1halfjaarlijks tijdschrift - twaalfde jaargang www.woumen.eunummer 24 / juni 2014v.u. bewonersplatform Woumen - Karel Famaey, Iepersteenweg 39C - Woumen

INHOUD

blz.

Voorwoord 3

Een vernieuwd dorpsplein 6

Het dorpsonthaalpunt 8

Bedrijf in de kijker: Comfort Concepts Coupé 11

Kleine Kunst over Grote Oorlogen 15

Streekrecept: plattekaas-frambozen-bavarois 17

Vereniging in de kijker: kaartersclub 'Met de muil' 18

Lief en leed op de parochie 22

Activiteitenkalender 24

Sportieve Woumenaar in de kijker: Gerard Brouckaert 25

Het Grote Fietsexamen 29

Uit de oude doos 30

Willem Vermandere – Alles gaat over 32

Jong en oud ontmoeten elkaar in COZ 33

Bekende Woumenaar in de kijker: wijlen Stefaan D'hont 34

'14-'18 : de monumenten 36

'14-'18 : getuigenis van Maria Bryon 38

Nuttige telefoonnummers / medewerkers 39

Algemene dorpsvergadering en Patékaarting 40

Deze krant is gratis voor alle inwoners van Woumen.

Mensen van buiten ons dorp die de dorpskrant wensen, kunnen die bestellen tegen

€ 3 (inclusief verzendingskosten) op het telefoonnr. 051 50 46 59. Wil dan ook dit

bedrag overschrijven op het rekeningnr. BE80 1030 2816 0077 na ontvangst van de

Blankaartklok.

2

VOORWOORD

“Amaai zeg, Woumen is nogal veranderd de laatste maanden.” Dit zijn deletterlijke woorden van mijn schoonbroer toen die onlangs eens terug in onsdorp was. Ik keek hem verwonderd aan en pas toen we aan een opsommingbegonnen van wat er sinds Nieuwjaar is gewijzigd aan het uitzicht van onsdorp, viel mijn spreekwoordelijke eurocent.

Het nieuwe rusthuis begint serieus vorm te krijgen, de ingang van de oudejongensschool heeft een metamorfose ondergaan, het dorpsplein isvernieuwd en een 3-tal nieuwbouwprojecten – het één al groter dan hetandere – hebben het straatbeeld aanzienlijk gewijzigd. En dan had mijnschoonbroer nog geen weet van de nieuwe verkaveling die er komt in deKerkhofstraat, van het nieuwbouwproject van bakkerij Devreker, van de –eindelijk – voor het najaar geplande oplossing voor de wateroverlast in deKerkhofstraat, van het nieuwe of vernieuwde O.C. dat ons te wachten staat,van de herstelde Steenstraat richting Klerken...

3

We kunnen er inderdaad niet naast kijken, er heeft heel wat bewogen inWoumen de laatste maanden. En natuurlijk kunnen we beginnenmuggenziften over het feit dat niet alle tegels mooi recht liggen op hetdorpsplein, dat het wel ambetant is dat er zoveel vrachtwagens af en aanrijden op al die bouwwerven,… Maar we mogen bovenal niet vergeten dat erwel degelijk iets serieus veranderd is in ons dorp, waar we eigenlijk trots opzouden moeten zijn.

Ik denk dat het een beetje de ziektevan de tijd is: het haar in de boterzien liggen, maar vergeten dat erdaaronder wel goeie boter zit. Deverzuring in onze maatschappijneemt toe, of we dat nu willen of niet.En ik heb er mezelf ook al op betrapt.Onlangs hoorde ik op café dat zeplannen hadden om bij de vernieuwing van de Iepersteenweg eenwaterzuiveringsstation te plaatsen voor mijn deur. “Amaai, dat zal niet waarzijn”, dacht ik bij mezelf, “dat gaan ze niet voor mijn deur zetten. Dat ze dat‘spel’ maar elders gaan zetten. Dat gaat veel te veel lawaai maken, dat gaatstinken, enz, enz….”. Redelijk gelanceerd kwam ik thuis en een tientalminuten raasde ik door. Toen ik eindelijk klaar was, kwamen mijn tweekinderen heel subtiel met de krant van die dag en toonden ze mij tweeartikels. “Buurman legt klacht neer tegen aanleg petanqueplein aan deoverkant van zijn straat wegens geluidsoverlast” en “Spelende kinderenworden geterroriseerd door gepensioneerd koppel omdat ze te veel lawaaimaken als ze spelen”. Fijntjes voegde mijn vrouw er aan toe dat ik diezelfdemorgen – toen ik die artikels had gelezen – gezegd had dat de mensen nietsmeer konden verdragen van elkaar. Dat ze beter eens met elkaar zoudenpraten, alvorens elkaar een proces aan te doen. Dat ze content zoudenmoeten zijn dat er zoiets bestaat als een petanqueplein waar mensen samenkomen en dat we tevreden zouden moeten zijn dat kinderen nog op straatwillen spelen, i.p.v. de godganse dag bezig te zijn met internet, Facebook,Playstation en andere Nintendo’s…

4

Het gebeurt niet veel, maar toen wist ik even niet wat ik moest zeggen.Blijkbaar kunnen we vandaag veel moeilijker de positieve dingen zien danvroeger. Wegenwerken betekenden vroeger betere wegen. Nu vinden we datdie werken veel te lang duren. We sakkeren over het feit dat ze de oudeborduren hebben gebruikt op het dorpsplein en dat de tegels krom liggen,terwijl we vroeger content zouden zijn dat het geld niet over de balk werdgesmeten en dat al die putten uit de trottoirs weg waren. Vroeger warenkermissen, dorpsfeesten, cafés en feestzalen plaatsen waar iedereen pleziermaakte tot een gat in de nacht. Nu zijn het oorden van verderf die zorgen voorgeluidsoverlast, wildplasserij, enz.

Gelukkig – denk ik dan – is het in Woumen allemaal zo erg nog niet. Ik hoopdat we hier nog altijd kunnen praten met elkaar, dat we het positieve zien inhetgeen dat in ons dorp verandert. En als ik dan zie hoeveel volk er op onzekermissen afkomt, hoe de recente woensdagnamiddagmarkt op de Tramstatieeen succes was, hoeveel volk er op onze nieuwjaarsreceptie was,…. dan benik geneigd te geloven dat we in Woumen nog niet zover zijn.

Woumen is een schitterend dorp om te wonen. We hebben een prachtignatuurgebied rondom ons dorp. We zijn een uniek dorp omdat we zoveelhandelszaken hebben, die ons alles kunnen geven wat we dagdagelijks nodighebben. Eigenlijk kunnen we niet klagen zeker, integendeel……

Manu Mackelberg, Coördinator Bewonersplatform Woumen

Ps: ‘k ben voor alle zekerheid eens gaan vragen wat er waar was van dat

zuiveringstation. Bleek dat er toen nog niets van aan was. Waarom heb ik mezelf dan

eigenlijk zo druk gemaakt?

