Vrijdag 20 januari MaastrichtZaterdag 21 januari AmsterdamZondag 22 januari Heerlen

Ed Spanjaard dirigentDenis Kozhukhin piano 1e Prijswinnaar Koningin Elisabeth Concours 2010

seizoen 2011 2012 | www.limburgssymfonieorkest.nl

Volg ons op:

Met dank aan de leerlingen van het Brede Spoor (kunsteducatie) te Maastricht die de kleurrijke banieren o.l.v. Marijk Greweldinger hebben gemaakt!

Russia

Ed Spanjaard dirigent

Denis Kozhukhin piano | 1e Prijswinnaar Koningin Elisabeth Concours 2010

Modest Moessorgski (orkestratie Rimski-Korsakov)

Dageraad over de rivier de Moskva (1873-80)

Sergej Prokofjev

Pianoconcert nr. 3 in C majeur, opus 26 (1911-21)

- Andante - allegro

- Tema con variazioni

- Allegro ma non troppo

Pauze

Pjotr Iljitsj Tsjaikovski

Symfonie nr. 2 in c mineur, opus 17, ‘Klein-Russische’ (1872, rev.1880)

- Andante sostenuto – allegro vivo

- Andantino marziale quasi moderato

- Scherzo: Allegro molto vivace

- Finale: Moderato assai - Presto

Vrijdag 20 januari Theater aan het Vrijthof, Maastricht | 20.00 uur

Zaterdag 21 januari Concertgebouw, Amsterdam | 20.15 uur

Zondag 22 januari Theater Heerlen, Heerlen | 15.00 uur

Inleidingen één uur voorafgaand aan het concert

Dageraad over de rivier de Moskva

Bij de vijf Russische componisten die in het Nederlands bekend werden als ‘het machtige

hoopje’ was Moessorgski de vreemde eend in de bijt. Ook hij werd verteerd door het ver-

langen Rusland een muzikale stem te geven, maar bij hem stopte dat niet bij het gebruik

van melodieën uit de volksmuziek: ook harmonisch had hij er een handje van zich niet te

beperken tot het door de westerse harmonieleer bepaalde, maar zijn experimenten op dit

gebied werden ook door zijn collega’s Balakirev, Borodin, Rimski-Korsakov en Cui totaal

niet begrepen. En aangezien het beoordelen van elkaars werken tot de tradities van het

gezelschap behoorden, heeft Moessorgski menige bittere pil moeten slikken.

In 1872, vrijwel meteen na het voltooien van zijn meesterwerk Boris Godoenov, begon

Moessorgski aan zijn volgende opera, Chovantsjina, met deze keer als onderwerp de

jeugdjaren van tsaar Peter de Grote en de problemen die hij moest overwinnen bij zijn

pogingen Rusland te moderniseren. De korte ouverture van het stuk, ‘Dageraad over de

rivier de Moskva’, was meer een inleiding/sfeerbepaling, met een steeds intenser door-

gevarieerde melancholieke melodie, die uitmondt in hanengekraai en klokgelui, en daarna

onmiddelijk overgaat in de handeling. Het was dus ook een van de eerste nummers die

geschreven werden – al wachtte Moessorgski, die een fenomenaal muzikaal geheugen

had, nog jaren met het op papier zetten van stukken, die afhankelijk van het daarna nog

geschrevene ook eerst nog grondig werden herzien.

In de jaren tot 1880 hield Moessorgski zich ook nog met vele andere stukken bezig (de

Schilderijententoonstelling!), daarbij nam zijn alcoholisme steeds ernstigere vormen aan.

Bij zijn dood in 1881 waren dus vele werken onaf; Rimski-Korsakov nam op zich Chovan-

tsjina te voltooien en te orkestreren, waarbij hij de verleiding niet kon weerstaan het stuk

ook harmonisch en formeel naar zijn eigen normen bij te schaven.

Modest Moessorgski (1839-1881)

Pianoconcert nr. 3

Voor het wonderkind Prokofjev bestond er aan het begin van zijn volwassen carrière

eigenlijk maar één componist die een soort ijkpunt was: Igor Stravinski. En veel van de

stukken die hij tot 1915 schreef zijn op de een of andere manier schatplichtig aan die

andere, zo moderne en toch succesvolle Rus.

