ik overwoog Marianne (destijds secretaris van de JD) te smsen dat er iets vreemds aan de hand zou zijn wanneer ik niet binnen drie uur terug zou zijn” , zegt Floris. Gelukkig bleek de wat obscure en bevreemdende situatie geen gevaarlijke te zijn en ging Floris met de benodigde kist richting Den Haag. “ Uiteindelijk bleek het een hele vriendelijke man en heeft hij ons prima geholpen”, aldus de oud-voorzitter. Na zijn tijd als voorzitter is Floris aan de slag gegaan als promovendus aan de Universiteit in Delft op het gebied van Innovatie en Recht. Daarnaast is hij sinds kort actief als duo-raadslid voor D66 in de Amsterdamse gemeenteraad. Wat de toekomst op professioneel vlak brengt weet hij nog niet. Een keuze tussen politiek of wetenschap heeft hij in ieder geval nog niet gemaakt. Door zijn drukke bestaan heeft hij tegenwoordig minder tijd om bij de JD langs te gaan. Tussen alle werkzaamheden door zorgt Floris er in ieder geval voor dat een groep JD’ers in conditie blijft door een wekelijks ‘ple-invoetbalmoment’ voor de JD’ers te creëren. Daarnaastprobeert hij nog regelmatig langs te komen bij activiteiten. “Want de JD is een leuke club met enthousiaste mensen”, concludeert Floris.

14

Door Malu Pasman

Op een gegeven moment waren we bijna familie geworden. Als campagneteam zagen we elkaar in ieder geval vaker dan dat je die ene verre oom of tante ziet. Elke week kwamen we in Het Gespuis samen, waarbij iedereen altijd vol enthousiasme en goede ideeën was. Naast het bedenken en regelen van de campagne was er bovendien veel ruimte voor gezelligheid. We kunnen in ieder geval terugkijken op een onwijs leuke campagnetijd die ook een zeer goed resultaat heeft opgeleverd.

Al eind december begonnen met brainstormen voor de verkiezingen die pas begin maart zouden plaatsvinden. In een ijskoud Gespuis vlogen veel ideeën over tafel, waaruit uiteindelijk twee acties ontstonden. Allereerst besloten we de zogenaamde ‘koffieactie’ uit te voeren, waarbij we bij hogescholen en universiteiten een goed verhaal zouden uitdelen samen met verse koffie. Het tweede idee was een kroegentocht, waarbij we door

het Amsterdamse nachtleven zouden trekken om ons liberale geluid te laten horen. Om deze actie mooier te maken hadden we een eigen flyer tot beschikking, waarop onze eigen lijstduwer en voorzitter van JD Amsterdam Anne Breure de grote ster was. En natuurlijk waren er de condooms met de slogan ‘Denk Buiten de Ring’, die altijd goed waren voor veel flauwe opmerkingen van ,vooral de mannelijke, leden van het campagneteam.Op 10 februari was de dag van de koffieactie eindelijk aangebroken. Met de slogan ‘Word Wakker’ wilden we de universiteiten veroveren! De slogan bleek uiteindelijk ook op onszelf van toepassing te zijn, aangezien we om 8 uur ‘s ochtends met kleine oogjes in Het Gespuis stonden. Gelukkig wierp Nils zich op als een uitstekende barista, waardoor we binnen een paar minuten van koffie waren voorzien. Nadat dit was gebeurd, kon de 38 liter koffie voor de actie gezet worden. Dit bleek nog een hele uitdaging te zijn, aangezien Het Gespuis niet berekend was op twee kof-fiezetapparaten die tegelijk aanstonden.

Het Campagneteam van de JD Amsterdam

15

Uiteindelijk wist Angela de stoppen te fixen, waardoor we ready to go waren.De eerste stop van de dag was het gebied rond de Oudemanhuispoort en het Binnengasthuis van de UvA. Binnen korte tijd was het terrein overgenomen door de JD en was het haast onmogelijk om iets anders te zien dan het JD-groen. Veel studenten gaven aan op D66 te gaan stemmen en de zeldzame outsiders die dit niet deden, gaven wel aan onze actie ‘ heel tof te vinden’ . Na twee uur waren we al door de koffie heen en na een welverdiende lunch zetten we koers richting Roeterseiland en HvA Leeuwenburg. Mede door het slechte weer was het op deze locaties vrij rustig, maar de koffie is uiteindelijk wederom opgegaan en ook hier hebben we mensen kunnen overtuigen hun stem aan D66 te geven.De volgende twee weken stonden in het teken van de kroegentochten. Gewapend met 1500 condooms waren we er klaar voor om het Amsterdamse nachtleven te veroveren. De kroegentocht van 19 februari vond plaats in De Pijp en ons team werd vergezeld door Maarten Koning en enkele kandidaat-Statenleden. Na eerst samen gegeten te hebben, gingen we op pad om mensen aan te sporen vooral ‘buiten de ring’ te denken. De condooms bleken een goede manier te zijn om een gesprek aan te knopen en ondanks een hoop flauwe opmerkingen en halfslachtige pogingen van mensen om grappig te zijn,

was er bij veel mensen ook ruimte voor een inhoudelijk verhaal. In de buitenlucht werd door een paar bikkels in de kou flink geflyerd, waardoor nog meer mensen bereikt werden. Kortom, het was een geslaagde avond en na de kroegentocht werd er nog tot in de kleine uurtjes doorgefeest.Veel tijd voor stilzitten hadden we vervolgens niet, want enkele dagen later stond er weer een kroegentocht op het programma, ditmaal in de omgeving van de Nieuwmarkt. Deze keer kregen we hulp van D66-Kamerlid Kees Verhoeven, die zich meer dan enthousiast op de taak om condooms uit te delen stortte. In de kroegen werden we enthousiast ontvangen en op straat trokken we veel bekijks.