5

DORPSPLEINVERNIEUWING EINDELIJK GEREALISEERD

Eindelijk, dat is het woord wat we mogen gebruiken nu ons dorpspleinvernieuwd is. Het verhaal begint ergens in maart 2012 toen we op de hoogtegesteld werden door het Stadsbestuur dat ons dorpsplein zou wordenheraangelegd. Immers, omdat Infrax de elektriciteitscabine die naast de kerkstond, moest vervangen, werd meteen beslist om ook het dorpsplein onderhanden te nemen.

Verschillende vergaderingen en plaatsbezoeken van het Stadsbestuur samenmet o.a. het Bewonersplatform, de Blankaartvrienden, de Kerkfabriek, enzhebben geleid tot de huidige vernieuwing. Dat niet alles perfect is en ermisschien wat zaken anders konden, is misschien wel waar, maar hetbijzonderste is dat het kerkplein tenminste een mooie opfrisbeurt heeftgekregen.

Op deze bijeenkomsten konden we gelukkig de Stadsdiensten er op attentmaken de werken niet te laten uitvoeren na het bouwverlof. Dit zou immerseen ramp geweest zijn voor onze kermisweek in september 2012. Spijtiggenoeg moesten we het jaar nadien weer dezelfde opmerking maken en werdde planning dan verschoven naar het voorjaar van 2014.

In februari van ditjaar werden dewerken gestart.Infrax had denieuwe elektrici-teitscabine al eentijdje geleden ge-plaatst, waardoorer achteraan dekerk 2 parkeer-plaatsen wegvielen. Dit werdgecompenseerddoor een 6-talnieuwe parkeerplaatsen vooraan op het kerkplein. Het Heilig Hartbeeld dat opde hoek van de Kerkstraat en de Kerkhofstraat stond, kreeg in samenspraak

6

met de Kerkfabriek een zichtbaarder plaats op de centrale groenzone op hetkerkplein. Zodoende kwam er op de hoek van de Kerkstraat en deKerkhofstraat plaats vrij voor een stukje groen met o.a. rozen,grondbedekkers en enkele boompjes.De voetpaden langs de Kerkstraat en op het dorpsplein werden vernieuwd.Aandachtige Woumenaars zullen al opgemerkt hebben dat het voetpad, dathet centrale grasplein middendoor sneed, verplaatst werd naar de straatkant.Zo werd een mooi groot grasveld gecreëerd, waar de schaapjes tijdens dekerstperiode hun ding kunnen doen en waar het voor de organisatoren van dekermis iets makkelijker zal worden voor het plaatsen van de feesttent.Bovendien werden ook de goten heraangelegd en kwam er een nieuwrioolputje zodat ook de waterafvoer van het fietspad veel beter zal zijn.

Het was niet de bedoeling, maar het muurtje rond het centrale grasplein waszo bouwvallig dat het volledig moest worden verwijderd. Zo krijgen we nu ééngroot, open grasveld centraal op het dorpsplein.

Rond het oorlogsmonument werd ook een groenzone voorzien waarinbovendien het dorpsonthaalpunt (zie blz. 8, 9 en 10) zal worden geplaatst enwaar men ook het bord van het Hemelsdaelewandelpad zal plaatsen.

Al bij al mogen we zeggen dat het misschien wel een beetje lang heeftgeduurd, maar dat het eindresultaat er best wel mag zijn. Devernieuwingswerken en het nieuwbouwproject op de hoek van de Kerkstraaten de Woumenweg zorgen ervoor dat ons dorpsplein een hele mooie "look"heeft gekregen waar we als Woumenaars trots op mogen zijn.

7

HET DORPSONTHAALPUNT

8

9

10

BEDRIJF IN DE KIJKERComfort Concepts Coupé

Even voorstellen:

Ik ben Rik Coupé, zaakvoerder vanComfortconcepts Coupé in de Sint-Pietersstraat. Ik ben getrouwd metKatleen Vanhouwe en vader van Mari enRemi. Ik ben de zoon van Daniël Coupéen Annie Dewulf en broer van Jan, Marken Els.

Hoe is het allemaal begonnen?

Mijn loopbaan begon in 1982 toen ik alsschoolverlater bij de Edi supermarktketenbegon te werken. Na twee jaar werd ikdaar filiaalleider en leerde de knepen vanhet “winkeltje spelen” in filialen over heelde kustlijn, maar de voornaamste warenVeurne, Diksmuide, Lichtervelde en later weer Diksmuide, toen die zaak vrijkwam voor zelfstandige uitbating. Het was toen al mijn droom om zelfstandigeen zaak te kunnen uitbaten, maar het mocht niet zijn: mijn spaarboek wasniet dik genoeg.

Hoe ging het verder?

Ik ben in 1991 aan de slag gegaan als zelfstandig handelsvertegenwoordigeren verdiende mijn boterham met verkopen op jaarbeurzen en aan huis bij deklant. In de 15 jaar daarna werkte ik mij op als verkoopsleider en schuimdemet een ploeg het volledige Vlaamse landschap af. Daar heb ik de knepenvan de stiel geleerd, maar deed ik vooral een pak mensenkennis op.Bij de geboorte van onze zoon Remi besloot ook mijn vrouw Katleen haarstap te wagen en we startten samen een eigen zaak in Woumen: “De Krieke”.We hadden de oude feestzaal van ex-café “De Sportwereld” kunnen kopen(met geld van de bank, want we hadden nog maar pas 3 jaar daarvoorgebouwd in Vladslo). We besloten daar aan te slag te gaan met eentweedehandsuitrusting en een sober assortiment. Beetje per beetje bouwdenwe samen de zaak uit tot wat ze nu is: een dorpswinkel waar je een ruimassortiment vindt.

11

Bleef je nog werken als vertegenwoordiger?

Een beetje uitgekeken op het tjoolen door het Vlaamse land en het meer enmeer nodig zijn in de zaak, zorgde er voor dat ik in 2005 besloot volledig mijncommerciële activiteiten rond de kerktoren te plannen. Dit spaarde me heelveel tijd en brandstof, wetende dat ik 15 jaar tussen de 60 000 en 100 000 kmper jaar in de auto zat om mijn job te kunnen doen. Om maar niet te sprekenover de snelheidsovertredingen. (Die waren wel nooit zo groot, maar altijd een10 km te snel en weeral eens verkeerd geparkeerd enz.).Aangezien ik met “De Krieke” alleen mijn dagen niet kon vullen, ging ik opzoek naar een geschikte maar vooral betaalbare locatie dichtbij de anderezaak. Mijn ogen vielen op het leegstaande pand in de St-Pietersstraat. Erwas wel veel opkuiswerk aan de winkel, maar we hadden courage en tijd.Dus we vlogen erin!

Wat was je met het pand van plan?