In 1917 verliet Prokofjev (met toestemming van de autoriteiten) de net gevormde Sovjet

Unie. In de wijde wereld gaat het hem redelijk goed, concerten in Japan en Noord-Amerika

maken hem bekend en brengen nog wat op ook, maar het gehoopte grote succes blijft

voorlopig uit. In West-Europa hetzelfde verhaal, maar daar begint het tij in 1921 dan toch

te keren: in Parijs wordt zijn Skythische Suite uitgevoerd, 2 weken later openen Diaghilevs

‘Ballets Russes’ hun seizoen met Prokofjevs ballet ‘De Nar’. De Suite heeft nogal wat

invloeden van ‘Le Sacre du Printemps’ ondergaan, het ballet leunt op ‘Petroesjka’. In het

Parijs van die dagen zit Prokofjev dus mooi in de trend, en het succes is navenant.

In de zomer van dat jaar trekt hij zich dan terug in een dorpje in Bretagne, en werpt zich op

zijn inmiddels 3e pianoconcert, waar hij zich af en aan het hele voorbije decennium spora-

disch al mee bezig had gehouden. En dan ontstaat een van de geliefdste pianoconcerten

van de 20e eeuw, en slaagt de componist erin om al zijn verschillende stijlen harmonisch

in één stuk te verenigen – intens ritmisch, tegelijk ook intens lyrisch-melodisch, modern

maar sprankelend toegankelijk en ook voorzien van het benodigde pianovuurwerk, met

een perfecte balans tussen solist en orkest.

De première in Chicago, met de componist als solist, heeft een groot succes, en de

pianist Prokofjev blijft de rest van zijn leven dankbaar van dit paradepaardje onder zijn 5

pianoconcerten gebruik maken.

Sergej Prokofjev (1891-1953)

Symfonie nr. 2

De relatie tussen Tsjaikovski en het ‘machtige hoopje’ was een moeizame. In tegenstelling

tot de 5 nationalisten had Tsjaikovski een formele, westers georiënteerde muziekoplei-

ding genoten aan het splinternieuwe conservatorium van Sint Petersburg, en werd zelfs

onmiddellijk na zijn afstuderen theoriedocent aan het nog splinternieuwere Moskouse

conservatorium. En dat waren volgens de andere partij dingen die ten enen male niet te

combineren waren met het vinden van een authentiek Russische muziek, van vreemde

smetten vrij.

Gelukkig was in dit geval de praktijk iets soepeler dan de theorie. Tsjaikovski had sympa-

thie voor het tot stand brengen van een Russischere muziek en dus zeker interesse voor

de nationalisten, wat in toenemende mate gepaard ging met waardering voor Balakirev

en Rimski-Korsakov. De nationalisten van hun kant volgden Tsjaikovski met argusogen,

en waren beslist ingenomen met de weg die hij met zijn 2e symfonie insloeg. In het eer-

ste en laatste deel waren volksmelodieën uit de Oekraïne (toen ook wel Klein-Rusland

genoemd) nadrukkelijk als basismateriaal aanwezig; het tweede deel bracht bij wijze van

rustig deel een langzame mars, en ook het scherzo is op de een of andere manier door-

trokken van die Oekraïense sfeer.

Het componeren van het stuk ging Tsjaikovski niet makkelijk af, en op een van zijn zijn

vakantieadressen in de zomer van 1872 raakte hij zelfs zijn schetsen kwijt. Maar in

december van datzelfde jaar kon de componist ten huize van Rimski-Korsakov zijn nieuwe

symfonie voorspelen, en de reacties van zijn vermeende tegenstanders waren uitermate

lovend. Tsjaikovski zelf, eeuwig onzeker en ontevreden met eigen werk, kreeg na de pre-

mière steeds meer twijfels. Toen het stuk in 1880 uitgegeven werd onderwierp hij het dus

eerst aan een grondige revisie.

Rino Christ

Pjotr Iljitsj TsjaiKovski (1840-1893)

Ed SpanjaardDe Haarlemse dirigent Ed Spanjaard pro� leert zich in een breed repertoire;

zowel in het algemene geliefde als het avontuurlijke. Hij studeerde in Amsterdam en

London en leidde vrijwel alle Nederlandse orkesten en trad wereldwijd op als gast-

dirigent. Hij debuteerde zeer succesvol in mei 2006 bij de Münchner Philharmoniker.

