De brandende rivier en een biertje Blauwalg
-
Upload
menno-bakker -
Category
Documents
-
view
205 -
download
4
Transcript of De brandende rivier en een biertje Blauwalg
6 juli 2015
Wanneer je ergens in het noorden van de Amerikaanse staat Ohio een biertje bestelt heb je kans dat je een flesje ‘Burning River’ krijgt. Die naam is niet zo maar ontsproten uit het brein van een dwalende copywriter. Nee; het is een stukje geschiedenis. Burning River verwijst naar de Cuyahoga, die in het noorden van Ohio via Cleveland naar het Eriemeer kronkelt. De rivier is maar smal en toch is het een van de beroemdste rivieren van Amerika. Het stroompje heeI dat te danken aan het feit dat het in de jaren zesKg spontaan…in brand vloog.
Nou ja, spontaan. Eeuwen van industrialisa5e en vervuiling hadden menig rivier in Amerika doen veranderen in kronkelende smeerpijpen, vol olie en andere smurrie. En dan kwam het voor dat de vonken van een passerende trein de rivier deden ontvlammen.
�1
Class aptent taciti sociosqu ad per inceptos hamenaeos.
De brandende rivier en een biertje Blauwalg
Nederlandse watertechnologie in de VS
door Menno Bakker
This is where they walked, This is where they swam, Take a picture here, Take a souvenir Cuyahoga, gone‘Cuyahoga’, R.E.M., 1986
6 juli 2015
Dat was exact wat er ook al regelma5g met de Cuyahoga was gebeurd, maar in de jaren zes5g was het ontluikende milieubewustzijn eindelijk zo ver dat de publieke opinie er schande van sprak. Landelijke kranten schreven erover en de Cuyahoga werd een metafoor, voor de teloorgang van het oorspronkelijke, natuurlijke Amerika; het Amerika van de Indianen. Er kwamen federale weFen, financiële fondsen voor opknapbeurten en er kwamen schoonmaakac5es. En ja, de Cuyahoga werd weer een redelijk schone rivier. Goed voor toerisme, gul voor de drinkwaterbedrijven die er water van aJappen.
De ramp van Toledo
Maar die drinkwaterbedrijven, inmiddels verlost van in de fik vliegende rivieren, kampen anno 2015 met een ánder probleem: Blauwalg. Wanneer die algen afsterven komt er Microcys5ne vrij; een voor de mens zeer giJige stof die allerlei ziekten, waaronder leverkanker kan veroorzaken. Dat de Blauwalg een geniepige vijand is, die onverwacht kan toeslaan bleek ook nog eens in 2014, toen de stad Toledo met een ramp werd geconfronteerd. Op 2 augustus werden de inwoners voor het eerst gewaarschuwd dat er een probleem was met het leidingwater. Bij me5ngen werden sporen ontdekt van Microcys5ne. De gemeten concentra5es waren hoog genoeg om de gezondheid schade toe te brengen. Edward Moore van de stad Toledo vertelde 5jdens de recente ‘U.S. Algal Toxin Conference’ in Akron (Ohio) hoe zijn stad zich had verkeken op de vergaande gevolgen van de ramp. “Wat wij niet voldoende zagen aankomen is het effect op de gezondheidszorg”, aldus Moore. “De dialyse-‐afdelingen van de ziekenhuizen hadden een schreeuwende behoeJe aan water en wij zaten met de las5ge vraag van hoe het daar te krijgen.” De Na5onal Guard werd ingevlogen en vanuit tal van omliggende steden en staten voerden tankauto’s water aan naar de getroffen stad. De directe schade voor Toledo was volgens Moore misschien maar 100.000 dollar, maar de indirecte schade zat naar alle waarschijnlijkheid in de miljoenen. En, misschien minstens zo erg in het service-‐gerichte Amerika, was het beschadigde vertrouwen, tussen de oren bij de klanten. Moore: “Wat wij hebben meegemaakt heeJ grote impact gehad op onze klanten, de bedrijven en de burgers. Lang leefde het gevoel
�2
‘Wat wij hebben meegemaakt heeft grote impact gehad op onze klanten, de bedrijven en de burgers’
6 juli 2015
dat je het water uit de kraan te allen 5jde kon vertrouwen. Nu werd iedereen met de neus op harde feiten gedrukt. De ramp heeJ een diepe impact gehad op ons leven.”