“Fabrieksverkoopdiksmuide” werd geboren. Met overstocks van een lokalezetelfabrikant en weeral met een krap budget waren we gestart, en beetje bijbeetje met succes. Broer Mark, die juist zonder werk zat, sprong bij opparttime basis en we groeiden weer een stap verder. De goesting om in deregio een paar beurzen te doen was er ondertussen ook weer en met hulpvan enkele “freelancers” en enkele jobstudenten, waren we daar ook weervertegenwoordigd. De zaak groeide en groeide. Jammer genoeg werden delokale fabrikanten schaars, dus begonnen we aan te kopen: overal rond inEuropa op zoek naar goede producten voor een scherpe prijs.Ondertussen hebben we verscheidene topmerken in ons vaandel en zijn wealom gekend voor een goede service en prijs-kwalititeitverhouding. Mijnvroegere ervaring met verkoop in slaapcomfort zorgde er dan ook voor dat ikin overleg met verschillende leveranciers mijn eigen lijn matrassen enboxsprings kon laten maken. En ook dat was opnieuw een schot in de roos.

Bleef de zaak verder groeien?

Het is natuurlijk niet altijd rozengeur enmaneschijn. De concurrentie is bikkelhard en jebent verplicht constant op zoek te zijn naar beterekwaliteit, innovaties en vooral stabiele leveranciers. En zoals in deboerenstiel moet je de ups en de downs erbij nemen. En vooral steedshonger hebben naar meer. Want echt vanzelf komt het niet... Aangezien we steeds meer verschillende leveranciers hadden, was ik dan

12

ook genoodzaakt om uit te zien naar een loods voor de receptie en stockeringvan de voorraden. In Woumen vond ik niet direct iets geschikts en mijn keuzeis dan uiteindelijk gevallen op de vroegere hangaars van Degrieck in Vladslo.Daar hebben we nu ook voor een eerste keer opnieuw een overstockverkoopgedaan met goederen uit eigen voorraad en met een nieuw assortimentOutdoorartikelen. Ondertussen zijn er ook nog 2 personeelsledenbijgekomen: één bij mij in de meubels en eentje bij Katleen in De Krieke.

Heb je daardoor weer zelf wat meer tijd?

Geloof me vrij, onze dagen zijn allemaal goed gevuld. Ons programma voorhet najaar begint vanaf het verschijnen van dit nummer. Met op het weekendvan de 15de augustus opnieuw in Vladslo een stockverkoop met eenopruiming van de zomervoorraad van outdoormeubelen. Dan met “Woumenen Merkem kermis” staan we met een megastand op de interieurbeurs 'Huisen tuin' in Roeselare, maar we gaan daarvoor niet laten om één te drinkenmet de kermis hoor! In oktober zijn er opendeurdagen in de winkel inWoumen en van 1 tot 11 november opnieuw Jaarbeurs in Roeselare. Directdaarna gaan we naar 'Bouwen – Wonen' in Brugge, gevolgd door een drukkeperiode in de winkel in december en januari. In februari leggen we er efkensde riem af (als het kan) en in maart 2015 gaan we dan terug naar Roeselareop een nieuwe beurs staan: “Leef”. Dan met Pasen op de beurs in Diksmuideen direct daarna doen we opnieuw eenstockverkoop. Met Sinksen staan weterug op 'Huis&Tuin' op hetprovinciedomein “Esenkasteel” inDiksmuide. En daarmee is het jaarrond.

Blijft de zaak open tijdens al dezeevenementen?

Ja, de de zaak zelf is 52 weken op hetjaar open, en De Krieke idem . Maar ja,wat zouden we anders doen met onzetijd? Het enige wat voor mij nog heiligis, is dat ik graag de dinsdagavond naarde repetitie van het muziek ga hier inWoumen. Dat verzet mijn zinnen. Envoor Katleen is dat haar “ladies night”(samen met onze kat).

13

Je hebt een druk bestaan. Heb je daar nooit spijt van?

Eigenlijk heb ik nergens spijt van. Ik heb altijd graag gedaan wat ik doe enwat ik deed, zolang er maar een beetje variatie in zit en ik er mijn creativiteit inkwijt kan. Ik was geen groot voorbeeld als student, maar sommigegeleerdheden vind je dan ook niet in boeken. Mijn grootvader heeft mij eensgezegd: “Manneke, al wat je wegschopt met je voeten als je jong bent, moetje de rest van je leven weer traag met je handjes samenschrapen!” Hij hadgelijk! Waar ik misschien toch spijt van heb, is dat mijn eigen ouders zo vroeggestorven zijn. Dat vind ik jammer. Die mensen zouden gelukkig zijn dat ikuiteindelijk toch nog redelijk op mijn pootjes gevallen ben.

Zijn er dingen waar je dankbaar voor bent?

Wel, dat de ouders van Katleen beiden nog in goede gezondheid zijn. Al zijnze gescheiden, aan beiden heb ik veel hulp gehad. Aan Magda die Katleenheeft bijgestaan met de opvang van de kinderen vanaf dag 1. En dat is tochniet te vergelijken met iemand die maar 36 uur per week werkt. En de laatstejaren aan Leon die bij mij al veel bijgesprongen heeft, iedere keer dat ik eenpaar handen te kort kwam. En ze hebben dat steeds gedaan zonder zich temoeien of te klagen, gewoon belangeloos. Hiervoor ben ik dankbaar. Ja, datmag gezegd worden.Voor de rest probeer ik altijd met iedereen zo goed mogelijk overeen tekomen. Dat schept ook vreugde in het leven.

Hoe gaat het nu verder? Zijn er toekomstplannen?

Wat morgen brengt? Dat weet ik niet. In september word ik 50 jaar en moestik een tiende van mijntoekomstplannenvertellen, dan is uwboekske 300 blz. dik.Maar ik weet zelf ookwel dat ik ze nooitallemaal zal kunnenwaarmaken. Maartoch .... nog enkelemisschien ... Wie weet?Als we maar gezond zijn... dat is het enige wattelt!

14

KLEINE KUNST OVER GROTE OORLOGEN

Tijdens de Week van de Amateurkunsten werden onze lokale kunstenaars inhet voetlicht gezet. In die week konden lokale amateurkunstenaars naarbuiten treden met hun werk. De Week van de Amateurkunsten (WAK) vindtover heel Vlaanderen plaats. Naar aanleiding van de herdenking van 100 jaarWO I was het centrale thema van de WAK dit jaar ‘De Groote Kunst’.

In het kader van deze WAK organiseerde Stad Diksmuide in samenwerkingmet COZ Sint-Jozef Woumen de tentoonstelling ‘Kleine Kunst over GroteOorlogen’ in Centrum voor Ouderenzorg.“Conflictperiodes vergeten we het liefst zo snel mogelijk. Toch blijvenkunstenaars tot op de dag van vandaag geïnspireerd door dit thema.Waardoor laat men zich meeslepen? En welke invloed heeft dit op hun kunst?De tentoonstelling ‘Kleine Kunst over GroteOorlogen’ wilde door middel van kleine kunst groteemoties losmaken bij een ruim publiek. Het waskunst door en voor oud, jonger en jongst”, aldusschepen voor cultuur Karline Ramboer.

15

Het kunstproject is uitgegroeid tot een sociaal-artistiek project waar lokalekunstenaars, de leerlingen van het zesde leerjaar van onze Vrije Basisschool,bewoners van het woonzorgcentrum, de vierdejaars van het Kunsthumaniorain Brugge en de Lovie (het Begijnhof) aan deelnamen.

