Bvb nieuws #68 (3)(1)

10
1 * nieuws B V B DE MOED OM NIET TE SCHUILEN Henk-Jan Hoefman, voorzitter In mijn kast staan meters boeken. Ze staan daar roerloos te wachten op welwillende ogen die de regels strelen, pagina na pagina. Woorden willen ontmoet worden. Auteurs trotseren geen writer’s blocks om daarna in de vergetel- heid zoek te raken. Zij stopten hun ziel en zaligheid in de woorden die wij lezend weer tot leven wekken. Ik schaam me. De meeste boeken in mijn meters heb ik niet gelezen of maar half. Ze lonkten in de boekhandel naar me. Ik heb een zwak voor beloftes die omsloten worden door twee kaften. Een mooie titel is als een verleidelijke vrouw die elke rationale uit het koopproces wegvaagt. Het besef dat er thuis nog stapels ongelezen boeken liggen doet dan opeens niet ter zake. Tussen al het ongelezene staart me al maanden een titel aan die me de waarheid zegt: ‘De moed om niet te schuilen.’ Deze titel is al enige maanden mijn teacher , die me zacht- moedig doch dwingend inf luistert waar het in mijn beoe- fening nu om gaat. De alledaagse werkelijkheid vind ik de laatste tijd te onherbergzaam. Vloekend leg ik de krant weg. Boko Haram. Met betraande ogen wend ik me af als het journaal het ondenkbare toont. Parijs. Schuilhuizen genoeg; bezit, sex, werk, drank, pseudo- spiritualiteit, consumentisme, drugs, gebabbel. We hebben hele dorpen gebouwd met schuilhuizen. Het nieuwste huis- ontwerp heet: zelfingenomen verontwaardiging. Natuurlijk moeten we in de benen komen tegen onmenselijke en onbarmhartige daden. Als dit echter leidt tot een eenzijdig en luidruchtig activisme of politiek eigenbelang, dan wordt ons schuilhuis een bunker. Dan stopt elke beweging van barmhartigheid. De moed om niet te schuilen is de onderkenning dat ook ik, Henk-Jan, dader ben. Dat is pijnlijk confronterend en moeilijk onder ogen te zien. Mijn hart open houden in het lijden dat ik veroorzaak en mij wordt aangedaan is een opgave waarvoor we inspiratie vinden in het meest gelezen boek. Jezus zegt in zijn opperste lijden aan het kruis: “Vader vergeef hen want ze weten niet wat ze doen.” Wij moeten ons als daders aangesproken voelen, anders kunnen we de ander niet overtuigend op zijn daden aanspreken. Met het navolgen van Jezus worden onze schuilhuizen onbewoon- baar verklaard. Het enige huis is een open hart. Misschien komt er een tijd dat onze vijanden te gast zullen zijn. Van de redactie Bij het begin van een nieuwe jaar neemt menigeen zich van alles voor om efficiënter, bewuster of gezonder door het leven te gaan. Als redactie doen wij dat ook met de thema van deze nieuwe Nieuwsbrief: Durf te kijken! Staan wij open voor het kwetsbare, het lelijke en het ongemakkelijke om ons heen? Durven wij het echt te zien, of draaien wij onze ogen ervoor weg? Als hoofdartikel daarom een brief geschreven door Daria BukviĆ die zij voorgelezen heeft op het Lowlands festival in de zomer van vorig jaar. Een prikkelend betoog dat spreekt over barmhartigheid jegens de ander en onszelf. En tijdens het samenstellen van de Nieuwsbrief speelt zich dan ook nog eens het onbarmhartige gebeuren af in Parijs. Durven kijken… een daad van moed, een daad van liefde. BvB nieuwsbrief Januari 2015 | #68 | TIP Verras je vrienden, collega’s en familie met deze nieuwsbrief ZIEN BEWOGEN WORDEN IN BEWEGING KOMEN Beweging van Barmhartigheid De Beweging van Barmhartigheid is een spirituele beweging. Een netwerk van mensen die zich met elkaar verbonden weten. Mensen die vanuit hun eigen positie, op eigen wijze barmhartig willen leven en werken.

description

Nieuwsbrief van de beweging van barmhartigheid

Transcript of Bvb nieuws #68 (3)(1)

Page 1: Bvb nieuws #68 (3)(1)

1

* nieuws

BvB DE MOED OM NIET

TE SCHUILEN Henk-Jan Hoefman, voorzitter

In mijn kast staan meters boeken. Ze staan daar roerloos te wachten op welwillende ogen die de regels strelen, pagina na pagina. Woorden willen ontmoet worden. Auteurs trotseren geen writer’s blocks om daarna in de vergetel-heid zoek te raken. Zij stopten hun ziel en zaligheid in de woorden die wij lezend weer tot leven wekken.