In het jubileumseizoen van het LSO dirigeerde Ed Spanjaard vele werken van

zijn persoonlijke keuze: Bruckner 9, L’Enfance du Christ van Berlioz, Daphnis et

Chloé van Ravel, de Matthaeus’ Passion en Le Sacre du Printemps. Hij open-

de het 125e seizoen met een Tsjaikovski programma in het Concertgebouw en

sloot af met als hoogtepunt het jubileumconcert op 2 september 2008 in aan-

wezigheid van Koningin Beatrix. In september 2010 dirigeerde Ed Spanjaard het

Limburgs Symfonie Orkest in Fauré’s Reqiuem tijdens het Margraten Memorial. In

het concertseizoen 2011-2012 is Ed Spanjaard met maar liefst 10 concertwerken

te bewonderen met het Limburgs Symfonie Orkest. In juni 2012 neemt hij na elf

jaar afscheid als chef-dirigent van het orkest met de uitvoering Le martyre de

Saint Sébastien van Debussy.

Denis KozhukinDe carrière van de Russische pianist Denis Kozhukhin kreeg in 2010 een duize-

lingwekkende vaart. Het was het jaar dat hij zich, met staande ovatie van het

publiek, eerste prijswinnaar mocht noemen van de beroemde Koningin Elisabeth

Wedstrijd in Brussel. De Belgische pers sprak er jubelend voer met de stelling dat

‘de andere kandidaten in geen geval konden optornen tegen de ontwapenende

eenvoud van de Rus’. Snel daarop volgde een verbluffend debuut in concertge-

bouw de Doelen.

Denis Kozhukhin is solist geweest bij diverse prestigieuze festivals en con-

certgebouwen. Zo won hij de Prix d’Honneur in 2003 van het Verbier Festival

(Zwitserland) en was hij solist o.a. bij het Progretto Martha Argerich in Lugano

(Italië), Klavier-Festival Ruhr (Duitsland), het Jerusalem International Chamber

Music Festival (Israël) en Carnegie Hall (New York).

Hoogtepunten van het seizoen 2010/2011 waren vier concerten met het Neder-

lands Philharmonisch Orkest met dirigent Kirill Karabits in het Concertgebouw; een

geregistreerd concert met het Belgische Nationaal Orkest in het Palais de Beaux

Arts in Brussel en de samenwerking met het Praagse Philharmonische Orkest.

Gedurende het seizoen 2011/2012 voert Kozhukin het oeuvre van Proko� ev

uit samen met het Schotse Symfonie Orkest. Eveneens zal hij samenwerken

met Weense Symfonie Orkest, het Seattle Symfonie Orkest, het Luxemburgse

Philharmonische Orkest. In het voorjaar van 2013 zal hij de complete serie van

Proko� ev’s sonates ten gehore brengen in de Musashino Hall (Japan).

Simone Lamsma speelt Bruch!

“Na de slotmaat veerde het publiek massaal op uit de stoelen

voor een minutenlange ovatie en een gejuich dat in een voetbal-

stadion niet had misstaan (…) Technisch gaaf, perfect van timing,

intens muzikaal”, was De Telegraaf vol lof na het optreden van

violiste Simone Lamsma afgelopen zomer in het Concertgebouw

Amsterdam. Ze speelt samen met het Limburgs Symfonie Orkest

‘het Vioolconcert’ van Max Bruch. Een prachtige compositie,

lyrisch, virtuoos en met passages die elke keer weer ontroeren.

Haar vertolking van het ‘Tweede Vioolconcert’ van Sofia Goebaidoelina

werd door radioluisteraars uitgeroepen tot mooiste concert van 2011.

Het tekent Simone Lamsma’s veelzijdigheid, want ook in de grote

romantische vioolconcerten voelt zij zich thuis, zoals in Bruchs

Vioolconcert, hoogtepunt van vioolromantiek tussen Mendelssohn,

Brahms en Tsjaikovski.