Dode raNen
Bedreigingen zijn tegelijk kansen. Zoals de laatste brand van de Cuyahoga-‐rivier de vervuiling van Amerikaanse waterlopen na5onaal op de agenda zeFe, proberen betrokkenen nu de Toledo-‐ramp te gebruiken als een omslagpunt. Het probleem van Blauwalg staat dan ook hoger op de Amerikaanse agenda dan ooit, met name in de regio van de ‘ Great Lakes’ , tussen de VS en Canada.
In de wetenschap dat Nederlandse watertechnologiebedrijven oplossingen hebben organiseerde de Water Alliance (NL) samen met partner Akron Global Water Alliance (Ohio) van 28 tot 30 april 2015 ‘the U.S. Algal Toxin Conference’ in Akron, Ohio. Vanuit WaterCampus Leeuwarden sprak een Nederlandse delega5e vervolgens in besloten sfeer met vertegenwoordigers van de stad Akron. Beide steden hebben ambi5e en dat zou wel eens tot een vruchtbaar verstandshuwelijk kunnen leiden. Akron (Ohio) is een typische Amerikaanse stad en telt ruim 200.000 inwoners. Jarenlang werd de stad de rubberhoofdstad van de VS genoemd. Dat was vooral te danken aan de aanwezigheid van giganten als Goodyear en Firestone. De bedrijven zijn er nog steeds en uit de namen ‘ Goodyear Heights’ en ‘ Firestone Park’ , op de stadsplaFegrond kun je afleiden dat de bandenindustrie een enorme impact heeJ gehad op Akron. Maar de stad heeJ zich inmiddels ook verder ontwikkeld. En sinds enkele jaren profileert de stad zich ook op het gebied van watertechnologie. Akrons’ Water Reclama5on Service Manager’ Brian Gresser geeJ ronduit toe dat het idee is geboren toen burgemeester Donald Plusquellic en hijzelf samen met anderen 5jdens een Europese studiereis in contact kwamen met de Water Alliance in Leeuwarden. Onder de indruk van wat er op en om de WaterCampus Leeuwarden is ontstaan staken ze in Akron de koppen bij elkaar en namen het besluit om óók in te zeFen op watertechnologie.
�3
Akron
Jarenlang werd Akron de rubberhoofdstad van de VS genoemd
6 juli 2015
Geen onlogische stap overigens, voor wie bedenkt dat er water in de regio zoetwater in overvloed is. De nabijgelegen Great Lakes vormen gezamenlijk het grootste zoetwaterreservoir ter wereld. En er is historie, zoals de zwartgeblakerde bladzijde in de geschiedenis van de Cuyahoga, waar we eerder in dit verhaal al melding van maakten. Die rivier kronkelt zich (de naam is Indiaans en betekent zoiets als ‘ kronkelende beek’) door Ohio en de stad Akron een weg naar het Eriemeer. Jarenlang was de rivier een open riool. Het was zelfs zo erg dat iedereen die op en om de rivier werkte (en er waren honderden bedrijven geves5gd aan de oevers) het devies kende: ‘ don’t fall in the river’. En wanneer dat tóch gebeurde, dan ging je met grote spoed naar de medische hulpdiensten, zo herinnert milieuac5vist Tim Donovan, die jaren voor de staalfabriek Jones & Laughlin werkt én getuige was van de brand. “Het was een smerige bende. Er dreef een soort oliefilter op het water, het bubbelde van alle gassen en er
dreven dode raFen in die opgezwollen waren, alsof het honden waren.”