Ik schaam me. De meeste boeken in mijn meters heb ik niet gelezen of maar half. Ze lonkten in de boekhandel naar me. Ik heb een zwak voor beloftes die omsloten worden door twee kaften. Een mooie titel is als een verleidelijke vrouw die elke rationale uit het koopproces wegvaagt. Het besef dat er thuis nog stapels ongelezen boeken liggen doet dan opeens niet ter zake. Tussen al het ongelezene staart me al maanden een titel aan die me de waarheid zegt: ‘De moed om niet te schuilen.’ Deze titel is al enige maanden mijn teacher, die me zacht-moedig doch dwingend influistert waar het in mijn beoe-fening nu om gaat. De alledaagse werkelijkheid vind ik de laatste tijd te onherbergzaam. Vloekend leg ik de krant weg. Boko Haram. Met betraande ogen wend ik me af als het journaal het ondenkbare toont. Parijs. Schuilhuizen genoeg; bezit, sex, werk, drank, pseudo-spiritualiteit, consumentisme, drugs, gebabbel. We hebben hele dorpen gebouwd met schuilhuizen. Het nieuwste huis-ontwerp heet: zelfingenomen verontwaardiging. Natuurlijk moeten we in de benen komen tegen onmenselijke en onbarmhartige daden. Als dit echter leidt tot een eenzijdig en luidruchtig activisme of politiek eigenbelang, dan wordt ons schuilhuis een bunker. Dan stopt elke beweging van barmhartigheid. De moed om niet te schuilen is de onderkenning dat ook ik, Henk-Jan, dader ben. Dat is pijnlijk confronterend en moeilijk onder ogen te zien. Mijn hart open houden in het lijden dat ik veroorzaak en mij wordt aangedaan is een opgave waarvoor we inspiratie vinden in het meest gelezen boek. Jezus zegt in zijn opperste lijden aan het kruis: “Vader vergeef hen want ze weten niet wat ze doen.” Wij moeten ons als daders aangesproken voelen, anders kunnen we de ander niet overtuigend op zijn daden aanspreken. Met het navolgen van Jezus worden onze schuilhuizen onbewoon-baar verklaard. Het enige huis is een open hart. Misschien komt er een tijd dat onze vijanden te gast zullen zijn.

Van de redactie

Bij het begin van een nieuwe jaar neemt menigeen

zich van alles voor om efficiënter, bewuster of

gezonder door het leven te gaan. Als redactie doen wij

dat ook met de thema van deze nieuwe Nieuwsbrief:

Durf te kijken!

Staan wij open voor het kwetsbare, het lelijke en

het ongemakkelijke om ons heen? Durven wij het echt

te zien, of draaien wij onze ogen ervoor weg?

Als hoofdartikel daarom een brief geschreven door

Daria BukviĆ die zij voorgelezen heeft op het Lowlands

festival in de zomer van vorig jaar. Een prikkelend

betoog dat spreekt over barmhartigheid jegens de

ander en onszelf.

En tijdens het samenstellen van de Nieuwsbrief

speelt zich dan ook nog eens het onbarmhartige

gebeuren af in Parijs.

Durven kijken… een daad van moed, een daad

van liefde.

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 |

TIP Verras je vrienden,

collega’s en familie

met deze

nieuwsbrief

ZIEN

BEWOGEN WORDEN

IN BEWEGING KOMEN

Beweging vanBarmhartigheid

De Bew

eging van Barmhartigheid is een spirituele

beweging. Een netw

erk van mensen die zich m

et elkaar verbonden w

eten. Mensen die vanuit hun eigen positie,

op eigen wijze barm

hartig willen leven en w

erken.

Page 2: Bvb nieuws #68 (3)(1)

2

doolhof met een heleboel kinderen in een heleboel kamertjes, ik vond het Het Absolute Einde! Ik was nog niet heel bewust van het feit dat die enge, oudere mannen zo raar deden omdat ze hun eigen kinderen voor hun ogen vermoord hadden zien worden, of het verdriet van eenzame vrouwen die 's nachts stevig de lakens tegen hun benen aanknepen omdat ze hun mannen in de oorlog hadden achter gelaten. Ik voelde het wel, maar begrijpen deed ik het niet. Na twee jaar in het AZC kwam eindelijk ook mijn vader naar Nederland. Hij zag in Bosnië geen enkele toekomst voor zijn gezin. Mijn moeder balen natuur-lijk, want daar zat ze dan opgescheept met 'die koude weer, dat vieze eten, die Limburgers'… Maar we bleven. Mijn ouders moesten helemaal onder aan de ladder beginnen, maar hebben beetje bij beetje een stabiel en comfortabel leven voor zichzelf gecreëerd. Na het asielzoekerscentrum bracht ik de rest van mijn jeugd door in perfecte saaiheid tot ik op mijn achttiende kon beginnen aan het verwezenlijken van mijn dromen: naar de toneelschool, regisseur worden, leven voor het theater. Missie geslaagd.