Inmiddels verovert zij geheel op eigen kracht podia over de gehele

wereld. Gelukkig is deze Friese violiste ook met enige regelmaat in

Nederland te horen. Begin januari debuteerde ze bij het Koninklijk

Concertgebouworkest en op 2, 3, 4 en 5 februari soleert zij in het

´Vioolconcert´ van Max Bruch, begeleid door het Limburgs Symfonie

Orkest onder leiding van de uit Margraten afkomstige dirigent Enrico

Delamboye.

Donderdag 2 februari, Venlo | Theater de Maaspoort | 20.15 uur

Vrijdag 3 februari, Heerlen | Theater Heerlen | 20.00 uur

Zaterdag 4 februari, Maastricht | Theater aan het Vrijthof | 20.00 uur

Zondag 5 februari, Sittard | Stadsschouwburg Sittard-Geleen | 14.30 uur

Inleiding één uur voorafgaand aan het concert’

Reserveer nu uw kaarten voor Max Bruchs meesterlijke vioolconcert

Ga naar www.limburgssymfonieorkest.nl!

VastelaovendconcertenJoost Smeets dirigent | Jan Corstjens presentator | Theo Menting regisseurThorwald Jørgensen theremin | Duo Stenzel en Kivits zang en piano Geralt van Gemert zangVrijdag 10 februari Weert | Munttheater | 20.11 uur Zaterdag 11 februari Heerlen | Theater Heerlen | 20.11 uurZondag 12 februari Maastricht | Theater aan het Vrijthof | 20.11 uurDinsdag 14 februari Maastricht | Theater aan het Vrijthof | 20.11 uurWoensdag 15 februari Venlo | Theater de Maaspoort | 20.11 uurDonderdag 16 februari Geleen | De Hanenhof | 20.11 uurVrijdag 17 februari Roermond | Theaterhotel de Oranjerie | 20.11 uurZaterdag 18 februari Sittard | Stadsschouwburg Sittard-Geleen | 19.11 uur

NIEUW: TEFAF-concert met Karel Craayenhof Van 16 t/m 25 maart 2012 vindt de befaamde kunstbeurs TEFAF plaats in Maastricht. Na een bezoek aan TEFAF kunt u uw zinnen blijven prikkelen met een concert met de wereldberoemde bandeonist Carel Kraayenhof en het Limburgs Symfonie Orkest! U kunt genieten van de Argentijnse klank en sfeer. Beroemde werken zoals Aconcagua, en wellicht het meest bekend in den lande Adiós Nonino - de traan van Máxima - van de wereldberoemde bandoneonist, tangovernieuwer en groot idool van Kraayenhof, de Argentijn Ástor Piazzolla. Donderdag 22 maart, Maastricht | Theater aan het Vrijthof | 20.30 uur

Die Zauberfl öteLimburgs Symfonie Orkest en Opera ZuidPer Otto Johansson dirigent | Mozart Die Zauberfl öte; Opera in 2 bedrijvenVrijdag 2 maart Maastricht | Theater aan het Vrijthof | 20.00 uurZondag 4 maart Maastricht | Theater aan het Vrijthof | 14.00 uurDinsdag 6 maart Eindhoven | Parktheater | 20.15 uurDonderdag 8 maart Hasselt | Cultureel Centrum | 20.00 uurZaterdag 10 maart Breda | ChasséTheater | 20.00 uurDinsdag 13 maart Tilburg | Schouwburg | 20.15 uurDonderdag 15 maart Den Haag | Koninklijke Schouwburg | 20.00 uurZaterdag 17 maart Utrecht | Stadsschouwburg | 20.00 uurDinsdag 20 maart Den Bosch | Theater aan de Parade | 20.00 uurZaterdag 24 maart Rotterdam | Roterdamse Schouwburg | 20.15 uurDinsdag 27 maart Groningen | Stadsschouwburg | 20.15 uurDonderdag 29 maart Venlo | Theater de Maaspoort | 20.15 uurZaterdag 31 maart Sitard | Stadsschouwburg Sitard-Gelen | 20.00 uur

Uw Limburgs Symfonie Orkest live!

Vastelaovendconcertenconcertenconcerten

Jeugd gratis naar LSO en grote korting voor jongeren!• Kinderen tot en met 12 jaar kunnen gratis naar de concerten, mits onder begeleiding

van volwassenen. Maximaal 2 kinderen per 1 volwassene.• Jongeren tot en met 26 jaar: € 10. Vooraf reserveren mogelijk.