CORONAHUMOR MET GEINIGE FILMPJES EN ......de Titanic in 1912 was de eer-ste. Door de media komen we...
1
dat het dingen verkleint en ons sociaal verbindt.” Deel uw bijdrage op de link https://edu.nl/kp8xe. Het onderzoek strekt zich in- middels uit naar coronahu- mor uit China, Japan, Italië en Spanje. Dr. Lieke Stelling deed on- derzoek naar de werking van humor in de tijd van de Re- formatie, het zestiende-eeuwse schis- ma in het westerse christen- dom. De letterkundige, ver- bonden aan de Universiteit Utrecht, benadrukt dat reli- gie natuurlijk iets anders is dan deze pandemie. „Maar in zekere zin verschilt het niet echt. Door de Reforma- tie werden mensen ook rechtstreeks getroffen in hun dagelijkse leven, grap- jassen verlichtten toen ook de spanning en onzekerheid en creëerden gemeen- schapszin.” „Depressies liggen nu op de loer. Humor is een goed medicijn tegen nare dingen, beter dan alcohol, waar je niet erg fris wakker op wordt. Met grappen door- breken we de spanning, krijgen we meer grip op een T24 DE TELEGRAAF ZATERDAG 28 MAART 2020 REPORTAGE T25 REPORTAGE DE TELEGRAAF ZATERDAG 28 MAART 2020 PAGINA T26 Hoe gingen ze vroeger de pandemieën te lijf? PAGINA T28 Kijkje in de dierenopvang van de Puzzelactie maar dag in dag uit diezelf- de boom…” De coronagrappen doorlopen verschil- lende stadia. „In het begin was de humor absurdistisch, licht en vrij positief. Wie heeft er geen lollige filmpjes over wc-papier op zijn telefoon?” Eén van de laat- ste in die reeks ging over een man die in plaats van een portemonnee een geplet rol- letje uit zijn achterzak vist, en zijn bood- schappen be- taalt met drie zuinig afge- scheurde velletjes. Ook leuk, de corona- angst: Bel- gië, dat met onmiddellijke in- gang zijn grenzen met Italië sluit. De kat die over zijn eigen poot- jes struikelt in de haast om te vluchten voor het baasje, dat één keer niest. De man die op kroegentocht gaat, hij zet in elk kamertje twee biertjes neer. En de me- dedeling van het allerergste: dat de Jehova-getuigen nu weten dat we allemaal thuis zijn. Een jongen proost ze- ven keer met de spiegel op een imaginaire vrijmibo. Gewenning „Over die quarantaine gaat het nu nog, de verbeel- ding van verveling. Ik denk dat de humorstroom nu snel opdroogt, er treedt toch ge- wenning op aan de situatie. Wanneer corona grimmiger om zich heen grijpt, worden de grappen zwartgalliger, met zombies enzo. Ook dat verdooft, maar dat is van korte duur. Vergelijkbaar met een aspirientje, dat de pijn maar eventjes ver- zacht”, zegt Giselinde Kui- pers. „Ik zou deze humor niet als hard betitelen, het is meer dat je er éigenlijk niet om mag lachen.” Humor is essentieel in barre tijden. „Het helpt om- onzekere situatie. Mis- schien zien we het zelfs als een manier om het ongeluk te bezweren.” Door de eeuwen heen ziet Lieke Stelling dat de aard van humor niet wezenlijk van aard verandert. „Ook wordt een genre ineens als oubol- lig beschouwd.” Ja, neem de schui- ne mop, die is nu zo goed als ver- dwenen. „Dwars door de geschiedenis zie je scherpe woordgrappen. In de middeleeuwen hadden ze de platvloerse onder- broekenlol. Vier eeuwen ge- leden waren er al moppen- boeken waaruit werd voor- gelezen. Ook in de pesttijd waarden de grappen rond. Tegen een man met weinig haar op zijn sche- del, werd spot- tend gezegd: ’Je kop ziet er- uit als een stad waar de pest overheen is gegaan’. In tijden van dood en ver- derf wordt de satire botter. „Zwarte humor.” Lieke Stel- ling geeft daar een staaltje van. „Zeiden ze: ’Oh nee, als ik doodga ga ik naar de hel. Verschrikkelijk! Want daar is mijn vrouw al.’” Voor een humoronder- zoeker is dit een interessan- MET GEINIGE FILMPJES EN PLAATJES DOORBREKEN WE DE SPANNING EN ONZEKERHEID CORONAHUMOR Trump met oranje Pippi Langkous- staartjes op zijn hoofd. Tja, kapper dicht, hè. Plaatje na plaatje en filmpje na filmpje