LAMGESLAGENMet zo’n levensverhaal zou je misschien denken dat ik een bovengemiddeld inzicht heb in vluchtelingen-problematiek of dat het voor mij gemakkelijker is om me te identificeren met andermans leed. Ik vraag het me af. Eerlijk gezegd raak ik net als vele anderen compleet lamgeslagen van het dagelijkse nieuws. Deze zomer maakte geen ruimte voor komkom-mertijd, de wereld staat in brand en ons nieuws-overzicht ook. Ik wil graag op de hoogte blijven van ieder conflict maar hoe meer ik lees hoe meer ik geconfronteerd word met mijn eigen beperkingen, en hoe meer ik begin te denken dat ik eigenlijk geen ene fuck kan doen om de wereld te helpen. Ik word lamgeslagen door het alomtegenwoordige leed en word daar heel onverschillig van. En wat doe ik dan? Ik ga een dag lang in mijn pyama kattenplaatjes kijken op internet, of theorieën lezen over de werke-lijke betekenis achter het Jay-Z-Solange-Lift-Drama totdat ik walg van mezelf. Alles om me maar even niet schuldig te voelen over mijn eigen beperkingen.

Het dieptepunt van dit gevoel kwam toen ik een aantal maanden geleden door een bos fietste waar ik per toeval een asielzoekerscentrum passeerde. Ik fietste langs een paar verveelde jongens op een bankje en betrapte mezelf op de gedachte: als ik ze maar

SPEECH LLOWGENDAuitgesproken op Lowlands 2014 door Daria Bukvic

Lief Lowlands,

25 Jaar geleden ben ik geboren in Bosnië als dochter van een Bosnische moslima en een katholieke Kroatische vader. Ik was het eerste kleinkind in een vrij welgestelde familie dus ik had voldoende jurkjes om iedere dag van het jaar een andere aan te trekken en werd ondertussen door mijn oma’s en tantes volge-propt met eten. Op den duur zag ik eruit als een soort dikke, Bosnische babyversie van Paris Hilton. Maar het leven was goed, we waren geliefd en gelukkig. Allah, God en al die andere mooie jongens in de hemel leken ons onaflatend toe te lachen.

Tot ik drie jaar oud werd. Toen er op de markt ineens geen kiwi’s meer te koop waren en er een granaat viel in onze achtertuin. Mijn piepjonge moeder besloot er eventjes met mij tussenuit te gaan - heel even maar, naar familie in Kroatie - totdat alles weer rustig zou worden. Jullie kennen de geschiedenis, rustig werd het niet meer in Bosnië. De oorlog brak uit en ons uitstapje naar familie werd een lange, angstaanjagende vlucht met Nederland als eindbestemming. Mijn moeder was van plan om zo snel mogelijk weer terug te keren naar haar eigen land. Want een asielzoekers-centrum in Limburg, dat moet de hel wel zijn. Het AZC was een voormalige legerkazerne, een soort

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | ZIEN

Foto: Casper Koster

Page 3: Bvb nieuws #68 (3)(1)

3

niet in de ogen kijk, bestaan ze niet. En zo was het, ik fietste langs en voelde er helemaal niks bij. Toen later bij me indaalde wat er was gebeurd schrok ik en dacht: als ik - een lotgenoot, iemand die aan den lijve heeft ondervonden hoe het is om in zo’n centrum te zitten - hier na een goed aantal jaren gewoon onbe-wogen langs kan fietsen, hoe groot moet dan wel niet het inlevingsvermogen zijn van andere mensen om te begrijpen wat een vluchteling meemaakt?