Er waren schilderijen, beeldhouwwerken, tekeningen, houtsnijwerk en allerleiandere creaties. Tijdens de opening konden we ook genieten van muziek enzang.Enkele bewoners van het COZ schreven verhalen neer over de oorlogsjaren.Die werden ingekaderd en maakten ook deel uit van de tentoonstelling. Wewillen u die verhalen niet onthouden en zullen die in de nieuwe rubriek“veertien-achttien” aanbieden. In dezeBlankaartklok staat de getuigenis van

MariaBryon.

16

STREEKRECEPTplatte kaas–frambozen–bavarois

Ingrediënten (voor 8 à 10 personen):

*bavarois:-500 g platte kaas-300 g verse frambozen -100 g griessuiker-5 gelatineblaadjes-2 ½ dl verse room-20 g vanillesuiker-10 kleine bavaroisvormpjes

*afglansframbozencoulis v.d. spiegel (bovengarnering):-300 g frambozen-80 g griessuiker-½ dl water-2 gelatineblaadjes

*mogelijke garnering: verse frambozen, muntblaadjes, toetje slagroom, eetbare bloempjes...

Bereiding:

Week de gelatineblaadjes in ruim koud water.Roer de verse frambozen met griessuiker op een zacht vuur tot puree.Wrijf de vruchtenpuree door een netzeef om de zaadjes te verwijderen.Duw de zacht geweekte gelatineblaadjes uit en roer ze door de vruchtenpuree. De gelatinebladen moeten volledig gesmolten zijn!Laat de vruchtenpuree een weinig afkoelen.Klop de room op met de vanillesuiker. Meng de vruchtenpuree in de platte kaas samen met de opgeklopte room tot een homogene massa.Breng de bavarois in de vormpjes.Laat afkoelen en breng de afglanscoulis aan.Garneren met verse frambozen, toetje slagroom, muntblaadjes, eetbare bloempjes...

17

VERENIGING IN DE KIJKERkaartersclub 'Met de muil'

Even voorstellen :Ik ben Odette Soenen, voorzitter van kaartersclub‘Met de muil’ van Woumen. Ik ben de vrouw vanHilaire Syoen, u allen bekend, en mama van driekinderen: Savrine, Rik en Patrick en oma van vijfkleinkinderen.Ik ben afkomstig van Merkem en woon reeds 51 jaarin Woumen. Vroeger hadden wij een ijzerwinkel hierin Woumen. Nu ben ik gepensioneerd en nog steedsactief in meerdere verenigingen in Woumen en Diksmuide.

Ook in Diksmuide ?Welja, ik ben ook al een twintigtal jaar actief als lid van CD&V. Ik ben zes jaargemeenteraadslid geweest in Diksmuide en twaalf jaar OCMW-raadslid.Ik ging normaal stoppen in 2012 maar door tekort aan vrouwen heb ik mij tochnog geëngageerd en sta ik nog op de lijst.

En die andere verenigingen ?Ik ben secretaris van Woumen Sportief, een wielerclub in Woumen. Wij hebben wel geen vast clublokaal, maar organiseren jaarlijks de koers inWoumen in maart voor nieuwelingen (BWB).Ik ben ook nog voorzitter van ‘Help ons helpen’, de bloedgevers vanWoumen. Vier keer per jaar houden wij een bloedinzamelactie in Woumen inOC 't Woumenhof.Ook ben ik schatbewaarder van ‘De Blankaartvink’ met lokaal gelegen in hetRooneplezier. Wij hebben in die vereniging een veertigtal leden.Tenslotte ben ik ook nog bestuurslid van de Okra Woumen en ZiekenzorgWoumen.

Amai, dat is een hele boterham. Er kruipt waarschi jnlijk veel tijd in?Ziekenzorg vergt eigenlijk het meeste tijd. Het is dan de bedoeling dat elkbestuurslid een aantal ziekenbezoeken doet.

18

We gaan niet teveel uitweiden, anders zijn we nog e nkele uren zoet.Vertel eens hoe kaartersclub ‘Met de muil’ ontstaan is.Eigenlijk was mijn man Hilaire de stichter van de club.Op 22/12/1981 is de club opgericht in het lokaal ‘Het Hof van Commerce’ hierin Woumen.Eerst hadden we een kaartersclub, elke zondag in het Jagershof, die ik ookheb helpen oprichten. Er was toen iemand die wilde komen kaarten, maar opeen andere dag. Dat ging toen niet. Hilaire was daarmee niet akkoord enheeft toen zelf zijn ontslag gegeven uit het bestuur en een nieuwekaartersclub opgericht in het Hof van Commerce bij Vanoverschelde. Wijhebben toen moeten veranderen van lokaal omdat het Hof van Commercestopte. Eigenlijk gingen we er toen mee stoppen.

Hoe komt het dat jullie dan toch nog verder doen?José Vanhee, de zoon van Madeleine Vanpeperstraete, van het Rooneplezierbelde mij op een avond op.Hij vroeg me om de kaartersclub in café het Rooneplezier verder te zetten.Eigenlijk hadden we reeds alles verdeeld onder de leden omdat we ermeegingen stoppen.Wij zijn toen op 09/12/1990 verhuisd naar het Rooneplezier bij mevrouwMadeleine Vanpeperstraete, spijtig genoeg overleden sedert 2010. Haarzoon zet de zaak nu verder en zo konden we nog blijven.

En? Draait de club nog een beetje?

19

Wij mogen zeker niet klagen. Onze club telt tot op heden 44 actieve leden.Een tiental leden dateert nog van de tijd van toen en hebben de overstap nogmeegemaakt.

Wanneer spelen jullie?Elke tweede zondag van de maand wordt er gespeeld. In de winterperiode,vanaf oktober tot en met april is dit om 19u, in de zomerperiode is dit om 20u.Er worden telkens drie partijen gespeeld van 101 uit. Om in aanmerking tekomen voor het kampioenschap dient men wel alle partijen gespeeld tehebben op dat jaar. Mensen die soms niet kunnen komen, kunnen dezepartijen inhalen op speciale inhaaldagen.

Is het eigenlijk echt competitie, met een kampioen?Jazeker. Er wordt in competitieverband gespeeld.We hebben een eerste kampioen en tweede kampioen, een eerste dame eneen lantaarndrager.

Wanneer worden deze dan gevierd?De laatste zondag van november loopt het seizoen ten einde en wordt dekampioen gehuldigd.Dit gebeurt in het Rooneplezier en met een souper.

Wie was jullie eerste kampioen?Toevallig of niet was de stichter, Hilaire Syoen, onze eerste officiëlekampioen. Lapere Daniël was toen tweede kampioen. De eerste dame wastoen Vanthuyne Margriet, spijtig genoeg ook reeds overleden. Smagghe Gerywas toen de lantaarn.

Zijn er nog veel jongeren in jullie club?Vroeger waren er meer jongeren. Onze kinderen, 17 – 18 jaar, deden toenook mee samen met de gebroeders Vanlerberghe.Nu is ons jongste clublid ongeveer 40 jaar oud.Het wordt almaar moeilijker om jongeren te vinden die willen kaarten.