circuleren. Grappen in tijden van corona, het is een vreemd feno- meen. Met humor- professoren praten we over de kracht van de lach. te tijd, beaamt Madelijn Strick, als sociaal psycholoog verbonden aan de Universiteit Utrecht. Zij ontrafelt de verschillende stadia in de coronareeks. „In januari begon het met grappen over Chinezen, nogal racistisch van toon. KungFlu, de sterren op de Chinese vlag werden ver- vangen door coronavirus- sen. Daarna kwamen de woordgrappen. Het lied Co- me On, Eileen werd Covid, Nineteen, en we hadden Oh, Oh Corona en My Corona in plaats van My Sharona. De grap ging rond dat John Tra- volta corona had, ’o nee, het was toch Saturday Night Fe- ver’.” „Momenteel waart de zelfspot over ons eigen ge- drag rond. Dat begon met het ham- steren van wc-papier, het eindeloze han- denwassen. Nu zie ik veel voor- en na-foto’s van het kapperloze tijdperk. Een blondine die over twee maanden getransformeerd is tot grijze duif en de kale biljartbal die alle ijdeltuiten uitlacht.” „Creatieve grappen zijn het, die duiding geven aan waar we ons mee bezighou- den. En het mooie is dat we ze eensgezind leuk vinden. Normaal kan humor de sa- menle- ving juist po- lariseren, kijk maar naar de reacties toen lol- broeken publiekelijk de draak staken met #metoo en transgenders. Renate/ René van der Gijp kon reke- nen op felle tegenstand. Daarover platte kroeglol maken kón niet. Voorstan- ders haalden de schouders op, het was toch maar een geintje.” Made- lijn Strick stipt aan dat de saamhorig- heid nu groot is. „Onze let- terlijke afstand zorgt ervoor dat we elkaar virtueel meer opzoeken. Niet klagen, el- kaar aan het lachen maken. En we hebben tijd om crea- tieve filmpjes in elkaar te zetten en te bekijken.” Corona houdt lang aan, en het lijkt al of de stroom al een beetje opdroogt. „On- derwerpen hebben nou een- maal een houdbaarheidsda- tum en het is onontkoom- baar dat het thema afge- zaagd raakt. Vallen er straks meer doden dan gaat de zwartgalligheid de boven- toon voeren, galgenhumor. En als alle hoop verloren is, lachen we om de dood.” Marcellino Bogers weet dat lachen rondom sterven geen taboe is. De oud-psy- chiatrisch verpleegkundige en mede-eigenaar van Con- gressen MetZorg, schreef het boek Humor als ver- pleegkundige interventie 2.0. „Verpleegkundigen dealen met zoveel ellende, dat ze af en toe ook moeten kunnen lachen om pijnlijke zaken. Ik weet het nog van mijn eigen tijd als ver- pleegkundige. Nadat er in één nachtdienst drie patiënten overle- den - en dat kwam echt niet door mij - heb ik met een colle- ga een rolstoelwed- strijd in de gang ge- houden. Puur om me af te reageren. Ongepast, maar ik heb zo gelachen.” Lachen is gezond, een cliché dat maar al te waar is. „Het maakt in de hersenen een stofje vrij dat als een antidepressi- vum werkt en stress en pijn verlicht.” „Familieleden van stervenden maken soms harde grappen en dat moet je niet afrem- men, want het zwakt hun verdriet af. Ook veel stervenden zelf willen niet alleen maar zware, lastige gesprekken voeren, de dood is zwaar ge- noeg. Ze liggen niet te wach- ten op uitsluitend meele- vende gezichten, een glim- lach of een lach geeft ze ook een goed gevoel.” Illustratief Een illustratieve anekdote schiet hem te binnen. „Een man die op het punt stond euthanasie te krijgen, kreeg een gigantische hoestbui. Daarna vroeg hij aan de arts, die klaarstond met de injec- tienaald: ’Heeft u ook iets tegen de hoest?’ Dat maakte de situatie zoveel lichter voor iedereen. De lach en de traan horen er allebei bij.” Marcellino Bogers ver- wijst naar een van de groot- ste humoristi- sche schrij- vers die onze aardbodem gekend heeft. „Godfried Bo- mans heeft het mooi gezegd: ’Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele wa- ter van verdriet.’ De lach is de kortste weg tussen twee mensen, daarmee overbrug je die anderhalve meter met gemak.” ’Het mooie is dat we ze eensg ezind leuk vinden’ E en laveloze Mexi- caan naast een sta- pel lege kratten Co- ronabier, twee zon- gebruinde cruise- bejaarden met spierwitte afdrukken van mondkapjes, een glunderende man met een betonmolen in de huis- kamer en daaronder de tekst: Henk werkt morgen thuis! In barre tijden is de lach niet ver weg. Impulsief be- sloot Giselinde Kuipers ruim twee weken geleden om coronagrappen te verga- ren voor onderzoek. De hoogleraar sociologie, ver- bonden aan de KU Leuven, deed met een collega van de Universiteit van Amster- dam een oproep. „Binnen een paar dagen hadden we meer dan duizend filmpjes, montages, animaties en plaatjes binnen.” Keihard Grappen en grollen over gruwelijke gebeurtenissen zijn niet van nu alleen, het is een standaardreactie op leed. Na de Bijlmer- ramp in 1992 kwam er acuut kei- harde spot los, net als na de dood van Diana in 1997 en het uit elkaar spatten van de Challen- ger in 1986. Professor Kuipers onder- zocht eerder de geestighe- den die na 9/11 op gang kwa- men. „Dit fenomeen bestaat sinds er ’mediarampen’ zijn, de Titanic in 1912 was de eer- ste. Door de media komen we vlak bij de catastrofe, ook als het ons niet per- soonlijk raakt. Heel dichtbij en toch heel ver weg, die sandwich is een voedings- bodem voor grappen. In New York waren er na 9/11 nauwelijks grappen, daar trof het mensen zelf. Humor geeft pas lucht als er meer afstand is.” „Corona strekt zich uit over de hele wereld en kwam langzaam, haast ver- traagd, onze kant op. Ogen- schijnlijk gebeurt er nu nog weinig, al heeft het een on- gekende omvang. Ik zit thuis af te wachten, kijk door het raam, zie alleen door Marie-Thérèse Roosendaal ’De lach en de traan horen er allebei bij ’ DE KRACHT VAN DE LACH ’We zoeken elkaar nu virtueel meer op ’
Transcript of CORONAHUMOR MET GEINIGE FILMPJES EN ......de Titanic in 1912 was de eer-ste. Door de media komen we...
dat het dingen verkleint enons sociaal verbindt.” Deeluw bijdrage op de linkhttps://edu.nl/kp8xe. Hetonderzoek strekt zich in-middels uit naar coronahu-mor uit China, Japan, Italiëen Spanje.
Dr. Lieke Stelling deed on-derzoeknaar dewerkingvan humorin de tijdvan de Re-formatie,het zestiende-eeuwse schis-ma in het westerse christen-dom. De letterkundige, ver-bonden aan de UniversiteitUtrecht, benadrukt dat reli-gie natuurlijk iets anders isdan deze pandemie. „Maarin zekere zin verschilt het
niet echt. Door de Reforma-tie werden mensen ookrechtstreeks getroffen inhun dagelijkse leven, grap-jassen verlichtten toen ookde spanning en onzekerheiden creëerden gemeen-schapszin.”
„Depressies liggen nu opde loer. Humor is een goedmedicijn tegen nare dingen,beter dan alcohol, waar jeniet erg fris wakker opwordt. Met grappen door-breken we de spanning,krijgen we meer grip op een
T24 DE TELEGRAAFZATERDAG 28 MAART 2020
REPORTAGET25REPORTAGEDE TELEGRAAF
ZATERDAG 28 MAART 2020
PAGINA T26
Hoe gingen ze vroeger de pandemieën te lijf?
PAGINA T28
Kijkje in de dierenopvangvan de Puzzelactie
maar dag in dag uit diezelf-de boom…”
De coronagrappendoorlopen verschil-lende stadia. „In hetbegin was de humorabsurdistisch, licht envrij positief. Wie heefter geen lollige filmpjesover wc-papier op zijntelefoon?”
Eén van de laat-ste in die reeksging over eenman die inplaats van eenportemonneeeen geplet rol-letje uit zijnachterzak vist,en zijn bood-schappen be-taalt met driezuinig afge-scheurdevelletjes.Ook leuk, decorona-angst: Bel-gië, dat metonmiddellijke in-gang zijn grenzen metItalië sluit. De kat die over
zijn eigen poot-jes struikelt inde haast om tevluchten voorhet baasje, datéén keer niest.De man die opkroegentochtgaat, hij zet inelk kamertjetwee biertjesneer. En de me-dedeling vanhet allerergste:
dat de Jehova-getuigen nuweten dat we allemaal thuiszijn. Een jongen proost ze-ven keer met de spiegel opeen imaginaire vrijmibo.