GANZEBORDDat was het moment waarop ik mezelf en anderen onze onverschilligheid begon te vergeven. Ik besefte dat het nou eenmaal menselijk is om niet overal iets bij te kunnen voelen. Ik geef toe: dat klinkt oersimpel en logisch, maar het heeft best een tijdje geduurd voordat ik dat begreep. Door dat oersim-pele inzicht kwam ik tot een nog een veel simpeler voornemen: ik ga me niet meer laten lamslaan door alles waar ik niks aan kan veranderen. In plaats van mijn ogen te richten op het wereldtoneel waar ze van angst alleen maar zullen bevriezen, open ik ze voor de mensen om me heen en kijk wat ik binnen mijn eigen omgeving kan doen. Volgens mij begint het teweegbrengen van veran-dering bij jezelf vergeven voor alle voorgaande dagen die je in onverschilligheid hebt doorgebracht. Simpel gezegd: Oké zijn met al die keren dat je om wat voor reden dan ook geen fuck hebt gedaan. Het begint bij beseffen wat jouw eigen platform is waarbinnen je kunt opereren. Mijn platform is het theater, waar ik in december de voorstelling Nobody Home uitbreng met drie jonge acteurs die net als ik uit hun land van herkomst zijn gevlucht. Ik hoop met die voorstel-ling een nieuw debat over het asielbeleid teweeg te brengen. Het is mijn poging een sneeuwbal te gooien in de hoop dat die in een lawine verandert. Maar het kan allemaal ook veel kleiner: Ik herinner mij dat er vroeger een vrouw uit onze buurt af en toe koffie kwam drinken met mijn moeder en dan bordspel-letjes meenam. Het klinkt zo immens truttig maar de impact die dat had op ons gezin was gigantisch. Die paar uurtjes menselijk contact om de zoveel tijd zorgden ervoor dat we ons deel begon te voelen van de gemeenschap. Ons bestaan in de samenleving was erkend door een lullig potje Ganzenbord.

Besef je - lief Lowlands - dat kleine dingen die je doet heel veel kunnen betekenen voor degenen die het hard nodig hebben. Dat je concrete invloed groter is

dan je denkt en het helemaal prima is om je beter te voelen als je iets goeds hebt gedaan voor een ander. Als we holle facebookretoriek als 'Sharing is caring' zouden toepassen in ons dagelijks leven, dan zouden we pas echt de onverschilligheid te lijf gaan. Dan wordt de tuin van je oude buurman schoffelen zo veel waardevoller dan het posten van een artikel over een probleem waar je uiteindelijk alleen maar moedeloos van wordt.

Misschien is het enige wat ik van jullie vraag wel dit: wil je de volgende keer dat je toevallig langs een asielzoekerscentrum fietst niet dezelfde fout maken als ik en die verveelde jongens op dat bankje heel even aankijken. Misschien ontstaat er een gesprek. Misschien word je uitgenodigd voor een potje voetbal. En misschien eindigt het er wel in dat jullie samen kattenplaatjes aan het bekijken zijn op het internet. Dat is in ieder geval een stuk geruststel-lender dan wanneer je dat in je eentje doet.

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | ZIEN

Foto: Casper Koster

Ik heb laatst iemand aangekeken.

Het gaat nu weer wat beter,

de koorts is gezakt.

Herman van Veen

Page 4: Bvb nieuws #68 (3)(1)

4

BARMHARTIGHEID& NAASTENLIEFDE

tussen Zijn en Doen

DE TAFEL VAN BARMHARTIGHEIDvoeding voor compassie in onze maatschappijSchuif aan, aan de tafel van Barmhartigheid als je

compassie in je dagelijkse leven mist, als je snakt naar meer

mededogen in je straat of buurt,

als het gevoel je bekruipt dat het in onze maatschappij ook

anders kan.

Kom mee-eten en meepraten aan onze lunch-Tafel van

Barmhartigheid bij het Catharijneconvent te Utrecht.

Je krijgt voeding in de vorm van een inspirerende lezing en

‘eenvoudig doch voedzaam’ eten.

Aan tafel, in gesprek met een aantal disgenoten.

Wat broodjes, een kop soep, en afronding met koffie.

Gevuld en gevoed huiswaarts om compassie in de

dagelijkse eigen praktijk toe te passen.

Het Catharijneconvent organiseert vanaf september 2014

de tentoonstelling ‘Ik geef om jou! Naastenliefde door de

eeuwen heen’. Ze maakt hiermee een diepere reflectie

mogelijk op barmhartigheid, compassie en naastenliefde.

De actualiteit van de participatiemaatschappij vraagt

erom deze deugden en inspiratie weer meer in de praktijk

te brengen. De tentoonstelling, het thema en de plek zullen

zeker voldoende stof geven tot gesprek.

