Gemaakt door:Lisanne de Rooij, A4A

Mijn verslag gaat over de film ‘Step Up 3D’. Ik heb voor deze film gekozen omdat het me een hele leuke film leek. Step up heeft ook nog andere 2 delen, dat vond ik erg goede films. Dus ik wilde de derde film in 3D ook graag zien.

De titel van de film is: ‘Step up 3D’.De regisseur van Step up 3D is Jon M. Chu.De belangrijkste spelers van Step up 3D v.l.n.r zijn:Rick Malambri (Luke), Adam G. Sevani (Moose), Sharni Vinson (Natalie) en Alyson Stoner (Camille).

Ik heb de film in Pathé de Kuip te Rotterdam gezien.Ik heb de film op 3 september 2010 gezien.

De recensie hieronder is van Film1, geschreven door Arjan Welles.

Step up 3D is naast de uiteenlopende choreografieën dan ook gelijk het voornaamste dat deze derde Step Up te bieden heeft. Het verhaaltje heeft namelijk bijzonder weinig om het lijf. Het is de zoveelste boy meets girls-story, waarbij je al bij voorbaat kunt uitstippelen dat de twee op elkaar af zullen vliegen, eh dansen, zoals motten op een tl-buis. Precies wat het genre zo eigen maakt dus. De stoere jongen is dit keer ene Luke (voormalige model Rick Malambri) die ergens in een New Yorks pakhuis zijn eigen dance-posse heeft opgericht. De bevallige dame is de mysterieuze Natalie (voormalig Australisch balletdanseres en soapactrice Sharni Vinson) die uiteindelijk haar toevlucht neemt tot Lukes crib en met zijn dansploeg de World Jam-wedstrijden gaat proberen te winnen.

Naast deze nieuwkomers heeft het schrijversteam ook een aantal oude paarden van stal gehaald. Ware het niet dat ze eigenlijk nog piepjong zijn. Wie de Step Up-serie een beetje heeft gevolgd zal gelijk Alyson Stoner uit het eerste deel herkennen. Haar personage Camille was toen nog een opdondertje van twaalf, maar blijkt in deze nieuwe toevoeging het beste vriendinnetje te zijn van Moose (Adam G. Sevani), de komische noot van The Streets. De twee lijken een beetje magertjes af te steken tegenover de hunk en de babe in het pakhuis, maar juist de verhaallijn van Camille en Moose geeft een aangenaam contrast ten opzichte van hun gesjeesde alles meehebbende tegenhangers. Moose wordt goede vrienden met Luke en pakt zijn passie voor dansen weer op, zodat hij nauwelijks nog tijd heeft voor Camille.

VideoclipsDe makers van Step Up 3D hebben niet alleen een blik vooraanstaande hip-hop acts opengetrokken voor de soundtrack, maar er ook maar gelijk een rondje dansen om de wereld tegenaan gegooid. De danschoreografieën die in hapklare brokken videoclips worden geserveerd lopen uiteen van tango tot capoeira en van street dance tot een ode aan de gouden Hollywood-jaren. De aanwezige digitale 3D camera's hebben overuren gedraaid, want Chu heeft zijn nieuwe speeltjes tot het uiterste weten te benutten. Fotogenieke effecten met zeepbellen, stof, water en verlichte pakken ondersteunen de dansroutines en leveren sensationele taferelen op. Chu zoekt de grenzen van het geloofwaardige gevaarlijk dicht op.

Step Up 3D is geen tijdloze hoogvlieger. Daarvoor is het allemaal toch echt te niksig. Het is jammer dat Servani en Stoner niet wat meer schermtijd mochten vullen. Dat had Chu's tweede Step Up wat invoelbaarder en echter gemaakt. Hun hommage aan Singin' in the Rain vormt misschien wel het hoogtepunt, juist omdat hun plezier hier het tastbaarst is. Je hoeft geen snars van dans te begrijpen of een gevoel voor ritme te hebben om veel plezier van deze 3D-ervaring te hebben. Chu, die de highlights van New York tot zijn beschikking had, tovert mooie momentopnames op het netvlies. Als je de bioscoop uitloopt zullen er uiteindelijk weinig indrukken blijvend zijn, of het moet die van het brilletje op je neus zijn.