Gewenning„Over die quarantaine
gaat het nu nog, de verbeel-ding van verveling. Ik denkdat de humorstroom nu snelopdroogt, er treedt toch ge-wenning op aan de situatie.Wanneer corona grimmigerom zich heen grijpt, wordende grappen zwartgalliger,met zombies enzo. Ook datverdooft, maar dat is vankorte duur. Vergelijkbaarmet een aspirientje, dat depijn maar eventjes ver-zacht”, zegt Giselinde Kui-pers. „Ik zou deze humorniet als hard betitelen, het ismeer dat je er éigenlijk nietom mag lachen.”
Humor is essentieel inbarre tijden. „Het helpt om-
onzekere situatie. Mis-schien zien we het zelfs alseen manier om het ongelukte bezweren.”
Door de eeuwen heen zietLieke Stelling dat de aardvan humor niet wezenlijkvan aard verandert. „Ook
wordt een genreineens als oubol-lig beschouwd.”Ja, neem de schui-ne mop, die is nuzo goed als ver-dwenen. „Dwars
door de geschiedenis zie jescherpe woordgrappen. Inde middeleeuwen haddenze de platvloerse onder-broekenlol. Vier eeuwen ge-leden waren er al moppen-boeken waaruit werd voor-gelezen. Ook in de pesttijd
waardende grappenrond. Tegeneen man metweinig haarop zijn sche-del, werd spot-tend gezegd: ’Je kop ziet er-uit als een stad waar de pestoverheen is gegaan’.
In tijden van dood en ver-derf wordt de satire botter.„Zwarte humor.” Lieke Stel-ling geeft daar een staaltjevan. „Zeiden ze: ’Oh nee, alsik doodga ga ik naar de hel.Verschrikkelijk! Want daaris mijn vrouw al.’”
Voor een humoronder-zoeker is dit een interessan-
MET GEINIGE FILMPJES EN PLAATJES DOORBREKEN WE DE SPANNING EN ONZEKERHEIDCORONAHUMOR
Trump met oranjePippi Langkous-staartjes op zijnhoofd. Tja, kapperdicht, hè. Plaatje naplaatje en filmpje nafilmpje circuleren.Grappen in tijdenvan corona, het iseen vreemd feno-
meen. Met humor-professoren pratenwe over de krachtvan de lach.
te tijd, beaamtMadelijn Strick, als sociaalpsycholoog verbonden aande Universiteit Utrecht. Zijontrafelt de verschillendestadia in de coronareeks.„In januari begon het metgrappen over Chinezen,nogal racistisch van toon.KungFlu, de sterren op deChinese vlag werden ver-vangen door coronavirus-sen.
Daarna kwamen dewoordgrappen. Het lied Co-me On, Eileen werd Covid,Nineteen, en we hadden Oh,Oh Corona en My Corona inplaats van My Sharona. Degrap ging rond dat John Tra-volta corona had, ’o nee, hetwas toch Saturday Night Fe-ver’.”
„Momenteel waart dezelfspot over ons eigen ge-
dragrond. Dat
begon methet ham-
steren vanwc-papier, het
eindeloze han-denwassen. Nu
zie ik veel voor- enna-foto’s van het
kapperloze tijdperk. Eenblondine die over tweemaanden getransformeerdis tot grijze duif en de kalebiljartbal die alle ijdeltuitenuitlacht.”
„Creatieve grappen zijnhet, die duiding geven aanwaar we ons mee bezighou-den. En het mooie is dat weze eensgezind leuk vinden.Normaal kan humor de sa-
menle-ving juist po-
lariseren, kijk maarnaar de reacties toen lol-
broeken publiekelijk dedraak staken met #metooen transgenders. Renate/René van der Gijp kon reke-nen op felle tegenstand.Daarover platte kroeglolmaken kón niet. Voorstan-ders haalden de schoudersop, hetwas tochmaar eengeintje.”
Made-lijnStrickstipt aan dat de saamhorig-heid nu groot is. „Onze let-terlijke afstand zorgt ervoordat we elkaar virtueel meeropzoeken. Niet klagen, el-kaar aan het lachen maken.En we hebben tijd om crea-tieve filmpjes in elkaar te
zetten en te bekijken.”Corona houdt lang aan, en
het lijkt al of de stroom aleen beetje opdroogt. „On-derwerpen hebben nou een-maal een houdbaarheidsda-tum en het is onontkoom-baar dat het thema afge-zaagd raakt. Vallen er straksmeer doden dan gaat dezwartgalligheid de boven-toon voeren, galgenhumor.En als alle hoop verloren is,lachen we om de dood.”