TAFEL VAN BARMHARTIGHEID

8 februari, van 12.00 tot 15.00 uur

kosten: € 15 (excl. toegang museum)

plaats: Museum Catharijneconvent Utrecht

Lange Nieuwstraat 38, 3512 PH Utrecht

aanmelden: Beweging van Barmhartigheid,

[email protected]

073 6577044

Nadere informatie:

www.barmhartigheid.nl

RETRAITE NAAR ASSISI

15-22 april 2015

De retraite is helemaal volgeboekt en men is zich

enthousiast aan het voorbereiden. Om alvast in de geest

van Franciscus te komen, zie onderstaand gebed:

Gebed van Franciscus

Heer, maak mij een instrument van uw vrede.

Waar haat het hart verscheurt,

laat mij liefde brengen.

Waar wordt beschuldigd,

laat mij vergeving schenken.

Waar verdeeldheid mensen van elkaar vervreemdt,

laat mij eenheid stichten.

Waar twijfel knaagt,

laat me geloof brengen.

Waar dwaling heerst,

laat me waarheid uitdragen.

Waar wanhoop tot vertwijfeling voert,

laat hoop doen herleven.

Waar droefenis neerslachtig maakt,

laat me vreugde brengen.

Waar duisternis het zicht beneemt,

laat me licht ontsteken.

Maak dat wij niet zozeer zoeken

om getroost te worden,

als wel om te troosten.

Om begrepen te worden

als wel om te begrijpen.

Om bemind te worden

als wel om te beminnen.

Want wij ontvangen door te geven.

Wij vinden door onszelf te verliezen.

Wij krijgen vergeving door vergeving te schenken

en wij worden tot eeuwig leven geboren

door te sterven.

Amen.

St. Franciscus van Assisi

(1182-1226)

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | AGENDA

Page 5: Bvb nieuws #68 (3)(1)

5

OVERZICHT REGIOKRINGEN

Kring TilburgContactpersoon: Paula van der Aa-Searle,

[email protected]

Kring Den Haag/DelftContactpersoon: Boy Nijhoff, [email protected]

Kring UtrechtKomt elke tweede dinsdag van de maand bijeen van

20.00 uur tot 21.30 uur in de Nikolakommuniteit.

Contactpersoon: Michiel Kersemaekers (030-2949551)

Kring RotterdamContactpersoon: Paul Bergmans, [email protected]

Kring Den Bosch/VughtContactpersoon: Bart Schalkx, [email protected]

Kring BredaContactpersoon: Vincent de Haas, [email protected]

Kring AmsterdamMeditatiegroep, het Huis op het Spui Handboogstraat 4.

Op oneven maandagavonden, 19 uur 30.

Contactpersoon: Thom Breukel, [email protected]

Kring Eindhoven In Eindhoven is geprobeerd een krachtplek van

Barmhartigheid op te zetten.

Cisca en Antoinette: "Helaas is na een aantal

bijeenkomsten vastgesteld dat dit initiatief niet mocht

slagen. Er waren steeds te weinig deelnemers aanwezig.

Het bleek in deze vorm niet levensvatbaar. Maar, met het

stoppen van de regiokring is niet het gedachtegoed van de

Beweging uit ons verdwenen. "

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | BEWOGEN

Te weten dat je wordt verwacht,

te voelen dat je wordt geacht,

te merken dat je wordt erkend,

te mogen zijn zoals je bent.

K. Schippers

BERICHTEN VAN HET BESTUUR

¶ Terugblik op de Landelijke Dag van 29 november 29 november 2014 was een geslaagde dag.

Het thema Vertrouwen als Barmhartige Daad had ruim 80

mensen naar Vught getrokken voor de inleiding Voorbij de

Angst van Johan Verstraeten, de begeleidende muzikale

improvisaties van Frank Jenniskens, en de gesprekken met

auteur Marthe van der Noordaa, Compassieprijs-winnaar

Peter Leslie en pleitbezorger voor Roma en Sinti, Jan van

der Zandt.

Hieronder enkele uitspraken uit de inleiding van Johan

Verstraeten. In het licht van zowel het vluchtelingenbeleid

in Nederland als de recente aanslagen in Parijs ook zeer

actueel:

* Vertrouwen is een noodzakelijke voorwaarde voor een

goede samenleving;

* Vertrouwen is een remedie tegen angst voor de ander,

angst voor het leven;

* Een blik van wantrouwen en controle versmalt de

mens; een liefdevolle blik doet mensen opbloeien;

* Een blik van verwondering doet de rijkdom en

onvoorspelbaarheid van de ander ontdekken;

* Zie je eigen kwetsbaarheid onder ogen;

* Wil de mens gedijen dan moet je breken met de cultuur

van het wantrouwen;

* Wacht af tot het moment gekomen is om te handelen.

Op onze website vind je ook nog het persoonlijke verslag

van deelnemer Paul Griep.