De locaties waar het verhaal zich afspeelt was heel verschillend. De film speelt zich af in New York, maar in verschillende discotheken en ook op straat. De dansers hebben een eigen huis ‘The house of pirates’, daar zijn ze ook vaak te zien in de film.

De hoofdpersonen hadden allemaal een ‘eigen stijl’. De kleding was niet te opvallend en het was kleding waar makkelijk in te bewegen was. Als ze in de film een danswedstrijd hadden, hadden ze bijpassende kleding aan en in de eindscène was de kleding erg spectaculair met bijvoorbeeld licht in de kleding.

Ik denk dat vooral de locaties bepalend was voor de sfeer in de film. De kleding was minder bepalend, in gewone scènes was de kleding niet van belang. Maar in de dansscènes en vooral de laatste dansscène was de kleding wel van belang in de film. De locaties waren meer van belang voor de sfeer. Het geeft natuurlijk een hele andere sfeer als ze op straat dansen en een ‘battle’ hebben, dan als zo’n ‘battle’ op een toneelpodium gebeurt.

De muziek was één van de belangrijkste rol in de film. Het is een dansfilm en zonder muziek ziet het dansen er een stuk minder leuk uit. Bij sommige dansscènes dansten ze heel duidelijk op de muziek en had je ook veel aandacht voor de muziek. Maar bij de einddans hadden ze voor een muziekstuk gekozen die als achtergrond diende, zodat je helemaal op de dans lette.

Naar mijn idee was er niet echt sprake van speciale geluidseffecten. De muziek was bepalend voor de film, maar speciale geluidseffecten waren er niet.

Het verhaal is in chronologische volgorde verteld. Je kon het goed en makkelijk volgen en er was geen sprake van flashbacks.

De scène die mij het meest is bijgebleven is de laatste dansscène. De dans die ze daar deden was heel gaaf om te zien. Alles was uitgepakt voor die scène, het dansen, de kleding, de locatie, de sfeer en het acteren. Ik denk dat in zekere zin de camerastand hierbij een rol speelde. De camerastand was op een neutraal perspectief, zo kan je alles makkelijk zien en volgen. Vooral het 3D-effect in de laatste scène maakte het nog leuker om naar te kijken.

Het genre van de film is drama en romantiek.

De film Step Up 3D gaat over een groep jongeren. Deze groep jongeren vormen een dansgroep onder leiding van Luke. Ze beschouwen een verlaten warenhuis als hun thuis waar ze samenkomen om hun dansmoves te perfectioneren. Moose en Camille zijn 2 jongeren die gaan studeren in New York. Als Moose op straat in een battle terechtkomt, valt hij bij Luke erg op om z’n goede dansmoves. De dansers dreigen hun huis kwijt te raken. De enige uitweg die ze hebben is een internationale danswedstrijd (World Jam) te winnen, en daarmee een groot geldbedrag te winnen. Luke wilt dat Moose in zijn team komt, en denkt alleen zo de wedstrijd te kunnen winnen. Uiteindelijk gaan ze als team naar de World Jam.

In de film heb je met 2 conflicten te maken. Er doen natuurlijk meerdere dansgroepen mee aan de World Jam. Eén van deze groepen zijn de aartsrivalen van de dansgroep van Luke. De rivalen willen het Luke en z’n groep zo moeilijk mogelijk maken, en dreigen hun huis in te nemen. Het 2de conflict heeft te maken met de liefde die speelt tussen Luke en Natalie. Natalie sluit zich aan bij de groep van Luke. Luke en Natalie worden verliefd op elkaar en het lijkt erop dat ze wat krijgen. Maar later in de film ontdekt Luke dat Natalie het zusje is van de leider van hun rivalen en alle dansmoves doorstuurt naar hun. Luke kan niet begrijpen dat Natalie zoiets doet, maar Natalie heeft hier zo’n spijt van en kiest Luke boven haar broer.