De branden – en zeker de laatste van 1969 – maakten zoals gezegd dat milieubewustzijn en wetgeving in een stroomversnelling raakten. De resultaten zijn er naar, want tegenwoordig kunnen vissen en mensen weer rus5g in de Cuyahoga zwemmen. Het laatste traject van de rivier, vlak voordat het water bij Cleveland het meer in stroomt, meandert zelfs door een beeldschoon
Na5onal Park. Jaarlijks kunnen er honderdduizenden mensen van genieten. De rivier is dus bepaald nog niet ‘gone’, zoals R.E.M. dat ietwat fatalis5sch zingt, maar weer tot leven gewekt. De drama5sche gebeurtenissen hebben een plekje gekregen in het collec5eve bewustzijn van mensen en hebben inmiddels de status bereikt van ludiek biermerk.
�4
‘Er dreven dode ratten die opgezwollen waren alsof het dode honden waren’
6 juli 2015
Waterstofperoxide Het is spannend om te zien of de Cuyahoga en haar omliggende wateren nu ook de tweede grote uitdaging in haar geschiedenis kan overwinnen; het overmeesteren van die vermaledijde Blauwalg. Nederlandse wetenschappers
en bedrijven zijn daarbij betrokken. Met name kleurrijke onderzoeker Hans MaFhijs, van de Universiteit van Amsterdam is al heel erg ver in de rich5ng van een oplossing; de toepassing van waterstofperoxide. MaFhijs deed onderzoek naar toepassingen van de methode in verschillende Nederlandse meren in samenwerking met ARCADIS Nederland. Resultaten uit dat onderzoek waren zeer posi5ef. Gebleken is dat blauwalgen, meer dan andere algensoorten, gevoelig zijn voor lage concentra5es waterstofperoxide. Nu wordt het even technisch: waterstofperoxide is een milde oxidator die het fotosyntheseapparaat van de blauwalgen verstoort en doodt. “Een bijkomend voordeel is dat waterstofperoxide in
�5
Hans Matthijs
6 juli 2015
combina5e met heterotrofe bacteriën ook het giJige microcys5ne dat uit de blauwalgen weglekt arreekt”, zo vertelt MaFhijs. “Dit heeJ als voordeel dat na behandeling het water in een meer of reservoir binnen enkele dagen vrij is van deze gevaarlijke gifstof en weer geschikt is voor recrea5e of, zoals in Akron, voor drinkwaterbereiding.”
MaFhijs presenteerde zijn onderzoek 5jdens the U.S. Algal Toxin Conference 2015 van de Water Alliance. Een dag later maakte de wetenschapper deel uit van een consor5um dat in gesprek ging met Akron Water Supply. Dat leverde concrete kansen op voor de par5ciperende bedrijven. Het consor5um bereidt op dit moment een concreet voorstel voor. En naar alle waarschijnlijkheid zal in samenwerking met de Universiteit van Akron worden onderzocht of de succesvolle Nederlandse blauwalgaanpak ook in de USA kan worden geïntroduceerd en in samenwerking met Arcadis US kan worden toegepast. Het zijn mooie ontwikkelingen; Nederlandse wetenschappers ondernemers die oplossingen bieden om de wereld een stukje schoner te maken. Wie weet is het spook van Blauwalg in zwem-‐ en drinkwater niets
�6
‘Na behandeling is het water binnen enkele dagen weer geschikt voor recreatie of drinkwaterbereiding’
6 juli 2015
anders dan een verhaal dat nog van vroeger in ons collec5eve geheugen rondwaart. En bestel je aan de oevers van de Nederlandse en Amerikaanse wateren waar de oplossingen ooit in een stroomversnelling kwamen gewoon een ‘Biertje Blauwalg’.
Don’t fall in the river
hFps://youtu.be/nlHiaZFvcXA
Cuyahoga, R.E.M.
hFps://youtu.be/Hv_oOY6Giyw
�7