¶ BestuurswisselingEnkele maanden geleden is BvB-bestuurslid Lawrence

Obiko verkozen tot Algemeen Overste van de fraters

CMM. Deze functie is niet te combineren met die in ons

bestuur. Op 4 december heeft het bestuur afscheid

genomen van Lawrence. Inmiddels heeft oud-Algemeen

Overste Broer Huitema zijn zetel in het BvB-bestuur

overgenomen. Interessante bijkomstigheid: Broer heeft

zijn woonstek verplaatst van Tilburg naar de

Eleousacommuniteit. Zijn kamer grenst aan het BvB-

kantoor!

Page 6: Bvb nieuws #68 (3)(1)

6

¶ 2 Februari, in De Nieuwe Liefde in Amsterdam: Altruïsme, de kracht van compassieMet Matthieu Ricard en Roman Krznaric

Ricard is boeddhistisch monnik

en auteur. In zijn nieuwe boek

Altruïsme verbindt hij inzichten uit

de psychologie, filosofie, ecologie

en neurowetenschappen. Ricard

laat zich inspireren door wijze

mannen en vrouwen – onder

andere Ghandi, Seneca en Jane

Goodall – uit diverse levens-

beschouwelijke tradities. Aan

de hand van voorbeelden laat

hij zien hoe we met altruïsme

persoonlijke levens, samenleving, politiek en milieu wel

degelijk kunnen beïnvloeden.

Meer informatie: http://tinyurl.com/de-kracht-van-

compassie

¶ Rijkstour: Stilte kan je zienEen bezoek aan het

vernieuwde Rijksmuseum,

om samen te kijken naar 'de

zeven werken van

barmhartigheid' van de

Meester van Alkmaar uit

1505 gebaseerd op de

bekende tekst uit het

Matteusevangelie (Mt 25) .

In het Rijksmuseum heeft

het werk van de Meester

van Alkmaar een

bijzondere plaats

gekregen. Op ooghoogte

is te zien hoe

barmhartigheid een

moreel besef is, anno 2015 nog altijd zeer actueel.

Gids: Thom Breukel

Wie met Thom de vroege schilderkunst in het

Rijksmuseum wil gaan zien, kan zich op de derde

donderdag van de maand melden om half elf bij de ingang

van het Rijksmuseum in de fietstunnel met museumkaart

of geldig toegangsbewijs.

Er zijn geen kosten aan verbonden Vooraf uw komst

opgeven via [email protected] of

telefoon 020-6762685.

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | IN BEWEGING KOMEN

KLOOSTERHOTEL ZINZINNIGE ZONDAG OP 1 FEBRUARI

Hoop is een bewustzijn

en staat of valt niet met wat er in de wereld gebeurt.

Hopen is voorspellen, noch voorzien.

Hoop zit ons in de ziel, in het hart gegrift,

ligt voor anker voorbij de horizon.

Václav Havel

Deze dag reikt vragen, bronnen, levenservaring, reflectie

en dialoog aan rond het thema Hoop. We willen

gezamenlijk verkennen wat hoop voor ons betekent en

hoe we de hoop kunnen voeden.

Waar hoop jij op? Waar word je wanhopig van? Heb je ijdele

hoop? Hoe ga je om met de hoop die in je leeft?

Deze dag vindt plaats in het kader van de Maand van de

Spiritualiteit die plaatsvindt van 9 januari t/m 8 februari.

Het thema van deze maand is: Het gelukkige Lichaam. Al in

de Oudheid streefde men naar een gezonde geest in een

gezond lichaam en uit eigen ervaring kennen we het

gevoel van geestelijk welbevinden wanneer we fit zijn van

lijf en leden.

Rust nemen, gezond leven, ontzorgen, luisteren naar je

lichaam. Het zijn goede voornemens op weg naar een

manier om te leren wat je écht gelukkig maakt. Want niets

is zo mooi als de kracht van een lichaam in balans.

Tijdens deze maand wordt stilgestaan bij alles wat goed

voor ons is en ons gelukkig maakt.

Programma10.30 uur ontvangst, koffie/thee

11.00 uur Hoop, een gezamenlijke verkenning,

opening door Yvonne Nieuwenhuijs

11.15 uur Hoop en de erkenning van vragen, door

pastor en schrijver Marinus van den Berg.

Marinus werkte lange tijd in de palliatieve zorg

en schreef boeken op het snijvlak van zorg en

zingeving. Na een inleiding ruimte voor

gesprek en vragen.