20

Wat is eigenlijk het grote verschil tussen vroeger en nu?Om een voorbeeld te geven, vroeger was de kampioenenviering een grootfeest.Er was toen maaltijd en achteraf werd er toen een stevig potje gedanst metdiscobar of accordeonist.Nu is het wat rustiger. Het moet ook financieel haalbaar blijven.

Hoe doen jullie dat dan om financieel rond te komen ?Per kaarting legt ieder lid 2 Euro uit voor deelname.Elk jaar, in oktober, houden wij een boterkaarting in ons lokaal hetRooneplezier.Iedere kaarting houden we nog een tombola met twaalf naturaprijzen. Erkunnen dan lotjes gekocht worden en Sara en ikzelf zorgen beiden voor eentwaalftal prijzen.

En zie je het zitten om dit nog een tijdje te doen?Zolang ik gezond blijf, ga ik mij blijven inzetten.We zijn nu nog met drie bestuursleden, ikzelf, Hilaire en Sara Tant. HenriDeschrevel houdt de scores bij.

21

LIEF EN LEED OP DE PAROCHIE

GEDOOPTEN

• Gus Dedecker, zoon van Serge Dedecker en Heidi Bentein, Geboren te Ieper op 25-11-2013 en gedoopt op 16-02-2014.• Sam Coolsaet, zoon van Dimitri Coolsaet en Sarah Borra, Geboren te Ieper op 02-01-2014 en gedoopt op 23-02-2014.• Louis Wauters, zoon van Thomas Wauters en Liana Bocos, Geboren te Ieper op 15-03-2013 en gedoopt op 16-03-2014.

Kerkelijke HUWELIJKEN

Dieter Jonckheere en Iris Lignel traden in het huwelijk op 24 mei 2014.

Kerkelijke UITVAARTEN

• Gerard Devos, wed. van Maria Leuwers, °Reningelst op 28-02-1920, † Woumen op 16-12-2013.• Andre Deboeuf, echtgenoot van Jacqueline Brackez, °Woumen op 21-10-1930, † Woumen op 03-01-2014. • Anna Desmet, weduwe van Firmin Watteyne, °Woumen op 01-11-1922, † Veurne op 01-05-2014.• Marcel Aneca, echtgenoot van Christiane Demol, °Woumen op 03-02-1925, † Woumen 18-05-2014.

VORMELINGEN (4 mei 2014)

• Maris Aneca, dochter van Peter en Martine Marreel• Thibo Baert, zoon van Stefaan en Anneke Vanheule• Seppe Boelens, zoon van Arne en Nancy Vanhaelewyn• Ibe Boen, zoon van Filip en Karien Deseyne• Alicia & Elisa Demey, dochters van Filip en Yannick De Kimpe• Lotte Djema, dochter van Stefaan en Kaatje Gesquiere• Sarah Maertens, dochter van Johan en Marjan Van Exem• Jelle Steenkiste, zoon van Nico en Cindy Haest

22

• Nolle Turcq, zoon van Koen en Myriam Declercq• Fleur Vanden Berghe, dochter van Lieven en Liesbeth De Meulenaere• Justine Vanhooren, dochter van Nico en Sandy Geldof• Rani Vanslambrouck, dochter van Wim en Veronique Godderis• Jonas & Melissa Vermet, zoon en dochter van Peter en Anneke Cuffez• Edward Versteele, zoon van Geert en Katrien Braem• Marthe Villez, dochter van Pascal en Nancy Vanduyfhuys

EERSTE COMMUNIE (29 mei 2014)

• Fiebe Bogaert, dochter van Frederiek en Carmina Verhenne• Elise Crombez, dochter van Björn en Petra Dewulf• Victor Deraedt, zoon van Kurt en Veronique Declerck• Audrey Desmyter, dochter van Jürgen en Prescilla Desmet• Byron Dewispelaere, zoon van Chris en Muriël Zoete• Vick Ghesquiere, zoon van Joost en Els Vanderwee• Zieta Herrewyn, dochter van Lieven en Ans Delepierre• Tibo Jacques, zoon van Ivan en Natasja Vandevelde• Adelien Karmazin, dochter van Nikolaï en Lies Sys

23

• Jarno Neyrinck, zoon van Ringo en Natascha Swaels• Marcel Roose, zoon van Geert en Kathleen Baeteman• Marijn Sinnaeve, zoon van Koen (†) en Heidi Bentein• Jade Smith, dochter van John en Nancy Jaecques• Auffely Vantomme, dochter van Björn en Gwenny De Ruyter

ACTIVITEITENKALENDER

We ontvangen slechts van enkele verenigingen spontaan hunactiviteitenkalender. Omdat we niet meer de tijd hebben om telkens opnieuwiedereen aan te schrijven en aan te sporen om deze gegevens naar ons doorte sturen, hebben we besloten om de activiteitenkalender enkel nog onlineaan te bieden op www.woumen.eu .

EEN DUWTJE IN DE RUG

Vind je de Blankaartklok ook zo'n mooi initiatief?Wil je ons graag een duwtje in de rug geven en ons wat financiële steunverlenen? Ben je geen kaarter, lust je geen paté of ben je niet thuis als werondkomen voor onze patékaarting, maar wil je de Blankaartklok toch graagsteunen? Dan kun je dit door je vrijwillige bijdrage te storten op hetrekeningnummer BE80 1030 2816 0077 met vermelding 'SteunBlankaartklok'. Alvast hartelijke dank!

24

SPORTIEVE WOUMENAAR IN DE KIJKERGerard Brouckaert

Even voorstellen:

Ik ben Gerard Brouckaert, geboren inDiksmuide maar echte Woumenaar.Ik ben 75 jaar jong, echtgenoot vanFrancine Delheye, vader van 4dochters en opa van 10kleinkinderen.Nu ben ik gepensioneerd. Ik waswerkzaam bij De Rijkswacht, eenberoep dat nu niet meer bestaat.Mijn echtgenote was aanvankelijkfamiliale helpster en daarnahuishoudster. Mijn grootste hobby’szijn fietsen, een zomersport, enbiljarten, een wintersport.

Zo zijn we bij de volgende vraag gekomen: de biljar tsport…

Vroeger was biljart een echte cafésport.Hier in Woumen hadden we vroeger 25 cafés! In vier of vijf daarvan stond ereen biljarttafel, waaronder in café De Vrede, bij Joris Devos, bij Madeleintje(café Nieuw Woumen), bij het Hof van Commerce en in de Tramstatie.Mijn vader, Leon Brouckaert, een fervent biljartliefhebber, had eens een biljartgekocht van de hoofdschoolmeester Georges Bulcke, die later burgemeestergeworden is. Hij woonde in het huis van de school en omdat hij moestverhuizen en geen plaats meer had, heeft mijn pa die biljart overgekocht.

En je ging toen mee met je vader?

Eerst ben ik thuis wat beginnen biljarten.Tijdens mijn dienst in 1965 heb ik een collega leren kennen en zo zijn webeginnen biljarten in een klein cafeetje in Sint-Pieters-Leeuw.