Marcellino Bogers weetdat lachen rondom stervengeen taboe is. De oud-psy-chiatrisch verpleegkundige
en mede-eigenaar van Con-gressen MetZorg, schreefhet boek Humor als ver-pleegkundige interventie 2.0.„Verpleegkundigen dealenmet zoveel ellende, dat ze afen toe ook moeten kunnenlachen om pijnlijke zaken.
Ik weet het nogvan mijn eigen
tijd als ver-pleegkundige.
Nadat er in éénnachtdienst drie
patiënten overle-den - en dat kwam
echt niet door mij -heb ik met een colle-ga een rolstoelwed-strijd in de gang ge-houden. Puur omme af te reageren.Ongepast, maar ikheb zo gelachen.”Lachen is gezond,een cliché datmaar al te waar is.„Het maakt in dehersenen eenstofje vrij dat alseen antidepressi-vum werkt enstress en pijnverlicht.”
„Familieledenvan stervendenmaken somsharde grappenen dat moet jeniet afrem-men, want hetzwakt hunverdriet af.
Ook veel stervendenzelf willen niet alleen maar
zware, lastige gesprekkenvoeren, de dood is zwaar ge-noeg. Ze liggen niet te wach-ten op uitsluitend meele-vende gezichten, een glim-lach of een lach geeft ze ookeen goed gevoel.”
IllustratiefEen illustratieve anekdote
schiet hem te binnen. „Eenman die op het punt stondeuthanasie te krijgen, kreegeen gigantische hoestbui.Daarna vroeg hij aan de arts,die klaarstond met de injec-tienaald: ’Heeft u ook ietstegen de hoest?’ Dat maaktede situatie zoveel lichtervoor iedereen. De lach en detraan horen er allebei bij.”
Marcellino Bogers ver-wijst naar een van de groot-
ste humoristi-sche schrij-vers die onzeaardbodemgekend heeft.„Godfried Bo-mans heeft
het mooi gezegd: ’Humor iseen prachtige waterlelie diewortelt in het troebele wa-ter van verdriet.’ De lach isde kortste weg tussen tweemensen, daarmee overbrugje die anderhalve meter metgemak.”
’Het mooie is dat we zeeensgezind leuk vinden’
Een laveloze Mexi-caan naast een sta-pel lege kratten Co-ronabier, twee zon-gebruinde cruise-
bejaarden met spierwitteafdrukken van mondkapjes,een glunderende man meteen betonmolen in de huis-kamer en daaronder detekst: Henk werkt morgenthuis!
In barre tijden is de lachniet ver weg. Impulsief be-sloot Giselinde Kuipersruim twee weken geledenom coronagrappen te verga-ren voor onderzoek. Dehoogleraar sociologie, ver-bonden aan de KU Leuven,deed met een collega van deUniversiteit van Amster-dam een oproep. „Binneneen paar dagen hadden wemeer dan duizend filmpjes,montages, animaties enplaatjes binnen.”
KeihardGrappen en grollen over
gruwelijke gebeurtenissenzijn niet van nu alleen, het iseen standaardreactie opleed. Na deBijlmer-ramp in 1992kwam eracuut kei-harde spotlos, net alsna de doodvan Diana in1997 en hetuit elkaarspatten vande Challen-ger in 1986.Professor Kuipers onder-zocht eerder de geestighe-den die na 9/11 op gang kwa-men.
„Dit fenomeen bestaatsinds er ’mediarampen’ zijn,de Titanic in 1912 was de eer-ste. Door de media komenwe vlak bij de catastrofe,ook als het ons niet per-soonlijk raakt. Heel dichtbijen toch heel ver weg, diesandwich is een voedings-bodem voor grappen. InNew York waren er na 9/11nauwelijks grappen, daartrof het mensen zelf. Humorgeeft pas lucht als er meerafstand is.”
„Corona strekt zich uitover de hele wereld enkwam langzaam, haast ver-traagd, onze kant op. Ogen-schijnlijk gebeurt er nu nogweinig, al heeft het een on-gekende omvang. Ik zitthuis af te wachten, kijkdoor het raam, zie alleen
door Marie-Thérèse Roosendaal
’De lachen detraanhoren erallebei bij’
DE KRACHT VAN DE LACH
’We zoeken elkaar nuvirtueel meer op’