12.30 uur lunch en gelegenheid voor een wandeling

in het park

15.00 uur reflectie en dialoog begeleid door

Marjolein Hamer, Charles van Leeuwen,

Yvonne Nieuwenhuijs en Wim Verschuren,

die samen deze dag hebben voorbereid

16.00 uur afsluiting van de dag

16.15 uur ontmoeting met koffie en thee

Nadere informatie: http://www.kloosterhotelzin.nl/

agenda/133/zinnige-zondag-hoop.html

Page 7: Bvb nieuws #68 (3)(1)

7

¶ Leven vanuit compassieAuteur: Marc Ian Barasch

¶ Dalai Lama - De kunst van compassieAuteur: Victor Chan en Dalai Lama

¶ Taal en stilteAuteur: Johan Verstraeten

Johan verzorgde de lezing op onze laatstgehouden

Landelijke Dag rond het thema Vertrouwen als

Barmhartige Daad. Hierbij diende dit boekje als

leidraad.

¶ HerademingOecumenisch tijdschrift voor mystiek en spiritualiteit

Herademing besteedt een themanummer aan compas-

sie, mededogen en barmhartigheid en zoekt naar de

betekenis en de actualiteit van deze begrippen. Met

bijdragen van Ilse Bulhof (naastenliefde als ‘heilig’

werk), Willem Marie Speelman (verwantschap mede-

lijden en barmhartigheid).

Karel Steenbrink gaat in op de betekenis van ‘de barm-

hartige’, één van de vele namen van God in de Koran.

Meer informatie:

http://www.everyoneweb.com/herademing

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | LEESTIPS

*LEESTIPS

Page 8: Bvb nieuws #68 (3)(1)

8

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | GEDICHT EN GEDACHT

ZIE MIJN MENSEN

Zie mijn mensen, zie hun ogenkwetsbaar in hun onvermogenom elkander aan te kijkenen hun harten te bereiken:wees met mededogen om hen bewogen.

Zie mijn mensen, zie hun handenvol van het verlangenom gemeenschap op te bouwenmaar hun harten niet vertrouwen:wees met mededogen om hen bewogen.

Zie mijn mensen, hoor hun woordendie hun goede wil verwoorden om zich met elkaar te bindenmaar het hart niet kunnen vinden:wees met mededogen om hen bewogen.

Zie mijn mensen hoor hun vragennaar geluk dat op zal dagenals zij het onbevreesd het wagennaar elkanders naam te vragen:eindeloos bewogen door mededogen.

Lied geschreven voor de Fraters van Tilburg en lange tijd lijf lied van de Beweging van Barmhartigheid.

DE BRON

Nauwelijks armslagtegen de stroom inblijven geloven in de heldere bron

bijna tegronde gaand in de ver-vuiling van het vervalspeuren naar sporen vanzuiver water eengeur van levenkomend van bovenstrooms

onder gaanvolhouden:en toch

Inge Lievaart

DOOR DE STILTE HEENAl dagenlang probeer ik door de stilteheen te luisteren, - de bloemen hierop tafel; voor mij zijn ze open, willenspreken, maar ik kan ze nog nietverstaan, - nog te veel dag is binnenmij nagebleven, nog te veel zienvan vervalste kleuren, botte dingen,Ik heb nog een eigen lichtverschiet.

Zo stil worden dat uit zwijgen woordenbloeien van over de grens van levenheen, een enkele stem, een enkele vraag,en daarop dan niet angstig voor de aandacht van de bloemen antwoord geven,een eigen woord, - ik hoop dat ik het waag.Gabriël Smit

Elke keer dat men werkelijk aandacht schenkt breekt men een stukje kwaad in zichzelf af.Simone Weil

Als ik je dragen konover je angst en pijn heendan droeg ik je.

Als ik een woord kon sprekenals antwoord op je vragenover geluk en liefhebbenover leven en dooddan sprak ik met je.

Als ik beter kon makenwat er omgaat in je hartaan zielenpijndan genas ik je.

Maar ik ben net als jij niet sterkheb geen antwoordop alle levensvragen.

Ik ben alleen een vrienddie met je mee wil lopennaast je wil gaan en zegt;hier, hier is mijn hand.Renske de Moes

Page 9: Bvb nieuws #68 (3)(1)

9

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | GEDICHT EN GEDACHT

Moed stelt je in staat om risico’s te durven nemen, het geeft jede kracht om met compassie tehandelen en de wijsheid om je bescheiden op te stellen. Moedis de basis voor integriteit.Keshavan Nair

De omgeving van de mens is de medemens.J.A. Deelder

UTRECHTSESTRAAT

Tussen de huizen van de Utrechtsestraat sneeuwt het.En een hoer die daar staathuivert, en krijgt daardoor perongelukeen kindergezicht.