25

Toen zijn we naar Lo verhuisd. Ik ben toen in de biljartclub in Nieuwkapellegegaan. Daar heb ik veel vorderingen gemaakt omdat er goeie spelerswaren. Die club is toen gestopt omdat het café sloot.

Hoe ging het toen verder?

Met enkele leden van die vorige club hebben we een nieuwe biljartclubopgericht in Lo, ‘Sport en vermaak’, die nu nog steeds bestaat.Wij zijn toen teruggekeerd naar Woumen en ik ben in de club gekomen bij‘Georges’ Devos in café de Vrede hier in Woumen aan de kerk. In die periode heb ik veel biljartprijskampen gespeeld, samen met de Vosgesvan Woumen. Met Albert heb ik er heel wat gewonnen. Dit bleef zo tot in1990. Dan ben ik overgeschakeld naar de nationale Federatie.

Hier in de streek?

Neen. Daarvoor moest ik naar een club in Koekelare gaan biljarten:“Driebako”. Hier in de streek werd geen nationale Federatie gespeeld.Het tweede jaar dat ik deelnam, speelde ik al direct de Nationale Finale inZoersel. Ik werd toen voor de eerste maal Belgisch Kampioen in bandstoten,2de klasse (80 punten).

Wat is bandstoten?

Naast snooker, pool en golfbiljart is er ook nog het traditionele biljart ofcarambol. Deze bestaat uit vier disciplines: vrijspel, bandstoten, driebandenen kader. Bij vrijspel moet je gewoon de twee andere ballen raken. Bijbandstoten dient minstens één band geraakt te worden vooraleer je het puntmaakt. Bij driebanden moet men minstens drie banden raken vooraleer hetpunt gemaakt wordt. Bij kader trekt men lijnen op het biljartlaken en moet mentelkens in een ander vak punten maken, wat nog iets moeilijker is…

En welke discipline doe jij?

Vrij, bandstoten en kader, zowel op de matchtafel als op de kleine biljarttafel.Een matchtafel is 2m80, de gebruikelijke tafel waar onder andere dewereldtop op speelt, de kleine biljarttafel meet 2m30, hoewel er ook kleineremodellen bestaan. Vroeger was deze meer gebruikelijk omdat het makkelijkerspelen was en ook minder plaats innam in de toenmalige cafés.

26

Welke is je beste discipline?

Ik heb twee nationale titels bandstoten, 2de klasse op de kleine biljarttafelbehaald (Zoersel en Roeselare) en één nationale titel kader, 3de klasse op dematchtafel in Binche.Die twee laatste titels heb ik behaald tijdens éénzelfde biljartseizoen, 2008 –2009. Dat was eigenlijk het hoogtepunt van mijn carrière! Ik was toen juist 70jaar geworden. Ik heb in totaal 9 nationale finales gespeeld waarvan ik er 3heb gewonnen. Nu is het geleidelijk achteruit gegaan, voornamelijk door eenverminderd zicht als gevolg van mijn gezegende leeftijd.

Was dit nog altijd toen je bij Driebako in Koekelar e speelde?

Neen. Na enkele tussenstops in Brugge en Hooglede speel ik nu reeds eentiental jaar in Roeselare, waar het niveau nog wat hoger ligt.

Speel je nog ergens anders?

Om in vorm te blijven, speel ik ook al een tiental jaar in het dienstencentrum inDiksmuide. Ik speel daar één dag in de week, voornamelijk als training. Dedruk is dan wat van de ketel. Daar kan ik op mijn gemak spelen en hoef ikniet meer te presteren.

27

Hoe lang zie je jezelf nog biljarten?

Zolang ik nog goed ben en rond de biljarttafel kan lopen, ga ik dit blijven doen.Ik ben biljartliefhebber in hart en nieren! Zoals ik eerder al vermeldde, doe ikbiljart als wintersport en fietsen als zomersport. Ik ben dus ook een ferventfietsliefhebber.

Is dit ook in competitieverband?

Neen. Dit is zuiver recreatief. Ik ben begonnen toen we nog in Lo woondenrond de jaren 70. Mijn eerste fiets was een Novy van bij Hendryckx inWoumen. Met een collega op het werk hebben we toen afgesproken om naarLourdes te rijden in 1977. Dit was ons zodanig bevallen dat we het jaardaarop naar Valencia fietsten. Toen is de microbe begonnen om verretochten te fietsen.Zo heb ik ondere andere vier maal ‘La Voie de la Liberté’ (vredestocht)gefietst: een tocht van 1100 km van Cherbourg, Normandië, onder Parijs door,via Luxemburg naar Bastogne. De kilometerpalen van die weg zijn speciaalgemaakt met een bevrijdingsfakkel op.

Ik ben ook nog bij de wieler-toeristen van Woumen geweestin de Sportwereld, later deGouden Appel. Gezien mijngezegende leeftijd ben ik nu eentiental jaren gestopt in club-verband.Nu fiets ik nog elke zondag, alshet weer het een beetje toelaat,individueel om de conditie wat oppeil te houden.Het is het eeuwige leven!

28

HET GROTE FIETSEXAMEN

Op dinsdag 20 mei en donderdag 22 mei 2014 werd in Diksmuide het GroteFietsexamen georganiseerd voor alle leerlingen van het zesde leerjaar. Hetinitiatief werd vorig jaar voor het eerst in onze regio gelanceerd door onzeVrije Basisschool Woumen en dit met de hulp van de Vlaamse StichtingVerkeerskunde (VSV). Gezien de interesse werd de fakkel overgenomen doorhet Stadsbestuur van Diksmuide die het project grootser aanpakte en hetfietsexamen openstelde voor alle basisscholen van Diksmuide endeelgemeenten.Voorafgaand aan het examen kregen de leerlingen op school theoretische enpraktische verkeerslessen en werd het examenparcours enkele keren ingroepsverband verkend.

Het uitgestippelde fietstraject had zijnstart en aankomst aan de sporthal DePluimen in Diksmuide. Er moest ongeveer 8 km gefietstworden. Hierbij reden de leerlingenlangs alle middelbare scholen(College, KA, KTA en VTI) en devoornaamste openbare gebouwenzoals de bibliotheek, demuziekschool, het stadhuis (markt),

het zwembad, de politie, het administratief centrum en de brandweer. Om de3 minuten startte een leerling om individueel het parcours af te leggen. Langsde af te leggen weg stonden politieagenten, stadswachten en vrijwilligemedewerkers die de leerlingenevalueerden op hun fietsvaardigheidin het verkeer. Na de eindevaluatiekreeg elke leerling een fietsbrevetmet daarop de vermelding van devaardigheden waarvoor hij geslaagdwas en voor welke hij best nog watkon oefenen. Wie meer info wil omtrent dit initiatiefkan op volgende site terecht:www.hetgrotefietsexamen.be

29

UIT DE OUDE DOOS

Uit een studie over de gemeente Woumen (1952):

...vervolg van blankaartklok 23 p.32...