Hierna zat het werk van het campagneteam erop en konden we alleen nog hoopvol de uitslagen van de verkiezingen op 2 maart afwachten. Op de uitslagenavond stond dan ook een gespannen campagneteam in P96. Uiteindelijk konden we opgelucht ademhalen, met 15,5 procent van de stemmen werd D66 de tweede partij in Amsterdam en Anne wist zo’n 500 voorkeursstemmen binnen te halen. In december vroegen we ons nog af hoe succesvol de campagne zou worden. Gelukkig kunnen we met een leuke ervaring, 1500 condooms en vier doorgeslagen stoppen later vaststellen dat onze moeite niet voor niets was geweest!

In Over de Schutting laten we onze politieke

tegenstanders een inkijkje geven in hun vereniging.

Wat houdt ze momenteel bezig? Hoe kijken ze

tegen de JD aan? Deze keer de beurt aan Vural Polat

van ROOD Amsterdam Jaren geleden na één of ander historisch congres hing Harry van Bommel sip aan de bar. “Wat is er?”, vroeg ik. “Er zijn geen mooie vrouwen.” “Nou, die ene met die rode sloebertrui dan, of die met korte stekeltjes? Nee. Weet je trouwens waar ze wél leuke meisjes hebben?”, vroeg Harry. “D66”, antwoordde hij zelf.

Een SP’er ontloopt normaal politieke babbelborrels (de revolutie is immers geen hobby), nutteloze debatten om het debatteren en verkiezingsfeestjes van andere partijen. Maar de nieuwsgierigheid werd te groot. En jawel, daar waren ze, keer op keer: de meisjes van de Jonge Democraten. In polo’s of met groene shirtjes met het opdruk: JA! D66!. De meisjes hebben doorgaans een zoete witte wijn in de hand, lachen hard om grapjes van studentikoze mannelijke leden, die saaie types met moeilijke brillen en ze hadden allemaal écht overal een genuanceerde afgewogen mening over (dus eigenlijk geen).

De JD heeft een hoger percentage vrouwelijk schoon dan een kabinet van Berlusconi. Helaas zitten die meisjes niet in de Tweede Kamer. Na Sophie, wiens haarspray je via de livestream van Politiek24 al kon ruiken, moeten we het nu doen met milf Pia. Ja, en Fatma is wel mooi, maar ze mist dat wulpse, vrolijke iets wat JD-meisjes typeert. En dat is zonde. Want laten we eerlijk wezen: dit kabinet is er alleen maar omdat honderddui-zenden mannen fantaseren over Fleur Agema in een leren SS-pakje. De inhoud is toch niet zo belangrijk bij D66. Daarom: zet de meisjes van de Jonge Democraten in de Tweede Kamer en zie hoe een linksige lente in één keer aan komt waaien. Maar goed, genoeg over jullie, nu wat meer over ons. ROOD Amsterdam houdt zich vooral bezig met lokale kwesties, we praten met jongeren en weten zo wat er speelt. Hierdoor heeft ROOD Amsterdam er bijvoorbeeld onlangs voor gezorgd dat de Mosquito, een irritant apparaat om hangjongeren weg te piepen, verdwijnt uit Amsterdam. Maar ook landelijke problemen laat ROOD niet liggen. We voeren sinds aanstelling van het huidige kabinet op verschillende manieren door heel het land actie tegen de asociale bezuinigingen op het onderwijs. Wij houden niet van onnodig kletsen zoals ze dat bij alle andere PJO’s doen. Wij stellen een daad en tonen onze moed. Voor meer informatie kijk op http://roodamsterdam.sp.nl/

Vural Polat, ROOD Amsterdam

16

Over de Schutting

17

Agenda JD AmsterdamVoor meer informatie over de activiteiten: www.jdamsterdam.nl Dinsdag 28 juni: COM-Avond AuteursrechtWat: Een discussieavond georganiseerd door de commisse OC&W.Waar: Café P96, Prinsengracht 96, AmsterdamWanneer: Dinsdag 28 juni, 20:00 uur

Zaterdag 2 juli: IETS – Super AAVWat: De ledenvergadering waarop nieuwe bestuursleden worden verkozen en het politiek programma van de JD Amsterdam wordt vastgesteld.Waar: Café P96, Prinsengracht 96, AmsterdamWanneer: Zaterdag 2 juli, hele dag

In juli en augustus zal er net als vorig jaar weer een aantal zomerborrels gehouden worden.Houd de website en de nieuwsbrief in de gaten voor de data en locaties.