Op de lagere school was hetwarmen nu is het koud geworden.Willem Wilmink

Soms moet je even stil staan om bewogen te worden.Loesje

LIJN 1

Hoe is het ommet een gezwollen onderlipen een neus vol korst een oogdat dichtgestoten is – nooitmooi geweest, nooit stil,nooit een filosoferendetante gehad, nooit een warmdampend bad en een bad-stoffen badmat, nooit een pakje met ‘breekbaar’en een lint met een strikof een pakje met elastiekje –hoe is het als in de tramin alle deuren tegelijkeen controleur verschijnten niet een bij een halte –Hoe is het dat ik je aankijk?Judith Herzberg

ZWERVERS

De zwervers langs de straten,de buurman van de hoek,het kleine kind, verlaten,de filosoof op zoek.

De vrouw verward in wanen,de man, wankel ter beenhet stel nog even samen,de enkeling alleen.

De schreeuwer van de daken,de stillen zonder naam,zij, die de weg kwijt raken,zijn kloppen aan jouw raam.

Dan sluit je de gordijnen en denkt: niet nu, niet hier,of laat de angst verdwijnen,de voordeur op een kier.

Uit: Open deur

Page 10: Bvb nieuws #68 (3)(1)

10

¶ In die Duisternis schittert het Licht - afscheid van mijn moeder'Tonja Mos

Tonja Mos was intensief

betrokken bij het sterfproces

van haar moeder. In lichte

verzen, waarnemend,

mijmerend, beschrijft Tonja het

afscheid. Ze komt tot nieuwe

inzichten in zaken van leven en

dood.

De subtiele verbeeldende stijl van

Mariëtta Makkinga sluit wonderwel aan bij de lichte toon

van Tonja's verzen.

€ 15 excl. verzendkosten

¶ Een schat aan Liefde - in je relatieMarthe van der Noordaa (ITIP)

Over de schoonheid en mystiek

van de liefdesrelatie en hoezeer

je relatie je leven glans kan

geven.

Marthe van der Noordaa

beschrijft in dit boek de drie

schatten van de liefde waarmee

je je relatie tot volle bloei kunt

brengen: de vonk van de eerste

ontmoeting, de leerweg van de liefdesrelatie en het

mysterie van de liefde.

Geïllustreerd met liefdesgedichten en schitterende

zwart-witportretten van fotograaf Erna Kuik.

€19,90 excl. verzendkosten

¶ Een Zucht van verlichtingTotale aanwezigheid in het dagelijks leven Marthe van der Noordaa

Marthe maakt de vertaal-

slag van de boeddhistische

leer naar ons drukke

westerse bestaan. Ze

toont hoe je tot de ont-

spannen houding van

totale aanwezigheid kunt

komen in de weerbarstige

werkelijkheid. En hoe je

die werkelijkheid

vervolgens kunt gaat

ervaren als een bron van creativiteit en

scheppingskracht. Ook lezers die niet thuis zijn in het

Boeddhisme kunnen deze aanpak toepassen.

€ 16,99 excl. verzendkosten

BvB nieuwsbriefJanuari 2015 | #68 | WINKEL VAN BARMHARTIGHEID

¶ ColofonVoorzitter

Henk-Jan Hoefman

Coördinator

Fie Gommers

E [email protected]

Secretariaat BvB

Boxtelseweg 60, 5261 NE Vught

T 073-6577044

E [email protected]

Banknummer

IBAN NL44INGB0009148656 t.a.v.

Beweging van Barmhartigheid, Vught

Redactie Nieuwsbrief

Paula van der Aa-Searle

Fie Gommers

Ontwerp en Productie

LandofPlenty (Antoin Buissink)

www.barmhartigheid.nl

twitter: @bvbarmhartig

¶ In voorraad (prijzen zijn excl verzendkosten)* Katern #1 Zien | bewogen worden | in beweging komen, € 5,00

* Katern #2 In Gemeenschap € 5,00

* DvD De Kracht van een Gemeenschap, over bewoners van de Eleousacommuniteit Vught, € 12,50

* DvD Barmhartigheid, in gesprek met Wim Verschuren, € 12,50

* Bundel Barmhartigheid, gedichten van Marius Buiting, € 14,95

* Scheppende Overgave, boek van Ria Weyens en Diet van Borselen, € 23,95

* Eenvoudige Woorden, Simpele Gebaren, over liefde van alle dagen, € 10,00

* De Gehele Olifant in Beeld, van Marja de Vries, € 30,00

* Vierkant Voor -Vierkant Tegen BvB 2005, 4 boekjes in serie, € 1,00 p st