Wat verder midden in het dorp, ietwat oostwaartsvan de grote baan, verhief zich de zware, statigekerktoren, uit veldstenen gemetseld, ten jare 1789. zijnklokken einde en verre beroemd om hun zware klanken ,verspreidden soms een klaaglied in wonderlijk akkoo rd, ofjubelden lustig bij feestelijke tijdingen. Inzuiverheid, klank en zwaarte alleen in het ganseomliggende geëvenaard door het klokkenspel van Reni nge.

Destijdswas Woumen geenmarktplein rijken op een bredestenen damkeren wij terugnaar desteenweg Yper-Diksmuide.Onmiddellijkrechts, waarthans ongeveerde woning staatvan Meester Colaert, bevond zich de herberg van Cyr ielPollentier, bekend om zijn kwinkslagen en allerleifratsen, om iedereen naar zijn gelagzaal te lokken. Ookna elke mis ontstond hier een geroezemoes waarboven somshet fijn gegiechel oplaaide van vrouw Pollentier, E mmaDemeyer, even bedreven als haar man in de herbergsk unst.Vlak voor ons, stond log en zwaar het gemeentehuis. Aanrechter- en ook aan linkervleugel stond een gebouw breedgevensterd. In beide waren de Woumense kleutersopgestapeld op lage, lange bankjes, heel dicht bije en.Het leek een krielende mierennest, waar 's middags allebedrijvigheid werd stopgezet en het muizestille wer d,tenzij een licht gegons de aanwezigheid der kleint jeverraadde. Linkervleugel deed dienst 's zondags to tvergaderplaats: Sint-Franciscusgilde en soms ook we l tot

30

metingzaal. In rechtervleugel werd de jeugd inBerchmansgilde 's zondags nog de goede levensleeringeduwd.

Wij gaan verder: Neven de bewaarschoolstond inwaart s hetrenteniershuis met zijgevel op straat, bewoond door KarelWallyn, de tuin stekte tot aan de Kerkebeek. Links vande baan hadden we de post, we stappen over de steen wegwaaronder de Kerkebeek vloeit. Hier heeft de sling er destijds weinig gewijzigd. Steeds nog als eertijds ko mt hetwater van de oostkant der gemeente en wordt hetWestbroek- en Yzerwaarts gestuwd, nog als weleer li jkt zesoms een klein vlietend beekje om na felle regendag enhoog op te zwellen en met onrustbarende spoed verde rop tetrekken. Toen was de oostkant open en vrij. Hoe m enigkind vertrouwde zijn papieren scheepje aan de rasse vloeden welke vreugde toen het westwaarts te voorschijn kwam.De beek werd toenmaals nog gespijzigd door kronkele nde,open, drekkige grachten. Hier en daar overdamd noc htans.Een goeie honderd meter verder, waar thans de wonin g vanCneut Jules en Syoen Achiel zich bevindt, belandde menaan de herberg bij David Debruyne. Op de steenwegeindigde zijn boltra met een gaaibord. Weinigen ko ndenhier 's zondag voorbij zonder die kleine bolletjes metijzeren rand eens ter hand te nemen om opper-, zij- en dekleine gaaitjes af te ketsen. Wordt vervolgd...

31

WILLEM VERMANDERE

ALLES GAAT OVER

Willem, over de berg van 70 jaar geklommen, een oude krijger, maar ‘van

verre’ is daar niets aan te zien. Hij gaat onverminderd op stap met zijn

trawanten Freddy, Pol en Bart, met al hun snaren en gitaren, een resem

fluiten en klarinetten en de grote contrabas.

Noem hem gerust ‘nen poëet’ dat klinkt niet zo plechtig als ‘nen dichter’. Nog

steeds met scherpe kijk op de zotte wereld, een knipoog en een glimlach,

nooit bitter of ontgoocheld, eerder ontroerd over de kleine dingen van elke

dag en toch soms verstoord over de gang van zaken in de wereld rondom.

O ja, 'Alles gaat over' mag je zijn programma noemen... maar de passie voor

het zingen zelf, dat gaat niet over. En als hij er geen woorden meer voor

heeft, dan blaast hij heel weemoedig en ingetogen op zijn fluitje-van-een-

cent, recht uit zijn hart en gedragen op zijn eigen levensadem.

Zoals oude wijn… met de jaren steeds maar beter en beter.

32

DIALOOG TUSSEN JONG EN OUD

Ons woonzorgcentrum kiest er bewust voor om niet op een eiland te leven.We willen ons integreren in de buurtgemeenschap via de organisatie van eenjaarlijkse marktnamiddag, deelname van onze bewoners aan activiteiten vanOkra – Ziekenzorg, … . Dit jaar willen we ons verder integreren aan de handvan een nieuwe activiteit: de organisatie van een intergenerationeleontmoetingsplaats in ons woonzorgcentrum.In onder meer het woonzorgcentrum Sint-Jozef spelen zich op regelmatigebasis boeiende contacten af tussen jong en oud.In samenwerking met de plaatselijke school organiseren we het ganse jaardoor activiteiten. Enkele voorbeelden: samen liederen zingen, samen turnen,fruitsla maken, adventskransen knutselen, interviews met de bewoners, … . We willen die interacties tussen jong en oud nog verder gaan uitwerken via deorganisatie van een ontmoetingsplaats voor de verschillende generaties. Bij

mooi weer vanaf mei tot en metseptember organiseren we aan dehoofdingang van ons woon-zorgcentrum elke woensdag-namiddag vanaf 14 uur tot circa17 uur een ontmoetingsplaatsvoor jong en oud . Die situeertzich rond een springkasteelwaarbij ondermeer onzebewoners kunnen genieten vanhet jonge ‘geweld’. Kinderenkunnen er gratis naar hartenlustspringen op het springkasteel.Iedereen is er welkom!

Katrien Sampers

33

BEKENDE WOUMENAAR IN DE KIJKERwijlen Stefaan D'hont

Stefaan;De veearts van Woumen, de voorzitter vanhet lokale schoolbestuur, de voorzitter vande Dorpsraad Woumen, de man van detandarts, de man die altijd opgewekt was,de man die altijd gedreven was, de man diealtijd voor iedereen klaar stond,… WelkeWoumenaar kende Stefaan niet… Stefaan werd geboren op 9 augustus 1952te Merkem als jongste van een gezin metvier kinderen. Hij had nog 2 zussen en eenbroer. Toen Stefaan 5 jaar was, verhuisdehet hele gezin naar Ieper waar zijn vader

een filiaal voor verzekeringen en een spaarkas opende. Hij liep dus lagereschool in Ieper, en in die tijd waren er nog 8 lagere leerjaren. Stefaan bleef ertot het 7de jaar en eindigde als laureaat. Daarna trok hij naar het college vanIeper. Daar werkte hij zijn middelbare studies af en werd ook toen laureaat.Ook in de jeugdbeweging was Stefaan actief. Hij werd lid van de KSA vanIeper en schopte het tot hoofdleider.Reeds op heel jonge leeftijd was hij ervan overtuigd dat hij veearts zouworden. Dus trok hij na zijn middelbare studies naar de Gentse universiteitvoor de opleiding van dokter in de diergeneeskunde. Sociaal als Stefaanwas, werd hij natuurlijk lid van de studentenclub Moeder Bets (intussenMoeder Baekelandt genoemd) en werd er praeses.In 1973 leerde hij Trees kennen. Zij studeerde toen in Leuven. Ze studeerdenbeiden af in juni 1977 en huwden op 1 oktober van datzelfde jaar.Woumen leek voor hen een uitgelezen dorp om beiden hun praktijk op testarten en ze vestigden zich in het centrum van Woumen, waar momenteelnotaris Deboodt woont. Al vlug werd Stefaan bekend als een talentvolle engedreven veearts.In februari 1979 breidt het jonge gezin uit en wordt Isabel geboren. Twee jaarlater komt Thomas ter wereld.In 1982 kopen ze hun huidige woning en laten deze volledig verbouwen infunctie van hun praktijk. In 1984 is de nieuwe woning klaar en verhuizen ze.Een jaar later wordt Ann-Sophie geboren.Zowel Stefaan als zijn echtgenote hebben het heel druk en veel ruimte voor