Luke: de leider van de dansgroep, houdt van dansen, heeft een grote mond maar werkelijk is hij een gevoelige jongen.Natalie: danseres, houdt van dansen, weet wat ze kan en wilt, bedriegt Luke maar een bedriegster is ze niet, uiteindelijk valt ze voor Luke.Moose: danser en student, grappig, lief, staat voor je klaar, moet studeren van z’n vader maar hij kiest uiteindelijk voor het dansen,Camille: danseres en student, vrolijk, enthousiast en trouw.

De 4 belangrijkste personages zijn Luke, Natalie, Moos en Camille. Luke en Natalie worden verliefd op elkaar, maar door een ontdekking dreigt het helemaal mis te gaan met de liefdesrelatie. Uiteindelijk komt het goed tussen Luke en Natalie. Moos en Camille kennen elkaar al van kinds af aan. Ze zijn beste vrienden en doen alles samen. Maar langzaam wordt het tussen die 2 meer als vriendschap en bloeit er een mooie liefde op.

Ik denk dat de regisseur wel een bepaald standpunt mee wilt geven. De film geeft je mee, dat als je iets echt wilt en er echt voor vecht, dat je alles kan bereiken wat je wilt bereiken.Er is niet echt 1 persoon waar ik het meest heb meegeleefd. De 4 belangrijkste karakters (Luke, Natalie, Moos en Camille) leer je stuk voor stuk goed kennen in de film, daardoor leef je met alle 4 de karakters goed mee.

Het doel van de film is vooral amuseren en ook een klein beetje een boodschap overbrengen. Met alle dans en de verhaallijn wil de regisseur je vooral amuseren, maar toch zit er een kleine boodschap dat alles wat je wilt bereiken, je kan bereiken, als je er maar voor vecht.

De regisseur heeft verschillende dingen gebruikt om je aandacht vast te houden. De geweldig dansscènes hielden echt je aandacht erbij. En het 3D effect was ook een goed middel om de aandacht erbij te houden. Er zat een goede en leuke verhaallijn in, waardoor het tussen de dansscènes leuk bleef om te blijven kijken.

Ik verwachtte van deze film heel veel toen ik erheen zou gaan. Ik had al van verschillende mensen goede verhalen gehoord, en keek er erg naar uit om de film te zien. De film was eigenlijk boven mijn verwachtingen. Ik had verwacht dat de dansscènes beter zouden zijn dan de andere 2 step up films, en dit was ook het geval. Ik had niet verwacht dat de verhaallijn ook nog zo sterk zou zijn, dus dit was boven mijn verwachtingen. Normaal houd ik ook niet van het 3D-effect, maar dat vond ik bij deze film helemaal niet zo, het gaf de film juist iets extra’s.

Wat het meeste indruk op mij heeft gemaakt, is de laatste dansscène. De dans, de kleding, de locatie, het camerawerk, alles was echt heel gaaf om te zien.

Ik vond Step Up 3D een hele goede film. Het verhaal was leuk en toch nog verrassend. De dansscènes waren heel gaaf, en zijn mij ook het meest bijgebleven. De karakters waren leuk en je kon je goed inleven in de personages. Het camerawerk vond ik ook erg goed, en het 3D-effect gaf iets extra’s aan de film. De muziek en de locaties vond ik erg goed gekozen. De locaties gaven een goede sfeer en de muziek was niet te overweldigend, zodat je heel geïnteresseerd naar het dansen bleef kijken. Kortom een goede en leuke film, een echte aanrader voor anderen.