34

vrije tijd is er niet. Toch vindt Stefaan de tijd voor sociaal werk en wordt lidvan de Kiwanis Ieper, waar hij ook een periode voorzitter van wordt. Laterwordt hij ook lid en voorzitter van het schoolbestuur van Woumen.Af en toe werd er wat tijd vrij gemaakt om een grote reis te maken. Zobezochten ze samen Zuid-Afrika, India, Nepal, Amerika …In 1999 besluit Stefaan om het wat rustiger aan te doen. Hij laat zijn praktijkuitdoven en wordt staatsambtenaar bij het voedselagentschap FAVV (dat toennog het IVK heette). Daar start hij als inspecteur-verantwoordelijke voor deWest-Vlaamse slachthuizen. Ook hier weet Stefaan de hiërarchische trap tebeklimmen. Intussen beseft Stefaan (samen met vele andere dorpsgenoten) dat Woumenzowat de uithoek van Groot-Diksmuide geworden is. Als tweede grootstedorp is er te Woumen geen enkele politieke druk aanwezig naar hetstadsbestuur van Diksmuide toe, en dat laat zich voelen. Om hier wat aan tedoen, start hij in augustus 2001 samen met een aantal gelijkgezindeWoumenaars de dorpsraad van Woumen op. Stefaan wordt verkozen alsvoorzitter.In december 2001 verschijnt de eerste Blankaartklok. Er wordenhoorzittingen georganiseerd, enquêtes gehouden, zwerfvuilacties, … enz.Achter iedere actie die georganiseerd wordt, is Stefaan de drijvende kracht.Dankzij de relaties van Stefaan en de actieve medewerking van de andereleden, wordt de Dorpsraad Woumen al vrij vlug een voltreffer en begint men inDiksmuide te voelen dat Woumen nog leeft.In 2008 moet het lokale schoolbestuur van Woumen fusioneren met deschoolbesturen van de andere lagere scholen van Diksmuide en er ontstaateen nieuwe schoolgemeenschap: “Het Vlakke Land”. De Deken vanDiksmuide wordt voorzitter, Stefaan wordt ondervoorzitter.In november 2006 krijgt Stefaan te horen dat hij ongeneselijk ziek is. Opbewonderenswaardige wijze vecht hij tegen zijn ziekte. Hij put vooral moeduit zijn gezin en zijn 4 kleindochters die hij doodgraag ziet en die dol zijn ophun opa.Na tien jaar Dorpsraad Woumen (2011) gaat de dorpsraad over in hetBewonersplatform van Woumen. Een nieuwe enthousiaste groepWoumenaars neemt de fakkel over. Stefaan is blij dat zijn werk verder gezetwordt. Op 9 augustus 2013 verliest Stefaan de ongelijke strijd en sterft op zijnverjaardag. Eénenzestig jaar is hij geworden.

Trees, bedankt dat u ons wilde ontvangen en veel sterkte.Stefaan, bedankt voor alles wat u deed voor Woumen.

35

VEERTIEN-ACHTTIENonze monumenten

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd in Woumen niet gevochten. De Duitsebezetters zaten er betrekkelijk veilig. Er vielen enkel doden en gewondendoor bombardementen van over de Ijzer. In september 1918 veranderde dit.Toen de geallieerden het eindoffensief inzetten, vielen aan beide zijden tallozedoden en gewonden. Na een moeizame oversteek van de Steenbeek en deRonebeek, bestookt door de Duitsers vanuit o.a. de Ronemolen en hetBlankaartkasteel, slaagde luitenant Colmant erin om met zijn compagnie deBlankaartstelling uit te schakelen. Aan de ingangspoort van het kasteel staatnu deze gedenkplaat:

“Op 28 september 1918 tijdens hetoprukken van het 20e linieregiment werdde grendelstelling De Blankaart na vierbloedige stormlopen ingenomen door het2e Pon 11e Cie versterkt met elementen vande 9e, 10e en 12e Cies onder het bevel vanLuitenant Ivan Colmant.”

Ook door de broeken kropen degeallieerden richting de Duitse stellingen.Wielrijders, versterkt door patrouilleursvan de ruiterijafdeling, vielen deRhillestellingen aan en namen ze in onderleiding van kapitein Jacquemin. Dit wordtherdacht op een gedenkplaat aan hetvroegere gemeentehuis.

36

“In Memoriam. Op 28 september1918 te 5 uur 's morgens heeft decompagnie Wielrijders geholpen dooreen half peleton vrijwilligers van het1e Lansiers L. Gr. 4 L.D. Onder bevelvan Kapitein Jacquemin bijverrassing de stormloop ingezet opde verdedigingswerken van Rille diezij na een bloedig gevechtingenomen heeft.”

Ons meest bekende monument vind je op het dorpsplein. Dit oorlogs-gedenkteken is een ontwerp van Karel van Lerberghe, uitgevoerd door beeld-houwer Antoon Van Parys. Een moeder met kind staat met haar gezicht naarhet front gericht en vraagt zich af: "Komt hij terug?" Na 1944 werd hetmonument ook een aandenken aan de Tweede Wereldoorlog. In 1968 werdhet monument verplaatst naar de rechterkant van het kerkplein.

37

VEERTIEN-ACHTTIENgetuigenis van Maria Bryon

38

NUTTIGE TELEFOONNUMMERS

dokter van wacht 051 50 54 00

wachtdienst apothekers info 0900 10 500

ziekenvervoer dringende gevallen 100

antigifcentrum 070 24 52 45

politie dringende gevallen 101

politie Zone Polder afd. Diksmuide 051 51 00 00

brandweer 100

brandweerkazerne Diksmuide 051 50 19 32

pastorie Woumen 051 50 05 95

Tele-Onthaal 106

Child Focus 110

Card-stop 070 344 344

BEWONERSPLATFORM

Medewerkers in alfabetische volgorde:

Geert AverbekeFilip BoenWim CoussementKarel FamaeyManu MackelbergDanny Van AckerBertrand Vande GinsteSigrid Vandepoele

Dank aan iedereen die meewerkte, hielp nalezen of steunde om dit dorps-krantje te realiseren!

39

40